Στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος

[kotsifikos]

20 hours ago, Ilaeira said:

 

 Αλλά το να θέτουμε όρια είναι μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας, δεν είναι ούτε εγωισμός ούτε δείγμα κακού χαρακτήρα.

@Evouni προσπάθησε κυρίως να καταλάβεις αυτό εδώ που λέει η ilaeira, κράτα αυτή τη στάση ζωής και θα δεις πόσο λιγότερο θα πληγώνεσαι απο τέτοιες καταστάσεις.

[Banoffee]

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

[Super.mum]

18 ώρες πρίν, Banoffee είπε:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

Με το καλό εύχομαι το μωράκι σου! Κοντεύεις και εσυ! Θα σου πω πρώτα την δικιά μου μεριά για να καταλάβεις ότι δεν είσαι η μόνη που δεν έχει κάποιον να προσφερθεί για βοήθεια. Εγώ έχω δυο αγοράκια το ένα 2,5 και το άλλο 1,5 και όπου να ναι γεννάω το τρίτο. Δεν έχω καμία βοήθεια από πουθενά. Η μαμά μου εμένα μένει Αθήνα , εμείς είμαστε έξω από Αθήνα περίπου μια ώρα δρόμος. Έρχεται που και που και το τραπέζι το κάνω εγώ για να την υποδεχτώ. Δεν έρχεται για βοήθεια. Η πεθερά μου μένει κοντά σε εμάς. Μερικές φορές όταν έχει χρειαστεί να πεταχτώ κάπου για μια δουλειά , μου κρατάει τα μωρα κάνα δύο ώρες. Επίσης τις φορές που ήμουν λεχώνα μας έφερνε φαγητό τις πρώτες μέρες που δεν προλάβαινα να μαγειρεύω. Τέλος ως εκεί είναι η βοήθεια από την πεθερά. Η μαμά μου αμέτοχη τελείως. Η πεθερά προσφέρει αυτό που προσφέρει και δεν της έχω ζητήσει ποτέ κάτι παραπάνω. Έρχεται για καφέ , η πάω εγώ σε αυτήν για να βλέπει και τα παιδιά. Αλλά όχι βοήθεια να μου καθαρίσει τα τζάμια. Και εμένα μάνα και πεθερά δεν είναι ούτε 50 ετών έτσι. Όποτε δεν είναι στην ηλικία το πρόβλημα. Έχω δεχτεί ότι ότι χρειάζομαι και εγώ βασίζομαι μόνο στον άντρα μου. Ότι βαριά δουλειά υπάρχει την κάνω μόνη μου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να φέρω κοπέλα αλλά το πρόβλημα δεν είναι στο οικονομικό. Είναι στο πως νιώθω εγώ. Ότι νιώθω πως περισσότερο θα με αναστατώσει ένα ξένο άτομο στο σπίτι και εμένα και τα μωρα, παρά ότι θα με βοηθήσει. Αυτό βέβαια για τα τζάμια εμένα μου φαίνεται τραβηγμένο. Δεν θα το ζήταγα. Μόνο αν ο άλλος προσφερθεί μόνος του. Δεν θεωρώ όμως και την δικιά τους μεριά ότι είναι αναγκασμένες να κάνουν κάτι για να με βοηθήσουν. Η απόφαση να κάνω παιδιά ήταν καθαρά δικιά μου και δεν συμφωνήσαμε κάπου ότι θα με βοηθανε ούτε σε δουλειές , ούτε στο μεγάλωμα των παιδιών. Εγώ είμαι της άποψης ότι τον άλλον δεν μπορείς να τον αναγκάσεις. Εγώ προσπαθώ να τις δικαιολογώ πάντα. Και λέω ότι κάνανε μικρές παιδιά και χάσανε πολλά χρόνια μεγαλώνοντας εμένα και τον άντρα μου. Τώρα έχουν ελεύθερο χρόνο και δύναμη να κάνουν πράγματα και για εκείνες. Σε καταλαβαίνω και εσένα αλλά θέλω να νιώθω και την άλλη μεριά. Θα βρεθούμε και εμείς στην θέση τους κάποια στιγμή και μπορεί να μην έχουμε την δύναμη να καθαρίζουμε τα τζάμια στις νύφες μας. Το μόνο που μπορείς να κανείς είναι να το αποδεχτείς και όχι να τσακωθείς. Έδειξες την δυσαρέσκεια σου και είδες ότι δεν το καταλαβαίνει. Τι άλλο μπορείς να κανείς ; Να σταματήσεις κάθε επαφή και να είστε από μακριά ; Και αν όντως στο μέλλον κάπου βρεθείς στην ανάγκη της και σου λύσει τα χέρια και σου κρατάει το παιδί ; Έστω και κάποιες ώρες. Δεν μπορείς να γνωρίζεις από τώρα πως θα είναι μετά με το παιδί. Μπορεί εσένα να μην σε βοηθάει αλλά το παιδί να θέλει να το κρατάει και να κανείς και εσυ με άνεση τις δουλειές σου . Όποτε συμβουλή μου μην χαλάς σχέσεις. Προσπάθησε όπως και να έχει να είστε εντάξει μεταξύ σας. Όλα καλά θα πάνε. Ότι έχεις τις ορμόνες σου τώρα σίγουρα τις έχεις και μπορεί να βλέπεις πιο δραματικά κάποια πράγματα από πριν. Και εγώ έτσι νιώθω το τελευταίο διάστημα για αυτό σε καταλαβαίνω. Υπομονή. Και ειλικρινά καλύτερα να πάρεις κοπέλα (αν έχετε δυνατότητα) παρά να περιμένεις από τρίτους. 

[vicky86]

18 ώρες πρίν, Banoffee είπε:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

το προβλημα τελικα που αντιμετωπιζεις ποιο ειναι;

οτι συνειδητοποιησες τωρα οτι δ θα εχεις βοηθεια;γτ;πριν μεινεις εγκυος σου ειχε πει μεινε κ θα σε βοηθησω;

ισως απλα καταλαβες με αποτομο τροπο οτι τα παιδια ειναι δικη μας ευθυνη.δ ειναι υποχρεωμενοι να βοηθανε οι παππουδες.καλοδεχουμενο οταν μπορουν κ θελουν,αλλα δ μπορουμε να τους αναγκασουμε

προσωπικα εγω δ θελω κ πολλα,γτ συνηθως παρεμβαινουν

μπορει κ να στεναχωρηθηκες λιγο παραπανω λογω ορμομων

ελπιζω να μην με παρεξηγησεις.αλλα αυτο συμβαινει συχνα,κ ισως ειναι καλυτερα να το ξερεις

τωρα που θα γεννησεις,λογικα τα τηλ κ οι επισκεψεις θα πολλαπλασιαστουν.κ φυσικα για να δει το μωρο,μην περιμενεις κ πολλα

πλεον ειστε οι 3σας.εσυ,ο αντρας σου κ το μωρο.να της μιλησει ο αντρας σου να της πει τι;δ το βρηκα τραγικο που προτεινε γυναικα.καλως-κακως σου ειπε ξεκαθαρα να μην την υπολογιζεις για βοηθεια.δ ξερω αν αυτο θα ισχυει κ για το μωρο

τα πεισματα ειναι παιδιαστικα.σκεψου πως θελεις να ειναι η σχεση σας κ πραξε αναλογως

οπως κ γαι τις επισκεψεις.αν σου ειναι πιο χαλαρο να πηγαινεις,πανε.αν σου φαινεται πιο απλο να ερχεται κ να εχεις κ να εξυπηρετεις,επιλογη σου

[comet]

19 ώρες πρίν, Banoffee είπε:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

 

πρίν από 6 λεπτά , comet είπε:

 

Θα σου πω τη δικη μου ιστορια,ειναι παρομια και πως πραττω εγω.Η πεθερα μου απο την αρχη ηταν ευγενικη αλλα ψυχρη καπως κρατουσε αποστασεις.Οταν εμεινα εγκυος πρωτη φορα ηταν πριν το γαμο και ημουν απο την αρχη χαλια,οταν της το ανακοινωσε ο αντρας μου δεν ενθουσιαστηκε,μονο ειπε με το καλο και η απαντηση της οταν της ειπε οτι μπορει να χρειαστω βοηθεια ηταν:Εχει μανα το κοριτσι.Σοκ εγω (σημειωτεον η μανα μου ζει με τον μπαμπα μου 120 χλμ.μακρια ενω αυτη πολυ κοντα και ειναι 15 χρονια χηρα).Αμεσωα καταλαβα οτι δεν θα βοηθησει πουθενα και παγωδα απεναντι της αλλα δεν το ηξερε κανεις,μονο η μανα μου που αναγκαστικα ηρθε και εμεινε καιρο.Αυτη η εγκυμοσυνη δεν προχωρησε ομως συντομα ημουν παλι εγκυος.Οσα κοριτσια με ξερουν ειχα 2 τελειομηνες χαλια εγκυμοσυνες,με υπερεμεση κυησης και αναιμια,να λιποθυμω στο σπιτι και με νοσηλειες.Η μανα μου ναναι καλα περασε μηνες εδω.Εκεινη επαιρνε τηλ.που και που.Οταν ελειπε η μανα μου ελεγε ο αντρας μου να της πει να ερθει να μην ειμαι μονη γιατι φοβοταν αλλα αυτο που ειπε τοτε και το οτι ειπε στη μαμα μου (κι εγω μπροστα ημουν, να φυγει οταν γεννησα για να τα καταφερω μονη οπως αυτη ) και οτι θα βοηθησει αναγκαστικα οταν γυρισω στη δουλεια,επι λεξη,δεν μπορεσα να τα ξεχασω.Ο αντρας μου στον κοσμο του,δεν της ζητησα ποτε τιποτα,μονο μια φορα κρατησε το μεγαλο οταν ηταν 18 μηνων οταν χειρουργηθηκε η μαμα μου για 5-6 ωρες και φυσικα δεν μπορεσε ουτε να τον κοιμησει ουτε να τον ταισει.Αφου το μωρο την εβλεπε 2 φορες το μηνα.

Δεν με πειραζει που δεν τα κραταει(αν και τα παιδια της κορης της τα μεγαλωσε και τα δυο εναλλαξ με τη συμπεθερα για χρονια),ηθελα να θελει να τα βλεπει πιο συχνα,τον μικρο τον βλεπει μια στο τριμηνο.Δεν την πλησιαζει.Οποτε αν την χρειαστω δεν θα κατσει μαζι της.Δεν την παιρνω τηλ παρα μονο οταν γιορταζει,ειμαι ευγενικη και ψυχρη.Δεν λεω οχι αν θελει να στειλει φαι(μια φορα το διμηνο).η αν ζητησει να δει τα παιδια(σπανια).Απλα αν ποτε παθει κατι και ζητησει βοηθεια θα πω κι εγω οτι εχει κορη.

Λεω να μην κοψεις σχεσεις και μην μαλωνεις.Εννοειται δεν ειναι υποχρεωμενες να κανουν κατι.Αν προσφεροταν η δικια μου εννοειται δεν θα την εβαζα να κανει δουλειες μονο κανα φαι αν ηθελε που ξερνουσα διπλα στην κατσαρολα και να εχω καποιον μην παθω κατι και ειμαι μονη,2 βραδυα τη βδομαδα δηλ..Επισης μπορει οντως να θελει να κραταει το παιδι,εστω κι αν δεν το κανει συστηματικα αν το βλεπει συχνα σε μια αναγκη θα το κρατησει.Καταλαβαινω οτι περιμενες να ειχατε αλλες σχεσεις,κι εγω αυτο ηθελα αλλα καταλαβα νωρις οτι δεν θα γινει αυτο.

 

[Mamaloulou]

19 ώρες πρίν, Banoffee είπε:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

Καλησπέρα!!!Νομίζω πως απογοητευτικές από την στάση της πεθεράς σου γιατί όπως ανέφερες και μόνη σου είχες άλλες προσδοκίες.Σε βρισκω λιγο υπερβολική.Το ότι η πεθερά σου είναι 10 χρόνια συνταξιούχος και βλέπει όλη μέρα τηλεόραση,νομίζω πως δεν θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει,ζωή  της είναι ότι θέλει κάνει δεν σημαίνει πως γιατι δε  έχει υποχρεώσεις πρέπει να ερχετε να βοηθάει εσένα.Επισεις δεν είναι καθαρίστρια για να έρθει να σου κάνει τα τζάμια.Αν σε πείραξε τόσο πολύ η συμπεριφορά της απομάκρυνσου για λίγο αν και δεν βλέπω κάτι παράλογο στη στάση της πεθερά σου αντίθετα από τη μεριά σου βλέπω κάποιες "απαιτήσεις" εκτός αν σου είπε από την αρχή πως θα σε βοηθάει με το σπίτι με το παιδί κτλ και τώρα το πήρε πίσω.

[Ilaeira]

Δεν ξέρω πόσο στενή είναι η σχέση σας, αλλά ούτε εμένα μου φαίνεται υπερβολική η απάντηση. Προσωπικά μπορεί να ζητούσα κάτι τέτοιο από τη μαμά μου, αλλά θα δίσταζα να το ζητήσω από την πεθερά μου ή από οποιονδήποτε άλλο. 

Καταλαβαίνω ότι επειδή πλησιάζει ο καιρός να γεννήσεις και δεν έχεις τη μαμά σου ή άλλη βοήθεια, νιώθεις ανασφάλεια και η απάντησή της είναι σαν να σου είπε με τον τρόπο της ότι δεν θα έχεις να περιμένεις βοήθεια από πουθενά. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο είναι λογική η απογοήτευσή σου. Όμως αντικειμενικά δεν έκανε κάτι φοβερό, το αντίθετο θα έλεγα. 

Μην προδικάζεις και μην κόβεις γέφυρες. Όταν θα γεννηθεί το μωρό δες πόση βοήθεια θα είναι διατεθειμένη να προσφέρει και αποφάσισε πόση θα είσαι διατεθειμένη να δεχτείς. Ακόμα και να σου σιδερώσει ένα πλυντήριο ή να σου το κρατήσει για να κοιμηθείς μία ώρα, βοήθεια είναι.

Γενικά αυτά τα πράγματα δεν είναι πάντα άσπρο-μαύρο. Οι άλλοι προσφέρουν ό,τι μπορούν ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις αντοχές τους, κι εμείς δεχόμαστε ό,τι κρίνουμε ότι μπορούμε να δεχτούμε ανάλογα με τη δική μας φιλοσοφία και τις αντοχές. Και τα κίνητρα μπορεί επίσης να είναι γκρίζα. Δηλαδή, μην τα πάρεις στο κρανίο αν διαπιστώσεις ότι έρχεται να βοηθήσει επειδή θέλει να χαρεί το εγγόνι κι όχι επειδή πρωταρχικό της κίνητρο είναι να ξεκουραστείτε εσείς.  Λογικό θα είναι κι αυτό, εσύ απλά δες τι είναι βοηθητικό για σένα χωρίς να σε εκνευρίζει/να διαταράσσει την καθημερινότητά σας και πράξε ανάλογα.

Γενικά καλό είναι να ξεκινάμε με αφετηρία ότι κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να βοηθήσει, κι αν τελικά βοηθήσει, βλέπουμε τι μπορούμε να δεχτούμε και τι όχι. 

Λυπάμαι πολύ για τη μαμά σου. Με το καλό το μωράκι σου!

[sofy]

Δυο ενήλικες που κάνουν παιδί είναι ενήλικες  και προφανώς βασίζονται αρχικά στο τι μπορούν να κάνουν μόνοι τους. Δεν υπάρχει κανόνας στο αν και πόση βοήθεια θα δεχτούν. Αυτό με την καθαριότητα το θεωρώ υπερβολικό εκ μέρους σου. Αν θεωρείς τόσο σημαντικό ζήτημα να αστράφτουν τα τζάμια, φέρνεις γυναίκα. Ή το κάνει ο άντρας σου. Όπως θα σου επιβεβαιώσουν οι περισσότερες εδώ, όταν γεννήσεις τα καθαρα τζάμια θα είναι το τελευταίο που θα σε απασχολει. 

 

Εγω γαϊδουρια θα θεωρούσα να ζητούσες μια μερα να έρθει δυο ώρες να προσέχει το μωρό επειδή εχεις ένα θέμα υγείας και πρέπει να πας στον γιατρό ή γιατί θες να φτιάξεις το βιβλιάριο του και οι ώρες εργασίας του πατέρα δεν επιτρέπουν να φύγει εκείνος. Για κάτι πολύ συγκεκριμένο δηλαδή που πραγματικά δεν γίνεται αλλιώς. (ωστόσο μην ξεχνάς ότι πολλά ζευγάρια δεν έχουν κανέναν κοντά και αυτά τα ρυθμίζουν μόνοι τους). 

 

Τα υπόλοιπα που λες είναι υπερβολικά υπερβολικά. 
 

Η δίκη μου πεθερά έχει πει επίσης μεσες άκρες κάτι  του στιλ «εχεις τη μαμα σου», που ισχύει εν μέρει γιατί η μαμα μου μένει πιο κοντά και έχει αυτοκίνητο και είναι πιο ευκίνητη και ανεξάρτητη. Απλώς με ενόχλησε όπως το είπε γιατί έχει και αδυναμία στον άλλο της γιο και στην άλλη νύφη έκανε τούμπες (βασικά χτυπούσε 8ωρες βάρδιες συν μια ώρα πήγαινε μια ώρα έλα με συγκοινωνία). Αλλά δεν θα περίμενα να ξεσπιτωθεί να έρθει να μείνει μαζί μας ας πούμε. Ούτε από τη μαμα μου φυσικά. Είναι μια ανακούφιση που αν συμβεί κάτι θα πάρει το αυτοκίνητο κ θα έρθει μια ημερήσια, αλλά δεν βασιζόμαστε στην καθημερινότητα σε αυτό.

[kotsifikos]

On 2/12/2022 at 5:12 AM, Banoffee said:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

Καταρχήν με το καλό το μωράκι σας!

Καλό είναι τη ζωή σας να την οργανώσετε  χωρίς να υπολογίζετε σε βοήθεια τρίτων, ακόμα και αυτοί οι τρίτοι είναι οι γονείς σας. Θα φέρετε ένα παιδί στον κόσμο για το οποίο είστε μόνο εσείς υπεύθυνοι, καταλαβαίνω πως το άγχος σας λογικά θα έχει χτυπήσει κόκκινο, να ξέρεις πως όλες περάσαμε από αυτό το στάδιο. Δεν είναι υποχρεωμένη η πεθερά σου να σου καθαρίσει το σπίτι και αν για εσένα είναι πολύ σημαντικό να γίνουν αυτά τα πράγματα τότε καλύτερα να πάρεις μία κοπέλα να σου τις κάνει, επίσης  επειδή ο πρώτος καιρός θα είναι πολύ δύσκολος σκέψου και το ενδεχόμενο να την κρατήσεις αυτή τη κοπέλα εβδομαδιαία ώστε να μην ασχολείσαι καθόλου με το σπίτι.  Εγώ αυτό έκανα και πραγματικά ήταν αρκετά ανακουφιστικό (ακόμα έχω και δεν την κόβω για κανέναν λόγο).

Μη κρίνεις την πεθερά σου , προσωπική μου άποψη είναι πως καλά κάνει, εκείνη μεγάλωσε τα παιδιά της, τώρα είναι η δική σας σειρά.Είχες άλλες προσδοκίες, δεκτό, όμως αυτό δε σημαίνει πως οι προσδοκίες που είχες ήταν λογικές.

Μη παίρνεις αποφάσεις τώρα που είσαι εν βρασμώ, και κυρίως μη βάζεις τοίχους στη σχέση του παιδιού με τους παππούδες τους.

 

[irin]

3 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Καταρχήν με το καλό το μωράκι σας!

Καλό είναι τη ζωή σας να την οργανώσετε  χωρίς να υπολογίζετε σε βοήθεια τρίτων, ακόμα και αυτοί οι τρίτοι είναι οι γονείς σας. Θα φέρετε ένα παιδί στον κόσμο για το οποίο είστε μόνο εσείς υπεύθυνοι, καταλαβαίνω πως το άγχος σας λογικά θα έχει χτυπήσει κόκκινο, να ξέρεις πως όλες περάσαμε από αυτό το στάδιο. Δεν είναι υποχρεωμένη η πεθερά σου να σου καθαρίσει το σπίτι και αν για εσένα είναι πολύ σημαντικό να γίνουν αυτά τα πράγματα τότε καλύτερα να πάρεις μία κοπέλα να σου τις κάνει, επίσης  επειδή ο πρώτος καιρός θα είναι πολύ δύσκολος σκέψου και το ενδεχόμενο να την κρατήσεις αυτή τη κοπέλα εβδομαδιαία ώστε να μην ασχολείσαι καθόλου με το σπίτι.  Εγώ αυτό έκανα και πραγματικά ήταν αρκετά ανακουφιστικό (ακόμα έχω και δεν την κόβω για κανέναν λόγο).

Μη κρίνεις την πεθερά σου , προσωπική μου άποψη είναι πως καλά κάνει, εκείνη μεγάλωσε τα παιδιά της, τώρα είναι η δική σας σειρά.Είχες άλλες προσδοκίες, δεκτό, όμως αυτό δε σημαίνει πως οι προσδοκίες που είχες ήταν λογικές.

Μη παίρνεις αποφάσεις τώρα που είσαι εν βρασμώ, και κυρίως μη βάζεις τοίχους στη σχέση του παιδιού με τους παππούδες τους.

 

Θα συμφωνήσω. 

Κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη αν θέλουν, εγώ πχ θα δεχτώ αν θέλουν να κάνουν ένα φαγητό (μια φορά στο δίμηνο) κλπ, αλλά όταν η πεθερά μου έχει προτείνει να έρθει να κάνει δουλειά σπιτιού εννοείται ότι λέω όχι! Είναι δυνατόν μια μεγάλη γυναίκα, είτε 60 είτε 70 είτε παραπάνω, να έχει να φροντίσει το δικό της σπίτι και να έρθει να κάνει και δουλειές σε εμένα? μπαλκόνια και τζάμια κλπ? πόσο να αντέξει πια..

Βέβαια μιλάω για μετά τη γέννα, που προτείνει να βοηθήσει λόγω παιδιών. Άλλο η δύσκολη εγκυμοσύνη, αλλά πραγματικά τα τζάμια και το σπίτι από εδώ και πέρα δεν θα γυαλίζουν.

Εγώ έχω πει όποιος θέλει να έρθει να κάνει παρέα στα παιδιά και να κάνω εγώ δουλειές ναι, αλλά να κάνουν οι άλλοι για μένα όχι. 

[annoulen]

On 12/2/2022 at 5:12 ΠΜ, Banoffee είπε:

.......Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! ......

 

Εννοείται. 

Θα είστε 2 ενήλικες με ένα μωρό. Μην αγχώνεσαι. Πραγματικά νομίζω ότι δεν χρειάζεστε παραπάνω άτομα μέσα στο σπίτι. 

[despoina34]

On 12/2/2022 at 5:12 ΠΜ, Banoffee είπε:

Κορίτσια καλημέρα. Έχω ένα πρόβλημα  τελευταία με την πεθερά μου που δεν ξέρω με ποιον να το μοιραστώ. 
Γεννάω σε 2 βδομάδες σε ιδ.μαιευτήριο, ευτυχώς θα μπορεί να είναι συνοδός για όσο καθίσω ο σύζυγος, επίσης πήρε ήδη άδεια σχεδόν μήνα για να μείνει σπίτι όσο θα είμαι λεχώνα για να με βοηθάει. Η μαμά μου δυστυχώς έφυγε πριν λίγο καιρό απο τη ζωή. Όπως καταλαβαίνετε δεν θα έχω τη βοήθεια της.
Η πεθερά μου 9 μήνες δεν ήρθε μια φορά να με βοηθήσει, ακόμη και όταν είχα δει λίγο αίμα στις αρχές και μου είπε ο γιατρός να μείνω λίγες μέρες ξάπλα. Τα κάναμε όλα μόνοι μας εγώ με τον σύζυγο! ΑΚόμη και σήμερα που είμαι 8,5 μηνών της ζήτησε ο σύζυγος να έρθει να καθαρίσει κάτι που εγώ δεν μπορούσα και δεν ήρθε! Όταν της είπα πως το σπίτι θέλει κάποιες δουλειές όπως πχ τα τζάμια που δεν μπορώ να σκύψω να τα κάνω μου είπε να πάρω γυναίκα να με βοηθήσει!
Εκεί τα έχασα, πείσμωσα, στενοχωρήθηκα, πικράθηκα! Είχαμε καλές σχέσεις όλα τα χρόνια αλλά ήταν η πρώτη φορά που δεν μπόρεσα να χωνέψω αυτό που είπε! Εϊναι 60 χρονών, κάθεται εδώ και 10 χρόνια που βγήκε στη σύνταξη, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις εγγόνια κλπ, όλη μέρα βλέπει τηλεόραση. Η νύφη της γεννάει και δεν ήρθε να τη βοηθήσει μια φορά! Στο πρώτο της εγγόνι, χωρίς υποχρεώσεις χωρίς τίποτα! Εϊμαστε 10 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Μέχρι τώρα τους επισκεπτόμασταν εμείς αλλά λέω φτάνει δε γίνεται μόνο να πάμε.
Ε λοιπόν χθες φέραμε μπογιατζή να βάψει το δωμάτιο του μωρού, και ενώ τα κάναμε όλα μόνοι μας. καθαρίσαμε, τακτοποιήσαμε κλπ με παίρνει τηλέφωνο και τι μου λέει; Θα έρθω αύριο μόλις τελειώσει ο μπογιατζής να δω το δωμάτιο πως έγινε!!! Ε εντάξει έγινα τούμπο αλλά κρατήθηκα! Της λέω ότι δεν θα μπορέσω γιατί έχω να πάω κάπου αλλά να συνεννοηθεί με τον γιό της αν θέλει να έρθει. 9 μήνες δεν ήρθε αλλά τώρα θέλει να δει το δωμάτιο έτοιμο! Μετά μου λέει ε να βοηθήσω και σε τίποτα αν χρειαστεί μετά το βάψιμο! Τι να χρειαστεί της λέω; Πριν μέρες σου είπαμε για βοήθεια και δεν ήρθες! Τώρα είναι όλα στην εντέλεια και δεν θα χρειαστούμε κάτι, ο μπογιατζής θα στρώσει, θα βάψει θα φύγει και όλα καλά! Σας είχαμε ζητήσει βοήθεια πριν λίγο καιρό και δεν ήρθατε. Δεν είπε τίποτα, παρα μόνο, "καλά".

Περίμενα γενικά μια άλλη στάση γνωρίζοντας πως δεν έχω και τη μαμά μου, ούτε αδερφή να με βοηθήσει. Δυστυχώς είχα προσδοκίες. Πλέον πήρα απόφαση πως δεν πρόκειται κανείς να με βοηθήσει! Μόνο εγώ και ο άντρα μου, κανένας άλλος! Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας όπως και τόσο καιρό χωρίς βοήθεια! Έχω ξενερώσει απίστευτα σε σημείο που αποφεύγω να σηκώνω τηλέφωνο (γιατί μόνο τηλέφωνο παίρνει), δεν θέλω πλέον πολλά πολλά. Εκείνος είπε πως θα της μιλήσει μήπως καταλάβει. 
Έχω πεισμώσει τόσο που δεν θέλω ούτε μετά το μαιευτήριο να έρθει για βοήθεια σπίτι! Ξέρω πως μόνο για το μωρό θα έρχεται και όχι για να βοηθήσει. 
Είμαι υπερβολική; Είναι οι ορμόνες; Είναι όντως απαράδεκτη η συμπεριφορά της; Πάντως και ο σύζυγός μου συμφώνησε πως ήταν απαράδεκτο να μου πει να πληρώσω γυναίκα να με βοηθήσει τη στιγμή που η ίδια κάθεται και επίσης το ότι δεν ήρθε ποτέ 9 μήνες, παρά μόνο βολεύτηκε να πάμε εμείς να τους επισκεπτόμαστε!
Έκανε φαγητό σήμερα και με πήρε τηλέφωνο να έρθει να μου το φέρει, ήταν αφορμή να έρθει μάλλον, αλλά απο εγωισμό και μόνο δεν το δέχτηκα και είπα πως μαγείρεψα για δυο μέρες και δεν χρειάζεται να μας φέρει τίποτα.

Εγω σε αντίθεση με τις περισσότερες κοπέλες που σου απάντησαν ,που ομολογώ με εξέπληξαν ,θα σου πω πως θεωρώ ότι έχεις δίκιο. Γνώρισα την πεθερά μου πριν σχεδόν 7 χρόνια. Τότε ο πεθερός μου έπασχε από μια σοβαρή ανίατη νόσο . Τα πρώτα 2.5 χρόνια τα πηγαίναμε περίφημα. Δεν είχα παντρευτεί ακόμη με το γιο της. Αυτή ήταν αφοσιωμένη στον άντρα της ,είχε αφήσει κ το μαγαζί τους στην κόρη τους ,κ φρόντιζε τον άνθρωπο. Εμείς πηγαίναμε τακτικά για φαγητό η καφέ να τους δούμε κ φεύγαμε. Η πεθερά μένει μισή ώρα το πολύ με το αμάξι. Οι γονείς μου 1.5 ώρα . Όταν ο πεθερός μου πέθανε μου έδειξε ποια πραγματικά είναι. Αποφασίσαμε τΟ γάμο ,το τι άκουσα δεν λέγεται. Είδα μια συμπεριφορά γενικώς διαφορετική. Πριν το γάμο έμεινα έγκυος . Δεν είπε ούτε να έρθει να με βοηθήσει όταν ετοίμαζα την προίκα του μωρού. 8 μηνών έγκυος καθόνουν κ σιδέρωμα μονη. Η μαμά μου μακριά κ δούλευε κ πάλι οπότε μπορούσε ερχόταν. Δεν μας προσέφερε βοήθεια σε τίποτα. Κ όταν γέννησα ,άστο. Όλο τηλέφωνα όλο υποδείξεις..με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Προφανώς κ καμία γιαγιά δεν είναι υποχρεωμένη να βοηθήσει αλλά επειδή εγώ έχω δύο γονείς που γίνονται θυσία για τα παιδιά κ το εγγόνι τους ,δεν μπορώ να διανοηθω το αντίθετο. Φυσικά κ μπορούσε να έρθει να σε βοηθήσει. Τι αυτό θα σου πω κράτα την σε αποσταση. .εδικια μετά με το μωρό δεν ξέρεις τι θα συμαντησεις. Βάλε τα όρια σου από τώρα κ όχι πολλά πολλά μαζί της . Εγώ πλέον έχω πολύ τυπικές σχέσεις κ όπως είπες αποφεύγω ακόμη κ τα τηλέφωνα 

[λουκουμαδάκι]

Μου λείπει ένα κομμάτι της ιστορίας. Στο σπίτι σας την καλείς; Για καφέ. Για φαγητό. Όταν έμεινες στο κρεβάτι της είπες πχ έλα για παρέα; Όχι για βοήθεια, για παρέα. Την καλέσατε ποτέ να έρθει μαζί σας να διαλέξετε πχ ρουχαλάκια; Να της πεις έλα να πάμε μια βόλτα στα καταστήματα να δούμε πράγματα για το μωρό; στα ρωτάω γιατί πρόσφατα συζητούσα με φίλη που η πεθερά της είπε ότι δεν μου έδωσες ούτε μία φορά την χαρά να εμπλακώ στις αγορές αλλά μου κράτησες μούτρα που δεν ήρθα να σιδερώσω αυτά που πήρες. Και συζητώντας αν ήταν μια λογική πρόταση καταλήξαμε ότι ναι όντως και από την πλευρά της είχε δίκιο. Αν με τον άλλο δεν έχουμε μια α σχέση που να δείχνει ότι τον θέλουμε στη ζωή μας με δική μας πρωτοβουλία πως απαιτούμε να έρθει να μας κάνει πχ το σίδερο ή τα τζάμια; Γιατί αν δεν απαιτούμε και απλά ρωτάμε μήπως και ΑΝ μπορεί δεν μας ξενίζει το όχι. Το όχι μας ξενίζει στην απαίτηση ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. Επίσης πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να μπλέκουν με τα σπίτια των άλλων όπως πχ η δική μου πεθερά.  Αν της πω όμως κάνε μου ένα φαγητό θα κάνει δέκα. Είναι έτσι σαν άνθρωπος. Η το άλλο. Μπορεί να σκέφτεται γιατί ο γιός μου δεν μπορεί να κάνει μια ώρα τα τζάμια; Σου δίνω κάποιες οπτικές να σκεφτείς γιατί πάντα τα βλέπουμε μονόπλευρα όταν είμαστε οι άμεσα εμπλεκόμενοι. 

[irin]

1 ώρα πρίν, despoina34 είπε:

αλλά επειδή εγώ έχω δύο γονείς που γίνονται θυσία για τα παιδιά κ το εγγόνι τους ,δεν μπορώ να διανοηθω το αντίθετο. Φυσικά κ μπορούσε να έρθει να σε βοηθήσει. Τι αυτό θα σου πω κράτα την σε αποσταση. .εδικια μετά με το μωρό δεν ξέρεις τι θα συμαντησεις. Βάλε τα όρια σου από τώρα κ όχι πολλά πολλά μαζί της . Εγώ πλέον έχω πολύ τυπικές σχέσεις κ όπως είπες αποφεύγω ακόμη κ τα τηλέφωνα 

Συμφωνω οτι οι σχεσεις ξεκαθαριζουν ακομα περισσοτερο οταν μπει ενα μωρο στη μεση. 
ομως ειμαι πολυ αντιθετη με την αποψη «οι γονεις γινονται θυσια και δεν μπορω να φανταστω το αντιθετο». Δηλαδη, οι γονεις μια ζωη δουλευαν για να μας μεγαλωσουν και τωρα στα γεραματα, αν εχουν βγει συνταξη, πρεπει να μη ζησουν χαλαροι τη ζωη που απεμεινε για να γινουν θυσια για εμας;; Αν ειναι ετσι, να τους ρωταμε πριν κανουμε παιδια «εχετε ορεξη να καθαριζετε τζαμια κλπ;» 
Καθε βοηθεια ευπροσδεκτη, δεν το παιζω υπερανω. Η απαιτηση με ξενιζει. Οπως και η «θυσια». Τη θυσια θα στην κοπανισουν μια μερα,οταν κατι που θα κανεις δεν το εγκρινουν. Αν δεν ειναι τετοιοι ανθρωποι, τοτε ειναι απλα ανθρωποι που δεν εχουν τιποτα απολυτως να κανουν και η μονη αξια που εχει η ζωη τους ειναι το παιδι-εγγονι κλπ. 

[sofy]

Κι εγώ θεωρώ αδιανόητο ο γονιός να μην νοιάζεται για το παιδί του, δηλαδή να βγάλει ένα στιλ ότι έχει σύνταξη και κάνει ζωάρα ας πούμε. Αλλά από αυτό μέχρι τα να καθαρίζει τζάμια, υπάρχει μια απόσταση. 

 

Μου άρεσε αυτό που αναφέρθηκε προηγουμένως, να εμπλακεί ο παππούς γιαγιά σε κάποια θέματα. Δεν μου αρέσει αυτό που κάνουν κάποιες γυναίκες, να είναι αυτοκόλλητες στη μαμα τους και να. είναι η πεθερά απ έξω λες κι είναι ξένη. Εμείς διαλέξαμε μόνοι μας τα επιπλα κ τα καρότσια αλλά επειδή ήταν δωρα των παππουδων, σε κάποιο στάδιο της έρευνας αγοράς είχαν έρθει μαζί μας. Χαλαρά τελείως, σε φάση βόλτας. Δεν ήταν τελικά μαζί μας στην αγορά, ούτε επηρέασε σε κάτι η γνώμη τους, αλλα είχαν την αίσθηση ότι δεν είναι απλα πορτοφόλι. Μάλιστα μια φορά εθχα πάει μόνη μου με την πεθερά μου να δούμε, να με συστήσει στο κατάστημα που ψωνίζει συχνά για τα ανίψια μου. Για τα ρουχαλάκια είχα πάει με τη μαμα και την αδερφή μου, αλλα μετά της έστειλα κάποιες φωτογραφίες. Και στις ετοιμασίες του γάμου είχε έρθει μια φορά στα πολύ αρχικά στάδια. Παρόλα αυτά, όταν τους είχαμε φιλοξενήσει σπίτι μας κι ήμουν έγκυος, ντρεπόμουν να τη βλέπω να κάνει δουλειές. Όταν μας φιλοξενεί εκείνη το καλοκαίρι, ποτέ δεν πήγα με το στιλ ότι τώρα εμείς ήρθαμε να αράξουμε κι εσυ θα τρέχεις, όπως κάνει το άλλο παιδί της. Πάντα βοηθάω αν πρέπει να γίνει κάτι. Είμαστε νέοι κι έχουμε αντοχές, δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε ότι οι μαμάδες θα ξεκουράζουν εμάς. 

 

Οι παππούδες δεν μπορούν όλοι να προσφέρουν τα ίδια. Και δεν έχουν και την ίδια διάθεση. Έχω γράψει κι αλλού, όταν ειχα νεογέννητο έπρεπε να κάνει μια επεμβασουλα ρουτίνας, ο άντρας μου δεν μπορούσε γιατί κανονίστηκε επειγόντως, έψαχνα ποιος θα μας πάει θεωρώντας ότι μετά την καισαρική απαγορεύεται η οδήγηση, και κανεις δεν αναλάμβανε γιατί φοβούνταν να οδηγήσουν με το νεογέννητο (οι γονείς μου λόγω ηλικίας, η αδερφή λόγω απειρίας). Ήταν απογοητευτικό αλλα σεβαστό. Οι γονείς μου επίσης δεν πάνε τα εγγόνια βόλτα εκτός σπιτιου. Φοβούνται. Μόνο με καροτσι, όχι όμως κούνιες. Άβολο επίσης αλλα σεβαστό, γι αυτό και δεν τέθηκε ποτέ θέμα να βοηθούν συστηματικά με την απασχόληση του παιδιού όσο δουλεύουμε. Ούτε ήθελαν να εμπλακούν στο baby led weaning. Με τέτοιες συνθήκες, και δίπλα να μέναμε, παρα την καλή πρόθεση δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουμε το παιδί όλη μέρα χωρίς νταντά μαζί τους. Νιώθεις κάπως ότι η καλή πρόθεση δεν αρκεί για να σε διευκολύνει, αλλά τι να γίνει. 

[despoina34]

9 ώρες πρίν, irin είπε:

Συμφωνω οτι οι σχεσεις ξεκαθαριζουν ακομα περισσοτερο οταν μπει ενα μωρο στη μεση. 
ομως ειμαι πολυ αντιθετη με την αποψη «οι γονεις γινονται θυσια και δεν μπορω να φανταστω το αντιθετο». Δηλαδη, οι γονεις μια ζωη δουλευαν για να μας μεγαλωσουν και τωρα στα γεραματα, αν εχουν βγει συνταξη, πρεπει να μη ζησουν χαλαροι τη ζωη που απεμεινε για να γινουν θυσια για εμας;; Αν ειναι ετσι, να τους ρωταμε πριν κανουμε παιδια «εχετε ορεξη να καθαριζετε τζαμια κλπ;» 
Καθε βοηθεια ευπροσδεκτη, δεν το παιζω υπερανω. Η απαιτηση με ξενιζει. Οπως και η «θυσια». Τη θυσια θα στην κοπανισουν μια μερα,οταν κατι που θα κανεις δεν το εγκρινουν. Αν δεν ειναι τετοιοι ανθρωποι, τοτε ειναι απλα ανθρωποι που δεν εχουν τιποτα απολυτως να κανουν και η μονη αξια που εχει η ζωη τους ειναι το παιδι-εγγονι κλπ. 

Eαν εσας αργότερα η κόρη σας μείνει έγκυος ,αδιαφορείστε . Αφήστε την να παιδευτεις μόνη , να καθαρίσει ,να σιδερωσει ,να αναθρέψει μόνη το παιδί χωρίς τη βοήθεια σας ,χωρίς να μπορεί να πάρει μια ανάσα. Κ δεν είπε κανείς να μας μεγαλώσουν το παιδι. Μην το πηγαίνετε στο άλλο άκρο . Άνθρωποι ειμαστε όμως δεν θα προσφέρουμε βοήθεια;;;

[elemaxi]

Και μένα πάντως μου κάνει τρομερή εντύπωση το πόσο φυσιολογικό φαίνεται στη πλειοψηφία το γεγονός της αδιαφορίας και της μη προσφοράς στοιχειώδης βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε θέση ανάγκης τη δεδομένη στιγμή. Και δεν μιλάμε καν για ξένους ανθρώπους. Μιλάμε για τα ίδια τους τα παιδιά. Είναι πολύ τρομακτικό και λυπητερό να πρέπει να ''αποδεχθείς'' το γεγονός ότι στη τελική είσαι μόνος/η και πρέπει να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις και μόνο, ακόμα κι όταν αδυνατείς να το κάνεις γιατί κανείς δεν είναι ''υποχρεωμένος'' να σε στηρίξει σε δύσκολή στιγμή. Μια κοινωνία απομόνωσης και αποξένωσης!! Δηλ. αν οι ίδιοι μας οι γονείς, πεθερικά, αδέρφια, ξαδέρφια, φίλοι δεν είναι ''υποχρεωμένοι'' να προσφέρουν βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε κάτι έχει πάει τελείως λάθος στην ανθρώπινη εξέλιξη μας. Γιατί η πρώτη ένδειξη του πολιτισμού είναι η βοήθεια και η στήριξη που προσφέρουμε στον συνάνθρωπο μας. 

 

[Ilaeira]

Μα δεν λέει κανείς αυτό βρε παιδιά. Αυτό που λέμε είναι ότι πολύτιμη η βοήθεια, τη δέχεσαι με χαρά, αλλά δεν την απαιτείς. Κι αν τη χρειαστείς και τη ζητήσεις, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για την άρνηση. Και φυσικά υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο τι χρειάζεσαι πραγματικά. Άλλο να στο κρατήσει δυο ώρες για να πιεις έναν καφέ να ξεσκάσεις (κατά κανόνα ευχάριστο και για την γιαγιά, είναι δουλειά που δεν μπορείς να ζητήσεις από κάποιον ξένο, και βοήθεια εξαιρετικά σημαντική για τη λεχώνα κτγμ) κι άλλο να της πεις να σου καθαρίσει τα τζάμια (κατά κανόνα ευχάριστο για κανέναν, μπορεί κάλλιστα να το κάνει μια γυναίκα που θα έρθει να καθαρίσει, και όχι ιδιαίτερα σημαντικό για την εύρυθμη λειτουργία του σπιτιού).

 

Πρόβλημα είναι να δουλεύεις, να έχεις το παιδί άρρωστο, να μην μπορείς να πάρεις άδεια και να σου πει δεν μπορώ να το κρατήσω γιατί θέλω να πάω στην αγορά για ψώνια. Που κι αυτό σεβαστό είναι, αλλά εκεί όντως έχεις ένα πρόβλημα στα χέρια σου που θα δυσκολευτείς να το λύσεις, κι είναι λογικό να σε πληγώσει η άρνηση. Το να κάνει ο άντρας σου τα τζάμια κι εσύ το σίδερο, ή να φωνάξετε μια γυναίκα να σας τα κάνει όλα, δεν είναι πρόβλημα, γιατί είναι κάτι που λύνεται. 

[Deena]

πρίν από 8 λεπτά , elemaxi είπε:

Και μένα πάντως μου κάνει τρομερή εντύπωση το πόσο φυσιολογικό φαίνεται στη πλειοψηφία το γεγονός της αδιαφορίας και της μη προσφοράς στοιχειώδης βοήθειας σε ανθρώπους που βρίσκονται σε θέση ανάγκης τη δεδομένη στιγμή. Και δεν μιλάμε καν για ξένους ανθρώπους. Μιλάμε για τα ίδια τους τα παιδιά. Είναι πολύ τρομακτικό και λυπητερό να πρέπει να ''αποδεχθείς'' το γεγονός ότι στη τελική είσαι μόνος/η και πρέπει να βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις και μόνο, ακόμα κι όταν αδυνατείς να το κάνεις γιατί κανείς δεν είναι ''υποχρεωμένος'' να σε στηρίξει σε δύσκολή στιγμή. Μια κοινωνία απομόνωσης και αποξένωσης!! Δηλ. αν οι ίδιοι μας οι γονείς, πεθερικά, αδέρφια, ξαδέρφια, φίλοι δεν είναι ''υποχρεωμένοι'' να προσφέρουν βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε κάτι έχει πάει τελείως λάθος στην ανθρώπινη εξέλιξη μας. Γιατί η πρώτη ένδειξη του πολιτισμού είναι η βοήθεια και η στήριξη που προσφέρουμε στον συνάνθρωπο μας. 

 

 

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, αλλά εν προκειμένω ποια ακριβώς είναι η θέση ανάγκης και η δύσκολη στιγμή? Τα λερωμένα τζάμια και το ακατάστατο σπίτι δύο ενηλίκων χωρίς παιδιά? Ο σύζυγος δηλαδή γιατί δεν μπορεί να καθαρίσει και πρέπει να φωνάξει την μητέρα του για τον σκοπό αυτό?

 

Δεν ξέρω ποιες ακριβώς είναι οι σχέσεις του ζευγαριού με την μέλλουσα γιαγιά, αλλά αν οι προσκλήσεις τους περιορίζονται στο να πάει σπίτι τους για να τους κάνει δουλειές και ποτέ για παρέα ή για κάτι ευχάριστο, δεν πρέπει να εκπλήσσονται από την άρνηση. Η καλή πρόθεση θέλει και αντίστοιχη καλή πρόθεση και από την άλλη μεριά.

 

Ο τίτλος του θέματος είναι "Στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος", αλλά τα δύσκολα είναι άλλα, όλα όσα περιγράφει η κοπέλα είναι πράγματα που λύνονται.

[elemaxi]

Επίσης ανέφερε η κοπέλα ότι στην αρχή της κύησης λόγω ήπιας αιμορραγίας χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι για λίγες μέρες και δεν είχε καμιά βοήθεια. Επίσης ανέφερε η κοπέλα ότι σχεδόν ετοιμόγεννη βάψανε το δωμάτιο και πάλι καμιά βοήθεια δεν είχε.     

[irin]

2 ώρες πρίν, despoina34 είπε:

Eαν εσας αργότερα η κόρη σας μείνει έγκυος ,αδιαφορείστε . Αφήστε την να παιδευτεις μόνη , να καθαρίσει ,να σιδερωσει ,να αναθρέψει μόνη το παιδί χωρίς τη βοήθεια σας ,χωρίς να μπορεί να πάρει μια ανάσα. Κ δεν είπε κανείς να μας μεγαλώσουν το παιδι. Μην το πηγαίνετε στο άλλο άκρο . Άνθρωποι ειμαστε όμως δεν θα προσφέρουμε βοήθεια;;;

Δεν είπα αυτό. Σχολίασα το "Γίνονται θυσία", αυτό δεν μου αρέσει. Το να κάνουν πράγματα, να βοηθήσουν όσο θέλουν και μπορούν ναι! εννοείται! το να γίνω θυσία... όχι, δεν μου αρέσει

[Deena]

πρίν από 11 λεπτά , elemaxi είπε:

Επίσης ανέφερε η κοπέλα ότι στην αρχή της κύησης λόγω ήπιας αιμορραγίας χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι για λίγες μέρες και δεν είχε καμιά βοήθεια. Επίσης ανέφερε η κοπέλα ότι σχεδόν ετοιμόγεννη βάψανε το δωμάτιο και πάλι καμιά βοήθεια δεν είχε.     

 

Υπάρχει σύζυγος όμως, δεν είναι μόνη και αβοήθητη η κοπέλα. Από κεκτημένη ταχύτητα νομίζω ότι λογίζουμε τον άντρα κάθε φορά εκ προοιμίου απόντα και αναρμόδιο για οτιδήποτε έχει να κάνει με το σπίτι.

 

Και ο δικός μου σύζυγος λίγο μετά τον γάμο μας, είχε έναν γερό τραυματισμό στο γόνατο, 10 μέρες έπρεπε να το έχει σχεδόν σε ακινησία, να κάνει μόνο τις ελάχιστες απαραίτητες κινήσεις. Δεν σκέφτηκα ποτέ (όπως νομίζω δεν το σκέφτηκε και κανένας από το περιβάλλον μας) ότι έπρεπε να φωνάξουμε κάποιον για βοήθεια στο σπίτι. 

[irin]

1 hour ago, Deena είπε:

 

Υπάρχει σύζυγος όμως, δεν είναι μόνη και αβοήθητη η κοπέλα. Από κεκτημένη ταχύτητα νομίζω ότι λογίζουμε τον άντρα κάθε φορά εκ προοιμίου απόντα και αναρμόδιο για οτιδήποτε έχει να κάνει με το σπίτι.

 

Και ο δικός μου σύζυγος λίγο μετά τον γάμο μας, είχε έναν γερό τραυματισμό στο γόνατο, 10 μέρες έπρεπε να το έχει σχεδόν σε ακινησία, να κάνει μόνο τις ελάχιστες απαραίτητες κινήσεις. Δεν σκέφτηκα ποτέ (όπως νομίζω δεν το σκέφτηκε και κανένας από το περιβάλλον μας) ότι έπρεπε να φωνάξουμε κάποιον για βοήθεια στο σπίτι. 

Νομίζω ότι, επειδή οι περισσότερες που απαντάμε εδώ, έχουμε ήδη παιδιά, σκεφτόμαστε από αυτή τη σκοπιά όταν απαντάμε. Αν αναλογιστούμε ότι δεν υπάρχει παιδί στη μέση, με υποχρεώσεις κλπ, πραγματικά γιατί να καθαρίσει η πεθερά τα τζάμια (άλλωστε προ παιδιών δεν βρώμιζαν ποτέ τα τζάμια!)

[elemaxi]

Ρε παιδιά έχουμε κολλήσει όλοι στα τζάμια και δε βλέπουμε τη γενική εικόνα. Και αν θέλετε προσωπικά δεν θα ζητούσα να καθαρίσει κανείς τα τζάμια. Όμως η γενική αίσθηση που μας αφήνει η κοπέλα φέρνοντας διάφορα παραδείγματα από τη συμπεριφορά της πεθεράς της είναι μια αδιαφορία και μια αναισθησία. Να έχεις άνθρωπο δικό σου δέκα λεπτά απ' το σπίτι σου που μπορεί να έρθει και να προσφέρει μικρή ή μεγάλη βοήθεια και τελικά να νιώθεις τόσο μόνος/η. Και να πρέπει ο σύζυγος (που υποθέτω ότι θα εργάζεται ο άνθρωπος) να αναλάβει όλα τα υπόλοιπα.   

[mama16]

Συμφωνώ εν μέρει ότι οι γονείς καλό είναι να βοηθάνε τα παιδιά όταν έχουν ανάγκη αλλά απ' την άλλη δεν την θεωρώ την συγκεκριμένη ανάγκη. Εγώ σαν άνθρωπος. Όταν ήμουν 4 μηνών έγκυος έκανα μετακόμιση με τον άντρα μου σε άλλη κατοικία. Ποτέ δεν σκέφτηκα να φωνάξω την πεθερά η την μητέρα μου να με βοηθήσουν. Όταν ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδάκι μου πάλι δεν φώναξα βοήθεια. Το μόνο που έκαναν ήταν να κρατήσουν κάποιες ώρες την κόρη μου για να κάνουμε με τον άντρα μου γενική το σπίτι. 

Τώρα αν γενικά κάποια μητέρα ή πεθερά δεν δίνουν την παραμικρή βοήθεια όταν έχεις ανάγκη η να κρατήσουν λίγη ώρα το παιδί σου για να κάνεις κάποια δουλειά ή να βγεις καμία φορά έξω ενώ είναι κοντά κ είναι εφικτό, τότε ναι κ εμένα θα μου κακοφαινονταν κ ας μην είναι "υποχρεωμένες" να το κάνουν.