Ανάπτυξη παιδιού 3 ετών - πρόβλημα με τον παιδικό!

[Manoula36]

Γεια σας με λένε Μαρία κ έχω 2 παιδάκια... Ο μεγάλος μου 3 χρονών κ η μικρή 1 χρονου. Ειμαι μόνη μου.... Ο άντρας μου δουλειά κ γω σπίτι με τα παιδιά... Στις εγκυμοσύνες μου πέρασα δύσκολα κ ειδικά στη δεύτερη γιατί είδη τον γιο μου κ δυστυχώς βίωσε μαζί μου τα προβλήματα... Τώρα λοιπόν αφού γυρίσαμε στην καθημερινότητα ο γιος μου ξεκίνησε παιδικό... στον παιδικό τους εξήγησα τα θέματα του παιδιού μου... Δεν μιλάει... Δεν είναι κοινωνικός... Κ δεν έχει μάθει να παίζει η να κάθετε σε ένα σημείο με αλλά παιδιά... γενικά να ακολουθεί μια ομάδα... Ο παιδικός λοιπόν μου είπε ότι το παιδί μου θέλει βοήθεια... τους είπα ότι η παιδίατρος κ ένα γραφείο που τον πήγα για αξιολόγηση μου είπαν να δώσω στο παιδί μου χρόνο 3 μ3 4 μήνες κ μετά βλέπουμε... Ο παιδικός επέμενε άρα κ γω άμεσος έκλεισα τα ανάλογα  ραντεβού ανεπτυξιολογο κτλ... Το θέμα λοιπόν είναι ότι μου είπαν ότι πρέπει να το βάζω κ να κάνουμε δραστηριότητες στο τραπεζάκι του 10 με 15 λεπτά κ όσο πιο πολύ μπορώ.... Το κάνω αλλά αντιδρά... φωνάζει κλαίει χτυπιέται στο πάτωμα... Κ δεν ξέρω πια πως μπορω να το χειριστώ τί να κάνω...? Έχω κ την μπέμπα που θέλει τον χρόνο της... Κ προσπαθώ.... έχω αγχωθεί πολύ... με πιέζει κ ο παιδικός... πιέζω κ γω τον γιο μου... έκοψα την πιπίλα.... Τι άλλο πρέπει να κάνω? Πώς να τον βοηθήσω περισσότερο?

[ΑΡΓΚ]

Επειδή αναφέρεστε σε προβλήματα που βίωσε μαζί σας το παιδί, οπότε υποθέτω μιλάμε για κάτι περισσότερο από τα συνηθισμένα, ίσως θα ήταν καλό να ξεκινήσετε άμεσα με έναν ψυχολόγο εσείς; Βγαίνει ένα μεγάλο άγχος από το μήνυμά σας και ίσως καλό θα ήταν να σας βοηθήσει κάποιος ειδικός.

[Fenia27]

φανταζομαι οταν μιλας για δυσκολιες εννεοεις δυσκολιες στην εγκυμοσυνη στην οποια ισως δεν μπορουσες να αφιερωσεις χορνο στο παιδι οπως θα ηθελες οπως ας πουμε μια βολτα να δει και αλλα παιδακια? Κατι τετοιο καταλαβαινω αν θελεις δωσε μας να καταλαβουμε κατι παραπανω. Ενα παιδακι στον παιδικο που δεν μιλαει η και δεν ειναι τοσο κοινωνικο δεν φανταζει τοσο μεγαλο προβλημα. Αλλωστε ο παιδικος ειναι η πρωτη επαφη του παιδιου με το σχολειο και μια μορφη "πειθαρχειας" και "προγραμματος". Τι ακριβως κανει ο γιος σου που δεν ανταποκρινεται οπως θα επρεπε? Δεν ειναι ολα τα παιδια το ιδιο εξοικειωμενα ειδικα σε τοσο μικρες ηλικιες και ποσο μαλλον μετα απο μια μεγαλη περιοδο λοκνταουν που στρεσαρε πολλες οικογενειες. 

 

Καταρχην λοιπον ψυχραιμια. Μεχρι ενα βαθμο εμπειστευομαστε την δασκαλα και λαμβανουμε υποψην την γνωμη της. Απο εκει και μετα στηριζουμε το παιδι μας και συνεργαζομαστε μαζι της προς οφελος και καλυτερη προσαρμογη του παιδιου. 

 

Ο παιδιατρος σας ειναι αυτος που εξεταζει το παιδι απο μωρο? Αν ναι,  αυτο παιζει σημαντικο ρολο στην γνωμη του καθως γνωριζει την αναπτυξη του και μεχρι ενος σημειου εσας σαν οικογενεια. Παρολαυτα Δεν βλαπτει να παρετε και μια αλλη γνωμη αν οντως βλεπουν κατι τοσο διαφορετικο και ανησυχητικο οι δασκαλες και αν εχει περασει μια ευλογη περιοδος που πηγαινει ηδη σχολειο. 

 

Χρειαζεται αρχικα ηρεμια και οχι πανικος απο μερους σας, γιαιτ τα συναισθηματα μας και ειδικα το αγχος μας ειναι κατι που εμμεσα περναει στο παιδι οσο και να προσπαθουμε να το κρυψουμε.

 

Οι δραστηριοτητες που κανετε μαζι ειναι για παραδειγμα , μια ζωγραφια? ενα παζλ? να παιξετε με τουβλακια? να δειτε εικονες σε ενα βιβλιο? Συνηθως τα παιδια σε μικρες ηλικιες για αρχη φτανει να τους τραβαμε εμεις την προσοχη και να τους κεντριζουμε το ενδιαφερον, με ηρεμο τροπο, αφηγηση, ηχους και εικονες...Τι ακριβως προσπαθεις να κανεις με το παιδι και εκεινο αντιδρα? 

 

[μαγιοπουλας]

Θα σου έλεγα να πας σε αναπτυξιολογο εμπιστοσύνης πρώτα κ οχι δε γραφείο.

Κανονικο αναπτυξιολογο.Υπαρχουν γυρω στους έντεκα. Το λεω συτο μην μπλεχτεί σε περιπέτεια.

[kotsifikos]

Καταλαβαίνω το άγχος σου όμως  το περνάς στο παιδί σου και αυτό δεν βοηθάει καθόλου. Αν μέχρι σήμερα δεν είχατε καθήσει ποτέ μαζί σε ένα τραπέζι να κάνετε δραστηριότητες πως θα το κάνει ξαφνικά στο χρόνο που του ζητάς και με τα αποτελέσματα που θες?? αυτό είναι αδύνατον όχι μόνο για το τρίχρονο αλλά για το παιδί κάθε ηλικίας . Εφόσον το παιδί σου χρειάζεται βοήθεια καλό είναι να αναλάβεις δράση όμως χωρίς πίεση γιατί το πιο πιθανό σενάριο είναι να μην αποδοσει τίποτα από όσα θα κάνεις, αυτά τα πράγματα θέλουν χρόνο και υπομονή.

Εγώ στην θέση σου θα σταματούσα τον παιδικό (εφόσον μου ασκεί πίεση) και έπειτα θα έπιανα σκληρή δουλειά με το παιδί και θα σκεφτόμουν ξανά τον παιδικό όταν το παιδί μου θα ήταν έτοιμο. Έλα λίγο στην θέση του, ξαφνικά βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που δεν γνωρίζει , σε καθημερινή βάση, και η ρουτίνα του στο σπίτι έχει αλλάξει, πολλά μέτωπα ανοιχτά για να διαχειριστεί ένα τρίχρονο. Επίσης θα συμφωνήσω με την μαγιοπούλας, βρες έναν αναπτυξιολόγο και ζήτα βοήθεια από εκεί, όχι σε γραφείο.

[Manoula36]

Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση!!! Λοιπόν ο γιος μου είναι 3 όταν ήταν 1.5 λοιπόν έμεινα έγκυος στην μικρή μου... μέχρι τότε είμασταν καλά είχαμε πρόγραμμα φαγητού ύπνου παιχνίδι με την μαμά να τον πάω σε παιδότοπο όλα καλά... όταν έμεινα έγκυος κ άρχισαν τα προβλήματα απομακρύνθηκα από το παιδί με αποτέλεσμα να αναλάβει ο άντρας μου... εκεί άλλαξαν πολλά... Δεν κατηγορώ κάτι κ εκείνος όπως μπορούσε μετά ήρθε κ η καραντίνα κ έγιναν χειρότερα τα πράγματα.... δλδ έμαθε τάμπλετ δεν έτρωγε χωρίς αυτό στον ύπνο δεν ήθελε να κοιμάται πια μόνος του Κ εκεί που έλεγε 5 λέξεις δεν έλεγε καμία... Οκ το αφήσαμε δεν είχαμε επιλογές... βέβαια στις καλές μου μέρες ήμουν δίπλα του... όταν ελευθερώθηκα διαγνωστικά με όγκο κ εκεί πάλι μου πήρε χρόνο... όταν όλα μπήκαν σε μια σειρα άρχισα πάλι να βάζω πρόγραμμα όρια κτλ. Κ ήρθε κ ο παιδικός κ το κόψιμο της πιπίλας. Παιδικό πάει από τις 19 Μαΐου.... Κ εκεί ξεκινάει το πρόβλημα μου... από την 3 μέρα μου είπαν ότι το παιδί μου χρειάζεται βοήθεια κ ο λόγος επειδή δεν είναι δεκτικός με τα άλλα παιδάκια να μοιραστεί τα παιχνίδια κ ότι δεν ακολουθεί την ομάδα στις δραστήριοτητες που κάνουν κ δεν μιλάει... Δεν είναι επιθετικός κ αγκαλιάζει όλα τα παιδακια...  Οκ λέω μιλάω με την παιδίατρο μου που τον έχει από την μέρα που γεννήθηκε κ με συμβούλεψε να το το καθυστερήσω μέχρι τον Σεπτέμβρη για να δούμε την εξέλιξη του... Το λέω στο παιδικό δεν το δέχτηκαν... μου έδωσαν κάποιες οδηγίες για δραστηριότητες κ που να επιμείνω κ τα κάνω... κλείνω ραντεβού αμέσως με ανεπτυξιολογο (24/6) αλλά μέχρι να πάω εκεί τον πήγα για αξιόλογηση εδώ στον νομό μου γιατί για αναπτυξιολογος ή παιδοψυχίατρο πρέπει να πάω σε άλλο νομό κ μου λέει τα ίδια... " δω σε χρόνο στο παιδί σου" το λέω κ αυτό τίποτα... θέλησα να τον αλλάξω παιδικό γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ την πίεση εγώ προσωπικά... αλλά η παιδίατρος μου είπε αφού περνάει καλά να τον αφήσω εκεί.... είναι πεπεισμένοι ότι το παιδί μου έχει αυτισμό κ ότι πρέπει να γίνει κάτι τώρα.... εγώ έχω δει εξελίξει προσπαθεί κ λέει λεξούλες... με ακούει περισσότερο... είναι πιο συνεργάσιμος... Κ τώρα τα ερωτήματα μου.... Γιατί δεν δίνουν χρόνο στο παιδί μου? Γιατί βγάζουν μια διάγνωση ενώ η παιδοψυχολογο του παιδικού του έχει αφιερώσει μόνο 20 λεπτά... ? Πώς θα τους διαχειριστώ για να πάψω να νιώθω πίεση κ μειονεκτικά σαν μαμά? Κ το πιο σημαντικό τί πρέπει να κάνω ώστε το παιδί μου να είναι καλά κ πως να τον βοηθήσω σωστά να εξελιχθεί? Δεν με τρομάζει η λέξη αυτισμός... αλλά δεν είναι νωρίς? Αφού τους είπα ότι έκλεισα με ανεπτυξιολογο γιατί δεν σταματούν να μου την "λένε " κάνω ότι μου έχουν πει σπίτι... Κ νιώθω ότι παραμελω την μπέμπα μου γιατί έχω δώσει βάρος στον γιο μου...

[Alexalex]

Ξεκίνα τις διαδικασίες για λογοθεραπεια κ έργοθεραπεία.. Παράλληλα με τον παιδικό σταθμό... .

 

Και σε 1 χρόνο θα δεις μια θεαματική εξέλιξη στο παιδί.. 

 

Τώρα σου φαίνονται όλα βουνό.. 

Αλλά δώσε χρόνο στο παιδί και κάνε υπομονη

[Ilaeira]

9 ώρες πρίν, Manoula36 είπε:

Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση!!! Λοιπόν ο γιος μου είναι 3 όταν ήταν 1.5 λοιπόν έμεινα έγκυος στην μικρή μου... μέχρι τότε είμασταν καλά είχαμε πρόγραμμα φαγητού ύπνου παιχνίδι με την μαμά να τον πάω σε παιδότοπο όλα καλά... όταν έμεινα έγκυος κ άρχισαν τα προβλήματα απομακρύνθηκα από το παιδί με αποτέλεσμα να αναλάβει ο άντρας μου... εκεί άλλαξαν πολλά... Δεν κατηγορώ κάτι κ εκείνος όπως μπορούσε μετά ήρθε κ η καραντίνα κ έγιναν χειρότερα τα πράγματα.... δλδ έμαθε τάμπλετ δεν έτρωγε χωρίς αυτό στον ύπνο δεν ήθελε να κοιμάται πια μόνος του Κ εκεί που έλεγε 5 λέξεις δεν έλεγε καμία... Οκ το αφήσαμε δεν είχαμε επιλογές... βέβαια στις καλές μου μέρες ήμουν δίπλα του... όταν ελευθερώθηκα διαγνωστικά με όγκο κ εκεί πάλι μου πήρε χρόνο... όταν όλα μπήκαν σε μια σειρα άρχισα πάλι να βάζω πρόγραμμα όρια κτλ. Κ ήρθε κ ο παιδικός κ το κόψιμο της πιπίλας. Παιδικό πάει από τις 19 Μαΐου.... Κ εκεί ξεκινάει το πρόβλημα μου... από την 3 μέρα μου είπαν ότι το παιδί μου χρειάζεται βοήθεια κ ο λόγος επειδή δεν είναι δεκτικός με τα άλλα παιδάκια να μοιραστεί τα παιχνίδια κ ότι δεν ακολουθεί την ομάδα στις δραστήριοτητες που κάνουν κ δεν μιλάει... Δεν είναι επιθετικός κ αγκαλιάζει όλα τα παιδακια...  Οκ λέω μιλάω με την παιδίατρο μου που τον έχει από την μέρα που γεννήθηκε κ με συμβούλεψε να το το καθυστερήσω μέχρι τον Σεπτέμβρη για να δούμε την εξέλιξη του... Το λέω στο παιδικό δεν το δέχτηκαν... μου έδωσαν κάποιες οδηγίες για δραστηριότητες κ που να επιμείνω κ τα κάνω... κλείνω ραντεβού αμέσως με ανεπτυξιολογο (24/6) αλλά μέχρι να πάω εκεί τον πήγα για αξιόλογηση εδώ στον νομό μου γιατί για αναπτυξιολογος ή παιδοψυχίατρο πρέπει να πάω σε άλλο νομό κ μου λέει τα ίδια... " δω σε χρόνο στο παιδί σου" το λέω κ αυτό τίποτα... θέλησα να τον αλλάξω παιδικό γιατί δεν μπορούσα να διαχειριστώ την πίεση εγώ προσωπικά... αλλά η παιδίατρος μου είπε αφού περνάει καλά να τον αφήσω εκεί.... είναι πεπεισμένοι ότι το παιδί μου έχει αυτισμό κ ότι πρέπει να γίνει κάτι τώρα.... εγώ έχω δει εξελίξει προσπαθεί κ λέει λεξούλες... με ακούει περισσότερο... είναι πιο συνεργάσιμος... Κ τώρα τα ερωτήματα μου.... Γιατί δεν δίνουν χρόνο στο παιδί μου? Γιατί βγάζουν μια διάγνωση ενώ η παιδοψυχολογο του παιδικού του έχει αφιερώσει μόνο 20 λεπτά... ? Πώς θα τους διαχειριστώ για να πάψω να νιώθω πίεση κ μειονεκτικά σαν μαμά? Κ το πιο σημαντικό τί πρέπει να κάνω ώστε το παιδί μου να είναι καλά κ πως να τον βοηθήσω σωστά να εξελιχθεί? Δεν με τρομάζει η λέξη αυτισμός... αλλά δεν είναι νωρίς? Αφού τους είπα ότι έκλεισα με ανεπτυξιολογο γιατί δεν σταματούν να μου την "λένε " κάνω ότι μου έχουν πει σπίτι... Κ νιώθω ότι παραμελω την μπέμπα μου γιατί έχω δώσει βάρος στον γιο μου...

 

Εφόσον αναπτυξιολόγος και παιδίατρος σου είπαν να περιμένεις, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα του παιδικού; 

 

Στη θέση σου θα έκανα μαζί τους μια μεγάλη συζήτηση για να καταλάβω γιατί πιέζουν τόσο. Το κάνουν επειδή ανησυχούν ότι το παιδί έχει σοβαρό πρόβλημα και μένει αδιάγνωστο, με αποτέλεσμα να περάσει ο καιρός για την πρώιμη παρέμβαση; Μα αν είχε σοβαρό πρόβλημα θα σου το είχαν πει και οι δυο γιατροί. Τόσο άσχετοι είναι και οι δύο; Εσύ τι εντύπωση σχημάτισες για τον αναπτυξιολόγο; Έχεις το περιθώριο να πάρεις και τρίτη γνώμη από αλλού;

 

Ή το κάνουν επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν ένα παιδί που είναι πιο πίσω από τα υπόλοιπα σε κάποια πράγματα και τους χαλάει τη ροή; Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου και σίγουρα όχι του παιδιού. Σ' αυτήν την περίπτωση, ντρέπομαι που το λέω, αλλά θα με άκουγε όλο το τετράγωνο. Και σίγουρα θα έπαιρνα το παιδί από εκεί. Μπορεί να περνάει καλά με τα άλλα παιδάκια, αλλά δεν είναι βρέφος ώστε να αρκεί η φύλαξη, είναι 3, και του αξίζει να βρεθεί σε ένα περιβάλλον όπου οι δασκάλες θα ανταποκρίνονται με αγάπη στον ρυθμό και στις ανάγκες του, ώστε να ωφεληθεί από τον σταθμό όπως ωφελούνται και τα υπόλοιπα.

 

Νομίζω ότι σε έχουν στρεσάρει πολύ. Δίκαια ή άδικα δεν ξέρω. Σε κάθε περίπτωση, μου φαίνεται εξαιρετικά άσχημο να σου ζητάνε να βάλεις κάτω το παιδί και να του μάθεις να ζωγραφίζει με το ζόρι. 

 

Το παιδί όντως πέρασε ένα χρονικό διάστημα πιο έντονο και είναι σε ένα βαθμό λογικό να έχει μείνει πίσω σε δεξιότητες. (Έχω στο περιβάλλον μου παιδάκι που όταν γεννήθηκε η αδερφή του σταμάτησε να μιλάει εντελώς κι έγινε άλλο παιδί, σε βαθμό που και οι δικοί του επισκέφτηκαν αναπτυξιολόγο επειδή είχαν ανησυχήσει.) Όμως ακόμα κι αν το παιδί είναι πράγματι πίσω και η αιτία είναι αναπτυξιακή, ακολουθείς τις συμβουλές σωστών επαγγελματιών και του προσφέρεις παρέμβαση ανάλογα με το πώς θα σε κατευθύνουν εκείνοι. Δεν το στρεσάρεις και δεν το πιέζεις. Που δεν φταις εσύ, ο σταθμός σε στρεσάρει και σε πιέζει.

 

Όσο για το ότι δεν έχει μάθει να μοιράζεται στα 3, τι να πω, γελάει ο κόσμος...

[ΑΡΓΚ]

Άλλαξε το σταθμό. Αν σου βάζουν τόση πίεση στο σπίτι, προφανώς και το παιδί εκεί το αντιμετωπίζουν διαφορετικά από τα υπόλοιπα, και αργά η γρήγορα θα το νιώσει. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν επιλογές, οπότε δοκιμάστε αλλού. Και παράλληλα ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού και μόνο.

[kotsifikos]

20 hours ago, Manoula36 said:

Πώς θα τους διαχειριστώ για να πάψω να νιώθω πίεση κ μειονεκτικά σαν μαμά?

γιατί νιώθεις μειωνεκτικά σαν μαμά? δεν καταλαβαίνω αλήθεια! Οι άνθρωποι αυτοί είδαν κάτι στο παιδί και θεώρησαν καλό να σου δώσουν οδηγίες, μέχρι εκεί καλά, όμως δεν πρέπει να σε πιέζουν  εφόσον και εσύ έχεις λάβει τα μέτρα σου.

 

20 hours ago, Manoula36 said:

 Αφού τους είπα ότι έκλεισα με ανεπτυξιολογο γιατί δεν σταματούν να μου την "λένε " κάνω ότι μου έχουν πει σπίτι... Κ νιώθω ότι παραμελω την μπέμπα μου γιατί έχω δώσει βάρος στον γιο μου...

Έχεις δύο παιδιά, θα υπάρξουν φορές που θα έχει περισσότερο ανάγκη ο γιός σου και θα υπάρξουν φορές που θα σε έχει περισσότερο ανάγκη η κορη σου. Ακόμα και αν θεωρείς πως τώρα παραμελείς την κόρη σου δεν νομίζεις πως θα πρέπει να δεις τι συμβαίνει με τον γιο σου?Προσπάθησε όσο μπορείς να κρατάς μία ισορροπία.

Πάντως δεν νομίζω πως στόχος τους είναι να σου κάνουν παρατήρηση ή να σου κουνήσουν το δάχτυλο ούτε να προσβάλουν το παιδί σου. Και εγώ αν δεν πήγαινε κάτι καλά με το παιδί μου και το έβλεπαν στο σχολείο θα ήθελα να μου το πουν, φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως θεωρώ λογική την πίεση που σου ασκούν. Θες να μας πεις λίγο τι ακριβώς σου λένε? Δηλαδή τους είπες ότι έχεις ραντεβού με αναπτυξιολόγο και εξακολουθούν να σου λένε διάφορα??

[Manoula36]

Τι μου λέει ο παιδικός.... Ο παιδικός λοιπόν κάθε Παρασκευή έχει παιδοψυχολογο.... την προηγούμενη Παρασκευή πού πήγα να τον πάρω ρώτησα την παιδοψυχολογο πως τον είδε αν είδε εξέλιξη κτλ κ μου είπε ότι δεν τον είδε... Η ιδιοκτήτρια του παιδικού μου λέει ότι στο παιχνίδι είναι οκ δεν δημιουργεί προβλήματα με τα άλλα παιδιά δεν είναι επιθετικός είναι όλα καλά... όταν έρχεται η ώρα να κάτσουν όλα μαζί να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα δεν κάθεται αντιδρά... κλαίει φωνάζει... Δεν θέλει να ακολουθήσει... Με αποτέλεσμα να χαλάει ή να δυσκολεύει την ροή τον άλλων παιδιών... εγώ που μου έχουν πει κ το δουλεύω στο σπίτι καθόμαστε στο τραπεζάκι του από 15 έως 30 λεπτά κ το δουλεύω... πλαστελίνη ζωάκια παζλ κ τί τρώνε κ κάνουμε κ τους θορύβους... Κ διάφορα... στο παιδικό μου είχε προτείνει ένα παιδοψυχίατρο αλλά δεν άκουσα κ τα καλύτερα που το έψαξα κ έτσι έκλεισα ραντεβού αλλού... Δεν ξέρω αν έχει ρόλο αυτό... παρόλο που έκλεισα ραντεβού το δουλεύω στο σπίτι τους λέω τις ώρες που καθόμαστε την διάρκεια κ τί κάναμε... Η συμπεριφορά δεν αλλάζει... "Το παιδί σου έχει πρόβλημα το παιδί σου έχει θέμα πρέπει να δουλευτει " βρε το τρέχω κάνω ότι μου λέτε έκλεισα ραντεβού έχω κλείσει κ παιδοψυχίατρο  αλλά αυτό αργεί πολύ τον Οκτώβρη μου βρήκαν... τους είπα απ' έξω κ διακριτικά ότι ξέρεις κάτι σταμάτα δεν μπορώ να το χειριστώ ας περιμένουμε να δούμε τι θα μας πει κ ο αναπτυξιολογος κ κάνουμε ότι μου πουν... Η δασκάλα του βέβαια εχθές μου είπε ότι έχει αρχίσει κ κάθεται στο ομαδικό αλλά δεν κάθεται εκείνη την ώρα που του το λένε θα κάνει δύο τρεις σβουρες κ μετά κάθεται... άρα το παιδί μου έχει εξέλιξη... Κ εκεί αρχίζω κ το χάνω... πολλές πληροφορίες πολλές απόψεις από τον ίδιο χώρο... Το τι πρέπει το έχω κάνει... Γιατί δεν περιμένουν... Για πρέπει κάθε μέρα να μου λένε Ότι ζορίζονται... Εγώ πριν τους τον πάω τους είχα ενημερώσει τους είχα πει τα πάντα για να ξέρουν κ να τον βοηθήσουν... Μήπως δεν έπρεπε...? Μήπως ήταν προκατειλημμένοι μαζί του κ σιν ότι δεν συνεργάζεται βγάλανε πόρισμά τα γρήγορα? Από την στιγμή που μου είπε η γιατρός και η παιδοψυχολογος να μην τον αλλάξω παιδικό τώρα γιατί είναι πολλές οι αλλαγές κ μπορεί να μην βγει σε καλό δεν το κάνω... προσπαθώ να το διαχειριστώ...παιδίμου είναι κ ανησυχώ... θέλω να κάνω το καλύτερο κ το σωστό... όποτε φεύγω από εκεί νιώθω άσχημα... σκέφτομαι συνέχεια τί κάνω λάθος κ τί άλλο πρέπει να κάνω κ δεν το κάνω.... Μήπως εγώ είμαι υπερβολική κ πρέπει να το δω πιο ψύχραιμα... 

[miria]

Θα εκφράσω την προσωπική μου εμπειρία από ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς με κάθε επιφύλαξη... Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί (και μιλάω για τους ιδιωτικούς που έχω προσωπική πείρα και μόνο) που δε θα μπουν στη διαδικασία να ασχοληθούν εξειδικευμένα με το παιδί που διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα. Αυτό έχει να κάνει με διάφορους λόγους και θα αναφέρω λόγους που μου έχουν πει ιδιοκτήτες σταθμού και άλλους που συμπέρανα μόνη μου στην πορεία. Κάποιοι δε θέλουν να "χαλάσει" η εικόνα του σταθμού από ένα παιδί που δε συνεργάζεται και μιλώ για την εικόνα είτε προς τους ήδη πελάτες είτε προς τους υποψήφιους που το επισκέπτονται για γνωριμία. 'Αλλοι προτιμούν να επιλέξουν τα "εύκολα παιδιά" αφού η προσφορά είναι μεγάλη και έχουν δυνατότητα επιλογής, άλλοι δε γνωρίζουν διαδικασίες χειρισμού δύσκολων καταστάσεων, ειδικά όταν απασχολούν  άπειρες δασκάλες διαρκώς εναλλασσόμενες, άλλοι δεν έχουν επαρκές προσωπικό, διότι για τα "δύσκολα" παιδιά απαιτείται κάποια έμπειρη δασκάλα να ασχοληθεί για κάποιες εβδομάδες εξατομικευμένα και ίσως αποκλειστικά κ.ά.. Έτσι, εφαρμόζουν την πολιτική "κάθε διαφοροποίηση παιδιού αποτελεί πρόβλημα της οικογένειάς του και ειδικά της μαμάς του", αντί να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις για το συγκεκριμένο παιδί και να το δουλέψουν εξατομικευμένα. Το αποτέλεσμα της καθημερινής πίεσης αυτής είναι η ήδη επιβαρυμένη από τη δύσκολη πρώτη διαδικασία αποχωρισμού μάνα να βρίσκεται σε  αδιέξοδο και συχνά να επιλέγει την αλλαγή σταθμού. Αυτός άλλωστε είναι και ο τελικός στόχος των ιδιοκτητών ...

Από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι τελικά καταστάλλαξα στον τρίτο παιδικό σταθμό για την κόρη μου και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Εμένα αντιμετώπιζε έντονο άγχος αποχωρισμού, δεν ήθελε με τίποτα να μείνει μόνη της  στο σταθμό. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά δεν προλαβαίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες ούτε πλήρως να προσαρμοστούν, ούτε να δεθούν με συμμαθητές ή δασκάλες για να δημιουργείται πρόβλημα. Αφήνεις 3-4 εβδομάδες κενό ή και λιγότερο από το σταθμό που διακόπτεις και ξαναρχίζεις με τον επόμενο σταθμό. Σε καμία διακοπή το παιδί μου  δεν είχε πρόβλημα.. Βεβαίως κάνεις εν τω μεταξύ πολύ προσεκτική έρευνα με βάση και τα προηγούμενα παθήματα... Τελικά καταφέραμε  να βρούμε ένα σταθμό  που η πολύ έμπειρη και χαρισματική, μεγάλης ηλικίας, ιδιοκτήτρια ασχολήθηκε προσωπικά για το αρχικό διάστημα της προσαρμογής με το παιδί μας και μετά είδαμε ένα παιδί να λατρεύει το σχολείο και κάθε δραστηριότητά του. Κάτι που διατηρεί μέχρι και σήμερα που τελειώνει την Α΄ Δημοτικού.

 

Μη φοβάσαι την αλλαγή. Δεν ταιριάζετε στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σχολείου ή το σχολείο δεν ταιριάζει σε σας. Τα λάθη μας (και εννοώ την επιλογή του σταθμού) τα διορθώνουμε...

Καλή επιτυχία στο επόμενο βήμα...

[Manoula36]

4 ώρες πρίν, miria είπε:

Θα εκφράσω την προσωπική μου εμπειρία από ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς με κάθε επιφύλαξη... Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί (και μιλάω για τους ιδιωτικούς που έχω προσωπική πείρα και μόνο) που δε θα μπουν στη διαδικασία να ασχοληθούν εξειδικευμένα με το παιδί που διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα. Αυτό έχει να κάνει με διάφορους λόγους και θα αναφέρω λόγους που μου έχουν πει ιδιοκτήτες σταθμού και άλλους που συμπέρανα μόνη μου στην πορεία. Κάποιοι δε θέλουν να "χαλάσει" η εικόνα του σταθμού από ένα παιδί που δε συνεργάζεται και μιλώ για την εικόνα είτε προς τους ήδη πελάτες είτε προς τους υποψήφιους που το επισκέπτονται για γνωριμία. 'Αλλοι προτιμούν να επιλέξουν τα "εύκολα παιδιά" αφού η προσφορά είναι μεγάλη και έχουν δυνατότητα επιλογής, άλλοι δε γνωρίζουν διαδικασίες χειρισμού δύσκολων καταστάσεων, ειδικά όταν απασχολούν  άπειρες δασκάλες διαρκώς εναλλασσόμενες, άλλοι δεν έχουν επαρκές προσωπικό, διότι για τα "δύσκολα" παιδιά απαιτείται κάποια έμπειρη δασκάλα να ασχοληθεί για κάποιες εβδομάδες εξατομικευμένα και ίσως αποκλειστικά κ.ά.. Έτσι, εφαρμόζουν την πολιτική "κάθε διαφοροποίηση παιδιού αποτελεί πρόβλημα της οικογένειάς του και ειδικά της μαμάς του", αντί να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις για το συγκεκριμένο παιδί και να το δουλέψουν εξατομικευμένα. Το αποτέλεσμα της καθημερινής πίεσης αυτής είναι η ήδη επιβαρυμένη από τη δύσκολη πρώτη διαδικασία αποχωρισμού μάνα να βρίσκεται σε  αδιέξοδο και συχνά να επιλέγει την αλλαγή σταθμού. Αυτός άλλωστε είναι και ο τελικός στόχος των ιδιοκτητών ...

Από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι τελικά καταστάλλαξα στον τρίτο παιδικό σταθμό για την κόρη μου και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Εμένα αντιμετώπιζε έντονο άγχος αποχωρισμού, δεν ήθελε με τίποτα να μείνει μόνη της  στο σταθμό. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά δεν προλαβαίνουν μέσα σε λίγες εβδομάδες ούτε πλήρως να προσαρμοστούν, ούτε να δεθούν με συμμαθητές ή δασκάλες για να δημιουργείται πρόβλημα. Αφήνεις 3-4 εβδομάδες κενό ή και λιγότερο από το σταθμό που διακόπτεις και ξαναρχίζεις με τον επόμενο σταθμό. Σε καμία διακοπή το παιδί μου  δεν είχε πρόβλημα.. Βεβαίως κάνεις εν τω μεταξύ πολύ προσεκτική έρευνα με βάση και τα προηγούμενα παθήματα... Τελικά καταφέραμε  να βρούμε ένα σταθμό  που η πολύ έμπειρη και χαρισματική, μεγάλης ηλικίας, ιδιοκτήτρια ασχολήθηκε προσωπικά για το αρχικό διάστημα της προσαρμογής με το παιδί μας και μετά είδαμε ένα παιδί να λατρεύει το σχολείο και κάθε δραστηριότητά του. Κάτι που διατηρεί μέχρι και σήμερα που τελειώνει την Α΄ Δημοτικού.

 

Μη φοβάσαι την αλλαγή. Δεν ταιριάζετε στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σχολείου ή το σχολείο δεν ταιριάζει σε σας. Τα λάθη μας (και εννοώ την επιλογή του σταθμού) τα διορθώνουμε...

Καλή επιτυχία στο επόμενο βήμα...

Κ γω έχω σκεφτεί αυτά που γράφεις για τον σταθμό... Γιατί την φράση  "χαλάει το τμήμα κ τα παιδιά αντιγράφουν κ εχει αντίκτυπο μετά στα σπίτια τους" την έχω ακούσει κ Όχι μια φορά... Δεν θα σου πω ψέμματα παρόλο τις συμβουλές του γιατρού μου να μην αλλάξει παιδικό εγώ έχω κάνει την έρευνα μου... Η επόμενη επιλογή μου δεν το δέχονται γιατί είναι γεμάτη... Κ μετά η τρίτη επιλογή μου είναι ένας δημοτικός παιδικός που εκεί ανοίγουν ξανά τον Σεπτέμβρη... Στην περιοχή μου οι παιδική ιδιωτικοί είναι 4 κ 3 οι δημόσιοι... Αλλά το αγόρι μου είναι τόσο χαρούμενο ξυπνάει το πρωί με τέτοια χαρά για να πάει εκεί... τρέχει κ αγκαλιάζει τα άλλα παιδάκια... Γιατί πρέπει να γίνεται αυτό...? Δεν το βλέπουν ότι περνάει καλά? Τόσο σημαντική είναι η εικόνα τους? Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν... Αλλά κ γω πλέον δεν καταλαβαίνω πιος ο λόγος κάθε μέρα να ακούω τα ίδια κ τα ίδια... προσπαθώ ακολουθώ οδηγίες... έκλεισα ραντεβού... Δεν είμαι ανέμελη... την άλλη φορά που μου μίλησε η παιδοψυχολογος με έπιασαν τα κλάματα... Δεν ένιωσα καλά.... Τόσο μεγάλο πρόβλημα έχει... ? Εγώ τόσο αφελής είμαι κ δεν το βλέπω? Το ένστικτο μου , μου λέει... νιώθω ότι όλα θα είναι καλά... ότι είναι καλά...  

[kotsifikos]

23 hours ago, Manoula36 said:

Τι μου λέει ο παιδικός.... Ο παιδικός λοιπόν κάθε Παρασκευή έχει παιδοψυχολογο.... την προηγούμενη Παρασκευή πού πήγα να τον πάρω ρώτησα την παιδοψυχολογο πως τον είδε αν είδε εξέλιξη κτλ κ μου είπε ότι δεν τον είδε... Η ιδιοκτήτρια του παιδικού μου λέει ότι στο παιχνίδι είναι οκ δεν δημιουργεί προβλήματα με τα άλλα παιδιά δεν είναι επιθετικός είναι όλα καλά... όταν έρχεται η ώρα να κάτσουν όλα μαζί να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα δεν κάθεται αντιδρά... κλαίει φωνάζει... Δεν θέλει να ακολουθήσει... Με αποτέλεσμα να χαλάει ή να δυσκολεύει την ροή τον άλλων παιδιών... εγώ που μου έχουν πει κ το δουλεύω στο σπίτι καθόμαστε στο τραπεζάκι του από 15 έως 30 λεπτά κ το δουλεύω... πλαστελίνη ζωάκια παζλ κ τί τρώνε κ κάνουμε κ τους θορύβους... Κ διάφορα... στο παιδικό μου είχε προτείνει ένα παιδοψυχίατρο αλλά δεν άκουσα κ τα καλύτερα που το έψαξα κ έτσι έκλεισα ραντεβού αλλού... Δεν ξέρω αν έχει ρόλο αυτό... παρόλο που έκλεισα ραντεβού το δουλεύω στο σπίτι τους λέω τις ώρες που καθόμαστε την διάρκεια κ τί κάναμε... Η συμπεριφορά δεν αλλάζει... "Το παιδί σου έχει πρόβλημα το παιδί σου έχει θέμα πρέπει να δουλευτει " βρε το τρέχω κάνω ότι μου λέτε έκλεισα ραντεβού έχω κλείσει κ παιδοψυχίατρο  αλλά αυτό αργεί πολύ τον Οκτώβρη μου βρήκαν... τους είπα απ' έξω κ διακριτικά ότι ξέρεις κάτι σταμάτα δεν μπορώ να το χειριστώ ας περιμένουμε να δούμε τι θα μας πει κ ο αναπτυξιολογος κ κάνουμε ότι μου πουν... Η δασκάλα του βέβαια εχθές μου είπε ότι έχει αρχίσει κ κάθεται στο ομαδικό αλλά δεν κάθεται εκείνη την ώρα που του το λένε θα κάνει δύο τρεις σβουρες κ μετά κάθεται... άρα το παιδί μου έχει εξέλιξη... Κ εκεί αρχίζω κ το χάνω... πολλές πληροφορίες πολλές απόψεις από τον ίδιο χώρο... Το τι πρέπει το έχω κάνει... Γιατί δεν περιμένουν... Για πρέπει κάθε μέρα να μου λένε Ότι ζορίζονται... Εγώ πριν τους τον πάω τους είχα ενημερώσει τους είχα πει τα πάντα για να ξέρουν κ να τον βοηθήσουν... Μήπως δεν έπρεπε...? Μήπως ήταν προκατειλημμένοι μαζί του κ σιν ότι δεν συνεργάζεται βγάλανε πόρισμά τα γρήγορα? Από την στιγμή που μου είπε η γιατρός και η παιδοψυχολογος να μην τον αλλάξω παιδικό τώρα γιατί είναι πολλές οι αλλαγές κ μπορεί να μην βγει σε καλό δεν το κάνω... προσπαθώ να το διαχειριστώ...παιδίμου είναι κ ανησυχώ... θέλω να κάνω το καλύτερο κ το σωστό... όποτε φεύγω από εκεί νιώθω άσχημα... σκέφτομαι συνέχεια τί κάνω λάθος κ τί άλλο πρέπει να κάνω κ δεν το κάνω.... Μήπως εγώ είμαι υπερβολική κ πρέπει να το δω πιο ψύχραιμα... 

Η εξέλιξη δεν θα έρθει από την μία εβδομάδα στην άλλη, η εξέλιξη θα έρθει με τον χρόνο και την προσπάθεια, απορώ πως η παιδοψυχολόγος τόσο εύκολα έβγαλε συμπέρασμα για ένα παιδί μέσα από πόσες συναντήσεις..1-2-3 ? Δεν έχω καταλάβει, πες μου σε παρακαλώ πόσο καιρό είστε σε αυτό το σχολείο? αν σκεφτούμε πως ένα πριν άνοιξαν οι παιδικοί μιλάμε για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα σωστά?

Εγώ θα επιμείνω να δουλέψεις με το παιδί σου, να δεις ειδικούς, να μην νιώθεις άσχημα, να μην κατηγορείς τον εαυτό σου, να δώσεις χρόνο στο παιδί και σε σένα και να αλλάξεις παιδικό.

[λουκουμαδάκι]

Αν το παιδί χρειάζεται βοήθεια υπάρχουν οι ειδικοί που ξέρουν τον τρόπο και υπάρχει και η οικογένεια που όμως πρέπει και αυτή να δουλέψει και να μάθει πως πρέπει να βοηθήσει. Το κάτσε πέντε δέκα λεπτά για μια δραστηριότητα δεν είναι βοήθεια αν όντως χρειάζεται κάτι το παραπάνω. Για να μη παρεξηγηθώ φυσικά και το  κάνουμε  αλλά  αν υπάρχει θέμα δεν είναι η λύση.  Οπότε μη νιώθεις άσχημα και τύψεις τύπου δεν βοηθάω. Για μένα ιδανικό θα ήταν να βρείτε έναν καλό αναπτυξιολόγο ιδιωτικά και να πάτε μαζί με το παιδάκι σας να το δει και να σας πει αν βλέπει η όχι κάποιες αδυναμίες και να σας παραπέμψει εκεί που πρέπει για να βάλετε πρόγραμμα να αρχίσετε να το δουλεύετε. Η επικοινωνία του γενικά πως είναι; Όταν λέτε δεν μιλάει; Στην παιδική χαρά η με φίλους σας πως είναι; Στο σπίτι με το αδερφάκι; 

[ninaki80]

On 16/6/2021 at 11:55 ΠΜ, Manoula36 είπε:

Τι μου λέει ο παιδικός.... Ο παιδικός λοιπόν κάθε Παρασκευή έχει παιδοψυχολογο.... την προηγούμενη Παρασκευή πού πήγα να τον πάρω ρώτησα την παιδοψυχολογο πως τον είδε αν είδε εξέλιξη κτλ κ μου είπε ότι δεν τον είδε... Η ιδιοκτήτρια του παιδικού μου λέει ότι στο παιχνίδι είναι οκ δεν δημιουργεί προβλήματα με τα άλλα παιδιά δεν είναι επιθετικός είναι όλα καλά... όταν έρχεται η ώρα να κάτσουν όλα μαζί να ακολουθήσουν μια δραστηριότητα δεν κάθεται αντιδρά... κλαίει φωνάζει... Δεν θέλει να ακολουθήσει... Με αποτέλεσμα να χαλάει ή να δυσκολεύει την ροή τον άλλων παιδιών... εγώ που μου έχουν πει κ το δουλεύω στο σπίτι καθόμαστε στο τραπεζάκι του από 15 έως 30 λεπτά κ το δουλεύω... πλαστελίνη ζωάκια παζλ κ τί τρώνε κ κάνουμε κ τους θορύβους... Κ διάφορα... στο παιδικό μου είχε προτείνει ένα παιδοψυχίατρο αλλά δεν άκουσα κ τα καλύτερα που το έψαξα κ έτσι έκλεισα ραντεβού αλλού... Δεν ξέρω αν έχει ρόλο αυτό... παρόλο που έκλεισα ραντεβού το δουλεύω στο σπίτι τους λέω τις ώρες που καθόμαστε την διάρκεια κ τί κάναμε... Η συμπεριφορά δεν αλλάζει... "Το παιδί σου έχει πρόβλημα το παιδί σου έχει θέμα πρέπει να δουλευτει " βρε το τρέχω κάνω ότι μου λέτε έκλεισα ραντεβού έχω κλείσει κ παιδοψυχίατρο  αλλά αυτό αργεί πολύ τον Οκτώβρη μου βρήκαν... τους είπα απ' έξω κ διακριτικά ότι ξέρεις κάτι σταμάτα δεν μπορώ να το χειριστώ ας περιμένουμε να δούμε τι θα μας πει κ ο αναπτυξιολογος κ κάνουμε ότι μου πουν... Η δασκάλα του βέβαια εχθές μου είπε ότι έχει αρχίσει κ κάθεται στο ομαδικό αλλά δεν κάθεται εκείνη την ώρα που του το λένε θα κάνει δύο τρεις σβουρες κ μετά κάθεται... άρα το παιδί μου έχει εξέλιξη... Κ εκεί αρχίζω κ το χάνω... πολλές πληροφορίες πολλές απόψεις από τον ίδιο χώρο... Το τι πρέπει το έχω κάνει... Γιατί δεν περιμένουν... Για πρέπει κάθε μέρα να μου λένε Ότι ζορίζονται... Εγώ πριν τους τον πάω τους είχα ενημερώσει τους είχα πει τα πάντα για να ξέρουν κ να τον βοηθήσουν... Μήπως δεν έπρεπε...? Μήπως ήταν προκατειλημμένοι μαζί του κ σιν ότι δεν συνεργάζεται βγάλανε πόρισμά τα γρήγορα? Από την στιγμή που μου είπε η γιατρός και η παιδοψυχολογος να μην τον αλλάξω παιδικό τώρα γιατί είναι πολλές οι αλλαγές κ μπορεί να μην βγει σε καλό δεν το κάνω... προσπαθώ να το διαχειριστώ...παιδίμου είναι κ ανησυχώ... θέλω να κάνω το καλύτερο κ το σωστό... όποτε φεύγω από εκεί νιώθω άσχημα... σκέφτομαι συνέχεια τί κάνω λάθος κ τί άλλο πρέπει να κάνω κ δεν το κάνω.... Μήπως εγώ είμαι υπερβολική κ πρέπει να το δω πιο ψύχραιμα... 

Μπορείς να ξεκινήσεις εργοθεραπεια παράλληλα μόνη σου δεν μπορείς να βοηθήσεις. Τα 15 λεπτά στο τραπεζάκι από την μαμά τι διαφορά έχουν από αυτά που κάνει στον παιδικό σταθμό 

Βρες ένα κέντρο Κ ξεκινά εργοθεραπειες Κ σιγά σιγά βλέπεις Κ τους γιατρούς.  Δεν χρειάζεστε γνωμάτευση για να κάνεις κάποιες θεραπείες. 

[λουκουμαδάκι]

Α και κλείσε για την ώρα τα αυτιά σου στο σχολείο. Από ότι φαίνεται δεν θέλουν να επεκταθούν πέρα από μια συμβουλή και ίσως θέλουν και να αποχωρήσετε (;) 

[ΑΡΓΚ]

Φυσικα και δεν μπορουμε να σου πουμε αν το παιδι χρειαζεται καποια βοηθεια η οχι αλλα απο οσα λες, ο σταθμος δεν εχει καμια διαθεση να ασχοληθει μαζι του και μαλλον προσπαθει να το ξεφορτωθει. Δοκιμασε να βρεις αλλο παιδικο, ειναι και θεμα φιλοσοφιας και θεμα υπομονης της εκαστοτε νηπιαγωγου.

[Manoula36]

3 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Η εξέλιξη δεν θα έρθει από την μία εβδομάδα στην άλλη, η εξέλιξη θα έρθει με τον χρόνο και την προσπάθεια, απορώ πως η παιδοψυχολόγος τόσο εύκολα έβγαλε συμπέρασμα για ένα παιδί μέσα από πόσες συναντήσεις..1-2-3 ? Δεν έχω καταλάβει, πες μου σε παρακαλώ πόσο καιρό είστε σε αυτό το σχολείο? αν σκεφτούμε πως ένα πριν άνοιξαν οι παιδικοί μιλάμε για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα σωστά?

Εγώ θα επιμείνω να δουλέψεις με το παιδί σου, να δεις ειδικούς, να μην νιώθεις άσχημα, να μην κατηγορείς τον εαυτό σου, να δώσεις χρόνο στο παιδί και σε σένα και να αλλάξεις παιδικό.

Από 19 Μαΐου ξεκίνησε πρώτη φορά!! Δουλεύω με το παιδί μου... ότι συμβουλές κ οδηγίες μου έχουν δώσει τα κάνω!!! Περιμένω μέχρι την άλλη Πέμπτη που θα τον δει η αναπτυξιολογος!!

[Έσπερος]

On 16/6/2021 at 11:55 ΠΜ, Manoula36 είπε:

Η δασκάλα του βέβαια εχθές μου είπε ότι έχει αρχίσει κ κάθεται στο ομαδικό αλλά δεν κάθεται εκείνη την ώρα που του το λένε θα κάνει δύο τρεις σβουρες κ μετά κάθεται... άρα το παιδί μου έχει εξέλιξη... 

Οι μαθητες μας στο γυμνάσιο μετά το διάλειμμα μέχρι να κάτσουν στο θρανίο κάνουν κ δυο κ τρεις σβούρες κ παρκουρ αν μπορούσαν θα έκαναν κ από τα παράθυρα θα μπαινοβγαιναν. Θέλω να πω ότι τέτοιες δηλώσεις από μόνες τους δεν λενε κάτι. Πρώτη φορά σχολείο προφανώς κ θέλει δουλειά να ακολουθήσει τους κανόνες. Κι εγω καταλαβαίνω ότι υπομονή δεν έχουν εκεί. Αυτό είναι άσχετο με το αν θα δει κάποιος το παιδί βέβαια. Αφού ξεκινήσατε τη διαδικασια, ας το ψάξετε, αλλά το θέμα είναι να ξέρεις τι ακριβώς ψάχνεις. 

[kotsifikos]

22 hours ago, Manoula36 said:

Από 19 Μαΐου ξεκίνησε πρώτη φορά!! Δουλεύω με το παιδί μου... ότι συμβουλές κ οδηγίες μου έχουν δώσει τα κάνω!!! Περιμένω μέχρι την άλλη Πέμπτη που θα τον δει η αναπτυξιολογος!!

Συμβουλεύσου τον αναπτυξιολόγο με τον οποίο έχεις ραντεβού, και έπειτα βλέπεις ποιο είναι το επόμενο βήμα.

[vicky86]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Οι μαθητες μας στο γυμνάσιο μετά το διάλειμμα μέχρι να κάτσουν στο θρανίο κάνουν κ δυο κ τρεις σβούρες κ παρκουρ αν μπορούσαν θα έκαναν κ από τα παράθυρα θα μπαινοβγαιναν. Θέλω να πω ότι τέτοιες δηλώσεις από μόνες τους δεν λενε κάτι. Πρώτη φορά σχολείο προφανώς κ θέλει δουλειά να ακολουθήσει τους κανόνες. Κι εγω καταλαβαίνω ότι υπομονή δεν έχουν εκεί. Αυτό είναι άσχετο με το αν θα δει κάποιος το παιδί βέβαια. Αφού ξεκινήσατε τη διαδικασια, ας το ψάξετε, αλλά το θέμα είναι να ξέρεις τι ακριβώς ψάχνεις. 

ποσο μαλλον αν το παιδι πηγαινει μολις εναν μηνα κ για πρωτη φορα σε σχολειο κ γενικα καπου χωρις γονιο

[miria]

Eμείς αναγκαστήκαμε να κάνουμε αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά με κόστος διοδίων και βενζίνης γιατί δε βρίσκαμε παιδικό στα μέτρα μας στη γειτονιά μας. Και πάλι λέω άξιζε τον κόπο!!