Διπλό όνομα: προκαλείται σύγχυση στο παιδί;

[Chrysoum]

Θα ήθελα να ακούσω απόψεις και εμπειρίες για τα διπλά όνοματα. Πιο συγκεκριμένα, κατά πόσον δημιουργείται σύγχυση σε ένα παιδί εάν ένα μέλος της οικογένειας (στην συγκεκριμένη περίπτωση και οι δύο γονείς του) το φωνάζει με το δεύτερο όνομα ενώ στην υπόλοιπη κοινωνική του ζωή (σχολείο, φίλοι) το αποκαλούν με το πρώτο; 

Υποθέτω ότι όταν αρχικά πάει για πρώτη φορά σχολείο ίσως να του είναι περίεργο που θα το φωνάζουν αλλιώς (θα είναι μικρός ούτως ή άλλως), αλλά γίνεται με τον καιρό απλώς μια συνήθεια ή του προκαλεί σύγχυση όλο αυτό; 

Δεν είμαι ιδιαίτερα φαν των διπλών ονομάτων, οπότε δεν έχω ιδέα τι γίνεται σ αυτές τις περιπτώσεις. Η μεγάλη μου κόρη, που έχει ένα όνομα το οποίο προφέρεται διαφορετικά στις 2 γλώσσες που κυρίως εκτίθεται δεν έχει κανένα θέμα και ανάλογα με την γλώσσα που χρησιμοποιεί, αλλάζει και τον τρόπο που λέει το όνομα της. Είναι όμως ουσιαστικά το ίδιο όνομα, δεν είναι τελείως διαφορετικό. 

[chocolate_eater]

Γιατί να το φωνάζουν οι υπόλοιποι με άλλο όνομα; Θέλω να πω, θα το συστήνετε με άλλο όνομα απ'αυτό που χρησιμοποιείτε εσείς; Ή απλώς θα έχει ένα δεύτερο όνομα, αν θέλει, να χρησιμοποιήσει αργότερα;

 

Είχα φίλους με ανάλογη περίπτωση και δε μου φαίνεται τόσο περίεργο.....αλλά νομίζω οτι σε πολύ μικρές ηλικίες ναι, μπορεί αρχικά να προκαλέσει μια σύγχυση.

[ninaki80]

Just now, Chrysoum είπε:

Θα ήθελα να ακούσω απόψεις και εμπειρίες για τα διπλά όνοματα. Πιο συγκεκριμένα, κατά πόσον δημιουργείται σύγχυση σε ένα παιδί εάν ένα μέλος της οικογένειας (στην συγκεκριμένη περίπτωση και οι δύο γονείς του) το φωνάζει με το δεύτερο όνομα ενώ στην υπόλοιπη κοινωνική του ζωή (σχολείο, φίλοι) το αποκαλούν με το πρώτο; 

Υποθέτω ότι όταν αρχικά πάει για πρώτη φορά σχολείο ίσως να του είναι περίεργο που θα το φωνάζουν αλλιώς (θα είναι μικρός ούτως ή άλλως), αλλά γίνεται με τον καιρό απλώς μια συνήθεια ή του προκαλεί σύγχυση όλο αυτό; 

Δεν είμαι ιδιαίτερα φαν των διπλών ονομάτων, οπότε δεν έχω ιδέα τι γίνεται σ αυτές τις περιπτώσεις. Η μεγάλη μου κόρη, που έχει ένα όνομα το οποίο προφέρεται διαφορετικά στις 2 γλώσσες που κυρίως εκτίθεται δεν έχει κανένα θέμα και ανάλογα με την γλώσσα που χρησιμοποιεί, αλλάζει και τον τρόπο που λέει το όνομα της. Είναι όμως ουσιαστικά το ίδιο όνομα, δεν είναι τελείως διαφορετικό. 

ε μικρο θα δημιουργηθει μια συνχηση 2-4 πως θα το μαθεις πως το λενε θα μπερδευετε  .... μεγαλητερο δεν θα εχει θεμα...θα το βλεπει σαν υποκοριστικο σαν παρατσουκλι καπως ετσι ... 

σκεψου ολη μερα να το φωναζεις γιαννη κ στον παιδικο να του πεις οτι τον λενε παναγιωτη..... 

[Chrysoum]

Just now, chocolate_eater said:

Γιατί να το φωνάζουν οι υπόλοιποι με άλλο όνομα; Θέλω να πω, θα το συστήνετε με άλλο όνομα απ'αυτό που χρησιμοποιείτε εσείς; Ή απλώς θα έχει ένα δεύτερο όνομα, αν θέλει, να χρησιμοποιήσει αργότερα;

 

Είχα φίλους με ανάλογη περίπτωση και δε μου φαίνεται τόσο περίεργο.....αλλά νομίζω οτι σε πολύ μικρές ηλικίες ναι, μπορεί αρχικά να προκαλέσει μια σύγχυση.

Γιατί το δεύτερο όνομα, παρότι μας αρέσει πολύ, είναι αρκετά ξένο για την χώρα που ζούμε. Είναι καθαρά ελληνικό βασικά και δεν είναι καν συνηθισμένο στην Ελλάδα. Έχουμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε μόνο αυτό, αλλά για πρακτικούς λόγους ως προς το παιδί σκεφτόμαστε να μην το κάνουμε (bullying στο σχολείο, πιθανό κοινωνικό discrimination αργότερα), οπότε σκεφτόμαστε να έχει 2 ονόματα, και αν κάποια στιγμή ο ίδιος θέλει να έχει μόνο το ενα από τα 2, τότε μπορεί απλά να το αλλάξει. Δεν είναι τόσο ότι θα τον συστήνουμε εμείς διαφορετικά, αλλά το πιο λογικό είναι ότι όταν δούνε την αίτηση του από το σχολείο, θα χρησιμοποιήσουν (μάλλον) αυτόματα μονο το πρώτο όνομα. 

Just now, ninaki80 said:

ε μικρο θα δημιουργηθει μια συνχηση 2-4 πως θα το μαθεις πως το λενε θα μπερδευετε  .... μεγαλητερο δεν θα εχει θεμα...θα το βλεπει σαν υποκοριστικο σαν παρατσουκλι καπως ετσι ... 

σκεψου ολη μερα να το φωναζεις γιαννη κ στον παιδικο να του πεις οτι τον λενε παναγιωτη..... 

Ναι αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ 

[ΑΡΓΚ]

Δε θα δουλέψει αυτό που σκέφτεστε σε μικρές ηλικίες. Θα κρατήσει όποιο έχετε στο σπίτι, και θα διορθώνει όποιον χρησιμοποιεί το άλλο.

Ή θα ντρέπεται για το ελληνικό του όνομα, αν είναι τέτοια η κουλτούρα (έχω πολλά παραδείγματα από Αλβανούς φίλους δυστυχώς).

[little lamb]

Δεν νομίζω να δημιουργείται σύγχυση, εξάλλου από μικρά τα παιδιά συνήθως τα λέμε και "μπέμπη" και με το όνομά τους και με κάποιο υποκοριστικό πχ "γλυκουλινα", "ζουζούνι" και ακούνε σε ολα. Όταν φτάσουν σε ηλικία να συστήνονται απλώς εξηγείς ότι έχει δύο και λογικά θα το λέει και το ίδιο το παιδί σε όλους ότι έχει δύο. 

Είχα συμφοιτητή που όταν μπήκε στο πανεπιστήμιο αποφάσισε να συστήνεται με το δεύτερο όνομα,έτσι τον ξέραμε όλοι μέχρι που πήγαμε σπίτι του και ακούσαμε τους γονείς του και φίλους από το σχολείο του να τον φωνάζουν με άλλο! Και μάθαμε ότι είχε δύο.

[ninaki80]

Just now, Chrysoum είπε:

Γιατί το δεύτερο όνομα, παρότι μας αρέσει πολύ, είναι αρκετά ξένο για την χώρα που ζούμε. Είναι καθαρά ελληνικό βασικά και δεν είναι καν συνηθισμένο στην Ελλάδα. Έχουμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε μόνο αυτό, αλλά για πρακτικούς λόγους ως προς το παιδί σκεφτόμαστε να μην το κάνουμε (bullying στο σχολείο, πιθανό κοινωνικό discrimination αργότερα), οπότε σκεφτόμαστε να έχει 2 ονόματα, και αν κάποια στιγμή ο ίδιος θέλει να έχει μόνο το ενα από τα 2, τότε μπορεί απλά να το αλλάξει. Δεν είναι τόσο ότι θα τον συστήνουμε εμείς διαφορετικά, αλλά το πιο λογικό είναι ότι όταν δούνε την αίτηση του από το σχολείο, θα χρησιμοποιήσουν (μάλλον) αυτόματα μονο το πρώτο όνομα. 

Ναι αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ 

ενταξει σε μεγαλητερες ηλικιες ενα δευτερο ονομα αμα δεν του αρεσει το ελληνικο θα τον βοηθησει.. μικρος πχ 3 χρονων δεν νομιζω να εχει προβληματα κοροιδιας απο αλλα παιδακια ... μπορεις οταν αρχισει να καταλαβαινει να του πεις σε λενε ετσι κ ετσι μπορεις να λες οποιο θες... 

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

Δε θα δουλέψει αυτό που σκέφτεστε σε μικρές ηλικίες. Θα κρατήσει όποιο έχετε στο σπίτι, και θα διορθώνει όποιον χρησιμοποιεί το άλλο.

Ή θα ντρέπεται για το ελληνικό του όνομα, αν είναι τέτοια η κουλτούρα (έχω πολλά παραδείγματα από Αλβανούς φίλους δυστυχώς).

Σ ευχαριστώ, κάτι τέτοιο ήθελα να μάθω, τι γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Ίσως τον φωνάζω και με τα 2 τότε για να μάθει ότι έχει 2 ονόματα. 

Δε με πειράζει φυσικά να μην θέλει το δεύτερο του όνομα, όπως είπα, μπορεί απλά να το αλλάξει αν και όποτε το επιθυμεί. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Σ ευχαριστώ, κάτι τέτοιο ήθελα να μάθω, τι γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις. Ίσως τον φωνάζω και με τα 2 τότε για να μάθει ότι έχει 2 ονόματα. 

Δε με πειράζει φυσικά να μην θέλει το δεύτερο του όνομα, όπως είπα, μπορεί απλά να το αλλάξει αν και όποτε το επιθυμεί. 

 

Έχω δύο ονόματα, το πρώτο δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Στο σχολείο χρησιμοποιούσα υποκοριστικό, εκ των υστέρων παντου το δεύτερο όνομα. Όλοι σε όλα τα επίσημα έγγραφα κλπ διαβάζουν το πρώτο, σε πολλες φόρμες δεν χωρά καν το δεύτερο. Έχω σκεφτεί να το αλλάξω στο ληξιαρχείο αλλά δεν γίνεται γιατί πολλά χαρτιά (π.χ. γλώσσες) είχαν ήδη και τα δύο όταν ενηλικιώθηκα. Γενικά τα δύο ονόματα είναι άβολα από μόνα τους, αλλά το να μη χρησιμοποιείς καν το πρώτο, εξαιρετικά άβολο.

[mama16]

Εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση (απ' τη στιγμή που δεν έχετε σκοπό να μετακομίσετε μόνιμα Ελλάδα) δεν θα έβαζα καν το δεύτερο όνομα. Όσο κ να μου άρεσε πέρα από το ότι θα υπήρχε θέμα με τα έγγραφα, στην ζωή του το παιδί λογικά θα χρησιμοποιεί το πρώτο όνομα. Οπότε δεν βρίσκω το νόημα του δεύτερου.

 

Με τους Έλληνες πώς τα πάνε? Τους βλέπουν καθόλου ρατσιστικά? Γιατί αν ναι μόνο που θα βλέπουν το όνομα του αυτόματα ίσως υποστεί ρατσισμό.

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Έχω δύο ονόματα, το πρώτο δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Στο σχολείο χρησιμοποιούσα υποκοριστικό, εκ των υστέρων παντου το δεύτερο όνομα. Όλοι σε όλα τα επίσημα έγγραφα κλπ διαβάζουν το πρώτο, σε πολλες φόρμες δεν χωρά καν το δεύτερο. Έχω σκεφτεί να το αλλάξω στο ληξιαρχείο αλλά δεν γίνεται γιατί πολλά χαρτιά (π.χ. γλώσσες) είχαν ήδη και τα δύο όταν ενηλικιώθηκα. Γενικά τα δύο ονόματα είναι άβολα από μόνα τους, αλλά το να μη χρησιμοποιείς καν το πρώτο, εξαιρετικά άβολο.

Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό, και αυτός είναι και ο λόγος που έχω δώσει μονά ονόματα στα 2 πρώτα μου παιδιά. Γιατί βασικά δεν έβρισκα τον λόγο να γράφουν ένα μακροσουρτη χωρίς να το χρησιμοποιούν στην ουσία. Το να αλλάξεις όνομα όμως εδώ είναι αρκετά συνηθισμένο, ειδικά επώνυμο - οι περισσότεροι μετά τον γάμο αλλάζουν επώνυμο αναλόγως ποιο τους αρέσει περισσότερο-, οπότε αν και όταν αποφασίσει να αλλάξει, η διαδικασία γίνεται απλά σε 1 λεπτό με ένα κλικ. Υποθέτω ότι και σε 20 χρόνια θα είναι εξίσου εύκολο. Τώρα εάν στα ελληνικά μητρώα είναι ακόμη γραμμένος με δύο, είναι μικρό το κακό 

[little lamb]

Επίσης εδώ στην Ελλάδα πολλές φορές παρεμβαίνουν οι δάσκαλοι στο πώς λέγεται το παιδί, υποτίθεται για να γράφει το όνομά του πιο εύκολα. Αυτό κι αν ήταν άσχημο για το παιδί. Και προσωπικά θα μου κακοφαινοταν και ως γονιό. Όταν ήμουν μαθήτρια σίγουρα γινόταν. Πχ τον ξάδελφό μου που όλοι τον λέγαμε Κωνσταντίνο η δασκάλα αποφάσισε να τον κάνει Κώστα ή έναν Αναστάση που τον λέγαμε έτσι από το νηπιαγωγείο ξαφνικά μια δασκάλα τον έκανε Τάσο...

[Chrysoum]

Just now, mama16 said:

Εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση (απ' τη στιγμή που δεν έχετε σκοπό να μετακομίσετε μόνιμα Ελλάδα) δεν θα έβαζα καν το δεύτερο όνομα. Όσο κ να μου άρεσε πέρα από το ότι θα υπήρχε θέμα με τα έγγραφα, στην ζωή του το παιδί λογικά θα χρησιμοποιεί το πρώτο όνομα. Οπότε δεν βρίσκω το νόημα του δεύτερου.

 

Με τους Έλληνες πώς τα πάνε? Τους βλέπουν καθόλου ρατσιστικά? Γιατί αν ναι μόνο που θα βλέπουν το όνομα του αυτόματα ίσως υποστεί ρατσισμό.

Δεν είναι τόσο εύκολο να προσδιορίσουμε το που θα είναι και που θα ζει. Ακόμη κι αν εμείς αποφασίσουμε να έρθουμε στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι θα επιλέξει και ο ίδιος να ζήσει εκεί. Ούτε και οτι θα ζήσει εδώ φυσικά. Οπότε θέλουμε γενικά να του δώσουμε ένα καθαρά διεθνες όνομα γι αυτό το λόγο, για να μπορεί να το χρησιμοποιεί σε όποια χώρα και αν επιλέξει να ζήσει. Το ότι θα έχει θέμα με τα έγγραφα πως το εννοείς; 

 

Ένα ξένο όνομα γενικά δεν είναι ότι καλύτερο, ειδικά σε συνδυασμό με ξένο επίθετο. Υπάρχει γενικά ένα θέμα με την εύρεση εργασίας για παράδειγμα, παρόλα αυτά είναι πολύ σχετικά όλα. Επίσης τα παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει εδω εχουν διαφορετική αντιμετώπιση σ αυτό το θέμα, από όσους έχουν έρθει εδώ τα τελευταία 5 χρόνια για παράδειγμα. Όμως, στην δική μας περίπτωση, δεν μιλάμε καν για μετανάστη, ούτε καν για παιδί μεταναστών (από την μία πλευρά τουλάχιστον). 

[vicky86]

Just now, Chrysoum είπε:

Γιατί το δεύτερο όνομα, παρότι μας αρέσει πολύ, είναι αρκετά ξένο για την χώρα που ζούμε. Είναι καθαρά ελληνικό βασικά και δεν είναι καν συνηθισμένο στην Ελλάδα. Έχουμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε μόνο αυτό, αλλά για πρακτικούς λόγους ως προς το παιδί σκεφτόμαστε να μην το κάνουμε (bullying στο σχολείο, πιθανό κοινωνικό discrimination αργότερα), οπότε σκεφτόμαστε να έχει 2 ονόματα, και αν κάποια στιγμή ο ίδιος θέλει να έχει μόνο το ενα από τα 2, τότε μπορεί απλά να το αλλάξει. Δεν είναι τόσο ότι θα τον συστήνουμε εμείς διαφορετικά, αλλά το πιο λογικό είναι ότι όταν δούνε την αίτηση του από το σχολείο, θα χρησιμοποιήσουν (μάλλον) αυτόματα μονο το πρώτο όνομα. 

Ναι αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ 

τι θα εκανα στην θεση σου.εφοσον θελετε το ελληνικο.μιλας στο παιδι προσφωνωντας το με εκεινο το ονομα.κ το συστηνεις κ ετσι

οποτε κ οταν θα παει σχολειο θα "διορθωνεις" οταν ακους να τον λενε με το αλλο.εφοσον μιλαει,θα το λεει το ιδιο

ειναι κτ που θα αναφερεις γενικως στις πρωτες συγκεντρωσεις/ενημερωσεις μεχρι να παει νηπια περιπου.μετα πλεον δ θα μπερδευεται κ θα εχει κ αποψη

γτ δ βαζετε πρωτο το ελληνικο;

ασε κ που ελλαδα να μενετε παλι μπορει να προτιμουσε το "ξενικο" εφοσον το αλλο ειναι αρκετα σπανιο

Just now, little lamb είπε:

Επίσης εδώ στην Ελλάδα πολλές φορές παρεμβαίνουν οι δάσκαλοι στο πώς λέγεται το παιδί, υποτίθεται για να γράφει το όνομά του πιο εύκολα. Αυτό κι αν ήταν άσχημο για το παιδί. Και προσωπικά θα μου κακοφαινοταν και ως γονιό. Όταν ήμουν μαθήτρια σίγουρα γινόταν. Πχ τον ξάδελφό μου που όλοι τον λέγαμε Κωνσταντίνο η δασκάλα αποφάσισε να τον κάνει Κώστα ή έναν Αναστάση που τον λέγαμε έτσι από το νηπιαγωγείο ξαφνικά μια δασκάλα τον έκανε Τάσο...

τραγικο σαν παρεμβασηθα εβαζα το παιδι να τα ξαναδιορθωνει

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

οπότε αν και όταν αποφασίσει να αλλάξει, η διαδικασία γίνεται απλά σε 1 λεπτό με ένα κλικ

Στην Ελλάδα απ όσο ξέρω αν αλλάξεις επώνυμο πρέπει να αλλάξεις οποιοδήποτε επίσημο χαρτί έχει το όνομά σου, πτυχία, διπλώματα κλπ. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό, και αυτός είναι και ο λόγος που έχω δώσει μονά ονόματα στα 2 πρώτα μου παιδιά. Γιατί βασικά δεν έβρισκα τον λόγο να γράφουν ένα μακροσουρτη χωρίς να το χρησιμοποιούν στην ουσία. Το να αλλάξεις όνομα όμως εδώ είναι αρκετά συνηθισμένο, ειδικά επώνυμο - οι περισσότεροι μετά τον γάμο αλλάζουν επώνυμο αναλόγως ποιο τους αρέσει περισσότερο-, οπότε αν και όταν αποφασίσει να αλλάξει, η διαδικασία γίνεται απλά σε 1 λεπτό με ένα κλικ. Υποθέτω ότι και σε 20 χρόνια θα είναι εξίσου εύκολο. Τώρα εάν στα ελληνικά μητρώα είναι ακόμη γραμμένος με δύο, είναι μικρό το κακό 

 

Δεν είναι θέμα ληξιαρχείου. Είναι θέμα επαγγέλματος. Αν έχεις ένα χαρτί Αγγλικής Γλώσσας και ένα απολυτήριο Λυκείου με το Α όνομα και το Χ επίθετο, ένα πτυχίο πανεπιστημίου με το Β όνομα και το Χ επίθετο και ένα μεταπτυχιακό με το Β όνομα και το Υ επίθετο, βράστα. Γι αυτό και σπάνια γυναίκες που έκαναν καριέρα άλλαζαν επίθετο, ακόμη και στην Ελλάδα του 70. Και αυτό ισχύει παντού. Δεν ξαναεκδίδονται πτυχία. Ούτε αλλάζουν δημοσιεύσεις, πιστοποιητικά, ή online certifications

[chocolate_eater]

Just now, Chrysoum said:

Γιατί το δεύτερο όνομα, παρότι μας αρέσει πολύ, είναι αρκετά ξένο για την χώρα που ζούμε. Είναι καθαρά ελληνικό βασικά και δεν είναι καν συνηθισμένο στην Ελλάδα. Έχουμε σκεφτεί να χρησιμοποιήσουμε μόνο αυτό, αλλά για πρακτικούς λόγους ως προς το παιδί σκεφτόμαστε να μην το κάνουμε (bullying στο σχολείο, πιθανό κοινωνικό discrimination αργότερα), οπότε σκεφτόμαστε να έχει 2 ονόματα, και αν κάποια στιγμή ο ίδιος θέλει να έχει μόνο το ενα από τα 2, τότε μπορεί απλά να το αλλάξει. Δεν είναι τόσο ότι θα τον συστήνουμε εμείς διαφορετικά, αλλά το πιο λογικό είναι ότι όταν δούνε την αίτηση του από το σχολείο, θα χρησιμοποιήσουν (μάλλον) αυτόματα μονο το πρώτο όνομα. 

Ναι αυτό ακριβώς σκέφτομαι και εγώ 

 

Επειδή είμαι ακριβώς σε παρόμοια περίπτωση, όταν μιλάμε για δίγλωσσο περιβάλλον, το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι να περιοριστείτε σε ονόματα που ακούγονται και υπάρχουν και στις δύο γλώσσες. Δεν είναι πάντα εύκολο αλλά ΟΚ, δεν ψάχνετε και κοινό όνομα μεταξύ Πακιστάν και Μαορί φαντάζομαι...σίγουρα θα υπάρχει κάτι.    (αν και αν είναι αγόρι ομολογώ οτι είναι δυσκολότερο....)

 

Όσον αφορά τη γραφή, να επιλέξετε την απλούστερη (ακόμα κι αν είναι "λάθος" στα ελληνικά)....τα ΑΙ, ΕΙ, ΟΙ κλπ. μονο προβλήματα δημιουργούν στο μέλλον.

[Chrysoum]

Just now, vicky86 said:

τι θα εκανα στην θεση σου.εφοσον θελετε το ελληνικο.μιλας στο παιδι προσφωνωντας το με εκεινο το ονομα.κ το συστηνεις κ ετσι

οποτε κ οταν θα παει σχολειο θα "διορθωνεις" οταν ακους να τον λενε με το αλλο.εφοσον μιλαει,θα το λεει το ιδιο

ειναι κτ που θα αναφερεις γενικως στις πρωτες συγκεντρωσεις/ενημερωσεις μεχρι να παει νηπια περιπου.μετα πλεον δ θα μπερδευεται κ θα εχει κ αποψη

γτ δ βαζετε πρωτο το ελληνικο;

ασε κ που ελλαδα να μενετε παλι μπορει να προτιμουσε το "ξενικο" εφοσον το αλλο ειναι αρκετα σπανιο

τραγικο σαν παρεμβασηθα εβαζα το παιδι να τα ξαναδιορθωνει

Ναι κάπως έτσι το σκέφτομαι. Δεν βάζω πρώτο το ελληνικό, γιατί συνήθως το πρώτο θεωρείται το "κυρίως" όνομα και όλοι όσοι απλά βλέπουν το όνομα του γραμμένο κάπου χωρίς να τον γνωρίζουν (βλέπε σε ένα βιογραφικό) σ αυτό το όνομα θα μένουν. Όπως είπα και πιο πάνω το σκεφτόμαστε καθαρά για λόγους κοινωνικών διακρίσεων. Δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει θέμα, απλά δεν θα ήθελα να υπάρχει έστω και η παράμικρη πιθανότητα να έχει λόγο ονόματος. Αλλιώς αν ηταν να έμπαινε πρώτο το ελληνικό τότε θα το βάζαμε απλά μόνο του 

[vicky86]

επισης αυτο με τα διπλα ονοματα,συνηθως γινεται "συγχηση" επειδη ακουγονται μια κ μοναδικη φορα στη βαφτιση.πχ λενε ενα κοριτσακι μαρια-νεφελη κ την συστηνουν παντου νεφελη.οποτε λογικο αν το ακουσει πρωτη φορα στο σχολειο να μπερδευτει,ειδικα αν καποιος την πει μαρια σκετο

μου εχει τυχει μονο μια φορα,σε παρεα οταν ρωτησα το ονομα του παιδιου να μου πουν πχ παυλος-χρυσοβαλαντης.κ γενικα ετσι μιπανε για το παιδι.πχ ο παυλος -χρυσοβαλαντης ολο αρρωσταινει τωρα που ξεκινησε παιδικο.κ σκετο παυλο πχ τον φωναζε ο αδερφος του,η οταν τον φωναζαν ενω ηταν στις κουνιες

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Στην Ελλάδα απ όσο ξέρω αν αλλάξεις επώνυμο πρέπει να αλλάξεις οποιοδήποτε επίσημο χαρτί έχει το όνομά σου, πτυχία, διπλώματα κλπ. 

Εχω αλλαξει ονομα, και μαλιστα δεν εκανα καν προσθηκη οπως οριζουν οι νομοι στην Ελλαδα, εκανα κανονικη αντικατασταση επωνυμου. Δεν εχω αλλαξει πτυχια, διπλωματα κλπ,  οποτε δεν γνωριζω εαν ειναι υποχρεωτικο, δεν εχω κανει αιτηση στο δημοσιο για παραδειγμα, αλλα στις υπολοιπες χωρες γνωριζω οτι σιγουρα ΔΕΝ ειναι υποχρεωτικο.

[chocolate_eater]

Πάντως ακόμη κι αν δεν υπάρχει επακριβώς κοινό όνομα, θα μπορούσε π.χ. να είναι ένα νορβηγικό (τυχαία θα πω Christian) το οποίο να είναι και το μοναδικό του όνομα για κάθε χρήση και περίσταση......κι αν τυχόν ποτέ ζήσει στην Ελλάδα, ε ας συστήνεται ανεπίσημα Χρήστος στους φίλους του, χωρίς υποχρεωτικά να είναι επίσημο όνομα.

Just now, Chrysoum said:

Εχω αλλαξει ονομα, και μαλιστα δεν εκανα καν προσθηκη οπως οριζουν οι νομοι στην Ελλαδα, εκανα κανονικη αντικατασταση επωνυμου. Δεν εχω αλλαξει πτυχια, διπλωματα κλπ,  οποτε δεν γνωριζω εαν ειναι υποχρεωτικο, δεν εχω κανει αιτηση στο δημοσιο για παραδειγμα, αλλα στις υπολοιπες χωρες γνωριζω οτι σιγουρα ΔΕΝ ειναι υποχρεωτικο.

 

Δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά αν ποτέ πας να τα χρησιμοποιήσεις με το καινούριο διαβατήριο, προφανώς θα υπάρχει θέμα, διότι θα αναφέρουν άλλο άτομο (εκτός αν δίνεις παντού την απόφαση αλλαγής επωνύμου μεταφρασμένη κλπ κλπ). 

 

Έχω ακούσει τέτοιες ιστορίες ακόμη και για ελάχιστες διαφορές του τύπου "Στεφανίδη" σε ένα χαρτί και "Στεφανίδου" σε ένα άλλο.....προφανώς στο εξωτερικό δεν ειναι το ίδιο επώνυμο, όπως και σε χώρες χωρίς θυληκο γένος, καμιά φορά με κοιτάνε περίεργα που έχω άλλο επίθετο από την κόρη μου.

 

Πιστεύω αν είναι να μπλέξεις με δύο χώρες, καλύτερα να το κάνεις όσο πιο απλό γίνεται το θέμα του (επισήμου) ονόματος.

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Δεν είναι θέμα ληξιαρχείου. Είναι θέμα επαγγέλματος. Αν έχεις ένα χαρτί Αγγλικής Γλώσσας και ένα απολυτήριο Λυκείου με το Α όνομα και το Χ επίθετο, ένα πτυχίο πανεπιστημίου με το Β όνομα και το Χ επίθετο και ένα μεταπτυχιακό με το Β όνομα και το Υ επίθετο, βράστα. Γι αυτό και σπάνια γυναίκες που έκαναν καριέρα άλλαζαν επίθετο, ακόμη και στην Ελλάδα του 70. Και αυτό ισχύει παντού. Δεν ξαναεκδίδονται πτυχία. Ούτε αλλάζουν δημοσιεύσεις, πιστοποιητικά, ή online certifications

Εγω εχω πτυχια σε διαφορετικα επωνυμα. Και εχω και δημοσιευσεις με διαφορετικα επωνυμα. Για τις δημοσιευσεις υπαρχει το λεγομενο ORCID ID που λυνει αυτο το προβλημα. Για ολα τα υπολοιπα, ακριβως επειδη ειναι τοσο συνηθισμενο να αλλαζουν επωνυμο μετα τον γαμο, με την αλλαγη επωνυμου σου δινεται ενα πιστοποιητικο που αναφερει την αλλαγη. Οπου χρειαστει να προσκομισεις πιστοποιητικα, καταθετεις και το εγγραφο αυτο και εισαι οκ. Τουλαχιστον αυτο ισχυει σε πολλες χωρες της δυτικης Ευρωπης, τωρα εαν επιλεξει να ζησει σε χωρα με περισσοτερη γραφειοκρατεια τοτε ναι, ισως ερθει αντιμετωπος με περισσοτερη διαδικασια. 

Just now, chocolate_eater said:

Πάντως ακόμη κι αν δεν υπάρχει επακριβώς κοινό όνομα, θα μπορούσε π.χ. να είναι ένα νορβηγικό (τυχαία θα πω Christian) το οποίο να είναι και το μοναδικό του όνομα για κάθε χρήση και περίσταση......κι αν τυχόν ποτέ ζήσει στην Ελλάδα, ε ας συστήνεται ανεπίσημα Χρήστος στους φίλους του, χωρίς υποχρεωτικά να είναι επίσημο όνομα.

 

Δεν είναι υποχρεωτικό, αλλά αν ποτέ πας να τα χρησιμοποιήσεις με το καινούριο διαβατήριο, προφανώς θα υπάρχει θέμα, διότι θα αναφέρουν άλλο άτομο (εκτός αν δίνεις παντού την απόφαση αλλαγής επωνύμου μεταφρασμένη κλπ κλπ). 

 

Έχω ακούσει τέτοιες ιστορίες ακόμη και για ελάχιστες διαφορές του τύπου "Στεφανίδη" σε ένα χαρτί και "Στεφανίδου" σε ένα άλλο.....προφανώς στο εξωτερικό δεν ειναι το ίδιο επώνυμο, όπως και σε χώρες χωρίς θυληκο γένος, καμιά φορά με κοιτάνε περίεργα που έχω άλλο επίθετο από την κόρη μου.

 

Πιστεύω αν είναι να μπλέξεις με δύο χώρες, καλύτερα να το κάνεις όσο πιο απλό γίνεται το θέμα του (επισήμου) ονόματος.

Οπως ειπα και στην ΑΡΓΚ, εχει χρειαστει να κανω αιτησεις με πτυχια σε διαφορετικα ονοματα. Εαν προκειται να μεινει εδω δεν θα εχει κανενα θεμα μ αυτο, εαν αλλαξει χωρα και φυγει απο την Σκανδιναβια, τοτε ναι ισως εχει περισσοτερη διαδικασια. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Εγω εχω πτυχια σε διαφορετικα επωνυμα. Και εχω και δημοσιευσεις με διαφορετικα επωνυμα. Για τις δημοσιευσεις υπαρχει το λεγομενο ORCID ID που λυνει αυτο το προβλημα. Για ολα τα υπολοιπα, ακριβως επειδη ειναι τοσο συνηθισμενο να αλλαζουν επωνυμο μετα τον γαμο, με την αλλαγη επωνυμου σου δινεται ενα πιστοποιητικο που αναφερει την αλλαγη. Οπου χρειαστει να προσκομισεις πιστοποιητικα, καταθετεις και το εγγραφο αυτο και εισαι οκ. Τουλαχιστον αυτο ισχυει σε πολλες χωρες της δυτικης Ευρωπης, τωρα εαν επιλεξει να ζησει σε χωρα με περισσοτερη γραφειοκρατεια τοτε ναι, ισως ερθει αντιμετωπος με περισσοτερη διαδικασια. 

 

Εντάξει θεωρητικά γίνεται μεν, αλλά είναι ταλαιπωρία και συνήθως δε γίνεται (δε ξέρω αν η Νορβηγία είναι τόσο πατριαρχική που να συνηθίζεται). Αλλά σίγουρα δεν ξεκινάς να βαφτίσεις ένα παιδί με ένα όνομα με την προσδοκία να το αλλάξει. Γιατί να το κάνεις αυτό;

 

 

[chocolate_eater]

Just now, Chrysoum said:

Οπως ειπα και στην ΑΡΓΚ, εχει χρειαστει να κανω αιτησεις με πτυχια σε διαφορετικα ονοματα. Εαν προκειται να μεινει εδω δεν θα εχει κανενα θεμα μ αυτο, εαν αλλαξει χωρα και φυγει απο την Σκανδιναβια, τοτε ναι ισως εχει περισσοτερη διαδικασια. 

 

Δε μιλάω για την αλλαγή επωνύμου, αλλά για τα δύο ονόματα. Ειδικά αν είναι και κανένα πολύ ελληνικό το δεύτερο, τύπου "Θεμιστοκλής", στα μισά του χαρτιά θα έχει ορθογραφικά λόγω της μεταγραφής. 

 

Αλλαγή επωνύμου, περιέργως, είναι δεδομένη σε πολλές δυτικές χώρες μετά το γάμο, με την Ελλάδα να είναι μια ευχάριστη εξαίρεση, τουλάχιστον σε κάτι.:P 

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Εντάξει θεωρητικά γίνεται μεν, αλλά είναι ταλαιπωρία και συνήθως δε γίνεται (δε ξέρω αν η Νορβηγία είναι τόσο πατριαρχική που να συνηθίζεται). Αλλά σίγουρα δεν ξεκινάς να βαφτίσεις ένα παιδί με ένα όνομα με την προσδοκία να το αλλάξει. Γιατί να το κάνεις αυτό;

 

 

Δεν ειναι πατριαρχικη, το αντιθετο. Δεν ειπα αλλωστε οτι οι γυναικες αλλαζουν επωνυμο, ειπα οτι το ζευγαρι αλλαζει επωνυμο μετα τον γαμο και διαλεγουν οποιο τους αρεσει, ειτε του αντρα, ειτε της γυναικας, ή επισης ειναι πολυ συνηθισμενο να παιρνουν και τα δυο. Οπως επισης ειναι πολυ συνηθισμενο με διπλο επωνυμο στα παιδια ή επισης το παιδι να παρει το επωνυμο της μητερας αντι για του πατερα. Γενικα βλεπουν πιο ειναι πιο ευηχο και το κρατανε. 

Δεν προσδοκω να το αλλαξει, απλα δεν θελω να αισθανεται οτι φερει ενα ονομα που δεν του αρεσει, επειδη το διαλεξαμε εμεις γι αυτον. Δηλαδη, και το πιο κοινοτυπο ονομα να του εδινα, δεν θα με πειραζε να το αλλαξει στο μελλον αν δεν του αρεσει. Αυτο θελω να πω.