Προβλημα με τον πατέρα μου

[Sunshine8]

Just now, chocolate_eater said:

Μεγάλο φάουλ και σκατοψυχιά από ένα γονιό να χρησιμοποιεί ως επιχείρημα οτι άφησε ένα σπίτι, αλλά και μεγάλο φάουλ και αγνωμοσύνη από ένα παιδί να λέει "σιγά πια και τι έκανε, μου έγραψε ένα σπίτι". Όταν τα όρια μιας τέτοιας δωρεάς δε μπορούν να διαχειριστούν με το σωστό τρόπο κι από τις δύο πλευρές, τότε καλό είναι να μην υπάρχει καθόλου η δωρεά αυτή.

Είναι το θεωρητικα σωστό αυτό που περιγράφεις. Απλά στην Ελλάδα έχω δει πολλές φορές αυτό το σκηνικό κ αυτές τις νοοτροπίες ειδικα από την πλευρά του γονιού,δηλ να λειτουργεί εκβιαστικά, οπότε είναι μοιραίο να λειτουργήσει έτσι και το παιδί αύριο μεθαύριο. Για αυτό πιο πολύ ρίχνω την ευθύνη στους γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια τώρα το θέμα της ανεμώνης δεν έχει να κάνει μόνο με το σπίτι, πιάσαμε μια γενικότερη κουβέντα

14 minutes ago, Yovanna said:

Αν μου έλεγε έστω και μια φορά "εγώ που σου πήρα σπίτι" θα το έδινα πίσω χωρίς δεύτερη σκέψη

Και πάλι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα , κάποιος πρέπει να πληρώσει τα έξοδα μεταβίβασης, χωριά ότι δίνοντας το πίσω το μόνο που θα πετύχεις συνήθως είναι να καταστρέψεις οριστικά την ήδη προβληματική σχέση με το γονιό ή τον εκάστοτε δωρητή.

 

Για αυτό μίλησα για εγκλωβισμό πριν σε τέτοιες καταστάσεις

[chocolate_eater]

10 minutes ago, Sunshine8 said:

Είναι το θεωρητικα σωστό αυτό που περιγράφεις. Απλά στην Ελλάδα έχω δει πολλές φορές αυτό το σκηνικό κ αυτές τις νοοτροπίες ειδικα από την πλευρά του γονιού,δηλ να λειτουργεί εκβιαστικά, οπότε είναι μοιραίο να λειτουργήσει έτσι και το παιδί αύριο μεθαύριο. Για αυτό πιο πολύ ρίχνω την ευθύνη στους γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια τώρα το θέμα της ανεμώνης δεν έχει να κάνει μόνο με το σπίτι, πιάσαμε μια γενικότερη κουβέντα

Και πάλι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα , κάποιος πρέπει να πληρώσει τα έξοδα μεταβίβασης, χωριά ότι δίνοντας το πίσω το μόνο που θα πετύχεις συνήθως είναι να καταστρέψεις οριστικά την ήδη προβληματική σχέση με το γονιό ή τον εκάστοτε δωρητή.

 

Για αυτό μίλησα για εγκλωβισμό πριν σε τέτοιες καταστάσεις

 

Θέλουμε δεκάδες σελίδες για να το αναλύσουμε αλλα ναι, προφανώς δεν είναι νέο ούτε εξαίρεση η "θυσία" του γονιού (που δεν τη ζήτησε κανένας) να τονίζεται τόσο έντονα και να γίνεται όχημα να πάρει κανείς αυτό που θέλει στο διηνεκές. Δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο από το γεγονός οτι πολλοί κάνουν παιδιά περισσότερο για να βρουν μια θέση στον ήλιο, να "αποκτήσει νόημα η ζωή τους" που λένε πολλοί και μου φαίνεται τόσο γελοίο, παρά γιατί πραγματικά ήθελαν να κάνουν παιδί και να μεγαλώσουν έναν άνθρωπο σωστό για τον εαυτό του και τους γύρω του. Ποιος δε θα κάνει θυσίες για το "νόημα" της ζωής του και ποιος θα το πάρει ελαφριά όταν το "νόημα" τελικά αποκτήσει προσωπικότητα και θέλει, όπως έχει κάθε δικαίωμα, να κανει το δικό του; Στη ζωή δεν υπάρχει free lunch όμως, κι αν υπάρχει, σίγουρα δεν το κερνάνε άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ με τον εαυτό τους.

 

Από κει και πέρα βέβαια δε μπορώ να δικαιολογήσω και κάποιον που θεωρεί "αυτονόητο" οτι κάποιος του γράφει ένα σπίτι, ασχέτως με το ποιος είναι αυτός. Θα πρέπει να πεις ευχαριστώ, να το αναγνωρίσεις, να δεις αν υπάρχουν αστερίσκοι και να είσαι ξεκάθαρος.....αν δεν υπάρχει κανένας αστερίσκος και κάποιος θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό, τότε πουλάς ή νοικιάζεις το σπίτι και φεύγεις να κάνεις αυτό που θέλεις......αν υπάρξει τότε παρεξήγηση, μάλλον υπήρχαν αστερίσκοι που δεν εξηγήθηκαν καλά εξ'αρχής....

[maripoz]

3 hours ago, Sunshine8 said:

Είναι το θεωρητικα σωστό αυτό που περιγράφεις. Απλά στην Ελλάδα έχω δει πολλές φορές αυτό το σκηνικό κ αυτές τις νοοτροπίες ειδικα από την πλευρά του γονιού,δηλ να λειτουργεί εκβιαστικά, οπότε είναι μοιραίο να λειτουργήσει έτσι και το παιδί αύριο μεθαύριο. Για αυτό πιο πολύ ρίχνω την ευθύνη στους γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις. Βέβαια τώρα το θέμα της ανεμώνης δεν έχει να κάνει μόνο με το σπίτι, πιάσαμε μια γενικότερη κουβέντα

Και πάλι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα , κάποιος πρέπει να πληρώσει τα έξοδα μεταβίβασης, χωριά ότι δίνοντας το πίσω το μόνο που θα πετύχεις συνήθως είναι να καταστρέψεις οριστικά την ήδη προβληματική σχέση με το γονιό ή τον εκάστοτε δωρητή.

 

Για αυτό μίλησα για εγκλωβισμό πριν σε τέτοιες καταστάσεις

Οκ αλλά δεν είναι εγκλωβισμος να δώσεις πίσω την εκμετάλλευση του σπιτιού. Δηλαδή εμένα μου κάνει κάπως οι γονείς να πληρώνουν δάνειο για το σπίτι που το παιδί εισπραττει ενοίκιο και το παιδί να έχει την (ψευδ)αίσθηση ότι είναι οικονομικα ανεξαρτητο. Γιατί απλά δεν είναι. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό (ή μπορεί και να είναι) αλλα οικονομική ανεξαρτησία δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση 

[Fenia27]

Just now, maripoz είπε:

Οκ αλλά δεν είναι εγκλωβισμος να δώσεις πίσω την εκμετάλλευση του σπιτιού. Δηλαδή εμένα μου κάνει κάπως οι γονείς να πληρώνουν δάνειο για το σπίτι που το παιδί εισπραττει ενοίκιο και το παιδί να έχει την (ψευδ)αίσθηση ότι είναι οικονομικα ανεξαρτητο. Γιατί απλά δεν είναι. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό (ή μπορεί και να είναι) αλλα οικονομική ανεξαρτησία δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση 

 

Χωρις να ξερουμε λεπτομερειες, απλα να σημειωσω οτι το σπιτι που δωθηκε στην ανεμωνη ηταν ενα σπιτι στα τουβλα το οποιο επειτα φτιαξανε με τον αντρα της..Αυτο ανεφερε εκεινη...Οποτε το θεμα του σπιτιου, να το δωσει πισω να μην παιρνει το ενοικιο κτλ δεν ειναι τοσο απλο οσο εμεις το συζηταμε...Οπως και να εχει, η κατασταση με το παρε δωσε μεταξυ γονιων και παιδιων ειναι το λιγοτερο δυσαρεστη και περιπλοκη. 

[chocolate_eater]

Just now, maripoz said:

Οκ αλλά δεν είναι εγκλωβισμος να δώσεις πίσω την εκμετάλλευση του σπιτιού. Δηλαδή εμένα μου κάνει κάπως οι γονείς να πληρώνουν δάνειο για το σπίτι που το παιδί εισπραττει ενοίκιο και το παιδί να έχει την (ψευδ)αίσθηση ότι είναι οικονομικα ανεξαρτητο. Γιατί απλά δεν είναι. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό (ή μπορεί και να είναι) αλλα οικονομική ανεξαρτησία δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση 

 

Καλά δε μπορείς να γνωρίζεις αν έχει κανένα ιδιαίτερο βάρος αυτό το νοίκι στο επίπεδο ζωής των ανθρώπων....μπορεί να είναι απλώς ένα παραπάνω εισόδημα χωρίς καμία πραγματική επίδραση στην οικονομική ανεξαρτησία τους.

 

Just now, Fenia27 said:

 

Χωρις να ξερουμε λεπτομερειες, απλα να σημειωσω οτι το σπιτι που δωθηκε στην ανεμωνη ηταν ενα σπιτι στα τουβλα το οποιο επειτα φτιαξανε με τον αντρα της..Αυτο ανεφερε εκεινη...Οποτε το θεμα του σπιτιου, να το δωσει πισω να μην παιρνει το ενοικιο κτλ δεν ειναι τοσο απλο οσο εμεις το συζηταμε...Οπως και να εχει, η κατασταση με το παρε δωσε μεταξυ γονιων και παιδιων ειναι το λιγοτερο δυσαρεστη και περιπλοκη. 

 

Χωρίς να θέλω να απλοποιήσω κάτι που δεν είναι απλό, κάθε οικοδόμημα μπορεί να εκτιμηθεί πόσο κόστιζε σε κάθε στάδιο της κατασκευής....και ούτως ή άλλως οι ίδιοι γνωρίζουν πόσα έδωσαν για να το φτάσουν στα τούβλα. Οπότε είτε τους αποζημιώνει με το αντίστοιχο, είτε αναλαμβάνει το δάνειο κανείς.....αλλιώς ναι, απολαμβάνει ένα δώρο σε κάθε περίπτωση.

[ninaki80]

μα βρε παιδια ολα αυτα δεν ειναι το θεμα πως ηταν το σπιτι κ ποσο ειναι το ενοικιο... ουτε αν εσυ χρωστας στον πατερα σου...

φυσικα κ δεν χρωσταει τιποτα φυσικα κ δεν εχει υποχρεωση να ακολουθησει ολα αυτα που της λεει ο πατερας αυτο δεν αμφισβιτηθηκε απο κανεναν...

 

το θεμα ειναι πως διαχειριζεσε μια συμπεριφορα του γονιου σου που δεν ειναι καλη...κ πως την ξεπερνας....

εδω απο οτι φαινετε η λυση ηταν τον βριζω τον κανω εξωφρενων κ δεν του ξαναμιλαω ... αυτο ειναι το θεμα οχι ποσα λεφτα περνει για το ενοικιο.... 

[Fenia27]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Καλά δε μπορείς να γνωρίζεις αν έχει κανένα ιδιαίτερο βάρος αυτό το νοίκι στο επίπεδο ζωής των ανθρώπων....μπορεί να είναι απλώς ένα παραπάνω εισόδημα χωρίς καμία πραγματική επίδραση στην οικονομική ανεξαρτησία τους.

 

 

Χωρίς να θέλω να απλοποιήσω κάτι που δεν είναι απλό, κάθε οικοδόμημα μπορεί να εκτιμηθεί πόσο κόστιζε σε κάθε στάδιο της κατασκευής....και ούτως ή άλλως οι ίδιοι γνωρίζουν πόσα έδωσαν για να το φτάσουν στα τούβλα. Οπότε είτε τους αποζημιώνει με το αντίστοιχο, είτε αναλαμβάνει το δάνειο κανείς.....αλλιώς ναι, απολαμβάνει ένα δώρο σε κάθε περίπτωση.

 

Ναι ενταξει σαφως και μπορει να γινει...αλλα δεν ειναι απλα τα νουμερα οταν εχεις να κανεις με συναισθηματα και συγγενεια...οταν γινει θεμα αγορας και κοστους ενα σπιτι η σχεση διαλυεται ουσιαστικα

Just now, ninaki80 είπε:

μα βρε παιδια ολα αυτα δεν ειναι το θεμα πως ηταν το σπιτι κ ποσο ειναι το ενοικιο... ουτε αν εσυ χρωστας στον πατερα σου...

φυσικα κ δεν χρωσταει τιποτα φυσικα κ δεν εχει υποχρεωση να ακολουθησει ολα αυτα που της λεει ο πατερας αυτο δεν αμφισβιτηθηκε απο κανεναν...

 

το θεμα ειναι πως διαχειριζεσε μια συμπεριφορα του γονιου σου που δεν ειναι καλη...κ πως την ξεπερνας....

εδω απο οτι φαινετε η λυση ηταν τον βριζω τον κανω εξωφρενων κ δεν του ξαναμιλαω ... αυτο ειναι το θεμα οχι ποσα λεφτα περνει για το ενοικιο.... 

 

Νομιζω οτι δεν εχεις πιασει το πνευμα της συζητησης...σαφως και δεν εχει σημασια το χρημα και τα λεφτα του σπιτιου και του ενοικιου. Η κακη συμπεριφορα ξεκιναει απο καπου. Και μια υποθεση μετα απο τοσες σελιδες που γραψαμε ειναι το σπιτι και ολα αυτα που ενας πατερας εχει δωσει στο παιδι και αυτο ειναι αχαριστο (και ανικανο) και δεν τα εκτιμαει γιατι δεν φτανει που της δωσαν σπιτι τολμαει να παει σε αλλη πολη κτλ...Οποτε κοπελα μου το θεμα ειναι απο που ξεκιναει αυτη η συμπεριφορα, εκει ειναι η ριζα του προβληματος. Δεν ξεπερνας ενα προβλημα σφυριζοντας αδιαφορα και κανοντας τον μ***κα. Ειδικα οταν καποιος νομιζει οτι του χρωστας οτι εισαι και οτι δεν εχεις καταφερει και τιποτα στη ζωη σου. 

[ninaki80]

Just now, Fenia27 είπε:

 

Ναι ενταξει σαφως και μπορει να γινει...αλλα δεν ειναι απλα τα νουμερα οταν εχεις να κανεις με συναισθηματα και συγγενεια...οταν γινει θεμα αγορας και κοστους ενα σπιτι η σχεση διαλυεται ουσιαστικα

 

Νομιζω οτι δεν εχεις πιασει το πνευμα της συζητησης...σαφως και δεν εχει σημασια το χρημα και τα λεφτα του σπιτιου και του ενοικιου. Η κακη συμπεριφορα ξεκιναει απο καπου. Και μια υποθεση μετα απο τοσες σελιδες που γραψαμε ειναι το σπιτι και ολα αυτα που ενας πατερας εχει δωσει στο παιδι και αυτο ειναι αχαριστο (και ανικανο) και δεν τα εκτιμαει γιατι δεν φτανει που της δωσαν σπιτι τολμαει να παει σε αλλη πολη κτλ...Οποτε κοπελα μου το θεμα ειναι απο που ξεκιναει αυτη η συμπεριφορα, εκει ειναι η ριζα του προβληματος. Δεν ξεπερνας ενα προβλημα σφυριζοντας αδιαφορα και κανοντας τον μ***κα. Ειδικα οταν καποιος νομιζει οτι του χρωστας οτι εισαι και οτι δεν εχεις καταφερει και τιποτα στη ζωη σου. 

δεν νομιζω οτι ο πατερας της την θεωρει αχαριστη γιατι αλλιως θα της ειχε ζητησει να του πληρωνει το δανειο κ οχι να το εκμεταλευετε προς οφελως της. αντιθετος δεν εχουν δεχτει βοηθεια ουτε οικονομικη οπως ειπε ουτε αλλη βοηθεια .. 

απλα ισως νιωθει οτι αυτο που κανει δεν ταιριαζει στην κορη του κ επειδη ειναι μακρια μια ειδους εγκαταλειψη οτι δεν θελει τους γονεις της κ προτιμαει ενα ξενο μερος.. εγω ετσι το εχω καταλαβει δεν εχει αναφερθει πουθενα οτι ο πατερας της εχει ζητησει ανταλαγματα..

καποιοι γονεις το νιωθουν σαν αποριψη το οτι τα παιδια τους δεν προτιμησαν να μεινουν κοντα τους... ακομα κ να μην τους εχουν προσφερει 1 ευρω

[Lenia16]

Η συζήτηση για μένα σταμάτησε τη στιγμή που αναφέρθηκε το θέμα της ψυχιατρικής παρακολούθησης του πατέρα. Ο,τι έχει ειπωθεί είναι σε λανθασμένη βάση γιατί είναι βασισμένο σε αντιδράσεις κ συμπεριφορές ψυχικά σταθερών ανθρώπων. Από κει και πέρα ο καθένας ξέρει πόσα μπορεί να ανεχτεί, από ποιον προτίθεται να τα ανεχτεί, πόσα όρια θέλει να βάλει και ποιες σχέσεις θέλει να κρατήσει. Η σχέση γονέα-παιδιού είναι άλλη μια σχέση μέσα στις πολλές, δεν είναι πάντα τέλεια. Προσωπικά συμφωνώ με τη @samsympan και από προσωπική πείρα από την οικογένειά του συζύγου, ο οποίος έχει καταφέρει να κάνει ακριβώς αυτό, την κατανόηση μέσω της αποστασιοποίησης, μετά από πολλούς τσακωμούς, αποφυγή επικοινωνίας για μήνες κλπ. Μόλις αυτό επετεύχθη εκ μέρους του, ξαφνικά ο πεθερός μου μεταλλάχθηκε. Το πρόβλημα ξεκινάει κ τελειώνει στον ίδιο μας τον εαυτό.

[ninaki80]

Just now, Lenia16 είπε:

Η συζήτηση για μένα σταμάτησε τη στιγμή που αναφέρθηκε το θέμα της ψυχιατρικής παρακολούθησης του πατέρα. Ο,τι έχει ειπωθεί είναι σε λανθασμένη βάση γιατί είναι βασισμένο σε αντιδράσεις κ συμπεριφορές ψυχικά σταθερών ανθρώπων. Από κει και πέρα ο καθένας ξέρει πόσα μπορεί να ανεχτεί, από ποιον προτίθεται να τα ανεχτεί, πόσα όρια θέλει να βάλει και ποιες σχέσεις θέλει να κρατήσει. Η σχέση γονέα-παιδιού είναι άλλη μια σχέση μέσα στις πολλές, δεν είναι πάντα τέλεια. Προσωπικά συμφωνώ με τη @samsympan και από προσωπική πείρα από την οικογένειά του συζύγου, ο οποίος έχει καταφέρει να κάνει ακριβώς αυτό, την κατανόηση μέσω της αποστασιοποίησης, μετά από πολλούς τσακωμούς, αποφυγή επικοινωνίας για μήνες κλπ. Μόλις αυτό επετεύχθη εκ μέρους του, ξαφνικά ο πεθερός μου μεταλλάχθηκε. Το πρόβλημα ξεκινάει κ τελειώνει στον ίδιο μας τον εαυτό.

ολοι εχουν το κουμπι τους .. γενικα οταν εισαι εσυ καλα μεσα σου μπορεις να βρεις λυσεις σε πολλα .. 

[kotsifikos]

Κατάφερα τώρα να διαβάσω περισσότερα μηνύματα.

Ειλικρινά αδυνατώ να δεχθώ πως επειδή ένας γονιός παρέχει ένα σπίτι στο παιδί του , το παιδί του θα του ''χρωστάει'' εφ όρου ζωής!!!! Εμένα δηλαδή οι γονείς μου που ποτέ δεν μπόρεσαν να μου αγοράσουν σπίτι (αντίθετα τους βοήθησα εγώ στο δικό τους) θα πρέπει να τους γυρίσω την πλάτη στην ανάγκη τους?

Ο κάθε ένας προσφέρει αυτό που μπορεί και θέλει χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν γονέα!

Δυστυχώς πολλοί έχουν την αίσθηση πως επειδή μεγάλωσαν τα παιδιά τους, τα βοήθησαν να σπουδάσουν, τους αγόρασαν σπίτι τα παιδιά θα πρέπει να τους υπηρετούν, και να λένε συνεχώς ''ευχαριστώ''. Δεν μας χρωστούν τα παιδιά μας επειδή τα φέραμε στον κόσμο και προσπαθούμε να τους παρέχουμε μία καλή και αξιοπρεπή ζωή, είναι κρίμα πολύ ένα παιδί να νιώθει υπόχρεο στον γονέα του επειδή εκείνος έκανε τα αυτονόητα!Όταν ενηλικιώθηκα ο μπαμπάς μου μου ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να μου παρέχει τίποτα άλλο, αν μπορώ να σπουδάσω μόνη μου καλως..εκείνος όμως δεν μπορεί να με βοηθήσει!! εικοσιδύο χρόνια μετά ακόμα νιώθω θυμό, γιατί είχε υποχρέωση απέναντι μου, γιατί εκείνος επέλεξε να με φέρει στον κόσμο οπότε θα έπρεπε και να βρει τρόπο να μου δώσει εφόδια και όχι να περάσω τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου δουλεύοντας για να καλύψω τα έξοδα των σπουδών μου, και να κοιμάμαι ελάχιστα για να προλάβω να τα φέρω όλα βόλτα!

Για μένα αν το παιδί μου αποφασίσει, όταν μεγαλώσει να φύγει μακριά προκειμένου να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα θα είναι μία μικρή επιβεβαίωση πως κάτι έκανα σωστά ως μαμά.

[anemoni1989]

Μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω όλα τα μηνύματα, μιας και λόγω μιας κακοκαιρίας δεν κατάφερνα να μπω στο σάιτ μέχρι σήμερα... Για να καταλάβω καλά, η αίσθηση που έχω σχηματίσει είναι πως με εξαίρεση την @kotsifikos και τη @Yovanna , όλες οι υπόλοιπες λέτε πως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

Επίσης, θεωρώ πολύ άδικο να θεωρούνται οι άνθρωποι με καταθλιψη ως ανάπηροι, οι οποίοι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης και οίκτου... Μάλλον δεν έχετε αίσθηση του αριθμού των καταθλιπτικών στις μέρες μας, εκτος κι αν συμφωνήσουμε πως τα 2/3 του πληθυσμού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως "ανάπηροι" και να μη δίνουμε βάση στα λεγόμενα τους

[Ilaeira]

Just now, anemoni1989 είπε:

Μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω όλα τα μηνύματα, μιας και λόγω μιας κακοκαιρίας δεν κατάφερνα να μπω στο σάιτ μέχρι σήμερα... Για να καταλάβω καλά, η αίσθηση που έχω σχηματίσει είναι πως με εξαίρεση την @kotsifikos και τη @Yovanna , όλες οι υπόλοιπες λέτε πως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

Επίσης, θεωρώ πολύ άδικο να θεωρούνται οι άνθρωποι με καταθλιψη ως ανάπηροι, οι οποίοι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης και οίκτου... Μάλλον δεν έχετε αίσθηση του αριθμού των καταθλιπτικών στις μέρες μας, εκτος κι αν συμφωνήσουμε πως τα 2/3 του πληθυσμού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως "ανάπηροι" και να μη δίνουμε βάση στα λεγόμενα τους

 

Βασικά, όχι. Αυτό που λέμε οι περισσότεροι είναι ότι σε γενικές γραμμές η βοήθεια δημιουργεί μια υποχρέωση, κι αυτό ισχύει για τους πάντες, κι όχι μόνο για τη σχέση γονιών και παιδιών. Κι ότι είναι στο χέρι του καθενός να βάλει τα δικά του όρια με βάση τις συνθήκες και τη σχέση του με τους γονείς, αλλά καλό είναι να μην θεωρεί δεδομένο ότι οι γονείς πρέπει μόνο να βοηθάνε.

 

Για την ψυχική υγεία, και πάλι δεν νομίζω να είπε κανείς ότι οι άνθρωποι με κατάθλιψη είναι ανάπηροι, αλλά ότι καλό είναι να το λαμβάνει κανείς υπόψη όταν εξετάζει τη σχέση του μαζί τους. 

 

Νομίζω ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ περίπλοκες για να αναλυθούν με σιγουριά μεταξύ αγνώστων. Ο καθένας γράφει μια γνώμη με βάση τις εμπειρίες του, αλλά ο τελικός χειρισμός εξαρτάται από τα βιώματα και τον χαρακτήρα του καθενός. 

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

όλες οι υπόλοιπες λέτε πως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

Καμία μας δεν είπε αυτό. Απλώς δεν μπορείς να φωνάζεις για το ποσο ανεξάρτητη είσαι και εχεις κάνει τα πάντα μόνη χωρίς βοήθεια, όταν από τα λόγια σου αποδεικνύεται ότι εχεις δεχτεί μια -συνηθισμένη κ όχι φυσικά κατακριτέα- βοήθεια. Ειδικά αν αυτό το «εγω τα πέτυχα χωρίς βοήθεια» το χρησιμοποιείς, όπως φαίνεται, σαν επιχείρημα για να μην ανέχεσαι κουβέντα. Επίσης αν εσυ η ίδια θεωρείς μεγάλο προσόν σου το ότι κανεις εύκολα καβγάδες κ δεν ανέχεσαι τίποτα, δεν μπορείς μετά να κατηγορείς όποιον άλλον συμπεριφέρεται έτσι σ εσένα. Ο,τι δίνεις, παίρνεις. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, anemoni1989 είπε:

Μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω όλα τα μηνύματα, μιας και λόγω μιας κακοκαιρίας δεν κατάφερνα να μπω στο σάιτ μέχρι σήμερα... Για να καταλάβω καλά, η αίσθηση που έχω σχηματίσει είναι πως με εξαίρεση την @kotsifikos και τη @Yovanna , όλες οι υπόλοιπες λέτε πως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

Επίσης, θεωρώ πολύ άδικο να θεωρούνται οι άνθρωποι με καταθλιψη ως ανάπηροι, οι οποίοι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης και οίκτου... Μάλλον δεν έχετε αίσθηση του αριθμού των καταθλιπτικών στις μέρες μας, εκτος κι αν συμφωνήσουμε πως τα 2/3 του πληθυσμού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως "ανάπηροι" και να μη δίνουμε βάση στα λεγόμενα τους

 

 

Όχι. Εγώ προσωπικά λέω ότι μάλλον έχετε δίκιο και οι δύο. Και εσύ μπορεί να συμπεριφέρεσαι γράφοντας εντελώς οτιδήποτε έχει κάνει για εσένα ο πατέρας σου και αυτός να είναι γαϊδούρι. Δεν αποκλείει το ένα το άλλο. Και είναι και λογικό αν έχεις μεγαλώσει σε μια οικογένεια που δεν την απασχολούν τα συναισθήματά σου, και εσένα να μην απασχολούν τα δικά τους και απλά να είναι η όλη φάση μία συναλλαγή:

- Εϊσαι πατέρας μου , υποχρέωσή σου να μου γράψεις σπίτι και να μου κρατάς τα παιδιά και μη μου παριστάνεις τον καταθλιπτικό, τεμπέλης είσαι

- Είσαι κόρη μου και πρέπει να μείνεις μαζί μου να με φροντίζεις, είσαι γαϊδούρα αχάριστη

Προφανώς και εγώ με υπερβολή τα γράφω, δεν λέω ότι αυτά είπατε, αλλά αισθάνομαι ότι έτσι νιώθετε αμφότεροι.

[chocolate_eater]

Just now, anemoni1989 said:

 ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

 

 

Το αντίθετο λέω εγώ.....καμία υποχρέωση δεν έχει, εκτός κι αν τα εμπλεκόμενα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά. Ωστόσω όταν λαμβάνεις ένα δώρο θα πρέπει να το αναγνωρίσεις (δε μπορείς να λες έτσι απλά "εντάξει, στα τούβλα μου το δώσαν") και επίσης αν το δώρο αυτό έχει από τη μεριά τους προεκτάσεις που ίσως δεν περίμενες, τότε για μένα δεν πρέπει να το λάβει κανείς. Θεωρώ πολύ θεμιτό από ένα γονιό να πει στα παιδιά του όποιος με κοιτάξει στα γεράματα, θα πάρει το σπίτι. Δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ προσωπικά, αλλά δικαίωμά τους είναι, όπως και δικό σου να τους πεις, αν δε συμφωνείς με τις προυποθέσεις, οτι δεν το θέλεις και γεια σας.

[kotsifikos]

Παιδιά πάντως από αυτά που διάβασα δεν θεωρεί η ανεμώνη αυτονόητο ότι ο μπαμπάς της της έχτισε σπίτι, δεν το θεωρεί υποχρέωση του δηλαδή  , απλά δεν νιώθει υποχρεωμένη απέναντι του γιατί ήταν επιλογή του ίδιου, της το προσέφερε και εκείνη το δέχθηκε, δεν το απαίτησε η ίδια, εγώ τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.

[ΑΡΓΚ]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Το αντίθετο λέω εγώ.....καμία υποχρέωση δεν έχει. Ωστόσω όταν λαμβάνεις ένα δώρο θα πρέπει να το αναγνωρίσεις (δε μπορείς να λες έτσι απλά "εντάξει, στα τούβλα μου το δώσαν") και επίσης αν το δώρο αυτό έχει από τη μεριά τους προεκτάσεις που ίσως δεν περίμενες, τότε για μένα δεν πρέπει να το λάβει κανείς. Θεωρώ πολύ θεμιτό από ένα γονιό να πει στα παιδιά του όποιος με κοιτάξει στα γεράματα, θα πάρει το σπίτι. Δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ προσωπικά, αλλά δικαίωμά τους είναι, όπως και δικό σου να τους πεις, αν δε συμφωνείς με τις προυποθέσεις, οτι δεν το θέλεις και γεια σας.

 

Nα σου πω την αλήθεια, σαν γονιός μεν δε θα το έθετα έτσι αλλά για παράδειγμα η μία θεία μου γηροκόμησε τους γονείς της, ειδικά τον παππού που έζησε αρκετά χρόνια σε πολύ κακή κατάσταση τον είχε σπίτι της, τον έπλενε, τον τάιζε, τον έπαρνε μαζί με την οικογένειά της μέχρι και διακοπές. Ε σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν πολύ γαϊδουρινό να μην γραψει το πατρικό σε εκείνη, δε θα ήταν; Τα ίδια τα αδέρφια της το ζήτησαν. 

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Μόλις τώρα κατάφερα να διαβάσω όλα τα μηνύματα, μιας και λόγω μιας κακοκαιρίας δεν κατάφερνα να μπω στο σάιτ μέχρι σήμερα... Για να καταλάβω καλά, η αίσθηση που έχω σχηματίσει είναι πως με εξαίρεση την @kotsifikos και τη @Yovanna , όλες οι υπόλοιπες λέτε πως ένας άνθρωπος που απολαμβάνει κάποια προνόμια λόγω επιλογών των γονιών του, είναι αυτονόητο πως υποχρεούται να τους "υπηρετεί" μέχρι να πεθάνουν? (Το περιγράφω προφανώς με υποβολή, αλλά ουσιαστικά αυτό καταλαβα)..

Επίσης, θεωρώ πολύ άδικο να θεωρούνται οι άνθρωποι με καταθλιψη ως ανάπηροι, οι οποίοι χρήζουν ειδικής μεταχείρισης και οίκτου... Μάλλον δεν έχετε αίσθηση του αριθμού των καταθλιπτικών στις μέρες μας, εκτος κι αν συμφωνήσουμε πως τα 2/3 του πληθυσμού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως "ανάπηροι" και να μη δίνουμε βάση στα λεγόμενα τους

κανεις δεν ειπε αυτο απλα το μονο που πραγματικα θες ειναι να δικαιολογησεις την συμπεριφορα σου.. 

με δυο κουβεντες ειπαμε οτι εσυ που εισαι ισσοροπημενη μπορεις να αντιδρασεις ευπρεπως απεναντι στον πατερα σου ωστε με τον καιρο να αποδεχτει την επιλογη σου χωρις να συμπεριφερετε προσβλητικα... 

ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβεις οτι σε ανθρωπους που μας εχουν στηριξει με μια προσβολη απλα δεν τους δια στελνουμε?

Just now, kotsifikos είπε:

Παιδιά πάντως από αυτά που διάβασα δεν θεωρεί η ανεμώνη αυτονόητο ότι ο μπαμπάς της της έχτισε σπίτι, δεν το θεωρεί υποχρέωση του δηλαδή  , απλά δεν νιώθει υποχρεωμένη απέναντι του γιατί ήταν επιλογή του ίδιου, της το προσέφερε και εκείνη το δέχθηκε, δεν το απαίτησε η ίδια, εγώ τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.

ναι εννοειτε οτι δεν ειναι υποχρεωμενη απεναντι στον πατερα της... υποχρεωμενη ειναι να μην φερει στα ακρα μια κουβεντα σε ενα τραπεζι οχι γιατι ο πατερας της της εδωσε ενα σπιτι απλα γιατι μεχρι τωρα την στηριζε με διαφορους τροπους κ αυτο.σημαινει αγαπη ... οποτε ξαφνικα δεν ματαλαχτικε ο πατερας απλα ο πατερας εκανε ενα λαθος...

[anemoni1989]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Το αντίθετο λέω εγώ.....καμία υποχρέωση δεν έχει. Ωστόσω όταν λαμβάνεις ένα δώρο θα πρέπει να το αναγνωρίσεις (δε μπορείς να λες έτσι απλά "εντάξει, στα τούβλα μου το δώσαν") και επίσης αν το δώρο αυτό έχει από τη μεριά τους προεκτάσεις που ίσως δεν περίμενες, τότε για μένα δεν πρέπει να το λάβει κανείς. Θεωρώ πολύ θεμιτό από ένα γονιό να πει στα παιδιά του όποιος με κοιτάξει στα γεράματα, θα πάρει το σπίτι. Δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ προσωπικά, αλλά δικαίωμά τους είναι, όπως και δικό σου να τους πεις, αν δε συμφωνείς με τις προυποθέσεις, οτι δεν το θέλεις και γεια σας.

Αυτό που λες είναι κάτι που γινόταν στο παρελθόν πχ και το θεωρώ (αν και δεν συμφωνώ) πιο ειλικρινές και "σταρατο" σαν συμπεριφορά. Όταν στα 20 σου ο γονιός σου σου γράφει ένα σπίτι/αυτοκίνητο/βαρκα κλπ δεν θεωρώ πως μπορεί να έχει αξιώσεις στο μέλλον. Ναι, δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, προφανώς, αλλά δεν θεωρώ και λογικό αυτό που διάβασα εδώ, ότι πχ μπορεί να αξιώσει κάποια ανταλλάγματα. Σίγουρα μπορεί να πιστεύει ο καθένας ότι θέλει, αλλά αυτομάτως δε μπορούμε να το θεωρούμε και λογικό. Εγω δηλαδη θα έπρεπε τώρα, με βάση κάποιων τα λεγόμενα, ειτε να πληρώνω τους φόρους κλπ για ένα σπίτι που ούτε ζήτησα, ούτε επέλεξα κλπ, χωρίς να το εκμεταλλευτώ οικονομικα, είτε με το ζόρι να καταθέτω το νοίκι ή ένα ποσοστό αυτού στους γονείς μου, για να ξεπληρώσω το ποσοστό που μου αναλογεί σε ένα δάνειο το οποίο δεν επέλεξα εγώ να πάρουν και για το οποίο δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα αποπληρωμής... Σωστά κατάλαβα?

(Δεν ειρωνευομαι κανέναν, απλά προσπαθω να καταλάβω τι εννοείτε επί της ουσίας)

[kotsifikos]

Just now, ninaki80 said:

ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβεις οτι σε ανθρωπους που μας εχουν στηριξει με μια προσβολη απλα δεν τους δια στελνουμε?

Μία αντίδραση τέτοια δεν την πυροδοτεί μία προσβολή, δείχνει πως το πρόβλημα βρίσκεται αλλού είναι κάτι πολυ πιο βαθύ. 

Επιμένω στην άποψη πως ένας γονέας αγκαλιάζει το παιδί του ακόμα και όταν δεν συμφωνεί με τις επιλογές του.

[chocolate_eater]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Nα σου πω την αλήθεια, σαν γονιός μεν δε θα το έθετα έτσι αλλά για παράδειγμα η μία θεία μου γηροκόμησε τους γονείς της, ειδικά τον παππού που έζησε αρκετά χρόνια σε πολύ κακή κατάσταση τον είχε σπίτι της, τον έπλενε, τον τάιζε, τον έπαρνε μαζί με την οικογένειά της μέχρι και διακοπές. Ε σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν πολύ γαϊδουρινό να μην γραψει το πατρικό σε εκείνη, δε θα ήταν; Τα ίδια τα αδέρφια της το ζήτησαν. 

 

Ναι κι εμένα λογικό μου ακούγεται. Όπως και να το ζητήσει από πριν ένας γονιός, που το θεωρώ και τιμιότερο διότι δίνει την επιλογή να διαλέξουν ποιος θα το κάνει.

 

Αυτό που συμβαίνει συχνά όμως, είναι οτι οι γονείς φέρνουν τα παιδιά προ τετελεσμένων χτίζοντας ένα σπίτι από πριν με συγκεκριμένο στόχο στο μυαλό τους.....τα δε παιδιά κατόπιν δεν απεμπλέκονται εύκολα είτε επειδή δε σκέφτηκαν ποτέ οτι υπάρχει η πιθανότητα αυτή, είτε, για να είμαστε ειλικρινείς, επειδή στην παρούσα κατάσταση βολεύει πολύ κόσμο να του κάνουν δώρο ένα σπίτι. Τελικά απ'όσο βλέπω γύρω μου, όσοι έχουν λιγότερες τέτοιες αγκυλώσεις με τους γονείς τους, τόσο καλύτερα περνάνε......στην τελική ας μη γράφουν τίποτα κι ας αφήσουν ό,τι είναι όταν πεθάνουν.

[Έσπερος]

Just now, kotsifikos είπε:

Παιδιά πάντως από αυτά που διάβασα δεν θεωρεί η ανεμώνη αυτονόητο ότι ο μπαμπάς της της έχτισε σπίτι, δεν το θεωρεί υποχρέωση του δηλαδή  , απλά δεν νιώθει υποχρεωμένη απέναντι του γιατί ήταν επιλογή του ίδιου, της το προσέφερε και εκείνη το δέχθηκε, δεν το απαίτησε η ίδια, εγώ τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.

Υποχρέωση ανέφερε στο να της κρατάει το παθδι σε άλλο θέμα. Γενικα αυτό που προσπαθώ εγω να εξηγήσω είναι ότι η ιδθα τα βλέπει από μια στενόμυαλη οπτική κ έχει βάλει τον εαυτό της στη θέση του αδικημένου χωρίς να βλέπει την άλλη πλευρά. Κ μάλλον το ίδιο κάνει κ στους καβγάδες κ καταλήγουν στα άκρα. αν κάνει λίγο αυτοκριτική κ δει τα δικά της λαθη θα τα βάλει σε μια σειρά κ θα το χειριστεί καλύτερα. 

[anemoni1989]

Just now, ninaki80 είπε:

κανεις δεν ειπε αυτο απλα το μονο που πραγματικα θες ειναι να δικαιολογησεις την συμπεριφορα σου.. 

με δυο κουβεντες ειπαμε οτι εσυ που εισαι ισσοροπημενη μπορεις να αντιδρασεις ευπρεπως απεναντι στον πατερα σου ωστε με τον καιρο να αποδεχτει την επιλογη σου χωρις να συμπεριφερετε προσβλητικα... 

ειναι τοσο δυσκολο να καταλαβεις οτι σε ανθρωπους που μας εχουν στηριξει με μια προσβολη απλα δεν τους δια στελνουμε?

ναι εννοειτε οτι δεν ειναι υποχρεωμενη απεναντι στον πατερα της... υποχρεωμενη ειναι να μην φερει στα ακρα μια κουβεντα σε ενα τραπεζι οχι γιατι ο πατερας της της εδωσε ενα σπιτι απλα γιατι μεχρι τωρα την στηριζε με διαφορους τροπους κ αυτο.σημαινει αγαπη ... οποτε ξαφνικα δεν ματαλαχτικε ο πατερας απλα ο πατερας εκανε ενα λαθος...

Νινακι, έχω απλά την αίσθηση ότι είτε δεν έχεις καταλάβει από την αρχή τι έχω γράψει, είτε έχεις κολλήσει σε μια άποψη η οποία είναι άκυρη και δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Δεν διαολοστειλα εγώ κανέναν. Με έδιωξαν μαζί με το παιδί μου, αφού πρώτα με στόλισαν και με προσέβαλαν.

[ΑΡΓΚ]

Just now, anemoni1989 είπε:

Αυτό που λες είναι κάτι που γινόταν στο παρελθόν πχ και το θεωρώ (αν και δεν συμφωνώ) πιο ειλικρινές και "σταρατο" σαν συμπεριφορά. Όταν στα 20 σου ο γονιός σου σου γράφει ένα σπίτι/αυτοκίνητο/βαρκα κλπ δεν θεωρώ πως μπορεί να έχει αξιώσεις στο μέλλον. Ναι, δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, προφανώς, αλλά δεν θεωρώ και λογικό αυτό που διάβασα εδώ, ότι πχ μπορεί να αξιώσει κάποια ανταλλάγματα. Σίγουρα μπορεί να πιστεύει ο καθένας ότι θέλει, αλλά αυτομάτως δε μπορούμε να το θεωρούμε και λογικό. Εγω δηλαδη θα έπρεπε τώρα, με βάση κάποιων τα λεγόμενα, ειτε να πληρώνω τους φόρους κλπ για ένα σπίτι που ούτε ζήτησα, ούτε επέλεξα κλπ, χωρίς να το εκμεταλλευτώ οικονομικα, είτε με το ζόρι να καταθέτω το νοίκι ή ένα ποσοστό αυτού στους γονείς μου, για να ξεπληρώσω το ποσοστό που μου αναλογεί σε ένα δάνειο το οποίο δεν επέλεξα εγώ να πάρουν και για το οποίο δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα αποπληρωμής... Σωστά κατάλαβα?

(Δεν ειρωνευομαι κανέναν, απλά προσπαθω να καταλάβω τι εννοείτε επί της ουσίας)

 

Aν εισπράττεις νοίκι και ο πατέρας σου πληρώνει το δάνειο, ομολογώ ότι μου φαίνεται ακόμη πιο εξωφρενικό από το να σε χαρτζηλικώνει.

Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι ανάλογο, και πραγματικά δνε μπορώ. Σου πληρώνουν το δάνειο και εσύ εισπράττεις νοίκι; Καλά καταλαβαίνω;;;;