Δεν είμαι καλή μαμά; Τα κάνω όλα λάθος;

[kotsifikos]

Εμένα ο γιος μου αυτήν την περίοδο περνάει περίεργη φάση όπου προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε (παιδοκεντρικά πάντα) με ηρεμία και σταθερότητα, πριν λίγες ημέρες επί τρία βράδια έκλαιγε επί 1-2 ώρες χωρίς λόγο (για εμάς-γιατί εκείνος εκείνη την στιγμή πραγματικά βασανίζονταν), χθες στην είσοδο της πολυκατοικίας συναντώ μία ένοικο και λέει την εξής ατάκα ''άκουγα τον μικρό 3 ημέρες να κλαίει πολύ τι έγινε?? '' λέω δεν μπορεί δεν άκουσα καλά, την ζητάω να επαναλάβει αυτό που είπε γιατί δεν άκουσα και τότε απευθύνεται στο παιδί κατευθείαν και του λέει ''γιατί έκλαιγε εσύ??'' και εκεί καταλαβαίνω πως άκουσα καλά, πιάνω το παιδί μου από το χέρι, και του λέω ''πάμε καρδούλα μου μην απαντήσεις στην κυρία, κουτσομπολιό θέλει να κάνει''!

Σιγά που θα κάτσω να ασχοληθώ με το τι λέει ο κάθε ένας ή τι πιστεύει, καθόλου δεν με νοιάζει.

[Super.mum]

21 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

βασικα ψυχραιμια... δεν ειναι ολα τα παιδια ιδια.. κ οχι 18 μηνων δεν εχει να κανει με την διαπαιδαγωγηση εχει να κανει με το παιδι .. σε αυτην την ηλικια θελει υπομονη κ αντιπερισπασμο .. δηλαδη να το. κατευθηνεις αλλου. τα λογια δεν πιανουν σε τοσο μικρες ηλικιες...

φτιαξε ενα σπιτι ασφαλες ωστε να βγαζει την ενεργεια του χωρις να παρεμβαινεις συνεχεια .. οταν κανει υστεριες αστον να χτυπιεται οσο θελει μονο προσεχε μην χτυπησει . κ βρισκε νεες ασχολιες ωστε να μην ασχολητε με αυτα που απαγορευονται

Ευχαριστω πολύ για τις συμβουλές ... προσπαθώ πολύ με τον αντιπερισπασμό αλλά είναι ένας αυτός .. αν του μπει κάτι στο μυαλό θέλει να το καταφέρει ντε και καλά :p

21 ώρες πρίν, Annitamik είπε:

Αχ γλυκιά μου , όποιος είναι έξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λέει... Η μαμά σου είχε κ αυτή δύο μωρά ταυτόχρονα και τα έβγαζε πέρα όπως σου λέει κ δεν τα άφηνε να παρεκτρέπονται κ τα είχε στρατιωτάκια; Άμα το έκανε της βγάζω το καπέλο, αλλά πιστεύω ότι μιλά χωρίς να έχει ακριβώς τέτοια εμπειρία ή ακόμα και να έχει σίγουρα δε θα σας είχε στρατιωτάκια. Δε γίνεται σε αυτή την ηλικία να λες μη κ να σε ακούν, είναι πως να το πω, αναπτυξιακά αδύνατο να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους τα παιδιά. Αν αλλάξει ένα παιδί τη συμπεριφορά του συνήθως συμβαίνει γιατί δεν είναι με τον βασικό φροντιστή, αν ήταν η μαμά σου ο βασικός φροντιστής τα ίδια θα της έκανε. Εγώ λέω συνέχισε ότι κάνεις κ αν θέλει η μαμά σου να σε βοηθήσει ουσιαστικά ας αναλάβει το ένα από τα παιδιά ,για μένα καλύτερα τον μεγάλο να δει τη γλύκα χωρίς επικρίσεις, αλλιώς να μη μιλάει

Η μαμά μου είχε εμένα και τον αδερφό μου που έχουμε δυο χρόνια διαφορά μεταξύ μας ... αλλά η μαμά μου ήταν τελείως άλλος «τύπος» μαμάς καμία σχέση με εμένα ... εγώ δεν έχω αφήσει ποτέ τα παιδιά μου ας πούμε να διανυκτερεύσουν σε γιαγιάδες επειδή δεν θέλω .. εκείνη μου έλεγε ότι τον αδερφό μου για να τον απογαλακτίσει στον ένα του χρόνο τον πήγε και τον άφησε για 2 εβδομάδες στο χωριό στην γιαγιά μου. Και γενικά οι γιαγιάδες παίζανε καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας με τον αδερφό μου και ήταν και εκείνοι φροντιστές μας. Θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσαμε μαζί με την μια γιαγιά στο ίδιο σπίτι και κοιμόμουν στο δικό της δωμάτιο φαντάσου ... για να το θυμάμαι πρέπει να ήμουν γύρο στα 5. Θέλω να σου πω ότι η μαμά μου ήταν μαμά αλλά δεν πέρασε αυτά που πέρασα εγώ ... έχει μια πολύ ωραία εικόνα από τότε που είμασταν μικρά και λέει ότι είμασταν και πολύ ήσυχα μωρα ... έχει όμως αυτή την εικόνα γιατί άλλο να είσαι 24 ώρες το 24 με τα μωρα και άλλο να έχεις μια γιαγιά που είναι και μαμά μαζί για τα παιδιά σου και μπορείς και να βγεις και να κανείς το μπάνιο σου και να πιεις το καφέ σου και να κανείς και διακοπές 2 εβδομάδες επειδή θα στο κρατήσει το καλοκαίρι η δεύτερη γιαγιά στο χωριό. 

21 ώρες πρίν, xaroumenh mama είπε:

Εγώ σκέφτομαι τι να σου γράψω τα δεδομένα ότι δλδ είναι φυσιολογικά ΌΛΑ αυτά για την ηλικία του; κατά βαθως το ξέρεις πιστεύω.. Να σου πω ότι τα ίδια ακούμε από τους γονείς μας... .. Εγω που άφηνα ποιο συχνά τα παιδιά στους γονείς μου που είχαν σχεδόν καθημερινά τον έλεγχο όταν δούλευα κ δε πήγαιναν σχολείο μου έλεγαν έτσι όπως τα έκανες χτυπατα στο κεφάλι σου.. ( βλέπεις ούτε κ εκείνοι που τα είχαν κάθε μέρα μπορούσαν να το αλλάξουν αυτό ) αν κάποια φορά έκαναν κατι που δε το κάνουν σε εμάς Ακουγα αα σήμερα εδώ έφαγε το φαγητό του όλο η πήγε βόλτα κ περπάτησε τόσο δρόμο χωρίς αγκαλιά... Την άλλη μέρα άκουγα το αντίθετο τίποτα δε θέλει να φάει αυτό το παιδί απορώ πως μεγαλώνει.. 

Είστε σε δύσκολη ηλικία πάνω στο άγχος αποχωρισμου κ όλο αυτό το κάνει ποιο δύσκολο.. Δεν έχει νόημα να σου πω τι έκανε ο γιος μου όταν γεννήθηκε ο μικρότερος αδερφός του γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό όπως κ η κάθε οικογένεια αντιδράει διαφορετικά.. Αυτό που έχω να σου πω είναι να μείνεις δυνατή κ ότι κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την οικογένεια σου.. Το βιβλίο που προτείνω είναι τα αδέρφια όχι αντίπαλοι, και το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του.. 

Όμως εκείνες τις εποχες γινόταν δε ξερω πως το έκαναν κ τι ψυχολογικά μας έχουν δημιουργήσει αλλά εγώ με την αδερφή μου έχουμε ένα χρόνο διαφορά κ σαν μεγαλύτερη που ήμουν πάντα ήμουν το καλό "κορίτσι" που δεν τους δυσκόλεψε καθόλου.. Που... Που... Που... Πολλα που... Κ τότε δε μπορούσες να φέρεις κ άρνηση σε όλα αυτα...!!! 

Ευχαριστω πολύ για τις συμβουλές ... το βιβλίο μπήκα το είδα φαίνεται καλό και λέω να το πάρω ... ναι φαντάσου ότι εσυ το άφηνες όμως .. εγώ την μάνα μου την βλέπουμε μια φορά στις 2 εβδομάδες και αν .... και μου την λέει κιόλας φαντάσου 

[ninaki80]

Just now, Super.mum είπε:

Ευχαριστω πολύ για τις συμβουλές ... προσπαθώ πολύ με τον αντιπερισπασμό αλλά είναι ένας αυτός .. αν του μπει κάτι στο μυαλό θέλει να το καταφέρει ντε και καλά :p

Η μαμά μου είχε εμένα και τον αδερφό μου που έχουμε δυο χρόνια διαφορά μεταξύ μας ... αλλά η μαμά μου ήταν τελείως άλλος «τύπος» μαμάς καμία σχέση με εμένα ... εγώ δεν έχω αφήσει ποτέ τα παιδιά μου ας πούμε να διανυκτερεύσουν σε γιαγιάδες επειδή δεν θέλω .. εκείνη μου έλεγε ότι τον αδερφό μου για να τον απογαλακτίσει στον ένα του χρόνο τον πήγε και τον άφησε για 2 εβδομάδες στο χωριό στην γιαγιά μου. Και γενικά οι γιαγιάδες παίζανε καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας με τον αδερφό μου και ήταν και εκείνοι φροντιστές μας. Θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσαμε μαζί με την μια γιαγιά στο ίδιο σπίτι και κοιμόμουν στο δικό της δωμάτιο φαντάσου ... για να το θυμάμαι πρέπει να ήμουν γύρο στα 5. Θέλω να σου πω ότι η μαμά μου ήταν μαμά αλλά δεν πέρασε αυτά που πέρασα εγώ ... έχει μια πολύ ωραία εικόνα από τότε που είμασταν μικρά και λέει ότι είμασταν και πολύ ήσυχα μωρα ... έχει όμως αυτή την εικόνα γιατί άλλο να είσαι 24 ώρες το 24 με τα μωρα και άλλο να έχεις μια γιαγιά που είναι και μαμά μαζί για τα παιδιά σου και μπορείς και να βγεις και να κανείς το μπάνιο σου και να πιεις το καφέ σου και να κανείς και διακοπές 2 εβδομάδες επειδή θα στο κρατήσει το καλοκαίρι η δεύτερη γιαγιά στο χωριό. 

καλα γενικα παλιοτερα ηταν πολυ πιο ανετες κ πιο χαλαρες σε πολλα θεματα τωρα δεν ξερω αν αυτο ειναι για καλο ή για κακο που εμεις εχουμε καποια αλλα στανταρ. 

παντως εγω εχω προσεξει οτι οι μαμαδες μας τεινουν να μας θυμουνται πιο μεγαλα παιδακια. το εχω παρατηρησει παρα πολλες φορες οτι λενε πραγματα που αφορουν παιδακια 4 χρονων ... δεν τα θυμουνται ολα επακριβως οποτε λενε ανακριβειες

[Super.mum]

21 ώρες πρίν, xaroumenh mama είπε:

Όμως εκείνες τις εποχες γινόταν δε ξερω πως το έκαναν κ τι ψυχολογικά μας έχουν δημιουργήσει 

Πολλά ψυχολογικά μην το συζητάς ... από εκεί προκύπτουν πολλά μετά 

[ninaki80]

επισης μην ξεχνας οτι οι περισσοτεροι γονεις μας οταν μας γεννησαν ηταν 20-22 χρονων... εχει τεραστια διαφορα με εμας που γενναμε στα 30-40..

[Super.mum]

11 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

@Super.mum μη βαλεις σε ενα μωρό την ταμπέλα του δύσκολου. Αλλάζει και να μην το θες, όλη σου την αντιμετώπιση στο "προβληματικό" παιδί. Έχεις ένα μωρό. Και ένα πιο μικρό μωρό.Το μεγάλο μωρό από όταν ήταν μικρό μωρό είχε μια μαμά έγκυο με την κούραση της εγκυμοσύνης, και τώρα ένα ακόμη πιο μικρό μωρό να του έχει "κλέψει" την μαμά. Και του γυρεύεις να μεγαλώσει και να είναι ήσυχο, γιατί είναι κουραστικό να έχεις δύο μωρά. Όμως αν το 18 μηνών μωρό δεν διεκδικούσε, δεν έτρεχε γύρω γύρω, δεν αντιδρούσε στο Όχι, και γενικά καθόταν ήσυχο χωρίς να ενοχλεί, τώρα θα ήσασταν στους αναπτυξιολόγους να βρείτε τι δεν πάει καλά.

Πρέπει να βρεις λύση εκεί που είναι το πρόβλημα: είναι δύσκολο να μεγαλώνεις δύο μωρά. Χρειάζεσαι βοήθεια, για να ξεκουραστείς εσύ και να τ δεις πιο θετικά. Βοήθεια δεν είναι η γιαγιά που δεν αντέχει την ακαταστασία να προσέχει το ενάμιση έτους μωρό όμως, γιατί θα τρελαθείτε όλοι. Θα μπορούσε να είναι να σου φέρει η γιαγιά ένα φαγητό ή να σε βοηθήσει κρατώντας το μικρό 2 ώρες, για να παίξεις πιο "ζωηρά" με το μεγάλο και να εκτονωθεί. 

Ναι έχεις δίκιο και ίσως και το χρειάζομαι γιατί ένα μισή χρόνο τώρα δεν έχω κάνει ένα διαλημα αλλά δεν είναι εφικτό ... η μια γιαγιά (η μάνα μου) μένει μακριά και την βλέπουμε μια φορά στις 2 εβδομάδες και αν ... και η άλλη γιαγιά (η πεθερά μου) έρχεται μόνο για καφέ ... δεν βοηθάει και δεν θέλει και δεν θέλω και εγώ 

Just now, ninaki80 είπε:

επισης μην ξεχνας οτι οι περισσοτεροι γονεις μας οταν μας γεννησαν ηταν 20-22 χρονων... εχει τεραστια διαφορα με εμας που γενναμε στα 30-40..

Η μάνα μου ήταν 17 να φανταστείς 

Just now, ninaki80 είπε:

καλα γενικα παλιοτερα ηταν πολυ πιο ανετες κ πιο χαλαρες σε πολλα θεματα τωρα δεν ξερω αν αυτο ειναι για καλο ή για κακο που εμεις εχουμε καποια αλλα στανταρ. 

παντως εγω εχω προσεξει οτι οι μαμαδες μας τεινουν να μας θυμουνται πιο μεγαλα παιδακια. το εχω παρατηρησει παρα πολλες φορες οτι λενε πραγματα που αφορουν παιδακια 4 χρονων ... δεν τα θυμουνται ολα επακριβως οποτε λενε ανακριβειες

Ναι ναι και εγώ το έχω παρατηρήσει με τον καιρό τα ωραιοποιούν 

10 ώρες πρίν, Ilaeira είπε:

 

ιΤώρα αν η γιαγιά του δεν το αντέχει αυτό, ίσως είναι καλύτερα να έρχεται στο δικό σας σπίτι όταν θέλει να σε βοηθήσει. 

Μπα δεν νομίζω να θέλει χαχα 

[xaroumenh mama]

Just now, Super.mum είπε:

Ευχαριστω πολύ για τις συμβουλές ... προσπαθώ πολύ με τον αντιπερισπασμό αλλά είναι ένας αυτός .. αν του μπει κάτι στο μυαλό θέλει να το καταφέρει ντε και καλά :p

Η μαμά μου είχε εμένα και τον αδερφό μου που έχουμε δυο χρόνια διαφορά μεταξύ μας ... αλλά η μαμά μου ήταν τελείως άλλος «τύπος» μαμάς καμία σχέση με εμένα ... εγώ δεν έχω αφήσει ποτέ τα παιδιά μου ας πούμε να διανυκτερεύσουν σε γιαγιάδες επειδή δεν θέλω .. εκείνη μου έλεγε ότι τον αδερφό μου για να τον απογαλακτίσει στον ένα του χρόνο τον πήγε και τον άφησε για 2 εβδομάδες στο χωριό στην γιαγιά μου. Και γενικά οι γιαγιάδες παίζανε καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας με τον αδερφό μου και ήταν και εκείνοι φροντιστές μας. Θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσαμε μαζί με την μια γιαγιά στο ίδιο σπίτι και κοιμόμουν στο δικό της δωμάτιο φαντάσου ... για να το θυμάμαι πρέπει να ήμουν γύρο στα 5. Θέλω να σου πω ότι η μαμά μου ήταν μαμά αλλά δεν πέρασε αυτά που πέρασα εγώ ... έχει μια πολύ ωραία εικόνα από τότε που είμασταν μικρά και λέει ότι είμασταν και πολύ ήσυχα μωρα ... έχει όμως αυτή την εικόνα γιατί άλλο να είσαι 24 ώρες το 24 με τα μωρα και άλλο να έχεις μια γιαγιά που είναι και μαμά μαζί για τα παιδιά σου και μπορείς και να βγεις και να κανείς το μπάνιο σου και να πιεις το καφέ σου και να κανείς και διακοπές 2 εβδομάδες επειδή θα στο κρατήσει το καλοκαίρι η δεύτερη γιαγιά στο χωριό. 

Ευχαριστω πολύ για τις συμβουλές ... το βιβλίο μπήκα το είδα φαίνεται καλό και λέω να το πάρω ... ναι φαντάσου ότι εσυ το άφηνες όμως .. εγώ την μάνα μου την βλέπουμε μια φορά στις 2 εβδομάδες και αν .... και μου την λέει κιόλας φαντάσου 

Ναι τα άφηνα γιατί δούλευα.. Κ με την πεθερά μου μένουμε πάνω κάτω, εκείνη λέει αλλά στον άντρα μου όταν προσπαθεί να τα οριοθέτηση, ξέχασες εσύ τι έκανες όταν ήσουν μικρός η, είναι σαν να βλέπω εσένα μικρό .. Γενικά οι παππούδες που δε τα βλέπουν συνέχεια κ δε γνωρίζουν το παιδί εινσι ένα πράμα σαν να βάζουν στοίχημα με τον εαυτό τους ότι θα τα καταφέρουν, κ από ότι κατάλαβα οι γονείς σου έτσι λειτουργούσαν δλδ όταν ήθελαν να αλλάξουν κάτι τα παιδιά τα πήγαιναν στους παππούδες κ έτσι η μαμά σου το θεωρεί σαν δεδομένο ότι αν της πας το παιδί σε εκείνη θα αλλάξει χαρακτήρα.. Που να ήξερε όμως. 

Κ τα δύο βιβλία που σου πρότεινα εινσι πάρα πολύ καλά τα έχω πάρει έχω κ άλλα να σου προτείνω όπως το πως να μιλάτε στα παιδιά ώστε να σας ακούν, πειθαρχία χωρίς τιμωρία, τα δοκίμασα όλα, κ το ικανό σου το παιδί ( το τελευταίο δεν το έχω θα ήθελα όμως κάποια στιγμή να το πάρω..) 

4 ώρες πρίν, kotsifikos είπε:

Εμένα ο γιος μου αυτήν την περίοδο περνάει περίεργη φάση όπου προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε (παιδοκεντρικά πάντα) με ηρεμία και σταθερότητα, πριν λίγες ημέρες επί τρία βράδια έκλαιγε επί 1-2 ώρες χωρίς λόγο (για εμάς-γιατί εκείνος εκείνη την στιγμή πραγματικά βασανίζονταν), χθες στην είσοδο της πολυκατοικίας συναντώ μία ένοικο και λέει την εξής ατάκα ''άκουγα τον μικρό 3 ημέρες να κλαίει πολύ τι έγινε?? '' λέω δεν μπορεί δεν άκουσα καλά, την ζητάω να επαναλάβει αυτό που είπε γιατί δεν άκουσα και τότε απευθύνεται στο παιδί κατευθείαν και του λέει ''γιατί έκλαιγε εσύ??'' και εκεί καταλαβαίνω πως άκουσα καλά, πιάνω το παιδί μου από το χέρι, και του λέω ''πάμε καρδούλα μου μην απαντήσεις στην κυρία, κουτσομπολιό θέλει να κάνει''!

Σιγά που θα κάτσω να ασχοληθώ με το τι λέει ο κάθε ένας ή τι πιστεύει, καθόλου δεν με νοιάζει.

Μπράβο, και πολύ καλά κάνεις, ωστόσο χαίρομαι πάρα πολύ τους γονείς που ζουν σε πολυκατοικία, η τέλος πάντων σε σπίτι όπου υπάρχουν πολλά δίπλα κ ακούγονται όλα, εγώ λέω ότι εμείς αν μέναμε σε κάτι τέτοιο θα μας είχαν διώξει, λογικό κ οι άνθρωποι θέλουν την ηρεμία τους το μεσημέρι, από την άλλη σκέφτομαι πως τότε ίσως είχα διαφορετική αντιμετώπιση σε αυτά που κάνουν τα παιδιά.. 

Πάντως νομίζω που τόσο καιρό ήταν σπίτι τα παιδιά τώρα πάλι με την αλλαγή λογική είναι η αντίδραση τους, το κάθε ένα με τον δικό του τρόπο.. Υπομονή θα το ξεπεράσουμε κ αυτό με κατανόηση στο συναίσθημα τους...!! 

Και θέλω να καταλήξω στο ότι από την μικρη εμπειρία που έχω από τα παιδιά μου, γιατί το κάθε παιδί είναι διαφορετικό.. Κ επειδή το ένοιωσα κ το έζησα κ εγω, ότι δε χρειάζεται να  στεναχωριομαστε για το τι θα πουν οι άλλοι, πάντα ο τρίτος έχει κάτι να βρει, να τα έχουμε καλά εμείς με τον εαυτό μας κ να είναι καλά τα παιδιά μας, 

Οι ρυθμοί στην εποχή που ζούμε είναι γρήγοροι κ δύσκολοι, έχουμε κ τα δικά μας, αν ακούμε τι λένε κ οι τρίτοι τότε χάσαμε την μπάλα 

Ας κάνουμε εμείς αυτό που θεωρούμε σωστό για τα παιδιά μας, κ εκείνοι αυτό που έκαναν η κάνουν για τα παιδιά τους, ο ποιο αυστηρός κριτής στη  τελική είναι το παιδί  από εκεί θα καταλάβουμε τι δουλειά κάναμε, εγω κάθε μέρα περιμένω να ακούσω κριτική από, τα παιδιά μου για να σκεφτώ τι έκανα λάθος κ να προσπαθήσω να το διωρθωσω.. 

[Annitamik]

πρίν από 12 λεπτά , Super.mum είπε:

αλλά η μαμά μου ήταν τελείως άλλος «τύπος» μαμάς καμία σχέση με εμένα ... εγώ δεν έχω αφήσει ποτέ τα παιδιά μου ας πούμε να διανυκτερεύσουν σε γιαγιάδες επειδή δεν θέλω .. εκείνη μου έλεγε ότι τον αδερφό μου για να τον απογαλακτίσει στον ένα του χρόνο τον πήγε και τον άφησε για 2 εβδομάδες στο χωριό στην γιαγιά μου. Και γενικά οι γιαγιάδες παίζανε καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας με τον αδερφό μου και ήταν και εκείνοι φροντιστές μας. Θυμάμαι τον εαυτό μου ζούσαμε μαζί με την μια γιαγιά στο ίδιο σπίτι και κοιμόμουν στο δικό της δωμάτιο φαντάσου ... για να το θυμάμαι πρέπει να ήμουν γύρο στα 5. Θέλω να σου πω ότι η μαμά μου ήταν μαμά αλλά δεν πέρασε αυτά που πέρασα εγώ ... έχει μια πολύ ωραία εικόνα από τότε που είμασταν μικρά και λέει ότι είμασταν και πολύ ήσυχα μωρα ... έχει όμως αυτή την εικόνα γιατί άλλο να είσαι 24 ώρες το 24 με τα μωρα και άλλο να έχεις μια γιαγιά που είναι και μαμά μαζί για τα παιδιά σου και μπορείς και να βγεις και να κανείς το μπάνιο σου και να πιεις το καφέ σου και να κανείς και διακοπές 2 εβδομάδες επειδή θα στο κρατήσει το καλοκαίρι η δεύτερη γιαγιά στο χωριό. 

Το είπες μόνη σου, άλλο να έχεις δύο μωρά μόνη σου κι άλλο με βοήθεια

[diane2020]

Έτσι ειναι τα παιδιά και κάθε ηλικία έχει τις δυσκολίες της όπως και τις ομορφιές της.. Τέλος.

 

 

Το μυστικό είναι να κλείνετε τα αυτιά στα σχόλια και τοτε θα είστε ευτυχισμένοι! Η μαμά και η κάθε μαμα θα λέει ότι θέλει και καλά θα κανει να λέει περισσότερα όσο δίνετε το δικαίωμα. Όλοι κάπου θέλουν να ξεσπάσουν σε κάποιο σάκο, αν προτιθεστε...(δεν ψάχνουμε σε αυτή τη φάση ποιο το καλό και το κακό ποιο το λάθος κ σωστό της.. Μαμάς!) γιατί δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά εμείς στραβά αρμενίζουμε και όταν λέει δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο - και δεν ειναι και απαραίτητο προσθέτω, τότε αλλάζεις εσύ.

 

Και πες οκ θέλω και το δίνω το δικαίωμα αλλά αν θέλεις τότε πρέπει να μάθεις και να το διαχειρίζεσαι να ξέρεις για ποιο λόγο το ξεκινάς και τι πορεία θέλεις από αυτό, τι αποτέλεσμα ζητάς κι όχι σίγουρα  να αρχίζουν τα ενοχικα συνδρομα. Ενοχικα και εγωισμός, άρα τελείωσες, οβερ, κάπουτ!!

 

Επίσης λάθη όλες κάνουμε γενικά ο ανθρωπος κάνει λάθη γιατί είναι άνθρωπος  αν το δείτε πιο σφαιρικά κι όχι για πάρτη σας με το ΕΓΏ, γενικώς αν φύγει το εγώ, σίγουρα θα νιώσετε καλυτερα. Όχι Καλύτερα αλλά καλά!.

Και γενικά έτσι πρέπει να λειτουργούμε όλοι μας καθημερινά αλλά ποιος ασχολείται με το κυνήγι της ηρεμίας και ξεγνοιασιάς σήμερα?

 

 

 

 

[irin]

13 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

 Α όχι δεν εννοώ αυτό! Μου έχει τύχει όντως να απασχολήσουν κάποιο παιδί, ήταν κυρίως μικρότερα σε ηλικία βέβαια, μετα τον covid δεν πάμε ούτε σουπερμάρκετ, ούτε στο μετρό με τα παιδιά. Και τότε που ήταν γύρω στο έτος ήταν σχετικα εύκολο να βρουν κάτι να τους δείξουν και τα μικρά σταματούσαν να κλαίνε και χάζευαν μέχρι να κατέβουμε ή μέχρι να τελειώσω με τα ψώνια. Αυτες οι στερεοτυπικες εκφράσεις (που πάλι έχουν μια δόση κριτικής) δεν μου αρέσουν ούτε εμένα. 

Νομιζω οτι ειναι η διαφορα νοοτροπιας εξωτερικου και Ελλαδας! Σε εσας τα απασχολουν με αυτον τον τροπο! Στην Ελλαδα λεγοντας κατι σαν αυτο που εγραψα!

προχθες επιασε η κορη μου απο μηχανημα με κουκλακια ενα λουτρινο,και επειδη ο γιος μου δεν τα καταφερε,εκλαιγε! Του ειπε λοιπον ενας κυριος: μην κλαις! Τι να το κανεις εσυ το κουκλακι;; Αγορι εισαι!

[Super.mum]

11 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Έτσι ειναι τα παιδιά και κάθε ηλικία έχει τις δυσκολίες της όπως και τις ομορφιές της.. Τέλος.

 

 

Το μυστικό είναι να κλείνετε τα αυτιά στα σχόλια και τοτε θα είστε ευτυχισμένοι! Η μαμά και η κάθε μαμα θα λέει ότι θέλει και καλά θα κανει να λέει περισσότερα όσο δίνετε το δικαίωμα. Όλοι κάπου θέλουν να ξεσπάσουν σε κάποιο σάκο, αν προτιθεστε...(δεν ψάχνουμε σε αυτή τη φάση ποιο το καλό και το κακό ποιο το λάθος κ σωστό της.. Μαμάς!) γιατί δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά εμείς στραβά αρμενίζουμε και όταν λέει δεν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο - και δεν ειναι και απαραίτητο προσθέτω, τότε αλλάζεις εσύ.

 

Και πες οκ θέλω και το δίνω το δικαίωμα αλλά αν θέλεις τότε πρέπει να μάθεις και να το διαχειρίζεσαι να ξέρεις για ποιο λόγο το ξεκινάς και τι πορεία θέλεις από αυτό, τι αποτέλεσμα ζητάς κι όχι σίγουρα  να αρχίζουν τα ενοχικα συνδρομα. Ενοχικα και εγωισμός, άρα τελείωσες, οβερ, κάπουτ!!

 

Επίσης λάθη όλες κάνουμε γενικά ο ανθρωπος κάνει λάθη γιατί είναι άνθρωπος  αν το δείτε πιο σφαιρικά κι όχι για πάρτη σας με το ΕΓΏ, γενικώς αν φύγει το εγώ, σίγουρα θα νιώσετε καλυτερα. Όχι Καλύτερα αλλά καλά!.

Και γενικά έτσι πρέπει να λειτουργούμε όλοι μας καθημερινά αλλά ποιος ασχολείται με το κυνήγι της ηρεμίας και ξεγνοιασιάς σήμερα?

 

 

 

 

Έλα μου όμως που δεν δίνω δικαιώματα ... θέλουν και μου λένε τα δικά τους μια η πεθερά μια η μάνα μου ... αυτές τα ξέρουν όλα φυσικά δεν έκαναν λάθοι :p

[diane2020]

Just now, Super.mum είπε:

Έλα μου όμως που δεν δίνω δικαιώματα ... θέλουν και μου λένε τα δικά τους μια η πεθερά μια η μάνα μου ... αυτές τα ξέρουν όλα φυσικά δεν έκαναν λάθοι :p

Τότε σε αυτή τη περίπτωση δεν απαντάς και δε το συνεχίζεις να ασχολείσαι.... Μια δυο θα σταματησουν. 

Αυτό εννοώ όχι δικαιώματα. Κι αν συνεχίσουν τους το ξεκοβεις. Κι αν συνεχίζουν απομάκρυνεσαι λιγάκι. Υπαρχει τρόπος πάντως και αναίμακτος!! 

[Super.mum]

3 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Τότε σε αυτή τη περίπτωση δεν απαντάς και δε το συνεχίζεις να ασχολείσαι.... Μια δυο θα σταματησουν. 

Αυτό εννοώ όχι δικαιώματα. Κι αν συνεχίσουν τους το ξεκοβεις. Κι αν συνεχίζουν απομάκρυνεσαι λιγάκι. Υπαρχει τρόπος πάντως και αναίμακτος!! 

Ναι αυτό το απομακρύνεσαι λιγάκι δεν θέλω να κοστίσει στα παιδιά μου όμως ... θεωρώ και την σχέση που έχουν οι παππούδες με τα παιδιά σημαντική 

[diane2020]

Just now, Super.mum είπε:

Ναι αυτό το απομακρύνεσαι λιγάκι δεν θέλω να κοστίσει στα παιδιά μου όμως ... θεωρώ και την σχέση που έχουν οι παππούδες με τα παιδιά σημαντική 

Σε λογικά πλαίσια. Προτιμάς να σου τη λένε? Δεν ξέρω τι να σου πω.. Γενικά θέλω να πω πως εφόσον κάνουμε τη δική μας οικογένεια καλό είναι να μην πολυχωνονται όλοι οι άλλοι όσο κι αν τους αγαπάνε η μας αγαπούν, να υπάρχει ένα μέτρο. Με την καλή έννοια απιμακρυνομαι, δίνω λίγο χώρο δείχνω ότι κάπου έχω όρια. Καταιβαινεις τι εννοώ? 

[Super.mum]

Just now, diane2020 είπε:

Σε λογικά πλαίσια. Προτιμάς να σου τη λένε? Δεν ξέρω τι να σου πω.. Γενικά θέλω να πω πως εφόσον κάνουμε τη δική μας οικογένεια καλό είναι να μην πολυχωνονται όλοι οι άλλοι όσο κι αν τους αγαπάνε η μας αγαπούν, να υπάρχει ένα μέτρο. Με την καλή έννοια απιμακρυνομαι, δίνω λίγο χώρο δείχνω ότι κάπου έχω όρια. Καταιβαινεις τι εννοώ? 

Ναι κατάλαβα ... πχ αυτό το έχω και με την πεθερά που εκείνη μπορεί να χωθεί περισσότερο και να ανακατευτεί ... απλά της εξηγώ (δεν καταλαβαίνει) όποτε μετά αναγκάστηκα περνάω πιο περιορισμένο χρόνο μαζί της μόνο και μόνο για να μην νευριάζω εγώ 

[vicky86]

Just now, Super.mum είπε:

Ναι αυτό το απομακρύνεσαι λιγάκι δεν θέλω να κοστίσει στα παιδιά μου όμως ... θεωρώ και την σχέση που έχουν οι παππούδες με τα παιδιά σημαντική 

τα βαζεις σε μια ζυγαρια κ επιλεγεις

δ χρειαζεται να κοψεις επαφες.τις κανεις πιο αραιες,με μικροτερη διαρκεια,στον χωρο σου.ο,τι αντεχεις εσυ

αν ειναι να πηγαινεις κ οταν φευγεις να εισαι σκασμενη κ να αμφιβαλλεις για καθε τι που κανεις,πιστευεις οτι βοηθαει τα παιδια σου;

οπως κ οταν μεγαλωσουν κ καταλαβαινουν θα το δεις διαφορετικα

η κ εκεινα πλεον θα αντιδρουν αν ειναι να περασετε ολο το απογευμα σε μια γιαγια που δ εχουν τπτ να ασχοληθουν κ τα κυνηγαει μονιμως με ενα μη

κατα τα αλλασυμφωνω με ολες οσες σου εγραψαν.τπτ απο αυτα που εγραψες δ δειχνει μια κακη μαμα.ισα ισα θα μοορουσε η μαμα σου να το διαχειριζεται διαφορετικα

τα περισσοτερα παιδακια στην ηλικια του μεγαλου σου ετσι ειναι.η γνωμη καποιου ασχετου για το ξεσπασμα που μπορει να εχει ενα διχρονο,ειναι ακριβως αυτο.γνωμη του.που δ εχει ζητησει κανεις στην τελικη

κατα βαθος πιστευω τα ξερεις κ εσυ,φαινεται απο τον τροπο που γραφεις.δ ειναι ωραιο συνεχεια να σε αμφισβητουν,ποσο μαλλον σαν μαμα

[diane2020]

Just now, Super.mum είπε:

Ναι κατάλαβα ... πχ αυτό το έχω και με την πεθερά που εκείνη μπορεί να χωθεί περισσότερο και να ανακατευτεί ... απλά της εξηγώ (δεν καταλαβαίνει) όποτε μετά αναγκάστηκα περνάω πιο περιορισμένο χρόνο μαζί της μόνο και μόνο για να μην νευριάζω εγώ 

Το ίδιο θα κάνεις με όλους... Εγώ το ίδιο κάνω με όλους σε αυτό το θέμα και όλα καλά κ με σέβονται και δε με πολυζαλίζουν. Άλλωστε οπότε χρειαστώ κάτι κάποια συμβουλή ξέρουν εκεί θα τρέξω, τους έχω τόση εμπιστοσύνη... Απλώς είναι προτιμότερο να αφήνεις μια νέα μανούλα να χαράζει κάπως μόνη τον δρόμο ώστε να μαθαίνεις και εσύ από δίπλα να συμβουλευεις και να σιγοντάρεις...