Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Αρνητικές αντιδράσεις μετά την ανακοίνωση εγκυμοσύνης


Recommended Posts

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Δικαίωμά τους, όπως και δικαίωμά τους να λουστούν τα επόμενα της παρόρμησης, χωρίς να πρέπει να δώσουν λόγο και εξηγήσεις σε κανέναν. Δεν καταλαβαίνω από που πηγάζει η αξίωση οτι πρέπει να καθησυχάζουμε τους γονείς ό,τι όλα είναι υπό έλεγχο, κάθε φορά που λαμβάνουμε αποφάσεις για τη ζωή μας. Αυτό τελειώνει στα 18 ή τέλος πάντων όταν δε ζούμε πλέον από τα λεφτά τους....

ενταξει βρε παιδι μου οι γονεις δεν ειναι γονεις μεχρι τα 18 ανησυχουν σε νοιαζονται μεχρι τα 100. τις ανησυχιες τους λενε δεν καθονται κ πανω στο κεφαλι σου.  το φοβο τους της ειπαν της κοπελας δεν την καταδικασαν ουτε δεν θα δεχτουν το.μωρο. 

αμα πηγαινες δηλαδη το παιδι σου να κλεψει στα 25 θα του ελεγες μεγαλο παιδι εισαι κανε οτι θες σου εχω εμπιστοσυνη ?

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 68
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς ημέρες

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Just now, diane2020 είπε:

Εγω παντως παταω ποδι, τσιναω πως το λενε, σαν τα γαιδουρια ενα πραμα. Ενα πραμα μου λενε, δέκα απανταω. Οποτε με ψιλοφοβουνται και μαζευονται.

 

Μπα μην το λες, εξαρτάται από τον γονιό. Κάποιοι δεν σε παίρνουν ποτέ στα σοβαρά! Εγώ όταν τους φωνάζω νιώθω ότι με βλέπουν σαν κάτι αστείο-χαριτωμένο όπως βλέπω εγώ την μπεμπα όταν νευριάζει.

Link to comment
Share on other sites

@ninaki80 και @chocolate_eater αρχικά ευχαριστώ και μερικές διευκρινήσεις: δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Δεν ξέρω τι γνωρίζουν οι γονείς μου για τα οικονομικά μας, δεν τα συζητάμε με λεπτομέρειες. Η μαμά μου μάλλον νομίζει ότι έχουμε λιγότερα από αυτά που πραγματικά έχουμε, ο πατέρας μου ότι έχουμε πολύ περισσότερα. Δεν ξέρω τον λόγο που η μαμά μου ήταν αρνητική, μάλλον επειδή είδε πόσο κουράστηκα όταν είχα τα 2 μωρά. Δεν της κάνω ιδιαίτερα παραπονα, απλά όταν ήρθε να μας δει για 2 βδομαδες, δεν έβλεπε την ώρα να φύγει! Κουράστηκε πολύ. Το δεύτερο με το τρίτο τώρα θα έχουν ακριβώς την ίδια διαφορά ηλικίας όπως το πρώτο με το δεύτερο, 20 μηνες δηλαδή. Υποθέτω οτι γι αυτό μου το είπε. Είχα λίγη βοήθεια, είχα πάρει μια κυρία να με βοηθάει, όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη μέχρι και που έγινε 1, για κάποιες ώρες την εβδομάδα και αυτό σκέφτομαι να κάνω και όταν γεννηθεί το τρίτο. Να έχω κάποιον 8 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, δεν μπορώ γιατί τότε όντως θα έπρεπε να ήμασταν "εκατομμυρίουχοι" (παίρνουν 15 ευρώ την ώρα εδώ, 120 την ημέρα!). Οικονομικά όμως αλλιώς θα μπορούσαμε να κάνουμε και τέταρτο παιδί, έχουμε δηλαδή να καλύψουμε ολες τις ανάγκες τους μέχρι να φύγουν από το σπίτι για σπουδές (εάν αποφασίσουν να σπουδάσουν) μέχρι να ενηλικιωθουν τέλος παντων, ρούχα, πράγματα, ολοήμερο σχολείο, δραστηριότητες, εκδρομές, διακοπές κλπ. Δεν είναι το πρόβλημα αυτό. Μάλλον το είπε γιατί δεν έχουμε καμία βοήθεια εδώ, όπως συμβαίνει με πολλούς γνωστούς της και γνωστούς μου που έχουν τους γονείς standby να βοηθάνε. Σε εμάς δεν υπάρχει αυτό γιατι δεν ζουν οι γονείς του άντρα μου. Δεν περνάνε ποτέ τα παιδιά χρόνο με κάποιον άλλο εκτός από εμάς όταν δεν είναι στον παιδικό.

Αλλά γενικά συμφωνώ με τον @chocolate_eater δεν μπορώ στην φάση που είμαι να ξεαγχωνω και τους γονείς μου. Δεν περιμένω να με ξεαγχωσουν αυτοί, αλλά να μην μου μεταφέρουν τόσο αρνητισμό. Που θα βοηθήσει; 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Chrysoum είπε:

@ninaki80 και @chocolate_eater αρχικά ευχαριστώ και μερικές διευκρινήσεις: δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Δεν ξέρω τι γνωρίζουν οι γονείς μου για τα οικονομικά μας, δεν τα συζητάμε με λεπτομέρειες. Η μαμά μου μάλλον νομίζει ότι έχουμε λιγότερα από αυτά που πραγματικά έχουμε, ο πατέρας μου ότι έχουμε πολύ περισσότερα. Δεν ξέρω τον λόγο που η μαμά μου ήταν αρνητική, μάλλον επειδή είδε πόσο κουράστηκα όταν είχα τα 2 μωρά. Δεν της κάνω ιδιαίτερα παραπονα, απλά όταν ήρθε να μας δει για 2 βδομαδες, δεν έβλεπε την ώρα να φύγει! Κουράστηκε πολύ. Το δεύτερο με το τρίτο τώρα θα έχουν ακριβώς την ίδια διαφορά ηλικίας όπως το πρώτο με το δεύτερο, 20 μηνες δηλαδή. Υποθέτω οτι γι αυτό μου το είπε. Είχα λίγη βοήθεια, είχα πάρει μια κυρία να με βοηθάει, όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη μέχρι και που έγινε 1, για κάποιες ώρες την εβδομάδα και αυτό σκέφτομαι να κάνω και όταν γεννηθεί το τρίτο. Να έχω κάποιον 8 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, δεν μπορώ γιατί τότε όντως θα έπρεπε να ήμασταν "εκατομμυρίουχοι" (παίρνουν 15 ευρώ την ώρα εδώ, 120 την ημέρα!). Οικονομικά όμως αλλιώς θα μπορούσαμε να κάνουμε και τέταρτο παιδί, έχουμε δηλαδή να καλύψουμε ολες τις ανάγκες τους μέχρι να φύγουν από το σπίτι για σπουδές (εάν αποφασίσουν να σπουδάσουν) μέχρι να ενηλικιωθουν τέλος παντων, ρούχα, πράγματα, ολοήμερο σχολείο, δραστηριότητες, εκδρομές, διακοπές κλπ. Δεν είναι το πρόβλημα αυτό. Μάλλον το είπε γιατί δεν έχουμε καμία βοήθεια εδώ, όπως συμβαίνει με πολλούς γνωστούς της και γνωστούς μου που έχουν τους γονείς standby να βοηθάνε. Σε εμάς δεν υπάρχει αυτό γιατι δεν ζουν οι γονείς του άντρα μου. Δεν περνάνε ποτέ τα παιδιά χρόνο με κάποιον άλλο εκτός από εμάς όταν δεν είναι στον παιδικό.

Αλλά γενικά συμφωνώ με τον @chocolate_eater δεν μπορώ στην φάση που είμαι να ξεαγχωνω και τους γονείς μου. Δεν περιμένω να με ξεαγχωσουν αυτοί, αλλά να μην μου μεταφέρουν τόσο αρνητισμό. Που θα βοηθήσει; 

 

Εχω 3 παιδιά με λίγο μεγαλύτερη διαφορά από όσο εσύ, 2μιση χρόνια και καμία βοήθεια ποτέ από κανέναν συγγενή. Δε θα πω ότι δεν είναι δύσκολο, αλλά από την άλλη αν μπορούσα από ιατρικής απόψεως, θα είχα κάνει και άλλα 3. Μην αγχώνεσαι, το τρίτο σίγουρα είναι ευκολότερο στο μεγάλωμα :) Απλά θα αποδεχτείς ότι για καμιά δεκαριά χρόνια δε θα έχεις ελεύθερο χρόνο, που ειλικρινά συνηθίζεται, παρά τις κάποιες κρίσεις "τι έκανα Θέε μου" ;) 

Link to comment
Share on other sites

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Εχω 3 παιδιά με λίγο μεγαλύτερη διαφορά από όσο εσύ, 2μιση χρόνια και καμία βοήθεια ποτέ από κανέναν συγγενή. Δε θα πω ότι δεν είναι δύσκολο, αλλά από την άλλη αν μπορούσα από ιατρικής απόψεως, θα είχα κάνει και άλλα 3. Μην αγχώνεσαι, το τρίτο σίγουρα είναι ευκολότερο στο μεγάλωμα :) Απλά θα αποδεχτείς ότι για καμιά δεκαριά χρόνια δε θα έχεις ελεύθερο χρόνο, που ειλικρινά συνηθίζεται, παρά τις κάποιες κρίσεις "τι έκανα Θέε μου" ;) 

Σ ευχαριστώ! Όταν το αποφάσισα να πάμε και για τρίτο δεν είχα τόσους προβληματισμούς για το πως θα τα καταφέρουμε. Λέω αφού "επεζησα" με τα 2, θα τα καταφέρω και με τα 3. Άσε που δεν νιώθω και τόσο πρωτάρα τώρα, ξέρω ότι οι 6 πρώτοι μήνες θα είναι πάρα πολύ δύσκολοι. Μετά τον πρώτο χρόνο δε, κάπως στρώνει το πράγμα. Και δεν φοβάμαι την αϋπνία πλέον, δεν έχω κοιμηθεί 3 χρόνια, αλλά 2 τα αντέχω, ελπίζω! Αλλά μετά από όλες αυτές τις αντιδράσεις είναι που άρχισα να σκέφτομαι αλλιώς και να αμφιβάλλω. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

9 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

βρε παιδια μηπως τα μεγαλοποιητε λιγο . οκ οι γονεις μπορει να πουν κατι αλλα δεν θα το πουν για να σε αποτρεψουν ουτε θα εχουν αρνητικη αντιδραση. ισως ειναι μια ανχωμενη αντιδραση που ειναι φυσικο επομενο ανησυχουν για το.παιδι τους μην κουραστει μην αποτυχει γιατι κ αυτα μεσα στο παιχνιδι ειναι ακομα κ αν εισαι σιγουρος για ενα ακομα παιδι η ψυχολογια οταν ερθει ισως αλλαξει εντελως κ δεν ειναι κ λιγο. οποτε αφηστε κ τους αγαπημενους σας να εκφραστουν ελευθερα ειναι απλως το ανχος τους κ οχι ο αρνητισμος τους. 

Εντάξει σίγουρα οι δικοί σου άνθρωποι αυτά που θα πουν θα τα πούνε για "καλό" αλλά είναι ο τρόπος που θα το πουν. Αν πχ στο άκουσμα τρίτου πουν θα είναι δύσκολα, κάνε υπομονή κ θα τα καταφέρεις, δλδ ναι μεν να πουν την γνώμη τους αλλά μέσω αυτού να σε ενθαρρύνουν θα το πάρει κ η κοπέλα αλλιώς. Σχόλια όπως πχ τι το ήθελες ή σου έλεγα εγώ η αααααα καλά δεν χρειάζεται καν να ειπωθούν γιατί πληγώνουν ειδικά όταν είσαι ευάλωτος ψυχολογικά

Link to comment
Share on other sites

Just now, Chrysoum είπε:

@ninaki80 και @chocolate_eater αρχικά ευχαριστώ και μερικές διευκρινήσεις: δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα. Δεν ξέρω τι γνωρίζουν οι γονείς μου για τα οικονομικά μας, δεν τα συζητάμε με λεπτομέρειες. Η μαμά μου μάλλον νομίζει ότι έχουμε λιγότερα από αυτά που πραγματικά έχουμε, ο πατέρας μου ότι έχουμε πολύ περισσότερα. Δεν ξέρω τον λόγο που η μαμά μου ήταν αρνητική, μάλλον επειδή είδε πόσο κουράστηκα όταν είχα τα 2 μωρά. Δεν της κάνω ιδιαίτερα παραπονα, απλά όταν ήρθε να μας δει για 2 βδομαδες, δεν έβλεπε την ώρα να φύγει! Κουράστηκε πολύ. Το δεύτερο με το τρίτο τώρα θα έχουν ακριβώς την ίδια διαφορά ηλικίας όπως το πρώτο με το δεύτερο, 20 μηνες δηλαδή. Υποθέτω οτι γι αυτό μου το είπε. Είχα λίγη βοήθεια, είχα πάρει μια κυρία να με βοηθάει, όταν γεννήθηκε η δεύτερη μου κόρη μέχρι και που έγινε 1, για κάποιες ώρες την εβδομάδα και αυτό σκέφτομαι να κάνω και όταν γεννηθεί το τρίτο. Να έχω κάποιον 8 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, δεν μπορώ γιατί τότε όντως θα έπρεπε να ήμασταν "εκατομμυρίουχοι" (παίρνουν 15 ευρώ την ώρα εδώ, 120 την ημέρα!). Οικονομικά όμως αλλιώς θα μπορούσαμε να κάνουμε και τέταρτο παιδί, έχουμε δηλαδή να καλύψουμε ολες τις ανάγκες τους μέχρι να φύγουν από το σπίτι για σπουδές (εάν αποφασίσουν να σπουδάσουν) μέχρι να ενηλικιωθουν τέλος παντων, ρούχα, πράγματα, ολοήμερο σχολείο, δραστηριότητες, εκδρομές, διακοπές κλπ. Δεν είναι το πρόβλημα αυτό. Μάλλον το είπε γιατί δεν έχουμε καμία βοήθεια εδώ, όπως συμβαίνει με πολλούς γνωστούς της και γνωστούς μου που έχουν τους γονείς standby να βοηθάνε. Σε εμάς δεν υπάρχει αυτό γιατι δεν ζουν οι γονείς του άντρα μου. Δεν περνάνε ποτέ τα παιδιά χρόνο με κάποιον άλλο εκτός από εμάς όταν δεν είναι στον παιδικό.

Αλλά γενικά συμφωνώ με τον @chocolate_eater δεν μπορώ στην φάση που είμαι να ξεαγχωνω και τους γονείς μου. Δεν περιμένω να με ξεαγχωσουν αυτοί, αλλά να μην μου μεταφέρουν τόσο αρνητισμό. Που θα βοηθήσει; 

δεν βοηθαει ο αρνητισμος σιγουρα αλλα τους ξερεις τους γονεις σου φανταζομαι οτι ισως ακομα δεν μπορουν να αντιδρασουν διαφορετικα. θελουν κ αυτοι τον χρονο τους. γενικα οσο πιο χαλαρη εισαι εσυ με την αποφαση σου τοσο πιο ανωδινα θα το περασεις... καλως η κακως δεν μπορουμε να εχουμε παντα καλες αντιδρασεις σε οτι κ αν αποφασισουμε εχεις κ.εσυ παιδια κ.σιγουρα θα σε φερουν σε αυτο το.σημειο καποιες φορες οσο κ υποστιρικτικη κ να θες να εισαι καποιες αντιδρασεις σου δεν θα μπορεις να τις κρυψεις... 

οποτε δωσε τους χρονο κ μην το βλεπεις τοσο σαν αρνητισμο δεστο απλα σαν σοκ που θα τους περασει. 

Just now, mama16 είπε:

Εντάξει σίγουρα οι δικοί σου άνθρωποι αυτά που θα πουν θα τα πούνε για "καλό" αλλά είναι ο τρόπος που θα το πουν. Αν πχ στο άκουσμα τρίτου πουν θα είναι δύσκολα, κάνε υπομονή κ θα τα καταφέρεις, δλδ ναι μεν να πουν την γνώμη τους αλλά μέσω αυτού να σε ενθαρρύνουν θα το πάρει κ η κοπέλα αλλιώς. Σχόλια όπως πχ τι το ήθελες ή σου έλεγα εγώ η αααααα καλά δεν χρειάζεται καν να ειπωθούν γιατί πληγώνουν ειδικά όταν είσαι ευάλωτος ψυχολογικά

ναι εχεις δικιο αλλα φανταζομαι ειναι κ το.στυλ των γονιων της τετοιο δηλαδη οι αντιδρασεις τους σε διαφορα τετοια γεγονοτα δεν θα ηταν ποτε τοσο χαλαρες οποτε δεχεσε τον χαρακτηρα των γονιων σου το περιμενεις οτι θα σπειρουν τον πανικο.. απλα πρεπει να εισαι κ εσυ χαλαρος κ.σιγουρος για να το περασεις ανωδυνα.. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, ninaki80 said:

δεν βοηθαει ο αρνητισμος σιγουρα αλλα τους ξερεις τους γονεις σου φανταζομαι οτι ισως ακομα δεν μπορουν να αντιδρασουν διαφορετικα. θελουν κ αυτοι τον χρονο τους. γενικα οσο πιο χαλαρη εισαι εσυ με την αποφαση σου τοσο πιο ανωδινα θα το περασεις... καλως η κακως δεν μπορουμε να εχουμε παντα καλες αντιδρασεις σε οτι κ αν αποφασισουμε εχεις κ.εσυ παιδια κ.σιγουρα θα σε φερουν σε αυτο το.σημειο καποιες φορες οσο κ υποστιρικτικη κ να θες να εισαι καποιες αντιδρασεις σου δεν θα μπορεις να τις κρυψεις... 

οποτε δωσε τους χρονο κ μην το βλεπεις τοσο σαν αρνητισμο δεστο απλα σαν σοκ που θα τους περασει. 

ναι εχεις δικιο αλλα φανταζομαι ειναι κ το.στυλ των γονιων της τετοιο δηλαδη οι αντιδρασεις τους σε διαφορα τετοια γεγονοτα δεν θα ηταν ποτε τοσο χαλαρες οποτε δεχεσε τον χαρακτηρα των γονιων σου το περιμενεις οτι θα σπειρουν τον πανικο.. απλα πρεπει να εισαι κ εσυ χαλαρος κ.σιγουρος για να το περασεις ανωδυνα.. 

Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί θέλουν τον χρόνο τους. Τον χρόνο τους για να δεχτούν τι; ότι κάπου μακρυά θα έχουν άλλο ένα εγγόνι; Είναι αυτό που είπα και πιο πάνω, γι αυτούς δεν θα έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία είτε έχω 1 παιδί είτε 5. Δεν επωμιζονται κάτι. Δεν είναι ότι τα νέα τους αλλάζουν κάτι στην καθημερινοτητα τους. Η μόνη διαφορά που θα δουν αυτοί είναι ότι δεν θα πηγαίνουμε τόσο συχνά να τους δούμε εν συγκρίσει με το αν είχα μόνο ένα παιδί που θα ήταν πιο εύκολο. Αυτό, τίποτα άλλο. Γιατί τόσος αρνητισμός λοιπόν; 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Chrysoum είπε:

Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί θέλουν τον χρόνο τους. Τον χρόνο τους για να δεχτούν τι; ότι κάπου μακρυά θα έχουν άλλο ένα εγγόνι; Είναι αυτό που είπα και πιο πάνω, γι αυτούς δεν θα έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία είτε έχω 1 παιδί είτε 5. Δεν επωμιζονται κάτι. Δεν είναι ότι τα νέα τους αλλάζουν κάτι στην καθημερινοτητα τους. Η μόνη διαφορά που θα δουν αυτοί είναι ότι δεν θα πηγαίνουμε τόσο συχνά να τους δούμε εν συγκρίσει με το αν είχα μόνο ένα παιδί που θα ήταν πιο εύκολο. Αυτό, τίποτα άλλο. Γιατί τόσος αρνητισμός λοιπόν; 

εισαι παιδι τους απλα κ ανησυχουν. κ εσυ αν αποφασισουν να κανουν αυριο μεθαυριο τα παιδια σου κατι που μπορει να τα κουρασει ψυχολογικα κ σωματικα θα σε ανχωσει μπορει να μην αντιδρασεις το ιδιο γιατι εισαι αλλος χαραχτηρας αλλα επειδη δεν σε αφορα δεν σημαινει οτι δεν θα ανχωθεις κ δεν θα σοκαριστεις... 

Link to comment
Share on other sites

Ο καθενας στο ακουσμα της ελευσης 3ου παιδιου αντιδρα συμφωνα με τα δικα του βιωματα αλλα και αντιληψεις. Δεν ειναι καποιος υποχρεωμενος να δειξει ενθουσιασμο αν σκεφτεται ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλωνεις 3 παιδια χωρις βοηθεια κι αν μαλιστα το ελεγες κι εσυ αυτο παλαιοτερα. Αν εσυ ομως εισαι  σιγουρη για την αποφαση σου δεν πρεπει να σ επηρεαζει η γνωμη κανενος κυριως αν δεν τον επιβαρυνεις μ οποιονδηποτε τροπο. Με το καλο να ερθει λοιπον και καλο κουραγιο.

  Ομως σαν μητερα 22χρονης κορης της οποιας η φιλη εμεινε εγκυος και παντρευτηκε στα 20 παρατωντας σπουδες, ναι θα ομολογησω οτι δεν θα δεχομουν μια τετοια αποφαση απο την δικη μου κορη και θα την απετρεπα οσο μπορουσα. Οχι λογω δικων μου βιωματων αλλα θεωρωντας οτι τα 20 ειναι η ηλικια να σπουδασεις, να φλερταρεις, να ταξιδεψεις. Θα φοβομουν κυριως μηπως αργοτερα μετανιωνε για τις επιλογες της. Θεωρειται αυτο παρεμβαση? Ισως. Αλλα θα ηταν μονον απο αγαπη!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Melia13 είπε:

Ο καθενας στο ακουσμα της ελευσης 3ου παιδιου αντιδρα συμφωνα με τα δικα του βιωματα αλλα και αντιληψεις. Δεν ειναι καποιος υποχρεωμενος να δειξει ενθουσιασμο αν σκεφτεται ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλωνεις 3 παιδια χωρις βοηθεια κι αν μαλιστα το ελεγες κι εσυ αυτο παλαιοτερα. Αν εσυ ομως εισαι  σιγουρη για την αποφαση σου δεν πρεπει να σ επηρεαζει η γνωμη κανενος κυριως αν δεν τον επιβαρυνεις μ οποιονδηποτε τροπο. Με το καλο να ερθει λοιπον και καλο κουραγιο.

  Ομως σαν μητερα 22χρονης κορης της οποιας η φιλη εμεινε εγκυος και παντρευτηκε στα 20 παρατωντας σπουδες, ναι θα ομολογησω οτι δεν θα δεχομουν μια τετοια αποφαση απο την δικη μου κορη και θα την απετρεπα οσο μπορουσα. Οχι λογω δικων μου βιωματων αλλα θεωρωντας οτι τα 20 ειναι η ηλικια να σπουδασεις, να φλερταρεις, να ταξιδεψεις. Θα φοβομουν κυριως μηπως αργοτερα μετανιωνε για τις επιλογες της. Θεωρειται αυτο παρεμβαση? Ισως. Αλλα θα ηταν μονον απο αγαπη!

Καμμια σχέση το ενα με το αλλο,  δεν έχει σχέση η θεματιθετρια με την 20χρονη κορη....

Link to comment
Share on other sites

Just now, diane2020 είπε:

Καμμια σχέση το ενα με το αλλο,  δεν έχει σχέση η θεματιθετρια με την 20χρονη κορη....

   Φυσικα και οχι, γι αυτο αλλωστε και βρισκονται σε διαφορετικη παραγραφο οι απαντησεις, οπως και η αντιμετωπιση ειναι διαφορετικη. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Melia13 είπε:

Ο καθενας στο ακουσμα της ελευσης 3ου παιδιου αντιδρα συμφωνα με τα δικα του βιωματα αλλα και αντιληψεις. Δεν ειναι καποιος υποχρεωμενος να δειξει ενθουσιασμο αν σκεφτεται ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλωνεις 3 παιδια χωρις βοηθεια κι αν μαλιστα το ελεγες κι εσυ αυτο παλαιοτερα. Αν εσυ ομως εισαι  σιγουρη για την αποφαση σου δεν πρεπει να σ επηρεαζει η γνωμη κανενος κυριως αν δεν τον επιβαρυνεις μ οποιονδηποτε τροπο. Με το καλο να ερθει λοιπον και καλο κουραγιο.

  Ομως σαν μητερα 22χρονης κορης της οποιας η φιλη εμεινε εγκυος και παντρευτηκε στα 20 παρατωντας σπουδες, ναι θα ομολογησω οτι δεν θα δεχομουν μια τετοια αποφαση απο την δικη μου κορη και θα την απετρεπα οσο μπορουσα. Οχι λογω δικων μου βιωματων αλλα θεωρωντας οτι τα 20 ειναι η ηλικια να σπουδασεις, να φλερταρεις, να ταξιδεψεις. Θα φοβομουν κυριως μηπως αργοτερα μετανιωνε για τις επιλογες της. Θεωρειται αυτο παρεμβαση? Ισως. Αλλα θα ηταν μονον απο αγαπη!

Θα συμφωνήσω με την @diane2020. Εννοείται ότι σαν γονείς θέλουμε το "καλύτερο" για τα παιδιά μας (το καλύτερο βέβαια είναι υποκειμενικό) αλλά είναι άλλο ένα παιδί να παρατήσει σπουδές κλπ κ άλλο απλά να κάνει ένα επιπλέον παιδί. Μπορεί να κουραστεί για ένα δύο χρόνια περισσότερο αλλά στο μέλλον θα είναι μια χαρά... Κ από τι κατάλαβα κ μια χαρά οικονομικά οπότε δεν θα τους λείψουν ούτε τα υλικά αγαθά.

Link to comment
Share on other sites

Είναι πολύ ασαφές όμως το αν θελουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, αν τα θεωρούμε ανώριμα κ ανίκανα για αποφάσεις ή ευεπηρεαστα από τους συντρόφους τους, ή τέλος αν απλούστατα θελουμε να ελέγχουμε τι κάνουν... 

 

@Chrysoum πώς ήταν η μαμα σου όταν ήσουν μικρή; χαλαρή ανεκτική αυστηρή κλπ; η δικιά μου πχ όταν ήμουν πιο μικρή ποτέ δεν  έδειχνε να την απασχολεί αν θα κουραστώ πχ με το διάβασμα ή αν θα ήθελα κάποια δραστηριότητα ή διασκέδαση που εκείνη έκρινε ότι δεν χρειαζόταν. ξαφνικά όταν παντρεύτηκα μακριά από το σπίτι την έπιασε η κάψα αν κουράζομαι με τις δουλειές κ όταν γέννησα αν στερούμαι τις βραδινές εξόδους (που ήταν αδιανόητες όσο εμένα μαζί τους μέχρι τα 25....). 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος said:

Είναι πολύ ασαφές όμως το αν θελουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, αν τα θεωρούμε ανώριμα κ ανίκανα για αποφάσεις ή ευεπηρεαστα από τους συντρόφους τους, ή τέλος αν απλούστατα θελουμε να ελέγχουμε τι κάνουν... 

 

@Chrysoum πώς ήταν η μαμα σου όταν ήσουν μικρή; χαλαρή ανεκτική αυστηρή κλπ; η δικιά μου πχ όταν ήμουν πιο μικρή ποτέ δεν  έδειχνε να την απασχολεί αν θα κουραστώ πχ με το διάβασμα ή αν θα ήθελα κάποια δραστηριότητα ή διασκέδαση που εκείνη έκρινε ότι δεν χρειαζόταν. ξαφνικά όταν παντρεύτηκα μακριά από το σπίτι την έπιασε η κάψα αν κουράζομαι με τις δουλειές κ όταν γέννησα αν στερούμαι τις βραδινές εξόδους (που ήταν αδιανόητες όσο εμένα μαζί τους μέχρι τα 25....). 

Καλή ερώτηση. Ήταν χαλαρή πολύ, αλλά δεν έδειχνε ούτε εμένα να την απασχολεί εάν κουραζομαι με το διάβασμα ή αργότερα όταν πήγαινα στο πανεπιστήμιο εάν κουραζομουν που έπρεπε να δουλεύω ή όταν πήγα πρώτη φορά εξωτερικό και μοιραζα εφημερίδες στις 4 το πρωί και μετά πανεπιστήμιο. Και δεν το περίμενα κιόλας ούτε εγώ να μου δείχνει κάτι, εννοείται ότι έπρεπε να δουλεύω για παράδειγμα, ακόμη κι αν αυτό με τις εφημερίδες ήταν λιγάκι βάρβαρο. Και να σου πω κάτι οξύμωρο που είχα παρατηρήσει, όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί και τα είχα δει όλα και στις αρχές παραπονιομουν (μόνο στις αρχές όμως, μετά που μου είπε την ωραία ατάκα "τι περίμενες;" και "τι νομίζες δηλαδή ότι έτσι εύκολα γίνεσαι μάνα;" δεν είπα ξανά κατι) μου έλεγε μετά συνεχώς πόσο θα ήθελε να είναι μαζί μου να με βοηθα έστω και λίγο και διάφορα άλλα τετοια. Και όταν ερχόταν προσπαθούσε τις πρώτες δύο μέρες και μετά δεν εκανε κινήσεις να ασχοληθεί με τα παιδιά, να βάλει μια σκούπα, κάτι τέλος πάντων. Σα να είχα έναν κανονικό φιλοξενούμενο που δεν έχουμε πολλά πολλά. Οπότε αυτό μου έκανε εντύπωση, δηλαδή θεωρώ ουσιαστικά ότι λίγο μόνο στα λόγια είναι η έννοια του πόσο κουράζεται το παιδί μου, όχι στην πράξη. Μου είπε κιόλας να έρθει να μας δει το Πάσχα, μόλις θα έχω γεννήσει εν τω μεταξύ, και όταν της είπα ότι δεν ξέρω εάν θα είναι καλή εποχή γιατί θα είμαι σαν ζόμπι μου ειπε ε που ξέρεις, μπορεί και να μπορώ να βοηθήσω. Δηλαδή ότι δεν έρχεται με σκοπό να βοηθήσει, ίσως όμως και να το καταφέρει! Τι να πω; άβυσσος η ψυχή των γονέων :)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Chrysoum είπε:

Καλή ερώτηση. Ήταν χαλαρή πολύ, αλλά δεν έδειχνε ούτε εμένα να την απασχολεί εάν κουραζομαι με το διάβασμα ή αργότερα όταν πήγαινα στο πανεπιστήμιο εάν κουραζομουν που έπρεπε να δουλεύω ή όταν πήγα πρώτη φορά εξωτερικό και μοιραζα εφημερίδες στις 4 το πρωί και μετά πανεπιστήμιο. Και δεν το περίμενα κιόλας ούτε εγώ να μου δείχνει κάτι, εννοείται ότι έπρεπε να δουλεύω για παράδειγμα, ακόμη κι αν αυτό με τις εφημερίδες ήταν λιγάκι βάρβαρο. Και να σου πω κάτι οξύμωρο που είχα παρατηρήσει, όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί και τα είχα δει όλα και στις αρχές παραπονιομουν (μόνο στις αρχές όμως, μετά που μου είπε την ωραία ατάκα "τι περίμενες;" και "τι νομίζες δηλαδή ότι έτσι εύκολα γίνεσαι μάνα;" δεν είπα ξανά κατι) μου έλεγε μετά συνεχώς πόσο θα ήθελε να είναι μαζί μου να με βοηθα έστω και λίγο και διάφορα άλλα τετοια. Και όταν ερχόταν προσπαθούσε τις πρώτες δύο μέρες και μετά δεν εκανε κινήσεις να ασχοληθεί με τα παιδιά, να βάλει μια σκούπα, κάτι τέλος πάντων. Σα να είχα έναν κανονικό φιλοξενούμενο που δεν έχουμε πολλά πολλά. Οπότε αυτό μου έκανε εντύπωση, δηλαδή θεωρώ ουσιαστικά ότι λίγο μόνο στα λόγια είναι η έννοια του πόσο κουράζεται το παιδί μου, όχι στην πράξη. Μου είπε κιόλας να έρθει να μας δει το Πάσχα, μόλις θα έχω γεννήσει εν τω μεταξύ, και όταν της είπα ότι δεν ξέρω εάν θα είναι καλή εποχή γιατί θα είμαι σαν ζόμπι μου ειπε ε που ξέρεις, μπορεί και να μπορώ να βοηθήσω. Δηλαδή ότι δεν έρχεται με σκοπό να βοηθήσει, ίσως όμως και να το καταφέρει! Τι να πω; άβυσσος η ψυχή των γονέων :)

μολις απαντησες γιατι η μαμα σου αντεδρασε ετσι... προφανως η ιδια δεν την παλευει με τις δουλειες την κουραζουν τις βαριεται τις θεωρει χασιμο ζωης κ.ευτυχιας. οποτε κ.γιαυτο δεν θελει κ εσυ να μπλεξεις παραπανω... ασχετα αν εχει κουραγιο να σε βοηθησει η οχι. προφανως δεν εχει κουραγιο να σε βοηθησει βαριετε δεν μπορει κ γιαυτο σοκαριστηκε που θελεις κ αλλο παιδι.. 

οταν δουλευες κ σπουδαζες προφανως δεν αντιδρουσε γιατι το θεωρουσε απαραιτητο σταδιο για να πας μπροστα... 

Link to comment
Share on other sites

Τοτε να της πει εσυ εισαι η τεμπελα της ζωης, οχι εγω :P

 

Ποσο μου τη σπανε ολα αυτα κι εμενα!

Just now, Chrysoum είπε:

Καλή ερώτηση. Ήταν χαλαρή πολύ, αλλά δεν έδειχνε ούτε εμένα να την απασχολεί εάν κουραζομαι με το διάβασμα ή αργότερα όταν πήγαινα στο πανεπιστήμιο εάν κουραζομουν που έπρεπε να δουλεύω ή όταν πήγα πρώτη φορά εξωτερικό και μοιραζα εφημερίδες στις 4 το πρωί και μετά πανεπιστήμιο. Και δεν το περίμενα κιόλας ούτε εγώ να μου δείχνει κάτι, εννοείται ότι έπρεπε να δουλεύω για παράδειγμα, ακόμη κι αν αυτό με τις εφημερίδες ήταν λιγάκι βάρβαρο. Και να σου πω κάτι οξύμωρο που είχα παρατηρήσει, όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί και τα είχα δει όλα και στις αρχές παραπονιομουν (μόνο στις αρχές όμως, μετά που μου είπε την ωραία ατάκα "τι περίμενες;" και "τι νομίζες δηλαδή ότι έτσι εύκολα γίνεσαι μάνα;" δεν είπα ξανά κατι) μου έλεγε μετά συνεχώς πόσο θα ήθελε να είναι μαζί μου να με βοηθα έστω και λίγο και διάφορα άλλα τετοια. Και όταν ερχόταν προσπαθούσε τις πρώτες δύο μέρες και μετά δεν εκανε κινήσεις να ασχοληθεί με τα παιδιά, να βάλει μια σκούπα, κάτι τέλος πάντων. Σα να είχα έναν κανονικό φιλοξενούμενο που δεν έχουμε πολλά πολλά. Οπότε αυτό μου έκανε εντύπωση, δηλαδή θεωρώ ουσιαστικά ότι λίγο μόνο στα λόγια είναι η έννοια του πόσο κουράζεται το παιδί μου, όχι στην πράξη. Μου είπε κιόλας να έρθει να μας δει το Πάσχα, μόλις θα έχω γεννήσει εν τω μεταξύ, και όταν της είπα ότι δεν ξέρω εάν θα είναι καλή εποχή γιατί θα είμαι σαν ζόμπι μου ειπε ε που ξέρεις, μπορεί και να μπορώ να βοηθήσω. Δηλαδή ότι δεν έρχεται με σκοπό να βοηθήσει, ίσως όμως και να το καταφέρει! Τι να πω; άβυσσος η ψυχή των γονέων :)

Καταλαβες οποτε...

Δε χρειαζεται αναλυση..

 

Καλα σου λεω γω μπενακης βγαινακης και με μια καλη ευκαιρια ριξτης μια καλη μπιχτη μπας και ησυχάσεις! Να δει οτι το παιδι της εκτος απο ικανότατο ειναι και ετοιμολογο και πολυ πολυ ισορροπημενο!

Link to comment
Share on other sites

4 hours ago, Melia13 said:

Ο καθενας στο ακουσμα της ελευσης 3ου παιδιου αντιδρα συμφωνα με τα δικα του βιωματα αλλα και αντιληψεις. Δεν ειναι καποιος υποχρεωμενος να δειξει ενθουσιασμο αν σκεφτεται ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλωνεις 3 παιδια χωρις βοηθεια κι αν μαλιστα το ελεγες κι εσυ αυτο παλαιοτερα. Αν εσυ ομως εισαι  σιγουρη για την αποφαση σου δεν πρεπει να σ επηρεαζει η γνωμη κανενος κυριως αν δεν τον επιβαρυνεις μ οποιονδηποτε τροπο. Με το καλο να ερθει λοιπον και καλο κουραγιο.

  Ομως σαν μητερα 22χρονης κορης της οποιας η φιλη εμεινε εγκυος και παντρευτηκε στα 20 παρατωντας σπουδες, ναι θα ομολογησω οτι δεν θα δεχομουν μια τετοια αποφαση απο την δικη μου κορη και θα την απετρεπα οσο μπορουσα. Οχι λογω δικων μου βιωματων αλλα θεωρωντας οτι τα 20 ειναι η ηλικια να σπουδασεις, να φλερταρεις, να ταξιδεψεις. Θα φοβομουν κυριως μηπως αργοτερα μετανιωνε για τις επιλογες της. Θεωρειται αυτο παρεμβαση? Ισως. Αλλα θα ηταν μονον απο αγαπη!

 

Νομίζω καμία σχέση δεν έχει η μία περίπτωση με την άλλη και το αντιλαμβάνεσαι. Από τη μία μιλάμε για μία οικογενειάρχισσα με δύο παιδιά, ήδη φαντάζομαι κάποιας ηλικίας, με ζωή που έχει στρώσει με το σύζυγό της, χωρίς καμία σχέση εξάρτησης. Από την άλλη ενδεχομένως να μιλάμε για μία φοιτήτρια που (πολύ κακώς αν με ρωτάς) είναι 20 ετών και ζητάει ακόμα 3 ευρώ για τον καφέ της, αλλά πάει ωστόσω και μένει έγκυος, περιμένοντας ίσως άλλοι να σηκώσουν τα βάρη της.

 

Σε περίπτωση που μιλάμε για ανεξάρτητους ενήλικους ανθρώπους, πάντως, καμία παρέμβαση δεν είναι φυσιολογική, ούτε κι αν γίνεται από αγάπη.....στην ελληνική οικογένεια χορτάσαμε από καταπίεση, κόμπλεξ κι ανασφάλειες που ενδύονται "αγάπη" για να μην κοιτάξει κανείς την αλήθεια στα μάτια. Αλήθεια, μόνο στην Ελλάδα οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους; Οι υπόλοιποι που δεν τρέχουν πίσω από το παιδί τους μέχρι τα 50 είναι κρύοι και αναίσθητοι;

Μόνο συμβουλή μπορείς να δώσεις στο ενήλικο, ανεξάρτητο παιδί σου κι αυτό μάλιστα αν σου ζητηθεί....Αλλιώς μιλάμε για αδιακρισία, στην πιο ήπια περίπτωση....

Link to comment
Share on other sites

@Chrysoum καλημερα!

Καταρχάς, συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου!!! Με το καλό ευχομαι και με έναν πόνο!

Όσον αφορά το θέμα σου, σιγουρα το ότι επηρεάστηκε οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ορμόνες!!! Όχι ότι θεωρώ πως δεν σε ενδιαφέρει η γνώμη των δικών σου ανθρώπων, αλλά γνωρίζοντας πως ζεις στο εξωτερικό με το σύζυγο και μεγαλώνετε μόνοι σας τα παιδιά σας έχοντας εξασφαλίσει μια ικανοποιητική άνεση (σύμφωνα με τα λεγόμενα σου πάντα, δεν σε γνωρίζω προσωπικά), θεωρώ πως σε οποιαδήποτε άλλη φάση δεν θα σε επηρεαζε τόσο. Στο δια ταύτα,  έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως οι γονείς μας πάντα θα μας θεωρούν μωρά παιδιά, ανίκανα να πάρουν μια σωστή απόφαση στη ζωή τους δίχως τη συμβουλή τους. Αν είχες μείνει με 1 παιδί θα σου έλεγαν να κάνεις 2ο, τώρα που κάνεις 3ο σου λένε είναι πολλά κλπ κλπ κλπ... Αφού το πήρατε απόφαση με το σύζυγο σημαίνει ότι έχετε σκεφτεί τις δυσκολίες, αλλά και τη χαρά που θα συνεπάγεται η έλευση του νέου μέλους! Μην κολωνεις, μην χολοσκας... Όλα θα πάνε καλά γιατί είστε συνειδητοποιημένοι και έχετε κοινή γραμμή!!! 

Οι γονείς είναι γονείς, είναι μεγαλωμένοι αλλιώς,, είναι μιας άλλης ηλικίας και δυστυχώς δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε μυαλά... Προσωπικά, το είδα αλλιώς... Σημειώνω όσα με έχουν πληγώσει στη συμπεριφορά τους ελπίζοντας να αποφύγω αντίστοιχες αντιδράσεις από μέρους μου απέναντι στο κορίτσι μου!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...