Φυσική κατάσταση

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Kόιταξε να δεις. Εμένα όσο ήμουν σε άδεια, μου έλειπε το "στρες " της δουλειάς. Ίσως επειδή η δουλειά είναι δική μου. Ίσως αν δούλευα για κάποιον άλλον να μην ένιωθα έτσι. Αντίθετα, η φροντίδα ενός νεογέννητου, με πλημμύριζε άγχος. Φοβόμουν πάρα πολύ μην μου πάθει κάτι, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του, δεν μπορούσα κάποιες φορές να τον ηρεμήσω.. επίσης παρότι ξεκίνησα νωρίς τις βόλτες, δεν ένιωσα ποτέ οτι μπορώ να κάνω ότι θέλω. Γενικά το "φοβόμουν " το μωρό. 

ναι κι εγω. το ίδιο. καμία σχέση με την επικοινωνία αργότερα. όλη αυτή η φάση που κλαίει, δεν παρηγοριέται, δεν ξέρεις τι έχει, αναρωτιέσαι αν πρέπει να το αφήσεις κάτω για να πιεις ένα ποτήρι νερό, αν αναπτύσσεται σωστά, όλα αυτά, πολύ αγχωτικά. τόσο καιρό μετά εγω απορώ όταν βλέπω γονείς με νεογέννητα χαρούμενους. κι εγω ήμουν χαρούμενη κατά περιόδους αλλά συνολικά δεν μου ε ει μείνει αίσθησης χαράς, το θυμάμαι μόνο αν δω βιντεάκια που παίζαμε κ σκέφτομαι ότι υπήρχαν κ στιγμές που περνούσαμε καλά. 

[diane2020]

Κορίτσια ειναι φυσιολογικα ολα.  Αν κανετε δεύτερο, καμμια σχέση...!! Δε θα χετε χρονο καταρχας να...νιώσετε!!   Γίνονται ολα μετα εγκεφαλικα,πρακτικα,λογικα!!

[little lamb]

Just now, Έσπερος είπε:

ναι κι εγω. το ίδιο. καμία σχέση με την επικοινωνία αργότερα. όλη αυτή η φάση που κλαίει, δεν παρηγοριέται, δεν ξέρεις τι έχει, αναρωτιέσαι αν πρέπει να το αφήσεις κάτω για να πιεις ένα ποτήρι νερό, αν αναπτύσσεται σωστά, όλα αυτά, πολύ αγχωτικά. τόσο καιρό μετά εγω απορώ όταν βλέπω γονείς με νεογέννητα χαρούμενους. κι εγω ήμουν χαρούμενη κατά περιόδους αλλά συνολικά δεν μου ε ει μείνει αίσθησης χαράς, το θυμάμαι μόνο αν δω βιντεάκια που παίζαμε κ σκέφτομαι ότι υπήρχαν κ στιγμές που περνούσαμε καλά. 

 

Από παιδί σε παιδί διαφέρει, γι'αυτό διαφέρουν και οι γονείς, πέρα από το αν είναι από μόνοι τους αγχώδεις ή χαλαροί. Η δικιά μας πχ πέρα από τον πρώτο μήνα δεν τα είχε όλα αυτά. Καθόταν ώρες στο ριλαξ και το γυμναστήριο και όπως καθόταν εκεί απλά την έπαιρνε ο ύπνος. Για να φάει δεν ζητούσε ποτέ, της έδινα στο τρίωρο. Αντίθετα το διάστημα χοντρικά 6-12 ήταν χειρότερο γιατί ήταν η φάση που δεν καθόταν μόνη, έκλαιγε κλπ.

Επεξεργάστηκαν 28 Ιουλίου,2020 by little lamb

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

Κι εγω εχω νιώσει με το πρωτο φοβο καποιες φορες. Ειδικα οταν έφευγε ο α αντρας μου για δουλειά η καποιος που ηταν σπιτι μαζι μου εκεινη την ωρα. Και δεν το ξεχναω αυτο το συναισθημα,καταλαβαινω απολυτα τι λες. Έχεις δεύτερο? Με το δεύτερο δεν ενιωσα ποτέ ετσι!! Ημουν ανετη εξ αρχής! Ειναι φυσιολογικό νομιζω αλλα καμμια φορα μου ρχεται στο μυαλο και το θυμάμαι...Και ειναι αβολο οταν το θυμάμαι ..

Όχι δεν έχω δεύτερο και εν θα έχω, Είμαστε υπογόνιμο ζευγάρι.

[diane2020]

Χωρις να θελω να γενικευσω αλλα επειδη ειμαι μοναχοκορη, εγω προσωπικα με την έλευση του δεύτερου αισθανθηκα την ισορροπια. Οκ στην αρχη ζοριστηκα πολυ, αλλα εστρωσε το πραγμα πολυ..

Just now, Yovanna είπε:

Όχι δεν έχω δεύτερο και εν θα έχω, Είμαστε υπογόνιμο ζευγάρι.

Οκ.. ! Παντως σε καταλαβαινω οσα γραφεις!

[kotsifikos]

On 7/27/2020 at 11:18 AM, Έσπερος said:

εντάξει κ εγω τα σκέφτομαι αυτά αλλά δεν χρειάζεται κ 24/7. Φαντάσου τώρα είναι διακοπές κ περναει κ φάση μπαμπακιασης κ παρολαυτα είναι φορές που κρατιέμαι να μην του φωνάξω αλλά σίγουρα υψώνω τη φωνή μου γιατί μου σπάνε τα νεύρα κάποιες φορές, που δεν το έχω ξανακάνει,  ενώ υποτίθεται ότι είμαι ξεκούραστη, πραγματικά είναι στιγμές που φεύγω σπο το δωμάτιο ή θέλω να φωνάξω κ στους δυο τους ότι για λίγη ώρα δεν θέλω να μου μιλήσει κανείς κ να μη μου ζητήσει κανείς τίποτα. Ποτέ δεν ήμουν έτσι μετά από το μάθημα παρολο που εκεί είχα 25 ταυτόχρονα κ σύνολο 100 τουλάχιστον τη μέρα, τώρα με έναν μικρό κ έμεναν μεγάλο και το κεφάλι μου βουίζει!!! 

Σε νιώθω!

Μπορείς να πιστεύεις πως θα έπρεπε να είσαι ξεκούραστη ενώ στην ουσία να μην είσαι, το παιδί σου βρίσκεται σε πολυ ζόρικη και απαιτητική ηλικία, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να ξεκουραστείς πραγματικά!

Προσπάθησε να τον αφήνεις για λιγο μόνο με τον μπαμπά του και κάνε εσύ κάτι μόνο για σένα, έστω να ξεκουραστείς λίγο εγκεφαλικά.

Εμένα επειδή είναι παιδάκι που μιλάει πολύ! πάρα πολύ! πάρα πάρα πολυ! υπάρχουν στιγμές (ημέρες ολόκληρες) που δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω μία σκέψη, και εκεί τον αφήνω λίγο με το μπαμπά του πάω κάνω την γυμναστική μου και γυρνάω ανανεωμένη και με τις σκέψεις μου σε μία σειρά!

[irin]

Just now, kotsifikos είπε:

 

Προσπάθησε να τον αφήνεις για λιγο μόνο με τον μπαμπά του και κάνε εσύ κάτι μόνο για σένα, έστω να ξεκουραστείς λίγο εγκεφαλικά.

Εμένα επειδή είναι παιδάκι που μιλάει πολύ! πάρα πολύ! πάρα πάρα πολυ! υπάρχουν στιγμές (ημέρες ολόκληρες) που δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω μία σκέψη, και εκεί τον αφήνω λίγο με το μπαμπά του πάω κάνω την γυμναστική μου και γυρνάω ανανεωμένη και με τις σκέψεις μου σε μία σειρά!

Και το να φεύγεις εσύ είναι σωτήριο, αλλά και το να φεύγουν οι υπόλοιποι και να μένεις έστω για μισή ώρα μόνη στο σπίτι...! Απίστευτο! Ησυχία, ηρεμία κλπ! Και πραγματικά σε ένα μισάωρο προλαβαίνεις να κάνεις ένα σωρό πράγματα, πολύ πιο γρήγορα και ευχάριστα!

[Έσπερος]

Just now, irin είπε:

Και το να φεύγεις εσύ είναι σωτήριο, αλλά και το να φεύγουν οι υπόλοιποι και να μένεις έστω για μισή ώρα μόνη στο σπίτι...! Απίστευτο! Ησυχία, ηρεμία κλπ! Και πραγματικά σε ένα μισάωρο προλαβαίνεις να κάνεις ένα σωρό πράγματα, πολύ πιο γρήγορα και ευχάριστα!

Νομίζω ότι δεν πρέπει να κανείς δουλειές γρήγορα κ ευχάριστα. πρέπει να τις κανείς με τα παιδιά στα πόδια σου γιατί αλλιώς δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής. Αυτή ήταν η μεγάλη σοφία που αποκόμισα κ θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας. 

[little lamb]

Εγώ πάντως ενώ λέω πως όταν βγάλει βόλτα ο άντρας μου τη μικρή θα κάνω ένα σωρό πράγματα, τελικά δεν το κάνω πάντα, πολλές φορές απλά κάθομαι και χαζεύω με ηρεμία ίντερνετ... (Συμπεριλαμβανομένου του φόρουμ εδώ) Και μετά έρχονται και μετανιώνω που δεν έκανα δουλειές

[Chrysoum]

10 hours ago, little lamb said:

 

Από παιδί σε παιδί διαφέρει, γι'αυτό διαφέρουν και οι γονείς, πέρα από το αν είναι από μόνοι τους αγχώδεις ή χαλαροί. Η δικιά μας πχ πέρα από τον πρώτο μήνα δεν τα είχε όλα αυτά. Καθόταν ώρες στο ριλαξ και το γυμναστήριο και όπως καθόταν εκεί απλά την έπαιρνε ο ύπνος. Για να φάει δεν ζητούσε ποτέ, της έδινα στο τρίωρο. Αντίθετα το διάστημα χοντρικά 6-12 ήταν χειρότερο γιατί ήταν η φάση που δεν καθόταν μόνη, έκλαιγε κλπ.

Ε γι αυτό και δεν ήθελες να σκεφτείς ότι θα πήγαινες για δουλειά :p

Πέρα από την πλακα θεωρώ ότι το ποσό δύσκολο ή εύκολο είναι ένα μωρό καθορίζει κατά πολύ το ποσό πολύ γεννιέται η ανάγκη στον γονιό να ξεφύγει. Τουλάχιστον αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία. 

[little lamb]

Μπα νομίζω αν ήταν πιο "δύσκολο" μωρό, έκλαιγε πολύ κλπ θα το λυπομουν πιο πολύ να το αφήσω, ενώ τώρα που ήξερα ότι είμαι δεν είμαι εκεί θα κάθεται απλά στο ριλαξ μακαρίως ήταν και πιο εύκολο να την αφήνω όποτε χρειαζόταν (διάβασμα, δουλειές άλλες κλπ)

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Ε γι αυτό και δεν ήθελες να σκεφτείς ότι θα πήγαινες για δουλειά :p

Πέρα από την πλακα θεωρώ ότι το ποσό δύσκολο ή εύκολο είναι ένα μωρό καθορίζει κατά πολύ το ποσό πολύ γεννιέται η ανάγκη στον γονιό να ξεφύγει. Τουλάχιστον αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία. 

ναι κι εγώ πιστεύω ότι αυτό παίζει ρόλο. όμως πολύ σημαντικό θεωρώ και το αν έχεις ανρθώπους γύρω σου (όχι τους γονείς σου σε καμία περίπτωση γιατί τότε είσαι ανώριμη και ανίκανη για οικογένεια!), δηλα΄δη αν έχεις φίλους που μπορείς να βλέπεις, αν το μέρος που μένεις έχει κόσμο και κίνηση για να μην νιωθεις ότι είσαι ξεκομμένη, η εποχή που γέννησες, πχ αν είναι χειμώνας η κακοκαιρία μπροεί να σε δυσκολέψει  κάποιες φορές κ αποφεύγεις κ τα πολλά πολλά λόγω ιώσεων ενώ αν είνια καλοκαίρι πας σε ανοιχτό χώρο, το αν έχεις κάποιο χόμπι που μπορείς να συνεχίσεις, το αν είσαι τύπος που είχες ταυτίσει τη δουλειά με την κοινωνικοποίηση και τα χόμπι ή αν τα είχες τελείως ανεξάρτητα κλπ. 

 

Εσύ κ εγώ γεννήσαμε χειμώνα, εσύ μένεις σε ξένη χώρα, εγώ σε τόπο χωρίς πολλές επαφές πέραν της δουλειάς, τα χόμπι μας απ ό,τι καταλαβαίνω είναι πιο πολύ του διαβάσματος και συνδεδεμένα με τα επαγγελματικά μας, οι άντρας μας απ' ό,τι κατάλαβα επίσης δεν έμπαιναν στην ψυχολογία μας, τα μωρά μας είχαν κάποιες δυσκολίες, οπότε λογικό ήταν να τρελαθούμε. Αλλά και πάλι μια φίλη που γέννησε μαζί μου ένα μωρό που θήλασε πανεύκολα, εκείνης έτρεχαν συντριβάνια τα γάλατα και έχει και όλη την οικογένεια γύρω γύρω και έδινε και πιπίλα στο μωρό από τις 10 μέρες και καθόταν δίπλα του και απλά κουνούσε το ριλάξ και του ξανάβαζε την πιπίλα κ εκείνη διάβαζε (με τα κριτήρια του forum κατευθείαν αφαίρεση επιμέλειας), μένει σε επαρχιακή πόλη πολύ φιλική προς πεζούς κ έτσι έβγαινε συνέχεια, κι όμως σαν τρελή ήθελε να γυρίσει στο σχολείο. όχι επειδή κουράστηκε, απλώς ήθελε να νιώσει ξανά ζωντανή και ο εαυτός της.

[ΑΡΓΚ]

@Έσπερος ξερεις ποια ειναι η διαφορα: οι αλλοι, ολοι αυτοι που νομιζεις οτι σου κανουν επιδειξη οσων καταφεραν, δεν ασχολουνται με το τι θα επρεπε να κανουν , αλλα το κανουν και αν δεν αρεσει στους αλλους, σκασιλα τους. Αν θενε να θηλασουν, θηλαζουν, δεν ζηλευουν τη φιλη που θηλασε ενω εχουν ξεκαθαρισει απο πριν γεννησουν οτι θελουν ελεγχο, μετρημα ml και ωραριο. Αν δε γουσταρουν επαρχια, δεν πανε επαρχια, δεν καθονται να λενε για τις θυσιες που εκαναν για να πανε σε νησι. Αν θενε να διαβασουν ενα βιβλιο το βραδυ, διαβαζουν ενα βιβλιο και δε σφουγγαριζουν το μπανιο. Αν γουσταρουν να γυμναστουν, να φανε, να παχυνουν, να αδυνατισουν, να καπνισουν, δεν ασχολουνται με το γιατι η φιλη και η γειτονισσα τα εκανε, δεν τα εκανε, και αν οση ωρα εκανε η δεν εκανε ολα αυτα το παιδι της επαιζε με τον πρεποντα τροπο με τα κουκλακια στο χαλι η οχι. Γενικα, ασχολεισαι παρα μα παρα πολυ με το τι και γιατι κανουν οι αλλοι. Και βασανιζεσαι πολυ, εσυ, χωρις λογο. Εδω συζητας για το αν σου επιτρεπεται να εισαι χαρουμενη, αφου οι αρχες σου σου υπαγορευαν αλλο τροπο ζωης. Ποσο πιο ψυχαναγκαστικο πια;

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

@Έσπερος ξερεις ποια ειναι η διαφορα: οι αλλοι, ολοι αυτοι που νομιζεις οτι σου κανουν επιδειξη οσων καταφεραν, δεν ασχολουνται με το τι θα επρεπε να κανουν , αλλα το κανουν και αν δεν αρεσει στους αλλους, σκασιλα τους. Αν θενε να θηλασουν, θηλαζουν, δεν ζηλευουν τη φιλη που θηλασε ενω εχουν ξεκαθαρισει απο πριν γεννησουν οτι θελουν ελεγχο, μετρημα ml και ωραριο. Αν δε γουσταρουν επαρχια, δεν πανε επαρχια, δεν καθονται να λενε για τις θυσιες που εκαναν για να πανε σε νησι. Αν θενε να διαβασουν ενα βιβλιο το βραδυ, διαβαζουν ενα βιβλιο και δε σφουγγαριζουν το μπανιο. Αν γουσταρουν να γυμναστουν, να φανε, να παχυνουν, να αδυνατισουν, να καπνισουν, δεν ασχολουνται με το γιατι η φιλη και η γειτονισσα τα εκανε, δεν τα εκανε, και αν οσοι ωρα εκανε η δεν εκανε ολα αυτα το παιδι της επαιζε με τον πρεποντα τροπο με τα κουκλακια στο χαλι η οχι. Γενικα, ασχολεισαι παρα μα παρα πολυ με το τι και γιατι κανουν οι αλλοι. Και βασανιζεσαι πολυ, εσυ, χωρις λογο.

Με συγχωρείς πάρα πολύ, όχι δεν ασχολούμαι καθόλου με το τι κάνουν οι άλλοι για να τους κρίνω ασχολούμαι μόνο με το να παίρνω το καλό παράδειγμα από τους άλλους. Αν κάποιος κάνει κάτι σωστό, ναι θέλω να το κάνω κι εγώ γιατί θεωρώ ότι έτσι βελτιώνομαι και είμαι καλύτερος γονιός ή καλύτερο ςεπαγελματίας. Λογικό δενείναι να παρατηρώ τι κάνουν κι οι άλλοι γονείς για να μαθαίνω κι εγώ πώς πρέπει να είμαι σωστός γονιός; όπως παρατηρώ και στη δουλειά μου και βελτιώνομαι ακούγοντας συμβουλές. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Με συγχωρείς πάρα πολύ, όχι δεν ασχολούμαι καθόλου με το τι κάνουν οι άλλοι για να τους κρίνω ασχολούμαι μόνο με το να παίρνω το καλό παράδειγμα από τους άλλους. Αν κάποιος κάνει κάτι σωστό, ναι θέλω να το κάνω κι εγώ γιατί θεωρώ ότι έτσι βελτιώνομαι και είμαι καλύτερος γονιός ή καλύτερο ςεπαγελματίας. Λογικό δενείναι να παρατηρώ τι κάνουν κι οι άλλοι γονείς για να μαθαίνω κι εγώ πώς πρέπει να είμαι σωστός γονιός; όπως παρατηρώ και στη δουλειά μου και βελτιώνομαι ακούγοντας συμβουλές. 

 

Βασικα ειναι σα να ψαχνεις εναν "οδηγο της τελειας αλλα φεμινιστριας, μοντερνας αλλα και παραδοσιακης, γυναικας και μαμας" και να προσπαθεις να δεις αν για καθε βημα σε κρινουν οι "αλλοι" για το αν το πετυχες η οχι. Βρε παιδακι μου, κανε ο,τι θες και αν δε σου βγει το αλλαζεις. Ενταξει, φορουμ ειναι εδω, λεμε χαζομαρες, δε συμφωνουμε στα μισα, ε και; Αν εσυ νιωθεις καλα, σιγα μη μας ζητησεις και εγκριση! 

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Βασικα ειναι σα να ψαχνεις εναν "οδηγο της τελειας αλλα φεμινιστριας, μοντερνας αλλα και παραδοσιακης, γυναικας και μαμας" και να προσπαθεις να δεις αν για καθε βημα σε κρινουν οι "αλλοι" για το αν το πετυχες η οχι. Βρε παιδακι μου, κανε ο,τι θες και αν δε σου βγει το αλλαζεις. Ενταξει, φορουμ ειναι εδω, λεμε χαζομαρες, δε συμφωνουμε στα μισα, ε και; Αν εσυ νιωθεις καλα, σιγα μη μας ζητησεις και εγκριση! 

δεν είναι θέμα έγκρισης για τη δική μου επιτυχία, είναι θέμα αν κάνω το σωστό για το παιδί  μου. αυτό δεν μπορώ να το ξέρω εγώ εκ των προτέρων, κάποιος που έχει μεγαλύτερο παιδί μπορεί να το ξέρει κ να με βοηθήσει. πάντα ρωτάω τους άλλους πριν κάνω κάτι για να είμαι σίγουρη ότι θα το κάνω σωστά. και στο σχολείο ρωτάω συναδέλφους για το τι βαθμό βάζουν σε κάποιον αν έχω αμφιβολία. ή τον άντρα μου αν έχουμε ίδια τμήματα. 

[Ilaeira]

Α, αυτό είναι πολύ ωραίο θέμα! (Αν και παντελώς άσχετο με τη φυσική κατάσταση.)

 

Με το που έγινα μαμά, μπήκα σε διάφορες ομάδες στο φβ. Ε, κόντεψα να τρελαθώ. Όλα τα έκανα λάθος, σε όλα ήμουν λίγη, ένιωθα τύψεις ακόμα και για το μισάωρο που ξέκλεβα μ' έναν καφέ κι ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι. Ένας από τους λόγους που απολαμβάνω να παρακολουθώ αυτό το φόρουμ είναι ότι οι περισσότερες είστε ειλικρινείς κι ακομπλεξάριστες με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν σούπερ μαμάδες, αλλά κανονικοί άνθρωποι. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

δεν είναι θέμα έγκρισης για τη δική μου επιτυχία, είναι θέμα αν κάνω το σωστό για το παιδί  μου. αυτό δεν μπορώ να το ξέρω εγώ εκ των προτέρων, κάποιος που έχει μεγαλύτερο παιδί μπορεί να το ξέρει κ να με βοηθήσει. πάντα ρωτάω τους άλλους πριν κάνω κάτι για να είμαι σίγουρη ότι θα το κάνω σωστά. και στο σχολείο ρωτάω συναδέλφους για το τι βαθμό βάζουν σε κάποιον αν έχω αμφιβολία. ή τον άντρα μου αν έχουμε ίδια τμήματα. 

 

Δηλαδή αν ο Γιάννης είναι σκράπας στα μαθηματικά ή αγενής στον καθηγητή των αρχαίων, αυτό θα σε επηρεάσει και δε θα πάρει το 19 που πιστεύεις ότι αξίζει στην ιστορία;

Καλά το καταλαβαίνω να ρωτησεις για παιδί για κάτι που δεν έχεις ιδέα, ξέρω γω αν κλαίει λόγω δοντιών τι να δώσεις ή πώς αντιμετώπισαν άλλοι ένα παιδί που δεν τρώει λαχανικά. Αλλά όχι και να σκάσεις κιόλας αν εσάς σαν οικογένεια σας βγαίνει αλλιώς. Υποθέτοντας ότι δεν κάνουμε τρελά πράγματα, όλα τα παιδιά τελικά κάπως πάνω κάτω μια χαρά θα είναι, και ας κάνουμε και 100 λάθη. 

[irin]

Just now, Έσπερος είπε:

δεν είναι θέμα έγκρισης για τη δική μου επιτυχία, είναι θέμα αν κάνω το σωστό για το παιδί  μου. αυτό δεν μπορώ να το ξέρω εγώ εκ των προτέρων, κάποιος που έχει μεγαλύτερο παιδί μπορεί να το ξέρει κ να με βοηθήσει. πάντα ρωτάω τους άλλους πριν κάνω κάτι για να είμαι σίγουρη ότι θα το κάνω σωστά. και στο σχολείο ρωτάω συναδέλφους για το τι βαθμό βάζουν σε κάποιον αν έχω αμφιβολία. ή τον άντρα μου αν έχουμε ίδια τμήματα. 

Σωστα σκεφτεσαι να παιρνεις αλλες αποψεις αλλα απο αυτα που γραφεις βγαινει λιγο οτι καθε σου κινηση και συμπεριφορα προς το παιδι ειναι βασει σχεδιου. Μακαρι να φταιει ο γραπτος λογος. Γιατι ειναι καλο να τα κανουμε ολα σωστα,αλλα στην πραξη δεν υπαρχει το «ολα σωστα» και ειναι πιο σημαντικο να ειμαστε ο εαυτος μας και να δρουμε φυσιολογικα,αυθορμητα και βασει ενστικτου!

[vicky86]

Just now, Έσπερος είπε:

δεν είναι θέμα έγκρισης για τη δική μου επιτυχία, είναι θέμα αν κάνω το σωστό για το παιδί  μου. αυτό δεν μπορώ να το ξέρω εγώ εκ των προτέρων, κάποιος που έχει μεγαλύτερο παιδί μπορεί να το ξέρει κ να με βοηθήσει. πάντα ρωτάω τους άλλους πριν κάνω κάτι για να είμαι σίγουρη ότι θα το κάνω σωστά. και στο σχολείο ρωτάω συναδέλφους για το τι βαθμό βάζουν σε κάποιον αν έχω αμφιβολία. ή τον άντρα μου αν έχουμε ίδια τμήματα. 

Η αλήθεια είναι ότι δ συμφωνώ κ δ το καταλαβαινω

Γτ να ρωτήσεις τους άλλους καθηγητές για έναν μαθητή; έχει σημασία αν δ ειναι καλός σε άλλο τμήμα τι βαθμό θα βαλεις; 

Το σωστό για το παιδι σου το ξέρεις εσύ. Κ ειναι το μόνο που θα σε κρίνει στο τελος(δ ξεχνάω τον μπαμπα) 

Κτ που ειναι σωστό για μενα, για σένα είναι λάθος. Κτ που δούλεψε στο παιδι μου, στο δικό σου μπορεί να τα κάνει χειροτερα

Οκ, φυσικά κ ανταλλάσουμε απόψεις, ακομη συμβουλές να ζητάμε, αλλα κάπου μπερδεύεσαι θεωρώ, κ πιεζεσαι

(δ μπορεις να πεις, μες στο θέμα η απάντηση μου) 

[little lamb]

Κι εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει αντικειμενικά σωστό και αντικειμενικά λάθος, ούτε συνταγή που να ταιριάζει σε όλους τους γονείς και όλα τα παιδια. Εκτός βέβαια από περιπτώσεις κακοποίησης, σωματικής ή ψυχολογικής. Όλα τα υπόλοιπα αλλάζουν κάθε λίγα χρόνια. Τώρα δρουμε ως επί το πλείστον (θέλω να πιστεύω) βάσει ενσυναίσθησης, μιας που την ειπαμε και σε άλλο θέμα (ή σε αυτο) προηγουμένως, η οποία προσωπικά μου φαίνεται κοινή λογική (εκτός από κάτι ιδιαίτερα θέματα πχ ότι ο Άγιος Βασίλης είναι μέγιστη προδοσία και ψέμα για το παιδί). Ποιος μας λέει ότι σε κάποια χρόνια δεν θα έχει αναθεωρηθεί και η ενσυναίσθηση; Βλέπω τα παιδιά που είναι τώρα 12-15, έχουν μεγαλώσει με εντελώς άλλο τρόπο, εκπαίδευση ύπνου, μπιμπελό παντού και να "μάθει" από βρέφος να μην αγγίζει ο,τι δεν του ανήκει κλπ. Κι όμως πολλοί θεωρούν αυτή τη γενιά κακομαθημένη και χωρίς όρια και με πολλές ελευθερίες κλπ. (Εδώ λέει η μαμά μου για τη δικιά μας γενιά ότι έδωσαν πολλές ελευθερίες-ασχολιαστο) Και βλέπουν και μερικοί την ενσυναίσθηση και τη συνδυάζουν με αυτά τα παιδιά (που δεν μεγαλωσαν με αυτή) και λένε ότι η ενσυναίσθηση τα κακομαθαινει γιατί κάνουν ο,τι γουστάρουν. Ενώ εξαρτάται από το παιδί το αν θα το πειράξει ή θα το ωφελήσει ο Χ ή ο ψ τρόπος διαπαιδαγώγησης (ξαναλέω εκτός από κραυγαλέες περιπτώσεις). Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, ούτε καν τα αδέρφια. Ξέρω συγγενικά μου παιδιά 12-15 που μεγάλωσαν με τα "όρια" που λέω παραπάνω και φαίνονται κάτι μεταξύ του τέλειου ήσυχου παιδιού και του καταπιεσμένου παιδιού που σε λίγο θα έχει ψυχολογικά. Και σου λένε οι γονείς "εμάς πήγε από το πρώτο βράδυ στο δωμάτιό του, δεν πηγαίναμε αμέσως με το κλάμα και δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα, έμαθαν από την αρχή". Και γενικά αυτό το "δεν είχαμε ποτέ προβλημα, έμαθαν". Άλλα παιδιά μπορεί να ήταν μια χαρά, άλλα να βγάλουν τρελή αντίδραση κλπ. Δεν υπάρχει συνταγή (όπως λέγαμε και σε άλλο θέμα για τη δυσκολία φαγητού). Το καλύτερο είναι ό,τι σου βγαίνει, σε συνδυασμό με διάβασμα ώστε να ξέρεις στοιχεία για όλες τις μεθόδους και να δεις τι να διαλέξεις.

[Έσπερος]

αυτό το θέμα έχει εκτροχιαστεί κ λυπάμαι τον διαχειριστή που θα κάνει την εκκαθάριση. 

 

για τους βαθμούς: αν στον γιάννη αναρωτιέμαι αν θα βάλω 13 ή 14 ( έγραψε 12 ας πούμε κ συμμετέχει κάπως προφορικά), θα ρωτήσω κ άλλους ειδικά αν εγω κάνω λίγες ώρες στο τμήμα ή κάποιο μάθημα πιο απαιτητικό όπως η έκθεση. συνήθως κρατάω τη γνώμη αν είναι προς τα πάνω, εκτός αν καταλήξουμε ότι κάποιο θα τον βοηθήσει λίγη αυστηρότητα. κ εμένα με ρωτάνε κάποιες φορές ακόμα κ έμπειροι αν εγω κάνω πολλές ώρες σε ένα τμήμα ή αν κάποιους τους είχα κ πέρσι κ τους ξέρω πιο καλά. στο γυμνάσιο τα παιδιά σπάνια έχουν τεράστιες αποκλίσεις από μάθημα σε μάθημα κ αν συμβεί αυτό κυρίως είναι λόγω χημείας με τον διδάσκοντα. δεν παίζει κάποιος να είναι του 19 στη φυσική κ του 12 στην έκθεση. 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Καλά το καταλαβαίνω να ρωτησεις για παιδί για κάτι που δεν έχεις ιδέα, ξέρω γω αν κλαίει λόγω δοντιών τι να δώσεις ή πώς αντιμετώπισαν άλλοι ένα παιδί που δεν τρώει λαχανικά. Αλλά όχι και να σκάσεις κιόλας αν εσάς σαν οικογένεια σας βγαίνει αλλιώς. Υποθέτοντας ότι δεν κάνουμε τρελά πράγματα, όλα τα παιδιά τελικά κάπως πάνω κάτω μια χαρά θα είναι, και ας κάνουμε και 100 λάθη. 

Χθες περπατούσαμε σούρουπο στο λιμάνι, τετοια ώρα έχουμε δυο χρόνια να βρεθούμε έξω πλην έλαχιστών εξαιρέσεων. τη μια στιγμή λέω τι ωραία που απολαμβάνουμε αυτήν την ώρα, την άλλη σκέφτομαι κ δαγκώνομαι να μην το πω «αλλά το παιδί θα κοιμηθεί σχεδόν 11 , τι ντροπή, γίναμε αυτοί οι γονείς που δεν βάζουν τα παιδιά για ύπνο νωρίς»! 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Χθες περπατούσαμε σούρουπο στο λιμάνι, τετοια ώρα έχουμε δυο χρόνια να βρεθούμε έξω πλην έλαχιστών εξαιρέσεων. τη μια στιγμή λέω τι ωραία που απολαμβάνουμε αυτήν την ώρα, την άλλη σκέφτομαι κ δαγκώνομαι να μην το πω «αλλά το παιδί θα κοιμηθεί σχεδόν 11 , τι ντροπή, γίναμε αυτοί οι γονείς που δεν βάζουν τα παιδιά για ύπνο νωρίς»! 

 

Eιλικρινά τώρα, μήπως μας κοροϊδέυεις; 

Ζεις στην Ελλάδα, και μάλιστα σε νησί, και είναι τέλη Ιουλίου. Το βλέπεις πιο πιθανό να σε κρίνουν αρνητικό αν είσαι έξω στις 11 ή αν βάζεις νωρίς το παιδί για ύπνο;

[Chrysoum]

Just now, ΑΡΓΚ said:

 

Eιλικρινά τώρα, μήπως μας κοροϊδέυεις; 

Ζεις στην Ελλάδα, και μάλιστα σε νησί, και είναι τέλη Ιουλίου. Το βλέπεις πιο πιθανό να σε κρίνουν αρνητικό αν είσαι έξω στις 11 ή αν βάζεις νωρίς το παιδί για ύπνο;

Βασικά αυτό θα έλεγα και εγώ. Εμένα μου έχουν ασκήσει κριτική επειδή βάζω τα παιδιά νωρίς για ύπνο που δεν τα λυπάμαι και όταν επιτέλους δροσίζει αντί να τα βγάζω έξω, εγώ τα έχω στο κρεβάτι. Και δεν ήταν μόνο μια η φορά που το έχω ακούσει αυτό. Επίσης ήμασταν στην Ελλάδα τις 2 προηγούμενες εβδομάδες και αυτό που έκανε εντύπωση στον άντρα μου, είναι πόσα πολλά παιδιά ήταν έξω το βράδυ. Μου έλεγε, μα καλά την ημέρα που είναι όλα αυτά τα παιδιά; 

Οπότε στην Ελλάδα να βάζεις μες το καλοκαίρι τα παιδιά για ύπνο μετά τις 22 δεν νομίζω ότι θα παραξένεψει κανέναν.

Just now, Έσπερος said:

αυτό το θέμα έχει εκτροχιαστεί κ λυπάμαι τον διαχειριστή που θα κάνει την εκκαθάριση. 

 

για τους βαθμούς: αν στον γιάννη αναρωτιέμαι αν θα βάλω 13 ή 14 ( έγραψε 12 ας πούμε κ συμμετέχει κάπως προφορικά), θα ρωτήσω κ άλλους ειδικά αν εγω κάνω λίγες ώρες στο τμήμα ή κάποιο μάθημα πιο απαιτητικό όπως η έκθεση. συνήθως κρατάω τη γνώμη αν είναι προς τα πάνω, εκτός αν καταλήξουμε ότι κάποιο θα τον βοηθήσει λίγη αυστηρότητα. κ εμένα με ρωτάνε κάποιες φορές ακόμα κ έμπειροι αν εγω κάνω πολλές ώρες σε ένα τμήμα ή αν κάποιους τους είχα κ πέρσι κ τους ξέρω πιο καλά. στο γυμνάσιο τα παιδιά σπάνια έχουν τεράστιες αποκλίσεις από μάθημα σε μάθημα κ αν συμβεί αυτό κυρίως είναι λόγω χημείας με τον διδάσκοντα. δεν παίζει κάποιος να είναι του 19 στη φυσική κ του 12 στην έκθεση. 

Χθες περπατούσαμε σούρουπο στο λιμάνι, τετοια ώρα έχουμε δυο χρόνια να βρεθούμε έξω πλην έλαχιστών εξαιρέσεων. τη μια στιγμή λέω τι ωραία που απολαμβάνουμε αυτήν την ώρα, την άλλη σκέφτομαι κ δαγκώνομαι να μην το πω «αλλά το παιδί θα κοιμηθεί σχεδόν 11 , τι ντροπή, γίναμε αυτοί οι γονείς που δεν βάζουν τα παιδιά για ύπνο νωρίς»! 

 

[Anna3011]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Eιλικρινά τώρα, μήπως μας κοροϊδέυεις; 

Ζεις στην Ελλάδα, και μάλιστα σε νησί, και είναι τέλη Ιουλίου. Το βλέπεις πιο πιθανό να σε κρίνουν αρνητικό αν είσαι έξω στις 11 ή αν βάζεις νωρίς το παιδί για ύπνο;

Μα δεν πιστεύω ότι φοβάται μόνο ότι θα την κρίνουν οι άλλοι. Τα βάζει κυρίως με τον εαυτό της που έγινε σαν αυτούς τους γονείς που η ίδια κρίνει. Και αν το πάμε παραπέρα θεωρεί ότι κάνει λάθος που κοιμίζει το παιδί αργά γιατί τότε χάνει την έκκριση της ορμόνης που αναπτύσσει το παιδί (ανάθεμα και αν θυμάμαι πως λέγεται) που ξεκινάει στις 9 κτλ κτλ. @Έσπεροςαν κάνω λάθος διόρθωσέ με αλλά κάπως έτσι νομίζω ότι είναι το σκεπτικό σου.

Δεν είναι όμως κρίμα βρε κορίτσι μου να μη μπορείς να απολαύσεις τις πιο απλές και όμορφες στιγμές της καθημερινότητας; Εγώ ειλικρινά στεναχωριέμαι που δε μπορείς να χαρείς ούτε ένα ηλιοβασίλεμα με την ησυχία σου χωρίς ενοχές και δευτερες σκέψεις.