Συζήτηση με τα παιδιά μας σχετική με το νηπιαγωγείο.

[Super.mum]

πρίν από 11 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

Αυτό είναι αλήθεια. Κι εγώ έχω κάνει "αναγκαστικές" παρέες για να παίξει το παιδί με παιδάκια. 

 

@Έσπερος προσπάθησε να μην συγκρίνεις τις δύσκολες προσαρμογές μας που διαβάζεις εδώ με την δική σας περίπτωση. Αρχικά, δεν ξέρεις πως θα κυλήσουν τα πράγματα και δεύτερον κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, εσένα πχ είχε το παιδί  φροντιστή όταν ήσουν στο σχολείο, ο δικός μου είχε μόνο εμένα και περιστασιακά την γιαγιά ή τον μπαμπά για δύο ώρες το πολύ όταν έλειπα. Επίσης παρότι μπορεί να έχουν κοινά χαρακτηριστικά πχ ανοίγονται δύσκολα στους άλλους έχουν διαφορετική ψυχοσύνθεση και εκλαμβάνουν διαφορετικά τα πράγματα. Ακόμα όλες οι περιπτώσεις προσαρμογής δεν είναι του ίδιου επιπέδου, δηλ τα περισσότερα παιδιά που κλαίνε στο σχολείο, κλαίνε μόνο στην αρχή γιατί τους  λείπει η μαμά, ή μέχρι να συνειδητοποιησουν την μονιμότητα ή την ένταξη του σχολειου στην ρουτίνα, ή μέχρι να ξεχαστουν από τα ενδιαφέροντα πράγματα που μπορούν να κάνουν. 

Εννοείται πως δεν αντέχω να κλαινε τα παιδάκια αλλά έτσι όπως έχει η προσαρμογή στο νηπιαγωγείο είναι και αναπόφευκτο αν το παιδί δυσκολεύεται. 

Πιστεύω ότι απλά πρέπει να κλείσει τα μάτια και να σκεφτεί ποσο τέλεια θα είναι η πρώτη μέρα. Να σκεφτεί ότι πιο θετικό μπορεί .. ότι το παιδί μπαίνει χαρούμενο , τον πλησιάζουν αλλα παιδάκια και αρχίζει να ασχολείται μαζί τους και την αφήνει πίσω την Έσπερος  ίσως αυτό φέρει λίγη ανακούφιση .. γιατί προς το παρόν μόλις κλείνει τα μάτια βλέπει τα χειρότερα μάλλον. 

[vtgian]

πρίν από 26 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

 

@Έσπερος προσπάθησε να μην συγκρίνεις τις δύσκολες προσαρμογές μας που διαβάζεις εδώ με την δική σας περίπτωση. Αρχικά, δεν ξέρεις πως θα κυλήσουν τα πράγματα και δεύτερον κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, εσένα πχ είχε το παιδί  φροντιστή όταν ήσουν στο σχολείο, ο δικός μου είχε μόνο εμένα και περιστασιακά την γιαγιά ή τον μπαμπά για δύο ώρες το πολύ όταν έλειπα. Επίσης παρότι μπορεί να έχουν κοινά χαρακτηριστικά πχ ανοίγονται δύσκολα στους άλλους έχουν διαφορετική ψυχοσύνθεση και εκλαμβάνουν διαφορετικά τα πράγματα. Ακόμα όλες οι περιπτώσεις προσαρμογής δεν είναι του ίδιου επιπέδου, δηλ τα περισσότερα παιδιά που κλαίνε στο σχολείο, κλαίνε μόνο στην αρχή γιατί τους  λείπει η μαμά, ή μέχρι να συνειδητοποιησουν την μονιμότητα ή την ένταξη του σχολειου στην ρουτίνα, ή μέχρι να ξεχαστουν από τα ενδιαφέροντα πράγματα που μπορούν να κάνουν. 

Εννοείται πως δεν αντέχω να κλαινε τα παιδάκια αλλά έτσι όπως έχει η προσαρμογή στο νηπιαγωγείο είναι και αναπόφευκτο αν το παιδί δυσκολεύεται. 

 

Δεν ξέρω πως μπορώ να το γράψω αυτό χωρίς να ακουστεί "κάπως".

Καλό είναι στις περιηγήσεις μας στα social media, σε ομάδες, φόρουμ κλπ πάνελ ανταλλαγής απόψεων να έχουμε υπόψη ότι τα θέματα συνήθως ξεκινούν από κάποιον/κάποια που ψάχνει βοήθεια. Πχ εδω σε αυτό το φόρουμ. Δε θα ανοίξει κάποιος θέμα "η σούπερ καταπληκτική προσαρμογή του γιού μου στον παιδικό" πόσο μάλλον "η κόρη μου είχε μια κανονική συνηθισμένη προσαρμογή". Τα θέματα κινούνται γύρω από "προβλήματα". Ας θυμόμαστε λοιπόν, ότι στα δεκάδες "προβληματικά" θέματα για προσαρμογή (όπου προσαρμογή μπορείτε να το αντικαταστήσετε με υπογονιμότητα, μαθησιακές δυσκολίες, θέματα διατροφής κλπ), υπάρχουν κάποιες άλλες πολλές χιλιάδες γονείς και παιδιά εκεί έξω που για αυτούς τα πράγματα κύλησαν κανονικά. Ειδικά αν μπαίνουμε σε ένα φόρουμ γεμάτοι άγχη, ας μας βοηθήσει αυτό στο να απεμπλακούμε από αρνητικούς συσχετισμούς.

[Έσπερος]

πρίν από 14 λεπτά , vtgian είπε:

 

Δεν ξέρω πως μπορώ να το γράψω αυτό χωρίς να ακουστεί "κάπως".

Καλό είναι στις περιηγήσεις μας στα social media, σε ομάδες, φόρουμ κλπ πάνελ ανταλλαγής απόψεων να έχουμε υπόψη ότι τα θέματα συνήθως ξεκινούν από κάποιον/κάποια που ψάχνει βοήθεια. Πχ εδω σε αυτό το φόρουμ. Δε θα ανοίξει κάποιος θέμα "η σούπερ καταπληκτική προσαρμογή του γιού μου στον παιδικό" πόσο μάλλον "η κόρη μου είχε μια κανονική συνηθισμένη προσαρμογή". Τα θέματα κινούνται γύρω από "προβλήματα". Ας θυμόμαστε λοιπόν, ότι στα δεκάδες "προβληματικά" θέματα για προσαρμογή (όπου προσαρμογή μπορείτε να το αντικαταστήσετε με υπογονιμότητα, μαθησιακές δυσκολίες, θέματα διατροφής κλπ), υπάρχουν κάποιες άλλες πολλές χιλιάδες γονείς και παιδιά εκεί έξω που για αυτούς τα πράγματα κύλησαν κανονικά. Ειδικά αν μπαίνουμε σε ένα φόρουμ γεμάτοι άγχη, ας μας βοηθήσει αυτό στο να απεμπλακούμε από αρνητικούς συσχετισμούς.

Εμένα να σου πω την αλήθεια με βοηθάει να αγχώνομαι γιατί όταν επαναπαύομαι μου γυρίζει μπούμερανγκ. Πχ σταμάτησα να αγχώνομαι με την πάνα πέρσι κάποια στιγμή και τελικά πέρασαν μήνες που δεν τη βγάζαμε στον ύπνο (ενώ δεν βρεχόταν ποτέ) και στα κακά και τη βόλτα, γιατί είχα μείνει ήρεμη με το οκ υπάρχουν και χειρότερα. και με πολλά άλλα πράγματα που σκεφτόμουν να μην αγχωθώ γιατί δεν τα κάνει αφού γενικά εξελίσσεται, μετά περνούσε καιρός κι έμενε στάσιμος (σε αυτά συγκεκριμένα) και έλεγα ότι δεν πειράζει μικρός είναι και ξαφνικά έβλεπα ένα παιδάκι συνομήλικο ή μικρότερα να τα κάνει αυτά ήδη και μου ερχόταν σφαλιάρα. Προτιμώ να αγχώνομαι και να προβλέπω καταστάσεις παρά να τρέχω πίσω τους. Μακάρι να πάει καλά ή τέλος πάντων να έχουμε απλώς λίγο κλαψούρισμα και με΄τα μέσα να είανι οκ, όπως εκανε με την νταντά, και να μείνει εκεί το θέμα. μακάρι. δεν το συζητώ. αλλά όποτε σκέφτομαι αισιόδοξα μετά απογοητεύομαι πάρα πολύ . το έχω πάθει πάρα πολλές φορές στη ζωή μου κι έτσι προτιμώ να σκέφτομαι το χειρότερο σενάριο. έτσι δεν μπορώ να στενοχωρηθώ περισσότερο, αφού ήδη έχω σκάσει από το άγχος. 

[irin]

πρίν από 10 λεπτά , Έσπερος είπε:

Εμένα να σου πω την αλήθεια με βοηθάει να αγχώνομαι γιατί όταν επαναπαύομαι μου γυρίζει μπούμερανγκ. Πχ σταμάτησα να αγχώνομαι με την πάνα πέρσι κάποια στιγμή και τελικά πέρασαν μήνες που δεν τη βγάζαμε στον ύπνο (ενώ δεν βρεχόταν ποτέ) και στα κακά και τη βόλτα, γιατί είχα μείνει ήρεμη με το οκ υπάρχουν και χειρότερα. και με πολλά άλλα πράγματα που σκεφτόμουν να μην αγχωθώ γιατί δεν τα κάνει αφού γενικά εξελίσσεται, μετά περνούσε καιρός κι έμενε στάσιμος (σε αυτά συγκεκριμένα) και έλεγα ότι δεν πειράζει μικρός είναι και ξαφνικά έβλεπα ένα παιδάκι συνομήλικο ή μικρότερα να τα κάνει αυτά ήδη και μου ερχόταν σφαλιάρα. Προτιμώ να αγχώνομαι και να προβλέπω καταστάσεις παρά να τρέχω πίσω τους. Μακάρι να πάει καλά ή τέλος πάντων να έχουμε απλώς λίγο κλαψούρισμα και με΄τα μέσα να είανι οκ, όπως εκανε με την νταντά, και να μείνει εκεί το θέμα. μακάρι. δεν το συζητώ. αλλά όποτε σκέφτομαι αισιόδοξα μετά απογοητεύομαι πάρα πολύ . το έχω πάθει πάρα πολλές φορές στη ζωή μου κι έτσι προτιμώ να σκέφτομαι το χειρότερο σενάριο. έτσι δεν μπορώ να στενοχωρηθώ περισσότερο, αφού ήδη έχω σκάσει από το άγχος. 

Σε μία εβδομάδα θα γράφεις εδώ πολύ ευχάριστα νέα, είμαι σίγουρη!

[vtgian]

H Yovanna είχε γράψει πριν μέρες αυτό και ήθελα να της πω πόσο ταυτίστηκα! 

 

On 6/9/2021 at 2:43 ΜΜ, Yovanna είπε:

Εγώ πάντως, που μεγάλωσα σε μια οικογένεια που έπρεπε μονίμως να υπάρχει κάτι να βασανιζόμαστε και να αγχωνόμαστε ( μαμά και αδερφή), γιατί δεν γίνεται να μην έχουμε προβλήματα, καταλαβαίνω την Εσπέρος. Εγώ από αυτή την οικογένεια, έφυγα όσο πιο γρήγορα και πιο μακριά μπορούσα για να γλυτώσω ( ο μπαμπάς μου δυστυχώς δεν μπορούσε να το κάνει) και δεν αντέχω  πάνω από μερικές ώρες μαζί τους. . Ελπίζω η Εσπέρος να αλλάξει σύντομα στάση ζωής , για να μην  ρίξει και το δικό της παιδί μαύρη πέτρα, όπως εγώ.

 

Εμένα η απόσταση με έχει απαλλάξει από τη καθημερινή καταπίεση αλλά για να απαλλαγώ από την καταπίεση στην οποία υποβάλλω τον εαυτό μου, έχω δουλειά ακόμα. Όπως λέει ο άντρας μου "είναι λες και πρέπει κάτι να σε βασανίζει, πρέπει να έχεις ένα άγχος να σε τριγυρίζει".

 

Όλο αυτό που περιγράφεις @Έσπερος το "αν έχω προβλέψει το κάθε τι, αν έχω υπόψη μου τη χειρότερη εκδοχή, τότε θα μπορέσω να εξασφαλίσω ότι αυτή δε θα συμβεί", ειδικά όταν μιλάμε για τα παιδιά μας, συγνώμη αλλά είναι μια βλακεία και μισή. Τη ξέρω καλά αυτή τη στάση, την έχω ζήσει από πρώτο χέρι. Πλέον, για εμένα προσωπικά, είναι σα να λέω ότι το παιδί μου δεν έχει χαρακτήρα, δεν είναι μια αυτόνομη προσωπικότητα, δεν έχει τίποτα "δικό του", όλα θα τα διαμορφώσω εγώ, όλα περνάνε από το χέρι μου. Επαναπαύεσαι γιατί δε δίνεις προσοχή στις ικανότητες του παιδιού αλλά περιμένεις εξωτερικά το ερέθισμα για το τι "πρέπει" να είναι ικανό το παιδί σου να καταφέρει.

Και πέρα από αυτό, το άγχος θα σου γυρίσει επίσης μπούμεραγκ στην υγεία σου και στο λέω και αυτό από προσωπική εμπειρία. Μη με παρεξηγήσεις, τα γράφω με βαθιά συμπάθεια.

[Έσπερος]

πρίν από 5 λεπτά , vtgian είπε:

H Yovanna είχε γράψει πριν μέρες αυτό και ήθελα να της πω πόσο ταυτίστηκα! 

 

 

Εμένα η απόσταση με έχει απαλλάξει από τη καθημερινή καταπίεση αλλά για να απαλλαγώ από την καταπίεση στην οποία υποβάλλω τον εαυτό μου, έχω δουλειά ακόμα. Όπως λέει ο άντρας μου "είναι λες και πρέπει κάτι να σε βασανίζει, πρέπει να έχεις ένα άγχος να σε τριγυρίζει".

 

Όλο αυτό που περιγράφεις @Έσπερος το "αν έχω προβλέψει το κάθε τι, αν έχω υπόψη μου τη χειρότερη εκδοχή, τότε θα μπορέσω να εξασφαλίσω ότι αυτή δε θα συμβεί", ειδικά όταν μιλάμε για τα παιδιά μας, συγνώμη αλλά είναι μια βλακεία και μισή. Τη ξέρω καλά αυτή τη στάση, την έχω ζήσει από πρώτο χέρι. Πλέον, για εμένα προσωπικά, είναι σα να λέω ότι το παιδί μου δεν έχει χαρακτήρα, δεν είναι μια αυτόνομη προσωπικότητα, δεν έχει τίποτα "δικό του", όλα θα τα διαμορφώσω εγώ, όλα περνάνε από το χέρι μου. Επαναπαύεσαι γιατί δε δίνεις προσοχή στις ικανότητες του παιδιού αλλά περιμένεις εξωτερικά το ερέθισμα για το τι "πρέπει" να είναι ικανό το παιδί σου να καταφέρει.

Και πέρα από αυτό, το άγχος θα σου γυρίσει επίσης μπούμεραγκ στην υγεία σου και στο λέω και αυτό από προσωπική εμπειρία. Μη με παρεξηγήσεις, τα γράφω με βαθιά συμπάθεια.

Ενταξει το άγχος το ξέρω ότι δημιουργεί θέματα. Ο άντρας μου από τότε που κάναμε το παιδί εμφάνισε αυτοάνοσο με πολύ μεγάλη έξαρση κ όχι ιδανική ανταπόκριση στα φάρμακα. Αλλά εμένα η ηρεμία δεν μου βγαίνει σε καλό. γιατί μετά αγχώνομαι κ στενοχωριέμαι χειρότερα. τα διαφορα προβλήματα που έχουν καποοα παιδια, αφορούν τα παιδιά της διπλανής πόρτας. Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να έχει μια ανωριμότητα σε κάτι όσο κι αν έχουν ασχοληθεί οι γονείς του. καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι ότι μπορεί το δικό μας παιδί να έχει θέματα, οποιοδήποτε θέμα, σχολική φοβία, ενουρησγ, υπερκινητικότητα, βίαια ξεσπάσματα, να γίνει ο ταραξίας της τάξης, οτιδήποτε. Αυτό που λενε ότι συμβαίνει στις καλύτερε οικογένειες, ισχύει. 

[vicky86]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κοίτα, ο άντρας μου έχει φοβίες όντως και θα μπορούσαμε κάποια πράγματα παραπάνω να τα είχαμε κάνει. αλλά τώρα που έχει μεγαλώσει κ καταλαβαίνει, η κάθε βόλτα είναι εκπαιδευτική. πχ πάμε στο εκδρομή, θα δούμε κάποιο μνημείο, θα πούμε μια ιστορία, θα δούμε κάποιο δέντρο κ θα εξηγήσουμε τους καρπούς, ή κάποιο πέτρωμα. θα περπατήσουμε σε ένα χωριό κ θα δούμε την αρχιτεκτονική ή κάποιο έργο τέχνης. στο λιμάνι βλέπουμε τύπους καραβιών ή μπορεί να δει τους ψαράδες κ να μάθει τα ψάρια που πιάνουν. όταν ήταν πιο μικρός δεβ μπορούσε φυσικά να αποκομίσει κάτι από τέτοιες πλάτες. γνωστικά όμως δεν έχει πλέον ένδεια ερεθισμάτων, μπορεί να έχει κ υπερπροσφορά. η παρέα τιυ λειπει, αυτό δεν το αμφισβητώ. 

γι αυτο πρεπει να αφησετε για λιγο τις εκπαιδευτικες εκδρομες κ να κανετε κτ μονο για να περασετε καλα.δ λεω οτι δ περναει κ τωρα,αλλα δ γινεται συνεχεια να κανει μαθημα οσο κ αν του αρεσει

ευχομαι να μην τον καψετε απο πολυ μικρο

ουτε εμενα μ αρεσουν οι παιδοτοποι,κ ακομη κ σαν παιδι δ ημουν των παιδικων χαρων,αλλα φυσικα αλλαξα μερη για χαρη των παιδιων μου.πρεπει να σκεφτομαατε κ αυτα που θα ηθελαν να πανε

[annoulen]

πρίν από 17 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ο άντρας μου από τότε που κάναμε το παιδί εμφάνισε αυτοάνοσο με πολύ μεγάλη έξαρση κ όχι ιδανική ανταπόκριση στα φάρμακα.

 

Οπότε καταλαβαίνω ότι ούτε ο σύζυγός σου μπορεί να βοηθήσει, αφού κι αυτός θα είναι εξίσου και παραπάνω αγχώδης. 

 

Το να εμφανίσεις αυτοάνοσο επειδή δεν μπορείς να κάνεις παιδί, οκ. 

Το να εμφανίσεις αυτοάνοσο με το που γίνεσαι γονιός ...... δεν ξέρω.....

 

Πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να το δείτε αυτό.

Μάλλον έχετε βάλει πολύ υψηλά τον πήχυ για το παιδί σας (από τόσο μικρό) και φοβάστε μήπως δεν ανταπεξέλθει. 'Οταν το παιδί πάει δημοτικό - γυμνάσιο - εξετάσεις lower - proficiency - πανελλήνιες ? Εκεί πως θα το διαχειριστείτε όλο αυτό? 

 

 

Επεξεργάστηκαν 7 Σεπτεμβρίου,2021 by annoulen

[μαγιοπουλας]

πρίν από 21 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ενταξει το άγχος το ξέρω ότι δημιουργεί θέματα. Ο άντρας μου από τότε που κάναμε το παιδί εμφάνισε αυτοάνοσο με πολύ μεγάλη έξαρση κ όχι ιδανική ανταπόκριση στα φάρμακα. Αλλά εμένα η ηρεμία δεν μου βγαίνει σε καλό. γιατί μετά αγχώνομαι κ στενοχωριέμαι χειρότερα. τα διαφορα προβλήματα που έχουν καποοα παιδια, αφορούν τα παιδιά της διπλανής πόρτας. Οποιοδήποτε παιδί μπορεί να έχει μια ανωριμότητα σε κάτι όσο κι αν έχουν ασχοληθεί οι γονείς του. καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι ότι μπορεί το δικό μας παιδί να έχει θέματα, οποιοδήποτε θέμα, σχολική φοβία, ενουρησγ, υπερκινητικότητα, βίαια ξεσπάσματα, να γίνει ο ταραξίας της τάξης, οτιδήποτε. Αυτό που λενε ότι συμβαίνει στις καλύτερε οικογένειες, ισχύει. 

Οχι.δεν ισχύει.ενα παιδί που στην εφηβια του κ μετα χαρακτηρίζεται καπωςψεχει να κάνει άμεσα με τηβσχρση του με τους γονείς του.τι εννοείς καλή οικογένεια?

[kotsifikos]

Όλη αυτή η ανασφάλεια που έχεις είναι κάτι που πρέπει να δουλέψεις με εσένα @Έσπερος και αν δεν το κάνεις σύντομα το παιδί σου θα κουβαλήσει το δικό σου φορτίο.

 

 

 

[irin]

πρίν από 29 λεπτά , Έσπερος είπε:

καλό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι ότι μπορεί το δικό μας παιδί να έχει θέματα, οποιοδήποτε θέμα, σχολική φοβία, ενουρησγ, υπερκινητικότητα, βίαια ξεσπάσματα, να γίνει ο ταραξίας της τάξης, οτιδήποτε. Αυτό που λενε ότι συμβαίνει στις καλύτερε οικογένειες, ισχύει. 

Μακάρι η ενούρηση και η υπερκινητικότητα να ήταν τα σημαντικότερα προβλήματα των "καλύτερων οικογενειών"

[Έσπερος]

πρίν από 9 λεπτά , μαγιοπουλας είπε:

Οχι.δεν ισχύει.ενα παιδί που στην εφηβια του κ μετα χαρακτηρίζεται καπωςψεχει να κάνει άμεσα με τηβσχρση του με τους γονείς του.τι εννοείς καλή οικογένεια?

tτην έκφραση λέω, που λέμε ότι κ άτι συμβαίνει και σιτς καλύτερες οικογένειες. δεν το εννοώ κυριολεκτικά. οποιοδήποτε παιδί έχει κάποιο θεματακι, δεν σημαίνει ντε και καλά ότι έχουν κάνει κάτι λάθος οι γονείς. μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. αυτό λέω. δηλαδη όταν η δικιά σου λες ότι πέταξε τα γυαλιά του άλλου παιδιού, σημαίνει ότι εκα=νες κάτι λάθος εσύ σαν γονιός; εσύ ειδικά που το έχεις ψάξει τόσο πολύ; 

πρίν από 24 λεπτά , annoulen είπε:

Μάλλον έχετε βάλει πολύ υψηλά τον πήχυ για το παιδί σας (από τόσο μικρό) και φοβάστε μήπως δεν ανταπεξέλθει. 'Οταν το παιδί πάει δημοτικό - γυμνάσιο - εξετάσεις lower - proficiency - πανελλήνιες ? Εκεί πως θα το διαχειριστείτε όλο αυτό? 

 

όχι βρε, καμία σχέση. δεν είναι το πρόβλημά μας οι σχολικές επιδόσεις. αυτά δεν είναι κάτι στάνταρ ότι πρέπει ένα παιδί να τα κάνει. δεν είναι όπως οι δεξιότητες που κατακτούν στηννηπιακή ηλικία που ξέρεις στο περίπου ότι μέχρι τότε πρεπει να κάνει αυτό, μετά να κάνει το άλλο κλπ κ συγκρίνεις με συνομήλικα για να ξέρεις αν είσαι οκ. τα μεγάλα παιδιά έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα το καθένα, άλλο θα είναι καλό στον αθλητισμό, άλλο στη μουσική, άλλο στα μαθηματικά, άλλο θα είναι ο αργχηγός του σχολείου κλπ. στα μιρκά όμως θες να ξέρεις, πότε περίπου βγάζιε πάνα, πότε τρώει μόνο του, πότε ντυνεται γδύνεται κλπ. 

[annoulen]

πρίν από 9 λεπτά , Έσπερος είπε:

....... στα μιρκά όμως θες να ξέρεις, πότε περίπου βγάζιε πάνα, πότε τρώει μόνο του, πότε ντυνεται γδύνεται κλπ. 

 

Ναι καταλαβαίνω πως το λές, και αυτά όμως σχετικά είναι, άλλα αργούν πιο πολύ, άλλα είναι πιο ώριμα.

 

Ανέφερα κάπου ότι ο μικρός μου γιος ουσιαστικά έκοψε την βραδυνή πάνα στην Β' Δημοτικού ....... ο μεγάλος από 3 ετών........ πόσο θα έπρεπε να αγχωθώ εδώ ?

Και αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τις μελλοντικές τους δεξιότητες. Ο μικρός μου είναι πολύ γρήγορος στο διάβασμα (από τους πιο καλούς μαθητές στην τάξη του, ναι, το παιδί που έβρεχε το κρεβάτι του μέχρι την Β' Δημοτικού) , ο μεγάλος σέεεεεεερνεται στο σχολείο στην κυριολεξία. Όλα σχετικά είναι.  

[vtgian]

πρίν από 18 λεπτά , Έσπερος είπε:

όχι βρε, καμία σχέση. δεν είναι το πρόβλημά μας οι σχολικές επιδόσεις. αυτά δεν είναι κάτι στάνταρ ότι πρέπει ένα παιδί να τα κάνει. δεν είναι όπως οι δεξιότητες που κατακτούν στηννηπιακή ηλικία που ξέρεις στο περίπου ότι μέχρι τότε πρεπει να κάνει αυτό, μετά να κάνει το άλλο κλπ κ συγκρίνεις με συνομήλικα για να ξέρεις αν είσαι οκ. τα μεγάλα παιδιά έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα το καθένα, άλλο θα είναι καλό στον αθλητισμό, άλλο στη μουσική, άλλο στα μαθηματικά, άλλο θα είναι ο αργχηγός του σχολείου κλπ. στα μιρκά όμως θες να ξέρεις, πότε περίπου βγάζιε πάνα, πότε τρώει μόνο του, πότε ντυνεται γδύνεται κλπ. 

Ωστόσο, κανένας δεν ενηλικιώθηκε με πάνα, όλοι έμαθαν να ντύνονται, κανέναν δεν τον ταΐζει ακόμα η μάνα του (οκ ξέρω κάποιον που η μανούλα του ακόμα του καθαρίζει το ψάρι), όλοι έμαθαν να κάνουν μπάνιο μόνοι τους, είτε τα 2, είτε στα 3 είτε στα 7, είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα το καταφέρουν. Άρα προς τι το άγχος; 

Να σου το πω αλλιώς, τι κέρδισες που αγχωνόσουν (αλλά παράλληλα να σου θυμίσω ότι ποτέ δε μίλησες με ειδικό για αυτό) για την ομιλία του παιδιού;

Ένα παιδί, που εκτός της ομιλίας (που και αυτή τη κατάφερε σε εντελώς νορμάλ ηλικία), δεν έδειχνε κανένα σημάδι προβληματισμού. Τίποτα δε κέρδισες.  

[mama16]

πρίν από 40 λεπτά , vtgian είπε:

οκ ξέρω κάποιον που η μανούλα του ακόμα του καθαρίζει το ψάρι

Ως προς αυτό να πω ότι κάθε φορά που καθαρίζω τα ψάρια για τα παιδιά μου θυμάμαι την μαμά μου όταν πήγαινα κ γυμνάσιο ίσως κ λύκειο που μου καθάριζε τα ψαράκια για να τα φάω...  πως αλλάζουν οι εποχές!!

[μαγιοπουλας]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

tτην έκφραση λέω, που λέμε ότι κ άτι συμβαίνει και σιτς καλύτερες οικογένειες. δεν το εννοώ κυριολεκτικά. οποιοδήποτε παιδί έχει κάποιο θεματακι, δεν σημαίνει ντε και καλά ότι έχουν κάνει κάτι λάθος οι γονείς. μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. αυτό λέω. δηλαδη όταν η δικιά σου λες ότι πέταξε τα γυαλιά του άλλου παιδιού, σημαίνει ότι εκα=νες κάτι λάθος εσύ σαν γονιός; εσύ ειδικά που το έχεις ψάξει τόσο πολύ; 

όχι βρε, καμία σχέση. δεν είναι το πρόβλημά μας οι σχολικές επιδόσεις. αυτά δεν είναι κάτι στάνταρ ότι πρέπει ένα παιδί να τα κάνει. δεν είναι όπως οι δεξιότητες που κατακτούν στηννηπιακή ηλικία που ξέρεις στο περίπου ότι μέχρι τότε πρεπει να κάνει αυτό, μετά να κάνει το άλλο κλπ κ συγκρίνεις με συνομήλικα για να ξέρεις αν είσαι οκ. τα μεγάλα παιδιά έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα το καθένα, άλλο θα είναι καλό στον αθλητισμό, άλλο στη μουσική, άλλο στα μαθηματικά, άλλο θα είναι ο αργχηγός του σχολείου κλπ. στα μιρκά όμως θες να ξέρεις, πότε περίπου βγάζιε πάνα, πότε τρώει μόνο του, πότε ντυνεται γδύνεται κλπ. 

Δεν μιλάω για τέτοια θέματα.αθτα είναι μέσα στο πρόγραμμα.εννοω αθτα που παρουσιάζονται αργότερα κ είναι πραγματικά θέματα συμ.περιφορας.

Κι εγω που το έχω ψάξει βλέπω ότι εινσι κυκαιωνας,δυσκο να μεγαλώνεις ένα παιδί κ να έρχεσαι απενα τι με το δικό σου εσωτερικό παιδί,τα δικά σου τραύματα κ τις δικές σου ανάγκες που είναι αντιστροφές.. 

 

[Mama_Anesti_]

πρίν από 38 λεπτά , vtgian είπε:

Ωστόσο, κανένας δεν ενηλικιώθηκε με πάνα, όλοι έμαθαν να ντύνονται, κανέναν δεν τον ταΐζει ακόμα η μάνα του (οκ ξέρω κάποιον που η μανούλα του ακόμα του καθαρίζει το ψάρι), όλοι έμαθαν να κάνουν μπάνιο μόνοι τους, είτε τα 2, είτε στα 3 είτε στα 7, είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα το καταφέρουν. Άρα προς τι το άγχος; 

Να σου το πω αλλιώς, τι κέρδισες που αγχωνόσουν (αλλά παράλληλα να σου θυμίσω ότι ποτέ δε μίλησες με ειδικό για αυτό) για την ομιλία του παιδιού;

Ένα παιδί, που εκτός της ομιλίας (που και αυτή τη κατάφερε σε εντελώς νορμάλ ηλικία), δεν έδειχνε κανένα σημάδι προβληματισμού. Τίποτα δε κέρδισες.  

Δεν θα διαφωνήσω. Έχεις δίκιο πως το άγχος δεν μας ωφελεί για πράγματα που έτσι κι αλλιώς θα γίνουν κάποια στιγμή λόγο ωριμότητας του παιδιού. Από την άλλη για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας υπάρχουν καταστάσεις που ακούγονται κάπως και πυροδοτούν μεγάλες συζητήσεις και έξω και εδώ, περισσότερο στο φόρουμ θα ελεγα που έχουμε τα μαμαδομετρα κάτω από το τραπέζι. Παράδειγμα η συγκοιμηση, ο αποθηλασμος, η πάνα, η πιπίλα και άλλα. Θα ακούσεις θετικά ή και ουδέτερα σχόλια αλλά και άλλα τα οποία σε κάνουν να νιώθεις άσχημα ή αμήχανα ή πιεστικά που δεν βοήθησες το παιδί να κατακτησει στην ώρα του, αν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικια για όλα τα παραπάνω. 

 

[vtgian]

πρίν από 20 λεπτά , Mama_Anesti_ είπε:

Δεν θα διαφωνήσω. Έχεις δίκιο πως το άγχος δεν μας ωφελεί για πράγματα που έτσι κι αλλιώς θα γίνουν κάποια στιγμή λόγο ωριμότητας του παιδιού. Από την άλλη για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας υπάρχουν καταστάσεις που ακούγονται κάπως και πυροδοτούν μεγάλες συζητήσεις και έξω και εδώ, περισσότερο στο φόρουμ θα ελεγα που έχουμε τα μαμαδομετρα κάτω από το τραπέζι. Παράδειγμα η συγκοιμηση, ο αποθηλασμος, η πάνα, η πιπίλα και άλλα. Θα ακούσεις θετικά ή και ουδέτερα σχόλια αλλά και άλλα τα οποία σε κάνουν να νιώθεις άσχημα ή αμήχανα ή πιεστικά που δεν βοήθησες το παιδί να κατακτησει στην ώρα του, αν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικια για όλα τα παραπάνω. 

 

 

Μωρέ όλοι έχουμε προβληματισμούς, όλοι λίγο ή πολύ κάποια στιγμή θα μπούμε στη διαδικασία σύγκρισης, ακόμα και για κάτι ανούσιο. Απλά στα social όλα αυτά μεγαλοποιούνται, και ανάγονται σε μειζοντα θέματα αξιολόγησης της γονεικότητας. Και το χειρότερο; Απο ποιούς; από άτομα που μέσω αυτών των καναλιών προσπαθούν να καλύψουν τις ανασφάλειές τους κουνώντας το δάχτυλο σε άλλους γονείς. Πάνω εκεί πήγαινε το σχόλιο μου, ότι χρειάζεται λίγη αποστασιοποίηση, να θυμηθούμε ότι εκεί έξω ο κόσμος, σε αυτά τα θέματα τουλάχιστον, συνήθως κυλάει ομαλά. Και παράλληλα, να αφουγκραστούμε λίγο το ένστικτό μας, να ακούσουμε τον εαυτό μας και τις ανησυχίες μας με νηφαλιότητα, μακριά από συγκρίσεις και μαμαδόμετρα.

[Έσπερος]

Νομίζω ότι υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την πίεση από το να δίνεις στο παιδί εφόδια. Εγω ως πολύ πολύ αδέξιο άτομο, που δεν το ενθάρρυναν ποτέ να κάνει οτιδήποτε εκτός από το διάβασμα, ταλαιπωρούμαι ακόμα για να κάνω διαφορα πρακτικά πράγματα και αυτό έχει συντελέσει κ στην πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση μου. Γι αυτό και έχω κυνηγήσει πολύ το θέμα των δεξιοτήτων και να συμμετέχει σε δουλειές κλπ. κάπου μου ξέφυγε το ντύσιμο κ είναι λάθος μου κ στενοχωριέμαι που στο σχολείο θα φανεί σαν να μην τον αφήνω να παίρνει πρωτοβουλίες κ θα νιώθει μειονεκτικά. Έπισης επειδή συχνά δεν ξέρουμε τι μπορεί να κάνει ένα παιδί, καλό είναι να συγκρίνουμε για να γνωρίζουμε τι δυναμικό υπάρχει σ αυτήν την ηλικία ώστε να βοηθήσουμε κ το παιδί μας, αντί να το κρατάμε πίσω θεωρώντας ότι είναι μικρό. γι αυτό χρησιμεύουν αυτές οι συζητήσεις. έτσι κι αλλιώς αν αγχώνεσαι , θα αγχωθείς κ από την παρατήρηση των άλλων παθδιων

χωρις να διαβασεις κάτι. Εγω επίσης που είμαι κ απρόσεκτη, είναι πράγματα που υα έμαθα εδώ. πχ ποδηλατο ισορροπίας δν ήξερα τι είναι, αποκλείεται να μην είχα δει, μάλλον δν θα το είχα καταλάβει. ή το ότι όλα τε παιδάκια έχουν πατίνι, εδώ το διαβασα. μετά θυμήθηκα ότι ένα κοριτσάκι που εμενε παλιά δίπλα μας, είχε πατίνι κ τη βλέπαμε. κ άρχισα να τα παρατηρώ κ στον δρόμο. το πατίνι εντωμεταξύ εμένα μου φαινόταν πιο δύσκολο από το ποδηλατο αλλά ο μικρός ανέβηκε κάποιες φορές στο πατίνι ενός άλλου παιδιού κ κατάλαβε τι πρέπει να κάνει πιο εύκολα απ το ποδηλατο που τώρα απογοητεύτηκε κ δεν το θέλει καθολου. αν το ήξερα θα είχαμε πάρει πατίνι πέρσι αντί για ποδηλατο, θα γλιτώναμε κ την απογοήτευση. 

[Super.mum]

3 ώρες πρίν, vtgian είπε:

Ωστόσο, κανένας δεν ενηλικιώθηκε με πάνα, όλοι έμαθαν να ντύνονται, κανέναν δεν τον ταΐζει ακόμα η μάνα του (οκ ξέρω κάποιον που η μανούλα του ακόμα του καθαρίζει το ψάρι), όλοι έμαθαν να κάνουν μπάνιο μόνοι τους, είτε τα 2, είτε στα 3 είτε στα 7, είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα το καταφέρουν. Άρα προς τι το άγχος; 

Να σου το πω αλλιώς, τι κέρδισες που αγχωνόσουν (αλλά παράλληλα να σου θυμίσω ότι ποτέ δε μίλησες με ειδικό για αυτό) για την ομιλία του παιδιού;

Ένα παιδί, που εκτός της ομιλίας (που και αυτή τη κατάφερε σε εντελώς νορμάλ ηλικία), δεν έδειχνε κανένα σημάδι προβληματισμού. Τίποτα δε κέρδισες.  

Ευτυχώς εμένα το ψάρι μου το καθαρίζει ο άντρας μου και τις γαρίδες χαχα 

[xaroumenh mama]

Και να στεναχωρεθει ένα παιδί που δε κατάφερε κάτι ή που βλέπει ένα άλλο παιδί ότι τα καταφέρνει καλύτερα τι εγινε; η στεναχώρια είναι ένα συναίσθημα όπως όλα τα συναισθήματα και πρέπει να την βιώνει ένα παιδί απλα έχει σημασία πως θα τον βοηθήσει ο γονιός να τη βιώσει και τη λόγια θα χρησιμοποιήσει αυτά ρίχνουν  την αυτοπεποίθηση του παιδιού κ όχι ότι θα δει ένα άλλο παιδί να κάνει κάτι καλύτερα από εκείνον τα παιδιά σε αυτή την ηλικία ακόμα δε γνωρίζουν τόσο τον ανταγωνισμό απλά μιμούνται και βλέποντας ένα παιδί να κάνει κάτι θα προσπαθήσει και εκείνο να το κάνει ίσως το καταφέρει με την πρώτη προσπάθεια ίσως με την 10 προσπαθεια τι να κάνουμε δεν είμαστε όλοι τέλειοι σε όλα και αυτό πρέπει να το μάθει το παιδί για να γνωρίσει τον εαυτό του και να τον αγαπήσει το ότι ένα παιδί εβγαλε την πάνα ενός ετου ενώ ένα άλλο στα 4 δε λέει τίποτα κάποιες φορές, το ότι ένα παιδί μπορεί και ανεβάζει το παντελόνι του στα δύο ενώ ένα άλλο δυσκολεύεται στα 4 πάλι δε λέει κάτι. Ζούμε κάθε στιγμή με το παιδί μας, είναι ανεκτίμητες στιγμές... Σιγουρα αγχονομαστε γιατί οι πρώτες δικές του εμπειρίες είναι και δικές μας  γιατί μαζί του βιώνουμε αυτές τις στιγμές αλλά πρέπει να το αφήσουμε να τις ζήσει γιατί μέσα από αυτές θα μάθει δε μπορούμε να τα έχουμε όλα τέλεια ούτε να τα έχουμε προβλέψει όλα, έτσι είναι η ζωή απρόβλεπτη και αυτή είναι η μαγεία της...!!!!! 

 

[vicky86]

On 4/9/2021 at 2:41 ΜΜ, Έσπερος είπε:

 

Και να περάσω και στα πρακτικά: τι γνώμη έχετε για τις ισοθερμικές τσάντες φαγητού που είναι σακίδια;αυτή κάνει για να βάζω και τα ρούχα του δλδ να είναι και η τσάντα του και ταυτόχρονα για να κρατάει κρύα τα φρούτα κ το νερό; 

Ειναι τοσο μεγαλες αυτες οι τσαντες; θα χωραει φαγητοδοχειο, νερο, αλλαξια; 

Εμας παντα ειχαν κ χαρτομαντηλα-μωρομαντηλα-αντισηπτικο παρολο που ειχε στο σχολειο. Κασετινα, κ 2σακουλακια για τις μασκες. Αναλογα τον καιρο καπελο η γαντια, σκουφι, κασκολ η καμια ζακετα

Τελικα πηρατε τσαντα κτλ απαραιτητα; 

[Έσπερος]

πρίν από 5 λεπτά , vicky86 είπε:

Ειναι τοσο μεγαλες αυτες οι τσαντες; θα χωραει φαγητοδοχειο, νερο, αλλαξια; 

Εμας παντα ειχαν κ χαρτομαντηλα-μωρομαντηλα-αντισηπτικο παρολο που ειχε στο σχολειο. Κασετινα, κ 2σακουλακια για τις μασκες. Αναλογα τον καιρο καπελο η γαντια, σκουφι, κασκολ η καμια ζακετα

Τελικα πηρατε τσαντα κτλ απαραιτητα; 

Δεν έχω καταλάβει αν είναι τόσο μεγάλες αυτές οι ισοθερμικες.

 

Πήραμε μια τσάντα, δλδ μας την έκαναν δώρο. Τώρα έχω θέμα με το πού θα μπαίνει το κολατσιό γιατί το ισοθερμικο τσαντάκι που έχω είναι μεγαλούτσικο κ θα πιάνει πολύ χώρο. επίσης μπορεί να έχει κάποιο κρυφό άγχος γιατί του είπα μια μέρα να δοκιμάσουμε διαφορα τάπερ να δούμε ποια ανοίγει πιο εύκολα για το σχολείο κ δεν ήθελε. ούτε το ξανά έθιξα το  θέμα. κι έτσι δεν ξέρω τι θα βάζω μέσα. τάπερ που να είναι από μόνο του ισοθερμικο για να μην χρειάζομαι πάγο θήκη ή τσαντάκι, υπάρχει; βρίσκω μόνο τα δοχεία που είναι σαν θερμός για φαγητό κ δεν χρειάζομαι κάτι τέτοιο. 

 

Θέλουν κασετίνα στο νηπιαγωγειο; 

 

Αυριο θα μιλήσω με το σχολείο να μαθη για τον αγιασμό. η οδηγία ήρθε να είναι όπως πέρσι. 

 

Δοκιμασαμε κ μάσκα ffp2. Μου είπε ότι του άρεσε αλλά όταν μιλούσε ακουγόταν σαν να έχει κλειστή μύτη. Ίσως το έλασμα τον σφίγγει. 

 

Εντωμεταξύ συνειδητοποίησα ότι υπολόγιζα κάποια σορτσάκια του που έχουν κουμπί, είχα ξεχασει ότι θελουμε εύκολα ρούχα ή μάλλον δεν το είχα συνδυάσει! 

 

 

[vicky86]

πρίν από 9 λεπτά , Έσπερος είπε:

Δεν έχω καταλάβει αν είναι τόσο μεγάλες αυτές οι ισοθερμικες.

 

Πήραμε μια τσάντα, δλδ μας την έκαναν δώρο. Τώρα έχω θέμα με το πού θα μπαίνει το κολατσιό γιατί το ισοθερμικο τσαντάκι που έχω είναι μεγαλούτσικο κ θα πιάνει πολύ χώρο. επίσης μπορεί να έχει κάποιο κρυφό άγχος γιατί του είπα μια μέρα να δοκιμάσουμε διαφορα τάπερ να δούμε ποια ανοίγει πιο εύκολα για το σχολείο κ δεν ήθελε. ούτε το ξανά έθιξα το  θέμα. κι έτσι δεν ξέρω τι θα βάζω μέσα. τάπερ που να είναι από μόνο του ισοθερμικο για να μην χρειάζομαι πάγο θήκη ή τσαντάκι, υπάρχει; βρίσκω μόνο τα δοχεία που είναι σαν θερμός για φαγητό κ δεν χρειάζομαι κάτι τέτοιο. 

 

Θέλουν κασετίνα στο νηπιαγωγειο; 

 

Αυριο θα μιλήσω με το σχολείο να μαθη για τον αγιασμό. η οδηγία ήρθε να είναι όπως πέρσι. 

 

Δοκιμασαμε κ μάσκα ffp2. Μου είπε ότι του άρεσε αλλά όταν μιλούσε ακουγόταν σαν να έχει κλειστή μύτη. Ίσως το έλασμα τον σφίγγει. 

 

Εντωμεταξύ συνειδητοποίησα ότι υπολόγιζα κάποια σορτσάκια του που έχουν κουμπί, είχα ξεχασει ότι θελουμε εύκολα ρούχα ή μάλλον δεν το είχα συνδυάσει! 

 

 

Οποτε εχετε τσαντα

Η κασετινα δ ειναι απαραιτητη μας τη ζητησαν μονο περυσι στον γιο μου, η κορη ειχαν εκει μολυβοθηκες

Απο φρουτα εστελνα ολοκληρη μπανανα, η κτ που δ μαυριζει, τα εχω απο πριν ψυγειο. Κομματια καρμουζι, πεπονι, φραουλες(προσοχη στα ζουμια) , σταφυλια, μανταρινι σε φετες, νεκταρινια, βερικοκα, κορομηλα χωρις κουκουτσι, κερασια το ιδιο, λωτους για αργοτερα καθαρισμενους, κ πιο σπανια φιρικια η μικρα αχλαδακια ολοκληρα

Οποτε δ ειχα τσαντα θερμος η οτιδηποτε. Απλο φαγητοδοχειο. Αντεχουν

Παρολο που κ εγω προτιμω χωρις κουμπι του εχω βαλει καποιες φορες

Εμενα πιο πολυ δυσκολευεται αν ειναι λιγο φαρδυ κ εχει κορδονι γτ με δυσκολια κανει ενα Χ

Εχω κτ παντελονια με τρουκ, γαντζακι αλλα κ απλο κουμπι σχετικα ευκολα

Εδω πανω αλλαξε κ ο καιρος οποτε θα ξεκινησουμε με καλτσεσ, σπορτεξ, μακρυ παντελονι κ ζακετα οπωσδηποτε το πρωι

[vtgian]

πρίν από 23 λεπτά , Έσπερος είπε:

Δεν έχω καταλάβει αν είναι τόσο μεγάλες αυτές οι ισοθερμικες.

 

Πήραμε μια τσάντα, δλδ μας την έκαναν δώρο. Τώρα έχω θέμα με το πού θα μπαίνει το κολατσιό γιατί το ισοθερμικο τσαντάκι που έχω είναι μεγαλούτσικο κ θα πιάνει πολύ χώρο. επίσης μπορεί να έχει κάποιο κρυφό άγχος γιατί του είπα μια μέρα να δοκιμάσουμε διαφορα τάπερ να δούμε ποια ανοίγει πιο εύκολα για το σχολείο κ δεν ήθελε. ούτε το ξανά έθιξα το  θέμα. κι έτσι δεν ξέρω τι θα βάζω μέσα. τάπερ που να είναι από μόνο του ισοθερμικο για να μην χρειάζομαι πάγο θήκη ή τσαντάκι, υπάρχει; βρίσκω μόνο τα δοχεία που είναι σαν θερμός για φαγητό κ δεν χρειάζομαι κάτι τέτοιο. 

 

Θέλουν κασετίνα στο νηπιαγωγειο; 

 

Αυριο θα μιλήσω με το σχολείο να μαθη για τον αγιασμό. η οδηγία ήρθε να είναι όπως πέρσι. 

 

Δοκιμασαμε κ μάσκα ffp2. Μου είπε ότι του άρεσε αλλά όταν μιλούσε ακουγόταν σαν να έχει κλειστή μύτη. Ίσως το έλασμα τον σφίγγει. 

 

Εντωμεταξύ συνειδητοποίησα ότι υπολόγιζα κάποια σορτσάκια του που έχουν κουμπί, είχα ξεχασει ότι θελουμε εύκολα ρούχα ή μάλλον δεν το είχα συνδυάσει! 

 

 

 

Πριν αγοράσεις ισοθερμικό, ρώτησες αν έχουν ψυγειάκι; Είναι πολύ συνηθισμένο στα νηπιαγωγεία (εμάς είχε, και δεν ήταν και ολοήμερο).