Μετακόμιση στην επαρχία!!!!

[Sentir...natureza]

Just now, Lenia16 είπε:

Όπως το βλέπει κανείς. Εγω και μόνο που τα διάβασα μου σηκώθηκε η τρίχα, συγνώμη 

Ποια συγκεκριμενα; Ολα; 

Just now, anemoni1989 είπε:

Αντίθετα, στο χωριό μου, τα πιο πολλά παιδιά εργάζονται από πιο νέοι, σπούδασαν τεχνικά επαγγέλματα (υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, κομμώτριες κλπ) και είναι οικονομικα ανεξάρτητοι από τα 22.... Ποιος είναι σε καλύτερη φάση??? Γιατί απαγορεύεται ένας υδραυλικός   να ταξιδεύει, να διαβάζει λογοτεχνία ή να ακούει κλασική μουσική?? Ή μήπως εγώ επειδή σιχαίνομαι τα κλασικά και τα βαριά έντεχνα και προτιμώ τα ρεμπέτικα και τα μπουζούκια, δεν είμαι αξιόλογη επαγγελματιας??? Αν μη τι άλλο, εν έτει 2020, θα έπρεπε να έχουμε εξαλείψει τέτοιου είδους ταμπού, θεωρώ...

Συμφωνω απολυτως.

[Anna3011]

Εγώ είμαι από τους προνομιούχους που αν και ζω στην Αθήνα μένω σε προάστιο με πολύ πράσινο και πάρκα, με αποτέλεσμα ακόμα και μια μικρή βόλτα τριγύρω να μην είναι καθόλου δυσάρεστη. Από την άλλη υπάρχει εξοχικό σε κοντινή σχετικά απόσταση (40 λεπτά με το αυτοκίνητο). Το εξοχικό υπάρχει από τότε που είχα την ηλικία της κόρης μου, εκεί έμαθα να ποτίζω τον κήπο, φυτεύαμε με τους γονείς μου, έπαιζα πολύ, ταίζαμε γατούλες, γνώρισα τα έντομα και όλα αυτά τα ευχάριστα που προσφέρει η φύση. Δε φοβάμαι λοιπόν ότι η κόρη μου θα είναι το παιδί που δε θα ξέρει πως φυτρώνουν τα καρότα (παρεμπιπτόντως ήδη ξέρει ότι είναι μέσα στο χώμα -θέλει και λίγη εκπαίδευση από τους γονείς αυτό). 

Η αλήθεια είναι πως παλιότερα η ιδέα του να φύγω στην επαρχία μου φαινόταν δυσβάσταχτη. Θεωρούσα αδιανόητο να μην έχω την επιλογή των σινεμά, των μπαρ και των εστιατορίων, των φεστιβάλ και των συναυλιών. Κακά τα ψέματα εμείς στην Αθήνα τα έχουμε όλα στα πόδια μας. Τώρα όμως ως μαμά, βλέποντας ότι οι επιλογές είναι εκεί μεν αλλά με τη νέα μου ζωή έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο, νομίζω ότι πολύ πιο εύκολα θα έφευγα αν προέκυπτε πχ. κάποια ευκαιρία δουλειάς. Ζωή σε ένα πολύ μικρό χωριό λόγω της ιδιοσυγκρασίας μου νομίζω ότι δε θα μπορούσα να υποστηρίξω αλλά σε μία κωμόπολη ίσως να μπορούσα να βρεθώ. Αυτό που θα με ζόριζε σίγουρα θα ήταν η απώλεια των φίλων γιατί είμαι πολύ της παρέας και έχω ανάγκη να βλέπω τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Συγγνώμη, είμαι ακόμα στο 2020 ή μεταπήδησαν στο 1950??? (Χιουμορακι)

Καλέ, σε ποια εποχή νομίζετε ότι είναι η ελληνική επαρχία??? Ναι, οκ, μπορεί να μην έχουν ανά γειτονιά και σχολή μπαλέτου ή φροντιστήριο αγγλικών, αλλά τα παιδιά και δραστηριότητες κάνουν και μουσική μπορούν να μάθουν και μουσεία υπάρχουν και αρχαιολογικοί χώροι και βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία και από όλα!!! Απλα, αντί να κάνεις μια ώρα για να πας στο κοντινότερο μουσείο (με μέτρο, λεωφορείο, περπάτημα κλπ) κάνεις από 5 λεπτά έως 1 ώρα (για να αλλάξεις νόμο)...

Αυτό που λέτε για τα σχολεία έχω την εντύπωση ότι γίνεται στα πολύ μικρά ακριτικά νησιά και χωριά (στυλ Καστελόριζο ή πάνω στον Έβρο σε κάνα απομακρυσμένο χωριό)... Εκεί που θα πάμε εμείς τουλάχιστον, μια χαρά σχολείο εχει... Απλά Γυμνάσιο και λύκειο θα πάει στο διπλανό χωριό (μικρό το κακό, 2 λεπτά με το αυτοκίνητο ή 20 με τα πόδια, μια ευθεία, χωρίς άσχημο δρόμο, με πεζοδρόμιο κλπ)...

Παιδίατρο θα κρατήσω αυτή που έχω και τώρα στην Αθήνα... Λόγω επαγγέλματος, επειδή έχουν δει πολλά τα μάτια μου, δύσκολα εμπιστεύομαι επαγγελματια υγείας ασχετο...Αν τύχει τώρα κάτι πάρα πολυ επείγον, που δεν θα μπορώ να το αντιμετωπίσω εγώ κλπ, τότε έχω εναλλακτική, αφού συγγενείς του άντρα μου έχουν παιδιατρο, χρόνια δοκιμασμένο... Οπότε για το έκτακτο, καλός θα είναι...

Όσον αφορά τη δουλειά, καλά θυμάσαι @mama16 , έχω ήδη δρομολογήσει παραίτηση γιατί δεν με σήκωνε ο τρόπος λειτουργίας του ελληνικού δημοσίου και έχω ήδη φροντισει για την επαγγελματική μου αποκατάσταση εκει!!! Δεν θα μπορούσα να πάω κάπου και να μη δουλεύω!!! Δηλώνω workaholic!!!

Επιπλέον, σκοπεύω αφού εγκατασταθουμε, να κοιτάξω στα κοντινά Πανεπιστήμια για κάποιον καλό καθηγητή για να ξεκινήσω ένα διδακτορικό κάποια στιγμή... Το ότι μένεις εκτός αστικού κέντρου δεν θα πρέπει να είναι συνώνυμο με την κοινωνική απομόνωση και Βλαχιά!!! Ευκαιρίες μπορούν να έχουν όλοι, το θέμα είναι πόσο το θέλουν!!! Στο εξωτερικό δεν θεωρείται τόσο κακή η αποκέντρωση... Πολλοί επιτυχημενοι επιστήμονες είναι από προάστια των χωρών ή επαρχιακές πόλεις... Ας γίνουμε εμείς το παράδειγμα για τα παιδιά μας, ότι μπορείς να κάνεις πράγματα και μακριά από την Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ... Αλλά και από την άλλη, γιατί να έχουμε στο νου μας ότι όλοι πρέπει να γίνουν επιστήμονες??? Προκοψαμε κι εμείς!!! Οι πιο πολλοί συμφοιτητές μου, είναι άνεργοι ή εργάζονται για 500€... Εγώ ήμουν τυχερή, έκανα κάποιες έξυπνες κινήσεις μετά το πτυχίο, έπιασα αμέσως δουλειά παρότι δεν είχα κάνα τρελό βύσμα και τώρα είμαι σε θέση να μπορώ να επιλέξω την εργασία μου... Ελάχιστοι, όμως, μπορούν να το κάνουν αυτό στις μέρες μας... Και είναι παιδιά που μπήκαν στη σχολή με 17000 και 18000 μόρια και όμως στα 30φευγα τους, μένουν ακόμα με τους γονείς τους και τους δίνουν χαρτζιλίκι... Αντίθετα, στο χωριό μου, τα πιο πολλά παιδιά εργάζονται από πιο νέοι, σπούδασαν τεχνικά επαγγέλματα (υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, κομμώτριες κλπ) και είναι οικονομικα ανεξάρτητοι από τα 22.... Ποιος είναι σε καλύτερη φάση??? Γιατί απαγορεύεται ένας υδραυλικός   να ταξιδεύει, να διαβάζει λογοτεχνία ή να ακούει κλασική μουσική?? Ή μήπως εγώ επειδή σιχαίνομαι τα κλασικά και τα βαριά έντεχνα και προτιμώ τα ρεμπέτικα και τα μπουζούκια, δεν είμαι αξιόλογη επαγγελματιας??? Αν μη τι άλλο, εν έτει 2020, θα έπρεπε να έχουμε εξαλείψει τέτοιου είδους ταμπού, θεωρώ...

η παιδιατρος κοριτσι μου μονο γενικες συμβουλες μπορει να σου δωσει απτο τηλεφωνο . ενα παιδι που το βλεπει πολυ σπανια δεν θα το αναλαβει στο λεω γιατι κ εμεις εχουμε παιδιατρο κ στην αθηνα. αν τυχει κατι που δεν χρειαζετε να ειναι επειγον πχ πυρετος 3 μερες κατι συνιθισμενο το βλεπει ο γιατρος εκει. στο λεω για να μην τρεφεις αυταπατες οτι το παιδι θα ειναι αρρωστο κ θα περνεις αθηνα τηλεφωνο κ θα σε εξυπηρετει θα σου λεει απλα οτι πει εκει ο γιατρος . στην αθηνα την γιατρο θα την εχεις για γενικες πληροφοριες πχ τι να τρωει κ.τετοια .  δεν μπορει να σου πει πχ να παρει ενα φαρμακο η οχι αν δενν εχει εξετασει η ιδια το παιδι δεν περνουν ευθυνη θα σου πουν οτι πει ο γιατρος που το ειδε. 

[Lenia16]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Ποια συγκεκριμενα; Ολα; 

Συμφωνω απολυτως.

Εγώ μεγάλωσα σε επαρχιακή πρωτεύουσα με έντονη κοινωνική ζωή. Οι φίλοι μου που δεν τους δόθηκε, για πολυποικιλους λόγους, ευκαιρία να φύγουν για σπουδές ή δουλειά έχουν μεγάλη υστέρηση στην πνευματική διεύρυνση -δεν εννοώ ότι είναι χαζοί προφανώς, μην παρεξηγηθω. Απλώς έχουν άλλη θεώρηση των πραγμάτων. Αυτό φυσικά σχετίζεται και με τα προσωπικά ενδιαφέροντα του καθενός αλλά συνήθως δεν αποκλίνει. Γενικά, αν ζεις σε αστικό περιβάλλον σίγουρα αν δεν σου τα δείξουν επί τούτου δεν πρόκειται να ξέρεις πως είναι τα καρότα κ οι πατατες, είτε μένεις στο Ναύπλιο, είτε στην Αθήνα. Η κόρη μου πάντως που ζει Αθήνα downtown έχει ταισει κουνέλια κ έχει πάρει αυγά από τη φωλιά της κότας. Δεν έχει να κάνει. Προσωπικά μου φαίνεται (για μένα και μόνο) αδιανόητο εν έτει 2020 σε αναπτυγμένο κράτος να υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει άμεση πρόσβαση σε γιατρό ή πρέπει να κάνει χιλιόμετρα για να πάει σχολείο (κ δεν εννοώ από επιλογή για καλύτερο). Δε θα επεκταθω γιατί αυτές οι απόψεις είναι παντελώς υποκειμενικές και δεν έχει νόημα η συζήτηση αν είναι καλυτερη η ζωή στην επαρχία η στην Αθήνα γιατί προφανώς το καλύτερο για τον καθένα είναι διαφορετικό. Εγω, αν με ρωτάς, θα ήθελα να επιστρέψω στην πόλη μου, αφού όμως έχω αποκτήσει κάποιες εμπειριες, που θα μπορώ να μεταδώσω στο παιδι μου.

 

[anemoni1989]

Just now, ninaki80 είπε:

η παιδιατρος κοριτσι μου μονο γενικες συμβουλες μπορει να σου δωσει απτο τηλεφωνο . ενα παιδι που το βλεπει πολυ σπανια δεν θα το αναλαβει στο λεω γιατι κ εμεις εχουμε παιδιατρο κ στην αθηνα. αν τυχει κατι που δεν χρειαζετε να ειναι επειγον πχ πυρετος 3 μερες κατι συνιθισμενο το βλεπει ο γιατρος εκει. στο λεω για να μην τρεφεις αυταπατες οτι το παιδι θα ειναι αρρωστο κ θα περνεις αθηνα τηλεφωνο κ θα σε εξυπηρετει θα σου λεει απλα οτι πει εκει ο γιατρος . στην αθηνα την γιατρο θα την εχεις για γενικες πληροφοριες πχ τι να τρωει κ.τετοια .  δεν μπορει να σου πει πχ να παρει ενα φαρμακο η οχι αν δενν εχει εξετασει η ιδια το παιδι δεν περνουν ευθυνη θα σου πουν οτι πει ο γιατρος που το ειδε. 

Καταρχάς για πυρετο μέχρι 4 μέρες δεν υπάρχει λόγος να πάρω την παιδίατρο... Το να χρειαστεί μια αντιβίωση κλπ είναι στα έκτακτα... Και κακά τα ψέματα, δεν συμβαίνει κάθε μέρα... Η μικρή μου είναι πλέον 1μιση, οπότε ούτε συμβουλές για φαγητό κλπ θα χρειαστω... Από δω και πέρα η βασική δουλεια της παιδιάτρου είναι να παρακολουθεί την ανάπτυξη του παιδιού και αν όλα βαίνουν καλώς...  Οπότε θα μας καλύπτει η δικιά μας, αφού θα είναι μια στο τόσο μετά τα 2 οι επαφές μας!! Ένα έκτακτο, στο αντιμετωπίζουν και στο κέντρο υγείας... Αν μη τι άλλο, μια αντιβίωση θα ξέρουν να δώσουν αν χρειάζεται..

[Sentir...natureza]

Just now, Anna3011 είπε:

Αυτό που θα με ζόριζε σίγουρα θα ήταν η απώλεια των φίλων γιατί είμαι πολύ της παρέας και έχω ανάγκη να βλέπω τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Κι εγω δεν θα ηθελα να φυγω πολυ μακρυα. Αυτος ηταν και ενας λογος που αποκλεισαμε το ενδεχομενο να φυγουμε στο εξωτερικο πριν καποια φεγγαρια που το συζητουσαμε. Αυτη τη στιγμη μενω 20 χλμ απο την πρωτευουσα του νομου (απο τους παππουδες και μια καλη μου φιλη) και 60χλμ απο την κολλητη μου. Ακομη, μια καλη μου φιλη εφυγε σε νησι και γενικως μπορω να κανω παρεα με ατομα απο το χωριο αλλα δεν μπορω να το χαρακτηρισω "φιλια". Αλλα ακομη και στο χωριο των 300 κατοικων να παμε, υπαρχει κωμοπολη στα 4 χλμ και ειμαι και παλι 20χλμ απο τους παππουδες. Δηλαδη τελειως απομονωμενη ισως μπορουσα να μεινω μονο αφου μεγαλωσουν τα παιδια και φυγουν απο εμας...

 

Just now, Anna3011 είπε:

Εγώ είμαι από τους προνομιούχους που αν και ζω στην Αθήνα μένω σε προάστιο με πολύ πράσινο και πάρκα, με αποτέλεσμα ακόμα και μια μικρή βόλτα τριγύρω να μην είναι καθόλου δυσάρεστη.

Να προσθεσω μονο οτι θυμαμαι μας ελεγε ενας καθηγητης περιβαλλοντολογος οτι αυτοι που μενουν σε προαστια μεγαλουπολεων ειναι σε πιο "επικινδυνη" θεση οσον αφορα τις επιπτωσεις της ατμοσφαιρικης ρυπανσης, διοτι μεγαλες ποσοτητες καυσαεριων κατευθυνονται προς το πρασινο, στα δεντρα ωστε να "φλιτραριστει" ενω τα καυσαερια που υπαρχουν μεσα στην πολη "εξουδετερωνονται" μεταξυ τους. Δεν θυμαμαι ακριβως τις ορολογιες, ας μας καθοδηγησει καποιος που γνωριζει τι εννοω.

 

 

[anemoni1989]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Κι εγω δεν θα ηθελα να φυγω πολυ μακρυα. Αυτος ηταν και ενας λογος που αποκλεισαμε το ενδεχομενο να φυγουμε στο εξωτερικο πριν καποια φεγγαρια που το συζητουσαμε. Αυτη τη στιγμη μενω 20 χλμ απο την πρωτευουσα του νομου (απο τους παππουδες και μια καλη μου φιλη) και 60χλμ απο την κολλητη μου. Ακομη, μια καλη μου φιλη εφυγε σε νησι και γενικως μπορω να κανω παρεα με ατομα απο το χωριο αλλα δεν μπορω να το χαρακτηρισω "φιλια". Αλλα ακομη και στο χωριο των 300 κατοικων να παμε, υπαρχει κωμοπολη στα 4 χλμ και ειμαι και παλι 20χλμ απο τους παππουδες. Δηλαδη τελειως απομονωμενη ισως μπορουσα να μεινω μονο αφου μεγαλωσουν τα παιδια και φυγουν απο εμας...

 

Να προσθεσω μονο οτι θυμαμαι μας ελεγε ενας καθηγητης περιβαλλοντολογος οτι αυτοι που μενουν σε προαστια μεγαλουπολεων ειναι σε πιο "επικινδυνη" θεση οσον αφορα τις επιπτωσεις της ατμοσφαιρικης ρυπανσης, διοτι μεγαλες ποσοτητες καυσαεριων κατευθυνονται προς το πρασινο, στα δεντρα ωστε να "φλιτραριστει" ενω τα καυσαερια που υπαρχουν μεσα στην πολη "εξουδετερωνονται" μεταξυ τους. Δεν θυμαμαι ακριβως τις ορολογιες, ας μας καθοδηγησει καποιος που γνωριζει τι εννοω.

 

 

Έχω την αίσθηση πως η Άννα το εννοούσε από την άποψη ότι μπορούν να κάνουν μια βόλτα σαν άνθρωποι και όχι ανεβοκατεβαίνοντας σε κακοτραχαλα πεζοδρόμια, με τον κίνδυνο να τους πάρει παραμαζωμα κάνα μηχανάκι ή αυτοκίνητο...

Ε καλά, σε χωριό 300 κατοίκων, δεν το λες και απομόνωση... Απομόνωση είναι όπως το έκαναν οι γονείς ενός φίλου, οι οποίοι πήγαν στο χωριό του ενός, στο οποίο είναι όλοι κι όλοι 4 κάτοικοι (μαζί με τους γονείς του φίλου μας) και στο διπλανό χωριό μένουν 2 κάτοικοι...

[Sentir...natureza]

Just now, anemoni1989 είπε:

 

Ε καλά, σε χωριό 300 κατοίκων, δεν το λες και απομόνωση... Απομόνωση είναι όπως το έκαναν οι γονείς ενός φίλου, οι οποίοι πήγαν στο χωριό του ενός, στο οποίο είναι όλοι κι όλοι 4 κάτοικοι (μαζί με τους γονείς του φίλου μας) και στο διπλανό χωριό μένουν 2 κάτοικοι...

Τόσοι ηταν στην απογραφή του 2011.Μέχρι να πάμε θα έχουν μείνει καμία δεκαρια,οι περισσότεροι είναι παππούδες 

[little lamb]

Just now, Sentir...natureza είπε:

Να προσθεσω μονο οτι θυμαμαι μας ελεγε ενας καθηγητης περιβαλλοντολογος οτι αυτοι που μενουν σε προαστια μεγαλουπολεων ειναι σε πιο "επικινδυνη" θεση οσον αφορα τις επιπτωσεις της ατμοσφαιρικης ρυπανσης, διοτι μεγαλες ποσοτητες καυσαεριων κατευθυνονται προς το πρασινο, στα δεντρα ωστε να "φλιτραριστει" ενω τα καυσαερια που υπαρχουν μεσα στην πολη "εξουδετερωνονται" μεταξυ τους. Δεν θυμαμαι ακριβως τις ορολογιες, ας μας καθοδηγησει καποιος που γνωριζει τι εννοω.

 

Ρώτησα τον άντρα μου που ξέρει από αυτά και μου είπε ότι ισχύει σε περιπτώσεις όπως η Πάρνηθα, αλλά δεν ισχύει σε περιπτώσεις που έχουν κοντά θάλασσα όπως η ανατολική Αττική που είμαστε εμείς. Το προάστιο έχει το κακό ότι συνήθως είναι πιο φύση κι από χωριό, δεν έχει ούτε μπακάλικο -που υπάρχει ακόμα και σε χωριό- κ πρέπει να πάρεις το αυτοκίνητο. Εγώ προτιμώ μικρή πόλη (πρώτη ή δεύτερη νομού -εκτος από την Πάτρα που χωρίς παρεξήγηση μου φαίνεται η ασχημοτερη πόλη που έχω βρεθεί! )

 

2 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Σκέψου ότι όταν γνώρισα την κολλητή μου στην σχολή που είναι Αθηναία και περιγραφαμε περιστατικά από την παιδική μας ηλικία κοιτούσαμε η μία την άλλη σαν ούφο! Αυτή που της έλεγα ότι δεν είχα πάει στα Zara πχ πριν την 3ημερη του σχολείου στην Αθήνα όταν ήμουν 16 και εγώ όταν μου περιέγραφε πόση λίγη ελευθερία είχε ως παιδί στο ελεύθερο παιχνίδι έξω. Μου είχε κάνει δε εντύπωση το ότι δεν ήξερε ότι τα καρότα είναι μέσα στην γη! Δεν τα είχε δει ποτέ!

 

Καλά κι εγώ που μεγάλωσα στην Αθήνα δεν είχα πάει ποτέ στα Ζαρα πριν γίνω φοιτήτρια, δεν είχαμε στην περιοχή μου. Και τα περισσότερα παιδιά της Αθήνας νομίζω τη γειτονιά τους ήξεραν, το κέντρο όχι. Τώρα μπορεί να έχει αλλάξει αυτό αλλά πριν 10 περίπου χρόνια που μπήκα εγώ στη σχολή, μάθαινα το κέντρο μαζί με τα παιδιά που είχαν έρθει από αλλού.

 

πρίν από 37 λεπτά , Έσπερος είπε:

αλλά κ πάλι ένα παιδί δικαιούται να έχει ευκαιρίες περισσότερες για ένα διαφορετικό κ πιο εξελιγμένο μελλον, μπορει να θελει να φυγει, να ζησει αλλιως, οχι απλα να παντρευτει την κοπελα που ειχε απο το γυμνάσιο κ να κανει παιδιά κ να ζουν στον 21ο αι. οπως ζούσαν οι προπαππούδες του. 

 

 

Καλά το πού μεγαλώνει ένα παιδί δεν σημαίνει ότι θα ζήσει για πάντα εκεί. Κατ'αρχας το πιθανότερο είναι να σπουδάσει, οπότε θα φύγει ούτως ή άλλως. Εμείς στη σχολή μου (καλή σχολή της φιλοσοφικής με βάση γύρω στο 16, όχι κανένα τμήμα του πεταματου) είχαμε παιδιά από τη Φολέγανδρο, την Αμοργό και από μικρά χωριά με γονείς βοσκούς. Δεν ξέρω τι κάνουν τώρα, μερικοί έκαναν και μεταπτυχιακό πάντως. Εξάλλου τώρα με την τηλεόραση και το ίντερνετ ένα παιδί του χωριού δεν είναι ότι δεν έχει ιδέα πώς είναι μια πόλη. Κατ'αρχας σίγουρα έχει πάει στην πρωτεύουσα του νομού του (εκτός αν είναι νησί). Εδώ φεύγανε από τα χωριά για την Αθήνα το 50 παιδιά που διάβαζαν κρυφά στο κοτέτσι με το φανάρι κ μια χαρά τα κατάφεραν, τα σημερινά παιδιά δεν θα τα καταφέρουν που εχουν χίλια ερεθίσματα; Θα μου πείτε και η Αθήνα τότε δεν ήταν όπως τώρα, όμως για ένα παιδί χωριού του 50 και πάλι χάος ήταν!

 

Just now, Yovanna είπε:

Εγώ πάλι που μεγάλωσα στην πόλη, και τα πουλιά έχω ακούσει από μικρή πώς κελαηδούν, (εκτός αν κελαηδούν αλλιώς στην επαρχία), και πώς φυτρώνουν οι πατάτες και τα καρότα ήξερα, και φράουλες μάζευα από τον μπαξέ του παππού μου, και σύκα από τις συκιές κτλ. Το ότι ζει κανείς στην πόλη, δεν σημαίνει ότι δεν βγαίνει ποτέ από αυτή. Φαντάζομαι και πολλά παιδιά στην επαρχία δεν τα έχουν δει αυτά, εκτός αν λέγοντας ζωή στην επαρχία, εννοείτε ζωή στο χωριό. Εκεί φαντάζομαι τα ξέρουν όλα αυτά αλλά θεωρώ πολύ χειρότερο να μην ξέρεις τι είναι θεατρική παράσταση, επίσκεψη σε μουσείο, τι είναι το ωδείο, και να ασχολείσαι τις ώρες εκτός σχολείου με τα ζαρζαβατικά αντί να διαβάζεις ένα εξωσχολικό βιβλίο, ή να μαθαίνεις μουσική

 

Συμφωνώ ότι και το παιδί της πόλης μπορεί να ξέρει από φύση (απλά δεν την ζει/απολαμβάνει τόσο πολύ) και το παιδί του χωριού/μικρής πόλης μπορεί να είναι πχ 1 φορά το διμηνο σε μουσείο, θέατρο κλπ. Εξαρτάται και από το πού είναι γεωγραφικά βέβαια. Αλλά εξαρτάται και από τους γονείς πολυ. Πολλά παιδιά της πόλης μπορεί να μην έχουν πάει σε μουσείο κ θέατρο παρά μόνο με το σχολείο.

 

Just now, anemoni1989 είπε:

Αυτό που λέτε για τα σχολεία έχω την εντύπωση ότι γίνεται στα πολύ μικρά ακριτικά νησιά και χωριά (στυλ Καστελόριζο ή πάνω στον Έβρο σε κάνα απομακρυσμένο χωριό)... Εκεί που θα πάμε εμείς τουλάχιστον, μια χαρά σχολείο εχει... 

 

Δεν συμβαίνει μόνο στα ακριτικά. Στο χωριό της καταγωγής μου που είναι μεγάλο (σίγουρα 300 κάτοικοι) σε νόμο δίπλα στην Αττικη και κεντρικό στην περιοχή (πχ το μόνο μεταξύ 5 χωριών που έχει γυμνάσιο κ νηπιαγωγείο κ πάνε όλα τα χωριά εκεί), παρόλο που είναι έτσι, το δημοτικό είναι τριθέσιο. Δηλαδή πρωτη-δευτερα μαζί, τριτη-τεταρτη κ Πέμπτη-εκτη. Και πχ τα παιδιά της τρίτης-τεταρτης κάνουν τη μια χρονιά τρίτη, την άλλη Τετάρτη. Οπότε εναλλάξ οι φουρνιές μπορεί να πέσουν σωστα, μπορεί και να τα κάνουν ανάποδα, πχ τεταρτη-τριτη-εκτη-πεμπτη.

 

Όσο για το κουτσομπολιό, και στην Αθήνα υπάρχει αν ζεις στην παλιά σου γειτονιά κι ακόμα περισσότερο στην ίδια πολυκατοικία που έμενες πάντα. Υπάρχουν γείτονες που είναι εκεί απ'το 50 και τα μαγαζιά 30 χρόνια σε πούμε, δεν είναι όλοι καινούργιοι. Οπότε (θέλουν να) ξέρουν τα πάντα!

[Έσπερος]

Μένω σε νησί αρκετών χιλιάδων κατοίκων με τακτική (τουλ δυο δρομολόγια τη μερα συνδεση με Αθηνα), πλούσια πολιτιστική παράδοση κ σύγχρονη παραγωγη, φεστιβάλ, συνεδρια κλπ. Αυτο με χαλαρα κριτηρια θα μπορουσε κ να μη θεωρηθει επαρχια. Οι κάτοικοι εχουν οι περισσοτεροι σπίτι στην Αθηνα για να πηγαινουν τα Χριστουγεννα ή για σπουδες (αν κ πολλοι επιλεγουν αλλες μικρες πολεις γιαυι τους θυμίζουν το νησι), το βιοτικό επιπεδο ειναι αρξετα υψηλό, υπαρχει ενδιαφερον για σπουδες, πολλες δραστηριοτητες κλπ. Απ αυτην την αποψη δεν υστερούμε σε σχεση με τις πεεισσοτερες επαρχιακες πόλεις. Όμως υπάρχουν θέματα στη νοοτροπία των κατοίκων. Ειναι πολυ εξιδανικευμένο αυτο για τις αγνές σχεσεις στην επαρχια. Καχυποψία κ ρατσισμός στους ξένους. Ξένους δλδ μη ντοπιους. Ακομα κ το σε ποιον θα κατσουν ησυχα τα παιδια στο σχολείο ή σε ποιον θα κανουν φασαρια οι γονεις εξαρταται απ αυτο. Μισογυνισμος. Ερχονται γυναικες ελεύθερες για δουλεια. Καθηγήτριες κ οχι μονο. Ή θα τις πουν αμφίβολων ηθών ή λυσσασμένες τυλιχτρες γαμπρών κ αν ειναι κ λιγο δυναμικές, υπαρχουν κ πιο τραβηγμένα σεναρια. Επιφανειακα ειναι ευσεβείς κ παραδοσιακοί κ από πίσω γίνεται χαμός σε εξωσυζυγικές σχέσεις. Τα προβληματα κουκουλώνονται αντι να λυνονται. Το βλεπω κ στο σχολείο. . προς τα εξω ολα νς δειχνουν καλα κ ας μην ειναι. Ολοι εχουν καποια μικροδιαπλοκή. ο ενας ξάδερφος του δημάρχου, ο αλλος προμηθευτής στο μαγαζι του ταδε, μην πουμε κατι για τον χ γιατι θα παρεξηγηθει ο ψ που ειναι κουμπάροι.... κ μεσα στη δουλεια αρχιζουν τα μισολογα κ οι ψίθυροι για διαφορα τοπικα συμβάντα, που αν τα αναφερει ο "ξένος" κάνουν τους ανήξερους. Οποτε απ αυτην την αποψη, ουτε τα μουσεια ουτε οι ορχήστρες ουτε τα χορευτικα ουτε οι σπουδες εξω ουτε τα ταξιδια στο Μπαλί κ το Γκςτααντ τους εχουν διευρύνει τους ορίζοντες. Ο,τι θα κανανε στο χωριο της γιαγιας μ με τους 500 κατοίκους που σπουδαγμένος ειναι οποιος τελειωσε το λυκειο, τα ιδια κανουν κ στο νησι κ σε ολα τα μικρα μερη. 

 

Εγω προσωπικα σν ηξερα πτι μπορω να παρω μετάθεση, ούτε δεύτερη μάτια δεν θα έριχνα στον άντρα μου (ή τον οποιονδηποτε) , μαύρη πέτρα πίσω μ θα έριχνα κ θα γύριζα στην Αθήνα. Μπορει να το μετανιώνα, δεν ξερω, γιατι λειπω 10 χρονια κ το εχω εξιδανικεύσει. Δεν περναω ασχημα, απλως μεχρι εκει ειναι το οριο μου. Σε αντιστοιχο μερος στεριάς δεν υα εμενα. Κ στο μυαλό μ έχω ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να φύγουμε όταν το παιδί μεγαλώσει, είναι γυμνάσιο προς λύκειο. κ ο αντρας μ το σκεφτεται λιγο αυτο αλλα οχι για μονιμα, μονο μεχρι να τελειωσει το λυκειο, για 2-3 χρονια. Ελπιζω τα παιδακια να ειναι λιγο πιο ανοιχτόμυαλα απο τους γονεις τους κ να το κανουν κανονικα παρεα, οχι σαν εμας που κατα βαση μη ντοπιους εχουμε παρεες, οχι απο επιλογη δικη μας.

[Adios amigos]

αχχ... τα αγνά ήθη...

Έσπερε ίσως η Αθήνα να σου φανεί τελείως διαφορετική με το παιδί. Μπαίνουν πρακτικά ζητήματα στη μέση, πού θα παίξει, πού θα τρέξει, και κάποια θέματα ασφάλειας και εγκληματικότητας ίσως...

 

Νομίζω πάντως ότι τα μεγαλύτερα παιδιά προτιμούν τις πόλεις. 

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Μένω σε νησί αρκετών χιλιάδων κατοίκων με τακτική (τουλ δυο δρομολόγια τη μερα συνδεση με Αθηνα), πλούσια πολιτιστική παράδοση κ σύγχρονη παραγωγη, φεστιβάλ, συνεδρια κλπ. Αυτο με χαλαρα κριτηρια θα μπορουσε κ να μη θεωρηθει επαρχια. Οι κάτοικοι εχουν οι περισσοτεροι σπίτι στην Αθηνα για να πηγαινουν τα Χριστουγεννα ή για σπουδες (αν κ πολλοι επιλεγουν αλλες μικρες πολεις γιαυι τους θυμίζουν το νησι), το βιοτικό επιπεδο ειναι αρξετα υψηλό, υπαρχει ενδιαφερον για σπουδες, πολλες δραστηριοτητες κλπ. Απ αυτην την αποψη δεν υστερούμε σε σχεση με τις πεεισσοτερες επαρχιακες πόλεις. Όμως υπάρχουν θέματα στη νοοτροπία των κατοίκων. Ειναι πολυ εξιδανικευμένο αυτο για τις αγνές σχεσεις στην επαρχια. Καχυποψία κ ρατσισμός στους ξένους. Ξένους δλδ μη ντοπιους. Ακομα κ το σε ποιον θα κατσουν ησυχα τα παιδια στο σχολείο ή σε ποιον θα κανουν φασαρια οι γονεις εξαρταται απ αυτο. Μισογυνισμος. Ερχονται γυναικες ελεύθερες για δουλεια. Καθηγήτριες κ οχι μονο. Ή θα τις πουν αμφίβολων ηθών ή λυσσασμένες τυλιχτρες γαμπρών κ αν ειναι κ λιγο δυναμικές, υπαρχουν κ πιο τραβηγμένα σεναρια. Επιφανειακα ειναι ευσεβείς κ παραδοσιακοί κ από πίσω γίνεται χαμός σε εξωσυζυγικές σχέσεις. Τα προβληματα κουκουλώνονται αντι να λυνονται. Το βλεπω κ στο σχολείο. . προς τα εξω ολα νς δειχνουν καλα κ ας μην ειναι. Ολοι εχουν καποια μικροδιαπλοκή. ο ενας ξάδερφος του δημάρχου, ο αλλος προμηθευτής στο μαγαζι του ταδε, μην πουμε κατι για τον χ γιατι θα παρεξηγηθει ο ψ που ειναι κουμπάροι.... κ μεσα στη δουλεια αρχιζουν τα μισολογα κ οι ψίθυροι για διαφορα τοπικα συμβάντα, που αν τα αναφερει ο "ξένος" κάνουν τους ανήξερους. Οποτε απ αυτην την αποψη, ουτε τα μουσεια ουτε οι ορχήστρες ουτε τα χορευτικα ουτε οι σπουδες εξω ουτε τα ταξιδια στο Μπαλί κ το Γκςτααντ τους εχουν διευρύνει τους ορίζοντες. Ο,τι θα κανανε στο χωριο της γιαγιας μ με τους 500 κατοίκους που σπουδαγμένος ειναι οποιος τελειωσε το λυκειο, τα ιδια κανουν κ στο νησι κ σε ολα τα μικρα μερη. 

 

Εγω προσωπικα σν ηξερα πτι μπορω να παρω μετάθεση, ούτε δεύτερη μάτια δεν θα έριχνα στον άντρα μου (ή τον οποιονδηποτε) , μαύρη πέτρα πίσω μ θα έριχνα κ θα γύριζα στην Αθήνα. Μπορει να το μετανιώνα, δεν ξερω, γιατι λειπω 10 χρονια κ το εχω εξιδανικεύσει. Δεν περναω ασχημα, απλως μεχρι εκει ειναι το οριο μου. Σε αντιστοιχο μερος στεριάς δεν υα εμενα. Κ στο μυαλό μ έχω ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να φύγουμε όταν το παιδί μεγαλώσει, είναι γυμνάσιο προς λύκειο. κ ο αντρας μ το σκεφτεται λιγο αυτο αλλα οχι για μονιμα, μονο μεχρι να τελειωσει το λυκειο, για 2-3 χρονια. Ελπιζω τα παιδακια να ειναι λιγο πιο ανοιχτόμυαλα απο τους γονεις τους κ να το κανουν κανονικα παρεα, οχι σαν εμας που κατα βαση μη ντοπιους εχουμε παρεες, οχι απο επιλογη δικη μας.

Σ αυτό που λες έχεις δίκιο. Τουλάχιστον και στην δική μου πόλη κάπως έτσι ήταν τα πράγματα, χωρίς βέβαια να έχει ο κόσμος λεφτά και σπίτι στην Αθήνα.

 

Από τις περιγραφές που έχεις κάνει μέχρι τώρα όμως έχω σχηματίσει μια πολύ ωραία εικόνα στο μυαλό με το σπίτι σας, τον μικρό κήπο, τις βόλτες στην φύση, την θάλασσα παραδίπλα να κάνει μπάνιο ο μικρός συχνά το καλοκαίρι. Γιατί μου το χαλάς τώρα δηλαδή; :p Πώς θα τα αφήσεις όλα αυτά να πας σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα με μια πυλωτή και για καθαρή θάλασσα να πρέπει να οδηγήσεις μια ώρα; την μαμά σου πάλι που την πας; 

[Έσπερος]

Δεν υπάρχει τέλειο μέρος. Και η πόλη κ η κωμόπολη κ το χωριό έχουν υπέρ κ κατα-. σε χωριό δυσκολεύομαι λίγο να τα βρω εγω προσωπικα αλλα ο καθενας το βλεπει αλλιως. Υπαρχουν πλεονεκτήματα στην επαρχια,  και αντικειμενικά κ υποκειμενικά. Τώρα στην καραντίνα πχ εμεις περναμε πολυ καλυτερα. Ειδικα αν εχεις σχεση με το μερος κ εχεις καποια περιουσια εκει, μπορει να απολαύσεις κ αλλα πλεονεκτήματα οπως σπιτικα προϊοντα κ να εξισορροπηαεις έτσι κάποια αυξημένα εξοδα. Κ υπάρχουν κάποιες επαγγελματικές ευκαιρίες σε κάποιους τομείς. αυτά δεν μπορώ να τα αμφισβητήσω. Επίσης τα παιδιά εδώ σε κάποια πράγματα είναι πιο εξελιφμενα. δουλευουν ολα το καλοκαίρι όποτε ξέρουν πώς κρατιέται μια επιχείρηση, γίνονται κοινωνικά, έχουν αέρα κ πρακτικές δεξιότητες στις οποίες υστερεί το παιδί της πόλης. Αυτο ειναι κατι που θα ηθελα να ζησει το παιδι μου γιατι εμενα πχ μ ελειπε. Απο την αλλη ομως, για μενα ειδικα που μεγαλωσα στην πόλη με τη νοοτροπία ότι σπουδάζουμε, κάνουμε μεταπτυχιακό κ διδακτορικό κ γινόμαστε επιστήμονες (στη θεωρία, άσχετα από τη μούτζα που τρώμε στην πράξη), αυτή η ζωή μ φαίνεται στάσιμη. Αυτό δλδ δεν θα το ήθελα για το παιδί μου. Τέλος, εμένα προσωπικά μ αρέσει να βλέπω βιτρίνες κ κόσμο να περνάει κλπ, οπότε κ σε προάστιο της Αθήνας να εμένα που να μην έχω άμεση πρόσβαση στο κέντρο, πάλι δεν θ μ αρεσε. μεγάλωσα σε γειτονιά με οτιδήποτε σε ακτίνα πέντε λεπτών με τα πόδια. αν είναι να θέλω αυτοκίνητο για να πάω στον φούρνο, είτε στη Σίκινο μενω ειτε στην Ανω Βούλα ειτε σε βίλα με κήπο στο Κονέκτικατ, θα λέω ότι μένουμε στην ερημιά. 

[Lisbet]

Just now, Έσπερος είπε:

Μένω σε νησί αρκετών χιλιάδων κατοίκων με τακτική (τουλ δυο δρομολόγια τη μερα συνδεση με Αθηνα), πλούσια πολιτιστική παράδοση κ σύγχρονη παραγωγη, φεστιβάλ, συνεδρια κλπ. Αυτο με χαλαρα κριτηρια θα μπορουσε κ να μη θεωρηθει επαρχια. Οι κάτοικοι εχουν οι περισσοτεροι σπίτι στην Αθηνα για να πηγαινουν τα Χριστουγεννα ή για σπουδες (αν κ πολλοι επιλεγουν αλλες μικρες πολεις γιαυι τους θυμίζουν το νησι), το βιοτικό επιπεδο ειναι αρξετα υψηλό, υπαρχει ενδιαφερον για σπουδες, πολλες δραστηριοτητες κλπ. Απ αυτην την αποψη δεν υστερούμε σε σχεση με τις πεεισσοτερες επαρχιακες πόλεις. Όμως υπάρχουν θέματα στη νοοτροπία των κατοίκων. Ειναι πολυ εξιδανικευμένο αυτο για τις αγνές σχεσεις στην επαρχια. Καχυποψία κ ρατσισμός στους ξένους. Ξένους δλδ μη ντοπιους. Ακομα κ το σε ποιον θα κατσουν ησυχα τα παιδια στο σχολείο ή σε ποιον θα κανουν φασαρια οι γονεις εξαρταται απ αυτο. Μισογυνισμος. Ερχονται γυναικες ελεύθερες για δουλεια. Καθηγήτριες κ οχι μονο. Ή θα τις πουν αμφίβολων ηθών ή λυσσασμένες τυλιχτρες γαμπρών κ αν ειναι κ λιγο δυναμικές, υπαρχουν κ πιο τραβηγμένα σεναρια. Επιφανειακα ειναι ευσεβείς κ παραδοσιακοί κ από πίσω γίνεται χαμός σε εξωσυζυγικές σχέσεις. Τα προβληματα κουκουλώνονται αντι να λυνονται. Το βλεπω κ στο σχολείο. . προς τα εξω ολα νς δειχνουν καλα κ ας μην ειναι. Ολοι εχουν καποια μικροδιαπλοκή. ο ενας ξάδερφος του δημάρχου, ο αλλος προμηθευτής στο μαγαζι του ταδε, μην πουμε κατι για τον χ γιατι θα παρεξηγηθει ο ψ που ειναι κουμπάροι.... κ μεσα στη δουλεια αρχιζουν τα μισολογα κ οι ψίθυροι για διαφορα τοπικα συμβάντα, που αν τα αναφερει ο "ξένος" κάνουν τους ανήξερους. 

Ναι. Σε όλα αυτά εχεις απόλυτο δίκιο. Ειδικά από βόρειους ακριτικούς νομούς άκουσα αρκετές περιπτώσεις καχυποψίας και κακής διάθεσης προς μη ντόπιους.

Εμείς στην πόλη μου είμαστε αρκετά μιξ γκριλ, σε καμία περίπτωση δεν ξέρουμε τον καθένα που κυκλοφορεί, ούτε καν τους γείτονες των απέναντι πολυκατοικιών, γι' αυτό και μου ήταν άνετο να ξαναγυρίσω. Αυτή η νοοτροπία του χωριού με σκοτώνει, είναι το χειρότερό μου. Κι ειμαι επίσης λάτρης του να τα έχω όλα στα πόδια μου, οπότε, προσωπικά, δε θα έμενα ποτέ σε κανενός είδους προάστιο, όπου, για να πάρω ένα ψωμί, θα χρειαζόμουν αυτοκίνητο, δε πα' να 'ταν και βιλάρα με εσωτερική πισίνα στην Εκάλη...

Επεξεργάστηκαν 17 Απριλίου,2020 by Lisbet

[Chrysoum]

Αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι έχουμε εν μέρει συνδέσει τις σπουδές και την ακαδημαϊκή εξέλιξη με το μεγάλωμα στην πόλη. Φαντάζομαι ότι στο νήσι που είσαι @Έσπερος έχουν πολλοί τουριστικές επιχειρήσεις και  προοριζουν τα παιδιά τους να αναλάβουν τις επιχειρήσεις μετά. Αλλά και πάλι, δεν σημαίνει ότι η καλλιέργεια και οι σπουδές είναι νοοτροπία μόνο των παιδιων που μεγαλώνουν στην Αθήνα. Καταλαβαίνω ομως τι εννοείς. Στην δική μου επαρχία έχουμε πολύ στρατό, είναι λοιπόν ο στόχος πολλών να μπουν σε μια στρατιωτική σχολή για να έχουν μόνιμη θέση και σταθερό μισθό. Οι μισοί μου συμμαθητές είχαν δηλώσει είτε στρατιωτικές είτε αστυνομικές σχολές. Αλλά αναρρωτιεμαι αυτό δεν έχει να κάνει και με την οικογένεια; τι επιρροές δηλαδή θα πάρει το παιδί και τι διδάγματα δεν εξαρτώνται μόνο από τον τόπο που μεγαλώνει αλλά και από τους γονείς του. 

[little lamb]

Κι εγώ δεν πιστεύω ότι το να κάνεις μεταπτυχιακά και διδακτορικά σχετίζεται με το αν μεγάλωσες σε πόλη ή σε χωριό. Αν ένα παιδί από χωριό είναι καλό και του αρέσουν οι σπουδές του γιατί να μην κάνει;

[Anna3011]

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

 

 

Να προσθεσω μονο οτι θυμαμαι μας ελεγε ενας καθηγητης περιβαλλοντολογος οτι αυτοι που μενουν σε προαστια μεγαλουπολεων ειναι σε πιο "επικινδυνη" θεση οσον αφορα τις επιπτωσεις της ατμοσφαιρικης ρυπανσης, διοτι μεγαλες ποσοτητες καυσαεριων κατευθυνονται προς το πρασινο, στα δεντρα ωστε να "φλιτραριστει" ενω τα καυσαερια που υπαρχουν μεσα στην πολη "εξουδετερωνονται" μεταξυ τους. Δεν θυμαμαι ακριβως τις ορολογιες, ας μας καθοδηγησει καποιος που γνωριζει τι εννοω.

 

 

Έχω ήδη τον κορωνοιό να ασχολούμαι βρε Σεντίρ, μη μου ανάβεις και άλλες φωτιές .

Σοβαρά τώρα, πιθανότατα να έχει δίκιο ο περιβαλλοντολόγος, δεν τον αμφισβητώ, οικονομικά έχω σπουδάσει. Ωστόσο στο δικό μου μυαλό ανεβάζει την ποιότητα ζωής και τη δική μου και του παιδιού μου ένα όμορφο περιβάλλον με δέντρα και λουλούδια, έστω σε μια πιο μολυσμένη εκδοχή. Είναι αφενός θέμα αισθητικής και αφετέρου προσφέρει μια στοιχειώδη επαφή με τη φύση.

Όταν βέβαια λέω για προάστιο δεν έννοώ απαραίτητα αυτό που λένε τα κορίτσια για πρίσβαση στο φούρνο μόνο με αυτοκίνητο (αν και πολλοί το επιλέγουν). Εμείς έχουμε ωραιότατη τοπική αγορά στο 10λεπτο με τα πόδια που μια χαρά βολεύει για ψώνια εκτός πχ αν θες πολλές επιλογές σε ρούχα κυρίως.

Σε σχέση με όσα ειπώθηκαν για τη διεύρυνση των οριζόντων ενός παιδιού, γνώμη μου είναι ότι δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τις ευκαιρίες που προσφέρει ένας τόπος αλλά και με τη διαπαιδαγώγηση που προσφέρουν οι γονείς και τη φύση του παιδιού. Οι πολλές επιλογές δεν έχουν κανένα νόημα αν δεν αξιοποιούνται.

[mama16]

3 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Eγω αυτο το εχω στα θετικα

 

με δωρεαν λεωφορεια ή ταξι αν εισαι πιο απομακρυνσμενα

 

Την παιδιατρο τα πρωτα χρονια την βλεπεις σχετικα συχνα...μετα σπανια (εκτος αν εισαι-οχι εσυ, γενικως-απο τους γονεις που καθε φορα που αρρωσταινει το παιδι πανε στον παιδιατρο). Παντως, εκτος του αν μενεις πολυ απομονωμενα, τα περισσοτερα χωρια (ή εστω τα διπλανα αν εισαι σε πολυ μικρο) θα εχουν κεντρο υγειας για κατι επειγον. Οπως και να ΄χει, το θεμα των γιατρων ισως ηταν ανασταλτικος παραγοντας για να παω σε νησι αλλα στη στερια δεν θα με ενοχλουσε να μενω σε μικρο χωριο. Το μονο που δεν θα μπορεσω μαλλον να κανω λογω της ελλειψης νοσοκομειου στα 10 λεπτα θα ειναι να γεννησω στο σπιτι, διαφορετικα θα το εκανα. Να! Βρηκα κατι για το οποιο θα εμενα στην πολη.....μεχρι να γεννησω 

Καλά κ εγώ  σε χωριό πλέον μένω απλά είπα κάποια αρνητικά που μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Το αρνητικοτερο για μένα είναι το σχολείο. Αλλά εδώ που μένω ευτυχώς η κάθε τάξη κάνει ξεχωριστό μάθημα... Εσένα γιατί σου αρέσει το να κάνουν 2 τάξεις μαζί? Δεν πιστεύεις ότι ειναι δυσκολότερο για τα παιδια? Σε πολύ πολύ μικρό χωριό βέβαια δεν θα μπορούσα να ζήσω η αν ήταν πολύ μακριά από πόλη. Θα έκανα μόνο υποχώρηση αν ήταν παραθαλάσσιο. Θεωρώ πολύ τυχερούς τους ανθρώπους που ανοίγουν το παράθυρο κ βλέπουν θάλασσα, βέβαια να υπάρχουν κ γιατροί εκεί!

[Έσπερος]

Εγώ που αναφέρθηκα πρώτα στις επιλογές, το έκανα γιατί είδα μια τάση ρομαντικοποίησης, ότι ένα παιδί δεν χρεθαζεται τιποτα αν βλεπει τα λουλουδάκια να μεγαλωνουν κ μαζευει σκαθαρακια στους αγρούς. Η ζωή δεν ειναι μονο αυτα κ οι επιλογες δεν γινεται να ειναι μονο αυτες, αν θελουμε να μιλαμε για επιλογες κ οχι για προκαθορισμένες από εξωγενείς παράγοντες διαδρομές. Επίσης μέρος της συζήτησης γίνεται εκ του ασφαλούς με την έννοια ότι είναι άλλο να έχεις δοκιμάσει διαφορα κ να καταλήξεις συνειδητά σε ένα μέρος, με την πολυτέλεια ότι εσύ ο ίδιος έχεις τα εφόδια για να διευρύνεις τους ορίζοντες του παιδιού σου, άλλο να μένεις κάπου επειδή δεν σου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να κανεις ή να δεις κάτι άλλο. 

 

Γενικά πάντως εγώ είμαι υπέρ της ποικιλιας. Μ αρέσει να βλέπω τον μικρό να ονομάζει λουλούδια κ ζώα, είναι κ αυτό μια μορφή εγκυκλοπαιδικές γνωσης, από την άλλη όμως βγαίνει κάθε μέρα στο ίδιο μερος, αν θέλω κάτι διαφορετικό πρέπει να πάμε στη Χώρα με το αυτοκίνητο για να περπατησουμε στο λιμάνι (από θέμα επικινδυνότητας μαζί με ένα δίχρονο είναι σαν να προσπαθεις να περάσεις δρόμο μεγάλης κυκλοφοριας χωρίς φανάρι) ή στα στενά ή τον εμπορικό δρόμο, όπου όμως από το μεσημέρι κ μετά η κίνηση πέφτει γιατί εδώ οι ρυθμοι ειναο χαλαροι, οπότε αν θελω να δει κοσμο, δεν θα τον δει μεσημερι ή απογευμα που μπορω να τον παω βολτα. Εχουμε μονο δυο παιδικες χαρες, σύγχρονες  - βεβαια μεχρι να τις διαλύσουν τα γυμνασιόπαιδα, μια πλατεια κ ενα παρκάκι κ παιδότοπο μόνο καλοκαίρι (που δεν χρειάζεται), δεν υπάρχει baby swimming ουτε γυμναστηριο για μαμαδες κ μωρα, οποτε τι θα δει ενα παιδακι για να αλλαξει παραστασεις; καθε μερα τα ιδια κ τα ιδια κ το σ/κ εκδρομη σε καποιο χωριο. μια απο τα ιδια δηλαδή . ενω ενα παιδι στην Αθηνα πηγαινει καθε σ/κ σε παρασταση ή σε εκπαιδευτικο μουσείου ή οπουδήποτε αλλου. Οπως κ να το κανουμε, αλλους ορίζοντες θα εχει το δευτερο. Κι εγώ αν μέναμε τωρα στη γριτονια που μεγαλωσα συην Αθηνα, οταν ημουν λεχωνα θα επαιρνα καθε μερα υπ καροτσι κ θα ημουν εξω σε μαγαζια κ θα εβλεπα κινηση κ κοσμο αντι να κανω βολτες στα χωραφια κ να παρακαλαω να κανρι καλο καιρο να δω εναν ανθρωπο στο μπαλκονι  να μιλησω, γιατι τοτε δεν ειχα αυτοκίνητο για να βγαίνω μόνη μου. Έτσι δεν θα θυμόμουνα σαν εφιάλτη τιυς πρωτους μηνες. Καποια πραγνατα ειναι πιο σύνθετα απο τις απλές σχηματοποιήσεις. 

Just now, mama16 είπε:

Καλά κ εγώ  σε χωριό πλέον μένω απλά είπα κάποια αρνητικά που μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Το αρνητικοτερο για μένα είναι το σχολείο. Αλλά εδώ που μένω ευτυχώς η κάθε τάξη κάνει ξεχωριστό μάθημα... Εσένα γιατί σου αρέσει το να κάνουν 2 τάξεις μαζί? Δεν πιστεύεις ότι ειναι δυσκολότερο για τα παιδια? Σε πολύ πολύ μικρό χωριό βέβαια δεν θα μπορούσα να ζήσω η αν ήταν πολύ μακριά από πόλη. Θα έκανα μόνο υποχώρηση αν ήταν παραθαλάσσιο. Θεωρώ πολύ τυχερούς τους ανθρώπους που ανοίγουν το παράθυρο κ βλέπουν θάλασσα, βέβαια να υπάρχουν κ γιατροί εκεί!

Είναι πολύ καλύτερο λίγα παιδάκια κ ας κάνουν τις τάξεις  ένα δυο, παρα είκοσι κ βάλε σε κλασικο 6θεσιο. Κ η υλη ανα δυο ταξεις μοιαζει. Εξαλλου ειναι λιγα τα παιδια κ γινονται προσαρμογες. Για μεγαλυτερες βαθμιδες ειναι προβλημα πχ αν θες κ φροντιστηριο θα φευγεις ξημερωματα, κ μπορει να μενεις κ το μεσημερι για να κανρις μαθημα το απογευμα κ να γυρνάς βραδυ. 

[ninaki80]

2 ώρες πρίν, anemoni1989 είπε:

Καταρχάς για πυρετο μέχρι 4 μέρες δεν υπάρχει λόγος να πάρω την παιδίατρο... Το να χρειαστεί μια αντιβίωση κλπ είναι στα έκτακτα... Και κακά τα ψέματα, δεν συμβαίνει κάθε μέρα... Η μικρή μου είναι πλέον 1μιση, οπότε ούτε συμβουλές για φαγητό κλπ θα χρειαστω... Από δω και πέρα η βασική δουλεια της παιδιάτρου είναι να παρακολουθεί την ανάπτυξη του παιδιού και αν όλα βαίνουν καλώς...  Οπότε θα μας καλύπτει η δικιά μας, αφού θα είναι μια στο τόσο μετά τα 2 οι επαφές μας!! Ένα έκτακτο, στο αντιμετωπίζουν και στο κέντρο υγείας... Αν μη τι άλλο, μια αντιβίωση θα ξέρουν να δώσουν αν χρειάζεται..

βρε θα ξερουv vα δωσουv αλλα εγω σου λεω οτι κ για αυτη τηv αvτιβιωση δεv ξερεις αv πραγματικα τηv χρειαζετε . δηλαδη πχ στηv επαρχια μηv περιμεvεις vα σου καvουv τεστ γριπης θα σου δωσουv αvτιβιωση. Μηv περιμεvεις οτι θα σου πουv ααα ειvαι ιωση μηv παρει τιποτα θα σου δωσουv αvτιβιωση. εδω η παιδιατρος εχει τα μεσα vα καvει δυο εξετασεις παραπαvω κ vα παρεις το σωστο φαρμακο τηv σωστη ωρα στηv επαρχεια ειvαι ολα λιγο πολυ στηv δικη σου κριση . κ πιστεψε με θα καvει απειρες φορες πυρετο παvω απο τρεις μερες δεv ειvαι εκτακτο γεγοvος. Επισης οπως τωρα πηγες vοσοκομειο οτι ωρα σου παρεστει η αvαγκη στηv επαρχια κεvτρο υγειας με γιατρο μεσα δεv υπαρχει . Δηλαδη μπορει vα πας κεvτρο υγειας κ vα σου πουv σορρυ κοπελια ο γιατρος λειπει πηγαιvε στο κοvτιvοτερο vοσοκομειο. Δεv εχεις ιδεα τι σημαιvει γιατρος στηv επαρχια

μηv απλοποιεις κατι που δεv εχεις ζησει απο κοvτα

[kotsifikos]

Πάντως εξαρτάται σε ποια περιοχή της πρωτεύουσας ζει κάποιος, εγώ οκ δεν μένω κέντρο όμως η περιοχή που μένω έχει πάρα πολυ κόσμο, ειδικά το καλοκαίρι έχει πολυ φασαρία και κίνηση, για να παρκάρω μπορεί να ψάχνω και μία ώρα και, για τις δραστηριότητες του παιδιού μου θέλω ένα τρίωρο ενώ η δραστηριότητα του διαρκεί μία ώρα, γενικά έχει να κάνει με το τι δεδομένα έχει ο κάθε ένας στην ζωή μου, εμένα με έχει επηρεάσει πολύ και ο κακός γείτονας, που ώρες ώρες νιώθω την ανάγκη να πάω να ζήσω στο βουνό για να βρω την ησυχία μου!!χαχαχαχα!!!

Πάντως εγώ αν διάλεγα επαρχία θα διάλεγα Τρίκαλα, που είναι πολυ οργανωμένα τα πάντα εκεί, οπως είπα και πιο πάνω με έχει κουράσει η φασαρία της πόλης όμως δεν θα διάλεγα επαρχία που το παιδί μου θα πήγαινε από τα 15 στο καφενείο γιατί δεν θα είχε τι να κάνει!

Πάντως ο καθέ ένας μας έχει άλλη άποψη για το τι είναι ποιότητα ζωής, για μένα καλή ποιότητα ζωής έχω όταν φτάνω στην δουλειά μου γρήγορα, ποιότητα θα θεωρούσα αν εξυπηρετούσε και η γραμμή του μετρό εδώ που μένω καθώς θεωρώ πως είναι ένα πολυ βολικό μέσο μεταφοράς. Ποιότητα είναι να μπορώ να κοιμάμαι και να ξυπνάω χωρίς να ακούω τον απο κάτω τους επισκέπτες και την μουσική του, να πηγαίνω το παιδί μου στο ωδείο με τα πόδια, ή έστω να έχει ένα πάρκιν εκεί που πηγαίνουμε για κολύμβηση.

Για την φύση του έχω μάθει ήδη πολλά αφού πηγαίνουμε συχνά στο χωριό, και δεν χάνουμε ευκαιρία για εκδρομές.

 

Τελικά τώρα που τα γράφω συνειδητοποιώ πως δεν με κουράζει η πόλη αλλά ο τρόπος ζωής που έχω...χμμμ.

[Έσπερος]

3 ώρες πρίν, Lisbet είπε:

Και πάλι όμως, δεν ξέρω αν αξίζει να τρως την πίκρα του χειμώνα και μετά πρέπει να τη μοιράζεσαι με τα στίφη στα καλύτερα!

 

Αυτό στα νησιά είναι μεγάλη πίκρα γιατί όντως το καλοκαίρι δεν απολαμβάνεις τα πάντα. Οι ντόπιοι δουλεύουν σαν τρελοί. Βέβαια τον χειμώνα μπορούν να πάνε σε εξωτικά νησιά ή για σκι. Εμεις οι φτωχοί μη ντοπιοι αγανακτούμε διπλα γιατι δεν εχουμε κ κανενα οφελος απο τον τουρισμο κ ειναι κ ολα πανακριβα κ δεν μπορουμε να παμε πουθενα σχεδον. Αν ξέρεις μέρη πάντα βρίσκεις που να πας, αλλά άμα θέλεις μέρη με κόσμο, δύσκολο. Μην πω κ για το εξοργιστικό, την ανοιξη πχ ανοιγει το Μπιτς μπαρ κ μονο μασαζ απο γοητευτικούς λατίνους δεν σου φερνουν τζαμπα, για να πατησει το ποδι καποιος, κ με το που μπει Ιουνης, σου λεει τοσο η είσοδος κ χωρια η παραγγελια κ σε στραβοκοίτανε αν ξερουν οτι θα τη βγαλεις με σκετο φρεντο γιατι θα τους πιάσεις χωρο. 

[ninaki80]

Just now, Έσπερος είπε:

Εγώ που αναφέρθηκα πρώτα στις επιλογές, το έκανα γιατί είδα μια τάση ρομαντικοποίησης, ότι ένα παιδί δεν χρεθαζεται τιποτα αν βλεπει τα λουλουδάκια να μεγαλωνουν κ μαζευει σκαθαρακια στους αγρούς. Η ζωή δεν ειναι μονο αυτα κ οι επιλογες δεν γινεται να ειναι μονο αυτες, αν θελουμε να μιλαμε για επιλογες κ οχι για προκαθορισμένες από εξωγενείς παράγοντες διαδρομές. Επίσης μέρος της συζήτησης γίνεται εκ του ασφαλούς με την έννοια ότι είναι άλλο να έχεις δοκιμάσει διαφορα κ να καταλήξεις συνειδητά σε ένα μέρος, με την πολυτέλεια ότι εσύ ο ίδιος έχεις τα εφόδια για να διευρύνεις τους ορίζοντες του παιδιού σου, άλλο να μένεις κάπου επειδή δεν σου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να κανεις ή να δεις κάτι άλλο. 

 

Γενικά πάντως εγώ είμαι υπέρ της ποικιλιας. Μ αρέσει να βλέπω τον μικρό να ονομάζει λουλούδια κ ζώα, είναι κ αυτό μια μορφή εγκυκλοπαιδικές γνωσης, από την άλλη όμως βγαίνει κάθε μέρα στο ίδιο μερος, αν θέλω κάτι διαφορετικό πρέπει να πάμε στη Χώρα με το αυτοκίνητο για να περπατησουμε στο λιμάνι (από θέμα επικινδυνότητας μαζί με ένα δίχρονο είναι σαν να προσπαθεις να περάσεις δρόμο μεγάλης κυκλοφοριας χωρίς φανάρι) ή στα στενά ή τον εμπορικό δρόμο, όπου όμως από το μεσημέρι κ μετά η κίνηση πέφτει γιατί εδώ οι ρυθμοι ειναο χαλαροι, οπότε αν θελω να δει κοσμο, δεν θα τον δει μεσημερι ή απογευμα που μπορω να τον παω βολτα. Εχουμε μονο δυο παιδικες χαρες, σύγχρονες  - βεβαια μεχρι να τις διαλύσουν τα γυμνασιόπαιδα, μια πλατεια κ ενα παρκάκι κ παιδότοπο μόνο καλοκαίρι (που δεν χρειάζεται), δεν υπάρχει baby swimming ουτε γυμναστηριο για μαμαδες κ μωρα, οποτε τι θα δει ενα παιδακι για να αλλαξει παραστασεις; καθε μερα τα ιδια κ τα ιδια κ το σ/κ εκδρομη σε καποιο χωριο. μια απο τα ιδια δηλαδή . ενω ενα παιδι στην Αθηνα πηγαινει καθε σ/κ σε παρασταση ή σε εκπαιδευτικο μουσείου ή οπουδήποτε αλλου. Οπως κ να το κανουμε, αλλους ορίζοντες θα εχει το δευτερο. Κι εγώ αν μέναμε τωρα στη γριτονια που μεγαλωσα συην Αθηνα, οταν ημουν λεχωνα θα επαιρνα καθε μερα υπ καροτσι κ θα ημουν εξω σε μαγαζια κ θα εβλεπα κινηση κ κοσμο αντι να κανω βολτες στα χωραφια κ να παρακαλαω να κανρι καλο καιρο να δω εναν ανθρωπο στο μπαλκονι  να μιλησω, γιατι τοτε δεν ειχα αυτοκίνητο για να βγαίνω μόνη μου. Έτσι δεν θα θυμόμουνα σαν εφιάλτη τιυς πρωτους μηνες. Καποια πραγνατα ειναι πιο σύνθετα απο τις απλές σχηματοποιήσεις. 

συμφωvω απολυτα αv κ πηγα επαρχια συvειδητα κ μοvο απο επιλογη εχεις δικιο σε ολα. Δεv ειvαι τοσο απλοποιημεvα ολα. Εγω θα ελεγα σε καποιοv εvvοειτε vα φυγει για επαρχια αφου ειvαι σιγουρος οτι εχει καταλαβει αυτα τα προβληματα που οvτως υπαρχουv . 

[little lamb]

Κι αυτό με την ποιότητα ζωής που λέει η @kotsifikos πάντως είναι σύνθετο. Κι εγώ πχ όπως κι εκείνη θεωρώ ποιότητα ζωής το "παντού με τα πόδια-λιγη ώρα σε μετακινήσεις", ταυτόχρονα όμως θεωρώ ποιότητα ζωής και το να μην είσαι σε πολυκατοικία σε στενό. Εδώ στην ανατολική Αττική το ένα το έχουμε, το άλλο όχι. Ανοιχτή θέα με πράσινο κ θάλασσα αλλά μία ωρα στο αυτοκίνητο για να πας σε δουλειά στην Αθήνα (που "μειώνει" την ποιότητα ζωής). Μετά από αυτή τη μια ώρα όμως αντί να βλέπεις την απέναντι πολυκατοικία βλέπεις τη θέα. Οπότε και για τον ίδιο άνθρωπο είναι περίπλοκο το να ορίσει τελικά τι είναι ποιότητα ζωής.

[anemoni1989]

Just now, ninaki80 είπε:

βρε θα ξερουv vα δωσουv αλλα εγω σου λεω οτι κ για αυτη τηv αvτιβιωση δεv ξερεις αv πραγματικα τηv χρειαζετε . δηλαδη πχ στηv επαρχια μηv περιμεvεις vα σου καvουv τεστ γριπης θα σου δωσουv αvτιβιωση. Μηv περιμεvεις οτι θα σου πουv ααα ειvαι ιωση μηv παρει τιποτα θα σου δωσουv αvτιβιωση. εδω η παιδιατρος εχει τα μεσα vα καvει δυο εξετασεις παραπαvω κ vα παρεις το σωστο φαρμακο τηv σωστη ωρα στηv επαρχεια ειvαι ολα λιγο πολυ στηv δικη σου κριση . κ πιστεψε με θα καvει απειρες φορες πυρετο παvω απο τρεις μερες δεv ειvαι εκτακτο γεγοvος. Επισης οπως τωρα πηγες vοσοκομειο οτι ωρα σου παρεστει η αvαγκη στηv επαρχια κεvτρο υγειας με γιατρο μεσα δεv υπαρχει . Δηλαδη μπορει vα πας κεvτρο υγειας κ vα σου πουv σορρυ κοπελια ο γιατρος λειπει πηγαιvε στο κοvτιvοτερο vοσοκομειο. Δεv εχεις ιδεα τι σημαιvει γιατρος στηv επαρχια

μηv απλοποιεις κατι που δεv εχεις ζησει απο κοvτα

Επειδή 7 χρόνια εργαζομουν σε παιδίατρικο νοσοκομείο, να ξέρεις πως οι περισσότεροι παιδίατροι (και κατά κύριο λόγο αυτοί με τα ιατρεία στα ΒΠ και στη Γλυφάδα) δεν ήξεραν πού τους πάνε τα 4!!! Δεν λέω πως είναι ίδιο με το να μένεις δίπλα στο Παίδων, αλλά δεν είναι τόσο τραγικο όσο το περιγράφεις. Εξετάσεις μπορείς να κάνεις παντού πλέον, τα αντιδραστήρια υπάρχουν σε όλα τα εξεταστικα κέντρα. Ενώ όσον αφορά το τεστ γριππης που ανέφερες, δεν μας το κάναν ούτε στο μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας που είναι και κέντρο αναφοράς... Προσωπικά, θεωρώ πως αν είχα πάει σε κάποιο επαρχιακό νοσοκομείο θα είχα περισσότερες ελπίδες (η γιαγιά μου 85 χρόνων, χωρίς αλλά συμπτώματα παρά μόνο με πυρετο της έκαναν τεστ για κορωνοιο στην επαρχία σε νοσοκομείο που δεν είναι κέντρο αναφοράς, εμείς με πυρετο που επεμενε, βήχα και έντονη δύσπνοια, φύγαμε με οδηγίες για το σπίτι χωρίς τεστ!!!)!!! Και ν;ι, ισχύει αυτό που λες για το κέντρο υγείας, αλλά και πάλι το κοντινότερο νοσοκομείο είναι στα 5 λεπτά, ενώ στα 40 λεπτά είσαι σε 2 νοσοκομεία πόλεων... Πόση ώρα άραγε θες για να πας από την Πετρούπολη στον Ευαγγελισμό με αμάξι???? Μια ώρα μέσα στο νερό... Αν πέσεις σε ώρα αιχμής παραπάνω!!!