Ιδιωτικά σχολεία και επίπεδο εκπαίδευσης

[Unpluged]

On 28/1/2020 at 2:08 ΜΜ, g1g1 είπε:

Θα ήθελα να συζητήσουμε με όσους στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία με το ελληνικό σύστημα αν είναι τελικά ευχαριστημένοι με το επίπεδο εκπαίδευσης - προσοχής - εμβαθύνσης. 

 

Αν έχετε εμπειρία και με αντίστοιχα δημόσια σχολεία θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. 

 

Τελικά αξίζουν τα λεφτά τους;

 

 

Απαντώ κατευθείαν στην θεματοθέτρια γιατί κουράστηκα λίγο με αυτή την συζήτηση δημόσιο - ιδιωτικό σχολείο, με κάθε σεβασμό βέβαια σε όλες ακόμα έχουν την δύναμη να υποστηρίζουν με τόσο πάθος την μία ή την άλλη άποψη. 

 

Εγώ στέλνω τα παιδιά μου σε ιδιωτικό από τα 'καλά'. Είμαι πολύ ευχαριστημένη και για το επίπεδο εκπαίδευσης και για την προσοχή που δίνουν στα παιδιά αλλά και στην εμβάθυνση στα διάφορα ζητήματα. Τα παιδιά μου είναι μεγάλα βέβαια, είχαν τα πάνω και τους και τα κάτω τους, τα πρόσεξαν στο σχολείο δεν έχω κάποιο παράπονο. Πήραν από το σχολείο όσα μπορούσε το καθένα και στους τομείς που ήθελε. Πέρα από τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα τους που ανέπτυξαν επειδή έπρεπε να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον πολυπληθές και πολυσύνθετο, ο καθένας από τους δύο προσανατολίστηκε σε αυτά που πρόσφερε το σχολείο και ήταν του γούστου του, αλλά και στο βάθος που μπορούσε και επιθυμούσε. 

 

Επίσης έκαναν παρέες με παιδιά που είχαν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτά και τις ίδιες οικογενειακές αρχές. Υπήρχαν και τα άλλα παιδιά, πολύ διαφορετικά, έμαθαν να συμβιώνουν με σεβασμό αλλά δεν έκαναν παρέα όλοι με όλους. Πώς να γίνει αυτό άλλωστε με τόοοοοοοσα παιδιά. Το σχολείο είχε παροχές για κάθε παιδί. Είχε σαββατοκύριακα για σκι αλλά και συναυλίες κλασσικής μουσικής. 

 

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε παράπονα σε πολλά πράγματα, ούτε ότι όλα ήταν άψογα, σου λέω την επίγευση που μας έχει μείνει τώρα που ολοκληρώνουμε.  Πρέπει να σου πω βέβαια ότι κι εμείς δεν ήμασταν από τους γονείς που έβαλαν τα παιδιά μας στο 'σουπερ΄ σχολείο και μετά άρχισαν να αγχώνονται για το πώς θα 'βγάλουμε' τα λεφτά μας σε επιδόσεις και δραστηριότητες. Είμαστε πιο κουλ. Τα αφήσαμε να αναπτυχθούν, και να πάρουν ό,τι θέλουν από το περιβάλλον τους χωρίς άγχος. 

 

Εννοείται ότι ένα ιδιωτικό σχολείο πρέπει να προσφέρει κάτι περισσότερο από ένα δημόσιο. Και όλα προσφέρουν κάτι περισσότερο, ανάλογα με το τι ενδιαφέρει τους γονείς. Κάποιοι γονείς πχ θεωρούν πολύ σημαντική την ασφάλεια. Κάποιοι άλλοι την εξατομικευμένη αντιμετώπιση του παιδιού τους που ενδεχομένως να έχει μία ιδιαίτερη ανάγκη, κάποιοι άλλοι ένα απαιτητικό πρόγραμμα γιατί τι παιδί τους θέλει περισσότερα ερεθίσματα. Δεν είναι όλα τα ιδιωτικά το ίδιο, ενώ τα δημόσια  είναι λίγο πολύ τα ίδια, λίγα είναι στα υψηλά και χαμηλά άκρα ως προς την ποιότητα. 

 

Εννοείται άξιζε τα λεφτά του, αλλιώς θα σταματούσαμε να τα δίνουμε. Τώρα, αν άξιζε ΤΟΣΑ λεφτά δεν το ξέρω. Στην Ελλάδα όλα είναι υπερτιμολογημένα. Στο πλαίσιο αυτό, ναι άξιζαν τα λεφτά μας. 

 

Η γνώμη μου είναι ότι αν αυτή την συζήτηση την άνοιξες για να επιλέξεις σχολείο, θα πρέπει να την κάνεις για τα δύο τρία σχολεία που σε ενδιαφέρουν, με πολλές λεπτομέρειες...

 

Επεξεργάστηκαν 30 Ιανουαρίου,2020 by Unpluged

[Thean]

Δηλαδή εμείς στην επαρχία που δεν έχουμε ιδιωτικά σχολεία είμαστε όλοι καταδικασμενοι και αμόρφωτοι;Έλεος βρε παιδιά γιατί όλο αυτό το άγχος για την εκπαίδευση ,τα εφόδια και χίλια δυο άλλα θα τρελάνουν τα παιδιά μας στο τέλος.Και για την ιστορία και μένα ο άντρας μου είναι επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο αλλά δεν μας απασχολεί το  γεγονός ότι τα παιδιά  μας φοιτούν σε δημόσιο σχολειό.

[Βερενίκη]

θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι μία 'νόμιμη' επιλογή στην Ελλάδα. Και έχουμε ως γονείς κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τα παιδιά μας. Αν ήμασταν επαρχία ή αν δεν μας περίσσευαν χρήματα θα επιλέγαμε κάτι άλλο φυσικά και φυσικά τα παιδιά μας δεν θα έμενα αγράμματα. Αλλά δεν προσβάλλουμε κανέναν με την επιλογή μας και έχω βαρεθεί να απολογούμαι κι εδώ και αλλού γιατί αγοράζω κάτι που μου παρέχετε δωρεάν.

Και όχι δεν αγοράζουμε βαθμούς, αντίθετα θέλουμε αξιοπρεπή αντιμετώπιση του παιδιού, έλλειψη ανατροπών στο οικογενειακο πρόγραμμα, έλεγχο, συνέπεια, αξιολόγηση και παροχές. Θέλουμε μουσικό που να κάνει μουσική, γυμναστή που να κάνει γυμναστική, καθηγητές και δασκάλους σε όλα τα μαθήματα από την αρχή της χρονιάς, βιβλιοθήκη, αυλή που το παιδί να μπορεί να τρέξει και να παίξει μπάλα, καθαρές τουαλέτες και καθημερινό πρόγραμμα από τις 11 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 15 Ιουνίου. 

Αυτά, g1g1, για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, τα προσφέρουν ΟΛΑ τα ιδιωτικά. Αυτά αγοράζεις πρώτα πρώτα, είναι το βασικό πακέτο. Τώρα τα παραπάνω για μένα κρίνονται κατά περίπτωση. Ναι, το δημοτικό που πήγαιναν τα παιδιά μας είχε ό,τι θέλαμε. Καλή δουλειά στις ξένες γλώσσες, έφτασαν στην στ δημοτικού σε ένα Α2 στα αγγλικά και τα γαλλικά μέσα στο σχολείο χωρίς ιδιαίτερο. Κάποια παιδιά που τα βοήθησαν οι γονείς τους, πήγαν παραπάνω. Οργανωμένο πρόγραμμα, καλή διδασκαλία αυτών που λέμε δευτερεύοντα μαθήματα και που είναι πραγματικά η 'κουλτούρα' πχ. η μουσική ή τα καλλιτεχνικά διδάσκονταν πολύ σωστά και τα παιδιά, ακόμα και αυτά που δεν είχαν κάποιο ταλέντο ήρθαν σε επαφή με τις τέχνες.  Είχε ένα ωραίο και ευρύχωρο περιβάλλον, ηλιόλουστες τάξεις, τα έμαθαν να είναι ευγενικά, τα ευαισθητοποίησαν για κοινωνικά θέματα, νομίζω κάναμε μία καλή επιλογή. Υπήρχαν και αυτά που λέμε 'δύσκολα' παιδιά, οι δάσκαλοι δούλεψαν μαζί τους, οι γονείς συνεργάστηκαν, έγινε η σωστή διαχείριση μέσα και έξω από την τάξη. Για μένα και τον άντρα μου είχε σημασία να μην είναι ένα σχολείο που γκετοποιεί τα παιδιά (πχ. μόνο καλοί μαθητές, μόνο ήσυχα παιδιά). Θέλαμε ένα σχολείο που να μπορεί να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο παιδί χωρίς να καταφύγει στην γνωστή μέθοδο, δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, 'σπάω τα νεύρα στους γονείς μέχρι να το πάρουν να φύγουν'.

ήταν ένα μεσαίο ιδιωτικό σχολείο, γειτονιάς μπορώ να πω. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε να πάνε σε κάποιο μεγάλο, εξαιρετικό σχολείο, αλλά τελικά μείναμε στα οικεία και στα  σίγουρα. Δεν ξέρω αν βοήθησα.

 

Επεξεργάστηκαν 2 Φεβρουαρίου,2020 by Βερενίκη

[g1g1]

6 hours ago, Βερενίκη said:

θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι μία 'νόμιμη' επιλογή στην Ελλάδα. Και έχουμε ως γονείς κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τα παιδιά μας. Αν ήμασταν επαρχία ή αν δεν μας περίσσευαν χρήματα θα επιλέγαμε κάτι άλλο φυσικά και φυσικά τα παιδιά μας δεν θα έμενα αγράμματα. Αλλά δεν προσβάλλουμε κανέναν με την επιλογή μας και έχω βαρεθεί να απολογούμαι κι εδώ και αλλού γιατί αγοράζω κάτι που μου παρέχετε δωρεάν.

Και όχι δεν αγοράζουμε βαθμούς, αντίθετα θέλουμε αξιοπρεπή αντιμετώπιση του παιδιού, έλλειψη ανατροπών στο οικογενειακο πρόγραμμα, έλεγχο, συνέπεια, αξιολόγηση και παροχές. Θέλουμε μουσικό που να κάνει μουσική, γυμναστή που να κάνει γυμναστική, καθηγητές και δασκάλους σε όλα τα μαθήματα από την αρχή της χρονιάς, βιβλιοθήκη, αυλή που το παιδί να μπορεί να τρέξει και να παίξει μπάλα, καθαρές τουαλέτες και καθημερινό πρόγραμμα από τις 11 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 15 Ιουνίου. 

Αυτά, g1g1, για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, τα προσφέρουν ΟΛΑ τα ιδιωτικά. Αυτά αγοράζεις πρώτα πρώτα, είναι το βασικό πακέτο. Τώρα τα παραπάνω για μένα κρίνονται κατά περίπτωση. Ναι, το δημοτικό που πήγαιναν τα παιδιά μας είχε ό,τι θέλαμε. Καλή δουλειά στις ξένες γλώσσες, έφτασαν στην στ δημοτικού σε ένα Α2 στα αγγλικά και τα γαλλικά μέσα στο σχολείο χωρίς ιδιαίτερο. Κάποια παιδιά που τα βοήθησαν οι γονείς τους, πήγαν παραπάνω. Οργανωμένο πρόγραμμα, καλή διδασκαλία αυτών που λέμε δευτερεύοντα μαθήματα και που είναι πραγματικά η 'κουλτούρα' πχ. η μουσική ή τα καλλιτεχνικά διδάσκονταν πολύ σωστά και τα παιδιά, ακόμα και αυτά που δεν είχαν κάποιο ταλέντο ήρθαν σε επαφή με τις τέχνες.  Είχε ένα ωραίο και ευρύχωρο περιβάλλον, ηλιόλουστες τάξεις, τα έμαθαν να είναι ευγενικά, τα ευαισθητοποίησαν για κοινωνικά θέματα, νομίζω κάναμε μία καλή επιλογή. Υπήρχαν και αυτά που λέμε 'δύσκολα' παιδιά, οι δάσκαλοι δούλεψαν μαζί τους, οι γονείς συνεργάστηκαν, έγινε η σωστή διαχείριση μέσα και έξω από την τάξη. Για μένα και τον άντρα μου είχε σημασία να μην είναι ένα σχολείο που γκετοποιεί τα παιδιά (πχ. μόνο καλοί μαθητές, μόνο ήσυχα παιδιά). Θέλαμε ένα σχολείο που να μπορεί να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο παιδί χωρίς να καταφύγει στην γνωστή μέθοδο, δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, 'σπάω τα νεύρα στους γονείς μέχρι να το πάρουν να φύγουν'.

ήταν ένα μεσαίο ιδιωτικό σχολείο, γειτονιάς μπορώ να πω. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε να πάνε σε κάποιο μεγάλο, εξαιρετικό σχολείο, αλλά τελικά μείναμε στα οικεία και στα  σίγουρα. Δεν ξέρω αν βοήθησα.

 

Με βοήθησες αρκετά μπορώ να πω! Μπορώ να μάθω το σχολείο σας σε πμ; Σε ευχαριστώ πολύ!

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, Βερενίκη είπε:

θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η ιδιωτική εκπαίδευση είναι μία 'νόμιμη' επιλογή στην Ελλάδα. Και έχουμε ως γονείς κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε ότι είναι η καλύτερη επιλογή για τα παιδιά μας. Αν ήμασταν επαρχία ή αν δεν μας περίσσευαν χρήματα θα επιλέγαμε κάτι άλλο φυσικά και φυσικά τα παιδιά μας δεν θα έμενα αγράμματα. Αλλά δεν προσβάλλουμε κανέναν με την επιλογή μας και έχω βαρεθεί να απολογούμαι κι εδώ και αλλού γιατί αγοράζω κάτι που μου παρέχετε δωρεάν.

Και όχι δεν αγοράζουμε βαθμούς, αντίθετα θέλουμε αξιοπρεπή αντιμετώπιση του παιδιού, έλλειψη ανατροπών στο οικογενειακο πρόγραμμα, έλεγχο, συνέπεια, αξιολόγηση και παροχές. Θέλουμε μουσικό που να κάνει μουσική, γυμναστή που να κάνει γυμναστική, καθηγητές και δασκάλους σε όλα τα μαθήματα από την αρχή της χρονιάς, βιβλιοθήκη, αυλή που το παιδί να μπορεί να τρέξει και να παίξει μπάλα, καθαρές τουαλέτες και καθημερινό πρόγραμμα από τις 11 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 15 Ιουνίου. 

Αυτά, g1g1, για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, τα προσφέρουν ΟΛΑ τα ιδιωτικά. Αυτά αγοράζεις πρώτα πρώτα, είναι το βασικό πακέτο. Τώρα τα παραπάνω για μένα κρίνονται κατά περίπτωση. Ναι, το δημοτικό που πήγαιναν τα παιδιά μας είχε ό,τι θέλαμε. Καλή δουλειά στις ξένες γλώσσες, έφτασαν στην στ δημοτικού σε ένα Α2 στα αγγλικά και τα γαλλικά μέσα στο σχολείο χωρίς ιδιαίτερο. Κάποια παιδιά που τα βοήθησαν οι γονείς τους, πήγαν παραπάνω. Οργανωμένο πρόγραμμα, καλή διδασκαλία αυτών που λέμε δευτερεύοντα μαθήματα και που είναι πραγματικά η 'κουλτούρα' πχ. η μουσική ή τα καλλιτεχνικά διδάσκονταν πολύ σωστά και τα παιδιά, ακόμα και αυτά που δεν είχαν κάποιο ταλέντο ήρθαν σε επαφή με τις τέχνες.  Είχε ένα ωραίο και ευρύχωρο περιβάλλον, ηλιόλουστες τάξεις, τα έμαθαν να είναι ευγενικά, τα ευαισθητοποίησαν για κοινωνικά θέματα, νομίζω κάναμε μία καλή επιλογή. Υπήρχαν και αυτά που λέμε 'δύσκολα' παιδιά, οι δάσκαλοι δούλεψαν μαζί τους, οι γονείς συνεργάστηκαν, έγινε η σωστή διαχείριση μέσα και έξω από την τάξη. Για μένα και τον άντρα μου είχε σημασία να μην είναι ένα σχολείο που γκετοποιεί τα παιδιά (πχ. μόνο καλοί μαθητές, μόνο ήσυχα παιδιά). Θέλαμε ένα σχολείο που να μπορεί να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο παιδί χωρίς να καταφύγει στην γνωστή μέθοδο, δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, 'σπάω τα νεύρα στους γονείς μέχρι να το πάρουν να φύγουν'.

ήταν ένα μεσαίο ιδιωτικό σχολείο, γειτονιάς μπορώ να πω. Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε να πάνε σε κάποιο μεγάλο, εξαιρετικό σχολείο, αλλά τελικά μείναμε στα οικεία και στα  σίγουρα. Δεν ξέρω αν βοήθησα.

 

 

Nομίζω ότι έχεις μία υγιέστατη προσέγγιση επί του θέματος, που κανείς ποτέ δε θα κατηγορούσε  Εννοείται ότι τα ιδιωτικά σχολεία μπορεί να ταιριάζουν εξαιρετικά σε πολλές οικογένειες, και πολύ καλά κάνουν.

[Melia13]

11 ώρες πρίν, Βερενίκη είπε:

Υπήρχαν και αυτά που λέμε 'δύσκολα' παιδιά, οι δάσκαλοι δούλεψαν μαζί τους, οι γονείς συνεργάστηκαν, έγινε η σωστή διαχείριση μέσα και έξω από την τάξη. Για μένα και τον άντρα μου είχε σημασία να μην είναι ένα σχολείο που γκετοποιεί τα παιδιά (πχ. μόνο καλοί μαθητές, μόνο ήσυχα παιδιά). Θέλαμε ένα σχολείο που να μπορεί να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο παιδί χωρίς να καταφύγει στην γνωστή μέθοδο, δημοσίων και ιδιωτικών σχολείων, 'σπάω τα νεύρα στους γονείς μέχρι να το πάρουν να φύγουν'.

Αν και αποφοιτη δημοσιου σχολειου οπου επισης εστειλα και τα παιδια μου (σε σχετικα καλο προαστειο της Αθηνας) , θα συμφωνησω απολυτα για τα πλεονεκτηματα που ανεφερες των ιδιωτικων εναντι των δημοσιων. Τα δημοσια βεβαια εχουν απο παιδια καθηγητων πολυτεχνειου οι οποιοι τα στελνουν απο αποψη  μεχρι παιδια με μαθησιακες δυσκολιες και  στις περισσοτερες περιοχες και μεταναστων. Η βαρυτητα που δινουν στις ξενες γλωσσες και στα καλλιτεχνικα επαφιεται στο μερακι του καθηγητη. Στο μονο που διαφωνω ειναι στο ξεσκαρταρισμα των υποψηφιων μαθητων στα ιδιωτικα. Δεν τους διωχνουν γιατι εξαρχης δεν τους δεχονται καν. Μαθητες με μαθησιακα , δυσλεκτικα και με οχι καλες επιδοσεις δεν προτιμουνται. Ετσι δημιουργειται μια σχετικη "ελιτ" η οποια θα βοηθησει και στη διαφημιση των επιτυχιων στις πανελληνιες . Αλλα επιχειρησεις ειναι οποτε δεκτο, ηθικο ισως οχι, αλλα νομιμο.

[g1g1]

Just now, Melia13 said:

Αν και αποφοιτη δημοσιου σχολειου οπου επισης εστειλα και τα παιδια μου (σε σχετικα καλο προαστειο της Αθηνας) , θα συμφωνησω απολυτα για τα πλεονεκτηματα που ανεφερες των ιδιωτικων εναντι των δημοσιων. Τα δημοσια βεβαια εχουν απο παιδια καθηγητων πολυτεχνειου οι οποιοι τα στελνουν απο αποψη  μεχρι παιδια με μαθησιακες δυσκολιες και  στις περισσοτερες περιοχες και μεταναστων. Η βαρυτητα που δινουν στις ξενες γλωσσες και στα καλλιτεχνικα επαφιεται στο μερακι του καθηγητη. Στο μονο που διαφωνω ειναι στο ξεσκαρταρισμα των υποψηφιων μαθητων στα ιδιωτικα. Δεν τους διωχνουν γιατι εξαρχης δεν τους δεχονται καν. Μαθητες με μαθησιακα , δυσλεκτικα και με οχι καλες επιδοσεις δεν προτιμουνται. Ετσι δημιουργειται μια σχετικη "ελιτ" η οποια θα βοηθησει και στη διαφημιση των επιτυχιων στις πανελληνιες . Αλλα επιχειρησεις ειναι οποτε δεκτο, ηθικο ισως οχι, αλλα νομιμο.

Μια χαρά τους διώχνουν γιατί μπορεί να αστοχήσουν στην "συνέντευξη"

[Βερενίκη]

πρίν από 30 λεπτά , Melia13 είπε:

 Στο μονο που διαφωνω ειναι στο ξεσκαρταρισμα των υποψηφιων μαθητων στα ιδιωτικα. Δεν τους διωχνουν γιατι εξαρχης δεν τους δεχονται καν. Μαθητες με μαθησιακα , δυσλεκτικα και με οχι καλες επιδοσεις δεν προτιμουνται. Ετσι δημιουργειται μια σχετικη "ελιτ" η οποια θα βοηθησει και στη διαφημιση των επιτυχιων στις πανελληνιες . Αλλα επιχειρησεις ειναι οποτε δεκτο, ηθικο ισως οχι, αλλα νομιμο.

 

Εγώ το μόνο που είπα είναι ότι το σχολείο που επιλέξαμε ΕΜΕΙΣ έχει υποδομή και για παιδιά που θα εμφανίσουν κάποιο μαθησιακό πρόβλημα. Το επιλέξαμε έτσι επειδή μας ενδιέφερε προσωπικά. Πολύ λίγα μαθησιακά προβλήματα φαίνονται στο νηπιαγωγείο και αν το σχολείο δεν μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά καλά κάνει και δεν τα δέχεται. Τα περισσότερα θεματάκια προκύπτουν (ή και λύνονται βέβαια) στην συνέχεια. Δεν ξέρω τι κάνουν τα περισσότερα σχολεία, εγώ ξέρω ότι τα καλά σχολεία έχουν υποδομές για τις περιπτώσεις αυτές. Το δικό μας είχε πάντως.

Τώρα λες για 'ελίτ' -πνευματική να υποθέσω- και γελάω γιατί φέρνω στο νου μου τους συμμαθητές των παιδιών μου. Μια μικτή τάξη ήταν, με τους καλούς, τους κακούς και τους μέτριους.

 

Αυτό που κάνουν κάποια ιδιωτικά είναι να προσφέρουν ένα πολύ βαρύ εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα παιδιά, ώστε αν κάποιο παιδάκι δυσκολεύεται, να μην μπορεί να το ακολουθήσει. Ε αυτό το καταλαβαίνει ο γονιός και, αν θέλει το καλό του παιδιού του , δεν το πάει εκεί. 

Θυμάμαι όταν ψάχναμε, πήγαμε και σε σχολείο που μας έλεγε ότι τέλος του νηπιαγωγείο το παιδί θα ξέρει να γράφει και να διαβάζει. Ε, δεν ήταν για το δικό μας παιδί, που τώρα βέβαια είναι πολύ καλός μαθητής αλλά στα 6 του ήταν λίγο 'αδιάφορος' για να το πω ευγενικά. 

 

Γι αυτό είπα ότι πέραν από τα βασικά, στη συνέχεια επιλέγεις ανάλογα με τις ανάγκες σου. 

 

 

[Έσπερος]

Just now, Βερενίκη είπε:

Μια μικτή τάξη ήταν, με τους καλούς, τους κακούς και τους μέτριους.

Το τι είναι μικτή τάξη είναι πολύ ασαφές και γενικό. Μια μικτή τάξη ενός μέτριου ιδιωτικού, μπορεί να είναι χαμηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη ενός καλού δημόσιου σχολείου "καλής" περιοχής, αλλά σίγουρα είναι υψηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη μιας απλής γειτονιάς αστικού κέντρου ή ημιαστικής περιοχής, όπου βρίσκεις και παιδιά σχεδόν αναλφάβητα (όχι λόγω καταγωγής ή οικογενειακού περιβάλλοντος, απλώς η μαθησιακή τους εξέλιξη σταμάτησε κάπου στην 3η-4η δημοτικού). Τέτοια παιδιά προφανώς δεν θα βρεις σε ένα ιδιωτικό. 

[ΑΡΓΚ]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Το τι είναι μικτή τάξη είναι πολύ ασαφές και γενικό. Μια μικτή τάξη ενός μέτριου ιδιωτικού, μπορεί να είναι χαμηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη ενός καλού δημόσιου σχολείου "καλής" περιοχής, αλλά σίγουρα είναι υψηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη μιας απλής γειτονιάς αστικού κέντρου ή ημιαστικής περιοχής, όπου βρίσκεις και παιδιά σχεδόν αναλφάβητα (όχι λόγω καταγωγής ή οικογενειακού περιβάλλοντος, απλώς η μαθησιακή τους εξέλιξη σταμάτησε κάπου στην 3η-4η δημοτικού). Τέτοια παιδιά προφανώς δεν θα βρεις σε ένα ιδιωτικό. 

 

Φυσικά και θα βρεις, αλλα θα τα διώξουν. Τα ακριβά ιδιωτικά κάνουν ένα ξεσκαρτάρισμα, ειδικά στο Λύκειο που πρέπει να φτιάξουν τα ποσοστά τους σε επιτυχίες για την τριτοβάθμια, εγχώρια ή μη. Οπότε αυτά τα παιδιά που δεν τραβάνε με τίποτα, αν δεν έχουν φοβερά γερό μέσο,  "ενθαρρύνονται" να αλλάξουν σχολείο.

[Βερενίκη]

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

Το τι είναι μικτή τάξη είναι πολύ ασαφές και γενικό. Μια μικτή τάξη ενός μέτριου ιδιωτικού, μπορεί να είναι χαμηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη ενός καλού δημόσιου σχολείου "καλής" περιοχής, αλλά σίγουρα είναι υψηλότερου επιπέδου από μια μικτή τάξη μιας απλής γειτονιάς αστικού κέντρου ή ημιαστικής περιοχής, όπου βρίσκεις και παιδιά σχεδόν αναλφάβητα (όχι λόγω καταγωγής ή οικογενειακού περιβάλλοντος, απλώς η μαθησιακή τους εξέλιξη σταμάτησε κάπου στην 3η-4η δημοτικού). Τέτοια παιδιά προφανώς δεν θα βρεις σε ένα ιδιωτικό. 

 

 

Εγώ μιλάω πάλι για το δικό μας σχολείο και την σύνθεση του δικού μας τμήματος. 

Και μάλιστα απορώ για την σιγουριά σου, εκτος αν υπάρχει κάποια μελέτη για την ανθρωπογεωγραφία των σχολείων, την οποία εγώ αγνοώ. 

 

[Έσπερος]

 

Just now, Βερενίκη είπε:

 

 

Εγώ μιλάω πάλι για το δικό μας σχολείο και την σύνθεση του δικού μας τμήματος. 

Και μάλιστα απορώ για την σιγουριά σου, εκτος αν υπάρχει κάποια μελέτη για την ανθρωπογεωγραφία των σχολείων, την οποία εγώ αγνοώ. 

 

Είμαι σίγουρη γιατί νομίζω ότι άνθρωπος που δεν έχει διδάξει σε σχολείο δεν μπορεί να φανταστεί σε τι ακριβώς κατάσταση άγνοιας αναφέρομαι. Κι εγώ αν δεν έκανα αυτή τη δουλειά προφανώς δεν θα το γνώριζα., εδώ συνάδελφοι του Λυκείου δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς εννοούμε, πιστεύουν απλώς ότι οι πιο τραγικές καταστάσεις που φτάνουν στα λύκειά τους είναι μαθητές που τους περνούσαμε χαριστικά στο Γυμνάσιο γιατί δεν κάνουμε σοβαρή δουλειά, δεν φαντάζονται ότι εμείς τους παραλάβαμε σε κατάσταση επιπέδου γραφής και ανάγνωσης πρώτων τάξεων δημοτικού και αν. Ε δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένα σοβαρό ιδιωτικό τέτοιες περιπτώσεις θα τις αφήσει να διαιωνίζονται. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να κάνει κάτι εξατομικευμένο ή δεν παρακινήσει τους γονείς να βρουν τις αιτίες και να ζητήσουν κάποια βοήθεια, λογικά δεν θα τους δεχτεί στο Γυμνάσιο, εκτός πια αν μιλάμε για σχολείο που εγγράφει τον οποιονδήποτε για να έχει πελάτες. 

 

Εξαλλου δεν είναι προσβλητικό το να λέω ότι είναι πολύ σχετικό το τι εννοούμε μικτή τάξη. Αυτό ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και πολλά σχολεία για διαφόρους λόγους, δεν είναι ενδεικτικά του μέσου όρου. Ασχέτως αν είναι δημόσια, ιδιωτικά, πειραματικά ή πρότυπα. 

[ΑΡΓΚ]

Σε ένα ιδιωτικό σχολείο που εξυπηρετεί παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές ανάγκες, υπάρχει ένας εντελώς άλλος ορισμός του τι είναι μαθησιακή δυσκολία και ειδική ανάγκη. Δεν το λέω σαν μομφή απαραίτητα, στο κάτω κάτω είναι μία επιχείρηση. Και δεν μπορεί να δυσαρεστήσει την πλειοψηφία των πελατών, που δεν θέλουν μαζί με το παιδί τους ένα συμμαθητή που δεν μπορεί να μείνει σε καρέκλα, είναι επιθετικός, δεν μιλά, έχει ακράτεια κλπ. Περιστατικά που φυσικά και γίνονται δεκτά στις τάξεις των δημοσίων σχολείων. Η μαθησιακή δυσκολία δεν είναι μόνο το ότι το παιδί γράφει το ε σαν 3 ή ότι χρειάζεται παραπάνω χρόνο για να παραδώσει το γραπτό, υπάρχουν και οι μαθητές που δεν μπορουν να εκφραστούν λεκτικά, που γίνονται επιθετικοί αν κάποιος παραβιάσει τον προσωπικό τους χώρο, που έχουν τικ που ενοχλούν τους υπόλοιπους, που έχουν ατυχήματα στην τουαλέτα κλπ. Ο ορισμός της μικτής τάξη για το δημόσιο σχολείο μπορεί να έχει άνετα 1-2 παιδιά με αυτισμό, 2-3 αλλοδαπούς με δυσκολία στη γλώσσα και κάποιο παιδί τόσο παραμελημένο που δεν έχει καν τετράδιο. Δεν το λέω σαν "κατάντια" του δημοσίου, ίσα ίσα το θεωρώ τεράστια επιτυχία ότι παιδιά που ήταν δακτυλοδεικτούμενα όταν ήμουν εγώ μαθήτρια, πλέον είναι τόσο ενσωματωμένα που κανένα παιδάκι δεν παραξενεύεται από την συνύπαρξη.

[Unpluged]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

...... κάποιο παιδί τόσο παραμελημένο που δεν έχει καν τετράδιο. 

 

Εσύ λες αυτό παραμελημένο κι εγώ λέω το άλλο που πηγαινοέρχεται στα πάρτι με ταξί από τα 8 και τόσα χρόνια δεν έχουμε δει τους γονείς του.....

Το ίδιο δύσκολο είναι να ενσωματωθούν και τα δύο.....

[Έσπερος]

πρίν από 52 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Σε ένα ιδιωτικό σχολείο που εξυπηρετεί παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή ειδικές ανάγκες, υπάρχει ένας εντελώς άλλος ορισμός του τι είναι μαθησιακή δυσκολία και ειδική ανάγκη. Δεν το λέω σαν μομφή απαραίτητα, στο κάτω κάτω είναι μία επιχείρηση. Και δεν μπορεί να δυσαρεστήσει την πλειοψηφία των πελατών, που δεν θέλουν μαζί με το παιδί τους ένα συμμαθητή που δεν μπορεί να μείνει σε καρέκλα, είναι επιθετικός, δεν μιλά, έχει ακράτεια κλπ. Περιστατικά που φυσικά και γίνονται δεκτά στις τάξεις των δημοσίων σχολείων. Η μαθησιακή δυσκολία δεν είναι μόνο το ότι το παιδί γράφει το ε σαν 3 ή ότι χρειάζεται παραπάνω χρόνο για να παραδώσει το γραπτό, υπάρχουν και οι μαθητές που δεν μπορουν να εκφραστούν λεκτικά, που γίνονται επιθετικοί αν κάποιος παραβιάσει τον προσωπικό τους χώρο, που έχουν τικ που ενοχλούν τους υπόλοιπους, που έχουν ατυχήματα στην τουαλέτα κλπ. Ο ορισμός της μικτής τάξη για το δημόσιο σχολείο μπορεί να έχει άνετα 1-2 παιδιά με αυτισμό, 2-3 αλλοδαπούς με δυσκολία στη γλώσσα και κάποιο παιδί τόσο παραμελημένο που δεν έχει καν τετράδιο. Δεν το λέω σαν "κατάντια" του δημοσίου, ίσα ίσα το θεωρώ τεράστια επιτυχία ότι παιδιά που ήταν δακτυλοδεικτούμενα όταν ήμουν εγώ μαθήτρια, πλέον είναι τόσο ενσωματωμένα που κανένα παιδάκι δεν παραξενεύεται από την συνύπαρξη.

Σχετικό είναι το ποσο έχουν ένσωματωθει, γιατί συχνά είναι κ τα πρώτα υποψηφια θυματα bullying. ή εστω τα παιδια που κανεις δεν κανει παρεα. αλλα οντως ειναι σημαντικο τι οτι συνυπαρχουν, σέβομαι βεβαια οτι δεν θεωρουν τοσο σημαντική ή αναγκαια αυτη τη συνύπαρξη με τα δικα τους παιδια ολοι οι γονεις. εγω απο τη δικη μου προσωπικη εμπειρεια παντως, που απ το γυμνάσιο της γειτονιας πηγα σε πειραματικό, επιμενω οτι εμενα δεν μου εκανε καλο στην ευρύτερη κοινωνικη μου παιδεια το οτι ημουν σ ενα πιο επίλεκτο περιβαλλον. και το ιδιο νιωθει κ η αδερφη μου. οσες φορες στη διυλεια μας χρειαστηκε να συνεννοηθουμε με ανθρώπους διαφορετικών μορφωτικών και κοινωνικων  περιβαλλοντων, δυσκολευτήκαμε παρα πολυ και σιγουρα οφείλεται και  στην υπερβολικη φροντιδα να εχουμε τις "σωστες" παρεες.

[Αννα 35]

Τα παιδιά μας φοιτούν σε γνωστό ιδιωτικό σχολείο και θα παραμείνουν σε αυτό έως και το τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι λόγοι που επιλέξαμε το συγκεκριμένο σχολείο δεν αφορούν το "επίπεδο" εκπαίδευσης, αλλά το σύστημα αυτό καθεαυτό και πάλι όχι επειδή το προτιμούμε έναντι του ελληνικού, αλλά για άλλους δικούς μας λόγους.

 

Στην περίπτωση που δεν θα συνέτρεχαν αυτοί, θα επιλέγαμε δημόσιο σχολείο. Οι γονείς μου είναι πανεπιστημιακοί και το ζήτημα της παιδείας και της εκπαίδευσης ήταν πάντοτε ψηλά στην ιεραρχία της οικογένειας μας και επέλεξαν να φοιτησουμε σε δημόσιο σχολείο. Τόσο εγώ, όσο και η αδερφή μου έχουμε διδακτορικά διπλώματα και τα BSc μας κτηθηκαν σε ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια.

 

Που κερδίζει κανείς από το ιδιωτικό σχολείο, μιλώντας για εκείνα που ακολουθούν το ελληνικό πρόγραμμα σπουδών; Καθαρά σε πρακτικό επίπεδο (ποιότητα χώρων, διευρυμένο ωράριο, λιγότερες απουσίες εκπαιδευτικών, κοκ). Γνωστικά δεν είμαι βεβαία, ότι κερδίζουν πολλά περισσότερα, κοινωνικά μάλιστα θεωρώ πως χάνουν πάρα πολλά.

 

Σε ο,τι έχει ειπωθεί σε σχέση με την αδιαφορία των γονέων στην περίπτωση που επιλέξουν δημόσιο σχολείο για την εκπαίδευση ή την παιδεία των παιδιών τους, γνωρίζω αρκετούς συνομήλικούς μου, οι οποίοι αποφοίτησαν από ιδιωτικά σχολεία, δεν κατάφεραν να εισαχθούν σε ελληνικό πανεπιστήμιο, απέκτησαν το bachelor τους στο εξωτερικό με μεγάλες δυσκολίες και από άποψη παιδείας μπορώ να τους συγκρίνω με ανθρώπους, οι οποίοι ούτε σε ιδιωτικό σχολείο φοίτησαν, ούτε πανεπιστημιακή εκπαίδευση απέκτησαν και οι οποίοι τους "νικούν" κατά κράτος.

[g1g1]

Αφήνω αυτό εδώ, το διάβασα πρόσφατα και σχετίζεται με το θέμα της ανάρτησης..

 

https://www.ipaidia.gr/paideia/sindesmos-idiotikon-sxoleion-oi-mathites-ton-ellinikon-idiotikon-proigountai-kata-2-ekpaideutika-eti

[ΑΡΓΚ]

Αναρρωτιέμαι πόσο αντιπροσωπευτικό είναι το δείγμα, δεδομένου του εύρους των συνθηκών από δημόσιο σε δημόσο σχολείο. Πιθανότατα δηλαδή αν συγκρίνεις και περιφέρειες της χώρας ή και γειτονιές να βγάλεις τεράστειες διαφορές μεταξύ τους.

[Nefeli2014]

Εγώ έχω τελειώσει δημόσιο αλλά πήγα και σε ιδιωτικό κάποια χρόνια και δεν μου άρεσε. Έμαθα περισσότερο στο δημόσιο αλλά εμένα μου ταίριαξε, κουμπωσα που λέμε, καλυτερα. Εγώ είχα ζητήσει από τους γονείς να φύγω και ήταν πολύ καλή επιλογή. Από φίλους μου σε εκείνο το σχολείο ελάχιστοι πέρασαν με την αξία τους πανελλαδικές, οι πιο πολλοί έφυγαν έξω με τα λεφτά του μπαμπα. Εγώ επειδή ήμουν και λίγο επαναστατική σαν έφηβη ήθελα να "αποδείξω" ότι μπορώ να κάνω πολλά χωρίς τη βοήθεια κανενός. Και indeed, I did it.

Στο σχολείο που τελείωσα - το δημόσιο-είχε καθηγητάρες που ασχολούνταν, κάναμε κι άλλα όπως μουσική, καλλιτεχνικά και ο διευθυντής απίστευτος.  Στο δια ταύτα, εγώ που θα είχα την δυνατότητα να στείλω τα παιδιά μου ιδιωτικό - μικρό και οικονομικό ας το πούμε - θα προτιμήσω να τα στείλω δημόσιο γιατί το προτιμω για πολλούς λόγους.  εκ νοοτροπίας δηλαδή και προσωπικής εμπειρίας, επιλέγω δημόσιο.

 

Γενικά είμαι της άποψης ότι και λεφτά να έχεις, ακόμα κι αν σου περισσεύουν, πρεπει να προσέχεις που, πως και γιατί τα δίνεις. Γενικώς απεχθάνομαι την εκμετάλλευση σε πολλούς τομείς όμως. Δε λέω πως εκμεταλλευονται τα ιδιωτικά, οντως υπάρχουν εξαίρετα που κάνουν αυτό που προβάλλουν, αλλά δεν πιστεύω πως ισχύει και αυτό το ότι πληρώσεις παίρνεις. 

Τη ζωή δεν την πληρώνεις άλλωστε για να την κερδίσεις. Κάπως έτσι ξεκινά η δική μου φιλοσοφία δηλαδή. 

Όλα από μια φιλοσοφία ξεκινούν.. 

 

Να συμφωνήσω πως παίζει ναι μεν ρόλο και η περιοχή, όχι όμως πάντα γιατί υπάρχουν σχολεία εξαιρετικά σε πολύ υποβαθμισμενες περιοχές που έβγαλαν διαμάντια(και βγάζουν) . Περιοχές που μόλις κλείσει το σχολείο γινεται απέξω διακίνηση ξέρω γω από αλητάμπουρες του ίδιου του σχολείου και μαθηταραδες που πάνε σπίτια τους αμέσως που διαβάζουν ασταμάτητα και προοδευουν και βγάζουν το καπέλο. Επίσης μην ξεχνάμε και πολλούς αλλοδαπούς σημερα, που παρά τις στερήσεις, ρουφουν σαν παλαβόι τη γνώση. Αναφορικα με τις υποβαθμισμενες περιοχές που είπατε. Θέλω να πω, εμένα με ενδιαφέρει η μόρφωση κοινωνικά και όχι μόνο γνωστικά. Και γενικώς δε μου αρέσει να γενικευω. Όλα έχουν τα υπέρ κ τα κατά τους.

 

Και απαντώντας στη θεματοθετρια, επειδή ειναι πάρα πολύ υποκειμενικό το ζήτημα, θα έλεγα να κάνεις μια λίστα με όλα αυτά που θες να διδάξεις το παιδί σου και να ιεραρχησεις τις προτεραιότητες σου κι έπειτα από μόνο του θα σε πάει να επιλέξεις τι θέλεις. Επίσης αν δε δοκιμάσεις και τα δύο ποτέ δε θα είσαι σίγουρη 100 τα 100. Εδώ όσα κι αν διαβάσεις, απλώς θα επηρεαστεί θετικά ή αρνητικά, ουσιαστικά είναι κάθε άποψη εντελώς προσωπική. Τέλος, το τελευταιο  λόγο θα έχει το παιδί σου, αργά ή γρήγορα. Εσύ κινεισου εκεί που πιστεύεις καλύτερα και βλέπεις. Δεν υπάρχει πάντως λάθος ή σωστό ούτε γενικοτητα. Κι εγώ έτσι θα ξεκινήσω αλλά μπορεί να καταλήξουμε ιδιωτικό. Κι εσύ να ξεκινήσετε ιδιωτικό και να τελειώσετε δημόσιο όπως συνέβη με εμένα. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρη. Απλώς ξεκινασ με τη δική σου λογική και ένστικτο.