ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ

[stiliani]

Καλημέρα!Περίπου σε 2 βδομάδες ετοιμάζομαι να γεννήσω. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου έχει καρφωθεί μια ιδέα και σε μένα και στον άντρα μου. Επειδή είναι το πρώτο μας παιδάκι φοβόμαστε μήπως μπερδευτεί το μωρό στο μαιευτήριο είτε σκόπιμα είτε από λάθος.Έχουμε αποφασίσει ο άντρας μου να είναι παρών καθ όλη την διάρκεια του τοκετού, αλλά υπάρχει και μια πολύ μικρή περίπτωση καισαρικής που θα είμαι μόνη μου.Με την μαία που το συζήτησα μου είπε πως μπροστά στον μπαμπά ή στην μαμά παίρνουν αποτυπώματα από το πατουσάκι του μωρού και από το δάχτυλο της μαμάς καθώς και του βάζουν επί τόπου αυτό το βραχιολάκι στο χέρι του. Παρόλα αυτά όμως διάφορα σενάρια έρχονται στο μυαλό μου του τύπου ότι μπορεί επίτηδες να μου αλλάξουν το μωρό καθώς και όλα αυτά τα χαρτιά και τα βραχιολάκια. Δηλαδή ότι όταν κάποιος θέλει να το κάνει βρίσκει τρόπο και τα αλλάζει όλα αυτά. Από την άλλη μεριά μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι εγώ και ο άντρας μου θα το αναγνωρίσουμε το παιδί μας έστω και αν το δούμε μια φορά, αλλά εγώ δεν μπορώ να βασιστώ σε αυτό, γιατί σκέφτομαι ότι ίσως εγώ να μην μπορέσω να το αναγνωρίσω.Εσείς τι λέτε για όλα αυτά;

[nat-left]

Βρε Στυλιανή μου, συγνώμη κιόλας, αλλά γιατί να πάρουν το δικό σου μωρό και να στο αλλάξουν με κάποιο άλλο αντί να δώσουν στη κάθε μανούλα το δικό της παιδί; Αυτά γινόντουσαν κατ' εξαίρεση πριν από 50 χρόνια. Η διαδικασία είναι αυτή που είπε η μαία σου, τώρα κανονικά σε αυτή θα πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη και στον γιατρό σου, αν δεν τους έχεις κακώς.

Ηρέμησε πάντως, αυτά είναι σενάρια. Επιστημονικής φαντασίας ( στο λέω με αγάπη όχι με ειρωνεία)

[elena73]

μην ανησυχεις γλυκια μου.....οντως τα βραχιολακια μπαινουν και σε σενα και στο μωρο επιτοπου και μπροστα σου!!

κι εγω ειχα τετοια ανησυχια!!μαλιστα το ενα μωρο μου το γεννησα και μου το πηραν -εντατικη!δεν το ειδα μετα δηλ αμεσως...

ε τι να σου πω???οτι κατεβαινα κατω στην αιθουσα να το δω και ειχα υπονοιες οτι μου το μπερδεψαν με αλλο???οτι μου φαινοταν ασχημο??(ο θεος να με συγχωρεσει!!)

αλλα το εβλεπα αλλιωτικο!οτι δεν μου μοιαζει!οτι δεν μοιαζει πουθενα!!

και κοιταζα κρυφα μεσα στην αιθουσα καποιο που να μοιαζει δικο μου!(φυσικα αυτα δεν τολμουσα να τα πω ουτε στον αντρα μου!!)

τελικα , το ξεπερασα!

περασε ο καιρος, και τελικα.............ειναι ιδιος ο μπαμπας του! αλλα ιδιος!

 

ειναι οι φοβιες μας , που μας επηρεαζουν και βλεπουμε τα πραγματα ασχημα ......φοβομαστε για ολα!

ειναι φυσιολογικο!!

προσπαθησε να ηρεμησεις και να απολαυσεις ολη την διαδικασια!

ευχομαι με το καλο να ερθει το μωρακι σου!!

[elena73]

οτι μου φαινοταν ασχημο??(ο θεος να με συγχωρεσει!!)

 

δεν λεω οτι ειμαι ομορφη, αλλα καταλαβαινετε πως το λεω...

[stiliani]

Ευτυχώς στην μαία και στον γιατρό μου έχω εμπιστοσύνη, αλλά δεν θα είναι μόνο αυτοί που θα έρθουν σε επαφή με το μωρό. Αυτά εγώ δεν τα είχα σκεφτεί, αλλά μας τρόμαξαν πολύ τα πεθερικά μου που μας λένε έντονα κάθε φορά που μας βλέπουν "μην αφήσετε το παιδί από τα μάτια σας, δεν ξέρετε τι συμβαίνει στον κόσμο". Και εγώ φυσικά που είμαι φύσει απαισιόδοξη και πιστεύω ότι όλα τα κουφα σε μένα θα συμβούν κάθομαι και φοβάμαι.Ειδικά όταν βλέπω και τον άντρα μου να ανησυχεί σιγουρεύομαι ότι κάτι θα συμβεί και θα χαλάσει η ευτυχία μου για ακόμα μια φορά.

[prosperous]

κατ αρχας να σου πω οτι αν και δειχνει ακραια η σκεψη σας ειναι κατι που λιγο πολυ στους περισσοτερους μελλοντες γονεις περναει απο το μυαλο..

 

απο την αλλη εμενα προσωπικα μου θυμιζει λιγακι την ψυχωση που χει παθει η κουνιαδα μου και ολο μας ελεγε απο παλια που προσπαθουσαμε να κανουμε παιδακι οτι τα παλια τα χρονια (βλεπε δεκαετιες 30,40,50) χανονταν μωρα, εκλεβαν μωρα, ελεγαν οτι πεθαναν στη γεννα και αλλα τετοια και ετσι συνεβαιναν χιλιαδες τετοια περιστατικα..και μας προετρεπε παντα να ειναι μπροστα στον τοκετο ο συζυγος μου η στην καισαρικη (πραγμα που απο τον ελληνικο νομο απαγορευεται η παρουσια του συζυγου εκτος απο το εξωτερικο οπου ειναι πισω απο το παραβαν και απλα δεν βλεπει την καισαρικη)..βεβαια εμεις εχουμε τοσα στο μυαλο μας να αγχωνομαστε και τωρα που περιμενουμε να γεννησουμε μετα απο δυσκολιες αλλα και απο πριν που τα βρηκαμε σκουρα που αυτο που μας ελειπε ειναι να σκεφτομαστε και ενα τετοιο ενδεχομενο..

 

προσωπικα εχω χρονια να ακουσω για τετοια λαθη η σκοπιμοτητες μαιευτηριων στη συγχρονη κοινωνια και αν εχει συμβει θα ειναι τελειως μεμονομενα περιστατικα που μαλον δεν πηραν διασταση η εγω δεν τα εμαθα ποτε..

 

απο την αλλη απο οσο ξερω οι ταυτοποιησεις ειναι τοσες στα μαιευτηρια αλλα και σαν επιτοκη αν εισαι στα καλα σου λογικα μπορεις να δεις το μωρο σου αμεσα με το που θα γεννηθει (ετσι συνηθιζεται) και λογικα θα μπορεις να το αναγνωρισεις και αργοτερα (σε περιπτωση που φοβασαι μην τυχον στο αλλαξουν..λενε οι μαναδες αναγνωριζουν ευκολα τα μωρα τους μεσα σε πολλα..)..

επισης σκεφτομαι οτι αν γεννησεις σε ιδιωτικο μαιευτηριο θα δωσεις τοσα λεφτα που θα ειναι σαν να το χεις αγορασει!!(ετσι λεω και αστειευομαι γιατι η δικη μου γεννα με ολα τα παρελκομενα της κυησης μου παει κανα 8.000 ευρω..)

 

ισως θα πρεπε να επικεντρωθειτε στο διαστημα της κυησης που σου υπολειπεται και να χαλαρωσετε με το να σκεφτεστε ομορφα πραγματα για τον ερχομο και τη γεννα του μωρου σας..ολα τα αλλα ειναι ακραια γεγονοτα που ισως δεν θα ηταν ορθο να σας στροβιλιζουν το μυαλο..

λες να ειστε τοσο τυχεροι και να τυχει σε εσας?..αλλοιμονο..

[nat-left]

Αυτές οι πεθερές άντε να μην πω τώρα! κορίτσι μου όλα καλά θα πάνε μην στεναχωριέσαι!

[evangelia]

τί μου θύμησες τώρα!!!!

στο τέλος της εγκυμοσύνης είχα παρανοήσει τελείως όμως!!!!

επειδή έχω στίγμα μεσογειακής αναιμίας έπλασα ολόκληρο σενάριο στο μυαλό μου..ότι έχει και ο άντρας μου και από λάθος δεν του το βρήκαν στην εξέταση και ότι η μπέμπα θα ήταν φορέας

άμνιο δεν είχα κάνει οπότε όπως καταλάβαινεις είχα χάσει για 2 εβδομάδες τον ύπνο μου σου μιλάω για παράνοια!!!!!!!!

πάλι καλά δεν το είχα πει πουθενά γιατί θα με έβριζαν.όταν πρωτοείδα την μπέμπα σκεφτόμουν πόσο κρίμα θα είναι να είναι άρρωστη..παναγιά μου το κοριτσάκι μου, τι βλάκας που είμαι!!!!!!!!!!!μετά από 2 μέρες ησύχασα, αφού της έκαναν τις συνηθισμένες εξετάσεις και δεν μου είπαν φυσικά τίποτα πωπω,το σκέφτομαι και ξενερώνω που αντί να χαρώ με την γέννηση της σκεφτόμουν μπούρδες!!!!!!

χαλάρωσε και απόλαυσέ το!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

δεν γίνονται αυτά τα πράγματα

[anthie g]

επειδή έχω στίγμα μεσογειακής αναιμίας έπλασα ολόκληρο σενάριο στο μυαλό μου..ότι έχει και ο άντρας μου και από λάθος δεν του το βρήκαν στην εξέταση και ότι η μπέμπα θα ήταν φορέας

 

Πολύ καλό!!!!!

 

Λοιπόν κορίτσια εγώ και στα δύο μου μωρά μου έιχε κολλήσει οτι μόλις γεννηθούν θα γλιστρήσουν από τα χέρια του γιατρού και θα πέσουν κάτω. Τελικά δεν πέσανε.

 

Οσο για το μπέρδεμα αποκλείεται, μόλις γεννηθεί το μωρό το εξετάζει δίπλα σου παιδίατρος χωρίς να το πάει σε άλλο χώρο σου δινουν να διαβασεις το βραχιολάκι του το παιρνάνε και στο δείχνουν κιόλας.Ελπίζω να ησύχασες!!

[prosperous]

ε! καθηστε να σας πω και εγω..

 

στο πρωτο τριμηνο κυησης ειχα παει σε ενα ιδιωτικο διαγνωστικο για να κανω β χοριακη και η αιμοληπτρια ηταν επισης εγκυος (8 μηνων) η οποια (πανεξυπνη) εκανε την αιμοληψια χωρις γαντια..οσο μου επαιρνε αιμα μιλουσαμε για τις εγκυμοσυνες (αρα στην καρακοσμαρα μας) και μολις εβγαλε τη βελονα απο χερι μου διαπιστωσε οτι στον ενα δεικτη της ειχε μια μεγαλη σταγονα αιμα και πανικοβληθηκε γιατι δεν καταλαβε πως το επαθε αν δηλαδη τρυπηθηκε η απλα λερωθηκε..αμεσως αμεσως με ρωτησε αν εχω καμια λοιμωξη η τιποτε τετοιο και εγω απλα αδιαφορα της ειπα οχι και εκεινη αφου εφυγε αρον αρον για ν αβαλει οινοπνευμα μεχιρ και χλωρινη ελεγε σε μια συναδελφο της εγω ησυχα εφυγα απο το δωματιο..

 

ελα ομως που στο δρομο αρχισα να φτιαχνω σεναρια του τυπου..

"και αν ειχε τρυπηθει απο τον προηγουμενο πελατη και δεν το χε παριε πρεφα και μου χε λερωσει και τη δικη μου βελονα?"

η " και αν ειχε τρυπηθει η ιδια και ειχε λερωσει την βελονα μου και μετα μου την εβαλε?" και αλλα διαφορα...

βεβαια αν ηταν απο εκεινη το αιμα υποτιθεται ως εγκυμονουσα και μικροβιολογος δεν θα ειχε καποια σοβαρη παθηση στο αιμα για να το μεταδοσει..

το πα στον ανδρα μου, στον γιατρο μου και σε οσους σχετικους με το επαγγελμα μικροβιολογου ηξερα και ολοι μου ειπαν οτι υπερβαλλω και να μην αγχωνομαι..γιατι οπως καταλαβαινετε σκεφτομουν να ξανακανω ολες τις εξετασεις για Ηπατιτιδες και οτι αλλο ομως ολοι με ελεγαν τρελλη..και μεχρι τωρα εχω προσπαθησει να τους ακουσω και δεν τις εκανα (τις ειχα κανει περσι στην προηγουμενη εγκυμοσυνη μου και ηταν οκ.)

 

και ομως..αυτο δε σημαινει οτι δεν το χω στο μυαλο μου κια δνε με φοβιζει γιατι αν μου συμβαινει κατι θα συμβαινει και στο παιδι μου..αλλα ολοι μου λενε οτι ειμαι υπερβολικη και τιποτε δεν συμβαινει ουτε σε μενα ουτε στο παιδι και στο φιναλε αν καποιος πρεπει να ανησυχει ειναι η αιμοληπτρια για τον εαυτο της..

τι να πω!! λετε να μαι και εγω τοσο τυχερη??...

 

η αγαπη μας και η υπερπροστατευτικοτητα μας μας κανει οντως τρελλες..ειναι αμυνα..

[marilia12]

Ευτυχώς στην μαία και στον γιατρό μου έχω εμπιστοσύνη, αλλά δεν θα είναι μόνο αυτοί που θα έρθουν σε επαφή με το μωρό. Αυτά εγώ δεν τα είχα σκεφτεί, αλλά μας τρόμαξαν πολύ τα πεθερικά μου που μας λένε έντονα κάθε φορά που μας βλέπουν "μην αφήσετε το παιδί από τα μάτια σας, δεν ξέρετε τι συμβαίνει στον κόσμο". Και εγώ φυσικά που είμαι φύσει απαισιόδοξη και πιστεύω ότι όλα τα κουφα σε μένα θα συμβούν κάθομαι και φοβάμαι.Ειδικά όταν βλέπω και τον άντρα μου να ανησυχεί σιγουρεύομαι ότι κάτι θα συμβεί και θα χαλάσει η ευτυχία μου για ακόμα μια φορά.

Στυλιανη μου γεννανε χιλιαδες γυναικες καθε ημερα στα μαιευτηρια.

Δεν εχει ακουστει τετοια ιστορια ουτε και συμφερει τα μαιευτηρια να συμβει τιποτα τραγελαφικο. Διακυβευεται η φημη τους αλλιως.

Μαλλον θα πρεπει να μην αφησετε τα ματια σας απο το παιδι οταν θα ειστε αργοτερα με το καλο εξω στον κοσμο και κυριως οταν θα περπατησει.

Στο μαιευτηριο τα βλεπεις ολα.

Διαβαζα και της prosperus την ιστορια. Παναγια μου τι ειχες πλασει με την φαντασια σου.

Anyway δεν σε κατηγορω ειμαι και εγω ετσι σπανια αλλα καποιες φορες η φαντασια μου οργιαζει.

[kasia]

Άντε καλέ, απλές φοβίες είναι αυτές... Εκτός και αν σκοπεύεις να γεννήσεις σε καμιά τριτοκοσμική κλινική που δεν νομίζω... Πάντως, τη φατσούλα της κορούλας μου δεν θα την ξέχναγα με τίποτα...