Αλλαγή σώματος μετά από εγκυμοσύνες..

[ninaki80]

Just now, Macgyver είπε:

Εγώ είμαι φυσει κοκέτα. Μετά την εγκυμοσύνη (μια μέχρι στιγμής) στην οποία πήρα 8 κιλά , άφησα τον εαυτό μου στην ησυχία του κ το μόνο που έκανα ήταν να κόψω μαλλί σε πιο βολικό μηκοσ. Θήλασα έως 2 ετών οποτε απλά πρόσεχα τι έτρωγα και δεν έκανα διαιτα . Σιγά σιγά έχασα τα κιλά , και πλέον (3 κλεισμένα χρόνια μετά ) είμαι πολύ πιο αδύνατη (5 κιλά κάτω) από ότι ήμουν πριν μείνω έγκυος . Όμως: ο σκελετός μου δεν έχει επανέλθει πλήρως , δηλαδή η περιφέρεια της μέσης μου δεν Επανηλθε στα προηγούμενα επίπεδα αλλά έμεινε με 3 εκατοστά παραπάνω (σιγά το πράγμα δηλαδή ). 

Πιο πολύ μου αρέσει τώρα το σώμα μου, να πω την αλήθεια και είμαι πολύ περήφανη που αυτό το σώμα έθρεψε και έφτιαξε ένα υπέροχο ανθρωπάκι . 

Στο δια ταύτα της κοκεταριας: πάω γυμναστήριο , προσέχω στοιχειωδώς τη διατροφή μου αλλά πλέον πληρώνω αρκετά λεφτά για την περιποίηση του δέρματος μου. Μακιγιάζ κλπ ποτέ δεν έκανα πλην λίγου balm στα χείλη για την ημέρα . 

Θέλω όμως να φαίνομαι πάντα με ενυδατωμένο δέρμα και λαμπερά μαλλιά και νύχια (δεν τα βάφω αλλά κάνω μανικιούρ) . 

Τακουνι : δεν μπορώ πλέον τα 10ποντα και φοράω αυστηρά 6 πόντους το πρωί και 8 πόντους το βράδυ. Αυτό μου «έμεινε» από την εγκυμοσύνη. 

Βεβαια είχα ξεκαθαρίσει τόσο στο μικρό (από νεογέννητο το είχα δίπλα μου συνέχεια , κι εγώ ήμουν πχ με μάσκα στο μαλλί Χαχα ) ότι η μαμά θέλει χρόνο για τον εαυτό της για να νιώθει όμορφη. 

Συνολικά καταναλώνω 20 λεπτά τη μέρα στον εαυτό μου τις καθημερινές και 30 λεπτά το Σαββατοκύριακο (γυμναστική κάνω όταν είναι με τη γιαγιά/ αμιγώς με το μπαμπά κλπ ) . 

Ε δεν το θεωρώ και υπερβολή .

Δεν θα άφηνα τον εαυτό μου όμως γιατί θεωρώ υποχρέωση μου να με φροντίζω. 

πολυ καλα κανεις το.θεμα ειναι να βαλεις κατι στο προγραμμα καθημερινα οχι ο χρονος που διαθετεις. 

 

3 ώρες πρίν, belleblue είπε:

πριν 3 χρονια αρχισα με διαλλειματικη,  αλλά αυτό που έκανε τη διαφορα δεν ήταν οι ώρες, αλλά το πόσες ώρες πριν τον ύπνο το τελευταίο γεύμα....... εγω εδώ και πανω απο  1 χρόνο δεν τρώω τιποτα μετα τις 18.00, καποιες φορές κ τις 16.00 ή 17.00.   τρώω όμως ΟΤΙ γουστάρω, πριν όλες τις ώρες.. πρωινα πασας, τηγανητά, λάδια βούτυρα στο ΜΑΞ μεσημερια ΦΟΥΛ μερίδες, γλυκα κ ότι θες. ΟΤΙ θες . Στην αρχή απλώς φροντιζα να τρώω σαλάτα ως τελευταίο γεύμα γιατι με κραταγε. ήταν απλώς θεμα συνηιθειας του οργανισμού, γιατί τώρα πλέον δεν προσέχω τίποτα δηλ το τελευταίο γεύμα τρώω ότι ναναι  , κ πάλι χάνω, και δε νιωθω καμία πείνα.  

  Δηλαδή δεν μιλάμε για διαιτα. !!

έφτασα τώρα στο νούμερο που είχα πριν 10 χρόνια!   (+34 κιλα είχα...)

ο μεταβολισμόςπου καίει λιπος  κ η αυξητική ορμόνη που επισης επιδιορθωνει τα κυτταρα, αυξάνεται όταν στο σώμα δεν υπαρχει ινσουλίνη, και κορτιζολη.  είναι ανταγωνιστριες ορμόνες, καπως έτσι. 

ρώτα καποιον παθολόγο για επιβεβαίωση γιατί ΔΕΝ είμαι γιατρός. 

όταν πας στο κρεβάτι, κ το σώμα έχει τελειώσει χώνεψη , άρα χαμηλωμενη ινσουλινη, και κορτιζολη  γιατί πανε αν θυμαμαι καλά μαζι, δηλαδή όσο τρώς αυξάνεται και το στρές του οργανισμού από αυτή την διαδικασία της χώνεψης κ παραγωγής των διαφόρων ουσιών που τα όργανα πρέπει να δημιουργήσουν για να χωνέψεις. 

άρα πας ήρεμη στο κρεβάτι, έχοντας τελειώσει αυτη η διαδικασια. 

τελειος ύπνος, τελειο χάσιμο κιλών.  Πολλά πελεγκρίνο και σουρωτές σε βραδυνες εξόδους και   ΕΓΩ χαρούμενη!  ΑΠΛΑ! 

αλλά θέλει πολύ καιρό να συνηθίσεις και να κανεις ελάχιστες εξαιρέσεις. 

μόλις πας να κανεις εξαιρεση θα δεις ποσο ασχημα θα σαισθανθείς και πόσο καλό κανει αυτό το πράγμα.  

έκανε χρόνο να συνηθίσει το σώμα σε αυτή την οργάνωση του φαγητού, όμως να ξέρεις στους 6-7 μήνες σταμάτησαν ΟΛΑ τα προδιαβητικά συμπτώματα όπως   υπογλυκαιμίες, τρέμουλα αν δεν έτρωγα μεχρι την χ ώρα το πρωί,  ή αν περναγαν πολλές ώρες αναμεσα στα γευματα....  διαρκής ανάγκη για σνάκινγκ  κλπ κλπ κλπ!!!! 

το σώμα τωρα το αισθάνομαι όπως όταν ήμουν μικρή, όπου δεν είχε σημασία πότε και τί έτρωγα. έτσι είναι μια φυσιολογική κατάσταση των οργανων, δεν κλατάρουν μόλις κανεις κατι διαφορετικό. 

 

 

εχεις δικιο κ σε εμενα πιανει αυτο με το.βραδινο κ το ειχα εφαρμοσει με μεγαλη επιτυχια . αλλα μεχρι να συνιθισει ο οργανισμος θελει γερα νευρα κ πολυ ξεκουραση εκεινες τις ωρες για να ανταπεξελθεις. μολις συνιθισεις εχεις δικιο νιωθεις πιο υγιειης απο ποτε !!

 

Just now, kotsifikos είπε:

Εγώ αν μείνω νυστική από τις 5 ή τις 6 το απόγευμα έως το πρωί το σίγουρο είναι πως το πρωί θα με βρει λιπόθυμη, δεν ξέρω αλλά προσωπικά παρόλο που τρώω λίγο ο οργανισμός μου δεν αντέχει χωρίς φαγητό τόσες ώρες, μου δημιουργούντε ζαλάδες, πέφτει η πίεση μου και έχω και νεύρα.

Εγώ τρώω στάνταρ 5 γεύματα την ημέρα, απλά προσέχω τους συνδυασμούς που κάνω (πάντα το έκανα).

ειναι μεχρι να μαθει ο.οργανισμος το.προγραμμα κ.εγω ετσι ενιωθα αλλα ενα καλοκαιρι που τα ειχα καταφερει ενιωθα πιο καλα απο.ποτε οντως χωρις βραδινο κ γεματη ενεργεια. απλα ειναι δυσκολο τις πρωτες εβδομαδες να αντεξεις!

[Lenia16]

Η αλήθεια είναι ότι πριν από 10 χρόνια είχα κάνει κ εγω το ίδιο, δεν έτρωγα μετά τις 6 το απόγευμα κ σε συνδυασμό με περπατημα έχασα 8 κιλά σε 3 μήνες κ δεν τα ξαναπήρα ποτέ (πλην της εγκυμοσύνης εννοείται).  Τότε βέβαια δε λεγόταν διαλειμματική νηστεία. Μέσα στην ημέρα έτρωγα κανονικά, κατά τις 6-7 έτρωγα γιαούρτι με μήλο κ μετά τπτ μέχρι το άλλο πρωί. Σε εμενα δούλεψε πάρα πολύ καλα.

[ValiaB]

Μαμάδες καλησπέρα!

Νομίζω πως η σωστή άσκηση μπορεί να βοηθήσει αρκετά! Φυσικά συμπάσχω με όλες εσάς που βαριέστε αφόρητα τη γυμναστική. Μερικές συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν:

1. Βρείτε έναν κακό διατροφολόγο με ευέλικτο πλάνο διατροφής και δυνατότητα για cheat meals που και που. Η πολλή στέρηση δεν βοηθάει, μάλλον πιέζει περισσότερο.

2. Υπάρχουν πολλοί τρόποι άσκησης. Βρείτε αυτό που σας ταιριάζει. Μπορεί να είναι χορός, αεροβική, yoga, pilates, ποδήλατο... Ίσως κάποιο σας φανεί λιγότερο βαρετό.

3. Αν υπάρχει η δυνατότητα, βρείτε ένα γκρουπ με άλλες νέες μαμάδες. Συχνά βοηθάει να συζητάμε ή να περνάμε χρόνο με ανθρώπους που είναι στην ίδια φάση μ΄ εμάς. Επιπλέον, όταν ξεκινάμε ένα πρόγραμμα άσκησης με φίλες ή ανθρώπους που συμπαθούμε, δεσμευόμαστε πιο εύκολα σε μια σχετική ρουτίνα.

4. Να δείχνετε κατανόηση στον εαυτό σας και να μην απελπίζεστε, όπως θα κάνατε με μια φίλη σας. Δεν πειράζει αν δεν καταφέρατε τώρα να χάσετε τα κιλά που είχατε ως στόχο. Την επόμενη φορά θα είστε πιο έτοιμες. <3 

[Nefeli2014]

Κορίτσια από προχθές δεν έχω φάει μετά τις 8 και ήδη νιώθω πιο ξεφιυσκωμενη. Την πρώτη μέρα πείνασα το βράδυ αλλά χθες και σήμερα όλα καλά δεν πεινάω καθόλου. 

 

Mama_Anesti αυτό με το μακιγιάζ μέσα στο σπίτι δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Είναι πολύ πάρα πολύ πιθανό να με ανανεώσει κι εμένα. 

 

Όσο για την κόρη μου όποτε με βλέπει να ετοιμάζομαι αρχίζει η ανάκριση, που πας και με ποιον. Μια φορά έβαλα ένα φόρεμα με σκίσιμο το οποίο δεν πρόλαβα να το πάω στη μοδιστρα να μου το μειώσει (έφτανε ως τελείως σχεδόν πανω παραήταν δηλαδή) και ήλπιζα να μη φυσάει εκεί που θα ημασταν. Ο άντρας μου φρικαρε λίγο και μου είπε μα θα φανούν όλα.. Γιατί δεν το ραψες.. Χάχα. Την άλλην μέρα που το πρόβαρα ήρθε η μικρή και μου λέει:Δεν ειναι ωραίο, το είπε ο μπαμπάς να βάλεις άλλο.! 

Επεξεργάστηκαν 26 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Anna3011]

Ωραίο θέμα Νεφέλη, να μιλάμε μεταξύ μας να παρηγορούμε η μια την άλλη για τα κιλά και τη χαλάρωση ! Λοιπόν, στην εγκυμοσύνη πήρα μόλις 9 κιλά, έχασα αμέσως τα 6 και κουβαλάω τα 3 (κατά καιρούς γίνονται και 4), εδώ και 1,5 χρόνο. Το κακό είναι ότι πλέον φοβάμαι ότι τα παντρεύτηκα γιατί ο εγκέφαλός μου αρνείται να κάνει οτιδήποτε έχει σχέση με δίαιτα και είναι δεδομένο ότι μόνο έτσι χάνονται, δεν είμαι πλέον 25 χρονών να  τα χάνω χωρίς να το καταλάβω. Γενικά ήμουν πάντα από τις τυχερές, ποτέ δεν αντιμετώπισα θέματα βάρους, έχω όμως την τάση όταν παχαίνω να τα παίρνω στην περιφέρεια. Η περιφέρειά μου λοιπόν έχει ανοίξει και επίσης η μέχρι πρότινος ανύπαρκτη κοιλιά μου έχει γίνει πεταχτούλα (μπορείς να με πεις και έγκυο 3 μηνών). Από γυμναστική δεν κάνω τίποτα πια, πριν την εγκυμοσύνη έκανα γιόγκα για πολλά χρόνια, την έκοψα και αυτή και πάω αποκλειστικά βόλτα με το καρότσι που, εντάξει, κάτι είναι και αυτό αλλά γυμναστική δεν το λες. Στόχος για το Σεπτέμβρη είναι να συνεχίσω τη γιόγκα και να προσέχω λίγο τη διατροφή, αλλά τώρα είναι καλοκαίρι και απολαμβάνω τις μπυρίτσες και τα κρασάκια μου με τον άντρα μου στο μπαλκόνι αφού κοιμίσουμε τη μικρή.

Σε σχέση με την περιποίηση, πέρασα και εγώ τους κλασικούς πρώτους μήνες που έβγαινα από το σπίτι σαν την τρελή φορώντας ότι έβρισκα μπροστά μου (το μωρό όμως πάντα φιγουρίνι!). Τους πρώτους μήνες θυμάμαι ότι έκανα απλά μπάνιο (ευτυχώς), τα νύχια ήταν χάλια από τις αποστειρώσεις, τα μαλλιά κοτσιδάκι, μακιγιάζ ούτε για πλάκα. Έγινα άνθρωπος όταν επέστρεψα στη δουλειά όπου επιβάλλεται το κυριλέ ντύσιμο. Φόρεσα τις γόβες μου, τα ωραία παντελόνια μου (εκεί διαπίστωσα ότι η περιφέρεια φάρδυνε), έκανα κάθε πρωί το μακιγιάζ μου και ήρθα και ίσιωσα. Κοκέτα δε με λες στα εκτός δουλειας, είμαι όμως αξιοπρεπέστατη (ή έτσι τουλάχιστον πιστεύω). Ομολογώ πάντως ότι όταν είναι να βγω με την κόρη μου ασχολούμαι περισσότερο με το δικό της ντύσιμο και τα τελευταία λεπτά, αφού έχω ετοιμάσει τα πάντα τρέχω να ετοιμαστώ και εγώ. Επίσης πλέον δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τη γκαρνταρόμπα μου, πάω που και που στα μαγαζιά να ανανεωθώ και καταλήγω να ψωνίσω για τη μικρή.

[Nefeli2014]

Κι εγώ τα ίδια κάνω με τις κόρες μου Άννα μου, τα ίδια ακριβώς. Όλη την ώρα ασχολούμαι με τις ντουλαπες τους, το δωμάτιο τους, τα παιχνίδια τους, τα συμπραγκαλα τους.. Αυτό δε με τα ρούχα τους.. Θέλω να ναι πάντα καλοντυμενες και καθαρές... Κι εγώ πάντα τελευταία.. Όμως όσο περνά ο καιρός νομίζω τα πηγαίνω καλύτερα με τον χρόνο και δίνω και σε εμένα λίγο παραπάνω. Πχ όταν είναι να πάμε κάπου οικογενειακά, τις ετοιμάζω και λέω στον άντρα μου να τις αναλάβει ώστε να πάω με την ησυχία μου να ετοιμαστώ.(υπάρχουν βεβαια κάποιες φορές που ενώ είμαι στο μπάνιο πχ και βαφομαι να σου ένα 4χρονο ανοίγει μετά μανίας την πόρτα κι από πίσω ένας μπαμπάς με ένα μωρό στην αγκαλιά "να έλα να δούμε τι κάνει η μαμά" εκεί τα παίρνω κρανίο που είναι όλοι από πίσω μου ουρά.

Εκείνος ως συνήθως τελ ώρα σε 10 λεπτά είναι έτοιμος. Οπότε κάπως έτσι το κάνουμε όταν δε με νεύριαζει. Άλλες φορές ερχεται εκείνος και με - παρ-ενοχλεί, είναι η ώρα που ντύνομαι κι αρχίζει τις σαχλαμάρες του... 

Οπότε πλέον κλειδώνω και τελειώνει το θέμα και ξεκαθαρίζω από την αρχή να με αφήσουν για λίγη ώρα ήσυχη. 

Προτιμώ να ετοιμάζομαι τελευταία ώστε να μη λερωθω η τσαλακωθω η ιδρωσω και χαλάσει το μακιγιάζ. Γιατί με τα μικρα ειδικά τέτοια εποχή μέχρι να τα ντύσω και να τα ετοιμάσω  έχω κάνει μπάνιο στον ιδρώτα ίσα με 3 φορές... 

Επεξεργάστηκαν 27 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Mama_Anesti_]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κοίτα εγώ τα βλέπω λίγο κυνικά. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσεις άντρες με οικογένεια να προβληματίζονται για το αν εχουν παραπάνω κιλά, αν προλαβαίνουν να τα χάσουν, αν προλαβαίνουν να περιποιηθούν τον εαυτό τους

 Καταλαβαίνω αυτό που λες για τους άνδρες πως οι περισσότεροι δεν έχουν τέτοιες ανησυχιες κ ειδικά για το αν θα βρουν χρόνο για περιποιήσεις. 

 

 Εγώ πχ τώρα τελευταία βρισκω το χρόνο να περιποιηθω τον εαυτό μου με άνεση. Την ώρα που ο μικρός κάνει μπάνιο και παίζει με τα παιχνίδια του στην μπανιερα εγώ κάνω πεντικιουρ ή μανικιουρ σε ένα σκαμπουδακι δίπλα του. Ή οταν θέλω να λουστω και δεν έχω άτομο τον παίρνω μαζί μου και μου βάζει σαμπουάν στα χέρια. Θέλω να πω πως ο χρόνος μας είναι περιορισμένος ενώ ενός μπαμπα όχι και τόσο. 

 

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

σιγά μην αγχωθώ για το αν θα είμαι περιποιημένη στο σπίτι για χατίρι του άντρα μου.

Την ίδια λογική μπορεί να έχει και ο άνδρας. Εμένα πάντως δεν θα μου αρεζε να τον βλέπω συνέχεια μέσ στο σπίτι απεριποιητο ή παραιτημενο. Απ την άλλη είναι λογικό κ ανθρώπινο να περναμε περιόδους με άλλες προτεραιότητες. Με τον καιρό βρίσκονται ξανά οι ισορροπίες. Είμαστε ζευγάρι και οι σχέσεις χρειάζονται δουλειά ακόμα κ σε ζητήματα αισθητικής.. 

 

Just now, Nefeli2014 είπε:

 

Mama_Anesti αυτό με το μακιγιάζ μέσα στο σπίτι δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Είναι πολύ πάρα πολύ πιθανό να με ανανεώσει κι εμένα. 

Σίγουρα θα νιωσεις ομορφα! Εγώ μετά τον ενάμιση χρόνο αρχισα να βαφομαι συστηματικά. Αν κ ή φίλη μου, που ήταν ήδη μαμά, με παρότρυνε απ τις πρώτες μέρες να ασχοληθω κ με μένα εγώ δεν έβλεπα τότε το νόημα.  

[Nefeli2014]

Κι εγώ αν έβλεπα τον άνδρα μου να ξεφεύγει θα ξενέρωνα, λυπάμαι που το λέω.. Αλλά αντίθετα ο δικός μου είναι αθλητής οποτε εγώ νιώθω χάλια μπροστά του. Δεν το σώζει όταν μου λέει - και καλά-μακάρι να μέναμε έγκυοι και εμείς θα ήθελα να το ζήσω αυτό που ζείτε και θα περνούσα μια εγκυμοσύνη όλο ευτυχία όχι μουρμούρα(καλά, πες του) προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι οκ κι όταν έχω ξεφύγει το λέει ευγενικά αλλά με ενοχλεί ακόμα κι αυτό!! Ζηλεύω λιγάκι....... 

Κάνει βάρη κοιλιακούς τρέχει.. Τώρα μάλιστα αδυνάτισε κι εγώ έχω φρικάρει.

Μαμά ανέστη από αύριο μακιγιάζ κάθε πρωί!! 

 

Λοιπόν διάβασα για τη διαλειμματικη νηστεία δεν το πιστεύω ότι τόσα χρόνια έκανα κάτι που έχει επιστήμονικη εξήγηση και όσα διαβάζω είναι λες και με περιγράφει!! Απλώς εγώ το έκανα γιατί ένιωθα καλύτερα δεν μου χε πεις κάνεις για όλα αυτά μου έβγαιναν αυθόρμητα. 

Καλό πολύ καλό!!!! Μπράβο belleblue!! 

 

Belleblue, τι είναι το πελεγκρινο? 

----οκ, είδα τι ειναι, σαν το περιε

Επεξεργάστηκαν 27 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[erin0000]

Εγώ πήρα ελάχιστα κιλά στις εγκυμοσύνες και γενικώς δεν είδα κάποια αλλαγή στο σώμα μου.  Γυμναστική δεν έκανα ούτε πριν, ούτε μετά  και η διατροφή μου έχει μείνει η ίδια, ίσως με ακόμα λιγότερες ποσότητες. Δηλαδή αυτή τη στιγμή είμαι λιγότερα κιλά από όταν έμεινα έγκυος για πρώτη φορά. Επειδή όταν αγχώνομαι μου κόβεται η όρεξη, ο ερχομός των παιδιών νομίζω μου μείωσε ακόμα περισσότερο τη διάθεση για φαγητό. Προσπαθώ να τρώω σωστά, αλλά δεν μπορώ να τρώω μεγάλες ποσότητες.

Ως προς την περιποίηση που λέτε, τον πρώτο καιρό μετά τις γέννες και για όσο θήλαζα, σίγουρα δεν υπήρχε η ίδια διάθεση όπως πριν, αλλά επανήλθα σύντομα. Ποτέ όμως δεν αφέθηκα σε σημείο να μην με αναγνωρίζω.

[Sentir...natureza]

Φετος ειναι η πρωτη φορα που σκεφτομαι να παρω κατι ολοσωμο (περισσοτερο κλινω προς το τανκινι παρα το καθαρα ολοσωμο) κι αυτο γιατι υπαρχει ακομη μεγαλη χαλαρωση και αρκετες ραγαδες στη κοιλια. Εχουν περασει μολις 4 μηνες απο τοτε που γεννησα και μαζεψε αρκετα η κοιλια δεν μπορω να πω, αλλα μολις φαω ειμαι σαν να ειμαι 5-6 μηνων εγκυος. Βεβαια, αυτο που με ενοχλει περισσοτερο ειναι οι ραγαδες γιατι εβγαλα περισσοτερες απο την πρωτη φορα και τις θεωρω λιγο αντιαισθητικες για να βγω ετσι στην παραλια  

 

Οσον αφορα το πως αλλαξε το σωμα μου, 9-10 μηνες μετα τον πρωτο μου τοκετο ημουν στα κιλα προ εγκυμοσυνης (ειχα βαλει και 20), η λεκανη φαρδυνε ελαφρως. Τωρα στην δευτερη εγκυμοσυνη εβαλα περισσοτερα (26 κιλα) και μου εχουν μεινει τα 5-6 ακομη για να φτασω στα κιλα μου. Να πω την αληθεια ομως προτιμαω να μου μεινουν γιατι μου αρεσω ετσι, οταν ειμαι στα κανονικα μου ειμαι αρκετα αδυνατη, σχεδον λιποβαρης (αν και αν εισαι υγιης δεν πιστευω σ'αυτον τον χαρακτηρισμο). Παρ'ολα αυτα πιστευω οτι θα τα χασω γιατι ετσι ειναι το σκαρι μου, αν δεν φαω καλα 2-3 μερες χανω ενα κιλο και βαζω δυσκολα. Η λεκανη εχει φαρδυνει ακομη περισσοτερο αλλα δεν με ενοχλει. Θα συμφωνησω με καποιο σχολιο παραπανω οτι σημασια δεν εχουν τοσο τα κιλα οσο η μυικη μαζα, κι ας μην ξεχναμε και το εσωτερικο λιπος που συσσωρευεται στα οργανα και δεν φαινεται. Πιστευω οτι η ιδανικη και πιο υγιης σιλουετα του ανθρωπου ειναι σχετικα αδυνατος αλλα σφιχτος.

 

Οσον αφορα την διατροφη, ποτε δεν ημουν φανατικη της υγιεινης διατροφης, τρωω δηλαδη σιγουρα μια-δυο φορες τον μηνα πιτογυρο ή ακομη πιο συχνα κανα γλυκακι. Τρωω ομως μικρες μεριδες γενικως, αρκετα φρουτα και λαχανικα, προτιμω τα βιολογικα προιοντα. Μπορει να φαω και αργα, συνηθως μεχρι τις 10, αλλα ειμαι κι εγω σαν την @kotsifikos, αν δεν φαω καλα (ειδικα το πρωι) ζαλιζομαι, αν δεν φαω καλα λιγες ωρες πριν κοιμηθω θα ξυπνησω μες στη νυχτα και δεν θα μπορω να κοιμηθω απο την πεινα. Αν κανω πολλες ωρες να φαω παρ'ολο που πειναω θα με πιασει σιγουρα δυνατος πονοκεφαλος, παντα το ειχα αυτο, εκτος αν ξεχασω να φαω, δεν με πιασει δηλαδη καν η πεινα, κατι το οποιο ειναι συχνο φαινομενο εδω και κανα μηνα. Γενικα, τρωω τρια κυρια γευματα και 2-3 σνακ ενδιαμεσα (φρουτα φρεσκα ή αποξηραμενα, ξηρους καρπους κα).

 

Οσον αφορα τη γυμναστικη, εδω και 2 μηνες θελω να ξεκινησω αλλα δεν εχω κουραγιο. Νιωθω κοπωση απο το τρεξιμο με τα παιδια που δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα. Μολις βρισκω λιγο χρονο απλα αραζω. Θεωρω οτι την κανω την γυμναστικη μου προς το παρον  αλλα μολις φυγει το καλοκαιρι και οι πολλες ζεστες θελω να αρχισω κατι συστηματικο. Οχι γυμναστηριο κλπ αλλα να αφιερωνω τουλαχιστον ενα μισαωρο την ημερα σε μερικες ασκησεις για συσφιξη και ενδυναμωση (αν υπαρχουν ιδεες για κατι γρηγορο και αποτελεσματικο θα με ενδιεφερε!) και μερικα λεπτα το πρωι και το βραδυ για γιογκα ή ται τσι ή τσι κουνγκ, περισσοτερο για διαυγεια, χαλαρωση και ευεξια. Το περπατημα ειναι σχεδον καθημερινο μιας που κανουμε συνολο 4 χλμ για να παμε παιδικη χαρα και να γυρισουμε, βαλε και το τρεξιμο στη πλατεια...μια χαρα!

[erin0000]

18 ώρες πρίν, belleblue είπε:

πριν 3 χρονια αρχισα με διαλλειματικη,  αλλά αυτό που έκανε τη διαφορα δεν ήταν οι ώρες, αλλά το πόσες ώρες πριν τον ύπνο το τελευταίο γεύμα....... εγω εδώ και πανω απο  1 χρόνο δεν τρώω τιποτα μετα τις 18.00, καποιες φορές κ τις 16.00 ή 17.00.   τρώω όμως ΟΤΙ γουστάρω, πριν όλες τις ώρες.. πρωινα πασας, τηγανητά, λάδια βούτυρα στο ΜΑΞ μεσημερια ΦΟΥΛ μερίδες, γλυκα κ ότι θες. ΟΤΙ θες . Στην αρχή απλώς φροντιζα να τρώω σαλάτα ως τελευταίο γεύμα γιατι με κραταγε. ήταν απλώς θεμα συνηιθειας του οργανισμού, γιατί τώρα πλέον δεν προσέχω τίποτα δηλ το τελευταίο γεύμα τρώω ότι ναναι  , κ πάλι χάνω, και δε νιωθω καμία πείνα.  

 

 

 

Δεν μου φαίνεται και πολύ σωστό αυτό. Δηλαδή να κάνεις στην ουσία άσχημη διατροφή μέσα στην ημέρα (λίπη, τηγανιτά, γλυκά, μεγάλες ποσότητες) και απλά να σταματάς να τρως το απόγευμα. Άλλωστε το θέμα δεν είναι μόνο να χάσει κάποιος κιλά, αλλά να τρώει σωστά.

Το να ακολουθείς μια σωστή διατροφή όλη την ημέρα, χωρίς υπερβολές στην ποσότητα νομίζω αρκεί.

[anath]

Κάποια κοπέλα το είπε και με εξέφρασε απόλυτα: Μετά τα παιδιά, αγάπησα πραγματικά το σώμα μου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να το προσέξω και περισσότερο. Όλη αυτή η διαδικασία που πέρασε με τις εγκυμοσύνες, τους τοκετούς, τους θηλασμούς, φυσικά και δημιούργησε αλλαγές. Τις αλλαγές αυτές τις αγάπησα και τις θαύμασα (ακόμα και το εξαφανισμένο στήθος μου το αποδέχτηκα πλέον)!

Ήμουν μία ζωή πολύ αδύνατη, σταμάτησα να γυμνάζομαι συστηματικά μετά την εφηβεία, αλλά το σώμα μου παρέμεινε καλό.

Μετά την πρώτη εγκυμοσύνη έχασα τα κιλά και λόγω ηλικίας ήμουν πραγματικά σαν να μη γέννησα ποτέ!

Μετά τη δεύτερη εγκυμοσύνη ξεκίνησα αμέσως τρέξιμο (λόγω "μόδας" τότε, ετρεχε σχεδόν όλη η οικογένειά μου). Ήταν η καλύτερη επιλογή για το σώμα μου αλλά κυρίως για την ψυχολογία μου.

Μέχρι τώρα (3,5 χρόνια) συνεχίζω να τρέχω λίγο και να γυμνάζομαι όπως μπορώ και προλαβαίνω (στο σπίτι, στο γυμναστήριο, κάνω ποδήλατο).

Απο διατροφή δεν μπορώ να ακολουθήσω κάποιο πλάνο (ποτέ δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία) αλλά τουλαχιστον προσπαθώ να ακολουθώ κάποιους κανόνες ως προς τη σύσταση των γευμάτων και την κατανάλωση ζάχαρης, λιπαρών και επεξεργασμένων τροφών.

Αλλά επειδή δεν είμαι πλέον στην 3η δεκαετία, ξέρω ότι πρέπει να μου γίνει τρόπος ζωής η άσκηση και η σωστή διατροφή. δηλ αν φάω λίγο άτσαλα, η κοιλιά μου θα "πεταχτεί", αν σταματήσω τη γυμναστική για 1 μήνα θα χαλαρώσω.

Η κάθε νέα μαμά θέλει το χρόνο της για να βρει τις ισορροπίες της και να αισθανθεί πάλι "γυναίκα". Χρειάζεται βοήθεια και από τον μπαμπά, αλλά και η ίδια να "διεκδικήσει" χρόνο για τον εαυτό της, έστω και τα 5 λεπτά στον καθρέφτη.

Επίσης, μεγαλώνοντας τα παιδιά, όλο αυτό μπορεί να γίνει τρόπος ζωής όλης της οικογένειας, πχ να γυμνάζονται όλοι μαζί.

 

[Έσπερος]

11 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Πχ όταν είναι να πάμε κάπου οικογενειακά, τις ετοιμάζω και λέω στον άντρα μου να τις αναλάβει ώστε να πάω με την ησυχία μου να ετοιμαστώ.(υπάρχουν βεβαια κάποιες φορές που ενώ είμαι στο μπάνιο πχ και βαφομαι να σου ένα 4χρονο ανοίγει μετά μανίας την πόρτα κι από πίσω ένας μπαμπάς με ένα μωρό στην αγκαλιά "να έλα να δούμε τι κάνει η μαμά" εκεί τα παίρνω κρανίο που είναι όλοι από πίσω μου ουρά.

Αχ το παθαίνω κ εγώ αυτό!!!!!!

 

Εγώ πα΄ντως δεν έχω καταλήξει για το ντύσιμο. Αν ντυθώ πρώτη σίγουρα θα λερωθώ εγώ. Πχ σήμερα ετοιμάστηκα για το σχολείο όσο έτρωγε το αυγό του κ μετά μου τράγηξε την μπλούζα για να τον βγάλω από το καρεκλάκι με τα λαδωμένα χέρια. Εντάξει έφυγα έτσι, δεν άντεξα. Έριξα κάπως τα μαλλιά μου να το κρύβω!!!! Αν ντύσω τον μικρό πρώτο, εχω διαπιστώσει ότι όποτε του βάλω ένα ωραίο σετάκι (όχι καλό απαραίτητα, αλλά έναν ωραίο συνδυασμό, κάτι που του παέι κλπ), τότε είναι που μέχρι να φύγουμε θα βραχεί, θα κατουρηθεί, θα λερωθεί κ πάει χαμένη η χαρά για το ωραίο ντύσιμο!

[Nefeli2014]

Just now, Έσπερος είπε:

Αχ το παθαίνω κ εγώ αυτό!!!!!!

 

Εγώ πα΄ντως δεν έχω καταλήξει για το ντύσιμο. Αν ντυθώ πρώτη σίγουρα θα λερωθώ εγώ. Πχ σήμερα ετοιμάστηκα για το σχολείο όσο έτρωγε το αυγό του κ μετά μου τράγηξε την μπλούζα για να τον βγάλω από το καρεκλάκι με τα λαδωμένα χέρια. Εντάξει έφυγα έτσι, δεν άντεξα. Έριξα κάπως τα μαλλιά μου να το κρύβω!!!! Αν ντύσω τον μικρό πρώτο, εχω διαπιστώσει ότι όποτε του βάλω ένα ωραίο σετάκι (όχι καλό απαραίτητα, αλλά έναν ωραίο συνδυασμό, κάτι που του παέι κλπ), τότε είναι που μέχρι να φύγουμε θα βραχεί, θα κατουρηθεί, θα λερωθεί κ πάει χαμένη η χαρά για το ωραίο ντύσιμο!

Χαχαχα ρε τι τραβάμε οι δόλιες!!!

[Έσπερος]

Τώρα θα κάνω μια παρέκβασ από το θέμα γιατί δεν βρήκα κάτι σχετικό αλλού και δεν είναι τόσο σοβαρό για να ανοίξω άλλο. Επειδή γράψατε πριν για το πώς διαλέγετε τα ρούχα των παιδιών να είναι φροντισμένα κλπ το θυμήθηκα. Γενικά ξέρω ότι είναι καλή ιδέα να δίνουμε στα παιδιά την επιλογή να διαλέγουν τα ρούχα τους μόνα τους. Ή έστω να δίνουμε δυο επιλογές για να αποφασίσουν. Εσείς το κάνετε; Εγώ θεωρητικά είμαι υπέρ αλλά γενικά έχω θέμα με το ντύσιμο, μου αρέσουν οι ωραίοι συνδυασμοί σε χρώματα ή στιλ και προφανώς θέλω το παιδί μου να βγαινιε έξω περιποιημένο όταν πάμε κάπου καλά. Καθημερινά μπορεί να βγει και λίγο βρώμικό ή να κυλιστεί κάπου και να γίνει χάλια, δεν με νοίάζει. Αλλά πάντα φροντίζω τα ρούχα του να είναι ταιριαστά κ να ταιριάζουν κ τα καλτσάκια. Αυτα όμως δεν συμαβδίζουν με την ελεύθερη επιλογή....

[little lamb]

Κορίτσια βλέπω όλα αυτά που λέτε για την περιποίηση και κουράζομαι και μόνο που τα διαβάζω! Δεν τα έκανα ποτέ και νιώθω τελείως ufo! (αν και η αλήθεια είναι ότι ακριβώς επειδή δεν τα έκανα ποτέ, δεν νιώθω και καμία στέρηση τώρα που έχω μωρό!)

πχ μέχρι πέρσι τέτοιον καιρό που έτυχε να συμμετάσχω σε μία παρἀσταση που μας έβαψαν, δεν είχα βάλει ΠΟΤΕ make up!!!! Το "βάψιμό" μου ήταν μόνο κραγιόν (πολλές φορές ούτε καν αυτό αλλά σκούρο λιποζάν!) και κάποιες φορές μολύβι για κάθε μέρα. Και σε έκτακτες περιπτώσεις (οι οποίες ήταν μόνο α. αν ήμουν καλεσμένη σε γιορτή, β. αν συμμετείχα σε παράσταση χορού ή μουσικής, γ. καμιά γιορτή τύπου 15αύγουστος σε πανηγύρι και δ. γάμοι-βαφτίσια) μόνο κραγιόν, μολύβι, μάσκαρα και στο τσακίρ κέφι σκιά. Πέρσι ανακάλυψα το make-up. το ρουζ και το μολύβι φρυδιών (αυτό το τελευταίο κάνει όντως μεγάλη διαφορά) και τα βάζω σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις που λέω παραπάνω  Το δε μαλλί, δεν το έχω βάψει ποτέ! Στις ίδιες έκτακτες περιπτώσεις απλά το ισιώνω (είναι ψιλοΐσιο απλά κάπως άτσαλο) και σε πιο επίσημες όπως στενοί γάμοι έχω πάει κομμωτήριο για μπούκλες. Νύχια βάφω μόνη μου, αν και βασικά μόνο των ποδιών το καλοκαίρι, στα χέρια με εκνευρίζουν που χαλάνε και δεν κάνω καν τον κόπο να τα βάψω. Σε μανικιουρίστα πήγα μόνο στον γάμο μου και στον γάμο της αδερφής μου!! Τακούνι ποτέ δεν συμπαθούσα, πάλι μόνο σε γάμους βάζω, χαχα! Η δουλειά μου περιλαμβάνει χωματουργικές εργασίες οπότε φορούσα πάντα αθλητικά ρούχα-παπούτσια (αλλά στις περιόδους που δούλευα, ακριβώς επειδή ήμουν κάθε μέρα έτσι, απολάμβανα αυτό το λίγο βάψιμο όταν πήγαινα κάπου αλλού -μέχρι και αρβύλες μας είχαν δώσει σε μία από τις συμβάσεις). Ένα διάστημα που δούλευα σε δουλειά γραφείου απόλαυσα το ότι εκείνη τη σεζόν φόρεσα σχεδόν όλα μου τα ρούχα. Εκεί όμως είχα το μείον ότι δεν μπορούσα να βάλω φακούς (που θεωρώ ότι μου ανεβάζουν πολύ την εμφάνιση) επειδή ήμουν όλη μέρα στον υπολογιστή και με κούραζαν. Στο σπίτι φορούσα πάντα πυτζάμες ούτως ή άλλως, μόνο έτσι νιώθω χαλαρά! Επίσης ενώ μου αρέσει πολύ να συνδυάζω ωραία τα ρούχα, να βάζω ωραία ταιριαστά κοσμήματα (κυρίως σκουλαρίκια), τελικά τις περισσότερες φορές βαριέμαι ἠ ετοιμάζομαι αργά και δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο και σκουλαρίκια βάζω κάτι σκέτα ασημί καρφωτά που είναι μονίμως εκτός μπιζουτιέρας επειδή βαριέμαι ή δεν προλαβαίνω να κάτσω να βρω άλλα (όχι τώρα με το παιδί, από πάντα!) Για τον ίδιο λόγο όταν δούλευα στη δουλειά γραφείου ἐβρισκα από το βράδυ τα ρούχα και κοσμήματα της επομένης γιατί αλλιώς θα έβαζα ό,τι έβρισκα μπροστἀ μου. Βάψιμο δεν έκανα ούτε εκεί πάντως, μόνο το κραγιόν και μολύβι και αυτά στο λεωφορείο πηγαίνοντας, χαχα!

(Νομίζω μπορείτε να νιώσετε θεές μετά από αυτό το ποστ!)

[Έσπερος]

Σήμερα ήρθε στο σχολείο μια συνάδελφος που τελείωσε η άδειά της, που προηγουμένως είχε κ αυτή ξανθιές ανταύγειες όπως εγώ, και ήμασταν και οι δυο τώρα με τα σκούρα καστανά μαλλιά (ευτυχώς δεν έχουν ασπρίσει οι ρίζες μας) και παρηγορήθηκα!!!!! 

 

Τώρα θυμήθηκα, πάλι στο σχολείο, δυο συνάδελφοι με παιδιά, είχαν στο γραφείο μια συλλογή από κρέμες χεριών που έβαζαν κάθε φορά που έπλεναν τα χέρια μετά το μάθημα και μου φαινόταν υπερβολικό. Συζητούσαμε κάποια στιγμή για κρέμες κ εγώ είπα ότι δεν κάνω κάτι ιδιάιτερο στα χέρια (εκτός από όταν έχει πολύ κρύο και σκάνε), βάζω απλά ενυδατική μετά το βραδινό μπάνιο. Με κοίταξαν με νόημα και γέλασαν και σχολίασαν ότι έχω ελεύθερο χρόνο. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσαν και γιατί βάζουν κρέμες στο σχολείο που είναι πιο άνετα!

[vtgian]

Σε σχέση με τη διαλειμματική νηστεία για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει ένα πολύ ωραίο άρθρο μιας διαιτολόγου με αναφορές σε πληθώρα μελετών με τα υπέρ και τα κατά , στα αγγλικά:  abbeyskitchen.com/intermittent-fasting-weight-loss-evidence-based-pros-cons/ (copy-paste σε browser). 

Προσωπικά δεν με πείθει ως υγιεινός τρόπος μακροχρόνιας διατροφής, αλλά δεν μου ταιριάζει κιόλας. Αφού όμως σε κάποιες δουλεύει, εμένα μου περισσεύει

 

Στη δουλειά μου έχουμε το προνόμιο να είμαστε σε όροφο με λίγα άτομα και πρακτικά τη γυναικεία τουαλέτα την μοιράζομαι με μια μόνο συνάδελφο. Το έχουμε κάνει μπουντουάρ μιλάμε, έχουμε φέρει τα βαλιτσάκια μας με όλο το μακιγιάζ, αποσμητικά, οδοντόκρεμες, το μόνο που δεν έχουμε είναι μασιά και αυτό γιατί δεν έχει πρίζα, αλλιώς ικανές θα ήμασταν    

 

@little lamb μη νιώθεις άσχημα, άλλωστε μερικές γυναίκες έχουν τέτοια φυσική ομορφιά που δεν χρειάζονται τίποτα παραπάνω! Ειδικά αν η δουλειά σου όπως λες είναι χειρωνακτική, ε λογικό είναι να μη φοράς τίποτα! Παλαιότερα και εγώ κάπως έτσι ήμουν, εντελώς χύμα, αλλά ήταν και η δουλειά μου τέτοια που δε με ένοιαζε. Τα τελευταία χρόνια όμως δουλεύω πολύ με στελέχη επιχειρήσεων και εκεί μετράει πολύ η κοκεταρία. Τελικά όμως μου αρέσει κιόλας!

 

@esperos εγώ πάντα την άφηνα να διαλέξει μόνη της, μεταξύ επιλογών. Της εξηγούσα αν κάτι δεν ταιριάζει με το άλλο αλλά δε με πολυνοιάζει κιόλας. Πιο πολύ στέκομαι στο πρακτικό κομμάτι, πχ φέτος θέλει να φοράει αποκλειστικά φορέματα αποκλειστικά. Της πήρα μποξεράκια για εσώρουχο και της εξήγησα ότι μόνο έτσι μπορεί να τα φοράει. Θέλουμε να πάμε κάπου που θα παίξει, πέσει, γίνει χάλια; Της εξηγώ ότι αν βάλει τα καλά της θα τα χαλάσει. Αν όμως επιμένει την αφήνω. Γενικά τα φοράνε τόσο λίγο τα ρούχα, ας τα ευχαριστιούνται όπως θέλουν! 

 

[kine]

4 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

 Εχουν περασει μολις 4 μηνες απο τοτε που γεννησα και μαζεψε αρκετα η κοιλια δεν μπορω να πω, αλλα μολις φαω ειμαι σαν να ειμαι 5-6 μηνων εγκυος. Βεβαια, αυτο που με ενοχλει περισσοτερο ειναι οι ραγαδες γιατι εβγαλα περισσοτερες απο την πρωτη φορα και τις θεωρω λιγο αντιαισθητικες για να βγω ετσι στην παραλια  

 

Πολύ κοντά με όσα περιγράφεις κι εγώ. Αλλά πήρα 10-12 κιλά στην 1η εγκυμοσύνη τα οποία κι έχασα και η λεκάνη μου μάζεψε αντί να ανοίξει!! Αμέ!  Τώρα μετά την 2η δεν ξέρω αν βιάζομαι, γιατί έχουν περάσει μόλις 2 μήνες αλλά μου φαίνεται ότι η κοιλιά δεν φεύγει με τίποτα! Μόλις τρώω, η χαλάρωση του δέρματος οδηγεί σε μια είκόνα εγκυμοσύνης 5-6 μηνών. Ισως βιάζομαι. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς επέστρεψε η κοιλιά μου στην κανονική της κατάσταση, μετά την πρώτη γέννα.

 

Πέρσυ τέτοιο καιρό άρχισα μια προσπάθεια να μειώσω την ζάχαρη (είμαι λάτρης της σοκολάτας και των αρτοσκευασμάτων πχ. κρουασαν και τσουρέκια σοκολάτας παγωτά με βάφλες κτλ) σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρω μια ανακούφιση στις ημικρανίες μου. Αντ' αυτού έτρωγα τόοοοονους φρούτων και άρχισα να χάνω κι άλλα κιλά και πρώτη φορά στη ζωή μου να πέσω από τα 50 κιλά που ήμουν από το γυμνάσιο. Μετά έμεινα έγκυος, συνέχισα την προσπάθεια για μειωμένη ζάχαρη αλλά σταδιακά μείωσα και τα φρούτα και τα αρτοσκευάσματα γενικά και το ψωμί κ.α.

 

Εδώ και 6 μήνες προσπαθώ να κυριαρχώ στη διατροφή μου το κρέας (κάτι που δεν μου άρεσε ποτέ γιατί ευχαριστιέμαι ιδιαιτέρως να τρώω μόνο φρούτα και λαχανικά αν είναι δυνατόν) και έκτοτε έχω δει μεγάλη βελτίωση και στην υγεία μου και στη δύναμη μου. Εχω αποκτήσει μυς για πρώτη φορά στη ζωή μου, ενώ συνεχίζω να μην γυμνάζομαι, όπως και δεν έχω γυμναστεί ποτέ στα νεότερα χρόνια μου. Το γεγονός πως τρώω κυρίως ή και αποκλειστικά γεύματα με κρέας ή μόνο κρέας, με κάνει να μην έχω ανάγκη να φάω πολλά παραπάνω. Τα 5-6 γεύμα ημερισίως, μειώθηκαν σε 2, απλά γιατί δεν πεινάω συνεχώς. Τρώω φρούτα σαν γλυκό και αυτό είναι όλο. 

 

Η διαλειμματική νηστεία δηλαδή, προέκυψε φυσικά, όταν άρχισα να τρώω πολύ κρέας και πολύ λίπος. Απλά με κρατάει για πολλές ώρες, χωρίς να νιώθω κανένα φούσκωμα ή να παθαίνω υπογλυκαιμίες, το οποίο ήταν πλέον καθημερινό φαινόμενο, πριν από κανένα χρόνο. 

 

Σε ότι αφορά την περιποίηση, ποτέ δεν ήμουν για πολλά πολλά, αλλά αυτό που θεωρώ εγώ περιποιημένο, για τα δικά μου γούστα, θα το κάνω έτσι κι αλλιώς, γιατί μου αρέσει να αισθάνομαι συμφιλιωμένη με την εικόνα που βλέπω στον καθρέφτη, όταν περνάω από μπροστά. Είτε βγώ από το σπίτι, είτε όχι. Το πρωί ας πούμε θα χτενιστώ όπως και να έχει. Κι αν η μουρη μου είναι λίγο παράπάνω τσαλακωμένη από την αϋπνία, θα βάλω λίγο κονσίλερ, ίσα για να συνέλθει λίγο ο αιώνιος μαύρος κύκλος, κάτω από το μάτι. Φυσικά κι όταν θα βγω έξω, δεν κάνω πολλά παραπάνω από αυτά, αλλά κάνω όσα ελάχιστα, θεωρώ ότι αποτελούν "φροντίδα", από μένα για εμένα 

[samsympan]

@little lamb πρόσωπο που αναδεικνύεται με minimal make up, μαλλιά που δεν χρειάζονται βάψιμο και νύχια περιποιημένα χωρίς μανικιουρίστ... νιώθω πως εσύ είσαι θεά!

[Sentir...natureza]

Just now, kine είπε:

Πολύ κοντά με όσα περιγράφεις κι εγώ. Αλλά πήρα 10-12 κιλά στην 1η εγκυμοσύνη τα οποία κι έχασα και η λεκάνη μου μάζεψε αντί να ανοίξει!! Αμέ!  Τώρα μετά την 2η δεν ξέρω αν βιάζομαι, γιατί έχουν περάσει μόλις 2 μήνες αλλά μου φαίνεται ότι η κοιλιά δεν φεύγει με τίποτα! Μόλις τρώω, η χαλάρωση του δέρματος οδηγεί σε μια είκόνα εγκυμοσύνης 5-6 μηνών. Ισως βιάζομαι. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς επέστρεψε η κοιλιά μου στην κανονική της κατάσταση, μετά την πρώτη γέννα.

Αρχικα να σου ζησει και το δευτερο  Στους 3 μηνες περιπου που πηγα στη γυναικολογο μου ειπε να μην βιαζομαι, οποτε θα σου πω το ιδιο. Εχουν περασει μολις 2 μηνες δωσε λιγο χρονο  Επισης, μου ειπε οτι την δευτερη φορα (και περισσοτερο σε καθε επομενη εγκυμοσυνη) η χαλαρωση κανει περισσοτερο να επανελθει. Στην πρωτη μου εγκυμοσυνη η χαλαρωση της κοιλιας επανηλθε πληρως ("πλακα" οπως ημουν προ εγκυμοσυνης) μετα απο 4 μηνες ακριβως. Τωρα νομιζω θα το περασω το εξαμηνο, αλλα και παλι δεν μου φαινεται πολυ, αρκει καποια στιγμη να μαζευτει χαχα. 

 

Οσον αφορα την περιποιηση, δεν κατεχω ουτε ενα καλλυντικο  . Το μονο που κανω ειναι να βαζω αποσμητικο (φυσικο κατα προτιμηση) και να κανω αποτριχωση (ποδια και προσωπο κυριως). Αισθανομαι καλα με τον εαυτο μου οπως ειμαι, το μονο που δεν μου αρεσει στην παρουσα φαση ειναι η χαλαρωση και οι ραγαδες (που υπαρχουν λιγες και στα ποδια).

[Anna3011]

Just now, little lamb είπε:

Κορίτσια βλέπω όλα αυτά που λέτε για την περιποίηση και κουράζομαι και μόνο που τα διαβάζω! Δεν τα έκανα ποτέ και νιώθω τελείως ufo! (αν και η αλήθεια είναι ότι ακριβώς επειδή δεν τα έκανα ποτέ, δεν νιώθω και καμία στέρηση τώρα που έχω μωρό!)

πχ μέχρι πέρσι τέτοιον καιρό που έτυχε να συμμετάσχω σε μία παρἀσταση που μας έβαψαν, δεν είχα βάλει ΠΟΤΕ make up!!!! Το "βάψιμό" μου ήταν μόνο κραγιόν (πολλές φορές ούτε καν αυτό αλλά σκούρο λιποζάν!) και κάποιες φορές μολύβι για κάθε μέρα. Και σε έκτακτες περιπτώσεις (οι οποίες ήταν μόνο α. αν ήμουν καλεσμένη σε γιορτή, β. αν συμμετείχα σε παράσταση χορού ή μουσικής, γ. καμιά γιορτή τύπου 15αύγουστος σε πανηγύρι και δ. γάμοι-βαφτίσια) μόνο κραγιόν, μολύβι, μάσκαρα και στο τσακίρ κέφι σκιά. Πέρσι ανακάλυψα το make-up. το ρουζ και το μολύβι φρυδιών (αυτό το τελευταίο κάνει όντως μεγάλη διαφορά) και τα βάζω σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις που λέω παραπάνω  Το δε μαλλί, δεν το έχω βάψει ποτέ! Στις ίδιες έκτακτες περιπτώσεις απλά το ισιώνω (είναι ψιλοΐσιο απλά κάπως άτσαλο) και σε πιο επίσημες όπως στενοί γάμοι έχω πάει κομμωτήριο για μπούκλες. Νύχια βάφω μόνη μου, αν και βασικά μόνο των ποδιών το καλοκαίρι, στα χέρια με εκνευρίζουν που χαλάνε και δεν κάνω καν τον κόπο να τα βάψω. Σε μανικιουρίστα πήγα μόνο στον γάμο μου και στον γάμο της αδερφής μου!! Τακούνι ποτέ δεν συμπαθούσα, πάλι μόνο σε γάμους βάζω, χαχα! Η δουλειά μου περιλαμβάνει χωματουργικές εργασίες οπότε φορούσα πάντα αθλητικά ρούχα-παπούτσια (αλλά στις περιόδους που δούλευα, ακριβώς επειδή ήμουν κάθε μέρα έτσι, απολάμβανα αυτό το λίγο βάψιμο όταν πήγαινα κάπου αλλού -μέχρι και αρβύλες μας είχαν δώσει σε μία από τις συμβάσεις). Ένα διάστημα που δούλευα σε δουλειά γραφείου απόλαυσα το ότι εκείνη τη σεζόν φόρεσα σχεδόν όλα μου τα ρούχα. Εκεί όμως είχα το μείον ότι δεν μπορούσα να βάλω φακούς (που θεωρώ ότι μου ανεβάζουν πολύ την εμφάνιση) επειδή ήμουν όλη μέρα στον υπολογιστή και με κούραζαν. Στο σπίτι φορούσα πάντα πυτζάμες ούτως ή άλλως, μόνο έτσι νιώθω χαλαρά! Επίσης ενώ μου αρέσει πολύ να συνδυάζω ωραία τα ρούχα, να βάζω ωραία ταιριαστά κοσμήματα (κυρίως σκουλαρίκια), τελικά τις περισσότερες φορές βαριέμαι ἠ ετοιμάζομαι αργά και δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο και σκουλαρίκια βάζω κάτι σκέτα ασημί καρφωτά που είναι μονίμως εκτός μπιζουτιέρας επειδή βαριέμαι ή δεν προλαβαίνω να κάτσω να βρω άλλα (όχι τώρα με το παιδί, από πάντα!) Για τον ίδιο λόγο όταν δούλευα στη δουλειά γραφείου ἐβρισκα από το βράδυ τα ρούχα και κοσμήματα της επομένης γιατί αλλιώς θα έβαζα ό,τι έβρισκα μπροστἀ μου. Βάψιμο δεν έκανα ούτε εκεί πάντως, μόνο το κραγιόν και μολύβι και αυτά στο λεωφορείο πηγαίνοντας, χαχα!

(Νομίζω μπορείτε να νιώσετε θεές μετά από αυτό το ποστ!)

Καλέ δεν είσαι ufo! Μια χαρά είσαι! Ο καθένας κάνει ότι θέλει με την εμφάνισή του, αρκεί να νιώθει καλά με αυτή! Μου θυμίζεις τον εαυτό μου μέχρι πριν  λίγα χρόνια, κάπως έτσι λειτουργούσα και εγώ. Το μακιγιάζ περιλάμβανε αποκλειστικά το τρίπτυχο κραγιόν, μάσκαρα, ρουζ (και αυτό επειδή έχω πολύ λευκή επιδερμίδα), makeup δεν έβαζα (είχα πάντα στο σπίτι για ώρα ανάγκης και έβαζα 2-3 φορές το χρόνο), το ντύσιμο για να βγω κυρίως casual, το παπούτσι συνήθως flat (ευτυχώς είμαι ψηλή), πεντικιούρ μόνο το καλοκαίρι, κρέμες προσώπου πότε έβαζα πότε ξέχναγα. Αλλά για κάποιο λόγο ένιωθα όμορφη όταν έβγαινα έξω, έστω και με τα στοιχειώδη, είχα αυτοπεποίθηση. Τώρα, που πέρασαν και τα 35 και έρχονται τα 40, έχω κάνει κάποιες αναθεωρησούλες... Βάζω makeup καθημερινά γιατί νιώθω ότι πλέον το χρειάζομαι, κρέμα προσώπου ανελλειπώς, και μάσκες κάνω, έχω αλλάξει μαλλί για ανανέωση, φοράω γόβες στη δουλειά και ενίοτε έξω. Κρίση ηλικίας; Μπορεί. Σε γενικές γραμμές πάντως στο ίδιο πλαίσιο κινούμαι, δε θα δεις θεαματικές αλλαγές, παραμένω λάτρης του φυσικού. Μια χαρά είσαι, εγώ μαζί σου .

Just now, Έσπερος είπε:

Τώρα θα κάνω μια παρέκβασ από το θέμα γιατί δεν βρήκα κάτι σχετικό αλλού και δεν είναι τόσο σοβαρό για να ανοίξω άλλο. Επειδή γράψατε πριν για το πώς διαλέγετε τα ρούχα των παιδιών να είναι φροντισμένα κλπ το θυμήθηκα. Γενικά ξέρω ότι είναι καλή ιδέα να δίνουμε στα παιδιά την επιλογή να διαλέγουν τα ρούχα τους μόνα τους. Ή έστω να δίνουμε δυο επιλογές για να αποφασίσουν. Εσείς το κάνετε; Εγώ θεωρητικά είμαι υπέρ αλλά γενικά έχω θέμα με το ντύσιμο, μου αρέσουν οι ωραίοι συνδυασμοί σε χρώματα ή στιλ και προφανώς θέλω το παιδί μου να βγαινιε έξω περιποιημένο όταν πάμε κάπου καλά. Καθημερινά μπορεί να βγει και λίγο βρώμικό ή να κυλιστεί κάπου και να γίνει χάλια, δεν με νοίάζει. Αλλά πάντα φροντίζω τα ρούχα του να είναι ταιριαστά κ να ταιριάζουν κ τα καλτσάκια. Αυτα όμως δεν συμαβδίζουν με την ελεύθερη επιλογή....

@Έσπεροςεγώ δίνω 2 επιλογες πχ. σε μπλούζα και σορτσάκι, αλλά φροντίζω να ταιριάζουν όλα μεταξύ τους οπότε ό,τι και να διαλέξει δεν έχω θέμα. Και ελεύθερη επιλογή δηλαδή και ωραίο ντύσιμο. Εμένα το πρόβλημά μου δεν είναι τόσο τη διαλέγει η μικρή αλλά οι επιλογές ντυσίματος του άντρα μου. Όσες φορές έχω φύγει το πρωί χωρίς να του αφήσω σετάκι για να την ντύσει (φεύγω νωρίτερα για δουλειά και εκείνος τη ντύνει και την πάει στη γιαγιά), βρίσκω το παιδί το μεσημέρι ντυμένο καρναβάλι !

[Έσπερος]

@kine δεν ήξερα ότι έκανες δευτερο! να σου ζησει!!!

[mama16]

πρίν από 38 λεπτά , kine είπε:

 

Πολύ κοντά με όσα περιγράφεις κι εγώ. Αλλά πήρα 10-12 κιλά στην 1η εγκυμοσύνη τα οποία κι έχασα και η λεκάνη μου μάζεψε αντί να ανοίξει!! Αμέ!  Τώρα μετά την 2η δεν ξέρω αν βιάζομαι, γιατί έχουν περάσει μόλις 2 μήνες αλλά μου φαίνεται ότι η κοιλιά δεν φεύγει με τίποτα! Μόλις τρώω, η χαλάρωση του δέρματος οδηγεί σε μια είκόνα εγκυμοσύνης 5-6 μηνών. Ισως βιάζομαι. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς επέστρεψε η κοιλιά μου στην κανονική της κατάσταση, μετά την πρώτη γέννα.

 

Πέρσυ τέτοιο καιρό άρχισα μια προσπάθεια να μειώσω την ζάχαρη (είμαι λάτρης της σοκολάτας και των αρτοσκευασμάτων πχ. κρουασαν και τσουρέκια σοκολάτας παγωτά με βάφλες κτλ) σε μια απέλπιδα προσπάθεια να βρω μια ανακούφιση στις ημικρανίες μου. Αντ' αυτού έτρωγα τόοοοονους φρούτων και άρχισα να χάνω κι άλλα κιλά και πρώτη φορά στη ζωή μου να πέσω από τα 50 κιλά που ήμουν από το γυμνάσιο. Μετά έμεινα έγκυος, συνέχισα την προσπάθεια για μειωμένη ζάχαρη αλλά σταδιακά μείωσα και τα φρούτα και τα αρτοσκευάσματα γενικά και το ψωμί κ.α.

 

Εδώ και 6 μήνες προσπαθώ να κυριαρχώ στη διατροφή μου το κρέας (κάτι που δεν μου άρεσε ποτέ γιατί ευχαριστιέμαι ιδιαιτέρως να τρώω μόνο φρούτα και λαχανικά αν είναι δυνατόν) και έκτοτε έχω δει μεγάλη βελτίωση και στην υγεία μου και στη δύναμη μου. Εχω αποκτήσει μυς για πρώτη φορά στη ζωή μου, ενώ συνεχίζω να μην γυμνάζομαι, όπως και δεν έχω γυμναστεί ποτέ στα νεότερα χρόνια μου. Το γεγονός πως τρώω κυρίως ή και αποκλειστικά γεύματα με κρέας ή μόνο κρέας, με κάνει να μην έχω ανάγκη να φάω πολλά παραπάνω. Τα 5-6 γεύμα ημερισίως, μειώθηκαν σε 2, απλά γιατί δεν πεινάω συνεχώς. Τρώω φρούτα σαν γλυκό και αυτό είναι όλο. 

 

Η διαλειμματική νηστεία δηλαδή, προέκυψε φυσικά, όταν άρχισα να τρώω πολύ κρέας και πολύ λίπος. Απλά με κρατάει για πολλές ώρες, χωρίς να νιώθω κανένα φούσκωμα ή να παθαίνω υπογλυκαιμίες, το οποίο ήταν πλέον καθημερινό φαινόμενο, πριν από κανένα χρόνο. 

 

Σε ότι αφορά την περιποίηση, ποτέ δεν ήμουν για πολλά πολλά, αλλά αυτό που θεωρώ εγώ περιποιημένο, για τα δικά μου γούστα, θα το κάνω έτσι κι αλλιώς, γιατί μου αρέσει να αισθάνομαι συμφιλιωμένη με την εικόνα που βλέπω στον καθρέφτη, όταν περνάω από μπροστά. Είτε βγώ από το σπίτι, είτε όχι. Το πρωί ας πούμε θα χτενιστώ όπως και να έχει. Κι αν η μουρη μου είναι λίγο παράπάνω τσαλακωμένη από την αϋπνία, θα βάλω λίγο κονσίλερ, ίσα για να συνέλθει λίγο ο αιώνιος μαύρος κύκλος, κάτω από το μάτι. Φυσικά κι όταν θα βγω έξω, δεν κάνω πολλά παραπάνω από αυτά, αλλά κάνω όσα ελάχιστα, θεωρώ ότι αποτελούν "φροντίδα", από μένα για εμένα 

Να σου ζήσει το μωράκι σου... Έχουμε γεννήσει κοντά κοντά. Εγώ μεθαύριο σαραντιζω.. Κ εγώ το έχω αυτό το θέμα με την κοιλιά. Νιώθω ότι είμαι ακόμα έγκυος έτσι όπως φαίνεται κ δεν θυμάμαι πότε φεύγει. Προς το παρόν μου έχουν μείνει 6 κιλά να χάσω από τα 16 που πήρα κ ελπίζω μέχρι τότε να έχει φύγει κ αυτή!! Καισαρική έκανες η φυσιολογικά γεννησες? Εγώ καισαρική κ νομίζω ότι φεύγει πιο αργά η κοιλιά..

[Chrysoum]

2 hours ago, little lamb said:

Κορίτσια βλέπω όλα αυτά που λέτε για την περιποίηση και κουράζομαι και μόνο που τα διαβάζω! Δεν τα έκανα ποτέ και νιώθω τελείως ufo! (αν και η αλήθεια είναι ότι ακριβώς επειδή δεν τα έκανα ποτέ, δεν νιώθω και καμία στέρηση τώρα που έχω μωρό!)

πχ μέχρι πέρσι τέτοιον καιρό που έτυχε να συμμετάσχω σε μία παρἀσταση που μας έβαψαν, δεν είχα βάλει ΠΟΤΕ make up!!!! Το "βάψιμό" μου ήταν μόνο κραγιόν (πολλές φορές ούτε καν αυτό αλλά σκούρο λιποζάν!) και κάποιες φορές μολύβι για κάθε μέρα. Και σε έκτακτες περιπτώσεις (οι οποίες ήταν μόνο α. αν ήμουν καλεσμένη σε γιορτή, β. αν συμμετείχα σε παράσταση χορού ή μουσικής, γ. καμιά γιορτή τύπου 15αύγουστος σε πανηγύρι και δ. γάμοι-βαφτίσια) μόνο κραγιόν, μολύβι, μάσκαρα και στο τσακίρ κέφι σκιά. Πέρσι ανακάλυψα το make-up. το ρουζ και το μολύβι φρυδιών (αυτό το τελευταίο κάνει όντως μεγάλη διαφορά) και τα βάζω σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις που λέω παραπάνω  Το δε μαλλί, δεν το έχω βάψει ποτέ! Στις ίδιες έκτακτες περιπτώσεις απλά το ισιώνω (είναι ψιλοΐσιο απλά κάπως άτσαλο) και σε πιο επίσημες όπως στενοί γάμοι έχω πάει κομμωτήριο για μπούκλες. Νύχια βάφω μόνη μου, αν και βασικά μόνο των ποδιών το καλοκαίρι, στα χέρια με εκνευρίζουν που χαλάνε και δεν κάνω καν τον κόπο να τα βάψω. Σε μανικιουρίστα πήγα μόνο στον γάμο μου και στον γάμο της αδερφής μου!! Τακούνι ποτέ δεν συμπαθούσα, πάλι μόνο σε γάμους βάζω, χαχα! Η δουλειά μου περιλαμβάνει χωματουργικές εργασίες οπότε φορούσα πάντα αθλητικά ρούχα-παπούτσια (αλλά στις περιόδους που δούλευα, ακριβώς επειδή ήμουν κάθε μέρα έτσι, απολάμβανα αυτό το λίγο βάψιμο όταν πήγαινα κάπου αλλού -μέχρι και αρβύλες μας είχαν δώσει σε μία από τις συμβάσεις). Ένα διάστημα που δούλευα σε δουλειά γραφείου απόλαυσα το ότι εκείνη τη σεζόν φόρεσα σχεδόν όλα μου τα ρούχα. Εκεί όμως είχα το μείον ότι δεν μπορούσα να βάλω φακούς (που θεωρώ ότι μου ανεβάζουν πολύ την εμφάνιση) επειδή ήμουν όλη μέρα στον υπολογιστή και με κούραζαν. Στο σπίτι φορούσα πάντα πυτζάμες ούτως ή άλλως, μόνο έτσι νιώθω χαλαρά! Επίσης ενώ μου αρέσει πολύ να συνδυάζω ωραία τα ρούχα, να βάζω ωραία ταιριαστά κοσμήματα (κυρίως σκουλαρίκια), τελικά τις περισσότερες φορές βαριέμαι ἠ ετοιμάζομαι αργά και δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο και σκουλαρίκια βάζω κάτι σκέτα ασημί καρφωτά που είναι μονίμως εκτός μπιζουτιέρας επειδή βαριέμαι ή δεν προλαβαίνω να κάτσω να βρω άλλα (όχι τώρα με το παιδί, από πάντα!) Για τον ίδιο λόγο όταν δούλευα στη δουλειά γραφείου ἐβρισκα από το βράδυ τα ρούχα και κοσμήματα της επομένης γιατί αλλιώς θα έβαζα ό,τι έβρισκα μπροστἀ μου. Βάψιμο δεν έκανα ούτε εκεί πάντως, μόνο το κραγιόν και μολύβι και αυτά στο λεωφορείο πηγαίνοντας, χαχα!

(Νομίζω μπορείτε να νιώσετε θεές μετά από αυτό το ποστ!)

Εισαι η αδερφή ψυχή μου εσύ. Τα ίδια ακριβώς. 

 

@Έσπεροςστην φάση που είμαστε αν την άφηνα να διαλέξει θα φορούσε μόνο πυτζάμες. Μόνο αυτές πάει και μου φέρνει! Αλλά γενικά έχω παρατηρήσει ότι δεν δίνω τόση βάση στο τι θα φοράει κι αν ταιριάζουν, κλπ. Το βλέπω καθαρά πρακτικά το θέμα, θα λερωθει 100%, όπου κι αν πάμε, ότι κι αν κάνει. Το έχω αποδεχτεί, οπότε απλά την ντύνω εντελώς casual. Αλλά ρούχα της είναι πιο χαριτωμένα πάνω της, αλλά λιγότερο, αλλά στο τέλος της ημέρας (ή πολλές φορές και στην μέση) είναι μέσα στην άμμο, τις λάσπες περιστασιακά, το γρασίδι και τα νερά. Οπότε απλά κάθε πρωί βλέπω τι έχει καθαρό και την ντύνω. Όταν μεγαλώσει λίγο ακόμη αν θέλει να βάλει κάτι, θα της το φοράω, κι ας μην ταιριάζει. Στο κατω κάτω είναι απλά ρούχα, αν εκείνης της αρέσει, το θέλει οπωσδήποτε και την κάνει χαρουμενη, δεν έχει σημασία τι θα σκεφτούν οι άλλοι.