Κάνουμε αυτά που κοροϊδεύαμε;

[anemoni1989]

Επίσης, οι πολυ σκληροπηρυνικες, υποστηριζουν πως αν το αλεσμενο φαγητό δεν φαγωθει μεσα σε μιαη ωρα υο πεταμε γτ ειναι αχρηστο λεει!! Εδω παιδιά πεθαινουν απο την πεινα και αυτες τα ταιζουν με χρονόμετρο και μετα τα ριχνουν στα σκουπίδια 

[Fenia27]

Εντάξει είναι σκέτη παράνοια. .. απορω που τα στηρίζουν αυτα...άκου εκεί τα όσπρια άχρηστα!  Έχει βουίξει το τόπος ποσο κακό κάνει μια διατροφή βασισμένη στο κρέας. ..Όλοι θα ήμασταν πιο υγιής αν ένα μικρό ποσοστό της διατροφής μας ήταν κρέας και τα υπόλοιπα φυτοφαγικα ...

[Unpluged]

Just now, Έσπερος είπε:

 παμτως οντως εχω διαπιστώσει και στο σχολείο οτι τα περιςςοτερα παιδια δυσκολεύονται να ακούσουν το οχι. αυτο εμενα κουραζει πιο πολυ και απο τη φασαρια κ τις αταξίες, επειδη ειναι μεγαλα παιδια πια, περιμενεις μια υποτυπωδη συνεννοηση και γιατι απο τετοια σκηνικά εχουν προκυψει πολλες φορες άσχημες παρεξηγησεις με τους γονεις.

 

 

Έχεις δίκιο. Τα παιδιά που δεν ακούνε το όχι μπορεί όμως να είναι και αυτα που οι γονείς τους επιβάλλουν πράγματα με αυταρχισμό ή δωροδοκία, οπότε σε περιβάλλοντα που δεν είναι αυταρχικά και δεν τα δωροδοκεί κανείς (γιατί βασικά είναι υποχρέωσή τους) δυσκολεύονται γιατί δεν έχουν αναπτύξει διαδικασία εφαρμογής ενός κανόνα. 

Επίσης είναι και παιδιά που μεγαλώνουν εκ των πραγμάτων με τρίτο πρόσωπο (γιαγιά, νταντά) γιατί οι γονείς εργάζονται πολλές ώρες. Ε αυτοί οι γονείς, δεν μπορούν να τα 'κουλαντρίσουν' όταν είναι σε ελεύθερο περιβάλλον.

Επίσης είναι παιδιά που έγιναν με δυσκολία, οι γονείς είναι μεγάλοι, τους δείχνουν αδυναμία, που ζουν σε δύσκολα οικογενειακά περιβάλλοντα κλπ.  

Θέλω να πω ότι ο κάθε γονιός κάνει το καλύτερο που μπορεί, από εκεί ξεκινώ εγώ.Βέβαια αν έχει κανείς τα άψογα παιδιά, που τα μεγαλώνει χωρίς φωνές και με ελάχιστες συγκρούσεις, μπορεί να μην μπορεί να το κατανοήσει αυτό. Εμείς (μιλάω για μένα και τον άντρα μου) όμως που έχουμε τις αδυναμίες μας, που βάζουμε και καμία φωνή, που τα παιδιά μας έχουν τις καλές και τις κακές τους μέρες, δείχνουμε κατανόηση. Και μαθαίνουμε και τα παιδιά μας να δείχνουν κατανόηση.  Γελάμε λίγο διακριτικά και περιμένουμε να περάσει, γιατί περνάει. τα πράγματα βρίσκουν την ισορροπία τους. τα παιδιά πάνε σχολείο, μαθαίνουν ότι δεν είναι πρίγκιπες και πριγκίπισσες (το είχε πει κάποτε κάποιος και είχαμε πέσει να τον φάμε) και τα περισσότερα γίνονται λειτουργικοί άνθρωποι. 

1 ώρα πρίν, anemoni1989 είπε:

Μου εκανε εντύπωση το οτι οι γονεις ανεβαλλαν την βολτα τους "γιατι το παιδι στεναχωριεται"... 

 

Κι εγώ θα την ανέβαλα την βόλτα μου νομίζω αν έβλεπα ότι στεναχωριόταν πολύ (όχι με μία απλή ενόχληση). Μέχρι να λύσω το θέμα φυσικά με κάποιον τρόπο.......

Τώρα αν είναι από άποψη, τι να πω, εγω δεν ξέρω και τετοιους γονείς ώστε να έχω κάποια αναφορά, υπερβολικό μου φαίνεται να υποστηρίζει κάποιος σοβαρά την άποψη θα κάνουμε ό,τι θέλει το παιδί, για να μην στεναχωριέται.

[Anna3011]

Just now, anemoni1989 είπε:

Ολα οσα ειπαν τα κορίτσια!!! 

Η κορυφαία συνταγή που διαβασα ηταν μερεντα απο ρεβυθια και αλλο ενα θεϊκο ήταν οτι μια εψαχνε παιδικο σταθμο στον οποιο πριν μαγειρεψουν τα όσπρια θα τα εβαζαν λεει να φυτρωσουν!!!! (εδω γελαμε)!!! 

@anemoni1989 με πρόλαβες! Διάβαζα και εγώ τώρα τις αναρτήσεις σας για την γνωστή ομάδα και ήθελα να ρωτήσω αν και εσείς φυτρώνετε τις φακές! 

Η αλήθεια είναι ότι ενίοτε κλέβω καμία συνταγή για σνακ από τη εκεί γιατί προσέχω σε γενικές γραμμές τη διατροφή της μικρής και ομολογώ ότι της αρέσουν, αλλά εκεί μέσα είναι τόσο σκληροπυρηνικές οι απόψεις που αν ψαρώσεις και ακολουθήσεις τους κανόνες κατά γράμμα το παιδί σου δε θα μάθει ποτέ τι είναι το μακαρόνι, θα μάθει όμως να τρώει συκώτι σε όλες τις πιθανές μορφές. Τελευταία έχω βαρεθεί να βλέπω να αναρτούν τα προγράμματα φαγητού των παιδικών σταθμών και να κράζουν από κάτω οι υπόλοιπες γιατί ο σταθμός διαπράττει το έγκλημα να δίνει πχ. ψωμί ή κουλούρι. Άλλες προσπαθούν να βρουν τρόπο να στέλνουν ταπεράκι στο σταθμό για να σώσουν τα παιδιά τους από τον εθισμό του αμύλου! Σκέτη τρέλα με λίγα λόγια! Λίγη ψυχραιμία λέω εγώ! Και επειδή αναφέρονται και σε μεγαλύτερα παιδάκια που βλέπουν τα γύρω παιδιά να τρώνε τα "απαγορευμένα"και λογικό είναι να ζηλέψουν, δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το που οφελούν όλοι αυτοί οι περιορισμοί. Πολλές φορές αγανακτώ και μου έρχεται να απαντήσω σε κάποια σχόλια αλλά υποθέτω ότι θα με πετάξουν με τις κλωτσιές και δε θα μπορώ να δω κάποιες ενδιαφέρουσες συνταγές που ανεβάζουν κατά καιρούς.

[anemoni1989]

Just now, Anna3011 είπε:

@anemoni1989 με πρόλαβες! Διάβαζα και εγώ τώρα τις αναρτήσεις σας για την γνωστή ομάδα και ήθελα να ρωτήσω αν και εσείς φυτρώνετε τις φακές! 

Η αλήθεια είναι ότι ενίοτε κλέβω καμία συνταγή για σνακ από τη εκεί γιατί προσέχω σε γενικές γραμμές τη διατροφή της μικρής και ομολογώ ότι της αρέσουν, αλλά εκεί μέσα είναι τόσο σκληροπυρηνικές οι απόψεις που αν ψαρώσεις και ακολουθήσεις τους κανόνες κατά γράμμα το παιδί σου δε θα μάθει ποτέ τι είναι το μακαρόνι, θα μάθει όμως να τρώει συκώτι σε όλες τις πιθανές μορφές. Τελευταία έχω βαρεθεί να βλέπω να αναρτούν τα προγράμματα φαγητού των παιδικών σταθμών και να κράζουν από κάτω οι υπόλοιπες γιατί ο σταθμός διαπράττει το έγκλημα να δίνει πχ. ψωμί ή κουλούρι. Άλλες προσπαθούν να βρουν τρόπο να στέλνουν ταπεράκι στο σταθμό για να σώσουν τα παιδιά τους από τον εθισμό του αμύλου! Σκέτη τρέλα με λίγα λόγια! Λίγη ψυχραιμία λέω εγώ! Και επειδή αναφέρονται και σε μεγαλύτερα παιδάκια που βλέπουν τα γύρω παιδιά να τρώνε τα "απαγορευμένα"και λογικό είναι να ζηλέψουν, δεν είμαι καθόλου σίγουρη για το που οφελούν όλοι αυτοί οι περιορισμοί. Πολλές φορές αγανακτώ και μου έρχεται να απαντήσω σε κάποια σχόλια αλλά υποθέτω ότι θα με πετάξουν με τις κλωτσιές και δε θα μπορώ να δω κάποιες ενδιαφέρουσες συνταγές που ανεβάζουν κατά καιρούς.

Εμει;  δεν έχουμε ξεκινήσει ακομα όσπρια, απο βδομαδα!!! Αλλα σιγα μην κατσω να φτιαξω θερμοκηπιο πρωτα!!! Αχχαχαχαχαχαχα 

Αυτα οταν φτασει σε ηλικια που θα καταλαβαινει, θα τα κάνουμε σε κεσεδακι, οπως στο σχολειο!!! Αχχαχαχαχαχαχα 

Εχω μπει καο εγω σ πειρασμο να σχολιασω κραζοντας (χεχε)  αλλα φοβαμαι πως μετα θα φαω μπλοκ και δεν θα μπορω να μπαινω και να γελαω!!!! Χοχοχο 

[Έσπερος]

5 ώρες πρίν, Unpluged είπε:

Έχεις δίκιο. Τα παιδιά που δεν ακούνε το όχι μπορεί όμως να είναι και αυτα που οι γονείς τους επιβάλλουν πράγματα με αυταρχισμό ή δωροδοκία, οπότε σε περιβάλλοντα που δεν είναι αυταρχικά και δεν τα δωροδοκεί κανείς (γιατί βασικά είναι υποχρέωσή τους) δυσκολεύονται γιατί δεν έχουν αναπτύξει διαδικασία εφαρμογής ενός κανόνα. 

Επίσης είναι και παιδιά που μεγαλώνουν εκ των πραγμάτων με τρίτο πρόσωπο (γιαγιά, νταντά) γιατί οι γονείς εργάζονται πολλές ώρες. Ε αυτοί οι γονείς, δεν μπορούν να τα 'κουλαντρίσουν' όταν είναι σε ελεύθερο περιβάλλον.

Επίσης είναι παιδιά που έγιναν με δυσκολία, οι γονείς είναι μεγάλοι, τους δείχνουν αδυναμία, που ζουν σε δύσκολα οικογενειακά περιβάλλοντα κλπ.  

Θέλω να πω ότι ο κάθε γονιός κάνει το καλύτερο που μπορεί, από εκεί ξεκινώ εγώ.Βέβαια αν έχει κανείς τα άψογα παιδιά, που τα μεγαλώνει χωρίς φωνές και με ελάχιστες συγκρούσεις, μπορεί να μην μπορεί να το κατανοήσει αυτό. Εμείς (μιλάω για μένα και τον άντρα μου) όμως που έχουμε τις αδυναμίες μας, που βάζουμε και καμία φωνή, που τα παιδιά μας έχουν τις καλές και τις κακές τους μέρες, δείχνουμε κατανόηση. Και μαθαίνουμε και τα παιδιά μας να δείχνουν κατανόηση.  Γελάμε λίγο διακριτικά και περιμένουμε να περάσει, γιατί περνάει. τα πράγματα βρίσκουν την ισορροπία τους. τα παιδιά πάνε σχολείο, μαθαίνουν ότι δεν είναι πρίγκιπες και πριγκίπισσες (το είχε πει κάποτε κάποιος και είχαμε πέσει να τον φάμε) και τα περισσότερα γίνονται λειτουργικοί άνθρωποι. 

Έχω την αίσθηση ότι συχνά αυτά τα  παιδιά έχουν νεότερους γονείς και όχι μεγαλύτερους όπως λες, οι οποίοι ξεκινούν με την καλή διάθεσση να εφαρμόσουν θετική διαπαιδαγώγηση αλλά κάπου στην πορεία ξεφεύγει. Δεν πιστεύω ότι όλες οι περιπτώσεις είναι η ίδια κατηγορία, και φυσικά δεν πιστεύω ότι οι γονείς έχουν αποφασίσει συνειδητά ότι θα κάνουν το παιδί τους έναν μικρό "τύραννο". Σε κάποιους μπορεί να προκύπτει από αδιαφορία ή λανθασμένα μέσα όπως η δωροδοκία που λεςς, σε άλλους μπορεί να προκύπτει από την αδυναμία να αντιμετωπίσουν την στενοχώρια του παιδιού, σε άλλους να προέκυψε         από τις καλύτερες  προθέσεις.  Εχω δει βέβαια και ι σε άλλη ομάδα ότι όντως υπάρχουν γονείς που έχουν μπερδέψει τον σεβασμό στην προσωπικότητα που παιδιού με έναν ανεξέλεγκτο παιδοκεντρισμό και θεωρούν ότι το παιδί κάνει ό,τι θέλει γιατί έτσι σέβεσαι την προσωπικότητά του και δεν μπορείς καλά καλά ούτε μια συμβουλή να του δώσεις γιατί δεν το αφήνεις να σκεφτεί  μόνο του. Είναι κι αυτό μια υπερβολή. Επίσης στο σχολείο μου ζούμε μια αντίστοιχη υπερβολή, από καλή πρόθεση, όπου ευκολότερα πηγαίνουνοι μαθητές τον καθηγητή στο γραφείο με παράπονα παρά το αντίθετο!!!! 

 

Βέβαια αν δεν βλέπουμε μια οικογένεια στην καθημερινότητά της, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα πάντα. Το παιδί που σπαράζει στο κλάμα για να μην βγουν οι γονείς του έξω μπορεί να περνάει πολλές ώρες μακριά τους και με αυτό να δείχνει κάποια επιθυμία για στενότερη σχέση. Δεν το ξέρεις αυτό. Αν δεν είσαι οικείος με την οικογένεια ή δεν έχεις παρατηρήσει τη διαχείριση πολλών περιστατικών, δεν ξέρεις τι ακριβώς συμβαίνει. Εμένα ένα πράγμα που με ενοχλεί, χωρίς να ξέρω αν εγώ θα το αποφύγω, είναι όταν βλέπω τους γονείς να είναι με μια παρέα ενηλίκων, και τα παιδιά να είναι κάπως μεγάλα πχ 3-4 χρονών, και να μην κάνει ο γονιός μια προσπάθεια να τους προτείνει μια δραστηριότητα για να απασχοληθούν για λίγο μόνα τους ώστε να ασχοληθεί και αυτός με τους ενήλικες φίλους / συγγενείς / επισκέπτες κλπ. Όχι να τους δώσει το τάμπλετ προφανώς, αλλά να κάνει μια συζήτηση, ότι θα είναι διαθέσιμος σε λίγη ώρα, ή αν θέλει το παιδί να πει κάτι που δεν είναι επείγον να περιμένει και θα το ξαναρωτήσει σε 5 λεπτάκια, κάτι τέτοιο. Δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, πιστεύω ότι αν αυτή η προσπάθεια γίνεται συνεχώς, κάποιο αποτέλεσμα θα έρθει. Αλλά θέλω να δω αυτήν την προσπάθεια, να αισθανθώ ότι ο γονιός προσπαθεί να συνεννοηθεί και να τιμήσει και τον καλεσμένο του. 

[erin0000]

Γελάω με αυτά που διαβάζετε για τη διατροφή σε διάφορα γκρουπ. Να με κάτι τέτοια επηρρεάζονται ορισμένες μαμάδες και τους γίνεται εμμονή η διατροφή του παιδιού και η "σωστή" διαπαιδαγώγηση σε σημείο να καταπιέζουν και τα παιδιά τους και τους γύρω τους...

[Έσπερος]

Just now, erin0000 είπε:

Γελάω με αυτά που διαβάζετε για τη διατροφή σε διάφορα γκρουπ. Να με κάτι τέτοια επηρρεάζονται ορισμένες μαμάδες και τους γίνεται εμμονή η διατροφή του παιδιού και η "σωστή" διαπαιδαγώγηση σε σημείο να καταπιέζουν και τα παιδιά τους και τους γύρω τους...

Εγώ είχα κολλήσει να μη δίνω ψωμί στο παιδί!  Εντάξει ζυμαρικά να μη δίνεις συχνά είναι λογικό. Μια φορά στις 10  μέρες κάτι ζυμαρικό ή ρύζι (όπως κι εμέις δηλαδή) και κάποιες μέρες πατάτα που δεν τη προτιμάει πάντα. Αλλά με το ψωμί είχα πάθει μια εμμονή, παρόλο που φτιάχνουμε σπιτικό ολικής. Κάποια στιγμή άρχισε να το ζητάει, δεν θυμάμαι πώς, νομίζω του έδωσα μια φορά που με είδε και ζήλεψε και μετά βλέπει εμάς που τρώμε το μεσημέρι και όπως είναι φυσιολογικό το ζητάει. Ο κακομοίρης θέλει λίγο και κάνει τρελή χαρά όταν το βλέπει κι εγώ είχα σκάσει από τη στενοχώρια που το παιδί μου τρώει ψωμί και δεν θα τρώει από τα άλλα. Φυσικά δεν ισχύει αυτό, ούτε καν μισή φέτα δεν τρώει και μια χαρά συνεχίζει το γεύμα του! 

[Βερενίκη]

Μου αρέσει που η συζήτηση κινείται σε δύο .....επίπεδα. Το διατροφικό και το επίπεδο της ανατροφής. 

 

Νομίζω ότι οι γονείς που είναι υποχωρητικοί είναι βασικά αυτού που είναι και οι πιο ενοχικοί. Έχω φίλη, άνεργη, με οικονομικά προβλήματα αντικειμενικού τύπου, ε δεν θα περάσει ούτε ένας χρόνος να μην κάνει πάρτι γενεθλίων στο παιδί, με αρκετούς καλεσμένους κλπ. Εμείς που έχουμε μία άνεση, δεν κάνουμε πάρτι κάθε χρόνο, κάποιες χρονικές κάνουμε κάτι μεταξύ μας. Ή το παιδί της έχει σαφέστατα πιο πολλά και πιο ακριβά παιχνίδια από τα δικά μας. Είναι η ενοχή ότι δεν του προσφέρει ό,τι θα έπρεπε (κατά την γνώμη της) και δεν θέλω να νοιώθει ότι υπολείπεται σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Εγώ της λέω ότι το μεγαλώνετε σαν παππούς και γιαγιά και όχι σαν γονείς και γελάει. Το καταλαβαίνει. Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο.

Εκτός από τους γονείς που είναι οι ίδιοι 'παλιοχαρακτήρες΄και μεγαλώνουν τα παιδιά τους έτσι. 

Just now, Έσπερος είπε:

Εμένα ένα πράγμα που με ενοχλεί, χωρίς να ξέρω αν εγώ θα το αποφύγω, είναι όταν βλέπω τους γονείς να είναι με μια παρέα ενηλίκων, και τα παιδιά να είναι κάπως μεγάλα πχ 3-4 χρονών, και να μην κάνει ο γονιός μια προσπάθεια να τους προτείνει μια δραστηριότητα για να απασχοληθούν για λίγο μόνα τους ώστε να ασχοληθεί και αυτός με τους ενήλικες φίλους / συγγενείς / επισκέπτες κλπ.

 

Πολύ καλά το έχεις εντοπίσεις. Θέλουμε τα παιδιά να μας συνοδεύουν και βασικά να μην ενοχλούν. Γι αυτό και δεν γίνεται κάποια προσπάθεια να περάσουν κι αυτά καλά. Έχετε δει οικογένεια Γάλλων να τρώει εξω; Ακόμα και με πολύ μικρά παιδιά αλλά και με μεγαλύτερα, κάθονται όλοι μαζί και μιλάνε. Σε εμάς θέλουν να μιλήσουν οι ενήλικες μεταξύ τους και τα παιδιά να μένουν σιωπηλά και ήσυχα και αν παίζουν, να παίζουν εκεί δίπλα, να μην ενοχλούν κανέναν, να είναι στο οπτικό πεδίων των γονιών.  Γι αυτό 'φοριέται' τόσο πολύ η λύση του τάμπλετ. Το έχεις εκεί δίπλα .....απενεργοποιημένο.  

[Έσπερος]

Just now, Βερενίκη είπε:

ολύ καλά το έχεις εντοπίσεις. Θέλουμε τα παιδιά να μας συνοδεύουν και βασικά να μην ενοχλούν. Γι αυτό και δεν γίνεται κάποια προσπάθεια να περάσουν κι αυτά καλά. Έχετε δει οικογένεια Γάλλων να τρώει εξω; Ακόμα και με πολύ μικρά παιδιά αλλά και με μεγαλύτερα, κάθονται όλοι μαζί και μιλάνε. Σε εμάς θέλουν να μιλήσουν οι ενήλικες μεταξύ τους και τα παιδιά να μένουν σιωπηλά και ήσυχα και αν παίζουν, να παίζουν εκεί δίπλα, να μην ενοχλούν κανέναν, να είναι στο οπτικό πεδίων των γονιών.  Γι αυτό 'φοριέται' τόσο πολύ η λύση του τάμπλετ. Το έχεις εκεί δίπλα .....απενεργοποιημένο.  

Κοιτά εγώ δεν λέω να μην "ενοχλούν". αυτά θυμίζουν ο,ΤΕΙ έκαναν οι γονεις μας. έχουν μια παρορμητικοτητα φυσιολογική, βαριούνται αν δεν υπάρχει άλλο παιδάκι, θέλουν ακόμα κ τη συντροφιά των γονιών τους, αναμενόμενα ειναι αυτά. Δεν περιμένω παιδιά αόρατα. Αλλά υποθετω οτι καπου πρεπει να αρχισει μια προσπαθεια να διαχωρίζεται ο χωρος του ενος απο τον χωρο του αλλου. Δεν περιμένω να φέρεις μια φίλη στο σπίτι κ τα παιδιά σου να μην ακουστούν για μια ωρα. Αλλά φαντάζομαι ότι καποιες συνεννοήσεις μπορουν να γινουν κ ελπιζω να μην διαψευστώ πληρως κ γινει κι αυτο ενα απο αυτα που "κοροϊδευω"! 

 

Αυτη η συζήτηση για τα παιδάκια των ξένων είναι μεγάλη κ συχνά καταλήγει σε στερεότυπα. Εγώ έχω καταλάβει ότι έχει άμεση σχέση με το κοινωνικό-μορφωτικό-οικονομικό επιπεδο της οικογενειας, που συνηθως εξω συνδυάζονται. Εκει γενικα οντως βλεπω παιδια αρκετα ηρεμα που ομως ξερουν κ να συτοσυντηρουνται. να βγαινουν απο τη θαλασσα πχ κ να σκουπίζονται μονα τους κ να φορανε το καπελάκι τους. παιδακια 3 χρονων! κ να μην τους κυνηγαει ο γονιος να κανουν το ενα, το αλλο, να προσέξουν εδω, να προσέξουν εκει κλπ. αν η οικογενεια εχει ηρεμια λογικο ειναι κ τα παιδακια να παίξουν κ να συγκεντρωθούν στο παιχνιδι τους. κ ναι έχω δει οικογένειες από β. Ευρώπη σε εστιατορια, στο ένα τραπέζι τα παιδιά, στο αλλο οι γονεις, κ ολα ηρεμα. κι αυτο θεμα ηρεμιας ειναι πιστευω κ οχι πειθαρχίας. αν ο γονιος δεν πηγαινει συνεχεια να δει αν έφαγαν, αν θελουν ψωμακι, αν θελουν νερακι, αν θελουν ζακετα κλπ κ βάζει με ηρεμία κανόνες για το πού μπορούν να κινηθούν αν σηκωθούν ώστε να είναι ασφαλή κ να μην ενοχλούν, τα πραγματα μαλλον θα κυλήσουν ομαλά. πάντως αυτο το στερεότυπο της ελληνικής οικογένειας που σατιριζουμε με τα ταπεράκια κ τις ζακετουλες κ τις φωνές εχει αρχισει να φθίνει στη νεότερη γενια ή ειναι ιδεα μου; ή ειναι επειδη οτι νησι μου το καλοκαιρι ειναι σχεδον απρόσιτο για μια μεση ελληνικη οικογενεια κ δεν εχω εικονα; 

11 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Και γιατί μπορεί ποτέ να είστε σε μία τέτοια ομάδα; Θα το καταλάβαινα αν ήταν για τρολάρισμα, όπως σε εκείνη την διάσημη ομάδα που έκλεισε πια με αμίμητες κοτσάνες τύπου "οι έγκυες άμα φάνε χταπόδι θα βεντουζάρει στο μωρό". Αλλά αν δεν είναι για πλάκα, γιατί ασχολείστε;

Κοίτα εγώ παραακολουθώ και αυτή και την ομάδα της ενσυναίσθησης με πολύ φιλτράρισμα. ΕΙδικά της διατροφής γιατί πραγματικά δεν ξέρω αν αυτές οι κοπέλες έχουν σφαιρική ενημέρωση ή απλώς βρίσκουν μερικά άρθρα στο pubmed, τα διαβάζουν και λένε ό,τι καταλαβαίνουν. Δηλαδή σου λένε, τα όσπρια έχουν αναστολείς θρέψης και δεσμεύουν θρεπτικά συστατικά από άλλες τροφές και αν τα μουλιάσεις και φυτρώσεις δεν το κάνουν. Οκ για να το λένε δεν θα είναι ψέμα. Πόσο όμως θα επιβαρύνουν τα όσπρια της μιας φοράς την εβδομάδα που τρώει συνήθως μια οικογένεια,α, άντε δύο, που δεν ξέρω κιόλας αν όλα τα παιδάκια τρελαίνονται για όλα τα όσπρια για να φάνε τόσο μεγάλες ποσότητες; Εκεί κάπου κολλάω, με το άγχος και τον πανικό που σπείρουν. Αλλά παίρνω καμιά ιδέα για σνακ και για ακατάλληλλα συστατικά σε προϊόντα και μέχρι εκεί. Οϋτε συζητώ ούτε τίποτα. Μη φαντάζεσαι, 1-2 φορές την εβδομάδα κοιτάζω τα πάνω πάνω που είναι τα πιο πολυσυζητημένα και συνήθως εκεί υπάρχουν τα τρελά. 

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Εγώ είχα κολλήσει να μη δίνω ψωμί στο παιδί!  Εντάξει ζυμαρικά να μη δίνεις συχνά είναι λογικό. Μια φορά στις 10  μέρες κάτι ζυμαρικό ή ρύζι (όπως κι εμέις δηλαδή) και κάποιες μέρες πατάτα που δεν τη προτιμάει πάντα. Αλλά με το ψωμί είχα πάθει μια εμμονή, παρόλο που φτιάχνουμε σπιτικό ολικής. Κάποια στιγμή άρχισε να το ζητάει, δεν θυμάμαι πώς, νομίζω του έδωσα μια φορά που με είδε και ζήλεψε και μετά βλέπει εμάς που τρώμε το μεσημέρι και όπως είναι φυσιολογικό το ζητάει. Ο κακομοίρης θέλει λίγο και κάνει τρελή χαρά όταν το βλέπει κι εγώ είχα σκάσει από τη στενοχώρια που το παιδί μου τρώει ψωμί και δεν θα τρώει από τα άλλα. Φυσικά δεν ισχύει αυτό, ούτε καν μισή φέτα δεν τρώει και μια χαρά συνεχίζει το γεύμα του! 

Μα είναι πολύ καλύτερο να δώσεις ψωμί ολικής από το να δώσεις ρύζι ή μακαρόνια!! 

Just now, Έσπερος said:

Κοιτά εγώ δεν λέω να μην "ενοχλούν". αυτά θυμίζουν ο,ΤΕΙ έκαναν οι γονεις μας. έχουν μια παρορμητικοτητα φυσιολογική, βαριούνται αν δεν υπάρχει άλλο παιδάκι, θέλουν ακόμα κ τη συντροφιά των γονιών τους, αναμενόμενα ειναι αυτά. Δεν περιμένω παιδιά αόρατα. Αλλά υποθετω οτι καπου πρεπει να αρχισει μια προσπαθεια να διαχωρίζεται ο χωρος του ενος απο τον χωρο του αλλου. Δεν περιμένω να φέρεις μια φίλη στο σπίτι κ τα παιδιά σου να μην ακουστούν για μια ωρα. Αλλά φαντάζομαι ότι καποιες συνεννοήσεις μπορουν να γινουν κ ελπιζω να μην διαψευστώ πληρως κ γινει κι αυτο ενα απο αυτα που "κοροϊδευω"! 

 

Αυτη η συζήτηση για τα παιδάκια των ξένων είναι μεγάλη κ συχνά καταλήγει σε στερεότυπα. Εγώ έχω καταλάβει ότι έχει άμεση σχέση με το κοινωνικό-μορφωτικό-οικονομικό επιπεδο της οικογενειας, που συνηθως εξω συνδυάζονται. Εκει γενικα οντως βλεπω παιδια αρκετα ηρεμα που ομως ξερουν κ να συτοσυντηρουνται. να βγαινουν απο τη θαλασσα πχ κ να σκουπίζονται μονα τους κ να φορανε το καπελάκι τους. παιδακια 3 χρονων! κ να μην τους κυνηγαει ο γονιος να κανουν το ενα, το αλλο, να προσέξουν εδω, να προσέξουν εκει κλπ. αν η οικογενεια εχει ηρεμια λογικο ειναι κ τα παιδακια να παίξουν κ να συγκεντρωθούν στο παιχνιδι τους. κ ναι έχω δει οικογένειες από β. Ευρώπη σε εστιατορια, στο ένα τραπέζι τα παιδιά, στο αλλο οι γονεις, κ ολα ηρεμα. κι αυτο θεμα ηρεμιας ειναι πιστευω κ οχι πειθαρχίας. αν ο γονιος δεν πηγαινει συνεχεια να δει αν έφαγαν, αν θελουν ψωμακι, αν θελουν νερακι, αν θελουν ζακετα κλπ κ βάζει με ηρεμία κανόνες για το πού μπορούν να κινηθούν αν σηκωθούν ώστε να είναι ασφαλή κ να μην ενοχλούν, τα πραγματα μαλλον θα κυλήσουν ομαλά. πάντως αυτο το στερεότυπο της ελληνικής οικογένειας που σατιριζουμε με τα ταπεράκια κ τις ζακετουλες κ τις φωνές εχει αρχισει να φθίνει στη νεότερη γενια ή ειναι ιδεα μου; ή ειναι επειδη οτι νησι μου το καλοκαιρι ειναι σχεδον απρόσιτο για μια μεση ελληνικη οικογενεια κ δεν εχω εικονα; 

Κοίτα εγώ παραακολουθώ και αυτή και την ομάδα της ενσυναίσθησης με πολύ φιλτράρισμα. ΕΙδικά της διατροφής γιατί πραγματικά δεν ξέρω αν αυτές οι κοπέλες έχουν σφαιρική ενημέρωση ή απλώς βρίσκουν μερικά άρθρα στο pubmed, τα διαβάζουν και λένε ό,τι καταλαβαίνουν. Δηλαδή σου λένε, τα όσπρια έχουν αναστολείς θρέψης και δεσμεύουν θρεπτικά συστατικά από άλλες τροφές και αν τα μουλιάσεις και φυτρώσεις δεν το κάνουν. Οκ για να το λένε δεν θα είναι ψέμα. Πόσο όμως θα επιβαρύνουν τα όσπρια της μιας φοράς την εβδομάδα που τρώει συνήθως μια οικογένεια,α, άντε δύο, που δεν ξέρω κιόλας αν όλα τα παιδάκια τρελαίνονται για όλα τα όσπρια για να φάνε τόσο μεγάλες ποσότητες; Εκεί κάπου κολλάω, με το άγχος και τον πανικό που σπείρουν. Αλλά παίρνω καμιά ιδέα για σνακ και για ακατάλληλλα συστατικά σε προϊόντα και μέχρι εκεί. Οϋτε συζητώ ούτε τίποτα. Μη φαντάζεσαι, 1-2 φορές την εβδομάδα κοιτάζω τα πάνω πάνω που είναι τα πιο πολυσυζητημένα και συνήθως εκεί υπάρχουν τα τρελά. 

Συμφωνώ Έσπερος. Πολύ πολύ πολύ υπερβολή στις ελληνικές οικογένειες. Μιλάω για τον μέσο όρο, μην παρεξηγηθώ. Το είχα αναφέρει και πριν από μερικές μέρες για το πόσο εξεπλαγειν όταν πήγα με την κόρη μου σε παιδική χαρά στην Αθήνα. Μα πολύ υπερβολή όμως. Αν δεν δίνεις καμία πρωτοβουλία στο παιδί πως περιμένεις να την πάρει μόνο του και να σκουπίστει μετά την θάλασσα για παράδειγμα; Τα παιδιά από άλλες χώρες της Ευρώπης δεν έχουν διαφορετικό DNA και ξέρουν να συμπεριφορονται πιο "ώριμα" αν θελεις από τα παιδιά στην Ελλάδα, είναι η όλη στάση των γονέων, παππουδογιαγιαδων και όποιων άλλων θέλεις (του γείτονα, του περαστικου κλπ στην Ελλάδα που όλοι έχουν γνώμη και άποψη για το πως θα πρέπει εσύ να μεγαλώσεις το παιδί σου) που τα κάνει να αποκτούν αυτή την στάση. Επίσης έχω την εντύπωση ότι ακούνε πιο συχνά όχι και έχουν πιο αυστηρούς κανόνες. 

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

α είναι πολύ καλύτερο να δώσεις ψωμί ολικής από το να δώσεις ρύζι ή μακαρόνια!! 

Αυτές παλι λενε οτι τα ολικής εχουν κι αυτα αναστολείς θρέψης κ δεν κανει πριν τα δυο. Αλλα δεν ασχολουμαι πραγματικα καθολου. Το παιδι μου τρωει απο ολα, διαλέγουμε ποιοτικά τροφιμα, δεν τρωει τυποποιημενα, εχει ορεξη κ αγαπάει το φαγητο, μου αρκει. Εγω δεν εχω το υπόβαθρο να κρινω επιστημονικές θεσεις μιας επιστημης τελειως ξένης προς τη δικη μου. Ακομα κ για την ψυχολογια εχω ενδοιασμους αλλα εκει ειναι πιο ρευστά κ θεωρητικα ουτως ή αλλως. 

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Αυτές παλι λενε οτι τα ολικής εχουν κι αυτα αναστολείς θρέψης κ δεν κανει πριν τα δυο. Αλλα δεν ασχολουμαι πραγματικα καθολου. Το παιδι μου τρωει απο ολα, διαλέγουμε ποιοτικά τροφιμα, δεν τρωει τυποποιημενα, εχει ορεξη κ αγαπάει το φαγητο, μου αρκει. Εγω δεν εχω το υπόβαθρο να κρινω επιστημονικές θεσεις μιας επιστημης τελειως ξένης προς τη δικη μου. Ακομα κ για την ψυχολογια εχω ενδοιασμους αλλα εκει ειναι πιο ρευστά κ θεωρητικα ουτως ή αλλως. 

Βγηκα απο την ομαδα πολυ συντομα αφοτου μπηκα γιατι δεν μπορω να διαβαζω ακροτητες και συγχιζομουν καθε μερα! 

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Βγηκα απο την ομαδα πολυ συντομα αφοτου μπηκα γιατι δεν μπορω να διαβαζω ακροτητες και συγχιζομουν καθε μερα! 

Μεταξύ μας εγώ καμιά φορά αν είαι κουρασμένη και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο να διαβάσω κάτι σοβαρό, μπαίνω και ανοίγω τα σχόλια σε ερωτήσεις - φωτιά όπως "μανούλες πώς δίνετε στα παιδάκια σας τραχανά;" για να δω τον πανικό που θα γίνει στα σχόλια και να γελάσω. Ή στα πρωινά με κρεατικά, κεμπάπ, λουκάνικα κ τέτοια. 

[Fenia27]

Ποια ειναι αυτη η ομαδα? Μπορει να μου στειλει καποια κοπελα πμ? Εχω μεγαλη περιεργεια να δω τις συνταγες και τα σχολια....

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Τα παιδιά από άλλες χώρες της Ευρώπης δεν έχουν διαφορετικό DNA και ξέρουν να συμπεριφορονται πιο "ώριμα" αν θελεις από τα παιδιά στην Ελλάδα, είναι η όλη στάση των γονέων, παππουδογιαγιαδων και όποιων άλλων θέλεις (του γείτονα, του περαστικου κλπ στην Ελλάδα που όλοι έχουν γνώμη και άποψη για το πως θα πρέπει εσύ να μεγαλώσεις το παιδί σου) που τα κάνει να αποκτούν αυτή την στάση. Επίσης έχω την εντύπωση ότι ακούνε πιο συχνά όχι και έχουν πιο αυστηρούς κανόνες. 

Καλά η ελληνική οικογένεια γενικά έχει ένα θέμα με το πώς να διαχειριστέι την ωριμότητα και την ανεξαρτησία των μελών της, τι να πούμε για τα νήπια τώρα!!! Γενικα όμως, βλέποντας και από συζητήσεις εδώ, πιστεύω ότι οι νέοι γονείς αλλάζουν σιγά σιγά. Όμως οι παππουδογιαγιάδες σ' αυτό είναι μεγάλη μάστιγα. Όσο καλή θέληση και να έχουν, κάποιες νοοτροπίες δεν μπορούν να τις ξεχάσουν. Η πεθερά μου πχ θεωρεί ότι δεν πρέπει να αφήνω το παιδί να πειραματίζεται να τρώει με τα χέρια ή να πασαλείβεται όπως όπως με το κουτάλι, γιατί δεν θα μάθει ποτέ τρόπους στο τραπέζι. Θεωρεί πιο φυσιολογικό να τον ταΐζω μέχρι τα 3,4, δεν ξέρω πότε, και μετά ως δια μαγείας θα βρεθεί στο τραπέζι με τις 3 σειρές μαχαιροπίρουνα και θα φάει σαν λόρδος. Τώρα απλά γελάω, αλλά αν τον πρόσεχε κάθε  μέρα θα υπήρχε θέμα, όση δουλειά αν εκανα σπίτι θα χαλούσε από την καθημερινότητα με άλλον φροντιστή. Να μην πω τώρα για τις σκηνές εκεί που ένα παιδάκι παίζει ήρεμο που αρχίζουν τα "ελα να σε πάρω αγκαλιά", "έλα να μου δώσεις ένα φιλάκι", "έλα να μου πεις το τραογυδάκι που έμαθες" και οτιδήποτε άλλο αποσπα την προσοχή. Αυτά πιστεύω οι νέοι γονείς λίγο πολύ τα αποφεύγουν. Οι παππούδες τα χαλάνε. 

[λουκουμαδάκι]

Έσπερος σιγά μην είναι πρωινά. Σαματις γράφει ώρα πάνω η φωτό; Επίσης ένα σχόλιο. Σε αυτές τις ομάδες προτείνονται συγκεκριμένοι επιστήμονες υγείας όπου ακολουθούν κατά γράμμα υποτίθεται τις αρχές της ομάδας. Έτσι θα δεις να σε στέλνουν σε συγκεκριμένους παιδιάτρους γυναικολόγους αλλεργιολόγους συμβούλους θηλασμού κλπ. Όμως μαντέψτε.. αρκετοί από αυτούς δεν έχουν την φιλοσοφία της αυστηρότητας που νομίζει η ομάδα. Και πιπίλα θα δώσουν και υδατάνθρακα θα δώσουν και αλλιώς θα αξιολογήσουν εξετάσεις και συμπληρώματα θα δώσουν και φυσικά θα κοροϊδέψουν σαν γραφικές (κυριολεκτικά) κάποιες 'γκουρού'.. απλά είναι κότες και δεν μιλάνε ανοιχτά σε αυτές τις ομάδες μη χάσουν το μπακίρι από τις πελάτισσες. 

Χρυσουμ θα μάθεις τι σημαίνει αναστολέας θρέψης θες δε θες 

Αργκ είναι και μια διασκέδαση τα σχόλια! Εγώ βλέπω και καμιά συνταγή. 

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Καλά η ελληνική οικογένεια γενικά έχει ένα θέμα με το πώς να διαχειριστέι την ωριμότητα και την ανεξαρτησία των μελών της, τι να πούμε για τα νήπια τώρα!!! Γενικα όμως, βλέποντας και από συζητήσεις εδώ, πιστεύω ότι οι νέοι γονείς αλλάζουν σιγά σιγά. Όμως οι παππουδογιαγιάδες σ' αυτό είναι μεγάλη μάστιγα. Όσο καλή θέληση και να έχουν, κάποιες νοοτροπίες δεν μπορούν να τις ξεχάσουν. Η πεθερά μου πχ θεωρεί ότι δεν πρέπει να αφήνω το παιδί να πειραματίζεται να τρώει με τα χέρια ή να πασαλείβεται όπως όπως με το κουτάλι, γιατί δεν θα μάθει ποτέ τρόπους στο τραπέζι. Θεωρεί πιο φυσιολογικό να τον ταΐζω μέχρι τα 3,4, δεν ξέρω πότε, και μετά ως δια μαγείας θα βρεθεί στο τραπέζι με τις 3 σειρές μαχαιροπίρουνα και θα φάει σαν λόρδος. Τώρα απλά γελάω, αλλά αν τον πρόσεχε κάθε  μέρα θα υπήρχε θέμα, όση δουλειά αν εκανα σπίτι θα χαλούσε από την καθημερινότητα με άλλον φροντιστή. Να μην πω τώρα για τις σκηνές εκεί που ένα παιδάκι παίζει ήρεμο που αρχίζουν τα "ελα να σε πάρω αγκαλιά", "έλα να μου δώσεις ένα φιλάκι", "έλα να μου πεις το τραογυδάκι που έμαθες" και οτιδήποτε άλλο αποσπα την προσοχή. Αυτά πιστεύω οι νέοι γονείς λίγο πολύ τα αποφεύγουν. Οι παππούδες τα χαλάνε. 

Μαστιγα οπως το λες!!! Εντελως μαστιγα ομως. Οσο για τους τροπους στο τραπέζι τι να πρωτοσχολιασω; Γενικα τρωμε πολυ χαλαρα στο τραπεζι, οχι οτι ειναι κακο φυσικα, αλλα εχω πολλους φιλους που δεν ξερουν οτι το πηρουνι το κραταμε με το αριστερο και το μαχαιρι με το δεξι! Επισης εχει τυχει πολλες φορες να ζητησω μαχαιρι γιατι μου σερβιρουν γιουβετσι σε οικογενειακα τραπεζια για παραδειγμα μονο με το πηρουνι. Ξανα λεω, δεν ειναι κακο, αλλα δεν ειναι οτι θα μαθει και φοβερους τροπους πες στην πεθερα σου. 

Επισης το ιδιο σκεφτομαι και εγω οτι αν μεγαλωνε το παιδι και με την μαμα μου, οτι και οση δουλεια και αν εκανα εγω στο σπιτι, θα ειχε πολυ μεγαλη επιρροη και η μαμα μου.  

Just now, λουκουμαδάκι said:

 

Χρυσουμ θα μάθεις τι σημαίνει αναστολέας θρέψης θες δε θες 

 

Βρε να τους μαθω δεν εχω θεμα, αλλα οχι απο τις τρελες!!

[kotsifikos]

Just now, Βερενίκη said:

Θέλουμε τα παιδιά να μας συνοδεύουν και βασικά να μην ενοχλούν. Γι αυτό και δεν γίνεται κάποια προσπάθεια να περάσουν κι αυτά καλά. Έχετε δει οικογένεια Γάλλων να τρώει εξω; Ακόμα και με πολύ μικρά παιδιά αλλά και με μεγαλύτερα, κάθονται όλοι μαζί και μιλάνε. Σε εμάς θέλουν να μιλήσουν οι ενήλικες μεταξύ τους και τα παιδιά να μένουν σιωπηλά και ήσυχα και αν παίζουν, να παίζουν εκεί δίπλα, να μην ενοχλούν κανέναν, να είναι στο οπτικό πεδίων των γονιών.  Γι αυτό 'φοριέται' τόσο πολύ η λύση του τάμπλετ. Το έχεις εκεί δίπλα .....απενεργοποιημένο.  

Πολύ πολυ σωστή η παρατήρηση σου, τροφή για σκέψη.

[Lotus flower Valley]

Πιστεύω πως σε ένα ποσοστό θα βγάλω εγγεγραμενες συμπεριφορες ως προς τον τομέα μητρότητα. Κατά τα άλλα ήδη δέχομαι πυρά γιατί δεν πηγαίνο φέρνω των κάτω των 3μηνων βρέφος.  Σφίγγω δόντια και ακολουθώ το ένστικτο μου να προφυλαξω το παιδί με τη σύμφωνη οδηγία της παιδιατρου.  Δεν είμαι Αθήνα αν συμβεί κάτι.  Φυσικά υπάρχει το υποτιμητικό ύφος " σιγά καλέ το δικό σου θα αρρωστήσει;;;  μήπως είσαι υπερβολική;;;  " Αν είμαι υπερβολική όταν αφορά την Υγεία  δεν με νοιάζει να στραβώσουν ολοι. Παλιά δεν μπορούσα να καταλάβω τη γλώσσα των μητέρων. Τώρα βγάζω το καπέλο πρώτα στην δική μου που τα έβγαλε πέρα και στέκομαι με ενδιαφέρον να ακούσω μια μαμά.  Τα σχόλια και τα πηγαδάκια κριτικής μαμάδων δεν μου αρέσουν. Η κάθε μια ειναι διαφορετική αλλά όλες έχουμε το κοινό πως λατρεύουμε τα πλασματακια μας. Αυτό Θελω να πιστεύω.

[Έσπερος]

Σε λιγότερο από μήνα γυρίζω στη δουλειά κανονικά. Αυτούς τους 20 μήνες έχω δουλέψει 3, 2 το προπροηγούμενο σχ. έτος κ 1 το τελευταίο, κι έτσι έσπασαν οι άδειές μου και βγήκε μεγαλύτερο διάστημα. Αυτούς τους μήνες που δούλευα τους είχα υποδεχτεί σαν μια μεγάλη ανακούφιση για διαφόρους λόγους, και πίστευα ότι και τώρα θα ήταν κάπως ετσι. Κι όμως, δεν είναι!!!! Ίσως φταίει και που όπως φαίνεται θα αλλάξουμε νταντά, αλλά τις τελευταίες μέρες με πιάνουν ένα σωρό σκέψεις για το πώς θα νιώθει το παιδί όταν θα λείπω, και πώς θα περνάει με την κοπέλα, αν θα του κάνει ποιοτικά πράγματα, και πώς θα είναι όταν γυρίζω σπίτι, και τι θα γίνει αν μάθει να κάνει κάτι καινούργιο από εκείνην κι όχι από εμένα και δεν το δω εγώ πρώτη, κι ένα σωρό τέτοια. Και φανταστείτε ότι θα λείπω το πολύ 6 ώρες από το σπίτι και στις γιορ΄τες δεν θα δουλεύω. Αυτό κι αν το κορόιδευα παλιά, εγώ που έλεγα και ακόμα λέω ότι η θέση μας είναι στη δουλειά και όχι στο σπίτι. κι όχι μόνο το σκέφτομαι, αλλά τις έχω παρατραβήξει και τις σκέψεις μου. 

[kotsifikos]

Just now, Έσπερος said:

Σε λιγότερο από μήνα γυρίζω στη δουλειά κανονικά. Αυτούς τους 20 μήνες έχω δουλέψει 3, 2 το προπροηγούμενο σχ. έτος κ 1 το τελευταίο, κι έτσι έσπασαν οι άδειές μου και βγήκε μεγαλύτερο διάστημα. Αυτούς τους μήνες που δούλευα τους είχα υποδεχτεί σαν μια μεγάλη ανακούφιση για διαφόρους λόγους, και πίστευα ότι και τώρα θα ήταν κάπως ετσι. Κι όμως, δεν είναι!!!! Ίσως φταίει και που όπως φαίνεται θα αλλάξουμε νταντά, αλλά τις τελευταίες μέρες με πιάνουν ένα σωρό σκέψεις για το πώς θα νιώθει το παιδί όταν θα λείπω, και πώς θα περνάει με την κοπέλα, αν θα του κάνει ποιοτικά πράγματα, και πώς θα είναι όταν γυρίζω σπίτι, και τι θα γίνει αν μάθει να κάνει κάτι καινούργιο από εκείνην κι όχι από εμένα και δεν το δω εγώ πρώτη, κι ένα σωρό τέτοια. Και φανταστείτε ότι θα λείπω το πολύ 6 ώρες από το σπίτι και στις γιορ΄τες δεν θα δουλεύω. Αυτό κι αν το κορόιδευα παλιά, εγώ που έλεγα και ακόμα λέω ότι η θέση μας είναι στη δουλειά και όχι στο σπίτι. κι όχι μόνο το σκέφτομαι, αλλά τις έχω παρατραβήξει και τις σκέψεις μου. 

Εμένα κοντεύει τα  4 και ακόμα τα σκέφτομαι αυτά...ειδικά τώρα το καλοκαίρι που αντιδρούσε και δεν ήθελε να πάει στον παιδικό επειδή είχε κουραστεί.

Γενικά είναι πολύ δύσκολή αυτή η μετάβαση, θέλει χρόνο και υπομονή, προσπάθησε όσο μπορείς να μην περνάς αυτές τις ανασφάλειες στο παιδί γιατί δυστυχώς ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία τα καταλαβαίνουν αυτά και δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση.

Εσύ θα πεις στην Νταντά τι περιμένεις και τι θες από εκείνη, αν κάτι δεν σου αρέσει εννοείται της το αναφέρεις. Στόχος είναι το παιδί να περνάει όμορφα μαζί της,  ακόμα και εκείνη δει πρώτη την εκάστοτε κατάκτηση, να νιώθεις καλά όταν το βλέπεις χαρούμενο.

Αν αρχίσω να μιλάω για αυτή την μεταβατική περίοδο όπως την έζησα εγώ δεν θα σταματήσω ποτέ!!!χαχαχα

 

[Έσπερος]

Just now, kotsifikos είπε:

Εμένα κοντεύει τα  4 και ακόμα τα σκέφτομαι αυτά...ειδικά τώρα το καλοκαίρι που αντιδρούσε και δεν ήθελε να πάει στον παιδικό επειδή είχε κουραστεί.

Γενικά είναι πολύ δύσκολή αυτή η μετάβαση, θέλει χρόνο και υπομονή, προσπάθησε όσο μπορείς να μην περνάς αυτές τις ανασφάλειες στο παιδί γιατί δυστυχώς ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία τα καταλαβαίνουν αυτά και δεν βοηθάει καθόλου την κατάσταση.

Εσύ θα πεις στην Νταντά τι περιμένεις και τι θες από εκείνη, αν κάτι δεν σου αρέσει εννοείται της το αναφέρεις. Στόχος είναι το παιδί να περνάει όμορφα μαζί της,  ακόμα και εκείνη δει πρώτη την εκάστοτε κατάκτηση, να νιώθεις καλά όταν το βλέπεις χαρούμενο.

Αν αρχίσω να μιλάω για αυτή την μεταβατική περίοδο όπως την έζησα εγώ δεν θα σταματήσω ποτέ!!!χαχαχα

 

Δεν πιστευα ποτε οτι θα τα σκεφτομουν αυτα λογω της δουλειας μου. Εννοω οτι θεωρουσα οτι αφου το ωραριο ειναι πολυ βολικο για γονεις κ το μεσημερι θα ειμαι πισω να φαμε ολοι μαζι κ ειναι κ οι διακοπες καποιο εξτακτο "τυχερό" αν σχολιάσουμε νωριτερα σε καμια γιορτη κλπ, αρα εχω τις ιδανικές συνθηκες και θα πρεπει να ανυπομονω κλπ. και απο τη μια οντως ανυπομονω, φρεσκάρω λογω καποια διαβάσματα, τακτοποιω τα ρουχα μου αφου δεν θα ειναι πια συνεχεια με τα προχειρα, γενικα νιωθω την ανανεωση κ σιγουρα το εχω αναγκη. απο την αλλη επειδη ειναι διακοπες και ειμαστε καθε μερα ολοι μαζι και περναμε ωραια, σκεφτομαι οτι θα του ειναι μεγαλο το σοκ. μας ηρθε κ η αναποδιά της αλλαγής κ εχω αυτην την ανασφαλεια.... 

[kotsifikos]

Just now, Έσπερος said:

Δεν πιστευα ποτε οτι θα τα σκεφτομουν αυτα λογω της δουλειας μου. Εννοω οτι θεωρουσα οτι αφου το ωραριο ειναι πολυ βολικο για γονεις κ το μεσημερι θα ειμαι πισω να φαμε ολοι μαζι κ ειναι κ οι διακοπες καποιο εξτακτο "τυχερό" αν σχολιάσουμε νωριτερα σε καμια γιορτη κλπ, αρα εχω τις ιδανικές συνθηκες και θα πρεπει να ανυπομονω κλπ. και απο τη μια οντως ανυπομονω, φρεσκάρω λογω καποια διαβάσματα, τακτοποιω τα ρουχα μου αφου δεν θα ειναι πια συνεχεια με τα προχειρα, γενικα νιωθω την ανανεωση κ σιγουρα το εχω αναγκη. απο την αλλη επειδη ειναι διακοπες και ειμαστε καθε μερα ολοι μαζι και περναμε ωραια, σκεφτομαι οτι θα του ειναι μεγαλο το σοκ. μας ηρθε κ η αναποδιά της αλλαγής κ εχω αυτην την ανασφαλεια.... 

Τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολα από ότι εμείς πιστεύουμε, το μεγαλύτερο σοκ το περνάμε εμείς και όχι εκείνα (τουλάχιστον έτσι συνέβη στην δική μου περίπτωση). Απλά εσένα η επιστροφή σου στην δουλειά θα συμπέσει με την ηλικία που το άγχος του αποχωρισμού φτάνει στο πικ και εκεί θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένη. Πράγματι οι συνθήκες σας είναι οι ιδανικές οπότε να δεις τα πράγματα από την θετική τους πλευρά, έχεις καλό ωράριο, θα έχεις ελεύθερα απογεύματα σκ και γιορτές και καλοκαίρι. Θα δεις που σιγά σιγά θα μπείτε σε μία σειρά σε ένα πρόγραμμα.

 

[Βερενίκη]

Να το προετοιμάσεις λίγο το παιδί (και τον εαυτό σου). Να λείπεις κάποια πρωινά, μία δύο, τρεις σταδιακά ώρες, ώστε να μην μεταβεί απότομα από την μία κατάσταση στην άλλη. Μπορείς να του μιλήσεις με ενθουσιασμό για την δουλειά σου (ό,τι καταλάβει), να περάσετε κι από κει να δει το σχολείο, εννοείται να βρεις μία ευκαιρία, όταν θα ξεκινήσεις, να το πας να δει και 'τα παιδιά' σου, να αισθάνεται ότι ξέρει που είσαι, ότι η μαμά δεν εξαφανίζεται ξαφνικά. Όλα θα πάνε καλά, θα κάνει καλό σε όλη την οικογένεια, το ότι θα επιστρέψεις στην δουλειά. Στην νταντα να δώσεις .....ύλη. Τα τραγούδια που θέλεις να ακούει, τα βιβλιαράκια που θέλεις να διαβάσουν, τις 'κόκκινες' γραμμές σας κλπ. Αλλά γενικά να χαλαρώσεις με αυτό. Τα παιδιά μας από κάθε άνθρωπο, παίρνουν κάτι διαφορετικό, κάτι που το έχουν ανάγκη και που ίσως δεν μπορούμε να τους το δώσουμε ούτε εμείς. Μέσα στα όρια της οικογένειας φυσικά, αλλά να μην περιμένεις από την κοπέλα αυτή να σε αντικαταστήσει. Άσε τους να δημιουργήσουν την δική τους μοναδική σχέση. 

Φυσικά και θα μάθει κάτι καινούργιο από κείνη, μόνο από σένα θα μαθαίνει το παιδί? Όπως αργότερα θα μάθει και κάτι καινούργιο από την δασκάλα του, και από έναν φίλο κλπ. Ο στόχος είναι να επιστρέφεις και να θέλει να σου το δείξει με ....ενθουσιασμό. 

 

Το πιο σημαντικό, που με είχαν συμβουλέψει κι εμένα τότε, είναι να μιλάς με ωραίες εικόνες για την δουλειά σου. Εμένα ακόμα και τώρα που είναι ολόκληρα παιδιά, θέλουν να έρχονται μία δύο φορές τον χρόνο, παλιότερα έστελναν ζωγραφιές στους συναδέλφους μου κλπ. Τα παιδιά αποδεχονται περισσότερο κάτι που καταλαβαίνουν....

Επεξεργάστηκαν 6 Αυγούστου,2019 by Βερενίκη