Ιδιωτικο δημοτικο η Γυμνάσιο, Λυκειο

[Sunty]

Ποτε πιστευετε ειναι πιο απαραιρητο για το παιδι ενα ιδιωτικο σχολειο, αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για όλα τα χρονια; Στο Δημοτικό η στο Γυμνάσιο κ Λυκειο;

Απλά σκέφτομαι ότι από αυτά που έχω δει από ιδιαίτερα που έχω κάνει σε ξένη γλώσσα ότι ακόμα κ στο ιδιωτικο, ιδιαίτερα η φροντιστήριο χρειάζονται οπότε το κόστος ανεβαίνει πολυ.

Επεξεργάστηκαν 17 Φεβρουαρίου,2019 by Sunty

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 23 λεπτά , Sunty είπε:

Ποτε πιστευετε ειναι πιο απαραιρητο για το παιδι ενα ιδιωτικο σχολειο, αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για όλα τα χρονια; Στο Δημοτικό η στο Γυμνάσιο κ Λυκειο;

Απλά σκέφτομαι ότι από αυτά που έχω δει από ιδιαίτερα που έχω κάνει σε ξένη γλώσσα ότι ακόμα κ στο ιδιωτικο, ιδιαίτερα η φροντιστήριο χρειάζονται οπότε το κόστος ανεβαίνει πολυ.

 

Πιο απαραίτητο, σημαίνει ότι γενικά το κρίνει κανείς απαραίτητο, που δεν συμβαίνει πάντα. Για εμένα ας πούμε ποτέ, εκτός αν πραγματικά τα σχολεία της περιοχής είναι άθλια, π.χ. δημοτικό σε επικίνδυνο κτίριο, λύκειο όπου γίνεται εμπόριο ναρκωτικών ή κάτι εξίσου ακραίο (που δυστυχώς συμβαινουν και αυτα).

[Έσπερος]

Μιλώντας σαν εκπαιδευτικός του δημοσίου κ όχι σαν γονιός αφού απέχω ακόμα από τέτοιες αποφάσεις, αν είναι αναγκαία μια ιεράρχηση θα έλεγα πρώτα το δημοτικό. Οχι απαραιτητα για μαθησιακούς λογους αλλα κυριως για το πρακτικο κομματι γα παραμονής στο σχολείο μεχρι αργα και των δραστηριοτητων. Στο γυμνασιο το θεωρω μαλλον περιττο εκτος αν υπαρχουν προβληματα οπως αυτα που λεει η ΑΡΓΚ. Στο λυκειο, σε αντίθεση νε το τι πιστευει πολυς κοσμος, τα παιδιά των ιδιωτικών κάνουν ιδιαίτερα. Και χρυσοπληρωμένα συνηθως. Ή και φροντιστηριο και ιδιαιτερο. Λογικο,  γιατι οσοι μπορουν, δεν αφηνουν οραγματα στην τυχη. Οποτε θελει σκεψη αν αξιζει να πολλαπλασιάσεις το κόστος. Χιλιες φορες ενα καλο (κ ακριβο) ιδιαιτερο ή ενα φιρματο φροντιστηριο παρα να πληρωνεις κ σχολείο κ φροντιστηριο. Εκτος αν επιλέξεις καποιο ιδιωτικο δίγλωσσο που σου δινει απολυτήριο ξένου λυκειου με δικαιωμα εγγραφής εξω ή IB. Μονο  αυτο ποστευω οτι αξιζει, αλλα εκει μιλαμε για αλλα βαλάντια κ αλλο πλανο ζωης συνολικα. 

[Βερενίκη]

Εξαρτάται από τι μαθητή έχεις. Αν έχεις έναν δυνατό μαθητή (και αυτό το καταλαβαίνει νωρίς) τότε το δημόσιο δημοτικό είναι πολύ καλή επιλογή (με την υποστήριξη του σπιτιού φυσικά) και μετά ένα καλό ιδιωτικό σχολείο (δίνω έμφαση στο καλό) που θα δώσει στο παιδί ερεθίσματα, θα κάνει τις φυσικές επιστήμες σε εργαστήρια,  θα έχει βιβλιοθήκες και θα έχει ένα πλούσιο και απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών, θα συμμετέχει σε διαγωνισμούς, θα έχει ομίλους κλπ. Αν έχεις έναν κανονικό μαθητή, το καλό ιδιωτικό δημοτικό (πάλι με έμφαση στο 'καλό') θα του δώσει πιο στέρεες βάσεις, οι οποίες θα τον βοηθήσουν στο γυμνάσιο.  

[bobonela]

Αν έπρεπε να δω εντελώς αντικειμενικά και απρόσωπα το δίλημμα, θα σου έλεγα Γυμνάσιο + Λύκειο.

Το σκεπτικό είναι το εξής :  Τα παιδιά, ειδικά τη σημερινή εποχή, έχουν ξεφύγει τελείως. Οι καθ/τές δεν μπορούν να τα συμμορφώσουν, ίσως δεν ασχολούνται κιόλας, αν τυχόν κάνουν επίπληξη, κινδυνεύουν με μηνύσεις από γονείς, υπάρχει μεγάλη ασυδοσία και αυθάδεια εκ μέρους των παιδιών και γενικά μεγάλο κενό στην εκπαίδευση. Ολοι καταλήγουν σε ένα φροντιστήριο στο λύκειο και κάποιοι περνάνε σε σχολές, αλλά δεν παύουν να είναι εντελώς απαίδευτοι και αμόρφωτοι. Δεν κάνουν τη μόρφωση οι ασκήσεις μαθη/κών ή φυσικής ούτε η παπαγαλία της ιστορίας.  Την μόρφωση την κάνουν, όπως είπε πιο πάνω η Βερενίκη, οι πάμπολλες επιλογές που έχει ένα παιδί σε ένα ιδιωτικό σχολείο, το δυνατό πρόγραμμα σπουδών που προσφέρεται εκεί, τα άπειρα ερεθίσματα και η διατήρηση μίας αυστηρότητας στα πλαίσια του σεβασμού και της σωστής στάσης ενός εφήβου που αύριο θα βγει στην κοινωνία.

Οπότε.... με δεδομένα όλα αυτά, το καλύτερο είναι να επενδύσεις στο Γυμνάσιο-Λύκειο, τότε που το παιδί θα ετοιμάζεται για την ζωή έξω και θα έχει αξιόλογες προσλαμβάνουσες που θα το βοηθήσουν σε όλη του τη ζωή.

Στο δημοτικό, τα παιδιά είναι μικρά, ξεχνάνε κιόλας εύκολα, δεν θυμούνται τί κάνανε στην α' ή β' ή γ' δημοτικού....  δεν τους μένουν πολλά.

Οι εξωτερικές δραστηριότητες έτσι κι αλλιώς θα υπάρχουν, ακόμη και σε ιδιωτικό να πάει. Σίγουρα κάτι θα υπάρχει που θα θέλει το παιδί και δεν θα μπορεί να το κάνει σχολείο, οπότε θα τρέχει έξω.

Το βασικό είναι να μην "λακίσει" ο γονιός από το ιδιωτικό, όταν θα έρθει η ώρα των φροντιστηρίων. Γιατί πάντα έρχεται αυτή η ώρα. Απλά το πρόγραμμα του ιδιωτικού καλύπτει πάρα πολλά πράγματα σε σχέση με ένα απλό δημόσιο, αλλά το φροντιστήριο  κάποια στιγμή θα έρθει. Βασικό είναι να έχει καταλάβει ο γονιός ότι αυτό το  "πακέτο" αφορά τη συνολική εκπαίδευση και μόρφωση του παιδιού του και όχι την απλή εισαγωγή στο παν/μιο, κάτι που το κάνει τελικά και ένα ομαδικό φροντιστήριο της γειτονιάς.  Είναι άλλα αυτά που "παίρνει" ένα παιδί από το ιδιωτικό, όταν φυσικά αυτό είναι αξιόπιστο και καλό,  σε σχέση με παιδιά που παρακολουθούν ένα απλό πρόγραμμα δημοσίου σχολείου με τις γνωστές "ασθένειες" που το περιβάλλουν.

[Έσπερος]

Πιο πλούσιο προγραμμα σπουδων δεν νομιζω οτι θα εχει στο ιδιωτικο. Απο εικονα συνεργασίας που εχω με συναδελφους καλών ιδιωτικων, για τα φιλολογικα μσθηματα του γυμνασίου, βαζω το χερι μου στη φωτια οτι δεν κανουν περισσοτερα απο τα δημοσια, περισσοτερα εννοω ως προς την υλη. Κανουν λιγοτερα αλλα πιο αναλυτικά. Δηλαδη αφαιρούν κομματια της ύλης που ειναι υπερβολικα περίπλοκα ή περιττά και ασύνδετα με το συνολο, για να εμβαθύνουν στα βασικα. Δεν το θεωρω κακο, κι εμεις στο δημοσιο προσπαθουμε να το κανουμε αλλα πιο δυσκολα γιατι υπαρχουν συμβουλοι και δεν συνεννοούνται και παντα οι καθηγητες της ιδιας ταξης για να κανουν τα ιδια. Απλως για να ξεκαθαρισω αυτη τη διάχυτη εντυπωση οτι στο ιδιωτικο καμουν παραπανω. Στο λυκειο υπαρχουν οι πανελληνιες, δεν υπαρχει ευελιξια (περαν της συνήθους παρατυπίας να κόβονται ωρες απο  μαθηματα μη εξεταζόμενα για να δινονται στα εξεταζόμενα). 

 

Επισης το "καλο" ειναι σχετικο ως προς τι επιθυμεί μια οικογενεια. Αν καποιος θελει να πληρωσει για το οικονομικο ιδιωτικο της γειτονιας μονο και μονο για να μην εχει συμμαθητες που δεν ξερουν Ελληνικα  ή εχουν προβληματα συμπεριφορας ή σοβαρές μαθησιακές δυσκολιες, θελει δηλαδη ενα αποστειρωμένο εκπαιδευτικο περιβαλλον για το παιδι του για να εχει το κεφαλι του ησυχο, μπορει να σκεφτει κι αυτην την εναλλακτικη αντι να τρεχει το παιδι του απο τα χαράματα με τα πούλμαν στα ιδιωτικα του Ψυχικού ή των προαστίων. 

[Βερενίκη]

πρίν από 3 λεπτά , Έσπερος είπε:

 

 

Επισης το "καλο" ειναι σχετικο ως προς τι επιθυμεί μια οικογενεια. Αν καποιος θελει να πληρωσει για το οικονομικο ιδιωτικο της γειτονιας μονο και μονο για να μην εχει συμμαθητες που δεν ξερουν Ελληνικα  ή εχουν προβληματα συμπεριφορας ή σοβαρές μαθησιακές δυσκολιες, θελει δηλαδη ενα αποστειρωμένο εκπαιδευτικο περιβαλλον για το παιδι του για να εχει το κεφαλι του ησυχο, μπορει να σκεφτει κι αυτην την εναλλακτικη αντι να τρεχει το παιδι του απο τα χαράματα με τα πούλμαν στα ιδιωτικα του Ψυχικού ή των προαστίων. 

 

 

Πολύ σωστά. Γι αυτό διευκρινίζω ότι η απάντησή μου αφορά ένα 'καλό' ιδιωτικό με καθαρά ακαδημαϊκά κριτήρια. όχι αν βολεύει από ωράριο ή απόσταση. Δηλαδή ένα σχολείο που παρέχει εμπλουτισμένη ύλη (δεν κόβει ύλη), πλούσιο πρόγραμμα σπουδών (παράλληλες δράσεις), υποστήριξη παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες κλπ. 

Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η  'προστασία' των παιδιών από την διαφορετικότητα,  δεν μπορεί ποτέ να χαρακτηριστεί ως 'καλή',  επίσης νομίζω ότι ποτέ κανένας γονιός δεν μπορεί να έχει το κεφάλι του ήσυχο.  Εμένα ο γιος μου πηγαίνει σε ένα (δημόσιο) σχολείο, όπου λογικά θα έπρεπε να υπάρχει ομοιογένεια, επειδή αν μη τι άλλο, τα παιδιά έχουν μπει με ένα συγκεκριμένο ακαδημαϊκό κριτήριο. Ε, και διάφοροι τύποι παιδιών υπάρχουν, και το νου μας πρέπει να τον έχουμε συνέχεια. 

[Έσπερος]

πρίν από 20 λεπτά , Βερενίκη είπε:

 

 

Πολύ σωστά. Γι αυτό διευκρινίζω ότι η απάντησή μου αφορά ένα 'καλό' ιδιωτικό με καθαρά ακαδημαϊκά κριτήρια. όχι αν βολεύει από ωράριο ή απόσταση. Δηλαδή ένα σχολείο που παρέχει εμπλουτισμένη ύλη (δεν κόβει ύλη), πλούσιο πρόγραμμα σπουδών (παράλληλες δράσεις), υποστήριξη παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες κλπ. 

Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η  'προστασία' των παιδιών από την διαφορετικότητα,  δεν μπορεί ποτέ να χαρακτηριστεί ως 'καλή',  επίσης νομίζω ότι ποτέ κανένας γονιός δεν μπορεί να έχει το κεφάλι του ήσυχο.  Εμένα ο γιος μου πηγαίνει σε ένα (δημόσιο) σχολείο, όπου λογικά θα έπρεπε να υπάρχει ομοιογένεια, επειδή αν μη τι άλλο, τα παιδιά έχουν μπει με ένα συγκεκριμένο ακαδημαϊκό κριτήριο. Ε, και διάφοροι τύποι παιδιών υπάρχουν, και το νου μας πρέπει να τον έχουμε συνέχεια. 

Εγώ για καλά ιδιωτικά ξέρω που κόβουν ύλη στο Γυμνάσιο -και πολύ καλά κάνουν. Στο Λύκειο φυσικά δεν μπορείς να κόψεις, δεν ξέρω όμως αν προλαβαίνεις και να εμπλουτίσεις όταν υπάρχει ανταγωνισμός για τις Πανελλήνιες. Εκτός αν μιλάμε για παράλληλα ξενόγλωσσα απολυτήρια ή ΙΒ. Φυσικά τα εκπαιδευτικά προγράμματα, οι ανταλλαγές, τα ταξίδια κλπ είναι πολύ σπουδαιότερη εμπειρία από την ύλη, ως προς τη συνολική διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, αν αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει τον γονιό -αλλά και  αν αυτό είναι κάτι για το οποίο ο γονιός μπορεί, ή προτίθεται, να πληρώσει. Γιατί κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι τα ερεθίσματα αυτά θα τα δώσει στα παιδιά του μέσα από την οικογένεια με εκπαιδευτικές επισκέψεις ή ταξίδια. 

 

Το αποστειρωμένο περιβάλλον δεν το θεωρώ ούτε εγώ καλό μακροπρόθεσμα. Επειδή φοίτησα σε πειραματικό λύκειο, που ακόμα και χωρίς εξετάσεις ήταν αρκετά αποστειρωμένο, δυσκολεύτηκα πολύ στην κοινωνικοποίησή μου, την επικοινωνία μου με ανθρώπους από διαφορετικά περιβάλλοντα, το να προσεγγίσω άτομα με διαφορετικά ενδιαφέροντα κλπ. Και ως εκπαιδευτικός δυσκολεύτηκα στο να διαχειριστώ τη διαφορετικότητα των μαθητών μου μέσα στην τάξη. Αλλά σέβομαι ότι ο κάθε γονιός έχει τις ανησυχίες του και κάποια πράγματα μπορεί να τον ενοχλούν περισσότερο ή λιγότερο ως προς το σχολικό περιβάλλον που θα επιλέξει. Γι' αυτό το ανέφερα, επειδή ξέρω ότι ο μέσος γονιός που προβληματίζεται για το ιδιωτικό δεν ρωτάει για το αν αξίζει να στείλει το παιδί του στο Χ πρωτοκλασάτο όπου θα έχει συμμαθητές από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ, θέλει απλώς ένα σχολείο όπου ελπίζει ότι δεν θα υπάρχουν παρατράγουδα στη συμπεριφορά μαθητών και εκπαιδευτικών. 

[Βερενίκη]

πρίν από 6 λεπτά , Έσπερος είπε:

... Γι' αυτό το ανέφερα, επειδή ξέρω ότι ο μέσος γονιός που προβληματίζεται για το ιδιωτικό δεν ρωτάει για το αν αξίζει να στείλει το παιδί του στο Χ πρωτοκλασάτο όπου θα έχει συμμαθητές από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ, θέλει απλώς ένα σχολείο όπου ελπίζει ότι δεν θα υπάρχουν παρατράγουδα στη συμπεριφορά μαθητών και εκπαιδευτικών. 

 

 

Παρατράγουδα υπάρχουν σε όλα τα σχολεία. Έχω περιπτώσεις γονιών που επέλεξαν σχολείο με αυτό το κριτήριο και έπεσαν σε μεγαλύτερα προβλήματα. 

τέλος πάντων, για να μην βγω από το θέμα, εγώ χρησιμοποίησα τον όρο καθαρά 'ακαδημαϊκά' και όχι με όρους ανθρωπογεωγραφίας. 

ΥΓ. Και θέλω να ελπίζω ότι ο μέσος γονιός ασχολείται περισσότερο με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ιδιωτικού που θα διαλέξει για το παιδί του, παρά για το ποιους θα έχει συμμαθητές. 

Επεξεργάστηκαν 18 Φεβρουαρίου,2019 by Βερενίκη

[Έσπερος]

πρίν από 14 λεπτά , Βερενίκη είπε:

 

 

Παρατράγουδα υπάρχουν σε όλα τα σχολεία. Έχω περιπτώσεις γονιών που επέλεξαν σχολείο με αυτό το κριτήριο και έπεσαν σε μεγαλύτερα προβλήματα. 

τέλος πάντων, για να μην βγω από το θέμα, εγώ χρησιμοποίησα τον όρο καθαρά 'ακαδημαϊκά' και όχι με όρους ανθρωπογεωγραφίας. 

ΥΓ. Και θέλω να ελπίζω ότι ο μέσος γονιός ασχολείται περισσότερο με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ιδιωτικού που θα διαλέξει για το παιδί του, παρά για το ποιους θα έχει συμμαθητές. 

Ίσως παρερμηνεύτηκε αυτό που έγραψα, δεν εννοώ ότι τους γονείς τους ενδιαφέρει πχ να μην έχει η τάξη του παιδιού τους αλλοδαπούς ή έχουν το "ψώνιο" να κάνουν συμμαθητές τα παιδιά του πρωθυπουργού. Εννοώ ότι ο μέσος γονιός, που μάλλον πιέζεται οικονομικά, δεν αναρωτιέται για το πρωτοκλασάτο ιδιωτικό αλλά θέλει απλώς ένα σχολείο στο οποίο θα γίνεται σωστή δουλειά και θα υπάρχει ένα ήρεμο περιβάλλον. Και το απλώς δεν το λέω αρνητικά. Δεν έχουν όλοι οι γονείς το άγχος για το αν το παιδί τους θα συμμετάσχει σε αγώνες επιχειρηματολογίας ή σε τουρνουά σκάκι μέσω του σχολείου. Πολλοί γονείς αγχώνονται απλώς για το αν στην τάξη θα υπάρχει ησυχία, αν ο δάσκαλος θα μπορεί να επιβληθεί, αν θα προχωρούν με ομαλό ρυθμό στο μάθημα ή αντίθετα σε κάθε διδακτική ώρα θα πρέπει να γίνεται υπενθύμιση των κανόνων της τάξης, αν υπάρχουν κρούσματα ανεξέλεγκτης βίας ή παραβατικής συμπεριφοράς, αν ο δάσκαλος θα κάνει ουσιαστικό μάθημα ή θα βάζει τα παιδιά να διαβάζουν μεγαλόφωνα το παρακάτω για να περνάει η ώρ, αν θα υπάρχει θέρμανση, αν θα κινδυνεύει να πέσει το ταβάνι κλπ. Όλα αυτά δηλαδή που φοβάται, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, ότι μπορεί να συναντήσει στο συνοικιακό δημόσιο. 

[Sunty]

Το κακό της αλλαγής σχολείου στη 1η Γυμνασίου είναι ότι το παιδι θα χει κάνει τους φίλους του κ θα τους χάσει με την αλλαγή. Ειδικά αν η αλλαγή είναι κ σε δημόσιο σχολείο τοτε πρεπει να ληφθει υποψιν κ το ψυχολογικο που μπορει να δημιουργηθει στο παιδι οτι δεν εχουν οι γονεις του να συνεχισουν να πληρώνουν.

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, bobonela είπε:

Αν έπρεπε να δω εντελώς αντικειμενικά και απρόσωπα το δίλημμα, θα σου έλεγα Γυμνάσιο + Λύκειο.

Το σκεπτικό είναι το εξής :  Τα παιδιά, ειδικά τη σημερινή εποχή, έχουν ξεφύγει τελείως. Οι καθ/τές δεν μπορούν να τα συμμορφώσουν, ίσως δεν ασχολούνται κιόλας, αν τυχόν κάνουν επίπληξη, κινδυνεύουν με μηνύσεις από γονείς, υπάρχει μεγάλη ασυδοσία και αυθάδεια εκ μέρους των παιδιών και γενικά μεγάλο κενό στην εκπαίδευση. Ολοι καταλήγουν σε ένα φροντιστήριο στο λύκειο και κάποιοι περνάνε σε σχολές, αλλά δεν παύουν να είναι εντελώς απαίδευτοι και αμόρφωτοι. Δεν κάνουν τη μόρφωση οι ασκήσεις μαθη/κών ή φυσικής ούτε η παπαγαλία της ιστορίας.  Την μόρφωση την κάνουν, όπως είπε πιο πάνω η Βερενίκη, οι πάμπολλες επιλογές που έχει ένα παιδί σε ένα ιδιωτικό σχολείο, το δυνατό πρόγραμμα σπουδών που προσφέρεται εκεί, τα άπειρα ερεθίσματα και η διατήρηση μίας αυστηρότητας στα πλαίσια του σεβασμού και της σωστής στάσης ενός εφήβου που αύριο θα βγει στην κοινωνία.

Οπότε.... με δεδομένα όλα αυτά, το καλύτερο είναι να επενδύσεις στο Γυμνάσιο-Λύκειο, τότε που το παιδί θα ετοιμάζεται για την ζωή έξω και θα έχει αξιόλογες προσλαμβάνουσες που θα το βοηθήσουν σε όλη του τη ζωή.

Στο δημοτικό, τα παιδιά είναι μικρά, ξεχνάνε κιόλας εύκολα, δεν θυμούνται τί κάνανε στην α' ή β' ή γ' δημοτικού....  δεν τους μένουν πολλά.

Οι εξωτερικές δραστηριότητες έτσι κι αλλιώς θα υπάρχουν, ακόμη και σε ιδιωτικό να πάει. Σίγουρα κάτι θα υπάρχει που θα θέλει το παιδί και δεν θα μπορεί να το κάνει σχολείο, οπότε θα τρέχει έξω.

Το βασικό είναι να μην "λακίσει" ο γονιός από το ιδιωτικό, όταν θα έρθει η ώρα των φροντιστηρίων. Γιατί πάντα έρχεται αυτή η ώρα. Απλά το πρόγραμμα του ιδιωτικού καλύπτει πάρα πολλά πράγματα σε σχέση με ένα απλό δημόσιο, αλλά το φροντιστήριο  κάποια στιγμή θα έρθει. Βασικό είναι να έχει καταλάβει ο γονιός ότι αυτό το  "πακέτο" αφορά τη συνολική εκπαίδευση και μόρφωση του παιδιού του και όχι την απλή εισαγωγή στο παν/μιο, κάτι που το κάνει τελικά και ένα ομαδικό φροντιστήριο της γειτονιάς.  Είναι άλλα αυτά που "παίρνει" ένα παιδί από το ιδιωτικό, όταν φυσικά αυτό είναι αξιόπιστο και καλό,  σε σχέση με παιδιά που παρακολουθούν ένα απλό πρόγραμμα δημοσίου σχολείου με τις γνωστές "ασθένειες" που το περιβάλλουν.

 

Δε ξέρω για ποια ιδιωτικά μιλάμε, αλλά τα δύο με διαφορά πιο ακριβά της Αθήνας, η εμπειρία μου λέει ότι η "αλητεία" που βρίσκεται εκεί, δύσκολα συναντιέται σε δημόσια. Αυτό δηλαδή με σεβασμό κλπ, δεν παίζει με την καμία. Μην παρεξηγηθώ, σαφώς και δε μιλάω για την πλειοψηφία των παιδιών, που είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό, είναι ο "μέσος" άνθρωπος. Αλλά το θράσος και την παραβατικότητα που είναι ανεκτή σε μερικά ακριβά και πολύ φιρμάτα ιδιωτικά, ίσως σε λίγα τεχνικά (ή όπως τα λένε πια) λύκεια υποβαθμισμένων περιοχών μόνο να την συναντά κανείς.

[bobonela]

14 ώρες πρίν, Sunty είπε:

Το κακό της αλλαγής σχολείου στη 1η Γυμνασίου είναι ότι το παιδι θα χει κάνει τους φίλους του κ θα τους χάσει με την αλλαγή. Ειδικά αν η αλλαγή είναι κ σε δημόσιο σχολείο τοτε πρεπει να ληφθει υποψιν κ το ψυχολογικο που μπορει να δημιουργηθει στο παιδι οτι δεν εχουν οι γονεις του να συνεχισουν να πληρώνουν.

 

Υπάρχουν σχολεία που δεν διαθέτουν καν Γυμνάσιο  π.χ.  Ελληνοαγγλική αγωγή,  οπότε όλα τα παιδιά αλλάζουν περιβάλλον.  Γενικά όμως είναι σύνηθες φαινόμενο να αλλάζουν τα παιδιά στο γυμνάσιο. Από έκτη προς α'γυμν. γίνεται μεγάλη ανακατανομή και οι φιλίες δεν χάνονται.  Με την ίδια λογική θα έλεγες ότι δεν το βάζω σε ιδιωτικό γυμνάσιο γιατί θα χάσει τις φιλίες που έχει κάνει ως τότε.  Σε πολλές περιπτώσεις το γυμνάσιο είναι ένας νέος κόσμος και χώρος για ένα παιδί. Γιαυτό λένε όλοι ότι οι αλλαγές πρέπει να γίνονται στην α'γυμν. και όχι στα μισά του δημοτικού ή στα μισά του γυμνασίου.  Η α'γυμν. είναι αφετηρία.

[Έσπερος]

14 ώρες πρίν, Sunty είπε:

Το κακό της αλλαγής σχολείου στη 1η Γυμνασίου είναι ότι το παιδι θα χει κάνει τους φίλους του κ θα τους χάσει με την αλλαγή. Ειδικά αν η αλλαγή είναι κ σε δημόσιο σχολείο τοτε πρεπει να ληφθει υποψιν κ το ψυχολογικο που μπορει να δημιουργηθει στο παιδι οτι δεν εχουν οι γονεις του να συνεχισουν να πληρώνουν.

Επίσης είναι αρκετά συνηθισμένο παιδιά που πήγαιναν σε ιδιωτικό δημοτικό λόγω διευρυμένου ωραρίου, στο Γυμνάσιο να πηγαίνουν στο δημόσιο της γειτονιάς τους επειδή οι γονείς δεν έχουν το άγχος ότι θα μείνουν μόνα τους όταν σχολάσουν. Εξάλλου δεν νομίζω ότι ένα παιδί σε αυτήν την ηλικία έχει πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει ιδιωτικό και δημόσιο ως προς τα χρήματα ή την κοινωνική τάξη. Αλλά σίγουρα θα πάθει πολιτισμικό σοκ από την αλλαγή των εγκαταστάσεων και τη διαφορά νοοτροπίας και φυσικά θα χάσει και τους φίλους του. 

 

Αυτό επίσης μπορεί να ισχύσει και αντίστροφα. Δηλαδή ένα παιδί που τελειώνει το δημοτικό να μη θέλει να πάει σε ένα ιδιωτικό σχολείο επειδή οι γονείς του επιμένουν ότι θα είναι καλύτερα. Ενώ στο Λύκειο θα είναι πιο ώριμο, ειδικα αν έχει κάποιους υψηλούς στόχους, να δεχτεί την αλλαγή αν πιστεύει ότι θα τον βοηθήσει. 

 

Αλλά δεν πιστεύω ότι όλα αυτά είναι ανεπανόρθωτα. Πιο δύσκολο θα ήταν νομίζω για μια οικογένεια που είχε συνηθίσει σε πολύ μεγάλη οικονομική άνεση και για κάποιον λόγο βρέθηκε μετά να κάνει μια αρκετά περιορισμένη ζωή, όπου το παιδί εκτός από την αλλαγή περιβάλλοντος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αλλαγή όλου του τρόπου ζωής της οικογένειας. 

[annoulen]

πρίν από 19 λεπτά , Έσπερος είπε:

....... Αλλά σίγουρα θα πάθει πολιτισμικό σοκ από την αλλαγή των εγκαταστάσεων και τη διαφορά νοοτροπίας και φυσικά θα χάσει και τους φίλους του. 

.....

 

Εδώ εμένα τα παιδιά μου τα πάθανε όλα αυτά στα 6 τους, από την αλλαγή ιδιωτικού παιδικού σταθμού κ νηπιαγωγείου σε δημόσιο δημοτικό σχολείο, πόσο μάλλον σε μεγαλύτερες ηλικίες...... 

[bobonela]

18 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Δε ξέρω για ποια ιδιωτικά μιλάμε, αλλά τα δύο με διαφορά πιο ακριβά της Αθήνας, η εμπειρία μου λέει ότι η "αλητεία" που βρίσκεται εκεί, δύσκολα συναντιέται σε δημόσια. Αυτό δηλαδή με σεβασμό κλπ, δεν παίζει με την καμία. Μην παρεξηγηθώ, σαφώς και δε μιλάω για την πλειοψηφία των παιδιών, που είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό, είναι ο "μέσος" άνθρωπος. Αλλά το θράσος και την παραβατικότητα που είναι ανεκτή σε μερικά ακριβά και πολύ φιρμάτα ιδιωτικά, ίσως σε λίγα τεχνικά (ή όπως τα λένε πια) λύκεια υποβαθμισμένων περιοχών μόνο να την συναντά κανείς.

 

Κοίτα.... η κοπέλα μας παραθέτει ένα απλό καθημερινό δίλημμα που έχει, βασιζόμενο στην προσπάθεια κάθε μάνας να κάνει το καλύτερο για το παιδί της και στην ανάγκη να τα βγάλει πέρα οικονομικά. 

Με βάση αυτά τα συγκεκριμένα δεδομένα απαντάμε και αυτό έκανα κι εγώ. 

Τα ιδιωτικά που θα μπορούσαν να άπτονται στα δεδομένα της κοπέλας, σίγουρα δεν είναι τα δύο μεγάλα φιρμάτα σχολεία του Π.Ψυχικού, στα οποία αναφέρεσαι.   Γιαυτό και η απάντησή μου ήταν καθαρά με βάση τις ανάγκες της.  Οσα είπα ισχύουν για τα ιδιωτικά που πηγαίνει ο μέσος αθηναίος πολίτης τα παιδιά του,  που διαθέτει ένα μέσο μηνιαίο εισόδημα και που οι βλέψεις του είναι σαφώς να έχει τα παιδιά του σε ένα ασφαλές περιβάλλον, με ενδιαφέρον για το σχολείο τους, κίνητρα, χωρίς αδιαφορία από τους δασκάλους, με δραστηριότητες και καλούς φίλους στα μέτρα της οικογένειας πάντα.  

Σε αυτά τα σχολεία δεν συχνάζει η αλητεία που προανέφερες ούτε η αυθάδεια αποτελεί κανόνα. 

Τα παιδιά ζουν όμορφα, χωρίς προβλήματα που υπάρχουν σε δημόσια της γειτονιάς (π.χ. άκουσες τί έγινε στο δημόσιο Ζωγράφου πριν λίγες μέρες με το παιδί που κακοποιήθηκε από συμμαθητές στην τουαλέτα!),   με παρέες που κάνουν οι γονείς μεταξύ τους και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. 

Υπάρχουν πολλά ιδιωτικά για όλα τα βαλάντια.  Δεν επικεντρωνόμαστε λοιπόν στα 2 μεγαλύτερα σε καμία περίπτωση, αφού άλλωστε δεν αποτελούν το αντικείμενο ενδιαφέροντος της θεματοθέτριας!

[Έσπερος]

On 18/2/2019 at 7:11 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Δε ξέρω για ποια ιδιωτικά μιλάμε, αλλά τα δύο με διαφορά πιο ακριβά της Αθήνας, η εμπειρία μου λέει ότι η "αλητεία" που βρίσκεται εκεί, δύσκολα συναντιέται σε δημόσια. Αυτό δηλαδή με σεβασμό κλπ, δεν παίζει με την καμία. Μην παρεξηγηθώ, σαφώς και δε μιλάω για την πλειοψηφία των παιδιών, που είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό, είναι ο "μέσος" άνθρωπος. Αλλά το θράσος και την παραβατικότητα που είναι ανεκτή σε μερικά ακριβά και πολύ φιρμάτα ιδιωτικά, ίσως σε λίγα τεχνικά (ή όπως τα λένε πια) λύκεια υποβαθμισμένων περιοχών μόνο να την συναντά κανείς.

Λοιπόν δεν ξέρω αν μιλάμε για τα ίδια σχολεία αλλά έχω την εντύπωση πως ναι. Στο ένα από αυτά γνωρίζω συναδέλφους. Φυσικά και ΔΕΝ υπάρχει σεβασμός. Όχι από τους μαθητές, ούτε καν από τους γονείς. Για το άλλο, έχω ακούσει από φίλους που ήταν απόφοιτοι. Φυσικά και υπάρχει αλητεία. Λίγο να σκεφτείς τον πολιτικό και επιχειρηματικό κόσμο της χώρας, καταλαβαίνεις με τι αρχές μεγαλώνει τα παιδιά του οποτε έχεις μια εικόνα για το τι θα συναντήσεις στα σχολεία της "ελίτ". Όχι ότι δίνουν τον τόνο για να καθορίσουν κλίμα βέβαια. Και βέβαια κυκλοφορούν και ακριβά ναρκωτικά. Βέβαια τυχαία γνωρίζω αρκετόυς αποφοίτους του συγκεκριμένου σχολείου, παιδιά που δεν έχουν σχέση με αυτούς τους χώρους αλλά δεν ήταν και από τυχαία περιβάλλοντα, και τα οποία κρατούσαν αποστάσεις από γόνους πολιτικών, εφοπλιστών, ποδοσφαιροπαραγόντων κλπ. Τους αντιμετώπιζαν σαν αναγκαίο κακό μάλλον, όπως τα παιδιά που πάνε στα δημόσια ανέχονται διάφορες άλλου είδους προβληματικές καταστάσεις ή ψιλοπαραβατικές συμπεριφορές. 

 

Αλλά όπως λέει και η @bobonela, ο μέσος γονιός δεν αναρωτιέται για αυτά τα σχολεία, αλλά για κάτι προσιτό και ει δυνατόν χωρίς παρατραγουδα. Όποιος άλλος θέλει να στείλει το παιδί του σε σχολεία ελίτ, γνωρίζει την κατάσταση γιατί μάλλον ήταν ο ίδιος απόφοιτος, ή έχει δικούς του λόγους που θέλει να μπει στον χώρο αυτό το παιδί του, εξάλλου αυτά τα σχολεία έχουν άλλες διασυνδέσεις για τους αποφοίτους. 

[Βερενίκη]

Όλες οι συζητήσεις για τα ιδιωτικά σχολεία καταλήγουν κάπως έτσι, να μιλάμε για πολύ διαφορετικά πράγματα. Η ερώτηση ήταν από την αρχή πολύ γενική και οι απαντήσει πολύ προσωπικές. Γι αυτό εγώ ξεχώρισα την θέση μου για το τι εννοώ 'καλό΄σχολείο. Γιατί φυσικά, όσοι πληρώνουν σχολείο, το πληρώνουν γιατί στα μάτια τους - για διαφορετικούς πάντα λόγους- είναι καλό. 

 

Ξεχνάμε όμως τον παράγοντα 'παιδί'. Πολλά θέματα, όπως πχ, αν θα μπορεί να γίνει αλλαγή σχολείου από το δημοτικό στο γυμνάσιο, αν το παιδί χρειάζεται σφιχτά όρια ή αν λειτουργεί σε ένα πιο χαλαρό περιβάλλον, αν μπορεί να ανταπεξέλθει σε πιο απαιτητικό σχολικό πρόγραμμα, εξαρτώνται από το ίδιο το παιδί. 

 

Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να αλλάξουν σχολείο χωρίς να ζοριστούν, υπάρχουν άλλα που κάνουν μήνες να προσαρμοστούν. Υπάρχουν κάποια παιδιά που παρασύρονται και χρειάζονται αυστηρό σχολείο, υπάρχουν άλλα με πιο ισχυρή προσωπικότητα που δεν επιρρεάζονται και τόσο από το περιβάλλον και λειτουργούν και αναπτύσσονται μέσα σε πιο χαλαρά σχολεία. Υπάρχουν παιδιά που ακολουθούν απαιτητικά προγράμματα και άλλα που κουράζονται με το πολύ διάβασμα.  

 

Και φυσικά ο καθένας έχει την οπτική του δικού του παιδιού. 

[ΑΡΓΚ]

22 ώρες πρίν, bobonela είπε:

 

Κοίτα.... η κοπέλα μας παραθέτει ένα απλό καθημερινό δίλημμα που έχει, βασιζόμενο στην προσπάθεια κάθε μάνας να κάνει το καλύτερο για το παιδί της και στην ανάγκη να τα βγάλει πέρα οικονομικά. 

Με βάση αυτά τα συγκεκριμένα δεδομένα απαντάμε και αυτό έκανα κι εγώ. 

Τα ιδιωτικά που θα μπορούσαν να άπτονται στα δεδομένα της κοπέλας, σίγουρα δεν είναι τα δύο μεγάλα φιρμάτα σχολεία του Π.Ψυχικού, στα οποία αναφέρεσαι.   Γιαυτό και η απάντησή μου ήταν καθαρά με βάση τις ανάγκες της.  Οσα είπα ισχύουν για τα ιδιωτικά που πηγαίνει ο μέσος αθηναίος πολίτης τα παιδιά του,  που διαθέτει ένα μέσο μηνιαίο εισόδημα και που οι βλέψεις του είναι σαφώς να έχει τα παιδιά του σε ένα ασφαλές περιβάλλον, με ενδιαφέρον για το σχολείο τους, κίνητρα, χωρίς αδιαφορία από τους δασκάλους, με δραστηριότητες και καλούς φίλους στα μέτρα της οικογένειας πάντα.  

Σε αυτά τα σχολεία δεν συχνάζει η αλητεία που προανέφερες ούτε η αυθάδεια αποτελεί κανόνα. 

Τα παιδιά ζουν όμορφα, χωρίς προβλήματα που υπάρχουν σε δημόσια της γειτονιάς (π.χ. άκουσες τί έγινε στο δημόσιο Ζωγράφου πριν λίγες μέρες με το παιδί που κακοποιήθηκε από συμμαθητές στην τουαλέτα!),   με παρέες που κάνουν οι γονείς μεταξύ τους και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. 

Υπάρχουν πολλά ιδιωτικά για όλα τα βαλάντια.  Δεν επικεντρωνόμαστε λοιπόν στα 2 μεγαλύτερα σε καμία περίπτωση, αφού άλλωστε δεν αποτελούν το αντικείμενο ενδιαφέροντος της θεματοθέτριας!

 

Κι όμως, ξέρω παιδάκια όπου οι γονείς έκαναν οικονομίες στο Δημοτικό με στόχο να επενδύσουν σε ένα από αυτά τα 2 σχολεία στο Γυμνάσιο - Λύκειο, συνήθως και με την ελπίδα μίας μερικής υποτροφίας, οπότε δε θεωρώ τίποτα δεδομένο. Σε πολλά ιδιωτικά από τα μεγάλα, μοιραία υπάρχει  και μία έκθεση σε καταστάσεις ως και σουρεαλιστικές για κάποιον ανυποψίαστο, και ειδικά για ένα παιδί που κουβαλά το "κόμπλεξ" του δημόσιου Δημοτικού και θέλει να δείξει ότι ταιριάζει, και ξέρω και τουλάχιστον δύο οικογένειες προσωπικά που έπεσαν από τα σύννεφα, γιατί είχαν μεν προετοιμαστεί (με ενθουσιασμό) για τις ακαδημαϊκές ευκαιρίες, αλλά όχι για τον κοινωνικό μικρόκοσμο του σχολείου και για τη μετάβαση Δημόσιο-Ιδιωτικό σε ένα παιδί που μόλις μπήκε στην εφηβεία.

 

Πάντως, για να μη μιλάμε με γενικότητες, καλό είναι κανείς να ξέρει γιατί θέλει να πάει το παιδί στο ιδιωτικό, και αυτό θα τον καθοδηγήσει και το σε ποιο ιδιωτικό, και το πότε: γιατί δεν θέλει να πληρώσει babysitter και ο ίδιος σχολά κάθε μέρα στις 6 και τον βολεύει να γίνονται όλα μέσα στο σχολείο; γιατί θέλει να πάει σε δίγλωσσο σχολείο και να μάθει από νωρίς μία δεύτερη γλώσσα σα μητρική; γιατί δε θέλει να έχει συναναστροφή με ανθρώπους συγκεκριμένους στο σχολείο της γειτονιάς; γιατί ανησυχεί για τις χάλια κτιριακές εγκαταστάσεις στην περιοχή; γιατί έτυχε το σχολείο της περιοχής να έχει χάλια δασκάλους; γιατί αναζητά περισσότερη ή λιγότερη πειθαρχία; γιατί θέλει ένα συγκεκριμένο  π.χ. ιδεολογικό ή θρησκευτικό προφίλ; γιατί ψάχνει συγκεκριμένες δραστηριότητες; γιατί οδηγεί σε υποτροφίες για πανεπιστήμια του εξωτερικού; γιατί θέλει να προσπαθήσει να μπει σε συγκεκριμένο κύκλο; 

Δεν νομίζω ότι υπάρχει μία απάντηση σε όλα.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 1 λεπτό , Βερενίκη είπε:

Όλες οι συζητήσεις για τα ιδιωτικά σχολεία καταλήγουν κάπως έτσι, να μιλάμε για πολύ διαφορετικά πράγματα. Η ερώτηση ήταν από την αρχή πολύ γενική και οι απαντήσει πολύ προσωπικές. Γι αυτό εγώ ξεχώρισα την θέση μου για το τι εννοώ 'καλό΄σχολείο. Γιατί φυσικά, όσοι πληρώνουν σχολείο, το πληρώνουν γιατί στα μάτια τους - για διαφορετικούς πάντα λόγους- είναι καλό. 

 

Ξεχνάμε όμως τον παράγοντα 'παιδί'. Πολλά θέματα, όπως πχ, αν θα μπορεί να γίνει αλλαγή σχολείου από το δημοτικό στο γυμνάσιο, αν το παιδί χρειάζεται σφιχτά όρια ή αν λειτουργεί σε ένα πιο χαλαρό περιβάλλον, αν μπορεί να ανταπεξέλθει σε πιο απαιτητικό σχολικό πρόγραμμα, εξαρτώνται από το ίδιο το παιδί. 

 

Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να αλλάξουν σχολείο χωρίς να ζοριστούν, υπάρχουν άλλα που κάνουν μήνες να προσαρμοστούν. Υπάρχουν κάποια παιδιά που παρασύρονται και χρειάζονται αυστηρό σχολείο, υπάρχουν άλλα με πιο ισχυρή προσωπικότητα που δεν επιρρεάζονται και τόσο από το περιβάλλον και λειτουργούν και αναπτύσσονται μέσα σε πιο χαλαρά σχολεία. Υπάρχουν παιδιά που ακολουθούν απαιτητικά προγράμματα και άλλα που κουράζονται με το πολύ διάβασμα.  

 

Και φυσικά ο καθένας έχει την οπτική του δικού του παιδιού. 

 

Κι όμως στα περισσότερα σχολεία νομίζω, έτσι κι αλλιώς η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο σημαίνει νέο κτίριο, συχνά και άλλη γειτονιά, κάποιοι παλιοί συμμαθητές που φέυγουν και κάποιοι που έρχονται, νέα μαθήματα, καθηγητές κλπ. Οπότε είναι πολύ πιο έυκολο να αλλάξεις και εντελώς σχολείο από όσο το να μετακινηθείς στη πέμπτη δημοτικού για παράδειγμα.

Όταν πήγα Γυμνάσιο τα αρχαία χρόνια, ήμασταν 40 παιδιά από το Δημοτικό, που ενταχθήκαμε σε μία 1η Γυμνασίου που είχε κοντά 120 άτομα, οπότε ναι μεν ήταν το σχολείο της γειτονιάς, αλλά ήταν άλλος κόσμος. Στο Γυμνάσιο τώρα της περιοχης μου που είναι μικρό, συμβαίνει το ανάποδο, πολλά παιδιά από το Δημοτικό κατευθύνονται αλλού. Είναι μέσα στο πρόγραμμα.

[Chrysoum]

Θα το εστελνα στο Δημοτικό και θα επέλεγα καποιο δίγλωσσο σχολείο. Ούτως ώστε να μαθει να χειριζεται μια ξενη γλωσσα απταιστα που ειναι απαραιτητο προσον στις μερες μας και θα γλιτωνα τα λεφτα να το στειλω φροντιστηριο για να την μαθει. Δημοτικο για δυο λογους: τις ολοημερες δραστηριοτητες, και το κοστος που θα εχουν αργοτερα τα φροντιστηριο στις ταξεις του Λυκειου. Να μην πληρωνω δηλαδή διπλά στο μέλλον. 

[vtgian]

Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα, αν έπρεπε να επιλέξω μεταξύ δημοτικού και των υπόλοιπων βαθμίδων για ιδιωτική εκπαίδευση, θα επέλεγα δημοτικό. Οι λόγοι για εμένα είναι οι εξής:

-τότε μπαίνουν οι βάσεις για την μετέπειτα πορεία του παιδιού.

-τότε χρειάζεται ένα παιδί περισσότερα ερεθίσματα που δεν μπορεί να τα πάρει εύκολα μόνο του

-τότε χρειάζεται περισσότερο ένα ασφαλές ελεγχόμενο περιβάλλον με αδιάλλειπτη συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικού και γονέα

-τότε μπαίνουν οι βάσεις για έννοιες όπως φιλία, ομαδικότητα, έλλειψη διακρίσεων

-συνήθως το ιδιωτικό δημοτικό καλύπτει και όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες ενός παιδιού και έτσι ο υπόλοιπος χρόνος του δεν "φεύγει" σε εξωσχολικές δραστηριότητες και μετακινήσεις.

 

Πιστεύω ότι ένα παιδί δουλεμένο σωστά στο δημοτικό, μπορεί να ανταπεξέλθει άριστα ακόμα και σε ένα περιβάλλον "μπάχαλου" στο γυμνάσιο ή λύκειο. Επίσης από την εμπειρία μου και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο γυμνάσιο-λύκειο, εκφοβισμός μεταξύ παιδιών υπάρχει και στα δύο. Την έλλειψη αρχών/σεβασμού, τους "αλήτες", κλπ τα βρίσκεις παντού, σε όλα τα σχολεία γιατί είναι εκφράσεις της οικογένειας από την οποία προέρχεται το κάθε παιδί. Στο ιδιωτικό μπορεί να μην έχει κατάληψη αλλά και κλεψιές υπάρχουν και παιδιά περιθωρίου υπάρχουν. Και θα το επιβεβαιώσω και εγώ, στο Λύκειο ακόμα και στο ιδιωτικό, το φροντιστήριο είναι απαραίτητο για πανελλήνιες, οπότε διπλά τα έξοδα.

[Βερενίκη]

4 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Κι όμως στα περισσότερα σχολεία νομίζω, έτσι κι αλλιώς η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο σημαίνει νέο κτίριο, συχνά και άλλη γειτονιά, κάποιοι παλιοί συμμαθητές που φέυγουν και κάποιοι που έρχονται, νέα μαθήματα, καθηγητές κλπ. Οπότε είναι πολύ πιο έυκολο να αλλάξεις και εντελώς σχολείο από όσο το να μετακινηθείς στη πέμπτη δημοτικού για παράδειγμα.

 

 

Ξεκαθαρίζω ότι για μένα η αλλαγή σχολείου δεν είναι πρόβλημα, αν είναι για καλό βέβαια και αν το παιδί συμμετέχει στην απόφαση αυτή. Στα δώδεκα είναι πια ένα μεγάλο παιδί, που αν το έχει κανείς 'προετοιμάσει' θα δει τα πλεονεκτήματα και θα στηρίξει την απόφαση. 

 

Από την άλλη, όχι και να λέμε ότι δεν έχει σημασία. Μπορεί να είναι άλλο κτήριο, μπορεί να ανακατεύονται οι συμμαθητές, επειδή μπαίνουν και βγαίνουν παιδιά, αλλά το ίδιο σχολέιο σημαίνει ίδια φιλοσοφία, ίδιες διαδικασίες, μπορεί να έχει γίνει και η σχετική προετοιμασία από την πλευρά του δημοτικού, να έχουν γίνει επισκέψεις κλπ. Και σε μία πολύ δύσκολη φάση μετάβασης, αυτή η οικειότητα, που μπορεί να είναι απλά και μόνο στο μυαλό του παιδιού, δεν είναι αμελητέα. Ξέρω γονείς που κάνουν την αλλαγή στην στ δημοτικού, μόνο και μόνο για να μην ανακύψουν τέτοια προβλήματα στην α' γυμνασίου. Αλλά είπαμε, τα παιδιά πρέπει να τα μεγαλώνουμε ευπροσάρμοστα. Το κλειδί για μένα είναι το να συμμετέχει στην απόφαση το ίδιο το παιδί.  

Έχω μία φίλη που έχει μία κόρη, αστέρι μαθήτρια, που θα μπορούσε να πάρει υποτροφία σε οποιοδήποτε ιδιωτικό. Οι γονείς θέλουν, το παιδί δεν θέλει με τίποτα. Μία χαρά την άφησαν στο δημόσιο και  μία χαρά αστέρι είναι κι εκεί. Αν το παιδί δεν θέλει να αλλάξει περιβάλλον, κάθε προσπάθεια είναι αποτυχημένη. 

[Έσπερος]

πραγματι η γνωμη του παιδιου παιζει ρολο. Οταν ημουν έκτη, ηθελαν να με γραψουν σε καποιο πειραματικό κ εκανα αιτηση στα Αναυρυτα, οπου πηγα να δω τον χώρο και ευχόμουν να μην πληρωθώ. Δεν θυμάμαι το γιατί, απλώς δεν ήθελα!! Όταν μετά άφησα το συνοικιακό γυμνασιο για πειραματικό λυκειο, ανακουφιστηκα γιατί οι άλλες μου επιλογές ήταν μεγάλα σχολικά συγκροτήματα που πρωτοστατούσαν στις καταλήψεις κ κάποια λύκεια είχαν κ κακή φήμη. Εγώ ήμουν μεγαλωμένη σε γυάλα κ δεν θα επιβίωνε σε τέτοιο περιβάλλον κ το γνψρθζα. στο λύκειο δυσκολεύτηκα με γνωριμίες γιατί όλοι είχαν έρθει από το ίδιο γυμνάσιο, αλλά στιγμή δεν μετάνιωσα. Κρινοντας εκ των υστέρων θα προτιμουσα βεβαια να ημουν πιο κοινωνικη κ λιγοτερο προστατευμένη, γιατι στο κατω κατω δεν θα πηγαινα κ σε αναμορφωτήριο για να φοβαμαι ετσι! 

[Sunty]

On 19/2/2019 at 8:57 ΠΜ, Έσπερος είπε:

Επίσης είναι αρκετά συνηθισμένο παιδιά που πήγαιναν σε ιδιωτικό δημοτικό λόγω διευρυμένου ωραρίου, στο Γυμνάσιο να πηγαίνουν στο δημόσιο της γειτονιάς τους επειδή οι γονείς δεν έχουν το άγχος ότι θα μείνουν μόνα τους όταν σχολάσουν. Εξάλλου δεν νομίζω ότι ένα παιδί σε αυτήν την ηλικία έχει πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει ιδιωτικό και δημόσιο ως προς τα χρήματα ή την κοινωνική τάξη. Αλλά σίγουρα θα πάθει πολιτισμικό σοκ από την αλλαγή των εγκαταστάσεων και τη διαφορά νοοτροπίας και φυσικά θα χάσει και τους φίλους του. 

 

Αυτό επίσης μπορεί να ισχύσει και αντίστροφα. Δηλαδή ένα παιδί που τελειώνει το δημοτικό να μη θέλει να πάει σε ένα ιδιωτικό σχολείο επειδή οι γονείς του επιμένουν ότι θα είναι καλύτερα. Ενώ στο Λύκειο θα είναι πιο ώριμο, ειδικα αν έχει κάποιους υψηλούς στόχους, να δεχτεί την αλλαγή αν πιστεύει ότι θα τον βοηθήσει. 

 

Αλλά δεν πιστεύω ότι όλα αυτά είναι ανεπανόρθωτα. Πιο δύσκολο θα ήταν νομίζω για μια οικογένεια που είχε συνηθίσει σε πολύ μεγάλη οικονομική άνεση και για κάποιον λόγο βρέθηκε μετά να κάνει μια αρκετά περιορισμένη ζωή, όπου το παιδί εκτός από την αλλαγή περιβάλλοντος θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αλλαγή όλου του τρόπου ζωής της οικογένειας. 

On 19/2/2019 at 9:18 ΠΜ, annoulen είπε:

 

Εδώ εμένα τα παιδιά μου τα πάθανε όλα αυτά στα 6 τους, από την αλλαγή ιδιωτικού παιδικού σταθμού κ νηπιαγωγείου σε δημόσιο δημοτικό σχολείο, πόσο μάλλον σε μεγαλύτερες 

 

Στο Δημοτικό πράγματι μπαίνουν οι βάσεις. Πραγματικά όμως με αυτά που έχω ακούσει δε μπορώ να βγάλω άκρη που το παιδι παίρνει καλύτερες βάσεις. Έχω ακούσει παραδείγματα φίλων που πήγαιναν τα παιδιά τους σε ακριβό διγλωσσο σχολείο στη Παλληνη οπου εκει ωραιοποιουσαν πολυ τα πραγματα για τις επιδόσεις των παιδιών κ τελικά τα παιδιά πηγαίνοντας Γυμνάσιο στο δημόσιο είχαν πολλά κενά κ ούτε καν την γλώσσα δεν έμαθαν. Επομένως πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το καλό για το παιδι κ σε τι είδους σχολείο θα αποδωσει

Επεξεργάστηκαν 21 Φεβρουαρίου,2019 by Sunty