Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δεν τους άρεσε που ερχόντουσαν τα παιδιά διαβασμένα στο σπίτι...


Recommended Posts

Η χασούρα των γονέων αυτού του χωριού, θα είναι το κέρδος άλλων!

Γιατί κάπου αλλού θα πάνε αυτοί οι εκπαιδευτικοί και ελπίζω να καταφέρουν να χαρίσουν σε άλλα παιδάκια αυτό το δώρο τους. 

 

 

 

https://www.zarpanews.gr/chania-oi-daskales-stelnoyn-spiti-ta-paidia-diavasmena-omos-stoys-goneis-fainetai-quot-periergo-quot-kai-to-scholeio-kindyneyei-na-kleisei/?fbclid=IwAR14cjLFr6n6xWEPjBKxdPtSjYofkleTtSEzinTnxtYscjCErXmeAsXRfRw

 

 

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Δυστυχως οι περισσοτεροι γονεις δεν ειναι συνειδησιακα ετοιμοι για τετοιες αλλαγες. Μπορεις να δεις και το θεμα "απαγορευμενη εκπαιδευση" και οι συζητησεις που εχουν γινει γυρω απο αυτο το θεμα.

 
Link to comment
Share on other sites

Ειναι αυτο το συναισθημα βρε παιδι μου... που ξαφνιαζεσαι και μπερδευεσαι! π.χ. οταν δεν εχεις καθολου ελευθερο χρονο και ξαφνικά έχεις 1 ημερα αδεια (από όλα) και δεν ξερεις πώς να τον διαχειριστεις και σκεφτεσαι οτι δεν σου αρεσει που εχεις ελευθερο χρονο...

Εχουν συνηθισει οι γονεις σε μια ρουτινα, σε μια ιδεα για τα παιδια και το σχολειο, δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν κάποια διαφορετική κατασταση...

 

'Οσον αφορα τις εκπαιδευτικους, πολλοί και πολλές εκπαιδευτικοί θέλουν να εφαρμοσουν τέτοιου ειδους προγραμματα και ιδεες αλλά οι ταξεις τους εχουν 20-25 παιδια, δεν εχουν υλικά, δεν εχουν υποστηριξη από τους ανωτέρους κτλ..

Link to comment
Share on other sites

Εδώ πειραματικά προτείναν να μένει η τσάντα σχολείο κάποιες Παρασκευές και βγήκαν γονείς να μιλήσουν για κατάργηση της αριστείας! 

 

@Secretia  Στα χωριά είναι πιο εύκολο να εφαρμοστούν προγράμματα γιατί είναι λίγα τα παιδιά, συνήθως είναι νέοι οι δάσκαλοι με όρεξη, νέοι σε ηλικία γονείς και τα σχολεία έχουν χώρο για δράσεις (αυλές, δέντρα κλπ). Στις πόλεις, ακόμα και αν θέλει ο δάσκαλος υπάρχει δυσκολία και από συναδέλφους και από γονείς και από υποδομές. Συνήθως βρίσκεις τοίχο γιατί κάποια πράγματα έχουν εμπεδωθεί ως νοοτροπία και για κάποιους είναι αδιανόητο να αλλάξουν (πχ η περιβόητη φωτοτυπία για το σπίτι). Αν τους έχεις συμμαχους σε αλλαγές (ή έστω τη πλειοψηφία τους) μπορείς να κάνεις κάποια βήματα αλλά με πραγματικά πολύ μεγάλη προσωπική προσπάθεια και δύναμη. 

 

Γράφει στο άρθρο [...Κάθε Παρασκευή τα παιδιά φτιάχνουν όλα μαζί το πρωινό τους και συνέρχονται στο Συμβούλιο του Σχολείου, στο οποίο ακούν, συζητούν και βγάζουν ομόφωνες αποφάσεις για διάφορα θέματα στη λειτουργία του σχολείου...]

Είναι φαίνεται πρόβλημα για κάποιους γονείς, να μάθουν τα παιδιά τους ότι έχουν φωνή που ακούγεται, ότι έχουν άποψη που είναι σεβαστή. Την ίδια στιγμή, άλλοι γονείς πληρώνουν 500ευρώ το μήνα ιδιωτικά, ακριβώς για να έχουν τα παιδιά τους τέτοιες ευκαιρίες.

 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

On 11/15/2018 at 11:06 PM, belleblue said:

ε, πίστευα ότι έχουν προχωρήσει λίγο τα πράγματα, ... ή ίσως σε αυτό το σημείο της Ελλάδας ..είναι τόσο πίσω   

 

 

Καταπληκτικό το συγκεκριμένο σχολείο και μπράβο στις δύο δασκάλες. Προφανώς όμως τις ευνόησε ο πολύ μικρός αριθμός παιδιών που είχαν και μπόρεσαν να εφαρμόσουν το διδακτικό τους έργο χωρίς να παρεκλίνουν όπως λέει το άρθο και από το πρόγραμμα του σχολείου. Αναλόγως και της ηλικίας του παιδιού θεωρώ πως υπάρχουν πολλά νέα πράγματα που τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προφανώς οι συγκεκριμένες δασκάλες μπόρεσαν να το συμπτίξουν όλο αυτό και να το εφαρμόσουν στην πράξη. Και μάλιστα σε δημόσιο σχολείο, κρίμα πάντως να μην καταφέρουν να συνεχίσουν την προσπάθειά τους.

Link to comment
Share on other sites

Δεν λέω ωραία ιδέα και μακάρι να λειτουργούσαν όλα τα σχολεία έτσι.

Μόνο που θα πάνε Γυμνάσιο αυτά τα παιδιά και θα πάθουν σοκ, από την αλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας.

Link to comment
Share on other sites

Πολλά μικρά επαρχιακα δημοτικά λειτουργούν με ευελιξία γιστι τους επιτρεπουν οι συνθηκες. Φυσικα δεν υπαρχει καμια αλλαγη στο τι μαθαινουν τα παιδια ή μαλλον τα παιδια δεν μαθαινουν λιγοτερα απο υλη ουτε διαβαζουν λιγοτερο κλπ. Απλως ολα γινονται με τον φυσιολογικο τροπο που θα επρεπε να γινονται σπ αυτην την ηλικια. Δυστυχως ομως το φυσιολογικο ειναι τοσο εξαιρεση που το θεωρούμε επανάσταση. 

 

@erin0000 ο κίνδυνος μη ομαλής μετάβασης από βαθμίδα σε βαθμίδα υπάρχει. αυτή είναι κ μια επιφύλαξη που έχω για το πώς διδακτικες καινοτομίες μπορουν να εφαρμοστούν σε μεγαλη κλίμακα κ να συνδυαστούν μετα με οποιουδήποτε είδους εξετασεις για την τριτοβάθμια. φοβαμαι δλδ οτι αυτο μπορει να λειτουργήσει στη συνεχεια σαν φιλτράρισμα κ στέρηση ευκαιριών στα παιδια που δεν μπορουν να ακολουθήσουν πιο εντατικά κ ακαδημαϊκα μαθηματα στο λυκειο. γιατι εδω δυστυχως δεν ειμαστε εξωτερικο που υπαρχει ανεπτυγμένη τεχνική εκπαιδευση ως ισότιμη εναλλακτική.

 

Ειναι παντως βλακεια των γονεων αυτο το κολλημα με τις φωτοτυπιες. Αλλα κ οι εκπαιδευτικο δεν πανε πισω γιατι υπαρχουν καταγγελίες οτι το προγραμμα με την τσάντα στο σπίτι μια παρασκευη το μηνα πολλοι δασκαλοι δεν το εφαρμόζουν. Ολα αυτα κανουν τα παιδια να σιχαθουν το σχολείο κ τη γνωση. Επειδη μενουμε σε μικρο μερος, εχουμε πληρη εικονα της εξέλιξης των μαθητων μας Μέτε την αποφοίτηση κ βλεπω ποσα παιδια ηταν στο γυμνασιο στο όριο της παραβατικής συμπεριφορας κ πρακτικα αναλφαβητα κ τωρα στα 17-18 εχουν πιασει δουλεια κ ειναι ευγενέστατα κ κοινωνικότητα τα κ χαιρονται να μας βλεπουν κ να μας χαιρετάνε στο δρομο. Το σχολείο αυτα τα παιδια ουσιαστικα τα ειχε αποβάλει απο το συνολο και ευτυχως που ειχαμε και τη στοιχειώδη ευαισθησια να μην τξυς αποβάλλουμε κ τυπικα με διαρκεια τιμωρίες κ παραμονη στην ιδια ταξη κ ολα αυτα που ακουγονται αποτελεσματικά αλλα ουσθαστικα δημιουργούν ατομα αποδιωγμενα απο την κοινωνια. 

Link to comment
Share on other sites

16 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

 

Καταπληκτικό το συγκεκριμένο σχολείο και μπράβο στις δύο δασκάλες. Προφανώς όμως τις ευνόησε ο πολύ μικρός αριθμός παιδιών που είχαν και μπόρεσαν να εφαρμόσουν το διδακτικό τους έργο χωρίς να παρεκλίνουν όπως λέει το άρθο και από το πρόγραμμα του σχολείου. Αναλόγως και της ηλικίας του παιδιού θεωρώ πως υπάρχουν πολλά νέα πράγματα που τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον και προφανώς οι συγκεκριμένες δασκάλες μπόρεσαν να το συμπτίξουν όλο αυτό και να το εφαρμόσουν στην πράξη. Και μάλιστα σε δημόσιο σχολείο, κρίμα πάντως να μην καταφέρουν να συνεχίσουν την προσπάθειά τους.

@ponemeni μετά απεκτησαν μικρο αριθμο γιατι εφυγαν αρκετοι. Πριν αν διαβασα καλά ήταν  περισσότερα. Αλλά έτσι και αλλιώς στην επαρχία δεν έιναι τόσο μεγάλα τα σχολεία από ότι ακούμε  ? 

 

 

@Έσπερος

 τυχερά τα παιδιά αυτά.   είναι υπεροχο που το είδατε αυτό και βοηθήσατε στο να είναι έτσι τα πράγματα. 

 

το μέλλον (δηλαδή οι δυνατότητες για σπουδες κ το είδους τους)  μπορεί να αλλάξει πολύ πιο εύκολα - βλεπε ανακοινωση για συνεργασία με αμερικανικο πανεπιστημιο του ΕΜΠ.

 

για τις διαφορετικές προσεγγίσεις: Το συνδικαλιστικό όργανο εκπαιδευτικών, δεν επιθυμεί να υπάρχει μια τάξη/οργάνωση ώστε να ακολουθούν ολοι οι εκπαιδευτικοι τα ίδια. πχ, 

δεχεται καταγγελίες από γονείς ή από εκπαιδευτικούς,  για πράξεις ή συμπεριφορές που είναι αντίθετες με τα όσα ορίζεται οτι πρεπει να κανει ο εκπαιδευτικός? 

 

Link to comment
Share on other sites

@belleblue το συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών γενικά δεν είναι πολύ δραστήριο στην πράξη. Στα λόγια ναι, πολύ. Οι καταγγελίες για εκπαιδευτικούς στις διευθύνσεις πάνε στα σκουπίδια,εκτός πια αν  υπάρχει κάτι εξωφρενικό. Μας το έχει πει πρώην προϊστάμενος. Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά γιατί αν λαμβάνεις καταγγελίες ότι ο Χ δίνει πολλές φωτοτυπίες, ο Ψ δεν δίνει φωτοτυπίες, ο Ω βάζει πολλά διαγωνίσματα, ο Ζ δεν βάζει άρα βαριέται, τελικά δεν θα ασχχοληθείς ούτε με τον Υ που δεν τηρεί την "τσάντα στο σχολείο" ή τον Φ που στο μάθημα παίζει με το κινητό του. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν θα μπορούσε να γίνει κάποια αξιοποίηση στατιστική σε αυτές τις καταγελίες; 

Καταγραφή.

(όχι ονομάτων, αλλά του τύπου των καταγγελιών )  έτσι για να υπάρχει μια συγκριση πέρισυ με φέτος , που λέμε.

για να υπαρχει μια εικόνα ποιές περιφέρειες/ ή διευθυντές το ένα ποιοι  το άλλο. ...

ας κάνουν και ερωτηματολόγια, σφυγμομετρήσεις - πχ πόσες φωτοτυπίες δίνετε ανά εβδμάδα στα παιδιά? 

και μόνο αυτό, είναι κάτι. Θέλω να πω, ας γίνουν μικρά βήματα, από το να μην γίνονται καθόλου. 

Γενικά το βλέπω αυτό ως πρόβλημα στην χώρα. Υπάρχει ένας ζήλος για στόχους απίστευτους και επειδή αυτοί δεν γίνονται αμέσως, τα παρατάνε και λένε "δε βαριέσαι". Πολύυυ συχνά. 

Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

https://www.zarpanews.gr/chania-quot-ti-scholeia-theloyme-quot-ekpaideytikoi-yperaspizontai-tis-daskales-toy-dimotikoy-scholeioy-vatolakkoy/

μπραβο στις εκπαιδευτικους που ασχοληθηκαν  συνυπογραφοντας στο κειμενο!!

 

 « 

Νέο κείμενο στήριξης στις εκπαιδευτικούς του Δημοτικού Σχολείου Βατολάκκου, μετά το σάλο που δημιουργήθηκε με αποχωρήσεις παιδιών από το σχολείο και γονείς στα “κάγκελα” για τον εναλλακτικό τρόπο διδασκαλίας των δύο εκπαιδευτικών.

 

Μετά τον αρχικό σάλο που είχε δημιουργηθεί με την ανακοίνωση του Συλλόγου Δασκάλων (δες ΕΔΩ) και τα δημοσιεύματα που ακολούθησαν (δες ΕΔΩ), μια νέα επιστολή με υπογραφές από 23 εκπαιδευτικούς που παίρνουν θέση στο ζήτημα και υπερασπίζονται τις δασκάλες που εφάρμοσαν στην πράξη διδασκαλίες που για το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα φαντάζουν ακατόρθωτα.

 
 

Η επιστολή που δημοσιεύεται:

“Όταν τα παιδιά σε ένα σχολείο έρχονται χαρούμενα, εγώ ως δασκάλα ψηλώνω από περηφάνια.

Όταν  οι μαθητές/τριες μου γυρίζουν σπίτι τους και μπορούν να είναι πάλι μόνο παιδιά, εγώ ως δασκάλα νιώθω ότι έκανα καλά τη δουλειά μου.

Όταν οι μαθητές/τριες μου μαθαίνουν  παίζοντας και όχι εκτελώντας εντολές, εγώ ως δασκάλα νιώθω ότι πέτυχα τον υψηλότερο στόχο μου.

Γιατί ως δασκάλα ξέρω ότι μόνο όταν ο άνθρωπος είναι χαρούμενος μπορεί να μάθει και να σκεφτεί. Αλλιώς, απλά εφαρμόζει . Αυτό μου έμαθαν στο πανεπιστήμιο. Αυτό με συμβουλεύουν στις επιμορφώσεις. Να προάγω την κριτική σκέψη και τη βιωματική μάθηση.

Κι αυτό είναι, που προσπάθησαν να κάνουν οι συναδέλφισσές μου στο Βατόλακκο. Να μπορούν οι μαθητές/τριες τους να «έχουν λόγο» για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, αποφασίζοντας από κοινού με τις δασκάλες τους στο σχολικό συμβούλιο. Να μπορούν  να χαίρονται ένα μάθημα διαμορφωμένο με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες τους, σύμφωνα με τις αρχές της εξατομικευμένης παιδαγωγικής παρέμβασης. Αυτά έκαναν, επιλέγοντας να στελεχώσουν  ένα ολιγοθέσιο σχολείο της υπαίθρου και αξιοποιώντας προς όφελος των παιδιών τον μικρό αριθμό μαθητών/τριών. Κι όταν μαθαίνω ότι αυτό το σχολείο κινδυνεύει να κλείσει, εγώ ως δασκάλα, θυμώνω.

Αυτό το σχολείο που «άνοιξε τις πόρτες του» στην τοπική κοινωνία για να φτιαχτεί ο σχολικός κήπος σε συνεργασία με τους γονείς  ή για να γίνουν κινηματογραφικές προβολές στη πλατεία του χωριού. Αυτό το σχολείο που στα πλαίσια του προγράμματος της φιλαναγνωσίας, έδωσε τη δυνατότητα στους μαθητές και τις μαθήτριες να γράψουν τα δικά τους βιβλία με σκοπό να κατακτήσουν τη δεξιότητα της παραγωγής λόγου μέσα από το παιχνίδι.  Και τόσα πολλά άλλα…

 

Πολλά άλλα που εγώ  δεν τα ξέρω από φήμες αλλά από το blog του σχολείου, στο οποίο πολλές φορές εγώ όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, στραφήκαμε για να εμπλουτίσουμε τη διδασκαλία μας με νέες ιδέες και υλικό.

Και όταν μαθαίνω ότι οι διοικητικά ανώτεροί μου,όχι μόνο δεν τις στήριξαν, ως όφειλαν, αλλά αντίθετα εκμεταλλεύτηκαν το κλίμα δυσαρέσκειας, για να συνεχίσουν την τακτική  της υποβάθμισης των ολιγοθέσιων σχολείων, εγώ θυμώνω. Θυμώνω ως εκπαιδευτικός και ως πολίτης .

Ως εκπαιδευτικός  που επιδιώκω να ενημερώνομαι για τα σύγχρονα  ερευνητικά δεδομένα της διδακτικής και που  απαιτώ την στήριξη των διοικητικά ανώτερών μου στην προσπάθειά μου να τα υλοποιήσω. Ως πολίτης που πιστεύει σε ένα  σχολείο επιστημονικά ενημερωμένο, δημοκρατικό και ανοικτό στην τοπική κοινωνία.

Είναι καθήκον μας να διαμορφώνουμε σχολικές συνθήκες  που θα επιτρέπουν στους μαθητές/τριες  να αναπτύσσουν κίνητρα μάθησης και αυτενέργειας .

Είναι καθήκον μας να μην αναπαράγουμε  φήμες και συκοφαντίες εναντίον συναδέλφων αλλά σκεπτόμενοι κριτικά και αναστοχαστικά να συνεργαστούμε όλοι και όλες για να γίνει πραγματικότητα το όραμα για ένα σχολείο της γνώσης, της χαράς και της αλληλεγγύης.

Ξεφεύγοντας από τη λασπολογία για το σχολείο του Βατoλάκκου, θα πρέπει να ξαναθέσουμε το ερώτημα: Τι σχολεία θέλουμε.”

Το κείμενο υπογράφουν οι: Δουγλεράκη Πασχαλιά, Φωτεινή Χριστοδουλάκη, Χάρης Παπαεμμανουήλ, Μπαρμποπούλου Ελένη, Βελίγγου Μαρία, Ιορδανίδου Ελένη, Πορτοκαλή Ελισάβετ, Τσουνάπη Αννα, Σουλακέλλη Νεφέλη, Κονταράκης Γιώργος, Κοτσώνα Σπυριδούλα, Πούσιας Κωνσταντίνος, Χαχοπούλου Άννα, Θεοδωρακοπούλου Κατερίνα, Ανδριώτης Φρίξος, Παπανικολάου Αντώνης, Ρεκούνα Φωτεινή, Ιωσηφίδου Δέσποινα, Μαγγοπούλου Ελένη, Γεωργιάδου Δώρα, Κυρκοπούλου Ευαγγελίτσα, Τσιάμη Δανάη, Παπαθωμόπουλος Κώστας«

Επεξεργάστηκαν by belleblue
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...