Παλλίνδρομη μετά από εξωσωματική

[pnasia]

καλημερα σας ειμαι 36 ετων και τον ιουλιου εκανα την πρωτη προσπαθεια εξωσωματικης γονμοποιησης ολο αγωνια και αγχος κανω ωοληψια κανω μεβρυομεταφορα με πολυ πονο καθως ο τραχηλος σκεπαζε την μητρα επειδη εχει οπισθια θεση.

περνουν 15 ημερεςγια την χοριακη γεματες αγωνια αγχος τελικα βγαινει πολυ καλη θετικο αποτελεσμα ναι εχουμε εγκυμοσυνη!!! χαρα ονειρα πολλα πετυχαμε δευτεη χοριακη ανιαβαινει δραματικα διπλασιασιαζεται τριτη τετραπλασιαζεται ολο πηγαιναν τελεια πολυ χαρα εγω και ο συζηγος μου ο προσταστης μου και η ΄΄ορθοστατης΄΄ της ζωης μου αντε παμε για το πρωτο υπερηχο ναι!!!!!! ναι !!!! ποση ευλογια ειχαμε σακο!!!! ειχαμε δεν ειχαμε δει ακομα εμβρυο οκ!!!!παμε μετα απο 2 εβδομαδες δοξα το θεο!!!! ειχαμε καρδιακη λειτουργια!!!! ναι !!!!! ειχε πετυχε η καρδια του χτυπουσε πολυ δυνατα!!!!!!

και τωρα αρχιζει Η !!!!! σφαλιαρα προγραμματισμενος υπερηχος προχθες παρασκευη  7-9-2018  για να δουμε ποτε θα κανουμε αυχενικη διαφανεια!!! η καρδια μου χτυπαει αν τρελλη καως ξαπλωνω στο γυναικολογικο κρεβατι για  διακολπικο υπερηχο η γιατρος αρχιζει να σγιγγεται να δαγκωνεται εμενα αρχιζουν να με ζωνουν τα φιδια ωχ θεε μου λεω κατι δεν παει καλα!!! την ρωταω εχουμε καποιο θεμα;;; μου λεει μισο λεπτο απο ποτε το στηθος δεν σε ποναει πια σημειωτεον ποτε δεν με πονουσε ιδιαιτερα της λεω αυτο που δεν πονεσε πολυ μονο στις αρχες λεει δυστυχως δεν ακουμε καρδια ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΕ εδω και μια εβδομαδα.

εχασα την γη κατω απ τα ποδια  μου κλαμματα γεμισαν τα ματια μου τρελλαθηκα δεν ακουγα παιρνω την τηλεφωνο τον αντρα μου παραταει την δουλεια και ερχεται να με βρει εγω ενα ζομπι ζωντανη νεκρη!!!! περνω τηλεφωνο τον γιατρο την τριτη μου λεει αποξεση δυχτυχως θα ξανα προσπαθησεις ειμαι εδω για εσενα μου λεει ..... 

δεν τον ακουγα μονο την λεξα αποξεση ακουσα....

τρεις μερες τωρα κλαιω πενθω ... θελω να μαθω γιατι;;;;; τι εκανα λαθος;;; τι πηγε στραβα ;;;γιατι ο Θεος με τιμωρησε ετσι;;;; 

θελω εξηγησεις και ξερω οτι δεν θα τις παρω ποτε ποναει πολυ ειναι ενας ψυχικος πονος που δεν θα περασει αγκαλιαζω την κοιλια και φωναζω παιδι μου!!!!! τιποτα κανεις ενα νεκρο πλασματακι μεσα μου το ειχα νεκρο μεσα μου μια εβδομαδα και ομως καθομου αιμα κανεναν συπτωμα.... συγγνωμη που σας γραφω τοσα πολλα αλλα ποναω πολυ δεν ξερω τι να κανω να ξανα κανω εξωσωματικη;;; και να συμβει παλι το ιδιο;;;; και αν παλι συμβει;;; ποιος θα με σωσει παλι ;;;; πως θα μαζεψω παλι τα ειδα κομματιασμενα μου κομματια;;;;; ΘΕΕ ΜΟΥ..... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  ελπιζω να μου απαντησετε και να  μεπαρηγορησετε διοτι κανεις δεν μπορει να με καταλαβει αν δεν το εχει περασει μονοο εγω που το κουβαλαω ακομα νεκρο μεχρι μεθαυριο που θα παιχτει η τελευταια πραξη του δραματος!!!!!

[kotsifikos]

@pnasia καταρχήν πρέπει να ημερίσεις! Πάρε τον χρόνο σου, ξεπέρασε τον πόνο σου και μετά πάρε μία βαθειά ανάσα και συνέχισε . Καταλαβαίνω τον πόνο και την αγωνία σου καθώς και εγώ πέρασα πολλά μέχρι να πάρω το παιδί μου στα χέρια μου. Να ξέρεις πως δεν φταις εσύ, δυστυχώς αυτά συμβαίνουν, μην κατηγορείς τον εαυτό σου γιατί μόνο χειρότερα θα νιώσεις και δεν βοηθάει αυτό στην παρούσα φάση.

Στην θέση σου θα έκανα δεύτερη προσπάθεια εφόσον μάθαινα πρώτα αν η παλίνδρομη ήταν τυχαίο γεγονός ή οφείλονταν κάπου αλλού.

Εύχομαι πολύ πολύ σύντομα να νιώσεις καλύτερα και να κάνεις το επόμενο βήμα.

[Smiles]

Θα συμφωνήσω με κοτσίφικο πρέπει να ηρεμήσεις!!

ήμουν 4 μηνών όταν έπαθα το ίδιο. Καταλαβαίνω πως νιώθεις αλλά πρέπει να είσαι ψύχραιμη και να σκεφτείς πως συμβαίνουν αυτά με ή χωρίς λόγο! Σε εμένα ο τότε γιατρός δεν μου είχε κάνει μια εξέταση και με μια θεραπεία αν το ήξερε δεν θα είχε συμβεί.

Να το δεις σαν προσπάθεια δοκιμή και μην το βάζεις κάτω! Να κάνετε και άλλη και όλα θα πάνε καλά!!!  

Μην απογοητεύεσαι, μην φοβάσαι και μην τα παρατάς!!!

 

 

[sissy_geo]

Έζησα ακριβώς την ίδια εμπειρία. ΜΕ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ και εγω.. Το τονίζω γιατί για εμένα έχει διαφορά και ας φαίνεται κάπως άσχημο αυτό που λέω... Και ο τρόπος που το περιέγραψες με πήγε 9 μήνες πίσω... Και ήταν σαν να το ξαναζώ... Δεν υπάρχουν λόγια όντως. Μπορεί να λένε μερικοί, "συμβαίνει σε πολλούς", ακόμα χειρότερο το "όλα για κάποιο λόγο γίνονται", ή "υπάρχουν και χειρότερα"... Είναι τραγικό... Δεν υπάρχει μέρα να μην το σκεφτώ... Πριν μια εβδομάδα θα ήταν οι μέρες περίπου που ΘΑ γεννούσα αυτό το μωράκι.. Έχω τον υπέρηχο ακόμα στο ψυγείο.. Και δεν σκοπεύω να το βγάλω γιατί για εμένα, είναι το πρώτο μου μωράκι... Ξέρω πως για τις γυναίκες που κατάφεραν να πάρουν το μωρό τους αγκαλιά, δεν σημαίνει κάτι σπουδαίο ένας υπέρηχος, αλλά στα μάτια μου αυτό το φασολάκι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα μου! Πάλεψα για αυτό! Και παλεύω ακόμα... Σε καταλαβαίνω απόλυτα... Την ημέρα που πήγα για απόξεση ήμουν αλλού... Δεν ήμουν εγω.. Απλώς παρακολουθούσα σαν θεατής... Οι επόμενες μέρες ήταν οι χειρότερες... Όμως ξέρεις κάτι; Θα σηκωθείς πάλι! Για τι το θες πολύ. Γιατί σου αξίζει πολύ, και γιατί αυτή η ψυχούλα που φτιάξατε μαζί με τον άντρα σου θέλει να σας δει χαρούμενους! Εγω αυτό λεω στον εαυτό μου και στον αντρα μου! Αυτο το νινί θέλει να με βλέπει να προσπαθώ και να χαμογελάω! Και όχι να κλαίω συνέχεια... Σου στέλνω μια αγκαλιά.. Πάρε το χρόνο σου, πρέπει να κλάψεις, πρέπει να ξεσπάσεις, αλλά να θυμάσαι πως πρέπει και να σηκωθείς ξανα.... 

[pnasia]

Τα σχολεία άνοιγαν εχθές και εγώ γέννησα ενα ημιτελές έμβρυο αντί να το στείλω σχολειο. Η ιστορία μου περιγράφεται πιο πάνω....

Εχθες πεχτηκε η τελευταία πράξη η σκηνή δράματος που ούτε ο καλύτερος σεναριογράφος δεν μπορεί να σκεφτεί.

Έκανα μια κανονική γέννα στο τρίτο μήνα κύησης με χάπια πρόκληση τοκετού πόνο; Σωματικός αφόρητος όμως με φάρμακα ξεπεράστηκε πόνος ψυχικός μενει θα πεθάνω με αυτον.

Κάθε φορά που κοιτούσαν αν έκανα διαστολή έβγαιναν κομμάτια του μωρού μου του εξωσωματικουλη μου.

Άγγελος στον ουρανό και επίσημα από εχθές δεν έχω τίποτα μέσα μου ειμαι κενή ένιωσα μητέρα και ζήτησα συγγνώμη απ' τους γονείς μου για οσο τους έχω πληγωσει.

Είδα μέρη του να βγαίνουν από μέσα μου.

Είδα πολλά...Είδα μέρη του ημιτελή... Ένα δεν θα δω π ο τ ε την ψυχή μου να σταματάει να αιμοραγει.

Πάντα θα έχω στο κινητό μου τον υπέρηχο με το άκουσμα της Καρδούλας σου που χτυπούσε λες κ ένα  όμορφο άλογο κάτασπρο περνούσε  από μπροστα μου η οποία σταμάτησε  τοσο πρόωρα.

 

Υ.Γ. ΠΡΟΣ ΕΣΕΝΑ ΧΙΟΝΑΤΗ ΜΟΥ Η ΠΟΝΤΙΚΟΜΙΚΡΟΥΛΗ ΜΟΥ: Πάντα θα σε σκέφτομαι αγγελουδακι μου ήμουν η μητέρα σου κ θα είμαι πηγές στον δημιουργό σου πίσω στον ουρανο.

Η μαμά πάντα θα σε σκεφτεται.

Παιδάκι μου ας μεγαλώσεις εκεί στα άσπρα πούπουλα ήσουν πολύ καλό για αυτό τον μάταιο κ "άσχημο"κόσμο.

Να προστατεύεις όλες τις μανουλες που θέλουν να έχουν παιδάκια με όποιον τρόπο βοήθησε την Παναγίτσα να το κάνει.

Σ' αγαπω

Η μανουλιτσα σου.

 

 

Ευχαριστώ όλους όσους με διαβάσατε.

Σας ευχαριστώ

[Ανθή1989]

On 9/9/2018 at 10:28 ΠΜ, pnasia είπε:

καλημερα σας ειμαι 36 ετων και τον ιουλιου εκανα την πρωτη προσπαθεια εξωσωματικης γονμοποιησης ολο αγωνια και αγχος κανω ωοληψια κανω μεβρυομεταφορα με πολυ πονο καθως ο τραχηλος σκεπαζε την μητρα επειδη εχει οπισθια θεση.

περνουν 15 ημερεςγια την χοριακη γεματες αγωνια αγχος τελικα βγαινει πολυ καλη θετικο αποτελεσμα ναι εχουμε εγκυμοσυνη!!! χαρα ονειρα πολλα πετυχαμε δευτεη χοριακη ανιαβαινει δραματικα διπλασιασιαζεται τριτη τετραπλασιαζεται ολο πηγαιναν τελεια πολυ χαρα εγω και ο συζηγος μου ο προσταστης μου και η ΄΄ορθοστατης΄΄ της ζωης μου αντε παμε για το πρωτο υπερηχο ναι!!!!!! ναι !!!! ποση ευλογια ειχαμε σακο!!!! ειχαμε δεν ειχαμε δει ακομα εμβρυο οκ!!!!παμε μετα απο 2 εβδομαδες δοξα το θεο!!!! ειχαμε καρδιακη λειτουργια!!!! ναι !!!!! ειχε πετυχε η καρδια του χτυπουσε πολυ δυνατα!!!!!!

και τωρα αρχιζει Η !!!!! σφαλιαρα προγραμματισμενος υπερηχος προχθες παρασκευη  7-9-2018  για να δουμε ποτε θα κανουμε αυχενικη διαφανεια!!! η καρδια μου χτυπαει αν τρελλη καως ξαπλωνω στο γυναικολογικο κρεβατι για  διακολπικο υπερηχο η γιατρος αρχιζει να σγιγγεται να δαγκωνεται εμενα αρχιζουν να με ζωνουν τα φιδια ωχ θεε μου λεω κατι δεν παει καλα!!! την ρωταω εχουμε καποιο θεμα;;; μου λεει μισο λεπτο απο ποτε το στηθος δεν σε ποναει πια σημειωτεον ποτε δεν με πονουσε ιδιαιτερα της λεω αυτο που δεν πονεσε πολυ μονο στις αρχες λεει δυστυχως δεν ακουμε καρδια ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΕ εδω και μια εβδομαδα.

εχασα την γη κατω απ τα ποδια  μου κλαμματα γεμισαν τα ματια μου τρελλαθηκα δεν ακουγα παιρνω την τηλεφωνο τον αντρα μου παραταει την δουλεια και ερχεται να με βρει εγω ενα ζομπι ζωντανη νεκρη!!!! περνω τηλεφωνο τον γιατρο την τριτη μου λεει αποξεση δυχτυχως θα ξανα προσπαθησεις ειμαι εδω για εσενα μου λεει ..... 

δεν τον ακουγα μονο την λεξα αποξεση ακουσα....

τρεις μερες τωρα κλαιω πενθω ... θελω να μαθω γιατι;;;;; τι εκανα λαθος;;; τι πηγε στραβα ;;;γιατι ο Θεος με τιμωρησε ετσι;;;; 

θελω εξηγησεις και ξερω οτι δεν θα τις παρω ποτε ποναει πολυ ειναι ενας ψυχικος πονος που δεν θα περασει αγκαλιαζω την κοιλια και φωναζω παιδι μου!!!!! τιποτα κανεις ενα νεκρο πλασματακι μεσα μου το ειχα νεκρο μεσα μου μια εβδομαδα και ομως καθομου αιμα κανεναν συπτωμα.... συγγνωμη που σας γραφω τοσα πολλα αλλα ποναω πολυ δεν ξερω τι να κανω να ξανα κανω εξωσωματικη;;; και να συμβει παλι το ιδιο;;;; και αν παλι συμβει;;; ποιος θα με σωσει παλι ;;;; πως θα μαζεψω παλι τα ειδα κομματιασμενα μου κομματια;;;;; ΘΕΕ ΜΟΥ..... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  ελπιζω να μου απαντησετε και να  μεπαρηγορησετε διοτι κανεις δεν μπορει να με καταλαβει αν δεν το εχει περασει μονοο εγω που το κουβαλαω ακομα νεκρο μεχρι μεθαυριο που θα παιχτει η τελευταια πραξη του 

Έπαθα ακριβώς το ίδιο χθες 20 Σεπτεμβρίου.. Πήγα να ακούσω την καρδούλα και δεν άκουσα τίποτα.. Και ήταν σα να σταμάτησε και η δική μου... Δεν έχω σταματήσει να κλαίω.. σε νιώθω μέσα στην ψυχή μου.. εύχομαι να το ξεπεράσουμε όλες μας αυτό.. εμένα τώρα μου φαίνεται ακατόρθωτο.. Δεν έχω κλείσει μάτι όλη νύχτα μόνο κλαίω.. συγγνώμη που σε κάνω να νιώθεις πιο άσχημα.. Αλλά ηλικρινα μόνον όταν το ζεις μπορείς να καταλάβεις.. 

[Ανθή1989]

On 12/9/2018 at 5:59 ΜΜ, pnasia είπε:

Τα σχολεία άνοιγαν εχθές και εγώ γέννησα ενα ημιτελές έμβρυο αντί να το στείλω σχολειο. Η ιστορία μου περιγράφεται πιο πάνω....

Εχθες πεχτηκε η τελευταία πράξη η σκηνή δράματος που ούτε ο καλύτερος σεναριογράφος δεν μπορεί να σκεφτεί.

Έκανα μια κανονική γέννα στο τρίτο μήνα κύησης με χάπια πρόκληση τοκετού πόνο; Σωματικός αφόρητος όμως με φάρμακα ξεπεράστηκε πόνος ψυχικός μενει θα πεθάνω με αυτον.

Κάθε φορά που κοιτούσαν αν έκανα διαστολή έβγαιναν κομμάτια του μωρού μου του εξωσωματικουλη μου.

Άγγελος στον ουρανό και επίσημα από εχθές δεν έχω τίποτα μέσα μου ειμαι κενή ένιωσα μητέρα και ζήτησα συγγνώμη απ' τους γονείς μου για οσο τους έχω πληγωσει.

Είδα μέρη του να βγαίνουν από μέσα μου.

Είδα πολλά...Είδα μέρη του ημιτελή... Ένα δεν θα δω π ο τ ε την ψυχή μου να σταματάει να αιμοραγει.

Πάντα θα έχω στο κινητό μου τον υπέρηχο με το άκουσμα της Καρδούλας σου που χτυπούσε λες κ ένα  όμορφο άλογο κάτασπρο περνούσε  από μπροστα μου η οποία σταμάτησε  τοσο πρόωρα.

 

Υ.Γ. ΠΡΟΣ ΕΣΕΝΑ ΧΙΟΝΑΤΗ ΜΟΥ Η ΠΟΝΤΙΚΟΜΙΚΡΟΥΛΗ ΜΟΥ: Πάντα θα σε σκέφτομαι αγγελουδακι μου ήμουν η μητέρα σου κ θα είμαι πηγές στον δημιουργό σου πίσω στον ουρανο.

Η μαμά πάντα θα σε σκεφτεται.

Παιδάκι μου ας μεγαλώσεις εκεί στα άσπρα πούπουλα ήσουν πολύ καλό για αυτό τον μάταιο κ "άσχημο"κόσμο.

Να προστατεύεις όλες τις μανουλες που θέλουν να έχουν παιδάκια με όποιον τρόπο βοήθησε την Παναγίτσα να το κάνει.

Σ' αγαπω

Η μανουλιτσα σου.

 

 

Ευχαριστώ όλους όσους με διαβάσατε.

Σας ευχαριστώ

Το κείμενο σου με έχει κάνει ηλικρινα να μη σταματάνε τα δάκρυα μου.. Εχθές έχασα και γω το μωρό μου.. Ούτε 3 μηνών δεν ήμουν.. Απλά σταμάτησε η καρδούλα του χωρίς να έχω  κανένα σύμπτωμα... με άγγιξε στην ψυχή μου το κείμενο σου.. ηλικρινα το λέω για όλα τα κορίτσια που μπορεί να το διαβάσουν.. Γιατί είναι τόσο δύσκολο..;;;;;;;;; μα τόσο δύσκολο.. συγγνώμη αν δε βρίσκω λόγια παρηγοριάς.. Νιώθω τόσο αδύναμη και τόσο πληγωμένη..