Γιαγιά απαιτεί να της πηγαίνουμε το μωρό και να φεύγουμε

[Macgyver]

Χωρίς παρεξήγηση , πρόσεχε γιατί δεν ακούγεται καθόλου ευχάριστο  βάλε όρια !

[Dust pink]

3 ώρες πρίν, Elfer είπε:

Συν όσες έρχονται... Και εννοείται χωρίς ενημέρωση.. Απλά χτυπάω κ μπαίνω.. Είναι κ η γιαγιά απο κάτω κ να Θέλουμε να γλυτώσουμε δε γίνεται.. Τέσπα... Εχω κουραστεί με αυτό το θέμα αλλά δεν πρόκειται να το καταλάβουν πότε γτ το θεωρούν σπίτι τους,αφου έμεναν εκεί που μένουμε 25 χρόνια κ κάναμε τράμπα σπιτιών πρίν 1,5 χρόνο περίπου..

Κάτσε βρε κορίτσι τι εννοείς; Χτυπάω και μπαίνω ; Έρχονται με το έτσι θέλω. Σπίτι τους ήταν αλλά σας το παραχώρησαν υποτίθεται. Γιατί δεν το κρατούσαν; Με τον άντρα σου έχεις μιλήσει; Μήπως θα έπρεπε να του ανοίξεις την καρδιά σου για ότι σε ενοχλεί; Νομίζω πως είναι περισσότερα από το αν το μωρό θα κοιμηθεί στην γιαγιά...

[Kalista]

@Elferσε νιωθω απολυτα σε καποια σημεια κοριτσακι.κ εμενα ερχονται χτυπανε κ μπαινουν.καθε μερα κ καθε ωρα.κ εμενα το εχουν στο μυαλο τους ( γτ ειναι 7 μηνων ακομα ο μικρος) οτι σε κατι μηνες θα κοιμηθει σπιτι τους.με τη γιαγια!!κ οταν ηταν 1,5 μηνων χειμωνας ακομα εγω κοιμομουν γτ ημουν αυπνη κ επειδη ο αντρας μου ενιωθε ανασφαλεια κ επειδη εψηναν βρε αδερφε στο σπιτι τους γτ να μην παρουμε κ το μωρο για να κοιμηθω κ ηρεμα;;;;φρικαρα!!!!! Ο αντρας μου παλι ουτε που το ξανασκεφτηκε.Η πεθερα μου ευτυχως ολο το καλοκαιρι δουλευε αλλα τωρα εχει σταματησει οποτε καθε τρεις κ λιγο τσουπ...χτυπαω κ μπαινω.κ αυτο γινετε απο τοτε που γεννησα.κ η γιαγια του αντρα μου καθε μερα κ καλα για να κανω δουλειες!!! Κ εγω απλα υπαρχω στο χωρο οταν ειναι καποιος εκει κ επεμβαινω οταν κατι δεν μ αρεσει.το να μιλησω στον αντρα μου θελει διπλωματια αλλα το επιχειρω μηπως να το εκανες κ εσυ;εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι μονη μου δεν μπορω να κανω κατι αλλα πρεπει να βαλω τον αντρα μου στο παιχνιδι γτ γινονται παρεξηγησεις κ δεν το θελουμε.εμενα μονο μια φορα τον κρατησε λιγες ωρες για να κανω κατι δουλειες κ αλλη μια φορα για να παω σουπερ μαρκετ κ ηταν πολυ μικρος αλλιως θα τον ειχαμε παρει μαζι μας.

[Lemonaki035]

8 ώρες πρίν, Dust pink είπε:

Κάτσε βρε κορίτσι τι εννοείς; Χτυπάω και μπαίνω ; Έρχονται με το έτσι θέλω. Σπίτι τους ήταν αλλά σας το παραχώρησαν υποτίθεται. Γιατί δεν το κρατούσαν; Με τον άντρα σου έχεις μιλήσει; Μήπως θα έπρεπε να του ανοίξεις την καρδιά σου για ότι σε ενοχλεί; Νομίζω πως είναι περισσότερα από το αν το μωρό θα κοιμηθεί στην γιαγιά...

Ελευθερώθηκε ενα σπίτι στην οικογένεια κ αφου μέναμε σε ενοίκιο αποφασίστηκε να πάμε σε ένα που θα είχαμε λιγότερα έξοδα. Για να μην ανησυχήσουμε κανέναν θέλαμε να πάμε στο κενό σπίτι κ λόγω παλαιότητας θα το φτιάχναμε σιγά μόνοι μας. Όμως οι γονείς του άντρα μου επέμεναν ότι ήθελαν εκείνο το σπίτι υποθέτω γτ σκέφτηκαν όπως κ κάθε γονιός κ απολύτως σεβαστό κ κατανοητό κ τους ευχαριστούμε γι'αυτό για να μην μπαίνουμε σε έξτρα έξοδα στο ξεκίνημα της ζωης μας με ενα μωρό κλπ κλπ.. Είχαν βγει κάτι μικροπροβλήματα στη μετακόμιση με τα έπιπλα κλπ.. Απλά υποχώρησα γτ είδα ότι κ ο άντρας μου δε συμφωνούσε για πρακτικούς λόγους κ όχι καλοπιστικους που ήταν οι δικοί μου.. Μετά με το μωρό νεογέννητο ξεφύγαμε λίγο,κάθε μέρα σπίτι να μη με βοηθούν πρακτικά κ εγώ με το μωρό ακόμα να μην έχουμε μπει σε σειρά.. Οι επισκέψεις γενικά πάνε κ έρχονται.. Εμείς όντως καθε φορά που πάμε παιρνούμε τηλ πρώτα κατι που δεν τηρείται κ απο τους ίδιους.. Το κακο είναι οτι ο άντρας μου λείπει πολλές ώρες απο το σπίτι οπότε αφού δεν είναι εκεί εκ των πραγμάτων δε μιλάει. Ομως όσες φορές έχει πέσει σε τέτοιο σκηνικό ή οι καθημερινές επισκέψεις ξεφεύγουν το λέει και απότομα κιόλας. Απλά είναι λίγο χοντροπετσοι να το πω έτσι και δε δείχνουν να ενοχλούνται ή να το καταλαβαίνουν..

[vicky86]

@Elferφαινεται να εχεις καποια παραπονα κ καλο θα ηταν να τα εκφρασεις στον αντρα σου κ να μην τα κρατας μεσα σου.κ να βαλετε καποια ορια γτ καποια στιγμη μπορει να ξεσπασεις ασχημα

απλα δ ανοιγεις,κλειδωνεις,κ λες οτι κοιμοσασταν,κανατε μπανιο η γενικα δ μπορουσες να ανοιξεις

κ ολα τελεια να ειναι το τοσο συνεχεια μαζι μπορει να φερει φαγωμαρα

[Lemonaki035]

πρίν από 17 λεπτά , vicky86 είπε:

@Elferφαινεται να εχεις καποια παραπονα κ καλο θα ηταν να τα εκφρασεις στον αντρα σου κ να μην τα κρατας μεσα σου.κ να βαλετε καποια ορια γτ καποια στιγμη μπορει να ξεσπασεις ασχημα

απλα δ ανοιγεις,κλειδωνεις,κ λες οτι κοιμοσασταν,κανατε μπανιο η γενικα δ μπορουσες να ανοιξεις

κ ολα τελεια να ειναι το τοσο συνεχεια μαζι μπορει να φερει φαγωμαρα

Το σκεφτομαι απο το πρωί και πέρα απο το να το συζητήσω με τον άντρα μου,που ευτυχώς τελειώνει κ η σεζόν και θα είναι κ πιο ηρεμος και πιο συζητησιμος κατέληξα στο να αραιωσουμε λίγο τις επισκέψεις. Εμείς θα περιοριστούμε στο μόνο μια Κυριακή και αν έχω συχνές επισκέψεις θα βάλω στη μέση κ τη νεα εγκυμοσύνη και θα ζητήσω να έχουμε μια σχετική ηρεμία και ξεκούραση γτ το χρειάζομαι. Επιπλέον μπορεί να βοηθήσει λίγο κ ο χειμώνας.. Δεν ξέρω αν πρέπει να υπολογίσω και κάποιον αλλο παράγοντα. Γενικά κατέληξα ότι το πρόβλημά μου δεν είναι αυτό καθ'αυτο η διαμονή στη γιαγια αλλα ειναι ολα αυτά τα μικρά που μου δημιουργούν αντιδραστική συμπεριφορά.. Ελπίζω να το λύσω σύντομα..

[Dust pink]

Θα σου προτεινα να μην βάλεις μπροστά "δικαιολογίες" προκειμένου να καλύψεις κάτι που σε ενοχλεί. Δηλαδή ,μην έρχεστε ότι ώρα θέλετε και όποτε θέλετε χωρίς να με ενημερώσετε τώρα που είμαι έγκυος γιατί θέλω να ηρεμήσω. Το λέω αυτό γιατί ,όταν έρθει με το καλό το δεύτερο μωρό σου τα πράγματα θα είναι πιεσμένα, εσύ απ' ότι καταλαβαίνω δεν θέλεις να λειτουργούν αυτόβουλα (ότι θέλουν ,οπότε θέλουν κτλ) γενικά όχι μόνο τώρα που είσαι έγκυος. Αν λοιπόν, καταλάβουν πως δεν θα πάμε τώρα που η κοπέλα είναι έγκυος ,ίσως ξανά αρχίσουν το "παλιο" τροπάριο" όταν θα έχεις πια και δεύτερο παιδάκι. Συνεπώς, σε κάποιους μήνες πάλι θα βρισκεσαι σε δύσκολη θέση, πάλι θα σκεφτεσαι πράγματα που σε ενοχλούν έντονα και πάλι θα μπεις σε ένα τρυπάνι χωρίς τέλος. 

Καταλαβαίνω την δύσκολη θέση σου και το γεγονός ότι δεν θέλεις να τους προσβάλλεις αλλά δεν χρειάζεται ούτε να μαλώσεις ούτε και να παρεξηγηθεις. Με όμορφο τρόπο ,αν είναι άνθρωποι με κάποια κατανόηση (βέβαια ένας "χοντροπετσος" δεν ξέρω κατά πόσο διαθέτει αλλά οκ) να τους εξηγήσετε κάποια πράγματα και να τους τα κάνετε ξεκάθαρα.

Συμφωνω και εγώ στα όρια όπως είπα και στην αρχή καθώς είναι η μόνη λύση. 

Μπράβο τους που σας παρεχώρησαν ένα καλύτερο σπίτι και ξεσπιτωθηκαν εκείνοι αλλά μην αφήσεις μια κατάσταση που σε ενοχλεί να αιωρείται με αποτέλεσμα αργότερα να αναπολείς το παλιό καλό ενοίκιο (που εδώ που τα λέμε έχει σώσει πολλά σπίτια).

[Gkely]

On 8/14/2018 at 1:33 PM, Gkely said:

Καλησπέρα κορίτσια, θέλω τη γνώμη σας σε κάτι που έχει προκύψει. Θα πω περιληπτικά για να μην κουράσω ότι αισθάνομαι ότι την έχω πατήσει στο θέμα πεθερά. Έχω παντρευτεί το μοναχοπαίδι της, έναν εξαιρετικό άνθρωπο και έχουμε φτιάξει την οικογένειά μας. Τον έχει μεγαλώσει η πεθερά μου μόνη της, μαζί με τη μαμά της θα έλεγα (γιαγιά του άντρα μου) , αφού χώρισε με τον άντρα της. Ο άντρας μου έχει μεγαλώσει ακούγοντας πόσο κακό μπαμπά είχε (εν τω μεταξύ πέθανε). Απ όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε έδειξε ένα πρόσωπο αντιπροσωπευτικής κακιάς πεθεράς, με ατάκες και λόγια που με πλήγωσαν, με έκαναν να κλάψω κλπ. Απρόσεκτη κατόπιν με το μωρό (γιατί να πλένει τα χέρια της αφού κάπνισε για να το πιάσει, γιατί να μην το φιλάει στο στόμα, αφού είναι η γιαγιά του, μια τρέλα). Στον άντρα μου τα λέω όλα και πάντα αναγνωρίζει ότι η μητέρα του φέρεται άσχημα, προσπαθεί να της απαντάει αλλά πάντα μέσα σε ένα πλαίσιο μεταξύ αστείου και σοβαρού. Επίσης, προσπαθεί να δημιουργεί καταστάσεις ώστε να αισθάνομαι εγώ ασφαλής. Για παράδειγμα, ερχόταν η πεθερά μου σπίτι να δει το μωρό από νεογέννητο (ασχολίαστο καθόταν 5-6 ώρες, της παίρναμε σουβλάκια και δεν βοήθησε ποτέ σε τίποτα), και με το που άνοιγα την πόρτα μου έλεγε αυστηρά ¨ήρθα να δω την εγγονή μου", χωρίς να με χαιρετήσει, χωρίς να μου μιλήσει καθόλου μέχρι να επιστρέψει ο άντρας μου απ τη δουλειά. Άλλαξε αυτό, της είπε ο άντρας μου να έρχεται αφού γυρίσει εκείνος απ τη δουλειά με μια δικαιολογία.  Σας λέω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε το πλαίσιο. Πολλά τέτοια και με περισσότερες χοντράδες. Οι γονείς μου της φέρονται εξαιρετικά και με έχουν συμβουλέψει όσο πιο κακιά γίνεται τόσο πιο καλά να φέρομαι, για να μην στεναχωριέται ο άντρας μου. Αναγνωρίζω ότι έχει φοβερό κόλλημα με τον άντρα μου, του μιλάει κάπως, εννοώ αγάπη μου, κούκλε μου, τι όμορφο γιο που έχω, του χαϊδεύει τα μαλλιά, τεσπα, μάλλον δικαιολογημένη συμπεριφορά. Στο θέμα μας. Έρχεται και της πηγαίνουμε το μωρό να το βλέπει όποτε ζητήσει, πάντα καθόμαστε 2-3 ώρες, μπορεί να βρεθούμε 1,2 φορές τη βδομάδα, μπορεί 1 στις 2 βδομάδες, όπως βγει από το πρόγραμμά της και του άντρα μου (ακόμα δεν έχω γυρίσει στη δουλειά). Εδώ και καιρό ζητάει να της πάμε το μωρό και να φύγουμε. Να της αφήσουμε το μωρό εκεί. Το μωρό είναι 14 μηνών, σε λίγες μέρες ξεκινάω δουλειά και είμαστε στη φάση προσαρμογής με την κοπέλα που θα το κρατάει. Ως τώρα, δεν έχει μείνει ποτέ με κάποιον άλλον εκτός από εμένα και τον άντρα μου, δεν έτυχε, ούτε το επιδιώξαμε. Δεν αισθανθήκαμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι χωρίς το παιδί μας. Σημειώνω ότι και η μητέρα μου και η πεθερά εργάζονται. Στην τελευταία επίσκεψη, το μωρό αποκοιμήθηκε στο αμάξι πηγαίνοντας εκεί. Φτάσαμε, μου λέει θα την ξυπνήσω, θέλω να δω το μωράκι μου. Απαντάω "εσείς θα θέλατε να κοιμάστε και να έρθουμε να σας ξυπνήσουμε;" και μου ανταπαντά αν μου αφήσεις το μωράκι μου ναι. Πολλά τέτοια, μέχρι που κάποια στιγμή λέει απευθυνόμενη στον άντρα μου: Μιλάω στον γιο μου και δεν απευθύνομαι στην Ντίνα, πότε θα αρχίσετε να μου τη φέρνετε και να φεύγετε; Αυστηρά, με ύφος. Ο άντρας μου κάτι είπε του τύπου κάτσε να προσαρμοστεί με την κοπέλα, μη βιάζεσαι, λίγο σοκαρίστηκε. Η γιαγιά από πίσω την υποστήριζε, ναι ναι να στη φέρουν και να φύγουν, να μείνετε μόνες σας.  Ήθελα τόσο πολύ να μιλήσω να πω κάτι αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη και δεν ήξερα μην τα κάνω θάλασσα. Να πω ότι, προφανώς θα θέλουμε κάποια στιγμή να την αφήσουμε στις γιαγιάδες αλλά όχι έτσι. Αισθάνθηκα απαίτηση να απομακρυνθώ από το παιδί μου. Αισθάνθηκα πολύ άσχημα. Θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει σε μια ευρύτερη οικογένεια με γιαγιάδες, παπούδες, θείες κλπ., να πάρει αγάπη και από αλλού, αλλά έτσι; Με απαίτηση να βλέπονται χωριστά τα μέλη της οικογένειας; Να πω επίσης, ότι όταν το βλέπει το παίζει για λίγο και κατά τα άλλα αναλώνεται στις ατάκες και τις παρατηρήσεις και τις μπηχτές. Επίσης, κουτσαίνει, δεν περπατάει καλά, δεν μπορεί να ανέβει σκάλες, έχει κινητικά θέματα. Τι να απαντήσω την επόμενη φορά; Δεν την εμπιστεύομαι, ούτε για την ασφάλεια του μωρού, ούτε για το τι μπορεί να του λέει. Αλλά το κυριότερο μπορεί να απαιτεί να αποχωριστεί ένα μωρό από τη μαμά του και τον μπαμπά του με το έτσι θέλω;

Ξαναγράφω γιατί θέλω την άποψή σας σε κάτι. Όπως έχω ξαναγράψει υπάρχει θέμα με την πεθερά, τελοσπάντων έχουμε περιοριστεί στα τυπικά, βρισκόμαστε, βλέπει το παιδί, τρώμε, λέμε και τα τυπικά και ξανά απ την αρχή. Συναντήθηκε με τους γονείς μου (εμείς λείπαμε σε διακοπές) και τους έκανε παράπονα για μένα, του τύπου τι της έχω κάνει πια και δεν μου μιλάει και μου μιλάει απότομα κλπ. Οι γονείς μου ήρθαν σε δύσκολη θέση, δεν ξέρω ακριβώς τι είπαν γιατι ακόμα δεν έχουμε βρεθεί, αλλά απ ό,τι κατάλαβα είπαν με ευγενικό τρόπο να μην τους ανακατεύει, κάτι τέτοιο μάλλον. Τους έκανε παράπονο για το παιδί που δεν του δίνουμε γλυκά κλπ κλπ , ο πατέρας μου είπε ότι δεν ανακατεύεται στο πώς μεγαλώνουμε το παιδί μας, κάτι τέτοια (όπως τα έμαθα τηλεφωνικώς). Τι να κάνω; Τι να πω στον άντρα μου; Να το πω; Ήμασταν στα τυπικά και τώρα νέες ιστορίες.  Αν την επόμενη φορά που με δει από κοντά αρχίσει να μου λέει τα ίδια; Εν τω μεταξύ υποτίθεται ο άντρας μου της έχει μιλήσει και την έχει βάλει ''στη θέση της" για όσα έχει κάνει και πει κατά καιρούς άρα τι ήταν αυτό;; Αφού ξέρει και τι έχει κάνει και τι έχει πει και έχω ψυχρανθεί. Ή ο άντρας μου λέει ψέματα ή που αποσκοπεί αυτο που έκανε;

[Έσπερος]

Αν το πεις στον αντρα σου θα παρεξηγηθει; Θα ενοχληθεί; Θα τσακωθείτε; Εμας οι πεειςςοτεροι τσακωμοι μας γινονται για κατι που ειπε ή εκανε η μητερα μου κ δεν νομθζω ότι μας έχει προσφέρει στη σχέση μας. Δεν νομιζω οτι ειναι σαν την πεθερα σου αλλα εχει το στιλ να ανακατευεται κ να κανει ακυρα σχολια σε ακυρα ατομα πχ να παραπονεθεί στην πεθερά μ για κάτι που είπε ο άντρας μ ή στον άντρα μου για μια κοινη μας αποφαση θεωρώντας οτι αυτος θα μου αλλαξει γνωμη, ή στην πεθερά μου για κάτι που αποφασίσαμε ως ζευγάρι κ πάει λέγοντας, κι αυτα ολα να μην τα εχει πει σε εμένα που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να τα μάθω πρώτη. Εγω ομως δεν θελω να ειμαι υπευθυνη για τα λεγόμενα αλλων, ουτε να βαζω φρενο για πραγματα που δεν γνωριζω επιςημα οτι εχουν ειπωθεί. Δηλαδη τι να πω, ότι είπε η πεθερά μου ότι της σχολιασες αυτό για το χ πράγμα που καναμε; θα γινουμε μπαχαλο ανευ λογου. Εγώ θα έλεγα να μην ασχοληθείς αφού δεν τα λέει σ εσάς κ να μην μπλέκεις τον άντρα σου να χαλάει τη σχέση του μαζί της, αν εσεις ως ζευγαρι τα βρίσκετε κ κανετε αυτα που θελετε. 

[Owl_1]

πρίν από 31 λεπτά , Gkely είπε:

Ξαναγράφω γιατί θέλω την άποψή σας σε κάτι. Όπως έχω ξαναγράψει υπάρχει θέμα με την πεθερά, τελοσπάντων έχουμε περιοριστεί στα τυπικά, βρισκόμαστε, βλέπει το παιδί, τρώμε, λέμε και τα τυπικά και ξανά απ την αρχή. Συναντήθηκε με τους γονείς μου (εμείς λείπαμε σε διακοπές) και τους έκανε παράπονα για μένα, του τύπου τι της έχω κάνει πια και δεν μου μιλάει και μου μιλάει απότομα κλπ. Οι γονείς μου ήρθαν σε δύσκολη θέση, δεν ξέρω ακριβώς τι είπαν γιατι ακόμα δεν έχουμε βρεθεί, αλλά απ ό,τι κατάλαβα είπαν με ευγενικό τρόπο να μην τους ανακατεύει, κάτι τέτοιο μάλλον. Τους έκανε παράπονο για το παιδί που δεν του δίνουμε γλυκά κλπ κλπ , ο πατέρας μου είπε ότι δεν ανακατεύεται στο πώς μεγαλώνουμε το παιδί μας, κάτι τέτοια (όπως τα έμαθα τηλεφωνικώς). Τι να κάνω; Τι να πω στον άντρα μου; Να το πω; Ήμασταν στα τυπικά και τώρα νέες ιστορίες.  Αν την επόμενη φορά που με δει από κοντά αρχίσει να μου λέει τα ίδια; Εν τω μεταξύ υποτίθεται ο άντρας μου της έχει μιλήσει και την έχει βάλει ''στη θέση της" για όσα έχει κάνει και πει κατά καιρούς άρα τι ήταν αυτό;; Αφού ξέρει και τι έχει κάνει και τι έχει πει και έχω ψυχρανθεί. Ή ο άντρας μου λέει ψέματα ή που αποσκοπεί αυτο που έκανε;

Φυσικά και θα το πεις στον άντρα σου, είναι οι γονείς του και πρέπει να ξέρει ακριβώς τι γίνεται!! Και στο κάτω κάτω δεν έχει καμία απολύτως δουλειά η πεθερά να πει το πάραμικρο στους δικούς σου γονείς!!! Δεν έχεις να φοβηθεις κάτι, και δεν χρειάζεται να γίνει κάποια φασαρία απλά να το γνωρίζει ο άντρας σου και ας μην πείτε τίποτα πάλι στην πεθερά εφόσον δεν θέλετε να έχετε πάλι φασαρίες!! Αλλά τουλάχιστον μεταξύ σας να είστε απόλυτα ειλικρινής και εξίσου ενημερωμένοι και οι δύο!! 

[Gummy Bear]

Και εγώ συμφωνώ να συζητήσεις με τον άντρα σου. Είναι δική του δουλεία να βάλει τη μάνα του στη θέση της και να μπουν όρια από την πατρική του οικογένεια. Όπως επίσης το ίδιο ισχύει και  για τη δική του πατρική οικογένεια σε περίπτωση που προκύψει κάτι. Αν τώρα από κοντά αρχίσει να σου λέει τα ίδια, θα σου έλεγα να μην συμμετασχεις και να μην απαντήσεις καθόλου. Να μην τη δώσεις πάτημα δηλαδή και σου απαντήσει σε κάτι που θα πεις και να γίνετε μπάχαλο. Μίλησε με τον άντρα σου. Θεωρώ πολύ σημαντικό να υπάρχει επικοινωνία σε έναν γάμο. 

[sweety**]

καλησοερα!και η δικη μου πεθερα ολο κατι λεει ,ολο ενοχλει και επισης εχει θεμα στο πως εμεις θελουμε να μεγαλωσουμε το παιδι(πχ απο οταν γεννηθηκε εμεις αποστειραμε τις πιπιλες του κτλ αυτη θεωρουσε οτι το σωστο ειναι να γλυφουμε την πιπιλα η να του την δινουμ απο κατω και οτι δεν υπαρχει ο λογος να το προφυλασσουμε απο καποιον που ειναι αρρωστος με πυρετο). εγω πιστευα τα αντιθετα,της το λεγαμε με το καλο μια δυο τρεις δεν καταλαβαινε.στο τελος απομακρυνθηκαμε παρα πολυ,δεν πηγαιναμε σπιτι της ουτε και αυτη ερχοταν ποτε ετσι κ αλλιως. σιγουρα πρεπει να το πεις στον συζυγο(βεβαια χωρις γκρινια με καλο τροπο γιατι εγω γκρινιαζω παντα μετα απο οτι κανει η πεθερα μου και το αποτελεσμα ειναι να τσακωνομαστε μεταξυ μας). το παιδι πρεπει να εχει σχεση με τους παππουδες του αλλα αυτο δεν σημαινει οτι μπορουν να επεμβουν στο μεγαλωμα του περα απο το να πουν την γνωμη τους σε κατι αλλα μεχρι εκει!!

[Έσπερος]

Εγω παντως κοριτσια καποιες φορες που η μητερα μου μετέφερε πραγνατα που της ειπε η πεθερα μου, δεν είπα τίποτα στον άντρα μου γιατί δεν έχω εμπιστοσύνη στο τι ειπώθηκα κ το ερμηνεύτηκε. κ η μητερα μ εχει έφεση στις παρερμηνείες κ τις υπερβολές. Αντιθετα αισθάνθηκα πολυ ασχημα οσες φορες ο άντρας μου παραπονέθηκε για πράγματα που είπε στη δίκη του μητερα αλλα δεν εχω καταλαβει αν ηθελε να πιασω τη μανα μου να ζητησω εξηγήσεις. Και δεν καταλαβαίνω πώς θα γινόταν αυτό χωρίς να εκθέσω την πεθερα μου κ τον αντρα μου. πολυ κουτσομπολίστικο μου ακουγεται αυτο. και ειναι κ σαν τα πεθερικα να κανουν πλυση εγκεφάλου στον γαμπρο/την νυφη εναντίον των γονιων του. Πώς θα αντιδράσει δλδ η αλλη; θα πει στον γιο της οτι το σοι της γυναικας του βαζει λογια, θα βρει τροπο να τα διαστρέψει, να πει οτι δεν καταλαβαν καλα, τι νοημα εχει ολο αυτο παρα μονο να τσακωθει το ζευγαρι; 

[Nefeli2014]

Άπαπα. Μην της την αφήσεις ποτέ. Ε ρε απαίτηση. Δεν την στέλνεις στον αγύριστο λέω γω. Καλά ο άντρας σου που είναι μπροστά γιατί δε της τα χώνει. Δεν καταλαβαίνω. Αυτός πρέπει να δώσει λύση κανονικά. Αλλά άντρας είναι.. Άστα να πάνε.. 

[Nefeli2014]

On 14/8/2018 at 3:02 ΜΜ, Mama_Anesti_ είπε:

 Καταλαβαίνω πως νιώθεις κ πόσο δύσκολο σου είναι να αποχωριστείς το παιδί σου πρωτη φορά. Νιώθεις έντονα συναισθήματα για τον αποχωρισμό και φοβάσαι. Ή πρώτη φορά δεν πρέπει να είναι απότομη για το μωρό κ πιεστική για σενα. Το σημαντικό είναι να γίνει με δική σου πρωτοβουλία κ όχι επειδή κάποιος το απαιτεί. 

Βασικά δεν βλέπω το λόγο ανησυχίας σου. Επειδή ή πεθερά σου ζήτησε κάτι τετοιο δεν πάει να πει πως θα γίνει κιόλας αν δεν θέλεις. Πες της ευγενικά πως την ευχαριστεις αλλά δεν θες να την κουράζεις ή πες πως όταν νιώθεις έτοιμη να αφήσεις το παιδί θα το κάνεις! 

Τι γλυκιά που είσαι βρε μαμά ανέστη.. Κι εγώ έτσι ευγενική είμαι στην αρχή αλλά άμα τα πάρω μετά δε με αναγνωρίζουν.. Δυστυχώς άποτι έχω καταλάβει θέλουν τέτοιες καταστάσεις ξεκομμα από την αρχή. Άμα σου μιλάνε έτσι πρέπει κι εσύ να τους μιλάς αναλόγως. Δυστυχώς για να επικοινωνήσεις πρέπει να μιλήσεις στη γλώσσα τους.

Επίσης, χωρίς να θέλω να γίνομαι κυνική τώρα, μεταξύ πολύ σοβαρού και λίγο αστείου, μήπως πρέπει να βρει έναν σύντροφο να χει να απασχολείται. Ο γιος της πάει, παντρεύτηκε. Δεν ξέρω, αυτή η περιγραφή της κυρίας προβληματική μου ακούγεται. Μήπως τονε θέλει αποκλειστικό και της έχει κακοφανει που παντρεύτηκε κατά βάθος και στο βγάζει έτσι? Μήπως θέλει να σας χωρίσει και να έχει το παιδί με το μέρος της να στο πάρει? Μπορεί να σας ακούγονται αρρωστημένα όλα αυτά αλλά εδώ σε αυτή τη ζωή γίνονται. Και δεν είναι και σπάνια φαινόμενα... Γιαυτό έχε την τον νου σου γιατί από αυτά που γράφεις όχι για λίγο να το αφήσεις, μη σου πω να αρχίσεις να ξεκοβεις σιγά σιγά. Ο γιος της ας πηγαίνει να τη βλέπει. 

 

Δεν ξέρω βρε κορίτσια, αλλά εγώ νομίζω πως κάποια πράγματα δε βγαίνουν έτσι από το μυαλό μας, και καπνός χωρίς φωτιά...μακαρι να κάνω λάθος και να είναι κάτι παροδικό. Πάντως θέλει χειρισμό δεν ειναι να το αφήνεις. Κάπως έτσι χωρίζουν τα ζευγάρια. Τα περισσότερα. Επιρροες τρίτων.. Μακάρι να σε αγαπάει πραγματικά και να βρείτε λύση. Πάντως πρέπει να του μιλήσεις ανοιχτά. Να ξεκαθαρίσεις και να δεις τι θες και να το εκφράσεις. Βγάλτε το παιδί παραέξω από όλο αυτό όσο γίνεται μέχρι να το βρείτε. 

Επεξεργάστηκαν 21 Αυγούστου,2019 by Nefeli2014

[vanessaki4]

Η αλήθεια είναι ότι όλες αυτές οι καταστάσεις που διαβάζω για τις πεθερές δεν με αφορούν ιδιαίτερα διότι στην πεθερά μου τα ξεκοψαμε όλα τα περίεργα που είχε στο μυαλό της από την αρχή και αυτή τη στιγμή έχω μια πεθερά που δεν ανακατεύεται και όταν θέλει να δώσει μια συμβουλή τη δίνει με πολύ ωραίο τρόπο.

ΟΜΩΣ αυτά που διαβάζω λίγο από δω λίγο από κει είναι η μάνα μου.

Για κάποιο λόγο η μάνα μου θεωρεί ότι το παιδί το κάναμε κι οι 3(εγώ,αυτή κι ο άντρας μου)

Έχουν υπάρξει πολλές φορές εντασεις, λογομαχίες κλπ κλπ αλλά επειδή είναι άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει και πολλά απλά έχουμε απομακρυνθεί και πάμε την Κυριακή όλο κ όλο μια ώρα να δει την εγγονή της.

Το βασικό για μένα είναι το ζευγάρι να μοιράζεται όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματα του και να έχουν κοινή γραμμή απέναντι στους πάντες κατόπιν συζήτησης.Σε εμάς τουλάχιστον αυτό το μοτίβο λειτουργεί άψογα με αποτέλεσμα ο καθένας να αναλαμβάνει να μιλήσει στη μάνα του όταν προκύπτει κάτι και ποτέ δεν έχουμε μαλώσει μεταξύ μας για τις μάνες μας

[Mama_Anesti_]

On 21/8/2019 at 4:58 ΠΜ, Nefeli2014 είπε:

Τι γλυκιά που είσαι βρε μαμά ανέστη.. Κι εγώ έτσι ευγενική είμαι στην αρχή αλλά άμα τα πάρω μετά δε με αναγνωρίζουν.. Δυστυχώς άποτι έχω καταλάβει θέλουν τέτοιες καταστάσεις ξεκομμα από την αρχή. Άμα σου μιλάνε έτσι πρέπει κι εσύ να τους μιλάς αναλόγως. Δυστυχώς για να επικοινωνήσεις πρέπει να μιλήσεις στη γλώσσα τους.

Επίσης, χωρίς να θέλω να γίνομαι κυνική τώρα, μεταξύ πολύ σοβαρού και λίγο αστείου, μήπως πρέπει να βρει έναν σύντροφο να χει να απασχολείται. Ο γιος της πάει, παντρεύτηκε. Δεν ξέρω, αυτή η περιγραφή της κυρίας προβληματική μου ακούγεται. Μήπως τονε θέλει αποκλειστικό και της έχει κακοφανει που παντρεύτηκε κατά βάθος και στο βγάζει έτσι? Μήπως θέλει να σας χωρίσει και να έχει το παιδί με το μέρος της να στο πάρει? Μπορεί να σας ακούγονται αρρωστημένα όλα αυτά αλλά εδώ σε αυτή τη ζωή γίνονται. Και δεν είναι και σπάνια φαινόμενα... Γιαυτό έχε την τον νου σου γιατί από αυτά που γράφεις όχι για λίγο να το αφήσεις, μη σου πω να αρχίσεις να ξεκοβεις σιγά σιγά. Ο γιος της ας πηγαίνει να τη βλέπει. 

 

Δεν ξέρω βρε κορίτσια, αλλά εγώ νομίζω πως κάποια πράγματα δε βγαίνουν έτσι από το μυαλό μας, και καπνός χωρίς φωτιά...μακαρι να κάνω λάθος και να είναι κάτι παροδικό. Πάντως θέλει χειρισμό δεν ειναι να το αφήνεις. Κάπως έτσι χωρίζουν τα ζευγάρια. Τα περισσότερα. Επιρροες τρίτων.. Μακάρι να σε αγαπάει πραγματικά και να βρείτε λύση. Πάντως πρέπει να του μιλήσεις ανοιχτά. Να ξεκαθαρίσεις και να δεις τι θες και να το εκφράσεις. Βγάλτε το παιδί παραέξω από όλο αυτό όσο γίνεται μέχρι να το βρείτε. 

Κοίταξε, γενικά αποφεύγω καταστάσεις με ευγένεια αλλά ή αλήθεια είναι πως επί το πλείστον οι γύρω μου καταλαβαίνουν κ οι ίδιοι χειρίζονται θεματα με λεπτότητα. 

 Απο άτομα που δεν παίρνουν από λόγια απλά απομακρυνομαι και δεν δίνω και πολύ σημασία σε αυτά που ακούω. 

 

 

[Gkely]

Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Τελικά το είπα στον άντρα μου, αρχικά τσακωθήκαμε μετά μίλησε στην πεθερά, για να μην τα πολυλογώ γράφω πιο πολύ για να πω ότι το σημαντικό είναι να μην σου τύχει ο στραβός άνθρωπος, αν σου τύχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα δημιουργεί θέματα. Και νομίζω η λύση είναι μία: αδιαφορία. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το ζευγάρι τα βρίσκει. Κατά τα άλλα άσε τον τρελό στην τρέλα του.. το έχετε ακούσει; Αυτό ισχύει στην περίπτωσή μου. 

[Lenia16]

3 ώρες πρίν, Gkely είπε:

Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Τελικά το είπα στον άντρα μου, αρχικά τσακωθήκαμε μετά μίλησε στην πεθερά, για να μην τα πολυλογώ γράφω πιο πολύ για να πω ότι το σημαντικό είναι να μην σου τύχει ο στραβός άνθρωπος, αν σου τύχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα δημιουργεί θέματα. Και νομίζω η λύση είναι μία: αδιαφορία. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το ζευγάρι τα βρίσκει. Κατά τα άλλα άσε τον τρελό στην τρέλα του.. το έχετε ακούσει; Αυτό ισχύει στην περίπτωσή μου. 

Γενικά, ξέρεις την έκφραση κάνε τον Αλέκο; Σε σώζει από πολλές περίεργες καταστάσεις. Οι ηλικιωμένοι δεν αλλάζουν κ όσο μεγαλώνουν χειροτερεύουν. Άσε την πεθερά να λέει, κάνε εσύ αυτό που θέλεις αρνούμενη, πάντα εμμέσως με ωραίο τρόπο βρίσκοντας λογικές αφορμές, μην την κακολογεις στον άντρα σου και έτσι αυτος θα είναι πάντα με το μέρος σου που είσαι τόσο γλυκιά με τη μαμά του κ η πεθερά σου δε θα έχει να σου προσάψει τπτ βάσιμο. Το να τσακωθεις ασχημα με τα πεθερικά δημιουργεί μια τρύπα στη σχέση σου που θα μεγαλώνει όσο ο σύζυγος θα βλέπει τους γονείς του να μεγαλώνουν κ να φεύγουν από τη ζωή κ θα κατηγορεί εσένα που τους απομακρυνες. Το να συμπεριφέρεσαι όμορφα (όχι δουλικά) στους γονείς του θα έχει μόνο θετική επίπτωση στη σχέση σας κ όσο πιο δεμένους σας βλέπουν τόσο πιο δύσκολο θα είναι να βάλουν λόγια. Προσωπικά (ίσως επειδή είμαι περίεργη κ εγώ κ φοβάμαι ) πάντα προσπαθώ να βάζω τον εαυτό μου στη θέση της πεθεράς μου κ πως θα ήθελα να μου φέρονται οι νύφες/γαμπροί/παιδιά μου.

[Heisenberg0]

Καλησπέρα παιδιά! Είμαι μια νέα μανούλα, 23 χρονών, με μωράκι 9 μηνών  και έχω κι εγώ ένα παρόμοιο πρόβλημα με την πεθερά μου. Η πεθερά μου είναι πολύ καλός άνθρωπος και την αγαπάω πολύ, αλλά θέλει να βλέπει το μωρό κάθε μέρα, τα σπίτια μας είναι πολύ κοντά και είτε έρχεται εκείνη σε εμάς πολλές φορές την ημέρα, είτε θέλει να πηγαίνω εγώ κάθε απόγευμα (όσο ο άντρας μου είναι στην δουλειά) στο σπίτι της μαζί με το μωρό, ακόμα και τις ημέρες που ο άντρας μου δεν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται και παίρνει το μωρό η ίδια και το πηγαίνει σπίτι της. Υπάρχουν μέρες που δεν έχω και τόσο πρόβλημα με αυτό, γιατί γίνεται εδώ και πολύ καιρό και έχει γίνει πια συνήθεια , αλλά υπάρχουν και μέρες που σκέφτομαι να χωρίσω τον άντρα μου μόνο και μόνο για να έχω την ησυχία μου. Εκτός από την πεθερά μου, έρχεται και ο πεθερός μου σε καθημερινή βάση και καμιά φορά ξυπνάει και το μωρό ενώ έχω κάνει ώρα να το κοιμίσω. Ο άντρας μου προσπάθησε να τους το κόψει από τις πρώτες μέρες που μετακομίσαμε κοντά τους, αλλά η πεθερά μου κατάλαβε ότι μάλλον αυτά είναι δικά μου λόγια και θύμωσε για κάποιες μέρες και δεν μας μιλούσε ούτε όταν μας έβλεπε στο μπαλκόνι και εγώ επειδή είχα απίστευτες ενοχές, είπα στον άντρα μου να της ξαναπάει το μωρό. Αλλά πλέον το πράγμα έχει παραγίνει, δεν έχει υπάρξει  μέρα που να μην έχει έρθει σπίτι μας και αυτή και ο πεθερός μου, ακόμα κι όταν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται το πρωί , το μεσημέρι και το βράδυ μετά τις 9. Δεν ξέρω τι να κάνω, όσες φορές κι αν προσπάθησε ο άντρας μου να της πει κάτι, αυτή θυμώνει και το δείχνει ή απαντάει "εγγονή μου είναι, θα την βλέπω όποτε θέλω". Δεν θέλω να χαλάσω την σχέση μου μαζί της γιατί είναι πολύ καλή γυναίκα, αλλά δεν καταλαβαίνει από μόνη της ότι αυτό που κάνει είναι ανθυγιεινό και για τον γάμο μας αλλά και για το μωρό. Είμαι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Να της το κόψουμε μια και καλή με αποτέλεσμα να χαλάσει εντελώς η σχέση μας ή να συνεχίσω να συμβιβάζομαι και όσο αντέξω? Δεν έχω πρόβλημα να βλέπει συχνά το εγγόνι της, αλλά να είναι 4 έστω 5 φορές την εβδομάδα, όχι σε σημείο που να λέει ότι αν δεν το δει μία μέρα θα τρελαθεί. Θέλω να γίνουμε ανεξάρτητες οικογένειες και όχι κάθε μέρα να έχω κόσμο στο σπίτι μου και να μην μπορώ να χαλαρώσω, να κοιμίσω το μωρό μου ή ακόμα και να κάτσω με τον άντρα μου να δω μία ταινία χωρίς να χτυπάει κάποιος το κουδούνι κάθε τρεις και λίγο. 

Όποιος το διάβασε όλο, ευχαριστώ για τον χρόνο του!

[Mary1976]

Αυτά συμβαίνουν όταν μένουν κοντά οι οικογένειες. Από τη μία έχεις βοήθεια από την άλλη δεν έχεις την ησυχία σου. Κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις. Προσωπικά προτιμώ μακριά και αγαπημένοι αλλά δεν είναι πάντα εφικτό.

 

Σκέψου όμως πως θα ήταν αν κοντά οι γονείς σου και όχι τα πεθερικά σου. Θα σε εκνεύριζε όλο αυτό ή αντιθέτως θα ήσουν και εσύ όλο πήγαινε έλα? Αν είχε παραγίνει το κακό με τους γονείς σου θα τους το έλεγες και πώς? Κάτι ανάλογο κάνε με τα πεθερικά σου. Ξέρω δεν είναι το ίδιο με τους γονείς σου αλλά επειδή λες ότι είναι καλή η πεθερά σου και την αγαπάς καλό είναι να είσαι ειλικρινής μαζί της (με ευγένεια πάντα).

 

Επίσης θα μπορούσατε να συνεννοηθείτε με τον άντρα σου και αντί να έρχονται αυτοί κάθε μέρα, να πηγαίνει ο άντρας σου λίγο με το παιδί χωρίς εσένα και ίσως κάποιες φορές να το αφήνει για καμία ώρα εκεί και να πηγαίνει να το παίρνει. Θα είναι ευκαιρία και για σένα να κάνεις λίγα πράγματα για τον εαυτό σου ή να κάτσετε λίγο με τον άντρα σου μόνοι σας.

 

Από την άλλη αν δε θες κάθε μέρα το παιδί να είναι 1-2 ώρες με τους παππούδες χωρίς λόγο εκτός από την ανάγκη τους να το δούνε, είναι δικαίωμά σου. Το βλέπω όμως δύσκολο να γίνεται πρακτικά αφού μένουν τόσο κοντά. Πάντως να ξέρεις ότι όλη αυτή η τρέλα των παπουδογιαγιάδων περνάει σταδιακά όσο μεγαλώνει το παιδί. Όσο πιο μωρό είναι τόσο περισσότερο το αποζητάνε, να μη σου πω το διεκδικούνε κιόλας (κακώς κατά την άποψή μου). Μετά που μεγαλώνει και θέλει κυνηγητό το ξανασκέφτονται. Καλά μετά τα 5 - 6 που θα γίνει ταλιμπάν και θα αρχίζει να βγάζει και γλώσσα, να μη σου πω ότι θα παρακαλάς να στο κρατάνε!

 

[Zouzou31]

14 ώρες πρίν, Heisenberg0 είπε:

Καλησπέρα παιδιά! Είμαι μια νέα μανούλα, 23 χρονών, με μωράκι 9 μηνών  και έχω κι εγώ ένα παρόμοιο πρόβλημα με την πεθερά μου. Η πεθερά μου είναι πολύ καλός άνθρωπος και την αγαπάω πολύ, αλλά θέλει να βλέπει το μωρό κάθε μέρα, τα σπίτια μας είναι πολύ κοντά και είτε έρχεται εκείνη σε εμάς πολλές φορές την ημέρα, είτε θέλει να πηγαίνω εγώ κάθε απόγευμα (όσο ο άντρας μου είναι στην δουλειά) στο σπίτι της μαζί με το μωρό, ακόμα και τις ημέρες που ο άντρας μου δεν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται και παίρνει το μωρό η ίδια και το πηγαίνει σπίτι της. Υπάρχουν μέρες που δεν έχω και τόσο πρόβλημα με αυτό, γιατί γίνεται εδώ και πολύ καιρό και έχει γίνει πια συνήθεια , αλλά υπάρχουν και μέρες που σκέφτομαι να χωρίσω τον άντρα μου μόνο και μόνο για να έχω την ησυχία μου. Εκτός από την πεθερά μου, έρχεται και ο πεθερός μου σε καθημερινή βάση και καμιά φορά ξυπνάει και το μωρό ενώ έχω κάνει ώρα να το κοιμίσω. Ο άντρας μου προσπάθησε να τους το κόψει από τις πρώτες μέρες που μετακομίσαμε κοντά τους, αλλά η πεθερά μου κατάλαβε ότι μάλλον αυτά είναι δικά μου λόγια και θύμωσε για κάποιες μέρες και δεν μας μιλούσε ούτε όταν μας έβλεπε στο μπαλκόνι και εγώ επειδή είχα απίστευτες ενοχές, είπα στον άντρα μου να της ξαναπάει το μωρό. Αλλά πλέον το πράγμα έχει παραγίνει, δεν έχει υπάρξει  μέρα που να μην έχει έρθει σπίτι μας και αυτή και ο πεθερός μου, ακόμα κι όταν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται το πρωί , το μεσημέρι και το βράδυ μετά τις 9. Δεν ξέρω τι να κάνω, όσες φορές κι αν προσπάθησε ο άντρας μου να της πει κάτι, αυτή θυμώνει και το δείχνει ή απαντάει "εγγονή μου είναι, θα την βλέπω όποτε θέλω". Δεν θέλω να χαλάσω την σχέση μου μαζί της γιατί είναι πολύ καλή γυναίκα, αλλά δεν καταλαβαίνει από μόνη της ότι αυτό που κάνει είναι ανθυγιεινό και για τον γάμο μας αλλά και για το μωρό. Είμαι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Να της το κόψουμε μια και καλή με αποτέλεσμα να χαλάσει εντελώς η σχέση μας ή να συνεχίσω να συμβιβάζομαι και όσο αντέξω? Δεν έχω πρόβλημα να βλέπει συχνά το εγγόνι της, αλλά να είναι 4 έστω 5 φορές την εβδομάδα, όχι σε σημείο που να λέει ότι αν δεν το δει μία μέρα θα τρελαθεί. Θέλω να γίνουμε ανεξάρτητες οικογένειες και όχι κάθε μέρα να έχω κόσμο στο σπίτι μου και να μην μπορώ να χαλαρώσω, να κοιμίσω το μωρό μου ή ακόμα και να κάτσω με τον άντρα μου να δω μία ταινία χωρίς να χτυπάει κάποιος το κουδούνι κάθε τρεις και λίγο. 

Όποιος το διάβασε όλο, ευχαριστώ για τον χρόνο του!

 

Γεια σου κοριτσι μου,ολοι εχουμε τις αναγκες κ τα θελω μας. Το να βλεπει η γιαγια το εγγονι της καθε μερα ειναι ενα θελω ενω το να εχεις τη δυνατοτητα να μεινεις μια μερα σπιτι σου με το μωρο σου η/και με τον αντρα σου χωρις να εισαι υποχρεωμενη να δεχτεις καμια επισκεψη ειναι αναγκη σου κ απολυτο δικαιωμα σου..

Πιστευω οτι κ γονεις σου να ηταν παλι το ιδιο θα ενιωθες, κ να μην το ενιωθες ομως αν σου ελεγε ο αντρας σου οτι θελω να εχουμε χρονο στο σπιτι οι 3 μας χωρις επισκεψεις καθε μερα,θα το καταλαβαινες ετσι δεν ειναι?

Αυτα στη θεωρια,στην πραξη το να βαλεις ορια κ να κρατησεις τις ισορροπιες ειναι πολυ δυσκολο, ειδικα οταν ο τριτος δεν παιρνει απο ευγενικες παρατηρησεις! Εκει παιζει ρολο ο χαρακτηρας σου, τα δικα σου προσωπικα ορια κ υπομονη αν θα αντεξεις μια ενδεχομενη συγκρουση κ φυσικα αν μεθαυριο πας για δουλεια κ ξαφνικα ζητησεις να σου κρατησουν το παιδι 10 ωρες τη μερα εκει καταλαβαινεις οτι αναγκαστικα υποχρεωνεσαι κ κανεις υποχωρησεις.

 

Αν ομως εισαι σπιτι κ εισαι διατεθειμενη να χασεις την οποια βοηθεια σου προσφερουν τωρα,τοτε πρεπει να μιλησετε με τον αντρα σου σοβαρα κ ηρεμα κ να συμφωνησετε σε μια κοινη τακτικη για τη συχνοτητα των επισκεψεων κ πως θα "αρνειστε" τις ανεπιθυμητες επισκεψεις. Αν ειστε συμμαχοι σε αυτο θα ειναι πιο ευκολο. 

 

Ακομα κ με ευγενικο τροπο αν επιμενετε στο οχι οσο επιμενουν κ αυτοι στο ναι,κατι θα καταφερετε. Πχ τους παιρνεις τηλ το πρωι, "σημερα δε θα μπορεσουμε να σας δουμε, εχουμε κατι δουλιτσες αυριο ομως θα σας φερω τη μικρη αν θελετε την ταδε ωρα". Η οταν τους βλεπεις τελικα "θα τα πουμε τωρα μεθαυριο παλι θα κατσουμε σπιτι οι 3 μας αυριο (με τον αντρα σου) η θα παμε βολτα οι 3 μας η θα βρεθουμε με κατι φιλους κ μετα θα κατσουμε να ξεκουραστουμε. Οποτε μιλαμε παλι μεθαυριο ναι?"

 

Πιστευεις κατι τετοιο δε θα ειχε καποιο αποτελεσμα?

[Fenia27]

16 ώρες πρίν, Heisenberg0 είπε:

Καλησπέρα παιδιά! Είμαι μια νέα μανούλα, 23 χρονών, με μωράκι 9 μηνών  και έχω κι εγώ ένα παρόμοιο πρόβλημα με την πεθερά μου. Η πεθερά μου είναι πολύ καλός άνθρωπος και την αγαπάω πολύ, αλλά θέλει να βλέπει το μωρό κάθε μέρα, τα σπίτια μας είναι πολύ κοντά και είτε έρχεται εκείνη σε εμάς πολλές φορές την ημέρα, είτε θέλει να πηγαίνω εγώ κάθε απόγευμα (όσο ο άντρας μου είναι στην δουλειά) στο σπίτι της μαζί με το μωρό, ακόμα και τις ημέρες που ο άντρας μου δεν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται και παίρνει το μωρό η ίδια και το πηγαίνει σπίτι της. Υπάρχουν μέρες που δεν έχω και τόσο πρόβλημα με αυτό, γιατί γίνεται εδώ και πολύ καιρό και έχει γίνει πια συνήθεια , αλλά υπάρχουν και μέρες που σκέφτομαι να χωρίσω τον άντρα μου μόνο και μόνο για να έχω την ησυχία μου. Εκτός από την πεθερά μου, έρχεται και ο πεθερός μου σε καθημερινή βάση και καμιά φορά ξυπνάει και το μωρό ενώ έχω κάνει ώρα να το κοιμίσω. Ο άντρας μου προσπάθησε να τους το κόψει από τις πρώτες μέρες που μετακομίσαμε κοντά τους, αλλά η πεθερά μου κατάλαβε ότι μάλλον αυτά είναι δικά μου λόγια και θύμωσε για κάποιες μέρες και δεν μας μιλούσε ούτε όταν μας έβλεπε στο μπαλκόνι και εγώ επειδή είχα απίστευτες ενοχές, είπα στον άντρα μου να της ξαναπάει το μωρό. Αλλά πλέον το πράγμα έχει παραγίνει, δεν έχει υπάρξει  μέρα που να μην έχει έρθει σπίτι μας και αυτή και ο πεθερός μου, ακόμα κι όταν δουλεύει τα απογεύματα, έρχεται το πρωί , το μεσημέρι και το βράδυ μετά τις 9. Δεν ξέρω τι να κάνω, όσες φορές κι αν προσπάθησε ο άντρας μου να της πει κάτι, αυτή θυμώνει και το δείχνει ή απαντάει "εγγονή μου είναι, θα την βλέπω όποτε θέλω". Δεν θέλω να χαλάσω την σχέση μου μαζί της γιατί είναι πολύ καλή γυναίκα, αλλά δεν καταλαβαίνει από μόνη της ότι αυτό που κάνει είναι ανθυγιεινό και για τον γάμο μας αλλά και για το μωρό. Είμαι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Να της το κόψουμε μια και καλή με αποτέλεσμα να χαλάσει εντελώς η σχέση μας ή να συνεχίσω να συμβιβάζομαι και όσο αντέξω? Δεν έχω πρόβλημα να βλέπει συχνά το εγγόνι της, αλλά να είναι 4 έστω 5 φορές την εβδομάδα, όχι σε σημείο που να λέει ότι αν δεν το δει μία μέρα θα τρελαθεί. Θέλω να γίνουμε ανεξάρτητες οικογένειες και όχι κάθε μέρα να έχω κόσμο στο σπίτι μου και να μην μπορώ να χαλαρώσω, να κοιμίσω το μωρό μου ή ακόμα και να κάτσω με τον άντρα μου να δω μία ταινία χωρίς να χτυπάει κάποιος το κουδούνι κάθε τρεις και λίγο. 

Όποιος το διάβασε όλο, ευχαριστώ για τον χρόνο του!

 

Μην μασας απο τα μουτρα τους και οτι ταχα μου δνε θα σου μιλανε...Θα κανετε αυτο που ειναι καλο για εσενα τον αντρασου και την οικογενεια σας...Η πεθερα σου ειναι πολυ αδιακριτη και θα σας κανει μπαχαλο αν συνεχισει ετσι...Η καθε οικογενεια εχει τους ρυθμους της, θελει τον χωρο της και τον χρονο της...το ζευγαρι θελει την ιδιωτικοτητα του....Ο στοχος θα πρεπει να ειναι η ηρεμια σας και οχι να ικανοποιουνται τα καπριτσια των παππουδων...Γιατι περι καπριτσιων και χειραγωγησης προκειται...

 

Για μενα, κοψτε το βηχα,μην κανετε πισω...πειτε τους οτι μπορειτε να ερχεστε τοτε και τοτε...να ρωτανε και να μην εισβαλουν 3 φορες !!!!! την ημερα στο σπιτι σας!!!! Αν ειναι δυνατον κοπελα μου..Εισαι νεα μανουλα, βρες το θαρρος να κοιταξεις την οικογενεια σου, και μην φοβασαι, μην νιωθεις ενοχες...Δεν κανεις κατι κακο..κανεις αυτο που πρεπει...Ορια!!!!!

[kotsifikos]

16 hours ago, Heisenberg0 said:

αυτή θυμώνει και το δείχνει ή απαντάει "εγγονή μου είναι, θα την βλέπω όποτε θέλω".

Επειδή ακριβώς είναι γιαγιά και όχι γονέας δεν μπορεί να βλέπει το παιδί όποτε θέλει.

Να σου πω όμως πως δεν φταίει η πεθερά σου σε αυτό αλλά εσείς που την αφήνετε να πιστεύει πως πράγματι επειδή είναι γιαγιά μπορεί να βλέπει το παιδί όποτε θέλει αδιαφορώντας για το τι ώρα είναι, σε τι φάση είναι το παιδί και γενικά δεν σέβεται την ιδιωτικότητα της οικογένειας σας. Δεν ξέρω αν τώρα μπορεί να αλλάξει κάτι απλά θα σε συμβούλευα να βάλεις τα όρια σου γιατί σήμερα θέλουν να την δουν και έρχονται όποτε θέλουν και αύριο θα επεμβαίνουν στην διαπαιδαγώγηση της επειδή θα θεωρούν πως μπορούν επειδή είναι παππούδες της, και αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό.

Φυσικά και όλο αυτό μπορείς να το πετύχεις χωρίς να τσακωθείς και χωρίς να φτάσεις στο άλλο άκρο (να μην τους επιτρέπεις να βλέπουν το παιδί καθόλου), όλα θέλουν μέτρο και εσείς πρέπει να θέσετε τα όρια σας.

 

υγ: από όταν έγινα μητέρα δεν μπορώ να καταλάβω τους γονείς που επειδή έχουν θυμώσει με τα παιδιά τους δεν τους μιλούν...πόσο άσχημο Θεέ μου, πολύ με στεναχωρεί όταν το ακούω, στα δικά μου μάτια φαίνεται πολύ εγωιστικό.

[Heisenberg0]

7 ώρες πρίν, Mary1976 είπε:

Αυτά συμβαίνουν όταν μένουν κοντά οι οικογένειες. Από τη μία έχεις βοήθεια από την άλλη δεν έχεις την ησυχία σου. Κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις. Προσωπικά προτιμώ μακριά και αγαπημένοι αλλά δεν είναι πάντα εφικτό.

 

Σκέψου όμως πως θα ήταν αν κοντά οι γονείς σου και όχι τα πεθερικά σου. Θα σε εκνεύριζε όλο αυτό ή αντιθέτως θα ήσουν και εσύ όλο πήγαινε έλα? Αν είχε παραγίνει το κακό με τους γονείς σου θα τους το έλεγες και πώς? Κάτι ανάλογο κάνε με τα πεθερικά σου. Ξέρω δεν είναι το ίδιο με τους γονείς σου αλλά επειδή λες ότι είναι καλή η πεθερά σου και την αγαπάς καλό είναι να είσαι ειλικρινής μαζί της (με ευγένεια πάντα).

 

Επίσης θα μπορούσατε να συνεννοηθείτε με τον άντρα σου και αντί να έρχονται αυτοί κάθε μέρα, να πηγαίνει ο άντρας σου λίγο με το παιδί χωρίς εσένα και ίσως κάποιες φορές να το αφήνει για καμία ώρα εκεί και να πηγαίνει να το παίρνει. Θα είναι ευκαιρία και για σένα να κάνεις λίγα πράγματα για τον εαυτό σου ή να κάτσετε λίγο με τον άντρα σου μόνοι σας.

 

Από την άλλη αν δε θες κάθε μέρα το παιδί να είναι 1-2 ώρες με τους παππούδες χωρίς λόγο εκτός από την ανάγκη τους να το δούνε, είναι δικαίωμά σου. Το βλέπω όμως δύσκολο να γίνεται πρακτικά αφού μένουν τόσο κοντά. Πάντως να ξέρεις ότι όλη αυτή η τρέλα των παπουδογιαγιάδων περνάει σταδιακά όσο μεγαλώνει το παιδί. Όσο πιο μωρό είναι τόσο περισσότερο το αποζητάνε, να μη σου πω το διεκδικούνε κιόλας (κακώς κατά την άποψή μου). Μετά που μεγαλώνει και θέλει κυνηγητό το ξανασκέφτονται. Καλά μετά τα 5 - 6 που θα γίνει ταλιμπάν και θα αρχίζει να βγάζει και γλώσσα, να μη σου πω ότι θα παρακαλάς να στο κρατάνε!

 

Η μαμά μου δεν ζει και ο πατέρας μου μένει σε άλλη πόλη μακριά, αλλά ακόμα και απέναντι μου να έμενε και να ερχότανε κάθε μέρα σε μένα, θα του το έκοβα από την πρώτη βδομάδα, εκτός αυτού ο πατέρας μου είναι πολύ διακριτικός, ακόμα και που μένει κοντά στο σπίτι του αδερφού μου (που και εκείνος έχει παιδί), πηγαίνει μόνο όταν τον φωνάζουν. 

Έχεις μεγάλο δίκαιο σε αυτό που γράφεις, πως όταν μεγαλώσει το παιδί δεν θα το θέλουνε κάθε μέρα, γιατί και τώρα καμιά φορά που το παίρνουνε και εγώ μένω σπίτι μου να κάνω καμιά δουλειά, μετά από κάνα μισάωρο με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε ότι το μωρό γκρινιάζει και ότι θα μου το φέρουν πίσω μήπως θέλει να κοιμηθεί (γιατί η δικιά μου είναι και ζωηρή). Οπότε πιστεύω όταν θα αρχίσει να περπατάει και θα κουράζονται να τρέχουν από πίσω της, δεν θα θέλουν να την παίρνουν κάθε μέρα.

Ευχαριστώ για την συμβουλή σου!