Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Οικογενειακο προβλημα με παθολογικη ζηλια


Sentir...natureza

Recommended Posts

Εχθες το βραδυ ηταν ενα απο τα βραδια που επεσα απο τα συννεφα και προβληματιστηκα ιδιαιτερως με προσωπα του οικογενειακου μου περιβαλλοντος που αντιμετωπιζουν δυσκολες καταστασεις στην ζωη τους και δεν ειχε παρει κανεις χαμπαρι τιποτα. Προκειται για την οικογενεια του ετεροθαλη αδερφου του αντρα μου, με τον οποιο εχουνε μεγαλη διαφορα 11 ετων, αλλα ηταν σαν πατερας στον αντρα μου, εχουν αρκετα στενη σχεση, παρ'ολο που βρισκονται μια φορα τον χρονο επειδη μενουν στο εξωτερικο τα τελευταια 8 χρονια. Λογω της πολυχρονης σχεσης με τον συζυγο μου (ειμαστε μαζι σχεδον 13 χρονια) γνωριζω κι εγω πολυ καλα τον αδερφο του, την γυναικα του και τα δυο αγορια που βρισκονται στην εφηβεια. 

Εχθες το βραδυ μετα απο μια μεγαλη συζητηση με την γυναικα του μου εκανε γνωστο οτι την ζηλευει τοσο πολυ που ακομη κι οταν παει στο σουπερ μαρκετ να ψωνισει, θα την παρει σιγουρα 2-3 τηλεφωνα να δει που βρισκεται. Φυσικα εχει τον πληρη ελεγχο στο τι θα φορεσει, ακομη κι οταν παει στην δουλεια (εργατρια σε εργοστασιο) μπορει να της κανει σκηνη. Αν μιλησει σε αγνωστους (επειδη πχ περιμενει να ερθει ο αντρας της) γινεται χαμος. Μου ανεφερε διαφορα περιστατικα που εγιναν πριν πολλα χρονια (ακομη κι οταν ηταν εγκυος στο πρωτο της παιδι, που μετα απο καυγα ειχε πονους στην κοιλια και μια αιμορραγια), αλλα και σκηνικα που εγιναν προσφατα (τα τελευταια 2 χρονια), στα οποια πηρε θεση και ο μεγαλος γιος. Δεν θα ηθελα να επεκταθω σε λεπτομερειες, καθως δεν γνωριζω πως θα εξελιχθει το θεμα κι αν καποτε καταληξουν δικαστικα.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τοσα χρονια δεν ειχαμε αντιληφθει τιποτα. Με λιγα λογια ειναι ενας εξωστρεφης ανθρωπος, με χιουμορ, που δειχνει να αγαπαει την γυναικα του αλλα με τιποτα δεν φαινεται οτι εχει τετοια κομπλεξ. Ξεραμε οτι ειναι λιγο "παλαιων αρχων", αφου θεωρει οτι ο αντρας εχει παντα τον πρωτο λογο και αν μιλαει σοβαρα ολοι πρεπει να το βουλωνουν, αλλα δεν ξεραμε οτι η γυναικα του ζει υπο τετοιο καθεστως καταπιεσης. Την ρωτησα εστω αν μπορει να βγει για εναν καφε με την αδερφη της (ουτε καν με φιλη-αν εχει φιλες), για δυο ωρες και μου το απεκλεισε κατηγορηματικα. Εγω σημερα το συζητησα με τον αντρα μου, ο οποιος επισης επεσε απο τα συννεφα και δεν θελει να τον αφησει να γυρισει στο εξωτερικο (φευγει σε 2 μερες) χωρις να του μιλησει. Εγω φυσικα, επειδη δεν θελω να εκθεσω την γυναικα του, αλλα και επειδη δεν ξερω πως θα αντιδρασει ο κουνιαδος μου του ειπα να μην κανει καμια κινηση αν δεν μιλησω μαζι της. Η ιδια φυσικα αντιλαμβανεται το μεγεθος της καταστασης, ακομη και ο μεγαλος ο γιος (17 χρ) ο οποιος ηταν παρων στην συζητηση την υποστηριζε και στρεφοταν εναντιον του πατερα του για τις πραξεις του και την σταση του. Αλλα φαινεται οτι δεν μπορει να ξεφυγει προς το παρον κι εγω δεν εθεσα ζητημα χωρισμου επειδη ηταν μπροστα ο γιος, αλλα νομιζω οτι δεν εχει χωρισει ακομη λογω των παιδιων. Παρ'ολα αυτα η ιδια μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα αντεξει να ειναι μαζι του μεχρι τα γεραματα και ηδη λυπαται για τα χρονια που εχει ζησει ετσι. Δεν μπορει να συζητησει σοβαρα μαζι του, διοτι πεισμωνει και αρχιζει τα "αντριλικια". Επισης, μου ειπε οτι ξερει οτι εχει αδικο αλλα δεν το παραδεχεται.

Σημερα το πρωι (κοιμηθηκαν στο σπιτι μας το βραδυ) βρηκα ευκαιρια πανω σε ενα σχολιο του (εξεφρασε μια επιθυμια για μια γυναικα) και του εθεσα το ερωτημα αν θα ηταν κι αυτος τοσο ανετος οσο η γυναικα αν ελεγε κι η ιδια τετοια λογια. Αλλαξε θεμα, του ειπα οτι υπεκφευγει και συνεχισε να λεει άλλα, κοιτωντας με ομως με ενα ελαφρυ χαμογελο σαν να παραδεχοταν οτι δεν θα ηταν τοσο ανετος τελικα.

Το θεμα μου ειναι τί μπορουμε να κανουμε εμεις για να βοηθησουμε. Σκεφτηκα αν βρω ευκαιρια να μιλησω με την κουνιαδα μου και να της πω οτι μιλησα με τον αντρα μου και θελει να του μιλησει. Αν η ιδια ειναι θετικη και δεν την νοιαζει αν μαθει αυτος οτι εγινε τετοια συζητηση τοτε θα μιλησουν τα αδερφια και θα δουμε πως θα εξελιχθει. Διαφορετικα, τι αλλο μπορουμε να κανουμε, εκτος απο το να πεταξει ο αντρας μου καποιο τυχαιο σχολιο, ωστε να αρχισει την συζητηση; Αλλα και παλι, σ'αυτην την περιπτωση θελει πολυ λεπτους χειρισμους για να μην αντιληφθει ο αδερφος του οτι του απευθυνεται προσωπικα γνωριζοντας καταστασεις. Ο αντρας μου ειναι αισιοδοξος οτι αν του μιλησει μπορει να αλλαξει, αλλα μετα απο τοσα χρονια γαμου με ζηλια ειναι δυνατον μια συζητηση να αλλαξει τον ανθρωπο; Εγω δεν το πιστευω, αλλα τουλαχιστον θα εχει γινει μια προσπαθεια και η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.

 

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Ακόμη κ αν η κουνιάδα σου είναι θετική στο να του μιλήσει ο άντρας σου θεωρώ ότι δε θα βγει σε καλό, εφόσον είναι τόσο ξεροκέφαλος κ με τέτοιες ιδέες δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι κ μάλιστα πιστευω ότι ακόμη κ να φανεί πως παραδέχεται κάποια πράγματα, όταν μείνουν οι δυο τους πολύ φοβάμαι οτι θα της επιτεθεί που σου μίλησε κ θα έχει μεγαλύτερο πρβλ η ίδια κ η σχέση τους, μη γίνουν τα πράγματα κ χειροτερα. Λογικά όμως δε θα είναι θετική κ αυτό γιατί τον φοβάται. Σίγουρα δε γνωρίζετε σκηνικά που μπορεί να έχουν διαδραματιστεί καθόλη την πολύχρονη συμβίωση τους. Θεωρώ ότι το παν είναι η συννυφαδα σου να συνειδητοποιήσει ότι δεν της αρέσει η ζωή που ζει μαζί του κ να αποφασίσει αν θέλει να κάνει κάτι για να το αλλαξει. Προφανώς, για να μην έχει κάνει τόσα χρόνια κ να έχει αποδεχτεί σιωπηλά την όλη κατάσταση είναι ενδεικτικό της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει τόσο τον άντρα της όσο κ την πιθανή επερχόμενη μοναξιά που ακολουθεί ένα διαζύγιο, ειδικά όταν διαμένεις στο εξωτερικό, που η οικογένεια σου λαμβάνει διαστάσεις πυλώνα της ζωής σου .

Δε διαφωνώ με το ότι θέλετε να βοηθήσετε κ πιθανώς, μιλώντας με δικά του άτομα να καταλάβει καποια λάθη στη συμπεριφορά του αλλά ακόμη κ αν αλλάξει θα είναι προσωρινά. Δυστυχώς, ο χαρακτήρας του ανθρωπου δεν αλλάζει σε τόσο βάθος κ ειδικά σε τέτοια ηλικία. 

Όταν σε μια σχέση ζεις υπό το καθεστώς φόβου κ καταπίεσης σου γίνεται βίωμα κ νομίζεις ότι δεν μπορείς να ζήσεις διαφορετικά, σου φαίνεται έως κ φυσιολογικό. Θα επιμείνω ότι πρέπει η ίδια να πάρει τις αποφάσεις, ίσως έχει ήδη αρχίσει κ ανοίγοντας την καρδιά της σε σένα ψάχνει ένα τρόπο να δει αν έχει κάποιο στήριγμα σε όλο αυτό. Αν χωρίσει τι θα κάνει; Θα γυρίσει πίσω; Λες ότι εργάζεται εκεί αλλά αν χωρίσουν που θα πάει; Θα παραμείνει έξω; Με τα παιδιά τι θα γίνει; Αν γυρίσει Ελλάδα, έχει συγγενείς να τη βοηθήσουν; Οικονομικά πως θα ανταπεξέλθει; Ο μισθός του κουνιάδου σου είναι το βασικό εισόδημα της οικογένειας; 

Επίσης, είσαι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Δηλαδή, συμβαίνουν όντως έτσι τα πράγματα ή υποβόσκει κάτι άλλο κ σου μίλησε τωρα; Ο γιος της επιβεβαιώνει αλλά είναι σε θέση να γνωρίζει πλήρως τι συμβαίνει μεταξύ των γονιών του ή ακούει μόνο τη μια πλευρά; Τα αγόρια συνήθως είναι πολύ δεμένα με τη μητέρα τους κ πολλές φορές γιγαντώνουν κάποιες συμπεριφορές του πατέρα απέναντι της που μετά το ζευγάρι τις ξεπερνά κ ξαναβρίσκει τις ισορροπίες του ενώ στα μάτια του παιδιού έχει καταγραφεί μια μείωση κ αδικία προς τη μαμά. 

Επεξεργάστηκαν by Lenia16
Link to comment
Share on other sites

@Sentir...natureza Με κάθε σεβασμό γνώμη μου είναι να μην ανακατευτειτε καθόλου. Αρχικά είναι ένα θέμα πολύ λεπτό και μάλλον η κοπέλα ήθελε να το πει κάπου για να ξαλαφρωσει. Επιπλέον ο άνθρωπος γενικά δεν αλλάζει έτσι εύκολα οπότε ότι κουβέντα και να κάνει ο άντρας σου μάλλον θα εκθέσει την κοπέλα και δε θα φέρει αποτέλεσμα,ασε που προσωπικά πιστεύω ότι θα γίνουν και χειρότερα τα πράγματα..

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 58 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Εχθες το βραδυ ηταν ενα απο τα βραδια που επεσα απο τα συννεφα και προβληματιστηκα ιδιαιτερως με προσωπα του οικογενειακου μου περιβαλλοντος που αντιμετωπιζουν δυσκολες καταστασεις στην ζωη τους και δεν ειχε παρει κανεις χαμπαρι τιποτα. Προκειται για την οικογενεια του ετεροθαλη αδερφου του αντρα μου, με τον οποιο εχουνε μεγαλη διαφορα 11 ετων, αλλα ηταν σαν πατερας στον αντρα μου, εχουν αρκετα στενη σχεση, παρ'ολο που βρισκονται μια φορα τον χρονο επειδη μενουν στο εξωτερικο τα τελευταια 8 χρονια. Λογω της πολυχρονης σχεσης με τον συζυγο μου (ειμαστε μαζι σχεδον 13 χρονια) γνωριζω κι εγω πολυ καλα τον αδερφο του, την γυναικα του και τα δυο αγορια που βρισκονται στην εφηβεια. 

Εχθες το βραδυ μετα απο μια μεγαλη συζητηση με την γυναικα του μου εκανε γνωστο οτι την ζηλευει τοσο πολυ που ακομη κι οταν παει στο σουπερ μαρκετ να ψωνισει, θα την παρει σιγουρα 2-3 τηλεφωνα να δει που βρισκεται. Φυσικα εχει τον πληρη ελεγχο στο τι θα φορεσει, ακομη κι οταν παει στην δουλεια (εργατρια σε εργοστασιο) μπορει να της κανει σκηνη. Αν μιλησει σε αγνωστους (επειδη πχ περιμενει να ερθει ο αντρας της) γινεται χαμος. Μου ανεφερε διαφορα περιστατικα που εγιναν πριν πολλα χρονια (ακομη κι οταν ηταν εγκυος στο πρωτο της παιδι, που μετα απο καυγα ειχε πονους στην κοιλια και μια αιμορραγια), αλλα και σκηνικα που εγιναν προσφατα (τα τελευταια 2 χρονια), στα οποια πηρε θεση και ο μεγαλος γιος. Δεν θα ηθελα να επεκταθω σε λεπτομερειες, καθως δεν γνωριζω πως θα εξελιχθει το θεμα κι αν καποτε καταληξουν δικαστικα.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τοσα χρονια δεν ειχαμε αντιληφθει τιποτα. Με λιγα λογια ειναι ενας εξωστρεφης ανθρωπος, με χιουμορ, που δειχνει να αγαπαει την γυναικα του αλλα με τιποτα δεν φαινεται οτι εχει τετοια κομπλεξ. Ξεραμε οτι ειναι λιγο "παλαιων αρχων", αφου θεωρει οτι ο αντρας εχει παντα τον πρωτο λογο και αν μιλαει σοβαρα ολοι πρεπει να το βουλωνουν, αλλα δεν ξεραμε οτι η γυναικα του ζει υπο τετοιο καθεστως καταπιεσης. Την ρωτησα εστω αν μπορει να βγει για εναν καφε με την αδερφη της (ουτε καν με φιλη-αν εχει φιλες), για δυο ωρες και μου το απεκλεισε κατηγορηματικα. Εγω σημερα το συζητησα με τον αντρα μου, ο οποιος επισης επεσε απο τα συννεφα και δεν θελει να τον αφησει να γυρισει στο εξωτερικο (φευγει σε 2 μερες) χωρις να του μιλησει. Εγω φυσικα, επειδη δεν θελω να εκθεσω την γυναικα του, αλλα και επειδη δεν ξερω πως θα αντιδρασει ο κουνιαδος μου του ειπα να μην κανει καμια κινηση αν δεν μιλησω μαζι της. Η ιδια φυσικα αντιλαμβανεται το μεγεθος της καταστασης, ακομη και ο μεγαλος ο γιος (17 χρ) ο οποιος ηταν παρων στην συζητηση την υποστηριζε και στρεφοταν εναντιον του πατερα του για τις πραξεις του και την σταση του. Αλλα φαινεται οτι δεν μπορει να ξεφυγει προς το παρον κι εγω δεν εθεσα ζητημα χωρισμου επειδη ηταν μπροστα ο γιος, αλλα νομιζω οτι δεν εχει χωρισει ακομη λογω των παιδιων. Παρ'ολα αυτα η ιδια μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα αντεξει να ειναι μαζι του μεχρι τα γεραματα και ηδη λυπαται για τα χρονια που εχει ζησει ετσι. Δεν μπορει να συζητησει σοβαρα μαζι του, διοτι πεισμωνει και αρχιζει τα "αντριλικια". Επισης, μου ειπε οτι ξερει οτι εχει αδικο αλλα δεν το παραδεχεται.

Σημερα το πρωι (κοιμηθηκαν στο σπιτι μας το βραδυ) βρηκα ευκαιρια πανω σε ενα σχολιο του (εξεφρασε μια επιθυμια για μια γυναικα) και του εθεσα το ερωτημα αν θα ηταν κι αυτος τοσο ανετος οσο η γυναικα αν ελεγε κι η ιδια τετοια λογια. Αλλαξε θεμα, του ειπα οτι υπεκφευγει και συνεχισε να λεει άλλα, κοιτωντας με ομως με ενα ελαφρυ χαμογελο σαν να παραδεχοταν οτι δεν θα ηταν τοσο ανετος τελικα.

Το θεμα μου ειναι τί μπορουμε να κανουμε εμεις για να βοηθησουμε. Σκεφτηκα αν βρω ευκαιρια να μιλησω με την κουνιαδα μου και να της πω οτι μιλησα με τον αντρα μου και θελει να του μιλησει. Αν η ιδια ειναι θετικη και δεν την νοιαζει αν μαθει αυτος οτι εγινε τετοια συζητηση τοτε θα μιλησουν τα αδερφια και θα δουμε πως θα εξελιχθει. Διαφορετικα, τι αλλο μπορουμε να κανουμε, εκτος απο το να πεταξει ο αντρας μου καποιο τυχαιο σχολιο, ωστε να αρχισει την συζητηση; Αλλα και παλι, σ'αυτην την περιπτωση θελει πολυ λεπτους χειρισμους για να μην αντιληφθει ο αδερφος του οτι του απευθυνεται προσωπικα γνωριζοντας καταστασεις. Ο αντρας μου ειναι αισιοδοξος οτι αν του μιλησει μπορει να αλλαξει, αλλα μετα απο τοσα χρονια γαμου με ζηλια ειναι δυνατον μια συζητηση να αλλαξει τον ανθρωπο; Εγω δεν το πιστευω, αλλα τουλαχιστον θα εχει γινει μια προσπαθεια και η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.

 

πραγματικα πιστευεις οτι τετοιοι ανθρωποι αν τους μιλησεις αλλαζουν? 

νομιζω οτι ειναι ανωφελο ο αντρας σου να ανοιξει την οποιαδηποτε κουβεντα οτι κ να του πει μια συμπεριφορα χρονων δεν αλλαζει επειδη σου μιλησε ο αδερφος σου.... επισης ειναι αδυνατο να παραδεχτει οτι τα κανει αυτα στην οικογενεια του.  εδω δεν ακουει την γυναικα του κ τα παιδια του τοσα χρονια θα ακουσει εσας???

εγω σαν την μονη λυση που βλεπω για βοηθεια ειναι να μιλησεις στην γυναικα του κ να της πεις οτι θα την βοηθησεις να το λυσει το θεμα αμεσα οπως αυτη επιθυμει... 

δηλαδη βοηθεια εμπρακτη αν θελει να μην γυρισει πισω να την βοηθησεις να μεινει καπου.

αν θελει να του μιλησει εξω απτα δοντια κ να το λυσουν το θεμα να ειστε καπου κοντα ωστε να επεμβετε αν τυχον φοβαται καταστασεις. 

βρες λυσεις για την γυναικα του αμεσα αυτη τη βοηθεια να προσφερεις μιλησε της κ πες της οτι κ εσυ κ ο αντρας σου θα την στηριξε τε. 

 

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω στο να μην πάρεις θέση , τουλάχιστον ξεκάθαρη. Πρώτον γιατί θα βρεθείς μπλεγμενη και δεύτερον γιατί πέραν της έκθεσης της κουνιάδας σου δεν ξέρεις τι συνέπειες μπορεί να έχει από τον σύζυγό της. Ο άντρας σου με το θάρρος του αδερφού ίσως έλεγε κάτι αν είχε ένα προφανές από το ζευγάρι δικαίωμα. 

Εκείνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμβουλεύσεις την γυναίκα να στραφεί σε βοήθεια άμεσα για κακοποίηση. 

Η άλλη λύση είναι να ρωτήσεις ευθέως την κουνιάδα σου αν επιθυμεί να πάρετε θέση (τουλάχιστον ο άντρας σου) και να γνωστοποιηθεί ότι είστε ενημεροι της καταστασης. Αν σας δώσει το οκ ,τότε μιλάτε ξεκάθαρα όπως είπες.

Ελπίδες πάντως αλλαγής σε χρόνιες συμπεριφορες δεν δίνω πολλές. Η παθολογική ζήλεια είναι σαν ανίατη αρρώστια.

Η γυναίκα αν είναι θύμα βίας λεκτικής πρέπει να κάνει στην άκρη συναισθήματα και να προχωρήσει σε διαζύγιο. Τα παιδιά πληγώνονται περισσότερο όντας θεατές.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 16 λεπτά , Dust pink είπε:

Θα συμφωνήσω στο να μην πάρεις θέση , τουλάχιστον ξεκάθαρη. Πρώτον γιατί θα βρεθείς μπλεγμενη και δεύτερον γιατί πέραν της έκθεσης της κουνιάδας σου δεν ξέρεις τι συνέπειες μπορεί να έχει από τον σύζυγό της. Ο άντρας σου με το θάρρος του αδερφού ίσως έλεγε κάτι αν είχε ένα προφανές από το ζευγάρι δικαίωμα. 

Εκείνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμβουλεύσεις την γυναίκα να στραφεί σε βοήθεια άμεσα για κακοποίηση. 

Η άλλη λύση είναι να ρωτήσεις ευθέως την κουνιάδα σου αν επιθυμεί να πάρετε θέση (τουλάχιστον ο άντρας σου) και να γνωστοποιηθεί ότι είστε ενημεροι της καταστασης. Αν σας δώσει το οκ ,τότε μιλάτε ξεκάθαρα.

Ελπίδες πάντως αλλαγής σε χρόνιες συμπεριφορες δεν δίνω πολλές. Η παθολογική ζήλεια είναι σαν ανίατη αρρώστια.

Συνήθως τα άτομα που βιωνουν την κακοποίηση -γιατι όντως περί αυτού προκειται- τη θεωρούν ως κάτι το φυσιολογικό κ γίνεται κομμάτι της ζωής τους. Θέλει πολύ μεγάλη δύναμη πρώτα να το συνειδητοποιησεις, μετά να αποδεχθεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια κ τελος, να τη ζητήσεις. Οι άνθρωποι φεύγουν για το εξωτερικό όπου θα είναι κ πάλι μόνη της. Έως αδύνατον το θεωρώ να γίνει κάτι εκεί. Αν όντως συμβαινουν έτσι τα πράγματα, το ότι το συζήτησε μετά από μια εικοσαετία σχεδόν, είναι κραυγή βοήθειας. Δεν μπορείς να μείνεις άπραγος όταν αφορά την οικογένεια σου. Συμφωνώ με την κεκκαλυμενη εμπλοκή πάντως γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκεις μόνο τον μπελά σου. Βέβαια δε γνωρίζουμε πόσο στενή σχέση υπάρχει. Διαφωνώ πάντως λίγο με το έξω απτό σπίτι μου κ όπου θέλει ας είναι.

Επεξεργάστηκαν by Lenia16
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 18 λεπτά , Lenia16 είπε:

Συνήθως τα άτομα που βιωνουν την κακοποίηση -γιατι όντως περί αυτού προκειται- τη θεωρούν ως κάτι το φυσιολογικό κ γίνεται κομμάτι της ζωής τους. Θέλει πολύ μεγάλη δύναμη πρώτα να το συνειδητοποιησεις, μετά να αποδεχθεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια κ τελος, να τη ζητήσεις. Οι άνθρωποι φεύγουν για το εξωτερικό όπου θα είναι κ πάλι μόνη της. Έως αδύνατον το θεωρώ να γίνει κάτι εκεί. Αν όντως συμβαινουν έτσι τα πράγματα, το ότι το συζήτησε μετά από μια εικοσαετία σχεδόν, είναι κραυγή βοήθειας. Δεν μπορείς να μείνεις άπραγος όταν φορά την οικογένεια σου.

Η θεματοθετρια άκουσε την μια πλευρά. Ισχύουν έτσι τα πράγματα; Σε μεγάλο ποσοστό μάλλον ισχύουν. 

Κατεύθυνση στην γυναίκα προτείνα να δώσει. Η ίδια θα πρέπει να πάρει αποφάσεις.

Μη γνωρίζοντας σκηνικά και καταστάσεις είναι λεπτό θέμα ακόμη και για οικογένεια ξαφνικά να επιτεθουν στον αδερφό του συζύγου. Και αν το κάνουν ,θα παραδεχθεί κάτι;; Μήπως η κουνιάδα βρει χειροτερο μπελά έτσι; 

Κραυγή βοήθειας και αγανάκτησης είναι αλλά πέρα από συμβουλευτική όταν σου βάζουν (αν της βάλουν) πάγο δεν μπορείς να εισέλθει σε περαιτέρω οικογένειακα. Η παθολογική ζήλεια φέρνει και ακραία συμπεριφορά προς όλους όσους τη θίγουν. Δεν το λέμε με την λογική του δεν με νοιάζει αλλά με την λογική της προστασίας.

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Dust pink είπε:

Η θεματοθετρια άκουσε την μια πλευρά. Ισχύουν έτσι τα πράγματα; Σε μεγάλο ποσοστό μάλλον ισχύουν. 

Κατεύθυνση στην γυναίκα προτείνα να δώσει. Η ίδια θα πρέπει να πάρει αποφάσεις.

Μη γνωρίζοντας σκηνικά και καταστάσεις είναι λεπτό θέμα ακόμη και για οικογένεια ξαφνικά να επιτεθουν στον αδερφό του συζύγου. Και αν το κάνουν ,θα παραδεχθεί κάτι;; Μήπως η κουνιάδα βρει χειροτερο μπελά έτσι; 

Κραυγή βοήθειας και αγανάκτησης είναι αλλά πέρα από συμβουλευτική όταν σου βάζουν (αν της βάλουν) πάγο δεν μπορείς να εισέλθει σε περαιτέρω οικογένειακα. Η παθολογική ζήλεια φέρνει και ακραία συμπεριφορά προς όλους όσους τη θίγουν. Δεν το λέμε με την λογική του δεν με νοιάζει αλλά με την λογική της προστασίας.

Δε νομίζω ότι εξαρχής μίλησε κανείς για επίθεση κ νομίζω ήμουν η πρώτη που ανέφερα την (μεγάλη) πιθανότητα να βρει μπελά η κοπέλα. Βασικά, συμφωνώ εν μέρει με τη @ninaki80 απλά παίζει μεγάλο ρόλο τι θέση θέλει να πάρει ο άντρας της @Sentir...natureza στο όλο θέμα. Είναι πολύ δυσκολο να υποστηρίξει έμπρακτα την κοπέλα γιατί θα έρθει σε σύγκρουση με τον αδερφό του. Αν έμεναν κοντά θα ήταν πιο εύκολη η ψυχολογική στήριξη στη γυναικα χωρίς ρηξη, υπό αυτές τις συνθήκες πραγματικά μου φαίνεται αδύνατον.

Επεξεργάστηκαν by Lenia16
Link to comment
Share on other sites

Κατ'αρχην ευχαριστω για τις απαντησεις. Το θεμα ειναι περιπλοκο γι'αυτο το κυριο μελημα μου αυτη τη στιγμη ειναι να μιλησω με την συννυφαδα μου, για να καταλαβω τις προθεσεις της. Μονο που μου ανοιξε την καρδια της και μου ειπε τοσα προσωπικα τους σκηνικα θεωρω οτι ειναι σαν να μου ζηταει να δρασω. Αλλα προς το παρον, οπως εγραψα θεωρω οτι ειναι δυσκολο να ξεφυγει, καθως οπως εγραψε και η @Lenia16 στο εξωτερικο ειναι δυσκολο να γινει κατι, αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να μεινει στην Ελλαδα και να παρατησει τα παιδια εξω. Βεβαια, μενει και η αδερφη της με την οικογενεια της στο εξωτερικο κοντα τους οποτε σιγουρα θα εχει ενα στηριγμα αν χρειαστει, αλλα θεωρω οτι προς το παρον ειναι σχεδον αδυνατον να αλλαξει κατι, αλλα αν δεν της μιλησω μονες μας (γιατι οπως ειπα δεν μπορουσα να επεκταθω λογω του γιου) δεν μπορω να πραξω τιποτα. 

Καταλαβαινω αυτο που λετε οτι δεν θα αλλαξει τιποτα και να του μιλησουμε, κι εγω θεωρω οτι δυσκολα αλλαζει ο ανθρωπος με μια συζητηση, αλλα νιωθουμε οτι δεν μπορουμε να μεινουμε απραγοι, ειδικα ο αντρας μου που εχει θυμωσει μαζι του, εχει στεναχωρηθει τοσο για την νυφη του και δεν μπορει να μεινει με σταρωμενα τα χερια. Απο την αλλη του λεω μηπως να περιμενουμε του χρονου, που θα εχουμε περισσοτερες μερες στην διαθεση μας, αλλα παρ'ολα αυτα θα μιλησω μαζι της για να δω τι σκεφτεται να κανει. Οπως το βλεπω ομως δεν θεωρω οτι θελει να πραξει προς το παρον, ισως απλα ηθελε να μου τα πει. Δηλαδη πιστευω οτι θα ειναι και αρνητικη να μιλησουμε ευθεως στον κουνιαδο μου εφοσον δεν σκεφτεται το διαζυγιο, ενω για το πλαγιοτοπικως δεν ειμαι σιγουρη, νομιζω οτι ισως ειναι πιο προθυμη, αλλα θα προσπαθησω να της μιλησω σημερα κατ'ιδιαν οταν βρεθουμε και θα ενημερωσω.

 
Link to comment
Share on other sites

9 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Εχθες το βραδυ ηταν ενα απο τα βραδια που επεσα απο τα συννεφα και προβληματιστηκα ιδιαιτερως με προσωπα του οικογενειακου μου περιβαλλοντος που αντιμετωπιζουν δυσκολες καταστασεις στην ζωη τους και δεν ειχε παρει κανεις χαμπαρι τιποτα. Προκειται για την οικογενεια του ετεροθαλη αδερφου του αντρα μου, με τον οποιο εχουνε μεγαλη διαφορα 11 ετων, αλλα ηταν σαν πατερας στον αντρα μου, εχουν αρκετα στενη σχεση, παρ'ολο που βρισκονται μια φορα τον χρονο επειδη μενουν στο εξωτερικο τα τελευταια 8 χρονια. Λογω της πολυχρονης σχεσης με τον συζυγο μου (ειμαστε μαζι σχεδον 13 χρονια) γνωριζω κι εγω πολυ καλα τον αδερφο του, την γυναικα του και τα δυο αγορια που βρισκονται στην εφηβεια. 

Εχθες το βραδυ μετα απο μια μεγαλη συζητηση με την γυναικα του μου εκανε γνωστο οτι την ζηλευει τοσο πολυ που ακομη κι οταν παει στο σουπερ μαρκετ να ψωνισει, θα την παρει σιγουρα 2-3 τηλεφωνα να δει που βρισκεται. Φυσικα εχει τον πληρη ελεγχο στο τι θα φορεσει, ακομη κι οταν παει στην δουλεια (εργατρια σε εργοστασιο) μπορει να της κανει σκηνη. Αν μιλησει σε αγνωστους (επειδη πχ περιμενει να ερθει ο αντρας της) γινεται χαμος. Μου ανεφερε διαφορα περιστατικα που εγιναν πριν πολλα χρονια (ακομη κι οταν ηταν εγκυος στο πρωτο της παιδι, που μετα απο καυγα ειχε πονους στην κοιλια και μια αιμορραγια), αλλα και σκηνικα που εγιναν προσφατα (τα τελευταια 2 χρονια), στα οποια πηρε θεση και ο μεγαλος γιος. Δεν θα ηθελα να επεκταθω σε λεπτομερειες, καθως δεν γνωριζω πως θα εξελιχθει το θεμα κι αν καποτε καταληξουν δικαστικα.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τοσα χρονια δεν ειχαμε αντιληφθει τιποτα. Με λιγα λογια ειναι ενας εξωστρεφης ανθρωπος, με χιουμορ, που δειχνει να αγαπαει την γυναικα του αλλα με τιποτα δεν φαινεται οτι εχει τετοια κομπλεξ. Ξεραμε οτι ειναι λιγο "παλαιων αρχων", αφου θεωρει οτι ο αντρας εχει παντα τον πρωτο λογο και αν μιλαει σοβαρα ολοι πρεπει να το βουλωνουν, αλλα δεν ξεραμε οτι η γυναικα του ζει υπο τετοιο καθεστως καταπιεσης. Την ρωτησα εστω αν μπορει να βγει για εναν καφε με την αδερφη της (ουτε καν με φιλη-αν εχει φιλες), για δυο ωρες και μου το απεκλεισε κατηγορηματικα. Εγω σημερα το συζητησα με τον αντρα μου, ο οποιος επισης επεσε απο τα συννεφα και δεν θελει να τον αφησει να γυρισει στο εξωτερικο (φευγει σε 2 μερες) χωρις να του μιλησει. Εγω φυσικα, επειδη δεν θελω να εκθεσω την γυναικα του, αλλα και επειδη δεν ξερω πως θα αντιδρασει ο κουνιαδος μου του ειπα να μην κανει καμια κινηση αν δεν μιλησω μαζι της. Η ιδια φυσικα αντιλαμβανεται το μεγεθος της καταστασης, ακομη και ο μεγαλος ο γιος (17 χρ) ο οποιος ηταν παρων στην συζητηση την υποστηριζε και στρεφοταν εναντιον του πατερα του για τις πραξεις του και την σταση του. Αλλα φαινεται οτι δεν μπορει να ξεφυγει προς το παρον κι εγω δεν εθεσα ζητημα χωρισμου επειδη ηταν μπροστα ο γιος, αλλα νομιζω οτι δεν εχει χωρισει ακομη λογω των παιδιων. Παρ'ολα αυτα η ιδια μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα αντεξει να ειναι μαζι του μεχρι τα γεραματα και ηδη λυπαται για τα χρονια που εχει ζησει ετσι. Δεν μπορει να συζητησει σοβαρα μαζι του, διοτι πεισμωνει και αρχιζει τα "αντριλικια". Επισης, μου ειπε οτι ξερει οτι εχει αδικο αλλα δεν το παραδεχεται.

Σημερα το πρωι (κοιμηθηκαν στο σπιτι μας το βραδυ) βρηκα ευκαιρια πανω σε ενα σχολιο του (εξεφρασε μια επιθυμια για μια γυναικα) και του εθεσα το ερωτημα αν θα ηταν κι αυτος τοσο ανετος οσο η γυναικα αν ελεγε κι η ιδια τετοια λογια. Αλλαξε θεμα, του ειπα οτι υπεκφευγει και συνεχισε να λεει άλλα, κοιτωντας με ομως με ενα ελαφρυ χαμογελο σαν να παραδεχοταν οτι δεν θα ηταν τοσο ανετος τελικα.

Το θεμα μου ειναι τί μπορουμε να κανουμε εμεις για να βοηθησουμε. Σκεφτηκα αν βρω ευκαιρια να μιλησω με την κουνιαδα μου και να της πω οτι μιλησα με τον αντρα μου και θελει να του μιλησει. Αν η ιδια ειναι θετικη και δεν την νοιαζει αν μαθει αυτος οτι εγινε τετοια συζητηση τοτε θα μιλησουν τα αδερφια και θα δουμε πως θα εξελιχθει. Διαφορετικα, τι αλλο μπορουμε να κανουμε, εκτος απο το να πεταξει ο αντρας μου καποιο τυχαιο σχολιο, ωστε να αρχισει την συζητηση; Αλλα και παλι, σ'αυτην την περιπτωση θελει πολυ λεπτους χειρισμους για να μην αντιληφθει ο αδερφος του οτι του απευθυνεται προσωπικα γνωριζοντας καταστασεις. Ο αντρας μου ειναι αισιοδοξος οτι αν του μιλησει μπορει να αλλαξει, αλλα μετα απο τοσα χρονια γαμου με ζηλια ειναι δυνατον μια συζητηση να αλλαξει τον ανθρωπο; Εγω δεν το πιστευω, αλλα τουλαχιστον θα εχει γινει μια προσπαθεια και η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.

 

 

Να λεμε τα πράγματα με το όνομα τους: δε μιλάμε για ζήλια, μιλάμε για κακοποίηση. Μπορείς να πεις στην κοπέλα (και μόνο αν το εννοείς όμως 100%) ότι θα στηρίξεις οικονομικά και ψυχικά το να φύγει. Το ότι τώρα σου μιλά, σημαίνει ότι ζητά βοήθεια. Δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι έτοιμη, αλλά σίγουρα φοβάται παραπάνω.

Δεν υπάρχουν άνθρωποι που κακοποιούν τη γυναίκα τους και θα τους μιλήσεις και θα αλλάξουν. Για παρόμοιους λόγους έχω κόψει την καλημέρα σε συγγενείς και έχω φωνάξει περιπολικό. Που δε θα βοηθήσει αν η γυναικα δεν είναι έτοιμη να το πάει μέχρι τέρμα ή αν κάπου στο μυαλό των συγγενών υπάρχει η σκέψη ότι το ζευγάρι θα τα βρει, λες και μιλάμε για ένα καβγαδάκι. Δεν υπάρχει θέμα αισιοδοξίας: θα του μιλήσετε και μετά αυτός θα τη σκοτώσει στο ξύλο. Η θα τη βοηθήσετε να φτιάξει σχέδιο εξόδου, θα τη στηρίξετε στο δικαστήριο, δε θα τη φέρετε πρόσωπο με πρόσωπο με το βασανιστή της "για χάρη των παιδιών", θα τη στηρίξετε αν του απαγγείλει κατηγορίες κλπ κλπ. 

Ξέρω ότι δε θες να το ακούσεις, αλλά δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει το θύμα και μετά να φάει στο οικογενειακό τραπέζι με το θυτη. Απλά δε γίνεται, κι είναι σαφές ότι ο άντρας σου μάλλον δεν τα βρίσκει και πολύ σοβαρά όλα αυτά. Προσωπικά, να κάτσω στο τραπέζι την Κυριακή με τον αδερφό που ήξερα ότι έχει σπάσει στο ξύλο τη γυναίκα του πριν, δεν μπορώ να το κάνω και δεν το κάνω. Για εμένα, είναι απλά συνενοχή.

Και ξαναλέω, μην το λέτε ζήλια, ούτε αντριλίκι, ούτε κανέναν άλλο ευφημισμό. Ο άνθρωπος είναι βίαιος και μιλάμε για ενδοοικογενειακή βία. Για ζωές που έχουν καταστραφεί.

Από εκεί και πέρα, δεδομένου του ότι υπάρχει γιος στην εφηβεία που φαίνεται να μη βγήκε σαν το πατέρα του, το πρόβλημα μπορεί και να πλησιάζει σε βίαιη λύση. Απλά αν και όταν κάποιος πάθει ανεπανόρθωτη σωματική ζημιά (η ψυχική έχει ήδη γίνει) όσοι ήξεραν, θα έχουν και το μερίδιο στην ευθύνη δυστυχώς.

πρίν από 3 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Κατ'αρχην ευχαριστω για τις απαντησεις. Το θεμα ειναι περιπλοκο γι'αυτο το κυριο μελημα μου αυτη τη στιγμη ειναι να μιλησω με την συννυφαδα μου, για να καταλαβω τις προθεσεις της. Μονο που μου ανοιξε την καρδια της και μου ειπε τοσα προσωπικα τους σκηνικα θεωρω οτι ειναι σαν να μου ζηταει να δρασω. Αλλα προς το παρον, οπως εγραψα θεωρω οτι ειναι δυσκολο να ξεφυγει, καθως οπως εγραψε και η @Lenia16 στο εξωτερικο ειναι δυσκολο να γινει κατι, αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να μεινει στην Ελλαδα και να παρατησει τα παιδια εξω. Βεβαια, μενει και η αδερφη της με την οικογενεια της στο εξωτερικο κοντα τους οποτε σιγουρα θα εχει ενα στηριγμα αν χρειαστει, αλλα θεωρω οτι προς το παρον ειναι σχεδον αδυνατον να αλλαξει κατι, αλλα αν δεν της μιλησω μονες μας (γιατι οπως ειπα δεν μπορουσα να επεκταθω λογω του γιου) δεν μπορω να πραξω τιποτα. 

Καταλαβαινω αυτο που λετε οτι δεν θα αλλαξει τιποτα και να του μιλησουμε, κι εγω θεωρω οτι δυσκολα αλλαζει ο ανθρωπος με μια συζητηση, αλλα νιωθουμε οτι δεν μπορουμε να μεινουμε απραγοι, ειδικα ο αντρας μου που εχει θυμωσει μαζι του, εχει στεναχωρηθει τοσο για την νυφη του και δεν μπορει να μεινει με σταρωμενα τα χερια. Απο την αλλη του λεω μηπως να περιμενουμε του χρονου, που θα εχουμε περισσοτερες μερες στην διαθεση μας, αλλα παρ'ολα αυτα θα μιλησω μαζι της για να δω τι σκεφτεται να κανει. Οπως το βλεπω ομως δεν θεωρω οτι θελει να πραξει προς το παρον, ισως απλα ηθελε να μου τα πει. Δηλαδη πιστευω οτι θα ειναι και αρνητικη να μιλησουμε ευθεως στον κουνιαδο μου εφοσον δεν σκεφτεται το διαζυγιο, ενω για το πλαγιοτοπικως δεν ειμαι σιγουρη, νομιζω οτι ισως ειναι πιο προθυμη, αλλα θα προσπαθησω να της μιλησω σημερα κατ'ιδιαν οταν βρεθουμε και θα ενημερωσω.

 

Κοπέλα μου, αν του μιλήσετε, μόλις φύγουν η κοπέλα θα βρεθεί στο νοσοκομείο ή χειρότερα. Τι είναι αυτά που σκέφτεστε;! Είναι πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο το έργο. Δεν υπάρχουν ημίμετρα σε αυτά τα θέματα: ή τα λύνεις μία και καλή, μέχρι τέλους, αποκόβωντας το θύτη από την οικογένεια, στηρίζοντας το θύμα και εμπλέκοντας τις αρχές, ή δεν κάνεις τίποτα. Ολα τα άλλα, τα πληρώνει το θύμα επί 1000, "για να μάθει ".

8 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Ακόμη κ αν η κουνιάδα σου είναι θετική στο να του μιλήσει ο άντρας σου θεωρώ ότι δε θα βγει σε καλό, εφόσον είναι τόσο ξεροκέφαλος κ με τέτοιες ιδέες δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι κ μάλιστα πιστευω ότι ακόμη κ να φανεί πως παραδέχεται κάποια πράγματα, όταν μείνουν οι δυο τους πολύ φοβάμαι οτι θα της επιτεθεί που σου μίλησε κ θα έχει μεγαλύτερο πρβλ η ίδια κ η σχέση τους, μη γίνουν τα πράγματα κ χειροτερα. Λογικά όμως δε θα είναι θετική κ αυτό γιατί τον φοβάται. Σίγουρα δε γνωρίζετε σκηνικά που μπορεί να έχουν διαδραματιστεί καθόλη την πολύχρονη συμβίωση τους. Θεωρώ ότι το παν είναι η συννυφαδα σου να συνειδητοποιήσει ότι δεν της αρέσει η ζωή που ζει μαζί του κ να αποφασίσει αν θέλει να κάνει κάτι για να το αλλαξει. Προφανώς, για να μην έχει κάνει τόσα χρόνια κ να έχει αποδεχτεί σιωπηλά την όλη κατάσταση είναι ενδεικτικό της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει τόσο τον άντρα της όσο κ την πιθανή επερχόμενη μοναξιά που ακολουθεί ένα διαζύγιο, ειδικά όταν διαμένεις στο εξωτερικό, που η οικογένεια σου λαμβάνει διαστάσεις πυλώνα της ζωής σου .

Δε διαφωνώ με το ότι θέλετε να βοηθήσετε κ πιθανώς, μιλώντας με δικά του άτομα να καταλάβει καποια λάθη στη συμπεριφορά του αλλά ακόμη κ αν αλλάξει θα είναι προσωρινά. Δυστυχώς, ο χαρακτήρας του ανθρωπου δεν αλλάζει σε τόσο βάθος κ ειδικά σε τέτοια ηλικία. 

Όταν σε μια σχέση ζεις υπό το καθεστώς φόβου κ καταπίεσης σου γίνεται βίωμα κ νομίζεις ότι δεν μπορείς να ζήσεις διαφορετικά, σου φαίνεται έως κ φυσιολογικό. Θα επιμείνω ότι πρέπει η ίδια να πάρει τις αποφάσεις, ίσως έχει ήδη αρχίσει κ ανοίγοντας την καρδιά της σε σένα ψάχνει ένα τρόπο να δει αν έχει κάποιο στήριγμα σε όλο αυτό. Αν χωρίσει τι θα κάνει; Θα γυρίσει πίσω; Λες ότι εργάζεται εκεί αλλά αν χωρίσουν που θα πάει; Θα παραμείνει έξω; Με τα παιδιά τι θα γίνει; Αν γυρίσει Ελλάδα, έχει συγγενείς να τη βοηθήσουν; Οικονομικά πως θα ανταπεξέλθει; Ο μισθός του κουνιάδου σου είναι το βασικό εισόδημα της οικογένειας; 

Επίσης, είσαι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Δηλαδή, συμβαίνουν όντως έτσι τα πράγματα ή υποβόσκει κάτι άλλο κ σου μίλησε τωρα; Ο γιος της επιβεβαιώνει αλλά είναι σε θέση να γνωρίζει πλήρως τι συμβαίνει μεταξύ των γονιών του ή ακούει μόνο τη μια πλευρά; Τα αγόρια συνήθως είναι πολύ δεμένα με τη μητέρα τους κ πολλές φορές γιγαντώνουν κάποιες συμπεριφορές του πατέρα απέναντι της που μετά το ζευγάρι τις ξεπερνά κ ξαναβρίσκει τις ισορροπίες του ενώ στα μάτια του παιδιού έχει καταγραφεί μια μείωση κ αδικία προς τη μαμά. 

 

Τα αγόρια συνήθως βγαίνουν ακριβώς σαν το πατέρα τους, ή έχουν και αυτά γίνει θύματα και θα πάρουν το μέρος της μαμάς, το οποίο θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε βίαιη σύγκρουση. Τωρα το ότι μία γυναίκα λέει ότι το άντρας της την έσπαγε στο ξύλο ενώ ήταν έγκυος και μιλάμε για "αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου" θα έλεγα ότι με ξεπερνά, αλλά για αιώνες η ενδοοικογενειακη βία ήταν θέμα ταμπού και ατιμώρητη στη βάση "ο λόγος σου - ο λόγος του", οπότε δυστυχώς δε με εκπλήσσει. Το θύμα όταν μιλήσει θα αμφισβητηθεί, θα κατηγορηθεί, θα ερωτηθεί αν τα παραλέει, αν όντως κάπως προκάλεσε και δεν ξέρω τι άλλο. Λες και το να φοβάσαι να κοιμηθείς στο ίδιο σου το σπίτι είναι φυσιολογικό πράγμα, και μάλλον υπερβάλλεις και λίγο.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Ξερω οτι ο αντρας μου ειναι αφελης να πιστευει οτι θα αλλαξει κατι, απλα πιστευω οτι δεν εχει συνειδητοποιησει πληρως την σοβαροτητα της καταστασης οπως ειπες, ισως επειδη βλεποντας τον γενικο χαρακτηρα του αδερφου του (γι'αυτο αλλωστε πεσαμε απο τα συννεφα) θεωρει οτι η λογικη θα επικρατησει. Επισης, δεν εγραψα οτι την εσπασε στο ξυλο οταν ηταν εγκυος, δεν μου ειπε κατι τετοιο, μου ειπε οτι μαλωσανε εντονα (διαπληκτιστηκαν) και μετα απο εντονο πονο στην κοιλια ειδε αιμορραγια. Μου ειπε ομως και σκηνικα που απλωσε χερι, δεν την εσπασε στο ξυλο αλλα κι αυτο φτανει. Προσωπικα, δεν νομιζω να τα παραλεει, ειναι ενας λογικος ανθρωπος που εχει τα μυαλα στο κεφαλι της. Απλα νομιζω αφεθηκε στις καταστασεις, πιστευε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα, ηρθαν και τα παιδια και περασαν τα χρονια. Αλλα οπως μου ειπε τωρα, οσο παει γινεται χειροτερος και δεν θα αντεξει κι αλλα χρονια να ανεχεται αυτην τη συμπεριφορα. Νομιζω οτι τωρα που τα παιδια μεγαλωσαν και σε λιγο θα φυγουν κι απ΄το σπιτι, θελει να παρει την κατασταση στα χερια της. Αλλα αν δεν της μιλησω ξανα δεν μπορω να ξερω σιγουρα τις προθεσεις της.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Ξερω οτι ο αντρας μου ειναι αφελης να πιστευει οτι θα αλλαξει κατι, απλα πιστευω οτι δεν εχει συνειδητοποιησει πληρως την σοβαροτητα της καταστασης οπως ειπες, ισως επειδη βλεποντας τον γενικο χαρακτηρα του αδερφου του (γι'αυτο αλλωστε πεσαμε απο τα συννεφα) θεωρει οτι η λογικη θα επικρατησει. Επισης, δεν εγραψα οτι την εσπασε στο ξυλο οταν ηταν εγκυος, δεν μου ειπε κατι τετοιο, μου ειπε οτι μαλωσανε εντονα (διαπληκτιστηκαν) και μετα απο εντονο πονο στην κοιλια ειδε αιμορραγια. Μου ειπε ομως και σκηνικα που απλωσε χερι, δεν την εσπασε στο ξυλο αλλα κι αυτο φτανει. Προσωπικα, δεν νομιζω να τα παραλεει, ειναι ενας λογικος ανθρωπος που εχει τα μυαλα στο κεφαλι της. Απλα νομιζω αφεθηκε στις καταστασεις, πιστευε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα, ηρθαν και τα παιδια και περασαν τα χρονια. Αλλα οπως μου ειπε τωρα, οσο παει γινεται χειροτερος και δεν θα αντεξει κι αλλα χρονια να ανεχεται αυτην τη συμπεριφορα. Νομιζω οτι τωρα που τα παιδια μεγαλωσαν και σε λιγο θα φυγουν κι απ΄το σπιτι, θελει να παρει την κατασταση στα χερια της. Αλλα αν δεν της μιλησω ξανα δεν μπορω να ξερω σιγουρα τις προθεσεις της.

 

Συμφωνώ κατά λέξη με την ΑΡΓΚ. Απλώνω χέρι = κακοποίηση, νέτα-σκέτα. Είναι πολύ λογικό για τον άντρα σου να μη μπορεί να δεχτεί ότι τα πράγματα είναι τόσο σοβαρά και ότι με μια συζήτηση θα συνετίσει τον αδελφό του, όμως ο αδελφός του έχει εκτελέσει εγκληματική πράξη,  δεν υπάρχουν περιθώρια παρερμηνίας και θα παραμείνω εντελώς κάθετη σε αυτό. Δεν υπάρχει λογική σε αυτές τις συμπεριφορές για να επικρατήσει.

Είτε πραγματικά βοηθάτε την γυναίκα με σχέδιο εξόδου, είτε παραμένετε σιωπηλοί (και συνένοχοι). Συγνώμη που γίνομαι ωμή. Και μόνο στην πιθανότητα να καταλάβει ότι η γυναίκα του σας έχει μιλήσει (ούτε καν να φτάσετε να του μιλήσετε δηλαδή) αρκεί για να ξεσπάσει. Θέλετε να είτε συνένοχοι σε αυτό; Λυπάμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς στατιστικά αυτό επαληθεύεται σε όλες τις περιπτώσεις κακοποιησης και ενδοοικογενειακής βίας.

Η κοπέλα έκανε ένα πρώτο βήμα να ξεφύγει. Ζητάει κάπου να πιαστεί. Αυτό από μόνο του είναι ένα τεράστιο βήμα. Ισως είναι καλό ο σύζυγος σου να διαβάσει πέντε πράγματα (ή να μιλήσει με κάποιον ειδικό) ώστε να καταλάβει τη σοβαρότητα του πράγματος και μόνο έτσι θα μπορέσετε να βοηθήσετε την κοπέλα. 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Ξερω οτι ο αντρας μου ειναι αφελης να πιστευει οτι θα αλλαξει κατι, απλα πιστευω οτι δεν εχει συνειδητοποιησει πληρως την σοβαροτητα της καταστασης οπως ειπες, ισως επειδη βλεποντας τον γενικο χαρακτηρα του αδερφου του (γι'αυτο αλλωστε πεσαμε απο τα συννεφα) θεωρει οτι η λογικη θα επικρατησει. Επισης, δεν εγραψα οτι την εσπασε στο ξυλο οταν ηταν εγκυος, δεν μου ειπε κατι τετοιο, μου ειπε οτι μαλωσανε εντονα (διαπληκτιστηκαν) και μετα απο εντονο πονο στην κοιλια ειδε αιμορραγια. Μου ειπε ομως και σκηνικα που απλωσε χερι, δεν την εσπασε στο ξυλο αλλα κι αυτο φτανει. Προσωπικα, δεν νομιζω να τα παραλεει, ειναι ενας λογικος ανθρωπος που εχει τα μυαλα στο κεφαλι της. Απλα νομιζω αφεθηκε στις καταστασεις, πιστευε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα, ηρθαν και τα παιδια και περασαν τα χρονια. Αλλα οπως μου ειπε τωρα, οσο παει γινεται χειροτερος και δεν θα αντεξει κι αλλα χρονια να ανεχεται αυτην τη συμπεριφορα. Νομιζω οτι τωρα που τα παιδια μεγαλωσαν και σε λιγο θα φυγουν κι απ΄το σπιτι, θελει να παρει την κατασταση στα χερια της. Αλλα αν δεν της μιλησω ξανα δεν μπορω να ξερω σιγουρα τις προθεσεις της.

 

Οι άντρες που κακοποιούν τις γυναίκες και τα παιδιά τους δεν έχουν κάποια εμφανή σημάδια, δεν είναι τέρατα εξωτερικά. Αν και η βία στο σπίτι μας ήταν κυρίως λεκτική, ο πατέρας μου είναι άνθρωπος μορφωμένος, τελείωσε την καριέρα του σε διευθυντική θέση σε νοσοκομείο, με δεκάδες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, παρουσίες σε συνέδρια κλπ. Μπροστά δε στη δική του μητέρα, ήταν άλλος άνθρωπος. Ο άντρας της ξαδέρφης μου (η οποία κατέληξε ουκ ολίγες φορές στο νοσοκομείο με κατάγματα) ήταν συνιδιοκτήτης σχετικά γνωστής στον ελληνικό χώρο εταιρείας πληροφορικής, εντυπωσιακά κοινωνικός και χαμογελαστός, αυτό που λέμε "η ψυχή του πάρτυ". Ο άντρας που στο σπίτι του είναι βίαιος δεν έχει κάτι εξωτερικά που να δείχνει το πρόβλημα, δεν είναι απαραίτητα που λέμε "αγροίκος" γενικά. Υπάρχουν σημάδια που κάποιος που έχει προσωπική πείρα ή έχει ασχοληθεί με σχετικές ομάδες υποστήριξης μπορεί να δει, αλλά γενικά είναι πραγματικά οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. 

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, Sentir...natureza είπε:

Ξερω οτι ο αντρας μου ειναι αφελης να πιστευει οτι θα αλλαξει κατι, απλα πιστευω οτι δεν εχει συνειδητοποιησει πληρως την σοβαροτητα της καταστασης οπως ειπες, ισως επειδη βλεποντας τον γενικο χαρακτηρα του αδερφου του (γι'αυτο αλλωστε πεσαμε απο τα συννεφα) θεωρει οτι η λογικη θα επικρατησει. Επισης, δεν εγραψα οτι την εσπασε στο ξυλο οταν ηταν εγκυος, δεν μου ειπε κατι τετοιο, μου ειπε οτι μαλωσανε εντονα (διαπληκτιστηκαν) και μετα απο εντονο πονο στην κοιλια ειδε αιμορραγια. Μου ειπε ομως και σκηνικα που απλωσε χερι, δεν την εσπασε στο ξυλο αλλα κι αυτο φτανει. Προσωπικα, δεν νομιζω να τα παραλεει, ειναι ενας λογικος ανθρωπος που εχει τα μυαλα στο κεφαλι της. Απλα νομιζω αφεθηκε στις καταστασεις, πιστευε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα, ηρθαν και τα παιδια και περασαν τα χρονια. Αλλα οπως μου ειπε τωρα, οσο παει γινεται χειροτερος και δεν θα αντεξει κι αλλα χρονια να ανεχεται αυτην τη συμπεριφορα. Νομιζω οτι τωρα που τα παιδια μεγαλωσαν και σε λιγο θα φυγουν κι απ΄το σπιτι, θελει να παρει την κατασταση στα χερια της. Αλλα αν δεν της μιλησω ξανα δεν μπορω να ξερω σιγουρα τις προθεσεις της.

Δυστυχώς sentir δεν υπάρχουν μεσαίες λύσεις ,ούτε αν του μιλήσετε θα βγει κάτι μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.

Μόνο ενίσχυση προς την γυναίκα ,πως δηλαδή θα ξεφύγει από αυτό που ζεί. 

Το γεγονός ότι εξωτερίκευσε τα βιώματα της δείχνει ότι βρίσκεται στην φάση που ξεπερνά την ντροπή της ( θύματα βίας νιώθουν ντροπή και κρύβουμε ότι τους συμβαίνει αρνούμενοι τα πάντα) . Στην χώρα διαμονής της σκέφτεται να μιλήσει με φορείς κακοποιημενων γυναίκων ; Είστε διαθέσιμοι με τον άντρα σου να την στηρίξετε ,που σημαίνει ότι θα έχετε απέναντι τον κουνιάδο; 

 

9 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Δε νομίζω ότι εξαρχής μίλησε κανείς για επίθεση κ νομίζω ήμουν η πρώτη που ανέφερα την (μεγάλη) πιθανότητα να βρει μπελά η κοπέλα. Βασικά, συμφωνώ εν μέρει με τη @ninaki80 απλά παίζει μεγάλο ρόλο τι θέση θέλει να πάρει ο άντρας της @Sentir...natureza στο όλο θέμα. Είναι πολύ δυσκολο να υποστηρίξει έμπρακτα την κοπέλα γιατί θα έρθει σε σύγκρουση με τον αδερφό του. Αν έμεναν κοντά θα ήταν πιο εύκολη η ψυχολογική στήριξη στη γυναικα χωρίς ρηξη, υπό αυτές τις συνθήκες πραγματικά μου φαίνεται αδύνατον.

Συμφωνούμε. Ίσως το έδωσα αλλιώς σαν νόημα και δεν έγινε κατανοητο.

Link to comment
Share on other sites

12 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Εχθες το βραδυ ηταν ενα απο τα βραδια που επεσα απο τα συννεφα και προβληματιστηκα ιδιαιτερως με προσωπα του οικογενειακου μου περιβαλλοντος που αντιμετωπιζουν δυσκολες καταστασεις στην ζωη τους και δεν ειχε παρει κανεις χαμπαρι τιποτα. Προκειται για την οικογενεια του ετεροθαλη αδερφου του αντρα μου, με τον οποιο εχουνε μεγαλη διαφορα 11 ετων, αλλα ηταν σαν πατερας στον αντρα μου, εχουν αρκετα στενη σχεση, παρ'ολο που βρισκονται μια φορα τον χρονο επειδη μενουν στο εξωτερικο τα τελευταια 8 χρονια. Λογω της πολυχρονης σχεσης με τον συζυγο μου (ειμαστε μαζι σχεδον 13 χρονια) γνωριζω κι εγω πολυ καλα τον αδερφο του, την γυναικα του και τα δυο αγορια που βρισκονται στην εφηβεια. 

Εχθες το βραδυ μετα απο μια μεγαλη συζητηση με την γυναικα του μου εκανε γνωστο οτι την ζηλευει τοσο πολυ που ακομη κι οταν παει στο σουπερ μαρκετ να ψωνισει, θα την παρει σιγουρα 2-3 τηλεφωνα να δει που βρισκεται. Φυσικα εχει τον πληρη ελεγχο στο τι θα φορεσει, ακομη κι οταν παει στην δουλεια (εργατρια σε εργοστασιο) μπορει να της κανει σκηνη. Αν μιλησει σε αγνωστους (επειδη πχ περιμενει να ερθει ο αντρας της) γινεται χαμος. Μου ανεφερε διαφορα περιστατικα που εγιναν πριν πολλα χρονια (ακομη κι οταν ηταν εγκυος στο πρωτο της παιδι, που μετα απο καυγα ειχε πονους στην κοιλια και μια αιμορραγια), αλλα και σκηνικα που εγιναν προσφατα (τα τελευταια 2 χρονια), στα οποια πηρε θεση και ο μεγαλος γιος. Δεν θα ηθελα να επεκταθω σε λεπτομερειες, καθως δεν γνωριζω πως θα εξελιχθει το θεμα κι αν καποτε καταληξουν δικαστικα.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι τοσα χρονια δεν ειχαμε αντιληφθει τιποτα. Με λιγα λογια ειναι ενας εξωστρεφης ανθρωπος, με χιουμορ, που δειχνει να αγαπαει την γυναικα του αλλα με τιποτα δεν φαινεται οτι εχει τετοια κομπλεξ. Ξεραμε οτι ειναι λιγο "παλαιων αρχων", αφου θεωρει οτι ο αντρας εχει παντα τον πρωτο λογο και αν μιλαει σοβαρα ολοι πρεπει να το βουλωνουν, αλλα δεν ξεραμε οτι η γυναικα του ζει υπο τετοιο καθεστως καταπιεσης. Την ρωτησα εστω αν μπορει να βγει για εναν καφε με την αδερφη της (ουτε καν με φιλη-αν εχει φιλες), για δυο ωρες και μου το απεκλεισε κατηγορηματικα. Εγω σημερα το συζητησα με τον αντρα μου, ο οποιος επισης επεσε απο τα συννεφα και δεν θελει να τον αφησει να γυρισει στο εξωτερικο (φευγει σε 2 μερες) χωρις να του μιλησει. Εγω φυσικα, επειδη δεν θελω να εκθεσω την γυναικα του, αλλα και επειδη δεν ξερω πως θα αντιδρασει ο κουνιαδος μου του ειπα να μην κανει καμια κινηση αν δεν μιλησω μαζι της. Η ιδια φυσικα αντιλαμβανεται το μεγεθος της καταστασης, ακομη και ο μεγαλος ο γιος (17 χρ) ο οποιος ηταν παρων στην συζητηση την υποστηριζε και στρεφοταν εναντιον του πατερα του για τις πραξεις του και την σταση του. Αλλα φαινεται οτι δεν μπορει να ξεφυγει προς το παρον κι εγω δεν εθεσα ζητημα χωρισμου επειδη ηταν μπροστα ο γιος, αλλα νομιζω οτι δεν εχει χωρισει ακομη λογω των παιδιων. Παρ'ολα αυτα η ιδια μου ειπε οτι δεν ξερει αν θα αντεξει να ειναι μαζι του μεχρι τα γεραματα και ηδη λυπαται για τα χρονια που εχει ζησει ετσι. Δεν μπορει να συζητησει σοβαρα μαζι του, διοτι πεισμωνει και αρχιζει τα "αντριλικια". Επισης, μου ειπε οτι ξερει οτι εχει αδικο αλλα δεν το παραδεχεται.

Σημερα το πρωι (κοιμηθηκαν στο σπιτι μας το βραδυ) βρηκα ευκαιρια πανω σε ενα σχολιο του (εξεφρασε μια επιθυμια για μια γυναικα) και του εθεσα το ερωτημα αν θα ηταν κι αυτος τοσο ανετος οσο η γυναικα αν ελεγε κι η ιδια τετοια λογια. Αλλαξε θεμα, του ειπα οτι υπεκφευγει και συνεχισε να λεει άλλα, κοιτωντας με ομως με ενα ελαφρυ χαμογελο σαν να παραδεχοταν οτι δεν θα ηταν τοσο ανετος τελικα.

Το θεμα μου ειναι τί μπορουμε να κανουμε εμεις για να βοηθησουμε. Σκεφτηκα αν βρω ευκαιρια να μιλησω με την κουνιαδα μου και να της πω οτι μιλησα με τον αντρα μου και θελει να του μιλησει. Αν η ιδια ειναι θετικη και δεν την νοιαζει αν μαθει αυτος οτι εγινε τετοια συζητηση τοτε θα μιλησουν τα αδερφια και θα δουμε πως θα εξελιχθει. Διαφορετικα, τι αλλο μπορουμε να κανουμε, εκτος απο το να πεταξει ο αντρας μου καποιο τυχαιο σχολιο, ωστε να αρχισει την συζητηση; Αλλα και παλι, σ'αυτην την περιπτωση θελει πολυ λεπτους χειρισμους για να μην αντιληφθει ο αδερφος του οτι του απευθυνεται προσωπικα γνωριζοντας καταστασεις. Ο αντρας μου ειναι αισιοδοξος οτι αν του μιλησει μπορει να αλλαξει, αλλα μετα απο τοσα χρονια γαμου με ζηλια ειναι δυνατον μια συζητηση να αλλαξει τον ανθρωπο; Εγω δεν το πιστευω, αλλα τουλαχιστον θα εχει γινει μια προσπαθεια και η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.

 

Καταλαβαίνω την δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεσαι, αλλά το φόρουμ δεν είναι μέρος για τέτοιες συζητήσεις. Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια με πιθανές μελλοντικές δικαστικές προεκτάσεις ή με πολύ πιθανές δυσάρεστες συνέπειες για την συγγενή σου αν παρ' ελπίδα γίνει αντιληπτό ότι η ιστορία της δημοσιεύτηκε έστω και ανώνυμα στο διαδίκτυο.

 

Είμαι σίγουρη ότι οι προθέσεις σου, ζητώντας συμβουλές, είναι καλές αλλά προσωπικά αν ήμουν δικηγόρος της κοπέλας σε μια μελλοντική δικαστική διαμάχη, μια τέτοια δημόσια συζήτηση θα μου δημιουργούσε προβλήματα. Καλύτερα να ζητήσεις την διαγραφή της.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Ξερω οτι ο αντρας μου ειναι αφελης να πιστευει οτι θα αλλαξει κατι, απλα πιστευω οτι δεν εχει συνειδητοποιησει πληρως την σοβαροτητα της καταστασης οπως ειπες, ισως επειδη βλεποντας τον γενικο χαρακτηρα του αδερφου του (γι'αυτο αλλωστε πεσαμε απο τα συννεφα) θεωρει οτι η λογικη θα επικρατησει. Επισης, δεν εγραψα οτι την εσπασε στο ξυλο οταν ηταν εγκυος, δεν μου ειπε κατι τετοιο, μου ειπε οτι μαλωσανε εντονα (διαπληκτιστηκαν) και μετα απο εντονο πονο στην κοιλια ειδε αιμορραγια. Μου ειπε ομως και σκηνικα που απλωσε χερι, δεν την εσπασε στο ξυλο αλλα κι αυτο φτανει. Προσωπικα, δεν νομιζω να τα παραλεει, ειναι ενας λογικος ανθρωπος που εχει τα μυαλα στο κεφαλι της. Απλα νομιζω αφεθηκε στις καταστασεις, πιστευε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα, ηρθαν και τα παιδια και περασαν τα χρονια. Αλλα οπως μου ειπε τωρα, οσο παει γινεται χειροτερος και δεν θα αντεξει κι αλλα χρονια να ανεχεται αυτην τη συμπεριφορα. Νομιζω οτι τωρα που τα παιδια μεγαλωσαν και σε λιγο θα φυγουν κι απ΄το σπιτι, θελει να παρει την κατασταση στα χερια της. Αλλα αν δεν της μιλησω ξανα δεν μπορω να ξερω σιγουρα τις προθεσεις της.

νομιζω οτι πρεπει να της ξαναμιλησεις κ να της ξεκαθαρισεις οτι θα την βοηθησεις. τωρα το να μιλησει ο αντρας σου μου φαινετε ανεφικτο δηλαδη τι να πει ενα πρωι ξαφνικα να αρχισει να του λεει για τα δικαιωματα των γυναικων? η ξαφνικα να του πει εχω παρατηρησει οτι δεν φαιρεσε σωστα στη γυναικα σου? δεν ανοιγονται τετοιες κουβεντες κ σιγουρα η γυναικα δεν θα θελει να εκτεθει οτι σας τα ειπε ολα. 

τελως παντων καλο ειναι οτι κανεις να το κανεις διακριτικα η βοηθεια μπορει να δωθει χωρις να εκτεθει κανεις κ η γυναικα να νιωσει ασφαλεια. οπως ειπαν κ ολα τα κοριτσια για να μιλαει ειναι ετοιμη κατι να κανει κ απλα θελει ενα πατημα να περασει στην πραξη αυτο περιμενει απο εσενα. 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνω οτι μιλαμε για κακοποιηση, δεν νομιζω οτι εδωσα την εντυπωση οτι του βρισκω ελαφρυντικα. Εξαλλου, και χερι να μην ειχε απλωσει, παλι μιλαμε για κακοποιηση, απλα οχι σωματικη. 

Θα διαφωνησω στο οτι οι ανθρωποι μπορουν να αλλαξουν, καθως το εχω βιωσει απο πρωτο χερι, αλλα για την συγκεκριμενη περιπτωση του κουνιαδου μου το θεωρω αδυνατο. Επισης, φυσικα και θα στηριξουμε την γυναικα αν θελησει να ξεφυγει, αλλα το θεμα ειναι αν θελει. Αν αποφασισει να τα υπομεινει, δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα απο το να υποκρινομαστε οτι δεν ξερουμε τιποτα μπροστα στον αντρα της. Θελω να τα ξεκαθαρισω αυτα και θα προσπαθησω να μεινουμε μονες μας καπως (λιγο δυσκολο) γιατι θελω να δω τι θελει να κανει, ωστε να την βοηθησω.

@Deena Εχεις δικιο σε αυτα που λες και θα ζητουσα να διαγραφθει το θεμα σε λιγες μερες. Ηθελα πρωτα να δω τι εχουν να μου πουν τα μελη του φορουμ, εφοσον δεν τιθεται δικαστικο θεμα προς το παρον.

 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 31 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Συμφωνω οτι μιλαμε για κακοποιηση, δεν νομιζω οτι εδωσα την εντυπωση οτι του βρισκω ελαφρυντικα. Εξαλλου, και χερι να μην ειχε απλωσει, παλι μιλαμε για κακοποιηση, απλα οχι σωματικη. 

Θα διαφωνησω στο οτι οι ανθρωποι μπορουν να αλλαξουν, καθως το εχω βιωσει απο πρωτο χερι, αλλα για την συγκεκριμενη περιπτωση του κουνιαδου μου το θεωρω αδυνατο. Επισης, φυσικα και θα στηριξουμε την γυναικα αν θελησει να ξεφυγει, αλλα το θεμα ειναι αν θελει. Αν αποφασισει να τα υπομεινει, δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα απο το να υποκρινομαστε οτι δεν ξερουμε τιποτα μπροστα στον αντρα της. Θελω να τα ξεκαθαρισω αυτα και θα προσπαθησω να μεινουμε μονες μας καπως (λιγο δυσκολο) γιατι θελω να δω τι θελει να κανει, ωστε να την βοηθησω.

@Deena Εχεις δικιο σε αυτα που λες και θα ζητουσα να διαγραφθει το θεμα σε λιγες μερες. Ηθελα πρωτα να δω τι εχουν να μου πουν τα μελη του φορουμ, εφοσον δεν τιθεται δικαστικο θεμα προς το παρον.

 

Oι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν, αν το θέλουν οι ίδιοι. Δηλαδή καταλαβαίνω να έχει κάποιος αντιληφθεί ότι δεν ελέγχει τα νεύρα του ή αντιδρά υπό συνθήκες άσχημα ή έχει πρόβλημα με το αλκοόλ ή δεν ξέρω τι άλλο, και να ζητήσει βοήθεια. Αλλά να αλλάξει συμπεριφορές χρόνων γιατί του το είπε κάποιος σε μια συζήτηση της μιας ώρας, αποκλείεται. 

 

Link to comment
Share on other sites

On 7/12/2018 at 1:08 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Oι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν, αν το θέλουν οι ίδιοι. Δηλαδή καταλαβαίνω να έχει κάποιος αντιληφθεί ότι δεν ελέγχει τα νεύρα του ή αντιδρά υπό συνθήκες άσχημα ή έχει πρόβλημα με το αλκοόλ ή δεν ξέρω τι άλλο, και να ζητήσει βοήθεια. Αλλά να αλλάξει συμπεριφορές χρόνων γιατί του το είπε κάποιος σε μια συζήτηση της μιας ώρας, αποκλείεται. 

Φυσικα μπορουν να αλλαξουν, εκανα τυπογραφικο λαθος. Σημερα το ειδα, εννοουσα :

On 7/12/2018 at 12:34 ΜΜ, Sentir...natureza είπε:

Θα διαφωνησω στο οτι οι ανθρωποι δεν μπορουν να αλλαξουν, καθως το εχω βιωσει απο πρωτο χερι, αλλα για την συγκεκριμενη περιπτωση του κουνιαδου μου το θεωρω αδυνατο.

Ο συζυγος εχοντας βιωσει ιδιες καταστασεις με τον αδερφο του και εχοντας εγω η ιδια αντιμετωπισει πιο ελαφρες αλλα παρομοιες καταστασεις μαζι του, τον βοηθησα να συνειδητοποιησει οσο περνουσαν τα χρονια την πηγη των συμπεριφορων του και αλλαξε. Πιστευε οτι αν του ανοιγε την καρδια του και του μιλουσε προσωπικα σαν αδερφος προς αδερφο που εχουν ζησει τις ιδιες κακοποιητικες καταστασεις, ισως βοηθουσε να συνειδητοποιησει κι αυτος καποια πραγματα. Αλλα εγω πιστευω οτι δεν θα τα παρει σοβαρα, ισα ισα μπορει να το δει και σαν αδυναμια το "ανοιγμα" του αδερφου του.

 

Τελοσπαντων, για να ενημερωσω, μιλησα με την συννυφαδα μου, δεν ειναι προθυμη να χωρισει, ξαφνιαστηκε κιολας μολις ανεφερα χωρισμο. Απ'οτι φαινεται θελει να ζησει μαζι του υπο οποιες συνθηκες και αν αυτην δεν την ενοχλει τοσο ωστε να χωρισει τοτε εμεις δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα απ'το να σεβαστουμε την επιλογη της. Ευχαριστω ολες για τις απαντησεις και θα ζητησω την διαγραφη του θεματος αν ειναι εφικτο, αλλα κι αν δεν ειναι δεν νομιζω οτι μπορει να υπαρξει μελλοντικο προβλημα.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

On 12/7/2018 at 12:38 ΠΜ, Lenia16 είπε:

Συνήθως τα άτομα που βιωνουν την κακοποίηση -γιατι όντως περί αυτού προκειται- τη θεωρούν ως κάτι το φυσιολογικό κ γίνεται κομμάτι της ζωής τους. Θέλει πολύ μεγάλη δύναμη πρώτα να το συνειδητοποιησεις, μετά να αποδεχθεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια κ τελος, να τη ζητήσεις. Οι άνθρωποι φεύγουν για το εξωτερικό όπου θα είναι κ πάλι μόνη της. Έως αδύνατον το θεωρώ να γίνει κάτι εκεί. Αν όντως συμβαινουν έτσι τα πράγματα, το ότι το συζήτησε μετά από μια εικοσαετία σχεδόν, είναι κραυγή βοήθειας. Δεν μπορείς να μείνεις άπραγος όταν αφορά την οικογένεια σου. Συμφωνώ με την κεκκαλυμενη εμπλοκή πάντως γιατί συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκεις μόνο τον μπελά σου. Βέβαια δε γνωρίζουμε πόσο στενή σχέση υπάρχει. Διαφωνώ πάντως λίγο με το έξω απτό σπίτι μου κ όπου θέλει ας είναι.

Συμφωνω με την Λενια, για να καταφέρει να μιλήσει μετά από τόσα χρόνια είναι κραυγή βοήθειας και ο άντρας σου θα έπρεπε να μιλήσει στον αδερφό του, μπορεί να τον κάνει να μαλακώσει λίγο. Συνήθως τέτοιοι άντρες παλιάς κοπής αν ακούσουν κάποια πράγματα από άλλον άντρα (πόσο μάλλον από αδερφό μάλιστα)  έχουν βαρύτητα. 

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Φυσικα μπορουν να αλλαξουν, εκανα τυπογραφικο λαθος. Σημερα το ειδα, εννοουσα :

Ο συζυγος εχοντας βιωσει ιδιες καταστασεις με τον αδερφο του και εχοντας εγω η ιδια αντιμετωπισει πιο ελαφρες αλλα παρομοιες καταστασεις μαζι του, τον βοηθησα να συνειδητοποιησει οσο περνουσαν τα χρονια την πηγη των συμπεριφορων του και αλλαξε. Πιστευε οτι αν του ανοιγε την καρδια του και του μιλουσε προσωπικα σαν αδερφος προς αδερφο που εχουν ζησει τις ιδιες κακοποιητικες καταστασεις, ισως βοηθουσε να συνειδητοποιησει κι αυτος καποια πραγματα. Αλλα εγω πιστευω οτι δεν θα τα παρει σοβαρα, ισα ισα μπορει να το δει και σαν αδυναμια το "ανοιγμα" του αδερφου του.

 

Τελοσπαντων, για να ενημερωσω, μιλησα με την συννυφαδα μου, δεν ειναι προθυμη να χωρισει, ξαφνιαστηκε κιολας μολις ανεφερα χωρισμο. Απ'οτι φαινεται θελει να ζησει μαζι του υπο οποιες συνθηκες και αν αυτην δεν την ενοχλει τοσο ωστε να χωρισει τοτε εμεις δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα απ'το να σεβαστουμε την επιλογη της. Ευχαριστω ολες για τις απαντησεις και θα ζητησω την διαγραφη του θεματος αν ειναι εφικτο, αλλα κι αν δεν ειναι δεν νομιζω οτι μπορει να υπαρξει μελλοντικο προβλημα.

Τι να πω βρε κορίτσι... Εύχομαι να αλλάξουν τα πράγματα και να βρείτε όλοι τον δρόμο σας! Κυρίως η συνυφαδα και τα ανήψια σου.

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 42 λεπτά , Sansa είπε:

Συμφωνω με την Λενια, για να καταφέρει να μιλήσει μετά από τόσα χρόνια είναι κραυγή βοήθειας και ο άντρας σου θα έπρεπε να μιλήσει στον αδερφό του, μπορεί να τον κάνει να μαλακώσει λίγο. Συνήθως τέτοιοι άντρες παλιάς κοπής αν ακούσουν κάποια πράγματα από άλλον άντρα (πόσο μάλλον από αδερφό μάλιστα)  έχουν βαρύτητα. 

 

Ειλικρινά και χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης, στατιστικά όταν έχει υπάρξει έστω και μία φορά κακοποίηση (και η ίδια η θεματοθέτρια το επιβεβαίωσε ότι είναι επαναλαμβανόμενη) η οποιαδήποτε επέμβαση από άτομα του οικογενειακού ή φιλικού περιβάλλοντος στην καλύτερη περίπτωση θα κάνουν το φαινόμενο να σταματήσει για λίγο καιρό για να επανέλθει αργότερα χειρότερο. Δεν έχει τα νεύρα του ο θύτης για να μαλακώσει. Έχει σηκώσει το χέρι του και έχει χτυπήσει τη γυναίκα του. Όχι μόνο μία φορά. 

Το συνήθισμένο σενάριο είναι ότι αν του μιλήσουν θα τον οδηγήσουν σε πλήρη ρήξη με την οικογένειά του και στο θύμα θα απαγορευτεί η επικοινωνία  με οποιονδήποτε θα μπορούσε να βοηθήσει. Δεν είναι ταινίες αυτά, είναι επαληθευμένα άπειρες φορές από χιλιάδες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι μια κακιά συνήθεια που με μια συζήτηση μπορεί να κάνουμε τον άλλον να αλλάξει. Έχει βαθιά ψυχολογικά αίτια (αν προσέξατε και ο ίδιος ο θύτης έχει υποστεί βία) και μόνο αν ο ίδιος θέλει να αλλάξει και με βοήθεια ειδικού, ίσως να μπορεί κάτι να γίνει.

 

@Sentir...natureza όσο εντύπωση και αν σου κάνει το γεγονός ότι δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο διαζυγίου (και ίσως κακώς την ρώτησες γιατί αυτό είναι ακόμα πιο μεγάλο βήμα για κάποιον που δέχεται κακοποίηση, και ίσως την τρόμαξες), είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένο. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να διατηρείς ανοιχτή την επικοινωνία μαζί της.

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, vtgian είπε:

 

@Sentir...natureza όσο εντύπωση και αν σου κάνει το γεγονός ότι δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο διαζυγίου (και ίσως κακώς την ρώτησες γιατί αυτό είναι ακόμα πιο μεγάλο βήμα για κάποιον που δέχεται κακοποίηση, και ίσως την τρόμαξες), είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένο. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να διατηρείς ανοιχτή την επικοινωνία μαζί της.

Εγω πιστευω οτι θεωρει οτι αφου παντρευτηκε εναν τετοιο ανθρωπο πρεπει να υποστει την ζωη της μαζι του. Τον αγαπαει και φυσικα δεν ειναι ευχαριστημενη απο την ζωη της μαζι του, αλλα αποδεχεται "αναγκαστικα" την επιλογη της, γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει αλλη επιλογη (το διαζυγιο δεν το θεωρει επιλογη). Αυτη ειναι η δικη μου εκτιμηση, απ' οσο την ξερω. Αποφασισαμε με τον συζυγο να παρουμε ενα smartphone , γιατι δεν εχουμε, μονο και μονο για να μπορουμε να μιλαμε μαζι της μεσω viber, καθως ειναι πιο ευκολο απο το skype η το e-mail, οποτε θα εχουμε επαφη μαζι της. Επισης, της ειπα οτιδηποτε θελησει, ακομη και να μιλησει επειδη δεν αισθανεται καλα ή οτιδηποτε, οτι ωρα και να ειναι να μην διστασει να με παρει τηλεφωνο.

To πιο θετικο στην ολη κατασταση ειναι οτι πλεον με θεωρει απο τα λιγα ατομα (ισως 1-2) που μπορει να εκμυστηρευτει τα παντα (μου φανερωσε και ενα προσφατο προβλημα υγειας που γνωριζει μονο ο αντρας της και η αδερφη της) και ξερει οτι ειμαι ανοιχτη σε οτι χρειαστει, οποτε σιγουρα θα απευθυνθει σε μενα αν θελησει κατι. Δηλαδη γνωριζει η ιδια οτι εχει ενα ατομο εμπιστοσυνης και ασφαλειας για να απευθυνθει αν χρειαστει οτιδηποτε και νομιζω ειναι το ιδανικοτερο σε τετοιες περιπτωσεις να εχεις καποιο "σωσιβιο" και να νιωθεις οτι θα σε στηριξουν.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 12 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Εγω πιστευω οτι θεωρει οτι αφου παντρευτηκε εναν τετοιο ανθρωπο πρεπει να υποστει την ζωη της μαζι του. Τον αγαπαει και φυσικα δεν ειναι ευχαριστημενη απο την ζωη της μαζι του, αλλα αποδεχεται "αναγκαστικα" την επιλογη της, γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει αλλη επιλογη (το διαζυγιο δεν το θεωρει επιλογη). Αυτη ειναι η δικη μου εκτιμηση, απ' οσο την ξερω. Αποφασισαμε με τον συζυγο να παρουμε ενα smartphone , γιατι δεν εχουμε, μονο και μονο για να μπορουμε να μιλαμε μαζι της μεσω viber, καθως ειναι πιο ευκολο απο το skype η το e-mail, οποτε θα εχουμε επαφη μαζι της. Επισης, της ειπα οτιδηποτε θελησει, ακομη και να μιλησει επειδη δεν αισθανεται καλα ή οτιδηποτε, οτι ωρα και να ειναι να μην διστασει να με παρει τηλεφωνο. 

 

Νομιζω το χειρίστηκες πολύ καλα.

Μην προσπαθείς να αναλύσεις το πώς το σκέφτεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει και η ντροπή και το αίσθημα ότι "μου αξίζει αυτό που παθαινω" και ο φόβος να μείνει η γυναίκα μόνη , έχει πάψει να νιώθει ελεύθερη να πάρει αποφάσεις, ως και την τρομάζει το να βρεθεί ξαφνικά αυτόνομη (και ας έχει δουλειά, περιουσία, μόρφωση κλπ).

Αφού έκανε το πρώτο βήμα, ασε την να αποφασίσει αν και πότε θα κάνει το δεύτερο. Απλά καλό θα ήταν να κάνετε το ίδιο άνοιγμα και στα ανίψια, να ξέρουν και ότι μπορούν να έρθουν σε επικοινωνία με εσάς χωρίς να το μάθει ο πατέρας τους ή ούτε καν και η μητέρα τους, και ότι θα τα βοηθήσετε αν χρειαστεί, γιατί λόγω και των ηλικιών, εκεί είναι πιο πιθανό να χρειαστούν στα επόμενα χρόνια βοήθεια και πραγματικά δεν έχουν εναλλακτικές.

 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...