ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΠΠΟΥ

[Έσπερος]

πρίν από 15 λεπτά , Deena είπε:

 

Έχε υπ' όψιν σου ότι με την στάση αυτή αργά ή γρήγορα θα κάνει το μπαμ ο άντρας σου και είναι κρίμα, για να μην στενοχωρήσεις όλους τους υπόλοιπους, να φτάσετε να σφαχτείτε οι δυο σας.

 

Επίσης, να ξέρεις ότι κατά πάσα πιθανότητα οι δικοί σου, ήσυχοι ότι "στα είπαν ένα χεράκι και ησύχασαν" έχουν ήδη προσπεράσει την κουβέντα σας και στα επόμενα τηλεφωνήματα θα είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα και μόνο εσύ κάθεσαι και τρώγεσαι για ώρες/μέρες....

Εννοείται ότι με τον άντρα μου έχουν γινει καβγαδες για αυτα τα θέματα.Γιατι οι πολλοι συγγενεις ειναι δικοι μου. Οι δικοι του ειναι λιγότεροι κ πιο χαλαροί σ αυτα, λενε οτι θα θελαμε να σας δουμε αν εχετε χρονο κ τελειωσε. Αν μπορουμε τους βλεπουμε, αν δεν μπορουμε δεν τους βλεπουμε. Η μανα μου βγαζει ενα κατεβατό με θειες δικες μου, γιαγια, θείες δικές της στενές, κ αρχίζει να δειτε τον εναν, να ερθει να σας δει ο αλλος κλπ. Ε ο δικος μου αντρας αυτα τα πολλα πολλα δεν τα θελει- μ αυτες τις θειες ολες περναει ωραια οποτε βρισκόμαστε, αλλα το νιώθει σαν πίεση όταν πρεπει να γινει, σαν να του βαζουν το μαχαίρι στο λαιμο οτι μπορει δεν μπορει πρεπει να βρει χρονο. Αφου για φιλους δεν το συζηταμε καν. Η μητερα μου ομως ειχαν μαθει αλλιως, πήγαιναν σε ολα τα σογια κ τραβολογουσαν κ εμας μωρα, παιδια, θελαμε δε θελαμε, κ ενοχλειται που τωρα εμεις το βλεπουμε αλλιως. 

 

Και για το δευτερο κατι μου λεει οτι οντως ετσι συμβαινει. Γιατι ειχε ξαναγίνει κ το καλοκαιρι η κουβεντα αυτη που για διαφορους λογους θα τους βλεπαμε στην Αθηνα μονο κ ο αντρας μου θεωρουσε βλακεια να μεινουμε πολλες μερες με τη ζεστη, κ τελικα εγω τσακωνομουνα με ολους, εγινε ενας συμβιβασμός απο τον οποιο βγηκαμε ολοι αρκετα ικανοποιημένοι κ τελικα ολα μελι γαλα. 

[Macgyver]

πρίν από 22 λεπτά , Έσπερος είπε:

Εννοείται ότι με τον άντρα μου έχουν γινει καβγαδες για αυτα τα θέματα.Γιατι οι πολλοι συγγενεις ειναι δικοι μου. Οι δικοι του ειναι λιγότεροι κ πιο χαλαροί σ αυτα, λενε οτι θα θελαμε να σας δουμε αν εχετε χρονο κ τελειωσε. Αν μπορουμε τους βλεπουμε, αν δεν μπορουμε δεν τους βλεπουμε. Η μανα μου βγαζει ενα κατεβατό με θειες δικες μου, γιαγια, θείες δικές της στενές, κ αρχίζει να δειτε τον εναν, να ερθει να σας δει ο αλλος κλπ. Ε ο δικος μου αντρας αυτα τα πολλα πολλα δεν τα θελει- μ αυτες τις θειες ολες περναει ωραια οποτε βρισκόμαστε, αλλα το νιώθει σαν πίεση όταν πρεπει να γινει, σαν να του βαζουν το μαχαίρι στο λαιμο οτι μπορει δεν μπορει πρεπει να βρει χρονο. Αφου για φιλους δεν το συζηταμε καν. Η μητερα μου ομως ειχαν μαθει αλλιως, πήγαιναν σε ολα τα σογια κ τραβολογουσαν κ εμας μωρα, παιδια, θελαμε δε θελαμε, κ ενοχλειται που τωρα εμεις το βλεπουμε αλλιως. 

 

Και για το δευτερο κατι μου λεει οτι οντως ετσι συμβαινει. Γιατι ειχε ξαναγίνει κ το καλοκαιρι η κουβεντα αυτη που για διαφορους λογους θα τους βλεπαμε στην Αθηνα μονο κ ο αντρας μου θεωρουσε βλακεια να μεινουμε πολλες μερες με τη ζεστη, κ τελικα εγω τσακωνομουνα με ολους, εγινε ενας συμβιβασμός απο τον οποιο βγηκαμε ολοι αρκετα ικανοποιημένοι κ τελικα ολα μελι γαλα. 

Απλά είναι καλό να τα ξεκαθαρίσεις τώρα, που ακόμα είναι νωρίς, παρά αργότερα. Για αυτό στο λέμε. Παράλογη δεν είσαι ούτε στο ελάχιστο, παράλογη είναι η μαμά σου που νομίζει ότι είσαι πιτσιρίκα και θα πρέπει να κάνεις ότι σου λέει. Δεν σε βλέπει ως αυτόνομη γυναικα  

[Sunshine8]

Απο τη δική μου πείρα οσο πιο πολυ καταφέρετε να μην επηρεαζεστε απο συγγενείς και να μην τους κάνετε τα "χατηρια" (οχι μονο στο θέμα των διακοπών ολα γενικότερα) τοσο καλύτερα θα είστε οι 3 σας σαν οικογένεια. Ειδικά αυτές τις γιορτινές μέρες προέχει να περάσετε καλα εσείς και να μην αφήνετε τον περίγυρο να σας επηρεάζει. 

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, Macgyver είπε:

Απλά είναι καλό να τα ξεκαθαρίσεις τώρα, που ακόμα είναι νωρίς, παρά αργότερα. Για αυτό στο λέμε. Παράλογη δεν είσαι ούτε στο ελάχιστο, παράλογη είναι η μαμά σου που νομίζει ότι είσαι πιτσιρίκα και θα πρέπει να κάνεις ότι σου λέει. Δεν σε βλέπει ως αυτόνομη γυναικα  

Η μαμά μου επαναλάμβανε διαρκώς οτι πρεπει να ειμαστε ανεξαρτητες, αν κ η ιδια ποτε δεν μας αντιμετώπισε ετσι. Εχω καταληξει οτι ανεξαρτητες εννοουσε να μην παρουμε αντρα με αποψη, ετσι ωστε να συνεχίσουμε να ειμαστε "ανεξαρτητες" να κανουμε αυτα που θελουν οι γονεις μας! 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εγώ θα ήθελα να πηγαίναμε λίγες μέρες, μια βδομάδα πχ, να βλέπαμε τους συγγενείς σε 1-2 τραπέζια μαζεμένα και όχι 4-5 όπως θα γίνουν τώρα (γιατί υπάρχουν στη μέση αδέρφια, κουνιάδοι, συμπέθεροι, ένα σωρό, κι έχουν όλοι το πρόγραμμά τους αλλά θεωρούν και αυτονόητο ότι κάπου εκεί θα χωρέσουμε κι εμείς) να έκανα κ μια συγκέντρωση για όσους φίλους είναι στην Αθήνα, να βγούμε και 1-2 φορές οι δυο μας και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Και  μετά να κάτσουμε και λίγο σπίτι μας, να το στολίσουμε, να το χαρούμε, να ξεκουραστούμε κανονικά, δηλαδή ο άντρας μου από τη δουλειά κι εγώ από το μωρό αφού θα είναι ο άντρας μου σπίτι (γιατί φιλοξενούμενοι σε δύο σπίτια με τέτοιες συνθήκες δεν το λες  και ξεκούραση), να δούμε κάποιους φίλους εδώ, αυτά. Στο περίπου δηλαδή όπως θα γίνουν, αν εξαιρέσουμε τις διαπραγματεύσεις για το πού θα φάμε ανήμερα, πού θα φάμε δεύτερη μέρα, πού θα κάνουμε ρεβεγιόν, πόύ ανήμερα πρωτοχρονιά, πού τα γενέθλια, ποιος θα έιναι στο ένα τραπέζι, ποιος στο άλλο, πότε θα δούμε τη γιαγιά, πότε θα δούμε τη μία θεία, πότε την άλλη θεία.....

 

(Σ' ένα παράλληλο σύμπαν θα ήθελα απλά για 2-3 μέρες να εξαφανιστούν όλοι όλοι κι εγώ να είμαι στην Αθήνα ελεύθερη κι ωραία να βγαίνω για ψώνια και να βλέπω φίλους όπως όταν ήμουν φοιτήτρια)

 

Και γιατί δεν κάνετε ακριβώς αυτό τότε;

[vicky86]

με εχουν καλυψει τα κοριτσια,κ συμφωνω απολυτα με την μαγκαιβερ

μην κανεις το λαθος να περνατε ολη την αδεια με τους γονεις σας.ξεκουραστειτε σπιτι σας μια χρονια,παντε κανενα ταξιδακι οι 3σας

το μονο σιγουρο ειναι οτι δ θα πολυξεκουραστεις στι διακοπες

[Έσπερος]

1 hour ago, vicky86 είπε:

με εχουν καλυψει τα κοριτσια,κ συμφωνω απολυτα με την μαγκαιβερ

μην κανεις το λαθος να περνατε ολη την αδεια με τους γονεις σας.ξεκουραστειτε σπιτι σας μια χρονια,παντε κανενα ταξιδακι οι 3σας

το μονο σιγουρο ειναι οτι δ θα πολυξεκουραστεις στι διακοπες

Εντάξει για ξεκούραση δεν περιμένω πολλα. Σιγουρα θα ειναι ενα ευχαριστο διαλειμμα να μην εχω μαγειρεμα κ δουλειες, αλλα η πιεση αυτη, συν διαφορα ψωνια, δουλειες κ ιατρικά που πρεπει να γινουν, συν το αγχος για την προσαρμογη του παιδιου, γιατι δεν εγγυαται κανεις οτι δεν θα αναστατωθεί απο τις τοσες μετακινησεις, δεν ειναι προϋποθεσεις για πληρη ξεκουραση. 

[Αννα 35]

Εγώ θα βάλω άλλη μια παράμετρο στη συζήτηση. Μπορεί να σφάλλω, ωστόσο αυτή είναι η πεποίθηση μου.

 

Όταν είμαστε φιλοξενούμενοι σε ένα σπίτι, θεωρώ πως εμείς θα πρέπει να προσαρμοζόμαστε στα δεδομένα του σπιτιού αυτού, όταν δεν υπάρχει η διάθεση από τους οικοδεσπότες να προχωρήσουν σε παραχωρήσεις. Μπορεί το παραπάνω να μοιάζει απόλυτο, αν αναλογιστεί κανείς πως συζητάμε για τους γονείς σου, ωστόσο πιστεύω πως όσο πιο στενή είναι η συγγένεια, τόσο περισσότερο ισχύει.

 

Δεδομένου μάλιστα πως θα πρέπει τρεις άνθρωποι να μοιράζεστε έναν χώρο, ο οποίος θα είναι και εκείνος που προσφέρεται για αποστασιοποίηση, είναι μάλλον αναπόφευκτο το ότι μια πίεση θα τη νιώσετε.

 

Προφανώς, λοιπόν, και δεν είσαι υπερβολική. Σε ο,τι αφορά εμένα, είναι απόλυτα δικαιολογημένη η πίεση που νιώθεις εκ των προτέρων. Προσωπικά, όταν επέστρεψα από το εξωτερικό, όπου βρισκόμουν για τις σπουδές μου, δεν επέστρεψα στο πατρικό μου σπίτι. Παρόλο που ήμουν μόνη, οι γονείς μου λείπουν τις περισσότερες ώρες της ημέρας από το σπίτι και γενικότερα αυστηρότητα, έλεγχος ή παράλογες απαιτήσεις, κοκ δεν υπήρχαν, θεώρησα πως δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τη δεδομένη συγκατοίκηση.

 

Το θέμα λοιπόν είναι, αν μπορείς να σφίξεις τα δόντια για 7-8 ημέρες, όσο δηλαδή θα είστε φιλοξενούμενοι, αποδεχόμενη πως στο σπίτι αυτό υπάρχει μια δεδομένη αντίληψη για ορισμένα πράγματα, η οποία προφανώς και δεν θα αλλάξει. Αν θεωρείς πως αυτό υπερβαίνει εαυτόν, σκεφτείτε τη λύση ενός Airbnb. Αυτά, υποθέτοντας πως το να μην τους επισκεφτείτε καθόλου θα σας στοιχίσει.

[Έσπερος]

πρίν από 53 λεπτά , Αννα 35 είπε:

Εγώ θα βάλω άλλη μια παράμετρο στη συζήτηση. Μπορεί να σφάλλω, ωστόσο αυτή είναι η πεποίθηση μου.

 

Όταν είμαστε φιλοξενούμενοι σε ένα σπίτι, θεωρώ πως εμείς θα πρέπει να προσαρμοζόμαστε στα δεδομένα του σπιτιού αυτού, όταν δεν υπάρχει η διάθεση από τους οικοδεσπότες να προχωρήσουν σε παραχωρήσεις. Μπορεί το παραπάνω να μοιάζει απόλυτο, αν αναλογιστεί κανείς πως συζητάμε για τους γονείς σου, ωστόσο πιστεύω πως όσο πιο στενή είναι η συγγένεια, τόσο περισσότερο ισχύει.

 

Δεδομένου μάλιστα πως θα πρέπει τρεις άνθρωποι να μοιράζεστε έναν χώρο, ο οποίος θα είναι και εκείνος που προσφέρεται για αποστασιοποίηση, είναι μάλλον αναπόφευκτο το ότι μια πίεση θα τη νιώσετε.

 

Προφανώς, λοιπόν, και δεν είσαι υπερβολική. Σε ο,τι αφορά εμένα, είναι απόλυτα δικαιολογημένη η πίεση που νιώθεις εκ των προτέρων. Προσωπικά, όταν επέστρεψα από το εξωτερικό, όπου βρισκόμουν για τις σπουδές μου, δεν επέστρεψα στο πατρικό μου σπίτι. Παρόλο που ήμουν μόνη, οι γονείς μου λείπουν τις περισσότερες ώρες της ημέρας από το σπίτι και γενικότερα αυστηρότητα, έλεγχος ή παράλογες απαιτήσεις, κοκ δεν υπήρχαν, θεώρησα πως δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τη δεδομένη συγκατοίκηση.

 

Το θέμα λοιπόν είναι, αν μπορείς να σφίξεις τα δόντια για 7-8 ημέρες, όσο δηλαδή θα είστε φιλοξενούμενοι, αποδεχόμενη πως στο σπίτι αυτό υπάρχει μια δεδομένη αντίληψη για ορισμένα πράγματα, η οποία προφανώς και δεν θα αλλάξει. Αν θεωρείς πως αυτό υπερβαίνει εαυτόν, σκεφτείτε τη λύση ενός Airbnb. Αυτά, υποθέτοντας πως το να μην τους επισκεφτείτε καθόλου θα σας στοιχίσει.

Η πίεση υπάρχει, προφανώς. Αυτο το ζούσαμε καθε χρονο στις διακοπες και μας κουρασε. Η πεθερα μου εχει παραδεχτεί οτι κουραζεται κ η ιδια κ το εχω εκτιμήσει οσο παράδοξο κι αν ακουγεται. Αλλα αυτο ειναι κατι που το εχουμε αποδεχτεί οτι θα συμβαινει σε ενα μικρο ή μεγαλο κομματι ολων των διακοπων μας. Εντωμεταξυ να προσθέσω οτι τωρα θα ειμαστε 5-6 μερες στο ενα σπίτι κ 5-6 στο αλλο, δηλαδη θα εχουμε κι ενα ενδιαμεσο πακεταρισμα, φόρτωμα, ξεφόρτωμα κ ξεπακεταρισμα. Και για το παιδι αλλαγη δυο σπιτιών μεσα σε λιγες μερες. Δεν λεω οτι ειναι τραγικο αλλα ειναι μια πρόσθετη κουραση κ για την οποια δεν υπαρχει καμια κατανοηση παρα μονο κατηγοριες οτι ειναστε υπερβολικοί και ολοι ταξιδεύουν με παιδια κ δεν κανουν ετσι κλπ. Εμένα πιο πολύ αυτό μ ενοχλει. Γιατί σήμερα που ξεκίνησε η συζητηση απο την υπενθύμιση μιας οικογενειακής υποχρέωσης που δεν ηταν παράλογη αλλα δεν ξερω αν θα την προλαβουμε, στην απαντηση οτι δεν ξερω αν μας φτανουν οι μερες εισέπραξα το οτι εμεις φταίμε που δεν φτανουν γιατι δεν φευγουμε τη μερα που κλεινουν τα σχολεια ή εστω την επομενη, αλλα τη μεθεπόμενη -και δεν ξερω αν εχει αντιληφθει οτι θα φυγουμε πριν τα Φωτα. Δηλαδη το οτι θελουμε χρονο να ετοιμαστούμε ξεκούραστοι, να με βοηθησει ο αντρας μου σε καποιες δουλειες, κ αντίστοιχα να τακτοποιήσουμε το σπίτι, ψωνια μαγειρεματα κλπ πριν ανοιξουν παλι τα σχολεια, θεωρήθηκε υπερβολη. Αλλα εγω φταιω που εξηγούσα, τελικα. Επρεπε να χα πει απλα οτι θελουμε να περασουμε και καποιες μερες σπίτι μας. 

[Lenia16]

Εγώ θα πάω λίγο κόντρα στο ρεύμα κ θα πω ότι είναι λογικό οι γονείς να θέλουν να περάσουν τις γιορτές με τα παιδιά κ τα εγγόνια τους, ειδικά εφόσον μένουν μακριά κ βρίσκονται 2-3 φορές το χρόνο. Καλώς η κακώς ευκαιρίες για βόλτες, κρασάκια κ ψώνια θα έχεις πάρα πολλές στη ζωή σου, απλά υπομονή να μεγαλώσει λίγο το μικρό, οι γονείς μας σε λίγα χρόνια δε θα μπορούν να κάνουν πολλά ή θα έχουν φύγει από τη ζωή. Κ εγω είμαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση απλά από την ανάποδη, εμείς Αθήνα κ οι γονείς σε δύο εντελώς αντιδιαμετρικά στην Ελλάδα μέρη -ακομα χειρότερα βασικά γιατί εμείς πρέπει να τα μοιράζουμε στη μέση, έχω κάνει Χριστούγεννα Τρίκαλα κ πρωτοχρονιά Κρήτη ουκ ολίγες φορες! Δε μου λείπει να πάω ταξίδι με τον άντρα μου, πάμε κάποια άλλη στιγμή, οι γιορτές για μένα είναι οικογενειακή υπόθεση κ αν κ κουράζομαι κ βαριέμαι πολλές φορες μου αρέσει να είμαι με την ευρυτερη οικογένειά μου, που βλέπω σπάνια πλεον. Βάλε όρια στα τραπεζωματα των συγγενών, φάτε με τους κοντινούς πιείτε καφέ με τους μακρινούς δεν ξέρω ρύθμισε το κάπως ούτως ώστε να μην περασεις τις διακοπές σου σε οικογενειακές υποχρεώσεις αλλά δες κυρίως αυτούς που θέλεις κ στους υπόλοιπους βάλε μπροστά το μωρό -ειναι κρυωμενο πχ κ ο παιδίατρος είπε όχι με πολύ κοσμο. Αν η μάνα σου επιμένει να καλεί επικαλεσου εξωτερικες δουλειές που δε γίνονται στο νησί κ φύγε νωρίτερα. Κάνε τις βόλτες σου με τον άντρα σου κ το παιδί σου, χαλαρωστε κ απολαύστε το διάλειμμα από την καθημερινότητα. Α, άσε το παιδί στη μανα σου αφού το ζηταει μερικά βράδια να βγείτε για ποτό, θεατρο ότι θες τελοσπαντων κ μετά να τη δω!

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, Lenia16 είπε:

Εγώ θα πάω λίγο κόντρα στο ρεύμα κ θα πω ότι είναι λογικό οι γονείς να θέλουν να περάσουν τις γιορτές με τα παιδιά κ τα εγγόνια τους, ειδικά εφόσον μένουν μακριά κ βρίσκονται 2-3 φορές το χρόνο. Καλώς η κακώς ευκαιρίες για βόλτες, κρασάκια κ ψώνια θα έχεις πάρα πολλές στη ζωή σου, απλά υπομονή να μεγαλώσει λίγο το μικρό, οι γονείς μας σε λίγα χρόνια δε θα μπορούν να κάνουν πολλά ή θα έχουν φύγει από τη ζωή. Κ εγω είμαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση απλά από την ανάποδη, εμείς Αθήνα κ οι γονείς σε δύο εντελώς αντιδιαμετρικά στην Ελλάδα μέρη -ακομα χειρότερα βασικά γιατί εμείς πρέπει να τα μοιράζουμε στη μέση, έχω κάνει Χριστούγεννα Τρίκαλα κ πρωτοχρονιά Κρήτη ουκ ολίγες φορες! Δε μου λείπει να πάω ταξίδι με τον άντρα μου, πάμε κάποια άλλη στιγμή, οι γιορτές για μένα είναι οικογενειακή υπόθεση κ αν κ κουράζομαι κ βαριέμαι πολλές φορες μου αρέσει να είμαι με την ευρυτερη οικογένειά μου, που βλέπω σπάνια πλεον. Βάλε όρια στα τραπεζωματα των συγγενών, φάτε με τους κοντινούς πιείτε καφέ με τους μακρινούς δεν ξέρω ρύθμισε το κάπως ούτως ώστε να μην περασεις τις διακοπές σου σε οικογενειακές υποχρεώσεις αλλά δες κυρίως αυτούς που θέλεις κ στους υπόλοιπους βάλε μπροστά το μωρό -ειναι κρυωμενο πχ κ ο παιδίατρος είπε όχι με πολύ κοσμο. Αν η μάνα σου επιμένει να καλεί επικαλεσου εξωτερικες δουλειές που δε γίνονται στο νησί κ φύγε νωρίτερα. Κάνε τις βόλτες σου με τον άντρα σου κ το παιδί σου, χαλαρωστε κ απολαύστε το διάλειμμα από την καθημερινότητα. Α, άσε το παιδί στη μανα σου αφού το ζηταει μερικά βράδια να βγείτε για ποτό, θεατρο ότι θες τελοσπαντων κ μετά να τη δω!

Κοιτα εγω δεν διαφωνω στο οτι θελουν μα μας δουν. αλλα εν τελεί κάνει γι αυτους τόση διαφορά αν αντί για 15 μείνουμε 10-11 μερες; Ουτε αλλου λεμε να παμε, αν και θα μποεουςαμε στο εξοχικο που έχει κ χιόνια κ είναι αλλαγή τοπίου. Το μόνο που ζητήσαμε ηταν μια φορα για αλλαγη να μην φυγουμε τρεχοντας απο το σχολείο να μπούμε στο καραβι, και να προλαβουμε στις διακοπες να κανουμε κ 1-2 πραγνατα στο σπίτι με λιγη ηρεμια. Ε δεν νομιζω οτι ειναι τοσο παραλογο.  Το να πάμε και να απολαύσουμε τη διαμονή μας ακριβώς όπως θελουμε, είναι το άλλο προβλημα. Αν επικαλεστούμε το παιδί για την αποφυγή πολυκοσμίας, είμαστε υπερβολικοί. Αν πουμε οτι θελουμε να εστιάσουμε στους γονεις κ τα αδερφια μας για να εχει κ το μωρο επαφη με τους θειους κ τα ξαδερφια του, θα εχουμε γκρινια για τις θειες. Αργότερα που θα θελουμε κάποια μουσεια, κάποιες παραστάσεις κλπ για τα παιδιά, θα εχουμε παλι το κυνήγι για τα τραπεζια; 

 

Και ειλικρινα δεν ξερω αν σε ολες τις οικογενειες ειναι τοσο περίπλοκο να βρεθούν μεσα στις γιορτες. Εννοω να μαζευτούν οσο το δυνατον περισσοτεροι σ ενα σπίτι μια μερα, να μη γίνονται απανωτά τραπέζια. Μ εμας δεν ξερω γιατι τα μπλέκουν ετσι. Ή μαλλον ξερω, ο καθενας θελει να κανει αυτο που θελει, οπως εχει μαθει χρονια, ο καθένας προτάσσει τίς προτεραιοτητες του, σεβαστο, αλλά για μας όλοι νομίζουν ότι είμαστε τουρίστες ελεύθεροι για να ακολουθούμε τα προγραμματα των αλλων. @ΑΡΓΚ γι αυτο δεν κανουμε ακριβως αυτο που θελουμε. Εγω δεν ειμαι δυσαρεστημένη απο το τι κανονισαμε. Ο αντρας μ θα προτιμουσε να ειναι λιγοτερο, αλλα υποχωρει για μενα κ για τους γονεις. Μοιραζουμε τις μερες στα δυο σπιτια ακριβοδίκαια κάνοντας μετακομίσεις απο τη μια γειτονια της Αθηνας στην αλλη, αντι να πουμε οτι θα μεινουμε σε ενα σπίτι, προσπαθουμε να διυμε την ευρύτερη οικογενεια, δεν πηγαινουμε αλλου, και τπ ακουω κι απο πανω;;;

[ninaki80]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Κοιτα εγω δεν διαφωνω στο οτι θελουν μα μας δουν. αλλα εν τελεί κάνει γι αυτους τόση διαφορά αν αντί για 15 μείνουμε 10-11 μερες; Ουτε αλλου λεμε να παμε, αν και θα μποεουςαμε στο εξοχικο που έχει κ χιόνια κ είναι αλλαγή τοπίου. Το μόνο που ζητήσαμε ηταν μια φορα για αλλαγη να μην φυγουμε τρεχοντας απο το σχολείο να μπούμε στο καραβι, και να προλαβουμε στις διακοπες να κανουμε κ 1-2 πραγνατα στο σπίτι με λιγη ηρεμια. Ε δεν νομιζω οτι ειναι τοσο παραλογο.  Το να πάμε και να απολαύσουμε τη διαμονή μας ακριβώς όπως θελουμε, είναι το άλλο προβλημα. Αν επικαλεστούμε το παιδί για την αποφυγή πολυκοσμίας, είμαστε υπερβολικοί. Αν πουμε οτι θελουμε να εστιάσουμε στους γονεις κ τα αδερφια μας για να εχει κ το μωρο επαφη με τους θειους κ τα ξαδερφια του, θα εχουμε γκρινια για τις θειες. Αργότερα που θα θελουμε κάποια μουσεια, κάποιες παραστάσεις κλπ για τα παιδιά, θα εχουμε παλι το κυνήγι για τα τραπεζια; 

 

Και ειλικρινα δεν ξερω αν σε ολες τις οικογενειες ειναι τοσο περίπλοκο να βρεθούν μεσα στις γιορτες. Εννοω να μαζευτούν οσο το δυνατον περισσοτεροι σ ενα σπίτι μια μερα, να μη γίνονται απανωτά τραπέζια. Μ εμας δεν ξερω γιατι τα μπλέκουν ετσι. Ή μαλλον ξερω, ο καθενας θελει να κανει αυτο που θελει, οπως εχει μαθει χρονια, ο καθένας προτάσσει τίς προτεραιοτητες του, σεβαστο, αλλά για μας όλοι νομίζουν ότι είμαστε τουρίστες ελεύθεροι για να ακολουθούμε τα προγραμματα των αλλων. @ΑΡΓΚ γι αυτο δεν κανουμε ακριβως αυτο που θελουμε. Εγω δεν ειμαι δυσαρεστημένη απο το τι κανονισαμε. Ο αντρας μ θα προτιμουσε να ειναι λιγοτερο, αλλα υποχωρει για μενα κ για τους γονεις. Μοιραζουμε τις μερες στα δυο σπιτια ακριβοδίκαια κάνοντας μετακομίσεις απο τη μια γειτονια της Αθηνας στην αλλη, αντι να πουμε οτι θα μεινουμε σε ενα σπίτι, προσπαθουμε να διυμε την ευρύτερη οικογενεια, δεν πηγαινουμε αλλου, και τπ ακουω κι απο πανω;;;

κ εμεις μενουμε σε νησι κ οι γονεις αθηνα! εμεις την μια χρονια ερχονται αυτοι στο νησι κ την αλλοι παμε εμεις αθηνα κ μοιραζονται οι διακοπες. ΟΙ γιορτες οντως πρεπει να αφιερωνονται στους παππουδες ειναι κριμα να μην βλεπουν τα εγγονια τους αλλα ειναι κριμα επισης να τρεχετε καθε χρονο τετοιες μερες. 

[Έσπερος]

πρίν από 57 λεπτά , ninaki80 είπε:

κ εμεις μενουμε σε νησι κ οι γονεις αθηνα! εμεις την μια χρονια ερχονται αυτοι στο νησι κ την αλλοι παμε εμεις αθηνα κ μοιραζονται οι διακοπες. ΟΙ γιορτες οντως πρεπει να αφιερωνονται στους παππουδες ειναι κριμα να μην βλεπουν τα εγγονια τους αλλα ειναι κριμα επισης να τρεχετε καθε χρονο τετοιες μερες. 

Εχετε ανεση χωρου για να φιλοξενήσετε ομως; εμεις δεν εχουμε. ουτε για δυο ατομα, ουτε για τεσσερα, αφου ειναι οι γονεις και των δυο. αλλα ειναι κ τα αδερφια μας. και παντα καποια διυλεια που πρεπει να γινει. πραγματικα δεν μας νοιαζει που πηγαινουμε. ενταξει, θα ηθελα μια φορα ν ανοιξω κι εγω το σπίτι μου στις γιορτες αλλα δεν πειραζει.

[Mary1976]

Έσπερος και μόνο που διάβασα 2-3 μήνες το καλοκαίρι με γονείς και 15 μέρες τα Χριστούγεννα και άλλες 15 το Πάσχα έφριξα!. Εγώ πάνω από εβδομάδα με τους δικούς μου ή με την πεθερά μου (το ίδιο και ο άντρας μου) δεν αντέχω.  Κουράγιο. 

 

[Έσπερος]

1 hour ago, Mary1976 είπε:

Έσπερος και μόνο που διάβασα 2-3 μήνες το καλοκαίρι με γονείς και 15 μέρες τα Χριστούγεννα και άλλες 15 το Πάσχα έφριξα!. Εγώ πάνω από εβδομάδα με τους δικούς μου ή με την πεθερά μου (το ίδιο και ο άντρας μου) δεν αντέχω.  Κουράγιο. 

 

τΔυο καλοκαίρια αντέξαμε γιατί υπήρχε η αρχική καλή διαθεση. Στο τρίτο αρχίσαμε να απαντάμε σε διαφορά κ μετά να περνάμε την ώρα μας γκρινιαζοντας, όποτε είπαμε δεν πάει άλλο. Φύγαμε με ανακουφιση κ ο αντρας μου απο μεσα του θα σκεφτηκε κι αλλα λιγοτερο ευγενή  (και για τα δυο σπιτια). Οποτε περσι που οι μερες ηταν μετρημένες, ολα καλα. Απλωα εγω ειχα ολο τον ψυχολογικο πόλεμο καθε μερα στο τηλεφωνο να ρωταω τι κανουν κ ν ακουω "να εδω στην παραλια ειμαστε, ολοι εχουν τα εγγονια τους"... το υπονοούμενο σαφέστατο. 

 

Εχω ακουσει παντως μεχρι κ δεκαπενθήμερα σε ξενοδοχειο με παππουδες μαζι για παρκαρισμα παιδιων, οποτε υπαρχουν διαφορες οπτικές! 

[ninaki80]

11 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εχετε ανεση χωρου για να φιλοξενήσετε ομως; εμεις δεν εχουμε. ουτε για δυο ατομα, ουτε για τεσσερα, αφου ειναι οι γονεις και των δυο. αλλα ειναι κ τα αδερφια μας. και παντα καποια διυλεια που πρεπει να γινει. πραγματικα δεν μας νοιαζει που πηγαινουμε. ενταξει, θα ηθελα μια φορα ν ανοιξω κι εγω το σπίτι μου στις γιορτες αλλα δεν πειραζει.

καλα κ εμεις για δυο ατομα μπορουμε να φιλοξενησουμε κ αυτα στο σαλονι στον καναπε. αλλα οκ οι δικοι μου περισσοτερο εχουν μια κατανοηση κ νοικιαζουν οταν ερχονται... ειναι λιγο κουραστικο ομως να μην περνας ποτε γιορτες σπιτι σου. εγω δεν θα την παλεβα αναγκαστικα καθε φορα ταξιδια

[Έσπερος]

πρίν από 14 λεπτά , ninaki80 είπε:

καλα κ εμεις για δυο ατομα μπορουμε να φιλοξενησουμε κ αυτα στο σαλονι στον καναπε. αλλα οκ οι δικοι μου περισσοτερο εχουν μια κατανοηση κ νοικιαζουν οταν ερχονται... ειναι λιγο κουραστικο ομως να μην περνας ποτε γιορτες σπιτι σου. εγω δεν θα την παλεβα αναγκαστικα καθε φορα ταξιδια

Αυτό δεν μας κουράζει τόσο γιατί θελουμε και την αλλαγή παραστασεων. Το να λείπουμε όλες τις μέρες μας κουράζει, γιατί είναι λίγο σαν διάλυση του σπιτιού αν γίνεται συνέχεια. Ότι θα θέλαμε μια φορά να είμαστε σπίτι μας, ισχύει. Και ίσως στο μέλλον το κάνουμε διαφορετικά, πχ πουμε οτι παμε για Χριστούγεννα, να κανονίσουν όλοι, γονείς κ αδέρφια κ από τις δυο πλευρές να μαζευτούν σε ενα σπίτι την θδια μερα να γιορτασουμε ολοι μαζι (κάτι που δεν κάνουν τώρα για να μην αλλάξουν τις συνήθειες τους νομίζω), να κατσουμε 5-6 μέρες, κ πρωτοχρονια σπίτι μας. Ή κάπου αλλού μόνοι μας. Να δω τοτε αντιδρασεις...

[vicky86]

επειδη νομιζω οτι θες να ακουσεις αν ειναι παραλογα οσα λες,οχι δ ειναι καθολου παραλογα

κ απορω πραγματικα που πατε τοσο πολυ

η κορη μου ηταν το πιο καλοβολο μωρο,εξω ηθελε συνεχεια κ στα ταξιδια αψογη.ο μικρος ακολουθει αλλα οχι κ τελειως χαλαρος

ο ανηψιος καθε φορα που πηγαινε σε αλλο σπιτι ηθελε 2-3μερες να προσαρμοστει.οποτε κ μονο η αλλαγη σπιτιου στην αθηνα μπορει να τον δυσκολεψει

αρζισε να κανεις ο,τι θελεις εσυ με τον αμτρα σου κ το παιδι.γτ ναι κ αργοτερα που θα θελετε να γυρισετε,παλι για τα τραπεζια θα σας λενε

το ιδανικο θα ηταν να μενατε σε αλλο σπιτι,αλλα οικονομικα δ συμφερει

αλλα αρχισε να "υπερασπιζεσαι" την τριαδα σας κ τα θελω σας

κ μην ακους τα σχολια

μα γτ δ κανουν τραπεζι μαζι;ακομη κ οταν λειπαμε εκτος πολης οι γονεις μου κανανε μαζι γιορτες με τα πεθερικα,κ ας μην ειμασταν εμεις

[Anna3011]

@Έσπερος αισθάνομαι ότι εστιάζεις σε λάθος πρόβλημα. Το πρόβλημά σου κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι το αν θα πας στο πατρικό για 10, 12 ή 15 μέρες αλλά ο ψυχαναγκασμός που επιτρέπεις να σου δημιουργούν οι γονείς σου καθώς και αυτός που επιβάλλεις η ίδια στον εαυτό σου προκειμένου να τους έχεις όλους ευχαριστημένους. Επειδή κατά καιρούς διαβάζω αναρτήσεις σου , σε θυμάμαι να δυσανασχετείς για εμπλοκή των γονιών σου από θέματα θηλασμού, ύπνου του μωροού, μέχρι (έλεος) τι θα φορέσει το παιδί ΣΟΥ στη βάφτιση. Εσύ από την άλλη νιώθω ότι διαρκώς ζορίζεσαι και επειδή φαίνεσαι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο άτομο, σε τελική ανάλυση κάνεις κακό κυρίως στον εαυτό σου.

Πέραν των τυπικών θεωρώ πως επιβάλλεται να κάνεις μια κουβέντα με τους γονείς σου σε γενικότερο πλαίσιο. Μίλα τους ανοικτά, πες τους ότι καταπιέζεσαι, εξήγησέ τους ότι επιτέλους μεγάλωσες και ορίζεις τη ζωή σου (θα έπρεπε να το ξέρουν προ ολλού αλλά αφού μάλλον δεν το αντιλαμβάνονται τονισέ το), δε θα το καταλάβουν αν δεν το καταστήσεις εσύ σαφές. Δεν αξίζει ούτε σε εσένα ούτε στον άντρα σου να τραβολογιέστε από τραπέζι σε τραπέζι ενώ είναι ξεκάθαρο ότι αν αποφασίζατε μόνοι σας θα κάνατε εντελώς διαφορετικά σχεδια διακοπών. 

Παρεμπιπτόντως ο άντρας σου που τον λες γκρινιάρη, στα δικά μου μάτια φαίνεται ιδιαίτερα υποχωρητικός. Δεν είναι πολλοί οι άντρες που θα δέχονταν στις διακοπές τους να κάνουν τουρ στις θείες της γυναίκας τους. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω κανέναν τέτοιο στον κύκλο μου... Οι περισσότεροι γκρινιάζουν ακόμα και για το τραπέζι στους γονείς τους

Δείξε πυγμή και δε θα χάσεις. Ακόμα και σε αυτή την ηλικία οι γονείς εκπαιδεύονται. Και δεδομένου ότι πλέον προέχουν οι ανάγκες της νέας σου οικογένειας αξίζει να το παλέψεις. 

[Αννα 35]

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημα προφανώς και είναι βαθύτερο και εντοπίζω μια ναρκισσιστική και χειριστικη συμπεριφορά προς την Έσπερος. Δυστυχώς, όμως, αυτές οι συμπεριφορές δεν αντιμετωπίζονται με συζήτηση, χρήζουν επαγγελματικής βοήθειας.

Με δεδομένο αυτό, η Έσπερος έχει τις ακόλουθες επιλογές, είτε θα απομακρυνθεί τελείως από το συγκεκριμένο περιβάλλον, όπου υπάρχει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό μια νοσηρότητα, ή θα βρει τρόπους να το διαχειριστεί.

Μπορεί να επιλέξει να σφίξει τα δόντια και να το υποστεί, μπορεί να επιλέξει να συγκρούεται διαρκώς για όσο διαρκεί η επίσκεψη, μπορεί να επιλέξει να βρει αλλού κατάλυμα, τύπου Airbnb. Μπορεί απλά να αποφασίσει οι επισκέψεις να είναι σύντομες και να μην υπηρετούν τις προσδοκίες των άλλων, αλλά τις ανάγκες της ίδιας.

Έσπερος να έχεις όμως υπόψη σου το εξής, ότι όση αντοχή ή ανοχή έχεις εσύ απέναντι στην οικογένεια σου, πρέπει να τη διαιρέσεις τουλάχιστον στο μισό για να υπολογίσεις την αντοχή ή ανοχή, την οποία θα δείξει ο σύντροφός σου.

Πράγμα που σημαίνει, πως είτε θα πρέπει από τώρα να προχωρήσεις σε επιλογές που θα ικανοποιούν εσάς και θα αφαιρούν πίεση από εσάς, είτε θα πρέπει να προετοιμαστείς κάποια στιγμή για ένα γερό ξέσπασμα, όπου ο σύντροφός σου πιθανόν να διαχωρίσει και τη θέση του από την πατρική σου οικογένεια μια για πάντα.

Επεξεργάστηκαν 11 Δεκεμβρίου,2018 by Αννα 35

[Έσπερος]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, με καλύψατε όλες.

Οι δυο Άννες έχετε δίκιο, πρέπει να βάλω όρια,απλώς δεν είμαι τέτοιος τύπος, ούτε με γονείς, ούτε με σύζυγο, ούτε με συναδέλφους. Η αλήθεια έιναι ότι οι δικοί μου δεν είναι πάντα τόσο πιεστικοί όσο το κάνω να ακούγεται, με την έννοια ότι κι εγώ τα διογκώνω μέσα μου όταν ξέρω ότι θα κάνουμε κάτι που δεν τους αρέσει. Σϊγουρα όμως στα θέματα του παιδιού η συμπεριφορά τους υπήρξαν φορές που ξεπέρασε κάποια όρια. Ο άντρας μου, τον οποίο γενικά δεν θεωρώ υπομονετικό και υποχωρητικό, όντως έχει κάνει υποχωρήσεις και υπομονή. Για τα δεδομένα του τουλάχιστον. Αλλά είναι αλήθεια επίσης ότι οι περισσότεροι καβγάδες μας έχουν γίνει με αφορμή κάτι για τους γονείς μου. Όχι τόσο κάτι που είπαν ή ζήτησαν, όσο το πώς το χειρίστηκα εγώ. Αυτή η κατάσταση όντως με δυσκολεύει, το ξέρω και ξέρω ότι πρ΄λεπει να λάβω μέτρα. Πάντως @Anna3011 ο άντρας μου είναι πολύ κοινωικός, δεν τον πειράζει να βλέπουμε συγγενείς μου, θείες, ξαδέρφια κλπ. Με όλους βρίσκει να πει κάτι. Ίσως κάποιους φίλους μου τους βαριέται περισσότερο. Απλώς δεν θέλει πίεση ότι πρέπει να κανονίζουμε κάτι με όλους κάθε φορά. Γιατί η πεθερά μου ποτέ δεν πίεσε τα παιδιά της με τους συγγενείς, οπότε δεν έχουν μάθει έτσι.

 

@vicky86 ο μικρός το καλοκαίρι με ζέστη, ταξίδι από νησί προς Αθήνα, από εκεί σε άλλο νησί κ πάλι πίσω, με πολύωρα ακτοπλοϊκά ταξίδια, ήταν απίστευτα ευπροσάρμοστος και ήρεμος. Και με πολλές υπερβάσεις του ωραρίου του λόγω επισκέψεων και άλλων οικογ εκδηλώσεων. Αλλά φυσικά έχω πάλι τις επιφυλάξεις μου, δηλαδή θέλω να είμαστε προσεκτικοί και να μην τραβάμε τα όριά του, άσχετο που αυτό ερμηνεύεται ως υπερπροστασία. Σε κάποια παραείμαστε διστακτικοί κατά τη γνώμη μου γιατί ο άντρας μου είναι όντως υπερπροστατευτικός, αλλά αυτό είναι δικό μας θέμα. Το γιατί δεν μαζευόμαστε όλοι μαζί, είναι μάλλον γιατί κάνουμε τα εύκολα δύσκολα. Αρχικά το κάναμε. Και οι γονείς μας έχουν συμπαθηθεί και έχουν επαφές -παραέχουν κατ' εμέ. Απλώς κάποια στιγμή έγινε δυσλειτουργικό το όλοι μαζί λόγω συγκυριών (μωρού του κουνιάδου μου που δεν ήθελαν πολυκοσμία, κάποια προβλήματα υγείας έκτακτα που συνέπεσαν με γιορτές κ κάποια πένθη) και το χωριστά παγιώθηκε. Νομίζω ότι η πεθερά μου επίσης δεν το πολυθέλει, προτιμά δηλαδή τις γιορτές (έστω μία από τις δύο) να έχει σπίτι τα παιδιά και τα εγγόνια της και τους συμπεθέρους να τους τραπεζώσει ή να την τραπεζώσουν άλλη μέρα. Αλλά μπορεί και να την αδικώ με αυτό. Αν τους πιέσουμε πολύ ίσως τα καταφέρουν και μπορεί κάποια στιγμή να το κάνουμε για να κερδίζουμε χρόνο. 

[Anna3011]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, με καλύψατε όλες.

Οι δυο Άννες έχετε δίκιο, πρέπει να βάλω όρια,απλώς δεν είμαι τέτοιος τύπος, ούτε με γονείς, ούτε με σύζυγο, ούτε με συναδέλφους. Η αλήθεια έιναι ότι οι δικοί μου δεν είναι πάντα τόσο πιεστικοί όσο το κάνω να ακούγεται, με την έννοια ότι κι εγώ τα διογκώνω μέσα μου όταν ξέρω ότι θα κάνουμε κάτι που δεν τους αρέσει. Σϊγουρα όμως στα θέματα του παιδιού η συμπεριφορά τους υπήρξαν φορές που ξεπέρασε κάποια όρια. Ο άντρας μου, τον οποίο γενικά δεν θεωρώ υπομονετικό και υποχωρητικό, όντως έχει κάνει υποχωρήσεις και υπομονή. Για τα δεδομένα του τουλάχιστον. Αλλά είναι αλήθεια επίσης ότι οι περισσότεροι καβγάδες μας έχουν γίνει με αφορμή κάτι για τους γονείς μου. Όχι τόσο κάτι που είπαν ή ζήτησαν, όσο το πώς το χειρίστηκα εγώ. Αυτή η κατάσταση όντως με δυσκολεύει, το ξέρω και ξέρω ότι πρ΄λεπει να λάβω μέτρα. Πάντως @Anna3011 ο άντρας μου είναι πολύ κοινωικός, δεν τον πειράζει να βλέπουμε συγγενείς μου, θείες, ξαδέρφια κλπ. Με όλους βρίσκει να πει κάτι. Ίσως κάποιους φίλους μου τους βαριέται περισσότερο. Απλώς δεν θέλει πίεση ότι πρέπει να κανονίζουμε κάτι με όλους κάθε φορά. Γιατί η πεθερά μου ποτέ δεν πίεσε τα παιδιά της με τους συγγενείς, οπότε δεν έχουν μάθει έτσι.

 

@vicky86 ο μικρός το καλοκαίρι με ζέστη, ταξίδι από νησί προς Αθήνα, από εκεί σε άλλο νησί κ πάλι πίσω, με πολύωρα ακτοπλοϊκά ταξίδια, ήταν απίστευτα ευπροσάρμοστος και ήρεμος. Και με πολλές υπερβάσεις του ωραρίου του λόγω επισκέψεων και άλλων οικογ εκδηλώσεων. Αλλά φυσικά έχω πάλι τις επιφυλάξεις μου, δηλαδή θέλω να είμαστε προσεκτικοί και να μην τραβάμε τα όριά του, άσχετο που αυτό ερμηνεύεται ως υπερπροστασία. Σε κάποια παραείμαστε διστακτικοί κατά τη γνώμη μου γιατί ο άντρας μου είναι όντως υπερπροστατευτικός, αλλά αυτό είναι δικό μας θέμα. Το γιατί δεν μαζευόμαστε όλοι μαζί, είναι μάλλον γιατί κάνουμε τα εύκολα δύσκολα. Αρχικά το κάναμε. Και οι γονείς μας έχουν συμπαθηθεί και έχουν επαφές -παραέχουν κατ' εμέ. Απλώς κάποια στιγμή έγινε δυσλειτουργικό το όλοι μαζί λόγω συγκυριών (μωρού του κουνιάδου μου που δεν ήθελαν πολυκοσμία, κάποια προβλήματα υγείας έκτακτα που συνέπεσαν με γιορτές κ κάποια πένθη) και το χωριστά παγιώθηκε. Νομίζω ότι η πεθερά μου επίσης δεν το πολυθέλει, προτιμά δηλαδή τις γιορτές (έστω μία από τις δύο) να έχει σπίτι τα παιδιά και τα εγγόνια της και τους συμπεθέρους να τους τραπεζώσει ή να την τραπεζώσουν άλλη μέρα. Αλλά μπορεί και να την αδικώ με αυτό. Αν τους πιέσουμε πολύ ίσως τα καταφέρουν και μπορεί κάποια στιγμή να το κάνουμε για να κερδίζουμε χρόνο. 

Για να βάλεις τα όριά σου, πράγμα που αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο αφού έχεις μάθει εδώ και χρονια να λειτουργείς με συγκεκριμένο τρόπο, πρέπει πρώτα να απενοχοποιήσεις εσύ η ίδια τον εαυτό σου. Να βάλεις τις επιθυμίες σου και τα θέλω της οικογένειάς σου (σε λίγο θα έχει γνώμη και ο γιός σου, μεγαλώνει...), στις σωστές τους διαστάσεις. Είναι δύσκολη δουλειά για κάποιον που επί χρόνια έχει μάθει να καταπιέζεται και να αντιμετωπίζει παρεμβατικούς και ενίοτε τοξικούς γονείς, όμως ο απογαλακτισμός κάποια στιγμή πρέπει να γίνει, έτσι δεν είναι; 

[Sunshine8]

Το να "κόψεις γέφυρες" με τοσο στενούς συγγενείς το θεωρω λάθος κι εγω δε θα το ηθελα κιολας. Το αιμα νερο δε γίνεται που λένε. Απλα το απο μακριά και αγαπημένοι ειναι ενας πολυ καλος συμβιβασμός. Κι εγω πολλές φορες πήγαινα υπερβολικά με τα νερα των δικών μου, καποια στιγμη που έκανα τη δικη μου οικογένεια έδειξα τι έχει προτεραιότητα, στην αρχη υπηρξαν καποιες αντιδράσεις αλλα στην πορεία εγινε απόλυτα κατανοητό. Ολοι εκπαιδεύονται και τελικα αποδέχονται τα νεα δεδομένα ακομα και οι μεγάλοι άνθρωποι, εκτός εαν δεν μπούμε εμεις στη διαδικασία να τους "εκπαιδεύσουμε", και αυτο για μενα ειναι το λάθος που κανουν τα πιο πολλα ζευγάρια δεν το λεω συγκεκριμενα για τη θεματοθετρια, οτι δεν αντιδρούν πουθενα και στο τελος γίνονται έρμαια των καταστάσεων 

[Έσπερος]

Για να ειμαι ειλικρινης, ενα πραγμα με μπερδευει σε ολα αυτα. Απο τους γονεις μας δεν εχουμε καποια οικονομικη εξαρτησγ. Δεν μας παρέχουν καποιο εισόδημα δλδ. Αλλα μπορει να μας φερουν προϊπντα απο τα χωρια. Ή να αγοράσουν κατι που εδω δεν το βρισκουμε τοσο οικονομικα οσο στην Αθηνα. Μικροποσά αλλα δεν δεχονται ποτε χρηματα γι αυτα (το αντισταθμίζουμε όμως  φέρνοντας πράγματα από το νηςι ή με άλλες μικρό εξυπηρετήσεις, δώρα σε ανύποπτο χρόνο κλπ). Και για το παιδι εχουν κανει δωρα στον εξοπλισμο κλπ δλδ ακριβα. Και μας εξυπηρετούν με μετακινήσεις όποτε πάμε πχ μας παίρνουν από το λιμάνι ή μας δανείζουν το αυτοκίνητο κλπ κ έχει τύχει κ να διεκπεραιώσουν κ κάποιες υποθέσεις μας στην Αθήνα που εκκρεμούσαν λόγω απόστασης. δεν υπάρχει δλδ εξάρτηση αλλά υπάρχει μια προσφορά. Αυτο εμενα με κάνει να νιώθω ότι κάποια στιγμή θα ακούσω ότι εκείνοι είναι τόσο απλόχεροι  κ εμείς θελουμε να παίρνουμε κ όχι να δίνουμε. 

[vtgian]

Να σε ρωτήσω κάτι; Τώρα που έκανες δικό σου παιδί... Θα ήθελες μεγαλώνοντας, ως ενήλικας να σκέφτεται ότι πρέπει να σου "επιστρέψει"; Πιστεύεις ότι αν έκανες αυτά που κάνουν τώρα οι γονείς σου για εσένα, θα έμπαινες στη διαδικασία να του τα "ζητήσεις" είτε ευθέως, είτε γκρινιάζοντας;

Το ρωτάω γιατί σκεφτόμουν σαν και εσένα πριν κάνω παιδί. Μετά το παιδί όμως, άλλαξα πολύ. Δε θέλω το παιδί μου να νιώθει ότι έχει υποχρεώσεις απέναντί μου. Σαφώς θα νιώθω καλά αν βλέπω να με νοιάζεται ή να θέλει να με φροντίσει αλλά δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να νιώσει πιεσμένο, ότι πρέπει να μου ανταποδώσει δηλαδή. Πόσο μάλλον να το κάνω να νιώσει αχάριστο απέναντί μου.