Ποδηλατάκι, ποιό και από πότε... (10 μηνών)

[Έσπερος]

Just now, little lamb είπε:

 

Καλα εννοείται, δεν περίμενα κάτι τέτοιο πριν τα 5. Βασικά και τότε υποθέτω περπατας σαν τη χελώνα αν θες να ακολουθήσεις. Απλά σκεφτόμουν μήπως δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό το να προσπαθούν απλά να ισορροπήσουν και τους μοιάζει σαν αγγαρεία και μηπως απολαμβανουν περισσότερο κάτι που τους είναι πιο ευκολο (αν και λέτε ότι και το πετάλι τα δυσκολεύει). Ή -πιο προχωρημένη σκεψη- μήπως είναι απλά σαν "μάθημα" για να μάθουν ισορροπια και βιαζόμαστε χωρίς λόγο κ δεν το απολαμβάνουν ενώ αν μάθαιναν σε μεγαλύτερη ηλικία σε κανονικό ποδήλατο το ευχαριστιουνταν πιο πολυ. Από την άλλη διαβάζω παντού τα θετικά του ποδηλάτου ισορροπίας και τέτοιο ήθελα να πάρουμε γύρω στα 2, απλά τώρα που ήρθα οντως αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να το πάρουμε άρχισα να σκέφτομαι αν θα το ευχαριστηθεί. Όσες είχατε, μετά τα παιδιά πέρασαν σε κανονικό ποδήλατο με ενδιαφέρον; Γιατί -μαλλον λανθασμένα- έχω στο μυαλό μου μια εικόνα ότι η προσπάθεια για ισορροπία μπορεί να τα κουράσει κ να αντιπαθησουν ή έστω να μην ενδιαφερθούν μετά για κανονικό ποδήλατο. Και η σκέψη μου περιπλέκεται όσο ξέρω ότι υπάρχει ένα καλής όπως λέτε μάρκας σε μισή τιμή που μπορεί να το πάρουν άλλοι οσο το σκέφτομαι!

Εγω δεν είχα ασχοληθεί με το ισορροπίας- δεν το ήξερα καν-  κ ο άντρας μ το θεωρεί γελοίο χωρίς νομίζω να το έχει ψάξει, αλλά δεν μ ακούγεται κ κάτι τραγικό, μπορεί να το περπατάει απλα σαν να έχει ένα άλλο όχημα κ αν του βγει να ισορροπήσει θα το κάνει. δεν νοκθζω ότι μπορεί να το αποθαρρύνει. το πετάλι πιο αποθαρρυντικό μ φαίνεται, που δεν το περίμενα. Εγω είχα κ τη λάθος προσδοκία ότι σ ένα μήνα πχ θα κάναμε βόλτα περπάτημα με το παιδί δίπλα στο ποδηλατάκι με τις βοηθητικές, εκεί να δεις απογοήτευση. αλλά στο ισορροπίας πιο πολύ το ατύχημα θα φοβόμουν παρα τη μη διασκέδαση. 

[vicky86]

Just now, little lamb είπε:

 

Καλα εννοείται, δεν περίμενα κάτι τέτοιο πριν τα 5. Βασικά και τότε υποθέτω περπατας σαν τη χελώνα αν θες να ακολουθήσεις. Απλά σκεφτόμουν μήπως δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό το να προσπαθούν απλά να ισορροπήσουν και τους μοιάζει σαν αγγαρεία και μηπως απολαμβανουν περισσότερο κάτι που τους είναι πιο ευκολο (αν και λέτε ότι και το πετάλι τα δυσκολεύει). Ή -πιο προχωρημένη σκεψη- μήπως είναι απλά σαν "μάθημα" για να μάθουν ισορροπια και βιαζόμαστε χωρίς λόγο κ δεν το απολαμβάνουν ενώ αν μάθαιναν σε μεγαλύτερη ηλικία σε κανονικό ποδήλατο το ευχαριστιουνταν πιο πολυ. Από την άλλη διαβάζω παντού τα θετικά του ποδηλάτου ισορροπίας και τέτοιο ήθελα να πάρουμε γύρω στα 2, απλά τώρα που ήρθα οντως αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να το πάρουμε άρχισα να σκέφτομαι αν θα το ευχαριστηθεί. Όσες είχατε, μετά τα παιδιά πέρασαν σε κανονικό ποδήλατο με ενδιαφέρον; Γιατί -μαλλον λανθασμένα- έχω στο μυαλό μου μια εικόνα ότι η προσπάθεια για ισορροπία μπορεί να τα κουράσει κ να αντιπαθησουν ή έστω να μην ενδιαφερθούν μετά για κανονικό ποδήλατο. Και η σκέψη μου περιπλέκεται όσο ξέρω ότι υπάρχει ένα καλής όπως λέτε μάρκας σε μισή τιμή που μπορεί να το πάρουν άλλοι οσο το σκέφτομαι!

Η μικρη ενθουσιαστηκε με το ποδήλατο ισορροπίας αλλα ακομη περισσότερο με το κανονικο

Ο μικρος είχε παράλληλα κ πατινι που το προτίμησε, αλλα κ αυτος αγάπησε το ποδήλατο το κανονικο

[irin]

Just now, little lamb είπε:

 

Καλα εννοείται, δεν περίμενα κάτι τέτοιο πριν τα 5. Βασικά και τότε υποθέτω περπατας σαν τη χελώνα αν θες να ακολουθήσεις. Απλά σκεφτόμουν μήπως δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό το να προσπαθούν απλά να ισορροπήσουν και τους μοιάζει σαν αγγαρεία και μηπως απολαμβανουν περισσότερο κάτι που τους είναι πιο ευκολο (αν και λέτε ότι και το πετάλι τα δυσκολεύει). Ή -πιο προχωρημένη σκεψη- μήπως είναι απλά σαν "μάθημα" για να μάθουν ισορροπια και βιαζόμαστε χωρίς λόγο κ δεν το απολαμβάνουν ενώ αν μάθαιναν σε μεγαλύτερη ηλικία σε κανονικό ποδήλατο το ευχαριστιουνταν πιο πολυ. Από την άλλη διαβάζω παντού τα θετικά του ποδηλάτου ισορροπίας και τέτοιο ήθελα να πάρουμε γύρω στα 2, απλά τώρα που ήρθα οντως αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να το πάρουμε άρχισα να σκέφτομαι αν θα το ευχαριστηθεί. Όσες είχατε, μετά τα παιδιά πέρασαν σε κανονικό ποδήλατο με ενδιαφέρον; Γιατί -μαλλον λανθασμένα- έχω στο μυαλό μου μια εικόνα ότι η προσπάθεια για ισορροπία μπορεί να τα κουράσει κ να αντιπαθησουν ή έστω να μην ενδιαφερθούν μετά για κανονικό ποδήλατο. Και η σκέψη μου περιπλέκεται όσο ξέρω ότι υπάρχει ένα καλής όπως λέτε μάρκας σε μισή τιμή που μπορεί να το πάρουν άλλοι οσο το σκέφτομαι!

Η δικη μου εμπειρια ειναι οτι στα 2.5-3 τρεχεις για να προλαβεις το παιδι που κανει ποδηλατο ισορροπιας και στα 5 τρεχεις για να προλαβεις το παιδι που κανει κανονικο ποδηλατο. Σιγουρα δεν περπατας σαν χελωνα διπλα του..

Η κορη μου ειχε δυο χρονια ισορροπιας και μετα περασε στο κανονικο αμεσως χωρις βοηθητικες. Ο γιος μου το ισορροπιας το παει σφαιρα και νομιζεις οτι θα σκοτωθει ή θα πατησει κοσμο αλλα ποτε δεν εχει γινει τιποτα. Το ελεγχει πληρως! Και δεν του φαινεται..  3 ετων. Εχω αρχισει να σκεφτομαι οτι πρεπει να παμε αμεσα στο επομενο ποδηλατο.

Οποτε ναι, ψηφιζω ποδηλατο ισορροπιας!!

[μαγιοπουλας]

20 ώρες πρίν, irin είπε:

Η δικη μου εμπειρια ειναι οτι στα 2.5-3 τρεχεις για να προλαβεις το παιδι που κανει ποδηλατο ισορροπιας και στα 5 τρεχεις για να προλαβεις το παιδι που κανει κανονικο ποδηλατο. Σιγουρα δεν περπατας σαν χελωνα διπλα του..

Η κορη μου ειχε δυο χρονια ισορροπιας και μετα περασε στο κανονικο αμεσως χωρις βοηθητικες. Ο γιος μου το ισορροπιας το παει σφαιρα και νομιζεις οτι θα σκοτωθει ή θα πατησει κοσμο αλλα ποτε δεν εχει γινει τιποτα. Το ελεγχει πληρως! Και δεν του φαινεται..  3 ετων. Εχω αρχισει να σκεφτομαι οτι πρεπει να παμε αμεσα στο επομενο ποδηλατο.

Οποτε ναι, ψηφιζω ποδηλατο ισορροπιας!!

Ακριβώς το ίδιο.Σημερα στο πάρκο κυκλοφοριακης αγωγης κοίταγα κ έκανα γκριμάτσες τρόμου.ακομη να συνηθίσω την ταχυτητα.καθομουν σε ένα σημείο γιατι δεν μπορούσα φυσικα να ακολουθησω

21 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

Η μικρη ενθουσιαστηκε με το ποδήλατο ισορροπίας αλλα ακομη περισσότερο με το κανονικο

Ο μικρος είχε παράλληλα κ πατινι που το προτίμησε, αλλα κ αυτος αγάπησε το ποδήλατο το κανονικο

Νομιζω οτι αγαπάνε κ το ποδηλατο κ το πατινι.

[little lamb]

Καλησπέρα και σε αυτό το θέμα!

 

Ήρθε και η δικιά μας ώρα για το μεγάλο δίλημμα "ισορροπίας ή κανονικό"!

Είδα ότι είχα ποστάρει και κάτι παλιότερα, μιας που είχαμε βρει μεταχειρισμένο ένα chillafish σε μισή τιμή (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα).

Βάζω με bold τα κύρια σημεία γιατί είναι μεγάλο ποστ (κλασικά εγώ).

 

Η μικρούλα είναι 2 ακριβώς, άργησε να περπατήσει ελεύθερα (19-20 μηνών) κι ακόμα δεν έχει διαμαρτυρηθεί στο καρότσι.

 

Απ' ό,τι έχω καταλάβει, αν πάρουμε ισορροπίας, όταν περάσει σε κανονικό θα ξέρει ήδη ισορροπία και η δυσκολία θα είναι το πετάλι, ενώ αν πάρουμε κανονικό, όταν βγουν οι βοηθητικές θα ξέρει ήδη πετάλι και η δυσκολία θα είναι η ισορροπία.

Κι ερχόμαστε στο ερώτημα "τι από τα δύο είναι καλύτερο". Όταν περάσουν στο κανονικό χωρίς βοηθητικές, καλύτερα να εκκρεμεί η εκμάθηση πεταλιού ή η εκμάθηση ισορροπίας;

Και δεύτερον, ως διασκέδαση (πριν το κανονικό δηλαδή) διασκεδάζουν περισσότερο με ισορροπίας ή με κανονικό; (όταν τα έχουν μάθει εννοώ, οι πρώτες μέρες υποθέτω είναι δύσκολες και στα δύο)

Επίσης αν έχουν κανονικό δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ισορροπίας; Δηλαδή να μη βάλουμε βοηθητικές και να το κινεί με τα πόδια, κι όταν μάθει ισορροπία να ανεβάσει τα πόδια στα πετάλια; Δεν το έχω διαβάσει αυτό πουθενά αλλά μου φαίνεται λογικό.

 

Προς το παρόν έχουμε ένα οχηματάκι με ρόδες που το κινείς με τα πόδια (όχι ισορροπίας, το σκούτερ της Fisher Price αν ξέρετε), όμως δεν το κινεί προς τα εμπρός. Πάει προς τα πίσω και θέλει μετά να τη σπρώξουμε με φόρα στην ευθεία. Το πήραμε και στην πλατεία χτες μήπως θελήσει να μιμηθεί τα άλλα παιδάκια, αλλά όταν της λέγαμε "θες να κάνεις ποδήλατο όπως τα παιδάκια;" πήγαινε στα "παρκαρισμένα" ποδήλατα. Χαχα! Κανένα ενδιαφέρον για το δικό της (δεν το είχαμε ονομάσει και ποτέ ποδήλατο οπότε ένα δίκιο το έχει). Με δεδομένο πάντως ότι ακόμα δεν έχει μάθει αυτό, μήπως άδικα συζητάμε για ποδήλατο;

 

Τρίκυκλο καροτσοποδήλατο δεν έχουμε (ούτε το σκεφτόμαστε) γιατί όπως είπα κάθεται ακόμα στο καρότσι σε μεγάλες αποστάσεις. Σκέφτομαι όμως τα απλά τρίκυκλα που είχαμε παλιά, αν θα ήταν καλό κάτι τέτοιο. Θυμάμαι κάναμε πολύ τέτοιο παλιά, και μέχρι 4 ετών σχεδόν. Έχω δει ότι υπάρχουν και με κοντάρι, χωρίς να είναι καροτσοποδήλατα.

 

Να πω επίσης ότι τίθεται και το θέμα του πώς πάμε στην πλατεία με το όποιο "όχημα". Η πλατεία του οικισμού μας (μένουμε σε εξοχική περιοχή) είναι 20 λεπτά με τα πόδια, κι έχει και μια μεγάλη τσιμεντένια κατηφόρα για να πας (και ανηφόρα αντίστοιχα στην επιστροφή). Προς το παρόν δηλαδή τη μισή διαδρομή (από την κατηφόρα και πέρα) την κάνουμε με το καρότσι. Με ποδήλατο πώς; Να το καβαλάει σε όλη αυτή τη διαδρομή δύσκολο όσο ακόμα μαθαίνει, όποιο κι αν είναι. Να κατέβει την κατηφόρα με τα πόδια επίσης δύσκολο ακόμα, θα πρέπει να την κρατάμε από το χεράκι κι έτσι δύσκολο να κρατάμε και το "όχημα" αν είναι μόνο ο ένας γονέας. Πιστεύετε ότι κάποιο από τα είδη (ισορροπίας, κανονικό με βοηθητικές,  τρίκυκλο απλό με κοντάρι) θα διευκόλυνε σε αυτό τον τομέα; Το τρίκυκλο καροτσοποδήλατο μου φαίνεται λίγο ανούσιο αφού πλέον είναι ήδη 2 κι αφού χρησιμοποιούμε καρότσι. Συνήθως απ'ό,τι κατάλαβα το παίρνουν αντί καροτσιού, όχι για ποδήλατο (και δεν μ'αρέσουν κιόλας). Το απλό τρίκυκλο από την άλλη, δεν έχει ζώνες για να κατέβουμε την κατηφόρα σπρώχνοντάς το με το παιδί πάνω. Η λύση είναι να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο ας πούμε και να κάνει μόνο εκεί; 

 

Και κάπου εδώ έρχεται και το ερώτημα "πατίνι". Το παίρνουμε πριν ή μετά από ποδήλατο; Ή ταυτόχρονα και είναι άσχετο; (Ότι είναι τελείως άλλο σαν εκμάθηση το ξέρω, απλά εννοώ αν πέφτει βαρύ στο παιδί να το μάθει κι αυτό παράλληλα)

 

Και δύο τεχνικές απορίες:

-Ισορροπίας πουλάνε στα ποδηλατάδικα ή στα παιχνιδάδικα; Και ποιες είναι καλές μάρκες;

-Αυτά τα 12 και 14 που αναφέρατε τι είναι; Πάχος ρόδας; Πάνε ανάλογα με την ηλικία;

 

 

 

[Super.mum]

Just now, little lamb είπε:

Καλησπέρα και σε αυτό το θέμα!

 

Ήρθε και η δικιά μας ώρα για το μεγάλο δίλημμα "ισορροπίας ή κανονικό"!

Είδα ότι είχα ποστάρει και κάτι παλιότερα, μιας που είχαμε βρει μεταχειρισμένο ένα chillafish σε μισή τιμή (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα).

Βάζω με bold τα κύρια σημεία γιατί είναι μεγάλο ποστ (κλασικά εγώ).

 

Η μικρούλα είναι 2 ακριβώς, άργησε να περπατήσει ελεύθερα (19-20 μηνών) κι ακόμα δεν έχει διαμαρτυρηθεί στο καρότσι.

 

Απ' ό,τι έχω καταλάβει, αν πάρουμε ισορροπίας, όταν περάσει σε κανονικό θα ξέρει ήδη ισορροπία και η δυσκολία θα είναι το πετάλι, ενώ αν πάρουμε κανονικό, όταν βγουν οι βοηθητικές θα ξέρει ήδη πετάλι και η δυσκολία θα είναι η ισορροπία.

Κι ερχόμαστε στο ερώτημα "τι από τα δύο είναι καλύτερο". Όταν περάσουν στο κανονικό χωρίς βοηθητικές, καλύτερα να εκκρεμεί η εκμάθηση πεταλιού ή η εκμάθηση ισορροπίας;

Και δεύτερον, ως διασκέδαση (πριν το κανονικό δηλαδή) διασκεδάζουν περισσότερο με ισορροπίας ή με κανονικό; (όταν τα έχουν μάθει εννοώ, οι πρώτες μέρες υποθέτω είναι δύσκολες και στα δύο)

Επίσης αν έχουν κανονικό δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ισορροπίας; Δηλαδή να μη βάλουμε βοηθητικές και να το κινεί με τα πόδια, κι όταν μάθει ισορροπία να ανεβάσει τα πόδια στα πετάλια; Δεν το έχω διαβάσει αυτό πουθενά αλλά μου φαίνεται λογικό.

 

Προς το παρόν έχουμε ένα οχηματάκι με ρόδες που το κινείς με τα πόδια (όχι ισορροπίας, το σκούτερ της Fisher Price αν ξέρετε), όμως δεν το κινεί προς τα εμπρός. Πάει προς τα πίσω και θέλει μετά να τη σπρώξουμε με φόρα στην ευθεία. Το πήραμε και στην πλατεία χτες μήπως θελήσει να μιμηθεί τα άλλα παιδάκια, αλλά όταν της λέγαμε "θες να κάνεις ποδήλατο όπως τα παιδάκια;" πήγαινε στα "παρκαρισμένα" ποδήλατα. Χαχα! Κανένα ενδιαφέρον για το δικό της (δεν το είχαμε ονομάσει και ποτέ ποδήλατο οπότε ένα δίκιο το έχει). Με δεδομένο πάντως ότι ακόμα δεν έχει μάθει αυτό, μήπως άδικα συζητάμε για ποδήλατο;

 

Τρίκυκλο καροτσοποδήλατο δεν έχουμε (ούτε το σκεφτόμαστε) γιατί όπως είπα κάθεται ακόμα στο καρότσι σε μεγάλες αποστάσεις. Σκέφτομαι όμως τα απλά τρίκυκλα που είχαμε παλιά, αν θα ήταν καλό κάτι τέτοιο. Θυμάμαι κάναμε πολύ τέτοιο παλιά, και μέχρι 4 ετών σχεδόν. Έχω δει ότι υπάρχουν και με κοντάρι, χωρίς να είναι καροτσοποδήλατα.

 

Να πω επίσης ότι τίθεται και το θέμα του πώς πάμε στην πλατεία με το όποιο "όχημα". Η πλατεία του οικισμού μας (μένουμε σε εξοχική περιοχή) είναι 20 λεπτά με τα πόδια, κι έχει και μια μεγάλη τσιμεντένια κατηφόρα για να πας (και ανηφόρα αντίστοιχα στην επιστροφή). Προς το παρόν δηλαδή τη μισή διαδρομή (από την κατηφόρα και πέρα) την κάνουμε με το καρότσι. Με ποδήλατο πώς; Να το καβαλάει σε όλη αυτή τη διαδρομή δύσκολο όσο ακόμα μαθαίνει, όποιο κι αν είναι. Να κατέβει την κατηφόρα με τα πόδια επίσης δύσκολο ακόμα, θα πρέπει να την κρατάμε από το χεράκι κι έτσι δύσκολο να κρατάμε και το "όχημα" αν είναι μόνο ο ένας γονέας. Πιστεύετε ότι κάποιο από τα είδη (ισορροπίας, κανονικό με βοηθητικές,  τρίκυκλο απλό με κοντάρι) θα διευκόλυνε σε αυτό τον τομέα; Το τρίκυκλο καροτσοποδήλατο μου φαίνεται λίγο ανούσιο αφού πλέον είναι ήδη 2 κι αφού χρησιμοποιούμε καρότσι. Συνήθως απ'ό,τι κατάλαβα το παίρνουν αντί καροτσιού, όχι για ποδήλατο (και δεν μ'αρέσουν κιόλας). Το απλό τρίκυκλο από την άλλη, δεν έχει ζώνες για να κατέβουμε την κατηφόρα σπρώχνοντάς το με το παιδί πάνω. Η λύση είναι να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο ας πούμε και να κάνει μόνο εκεί; 

 

Και κάπου εδώ έρχεται και το ερώτημα "πατίνι". Το παίρνουμε πριν ή μετά από ποδήλατο; Ή ταυτόχρονα και είναι άσχετο; (Ότι είναι τελείως άλλο σαν εκμάθηση το ξέρω, απλά εννοώ αν πέφτει βαρύ στο παιδί να το μάθει κι αυτό παράλληλα)

 

Και δύο τεχνικές απορίες:

-Ισορροπίας πουλάνε στα ποδηλατάδικα ή στα παιχνιδάδικα; Και ποιες είναι καλές μάρκες;

-Αυτά τα 12 και 14 που αναφέρατε τι είναι; Πάχος ρόδας; Πάνε ανάλογα με την ηλικία;

 

 

 

Αχ τέλεια είμαστε και εμείς κοντά στα δυο και σχεδόν όλες οι απορίες που έχεις τις έχω και εγώ! Όποτε περιμένω και εγώ να δω από τις απαντήσεις μπας και καταλήξω ! 

[mama16]

5 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Καλησπέρα και σε αυτό το θέμα!

 

Ήρθε και η δικιά μας ώρα για το μεγάλο δίλημμα "ισορροπίας ή κανονικό"!

Είδα ότι είχα ποστάρει και κάτι παλιότερα, μιας που είχαμε βρει μεταχειρισμένο ένα chillafish σε μισή τιμή (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα).

Βάζω με bold τα κύρια σημεία γιατί είναι μεγάλο ποστ (κλασικά εγώ).

 

Η μικρούλα είναι 2 ακριβώς, άργησε να περπατήσει ελεύθερα (19-20 μηνών) κι ακόμα δεν έχει διαμαρτυρηθεί στο καρότσι.

 

Απ' ό,τι έχω καταλάβει, αν πάρουμε ισορροπίας, όταν περάσει σε κανονικό θα ξέρει ήδη ισορροπία και η δυσκολία θα είναι το πετάλι, ενώ αν πάρουμε κανονικό, όταν βγουν οι βοηθητικές θα ξέρει ήδη πετάλι και η δυσκολία θα είναι η ισορροπία.

Κι ερχόμαστε στο ερώτημα "τι από τα δύο είναι καλύτερο". Όταν περάσουν στο κανονικό χωρίς βοηθητικές, καλύτερα να εκκρεμεί η εκμάθηση πεταλιού ή η εκμάθηση ισορροπίας;

Και δεύτερον, ως διασκέδαση (πριν το κανονικό δηλαδή) διασκεδάζουν περισσότερο με ισορροπίας ή με κανονικό; (όταν τα έχουν μάθει εννοώ, οι πρώτες μέρες υποθέτω είναι δύσκολες και στα δύο)

Επίσης αν έχουν κανονικό δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ισορροπίας; Δηλαδή να μη βάλουμε βοηθητικές και να το κινεί με τα πόδια, κι όταν μάθει ισορροπία να ανεβάσει τα πόδια στα πετάλια; Δεν το έχω διαβάσει αυτό πουθενά αλλά μου φαίνεται λογικό.

 

Προς το παρόν έχουμε ένα οχηματάκι με ρόδες που το κινείς με τα πόδια (όχι ισορροπίας, το σκούτερ της Fisher Price αν ξέρετε), όμως δεν το κινεί προς τα εμπρός. Πάει προς τα πίσω και θέλει μετά να τη σπρώξουμε με φόρα στην ευθεία. Το πήραμε και στην πλατεία χτες μήπως θελήσει να μιμηθεί τα άλλα παιδάκια, αλλά όταν της λέγαμε "θες να κάνεις ποδήλατο όπως τα παιδάκια;" πήγαινε στα "παρκαρισμένα" ποδήλατα. Χαχα! Κανένα ενδιαφέρον για το δικό της (δεν το είχαμε ονομάσει και ποτέ ποδήλατο οπότε ένα δίκιο το έχει). Με δεδομένο πάντως ότι ακόμα δεν έχει μάθει αυτό, μήπως άδικα συζητάμε για ποδήλατο;

 

Τρίκυκλο καροτσοποδήλατο δεν έχουμε (ούτε το σκεφτόμαστε) γιατί όπως είπα κάθεται ακόμα στο καρότσι σε μεγάλες αποστάσεις. Σκέφτομαι όμως τα απλά τρίκυκλα που είχαμε παλιά, αν θα ήταν καλό κάτι τέτοιο. Θυμάμαι κάναμε πολύ τέτοιο παλιά, και μέχρι 4 ετών σχεδόν. Έχω δει ότι υπάρχουν και με κοντάρι, χωρίς να είναι καροτσοποδήλατα.

 

Να πω επίσης ότι τίθεται και το θέμα του πώς πάμε στην πλατεία με το όποιο "όχημα". Η πλατεία του οικισμού μας (μένουμε σε εξοχική περιοχή) είναι 20 λεπτά με τα πόδια, κι έχει και μια μεγάλη τσιμεντένια κατηφόρα για να πας (και ανηφόρα αντίστοιχα στην επιστροφή). Προς το παρόν δηλαδή τη μισή διαδρομή (από την κατηφόρα και πέρα) την κάνουμε με το καρότσι. Με ποδήλατο πώς; Να το καβαλάει σε όλη αυτή τη διαδρομή δύσκολο όσο ακόμα μαθαίνει, όποιο κι αν είναι. Να κατέβει την κατηφόρα με τα πόδια επίσης δύσκολο ακόμα, θα πρέπει να την κρατάμε από το χεράκι κι έτσι δύσκολο να κρατάμε και το "όχημα" αν είναι μόνο ο ένας γονέας. Πιστεύετε ότι κάποιο από τα είδη (ισορροπίας, κανονικό με βοηθητικές,  τρίκυκλο απλό με κοντάρι) θα διευκόλυνε σε αυτό τον τομέα; Το τρίκυκλο καροτσοποδήλατο μου φαίνεται λίγο ανούσιο αφού πλέον είναι ήδη 2 κι αφού χρησιμοποιούμε καρότσι. Συνήθως απ'ό,τι κατάλαβα το παίρνουν αντί καροτσιού, όχι για ποδήλατο (και δεν μ'αρέσουν κιόλας). Το απλό τρίκυκλο από την άλλη, δεν έχει ζώνες για να κατέβουμε την κατηφόρα σπρώχνοντάς το με το παιδί πάνω. Η λύση είναι να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο ας πούμε και να κάνει μόνο εκεί; 

 

Και κάπου εδώ έρχεται και το ερώτημα "πατίνι". Το παίρνουμε πριν ή μετά από ποδήλατο; Ή ταυτόχρονα και είναι άσχετο; (Ότι είναι τελείως άλλο σαν εκμάθηση το ξέρω, απλά εννοώ αν πέφτει βαρύ στο παιδί να το μάθει κι αυτό παράλληλα)

 

Και δύο τεχνικές απορίες:

-Ισορροπίας πουλάνε στα ποδηλατάδικα ή στα παιχνιδάδικα; Και ποιες είναι καλές μάρκες;

-Αυτά τα 12 και 14 που αναφέρατε τι είναι; Πάχος ρόδας; Πάνε ανάλογα με την ηλικία;

 

 

 

Απάντηση στα ερωτήματα σου νομίζω δεν υπάρχει γιατί ο κάθε γονιός κ το παιδάκι το βλέπουν διαφορετικά. Εμείς δεν έχουμε ποδηλατακι ισορροπίας, ο άντρας μου ιδιαίτερα ήθελε το κανονικό γιατί το θεωρεί περισσότερο διασκέδαση. Κ η κόρη μου όταν είδε ένα ισορροπίας είπε ότι θέλει κ αυτή αλλά να εχει πηδαλι. Είτε πάντως το ένα επιλέξεις είτε το άλλο θα μάθει η κόρη σου να κάνει. Στα 5 με 6 περίπου αρχίζουν ισορροπούν.

 

Βέβαια αν θες να της πάρεις τώρα ποδηλατακι νομίζω είναι πιο εύκολο το ισορροπίας γιατί το πηδάλι συνήθως πριν τα 3 δεν μπορούν να το κάνουν οπότε θα είναι άχρηστο, απ' την άλλη θα πρέπει να βρείτε ένα ποδηλατακι ισορροπίας πολύ μικρό για να φτάνουν τα ποδαράκια να πατήσουν κάτω. Εμένα ο γιος μου όταν ανεβαίνει στο ποδήλατο της αδερφούλας του δεν πατάει κάτω (εκτός κ αν τα ισορροπίας είναι πιο κοντά). Τι ύψος έχει η κόρη σου? Γιατί ο γιος μου πριν 1 μήνα που πήγαμε παιδίατρο σαν να θυμάμαι ότι ήταν 83 εκατοστά.

 

Το 12αρι, 14αρι κλπ είναι το μέγεθος της ρόδας. Το 12αρι είναι το μικρότερο νομίζω. 

 

Τώρα αν το σπίτι σας είναι τόσο μακριά κ με κατηφόρα μάλλον θα βόλευε να πάτε με αυτοκίνητο ή με το ένα χέρι να πιάνεις το ποδήλατο κ με το άλλο το παιδί (όσο εύκολο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο)

[Mamaloulou]

Καλημέρα,Εμείς έχουμε καροτσοποδηλατο που γίνετε ποδήλατο, με αυτό πηγαίνουμε βόλτες ,αργότερα μπορει να γίνεται ποδήλατο για να κάνει το παιδί μόνο.Εχουμε ισορροπίας στο οποίο ακόμη δεν θέλει να ανέβει  καθόλου(είναι 23 μηνων)από την άλλη θυμάμαι τον ανιψιό μου 2 χρόνων ήτανε όλη μέρα πάνω στο ποδήλατο ισσοροπιας, μάλλον έχει να κανει με το παιδί,έχουμε και ένα ποδηλατάκι μικρό τρίκυκλο που ανεβαίνει και το σπρώχνει με τα πόδια.Απλα όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω στο ισορροπίας θα πρέπει να προσέξετε το ύψος,να φτάνει το παιδί να πατήσει κάτω.

[Deena]

6 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Καλησπέρα και σε αυτό το θέμα!

 

Ήρθε και η δικιά μας ώρα για το μεγάλο δίλημμα "ισορροπίας ή κανονικό"!

Είδα ότι είχα ποστάρει και κάτι παλιότερα, μιας που είχαμε βρει μεταχειρισμένο ένα chillafish σε μισή τιμή (δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα).

Βάζω με bold τα κύρια σημεία γιατί είναι μεγάλο ποστ (κλασικά εγώ).

 

Η μικρούλα είναι 2 ακριβώς, άργησε να περπατήσει ελεύθερα (19-20 μηνών) κι ακόμα δεν έχει διαμαρτυρηθεί στο καρότσι.

 

Απ' ό,τι έχω καταλάβει, αν πάρουμε ισορροπίας, όταν περάσει σε κανονικό θα ξέρει ήδη ισορροπία και η δυσκολία θα είναι το πετάλι, ενώ αν πάρουμε κανονικό, όταν βγουν οι βοηθητικές θα ξέρει ήδη πετάλι και η δυσκολία θα είναι η ισορροπία.

Κι ερχόμαστε στο ερώτημα "τι από τα δύο είναι καλύτερο". Όταν περάσουν στο κανονικό χωρίς βοηθητικές, καλύτερα να εκκρεμεί η εκμάθηση πεταλιού ή η εκμάθηση ισορροπίας;

Και δεύτερον, ως διασκέδαση (πριν το κανονικό δηλαδή) διασκεδάζουν περισσότερο με ισορροπίας ή με κανονικό; (όταν τα έχουν μάθει εννοώ, οι πρώτες μέρες υποθέτω είναι δύσκολες και στα δύο)

Επίσης αν έχουν κανονικό δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σαν ισορροπίας; Δηλαδή να μη βάλουμε βοηθητικές και να το κινεί με τα πόδια, κι όταν μάθει ισορροπία να ανεβάσει τα πόδια στα πετάλια; Δεν το έχω διαβάσει αυτό πουθενά αλλά μου φαίνεται λογικό.

 

Προς το παρόν έχουμε ένα οχηματάκι με ρόδες που το κινείς με τα πόδια (όχι ισορροπίας, το σκούτερ της Fisher Price αν ξέρετε), όμως δεν το κινεί προς τα εμπρός. Πάει προς τα πίσω και θέλει μετά να τη σπρώξουμε με φόρα στην ευθεία. Το πήραμε και στην πλατεία χτες μήπως θελήσει να μιμηθεί τα άλλα παιδάκια, αλλά όταν της λέγαμε "θες να κάνεις ποδήλατο όπως τα παιδάκια;" πήγαινε στα "παρκαρισμένα" ποδήλατα. Χαχα! Κανένα ενδιαφέρον για το δικό της (δεν το είχαμε ονομάσει και ποτέ ποδήλατο οπότε ένα δίκιο το έχει). Με δεδομένο πάντως ότι ακόμα δεν έχει μάθει αυτό, μήπως άδικα συζητάμε για ποδήλατο;

 

Τρίκυκλο καροτσοποδήλατο δεν έχουμε (ούτε το σκεφτόμαστε) γιατί όπως είπα κάθεται ακόμα στο καρότσι σε μεγάλες αποστάσεις. Σκέφτομαι όμως τα απλά τρίκυκλα που είχαμε παλιά, αν θα ήταν καλό κάτι τέτοιο. Θυμάμαι κάναμε πολύ τέτοιο παλιά, και μέχρι 4 ετών σχεδόν. Έχω δει ότι υπάρχουν και με κοντάρι, χωρίς να είναι καροτσοποδήλατα.

 

Να πω επίσης ότι τίθεται και το θέμα του πώς πάμε στην πλατεία με το όποιο "όχημα". Η πλατεία του οικισμού μας (μένουμε σε εξοχική περιοχή) είναι 20 λεπτά με τα πόδια, κι έχει και μια μεγάλη τσιμεντένια κατηφόρα για να πας (και ανηφόρα αντίστοιχα στην επιστροφή). Προς το παρόν δηλαδή τη μισή διαδρομή (από την κατηφόρα και πέρα) την κάνουμε με το καρότσι. Με ποδήλατο πώς; Να το καβαλάει σε όλη αυτή τη διαδρομή δύσκολο όσο ακόμα μαθαίνει, όποιο κι αν είναι. Να κατέβει την κατηφόρα με τα πόδια επίσης δύσκολο ακόμα, θα πρέπει να την κρατάμε από το χεράκι κι έτσι δύσκολο να κρατάμε και το "όχημα" αν είναι μόνο ο ένας γονέας. Πιστεύετε ότι κάποιο από τα είδη (ισορροπίας, κανονικό με βοηθητικές,  τρίκυκλο απλό με κοντάρι) θα διευκόλυνε σε αυτό τον τομέα; Το τρίκυκλο καροτσοποδήλατο μου φαίνεται λίγο ανούσιο αφού πλέον είναι ήδη 2 κι αφού χρησιμοποιούμε καρότσι. Συνήθως απ'ό,τι κατάλαβα το παίρνουν αντί καροτσιού, όχι για ποδήλατο (και δεν μ'αρέσουν κιόλας). Το απλό τρίκυκλο από την άλλη, δεν έχει ζώνες για να κατέβουμε την κατηφόρα σπρώχνοντάς το με το παιδί πάνω. Η λύση είναι να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο ας πούμε και να κάνει μόνο εκεί; 

 

Και κάπου εδώ έρχεται και το ερώτημα "πατίνι". Το παίρνουμε πριν ή μετά από ποδήλατο; Ή ταυτόχρονα και είναι άσχετο; (Ότι είναι τελείως άλλο σαν εκμάθηση το ξέρω, απλά εννοώ αν πέφτει βαρύ στο παιδί να το μάθει κι αυτό παράλληλα)

 

Και δύο τεχνικές απορίες:

-Ισορροπίας πουλάνε στα ποδηλατάδικα ή στα παιχνιδάδικα; Και ποιες είναι καλές μάρκες;

-Αυτά τα 12 και 14 που αναφέρατε τι είναι; Πάχος ρόδας; Πάνε ανάλογα με την ηλικία;

 

 

 

 

Σε ηλικία 2 ετών, το κανονικό ποδήλατο με βοηθητικές δεν έχει κανένα νόημα, δεν μπορεί το παιδί ακόμα να κάνει πετάλι. Οπότε ή παίρνεις τρίκυκλο, όχι όμως για εξάσκηση/εκμάθηση, απλώς αντί για καρότσι αλλά και για την διασκέδαση του παιδιού (μπορεί εσένα να μην σου αρέσουν, αρέσουν όμως στα παιδιά πολύ περισσότερο από το καρότσι) ή ποδήλατο ισορροπίας, το οποίο και αυτό μια χαρά διασκεδαστικό είναι.

 

Βασικά οι 3 αυτές κατηγορίες είναι τελείως άσχετες μεταξύ τους. Ως μέσο μεταφοράς μόνο το τρίκυκλο με κοντάρι μπορείς να χρησιμοποιήσεις σε αυτή την φάση. Το ποδήλατο ισορροπίας είναι να το έχεις μαζί σου και να το βγάζεις σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, πχ σε ένα πάρκο, στην παιδική, όχι να κυκλοφορείς στον δρόμο, να ανεβοκατεβαίνεις πεζοδρόμια, να περνάς φανάρια κλπ. Το ποδήλατο με βοηθητικές για 2 ετών είναι άχρηστο.

 

Εγώ δεν είχα πάρει ποδήλατο ισορροπίας, έχω δει άλλα παιδάκια ωστόσο και όντως κατακτούν την ισορροπία εύκολα και φυσικά, οπότε μετά περνούν γρήγορα σε κανονικό ποδήλατο χωρίς κόπο και χωρίς πτώσεις. Εμείς είχαμε τρίκυκλο από τους 18 μήνες, ποδήλατο με βοηθητικές στα 3,5-4, βγήκαν οι βοηθητικές στα 6,5 περίπου.

 

Κανονικό ποδήλατο να το χρησιμοποιήσεις για ισορροπίας είναι αδύνατο, θα γδέρνονται τα πόδια του παιδιού στα πετάλ, άσε που δεν θα φτάνουν τα πόδια κάτω.

[samsympan]

@little lamb θα απαντήσω σε ότι μπορώ:

- Ισορροπίας vs με βοηθητικές. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερο-χειρότερο. Είναι το τι θες, τι ταιριάζει στο παιδί. Καταρχήν ισορροπίας κάνουν από πιο μικρά. Με βοηθητικές πρέπει να είναι μεγαλύτερα (ηλικία, ύψος μήκος τα ποδαράκια να φτάνουν καλά, δύναμη να κάνουν πετάλι). Για παιδάκι 2ετών δεν νομίζω υπάρχει επιλογή για ποδήλατο με βοηθητικές. Η μικρή μας 2½ δεν φτάνει ακόμη να κάτσει καλά στης αδερφής της (είναι και μινιόν βέβαια). Πάντως δεν έχω δει 2χρονών να κάνει με βοηθητικές.

Τώρα γενικά τα ισορροπίας τα έχω συνδέσει στο μυαλό μου σαν εικόνα με δυναμικά παιδάκια που παίρνουν φόρα με τα ποδαράκια, τα σηκώνουν και βββζζζννν φεύγουν σφαίρα και δώστου πάλι και πάλι. Με το ισορροπίας δηλαδή χρειάζεται ένας δυναμισμός, ενεργητική προσπάθεια. Δεν κάνεις δηλαδή χαλαρά ποδήλατο. Από την άλλη τα κλασικά με βοηθητικές τα έχω στο μυαλό μου σαν εικόνα και με παιδάκια να γκαζώνουν αλλά και αυτό που λέμε κάνω χαλαρά ποδηλατάκι γύρω γύρω. Οπότε κοιτάς και τι παιδάκι έχεις. Σίφουνα, δυναμικό που του αρέσουν οι τρεχάλες πάει με θάρρος μπροστά "ανεβαίνω και ξεκινάω"  ή πιο συνεσταλμένο που του αρέσουν (προς το παρόν) τα πιο χαλαρά πράγματα και του ταιριάζει πιο πολύ το "δίπλα δίπλα με τον γονιό να μου δείξει πως και τι να με κρατάει λίγο στην αρχή μέχρι να νιώσω αυτοπεποίθηση κλπ". Δικό μου σκεπτικό αυτό, έτσι. Μπορεί να είναι λάθος. Στο λέω σαν οπτική.

- Το κανονικό (χωρίς βοηθητικές) χρήση σαν ισορροπίας μου ακούγεται λάθος. Μιλάμε για άλλον σχεδιασμό, άλλη κατασκευή, άλλο βάρος, κλπ για κάτι που δεν σχεδιάστηκε για αυτό που λες. Οπότε δεν συστήνεται κιόλας. Πιο σωστά θα το εξηγήσει αυτό ο ειδικός σε ποδηλατάδικο (όχι σε κατάστημα παιχνιδιών).

- Το ότι δεν έχει μάθει το όχημα που έχετε να το κινεί εντελώς μόνη, όχι δεν είναι αποτρεπτικό για να περάσεις σε άλλη αγορά. ΑΛΛΑ το αν το παιδί δείχνει ετοιμότητα σωματική κι ενδιαφέρον, είναι. Όχι ότι αν πάρεις τώρα πχ πατίνι ή ποδηλατάκι θα είναι πεταμένα λέφτά. Αν υπάρχει συχνή τριβή το παιδί θα εξοικειωθεί και κάποια στιγμή θα κάνει μόνο του, όπως και να έχει. Αλλά να το έχεις πρόχειρο όμως και να κάνεις χρήση συχνά, όχι παρατημένο στην άκρη.

- Καροτσοποδήλατο θα έλεγα όχι. Εφόσον δεν έχετε έως τώρα και κάθεται στο καρότσι της ευχάριστα, δεν θα το πρότεινα. Επίσης από γνωστούς που το σκέφτηκαν κι ως πρώτο ποδηλατάκι, δεν έχω θετικό feedback. Καλύτερα δηλαδή κανονικό ποδηλατάκι εξ'αρχης.

- Τώρα το πλατεία + όχημα, είναι μια πονεμένη ιστορία στις αρχές τουλάχιστον. Ρώτα όποιον γονιό θες. Όλοι έχουμε πάρει πατίνι/ποδήλατο κι απλώς το κουβαλάγαμε ή κλάματα γιατί "δεν θέλω να κάνω!", το πας πορτ παγκάζ "κλάματα γιατί τώρα το θέλω, φέρε το πάλι!" 10' δρόμος να πας και 10' να έρθεις ή "κράταμε κράταμεεε" κι εσύ λουμπάγκο,  κλπ κλπ. Οπότε τα ζυγίσεις όλα αυτά κι αναλόγως πας με πόδια ή παίρνεις αμάξι και παρκάρεις κοντά.

- Πατίνι, όπως και ισορροπίας μπορεί να κάνει άνετα πιο μικρούλι παιδάκι. Με πετάλι θέλει να βάζει αρκετή δύναμη στα ποδαράκια μέχρι να συνηθίσει. Εμάς η μεγάλη πρώτα έμαθε πατίνι και μετά με βοηθητικές (αργήσαμε κι εμείς να της πάρουμε βέβαια πατίνι-ποδήλατο, μετά τα 3-3½). Η μικρή 2½ τώρα έμαθε να στέκεται μόνη τελείως στο πατίνι της μεγάλης (δεν είναι μπεμπε πατίνι είναι πατίνι πατίνι). Τώρα έφτασαν τα ποδαράκια της να πατάνε καλά κάτω και πάει σιγά σιγά.

- Ισορροπίας πουλάνε τα ποδηλατάδικα φυσικά. Και σε ποδηλατάδικο θα πρότεινα να πάτε για ποδήλατο. Ότι κι αν επιλέξετε. Διότι ο ειδικός θα δει και το παιδί, και το ύψος του- τη σωματοδομή του, ξέρει ποιότητες και θα σας δείξει πιο εξατομικευμένα για την περίπτωση σας προτάσεις. Επίσης για πρώτο ποδήλατο θα έλεγα ένα καλό οικονομικό είναι ok. Για 2ο κλπ εκεί αξίζει να δώσεις κάτι παραπάνω. Για πατίνι αντιθέτως θεωρώ το πρώτο πρέπει να είναι καλή στιβαρή, σταθερή κατασκευή κι όχι πλαστικούρα (αν και με την πλαστικούρα μια χαρά κάνει και χαίρεται το παιδάκι). Απλώς προσωπικά θεωρώ καλύτερα ένα πιο καλό που να ανεβαίνει το τιμόνι αναλόγως ύψους του παιδιού και να το κρατήσεις για χρόνια, παρά πιο φτηνό πιο πρόχειρη κατασκευή.

 

Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα κάπως.

Αν βρείτε σωστό ειδικό σε ποδηλατάδικο θα σας κατατοπίσει πιο σωστά σε όλα.

[Έσπερος]

Κι ο γιος μου που πέρασε τα τρία ακόμα δεν έχει καταλάβει τι να κάνει με το πετάλι. Το πάει προς τα πίσω ή σπάνια τη μισή κίνηση. Το ποδήλατό του όμως το λατρεύει. Έχουμε μια δυο κατηφόρες κοντά στο σπίτι, τον σπρώχνω στην αρχή και μετά τσουλάει, αρκετά αργά ώστε να μπορώ να έιμαι δίπλα, αλλά και με αρκετή φόρα ώστε να μην παθαίνω λουμπάγκο. Είναι και ανώμαλο έδαφος οπότε έχει και λίγο ταρακούνημα και είναι διασκεδαστικό. Το κακό είναι ότι στην επιστροφή θέλει λίγο περισσότερο σπρώξιμο. Απλώς έχει επαναπαυτεί σε αυτό και αν του πούμε να κάνει πετάλι κάνει μόνο προς τα πίσω. Βέβαια αυτό δεν γίνεται να το κάνει κανείς σε κατοικημένη περιοχή. 

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Κι ο γιος μου που πέρασε τα τρία ακόμα δεν έχει καταλάβει τι να κάνει με το πετάλι. Το πάει προς τα πίσω ή σπάνια τη μισή κίνηση. Το ποδήλατό του όμως το λατρεύει. Έχουμε μια δυο κατηφόρες κοντά στο σπίτι, τον σπρώχνω στην αρχή και μετά τσουλάει, αρκετά αργά ώστε να μπορώ να έιμαι δίπλα, αλλά και με αρκετή φόρα ώστε να μην παθαίνω λουμπάγκο. Είναι και ανώμαλο έδαφος οπότε έχει και λίγο ταρακούνημα και είναι διασκεδαστικό. Το κακό είναι ότι στην επιστροφή θέλει λίγο περισσότερο σπρώξιμο. Απλώς έχει επαναπαυτεί σε αυτό και αν του πούμε να κάνει πετάλι κάνει μόνο προς τα πίσω. Βέβαια αυτό δεν γίνεται να το κάνει κανείς σε κατοικημένη περιοχή. 

Και η δικιά μου που είναι γεννημένη σαν τον μικρό σου Δεκέμβριο, το καλοκαίρι μετά τα 3 ξεκίνησε να κάνει με βοηθητικές, αλλά χρειάστηκε να "σπαταλήσουμε" γύρω στη 1 ώρα σε "μάθημα", δηλαδή πήγαμε επί τούτου σε ένα μέρος χωρίς κόσμο και με ομαλό έδαφος και έκανε συνεχή εξάσκηση. Ο μεγάλος μου πάλι πέρασε τα 4 και μετά έκανε.

 

Γενικά εγώ δεν είχα υπ' όψιν μου τα ποδήλατα ισορροπίας και ξαφνικά, ενώ είχαμε εμείς τα ποδήλατά μας, άρχισα να τα βλέπω παντού τριγύρω ως τη "νέα τάση" και είναι γεγονός ότι όσα παιδιά ξέρω που είχαν ισορροπίας μικρά, γύρω στα 4-5 έκαναν απευθείας χωρίς βοηθητικές. Όταν ήταν δηλαδή τα δικά μου 5 ήμασταν παντού η απόλυτη μειοψηφία που κάνει με βοηθητικές. Εντέλει βέβαια είναι χωρίς σημασία όλο αυτό, τα παιδιά λίγο πριν τα 6,5 τις έβγαλαν τις βοηθητικές (η κόρη μου το Σ/Κ που μας πέρασε).

[Έσπερος]

Just now, Deena είπε:

Και η δικιά μου που είναι γεννημένη σαν τον μικρό σου Δεκέμβριο, το καλοκαίρι μετά τα 3 ξεκίνησε να κάνει με βοηθητικές, αλλά χρειάστηκε να "σπαταλήσουμε" γύρω στη 1 ώρα σε "μάθημα", δηλαδή πήγαμε επί τούτου σε ένα μέρος χωρίς κόσμο και με ομαλό έδαφος και έκανε συνεχή εξάσκηση. Ο μεγάλος μου πάλι πέρασε τα 4 και μετά έκανε.

 

Γενικά εγώ δεν είχα υπ' όψιν μου τα ποδήλατα ισορροπίας και ξαφνικά, ενώ είχαμε εμείς τα ποδήλατά μας, άρχισα να τα βλέπω παντού τριγύρω ως τη "νέα τάση" και είναι γεγονός ότι όσα παιδιά ξέρω που είχαν ισορροπίας μικρά, γύρω στα 4-5 έκαναν απευθείας χωρίς βοηθητικές. Όταν ήταν δηλαδή τα δικά μου 5 ήμασταν παντού η απόλυτη μειοψηφία που κάνει με βοηθητικές. Εντέλει βέβαια είναι χωρίς σημασία όλο αυτό, τα παιδιά λίγο πριν τα 6,5 τις έβγαλαν τις βοηθητικές (η κόρη μου το Σ/Κ που μας πέρασε).

Εγω έβγαλα τα μπρατσάκια γύρω στα 8 και ποδηλατο έμαθα στα 25 στην Αγγλία οπότε τα ακούω αυτά και φρικαρω!!!! 

[ΑΡΓΚ]

Αν το ερώτημα είναι πότε μαθαίνει το παιδί να κάνει ποδήλατο, η απάντηση είναι αν και όταν του χρειαστεί. Πολλά τρίχρονα βλέπω με ποδήλατα, πολύ λιγότερα εξάχρονα, ακόμη λιγότερους εφήβους. Αν υπάρχει παρέα με ποδήλατα, κάνουν οι γονείς ποδήλατο, προσφέρεται η γειτονιά, κλπ, τότε σίγουρα είναι πολύ ωραία δραστηριότητα και το παιδί θα το χαρεί μεγαλώνοντας. Αν απλά είναι κάτι που δεν ενδιαφέρει τους γονείς, ούτε το υποστηρίζει η περιοχή, απλά το παιδί θα το ξεχάσει μετά τα 4-5 που πια δε θα γίνεται στην πλατεία κα την αυλή. Αν δηλαδή το σκέφτεστε σαν κάτι που θα πάτε το παιδί σε εξαιρετικές περιστάσεις ή θα το περιορίσετε σε μικρό χώρο, δεν παίζει να το υποστηρίξει μεγαλύτερο. Αν σαν οικογένεια πάτε για ποδηλατάδες, ή έχετε εξοχή κοντά, εκεί αλλάζουν τα πράγματα. 

Εγώ δεν μπορώ ας πούμε λόγω ενός παλιού τροχαίου να κάνω ποδήλατο για ώρα, οπότε δε με διασκεδάζει και ο άντρας μου δεν έμαθε ποτέ. Ε, τα παιδιά επίσης δεν έμαθαν, ακόμη και που είχαν μικρά. Δηλαδή έμαθαν, και μετά το ξέχασαν. Ο γιος μου που μεγαλώνοντας βρήκε παρέα που κάνει ποδήλατο, εκεί ουσιαστικά ξαναέμαθε από την αρχή και έγινε η διασκέδασή του πια.

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Αν το ερώτημα είναι πότε μαθαίνει το παιδί να κάνει ποδήλατο, η απάντηση είναι αν και όταν του χρειαστεί. Πολλά τρίχρονα βλέπω με ποδήλατα, πολύ λιγότερα εξάχρονα, ακόμη λιγότερους εφήβους. Αν υπάρχει παρέα με ποδήλατα, κάνουν οι γονείς ποδήλατο, προσφέρεται η γειτονιά, κλπ, τότε σίγουρα είναι πολύ ωραία δραστηριότητα και το παιδί θα το χαρεί μεγαλώνοντας. Αν απλά είναι κάτι που δεν ενδιαφέρει τους γονείς, ούτε το υποστηρίζει η περιοχή, απλά το παιδί θα το ξεχάσει μετά τα 4-5 που πια δε θα γίνεται στην πλατεία κα την αυλή. Αν δηλαδή το σκέφτεστε σαν κάτι που θα πάτε το παιδί σε εξαιρετικές περιστάσεις ή θα το περιορίσετε σε μικρό χώρο, δεν παίζει να το υποστηρίξει μεγαλύτερο. Αν σαν οικογένεια πάτε για ποδηλατάδες, ή έχετε εξοχή κοντά, εκεί αλλάζουν τα πράγματα. 

Εγώ δεν μπορώ ας πούμε λόγω ενός παλιού τροχαίου να κάνω ποδήλατο για ώρα, οπότε δε με διασκεδάζει και ο άντρας μου δεν έμαθε ποτέ. Ε, τα παιδιά επίσης δεν έμαθαν, ακόμη και που είχαν μικρά. Δηλαδή έμαθαν, και μετά το ξέχασαν. Ο γιος μου που μεγαλώνοντας βρήκε παρέα που κάνει ποδήλατο, εκεί ουσιαστικά ξαναέμαθε από την αρχή και έγινε η διασκέδασή του πια.

Ακριβώς μ αυτή τη λογική εγώ έμαθα ποδήλατο στα 25 μου! Εννοώ ότι θέλει δεν θέλει η οικογένεια, πρέπει να φέρει το παιδί σε επαφή. Μ αυτήν την λογική, όποιος μένει στην Κυψέλη, να μην επιχειρήσει καν να του μάθει γιατί θα το ξεχάσει; Η αδερφή μου είχε μάθει καλύτερα από εμένα, δηλαδή όντως έβγαλε τις βοηθητικές (εγώ έπεφτα και με τις βοηθητικές!!!!) και έκανε στην αυλή του χωριού, απλώς δεν ήταν στο οικογενειακό πρόγραμμα ούτε υπήρχε περίπτωση να την αφήσουν να κάνει ποδήλατο μόνη της στο χωριό. Όταν όμως πήγε στο εξωτερικό, το θυμήθηκε πανεύκολα. Βασικά το είχε θυμηθεί και πριν από αυτό, δεν θυμάμαι αν ήταν σε κάποια πρακτική άσκηση ή σε διακοπές, πάντως όταν είχε έρθει να με δει στην Αγγλία το χρησιμοποιούσε άνετα και ήταν πριν πάει στο εξωτερικό, ενώ επί της ουσίας δεν είχε κάνει ως παιδί και ως έφηβη. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Ακριβώς μ αυτή τη λογική εγώ έμαθα ποδήλατο στα 25 μου! Εννοώ ότι θέλει δεν θέλει η οικογένεια, πρέπει να φέρει το παιδί σε επαφή. Μ αυτήν την λογική, όποιος μένει στην Κυψέλη, να μην επιχειρήσει καν να του μάθει γιατί θα το ξεχάσει; Η αδερφή μου είχε μάθει καλύτερα από εμένα, δηλαδή όντως έβγαλε τις βοηθητικές (εγώ έπεφτα και με τις βοηθητικές!!!!) και έκανε στην αυλή του χωριού, απλώς δεν ήταν στο οικογενειακό πρόγραμμα ούτε υπήρχε περίπτωση να την αφήσουν να κάνει ποδήλατο μόνη της στο χωριό. Όταν όμως πήγε στο εξωτερικό, το θυμήθηκε πανεύκολα. Βασικά το είχε θυμηθεί και πριν από αυτό, δεν θυμάμαι αν ήταν σε κάποια πρακτική άσκηση ή σε διακοπές, πάντως όταν είχε έρθει να με δει στην Αγγλία το χρησιμοποιούσε άνετα και ήταν πριν πάει στο εξωτερικό, ενώ επί της ουσίας δεν είχε κάνει ως παιδί και ως έφηβη. 

 

Αν το παιδί έχει χώρο να παίξει σαν παιδί και να διασκεδάσει και του αρέσει το ποδηλατάκι, βεβαίως να μάθει και να παίξει από μωρό. Αλλά όχι να υπάρχει και άγχος για το αν θα μάθει. Αν η ζωή της οικογένειας ή της παρέας περιλαμβάνει το ποδήλατο, είτε είχε ποδήλατο στα 3 το παιδί είτε όχι, τελικά θα μάθει. Αν από την άλλη έχει ποδήλατο από το χρόνο και ποτέ δεν πάει για ποδηλατάδα με γονείς ή φίλους, έτσι κι αλλιώς απλά θα το ξεχάσει. Δηλαδή μην το βλέπεις σαν επένδυση για το μέλλον το τρίκυκλο ή το ποδήλατο ισορροπίας, αλλά σαν κάτι που τώρα διασκεδάζει ή όχι το παιδί. Ο μικρός μου δεν έκανε ποτέ ποδήλατο σαν μωρό ή νήπιο. Έμαθε σε μια ώρα, στα 10 που βρήκε παρέα για ποδηλατάδα. Η κόρη μου έκανε συστηματικά ποδήλατο μέχρι τα 5-6, μετά το άφησε και προφανώς και δεν μπορεί πια να ισορροπήσει καν. Αν χρειαζόταν, απλά θα ξαναμάθαινε. Σε μεγάλα παιδιά και ενήλικες, δεν παίρνει μέρες και βδομάδες, είναι πολύ εύκολο.

[connie08]

Εξαρταται καθαρα απο το παιδι και τις κινητικες του δυνατοτητες. Στη κορη μου πηραμε το τρικυκλο οταν ηταν 1 1/2 ετων, στην αρχη το χρησιμοποιουσαμε με το κονταρι για να την πηγαινουμε βολτα. Τα πεταλια ηταν σταθερα οποτε απλα ακουμπουσε τα ποδαρακια της πανω. Σε αυτο εμαθε και πεταλι λιγο πριν γινει 2 1/2 ετων, θεωρω οτι ειναι πιο ευκολο να μαθει μεταλι σε αυτο γιατι τα ποδια φτανουν καλυτερα. 2 1/2 ετων ακριβως πηραμε το πρωτο της κανονικο ποδηλατο 12 αρι (ειναι το πιο μικρο και εχει να κανει με το μεγεθος της ροδας) το οποιο το πηγαινε σφαιρα (να σκεφτεις οτι η πωλητρια τοτε μας εδινε το 14αρι γιατι παιδι στεκοταν πολυ  καλα πανω του). Στο 12αρι εμαθε να κανει και χωρις βοηθητικες ροδες οταν ηταν 5 1/2 παρολο που ηταν μικρο το ποδηλατο για την ηλικιας της (ισως αυτο τη βοηθησε τελικα). Ολα λοιπον εχουν να κανουν με το παιδι. Τωρα πλεον που γνωριζω πολλα για τα ποδηλατα ισως να επαιρνα ισορροπιας και οχι με βοηθητικες αλλα αν το παιδι δεν το εχει μπορει να παει και χαμενο.

Επειδη μου λες οτι δεν προχωραει ουτε καν το σκουτερ προς τα μπροστα καλυτερα να παρετε ενα τρικυκλο για να την πηγαινετε βολτα εσεις και σιγα σιγα να μπει στον υπεροχο κοσμο των ποδηλατων.

[Chrysoum]

Λοιπόν θα σου πω τι κάναμε εμείς στην μεγάλη μου κόρη. Της πήραμε ένα ισορροπίας το καλοκαίρι πριν κλείσει τα 2 (είναι γεννημένη τον Νοέμβριο), εκείνο το καλοκαίρι δεν το χρησιμοποίησε πάρα πολύ γιατί ήταν ακόμη μικρούλα. Το καλοκαίρι που ήταν 2,5 και τώρα που είναι 3,5 το χρησιμοποιεί συνέχεια. Το σημαντικό είναι να είναι πολύ πολύ πολύ ελαφρύ και να φτάνει να πατήσει κάτω. Τρίκυκλο κάνει επίσης και της αρέσει πολύ, δεν έχουμε στο σπίτι, έχουν όμως στο σχολείο και κάνει κάθε μέρα όταν τα βγάζουν. Κανονικό με βοηθητικές μην το σκέφτεσαι καν, είναι πάρα πολύ μικρή, δεν είναι καν σίγουρο ότι θα καταφέρει το ισορροπίας ή το τρίκυκλο στην φάση αυτή. Το ποδήλατο εμάς το έχει και ως μέσο μεταφοράς, αλλά σ αυτό νομίζω ότι έχει πάρα πολύ να κάνει ότι είμαστε φουλ ποδηλατική οικογένεια. Δηλαδή πιο πολύ δεν πάει, ο άντρας μου έχει 6 ποδήλατα για να καταλάβεις, ένα δωμάτιο το έχει μετατρέψει σε συνεργείο ποδηλάτων, παίρνει μέρος σε αγώνες και τα λοιπά, οπότε τα παιδιά τον βλέπουν συνέχεια είτε να είναι με το ποδήλατο είτε να ασχολείται με αυτά, οπότε και η μεγάλη ζητάει να πηγαίνει μαζί του βόλτες, να τον βοηθάει να τα φτιάχνει κλπ. Δεν ξέρω εάν εμείς περπατούσαμε απλα στον δρόμο δίπλα της, εάν θα ήταν τόσο ενθουσιασμενη όσο είναι τώρα. 

Πατίνι μπορεί να κάνει άνετα, κάνει η μικρή μου κόρη ήδη και συνήθως όταν βγαίνουμε έξω είναι η μία με το πατίνι (η μικρή - 20μηνων) και η άλλη με το ποδήλατο.

Το κυριότερο όπως είπα είναι να μην πάρεις κάτι απλά πολύ οικονομικό που ζυγίζει όμως 8 κιλά γιατί δεν θα είναι ευχάριστο για το παιδί, ειδικά επειδή είναι ακόμη μικρούλα η κόρη σου. Αυτά πάνω κάτω

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Σε μεγάλα παιδιά και ενήλικες, δεν παίρνει μέρες και βδομάδες, είναι πολύ εύκολο.

Εμένα πάντως μου είχε πάρει πολλές εβδομάδες. Και η διαφορά μου ήταν αισθητή σε σχέση με αυτούς που ήξεραν από πριν. Πρώτον πήγαιναν πιο γρήγορα γιατί είχαν αντοχές και δεν λαχάνιαζαν, δεύτερον δεν φοβούνταν να κάνουν ποδήλατο μέσα σε αυτοκίνητα και τρίτον μπορούσαν να αφήσουν και το χέρι για να κάνουν σήμα ότι στρίβουν, σε αντίθεση με εμένα που μπορούσα να αφήσω το αριστερό χέρι αλλά όχι το δεξί, επομένως πήρα μεν ποδήλατο, αλλά πολύ συχνά έπρεπε να κατέβω, να στρίψω περπατώντας και  να ανέβω ξανά ή να διαλέγω διαδρομές με κριτήριο το αν έχει ποδηλατόδρομο ή όχι.  Αν  μάθεις και το ξεχάσεις, θα σου έχει μείνει ότι ξέρεις ποδήλατο. Αν δεν μάθεις ποτέ, θα ξέρεις απλώς ότι δεν ξέρεις. 

[little lamb]

Just now, mama16 είπε:

Βέβαια αν θες να της πάρεις τώρα ποδηλατακι νομίζω είναι πιο εύκολο το ισορροπίας γιατί το πηδάλι συνήθως πριν τα 3 δεν μπορούν να το κάνουν οπότε θα είναι άχρηστο, απ' την άλλη θα πρέπει να βρείτε ένα ποδηλατακι ισορροπίας πολύ μικρό για να φτάνουν τα ποδαράκια να πατήσουν κάτω.

 

Στο κανονικό δεν φτάνουν κάτω τα πόδια; Εδώ εγώ κοτζαμ γιαϊδούρα που ξέρω ποδήλατο από παιδί και μου αρέσει πολύ, θέλω να κάνω σε ποδήλατο που φτάνω κάτω!

 

πρίν από 36 λεπτά , mama16 είπε:

Τώρα αν το σπίτι σας είναι τόσο μακριά κ με κατηφόρα μάλλον θα βόλευε να πάτε με αυτοκίνητο ή με το ένα χέρι να πιάνεις το ποδήλατο κ με το άλλο το παιδί (όσο εύκολο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο)

 

Ναι το αυτοκίνητο είναι μια λυση, αλλά είναι πολύ κοντά για αυτοκίνητο, πολύ μακριά για τα πόδια για τόσο μικρό παιδί. Θα μπορούσε να κάνει και στο δρόμο για εξάσκηση χωρίς να χρειαστεί να πάμε στην πλατεία, εδώ περνάνε αυτοκίνητα μόνο 1-2 στο δεκάλεπτο και απλά πας λίγο στην άκρη, δεν έχει παρκαρισμένα. Αλλά στην πλατεία μαζεύονται τα παιδάκια ώστε να τα δει και να θέλει να τα μιμηθεί. Αλλιώς απλά να της πούμε εμείς να κάνει δεν ξέρω αν θα της κάνει αίσθηση.

 

πρίν από 8 λεπτά , Deena είπε:

Οπότε ή παίρνεις τρίκυκλο, όχι όμως για εξάσκηση/εκμάθηση, απλώς αντί για καρότσι αλλά και για την διασκέδαση του παιδιού (μπορεί εσένα να μην σου αρέσουν, αρέσουν όμως στα παιδιά πολύ περισσότερο από το καρότσι) ή ποδήλατο ισορροπίας, το οποίο και αυτό μια χαρά διασκεδαστικό είναι.

 

Βασικά οι 3 αυτές κατηγορίες είναι τελείως άσχετες μεταξύ τους. Ως μέσο μεταφοράς μόνο το τρίκυκλο με κοντάρι μπορείς να χρησιμοποιήσεις σε αυτή την φάση. Το ποδήλατο ισορροπίας είναι να το έχεις μαζί σου και να το βγάζεις σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, πχ σε ένα πάρκο, στην παιδική, όχι να κυκλοφορείς στον δρόμο, να ανεβοκατεβαίνεις πεζοδρόμια, να περνάς φανάρια κλπ. Τ

 

Αν είναι απλό τρίκυκλο όπως είχαμε παλιά, που δεν ήταν μέσο μεταφοράς δηλαδή, μου αρέσουν. Αλλά δεν βλέπω να τα αναφέρει ποτέ κανείς, μάλλον έχουν ξεπεραστεί. Τα καροτσοποδηλατα δεν μου αρέσουν, μου φαίνονται αντιαισθητικα λόγω της πλάτης και της τέντας, σαν υβρίδιο μεταξύ καροτσιου και ποδηλάτου. Ακόμα κι αν μου άρεσαν, δεν εχει νόημα να πάρουμε, δεν χρειαζόμαστε μέσο μεταφοράς αφού κάθεται στο καρότσι, οπότε δεν χρειάζεται κάτι που να κάθεται πάλι τελείως παθητικά. Πεζοδρόμια και φανάρια δεν έχει εδώ, στο δρόμο περπατάμε κι αν έρθει αυτοκίνητο (ένα στο δεκάλεπτο) απλά κάνουμε στην άκρη!

 

πρίν από 11 λεπτά , samsympan είπε:

Δεν θεωρώ ότι υπάρχει καλύτερο-χειρότερο. Είναι το τι θες, τι ταιριάζει στο παιδί.

 

Πώς να ξέρεις όμως τι θα ταιριάξει; Πρώτα πρέπει να διαλέξεις να πάρεις κάποιο κ μετά διαπιστώνεις αν ταιριαξε...

 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Αν το ερώτημα είναι πότε μαθαίνει το παιδί να κάνει ποδήλατο, η απάντηση είναι αν και όταν του χρειαστεί. Πολλά τρίχρονα βλέπω με ποδήλατα, πολύ λιγότερα εξάχρονα, ακόμη λιγότερους εφήβους. Αν υπάρχει παρέα με ποδήλατα, κάνουν οι γονείς ποδήλατο, προσφέρεται η γειτονιά, κλπ, τότε σίγουρα είναι πολύ ωραία δραστηριότητα και το παιδί θα το χαρεί μεγαλώνοντας. Αν απλά είναι κάτι που δεν ενδιαφέρει τους γονείς, ούτε το υποστηρίζει η περιοχή, απλά το παιδί θα το ξεχάσει μετά τα 4-5 που πια δε θα γίνεται στην πλατεία κα την αυλή. Αν δηλαδή το σκέφτεστε σαν κάτι που θα πάτε το παιδί σε εξαιρετικές περιστάσεις ή θα το περιορίσετε σε μικρό χώρο, δεν παίζει να το υποστηρίξει μεγαλύτερο. Αν σαν οικογένεια πάτε για ποδηλατάδες, ή έχετε εξοχή κοντά, εκεί αλλάζουν τα πράγματα. 

Εγώ δεν μπορώ ας πούμε λόγω ενός παλιού τροχαίου να κάνω ποδήλατο για ώρα, οπότε δε με διασκεδάζει και ο άντρας μου δεν έμαθε ποτέ. Ε, τα παιδιά επίσης δεν έμαθαν, ακόμη και που είχαν μικρά. Δηλαδή έμαθαν, και μετά το ξέχασαν. Ο γιος μου που μεγαλώνοντας βρήκε παρέα που κάνει ποδήλατο, εκεί ουσιαστικά ξαναέμαθε από την αρχή και έγινε η διασκέδασή του πια.

 

Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ το ποδήλατο, έμαθα από μικρή μόνη μου ενώ δεν ήξερε κανείς στην οικογένεια, δεν ξέρω πώς! Θυμάμαι να μου δείχνει ο μπαμπάς μου ενώ ο ίδιος δεν ξέρει! Σαν ενήλικη δεν πήρα ποτέ όμως, έκανα μέχρι τα 15 περίπου, μετά δεν χωρούσα και δεν πήρα άλλο. Έκανα όμως πολύ σε ενοικιαζόμενα σε ταξίδια στο εξωτερικό και όταν πήγα Εράσμους το απόλαυσα στο έπακρο ένα εξάμηνο σαν μέσο μεταφοράς! Ήμουν σε πολύ κατάλληλη πόλη. Δεν ξέρω για ταχυτητες κλπ σαν γυμναστική, αλλά για βόλτα τρελαίνομαι! Θέλω να πάρω κάποια στιγμή για να κάνω κι εδω, θα είναι τέλεια αν αρέσει και στα παιδιά μου. Και στον άντρα μου αρέσει. Δεν είμαστε απλα "κοντά" στην εξοχη, είμαστε "στην εξοχή"!

[samsympan]

Just now, little lamb είπε:

Πώς να ξέρεις όμως τι θα ταιριάξει; Πρώτα πρέπει να διαλέξεις να πάρεις κάποιο κ μετά διαπιστώνεις αν ταιριαξε...

Εμείς που στα 2-2½-3 έτη είχαμε παιδί κολαουζάκι, που μελετούσε κάθε βήμα της όταν περπατούσε κι ανεβοκατέβαινε πχ σκαλί με περισσή προσοχή, που παραπατούσε-δεν χτυπούσε κι έβαζε τα κλάματα, δεν απομακρυνόταν από κοντά μας κλπ, με ποιό σκεπτικό να της πάρουμε τότε ισορροπίας;!

Just now, little lamb είπε:

Θυμάμαι να μου δείχνει ο μπαμπάς μου ενώ ο ίδιος δεν ξέρει! 

Ούτε εγώ ξέρω και όμως δείχνω στα παιδιά... 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Ο μικρός μου δεν έκανε ποτέ ποδήλατο σαν μωρό ή νήπιο. Έμαθε σε μια ώρα, στα 10 που βρήκε παρέα για ποδηλατάδα

Στα 40 έχω ελπίδες δηλαδή; Αλήθεια πολύ ζηλεύω και θέλω κι εγώ τώρα που βλέπω τα παιδιά!

[mama16]

Just now, little lamb είπε:

Στο κανονικό δεν φτάνουν κάτω τα πόδια;

Αν δεν κάνω λάθος το μικρότερο ποδήλατο είναι το 12αρι. Ο γιος μου που είναι 23 μηνών σχεδόν δεν το φτάνει. Αν τύχει να ανέβει στην αδερφής του απλά τον σέρνω εγώ, αλλά σε τέτοια ηλικία ούτε φτάνουν ούτε μπορούν να κάνουν πετάλι. Για ισορροπίας δεν ξέρω αν βγαίνουν σε πιο κοντά ώστε να φτάνουν τα ποδαράκια κάτω. Αλλά θα πρέπει να πατάνε πολύ καλά γιατί αλλιώς αν είναι στις μύτες θα πέσουν, 2 χρονών είναι μικρά νομίζω

 

[Anna3011]

@little lamb δε θα μπορούσα όπως καταλαβαίνεις να μη σου γράψω για το ποδηλατάκι! Λοιπόν για μένα δεν υπάρχει σωστή αγορά παρά μόνο η διάθεση και η ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Η κόρη μου ήταν πάντα επιφυλακτική και προσεκτική να μην πέσει. Περπάτησε 14 μηνών κρατώντας χεράκι και άφησε το χέρι μας στους 17 μήνες. Ταρζανιές, σκαρφαλώματα και τρεξίματα μετά τα 2,5 είδαμε. Λοιπόν, στην ηλικία της δικιάς σου περίπου, της δώσαμε ποδήλατο ισορροπίας που μας είχαν φέρει στη βάφτιση δώρο. Ούτε κατά διάνοια. Το φοβήθηκε, στραβωπάτησε, το παράτησε. Πήραμε τρίκυκλο λοιπόν, όχι για να μάθει, αλλά για αντικατάσταση του καροτσιού που σταμάτησε να το θέλει. Εννοείται ότι νόμιζε ότι κάνει πετάλι και όταν δε σέρναμε το μπαστουνάκι αναρωτιώταν γιατί δεν προχωράει μόνη της αφού κάνει πετάλι. Τέλος πάντων να μην τα πολυλογώ πήραμε πατίνι προ μηνών γιατί μια μέρα συναντήσαμε μια οικογένεια φίλων στην πλατεία και η μικρούλα τους είχε μαζί το πατίνι της. Το είδε, το "ζήλεψε", το δοκίμασε και της άρεσε. Βέβαια μη φανταστείς ότι κάνει πρωταθλητισμό στο πατίνι. Είναι φορές που πηγαίνουμε στην πλατεία φορωμένος ο ένας με το ποδήλατο ισορροπίας (που το ξαναθυμηθήκαμε), ο άλλος με το πατίνι, η μικρή κάνει μάξιμουμ 10 λεπτά και με τα δύο και μετά μπορείς να τη δεις να αράζει στο πεζούλι και να μου λέει να κάνουμε role play ότι αυτή είναι ο μάστορας και εγώ της φέρνω το ποδήλατο και το πατίνι να τα φτιάξει. Βλέπεις γύρω σου νήπια και παιδάκια να τρέχουν με τα πατίνια και τα ποδήλατά τους με τρελές ταχύτητες και η δικιά μου επιδιορθώνει το ποδήλατο χρησιμοποιώντας ξυλαράκια για εργαλεία. Αντε να σου πω τώρα εγώ τι να πάρεις...

[Deena]

Just now, little lamb είπε:

 

Στο κανονικό δεν φτάνουν κάτω τα πόδια; Εδώ εγώ κοτζαμ γιαϊδούρα που ξέρω ποδήλατο από παιδί και μου αρέσει πολύ, θέλω να κάνω σε ποδήλατο που φτάνω κάτω!

 

 

Όχι δεν φτάνουν, μόνο ίσως στις μύτες, αν φτάνουν τα πόδια κανονικά κάτω δεν είναι στο σωστό ύψος η σέλα, θέλει πιο ψηλά.

 

Στα ποδήλατα άλλωστε με βοηθητικές δεν υπάρχει και λόγος να φτάνουν τα πόδια κάτω, δεν γέρνει το ποδήλατο.

 

Όταν βγαίνουν οι βοηθητικές ή στα ποδήλατα μεγαλύτερων ηλικιών (όπως και στων ενηλίκων) στηρίζεσαι είτε με το ένα πόδι στο πετάλ, το άλλο στο έδαφος και το ποδήλατο λίγο γερμένο προς το σταθερό πόδι, είτε και με τα δύο πόδια στο έδαφος αλλά κατεβασμένος/η μπροστά από την σέλα, με τον σκελετό του ποδηλάτου ανάμεσα στα πόδια σου.

[little lamb]

Τα ισορροπίας έχουν ένα εύρος ηλικίας ή είναι για λίγο; Θέλω να πω αν πάρουμε φέτος (το καλοκαίρι θα είναι 2 και 3 μηνών) και δεν του δώσει σημασία, υπάρχει περίπτωση του χρόνου που θα είναι 3+ να κάνει ή δεν θα τη χωράει; Πρέπει να πάρουμε άλλο; 

Επίσης αν πάρουμε τρίκυκλο (απλό, όχι καροτσοποδηλατο) υπάρχει περίπτωση φέτος να κάνει πετάλι ή ούτε σε αυτά κάνουν τόσο μικρά; Δεν θυμάμαι πότε το ξεκινουσαμε παλιά. Αυτό υπάρχει περίπτωση να βοηθήσει γενικότερα; Με την έννοια να έχει μάθει πρώτα πετάλι και μετά, του χρόνου πχ, να περάσει σε ισορροπίας κι έτσι όταν μετά περάσει σε κανονικό να μη δυσκολευτεί ούτε στην ισορροπία ούτε στο πετάλι;

Φαίνεται σαν να αγχώνομαι αν θα μάθει, αλλά δεν είναι αυτό. Αν είναι να μάθει τελικά, θα μάθει οποιο κι αν έχει. Κι εμείς παλιά μάθαμε χωρίς ισορροπίας. Δεν με αγχωνει αυτό. Απλά αναρωτιέμαι ποιος συνδυασμός έχει περισσότερο νόημα ώστε να το διασκεδάσει, να μην της φανεί ταλαιπωρία. Αν είναι το ισορροπίας να πάει ψιλοχαμενο λόγω του ότι δεν είναι και πολύ Ταρζάν, και το κανονικό να είναι ούτως ή άλλως ψιλοχαμενο σε αυτή την ηλικία, τότε η μόνη λύση είναι το τρίκυκλο (και το πατίνι). Αλλά αν ο σκοπός είναι να μαθαίνουν πρώτα ισορροπία και μετα πετάλι, τότε με το τρίκυκλο τα μαθαίνουν ανάποδα. Πολύ μπέρδεμα!