Νεογεννητο και πατερας

[Toksp]

Καλησπερα σας.

Πριν απο 15 ημερες γεννησα ενα υγιεστατο κοριτσακι και ολα πανε καλα.εγω παλευω με τη πεσμενη μου ψυχολογια και μετα απο πολυ σκεψη καταλαβα οτι αυτο που με εχει ριξει ειναι οτι ο αντρας μου απ τη πρωτη νυχτα πηρε το μαξιλαρι του και κοιματε στο καναπε....αυτο με κανει να νιωθω αρκετη μοναξια και μια δοση απο εγκαταληψη οσο υπερβολικο και αν ακουγετε.ο αντρας μου δουλευει αρκετες ωρες οπως και ολοι και ειναι ιδιαιτερα αγχωδης ωστοσο θεωρω οτι αφου το μωρακι μας ξυπναει 1 αντε 2 φορες τη νυχτα και χωρις πολλα κλαματα δε θα επρεπε να μας αφησει...το εχετε βιωσει;ζηταω γνωμες καθως εχω μπερδευτει πολυ!

[inakiagapi]

Να κάνεις λίγη υπομονή κοριτσάκι. Θέλει κ αυτός το χρόνο του. Τώρα αφού λες ότι δουλεύει ο άνθρωπος φυσιολογικό είναι. Ο άντρας μ όταν γεννήθηκε η κόρη μ πήρε άδεια δύο μήνες για να είναι δίπλα μου. Κ όταν γύρισα εγώ στη δουλειά πήρα εγώ το μαξιλαράκι μ κ πήγα στο άλλο δωμάτιο. Εγώ δούλευα πρωί κ ο άντρας μου πήγαινε απόγευμα οπότε εγώ έπρεπε να ξεκουραστώ το βράδυ για να αντέχω μετά όλη μέρα. Αυτός κοιμόταν μέχρι αργά με τη μικρή κ το βράδυ π ερχόταν ήταν ήδη κοιμισμένο το μωρό. Θέλει χρόνο να προσαρμοστεί. 

Σε καταλαβαίνω που νιώθεις μόνη αλλά θα περάσει. Καλή δύναμη. Δωσ'του λίγο χρόνο κ μη τα βάζεις μαζί του. Εσύ έχεις κάτι καλύτερο τώρα. Το μωρό σου. Θα σ δώσει τόση χαρά σε λίγο που όλα αυτά θα ξεχαστούν. 

Επεξεργάστηκαν 9 Δεκεμβρίου,2017 by inakiagapi

[Toksp]

3 ώρες πρίν, inakiagapi είπε:

Να κάνεις λίγη υπομονή κοριτσάκι. Θέλει κ αυτός το χρόνο του. Τώρα αφού λες ότι δουλεύει ο άνθρωπος φυσιολογικό είναι. Ο άντρας μ όταν γεννήθηκε η κόρη μ πήρε άδεια δύο μήνες για να είναι δίπλα μου. Κ όταν γύρισα εγώ στη δουλειά πήρα εγώ το μαξιλαράκι μ κ πήγα στο άλλο δωμάτιο. Εγώ δούλευα πρωί κ ο άντρας μου πήγαινε απόγευμα οπότε εγώ έπρεπε να ξεκουραστώ το βράδυ για να αντέχω μετά όλη μέρα. Αυτός κοιμόταν μέχρι αργά με τη μικρή κ το βράδυ π ερχόταν ήταν ήδη κοιμισμένο το μωρό. Θέλει χρόνο να προσαρμοστεί. 

Σε καταλαβαίνω που νιώθεις μόνη αλλά θα περάσει. Καλή δύναμη. Δωσ'του λίγο χρόνο κ μη τα βάζεις μαζί του. Εσύ έχεις κάτι καλύτερο τώρα. Το μωρό σου. Θα σ δώσει τόση χαρά σε λίγο που όλα αυτά θα ξεχαστούν. 

Σε ευχαριστω παρα πολυ!

Δε λεω,ισως ειμαι ανω κατω αλλωστε 15 μερες εχουν περασει μονο.!!!εμενα πηρε αδεια 2 ημερες απ τη δουλδ

[inakiagapi]

Θα αλλάξει η ψυχολογία σου κοριτσάκι. Κ του άντρα σου. Είναι  μία καινούργια κατάσταση και τόσο εσύ όσο κ ο άντρας σ θέλετε χρόνο. Εγώ να δεις πόσο άνω κάτω ήμουν... Κ όλα πέρασαν κ τώρα είμαι ξανά έγκυος. Είναι η ψυχολογία μας π μας κάνει άσχημα παιχνίδια αλλά όλα θα είναι όπως πριν κάποια στιγμή. Ή μάλλον καλύτερα. Θα έχετε κ το μωρό σας να σας κάνει να χαμογελάσετε πιο πολύ. Εμείς τώρα κοιμόμαστε χώρια καθώς η μικρή κοιμάται στο κρεβάτι μας. Κάποιες νύχτες μαζί μου κάποιες με τον μπαμπά της. Κ ξέρεις τι;;;; δε με νοιάζει καθόλου. Δε μ λείπει καθόλου ο άντρας μ... Έχω την κόρη μ κ μ φτάνει. Με τον άντρα μ έχουμε μια άψογη σχέση, υπάρχει συνεννόηση, στοργή... Κ εγώ έλεγα στην αρχή αχ τι ωραία ήταν π ήμασταν μόνο εμείς οι δύο κ είχαμε πολύ χρόνο κτλ κτλ. Τώρα δε με νοιάζει. Είμαστε εμείς οι τρεις κ σε δύο μήνες θα είμαστε τέσσερις... Δε νιώθω καθόλου μόνη... 

[kotsifikos]

@Tonkap κάνε λίγο υπομονή, ο ερχομός του παιδιού είναι μία τεράστια αλλαγή στην ζωή μας και χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ώστε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα.

Αν σε στεναχωρεί τόσο πολύ που ο άντρας σου έφυγε απο το κρεβάτι τότε να του μιλήσεις, μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα.. με συζήτηση. 

Μην κοιτάς πως αντιμετωπίζουν τα υπόλοιπα ζευγάρια τέτοιες καταστάσεις, εφόσον εσένα αυτό δεν σου αρέσει προσπαθησε να το αλλάξεις.

 

[balletina]

1 hour ago, kotsifikos είπε:

@Tonkap κάνε λίγο υπομονή, ο ερχομός του παιδιού είναι μία τεράστια αλλαγή στην ζωή μας και χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ώστε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα.

Αν σε στεναχωρεί τόσο πολύ που ο άντρας σου έφυγε απο το κρεβάτι τότε να του μιλήσεις, μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα.. με συζήτηση. 

Μην κοιτάς πως αντιμετωπίζουν τα υπόλοιπα ζευγάρια τέτοιες καταστάσεις, εφόσον εσένα αυτό δεν σου αρέσει προσπαθησε να το αλλάξεις.

 

Συμφωνω με την kοtsifikos. Καθε ζευγαρι εχει το δικο του τροπο! Εγω πχ ειχα ξεκαθαρισει στον αντρα μου οτι δε θελω να φυγει απο το κρεβατι μας.Τον ηθελα μαζι μου... Κ ηξερα οτι αν το κανει μια μετα με το πρωτο ξενυχτι θα επαναληφθει! Λογω ευκολιας εννοειται!!! Εχω κ φιλη που κοιμαται 1μιση χρονο χωρια με τον αντρα της και δεν την ενοχλει καθολου. Μιλησε του κοριτσι μου το τι θελεις και το πως νιωθεις κυριως!! Ειναι λογικο η ψυχολογια να ειναι καπως αλλα θα περασει!! Ολες το εχουμε περασει!! Ειναι αλλαγη σιγουρα!!! Ολα θα πανε καλα

[Έσπερος]

Εγώ σου απαντάω τελείως θεωρητικά, γιατί ακόμα δεν έχω γεννήσει. Παλιόυερα μου φαινόταν αδιανόητο να κοιμάται χωριστά το ζευγάρι και θεωρούσα εγωιστικό εκ μέρους του άντρα να κοιμάται όταν υπάρχει νεογέννητο. 

 

Τελικά με τον άντρα μου κοιμόμαστε χώρια τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης γιατί κάνω τόσο χάλια ύπνο που αν είμαστε μαζί στο διπλό είναι μαρτύριο και για τους δυο: αυτός φοβσ´ται μη με χτυπήσει, εγώ για να αλλάξω πλευρό θέλω γερανό και ξυπνάω και τον γείτονα που λέει ο λόγος, οπότε βολευτήκαμε και είδα ότι δεν είναι τόσο τραγικό!

 

Κάπως έτσι τις προάλλες, είπα από μόνη μου στον άντρα μου ότι θεωρώ προτιμότερο εκείνος να κοιμάται καλά το βράδυ ώστε να είναι ξεκούραστος κάποιες ώρες το απόγευμα μετά τη δουλειά για να ξεκουράζει εμένα που θα είμαι όλο το πρωί μόνη μου, είτε κάνοντας κάποιες δουλειες είτε παίζοντας με το μωρό για να κοιμάμαι κι εγώ. Στην πράξη δεν ξέρω πώς θα το κάνουμε, αλλά έτσι το φανταζόμαστε!

 

Το βασικό όμως είναι οποιαδήποτε απόφαση πάρετε να την έχετε συζητήσει πρώτα και νομίζω ότι πιο πολύ η απουσία συζήτησης σε έχει πειράξει.

[tzenaki1982]

Κοριτσι κ εγω γεννησα προσφατα...

Δεν εχουμε κλεισει ακομη 2 μηνεσ..

Την 1η μερα ο αντρασ μου προσπαθησε να κοιμηθει μαζι μασ..μετα απο το 2ο ξυπνημα τησ μπεμπασ εγω η ιδια τον εστειλα στο αλλο δωματιο..

Βλεπεισ αυτοσ δουλευει καθε μερα μεχρι αργα το απογσυμα..ενω εγω τωρα το χειμωνα οχι..κ τον λυπαμαι να σερνεται στη δουλεια.

Μην νομιζεισ πωσ για μενα ηταν ευκολο..ειδικα το πρωτο καιρο που ειχα κ εγω αυτη την ευαισθησια υσ νευρα μου γινοταν κροσια..κ ακομη μσ ενοχλσι που σαν ζευγαρι δεν μοιραζομαστε το ιδιο κρεβατι..αλλα δεν γινεται κ αλλιωσ..

[Yovanna]

Eγώ πάλι στενοχωρήθηκα με αυτό που διάβασα. Δηλαδή πρώτο βράδυ στο σπίτι σας με το μωρό και σου είπε καληνύχτα και πήγε στον καναπέ? Και συ τί είπες? Κανει κάποια πολύ απαιτητική - επικίνδυνη δουλειά? Και μένα το μωρό μου 40 ημερών είναι, και ακόμη δεν έχω προσαρμοστεί στην νέα κατάσταση και την ημέρα είμαι ολομόναχη, και αν ήμουν και την νύχτα, θα πάθαινα νευρικό κλονισμό. Το μωρό θα είναι μκρό και θα ξυπνάει τις νύχτες για πολύ καιρό ακόμα . Θα κοιμάται πάντα αλλού? Και όταν θα γυρίσεις εσύ στην δουλειά? Δεν θα μοιράζεστε τα ξυπνήματα- αλλάγματα-ταίσματα? Τα Σαββατοκύριακα τουλάχιστον κοιμάται μαζί σας? Ξυπνάει να βοηθήσει? Πρόσωπικά δεν έχω ξανακούσει κάτι παρόμοιο. Όλα τα αντρόγυνα που γνωρίζω, από την πρώτη μέρα κοιμόντουσαν μαζί και οι μπαμπάδες βοηθούσαν. Εμένα σηκώνεται πρώτος και κάνει τα αλλάγματα για να μην σηκώνομαι, γιατί μετα εχω να θηλάσω. Λογικό το βρίσκω να είσαι πεσμένη ψυχολογικά. άντρας σου είναι. Μίλησε του. Άλλωστε δεν μπορεί να συνεχιστεί για καιρό αυτό..

[Sentir...natureza]

Kι εμεις οπως η @Έσπερος κοιμομαστε χωρια απο τους τελευταιους μηνες της εγκυνοσυνης, αφ'ενος γιατι βολευομουν καλυτερα μονη μου και αφ'ετερου γιατι ξυπνουσα με το παραμικρο (και ο αντρας μου ροχαλιζει λιγο) και δυσκολευομουν να ξανακοιμηθω. Οταν γεννησα συνεχιστηκε η κατασταση και εδω και 1 μηνα κοιμομαστε παλι μαζι, μιας που ο μικρος (21 μηνων) αρχισε να θελει να κοιμαται στο κρεβατι του. Εχω ακουσει πολλα αρνητικα σχολια, αλλα και καποια θετικα. Η αποψη μου ειναι οτι αν τα βρισκει το ζευγαρι τοτε δεν πεφτει λογος σε κανεναν. Ο προβληματισμος σου θα λυθει μονο με συζητηση.Οπως ειπε η @kotsifikos πρεπει να μιλησετε για να βρειτε τι ταιριαζει στην δικη σας οικογενεια. 

[vicky86]

Κ γω συμφωνω με την γιοβαννα,αλλα καταλαβαινω οτι μπορει να ειναι οι συνθηκες τετοιες η να προτιμα το ζευγαρι να κοιμουνται χωρια

Αν εστω ο ενας ομως στεναχωριεται με αυτο,πρεπει να βρεθει μια αλλη λυση

Συμφωνω στο να του μιλησεις,νομιζω αυτο ειναι που σε εχει στεναχωρησει πιο πολυ,κ εγω

Βεβαια αν ειναι κ γενικα αμετοχος,κ δ ευθυνεται γι αυτο η δουλεια του κ οι ωρες που λειπει ειναι λογικο να στεναχωριεσαι,συζητησε μαζι του.πες του τις σκεψεις σου.τι θα ηθελες.ακου τι εχει να σου πει

[xaroumenh mama]

On 12/8/2017 at 3:35 ΜΜ, Tonkap είπε:

Καλησπερα σας.

Πριν απο 15 ημερες γεννησα ενα υγιεστατο κοριτσακι και ολα πανε καλα.εγω παλευω με τη πεσμενη μου ψυχολογια και μετα απο πολυ σκεψη καταλαβα οτι αυτο που με εχει ριξει ειναι οτι ο αντρας μου απ τη πρωτη νυχτα πηρε το μαξιλαρι του και κοιματε στο καναπε....αυτο με κανει να νιωθω αρκετη μοναξια και μια δοση απο εγκαταληψη οσο υπερβολικο και αν ακουγετε.ο αντρας μου δουλευει αρκετες ωρες οπως και ολοι και ειναι ιδιαιτερα αγχωδης ωστοσο θεωρω οτι αφου το μωρακι μας ξυπναει 1 αντε 2 φορες τη νυχτα και χωρις πολλα κλαματα δε θα επρεπε να μας αφησει...το εχετε βιωσει;ζηταω γνωμες καθως εχω μπερδευτει πολυ!

εμενα ο αντρας μου εφυγε απο το κρεβατι μας τη δευτερη μερα και πηγε στον καναπε και ξαναγηρισε οταν ο μικρος σταματησε να ξυπναει τα βραδυα... για εμενα αυτο ηταν πολυ καλυτερο απο το να εχω δυο μωρα το βραδυ δυπλα μου γιατι οπως ελεγα και στον ιδιο που ηταν φοβητσιαρης και με ξυπναγε με το παραμικρο θορυβο που εκανε το μωρο οτι εσυ με κουραζεις ποιο πολυ απο το μωρο...!!!! υπομονη εφοσων σε ενοχλει συζητησε το με τον αντρα σου και σιγα σιγα θα βρειτε τους ρυθμου σας....!!!!!!

[Έσπερος]

Νομίζω ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του κοινού ύπνου ως θεσμού / αγαπησιάρικης συνήθειας και της συμμετοχής του πατέρα στη φροντίδα του παιδιού - εγώ τουλάχιστον με αυτό το σκεπτικό έγραψα. Σε καμία περίπτωση δεν υπονοούσα ότι όποιος δουλεύει έξω χρειάζεται περισσότερη ξεκούραση από τον γονιό που μένει σπίτι με το νεογέννητο, προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Άλλο ζευγάρι μπορεί να τα βρίσκει με το να μοιράζονται να νυχτερινά ξυπνήματα / αλλάγματα / ταΐσματα / νανουρίσματα, άλλος μπορεί να τα βρίσκει με το να κάνουν εναλλάξ τη βραδινή ρουτίνα ή το μπάνιο, άλλοι μπορεί να βολεύονται με το να βγαίνει η μητέρα τα απογεύματα για εξωτερικές δουλειές / γυμναστήριο / βόλτες για χαλάρωση και να μένει ο πατέρας με το μωρό, σε άλλες οικογένειες ο πατέρας έχει χρόνο κυρίως τα σ/κ,  κ.ο.κ.  Το θέμα είναι να τα βρίσκουν, να μην πέφτει το βάρος μόνο στον έναν, ή να μην ασχολείται ο ένας μόνο με το μωρό κι ο άλλος με όλα τα υπόλοιπα, και κυρίως οι λύσεις στις οποίες καταλήγουν να είναι αποτέλεσμα αμοιβαίας συνεννόησης και υποχωρήσεων. 

 

Στην περίπτωση της κοπέλας καταλαβαίνω ότι αυτό που την πλήγωσε ήταν η απουσία συνεννόησης, κάτι που είναι σίγουρα σοβαρό. Αν αυτό συνοδεύεται κι από μια γενικότερη αδιαφορία για τη φροντίδα του βρέφους, είναι κι αυτό σοβαρό, αλλά είναι αρχή ακόμα και δεν είναι αργά να τα βρουν σε αυτόν τον τομέα, για να μην διαιωνιστεί. Νομίζω ότι όσες γράφουμε, γράφουμε υπό αυτό το πνεύμα και σε καμία περίπτωση δεν παροτρύνουμε ένα ζευγάρι να κοιμάται χώρια επειδή έτσι βολεύει τον έναν. 

[Toksp]

Παιδια ειναι δυσκολο.καταλαβαινω οτι ειναι μεγαλη αλλαγη και για τους μπαμπαδες ομως δεν μπορω να δεχτω ευκολα την απουσια του αντρα μου.τα σαββατοκυριακα ερχετε και κοιματε μαζι μας ομως ουτε λογος να σηκωθει εαν κλαψει η μικρη.βεβαια εαν του πω πχ οταν ειναι σπιτι να την αλλαξει θα το κανει...επισης με βοηθαει να τη κανουμε και μπανακι και κανει οτι μπορει οσο αφορα τα οικιακα.βλεπω οτι θα ειναι ενας καλος μπαμπας αλλα δε θεωρω οτι υπερβαλω καθως θα περιμενα να στηριξει και εμενα την ερμη για αυτες τις πρωτες δυσκολες ημερες.βεβαια καταλαβαινω οτι πρεπει να ειναι ξεκουραστος ομως σε μια δυσκολη κατασταση οπως αυτη (βαση και της κακης ψυχολογιας μου)δεν θα τον αφηνα ποτε ακομα και αν ειχα τη δυσκολοτερη δουλεια του κοσμου.η κακη ψυχολογια συνεχιζει και σε συνδιασμο με την αυπνια ειναι σκοτωμα.παλευω να σταθω στα ποδια μου για το μωρακι μου.

Φυσικα και του μιλησα αλλα υπερτερει η δυσκολη δουλεια...ελπιζω να καταφερω να ηρεμησω και εγω και αυτος.αγαπω τον αντρα μου και θελω να χαρω την οικογενεια μας!

[Toksp]

23 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Eγώ πάλι στενοχωρήθηκα με αυτό που διάβασα. Δηλαδή πρώτο βράδυ στο σπίτι σας με το μωρό και σου είπε καληνύχτα και πήγε στον καναπέ? Και συ τί είπες? Κανει κάποια πολύ απαιτητική - επικίνδυνη δουλειά? Και μένα το μωρό μου 40 ημερών είναι, και ακόμη δεν έχω προσαρμοστεί στην νέα κατάσταση και την ημέρα είμαι ολομόναχη, και αν ήμουν και την νύχτα, θα πάθαινα νευρικό κλονισμό. Το μωρό θα είναι μκρό και θα ξυπνάει τις νύχτες για πολύ καιρό ακόμα . Θα κοιμάται πάντα αλλού? Και όταν θα γυρίσεις εσύ στην δουλειά? Δεν θα μοιράζεστε τα ξυπνήματα- αλλάγματα-ταίσματα? Τα Σαββατοκύριακα τουλάχιστον κοιμάται μαζί σας? Ξυπνάει να βοηθήσει? Πρόσωπικά δεν έχω ξανακούσει κάτι παρόμοιο. Όλα τα αντρόγυνα που γνωρίζω, από την πρώτη μέρα κοιμόντουσαν μαζί και οι μπαμπάδες βοηθούσαν. Εμένα σηκώνεται πρώτος και κάνει τα αλλάγματα για να μην σηκώνομαι, γιατί μετα εχω να θηλάσω. Λογικό το βρίσκω να είσαι πεσμένη ψυχολογικά. άντρας σου είναι. Μίλησε του. Άλλωστε δεν μπορεί να συνεχιστεί για καιρό αυτό..

Η δουλεια του ειναι απαιτητικη αλλα σε λογικα πλαισια.ο ιδιος ειναι γενικα αγχωδης.

[Endelweiss]

Κοριτσι μου αρχικα να σας ζησει το μωρακι σας.Εμενα η γνωμη μου ειναι να του μιλησεις εφοσον αυτο δε σου αρεσει.Η ψυχολογια σου ειναι διαφορετικη τωρα και αυο που εχεις αναγκη ειναι ο αντρας σου και η οποθα στηριξη μπορει να σου προσφερει μην το αφησεις.Ηρεμα και ωραια συζητηστε το.Πατερας ειναι και εκεινος και θα "ξεβολευτει" λιγο τι να κανουμε;;;Εμεις παρεπιπτοντως κοιμομασταν μαζι αλλα οταν ξυπνουσε τη νυχτα (θηλαζα και γενινα ηταν αυπνο παιδι)τον επαιρνα και πηγαινα στο σαλονι....ο αντρας μου κοιμαται κι βαρια οποτε δεν το "ενοχλησαμε"καθολου.Βεβαια και να ηθελε να παει στο σαλονι ειχα τη μαμα μου εκειτις πρωτες 10 μερες αρα δε μπορουσε.Παντως δεν εχει καμια σημασια τι καναμε ολες εμεις.Εσενα σε ενοχλει αρα μην το αφηνεις ετσι.Οχι τιποτα αλλο αλλα για να μην επηρεαζει ακομη περισσοτερο την ψυχολογια σου.Παντως οφειλω να πω κ εγω οτι ειναι μια ιδιαιτερη περιοδος αυτη της προσαρμογης και για τον αντρα.Μην το αφησεις απλα να σογ χαλασει την πιο ομορφη περιδο της ζωης σου.Τις πρωτες σου αναμνησεις.Σπυ ευχομαι οτι καλυτερο πραγματικα

[tzenaki1982]

Καθενασ τα βλεπει διαφορετικα τα πραγματα...

Κ αν κ δεν εχω διαθεση να απολογηθω θα σου πω πωσ ναι κανει απαιτητικη δτσκολη κ χειρωνακτικη δουλεια..κ παντα ειχε αναστατο υπνο..ξυπνουσε με το παραμικρο..

Εγω σαν γυναικα του γιατι να θελω να τον αφησω να ξενυχταει μαζι μασ?? 

Ε οχι τοσο εγωιστρια δεν ειμαι..

Μασ αγαπαει υπερβολικα..δεν χρειαζεται να ξενυχταει μαζι μασ για να μασ το δειξει..στο κατω κατω να θηλασει δεν μπορει

[mama16]

Είναι μεγάλη αλλαγή η γέννα ενός μωρού κ για την μητέρα αλλά κ για τον πατέρα.. Φαντάζομαι θα του φαίνεται βουνό όλο αυτό αλλά το ίδιο φαίνεται κ για σένα,  συν το ότι οι ορμόνες σ είναι τρελαμενες κ χρειαζεσαι συμπαράσταση κ έναν άνθρωπο να σε βοηθάει.. Οπότε ο άντρας σ ίσως χρειάζεται μία μικρή παρότρυνση. Μίλησε του γι αυτά τα πράγματα που σε ενοχλούν κ κάνε τον να καταλάβει ότι κ για σένα  είναι δύσκολο αλλά το παιδί μαζί το κάνατε. Η άποψη μ είναι ότι στην φροντίδα πρέπει να συμμετέχουν κ οι 2 γονείς, εννοείται η μαμά λίγο περισσότερο αλλά πρέπει να το κάνει κ ο πατέρας.. Οπότε με το να κοιμάται χωρια για να μην χάσει τον ύπνο του είναι σαν να αποστασιοποιείται απ τις ευθύνες (για μένα μιλάω πάντα, κάποιος άλλος μπορεί να έχει άλλη άποψη). Τώρα βέβαια πολλά ζευγάρια βολευονται καλύτερα με το να κοιμούνται χωριά, απ τη στιγμή που δεν ενοχλείται κανένας απ τους 2 δεν υπάρχει πρόβλημα. Εφόσον όμως εσένα σε πειράζει κάτι τέτοιο καλό είναι να του μιλήσεις.  Όσο απαιτητική δουλειά κ να έχει ο άλλος το να μένει η γυναίκα όλη την  μέρα στο σπίτι κ να φροντίζει ένα μωρό είναι πιο απαιτητικό, γιατί ούτε ωράρια έχει στον ύπνο που θα κοιμηθεί.

[Toksp]

13 ώρες πρίν, tzenaki1982 είπε:

Καθενασ τα βλεπει διαφορετικα τα πραγματα...

Κ αν κ δεν εχω διαθεση να απολογηθω θα σου πω πωσ ναι κανει απαιτητικη δτσκολη κ χειρωνακτικη δουλεια..κ παντα ειχε αναστατο υπνο..ξυπνουσε με το παραμικρο..

Εγω σαν γυναικα του γιατι να θελω να τον αφησω να ξενυχταει μαζι μασ?? 

Ε οχι τοσο εγωιστρια δεν ειμαι..

Μασ αγαπαει υπερβολικα..δεν χρειαζεται να ξενυχταει μαζι μασ για να μασ το δειξει..στο κατω κατω να θηλασει δεν μπορει

Tζενακη μου οχι δεν απολογουμαστε εδω απλα εγω ζητησα τη συμβουλη η τη συμπαρασταση σας...αυτο που με ενοχλει ειναι το οτι απ τη πρωτη μερα ειναι σαν να μου παρεδωσε το παιδι και να μου ειπε φερτο παλι οταν αρχισει να καταλαβαινει...οπως εγραψα παραπανω βοηθαει στα οικιακα.ομως θεωρεις οτι μια γυναικα σε αυτη τη φαση εχει αναγκη τη βοηθεια εκει;;;εμενα δε με ενδιαφερει αν θα αλλαξει-ταισει το μωρακι...με ενδιαφερει αυτο το ενα χαδι η αυτη η μια κουβεντα οταν το μωρο ειναι αναστατο που θα δώσει δύναμη να συνεχίσω και όχι να κοιτάω τον τοίχο και να χάνομαι με κλάματα Μέσα στις σκέψεις μου. Φυσικά και δεν είμαι εγωίστρια Και εννοείται ότι δεν θέλω ο άντρας μου ούτε να ταλαιπωρείται ούτε να είμαστε και οι δύο σαν ζόμπι. Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι η γυναικολόγος μου που μιλήσαμε χτες μου είπε ότι αν κάποια πράγματα συνεχίσουν καλό θα είναι από βδομάδα να πάω ώστε να μου συστήσει κάποιο ειδικό.θα ήθελα να σου πω Λοιπόν ότι ο άντρας μου όταν του το είπα μου είπε ότι οι γιατροί δεν ξέρουν την Τύφλα τους και δεν καταλαβαίνει το λόγο που είμαι έτσι εφόσον έχω μόνο να φροντίσω το μωρό.....

[kotsifikos]

@Toksp καταλαβαίνω το να σε πειράζει το ότι έφυγε απο το κρεβάτι όμως μην περιμένεις να ξυπνάει όποτε ξυπνάει και το μωρό, η αληθεια είναι πως είναι λίγο κριμα. Εννοείται πως ο πρώτος καιρός με το μωρό είναι πολύ πολύ κουραστικός (προσωπικά τους τρείς πρώτους μήνες δεν είχα κοιμηθεί ποτέ πάνω απο μία ώρα σερί, ο γιός μου είχε κολικούς και εκείνος κοιμόταν σύνολο μέσα στο 24ωρο 6-8 ώρες οπόετ καταλαβαίνω απόλυτα-όπως όλες οι μαμάδες- την κούραση σου) όμως κάνε υπομονή, θα περάσει πολύ πολύ γρήγορα όλο αυτό θα το δεις... Όταν θα αρχίσει το μωρό να κοιμάται παραπάνω θα είσαι και εσύ καλύτερα, επιμένω όμως στην πρώτη μου πρόταση, να του μιλήσεις...όχι μόνο μία φορά, γενικά να συζητάτε, ότι σας πικραίνει και ότι σας δυσαρεστεί.  Εννοείται πως ο ρόλος του πατέρας δεν είναι βοηθητικός, χρειάζεται και εκείνος να συμμετέχει στο μεγάλωμα του μωρού όμως τον πρώτο καιρό η αληθεια είναι πως δεν μπορούν οι μπαμπαδες να κάνουν και πολλά..καθώς το λεχούδι έχει ανάγκη κυρίως την μαμά.

[Έσπερος]

1 hour ago, Toksp είπε:

Tζενακη μου οχι δεν απολογουμαστε εδω απλα εγω ζητησα τη συμβουλη η τη συμπαρασταση σας...αυτο που με ενοχλει ειναι το οτι απ τη πρωτη μερα ειναι σαν να μου παρεδωσε το παιδι και να μου ειπε φερτο παλι οταν αρχισει να καταλαβαινει...οπως εγραψα παραπανω βοηθαει στα οικιακα.ομως θεωρεις οτι μια γυναικα σε αυτη τη φαση εχει αναγκη τη βοηθεια εκει;;;εμενα δε με ενδιαφερει αν θα αλλαξει-ταισει το μωρακι...με ενδιαφερει αυτο το ενα χαδι η αυτη η μια κουβεντα οταν το μωρο ειναι αναστατο που θα δώσει δύναμη να συνεχίσω και όχι να κοιτάω τον τοίχο και να χάνομαι με κλάματα Μέσα στις σκέψεις μου. Φυσικά και δεν είμαι εγωίστρια Και εννοείται ότι δεν θέλω ο άντρας μου ούτε να ταλαιπωρείται ούτε να είμαστε και οι δύο σαν ζόμπι. Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι η γυναικολόγος μου που μιλήσαμε χτες μου είπε ότι αν κάποια πράγματα συνεχίσουν καλό θα είναι από βδομάδα να πάω ώστε να μου συστήσει κάποιο ειδικό.θα ήθελα να σου πω Λοιπόν ότι ο άντρας μου όταν του το είπα μου είπε ότι οι γιατροί δεν ξέρουν την Τύφλα τους και δεν καταλαβαίνει το λόγο που είμαι έτσι εφόσον έχω μόνο να φροντίσω το μωρό.....

Αυτό είναι πιο βασικό από το βραδυνό και είναι κάτι που πολλοί δεν το καταλαβαίνουν. Νομίζουν ότι είναι υπερβολές ή ορμονική αναστάτωση. Όπως όμως θα διαβάσεις και σε άλλα θέματα εδώ, πολλές κοπέλες χρειάστηκαν βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς και καλό θα ήταν, αφού η γιατρός σου μπορεί να σε παραπέμψει κάπου, να το αξιοποιήσεις κι ας λέει ο καθένας το οτιδήποτε, ακόμα κι ο στενότερος συγγενής. 

[tzenaki1982]

Σε ενα ζευγαρι χρειαζεται η αλληλοκατανοηση κ η συμπαρασταση..

Απο εκει πηγαζει η δικη μου σταση στο συγκεκριμενο θεμα..

Δεν μου ειναι απαραιτητο να κοιμαται διπλα μασ..εφοσον μπορει κ δειχνει την αγαπη του με 1000 αλλουσ τροπουσ κ ειναι κερβεροσ σε οτι αφορα εμενα κ το παιδι του..

Οταν γυρισα σπιτι με το μωρο μια ευαισθησια κ εγω την απεκτησα..ευτυχωσ εμεινε εκει κ δεν εγινε καταθλιψη...σ αυτο το θεμα ομωσ ξερω πωσ θα με υποστηριζε..οπωσ κ το κανε οταν ειχα γινει υπερευαισθητη τον 1ο καιρο..αλλα  του μιλούσα..δεν τα εκρυβα..

Μιλησε του κ εσυ...πεσ πωσ νιωθεισ..μην τα κρατασ μεσα σου...

 

[ravT]

Αρχικά να κάνεις λίγο υπομονή διότι αν η μητέρα πολλές φορές αντιλαμβάνεται την τεράστια αυτή αλλαγή στη ζωή της μόλις γεννήσει, σκέψου πόσο χρόνο χρειάζεται ένας πατέρας. 

Δεύτερον να έχεις υπόψιν σου πως η κούραση και η αυπνία είναι ο κακός διαβολάκος που σου ψιθυρίζει διάφορα στο αυτάκι και σε βάζει να μαλώνεις με όλο τον κόσμο. Η επιλόχειος κατάθλιψη όπως πλέον αναφέρεται. Το αν και κατά πόσο θα χρειαστείς βοήθεια από ειδικό, κανένας χρήστης φόρουμ δεν θα στο πει. Ούτε ο σύζυγος, ούτε ο γυναικολόγος. 

Προσωπικά θεωρώ πως είναι άχρηστο το να ξενυχτάει άλλος μαζί με τη μητέρα. Διότι κάποια στιγμή η μητέρα θα χρειαστεί ύπνο. Τότε θα είναι παρόν ο μπαμπάς ώστε εκείνη να ξεκουραστεί. Και μη νομίζετε πως αναφέρομαι μόνο στην φροντίδα του παιδιού. Μιλάω για τις δουλειές του σπιτιού, το μαγείρεμα, λίγο χρόνο για να κάνει η μαμά ένα μπάνιο. 

Δεν ενδιαφερόμουν καθόλου για το αν θα κοιμηθεί μαζί μου. Δεν επιθυμούσα να ξυπνάει και εκείνος συνεχώς. Δεν έβρισκα τον λόγο. Για την ακρίβεια, πήρε το μαξιλάρι του και έφυγε επειδή ξέρει ότι ροχαλίζει και ΠΩΣ ροχαλίζει και δεν ήθελε να ενοχλεί ούτε το μωρό ούτε εμένα. Προφανώς και δεν έμεινε εκτός κρεβατοκάμαρας για 6 μήνες αλλά σταδιακά αφού αντιληφθήκαμε πως ενοχλείται και με τι ακριβώς το παιδί, επέστρεψε στη συζυγική κλίνη. Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που ξυπνάει πολύ εύκολα και ξανακοιμάται πααρα πολύ δύσκολα. Ε δεν είναι απάνθρωπο να ξυπνάει συνέχεια για να έχω εγώ...παρέα στο κρεβάτι; 

Αν σε ενοχλεί γενικά η συμπεριφορά του, συζήτησέ το. Αν δεν παίρνει από λόγια και χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως αυτή που ανέφερες για το τι ξέρουν και τι όχι οι γιατροί, δεν μπορώ να βοηθήσω, δεν έχω τέτοιους ανθρώπους στον  περίγυρό μου. 

Συμβουλή και από εμένα, δεν θα πρωτοτυπήσω. Δώσε χρόνο και συζήτησε. 

[kotsifikos]

3 hours ago, Toksp said:

Επίσης θα ήθελα να σημειώσω ότι η γυναικολόγος μου που μιλήσαμε χτες μου είπε ότι αν κάποια πράγματα συνεχίσουν καλό θα είναι από βδομάδα να πάω ώστε να μου συστήσει κάποιο ειδικό.θα ήθελα να σου πω Λοιπόν ότι ο άντρας μου όταν του το είπα μου είπε ότι οι γιατροί δεν ξέρουν την Τύφλα τους και δεν καταλαβαίνει το λόγο που είμαι έτσι εφόσον έχω μόνο να φροντίσω το μωρό.....

Θα συμφωνήσω με την γυναικολόγ σου, να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη σε αυτό που περνάς, και επίσης να ξέρεις πως δεν είναι υπερβολή όλο αυτό που νιώθεις.

Η κούραση - το άγχος-και το ξενύχτι τα κάνουν όλα πολύ πολύ δύσκολα. Αν δεις πως συνεχίζεται όλο αυτό ζήτα την βοήθεια ειδικού σίγουρα θα βοηθήσει αρκετά.

[vicky86]

Δ υπαρχει κανενας λογος καποιος να απολογηθει

Επειδη κτ δουλευει με την μια οικογενεια δ σημαινει οτι θα βολεψει κ μια αλλη

Αν κ οι δυο ειναι οκ με το να κοιμουνται χωρια,ειναι απολυτα δεκτο

Ετσι κ αλλιως ολες ειπαμε οτι δ ειναι η αποσταση αυτο που πειραξε πιο πολυ τη θεματοθετρια αλλα η ελλειψη επικοινωνιας

Κ φυσικα μια λεχωνα τα παιρνει ισως λιγο πιο βαρια,κ φυσικα κ ο πατερας χρειαζεται χρονο να προσαρμοστει στα νεα δεδομενα,κ οι δυο βασικα.αλλα δ μπορουμε να τα ριχνουμε ολα στις ορμονες η στην κουραση των πρωτων ημερων

Γτ η δικη μου εμπειρια ειναι οτι ξυπνηματα κ δυσκολα βραδια θα υπαρχουν για καιρο ακομη

Τονια αν νιωθεις την αναγκη να μιλησεις σε ειδικο,να το κανεις