ΝΙΩΘΩ ΑΧΡΗΣΤΗ ΩΣ ΜΑΝΑ; ΣΥΖΥΓΟΣ; ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ

[beba09]

Κορίτσια καλησπέρα, όντως τα πράγματα βελτιώνονται με τον καιρό, τώρα είμαστε στον 20 μήνα και είμαστε καλύτερα. Βοήθησε και Part time απασχόληση για 8 μήνες. Για full time ειναι δύσκολο ακόμα. Κουράγιο και η βάρκα θα πιάσει και ακτή.

[evakorpa]

Κορίτσια, κι εγώ μια από τα ίδια. Έχω μια υπέροχη μπέμπα 5 μηνών. Ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες την ημέρα και αυτό έχει ως συνέπεια να είμαι σχεδόν συνέχεια μόνη με το μωρό. Όλα περνάνε απ' το χέρι μου, σα να είμαι ανύπαντρη μητέρα... Και πρέπει να είμαι και σύζυγος και νοικοκυρά, πράγμα το οποίο μου δημιουργεί άγχος για να είμαι σωστή σε όλα. Νιώθω ότι έχω χάσει τον εαυτό μου. Ούτε μπάνιο δεν έχω χρόνο να κάνω. Η ρουτίνα με έχει κουράσει φοβερά... Και στο μυαλό μου η ιδέα να κάνω δεύτερο παιδί και να ξαναπεράσω τα ίδια με τρομάζει απίστευτα! Η μαμά μου έρχεται κάθε Παρασκευή απόγευμα και φεύγει Σάββατο πρωί γιατί δε μένουμε κοντά. Αν ήταν κοντά όλα θα ήταν καλύτερα. Η πεθερά μου έρχεται μια φορά την εβδομάδα για να πιεί καφέ, άντε και να ταχταρίσει λίγο τη μπέμπα... Και μένει πολύ κοντά μας...Απίστευτη βοήθεια, τι να σου πω... Ξέρω ότι πρέπει να κάνω υπομονή, γιατί το παιδάκι μου θα μεγαλώσει και όλα θα είναι πιο εύκολα τότε. Όμως τώρα όλα μου φαίνονται βουνό! Και φυσικά οι φίλες που δεν έχουν μωρά...χαμένες στο διάστημα... Το ότι διαβάζω ότι πολλές μανούλες νιώθουν το ίδιο μου δίνει κουράγιο και με κάνει να μη νιώθω τόσες τύψεις. Υπομονή κορίτσια.

[GREG78]

Κορίτσια, κι εγώ μια από τα ίδια. Έχω μια υπέροχη μπέμπα 5 μηνών. Ο άντρας μου δουλεύει πολλές ώρες την ημέρα και αυτό έχει ως συνέπεια να είμαι σχεδόν συνέχεια μόνη με το μωρό. Όλα περνάνε απ' το χέρι μου, σα να είμαι ανύπαντρη μητέρα... Και πρέπει να είμαι και σύζυγος και νοικοκυρά, πράγμα το οποίο μου δημιουργεί άγχος για να είμαι σωστή σε όλα. Νιώθω ότι έχω χάσει τον εαυτό μου. Ούτε μπάνιο δεν έχω χρόνο να κάνω. Η ρουτίνα με έχει κουράσει φοβερά... Και στο μυαλό μου η ιδέα να κάνω δεύτερο παιδί και να ξαναπεράσω τα ίδια με τρομάζει απίστευτα! Η μαμά μου έρχεται κάθε Παρασκευή απόγευμα και φεύγει Σάββατο πρωί γιατί δε μένουμε κοντά. Αν ήταν κοντά όλα θα ήταν καλύτερα. Η πεθερά μου έρχεται μια φορά την εβδομάδα για να πιεί καφέ, άντε και να ταχταρίσει λίγο τη μπέμπα... Και μένει πολύ κοντά μας...Απίστευτη βοήθεια, τι να σου πω... Ξέρω ότι πρέπει να κάνω υπομονή, γιατί το παιδάκι μου θα μεγαλώσει και όλα θα είναι πιο εύκολα τότε. Όμως τώρα όλα μου φαίνονται βουνό! Και φυσικά οι φίλες που δεν έχουν μωρά...χαμένες στο διάστημα... Το ότι διαβάζω ότι πολλές μανούλες νιώθουν το ίδιο μου δίνει κουράγιο και με κάνει να μη νιώθω τόσες τύψεις. Υπομονή κορίτσια.

Καλημέρα σου,

εννοείται ότι ΟΛΕΣ τα έχουμε περάσει ΟΛΑ αυτά που αναφέρεις..Κάνε υπομονή,είναι στην αρχή δύσκολα,ειδικά και αν δεν έχεις και πολλή βοήθεια (σωματική αλλά και ψυχολογική)..Να δεις όσο περνάει ο καιρός θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα!!Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!

[Mammy in love]

Αχ πονεμένες ιστορίες αλλά δεν πειράζει ρε κορίτσια ας είναι αυτά τα προβλήματα μας και όχι άλλα.Αυτό λέω στον εαυτό μου όταν φρικάρω καμια φορά από την αϋπνία .Ο μικρός μου είναι 22μηνών και οι νύχτες που έχω κοιμηθεί συνεχόμενο 4ωρο είναι μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών μου (και των δύο δεν παραπονιέμαι).Δουλειές κάνω ότι μπορώ γιατί ο νεαρός θέλει να ασχολούμαι μαζί του ,θέλει αγκαλιές ,παάω να πλείνω κάνα πιάτο και μπαίνει ανάμεσα σε μένα και το ντουλάπι της κουζίνας.Οι γονείς μου μένουν από κάτω αλλά δεν θέλω να με βοηθάει η μητέρα μου στις δουλειές (έχει και εκείνη δύο άντρες να φροντίσει) αλλά δεν θέλω να κρατάει και το παιδί για να κάνω δουλειές όταν ο μικρός ήταν πιο μωρούλι και τους τον πήγαινα τα μεσημέρια για να τον βλέπει και ο πατέρας μου ,ανακατεύονταν πολύ στο θέμα του μωρού και όταν της το είπα μου είπε πως δεν γίνεται να το έχουν κοντά τους τόσες ώρες και να μην ανακατεύεται οπότε σταμάτησα να το δίνω και να κάθομαι να κάνω δουλειές.Οπότε δουλειές με τον μικρό όσες μπορώ και όταν γυρνάει ο άντρας μου στο σπίτι ο οποίος γκρινιάζει γιατί κάνω δουλειές το βράδυ...Άντε βρες άκρη.

[europa]

καλημερα κοριτσαρα! μην εχεις αγχος για τιποτα ! ολες οι μανουλες ετσι

 

ειμαστε και ειδικα αν δουλευεις ! σε συμβουλευω να ζεις την καθε στιγμη με

 

το παιδακι σου ...γιατι δεν θα ειναι για πολυ ακομα μωρο!

 

ειναι φυσιολογικα αυτα που νιωθεις ... η φυση τα εχει κανει ετσι ωστε ουτε

 

μπανιο να μην προλαβαινεις να κανεις ουτε να φτιαχτεις .. για να ερχεται σε

 

πρωτη μοιρα το μωρό μας . ειναι επικοδομητικο για την προσωπικοτητα μας

 

να ζουμε για καποιο διαστημα

 

στο ρυθμο της ζωής καποιου αλλου και ειδικα του παιδιου μας .

 

ειναι σαν να σμηλεύεις την ψυχή σου με καλέμι... πονάει μεν..αλλα στο

 

τέλος η ψυχή μας παίρνει σχήμα.... ΣΕ ΦΙΛΩ!

[GREG78]

καλημερα κοριτσαρα! μην εχεις αγχος για τιποτα ! ολες οι μανουλες ετσι

 

ειμαστε και ειδικα αν δουλευεις ! σε συμβουλευω να ζεις την καθε στιγμη με

 

το παιδακι σου ...γιατι δεν θα ειναι για πολυ ακομα μωρο!

 

ειναι φυσιολογικα αυτα που νιωθεις ... η φυση τα εχει κανει ετσι ωστε ουτε

 

μπανιο να μην προλαβαινεις να κανεις ουτε να φτιαχτεις .. για να ερχεται σε

 

πρωτη μοιρα το μωρό μας . ειναι επικοδομητικο για την προσωπικοτητα μας

 

να ζουμε για καποιο διαστημα

 

στο ρυθμο της ζωής καποιου αλλου και ειδικα του παιδιου μας .

 

ειναι σαν να σμηλεύεις την ψυχή σου με καλέμι... πονάει μεν..αλλα στο

 

τέλος η ψυχή μας παίρνει σχήμα.... ΣΕ ΦΙΛΩ!

πολύ σωστά το έθεσες!!Ακριβώς!!

[evakorpa]

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια! Έχετε απόλυτο δίκιο. Απλά κάποιες φορές όλα φαίνονται δύσκολα. Να είστε καλά κι εσείς και τα παιδάκια σας!

[fido-dido]

τελικα ολες στα ιδια ειμαστε... κι εγω τοσο καιρο καθομουν κι αναρωτιομουν ποτε οι αλλες προλαβαινουν και τα κανουν ολα κι εγω ειμαι ετοιμη για το Δαφνι.

σημερα ξυπνησα απο τις 6 που ξυπνησε κι ο αντρας μου και εκανα τις δουλειες νωρις, τα παιδια ξυπνησαν στις 8, και τωρα που κοιμηθηκε ο μπεμπης εκατσα λιγο στο γραφειο να πιω εναν καφε. εχω να σιδερωσω και να κρεμασω τις κουρτινε αλλα πονανε τοσο πολυ τα χερια μου που θα τ αφησω για αλλη μερα καθαρισω τζαμια και πατζουρια πρωτα.

αυτο το διαστημα δεν εχω καθολου βοηθεια, ο αντρας μου δουλευει μεχρι τις 9 το βραδυ, η πεθερα κραταει τον μπεμπη μονο το πρωι και το μεσημερι για να μην τον κουβαλαω μεσα στη ζεστη μεχρι τον παιδικο -τον πιανει βηχας με το κλιματιστικο στο αυτοκινητο κι αν δεν το αναψω ζεστενεται- μετα εχει το μαγαζι, το μεσημερι κοιμαται, το απογευμα στα προβατα, μονο το βραδακι μετα της 9 μπορει καμια φορα αν δεν εχει πολλα δουλεια και ειναι εκει κι ο πεθερος μου ή ο κουνιαδος μου να τα αφησω να παιζουν μονα τους με τον αμμο στην αυλη απο το μαγαζι και απλα να τα βλεπουν.

κανω δουλειες ολη μερα, και μαγειρευω, σκουπιζω, σφουγγαριζω, πλενω το μπανιο και το μπαλκονι ανα δυο μερες, σιδερωνω, φτιαχνω και γλυκα δυο φορες τη βδομαδα, αλλα οπως ειναι φυσικο το σπιτι ειναι ακαταστατο. δεν προλαβαινω να κανω οολα αυτα, να παιξω με τα παιδια- το μεσημερι παιζουμε στην αυλη και το μπαλκονι ή τα βαζω στη φουσκωτη πισινα αλλα πρεπει να τα επιβλεπω δε μπορω να τα παρατησω και παω μεσα στο σπιτι να κανω δουλειες. επισης η μεγαλη κανει 3 ωρες να φαει και δεν τρωει μονη της, ευτυχως το μεσημερι τρωει στον παιδικο.

αυτο που μ ενοχλει ομως πιο πολυ ειναι που μου τη λενε συνεχεια. δε μπορω να γινω σουπερ γουμαν, τι να κανω να γινω χιλια κομματια? ειμαι αυπνη, τα χερια μου πονανε, εχω ζαλαδες, εμεινα 45 κιλα, εχω κενα μνημης, ξεναω βασικα πραγματα, και καθονται μανα και γιος και μου λενε οτι δεν εχω το σπιτι στην εντελεια εκατον τοσα τετραγωνικα μαζι με το μπαλκονι, κι οτι αυτη τα προλαβαινε ολα και δουλευε και στο μαγαζι που τοτε το ειχε η πεθερα της και προλαβαινε να πλεξει και να κεντησει κλπ. τα εχω γραψει κι αλλες φορες μη σας ζαλιζω.....

να σας πω καποια μικρα τρικ τα δικα μου, παιδακια εχουν αδυναμια στις δουλειθες και καποιες τις κανουμε μαζι. η μικρη τρελενεται να καθαριζει με υγρα πανακια κι ετσι της δινω να καθαριζει οτι λερωνει, και γενικα της αρεσει να βλεπει οταν πλενω το μπαλκονι ή το μπανιο, και καμια φορα οταν πλενω πλαστικα στο νεροχυτη της δινω να τα ξεπλενει και να τα βαζει να στεγνωσουν. επισης της αρεσει να χορευουμε και να κανουμε γυμναστικη μαζι, να βαφουμε νυχια, και να πηγαινουμε μαζι για ψωνια στο σουπερ μαρκετ και στο μαναβικο.

ο μπεμπης παλι τρελενεται για νεροχυτη και μαγειρεμα, τον ανεβαζω λοιπον πανω στον παγκο κια του δινω να κραταει κατι οσο ετοιμαζω το φαγητο , και οταν σκουπιζω κυνηγαει τη σκουπα.

πιστευω οταν περπατησει κι ο μικρος να ξεκουραστω κι εγω λιγο

τις υπολοιπες δουλειες τις κανω το πρωι και το βραδυ αν ερθει πιο νωρις ο συζυγος και τα κρατησει.

 

να σας ρωτησω κοριτσια τα ζουζουνια σας κοιμουνται καθολου μεσα στη μερα? εμενα η μεγαλη δεν κοιματε σχεδον ποτε το μεσημερι, κι ο μπεμπης κοιμαται μιση με μια ωρα το πρωι και κανα τεταρτο το απογευμα, σημερα εχει πανω απο ωρα που κοιμαται οποτε το απογευμα μπορει να μην κοιμηθει καθολου......

[alicia30]

εγώ έχω το άλλο...ο μικρός δεν με αφήνει σε χλωρό κλαρί,έχω έναν συζυγο ο οποίος είναι υποχόνδριος με την καθαριότητα(περισσότερο έγω τον βοηθάω στις δουλειές παρά εγώ) και επειδή δεν προλαβαίνω κπ φορές μου την λέει...Είμαι λέει πολυ καλή μαμά αλλα σας νοικοκυρά όχι.Κάνω ότι μπορώ και γενικά με τις δουλειές δεν το έχω...Αυτό είναι και το μοναδικό πρόβλημα στο γάμο μου..Πάντως είναι πολύ άσχημο να μπλέκεται και ειδικά με αυτό τον τρόπο.Είναι πολύ καλός αλλά αν τον πιάσουν τα νεύρα του...Δεν νιωθω άνετα στο ίδιο μου το σπίτι και νιώθω αχρηστη σαν νοικοκυρά.

[polina26]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.. ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ... ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΥΧΕΡΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΑΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ... ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ (ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ) ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΞΑΠΛΑ.. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΓΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΒΕΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΟΥΠΕΡ ΓΟΥΜΑΝ ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΚΟΒΩ ΝΑ ΤΡΕΛΕΝΕΣΤΕ... ΔΕΝ ΠΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝΕ ΕΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΒΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝ Η ΠΕΘΕΡΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ ΗΜΟΥΝ Ο ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΕΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΧΕΣΤΗΚΑ (ΣΟΡΡΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΤΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ (ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΑ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΡΝΑΩ ΖΑΧΑΡΗ) Α.. ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΔΕΣ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΕΣΥ ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ... ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ ΑΣ ΠΙΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΞΥΔΙ... .. ΦΙΛΑΚΙΑ

[ολγα 30]

κοριτσια καλησπερα ειμαι καινουρια, διαβαζω τα δικα σας και παιρνω κουραγιο,εμεις ηρθαμε στο χωριο πριν ενα χρονο και μενω με την πεθερα μου η οποια εχει κανει 8 παιδια και ειναι 69 χρονων,οπως καταλαβενεται τα <ξερει> ολα περι παιδιων και αυτο με κανει πολλες φορες να νοιωθω αχρηστη,ασε που ειναι μαρτυριο να ζεις μαζι με μια αλλη νοικοκυρα, μου λειει ποτε ειναι<καλα> να βαλω πληντυριο, ποτε πρεπει να φαω, να ταισω τα παιδια ,νοιωθω να πνιγομαι, σας στα λεω συνοπτοκα γιατι εχουμε και καφενειο κ δεν θελω να δει κανεις τι γραφω

[Μπουρμπουρ1]

Υπομονη Ολγακι κι εγω με την πεθερα μενω αλλα τουλαχιστον μενουμε πανω/κατω

[ολγα 30]

και εμεις πανω κατω μενουμε αλλα εχουμε κοινη κουζινα και κοινο πληντυριο καταλαβαινεις λοιπον ποσο δυσκολο ειναι

[Μπουρμπουρ1]

α, κι εμεις το ιδιο, τωρα μονο με το θηλασμο επειδη προσεχω τι τρωω μαγειρευουμε ξεχωριστα.Δεν εχω να σου δωσω καμια συμβουλη γιατι απο την εγκυμοσυνη μου και μετα εκνευριζομαι πολυ μαζι της, ενω πριν τα αντιμετωπιζα πιο χαλαρα

[Stella@]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ...ΕΧΩ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ...ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ... ΜΕΝΑΜΕ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΜΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟ. ΠΕΤΟΥΣΕ ΤΑ ΦΑΓΗΤΑ ΠΟΥ ΜΑΓΕΙΡΕΥΑ ΜΕ ΕΒΑΖΕ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΩ ΜΕ ΧΛΩΡΙΝΗ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ....Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΕΠΕΡΝΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.. ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΑΠΟ ΚΑΤΟ...ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ ΤΗΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΚΑΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ...ΦΕΡΝΩ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΠΑΝΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΤΥΠΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑ ΕΚΑΝΕ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΣ ΛΕΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΚΑΦΕ Η ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΗΣ ΠΑΩ ΤΟ ΜΩΡΟ...ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ 80 ΧΡ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΕΓΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΩ? ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΧΩ ΚΑΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΟΤΙ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΝΥΣΤΙΚΟ...ΕΠΙΔΕΙ ΚΡΑΤΑΟΥΣΕ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΙΝΑ ΝΑ ΦΑΕΙ ΟΠΩΤΕ ΕΚΛΑΙΓΕ... ΑΝΑΚΡΙΣΕΙ ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΕΒΛΕΠΕ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ, ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΡΥΟ ΚΤΛ...ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ...ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΔΙΩΞΑΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΤΟ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΕ ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΜΕ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΣΑΚΟΝΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΘΩΣ ΓΕΝΗΣΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΚΟΝΤΕΥΩ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ...ΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ ....ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ...

[hara86]

Stella όσον αφορά την πεθερά το μόνο που θα σου πω είναι οτι ειναι μεγάλη γυναίκα,μη δίνεις σημασία,ασ'τη να λέει ότι θέλει,μην την αφήνεις να σε επηρεάζει τόσο,80 χρονών είναι,τι περιμένεις?

Προσπάθησε όσο μπορείς,καταλαβαίνω πως δεν είναι εύκολο απο τη στιγμή που ουσιαστικά μένετε μαζι,να μην δείχνεις οτι σε ενοχλεί τόσο,μην αφήνεις το θέμα πεθερά να μονοπωλεί τις συζητήσεις σας με τον άντρα σου και να τσακωνεστε...

κανε τα στραβά μάτια,για πόσο καιρό νομίζεις άλλωστε θα είναι ακόμα μαζί σας...;

[love4]

1) AΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ για τη συμπεριφορα της

2) Λες στον αντρα οτι το να τη βγαζει συνεχεια στη μανα του δεν ειναι συμπεριφορα ΣΩΣΤΟΥ αντρα...ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ. (εμενα η συμπεριφορα της πεθερας δε θα με ενοιαζε, θα αδιαφορουσα...πχ σιγα μη βαλω χλωρινη επειδη μου ειπε αυτη... αντιθετως του αντρα θα μου την εσπαγε πολυ)

3)ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΤΩΡΑ (η πιο δυσκολη αλλα συγχρονως και η καλυτερη!!)

[Stella@]

1) AΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ για τη συμπεριφορα της

2) Λες στον αντρα οτι το να τη βγαζει συνεχεια στη μανα του δεν ειναι συμπεριφορα ΣΩΣΤΟΥ αντρα...ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ. (εμενα η συμπεριφορα της πεθερας δε θα με ενοιαζε, θα αδιαφορουσα...πχ σιγα μη βαλω χλωρινη επειδη μου ειπε αυτη... αντιθετως του αντρα θα μου την εσπαγε πολυ)

3)ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ ΤΩΡΑ (η πιο δυσκολη αλλα συγχρονως και η καλυτερη!!)[/Q

 

 

 

ΤΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΟΥΜΕ....ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΜΟΥ ΠΕΤΑΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΠΙΧΤΕΣ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΑΖΩ ΛΕΦΤΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ...ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥ Ν ΑΦΗΣΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ...ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ...ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ...ΞΕΡΩ ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΣ ΔΙΝΩ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ....ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΡΑΞΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ...ΒΑΖΕΙ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΧΟΝΕΥΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ....ΚΑΜΙΑ ΝΥΦΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙ...

[LA LATINA]

Φίλη, αυτά που περιέγραψες τουλάχιστον ότι σου έχει κάνει, τύπου ο γιος της είχε πιο όμορφες, τύπου πού πας με το παιδί κλπ είναι ψιλά γράμματα...οι πιο πολλές ηλικιωμένες έτσι κάνουν, σκέψου λίγο και τα χρόνια της...ηρέμησε και .......πάρτο αλλιώς!!!

 

Βλέπω ότι ο σύζυγος δεν συμπλέει, γι αυτό σου το λέω, δλδ στην ιδέα για μετακόμιση εκείνος αντιπρότεινε να χωρίσετε αν κατάλαβα καλά....... Θα χαλάσεις το σπίτι σου για την πεθερά??? Το ότι ο άντρας σου τη βγάζει όλη την ώρα κάτω στη μάνα του, είναι κάτι που τώρα φάνηκε? Αυτό να σε απασχολεί, το ότι δεν έχει απογαλακτιστεί, και η γιαγιά, έχει το ακαταλόγιστο....

[Χαρα-Μαρια2]

Καταρχας σκεψου, οτι αυτο που περνας, ειναι κατι συνηθισμενο στο Ελλαδισταν. Προσωπικα, το απεφυγα με νυχια και δοντια μεχρι φετος και μαλιστα για να το αποφυγω αρνηθηκα σπιτι και ειμαι στο ενοικιο, λενε ομως να ερθουν Αθηνα τα πεθερικα μου τα οποια πιστεψε με την βαζουν κατω τη δικη σου 1000%. Γιατι εκτος απο οσα λες (βλεπουν το παιδι μια φορα το χρονο, ομως ξερουν καλυτερα τι να φαει, τι εχει στο στομαχι της που την εχουμε παει σε 40 γιατρους και αλλα πολλα) που τα αντιμετωπιζω με χιουμορ, εχουμε και το "μιλαμε συνεχεια για θανατους, εχουμε 50 αρρωστιες, κι ενω μπορουμε να ταξιδευουμε 1000 χλμ για διακοπες, οταν σας βλεπουμε θελουμε νταντεμα και σας κανουμε καψονια 24/24ωρο". Καθε φορα που μιλανε με το γιο τους, εχουν ΛΙΣΤΑ με οσα θελουν (να φτιαξει το πλυντηριο, να κουρεψει γρασιδι, να κλαδεψει, να τους βρει αυτοκινητο να αγορασουν, να τους κανει τη δηλωση...) Ολα αυτα σου τα λεω για να δεις, οτι υπαρχουν, και χειροτερα.

 

Στα δικα σου τωρα. Η λυση ειναι μια, μετακομιση. Οχι με φωνες και υστεριες στο συζυγο. Θα χασεις το παιχνιδι αν πας εκει, θα γινεις η κακια της υποθεσης, η περιεργη. Πρωτον λοιπον, παιξε το παιχνιδι της. ΟΚ μαμα, εσυ ξερεις καλυτερα να της λες καλα που σε εχουμε. Με χαμογελο. Εξαλλου δεν αλλαζει η γιαγια ξεχνα το. Ασχετο αν τελικα θα κανεις τις πορτες με χλωρινη, εσυ με τροπο αυτο που θες θα κανεις-θα λες ναι, θα αποφευγεις τσακωμο και μετα θα κανεις αυτο που θες με λιγα λογια και θα καταλαβει αυτη. Δευτερον, μιλα στο αντρα σου ηρεμα και με επιχειρηματα, χωρις να κατηγορεις τη μητερα του. Εξηγησε του, σκεψου λυση που να πατε ποσο κοστιζει κλπ. Οτι θελεις να δουλεψεις και να βαζεις κι εσυ λεφτα. Για το παιδι λυσεις υπαρχουν, σταθμοι κλπ. Μιλα του. Εκει θα δεις πολλα. Γιατι οπως σου λενε και οι αλλες κοπελες, το θεμα ειναι η σχεση σου με αυτον. Πρεπει να μεινετε μαζι, να ειστε καλα μαζι εσεις και το παιδακι σας. Να αγαπατε και να σεβεστε ο ενας τον αλλο. Αλλα για να γινει αυτο, πρεπει να ειστε και οι δυο χαρουμενοι εκει που μενετε και ζειτε. Το θεμα ειναι εχει καταλαβει? Μηπως απλως οπως πολλοι εχει εστιασει στα παραπονα και δεν εχει κατανοησει την ουσια? Το κανουν αυτο ξερεις....Τελος εξηγησε του οτι η μετακομιση δεν σημαινει οτι θα την παρατησετε τη γυναικα οπως οι αλλοι. Να την επισκεπτεστε.

[angell]

Στέλα δν ξέρεις ποσο σε καταλαβενω το πέρασα κ εγώ αυτό να μένουμε όλοι μαζί σε ενα σπίτι κ καταλαβενω πως περνάς , μη νομηζης ομως κ άντρα σου κ στην ίδια κατασταση με εσένα είναι γιαυτό αντιδρά έτσι , μηλησε στον άντρα σου εξειγησε του κ θα καταλάβει οτι πρεπει να φύγετε γρήγορα απο εκεί . εγώ όσο με να με στα πεθερικά μονο τσακοματσαν κ αυτό γιατί έβαζε λογια η πεθερά δημιουργουσε προβλήματα εκεί που εν υπήρχαν βοηθούσε κ η κουνιάδα την κατασταση κ εγώ προσπαθουσα να τον πισο να φύγουμε κ μου έλεγε εν έχουμε λεφτά που θα παμε ευτυχως κατάλαβε μονος του κ φυγαμε κ γλητοσαμε .

[Pegodou]

Καλησπέρα σας δεν ξέρω αν θα διαβαστεί από κάποιον ήθελα και εγώ να πω πως καταλαβαίνω αυτά που νιώθεις γιατί είμαι σε μια παρόμοια κατάσταση.

Είμαι 26 ετών έχω χάσει μητέρα και πατέρα στα 20 μου και μεγάλωνα την μικρή αδερφή μόνη μου είχα και άλλα δύο αδέρφια και είχα συνηθίσει αλλιώς να είμαι πιο ήσυχη να μην έχω φασαρίες κτλ. 

Γνώρισα τον άντρα μου ένας υπέροχος άνθρωπος και μείναμε μαζί στην αρχή όλα καλά μετά είδα πως η μητέρα του ήθελα να τα ξέρει όλα ,ότι γίνεται στο σπίτι μας αν στο κρεβάτι μας είμαστε καλά τι ψωνίζουμε έμπαινε στο σπίτι όποτε ήθελε με τα κλειδιά της ( οικογενειακή οικοδομή) και άλλα τέτοια , έκατσα της μίλησα και της είπα πως δεν θέλω κάποια πράγματα να μας αφήσει μόνους σαν ζευγάρι και να μην την απασχολεί το κρεβάτι μας μετά ( δεν είπα ότι ο άντρας μου είχε έναν γάμο διαλυμένο με ένα παιδάκι , κέρατα από την πρώην του) έβλεπα ότι το παιδί του άντρα μου δεν ερχόταν σε εμάς και ήταν όλο στην γιαγιά του την ρώτησα και μου είπε το παιδί πως αυτό θέλει αλλά η γιαγιά της λέει ότι στεναχωριεται και θα πάθει κάτι αν δεν είναι μαζί της η δεν κοιμάται στοά Πίτι της όταν έρχεται το παιδί πσκ.

Είπα κάνε υπομονή ο άντρας μου δε , δεν έπαιρνε ιδιαίτερα θέση.

Αποκτήσαμε παιδάκι αλλά δυστυχώς το χάσαμε είχαμε και έναν μεγάλο καυγά με την πεθερά μου και μετά την αποβολή πιάσαμε άλλο παιδί και τότε μου είπε να το ρίξω ότι το παιδί μου θα είναι προβληματικό και εγώ μικρή πως θα το μεγαλώσω και αυτή δεν θέλει να έχει τέτοια στο κεφάλι της, το παιδί το κρατήσαμε και γέννησα είναι υγιέστατο και όπως πολλά παιδάκια έχει κολικούς και αυτή η γυναίκα λέει πως έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και πως σαν μάνα όταν κλαίει δεν μπορώ να το ηρεμήσω, εγώ θηλάζω να πω και αυτό και έχει κάτι μέρες που δεν είμαι καλά καθόλου δεν θέλω τίποτα και κανέναν ο άντρας μου δεν λέει πολλά πολλά εγώ νιώθω ένα κενό δεν θέλω να θηλάσω το παιδί δεν θέλω να φάω δεν θέλω τίποτα , το μόνο που θέλω είναι να παίρνω το παιδί και να είμαι έξω από το σπίτι βόλτα να ηρεμώ και μετά δεν θέλω να ξανά γυρνάω. 

Δεν ξέρω τι να κάνω πια πως να το διαχειριστω. 

 

[Pegodou]

On 6/1/2015 at 2:37 ΠΜ, angell είπε:

Στέλα δν ξέρεις ποσο σε καταλαβενω το πέρασα κ εγώ αυτό να μένουμε όλοι μαζί σε ενα σπίτι κ καταλαβενω πως περνάς , μη νομηζης ομως κ άντρα σου κ στην ίδια κατασταση με εσένα είναι γιαυτό αντιδρά έτσι , μηλησε στον άντρα σου εξειγησε του κ θα καταλάβει οτι πρεπει να φύγετε γρήγορα απο εκεί . εγώ όσο με να με στα πεθερικά μονο τσακοματσαν κ αυτό γιατί έβαζε λογια η πεθερά δημιουργουσε προβλήματα εκεί που εν υπήρχαν βοηθούσε κ η κουνιάδα την κατασταση κ εγώ προσπαθουσα να τον πισο να φύγουμε κ μου έλεγε εν έχουμε λεφτά που θα παμε ευτυχως κατάλαβε μονος του κ φυγαμε κ γλητοσαμε .

Χαίρομαι που είστε καλά τώρα και φύγατε μακριά... 

[Fenia27]

@Pegodou 

Μην αφηνεις αυτη την γυναικα να σε επηρεαζει... Αυτα που λεει δεν εχουν βαση και λογικη. Εισαι ευαλωτη λογω των ορμονων, διανυεις μια δυσκολη περιοδο με το μωρο και τον θηλασμο.  Η ζωη σου εχει αλλαξει και σιγα σιγα θα βρεις ισορροπιες. Κανε πραγματα που σε ευχαριστουν, δεσου με το μωρακι σου, ζητα βοηθεια απο καποιον ανθρωπο / ειδικο να σε στηριξει και να βρεις την δυναμη να διαχειριστεις την γυναικα αυτη. Αυτη ειδικα την περιοδο, η κουραση σου, η αυπνια, οι ορμονες, ο θηλασμος, τα αγνωστα νερα με τον ερχομο του μωρου....ολα αυτα μπορουν να "μεγαλωσουν" τα οποιαδηποτε προβληματα=πεθερα...

 

Η πεθερα σου εχει ακομη κλειδια? Ποσο συχνα (ποσες φορες την ημερα την βλεπεις)? Εχεις μιλησει στον συζυγο σου για αυτα που αισθανεσαι?

[ΑΡΓΚ]

On 7/4/2019 at 3:42 ΜΜ, Pegodou είπε:

Καλησπέρα σας δεν ξέρω αν θα διαβαστεί από κάποιον ήθελα και εγώ να πω πως καταλαβαίνω αυτά που νιώθεις γιατί είμαι σε μια παρόμοια κατάσταση.

Είμαι 26 ετών έχω χάσει μητέρα και πατέρα στα 20 μου και μεγάλωνα την μικρή αδερφή μόνη μου είχα και άλλα δύο αδέρφια και είχα συνηθίσει αλλιώς να είμαι πιο ήσυχη να μην έχω φασαρίες κτλ. 

Γνώρισα τον άντρα μου ένας υπέροχος άνθρωπος και μείναμε μαζί στην αρχή όλα καλά μετά είδα πως η μητέρα του ήθελα να τα ξέρει όλα ,ότι γίνεται στο σπίτι μας αν στο κρεβάτι μας είμαστε καλά τι ψωνίζουμε έμπαινε στο σπίτι όποτε ήθελε με τα κλειδιά της ( οικογενειακή οικοδομή) και άλλα τέτοια , έκατσα της μίλησα και της είπα πως δεν θέλω κάποια πράγματα να μας αφήσει μόνους σαν ζευγάρι και να μην την απασχολεί το κρεβάτι μας μετά ( δεν είπα ότι ο άντρας μου είχε έναν γάμο διαλυμένο με ένα παιδάκι , κέρατα από την πρώην του) έβλεπα ότι το παιδί του άντρα μου δεν ερχόταν σε εμάς και ήταν όλο στην γιαγιά του την ρώτησα και μου είπε το παιδί πως αυτό θέλει αλλά η γιαγιά της λέει ότι στεναχωριεται και θα πάθει κάτι αν δεν είναι μαζί της η δεν κοιμάται στοά Πίτι της όταν έρχεται το παιδί πσκ.

Είπα κάνε υπομονή ο άντρας μου δε , δεν έπαιρνε ιδιαίτερα θέση.

Αποκτήσαμε παιδάκι αλλά δυστυχώς το χάσαμε είχαμε και έναν μεγάλο καυγά με την πεθερά μου και μετά την αποβολή πιάσαμε άλλο παιδί και τότε μου είπε να το ρίξω ότι το παιδί μου θα είναι προβληματικό και εγώ μικρή πως θα το μεγαλώσω και αυτή δεν θέλει να έχει τέτοια στο κεφάλι της, το παιδί το κρατήσαμε και γέννησα είναι υγιέστατο και όπως πολλά παιδάκια έχει κολικούς και αυτή η γυναίκα λέει πως έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας και πως σαν μάνα όταν κλαίει δεν μπορώ να το ηρεμήσω, εγώ θηλάζω να πω και αυτό και έχει κάτι μέρες που δεν είμαι καλά καθόλου δεν θέλω τίποτα και κανέναν ο άντρας μου δεν λέει πολλά πολλά εγώ νιώθω ένα κενό δεν θέλω να θηλάσω το παιδί δεν θέλω να φάω δεν θέλω τίποτα , το μόνο που θέλω είναι να παίρνω το παιδί και να είμαι έξω από το σπίτι βόλτα να ηρεμώ και μετά δεν θέλω να ξανά γυρνάω. 

Δεν ξέρω τι να κάνω πια πως να το διαχειριστω. 

 

 

Eχεις τεράστιο πρόβλημα με τον άντρα σου κοπέλα μου. Είναι δυνατό να αφήνει να λέγονται αυτά τα πράγματα; Είναι δυνατό να στερείται χρόνο με το πρώτο του παιδί για να καλοπιάσει τη γιαγιά; Έχεις μπλέξει, θα ήταν παράλογο να μην είσαι στεναχωρημένη. Θα σου έλεγα να ξεκινησεις με μια ήρεμη αλλά σταθερή κουβέντα με τον άντρα σου, να του εξηγήσεις ότι περιμένεις από αυτόν να σε στηρίξει και ότι μπορεί η μαμά του να είναι η μαμά του και να τον αγαπάει, αλλά είναι άνθρωπος τοξικός και του διαλύει την οικογένεια. Χρειάζεστε όρια ή για το δικό σου καλό, ίσως και για αρχή μία απομάκρυνση, αν μπορείς π.χ. να μείνεις για λίγο με κάποιο συγγενή, να ηρεμήσεις και να μην έχεις όλο αυτό το βραχνά στο κεφάλι σου.