Εγκυος με ενα μικρο παιδακι

[Aggeliki21]

Καλησπερα κοριτσια ...ειμαι για δευτερη φορα εγκυος και ειμαι πιο πολυ αχγωμενη απο την πρωτη γιατι ο μικρος ειναι μολις 15 μηνων και εγω στο 1 τριμηνο της εγκυμοσυνης ...σκεφτωμαι ποσο δυσκολο θα ειναι μεχρι να γεννησω και το μετα με το νεογενητο και τον μπομπειρα που ειναι πολυ ατακτουλις..δυστηχως δεν εχω πολυ βοηθεια απο τους δικους μου αλλα τι να κανουν και αυτοι οσο μπορουν με βοηθανε..επισης επειδη ειχα τρομακτικη εμπειρια τοκετου ειναι και αυτος ενας λογος επιπλεον που με αχγωνει και με τρελενουν οι σκεψεις συνεχως....θα ηθελα την γνωμη σας γιατι πιστευω οτι θα με βοηθησει αρκετα 

[antsa]

εχω δυο παιδακια τρεισιμιση και πεντε ετων, αγορακι και κοριτσακι αντιστοιχα. Δε θα σου γραψω οτι θα ειναι ευκολο, γιατι δεν θα ειναι ευκολο. Ιδια φαση με σενα λοιπον, εμεινα εγκυος οταν η μικρη μου ηταν 12μηνων περιπου, ενα μωρακι γλυκο ζωηρουλι σε λογικα πλαισια και πολυ προσκολλημενο με εμενα. Οταν γεννησα τον μικρο, εριξα λιγο βαρος παραπανω στη "μεγαλη" που ηταν μολις 19 μηνων, ακομα μπεμπουλα δηλαδη, επειδη φοβομουν εξαρσεις ζηλιας εναντια στο μωρο. Ομως το αποτελεσμα ηταν να μη "χαρω" οσο θα ηθελα και να μην ασχολουμαι οσο θα ηθελα με το δευτερο μωρακι μου... Κατι που το εχω λιγο τυψεις ακομα και τωρα. Μετα απο μια διετια απο τη δευτερη μου γεννα, ηταν ακομα πιο δυσκολα: μονο η σφυριχτρα διαιτητη μου ελειπε! Παιζαν μαζι και καθε 5-10 λεπτα ακουγα ουρλιαχτα και τσακωμους! Πολυ δυσκολη φαση στη ζωη μου αυτη! Πηγαινε η μεγαλη παιδικο και μου κολλαγαν και τα δυο διαφορες αρρωστιες οποτε βαλε στους τσακωμους ολα τα ξενυχτια μου και καταλαβε πως ηταν τα νευρα μου! Τωρα πια ομως: ειμαι πολυ χαρουμενη! τα πραγματα πανε απο το καλο στο καλυτερο. εχω δυο υπεροχα παιδια, πολυ καλα παιδακια, δεμενα μεταξυ τους, δε τσακωνονται συχνα στην καθημερινοτητα τους, ειναι παρεουλα το ενα για το αλλο, εχουν ανοσοποιηθει (πανε και τα δυο παιδικο σταθμο δυο χρονια τωρα) οποτε αρρωσταινουν αλλα οχι συχνα και αναρρωνουν πιο ευκολα σε σχεση με παλια.... Γενικα θεωρω οτι το εχεις παιδακια με κοντινη διαφορα ηλικιας ειναι καλο για τα αδελφακια (δενονται πιο πολυ, εχουν κοινα ενδιαφεροντα) ομως τα πρωτα χρονια (τα πρωτα 2μιση χρονια μετα τη δευτερη μου γεννα) ειναι πολυ δυσκολα! Αν και οταν μαθουν να παιζουν μαζι ομαλα, συνειδητοποιησουν οτι ειναι μια καλη παρεουλα το ενα για το αλλο, βαλουν τα δικα τους ορια στις μεταξυ τους σχεσεις, μετα τα πραγματα ειναι πολυ καλα για ολους: για τα παιδια και για τη μαμα που κανει ενα σωρο δουλιες χωρις να την απασχολουν ιδιαιτερα τα παιδια της. Και να προσθεσω οτι τα στειλαμε παιδικο σταθμο, οχι γιατι δουλευω ουτε γιατι μας κατσε το Εσπα, αλλα γιατι ηταν και τα δυο προσκολλημενα αρκετα πανω μου, και ηθελα να κοινωνικοποιηθουν ευρυτερα αφενος και αφετερου να μην ειναι τοσο προσκολλημενα πανω μου.

Πλεον ειμαι σε πολυ καλη φαση στη ζωη μου: και τα δυο παιδακια μου μ αγαπαν, τα αγαπαω, εχουμε βαλει αρκετα ορια στις μεταξυ μας σχεσεις, υπαρχει μια σχετικη ηρεμια εκατερωθεν (δε τσακωνονται καθε τρεις και λιγο, ουτε εγω φωναζω συχνα), και ειναι αρκετα δεμενα μεταξυ τους. 

Τρομακτικες εμπειριες τοκετου δεν ειχα, γεννησα με καισαρικη. Βοηθεια γενικως ειχα λιγη (κανα 2-3 βδομαδες μετα τη γεννα μου κυριως), οι γονεις μου μενουν επαρχια...

Με το καλο σου ευχομαι! Προσεχε τις αρνητικες σκεψεις, γενικα την αρνητικη ενεργεια, ελοχευει παντοτε ο κινδυνος επιλοχειου καταθλιψης (μετα τη πρωτη μου γεννα ολα ηταν τελεια και... ροζ!!!ομως μετα τη δευτερη γεννα μου επαθα κατι κοντινο σε επιλοχειο και δεν ειναι καθολου ομορφο. αλλα ειχα κι αλλους λογους προσωπικους που συνεβαλαν σε αυτο, οχι μονο απλες ανησυχιες απο τον ερχομο ενος δευτερου παιδιου). 

Επεξεργάστηκαν 10 Νοεμβρίου,2017 by antsa

[Aggeliki21]

Με βοηθησες αρκετα ευχαριστω ..και εγω με αυτην την λογικη εκανα δευτερο γρηγορα για να μεγαλοσουν μαζι και πιστευω οτι θα δεθουν πιο πολυ απλα οσο να πεις με αχγωνει απιστευτα ...επισης ο μικρος μου εχει και το κακο οτι αρρωστενει τοσο μα τοσο ευκολα το εχω τρεξει σε τοσους παιδιατρους σε δημοσια νοσοκομια σε κληνικες εχει χρειαστει να νοσηλευτει αρκετες φορες και μου εχουν πει οτι μεχρι 5 χρωνον θα ειναι ετσι με αποτελεσμα να αποφευγω παιδοτοπους βρεφικο σταθμο να ερχετε σε επαφη γενικα με παιδακια..εχουμε και αλεργια στο γαλα και δεν τρωμε σχεδον τιποτα διοτι τα περισσοτερα προιντα εχουν γαλα ....και στην πρωτη εγκυμοσηνη δεν ειχα κανενα συπτωμα μονο υπνο..ενω σε αυτην κατι εχω και δεν μπορουμε να βρουμε τι ειναι αυτο τωρα περιμενω τα αποτελεσματα ...αλλα πιστευω μια και καλη τωρα γιατι ειχα τον φοβο οτι αμα δεν εκανα γρηγορα και ξεμαθενα απο της πανες να ξυπνω την νυχτα και ολα τα σχετικα δεν θα ηθελα αλλο..οσο για τον τοκετο ουτε θελω να τον θυμαμαι ....

[antsa]

η λογικη λοιπον μια χαρα στα λεει! οντως μεγαλωνοντας θα εχουν πολλα κοινα σημεια,θα απασχολουνται αρκετα μεταξυ τους, θα ειναι παρεακι το ενα για το αλλο. Λιγο προσοχη μονο οταν γεννηθει ο μικρος. να "διαβαζεις" συναισθηματικα το αλλο σου παιδι το "μεγαλο" , μην ζηλεψει η μην αισθανθει οτι χανει πολλα απο τον ερχομο του μωρου. Και οσον αφορα τον τοκετο, η πλειοψηφια των γυναικων στον πρωτο τοκετο δεινοπαθει αλλα η πλειοψηφια λενε οτι στον δευτερο τα πραγματ ηταν πιο ευκολα. η μανα μου το ιδιο, στο πρωτο παιδι γενναγε κοντα 18 ωρες... τρελη ταλαιπωρια, την ξεσκισαν απο κατω... δυο μηνες δε μπορουσε να κατσει σε καρεκλα η γυναικα. και αυτη φοβοταν να γεννησει εμενα. ειχε παθει πανικο. αλλα με γεννησε μεσα σε λιγες ωρες , ευκολα και γρηγορα!

Το δευτερο παιδι μου (το αγορακι) ειχε κι αυτο αλλεργιες στο αγελαδινο γαλα κι οχι μονο. αφου ηταν τοσο εντονο το θεμα, που αναγκαστηκα να κοψω νωριτερα (στους 5 μηνες το θηλασμο) γιατι ακομα και το γαλα μου τον ενοχλουσε! και πηρε ειδικο υποαλλεργικο και δεν ξαναπαρουσιασε θεματα εκτεταμμενα. μετα την ηλικια των 2,5 εφυγε η ατοπικη δερματιτιδα και μετα την ηλικια των δυο σταδιακα αρχισαμε να του δινουμε και λιγο λιγο αγελαδινο γαλα, αυγο. πλεον τρωει τα παντα, χωρις... επιπτωσεις!! ειναι 3,5 ετων.

Μην αγχωνεσαι πιο πολυ απ οσο πρεπει! θα τα καταφερεις! γιατι το πιστευω? γιατι για να γραφεις εδω και να ανησυχεις παει να πει οτι αγαπας κι ενδιαφερεσαι. θα γινεις οσο δυνατη απαιτειται και θα τα βγαλεις περα λοιπον. Κι ενταξει, αν και καμια φορουλα σπασουν τα νευρα σου και φωναξεις στα παιδια, οκ, δεν ηρθε και η συντελεια του κοσμου (προς θεου δεν εννοω οτι ειναι καλο να φωναζουμε στα παιδια, το αντιθετο! αλλα ανθρωποι ειμαστε, μπορει να συμβει). 

[Aggeliki21]

Πολυ ωραια τα ειπες και συμφωνο σε ολα μαζι σου και πολυ μου ειπαν αφου το ξερες οτι θα ειναι γιατι εβαλες μπρος γρηγορα για το επομενο και οτι θα επρεπε να περιμενω ακομα λιγο και τετοια ...αυτοι ομως δεν ξερουν παρολο που ο μπεμπης ειναι τοσο ατακτος αλλα ομως οταν το βραδυ ξαπλονουμε μαζι για να κοιμηθη και με περνει αγκαλια και με φιλαει κλπ και ειναι μολις 15 μηνων και μου κανει ναζακια παρολο που εγω ολη μερα το μαλονω και αυτος παλι ερχεται και με χαιδευει με φιλα μου χαμογελα μονο και μονο για αυτα ... θα εκανα και 3 παιδι .... πιστευω μεχρι να μπω σε εναν ρυθμο αμα το καταφερω αυτο θα ειναι πολυ καλα τα πραγματα ...οσο για τον τοκετο και εμενα επειδη ηταν μεγαλο μωρο και το κεφαλι του περιμετρικα με πετσοκοψανε οχι να περπατησω να αλλαξω πλευρα στο κρεβατι δεν μπορουσα και απο αιμοραγια στο φουλ ....εγω δυστηχως 3 μηνων τον σταματησα γτ εκτος απο αλλεργια ο χιλινος ηταν πολυ μικρος και δεν μπορουσε να πινει μονο με δυσκολια .αν και θα ειναι τοσο δυσκολα τα πραγματα..η ευτηχια που μου εδωσε το πρωτο δεν συγκρινετε με τιποτα στον κοσμο με εκανε καλυτερο ανθρωπο καταρχας δεν ηξερα οτι ειχα τοση αγαπη μεσα μου για να δωσω ετσι και ηρθε η αποφαση για το δευτερο 

[antsa]

να σαι καλα κοριτσι μου, καλη δυναμη σου ευχομαι. Κλεισε τ αυτια σου σε οτι σου λενε, εχεις παρει μια συνειδητη αποφαση και θα ανταπεξελθεις μια χαρα. Ειπαμε θα ναι δυσκολα, ομως το αποτλεσμα μετεπειτα και μακροπροθεσμα θα σε δικαιωσει!

[Aggeliki21]

Ευχαριστω πολυ να σε καλα ..και εσυ να χερεσε τα παιδακια σου ...:)