Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Ασφαλής χρήση κινητού και επίβλεψη γονέων.


Recommended Posts

5 ώρες πρίν, kine είπε:

 

Δεν ειρωνεύομαι καθόλου.  Δεν προτείνω ποτέ κάτι, που δεν εφαρμόζω η ίδια. Δεν έχω τέτοια συσκευή, δεν χρησιμοποιώ, ούτε κι ο σύζυγος. Και θεωρώ πολύ πιο εύκολο να τεθεί μια απαγόρευση σε ενήλικα, παρά .......

Μόνο όφελος μπορεί να προκύψει από τη μείωση χρήσης κινητών τελευταίας τεχνολογίας. Εκτός των άλλων δεν είναι δυνατόν να προτείνουμε τέτοιες απαγορεύσεις στο σχολείο, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις ακτινοβολίες, όπως είπε μια άλλη κοπέλα, και να μην σκεπτόμαστε τις ίδιες ακτινοβολίες και τις συγκεντρώσεις τους, στο ίδιο μας το σπίτι! Ρεαλιστικότη η πρόταση μου και πολύ επωφελής για το σύνολο της κοινωνίας, όχι μόνο για τα παιδιά.

 

 


 Για να διευκρινσω εγραψα οτι εκτος των αλλων αρνητικων επιπτωσεων της χρησης των κινητων απο τα παιδια ειναι και η ακτινοβολιαπου μακροπροπθεσμα επηρεαζει  την  υγεια τους.  Δεν μπορω να καταλαβω ομως πως   εβγαλες το συμπερασμα οτι δεν σκεπτομαι την ακτινοβολια απο τις συσκευες μεσα στο σπιτι.  

 

Ομως  η ακτινοβολια απο τα κινητα των 25 μαθητων σε μια αιθουσα 40μ2 ειναι τουλαχιστον 6-πλασια  απο τα δυο κινητα που μπορει να υπαρχουν σε ενα σπιτι 100μ2 και γενικα οσο περισσοτερα ατομα αντιστοιχουν ανα μ2 σε ενα χωρο τοσο μεγλαλυτερη ειναι  επιβαρυνση στην ποιοτητα του εσωτερικου αερα. Αυτος απο μονος του  ο λογος καθιστα επομενως τελειως αναγκαια την εφαρμογη του νομου περι απαγορευσεως των κινητων στα σχολεια,   εκτος των υπολοιπων λογων  βεβαια του εθισμου, και των αλλων κινδυνων πουειναι εξισου σοβαροι.

 

Κατα τα αλλα συμφωνω με ολα οσα εχεις γραψει στο  τελευταιο μηνυμα. 

 

Και εγω εχω προτιμησει το κλασικο παλιο κινητο,  γιατι το χρησιμοποιω για επικοινωνια αποκλειστικα και οχι για ανταλλαγη μηνυματων, ιντερνετ, facebook ktl. . Επισης καθως μεγαλωνουν τα παιδια μου διαπιστωνω  ποσο δυνατο ειναι το παραδειγμα των γονιων.  Το παιδι μου σταματησε την τηλεοραση οταν σταματησα εγω τελειως να βλεπω. Ηταν πολυ απλο και ευκολ, χωρις υποδειξεις, θεωριες και φωνες.  

 

 

 

Επεξεργάστηκαν by ΛΕΜΟΝΙΑ2
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 158
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

@ΑΝΝΑ24 νομίζω πέρασες λίγο στα γρήγορα τα γραφόμενα μου και παρανόησες. Δεν σκοπεύω να αποκλείσω το παιδί από οθόνες. Αλλά κάνοντας τον απολογισμό μου, εγώ η ίδια κρίνω ότι δεν βελτιώνουν την ποιότητα ζωής μου, η παρακολούθηση της επικαιρότητας (κουτσομπολιό σε τηλεπαράθυρα ή σε σάιτ or whatever). Οταν σταμάτησα να παρακολουθώ τηλεόραση, συνειδητοποίησα ότι σκεφτόμουν πολύ πιο καθαρά και είχα ικανότερη κρίση, σε σχέση με πριν, που άθελα μου ενίοτε παπαγάλιζα την γνώμη ενός δημοσιογράφου για ένα θέμα, αντί να σκέπτομαι η ίδια για αυτό. Σε ότι αφορά το κινητό, δεν με ενδιαφέρει να χρησιμοποιώ μια συσκευή που θα μου θέτει όρους για να μπορέσω να τη χρησιμοποιήσω, σε σημείο εκβιασμού. Εκτός των άλλων, δεν δέχομαι ότι θα πρέπει κάθε λίγα χρόνια να παίρνω νέας τεχνολογίας κινητό, επειδή η εταιρία δεν υποστηρίζει πλέον το λογισμικό μιας συσκευής, που δεν έχει ούτε 2 χρόνια ζωή κ.α. μικρές λεπτομέρειες που με ενοχλούν. Εκτός όλων αυτών, δεν χρειάζομαι τηλεόραση ή smartpone για να αλληλεπιδράσω, να ενημερωθώ ή πληροφορηθώ. Το ιντερνετ, ευτυχώς είναι ένα εργαλείο, πολύ χρήσιμο και με έχει απαλλάξει από την ανάγκη να ακούω χίλια δυο σκουπίδια, προκειμένου να κάνω αποδελτίωση μες το κεφάλι μου, ποια είναι η πραγματική είδηση και ποιο το σχόλιο ή ο υπαινιγμός.

 

Οπότε, η πραγματικότητα στο σπίτι μας, είναι η οθόνη του υπολογιστή, αλλά όχι κινητά ή τηλεόραση. Οταν πηγαίνουμε στους παππούδες ή σε άλλα σπίτια και τηλεόραση παίζει και κινητά παίζουν κι απ' όλα. Απλώς, το δικό μας παράδειγμα, είναι στάση ζωής (όχι στέρηση) και αυτό θα έχει την επίδραση του, στο παιδί. Δεν σημαίνει ότι επειδή δεν εχουμε τηλεόραση, δεν θα δει ή δεν θα ακούσει τηλεοπτικό προϊόν ή ότι θα της απαγορεύσω να δει ή να ακούσει, εάν το θελήσει, τα επόμενα χρόνια.

 

Αλλά αντιλαμβάνεσαι, ότι, άλλο πράγμα είναι να απαγορεύσεις σε ένα διχρονο να παίζει με το κινητό σου, να το κρύβεις ή να επιλέγεις τι θα βλέπει κι άλλο πράγμα, να μην το ζητά, γιατί δεν υπάρχει τέτοιο αντικείμενο στο σπίτι. Νομίζω ότι όταν ξεκινάς χωρίς πολλές πολλές οθόνες, έχεις καλύτερη εκκίνηση ας πούμε, από ένα σπίτι με την τηλεόραση όλη μέρα ανοιχτή και γονείς που κάθε τόσο θα κοιτούν το κινητό, γιατί όλο και κανένα update θα κάνει ήχο, ή θα βγουν φωτογραφία μέ χρήση του κινητού ή θα βιντεοσκοπήσουν το παιδάκι τους κτλ. Πως λες μετά "εγώ τραβώ βίντεο, εσένα, εσύ όμως δεν θα το κάνεις γιατί δεν πρέπει/είσαι μικρός/δεν ξέρεις τι πρέπει να τραβήξεις κτλ". 

 

 

Επεξεργάστηκαν by kine
Link to comment
Share on other sites

ΟΚ, έτσι όπως τα θέτεις τώρα - ή όπως τα κατάλαβα τώρα- δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ.

 

Τα τηλεπαράθυρα τα έχω κόψει κι εγώ, αμέσως μετά την "περήφανη διαπραγμάτευση". Ήταν θέμα επιβίωσης. :cool:

Επεξεργάστηκαν by ΑΝΝΑ24

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results.

Albert Einstein

Link to comment
Share on other sites

@kine αυτό με τα βίντεο είναι πολύ ενδιαφέρον. Δεν είχα κάνει ποτέ αυτόν τον συσχετισμό, αλλά δεν είναι παράλογο. Όταν κάνεις τσίρκο και θέαμα κάθε στιγμή του παιδιού σου για να τα επιδεικνύεις απο δω κι από κει, του περνάς και τη συνήθεια να κάνει το ίδιο. 

 

Και για να κάνω πάλι λίγο χιούμορ, επειδή λατρεύω τη φωτογραφία αλλά απεχθάνομαι τα βιντεάκια, ειδικά όταν σου τα κολλάνε στη μούρη και δεν μπορείς να πεις κ όχι γιατί θα είσαι ο μισάνθρωπος που δεν θέλει να καμαρώσει τα παιδάκια των άλλων, βρήκα κ το επιχείρημα για να μη χρειάζεται να βγάζω βιντεάκια του μωρού για τις γιαγιάδες!

Link to comment
Share on other sites

Τσίρκο τα βίντεο των παιδιών μας που κάποτε θα γίνουν ανεκτίμητες αναμνήσεις?  Οκ!

 

Αν έχεις κινητό,  δεν σημαίνει ότι είσαι όλη μέρα με αυτό ή ασχολείσαι με αυτό την ώρα που περνάς χρόνο με το παιδί σου. Προσωπικά,  μόνο τηλέφωνα απαντάω όταν είμαι με το παιδί μου. Επίσης αλήθεια μπορεί να υπάρχει τηλεόραση στο σπίτι και να γίνεται σωστή χρήση. Εμάς είναι πάντα κλειστή όσο το μωρό είναι ξύπνιο.  Εμείς οι γονείς γινόμαστε ζωντανό παράδειγμα. Τα προσωπικά μου παραδείγματα είναι μόνο και μόνο για να δείξω ότι τα πράγματα γίνονται και έτσι.  Πολλά απ αυτά που γράφονται τα θεωρώ υπερβολή της υπερβολής. 

 

 

Αααα ψέματα είπα! Δεν απαντάω μόνο τηλέφωνα όταν είμαι με το μωρό. Αρκετές φορές τραβάω φωτός και βίντεο με τα κατορθώματα του!

 

Αν επίσης!  Ένα ένα τα θυμάμαι.  Ούτε οθόνη υπολογιστή είναι ανοιχτή όσο περνάμε χρόνο με το παιδί.  Ότι θέλουμε το κάνουμε, αφού κοιμηθεί.  Ποιο το νόημα να απέχει ο γονιός από οθόνες κινητού αλλά να είναι όλη μέρα στο λάπτοπ? Εκτός αν είναι η δουλειά του φυσικά. . Εκεί πάω πάσο..

Επεξεργάστηκαν by marakiz

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Τι να σας πω... Εγώ και τηλεόραση ανοίγω και κινητό χρησιμοποιώ και τάμπλετ και λαπτοπ κτλ. ΑΛΛΑ προσπαθώ να κάνω σωστή και περιορισμένη χρήση και αυτό είναι το παράδειγμα προς τα παιδιά μου. Ούτε κάθομαι όλη μέρα στην τηλεόραση, ούτε όλη μέρα στον υπολογιστή, ούτε περπατάω με το κινητό στο χέρι, ούτε αλλάζω κινητό κάθε 6μηνο και επιλέγω το πως θα χρησιμοποιήσω όλα τα παραπάνω. Δεν πιστεύω ότι είναι σωστό να αποκλείσεις κάποια πράγματα εντελώς από τη ζωή σου (γιατί δεν έχει νόημα).

 

Επίσης για να μπορέσεις να προστατευτείς από κάτι, πρέπει να είσαι ενήμερος για αυτό. Μιας και άνοιξα θέμα για το κινητό. Όταν ο γονιός δεν έχει smartphone και δεν ξέρει προφανώς πως να το χρησιμοποιήσει, όταν δεν έχει ιδέα από εφαρμογές και κοινωνικά δίκτυα, όταν δεν έχει ιδέα από ίντερνετ, πως ακριβώς θα προστατεύσει και θα ενημερώσει το παιδί του; Πως θα το μάθει να κάνει σωστή χρήση; Δεν θα είναι σε θέση. Προφανώς θα τα δαιμονοποιήσει όλα αυτά και θα του λέει γενικώς και αορίστως "μείνε μακρυά"...   Δεν αρκεί αυτό όμως. Ούτε να μείνει μακρυά μπορεί γιατί η τεχνολογία είναι μέρος της ζωής μας, αλλά και όταν έρθει η στιγμή να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία θα είναι εντελώς "αναλφάβητο" στον τομέα αυτό. 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την @erin0000, είναι πολύ δύσκολο να προστατευτεί ένα παιδί από κινδύνους που οι γονείς αγνοούν. Και το να μην υπάρχει καν internet στο σπίτι, προσωπικά μου ακούγεται ίσως πιο παράλογο και από το να μην υπάρχει ηλεκτρικό.

Από εκεί και πέρα, τα παιδιά δεν μπορεί να μην εκτεθούν στο διαδίκτυο, ο,τι και να κάνουν οι γονείς. Και γιατί άλλωστε; Ειναι μέρος της ζωής, έχει για την ακρίβεια αλλάξει τελείως τη ζωή μας, και η δαιμονοποίηση δεν βοηθά ποτέ. Ειναι σαν την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πολλών γονιών και του σχολείου που βασιζεται στο να μη μιλάμε ποτε για το επαφές ;) 

Link to comment
Share on other sites

Έστω ότι δεν έχουμε τηλεόραση στο σπίτι, δεν έχουμε κινητό, δεν έχουμε υπολογιστή. Και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με αυτόν τον τρόπο. Βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά ότι κάπου εκεί στα 10-12 (μπορεί να λέω και αργά) το παιδί

α)έχει παραμείνει προστατευμένο απλά επειδή τα έχουμε αποκλείσει; 

β)σίγουρα δε βρει ενδιαφέρουν στα παραπάνω αφού ούτε εμάς μας ενδιαφέρουν και αυτό είναι το παράδειγμα που δίνουμε;

 

Ακόμα και αν τα αποκλείσουμε εμείς, το παιδί θα έρθει σε επαφή με αυτά με κάποιον τρόπο. Από συμμαθητές, φίλους, μάτια έχουν και βλέπουν. Και μάλλον θα έρθει σε επαφή με περιεχόμενο που είναι των ποιοτικών στάνταρ μας αλλά δημοφιλές στον κοινωνικό του κύκλο. Ειδικά ένα παιδί που δεν κατανοεί το μέγεθος της έκθεσης που μπορεί να έχει ένα κοινοποιημένο βίντεο, γιατί να αρνηθεί να βιντεοσκοπηθεί; Και δε μιλάω για περιστατικά κακοποίησης. Όσες έχουν παιδιά στην εφηβεία, θα ξέρουν ότι πολλά παιδιά τραβάνε βίντεο συνέχεια, πχ τη φίλη τους που τρώει και λεκιάστηκε και μετά το μοιράζουν στην παρέα. Έτσι, για πλάκα και πραγματικά όλοι γελάνε με αυτό. Αυτό που βλέπω εγώ στη γενιά των 15-17 είναι παιδιά που έχουν απομυθοποιήσει την εικόνα τους, γελάνε πιο εύκολα με αυτή και το κινητό τους το χρησιμοποιούν για να κερδίσουν χρόνο. Φυσικά και υπάρχουν τα εθισμένα παιδιά, τα παιδιά που ζουν μέσα από την έκθεση. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, οι άνθρωποι αυτοί πάντα υπήρχαν, τα μέσα ήταν διαφορετικά. 

 

 Η ορθή, ή ασφαλής όπως τέθηκε, χρήση, αρχικά απαιτεί "χρήση". Αν δεν το χρησιμοποιήσεις, δε θα μάθεις τι είναι και τι δεν είναι ασφαλές. Δεν ξέρω αν οι γονείς σας έχουν επαφή με το διαδίκτυο, οι δικοί μου αποφάσισαν να μάθουν στα 50 τους, με λίγα μαθήματα στον δήμο και μετά μόνοι τους. Ξέρετε πόσο δύσκολο τους είναι να αντιληφθούν ποιες σελίδες είναι trustworthy και ποιες όχι; Γιατί τα περισσότερα pop up δεν είναι ασφαλή; Ότι δεν κατεβάζουμε οτιδήποτε δείχνει ενδιαφέρον; Και ας είναι ενήλικοι. Όλα αυτά, για την μεγάλη μας είναι αυτονόητα. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς φίλτρα. Όπως προείπα, η μόνη προϋπόθεση ήταν ο η/υ να είναι σε κοινή θέα και να συμμετέχουμε ενεργά.  

 

Όπως είπε και η @erin0000 και συμφωνώ μαζί της απόλυτα σε αυτό, χρήση με χρήση έχει τεράστια διαφορά. Άλλο να κυκλοφορείς με το κινητό στο χέρι όλη μέρα μέσα στο σπίτι, και άλλο να είναι απλά ένα μικρό μέρος των ενδιαφέροντών σου. Στο χέρι του γονιού είναι να δείξει τις πραγματικές δυνατότητες των μέσων στα παιδιά του και να τα βοηθήσει να καταλάβουν πως θα του γίνουν χρήσιμα. Γιατί είναι χρήσιμα, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε, είτε όχι.

 

Παρεπιπτόντως, χθες βλέπαμε με τη μικρή, βιντεάκια από όταν ήταν 1 έτους. Την ενδιέφερε πάρα πολύ και μόνη της διαπίστωνε τις αλλαγές της (τότε δε μπορούσα να μιλήσω, δεν περπατούσα καλά, κλπ). Η Μοντεσόρι συστήνει στο δωμάτιο του παιδιού να υπάρχει ένας ολόσωμος καθρέφτης, γιατί είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για το παιδί να μπορεί εύκολα να παρατηρεί το σώμα του και τις κινήσεις του. Το βίντεο (που τραβήχτηκε με το κινητό) μας έδωσε απλά ένα ακόμα εργαλείο παρατήρησης, έτσι το βλέπω εγώ.

Link to comment
Share on other sites

14 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@kine αυτό με τα βίντεο είναι πολύ ενδιαφέρον. Δεν είχα κάνει ποτέ αυτόν τον συσχετισμό, αλλά δεν είναι παράλογο. Όταν κάνεις τσίρκο και θέαμα κάθε στιγμή του παιδιού σου για να τα επιδεικνύεις απο δω κι από κει, του περνάς και τη συνήθεια να κάνει το ίδιο. 

 

Και για να κάνω πάλι λίγο χιούμορ, επειδή λατρεύω τη φωτογραφία αλλά απεχθάνομαι τα βιντεάκια, ειδικά όταν σου τα κολλάνε στη μούρη και δεν μπορείς να πεις κ όχι γιατί θα είσαι ο μισάνθρωπος που δεν θέλει να καμαρώσει τα παιδάκια των άλλων, βρήκα κ το επιχείρημα για να μη χρειάζεται να βγάζω βιντεάκια του μωρού για τις γιαγιάδες!

 

Η μικρή μου η ανηψιά, έχει μάθει να ποζάρει και να ανταποκρίνεται στον φακό, από ενός έτους σίγουρα. Η μαμά της, έχει τόοοοοσες φωτογραφίες της και την κηνυγούσε σε κάθε όμορφη στιγμή τους να βγούνε μια φωτογραφία, που το παιδί, χωρίς να του πεις τίποτα, μόλις βλέπει ότι κάποιος το παρακολουθεί με φακό, στέκεται ακίνητη και κοιτά μέχρι να την φωτογραφίσεις. Και όχι, δεν είναι από ωραιοπάθεια. Απλώς κάνει αυτό που της ζητούνταν τόσο συστηματικά από βρεφάκι. 

 

Οι παππούδες μας, την βγάζουν βίντεο καμιά φορά, αλλά είναι πραγματικά τόσο σπάνιο που δεν αξίζει να το αναφέρω. Αυτό όμως που με ενοχλούσε, ήταν πως όταν γεννήθηκε η μικρή, ενώ ήμασταν όλοι μαζεμένοι στο σπίτι και το χαιρόμασταν, είχα μονίμως μια απαίτηση, για φωτογραφία ή βίντεο από τους παπούδες. Από την μια καταλαβαίνω ότι δεν είναι κοντά μας και ήθελαν να έχουν να την βλέπουν, από την άλλη, δεν γίνεται πριν το δεις καλά καλά, να αρχίσεις να το βιντεοσκοπείς ή να το φωτογραφίζεις. Ζήστο πρώτα και μετά κρατάς και ένα στιγμιότυπο αναμνηστικό!

 

Το άλλο κομμάτι με τα βιντεάκια που με ενοχλεί, είναι τα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο ιντερνετ, (με τα οποία πλέον μπορεί να πλουτίσει κανείς), όπου μικρά παιδιά βιντεοσκοπούνται στο οτιδήποτε και πατρονάρονται να λένα ή να κάνουν πράγματα που είναι γλυκούτσικα ή αστεία ή εντυπωσιακά, προκειμένου να έχουν ενδιαφέρον. πχ. μαμά βιντεοσκοπεί τα παιδιά της, την ώρα που τους λέει ότι θα έχουν κι άλλο αδερφάκι ή παιδάκι που πάει να πέσει κι ο μπαμπάς το σώζει κ.α. τέτοια. Δεν είναι ότι πρώτη φορά βιντεοσκοπούνται οικογενειακές στιγμές, αλλά το να τοποθετείς ένα παιδί μπροστά στην κάμερα και να του ζητάς να κάνει το α' ή το β' περιμένοντας ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, το θεωρώ διαφθορά του παιδιού κι ας μην το κάνει εσκεμμένα ο γονιός εκείνη την ώρα. 

 

Η χρήση των υπόλοιπων συσκευών, μου είναι περιττή. Δεν είναι ότι σταμάτησα να χρησιμοποιώ smartphone. Δεν είχα ποτέ ένα. Οπως και η απουσία τηλεόρασης στο σπίτι, προέκυψε στα φοιτητικά μου χρόνια και μετά, δεν υπήρξε λόγος να ξανα πάρω μια. Φυσικά βλέπω στα σπίτια άλλων. Δεν τους ζητώ να κλείσουν την τηλεόραση, επειδή είναι το παιδί μπροστά. Η μόνη διαφορά με την οθόνη του υπολογιστή, η οποία όμως κάνει και πολύ διαφορετική τη χρήση του, είναι πως η συγκεκριμένη συσκευή δεν παίζει αυτοβούλως θεάματα, αλλά επιλέγεις το υλικό που προβάλει. Και φυσικά ξέρω, ότι αφού με βλέπει να γράφω στον υπολογιστή, θέλει κι αυτή να χρησιμοποιήσει το πληκτρολόγιο. Είναι φυσικό κι επόμενο, να έχει καλή γνώση του υπολογιστή, από μικρή ηλικία. Το πόσο θα χρησιμοποιεί και με ποια αιτιολογία, θα φανείς μεγαλώνοντας. 

Πάντως, ξαναλέω, δεν είναι ότι αποκλείω το παιδί μου από κάτι. Αυτός είναι ο τρόπος ζωής μας. Κατά τον ίδιο τρόπο, που το παιδί μου, τρώει όσα τρώμε και πηγαίνει βόλτες όπου πηγαίνουμε και μιλάει με εκφράσεις που χρησιμοποιούμε και έχει το χιούμορ που κάνουμε κι εμείς μαζί της κτλ. Απλώς διασκεδάζουμε με άλλους τρόπους. 

 

@vtgian το smartphone ειδικά, δεν το βρίσκω καθόλου χρήσιμο. Διασκεδαστικό ναι. Χρήσιμο όχι. Οι δυνατότητες που μου δίνει, καλύπτονται με χίλους δυο άλλους τρόπους και δεν έχω βρει ποτέ, αρκετά κίνητρα για να πάρω ένα. Παρόλα αυτά, γνωρίζω να χρησιμοποιώ τέτοιες συσκευές και κάνω αρκετά καλή χρήση όταν χρειαστεί, ακόμη καλύτερη ίσως από τους γονείς και τα αδέρφια μου, ή τους φίλους μου που κατέχουν τέτοια κινητά. Κι ο λόγος είναι ακριβώς αυτός: όταν ΟΛΟΣ ο κόσμος έχει προφίλ στο fb θέλω να ξέρω τι είναι και πως λειτουργεί η επικοινωνία μέσω αυτού, όταν ΟΛΟΙ εχουν τέτοια κινητά, θέλω να ξέρω περί τίνος πρόκειται και τι χρήση συνηθίζεται σε αυτά. Ερευνώ και μαθαίνω εγκυκλοπεδικά της νέες εφαρμογές που έχουν πέραση και ακόμη, μπαίνω και στον κόπο να παρακολουθώ τηλεόραση από καιρό σε καιρό, για να βλέπω που βρίσκεται η επικαιρότητα αυτές τις μέρες. Θεωρώ δεδομένο, ότι μόλις αρχίσει να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά, θα εισέρθουν στο σπίτι μας πολλές συνήθειες ή περιέργειες ή γούστα δικά της, που θα προκύπτουν από την αλληλεπίδραση με συνομηλίκους και θα είναι ευπρόσδεκτα, όπως κάθε μέλος της οικογένειας είναι ευπρόσδεκτο με την ιδιοσυγκρασία του και τα γούστα του. 

Επεξεργάστηκαν by kine
Link to comment
Share on other sites

Στο θέμα των βίντεο, διευκρινίζω ότι συμφωνώ με απόλυτα με αυτά που εξήγησε η @kine. Δεν θεωρώ τσίρκο το να έχεις κάποια ενδεικτικά βίντεο από διάφορες φάσεις της ανάτπυξης του παιδιού σου, τσίρκο θεωρώ το να το κυνηγάς να επαναλάβει κάτι μόνο και μόνο για να το καταγράψεις, ή να καταγράφεις το οτιδήποτε ή το απόλυτο τίποτα μόνο και μόνο επειδή έχεις μια συσκευή που βιντεοσκοπεί. Έτσι και τη μοναδικότητα του τεκμηρίου χαλάς, και τη στιγμή χάνεις, και την αλληλεπίδραση με το παιδί σου περιορίζεις, και φυσικά του περνάς και το μήνυμα πως οτιδήποτε αστείο ή μη, ευτελές, ανούσιο, τετριμμένο συμβαίνει, μπορούμε να το βιντεοσκοπούμε και να το επιδεικνύουμε, και μετά να γελάμε. Έτσι φυσικά του περνάει το μήνυμα ότι μπορεί πολύ εύκολα να κάνει κάτι παρόμοιο με τους συμμαθητές του ή τους καθηγητές του. 

 

Συμφωνώ επίσης με την kine ότι υπάρχουν άνθρωποι πολύ ενήμεροι για τα τεχνολογικά οι οποίοι παρά ταύτα δεν έχουν στην κατοχή τους smartphones ή tablets, ούτε λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν απαιτεί δα και καμία τρελή γνώση πληροφορικής το να τα χρησιμοποιήσεις. 

 

Κατά τ' άλλα, εγώ προσωπικά στο θέμα της κάθε είδους οθόνης είμαι της άποψης ότι είναι υποκριτικό να υπάρχουν οι συσκευές στο σπίτι και να μην τις χρησιμοποιείς μπροστά στο παιδί και καλά για να μην του δώσεις το παράδειγμα. Τότε το περιβάλλεις με ένα μεγαλύτερο μυστήριο απ' ό,τι αν δεν την είχες καθόλου. Ούτε θεωρώ ότι η τηλεόραση από μόνη της έχει κάτι κακό σε σχέση πχ με το διαδίκτυο. Είναι θέμα χρήσης. Δεν θεωρώ κακό ένα παιδάκι (προφανώς όχι βρέφος) να δει για παράδειγμα ένα ντοκιμαντέρ του travel planet μαζί με τους γονείς του και να συζητήσουν αυτά που είδαν. Ούτε θεωρώ κακό ένα παιδί την ώρα που είναι στο δωμάτιό του και παίζει ή διαβάζει τα μαθήματά του να ξέρει ότι ο γονιός του ενδεχομένως βλέπει ειδήσεις στο σαλόνι. Έτσι βλέπει ότι οι συσκευές χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες ώρες για συγκεκριμένους σκοπούς. Κακό θεωρώ να τα χρησιμοποιείς ως δέλεαρ για να φάει το παιδί, για παράδειγμα, ή για να το κρατήσεις απασχολημένο χωρίς να ασχολείσαι με το τι βλέπει. ΕΙδικά στο youtube που με την αυτόματη αναπαραγωγή δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει στη συνέχεια. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

1 hour ago, kine είπε:

 

Το άλλο κομμάτι με τα βιντεάκια που με ενοχλεί, είναι τα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο ιντερνετ, (με τα οποία πλέον μπορεί να πλουτίσει κανείς), όπου μικρά παιδιά βιντεοσκοπούνται στο οτιδήποτε και πατρονάρονται να λένα ή να κάνουν πράγματα που είναι γλυκούτσικα ή αστεία ή εντυπωσιακά, προκειμένου να έχουν ενδιαφέρον. πχ. μαμά βιντεοσκοπεί τα παιδιά της, την ώρα που τους λέει ότι θα έχουν κι άλλο αδερφάκι ή παιδάκι που πάει να πέσει κι ο μπαμπάς το σώζει κ.α. τέτοια. Δεν είναι ότι πρώτη φορά βιντεοσκοπούνται οικογενειακές στιγμές, αλλά το να τοποθετείς ένα παιδί μπροστά στην κάμερα και να του ζητάς να κάνει το α' ή το β' περιμένοντας ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, το θεωρώ διαφθορά του παιδιού κι ας μην το κάνει εσκεμμένα ο γονιός εκείνη την ώρα. 

 

 

 

Σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα, μπορεί να είναι χαριτωμένα κάποια βιντεάκια, με ενοχλεί αφάνταστα όμως αυτή η υπερέκθεση ανηλίκων. 

 

πρίν από 18 λεπτά , Έσπερος είπε:

 

Κατά τ' άλλα, εγώ προσωπικά στο θέμα της κάθε είδους οθόνης είμαι της άποψης ότι είναι υποκριτικό να υπάρχουν οι συσκευές στο σπίτι και να μην τις χρησιμοποιείς μπροστά στο παιδί και καλά για να μην του δώσεις το παράδειγμα. Τότε το περιβάλλεις με ένα μεγαλύτερο μυστήριο απ' ό,τι αν δεν την είχες καθόλου. Ούτε θεωρώ ότι η τηλεόραση από μόνη της έχει κάτι κακό σε σχέση πχ με το διαδίκτυο. Είναι θέμα χρήσης. Δεν θεωρώ κακό ένα παιδάκι (προφανώς όχι βρέφος) να δει για παράδειγμα ένα ντοκιμαντέρ του travel planet μαζί με τους γονείς του και να συζητήσουν αυτά που είδαν. Ούτε θεωρώ κακό ένα παιδί την ώρα που είναι στο δωμάτιό του και παίζει ή διαβάζει τα μαθήματά του να ξέρει ότι ο γονιός του ενδεχομένως βλέπει ειδήσεις στο σαλόνι. Έτσι βλέπει ότι οι συσκευές χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες ώρες για συγκεκριμένους σκοπούς. Κακό θεωρώ να τα χρησιμοποιείς ως δέλεαρ για να φάει το παιδί, για παράδειγμα, ή για να το κρατήσεις απασχολημένο χωρίς να ασχολείσαι με το τι βλέπει. ΕΙδικά στο youtube που με την αυτόματη αναπαραγωγή δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει στη συνέχεια. 

 

Όταν υπάρχει βρεφάκι στο σπίτι είναι καλύτερο να είναι κλειστές οι οθόνες, πρώτον γιατί δεν κάνει τόσο μικρό να παρακολουθεί οθόνες, δεύτερον γιατί δεν μπορεί να καταλάβει πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί εποικοδομητικά η όποια οθόνη και τρίτον υπάρχουν πολύ καλύτερα πράγματα για να ασχοληθούν ως οικογένεια μέσα στο σπίτι. Το βλέπω ότι γράφεις "προφανώς όχι βρεφάκι" αλλά μιας κι εγώ έγραψα παραπάνω ότι δεν γίνεται καθόλου χρήση και αφού το χαρακτήρισες υποκριτικό, είπα να το διευκρινίσω. Παρεμπιπτόντως, ο 14 μηνών γιος μου καθόλου μυστήριο δεν τη βρίσκει την τηλεόραση. Απλά δεν υπάρχει στην καθημερινότητα του η οποία είναι γεμάτη και δεν τον ενδιαφέρει. Μια φορά μόνο είδε κάτι κι αυτό ήταν η βάφτιση του. Όταν το βρεφάκι μεγαλώνει και γίνεται παιδάκι, τότε ναι μπορεί να γίνει μικρή χρήση και επιλεκτικά γιατί η οικογένεια είναι προτιμότερο να αλληλεπιδρά με άλλους τρόπους. Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω σε αυτό που αναφέρεις πως δεν πρέπει  να χρησιμοποιείται καμιά οθόνη ως δέλεαρ για να φάει πχ ή να κρατηθεί απασχολημένο.

 

 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά δεν έχω αποκλείσει τίποτα. Σε όλα έχει πρόσβαση ο μικρός και έχει εξοικειωθεί από γεννησιμιού του με τάμπλετ, κινητό και υπολογιστή. Είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία της καθημερινότητάς μας, μας δίνουν τεράστιες δυνατότητες, είναι διασκεδαστικά, κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Θέλω να μάθε να τα χειρίζεται όσο το δυνατόν καλύτερα, όπως θα μάθει να χειρίζεται τις ηλεκτρικές συσκευές, όπως θα μάθει αργότερα να οδηγεί κτλ. Επίσης ανυπομονώ να φτάσει σε μια λογική ηλικία που θα μπορεί να παίζει βιντεοπαιχνίδια για να μπορούμε να παίζουμε μαζί!

 

Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το παιδί θα είναι όλη μέρα χωμένο στον ψηφιακό κόσμο. Την περισσότερη μέρα θα την περάσει με παιχνίδι, τρέξιμο, βόλτες, βιβλία, ζωγραφική, μουσική. Η τηλεόραση φυσικά ανοίγει μόνο για συγκεκριμένα επιλεγμένα πράγματα, εγώ δεν βλέπω σχεδόν καθόλου (και να ήθελα δεν προλαβαίνω), και το κινητό το έχω για τα βασικά. Συχνά μάλιστα το ξεχνάω στην τσάντα. Επίσης δεν διανοούμαι να ανεβάσω βίντεο ή φωτογραφία του ανήλικου παιδιού μου στο διαδίκτυο!

 

Εννοείται ότι όταν μεγαλώσει θα μπορεί να χρησιμοποιεί ελευθέρα υπολογιστή μόνος του αλλά με φίλτρα για ακατάλληλο περιεχόμενο. Επίσης σε κάποια φάση αναπόφευκτα θα πάρει κινητό αλλά στην αρχή μόνο για ομιλία (και μόνο καρτοκινητό) και αργότερα, όταν νιώσω ότι έχει ωριμάσει, θα πάρει smart phone.

 

Γενικά και εγώ φοβάμαι πάρα πολύ όλη αυτή την υπερέκθεση στα κοινωνικά δίκτυα και στην παραπληροφόρηση. Επίσης όλη αυτή η έκθεση στην πορνογραφία είναι απαράδεκτη. Όσο μπορώ θα προσπαθήσω, όσο είναι μικρός, να τον προστατέψω από αυτά και ταυτοχρόνως να τον προετοιμάσω να τα αντιμετωπίσει. Θέλω να έχει υγιή μοντέλα και αυτά να είναι οι πρώτες του εμπειρίες. Δηλαδή θέλω να καταλάβει ότι οι φίλοι του είναι στη ζωή, στο σχολειό, στη γειτονιά και όχι στο internet, ότι φιλτράρουμε και διπλοτσεκάρουμε τις πληροφορίες, ότι τα βιβλία είναι πιο αξιόπιστα από την τηλεόραση και το internet;oτι ο έρωτας δεν είναι οι τσόντες. Αν τα κατανοήσει αυτά από μικρός νομίζω ότι μετά θα μπορεί να κάνει σωστή χρήση της τεχνολογίες. Οψόμεθα, στα λόγια όλα εύκολα είναι!

Link to comment
Share on other sites

Το να τρέχεις πίσω από το παιδί και να το βιντεοσκοπείς συνέχεια ή να το στήνεις συνέχεια μπροστά στην κάμερα  με σκοπό να το επιδείξεις στα social media είναι παθογένεια. Όπως κάνουν πολλοί με τον εαυτό τους... Βγάζουν συνέχεια selfies ακόμα και σταματημένοι στο φανάρι... ήταν μια φορά μία παρκαρισμένη κάπου και έβγαζε επί μισή ώρα selfies μόνη της στο αυτ/το μέχρι να πετύχει την τέλεια... Αυτό καταντάει γελοίο και για λύπηση...

 

Αλλά το να φωτογραφίζεις-τραβάς βίντεο κάποιες στιγμές για να δημιουργήσεις αναμνήσεις ή για να μοιραστείς κάποιες  στιγμές με φίλους ή συγγενείς, αυτό δεν είναι κατακριτέο. Εκεί κάπου πρέπει να μάθει και το παιδί που μπαίνει το μέτρο...

Link to comment
Share on other sites

Σε σχέση με τα βίντεο, υπάρχει η προσέγγιση ας βγάλουμε μια φωτογραφία ή ένα βίντεο και υπάρχει και η προσέγγιση αντιμετωπίζω το παιδί ως έκθεμα και αποτυπώνω τα πάντα. Χρήση το ένα, κατάχρηση ή παθογένεια (όπως ανέφερε και η @erin0000) το άλλο. Με ενοχλεί που έχει αποτυπωθεί η εικόνα ότι αν υπάρχει τεχνολογία μέσα στο σπίτι, τότε σίγουρα θα γίνεται κατάχρησή της.

 

Smartphone για έναν ενήλικο δε σημαίνει μόνο fb και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σημαίνει και πολύ βοηθητικά εργαλεία που κάνουν τη ζωή του πιο εύκολη. Σημαίνει ότι πληρώνω τους λογαριασμούς μου, ανοίγω το θερμοσίφωνο ή το κλιματιστικό (ναι, γίνεται και αυτό), μαθαίνω κάποια νέα, κάνω κάποια παραγγελία και όλα αυτά στο δρόμο για το σπίτι, έτσι ώστε να μην έχω να ασχοληθώ με τίποτα στο σπίτι. Παράλληλα να έχω μια καλή (οκ, σχετικά καλή) φωτογραφική μηχανή ή κάμερα χωρίς να έχω διαφορετικές συσκευές. Αν ο τρόπος ζωής κάποιων ανθρώπων τους δίνει αρκετό χρόνο ή χρήμα να τα κάνουν διαφορετικά, δε σημαίνει ούτε ότι είναι καλύτερο, ούτε ότι είναι χειρότερο το μέσο. 

 

Για ένα παιδί, η πρόσβαση σε smartphone, tablet, pc μπορεί να γίνει τρομερά εποικοδομητική με τις ανάλογες εφαρμογές, πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν είναι συνώνυμο μόνο της κοινωνικής δικτύωσης. Ήδη υπάρχουν μελέτες που αποδεικνύουν πόσο περισσότερο μπορεί να βοηθήσει η χρήση συγκεκριμένων εφαρμογών tablet παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, συγκριτικά με παραδοσιακές μεθόδους. Όλα είναι θέμα κρίσης και σωστών επιλογών.

 

Τέλος, ναι μπορείς να μάθεις να οδηγείς ένα αυτοκίνητο και να πάρεις δίπλωμα. Περιστασιακά να κάνεις μια βόλτα στη γειτονιά ή μέχρι το μάρκετ. Αυτό όμως ποτέ δεν θα σε κάνει έμπειρο οδηγό, ποτέ δε θα αποκτήσεις την εμπειρία, την κρίση και τα αντανακλαστικά αυτού που οδηγεί κάθε μέρα. 

Link to comment
Share on other sites

Στις τελευταίες παρατηρήσεις για την τεχνολογία θα συμφωνήσω. Υπάρχει μια τάση να θεωρούμε ότι λόγω της τεχνολογίας η εποχή μας είναι χειρότερη από ένα εξιδανικευμένο παρελθόν, στο οποίο όλα ήταν αγνά και αθώα κλπ κλπ. Αυτό το θεωρώ τεχνοφοβικό και συντηρητικό. Πάντα το κάθε νέο τεχνολογικό επίτευγμα προκαλούσε φόβους. Ακόμα και το γραμμόφωνο, και το ραδιόφωνο, και η τηλεόραση φυσικά, μη σας πω για το ηλεκτρικό ρεύμα! Επίσης, όταν σεν υπήρχαν τα δελτία ειδήσεων, οι εφημερίδες δημοσίευσν φρικαλέες φωτογραφίες ατυχημάτων ή εγκλημάτων, με απανθρακωμένα ή δισμρλισμένα πτώματα. Το ευτελές δεν μπήκε στη ζωή μας με την τηλεόραση ή το ίντερνετ. Προφανώς διογκώθηκε λόγω της μεγάλης εμβέλειας αυτών των μέσων. Αυτό όμως είναι πρόβλημα της κοινωνίας και όχι του μέσου. Γι' αυτό και σκνευρίζομαι όταν ακούω τεχνοφοβικά κηρύγματα κ είχα γράψει κ νωρίτερα ότι αν είναι να ενημερώνουμε μαθητές με τέτοιες απόψεις, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. 

 

Οπότε δεν θεωρώ κακό ένα μικρό παιδί να χρησιμοποιήσει το τάμπλετ για ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι, μαζί με τον γονιό του, όπως δεν θεωρώ κακό να δει μια ταινία. Επίδης θεωρώ σημαντικό να έχει από νωρίς δεξιότητες χρήσης υπολογιστή (πληκτρολόγηση, επεξεργασία κειμένου, αναζήτηση κλπ) γιατί αυτά δεν μαθαίνονται χωρίς εξάσκηση. Κακό βέβαια θεωρώ το να μην μπορεί να γράψει στο χέρι ή να ανατρέξει σε μια βιβλιοθήκη για εύρεση πληροφοριών.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

1 hour ago, Έσπερος είπε:

 

 

Οπότε δεν θεωρώ κακό ένα μικρό παιδί να χρησιμοποιήσει το τάμπλετ για ένα εκπαιδευτικό παιχνίδι, μαζί με τον γονιό του, όπως δεν θεωρώ κακό να δει μια ταινία. Επίδης θεωρώ σημαντικό να έχει από νωρίς δεξιότητες χρήσης υπολογιστή (πληκτρολόγηση, επεξεργασία κειμένου, αναζήτηση κλπ) γιατί αυτά δεν μαθαίνονται χωρίς εξάσκηση. Κακό βέβαια θεωρώ το να μην μπορεί να γράψει στο χέρι ή να ανατρέξει σε μια βιβλιοθήκη για εύρεση πληροφοριών.

Το word και excel  ειναι απο το πιο απλα προγραμματα που μεσα σε ενα μηνα μπορει να μαθει και ο τελευταιος ασχετος σε  ικανοποιητικο επιπεδο . Οπως και η χρηση ιnternet. Aρκει να καθισει να διαβασει.   Ξερεις ποσες φιλες μου, ανω των 30, θεωρητικων σχολων, που δεν ειχαν  καθολου επαφη με τους υπολογιστες πιο πριν,  πηραν γρηγορα ECDL? Αλλα μην ανυσηχειτε,   υπαρχει μαθημα "Πληροφορικης" ακομα και απο την Α ταξη Δημοτικου. Οποτε τα παιδια μαθαινουν μια χαρα και πολυ γρηγορα την χρηση υπολογιστων και  το ιντερνετ σαν δικτυο καθαρα πληροφορησης.   Οποτε σαν γονεις δεν χρειαζεται να προβληματιζομαστε οτι θα μεινουν τα παιδα μας πισω στην τεχνολογια, αν δεν τους παρεχουμε smartphone η ταπμλετ.  Αληθεια πως  και δεν το γνωριζεις σαν εκπαιδευτικος? 

 

Εμενα,σαν μητερα,  μου αρκει το μαθημα στο σχολειο. Και δεν ειμαι τεχνοφοβικη, αντιθετα το επαγγελμα μου ειναι καθαρα τεχνοκρατικο-πιο πολυ δεν γινεται, ομως με ενοχλει, κυριως με φοβιζει, η εξαρτηση σημερα των παιδων με αυτες τις συσκευες. Και γραφω οτι με φοβιζει γιατι τα παιδια μου ειναι ακομα μικρα και δεν θελω να τα δω, να ειναι συνεχεια με ενα ταμπλετ στο χερι, ουσιαστικα αποξενωμενα και ζωντας μια εικονικη πραγματικοτητα,οπως συμβαινει σημερα, με τα περισσοτερα παιδια. Να γραψω για αλλη μια φορα, οτι οι γιατροι κρουουν τον κωδωνα του κινδυνου με τα αυξανομενα περιστατικα στην παιδοψυχιατρικη κλινικη λογω αλογιστης χρησης ιντερνετ.

Αργκ Δεν ειναι δαιμονοποιηση, μακαρι να ηταν.  Ειναι μαστιγα.

 

Το ευχαριστο ειναι οτι φετος που ζω σε χωριο, σπανια βλεπω παιδια με ταμπλετ και κινητα. Η ζωη των παιδιων ειναι πιο φυσιολογικη, οπως και η συμπεριφορα τους. Οσο μεγαλυτερη ειναι η πολη τοσο πιο εντονα τα φαινομενα της εξαρτησης. Το προβλημα ειναι βαθυτερο και πιο συνθετο. Η προσκολληση των παιδων σε κινητα η ηλεκτρονικα παιχνιδια η facebook δειχνει αλλου ειδους ελλειψεις ψυχολογικες και συναιθηματικα κενα. Παντως η εικονα να βρισκονται τα παιδiα σε μια καφετερεια και να επικοινωνουν μεσω κινητων η ταμπλετ, ειναι τελειως νοσηρη και λυπηρη.. 

Και το χειροτερο ειναι οτι εμεις οι μεγαλοι δεν αντιλαμβανομαστε το μεγεθος  του προβληματος, το υποτιμουμε , ωστε να δρασουμε η να προβλεψουμε εγκαιρως.

 

 

Επεξεργάστηκαν by ΛΕΜΟΝΙΑ2
Link to comment
Share on other sites

Εικόνες όπως μιας οικογένειας που κάθεται σε ένα καφέ κι ο καθένας ασχολείται με το κινητό του είναι τραγική, η πολύωρη ενασχόληση ενός νηπίου με ένα τάμπλετ για να μπορέσουν να πιουν οι γονείς του άνετα έναν καφέ σχεδόν επικίνδυνη αν γίνεται μόνιμα, ομάδα εφήβων να κάθονται σε ένα τραπέζι και να μιλάνε μεταξύ τους στα social όμως, όχι ζωντανά, τουλάχιστον ενοχλητική. Νομίζω αυτές οι εικόνες ενοχλούν τις περισσότερες αν όχι όλες όσες συμμετέχουμε στο θέμα. Το ίντερνετ, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κλπ πραγματικά μπορούν να λειτουργήσουν ως ναρκωτικό, το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι να σε χαζέψουν, το περισσότερο να έχεις σοβαρό θέμα εξάρτησης και ότι αυτό συνεπάγεται. Εκεί μάλλον που προκύπτει διαφωνία στο θέμα είναι το πως μπορεί κάτι τέτοιο να αποφευχθεί. Για μένα η απάντηση είναι σίγουρα η αποφυγή της υπερβολής. Ούτε ο αποκλεισμός βοηθάει, ούτε η αλόγιστη χρήση. Ούτε το μεν σιγουρεύει τη μη εξάρτηση ούτε το δε τη σίγουρη εξάρτηση.

Επεξεργάστηκαν by marakiz

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

To να μην χρησιμοποιεί ο γονιός κινητό ή υπολογιστή για να μην το χρησιμοποιήσει το παιδί σε βαθμό κατάχρησης, είναι δαιμονοποίηση και δε διδάσκει και κάτι νομίζω. Ενα παιδί που δεν έχει πρόσβαση σε υπολογιστή ή κινητό δεν είναι ένα παιδί με όρια, είναι ένα παιδί αποκομμένο από την εποχή του. Μπορεί ο γονιός να έχει μάθει στο παιδί να έχει άλλα ενδιαφέροντα, να έχει και ο ίδιος άλλα ενδιαφέροντα και να του εχει μάθει να χρησιμοποιεί και τις συσκευές όπως πρέπει.

Eνα παιδί μπορεί να πάει να παίξει μία ώρα στην πλατεία, να γυρίσει να κάνει τα μαθήματά του τυπώνοντας και μία εργασία από το internet, να παίξει μία ώρα κιθάρα και μετά να φωνάξει και το γειτονόπουλο μια ώρα να παίξουν μαζί ένα ηλεκτρονικό. Δεν καταλαβαίνω που είναι το μεμπτό. Από την άλλη μπορεί ένα παιδί πράγματι να περνά όλη την ώρα από το σχόλασμα ως τα μεσάνυχτα καρφωμένο σε μία οθόνη. Δε φταίει η οθόνη.

Link to comment
Share on other sites

Η προσωπική μου εκτίμηση, είναι ότι πιθανότατα μέχρι να πάει η κόρη μου δημοτικό, το να μαθαίνεις γλώσσα προγραμματισμού θα είναι αρκετά σύνηθες και ίσως μέσα στις εξωσχολικές δραστηριότητες που μπορεί να κάνει ένα παιδί. Σίγουρα, μέχρι να τελειώσει το σχολείο, θα είναι πιο χρήσιμη η γνώση προγραμματισμού, παρά η γνώση γραφής ή ορθογραφίας, που η τεχνολογία μπορεί να υποκαταστήσει.

 

Το τι θα σημαίνει αυτό σε κοινωνικό επίπεδο, δεν μπορώ να το εκτιμήσω, αλλά είναι βέβαιο, ότι αυτά που αγχώνουν σήμερα ως καινοτομίες, λίγα χρόνια μπροστά μας, θα είναι δεδομένα και θα υπάρχει ήδη μια πεπατημένη κανονικότητα σε επίπεδο αντίδρασης και πλαισίωσης, των ζητημάτων που συζητάμε. 

 

Η προσωπική μου όμως άποψη, είναι ότι η τεχνολογία, με όλα τα μέσα και τις καινοτομίες που φέρει, δεν είναι μια ροή που πρέπει κατ' ανάγκη να ακολουθήσω. Κάθε τι που φέρνει στη ζωή μας, είναι υπό κρίση και εφόσον είναι χρήσιμο και ταιριάζει με την κοσμοαντίληψη μας, το εισάγω. Κάποια είμαι υποχρεωμένη να εισάγω, κάποια μπορώ να απορρίψω. Δεν κατανοώ γιατί θα πρέπει να εναρμονιστώ πλήρως με όλες τις δυνατότητες της τεχνολογίας, απλά επειδή προσφέρονται. Η τεχνοφοβία είναι ένα πράγμα, αλλά υπάρχει και η απλή αδιαφορία και την κάθε τελευταία μόδα. Επιπλέον, δεν με ενδιαφέρει να "προλάβω" να τελειώσω τις δουλειές μου, πριν ακόμη γυρίσω σπίτι κτλ. Δεν το βλέπω έτσι, δεν κινούμαι έτσι, δεν ψάχνω πως να κερδίσω χρόνο από μικρο υποχρεώσεις. Είναι άλλος ο τρόπος υπαρξης και η ρουτίνα της καθημερινότητας μου. 

Ακόμη και το καζανάκι σου, μπορείς να ρυθμίσεις, μέσω του smartphone. Εκπληκτικό! Αλλά αδιάφορο. Δεν βλέπω το δέλεαρ. Αν αυριο όλος ο κόσμος, έχει την τελευταίας τεχνολογίας τουαλέτα που ρυθμίζεται από το κινητό, ίσως ο υδραυλικός που θα μου αλλάξει την τουαλέτα, μου πει μια μέρα: "δεν έχω κυρία μου τέτοιο wc να σας βάλω, αυτό είναι παλαιολιθικό, ούτε wifi δεν πιάνει" και ίσως τότε αναγκαστώ να εισάγω μια τεχνολογία, για να μην οπισθοδρομήσω μερικούς αιώνες πίσω. Αλλά μέχρι τότε, μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι χωρίς τις ευλοκίες ενός "εξυπνου κινητού".

 

Και όντως, επειδή μιλάμε για το πως αποφεύγεις τις δυσάρεστες συνέπειες, γι' αυτό επικεντρωθήκαμε στα κακώς κείμενα των τεχνολογιών αυτών. Και παρόλο που μπορούν να υπάρχουν θετικές σχέσεις χρήσης με τα κινητά και τα ταμπλετ, συνήθως δεν συμβαίνει αυτό κι όπως με κάθε άλλο μέσο, χρησιμοποιούνται για καταστολή παιδιών και όχι για τη δημιουργική τους δραστηριοποίηση ή αφύπνιση ή για να μπορέσουν να αναπτύξουν δεξιότητες που δεν κατέχουν ή υστερούν.

Και επειδή οι νέοι γονείς είναι εξοικειωμένοι με τις συσκευές αυτές, δεν σημαίνει ότι αντιλαμβάνονται το εύρος της δυναμικής τους. Εχετε βρεθεί κοντά σε άνθρωπο που ξέρει να μπαίνει στο fb αλλά δεν ξέρει να ανοίγει τον υπολογιστή του; Σε άνθρωπο που διαλέγει συσκευή με βάση το χρώμα και όχι τις δυνατότητες της; Σε ανθρώπους που χρησιμοποιούν ταμπλετ, αλλά δεν μπορούν να κάνουν μια ρύθμιση στη συσκευή; Ανθρώπους που όταν λένε "δεν ανεβάζω φωτογραφίες του παιδιού στο ιντερνετ" αναφέρονται στο fb, όπου βάζουν μια φατσούλα μπροστά στο πρόσωπο του παιδιού και νομίζουν ότι έτσι, ΔΕΝ έχει ανέβει η εικόνα του στο ιντερνετ ή ανθρώπους που όταν μιλούν για την προστασία των δεδομένων τους, δεν έχουν διαβάσει ποτέ τους όρους των μέσων που χρησιμοποιούν ή ανθρώπους που δεν ανεβάζουν φωτο στο φβ, αλλά τις στέλνουν μέσω mail ή άλλων εφαρμογών και νομίζουν ότι ΔΕΝ έχουν ανεβασιε φωτογραφίες στο ιντερνρτ. Να πω κι αλλα; 

Ολη αυτή η άγνοια ή η ημιμάθεια είναι επικίνδυνη κι ας χρησιμοποιείς το κινητό για πληρωμές. Τόσο το χειρότερο για τον χρήστη. 

 

Θα πρόσθετα μάλιστα, ότι η χρήση είναι το εύκολο κομμάτι. Η γνώση της τεχνολογίας και των συνεπειών αυτής, σε ένα εύρος αντικειμένων, είναι που θέλει δουλειά και χρόνο και προσπάθεια για να κατανοήσεις. Σε καμία πείπτωση οπότε, δεν ανησυχώ μην βρεθεί αναλφάβητο τεχνολογικά το παιδί μου. Να μην μείνει μόνο στην αλφαβήτα, η γνώση του, φοβάμαι.

Επεξεργάστηκαν by kine
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 44 λεπτά , ΛΕΜΟΝΙΑ2 είπε:

Το word και excel  ειναι απο το πιο απλα προγραμματα που μεσα σε ενα μηνα μπορει να μαθει και ο τελευταιος ασχετος σε  ικανοποιητικο επιπεδο . Οπως και η χρηση ιnternet. Aρκει να καθισει να διαβασει.   Ξερεις ποσες φιλες μου, ανω των 30, θεωρητικων σχολων, που δεν ειχαν  καθολου επαφη με τους υπολογιστες πιο πριν,  πηραν γρηγορα ECDL? Αλλα μην ανυσηχειτε,   υπαρχει μαθημα "Πληροφορικης" ακομα και απο την Α ταξη Δημοτικου. Οποτε τα παιδια μαθαινουν μια χαρα και πολυ γρηγορα την χρηση υπολογιστων και  το ιντερνετ σαν δικτυο καθαρα πληροφορησης.   Οποτε σαν γονεις δεν χρειαζεται να προβληματιζομαστε οτι θα μεινουν τα παιδα μας πισω στην τεχνολογια, αν δεν τους παρεχουμε smartphone η ταπμλετ.  Αληθεια πως  και δεν το γνωριζεις σαν εκπαιδευτικος? 

 

Εμενα,σαν μητερα,  μου αρκει το μαθημα στο σχολειο. Και δεν ειμαι τεχνοφοβικη, αντιθετα το επαγγελμα μου ειναι καθαρα τεχνοκρατικο-πιο πολυ δεν γινεται, ομως με ενοχλει, κυριως με φοβιζει, η εξαρτηση σημερα των παιδων με αυτες τις συσκευες. Και γραφω οτι με φοβιζει γιατι τα παιδια μου ειναι ακομα μικρα και δεν θελω να τα δω, να ειναι συνεχεια με ενα ταμπλετ στο χερι, ουσιαστικα αποξενωμενα και ζωντας μια εικονικη πραγματικοτητα,οπως συμβαινει σημερα, δυστυχως,με τα περισσοτερα παιδια. Να γραψω για αλλη μια φορα, οτι οι γιατροι κρουουν τον κωδωνα του κινδυνου με τα αυξανομενα περιστατικα στην παιδοψυχιατρικη κλινικη λογω αλογιστης χρησης ιντερνετ.

Αργκ Δεν ειναι δαιμονοποιηση, μακαρι να ηταν. 

 

Το ευχαριστο ειναι οτι, φετος που ζω σε χωριο, σπανια βλεπω ταμπλετ. Η ζωη των παιδιων ειναι πιο φυσιολογικη, οπως και η συμπεριφορα τους. Οσο μεγαλυτερη ειναι η πολη τοσο πιο εντονα τα φαινομενα της εξαρτησης. Το προβλημα ειναι βαθυτερο και πιο συνθετο. Η προσκολληση των παιδων σε κινητα η ηλεκτρονικα παιχνιδια η facebook δειχνει αλλου ειδους ελλειψεις ψυχολογικες και συναιθηματικα κενα. Παντως η εικονα να βρισκονται τα παιδiα σε μια καφετερεια και να επικοινωνουν μεσω κινητων η ταμπλετ, ειναι τελειως νοσηρη και λυπηρη.. 

Και το χειροτερο ειναι οτι εμεις οι μεγαλοι δεν αντιλαμβανομαστε το μεγεθος  του προβληματος, το υποτιμουμε , ωστε να δρασουμε εγκαιρως.

 

 

Δεν ξέρω σε ποια ηλικία είναι τα παιδιά σου και τι εικόνα έχεις από το τι μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο στην πληροφορική. Εγώ έχω άλλη εικόνα. Πρώτον, με μία ώρα την εβδομάδα δεν μαθαίνεις και πολλά. Δεύτερον, τα περισσότερα σχολικά εργαστήρια έχουν παμπάλαιους υπολογιστές που συχνά δεν υποστηρίζουν καν τα windows και τρέχουν με ubuntu και με οποιοδήποτε ανοιχτό λογισμικό γραφείου σηκώνει το σύστημα. Το πανελλήνιο σχολικό δίκτυο τις μισές μέρες ή θα σέρνεται ή θα είναι πεσμένο. Αυτά δεν είναι συνθήκες για να μάθεις υπολογιστές. Κι επειδή έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές νέες τεχνολογίες σε μαθήματα ή εκπαιδευτικά προγράμματα, βλέπω ότι τα παιδιά γυμνασίου δεν μπορούν να πληκτρολογήσουν σε υπολογιστή, δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, προτιμούν να κάνουν παρουσιάσεις σε movie maker και όχι ppt και όταν ζητάς να βρουν πληροφορίες απλώς τυπώνουν την πρώτη σελίδα που βρήκαν μπροστά τους. Δεν ξέρω αν τα έχουν διδαχτεί, πιθανότατα τα έχουν, αλλά αυτό δεν μου λεει κάτι. Τα παιδιά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν διδάσκονται γνώσεις για να τις χρησιμοποιήσουν. Διδάσκονται για να παπαγσλίσουν, να γράψουν άριςτα στο τεστ, να πάρουν έπαινο και να χαρούν οι γονείς και μετά να ξεχάσουν ό,τι έμαθαν. Οπότε αν περιμένουμε να μάθουν πληροφορική μόνο από το σχολείο, σωθήκαμε. Θα φτάσουμε σε παραδείγματα τωρινών τριαντάρηδων πανεπιστημιακής και μεταπτυχιακής μόρφωσης που θεωρούν κατόρθωμα να χειριστούν ένα έγγραφο κειμένου, που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς στο καλό έκαναν διπλωματικές εργασίες. 

 

Δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί ταυτίζουμε τα κινητά και τα τάμπλετ με το facebook. Το να ξέρει ένα παιδί να χρησιμοποιεί μια συσκευή δεν σημαίνει ότι το κάνει μόνο για το facebook. Και τα smartphones δεν φτιάχτηκαν για όσους εξαντλούν τη χρήση τους στο facebook και τις φωτογραφίες, όπως και οι υπολογιστές δεν φτιάχτηκαν για όσους ξέρουν μόνο το office και τα αυτοκίνητα δεν φτιάχτηκαν για αυτές που η μοναδική διαδρομή που κάνουν είναι το σούπερμαρκετ, ο παιδικός σταθμός και το πάρκο. Ένς παιδί δεν θα αποβλακωθεί στο διαδίκτυο μόνο και μόνο επειδή έμαθε να τα χρησιμοποιεί. Θα αποβλακωθεί αν δεν του δώσουν ευκαιρίες να κάνει και άλλα πράγματα. Ακριβώς γι' αυτό, όπως λες, στην επαρχία τα παιδιά είναι λιγότερο κολλημένα, γιατί βγαίνουν έξω, αςχολούνται με τη φύςη, ψαρεύουν, βοηθάνε στις οικογενειακές επιχειρήςεις, κάνουν τόςα πράγματα. Νομίζω επίδης ότι αν το παιδί ξέρει ότι η κάθε συσκευή έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες από αυτές που είναι της μόδας, είναι πιο πιθανό να εντυπωσιαστεί από αυτές και όχι από τις σαχλαμάρες. 

Link to comment
Share on other sites

mA

πρίν από 7 λεπτά , Έσπερος είπε:

Δεν ξέρω σε ποια ηλικία είναι τα παιδιά σου και τι εικόνα έχεις από το τι μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο στην πληροφορική. Εγώ έχω άλλη εικόνα. Πρώτον, με μία ώρα την εβδομάδα δεν μαθαίνεις και πολλά. Δεύτερον, τα περισσότερα σχολικά εργαστήρια έχουν παμπάλαιους υπολογιστές που συχνά δεν υποστηρίζουν καν τα windows και τρέχουν με ubuntu και με οποιοδήποτε ανοιχτό λογισμικό γραφείου σηκώνει το σύστημα. Το πανελλήνιο σχολικό δίκτυο τις μισές μέρες ή θα σέρνεται ή θα είναι πεσμένο. Αυτά δεν είναι συνθήκες για να μάθεις υπολογιστές. Κι επειδή έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές νέες τεχνολογίες σε μαθήματα ή εκπαιδευτικά προγράμματα, βλέπω ότι τα παιδιά γυμνασίου δεν μπορούν να πληκτρολογήσουν σε υπολογιστή, δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, προτιμούν να κάνουν παρουσιάσεις σε movie maker και όχι ppt και όταν ζητάς να βρουν πληροφορίες απλώς τυπώνουν την πρώτη σελίδα που βρήκαν μπροστά τους. Δεν ξέρω αν τα έχουν διδαχτεί, πιθανότατα τα έχουν, αλλά αυτό δεν μου λεει κάτι. Τα παιδιά στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν διδάσκονται γνώσεις για να τις χρησιμοποιήσουν. Διδάσκονται για να παπαγσλίσουν, να γράψουν άριςτα στο τεστ, να πάρουν έπαινο και να χαρούν οι γονείς και μετά να ξεχάσουν ό,τι έμαθαν. Οπότε αν περιμένουμε να μάθουν πληροφορική μόνο από το σχολείο, σωθήκαμε. Θα φτάσουμε σε παραδείγματα τωρινών τριαντάρηδων πανεπιστημιακής και μεταπτυχιακής μόρφωσης που θεωρούν κατόρθωμα να χειριστούν ένα έγγραφο κειμένου, που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς στο καλό έκαναν διπλωματικές εργασίες. 

 

Δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί ταυτίζουμε τα κινητά και τα τάμπλετ με το facebook. Το να ξέρει ένα παιδί να χρησιμοποιεί μια συσκευή δεν σημαίνει ότι το κάνει μόνο για το facebook. Και τα smartphones δεν φτιάχτηκαν για όσους εξαντλούν τη χρήση τους στο facebook και τις φωτογραφίες, όπως και οι υπολογιστές δεν φτιάχτηκαν για όσους ξέρουν μόνο το office και τα αυτοκίνητα δεν φτιάχτηκαν για αυτές που η μοναδική διαδρομή που κάνουν είναι το σούπερμαρκετ, ο παιδικός σταθμός και το πάρκο. Ένς παιδί δεν θα αποβλακωθεί στο διαδίκτυο μόνο και μόνο επειδή έμαθε να τα χρησιμοποιεί. Θα αποβλακωθεί αν δεν του δώσουν ευκαιρίες να κάνει και άλλα πράγματα. Ακριβώς γι' αυτό, όπως λες, στην επαρχία τα παιδιά είναι λιγότερο κολλημένα, γιατί βγαίνουν έξω, αςχολούνται με τη φύςη, ψαρεύουν, βοηθάνε στις οικογενειακές επιχειρήςεις, κάνουν τόςα πράγματα. Νομίζω επίδης ότι αν το παιδί ξέρει ότι η κάθε συσκευή έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες από αυτές που είναι της μόδας, είναι πιο πιθανό να εντυπωσιαστεί από αυτές και όχι από τις σαχλαμάρες. 

 

Απαξιωνεις τα δημοσια σχολεια και το εκπαιδευτικο συστημα για αλλη μια φορα. 

 

Να σου πω οτι το παιδι μου Γ Δημοτικου, εχει μαθει παρα πολλα στο σχολειο παρολο που εχουμε πολυ καλους υπολογιστες, γραφειο και σπιτι. Ειναι το τριτο σχολειο που αλλαζουμε και αυτο που γραφεις δεν μας εχει συμβει. Το μαθημα της πληροφορικης γινεται με ενδιαφερον γιατι τους χωριζει σε ομαδες και τους βαζει μικρες εργασιες. 

Αλλα οπως και να ειναι δεν με ενδιαφερει καθολου, η εκμαθηση των βασικων λογισμικων επεξεργασας κειμενων,υπολογιστικα φυλλα ...... και ειδικα απο τοσο μικρες ηλικιες. Στο Δημοτικο τα παιδια κατακτουν τις δεξιοτητες της γραφης και της ορθογραφιας. Θα ηταν τελειως αντιπαιδαγωγικο να δωσουν περισσοτερη εμφαση σε αυτα.

 

Παντως απο  την παρατηρηση μου σε παιδια φιλων μου, αυτα που ασχολουνται περισσοτερο με ταμπλετ, κινητα,τηλεοραση  και ηλεκτρονικα παιχνιδια ειναι αυτα που σε γνωστικο επιπεδο και ενδιαφεροντα  ειναι  χαμηλα. Ολα αυτα τα μεσα προωθουν την εικονικη πραγματικοτα με οτι συνεπαγεται αυτο. 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Να ρωτήσω κάτι; Πόσες από εσάς έχετε ασχοληθεί ενεργά, μαζί με το παιδί, για να βρείτε πληροφορίες, κατεβάσετε υλικό, παίξετε ένα παιχνίδι, μέσω υπολογιστή; 

Αυτός που το έχει κάνει αυτό, έχει διαπιστώσει ότι μέσω της διαδικασίας αυτής το παιδί δεν έμαθε απλά πως να χειρίζεται το πληκτρολόγιο, το ποντίκι και τις βασικές εντολές ενός browser, αλλά τουλάχιστον

α)είδε ποιο pop up κλείσατε και του εξηγήσατε το γιατί

β)είδε ποιες σελίδες απορρίψατε και του εξηγήσατε το γιατί

πέρασε δηλαδή έναν εκπαιδευτικό κύκλο όπου διαπίστωσε κριτήρια επιλογών (δε με ενδιαφέρει, προσπαθεί να με παραπλανήσει, κινδυνεύω απο εγκατάσταση ανεπιθύμητου λογισμικού, είναι κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι παρανομη διακίνηση πνευματικού υλικού κλπ)

 

Αυτό δεν θα το μάθει τόσο καλά σε κανένα μάθημα πληροφορικής και δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε γλώσσα προγραμματισμού που μπορεί να διδαχτεί. Ωστόσο, η επανάληψη αυτών των διαδικασιών είναι που θα το προστατεύσουν από κακές επιλογές και την πιθανότητα να βρεθεί εκτεθειμένο σε ακατάλληλο υλικό.

 

@kine μπορεί να σου φαίνεται παράξενο να έχω την ανάγκη να ανάψω το θερμοσίφωνο από το τηλέφωνό μου στο δρόμο, όταν όμως Δευτέρα-Παρασκευή οι ώρες που περνάω σπίτι με το παιδί μου είναι 4, οτιδήποτε μου κερδίζει χρόνο, είναι χρόνος που κερδίζει το παιδί μου και η οικογένειά μου. Δεν είναι trend ή ανάγκη να ακολουθήσω μια μόδα. Δεν ξέρω γιατί το βλέπεις μόνο ως μόδα. Είναι εργαλείο που κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη. Δεν πιέζομαι να ακολουθήσω κάτι, ψάχνω όμως τρόπους που θα κάνουν πιο εύκολη τη ζωή μου. 

Μάθημα γλώσσας προγραμματισμού είναι ήδη δραστηριότητα που ακολουθούν πολλά παιδιά. Το πόσο χρήσιμο θα γίνει το να ξέρεις να γράφεις κώδικα (το οποίο είναι τόσο γενικό όσο το να λες, ξέρω να μιλάω. Ναι, ξέρεις. Τι γλώσσα, με ποια διάλεκτο;) είναι κάτι που δεν μπορώ να σου αναλύσω εδώ, πολύ γενικά έχει διαφορετική και περιορισμένη χρησιμότητα. 

 

Αλήθεια, ξέρετε ποιος είναι ο προτεινόμενος από το υπουργείο σχολικός χρόνος που αφιερώνεται στη α και δ δημοτικού σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο; 2 ώρες το έτος! Δείτε αναλυτικά τις προτάσεις www.alfavita.gr/sites/default/files/attachments/odigies_mathimatos_kai_didakteas_ilispdf.pdf

 

Αν κάποια μαμά πιστεύει ότι επειδή το παιδί άκουσε 2 ώρες στο σχολείο πέντε πράγματα για την γενικότερη επικινδυνότητα του μέσου, ξέρει και να προστατευτεί, είναι πολύ αφελής.

Επεξεργάστηκαν by vtgian
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 15 λεπτά , ΛΕΜΟΝΙΑ2 είπε:

Παντως απο  την παρατηρηση μου σε παιδια φιλων μου, αυτα που ασχολουνται περισσοτερο με ταμπλετ, κινητα,τηλεοραση  και ηλεκτρονικα παιχνιδια ειναι αυτα που σε γνωστικο επιπεδο και ενδιαφεροντα  ειναι  χαμηλα. Ολα αυτα τα μεσα προωθουν την εικονικη πραγματικοτα με οτι συνεπαγεται αυτο. 

 

 

Είναι χαμηλά όμως επειδή ασχολούνται με τάμπλετ και τηλεοράσεις ή επειδή ασχολούνται μόνο με αυτά χωρίς άλλα ερεθίσματα; Το επίπεδο των οικογενειών ποιο είναι; Εννοώ όχι το τυπικά μορφωτικό αλλά το ουσιαστικό: διαβάζουν βιβλία; Πηγαίνουν με τα παιδιά τους στο θέατρο ή σε μουσεία; Κάνουν ταξίδια για να γνωρίσουν μέρη (όχι προφανώς σε all inclusive); Μήπως και οι γονείς περνάνε όλη τους τη μέρα στην τηλεόραση και τα κινητά; Αν δεν δώσουν ερεθίσματα και δεν καλλιεργήσουν ενδιαφέροντα και δεξιότητες, πώς θα αποκτήσουν και τα παιδιά τους υψηλό επίπεδο;

Link to comment
Share on other sites

Τα προϊόντα της τεχνολογίας αποτελούν εργαλεία και μέσο διευκόλυνσης για τον άνθρωπο, η χρήση αυτών έχει να κάνει καθαρά με τον χαρακτήρα και την νοοτροπία του κάθε ατόμου και μιας και μιλάμε για γονείς, του κάθε γονέα. Η συμπεριφορά του παιδιού με τα τεχνολογικά μέσα έρχεται σε απόλυτη συνάρτηση με την συμπεριφορά των γονιών και τη γενικότερη νοοτροπία της οικογένειας. Αν η ζωή ενός γονέα εξαρτάται εξολοκλήρου από ένα κινητό ή ένα ταμπλετ ή μια τηλεόραση, τότε και το παιδί θα μιμηθεί αυτή τη συμπεριφορά. 

Προσωπικά θα με φόβιζε πολύ περισσότερο αν άφηνα το παιδί μου να μάθει να χρησιμοποιεί τον υ/η μόνο από το σχολείο και όχι από το σπίτι με την λογική ότι θα τα μάθει ούτως ή άλλως και ότι είναι πιο ασφαλές περιβάλλον, διότι θεωρώ ότι η περιέργεια, το μυστήριο, η ζήλεια είναι συναισθήματα που μπορούν πολύ εύκολα να δημιουργηθούν από την αποχή και την άγνοια και η αναζήτηση με σκοπό την ικανοποίηση αυτών των συναισθημάτων να είναι πιο επικίνδυνη.

Το ψυχολογικό και συναισθηματικό κενό που έχουν τα παιδιά που είναι εξαρτημένα από τα κινητά, τα videogames και το ίντερνετ είναι δημιούργημα των γονιών τους. Τείνω να πιστεύω πως υπάρχουν δύο κατηγορίες γονιών που έχουν εξαρτημένα παιδιά σε μία οθόνη. Η πρώτη κατηγορία είναι γονείς που δεν ασχολούνται καθόλου με τα παιδιά τους ή μάλλον για να είμαι ακριβής "απουσιάζουν" από την ζωή των παιδιών τους, είναι δηλαδή εκεί αλλά στην ουσία δεν είναι. Αυτοί οι γονείς προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους ή να έχουν την ηρεμία τους ή τελοσπάντων να ασχοληθούν με αυτό που θέλουν οι ίδιοι δίνουν στο παιδί τους να παίξει με το κινητό, ταμπλετ, κλπ, ώστε να μην τους ενοχλεί. Η δεύτερη κατηγορία είναι γονείς οι οποίοι θεωρούν (κυρίως όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο) ότι η χρήση του κινητού ή του τάμπλετ τους παρέχει μία "ασφάλεια" και μπορούν να ελέγχουν το παιδί να το έχουν δίπλα τους αντί να παίζει και να αλωνίζει με άλλα παιδιά.

Και στις δύο κατηγορίες που ανέφερα υπάρχουν αυτοί οι γονείς στο περιβάλλον μου και μάλιστα δεν είναι ένας και δυο. Η τραγική ειρωνία είναι τα παιδιά αυτά εκτός από την αποβλάκωση και τη συναισθηματική στέρηση που παθαίνουν όχι μόνο δεν είναι "ήσυχα" και "φρόνιμα" σύμφωνα με τα δικά τους στάνταρ, αλλά προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των γονιών τους διακαώς με ανεξέλεγκτες συμπεριφορές.

Από εκεί και πέρα η ορθή γνώση των μέσων της τεχνολογίας σε συνδυασμό με την επίβλεψη, τον διαρκή διάλογο και τη συχνή επικοινωνία είναι κάτι που προσδοκώ να εφαρμόσω στο παιδί μου.

Link to comment
Share on other sites

Για να βάλω κι άλλη μια παράμεττο στη συζήτηση, υπάρχει σίγουρα ένα πράγμα στο οποίο βλάπτει το διαδίκτυο και γενικά οι οθόνες: είναι ο εθισμός όχι μόνο των παιδιών αλλά και των μεγάλων στις γρήγορες εναλλαγές εικόνων, στην ταχύτητα των ερεθισμάτων και γενικά στην ταχύτητα ανταπόκρισης σε εντολές, καθώς και στα σύντομα, σχεδόν συνθηματικά κείμενα. Έτσι μαθαίνουμε να είμαστε ανυπόμονοι, να πιστεύουμε ότι ανά πάσα στιγμή έχουμε πρόσβαση σε ο,τι θελήσουμε, βαριόμαστε συχνά να διαβάσουμε μεγάλα κείμενα, ανοίγουμε 4-5 καρτέλες με περιεχόμενο ετερόκλητο που παρακολουθούμε ταυτόχρονα χωρίς συγκέντρωση κλπ. Είναι κι αυτά κίνδυνοι, που για να διαπιστώσουμε τη σημασία τους πρέπει να κατακτήσουμε μια προσωπική αυτογνωσία για το πώς    έχουν επηρεάσει εμάς τους ίδιους πρώτα πρώτα, που υποτίθεται πως έχουμε αντιστάσεις. 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...