Προσλαμβανουσες

[erin0000]

πρίν από 5 λεπτά , Mary1976 είπε:

 

Πάνω σε αυτό, να αναφέρω ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειρία που μου είχε κάνει εντύπωση. Όταν ήμουν φοιτήτρια (πριν ένα αιώνα δηλαδή  ) δούλευα περιστασιακά σε διανομή φυλλαδίων. Είχα γυρίσει πολλές περιοχές της Αθήνας. Στις εύπορες περιοχές πχ ΒΠ οι άνθρωποι ως επι το πλείστον, μου φέρονταν με ευγένεια, με χαιρετούσαν, έπαιρναν παραπάνω φυλλάδια για να με βοηθήσουν κτλ. Στις υποβαθμισμένες περιοχές γύρω από το κέντρο η αντιμετώπιση ήταν απαίσια στην κυριολεξία. Μιλάμε για βρισιές, να με διώχνουν συνέχεια, μόνο ξύλο δεν είχα φάει! Κανένας σεβασμός σε ένα εργαζόμενο κορίτσι, ενώ υποτίθεται ότι αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να καταλαβαίνουν καλύτερα τι σημαίνει να μοχθείς για να βγάλεις λίγα χρήματα.  

Ειδικά στο κέντρο (εφόσον περνάς από εκεί θα το ξέρεις), η κατάσταση με τα φυλλάδια, τις προσφορές, τις υποτιθέμενες δημοσκοπήσεις κτλ έχει παραγίνει. Διασχίζεις έναν δρόμο και σε σταματάνε ένα σωρό για να σου δώσουν φυλλάδιο, να σε ενημερώσουν για κάτι, να σου δώσουν δήθεν δωρεάν κάτι, να μαζέψουν υπογραφές, να σε ρωτήσουν και καλά για κάποια δημοσκόπηση ή να ζητιανέψουν. Αν περνάς καθημερινά από το ίδιο σημείο, και κάθε μέρα σε σταματάνε όλοι αυτοί, ε κάποια στιγμή θα νευριάσεις.

Εγώ στην αρχή απαντούσα ευγενικά, μετά από κάποιους μήνες όλο και πιο κοφτά και τώρα συγγνώμη αλλά δεν απαντάω καθόλου. Έλεος κάπου. Αν περάσω και δεν πάρω πχ φυλλάδιο, δεν θέλω να μου κλείσει ο άλλος το δρόμο ή να επιμείνει... Επίσης ξέρεις πόσες φορές με σταματάνε δήθεν να ρωτήσουν κάτι και μετά αποδεικνύεται ότι κάνουν δημοσκόπηση; Δηλαδή θα θέλει και κανείς να ρωτήσει πράγματι κάποια πληροφορία και θα τον προσπεράσω.

Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το αν είναι υποβαθμισμένη η περιοχή. Έχει να κάνει με τη συχνότητα που σε σταματούν όλοι αυτοί που προανέφερα. Ειδικά στο κέντρο, κανείς δεν μένει κέντρο. Όλοι από κάπου αλλού έρχονται...

Και εγώ στην αρχή αυτό σκεπτόμουν, ότι είναι εργαζόμενοι αλλά αυτή η κατάσταση καταντάει παρενόχληση. Όπως γίνεται με τα τηλέφωνα "προφορών" και "ενημέρωσης". 

Τώρα θυμήθηκα που μια μέρα κρατούσα τσάντες και στα 2 χέρια και απλώνει μία μέσα στα μούτρα να μου δώσει φυλλάδιο... Της λέω "πως θα το πάρω; να το δαγκώσω;;" Καταλαβαίνω ότι είναι εργαζόμενη κοπέλα και κάποιος την παρακολουθεί αν δίνει τα φυλλάδια, αλλά να της κόβει και λίγο...

[Mary1976]

πρίν από 1 λεπτό , erin0000 είπε:

Ειδικά στο κέντρο (εφόσον περνάς από εκεί θα το ξέρεις), η κατάσταση με τα φυλλάδια, τις προσφορές, τις υποτιθέμενες δημοσκοπήσεις κτλ έχει παραγίνει. Διασχίζεις έναν δρόμο και σε σταματάνε ένα σωρό για να σου δώσουν φυλλάδιο, να σε ενημερώσουν για κάτι, να σου δώσουν δήθεν δωρεάν κάτι, να μαζέψουν υπογραφές, να σε ρωτήσουν και καλά για κάποια δημοσκόπηση ή να ζητιανέψουν. Αν περνάς καθημερινά από το ίδιο σημείο, και κάθε μέρα σε σταματάνε όλοι αυτοί, ε κάποια στιγμή θα νευριάσεις.

Εγώ στην αρχή απαντούσα ευγενικά, μετά από κάποιους μήνες όλο και πιο κοφτά και τώρα συγγνώμη αλλά δεν απαντάω καθόλου. Έλεος κάπου. Αν περάσω και δεν πάρω πχ φυλλάδιο, δεν θέλω να μου κλείσει ο άλλος το δρόμο ή να επιμείνει... Επίσης ξέρεις πόσες φορές με σταματάνε δήθεν να ρωτήσουν κάτι και μετά αποδεικνύεται ότι κάνουν δημοσκόπηση; Δηλαδή θα θέλει και κανείς να ρωτήσει πράγματι κάποια πληροφορία και θα τον προσπεράσω.

Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το αν είναι υποβαθμισμένη η περιοχή. Έχει να κάνει με τη συχνότητα που σε σταματούν όλοι αυτοί που προανέφερα. Ειδικά στο κέντρο, κανείς δεν μένει κέντρο. Όλοι από κάπου αλλού έρχονται...

Και εγώ στην αρχή αυτό σκεπτόμουν, ότι είναι εργαζόμενοι αλλά αυτή η κατάσταση καταντάει παρενόχληση. Όπως γίνεται με τα τηλέφωνα "προφορών" και "ενημέρωσης". 

 

Όχι μιλάω για κατ' οίκον διανομή φυλλαδίων. Επίσης λέω για κάτι που έκανα πριν πολλά - πολλά χρόνια που η κατάσταση δεν ήταν αυτή που περιγράφεις. Ξέρω πως είναι τώρα και καταλαβαίνω ότι είναι εκνευριστικό να μαζεύεις κάθε μέρα φυλλάδια από την πόρτα σου. Αλλά το να βρίζεις τον εργαζόμενο που τα μοιράζει είναι άλλο πράγμα. 

[marakiz]

Είναι πολύ ενοχλητικό erin όντως. Αν έμπαινε όμως κανείς στη θέση των εργαζόμενων που κάνουν αυτές τις ενοχλητικές δουλειές για ψίχουλα και τα ακούνε και από πάνω δεν θα γινόταν αγενής.Αν είχε κάνει παρόμοια δουλειά ο ίδιος ή κάποιος αγαπημένος του άνθρωπος και ήξερε από πρώτο χέρι τι ζόρι(Α) τραβάνε δεν θα ενοχλούταν τόσο. Ένα κοφτό αλλά χαμογελαστό "βιάζομαι" αρκεί για να ξεμπερδεύεις. Αλλά είναι αυτό που λέμε, αν δεν ζήσεις κάτι ο ίδιος βιωματικά, δεν μπορείς να καταλάβεις, δεν διαφέρει και τόσο ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα γενικά και σε σχέση με όσα αναφέρουμε από την αρχή σε αυτό το θέμα.

[erin0000]

πρίν από 3 λεπτά , Mary1976 είπε:

 

Όχι μιλάω για κατ' οίκον διανομή φυλλαδίων. Επίσης λέω για κάτι που έκανα πριν πολλά - πολλά χρόνια που η κατάσταση δεν ήταν αυτή που περιγράφεις. Ξέρω πως είναι τώρα και καταλαβαίνω ότι είναι εκνευριστικό να μαζεύεις κάθε μέρα φυλλάδια από την πόρτα σου. Αλλά το να βρίζεις τον εργαζόμενο που τα μοιράζει είναι άλλο πράγμα. 

 

Έχω παραδείγματα να σου πω και για την κατ΄οίκον διανομή.  

Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν πιστεύω ότι το πως θα αντιμετωπίσεις έναν πλασιέ, ή έναν διανομέα φυλλαδίων έχει να κάνει με το προάστιο στο οποίο μένεις.

Μην αναπαράγουμε στερεότυπα ότι σε υποβαθμισμένη περιοχή είναι όλοι αγενείς, αμόρφωτοι, χωρίς τακτ και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες, ενώ σε μια high περιοχή είναι όλοι με το σεις και με το σας...

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 31 λεπτά , Mary1976 είπε:

Πάνω σε αυτό, να αναφέρω ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειρία που μου είχε κάνει εντύπωση. Όταν ήμουν φοιτήτρια (πριν ένα αιώνα δηλαδή  ) δούλευα περιστασιακά σε διανομή φυλλαδίων. Είχα γυρίσει πολλές περιοχές της Αθήνας. Στις εύπορες περιοχές πχ ΒΠ οι άνθρωποι ως επι το πλείστον, μου φέρονταν με ευγένεια, με χαιρετούσαν, έπαιρναν παραπάνω φυλλάδια για να με βοηθήσουν κτλ. Στις υποβαθμισμένες περιοχές γύρω από το κέντρο η αντιμετώπιση ήταν απαίσια στην κυριολεξία. Μιλάμε για βρισιές, να με διώχνουν συνέχεια, μόνο ξύλο δεν είχα φάει! Κανένας σεβασμός σε ένα εργαζόμενο κορίτσι, ενώ υποτίθεται ότι αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να καταλαβαίνουν καλύτερα τι σημαίνει να μοχθείς για να βγάλεις λίγα χρήματα.  

 

Φεύγουμε απότ οθέμα , αλλά φ αντάζομαι όμως ότι κυκλοφορούσε και πολύ λιγότερος κόσμος σε αυτές τις περιοχές, οπότε συνολικά συναντούσες και πολύ λιγότερους, που αν μιλάμε για εργάσιμες ώρες στην πλειοψηφία όσοι κυκλοφορούν είναι πιο χαλαροί (συνταξιούχοι, φοιτητές, νοικοκυρές) σε σχέση με το πλήθος που κινείται σε περιοχές όπου υπάρχουν γραφεία, επιχειρήσεις κλπ. Συν ότι σε μονοκατοικίες/μεζονέτες απλά θα άφηνες το φυλλαδιο στο γραμματοκιβώτιο έξω και δε θα χτυπούσες κουδούνι, οπότε δε θα συναντούσες κανέναν.

 

Αντίθετα κάποια στιγμή που συζητάγαμε για κάλαντα με τα παιδιά μου, διαπίστωσα ότι "νησίδες" με πιο πλούσια σπίτα στην περιοχή μας τα αποφέυγουν "γιατί οι πλούσιοι δεν ανοίγουν ποτέ την πόρτα σε κανέναν"  (το "πλούσιοι" δεν είναι σχήμα λόγου εδώ, μιλάμε για γενικά καλή περιοχή) και θυμήθηκα ότι και 30 χρόνια πριν κι εγώ με τις φίλες μου σε σπίτια που φαινόντουσαν πολύ καλά δεν χτυπάγαμε καν κουδούνι γιατί η εμπειρία έλεγε ότι ποτέ κανείς δεν θα ανοίξει.

[Mary1976]

Just now, erin0000 είπε:

 

Έχω παραδείγματα να σου πω και για την κατ΄οίκον διανομή.  

Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν πιστεύω ότι το πως θα αντιμετωπίσεις έναν πλασιέ, ή έναν διανομέα φυλλαδίων έχει να κάνει με το προάστιο στο οποίο μένεις.

Μην αναπαράγουμε στερεότυπα ότι σε υποβαθμισμένη περιοχή είναι όλοι αγενείς, αμόρφωτοι, χωρίς τακτ και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες, ενώ σε μια high περιοχή είναι όλοι με το σεις και με το σας...

 

Σαφώς δεν αναφέρομαι σε όλους, ούτε έκανα έρευνα ή κάτι άλλο. Σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι στις υποβαθμισμένες (δεν μιλάω για μέσες περιοχές) περιοχές ήταν αγενείς μαζί μου. Επίσης την εποχή στην οποία αναφέρομαι δεν υπήρχαν μετανάστες σε εκείνες τις περιοχές. Η διαφορά με την αντιμετώπιση που είχα στις "καλές" περιοχές ήταν χτυπητή. Είναι κάτι που το έζησα και πραγματικά με παραξένεψε. Περίμενα ακριβώς το αντίθετο γιατί νόμιζα ότι οι άνθρωποι που βιώνουν δυσκολίες θα ένοιωθαν μεγαλύτερη αλληλεγγύη προς την κοπέλα που μοιράζει φυλλάδια. 

Το που οφείλεται αυτή η αγένεια δεν μπορώ εύκολα να το εντοπίσω. Ίσως είναι αυτό που λένε ότι η φτώχεια φέρνει γκρίνια (στις παροιμίες το έχω ρίξει σήμερα  ). Όσο νάναι όταν είσαι μεροδούλι μεροφάι, όταν ξυπνάς χαράματα για τη δουλειά (αν είσαι τυχερός και έχεις δουλειά) και τρέχεις όλη μέρα και τα λεφτά σου φτάνουν μόνο για τους λογαριασμούς και αν, έχεις νεύρα, κούραση και η απογοήτευση που νιώθεις είναι μεγάλη. Ε, ξεσπάς σε αυτόν που μπορείς και δεν έχεις χρόνο και όρεξη για ευαισθησίες! 

Δεν παίζει θέμα αναπαραγωγής στερεοτύπων και εγώ μικροαστή είμαι, δεν βλέπω κανέναν αφ' υψηλού. Έχω περάσει από διάφορες οικονομικές καταστάσεις κατά καιρούς. Από ανεργία, από καλές εποχές με καλούς μισθούς και μεγάλη πίστωση, από την τωρινή κρίση με τους μικρούς μισθούς και μηδενική πίστωση κτλ, από εποχές που με το ζόρι πλήρωνα τους λογαριασμούς και το νοίκι μου και άλλες εποχές που κάθε μέρα έβγαινα έξω για σινεμά, ποτά και διασκεδάσεις. 

[kine]

On 18/10/2017 at 10:45 ΠΜ, marakiz είπε:

Από τη μία αναρωτιέσαι γιατί θίγεται κάποιος όταν προσπαθείς να εμβαθύνεις σε μια συζήτηση, από την άλλη απαξιώνεις μια προσφορά την οποιαδήποτε προσφορά. Χριστουγεννιάτικα δώρα σε μια οικογένεια που ναι, μπορεί να μην έχει ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα του 2017 για να σπαταλήσει σε εποχιακές γιορτές.

Μια απλή προσφορά είναι αυτή που αφορά λίγες μέρες το χρόνο, δεν είπε κανείς ότι τους άλλαξε τη ζωή!

 

Μια προσφορά, την οποιαδήποτε προσφορά, δεν την απαξιώνω. Κρίνω και αμφισβητώ την αναγκαιότητα μιας προσφοράς, επειδή η συζήτηση στράφηκε γύρω από τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα κι έχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν. 

 

22 ώρες πρίν, Niki81 είπε:

Πραγματικα λοιπον θα σου πω...επειδή βιαζεσαι να κρινεις ...ότι αυτό το εχω κανει 2 φορες με τα παιδια μου .Και τις 2 φορες ηταν οι μαμαδες της κάθε οικογενειας που μου το ζητησαν.Εγω απλα εξεφρασα την επιθυμια μου να βοηθησω κι αυτές μου ζητησαν να κανουμε αυτό για να ζησουν λιγο τη χαρα των Χριστουγεννων στο Σπιτι τους τα παιδια.μαλιστα η μια από τις 2 κοπελες ηταν μεσα από το φορουμ.Στη μια οικογενεια βγαλαμε δωροεπιταγη από μεγαλο κατάστημα και ο μπαμπας πηρε τα παιδια του και πηγε και τους αγορασε Χριστουγεννιατικο δεντρο και χριστουγεννιάτικα δωρα.Στην άλλη συναντηθήκαμε καπου με το μπαμπα του τα εδωσα και τ απηγε αυτος στα κορίτσια του ως δικο του δωρο.Εγω δε φανηκα πουθενα...δε με ενοιαζε αυτό εξαλλου.Υποθετω για να το ζητανε οι ιδιες οικογενειες ξερουν αυτές καλυτερα από εσενα τι θελουν.Επισης δε θεωρω ότι για να βοηιθησω καποιον θα πρεπει σωνει και ντε να είναι αστεγος και να πειναει.

 

Δεν αμφισβήτησα ούτε ότι έχεις προβεί σε τέτοια δωρεά, ούτε ότι κάποιος το ζήτησε.

Συζητάμε για την ανέχεια, τη φτώχεια και τις ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει μια οικονομικά περιορισμένη οικογένεια και μου αντιπαραθέτεις την προσφορά ενός δέντρου τα χριστούγεννα, ως προσφορά, ως κάλυψη μιας ανάγκης που οικονομικά δεν μπορούν να υποστηρίξουν (την ίδια στιγμή που η έχεις την βεβαιότητα ότι η πορνεία είναι μεμονομένη ενέργεια, και κατ' επιλογή συνήθεια)!

Κι εγώ προσφέρω τσιγάρα και μπύρες σε άστεγους, όταν μου το ζητούν, γιατί έτυχε να κάτσω δίπλα τους στη στάση ή στο πεζοδρόμιο και πιάσαμε κουβέντα. Ξέρεις τι χαρά κάνει ο καπνιστής με το τσιγάρο του; Που να δεις τον άστεγο, χαρμάνη καπνιστή τι χαρά παίρνει μόλις του δώσεις ένα τσιγάρο, πόσο μάλλον ένα πακέτο τσιγάρα! Αλλά δεν μπορώ να το συζητώ αυτό ούτε ως φιλανθρωπία, ούτε ως προσφορά στον συνάνθρωπο, ούτε ως κάλυψη αναγκών, προς τους ζητιάνους και τους αστέγους. Είναι ένα γούστο! Οχι μια ανάγκη! Κ

Επίσης μπορείς να κεράσεις ένα ποτό σε κάποιον φίλο σου, που δεν έχει την άνεση να ξοδέψει ένα 10ευρω για να βγει σαββατόβραδο. Και αυτό είναι και όμορφο και ευγενικό, αλλά δεν είναι ανάγκη και σίγουρα δεν είναι φιλανθρωπία προς τον φίλο ή προσφορά. 

 

 

Μπορεί ο καθείς να προσφέρει ότι του αρέσει και σε όποιον του αρέσει. Δεν συζητάμε όμως αυτό. Συζητάμε το πώς δίνεις σε ένα παιδί να καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, δυσκολεύονται να ζήσουν ή ζουν μια ζωή με πολλές στερήσεις και κακουχίες. Η έλλειψη χριστουγεννιάτικου δέντρου, είναι τόσο έλλειψη, όσο και η έλλειψη καλοκαιρινών διακοπών ή έλλειψη αυτοκινήτου ή η έλλειψη πλυντηρίου πιάτων σε ένα σπίτι. Εν τέλει, δεν είναι και καθόλου έλλειψη, αν σκεφτεί κανείς ότι άπειρες οικογένειες ζουν μια χαρά κι ας κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς κι ας πλένουν τα πιάτα στο χέρι κι ας μένουν στην πόλη τον Αύγουστο κι ας χρησιμοποιούν αντί για καινούριο δέντρο, το περσινό ή το προπέρσινο ή του γείτονα το δέντρο ή άλλες ιδέες στολισμού του σπιτιού τους τα Χριστούγεννα.

[Niki81]

4 minutes ago, kine said:

 

Μια προσφορά, την οποιαδήποτε προσφορά, δεν την απαξιώνω. Κρίνω και αμφισβητώ την αναγκαιότητα μιας προσφοράς, επειδή η συζήτηση στράφηκε γύρω από τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα κι έχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν. 

 

 

Δεν αμφισβήτησα ούτε ότι έχεις προβεί σε τέτοια δωρεά, ούτε ότι κάποιος το ζήτησε.

Συζητάμε για την ανέχεια, τη φτώχεια και τις ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει μια οικονομικά περιορισμένη οικογένεια και μου αντιπαραθέτεις την προσφορά ενός δέντρου τα χριστούγεννα, ως προσφορά, ως κάλυψη μιας ανάγκης που οικονομικά δεν μπορούν να υποστηρίξουν (την ίδια στιγμή που η έχεις την βεβαιότητα ότι η πορνεία είναι μεμονομένη ενέργεια, και κατ' επιλογή συνήθεια)!

Κι εγώ προσφέρω τσιγάρα και μπύρες σε άστεγους, όταν μου το ζητούν, γιατί έτυχε να κάτσω δίπλα τους στη στάση ή στο πεζοδρόμιο και πιάσαμε κουβέντα. Ξέρεις τι χαρά κάνει ο καπνιστής με το τσιγάρο του; Που να δεις τον άστεγο, χαρμάνη καπνιστή τι χαρά παίρνει μόλις του δώσεις ένα τσιγάρο, πόσο μάλλον ένα πακέτο τσιγάρα! Αλλά δεν μπορώ να το συζητώ αυτό ούτε ως φιλανθρωπία, ούτε ως προσφορά στον συνάνθρωπο, ούτε ως κάλυψη αναγκών, προς τους ζητιάνους και τους αστέγους. Είναι ένα γούστο! Οχι μια ανάγκη! Κ

Επίσης μπορείς να κεράσεις ένα ποτό σε κάποιον φίλο σου, που δεν έχει την άνεση να ξοδέψει ένα 10ευρω για να βγει σαββατόβραδο. Και αυτό είναι και όμορφο και ευγενικό, αλλά δεν είναι ανάγκη και σίγουρα δεν είναι φιλανθρωπία προς τον φίλο ή προσφορά. 

 

 

Μπορεί ο καθείς να προσφέρει ότι του αρέσει και σε όποιον του αρέσει. Δεν συζητάμε όμως αυτό. Συζητάμε το πώς δίνεις σε ένα παιδί να καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, δυσκολεύονται να ζήσουν ή ζουν μια ζωή με πολλές στερήσεις και κακουχίες. Η έλλειψη χριστουγεννιάτικου δέντρου, είναι τόσο έλλειψη, όσο και η έλλειψη καλοκαιρινών διακοπών ή έλλειψη αυτοκινήτου ή η έλλειψη πλυντηρίου πιάτων σε ένα σπίτι. Εν τέλει, δεν είναι και καθόλου έλλειψη, αν σκεφτεί κανείς ότι άπειρες οικογένειες ζουν μια χαρά κι ας κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς κι ας πλένουν τα πιάτα στο χέρι κι ας μένουν στην πόλη τον Αύγουστο κι ας χρησιμοποιούν αντί για καινούριο δέντρο, το περσινό ή το προπέρσινο ή του γείτονα το δέντρο ή άλλες ιδέες στολισμού του σπιτιού τους τα Χριστούγεννα.

Όπως νομιζεις...

[marakiz]

 

Για το αν είναι έλλειψη ή όχι πχ οι καλοκαιρινές διακοπές για μια οικογένεια που κάθε χρόνο δεν μπορεί να τις κάνει, άσε να το κρίνει η οικογένεια.

Και καλά έχει μάθει να ζει μια χαρά με την έλλειψη αυτών, ναι οκ μπορούν να ζήσουν, δεν έχει να κάνει με τη σωματική υγεία και υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεπερνιέται κάτι τέτοιο που δεν είναι βασική ανάγκη όπως το φαγητό ή το νερό ή η στέγη. 

Αν όμως τους πρόσφερε κάποιος διακοπές, μάλλον για εκπλήρωση κάποιας ανάγκης θα το χαρακτήριζε η οικογένεια.

 

Και μιλώ εντελώς βιωματικά. Για παλιότερα, ευτυχώς.

 

Επίσης, συζητάμε,  μπορούμε και πρέπει θαρρώ να συζητάμε, διάφορα πράγματα που κινούνται γύρω από το θέμα που άνοιξε η θεματοθέτρια, δεν γίνεται να συζητάμε/εστιάζουμε ότι θέλει/κρίνει ένας συμφορουμίτης και μόνο.  

 

[ΑΡΓΚ]

1 ώρα πρίν, kine είπε:

 

Μια προσφορά, την οποιαδήποτε προσφορά, δεν την απαξιώνω. Κρίνω και αμφισβητώ την αναγκαιότητα μιας προσφοράς, επειδή η συζήτηση στράφηκε γύρω από τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα κι έχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν. 

 

 

Δεν αμφισβήτησα ούτε ότι έχεις προβεί σε τέτοια δωρεά, ούτε ότι κάποιος το ζήτησε.

Συζητάμε για την ανέχεια, τη φτώχεια και τις ανάγκες που δεν μπορεί να καλύψει μια οικονομικά περιορισμένη οικογένεια και μου αντιπαραθέτεις την προσφορά ενός δέντρου τα χριστούγεννα, ως προσφορά, ως κάλυψη μιας ανάγκης που οικονομικά δεν μπορούν να υποστηρίξουν (την ίδια στιγμή που η έχεις την βεβαιότητα ότι η πορνεία είναι μεμονομένη ενέργεια, και κατ' επιλογή συνήθεια)!

Κι εγώ προσφέρω τσιγάρα και μπύρες σε άστεγους, όταν μου το ζητούν, γιατί έτυχε να κάτσω δίπλα τους στη στάση ή στο πεζοδρόμιο και πιάσαμε κουβέντα. Ξέρεις τι χαρά κάνει ο καπνιστής με το τσιγάρο του; Που να δεις τον άστεγο, χαρμάνη καπνιστή τι χαρά παίρνει μόλις του δώσεις ένα τσιγάρο, πόσο μάλλον ένα πακέτο τσιγάρα! Αλλά δεν μπορώ να το συζητώ αυτό ούτε ως φιλανθρωπία, ούτε ως προσφορά στον συνάνθρωπο, ούτε ως κάλυψη αναγκών, προς τους ζητιάνους και τους αστέγους. Είναι ένα γούστο! Οχι μια ανάγκη! Κ

Επίσης μπορείς να κεράσεις ένα ποτό σε κάποιον φίλο σου, που δεν έχει την άνεση να ξοδέψει ένα 10ευρω για να βγει σαββατόβραδο. Και αυτό είναι και όμορφο και ευγενικό, αλλά δεν είναι ανάγκη και σίγουρα δεν είναι φιλανθρωπία προς τον φίλο ή προσφορά. 

 

 

Μπορεί ο καθείς να προσφέρει ότι του αρέσει και σε όποιον του αρέσει. Δεν συζητάμε όμως αυτό. Συζητάμε το πώς δίνεις σε ένα παιδί να καταλάβει ότι κάποιοι άνθρωποι, δυσκολεύονται να ζήσουν ή ζουν μια ζωή με πολλές στερήσεις και κακουχίες. Η έλλειψη χριστουγεννιάτικου δέντρου, είναι τόσο έλλειψη, όσο και η έλλειψη καλοκαιρινών διακοπών ή έλλειψη αυτοκινήτου ή η έλλειψη πλυντηρίου πιάτων σε ένα σπίτι. Εν τέλει, δεν είναι και καθόλου έλλειψη, αν σκεφτεί κανείς ότι άπειρες οικογένειες ζουν μια χαρά κι ας κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς κι ας πλένουν τα πιάτα στο χέρι κι ας μένουν στην πόλη τον Αύγουστο κι ας χρησιμοποιούν αντί για καινούριο δέντρο, το περσινό ή το προπέρσινο ή του γείτονα το δέντρο ή άλλες ιδέες στολισμού του σπιτιού τους τα Χριστούγεννα.

 

Επειδή πάντως ξεκινήσαμε από το θέμα των παιδιών, ένα παιδάκι που έχει μάθει ότι πρέπει να βοηθάμε και να προσφέρουμε όπου δωθεί ευκαιρία, ανεξάρτητα από το αν ο βοηθούμενος είναι ο εύπορος γείτονας που ζήλεψε τα δύο μας κινητά και του δώσαμε το ένα, η οικογένεια που δεν μπορεί να αγοράσει δέντρο, ο άστεγος που θα του δώσουμε μία μερίδα φαγητό ή το αδέσποτο σκυλί που θα του δώσουμε λίγο νερό, το παιδί θα ωφεληθεί και κακό δε θα παθει.

[kine]

Σε αυτό συμφωνώ. Άλλωστε ανέφερα η ίδια την σημασία του να συμπάσχεις με τον άλλο, όποιος είναι αυτός ο άλλος, όπου φυσικά στην περίπτωση ενός παιδιού θα είναι ένας συμμαθητής και για τον καθένα, το κοινωνικο-οικονομικό του περιβάλλον.

 

Στάθηκα στην αντίληψη περί αναγκαιότητας. 

Και ο μόνος λόγος που στάθηκα στο συγκεκριμένο περιεχόμενο ως προσφορά, είναι διότι χρησιμοποιήθηκε σε μια συζήτηση που ξεκίνησε από τον προβληματισμό "μήπως μεγαλώνουν τα παιδιά μας μέσα σε γυάλα;". 

Μπορεί να επιλέγουμε με διάκριση το μέσο, τον τρόπο, τα παραδείγματα που θα χρησιμοποιήσουμε για να δείξουμε το "διαφορετικό" στο παιδί μας, αλλά εξυπακούεται πως είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε τις πραγματικές διαστάσεις των εκάστοτε κοινωνικών προβλημάτων.

[Niki81]

Το τι εχει αναγκη και το τι χρειαζεται η κάθε οικογενεια είναι ένα θεμα που μπορει να το κρινει κάθε οικογενεια ξεχωριστα.Δε σε εχει ορισει εσενα κανενας κριτη του τι θεωρει σημαντικο η όχι η κάθε οικογενεια.πολυ περισσοτερο δε σε εχει ορισει κανενας υπευθυνη να μας λες ποτε ,ποιον και με ποιον τροπο θα βοηθήσουμε.τα προσωπικα μας κομπλεξ εξω από εδώ.Το θεμα δεν αφορουσε το αν τα παιδια μας ζουν σε γυαλα αλλα το πως μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδια μας να μη ζουν σε γυαλα.Εκει καπου αναφερθηκε η προσφορα βοηθειας σε αλλους.Ηταν και το σημειο στο οποιο μπηκες να μας πεις ότι δε χρειαζεται ν αδειχνουμε στα παιδια ότι υπαρχει και διαφορετικος τροπος ζωης από το δικο τους..καλα ζουν στο δικο τους μικροκοσμο.μετα αρχισες τάχαμου τα εσυ που ζεις αναμεσα σε ανθρώπους με ανάγκες και βοηθας.Δεν ξερω για ποιο λογο δυσκολευεσαι λοιπον να δεχτεις ότι υπαρχουν κι αλλοι ανθρωποι σε αυτή τη χωρα οι οποιοι εχουν βρει τροπο και βοηθάνε και μαντεψε είναι πολλοι αυτοι οι αλλοι και βοηθάνε με οποιον τροπο μπορουν και θελουν.Αν παιρνεις καποιου είδους αυτεπιβεβαιωση με το να πιστευεις ότι εσυ μονο βοηθας και ξερεις πως να βοηθας και οι υπολοιποι καλυτερα να αφησουμ ετα παιδια μας μεσα στη γυαλα...παω πασο.

 

[kine]

@Niki81 καλό θα ήταν να ξαναδιαβάσεις ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πρώτο μου post από την αρχή, γιατί είναι εμφανές ότι έχεις παρανοήσει κάποια πράγματα. Πολλά από τα ερωτήματα που έθεσα ήταν ρητορικά και έβγαζαν νόημα στο σύνολο μιας σειράς σκέψεων κι όχι μεμονομένα. Γι' αυτό μάλλον έχεις καταλάβει τελείως αντιφατικά πράγματα. Το τέλος της συλλογιστικής μου ήταν το παρακάτω. Νομίζω κι από μόνο ακυρώνει αυτά που κατάλαβες ότι είπα.

 

On 16/10/2017 at 10:21 ΠΜ, kine είπε:

Οπότε η ερώτηση μάλλον είναι, αφού έχουμε κάνει τέτοιες επιλογές ζωής, ώστε να αποκλείσουμε τον άλλο, τον διαφορετικό, την ετερότητα από την ζωή μας, γιατί προσπαθούμε εκ των υστέρων να ενισχύσουμε κάποιου είδους ευρύτητα αντίληψης ή ευαισθησία στα παιδιά μας; Δεν είναι λίγο υποκριτικό όλο αυτό; Δεν είναι πολύ πιο ειλικρινής η στάση: είμαστε εύποροι, έχουμε πόρους, δεν μας αφορά ο μέσος όρος, πόσο μάλλον η φτώχεια, έχουμε αξιώσεις για τα καλύτερα της κοινωνίας (οικονομικά, επαγγελματικά, εκπαιδευτικά, πολιτισμικά) και γι' αυτό σε αναθρέφουμε με τον τρόπο που σε αναθρέφουμε - με πολύ επιλεγμένες και συγκεκριμένες συναναστροφές και προσλαμβάνουσες.Αν όντως ενδιαφερόμαστε για την ετερότητα, για την ποικιλία στις προσλαμβάνουσες, την ευρύτητα αντίληψης και κατανόησης, γιατί αυτοπεριθωριοποιούμαστε από το φυσικό μας περιβάλλον; Γιατί είναι τόσο σημαντικό να είμαστε τόσο εκλεκτικοί, με τις προσλαμβάνουσες μας/των παιδιών, ώστε τελικά να είμαστε στερημένοι από εμπειρίες ζωής, από ρεαλιστικές εικόνες και αντίληψη, με αποτέλεσμα να πρέπει τεχνητά να τις προσθέσουμε εκ των υστέρων και πάλι επιλεκτικά.

 

Οπως σε κάθε τι άλλο, ο καλύτερος τρόπος να μάθεις για το οτιδήποτε, είναι να το ζεις. Αφού δεν θέλουμε να ζούμε σαν τους άλλους ή με τους άλλους, προφανώς τα παιδιά μας θα έχουν περιορισμένη και θολή όραση, προς κάθε τι διαφορετικό από τους ίδιους τους εαυτούς τους. 

 

Σε περίπτωση που παρόλα αυτά, δεν έγινα κατανοητή, επεξηγώ όσο πιο λιτά μπορώ: Οι επιλογές ζωής όπως ο τόπος κατοικίας, το σχολείο των παιδιών, οι δραστηριότητες, οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε, τα ενδιαφέροντα μας, ο τρόπος που διασκεδάζουμε κ.α. είναι όλα μέρος αυτού που αποκαλούμε γυάλα, όταν είμαστε εύποροι. Βάζω ένα ερώτημα αυτό-στοχαστικό, για όποιον θέλει να το σκεφτεί: η καθημερινότητα μου είναι ποικιλόμορφη ή έρχομαι σε επαφή με πολύ επιλεγμένα πρόσωπα και καταστάσεις του δικού μου κοινωνικο-οικονομικου κύκλου;

 

• Αν θέλω να έχω επαφή με τον πραγματικό κόσμο, ΖΩ στον πραγματικό κόσμο.
• Αν δεν θέλω να ζω στον πραγματικό κόσμο, γιατί είναι γεμάτος χίλιες δυο ασχήμιες και βρωμιές και ατυχίες και στεναχώριες, καλά κάνω και ζω αποστασιοποιημένος. (Δεν είμαι εδώ για να το κρίνω αυτό. Είναι μια επιλογή ζωής και άσχετα με το αν την επικροτώ, μπορώ να τη σεβαστώ, όταν είναι συνειδητοποιημένη).
• Αν έχω φτιάξει έναν δικό μου όμορφο κόσμο, για μένα και την οικογένεια μου (μπράβο μου), είναι λογικό να έχουν πλασματικές εικόνες για τον πραγματικό κόσμο, τα παιδιά μου.

 

Ελπίζω να έγινα κατανοητή έστω τώρα.

Αν όχι, μπορείς να συνεχίζεις αυτή την δίχως νόημα επίθεση, αφού δεν μπαίνεις καν στον κόπο να διαβάσεις, ότι δεν με απασχολεί το τι προσφέρεις και σε ποιον, αλλά το κατά πόσο ήταν εύστοχο το παράδειγμα σου. Και έδωσα μερικά ακόμη παραδείγματα για να γίνει κατανοητό, ότι κάθε προσφορά, δεν είναι αναγκαιότητα. Σύμφωνα με την κρίση μου, την οποία έχω και ασκώ σε κάθε διάλογο. 

Τέλος, έχω ήδη ξανά επισημάνει, ότι το να έχεις σχέσεις αμοιβαιότητας με τους άλλους ανθρώπους του περιβάλλοντος σου, ΔΕΝ είναι φιλανθρωπία ή "καλή πράξη" ή "βοήθεια", ή προσφορά στον συνάνθρωπο ή whatever. Είναι απλώς μια κανονικότητα, σε έναν λίγο διαφορετικό τρόπο ύπαρξης, από αυτόν που συζητούμε εδώ πέρα.

 

Επεξεργάστηκαν 20 Οκτωβρίου,2017 by kine

[Niki81]

Προφανως και πρωτη μου προτεραιοτητα είναι το καλο των παιδιων μου.Γι αυτά παλευουμε κάθε μερα.και γι αυτά θα κανω το καλυτερο που μπορω.Και βεβαια είναι σαφης επιλογή μου το να μην εχω το πενταχρονο να ζει στο κεντρο της Αθηνας...για πολλους και διαφορους λογους.Αν εσυ εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να ζει το παιδι σου καπου καλυτερα αλλα εσυ επιλεγεις να το εχει ςνα ζει στο κεντρο μονο και μονο για να μαθει το 'πραγματικο κοσμο'οπως τον εννοεις εσυ...επιλογή σου.Εγω προσπαθω να βοηθω...όπως και οσο μπορω και ετσι θα συνεχισω .Συγχρόνως με αυτό θα προσπαθω παντα να κανω και να προσφερω το καλυτερο που μπορω για τα παιδια μου.Οσο μεσα σε γυαλα μεγαλωνει εν απαιδι που ζει με ανεσεις άλλο τοσο σε γυαλα ζει και το παιδι που η καθημερινοτητα του και οι εικονες που εχει είναι η χειροτερη εικονα μιας χωρας.

 

 

 

 

Επεξεργάστηκαν 21 Οκτωβρίου,2017 by Niki81

[kine]

Με τη διαφορά ότι αυτός που ζει στη "γυάλα", είναι προστατευμένος και έχει την επιλογή να βρίσκεται εκεί ή οπουδήποτε αλλού, ενώ ο άλλος, είναι εκτεθειμένος σε όποια κατάσταση τον περιβάλλει και ούτε την επιλέγει, ούτε μπορεί να αποστασιοποιηθεί από αυτήν επιλεκτικά.

 

 

Επεξεργάστηκαν 21 Οκτωβρίου,2017 by kine

[Niki81]

Αρα δεν εχεις επιλεξει να ζεις στον 'πραγματικο' κοσμο στον οποιο ζεις.Το λεω γιατι παραπανω αναφερεις

 

 

• Αν δεν θέλω να ζω στον πραγματικό κόσμο, γιατί είναι γεμάτος χίλιες δυο ασχήμιες και βρωμιές και ατυχίες και στεναχώριες, καλά κάνω και ζω αποστασιοποιημένος. (Δεν είμαι εδώ για να το κρίνω αυτό. Είναι μια επιλογή ζωής και άσχετα με το αν την επικροτώ, μπορώ να τη σεβαστώ, όταν είναι συνειδητοποιημένη).

Τελικα τον πραγματικο κοσμο τον επελεξες η όχι?Γιατι αν δεν τον επελεξες τοτε ας μη μιλαμε καλυτερα γι αεπιλογες ζωης.Αν παλι τον επελεξες τοτε είναι δικη σου αποφαση το να μεγαλωνει το παιδι σου στη γυαλα που μεγαλωνει.

 

 

 

[kine]

@Niki81 έχω συντάξει τις συγκεκριμένες προτάσεις σε πρώτο πρόσωπο, για να μην παρεξηγήσεις τη χρήση άλλου προσώπου και βρεθούμε σε νέα παρεξήγηση. Δεν αναφέρομαι σε εμένα ή σε εσένα. Κάνω μια υποθετική πρόταση και μπορεί ο καθένας να θέσει τον εαυτό, σε οποιοδήποτε από αυτά τα ΑΝ που συνέταξα παραπάνω ή σε κάποιο άλλο, που δεν έχω καταγράψει.

 

Αν προσπαθείς να εξάγεις συμπέρασματα για μένα προσωπικά, έχω ήδη δώσει σημεία αναφοράς και τα έχεις παραβλέψει, γι' αυτό και είσαι σε κατάσταση παρεξήγησης με τα γραφόμενα μου. Το αν μεγαλώνει ή όχι σε γυάλα το παιδί μου, θα το διαπιστώσω μόλις μεγαλώσει λίγο και αρχίσω να παίρνω feedback από τις αλληλεπιδράσεις του, με τον υπόλοιπο κόσμο, έξω από μας. Στο βαθμό που κατανοώ, έχω την βεβαιότητα ότι, τον πραγματικό κόσμο τον ΖΩ γιατί απλά ζω και κινούμαι, στον κόσμο και τίποτε περισσότερο. Ο πραγματικός κόσμος έχει άπειρη ποικιλία από μόνος του, δεν χρειάζεται να "επιλέξω" την "διαφορετικότητα" με την οποία θα εμπλακώ, προκειμένου να μην αυτοπεριθωριοποιηθώ εντός κάποιας γυάλας. 

 

Δεν ξέρω αν σε έχει προβληματίσει καθόλου ότι κατανοώ την προσφορά σου, αλλά δεν συμμερίζομαι την αναγκαιότητα της, ενώ εσύ δεν κατανοείς καθόλου τι γράφω κι όμως αισθάνεσαι  προσβεβλημένη από τα γραφόμενα μου. 

[Niki81]

8 hours ago, kine said:

@Niki81 έχω συντάξει τις συγκεκριμένες προτάσεις σε πρώτο πρόσωπο, για να μην παρεξηγήσεις τη χρήση άλλου προσώπου και βρεθούμε σε νέα παρεξήγηση. Δεν αναφέρομαι σε εμένα ή σε εσένα. Κάνω μια υποθετική πρόταση και μπορεί ο καθένας να θέσει τον εαυτό, σε οποιοδήποτε από αυτά τα ΑΝ που συνέταξα παραπάνω ή σε κάποιο άλλο, που δεν έχω καταγράψει.

 

Αν προσπαθείς να εξάγεις συμπέρασματα για μένα προσωπικά, έχω ήδη δώσει σημεία αναφοράς και τα έχεις παραβλέψει, γι' αυτό και είσαι σε κατάσταση παρεξήγησης με τα γραφόμενα μου. Το αν μεγαλώνει ή όχι σε γυάλα το παιδί μου, θα το διαπιστώσω μόλις μεγαλώσει λίγο και αρχίσω να παίρνω feedback από τις αλληλεπιδράσεις του, με τον υπόλοιπο κόσμο, έξω από μας. Στο βαθμό που κατανοώ, έχω την βεβαιότητα ότι, τον πραγματικό κόσμο τον ΖΩ γιατί απλά ζω και κινούμαι, στον κόσμο και τίποτε περισσότερο. Ο πραγματικός κόσμος έχει άπειρη ποικιλία από μόνος του, δεν χρειάζεται να "επιλέξω" την "διαφορετικότητα" με την οποία θα εμπλακώ, προκειμένου να μην αυτοπεριθωριοποιηθώ εντός κάποιας γυάλας. 

 

Δεν ξέρω αν σε έχει προβληματίσει καθόλου ότι κατανοώ την προσφορά σου, αλλά δεν συμμερίζομαι την αναγκαιότητα της, ενώ εσύ δεν κατανοείς καθόλου τι γράφω κι όμως αισθάνεσαι  προσβεβλημένη από τα γραφόμενα μου. 

Είναι πασιφανες ότι εξαιρεις τον εαυτο σου από όλα αυτά που λες.Ξεκαθαρισες ότι εσυ ζεις στον πραγματικο κοσμο,περιεγραψες κιολας τους ανθρώπους τους οποιους συναναστρέφεσαι.

 

Λες ότι ο πραγματικος κοσμος εχει απειρη ποικιλια..ενώ τοση ωρα παρουσιάζεις ως πραγματικο κοσμο ένα συγκεκριμενο μοτιβο.Μεχρι τωρα θεωρεις ότι αν δε ζω βλεποντς στην καθημερινοτητα μου αστεγους και ναρκωμανεις στο δρομο...δε ζω στον πραγματικο κοσμο.Εκει ηταν εξαλλου που ξεκινησε και ολη η αντιπαραθεση μας.

 

Για μενα όπου κι αν ζεις και όπως κι αν ζεις καπου υπαρχει καποιος που ζε χειροτερα από εσενα και καποιος που ζει καλυτερα από εσενα.Προφανως ο καθενας μας ζει και κινειται μεσα σε μια γυαλα.Οπου κι αν ζει...οσα χρηματα κι αν εχει η δεν εχει...ζει σε μια γυαλα.Αυτος που είναι ευκατάστατος δεν μπορει να καταλαβει πως ζει ο αστεγος...ουτε ο αστεγος  μπορει να καταλαβει πως ζει ο πλούσιος.Επισης το ότι καποιος ζει σε μια περιοχη με αστεγους δε σημαινει ότι σωνει και ντε τους συμπονει και τους βοηθαει.Απλα γνωριζει την υπαρξη τους γιατι τους βλεπει καθημερινα.Ακριβως επειδή δεν επελεξε να ζει εκει.Δεν πιστευω ότι καποιος εχει την οικονομικη δυνατοτητα να ζει καπου καλυτερα αλλα επιλεγει να ζει εκει για να είναι κοντα στους αστεγους.Η μαμα που κινειται στο κεντρο αλλα τραβάει κοντα της το παιδι κάθε φορα που περνανε διπλα από έναν αστεγο λες και θα κολησει χολερα δε σημαινει σωνει και ντε ότι είναι πλουσια.Οσες φορες και να συναντάει το παιδι μου τον αστεγο...αν εγω τον κοταω και τον αποφευγω λες και θα με φαει ...το ιδιο θα κανει και το παιδι μου.Εχει μεγαλη ουσια λοιπον και το πως φερεται ο γονιος και το τι λεει στο παιδι .

 

Σου τονισα στα αρχικα σου μηνυματα ότι αυτά που λες ισχυουν αλλα αναφερεσαι σε μια συγκεκριμενη κατηγορια πλουσιων οικογενειων που ζουν σε συγκεκριμένες περιοχες,στελνουν τα παιδια τους σε συγκεκριμένα σχολεια,ντυνονταο από συγκεκριμένα επωνυμα μαγαζια.Ο λογος για τον οποιο στο ειπα είναι γιατι δε θεωρω ότι η πλειοψηφια οσων συμμετεχουμε στο θεμα ανηκουμε σε αυτη την κατηγορια.Θα μπορουσαν να ειπωθουν διαφορα πραγματα και να βοηθηθούμε ολες μας πως μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδια μας.Το να μενουμε απλα στο να λεμε 'αν δε ζεις στον πραγματικο κοσμο...δε μπορεις να κανεις τπτ...μεινε στη γυαλα σου' δε δινει λυση καπου...ποιος είναι τελικα ο πραγματικος κοσμος?

 

 

 

 

[kine]

Αναφέρθηκα στις συναναστροφές αυτές, των οποίων τις προσλαμβάνουσες, δεν βλέπω να ενυπάρχουν στην συγκεκριμένη συζήτηση. Δηλαδή, δεν είδα να υπάρχουν προσλαμβάνουσες που να προέρχονται από μη προνομιούχα περιβάλλοντα. Δεν αναφέρθηκα στο σύνολο των συναναστροφών μου, γιατί δεν θεώρησα ότι υπάρχει ανάγκη για τέτοια παράθεση. Οπότε αστοχείς, αν προσπαθείς να υποστηρίξεις, ότι ζώντας και μεταξύ φτωχότερων ή περιθωριοποιημένων, δεν είμαι σε θέση να έχω εικόνα των οικονομικά ευκατάστατων. 

 

14 ώρες πρίν, Niki81 είπε:

Προφανως ο καθενας μας ζει και κινειται μεσα σε μια γυαλα.

 

Αυτή η αντίληψη σου, είναι η προσωπική σου πεποίθηση. Μπορεί να ισχύει για τον περισσότερο κόσμο. Κατανοώ τι εννοείς πλήρως. Αλλά δεν την ενστερνίζομαι. Διαφωνώ με την αποδοχή αυτής της περιορισμένης ορατότητας, της γυάλα που σου αντιστοιχεί (που αντιστοιχεί στον καθένα) και την πεποίθηση ότι έτσι είναι τα πράγματα και δεν μπορεί να είναι διαφορετικά.

Υποστηρίζω ότι μπορούν να είναι διαφορετικά. Δεν είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένοι να ζούμε σε μια γυάλα - όποια κι αν είναι αυτή, αλλά επιλέγουμε να το κάνουμε για συγκεκριμένους λόγους. Αυτή είναι και η διαφορά μας, στο ιδεολογικό κομμάτι, αν μπορούμε να το συμπυκνώσουμε σε μια πρόταση. Εσύ υποστηρίζεις ότι έτσι κι αλλιώς ο καθένας ζει στην γυάλα του και το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να βοηθά στο βαθμό που μπορεί, όποιον θέλει. Εγώ υποστηρίζω ότι είναι επιλογή κι όχι αναγκαιότητα αυτή η γυάλα κι άρα, όποιος θέλει να κάνει τις απαραίτητες συνειδητοποιήσεις, μπορεί κάλλιστα να μην αυτοπεριθωριοποιείται μέσα στη γυάλα του μικρόκοσμού του και να έχει αλληλεπίδραση με ένα ευρύτερο φάσμα ανθρώπων και καταστάσεων.

 

Δεν ξέρω που ανήκει η πλειοψηφία των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση, αλλά είναι βέβαιο ότι όταν γίνεται αναφορά στη φτώχεια ή την έλλειψη πόρων, δεν εκφράζουν άποψη, από την πλευρά του οικονομικά ευάλωτου. Αυτό είναι έκδηλο σε όλη την συζήτηση και μονάχα ένας ευκατάστατος που ζει στον κόσμο του, δεν το καταλαβαίνει.

 

Εχω ήδη εξηγήσει, γιατί υποστηρίζω ότι δεν χρειάζεται να είσαι "πλούσιος", για να φορέσεις παρωπίδες. Και υπήρξαν μαρτυρίες μέσα στην κουβέντα, που υποστήριξαν ακριβώς αυτό: ότι παρόλο που δεν προέρχονται από ιδιαίτερα εύπορους γονείς και δεν πήγαιναν σε ιδιωτικό σχολείο, μεγάλωσαν με τρόπο που τους έκανε να έχουν πολύ στρεβλή ή περιορισμένη αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας. 

Επεξεργάστηκαν 22 Οκτωβρίου,2017 by kine

[Niki81]

Πρακτικα υπαρχει κατι που μπορεις να προτινεις?

[kine]

Ναι και το έχω ήδη προτείνει.

Δεν γνωρίζω την ζωή του κάθε ανθρώπου, για να πω συγκεκριμένα κάνε αυτό ή το άλλο. Αλλά ο καθένας γνωρίζει, σε ποιο βαθμό κινείται στον πραγματικό κόσμο, αν θέλει να κάνει τέτοιον απολογισμό.

Ακόμη κι αν κινείται σε προστατευμένο περιβάλλον, από εικόνες και επαφές, άλλες από την ευμάρεια του, μπορεί να είναι τουλάχιστον συνειδητοποιημένος, προς το γεγονός πως δεν υπάρχει φτώχεια στο περιβάλλον του. Είναι κι αυτό μια αρχή, για να μπορέσεις να δεις τις πραγματικές διαστάσεις των "αναγκών", τόσο των δικών σου, όσο και των άλλων. 

 

Η πράξη έπεται της σκέψης/γνώσης/συνείδησης. Ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε.

Οπότε, πρώτα συνειδητοποιώ τι κάνω, γιατί το κάνω, βρίσκομαι σε γυάλα; Ποια είναι αυτή και από ποιες προσλαμβάνουσες απαρτίζεται; Και μετά προχωρώ, στην αναθεώρηση της - αν αυτό θέλω να κάνω, ή στην επιβεβαίωση της, αν μου αρέσει που ζω έτσι. Κι αφού ολοκληρωθεί κι αυτή η φάση, περνάμε στην προβληματική, του ποια βοήθεια προσφέρω, αν την προσφέρω, για ποιον λόγο, τι αντίκρισμα έχει κτλ κτλ.

 

Η ικανότητα να αμφισβητούμε τις βεβαιότητες μας, προβαίνοντας σε αμφισβητήσεις και αναθεωρημένες συνειδητοποιήσεις, είναι πολύ πολύ πολύ πρακτικό ζήτημα! Η πράξη έρχεται φυσικά και αβίαστα, όταν δεν βρίσκεσαι σε γυάλα, και έχεις φυσική, κατά πρόσωπο επαφή και σχέση, με τον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Όχι με την ανάγκη μοναχή της.

 

 

[Niki81]

Όλα αυτά που γραφεις είναι τελειως θεωρητικα.Σε ρωτησα και παραπανω τι θεωρεις τελικα πραγματικο κοσμο για να καταλαβαίνω τι εννοεις και δε μου απαντας.Οι γενικευσει ςκαι οι θεωριες παντα καταληγουν να εχουν ως αποτέλεσμα να παψουν ολοι να ασχολούνται και με το θεμα μιας και δεν εχει ουσια.Να συνεχιζουμε ένα θεμα που πλεον μονο οι δυο μας απανταμε και μεταξυ μας παλι δε συνενοουμαστε λιγο ασκοπο νομιζω ότι είναι.Οποτε ...τα σεβη μου.