Προβλημα με την πεθερα

[ravT]

xarouli, δεν είμαστε εδώ να κρίνουμε. Η κάθε μητέρα αποφασίζει πως θα αναθρέψει το παιδί της. Όχι η γιαγιά. Αυτό λέμε εδώ. Το ότι περπάτησε το μωρό η πεθερά 11 μηνών μπορεί εσένα να σου φαίνεται φυσιολογικό αλλά η μητέρα μπορεί να φοβόταν οπότε γιατί να παρακαμφθεί ο φόβος της μητέρας; Για να πει η γιαγιά "γιατί τι έπαθε, έπρεπε να το κάνεις καιρό τώρα θα χε περπατήσει"; 

 

Εσπερος, κατάλαβα τι λες, το ίδιο λέμε από άλλη σκοπιά. 

[zaxaroulini]

13 hours ago, xarouli said:

Ασχετο, αλλα αυτο με το γλυκο απο τους παππουδες εχει γινει γραφικο και ειναι ελεος. Η δικη μου η μανα με 8 εγγονια δεν ενιωσε την αναγκη να κακομαθει κανενα εγγονι με γλυκα, γιατι τα θεωρει εντελως περιττα, τα κακομαθαινει με αλλα πραγματα, θα τους μαγειρεψει πχ το αγαπημενο τους φαγητο. Ειναι και θεμα παιδειας ρε γμτ, βλεπω παππουδες να παιρνουν γλειφιτζουρια σε 3χρονα κ τρελαινομαι. Οχι επειδη θεωρω οτι δεν πρεπει να τρωνε ποτε- εννοειται πως θα τα φανε ολα, και τα γαριδακια και τα παγωτα και τους γυρους κτλ- αλλα δεν ειναι και τον ακρον αωτο της απολαυσης ενα γλυκο, ουτε η επιτομη της επιβραβευσης, ειδικα οταν γινεται συνεχεια.

Τωρα για τα υπολοιπα τα ορια διαμορφωνονται απο τα ιδια τα ατομα, εγω πχ ειμαι αυστηρη με το φαγητο και καποιους κανονες ασφαλειας αλλα εντελως ανοιχτη σε θεματα "ψυχαγωγιας" , πχ πως θα παιξουν, τι θα τραγουδησουν, ξερω ομως μαμαδες που εχουν μαλωσει γιατι πχ η πεθερα περπατησε το μωρο (11 μηνων, οχι τπτ μικρο).

 

Από αυτό φαίνεται η παιδεία?  μετά τον πρώτο χρόνο τα παιδιά μπορούν να φάνε ζάχαρη, αν ένας γονιός επιλέξει να δώσει ή όχι είναι καθαρά δικό του θέμα! Οι οδηγίες των ειδικών είναι ξεκά­θαρες: αν ένα παιδί είναι κινητικό και φυσιολογικού βάρους, μπορεί να τρώει ακόμη και κάθε μέρα ένα μικρό γλυκό, κατά προτίμηση ως απογευματινό σνακ, όχι όμως αντικαθιστώντας το κανονικό του γεύμα.

Οπότε γιατί τρελαίνεσαι να βλέπεις έναν παππού να δίνει ένα γλειφιτζούρι σε ένα παιδάκι? εγώ θα τρελαινόμουν να δω έναν παππού να φωνάζει ή να του δίνει καμία φάπα όχι να του δίνει ένα γλυκάκι!

Για να μην παρεξηγηθώ, ο γονιός επιλέγει την διατροφή του παιδιού του, εφόσον φυσικά είναι σύμφωνη με τις διατροφικές ανάγκες του παιδιού και δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία του από εκεί και πέρα να κάτσουμε να παρεξηγηθούμε με τα πεθερικά γιατί πχ τους αγόρασαν την σοκολάτα ή τα άφησαν να δουν λίγο παραπάνω τηλεόραση, κατ΄εμέ είναι ανούσιο!

Το πως θα "κακομάθει" μία γιαγιά ή ένας παππούς ένα παιδί είναι σχετικό! Λες ότι προτιμάς να τους μαγειρέψει το αγαπημένο τους φαγητό? και άμα το αγαπημένο τους φαγητό είναι πίτσα ή πιτόγυρο?

[erin0000]

Θα συμφωνήσω και εγώ σχετικά με το γλειφιτζούρι... Δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα να δώσει ένας παππούς-γιαγιά-θείος-γονιός γλειφιτζούρι σε ένα τρίχρονο...  Δεν λέω να του δώσει γλυκά για μεσημεριανό, αλλά το να του δώσει ένα γλυκό θα χαλάσει όλη την κοσμοθεωρία του γονιού; 

[Έσπερος]

13 ώρες πρίν, xarouli είπε:

Τωρα για τα υπολοιπα τα ορια διαμορφωνονται απο τα ιδια τα ατομα, εγω πχ ειμαι αυστηρη με το φαγητο και καποιους κανονες ασφαλειας αλλα εντελως ανοιχτη σε θεματα "ψυχαγωγιας" , πχ πως θα παιξουν, τι θα τραγουδησουν, ξερω ομως μαμαδες που εχουν μαλωσει γιατι πχ η πεθερα περπατησε το μωρο (11 μηνων, οχι τπτ μικρο).

 

Η διατροφή, η ασφάλεια (υγιεινή, κανόνες μετακίνησης και ασφάλεια σπιτιού), καθώς και κάποια παιδαγωγικά θέματα όπως οι φωνές και οι απειλές, είναι νομίζω ένα καλό σημείο στο οποίο μπορεί να τεθεί μια γραμμή. Από κει και πέρα, όσο πιο ελεγκτικός γίνεται ένας γονιός με παππούδες ή θείους (γιατί εγώ μόνο ως θεία έχω πείρα σε αυτό), μόνο να πληγώσει και να στενοχωρήσει μπορεί τους συγγενείς, αν μιλάμε για καλοπροαίρετες καταστάσεις. Αν είναι να φιλοξενείς για λίγες μέρες στις διακοπές του ανίψι σου ή το εγγόνι σου, και φοβάσαι ότι θα σου κάνουν παρατήρηση αν κοιμηθεί μισή ώρα αργότερα, αν μείνει στη θάλασσα λίγο πιο αργά το μεσημέρι, αν φάει ένα παγωτό παραπάνω, αν πάει σινεμά, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, τότε καλύτερα το κάθε παιδί να μένει αποκλειστικά με τους γονείς του. ΄Ετσι όμως το παιδί χάνει πολύτιμα βιώματα με παππούδες, θείους ή ξαδέρφια, και κατά τη γνώμη μου επίσης μακροπρόθεσμα (δηλαδή για μεγαλύτερα παιδιά) χάνει και από την περιορισμένη έκθεση σε διαφορετικούς τρόπους ζωής, συμπεριφορές και τρόπους αντιμετώπισης προσώπων και καταστάσεων. 

[xarouli]

Για να μην παρεξηγηθω, δεν το βαζω στη βαση του εκτακτου ή της ποικιλιας. Μιλαω για καταστασεις που ειναι συνηθεια- εγω ομως θεωρω συνηθεια και το 3-4 φορες την εβδομαδα. Επισης, για να ειναι πιο κατανοητο το "μενος" μου, ή καλυτερα το αγχος μου για το παιδι μου, στο σπιτι του συζυγου μακαρονια, τηγανητες πατατες και γλυκα και αναψυκτικα ειναι το καθημερινο τους γευμα και η εξαιρεση ειναι το κανονικο φαγητο (1 φορα την εβδομαδα, ισως και 2 στα μεγαλα κεφια- καθολου λαχανικα, φρουτα, ψαρια, μονο χοιρινο). Βλεπουν μπαμιες, αρακαδες κτλ και τους ερχεται να ξερασουν. Δεν ειμαι vegeterian, δεν εχω καμια ψυχωση με τη διατροφη και τρωω τα παντα, απο υγιεινα ως ανθυγιεινα και αυτο θα κανω και στο παιδι. Αλλα αυτο που εχω δει σε αυτους δεν υπαρχει, ειναι σαν να αποφασιζει τι φανε καθε μερα ενα 5χρονο.

Οποτε, μαλλον η απαντηση μου ηταν συναισθηματικα φορτισμενη απο τα προσωπικα μου βιωματα.

[Lemonaki035]

Σαφώς κ η φιγούρα της γιαγιας και του παππού είναι σημαντική κ αναντικατάστατη από τη μαμά κ τον μπαμπά κ τούμπαλιν.Υπεύθυνοι για να φτιαχτεί αυτή η σχέση είναι και οι δύο (γονείς παππούδες).Προφανώς κ το να δώσει μια γιαγιά ενα γλυκάκι δεν τρέχει κ τπτ για μένα,όχι όμως βέβαια σε καθημερινή βάση (πχ μονο ΣΚ) και σε συνεννόηση με τους γονείς ή τουλάχιστον να ενημερωθούν μετά.Ούτε θα με ενοχλήσει πχ να δώσει κουτάλες ή τάπερ να παίξει (το λεω γτ σε αλλο topic έχει αναφερθεί).

-Με ενοχλεί όμως να μην μπορει να απασχολήσει σωστά το παιδί γιαγιά παππούς από όποια πλευρά κ να είναι όλη μα όλη την ώρα αγκαλιά.

-Να μην εφαρμόζονται οι συνθήκες υγιεινής πχ πλένω χέρια πριν ετοιμάσω το γεύμα

-Να εφαρμόζεται το πρόγραμμα του μωρού.Εντάξει το να υπάρχει μια μικρή απόκλιση δεν Είναι κ το τέλος του κόσμου,αρκεί να αφουγκραστούν οι ανάγκες του μωρου.

[zaxaroulini]

1 hour ago, Elfer said:

Σαφώς κ η φιγούρα της γιαγιας και του παππού είναι σημαντική κ αναντικατάστατη από τη μαμά κ τον μπαμπά κ τούμπαλιν.Υπεύθυνοι για να φτιαχτεί αυτή η σχέση είναι και οι δύο (γονείς παππούδες).Προφανώς κ το να δώσει μια γιαγιά ενα γλυκάκι δεν τρέχει κ τπτ για μένα,όχι όμως βέβαια σε καθημερινή βάση (πχ μονο ΣΚ) και σε συνεννόηση με τους γονείς ή τουλάχιστον να ενημερωθούν μετά.Ούτε θα με ενοχλήσει πχ να δώσει κουτάλες ή τάπερ να παίξει (το λεω γτ σε αλλο topic έχει αναφερθεί).

-Με ενοχλεί όμως να μην μπορει να απασχολήσει σωστά το παιδί γιαγιά παππούς από όποια πλευρά κ να είναι όλη μα όλη την ώρα αγκαλιά.

-Να μην εφαρμόζονται οι συνθήκες υγιεινής πχ πλένω χέρια πριν ετοιμάσω το γεύμα

-Να εφαρμόζεται το πρόγραμμα του μωρού.Εντάξει το να υπάρχει μια μικρή απόκλιση δεν Είναι κ το τέλος του κόσμου,αρκεί να αφουγκραστούν οι ανάγκες του μωρου.

 

Κοίταξε να δεις όπως η πεθερά σου ή η μαμά σου δεν μπορεί να κρίνει πως θα απασχολήσεις εσύ «σωστά» το παιδί έτσι και εσύ όταν η γιαγιά με τον παππού παίζουν / ασχολούνται μαζί του θα το κάνουν με τον τρόπο που αυτοί θέλουν.

Έχω ακούσει μαμάδες να περιμένουν από την πεθερά να κάνει τον ζογκλέρ / ανιματέρ και κλόουν όταν κρατάνε το παιδί και μόλις το πάρουν σπίτι τους οι μαμάδες το παρατάνε στην τηλεόραση μπροστά!

Οπότε κατ΄εμέ μην επεμβαίνεις σε αυτό, με τις αντοχές που έχουν και την διάθεση και τα κουράγια θα κάνουν αυτό που μπορούν ή και θέλουν!

Το θέμα με την υγιεινή δεν έχει να κάνει με το μωρό, ένας άνθρωπος μαθαίνει τρόπους υγιεινής, όπως μαθαίνει γενικά τρόπους συμπεριφοράς. Δηλαδή μία γιαγιά που βάζει το χέρι στο πιάτο του μωρού χωρίς να το πλύνει, προφανώς δεν έμαθε ποτέ και δεν πλένει τα χέρια της πριν το φαγητό και το δικό της. Σε αυτό χρειάζεται εκπαίδευση. Δηλαδή αν ένας άνθρωπος δεν έχει συνηθίσει να πλένει τα χέρια πριν το φαγητό δεν το κάνει γιατί πολύ απλά δεν το έχει συνηθίσει να το κάνει. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, γιατί είναι θέμα μικροβίων, οπότε εκεί απλώς θα το λες κάθε φορά με ευγενικό τρόπο!

Στο πρόγραμμα συμφωνώ, με όποιες αποκλίσεις μπορεί να υπάρξουν, αυτό και στην μαμά μπορεί να συμβεί.

[marakiz]

2 ώρες πρίν, Elfer είπε:

Σαφώς κ η φιγούρα της γιαγιας και του παππού είναι σημαντική κ αναντικατάστατη από τη μαμά κ τον μπαμπά κ τούμπαλιν.Υπεύθυνοι για να φτιαχτεί αυτή η σχέση είναι και οι δύο (γονείς παππούδες).Προφανώς κ το να δώσει μια γιαγιά ενα γλυκάκι δεν τρέχει κ τπτ για μένα,όχι όμως βέβαια σε καθημερινή βάση (πχ μονο ΣΚ) και σε συνεννόηση με τους γονείς ή τουλάχιστον να ενημερωθούν μετά.Ούτε θα με ενοχλήσει πχ να δώσει κουτάλες ή τάπερ να παίξει (το λεω γτ σε αλλο topic έχει αναφερθεί).

-Με ενοχλεί όμως να μην μπορει να απασχολήσει σωστά το παιδί γιαγιά παππούς από όποια πλευρά κ να είναι όλη μα όλη την ώρα αγκαλιά.

-Να μην εφαρμόζονται οι συνθήκες υγιεινής πχ πλένω χέρια πριν ετοιμάσω το γεύμα

-Να εφαρμόζεται το πρόγραμμα του μωρού.Εντάξει το να υπάρχει μια μικρή απόκλιση δεν Είναι κ το τέλος του κόσμου,αρκεί να αφουγκραστούν οι ανάγκες του μωρου.

 

Σε καταλαβαίνω. Το να το απασχολήσει σωστά όμως ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, είναι και λίγο δύσκολο. Οκ πχ το να μην το αφήνουν να βλέπουν τηλεόραση αν είναι η γραμμή σου αυτή, αλλά να το απασχολήσουν όπως εσύ ή κάποιος πιο νέος με μεγαλύτερες αντοχές είναι λίγο δύσκολο.

 

Για το ένα γλυκάκι αν δοθεί, οκ συμφωνώ, για πιο νηπιακή ηλικία βέβαια κι όχι να είναι μωρό ακόμα. Και να είναι ένα γλυκάκι στο τόσο, όχι κάθε τόσο. Αν είναι αυτή η γραμμή της μαμάς πάντα, γιατί μπορεί και να μην είναι, άρα κανένας προβληματισμός. 

 

Οι συνθήκες υγιεινής είναι πολύ σημαντικές και θέλουν επιμονή για να εφαρμόζονται, αλλά αν είναι οι συνήθειες ενός μεγάλου ανθρώπου τέτοιες, ε, είναι λίγο δύσκολο να αλλάξει τώρα.

 

Βασικά, αν δεν υπάρχει επιλογή διαφορετικού φροντιστή, τότε αναγκάζεσαι πιστεύω να συμβιβαστείς σε πολλά. Γιατί ναι μεν εσύ (και η κάθε εσύ) θες συγκεκριμένα πράγματα για το μεγάλωμα των παιδιών σου, οι παππούδες όμως δεν είναι υπάλληλοι σου για να τα απαιτείς.

 

Αν υπάρχει η επιλογή διαφορετικού φροντιστή, είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Δοκιμάζετε κι αν δείτε ότι δεν βγαίνει όπως θέλετε, αλλάζετε τις συνθήκες. Εγώ δηλαδή που οι δικοί μας γονείς δεν είναι σε θέση να φροντίζουν τον μικρό, χαίρομαι το ότι δεν χρειάζεται να μπω σε αυτή την διαδικασία (κι ας μείνω άφραγκη για λίγα χρόνια). Έχουν καθημερινή επαφή μαζί του και οι 4 όμως όχι από θέση φροντιστή.

 

Σε κάθε περίπτωση το παν είναι να συμφωνεί αρχικά ο μπαμπάς και η μαμά, να υπάρχει κοινή γραμμή, ώστε αυτή να περνάνε στα εκατέρωθεν πεθερικά.

 

 

[Έσπερος]

@Elfer στην υγιεινή και στο γενικό πρόγραμμα συμφωνώ, όμως με την απασχόληση και την αγκαλιά είναι λίγο περίπλοκο. Σίγουρα ένα παιδάκι που θέλει να εξερευνήσει θα δυσανασχετήσει με την αγκαλιά και θα τη δει ίσως σαν καταπίεση, δεν έχουν όμως όλοι οι παππούδες τις αντοχές να τρέχουν πίσω από ένα νήπιο που θέλει να τρέχει και να χοροπηδάει. Οι περισσότεροι παππούδες σήμερα είναι άνω των 60, δούλευαν μέχρι πρόσφατα, έχουν ίσως προβλήματα υγείας, αλλά κι αν δεν έχουν, σίγουρα έχουν μειωμένη ταχύτητα, λιγότερα αντανακλαστικά, ίσως δυσκολία στην ακοή κλπ. Επίσης τα σπίτια τους, αν είναι παλιότερα, μπορεί να έχουν πολλούς μικρούς χώρους, χωλάκια, διαδρόμους κλπ, που κάνουν την επίβλεψη δύσκολη, μπορεί να μην έχουν διπλά τζάμια στις μπαλκονόπορτες κλπ. Οπότε η αγκαλιά είναι μια ασφαλέστερη επιλογή, όσο κι αν αντιβαίνει στις ανάγκες του παιδιού για κάτι άλλο. 

 

Επίσης νομίζω ότι το θέμα των ορίων και των απαιτήσεων διαμορφώνεται και ανάλογα με ρις συνθήκες συναναστροφής. Αν έχουμε υπερβάλλοντα ζήλο, για να μην πω παρέμβαση, όταν ένας γονιός είναι στο σπίτι με άδεια, τα όρια μπορούν να είναι πιο αυστηρά. Όταν όμως οι παππούδες απασχολούν το παιδί όσο οι γονείς εργάζονται, αναγκαστικά ξέρουμε ότι κάποια πράγματα μπορεί να μη μας αρέσουν, επειδή το παιδί μπορεί να μην είναι στο χώρο του, επειδή οι παππούδες έχουν τους περιορισμούς τους λόγω ηλικίας, επειδή είναι άλλη γενιά κλπ. Εκεί σταθμίζεις τα οφέλη αυτής της προσφοράς, όπως το ότι απαλλάσσεσσι από το κόστος του παιδικού σταθμού ή της νταντάς, πολύ βασικό στην εποχή μας, ή ότι το μωρό περνά χρόνο με κάποιον συγγενή κ όχι κάποιον άσχετο με την οικογένεια. Αν μιλάμε για περιστασιακή απασχόληση ενός σ/κ ή των διακοπών, μόνο η ασφάλεια προέχει. Αυτά βέβαια είναι πιο μακρινά από τον αρχικό προβληματισμό της συζήτησης!

[ravT]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

@Elfer στην υγιεινή και στο γενικό πρόγραμμα συμφωνώ, όμως με την απασχόληση και την αγκαλιά είναι λίγο περίπλοκο. Σίγουρα ένα παιδάκι που θέλει να εξερευνήσει θα δυσανασχετήσει με την αγκαλιά και θα τη δει ίσως σαν καταπίεση, δεν έχουν όμως όλοι οι παππούδες τις αντοχές να τρέχουν πίσω από ένα νήπιο που θέλει να τρέχει και να χοροπηδάει. Οι περισσότεροι παππούδες σήμερα είναι άνω των 60, δούλευαν μέχρι πρόσφατα, έχουν ίσως προβλήματα υγείας, αλλά κι αν δεν έχουν, σίγουρα έχουν μειωμένη ταχύτητα, λιγότερα αντανακλαστικά, ίσως δυσκολία στην ακοή κλπ. Επίσης τα σπίτια τους, αν είναι παλιότερα, μπορεί να έχουν πολλούς μικρούς χώρους, χωλάκια, διαδρόμους κλπ, που κάνουν την επίβλεψη δύσκολη, μπορεί να μην έχουν διπλά τζάμια στις μπαλκονόπορτες κλπ. Οπότε η αγκαλιά είναι μια ασφαλέστερη επιλογή, όσο κι αν αντιβαίνει στις ανάγκες του παιδιού για κάτι άλλο. 

 

Επίσης νομίζω ότι το θέμα των ορίων και των απαιτήσεων διαμορφώνεται και ανάλογα με ρις συνθήκες συναναστροφής. Αν έχουμε υπερβάλλοντα ζήλο, για να μην πω παρέμβαση, όταν ένας γονιός είναι στο σπίτι με άδεια, τα όρια μπορούν να είναι πιο αυστηρά. Όταν όμως οι παππούδες απασχολούν το παιδί όσο οι γονείς εργάζονται, αναγκαστικά ξέρουμε ότι κάποια πράγματα μπορεί να μη μας αρέσουν, επειδή το παιδί μπορεί να μην είναι στο χώρο του, επειδή οι παππούδες έχουν τους περιορισμούς τους λόγω ηλικίας, επειδή είναι άλλη γενιά κλπ. Εκεί σταθμίζεις τα οφέλη αυτής της προσφοράς, όπως το ότι απαλλάσσεσσι από το κόστος του παιδικού σταθμού ή της νταντάς, πολύ βασικό στην εποχή μας, ή ότι το μωρό περνά χρόνο με κάποιον συγγενή κ όχι κάποιον άσχετο με την οικογένεια. Αν μιλάμε για περιστασιακή απασχόληση ενός σ/κ ή των διακοπών, μόνο η ασφάλεια προέχει. Αυτά βέβαια είναι πιο μακρινά από τον αρχικό προβληματισμό της συζήτησης!

 

Αν και η Elfer δεν έθεσε θέμα ποιοτικής διαπαιδαγώγησης από πλευρά των παππούδων, επειδή αναφέρθηκε, δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι τέτοιο απ τους παππούδες εκτός κι αν αυτοί ανήκουν στην κατηγορία "συνταξιούχος εκπαιδευτικός" και αυτό πάλι υπό προυποθέσεις. Δόξα τω Θεό, υπάρχουν ωραιότατοι παιδικοί σταθμοί γι αυτό τον σκοπό. Αν επιλέγεται ο παππούς και η γιαγιά ως φροντιστές, προτιμώ να κάνουν ένα μόνο πράγμα, την φροντίδα του δηλαδή, όπως εκείνοι νομίζουν πως είναι ασφαλές. Πχ ο πεθερός μου όταν ο μικρός ήταν κάτω του 1.5 έτους, όποτε χρειαζόταν να τον έχει στο νου του, τον έπαιρνε αγκαλιά. Καταλάβαινα πως επειδή δεν ακούει και επειδή δεν είναι εύκολο να σηκωθεί απ τον καναπέ σε δέκατα του δευτερολέπτου, προτιμούσε να τον κρατά αγκαλιά για να είναι ασφαλής. Ποτέ δεν σκέφτηκα να τον μαλώσω. Γιατί να το κάνω; 

[ΑΡΓΚ]

Ως μαμα μεγαλύτερων πια και πολλών παιδιών, θα μου επιτρέψετε να πω και μία άλλη οπτική: μία μωρομάνα είναι πολλές φορές υπερβολική ως υστερική. Βάζει περιορισμούς και κανόνες που είναι υπερβολικοί ως γελοίοι αν τους σκεφτείς 10 και 20 χρόνια μετά. Θα μπορούσε να της το πει και μία φίλη με μεγαλύτερα παιδιά, απλά συχνά γελά απλά μόνη της. Η γιαγιά έχει το θάρρος να το πει. Και δεν έχει πάντα άδικο

[Lemonaki035]

(ξεκινάω ανάποδα) @ΑΡΓΚ Σε αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο.Είχα πιάσει υον εαυτό μου να κάνω σαν υστερική όταν ήταν νεογέννητη (μέχρι αηδίας όμως,χαχα) κ γι αυτο έχω μπει σε διαδικασία να ζητήσω συγγνώμη αναγνωρίζοντας αργότερα το "χάος" που είχα κάνει.Τώρα τα βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα κ ίσως το μόνο υστερικό που έχω ακόμα μιας κ δεν τη θηλάζω πλεον (έχει σημασία αυτό) είναι με το φαγητό.Αρνούμαι πραγματικά να ταισει κάποιος το μωρό κ στραβωνω κιόλας.Εκεί μπορώ να πω οτι είμαι λίγο φάουλ,προσπαθώ όμως ,άλλα νευριαζω όταν μου το κάνουν "αναγκαστικά",οπότε μπορώ να πω οτι εκεί η πεθερά μου κ η μαμά μου έχουν δίκιο,διαφέρουν όμως στην "ζήτηση".Η πεθερά μου θα το απαιτήσει,η μαμά μου θα "πέσει στα γόνατα" να το ζητήσει (κοινώς λιώνει να το κάνει κ φαίνεται).Για μένα έχει μια μικρή διαφορά. @zaxaroulini Δεν είμαι από αυτές που ζητάνε να κάνουν οι παππούδες ζογκλερικα.Αναγνωρίζω τι μπορεί να κανει ο καθενας.Ο πεθερός μου ας πούμε έρχεται καθε μέρα 5-10' την κρατάει απλά αγκαλιά κ της μιλάει,αυτό ξέρει κ αυτό μπορεί να κάνει ,ίσως κ να ξεπερνάει κ τον εαυτό του κιόλας με αυτό,το καταλαβαίνω κ χαίρομαι που έστω κ έτσι έρχεται σε επαφή με το μωρό.Η πεθερά μου από την άλλη δε δέχομαι να το κάνει αυτό γτ θέλει μελλοντικά να της την αφήσω.Πώς μπορώ να αφήσω ενα μωρό κ να ξέρω ότι θα λείψω 1 ,2,3 ώρες όσο χρειαστεί τέλος πάντων κ το μωρό θα είναι όλη την ώρα αγκαλιά κ θα δυσφορει γτ θα θέλει να στέκεται όρθια κ να παίξει.Δε λέω να την κρατήσει και αγκαλιά αλλά ξέρω οτι βαριέται να ασχοληθεί παραπάνω κ οχι οτι δεν μπορεί (είναι κ νέα,κοντά στα 50). Σε αυτό που λέει η @Έσπερος έχει δίκιο ότι οι γονείς χαλαρώνουν όταν οι κύριοι φροντιστές είναι οι παππούδες για να βολεύονται όλοι.Στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει όμως γτ όταν αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί παραιτήθηκα για να μεγαλώσω το μωρό.Οι περισσότερες επισκέψεις περιορίζονται στο δικό μας σπίτι οπότε δεν τίθεται ιδιαίτερα θέμα ασφαλείας αν κ Μικτοατυχηματα μπορούν να συμβούν οπουδήποτε κ σε οποιονδήποτε.Σε γενικές γραμμές δεν είμαι ούτε απαιτητική ούτε παράλογη.Απλά θέλω τα αυτονόητα κ όταν θέλεις να κρατήσεις ένα μωρό απαιτώ να έχεις διάθεση ειδάλλως να μην το κάνεις καθόλου.Να το κάνεις όταν πραγματικά θελεις κ οχι για τα ματια του κοσμου (έχει συμβεί κ αυτό).

[Έσπερος]

3 ώρες πρίν, Elfer είπε:

(ξεκινάω ανάποδα) @ΑΡΓΚ Σε αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο.Είχα πιάσει υον εαυτό μου να κάνω σαν υστερική όταν ήταν νεογέννητη (μέχρι αηδίας όμως,χαχα) κ γι αυτο έχω μπει σε διαδικασία να ζητήσω συγγνώμη αναγνωρίζοντας αργότερα το "χάος" που είχα κάνει.Τώρα τα βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα κ ίσως το μόνο υστερικό που έχω ακόμα μιας κ δεν τη θηλάζω πλεον (έχει σημασία αυτό) είναι με το φαγητό.Αρνούμαι πραγματικά να ταισει κάποιος το μωρό κ στραβωνω κιόλας.Εκεί μπορώ να πω οτι είμαι λίγο φάουλ,προσπαθώ όμως ,άλλα νευριαζω όταν μου το κάνουν "αναγκαστικά",οπότε μπορώ να πω οτι εκεί η πεθερά μου κ η μαμά μου έχουν δίκιο,διαφέρουν όμως στην "ζήτηση".Η πεθερά μου θα το απαιτήσει,η μαμά μου θα "πέσει στα γόνατα" να το ζητήσει (κοινώς λιώνει να το κάνει κ φαίνεται).Για μένα έχει μια μικρή διαφορά. @zaxaroulini Δεν είμαι από αυτές που ζητάνε να κάνουν οι παππούδες ζογκλερικα.Αναγνωρίζω τι μπορεί να κανει ο καθενας.Ο πεθερός μου ας πούμε έρχεται καθε μέρα 5-10' την κρατάει απλά αγκαλιά κ της μιλάει,αυτό ξέρει κ αυτό μπορεί να κάνει ,ίσως κ να ξεπερνάει κ τον εαυτό του κιόλας με αυτό,το καταλαβαίνω κ χαίρομαι που έστω κ έτσι έρχεται σε επαφή με το μωρό.Η πεθερά μου από την άλλη δε δέχομαι να το κάνει αυτό γτ θέλει μελλοντικά να της την αφήσω.Πώς μπορώ να αφήσω ενα μωρό κ να ξέρω ότι θα λείψω 1 ,2,3 ώρες όσο χρειαστεί τέλος πάντων κ το μωρό θα είναι όλη την ώρα αγκαλιά κ θα δυσφορει γτ θα θέλει να στέκεται όρθια κ να παίξει.Δε λέω να την κρατήσει και αγκαλιά αλλά ξέρω οτι βαριέται να ασχοληθεί παραπάνω κ οχι οτι δεν μπορεί (είναι κ νέα,κοντά στα 50). Σε αυτό που λέει η @Έσπερος έχει δίκιο ότι οι γονείς χαλαρώνουν όταν οι κύριοι φροντιστές είναι οι παππούδες για να βολεύονται όλοι.Στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει όμως γτ όταν αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί παραιτήθηκα για να μεγαλώσω το μωρό.Οι περισσότερες επισκέψεις περιορίζονται στο δικό μας σπίτι οπότε δεν τίθεται ιδιαίτερα θέμα ασφαλείας αν κ Μικτοατυχηματα μπορούν να συμβούν οπουδήποτε κ σε οποιονδήποτε.Σε γενικές γραμμές δεν είμαι ούτε απαιτητική ούτε παράλογη.Απλά θέλω τα αυτονόητα κ όταν θέλεις να κρατήσεις ένα μωρό απαιτώ να έχεις διάθεση ειδάλλως να μην το κάνεις καθόλου.Να το κάνεις όταν πραγματικά θελεις κ οχι για τα ματια του κοσμου (έχει συμβεί κ αυτό).

 

Η παρέμβαση και η ακύρωση που μας περιέγραψες στην αρχή, είναι λογικό να σε ενοχλούν και μπορεί σε βάθος χρόνου να δημιουργήσει προβλήματα. Άλλο αυτό όμως, άλλο το να κρίνεις το πώς και πόσο θα ασχολείται ένας παππούς με το εγγόνι, αν δεν τίθεται θέμα ασφάλειας, υγείας ή αντιπαιδαγωγικής συμπεριφοράς. Δηλαδή στον άντρα σου, τι θα πεις; Ότι δεν σου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο ασχολείται η μητέρα του με το εγγόνι της γιατί θεωρείς ότι το κάνει για τα μάτια του κόσμου; Πολύ πιθανό να το κάνει για τα μάτια του κόσμου, υπάρχουν πολλές τέτοιες. Αλλά δεν μπορείς να ξεκόψεις το παιδί από τους παππούδες της μίας ή της άλλης πλευράς γι' αυτόν τον λόγο. Στο κάτω κάτω, όταν το παιδί αρχίσει να καταλαβαίνει, θα δυσφορήσει μόνο του και δεν θα δείχνει τόση προθυμία να βλέπει τους παππούδες. 

 

Επίσης, το γεγονός ότι δεν δουλεύεις αυτή τη στιγμή άρα έχεις τη δυνατότητα να αφοσιωθείς στο παιδί και να το μεγαλώσεις όπως κρίνετε με τον άντρα σου, χωρίς να εξαρτάσαι από κάποιον, είναι πολύ σημαντικό. Το να έχεις ταυτόχρονα και το πλεονέκτημα του να μένεις κοντά σε παππούδες, που να μπορούν να ασχοληθούν περιστασιακά με το παιδί, είναι σχεδόν ιδανικό. Μόνο κέρδος είναι αυτό για το παιδί. Σκέψου πόσα παιδιά λόγω απόστασης βλέπουν τους παππούδες μόνο στις γιορτές! Χώρια από τη διευκόλυνση που θα είναι για σένα και τον άντρα σου όταν μεγαλώσει λίγο το μικρό, αν θέλετε να λείψετε για λίγες ώρες, να υπάρχει ένας παππούς με καλή υγεία που να μπορεί να το απασχολήσει. 

[xaroumenh mama]

ετσι οπως καθομαι στον καναπε και προσπαθω να σκεφτω τι να γραψω ... μου ερχονται εικονες στο μυαλο απο δικα μου βιωματα σαν παιδι και απο τα λιγα βιωματα που γνωριζω πως ειχε ο αντρας μου σας παιδι απο διαφορες ιστοριες που μου εχει διηγηθει ειτε ο ιδιος ειτε τα πεθερικα μου.

βγαζω λοιπων το συμπερασμα πως ισως το τι ζηταμε απο τους γονεις μας και τα πεθερικα μας αντιστοιχα οταν κανουμε την δικη μας οικογενεια ειναι ισως και απο προσωπικα βιωματα ειτε θετικα ειτε αρνητικα.. τους παππουδες γιαγιαδες μου δε τους εζησα σχεδον καθολου η μαμα του μπαμπα μου δεν ηταν εν ζωη και η μαματης μαμας μου εμενε μακρυα και την εβλεπα σε καμια γιορτη χριστουγεννα η πασχα και αν... εν αντιθεση με τον αντρα μου που με τη μια του γιαγια εμεναν πανω κατω και με την αλλη του γιαγια ενα στενο παραδυπλα ετσι ο αντρας μου σαν εικονα εχει πολυ καλες σχεσεις και στιγμες με τους παππουδες και ουσιαστικα και με αυτους μεγαλωσε (η μαμα του αντρα μου δε δουλευε) σε αντιθεση με μενα που μας μεγαλωσε η μαμα μου μονη της και ισως την εχω ως προτυπο.....

 Ειναι πολυ λεπτο το ζητημα πως θα χειριστουμε τη σχεση μας με τα πεθερικα μας γιατι δε παυει να ειναι οι γονεις του αντρα που παντρευτικαμε καναμε παιδια και θα ζησουμε την υπολοιπη μας ζωη .. γιαυτο πρεπει να συζηταμε σαν ζευγαρι τι προβληματα εχουμε η τι μας ενοχλει η το πως θελουμε να μεγαλωσουμε τα παιδια μας να μπενουνε ορια απο κοινου .. και να μη ξεχναμε πως μια κουβεντα που μπορει να πουμε για τα πεθερικα μας μπορει ''να προσβαλει '' τους αντρες μας γιατι δε παυει να ειναι οι γονεις του οπως μπορει να γινει και τοαντιθετω  να πει ο αντρας μας κατι αρνητικο για τους γονεις μας και να ενοχληθουμε εμεις..

 

[Lemonaki035]

6 ώρες πρίν, xaroumenh mama είπε:

ετσι οπως καθομαι στον καναπε και προσπαθω να σκεφτω τι να γραψω ... μου ερχονται εικονες στο μυαλο απο δικα μου βιωματα σαν παιδι και απο τα λιγα βιωματα που γνωριζω πως ειχε ο αντρας μου σας παιδι απο διαφορες ιστοριες που μου εχει διηγηθει ειτε ο ιδιος ειτε τα πεθερικα μου.

βγαζω λοιπων το συμπερασμα πως ισως το τι ζηταμε απο τους γονεις μας και τα πεθερικα μας αντιστοιχα οταν κανουμε την δικη μας οικογενεια ειναι ισως και απο προσωπικα βιωματα ειτε θετικα ειτε αρνητικα.. τους παππουδες γιαγιαδες μου δε τους εζησα σχεδον καθολου η μαμα του μπαμπα μου δεν ηταν εν ζωη και η μαματης μαμας μου εμενε μακρυα και την εβλεπα σε καμια γιορτη χριστουγεννα η πασχα και αν... εν αντιθεση με τον αντρα μου που με τη μια του γιαγια εμεναν πανω κατω και με την αλλη του γιαγια ενα στενο παραδυπλα ετσι ο αντρας μου σαν εικονα εχει πολυ καλες σχεσεις και στιγμες με τους παππουδες και ουσιαστικα και με αυτους μεγαλωσε (η μαμα του αντρα μου δε δουλευε) σε αντιθεση με μενα που μας μεγαλωσε η μαμα μου μονη της και ισως την εχω ως προτυπο.....

 Ειναι πολυ λεπτο το ζητημα πως θα χειριστουμε τη σχεση μας με τα πεθερικα μας γιατι δε παυει να ειναι οι γονεις του αντρα που παντρευτικαμε καναμε παιδια και θα ζησουμε την υπολοιπη μας ζωη .. γιαυτο πρεπει να συζηταμε σαν ζευγαρι τι προβληματα εχουμε η τι μας ενοχλει η το πως θελουμε να μεγαλωσουμε τα παιδια μας να μπενουνε ορια απο κοινου .. και να μη ξεχναμε πως μια κουβεντα που μπορει να πουμε για τα πεθερικα μας μπορει ''να προσβαλει '' τους αντρες μας γιατι δε παυει να ειναι οι γονεις του οπως μπορει να γινει και τοαντιθετω  να πει ο αντρας μας κατι αρνητικο για τους γονεις μας και να ενοχληθουμε εμεις..

 

Και εμένα αυτός ήταν εξ αρχής ο προβληματισμός μου!Εγώ έχω κ θετικά κ σχετικά αρνητικά βιώματα από γιαγιάδες κ παππούδες.Θέλω όμως το παιδί μου να τους ζητάει κ να ανυπομονεί να τους δει γτ ξέρω πόσο ωραία νοιώθεις μεγαλώνοντας.

[elemaxi]

On 16/12/2017 at 8:32 ΠΜ, Elfer είπε:

(ξεκινάω ανάποδα) @ΑΡΓΚ Σε αυτό που λες έχεις απόλυτο δίκιο.Είχα πιάσει υον εαυτό μου να κάνω σαν υστερική όταν ήταν νεογέννητη (μέχρι αηδίας όμως,χαχα) κ γι αυτο έχω μπει σε διαδικασία να ζητήσω συγγνώμη αναγνωρίζοντας αργότερα το "χάος" που είχα κάνει.Τώρα τα βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα κ ίσως το μόνο υστερικό που έχω ακόμα μιας κ δεν τη θηλάζω πλεον (έχει σημασία αυτό) είναι με το φαγητό.Αρνούμαι πραγματικά να ταισει κάποιος το μωρό κ στραβωνω κιόλας.Εκεί μπορώ να πω οτι είμαι λίγο φάουλ,προσπαθώ όμως ,άλλα νευριαζω όταν μου το κάνουν "αναγκαστικά",οπότε μπορώ να πω οτι εκεί η πεθερά μου κ η μαμά μου έχουν δίκιο,διαφέρουν όμως στην "ζήτηση".Η πεθερά μου θα το απαιτήσει,η μαμά μου θα "πέσει στα γόνατα" να το ζητήσει (κοινώς λιώνει να το κάνει κ φαίνεται).Για μένα έχει μια μικρή διαφορά. @zaxaroulini Δεν είμαι από αυτές που ζητάνε να κάνουν οι παππούδες ζογκλερικα.Αναγνωρίζω τι μπορεί να κανει ο καθενας.Ο πεθερός μου ας πούμε έρχεται καθε μέρα 5-10' την κρατάει απλά αγκαλιά κ της μιλάει,αυτό ξέρει κ αυτό μπορεί να κάνει ,ίσως κ να ξεπερνάει κ τον εαυτό του κιόλας με αυτό,το καταλαβαίνω κ χαίρομαι που έστω κ έτσι έρχεται σε επαφή με το μωρό.Η πεθερά μου από την άλλη δε δέχομαι να το κάνει αυτό γτ θέλει μελλοντικά να της την αφήσω.Πώς μπορώ να αφήσω ενα μωρό κ να ξέρω ότι θα λείψω 1 ,2,3 ώρες όσο χρειαστεί τέλος πάντων κ το μωρό θα είναι όλη την ώρα αγκαλιά κ θα δυσφορει γτ θα θέλει να στέκεται όρθια κ να παίξει.Δε λέω να την κρατήσει και αγκαλιά αλλά ξέρω οτι βαριέται να ασχοληθεί παραπάνω κ οχι οτι δεν μπορεί (είναι κ νέα,κοντά στα 50). Σε αυτό που λέει η @Έσπερος έχει δίκιο ότι οι γονείς χαλαρώνουν όταν οι κύριοι φροντιστές είναι οι παππούδες για να βολεύονται όλοι.Στη δική μου περίπτωση δεν ισχύει όμως γτ όταν αποφασίσαμε να κάνουμε παιδί παραιτήθηκα για να μεγαλώσω το μωρό.Οι περισσότερες επισκέψεις περιορίζονται στο δικό μας σπίτι οπότε δεν τίθεται ιδιαίτερα θέμα ασφαλείας αν κ Μικτοατυχηματα μπορούν να συμβούν οπουδήποτε κ σε οποιονδήποτε.Σε γενικές γραμμές δεν είμαι ούτε απαιτητική ούτε παράλογη.Απλά θέλω τα αυτονόητα κ όταν θέλεις να κρατήσεις ένα μωρό απαιτώ να έχεις διάθεση ειδάλλως να μην το κάνεις καθόλου.Να το κάνεις όταν πραγματικά θελεις κ οχι για τα ματια του κοσμου (έχει συμβεί κ αυτό).

Βρε πουλακι μου τζάμπα σκας, αφου και η ίδια το λες οτι το μωρό θα θέλει να παιξει, να μπουσουλήσει, να τρέξει, να εξερευνήσει,...κλπ. Άρα το ίδιο το μωράκι δεν θα κάθεται στην αγκαλιά της, θα γκρινιάζει για να την αφήσει κάτω να είναι ελεύθερο. ( ο δικός μου 11 μηνών δεν κάθεται αγκαλιά ουτε μισό δευτερόλεπτο,δεν θέλει!!)

Οπότε η ίδια η πεθερά σου θα το δεί και μετά μπορεί να μην θέλει και απο μόνη της να το κρατάει οταν θα δει τι κυνήγι θέλει

 

Και να σου πω και κάτι άλλο, μην χαλάς την σχέση με την πεθερά σου για τέτοια θέματα, πραγματικά δεν υπάρχει τοσο σοβαρος λόγος, και θα το δεις στο μέλλον αυτό οταν πια δεν θα είναι μωράκι το παιδάκι σου. Ποτέ δεν ξέρεις πως στα φέρνει η ζωή και ίσως να χρειαστεί να εργαστείς σε μερικά χρόνια και μπορεί να βρεθείς εσυ να παρακαλάς την πεθερά σου να στο κρατάει και να λες και ευχαριστώ.  

[Lemonaki035]

πρίν από 45 λεπτά , elemaxi είπε:

Οπότε η ίδια η πεθερά σου θα το δεί και μετά μπορεί να μην θέλει και απο μόνη της να το κρατάει οταν θα δει τι κυνήγι θέλει

 

Και να σου πω και κάτι άλλο, μην χαλάς την σχέση με την πεθερά σου για τέτοια θέματα, πραγματικά δεν υπάρχει τοσο σοβαρος λόγος, και θα το δεις στο μέλλον αυτό οταν πια δεν θα είναι μωράκι το παιδάκι σου. Ποτέ δεν ξέρεις πως στα φέρνει η ζωή και ίσως να χρειαστεί να εργαστείς σε μερικά χρόνια και μπορεί να βρεθείς εσυ να παρακαλάς την πεθερά σου να στο κρατάει και να λες και ευχαριστώ.  

Χαχαχαχαχα Respect!!!Αυτό το έχω σκεφτεί να το κάνω επίτηδες..Να την αφήσω μια μέρα ολόκληρη να δει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα κ να με αφήσει ήσυχη!Απλά δε θέλω να δημιουργήσω τραυματική εμπειρία στο μωρό.

Είναι ένας απο τους λόγους που όπως ανέφερα και με προβλημάτιζε εξ αρχής.Δε θέλω να χαλάσω τη σχέση μας.Δεν είναι αυτός ο σκοπός.Προσπαθώ να έχω ισορροπία αλλά μου ταράζουν συνέχεια τα νερα.Τέσπα θα ηρεμήσουμε κ ότι είναι θα της το λέει ο άντρας μου,λεω να μην παίρνω θέση εκτός κ αν δεν παίρνουν χαμπάρι για κανένα λόγο.

[Έσπερος]

18 ώρες πρίν, Elfer είπε:

Χαχαχαχαχα Respect!!!Αυτό το έχω σκεφτεί να το κάνω επίτηδες..Να την αφήσω μια μέρα ολόκληρη να δει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα κ να με αφήσει ήσυχη!Απλά δε θέλω να δημιουργήσω τραυματική εμπειρία στο μωρό.

 

Μην το κάνεις αυτό! Μπορεί όταν δει τα ζόρια να θεωρήσει ότι κι εσείς ζορίζεστε έτσι, αν δεν έχει επίγνωση της διαφοράς ηλικίας, και να ανακατεύεται ακόμα περισσότερο για να σας "βοηθάει"!    Η πεθερά μου το κάνει αυτό. Όςο περισσότερο μεγαλώνει το ανίψι μου και την κουράζει, τόσο πιο πολύ λυπάται τους γονείς του και επιβαρύνεται η ίδια περισσότερο για να τους ξεκουράζει. 

[Lemonaki035]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Μην το κάνεις αυτό! Μπορεί όταν δει τα ζόρια να θεωρήσει ότι κι εσείς ζορίζεστε έτσι, αν δεν έχει επίγνωση της διαφοράς ηλικίας, και να ανακατεύεται ακόμα περισσότερο για να σας "βοηθάει"!    Η πεθερά μου το κάνει αυτό. Όςο περισσότερο μεγαλώνει το ανίψι μου και την κουράζει, τόσο πιο πολύ λυπάται τους γονείς του και επιβαρύνεται η ίδια περισσότερο για να τους ξεκουράζει. 

Μπαααα δεν ειναι απο αυτες που θα χαλασει τη ζαχαρένια της.Βασικά βαριέται να κανει οτιδήποτε..Κ το παιδί που κρατάει αγκαλια μετα απο λιγο τη βλέπεις στη φατσα ότι δεν αντεχει κ ξεκιναει "να την βάλω στην στράτα" που εγω την βαζω μονο αν θέλω να κανω κατι κ κλαίει κ δε στέκεται αλλου. (1-2 φορες την εβδομάδα για 5-10').

[elemaxi]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Μην το κάνεις αυτό! Μπορεί όταν δει τα ζόρια να θεωρήσει ότι κι εσείς ζορίζεστε έτσι, αν δεν έχει επίγνωση της διαφοράς ηλικίας, και να ανακατεύεται ακόμα περισσότερο για να σας "βοηθάει"!    Η πεθερά μου το κάνει αυτό. Όςο περισσότερο μεγαλώνει το ανίψι μου και την κουράζει, τόσο πιο πολύ λυπάται τους γονείς του και επιβαρύνεται η ίδια περισσότερο για να τους ξεκουράζει. 

 Αλλάζουμε πεθερές;;;;  

 

Η δικιά μου πεθερά αγαπάει όλα τα μωρά μέχρι να γίνουν 12 μηνών. Απο κει και πέρα αφού τα παιδάκια γίνονται πιο δραστήρια, δίχνουν πιο έντονα τον χαρακτήρα τους, θέλους κυνήγι και γενικά πιο πολυ απασχόληση απο την πλευρά του ενήλικα (οχι δηλ. μονο μαμ, κακά και νάνι), ε εκεί αρχίζει και η γκρίνια του στίλ: το κακομαθαίνετε, κοιτα πως συμπεριφέρεται, είναι ζωηρό κλπ. Της εμπειστεύομαι με κλειστά τα μάτια την φροντίδα του μωρού σε οτι αφορά να το ταισει, να το αλλάξει, να το κοιμήσει ΑΛΛΑ παιδαγωγικά δεν το ' χει καθόλου έως και απαράδεκτη μπορεί να γίνει. (π.χ. να φωνάζει στο παιδί, να δώσει και καμιά στο χέρι-στο ποπό ). Γενικά είναι υπερβολικά αυστηρή. Ευτυχως δηλ. που είμαστε 500 χλμ.μακρυα και δεν μου μεγαλώνει τα παιδια, αλλά μεγαλώνει της κουνιάδας μου και πραγματικά τα λυπάμαι.

[Lemonaki035]

πρίν από 20 λεπτά , elemaxi είπε:

 Αλλάζουμε πεθερές;;;;  

 

Η δικιά μου πεθερά αγαπάει όλα τα μωρά μέχρι να γίνουν 12 μηνών. Απο κει και πέρα αφού τα παιδάκια γίνονται πιο δραστήρια, δίχνουν πιο έντονα τον χαρακτήρα τους, θέλους κυνήγι και γενικά πιο πολυ απασχόληση απο την πλευρά του ενήλικα (οχι δηλ. μονο μαμ, κακά και νάνι), ε εκεί αρχίζει και η γκρίνια του στίλ: το κακομαθαίνετε, κοιτα πως συμπεριφέρεται, είναι ζωηρό κλπ. Της εμπειστεύομαι με κλειστά τα μάτια την φροντίδα του μωρού σε οτι αφορά να το ταισει, να το αλλάξει, να το κοιμήσει ΑΛΛΑ παιδαγωγικά δεν το ' χει καθόλου έως και απαράδεκτη μπορεί να γίνει. (π.χ. να φωνάζει στο παιδί, να δώσει και καμιά στο χέρι-στο ποπό ). Γενικά είναι υπερβολικά αυστηρή. Ευτυχως δηλ. που είμαστε 500 χλμ.μακρυα και δεν μου μεγαλώνει τα παιδια, αλλά μεγαλώνει της κουνιάδας μου και πραγματικά τα λυπάμαι.

Υποθέτω κ εμενα ετσι ειναι απλα δεν εχουμε φτασει ακομα σε αυτο το σταδιο..Απο την εικόνα που μου δίνει πάντως τα ίδια θα κάνει.Για την αυστηρότητα δεν ξέρω αλλά μάλλον ετσι θα ειναι γτ κ τώρα που έρχεται (για οσο έρχεται) ολο σσσσσ κ μη φωνάζεις είναι

[elemaxi]

Εύχομαι μόνο οταν της περάσει ο ενθουσιασμός που νιώθει ακόμα για το μωρό, να μπορεί και να θέλει να σας προσφέρει ουσιαστική βοήθεια με το μωρό όταν και εάν την χρειαστείτε ποτέ. Απο κει και πέρα αν βλέπεις οτι είναι αυστηρή, οτι δεν έχει υπομονή ή οτιδήποτε άλλο, αφήνεις το μωράκι σου για λίγες ώρες και μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. 

[iouliana]

3 ώρες πρίν, elemaxi είπε:

Εύχομαι μόνο οταν της περάσει ο ενθουσιασμός που νιώθει ακόμα για το μωρό, να μπορεί και να θέλει να σας προσφέρει ουσιαστική βοήθεια με το μωρό όταν και εάν την χρειαστείτε ποτέ. Απο κει και πέρα αν βλέπεις οτι είναι αυστηρή, οτι δεν έχει υπομονή ή οτιδήποτε άλλο, αφήνεις το μωράκι σου για λίγες ώρες και μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. 

Μα πραγματικά ήθελα να το γράψω από την  αρχή που ξεκίνησε το θέμα. Της δικιάς μου μέχρι 6 μηνών της κρατάει παντως

[Lemonaki035]

5 ώρες πρίν, iouliana είπε:

Μα πραγματικά ήθελα να το γράψω από την  αρχή που ξεκίνησε το θέμα. Της δικιάς μου μέχρι 6 μηνών της κρατάει παντως

6,5 εμένα...Ελπίζω πάντως σύντομα..χεχε 

[CMES]

Καλημερα σε ολες!! Κοριτσια ηθελα να σας πω κι εγω τη γνωμη μου, πως ακομα και η πιο τελεια πεθερα εχει τα ελαττωματα της οσον αφορα τη διαπαιδαγωγηση ενος παιδιου γιατι απλα....δεν ειμαστε εμεις!!! Εγω αναγκαστηκα πολυ νωρις να αφηνω τη μικρη μου στην πεθερα μου αφου γυρισα στη δουλεια οταν ηταν 3 μηνων. Την αφηνω 7.30 το πρωι (την ξυπναω απο τον υπνο την κακομοιρα αφου κανονικα ξυπναει μετα τις 9) και την παιρνω 5.30. Επισης πολλες φορες μενει για ημερες με τη γιαγια γιατι λειπω σε ταξιδια. Η πεθερα μου ειναι γενικα πολυ ενταξει και προθυμη, το προσεχει, παιζει παρα πολυ μαζι της (ειναι τωρα 19 μηνων) και ο παππους την παει βολτες το πρωι αν εχει καλο καιρο. Το προβλημα μας ειναι... το φαγητο! Επειδη η μικρη ειναι φαγανουλα προσπαθω να της εχω προγραμμα και πολυ ισορροπημενη διατροφη. Η πεθερα μου παλι της δινει ολο γλυκα και μπισκοτα!! Εχουμε κανει αυτη τη συζητηση χιλιαδες φορες και δεν το παραδεχεται! Απλα την εχω πιασει επαφτοφορω πολλες φορες!!! Τοτε μου λεει ε, το ζηλεψε και τη λυπηθηκα! Στην αρχη στενοχωριομουν πολυ, μετα αποφασισα να κανω οτι δε βλεπω και να συνεχισω, αφου η βοηθεια που προσφερει ειναι ανεκτιμητη!!!