Προβλημα με την πεθερα

[Mama_Anesti_]

πρίν από 40 λεπτά , Έσπερος είπε:

Αυτό με τους παιδιάτρους πάντως  στη μαμά μου (γυναίκα με σπουδές διδακτορικού επιπέδου....) δεν πιάνει! Το νιώθει σαν επίθεση στο πώς μας μεγάλωσαν, σαν μομφή ότι δεν έκαναν τα πράγματα όπως πρέπει και ότι είναι σαν να την κατηγορούμε ότι δεν μας φρόντισαν και μας έθεταν σε κίνδυνο, ενώ δεν πάθαμε τίποτα. Αν πεις για κάτι ότι είναι ιατρική οδηγία, υπάρχει η έτοιμη απάντηση ότι και για το χ θέμα παλιότερα υπήρχε άλλη άποψη (π.χ. τη στάση ύπνου ή το χρόνο εισαγωγής συγκεκριμένων τροφών) και τώρα οι παιδίατροι τα έχουν αλλάξει, άρα δεν και ευαγγέλιο τα όσα μας λένε. Η λογική του παραλόγου σε όλο της το μεγαλείο!

 

Στο θέμα δε των μικροβίων έχω καταλάβει ότι είναι χαμένη υπόθεση να το συζητάς. Υπάρχουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι που ξέρουν πώς μεταδίδονται διάφορες μολύνσεις, υπάρχουν οι υποχόνδριοι που φοβούνται και τη σκιά τους, και υπάρχουν και οι τρομερές γιαγιάδες που θεωρούν ότι το παιδί κινδυνεύει μόνο αν το βγάλεις έξω λουσμένο ένα αυγουστιάτικο βράδυ με καύσωνα ή αν κάτσει στα πλακάκια της πλατείας για να παίξει, αλλά όχι από τη μη τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής... 

Ναι καταλαβαινω τι εννοεις. Το καλύτερο βέβαια θα ήταν οι μαμάδες/πεθερες να αντιλαμβάνονταν πως εκείνες μεγάλωσαν τα παιδιά τους όπως ήθελαν και το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι κόρες/νυφες. Ή εμπειρία να μεγαλωνεις ένα παιδί δεν μεταδίδεται ούτε με υποδείξεις ούτε με υπαινιγμούς. Αποκτάται, και η κάθε μαμά ακόλουθα το ένστικτο της για να τα καταφέρει. 

  Όμως επειδή οι μεγαλύτερες δεν αφήνουν τις νέες μαμάδες να αυτενεργησουν βρίσκουμε και εμείς διάφορα τεχνάσματα για να αποφεύγονται οι συγκρούσεις ή παρεξηγήσεις.

 

[Έσπερος]

Οι τωρινές γιαγιάδες, ειδικά όσες ήταν εργαζόμενες, νομίζω ότι βγάζουν τώρα τα απωθημένα τους γιατί εκείνες δούλευαν με χειρότερες συνθήκες στο θέμα των παροχών μητρότητας και ουσιαστικά μας στερήθηκαν -και μας στέρησαν πράγματα και κατά βάθος το ξέρουν. Σαν να θέλουν τώρα να καλύψουν τον χαμένο χρόνο  με τα εγγόνια τους. Απ' αυτήν την άποψη, όσο ενοχλητική είναι μια γιαγιά που κατσιάζει και αναστατώνει ένα μωρό για να του δείξει την αγάπη της, ξέρουμε πάντα ότι είναι καλοπροαίρετη και δεν το κάνει από παρεμβατισμό.

 

Απλώς αυτή είναι και μια γενιά που βλέπει γύρω της ραγδαίες κοινωνικές αλλαγές και νέους γονείς που προσπαθούν να σκεφτούν πολύ διαφορετικά από τους παλιότερους, κι αυτό προκαλεί μια σύγκρουση που συνήθως εκφράζεται με την προσπάθεια αφαίρεσης πρωτοβουλίας από τους γονείς. Απλώς στον καθένα βγαίνει με διαφορετικό τρόπο. Η πεθερά μου για παράδειγμα, με το πρώτο εγγόνι έγινε υπερπροστατευτική, ενώ ως μητέρα ενθάρρυνε πολύ την ανεξαρτησία των γιων της. Τώρα ό,τι και να πούμε για το πώς φανταζόμαστε το μεγάλωμα του παιδιού, το θεωρεί ανευθυνότητα, χαλαρότητα και άγνοια κινδύνου. Η μητέρα μου πάλι, ενώ ήταν υπερπροστατευτική μαζί μας σε θέματα ασφάλειας, αντιδρά πολύ αν ακούει για οδηγίες παιδιάτρων, μικρόβια, και... υγιεινή διατροφή! Πιστεύει ότι είναι υστερίες και υπερβολές των νέων γονέων. Οπότε εγώ κι ο άντρας μου πάσχουμε από κάποια σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας. Τη μία μέρα οι μεν λένε ότι είμαστε επιπόλαιοι, την άλλη οι δε λένε ότι είμαστε υστερικοί. Κι ακόμα το μωρό δεν έχει έρθει!

 

Οι θεωρητικές αναλύσεις βέβαια δεν ξέρω  αν βοηθάνε την κοπέλα, ειδικά αν πρέπει να χειριστεί λεπτές καταστάσεις με την πεθερά. Απλώς αν βλέπουμε ότι είμαστε όλες ομοιοπαθείς, ίσως χαλαρώνουμε λίγο και τα βλέπουμε λίγο πιο ανάλαφρα για να αποφεύγουμε τις εντάσεις και τις συγκρούσεις στην οικογένεια!

 

[Mama_Anesti_]

Συμφωνω μαζί σου, θέλουν να καλυψουν τα συναισθηματικα κενά τους με τα εγγόνια τους ή να αναπληρώσουν όσα εχασαν  αλλά οι μαμάδες έχουν τώρα την ευκαιρία να μην κάνουν τα ίδια λάθη ή να ζήσουν στο έπακρο την βρεφική ηλικία των παιδιών τους. 

 

Και γω δεν ξέρω κατά πόσο την βοηθούν οι φιλολογιες αλλά σίγουρα δίνουν και την άλλη διάσταση, της πεθεράς. Μπαίνοντας στην θέση της θα την κατανοήσουμε καλύτερα.

 

πρίν από 13 λεπτά , Έσπερος είπε:

Οπότε εγώ κι ο άντρας μου πάσχουμε από κάποια σχιζοειδή διαταραχή προσωπικότητας. Τη μία μέρα οι μεν λένε ότι είμαστε επιπόλαιοι, την άλλη οι δε λένε ότι είμαστε υστερικοί. Κι ακόμα το μωρό δεν έχει έρθει!

 όταν θα έρθει να δεις αλλαγές στις γιαγιάδες με όσα τώρα λεν! Χαχα!

 

Εμένα πάντως στο να νιώσω την πεθερά μου με βοήθησε να προσπαθώ να οραματιστω τι θα κάνω εγώ όταν πρώτα ο θεός ο γιος μου κάνει μωρακι και πώς θα ήθελα να μου φερθεί ή νύφη μου. Κατεληξα πως την πεθερά μου δεν γίνεται να την φτάσω στην καλοσύνη!  

[Lemonaki035]

Έχετε δίκιο.Το να την ταισει σαφώς κ δεν είναι πρόβλημα!Το προβλημα είναι ότι έρχεται εξ επι τούτου να την ταισει.Δεν είναι οτι είναι ήδη μια ώρα εκει κ πρέπει το παιδί να φάει,εκεί απο μονη μου θα το πρότεινα.Ενώ ξέρει ότι η μικρή μετά τις 5 ειναι ξύπνια μέχρι τις 8 που θα κοιμηθεί δεν έχει έρθει ποτέ,αντ'αυτού θα έρθει ή την ώρα που θα πρέπει να φάει,θα την ταισει θα κάτσει 10-30' και θα φύγει ή την ώρα που πρέπει να κοιμηθεί.

Όσον αφορα το κομμάτι του ύπνου η μικρή είναι δύσκολη γενικά.Την βάζω μόνο εγώ για ύπνο κ πάλι θα ζοριστω.Αν δω ότι δεν κοιμάται με τπτ την παίρνω αγκαλιά κ την κουνάω.Προφανώς αυτό δεν μπορεί να το κάνει γτ το παιδί δέχεται μόνο εμένα εκεί.Της έχω εξηγήσει ότι όταν έχουμε το καρότσι πάνω μπορεί να την κουνήσει εκει μέχρι να κοιμηθεί (το ίδιο έκανε κ οταν έτυχε κ την αφήσαμε μια μέρα που είχαμε δουλειά).Αυτό που θέλω να πω είναι οτι δεν είμαι παράλογη,θα της την αφήσω αν τύχει.Σίγουρα όμως δεν μπορεί να ασχοληθεί όπως θα ήθελα εγώ με το παιδί κ οχι γτ είναι μεγάλη απλά βαριέται και γτ δεν ξέρει γτ τα δικά της παιδιά τα μεγάλωσε η μητέρα της (δεν το κατακρίνω ήταν οι συνθήκες τέτοιες).Φοβάμαι όμως ότι αν μιλήσω θα γίνω απότομη κ αγενής κ δεν το θέλω γτ σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις κ δε θέλω να έρθουμε σε ρήξη.

@ΑΡΓΚ Αυτό που λες στο τέλος με τους παιδιάτρους,δεν είναι απόλυτα σωστό γτ πρέπει να λάβεις υπόψη σου τη γενική ανάπτυξη ενός μωρού κ η δικιά μου σηκώνεται μόνη της αν πιαστεί απο κάπου κ κάνει βηματάκια,η παιδίατρος μας είπε ότι απο τη στιγμή που τι κάνει μόνη της την αφήνουμε.Αυτό που ήθελα να πώ δεν είναι τα βηματάκια απλα πάνω στη χθεσινή σύγχυση βγήκε έτσι.Δυστυχώς δεν μπορεί ούτε να κάτσει κάτω να παίξει με το παιδί κ την έχει όλη την ώρα αγκαλιά,το παιδί δεν μπορεί πλέον να απασχοληθεί έτσι.

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Οι τωρινές γιαγιάδες, ειδικά όσες ήταν εργαζόμενες, νομίζω ότι βγάζουν τώρα τα απωθημένα τους γιατί εκείνες δούλευαν με χειρότερες συνθήκες στο θέμα των παροχών μητρότητας και ουσιαστικά μας στερήθηκαν -και μας στέρησαν πράγματα και κατά βάθος το ξέρουν. Σαν να θέλουν τώρα να καλύψουν τον χαμένο χρόνο  με τα εγγόνια τους. Απ' αυτήν την άποψη, όσο ενοχλητική είναι μια γιαγιά που κατσιάζει και αναστατώνει ένα μωρό για να του δείξει την αγάπη της, ξέρουμε πάντα ότι είναι καλοπροαίρετη και δεν το κάνει από παρεμβατισμό.

Αυτό είναι νομίζω κ εγώ το γενικό θέμα.Επειδή λοιπόν το καταλαβαίνω (πιο πάνω ανάφερα ότι στερήθηκε τη βρεφική ηλικία των παιδιών γτ διορίστηκε σε άλλη πόλη) γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν ξέρω πως να τα πω ολα αυτά που με προβληματίζουν γτ δε θέλω να γίνω αγενής Σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις κ όπου μπορεί θα βοηθήσει με τον τρόπο της κ αφού με έχει ρωτήσει (στα θέματα σπιτιού) αλλα στο παιδί δε θα ρωτήσει τπτ κ αυτό εν μέρη το καταλαβαίνω γτ είναι ο αυθορμητισμός της γιαγιάς στη μέση,αλλά απο την άλλη είναι το δικό μας παιδί..Τεσπα,μπορεί να είναι κ η σύγχυση της στιγμής όλο αυτό..

[Έσπερος]

πρίν από 39 λεπτά , Elfer είπε:

 

Αυτό είναι νομίζω κ εγώ το γενικό θέμα.Επειδή λοιπόν το καταλαβαίνω (πιο πάνω ανάφερα ότι στερήθηκε τη βρεφική ηλικία των παιδιών γτ διορίστηκε σε άλλη πόλη) γι αυτόν ακριβώς το λόγο δεν ξέρω πως να τα πω ολα αυτά που με προβληματίζουν γτ δε θέλω να γίνω αγενής Σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις κ όπου μπορεί θα βοηθήσει με τον τρόπο της κ αφού με έχει ρωτήσει (στα θέματα σπιτιού) αλλα στο παιδί δε θα ρωτήσει τπτ κ αυτό εν μέρη το καταλαβαίνω γτ είναι ο αυθορμητισμός της γιαγιάς στη μέση,αλλά απο την άλλη είναι το δικό μας παιδί..Τεσπα,μπορεί να είναι κ η σύγχυση της στιγμής όλο αυτό..

Μπα, δεν είναι σύγχυση! Εμένα με προβληματίζουν αυτά χωρίς να έχω γεννήσει ακόμα. Είμαι σίγουρη ότι η μαμά μου νομίζει ότι το μωρό είναι ένα παιδί που θα αναθρέψει η ίδια -και φαντάσου ότι μένουμε και μακριά οπότε πρακτικά ξέρει ότι δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Είναι δύσκολο το να χειριστείς κάτι που προσφέρεται σαν καλοπροαίρετη βοήθεια (γιατί αν καταλαβαίνω καλά η πεθερά σου δεν έρχεται για να σου πει ότι τα κάνεις λάθος) χωρίς να πληγώσεις τον άλλον. 

 

Επειδή όμως καταλαβαίνω ότι αυτά που κάνει η πεθερά σου αναστατώνουν το πρόγραμμα του παιδιού, πρέπει να το συζητήσεις με τον άντρα σου πρώτα και αν πεις κάτι, να το πεις διακριτικά, αφήνοντας (θεωρητικά) ένα περιθώριο να νομίζει ο άλλος ότι σε λίγο καιρό μπορεί να μη σε πειράζει, π.χ. να πεις ότι στην παρούσα φάση το μωρό κοιμάται με συγκεκριμένο τρόπο στην αγκαλιά σου και καλύτερα να μην κάνετε πειράματα, ενώ σε λίγους μήνες μπορεί να είναι πιο ευέλικτο. Εγώ τουλάχιστον έτσι θα το χειριζόμουν!

[xaroumenh mama]

και εγω μπορω να καταλαβω το πως σκεφτονταν παλια και παντα δειχνω κατανοηση αν και οι διαφορες δεν ειναι  μονο στο τι γινοταν πριν 30 χρονια.... αλλα και το τι οδηγιες ειχαν στον πρωτο τους εγγονι που τωρα ειναι πχ 8 χρονων... αντε να αποδειξεις οτι πλεων τα μωρα ενα παραδειγμα δεν κοιμουνται στο πλαι και εχουν απαγορευτει οι σφηνες οταν πριν 8 χρονια ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΚΟΙΜΙΖΑΝ ΤΟ ΕΓΓΟΝΙ ΤΟΥΣ..!!! τελος παντων για τον δικο μου χαρακτηρα ολα χρειαζονται ηρεμια και κατανοηση και να ακουλουθουμε το ενστηκτο μας....και εγω απο αυτα που ακουγα ενιωθα τυψεις αλλα πλεον βλεπω πως ειχα δικιο..... πχ η μαμα μου μου ελεγε επειδη ο γιος μου ειναι πολυ αδυνατος πως θα φαει και θα πετσωσει το παιδι με αυτα τα ανοστα φαγητα που του δινεις αν την ειχα ακουσει θα τον ταιζα ρυζαλευρα και φαριν λακτε για να παχυνει....... και παρολαυτα πλεον αν τον βαλεις να διαλεξει απο ενα αχλαδι η ενα πουρακι (σοκολατακι ) θα διαλεξει το αχλαδι.. εμενα αυτο τουλαχιστων με οικανοποιει.. και εαν ακουγα την πεθερα μου το παιδι θα το ειχα ταραξει στο χαμομηλι για να του κοψω την ορεξη και να μη πινει γαλα καθε δυο ωρες και ας κλαιει   και για να μην ξυπναει τα βραδια ( μια φορα το μηνα που μπορει να ξυπναγε ) γιατι ακομα δε μπορει να καταλαβει οτι του παιδιου του αρεσαν τα μικρα και συχνα γευματα και επιρεαζε και τον αντρα μου αρα επρεπε και σε αυτον να αποδειξω οτι οτι κανω δε το κατεβαζω απο το κεφαλι εχω παρει οδηγιες απο την παιδιατρο κ ακολουθω βαση της αναγκες του παιδιου μας ...αν και τωρα ο μικρος μου το λεει και η ιδια οταν τον εχει στο δυωρο πανω της λεει γιαγια μαμ.. και της διχνει το καρεκλακι για να τον κατσει..!!! και εγω θα σου προτεινα να συζητησεις με τον αντρα σου και να του πεις τι σε προβληματιζει και μην το κρατας μεσα σου γιατι χωρις να το καταλαβεις αργοτερα μπορει να σου βγει σε επιθεση.....

[Mary1976]

Εμένα πάλι η δική μου πεθερά τα μεγάλωσε τα παιδιά της μόνη της, δεν δούλευε, οπότε δεν μπορώ να πω ότι δεν έζησε τη μητρότητα. Παρόλα αυτά προσπαθεί όσο μπορεί να πάρει τα ηνία και να ζήσει όλες τις πρώτες στιγμές του παιδιού, να αναλάβει πράγματα και να με υποκαταστήσει.

 

Προσπαθούσε από νεογέννητο να αναλάβει όλη τη φροντίδα του παιδιού, τάισμα, άλλαγμα, κοίμισμα, ακόμα και όταν ήμουν εκεί. Στην κυριολεξία μου τον άρπαζε από τα χέρια. Ζήταγε επίσης, από μηνών που ήταν, να τον πάρει σπίτι της και στο εξοχικό της απλά για να τον έχει, χωρίς να υπάρχει λόγος. Φυσικά ποτέ δεν της τον δώσαμε.

 

Μετά όταν επέστρεψα στη δουλειά και τον κράταγε κάποιες μέρες την εβδομάδα στο σπίτι της (δεν ήθελε να έρχεται στο δικό μας, οπότε αναγκαζόμασταν να κάνουμε πέρα δώθε) έκανε ότι καταλάβαινε. Τον περιέφερε στη γειτονιά, ερχόταν όλο το σόι να τον δει να τρώει, να περπατάει κτλ σαν αξιοθέατο, προσπαθούσε να του εντυπώσει με επιμονή πράγματα που θεωρούσε ότι πρέπει να μάθει (παρωχημένα πολλά κατά την άποψή μου, όπως το πώς πρέπει να φέρονται τα αγόρια και να πιάνει το μολύβι με το «σωστό» χέρι) και άλλα πολλά.

 

Αυτό που με πλήγωνε πάρα πολύ ήταν ότι μόλις γύρναγα από τη δουλειά με όλη τη λαχτάρα να τον δω, δεν μου τον έδινε, τον κράταγε αγκαλιά σφιχτά ενώ το μωράκι μου άπλωνε τα χέρια του να τον πάρω.  Τον έβλεπε και τον βλέπει τις καθημερινές και γκρινιάζει που δεν τον βλέπει και τα ΣΚ, που στην ουσία είναι ο μόνος λίγο άνετος χρόνος να τον χαρώ και εγώ. Όποτε κάνουμε κάτι οικογενειακώς με τον άντρα μου (δηλαδή σπάνια λόγω ωραρίων, άντε 1 φορά το μήνα) θέλει να την περιλαμβάνουμε και αναγκαζόμαστε να μην της το λέμε.

 

Επίσης η συμπεριφορά της όταν είναι μπροστά ο άντρας μου ή άλλοι είναι τελείως διαφορετική. Της έχει βάλει πολλές φορές χέρι (και άλλοι συγγενείς της) και της έχει πει άπειρες φορές ότι το παιδί έχει μάνα και ότι δεν πρέπει να με παρακάμπτει. Όταν λοιπόν είναι και άλλοι μαζεύεται, όταν είμαστε μόνες μας είναι λες και δεν υπάρχω ή είμαι μια απλή γνωστή του παιδιού.

 

Επειδή όμως είμαι χαμηλών τόνων και δεν θέλω προστριβές ποτέ δεν παραπονέθηκα. Επιπλέον καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα κάνει από αγάπη (λίγο αρρωστημένη θα την έλεγα όμως). Εκτιμάω επίσης ότι έχω έναν άνθρωπο που μπορώ να απευθυνθώ σε ώρα ανάγκης και που είναι πάντα πρόθυμος να εξυπηρετήσει.  

 

Ευτυχώς ξεκίνησε ο παιδικός και μειώθηκε σε γενικές γραμμές όλο αυτό. Πάντως προσπάθησε όσο μπορούσε να μας αποτρέψει να τον στείλουμε παιδικό σταθμό και ακόμα προσπαθεί να τον κόψουμε γιατί μειώθηκαν κάπως οι ώρες που είχε με το παιδί!!!  Πάλι καλά που στο παιδί αρέσει το σχολείο και πάει με μεγάλη χαρά.

 

Τα έγραψα και εγώ και ξεθύμανα κάπως, μερικές φορές με πνίγει το παράπονο με αυτή της τη συμπεριφορά γιατί σίγουρα δεν της έλειψαν τα παιδιά της ενώ εμένα μου λείπει ο μικρούλης μου τόσες ώρες κάθε μέρα .

 

Οπότε Elfer δεν είσαι μόνη, κάτι παθαίνουν οι γιαγιάδες με τα εγγόνια που δεν μπορώ να το κατανοήσω, ίσως οι ψυχολόγοι να έχουν κάποια εξήγηση δεν ξέρω.

 

Πάντως αυτό με το ότι έρχεται  την ώρα του φαγητού – ύπνου να προσπαθήσεις να της το κόψεις. Μην της πεις να μην έρχεται εκείνη την ώρα, πες της αντίθετα τι ώρα θες να έρχεται πχ 5-7 που το παιδί είναι ξύπνιο και θα έχουν περισσότερο χρόνο για παιχνίδι. Βρες και μια αιτιολογία που δεν μπορεί να αρνηθεί για παράδειγμα ότι σε βολεύει και εσένα γιατί θες να κάνεις εκείνη την ώρα κάποιες δουλειές στο σπίτι ή ένα μπάνιο ή κάτι άλλο, κάτι θα βρεις να πεις.

[Deena]

Αν δεν μιλάμε για παθολογικές καταστάσεις, πάντα πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας ότι με το πέρασμα του χρόνου τα πράγματα μπαίνουν στην σωστή τους διάσταση και το παιδί πάντα δείχνει και δίνει με τον τρόπο του στην γιαγιά την θέση που της αρμόζει. Μια νέα μαμά δικαιολογημένα νιώθει μερικές φορές "απειλή" και ενόχληση από την αυξημένη παρεμβατικότητα της γιαγιάς, ωστόσο αυτό που πρέπει κάθε φορά να σταθμίζουμε είναι αν η πρόθεση είναι ή όχι καλή. Σε περίπτωση καλοπροαίρετης γιαγιάς που απλά τα έχει χάσει λόγω του εγγονιού και νιώθει ότι ξαναζεί την μητρότητα, η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι υπομονή, κατανόηση, λίγο χιούμορ, αρκετό "μπενάκης - βγενάκης".

 

Επίσης, η γνώμη μου είναι ότι οι πράξεις "μιλάνε" πιο δυνατά και καθαρά από τα λόγια. Οπότε elfer άρχισε να αλλάζεις στάση, μπορείς να αρχίσεις να την ταϊζεις νωρίτερα, έτσι ώστε όταν έρχεται η γιαγιά να λές πράγματα του τύπου : "Μόλις τέλειωσε το φαγάκι της, πεινούσε πολύ σήμερα, θα την κρατήσετε λίγο να κάνω ένα μπάνιο / να πεταχτώ μέχρι το σούπερ μάρκετ κλπ?". Μία-δύο-εκατό, θα το πιάσει το νόημα. Ή μπορείς απλά όταν είναι εκεί, να κάθεσαι απευθείας εσύ να ταϊσεις το μωρό, τί θα κάνει θα σε σηκώσει με το ζόρι από την καρέκλα?

 

Τέλος, ίσως πρέπει να της φύγει η εντύπωση ότι είσαι ανά πάσα στιγμή σπίτι και μπορεί να έρχεται όποτε θέλει. Πήγαινε καμιά βόλτα την μικρή, πρότεινέ της να την επισκεφθείτε εσείς, κάλεσε καμιά γνωστή/φίλη σπίτι και πές της ότι δεν είναι καλή μέρα για επίσκεψη κ.λπ. Χωρίς γκρίνια, χωρίς μούτρα, χωρίς ύφος!

 

Και προπαντός...το παιδί θα μεγαλώσει και θα τους βάλει όλους στην θέση τους, μην σκας για τέτοια θέματα!

[Macgyver]

@ElferΤα όρια τα βάζουμε όσο είναι νωρίς, διότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα έχουν συγκεντρωθεί τόσα πολλά περιστατικά, που κυριολεκτικά θα σε δουν και θα σε φοβηθούν! 

Πες τα ήρεμα στον άντρα σου. Όχι ότι σε "ενοχλεί" αλλά ότι θα "προτιμούσες" να γίνεται αυτό και αυτό κλπ κλπ 

Αν δεν το καταλάβει ( μπορεί να να είσαι τυχερή και να το  καταλάβει), τότε τα λες ήρεμα στην πεθερά. 

Αν δεν το καταλάβει, τότε της το ξεκόβεις και τελειώνει η υπόθεση. 

Απλά όλα αυτά σταδιακά. 

Γενικά δεν πρέπει να περιμένουμε να γνωρίζουν οι άλλοι τι μας ευχαριστεί και τι όχι, εφόσον δεν δηλώνουμε τι επιθυμούμε. 

Αλλά από τώρα πρέπει να ξεκόψετε μαζί με τον σύζυγό σου ( αυτός θα το πει και εσύ θα είσαι μπροστά ) να μην έρχεται όποτε θέλει. 

Σε αυτό να είστε κάθετοι. 

Αλλιώς, ό,τι στοίχημα θες, σε λίγα χρόνια θα γράφεις εδώ μέσα συζητώντας για την ... πρώην πεθερά σου και τον πρώην συζυγό σου. 

 

[Lemonaki035]

1 ώρα πρίν, Mary1976 είπε:

Επειδή όμως είμαι χαμηλών τόνων και δεν θέλω προστριβές ποτέ δεν παραπονέθηκα. Επιπλέον καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα κάνει από αγάπη (λίγο αρρωστημένη θα την έλεγα όμως). Εκτιμάω επίσης ότι έχω έναν άνθρωπο που μπορώ να απευθυνθώ σε ώρα ανάγκης και που είναι πάντα πρόθυμος να εξυπηρετήσει.  

Δεν μπορώ να πω ότι είναι κακοπροαιρετη κ ξέρω ότι το κάνει απο ανάγκη και επειδή κ εμένα οι γονείς μου μένουν πολύ μακριά κ εγώ εκτιμαω το γεγονός οτι έχω κάποιον αν χρειαστεί.

@Deena Όσο για τις ώρες επίσκεψης θα μπορούσα να το κάνω αλλα δυστυχώς δεν ενημερώνουν απλά μου χτυπάνε την πόρτα κ επειδή η γιαγιά μένει στο ισόγειο ξέρουν αν είμαστε μέσα ή όχι.Όταν ήταν νεογέννητη επειδή με ειχαν ζαλίσει (με ξυπνούσαν κάθε μέρα κ γενικά δεν είχα ησυχία) απλά δεν άνοιγα κ έλεγα οτι κοιμόμουν άσχετα απο το τι έκανα πραγματικά.Επίσης επειδή ήταν καλοκαίρι όλη την ώρα την έκανα βόλτα για να αποφύγω επισκέψεις αλλά κ αυτό δεν ήταν λύση.Το επιπλέον κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι το σπίτι στο οποίο μένουμε ήταν δικό τους κ μας το παραχώρησαν μετά τη γέννα κατι το οποίο το καθιστά ακόμα σπίτι τους.

Ο άντρας μου αυτό το διάστημα λόγω ιατρικής φύσης πρόβλημα δεν μπορεί να με βοηθήσει σε τπτ οπότε θεωρεί το να έρχεται η μητέρα του είναι βοήθεια.Δε λέω θέλει να βοηθήσει κ το κάνει αλλά επικεντρώνεται κυρίως στο παιδί..πχ έχω μια στοίβα ρούχα για σίδερο κ 10 ρούχα του παιδιού,μου λέει κάτσε να σου σιδερωσω..σιδερωνει ολα τα ρουχα του παιδιού κ στα δικά μας ξεκίνησε "τα εσώρουχα δε σιδερωνονται,ενω ρώτησε κ της ειπα οτι τα σιδερωνω,εεε αυτά είναι του σπιτιού,αυτά είναι σεντόνια" κ έτσι μου τα άφησε όλα..Δεν παραπονιέμαι γι'αυτό θα ήμουν αχάριστη παράδειγμα δίνω..

Τώρα μόλις χτύπησε η πόρτα 15:42 μπορείτε να φανταστείτε ποιός είναι.. (είχα ξεκινήσει να την πάω για ύπνο)

 

To be continued..

1 hour ago, Deena είπε:

Ή μπορείς απλά όταν είναι εκεί, να κάθεσαι απευθείας εσύ να ταϊσεις το μωρό, τί θα κάνει θα σε σηκώσει με το ζόρι από την καρέκλα?

Το έχει κάνει κ αυτό...

Ίσως αφού μιλήσω στον άντρα μου όπως είπατε με το "θα προτιμούσα.." απλά να κάνω υπομονή κ θα ξεφουσκώσει με τον καιρό..

[xaroumenh mama]

πρίν από 9 λεπτά , Elfer είπε:

Δεν μπορώ να πω ότι είναι κακοπροαιρετη κ ξέρω ότι το κάνει απο ανάγκη και επειδή κ εμένα οι γονείς μου μένουν πολύ μακριά κ εγώ εκτιμαω το γεγονός οτι έχω κάποιον αν χρειαστεί.

@Deena Όσο για τις ώρες επίσκεψης θα μπορούσα να το κάνω αλλα δυστυχώς δεν ενημερώνουν απλά μου χτυπάνε την πόρτα κ επειδή η γιαγιά μένει στο ισόγειο ξέρουν αν είμαστε μέσα ή όχι.Όταν ήταν νεογέννητη επειδή με ειχαν ζαλίσει (με ξυπνούσαν κάθε μέρα κ γενικά δεν είχα ησυχία) απλά δεν άνοιγα κ έλεγα οτι κοιμόμουν άσχετα απο το τι έκανα πραγματικά.Επίσης επειδή ήταν καλοκαίρι όλη την ώρα την έκανα βόλτα για να αποφύγω επισκέψεις αλλά κ αυτό δεν ήταν λύση.Το επιπλέον κακό στην όλη υπόθεση είναι ότι το σπίτι στο οποίο μένουμε ήταν δικό τους κ μας το παραχώρησαν μετά τη γέννα κατι το οποίο το καθιστά ακόμα σπίτι τους.

Ο άντρας μου αυτό το διάστημα λόγω ιατρικής φύσης πρόβλημα δεν μπορεί να με βοηθήσει σε τπτ οπότε θεωρεί το να έρχεται η μητέρα του είναι βοήθεια.Δε λέω θέλει να βοηθήσει κ το κάνει αλλά επικεντρώνεται κυρίως στο παιδί..πχ έχω μια στοίβα ρούχα για σίδερο κ 10 ρούχα του παιδιού,μου λέει κάτσε να σου σιδερωσω..σιδερωνει ολα τα ρουχα του παιδιού κ στα δικά μας ξεκίνησε "τα εσώρουχα δε σιδερωνονται,ενω ρώτησε κ της ειπα οτι τα σιδερωνω,εεε αυτά είναι του σπιτιού,αυτά είναι σεντόνια" κ έτσι μου τα άφησε όλα..Δεν παραπονιέμαι γι'αυτό θα ήμουν αχάριστη παράδειγμα δίνω..

Τώρα μόλις χτύπησε η πόρτα 15:42 μπορείτε να φανταστείτε ποιός είναι.. (είχα ξεκινήσει να την πάω για ύπνο)

 

To be continued..

σε αυτο με το σπιτι σε καταλαβαινω γιατι ετσι ειμαι και εγω το σπιτι που μενουμε το εφτιαξαν τα πεθερικα μου και ακομα το πληρωνουν και το αφησαν στον γιο τους οποτε και εγω θεωρω οτι ειναι ακομα σπιτι τους .και μενουν  πλεον σε μια γκαρσονιερα  που ειχαν φτιαξει ακριβως απο κατω στο οποιο μεναμε εμεις μεχρι ο μικρος να μπει στο δωματιο του.... υπαρχει λοιπων μια εσωτερικη πορτα που εννονει αυτα τα δυο σπιτια και οταν ηταν νεογεννητος ο μικρος μου η δε χτυπαγε καθολου η πεθερα μου και εμπενε μεσα η χτυπαγε και χωρις να παρει απαντηση ανοιγε και ελεγε ταιζεις ταιζεις ταιζει και ας μη της απαντουσα εμπενε ποιο μεσα μεχρι που αναγκαστικα επρεπε να απαντησω...!! αλλα στο θεμα της βοηθειας επειδη ποτε δεν ηθελα κανενα να με βοηθαει στις δουλειες ουτε την μητερα μου ουτε πιατο δεν αφηνω κανεναν να πληνει αν ερθει στο σπιτι μου....το ξερει αυτο ο αντρας μου και ακομα και τωρα ( επειδη ειμαι εγκυος) μου λεει αν δε μπορεις πες της μητερας μου να ερθει να σε βοηθησει εγω του λεω εσυ θες να ερθει εδω ο μπαμαπς μου και να σε βοηθαει να φτιαξεις κατι.. η μαμα μου να σε περιποιηται οταν εισαι αρρωστος ;και καπως ετσι εχω λυση προς το παρων αυτο το προβλημα......

[vicky86]

Μαιρη καλο κουραγιο

Χαρουμενη μαμα πολυ εξυπνο το τελευταιο σχολιο

Ελφερ καλυτερα να λυνονται αυτα απο την αρχη γτ μετα μαζευονται κ γινεται το μπαμ

Θα το θεσεις στον αντρα σου με το τι προτιμας κ οχι οτι σε ενοχλει,κ αν δ θελει να μιλησει ο ιδιος αναγκαστικα θα το κανεις εσυ

Το σπιτι το κανανε για το παιδι τους κ την οικογενεια του,ας σας αφησουν λιγο να το χαρειτε

Φυσικα η ντινα εχει δικιο,μεγαλωνοντας το παιδι κανει το ιδιο τα ξεκαθαρισματα

Επεξεργάστηκαν 11 Δεκεμβρίου,2017 by vicky86

[Lemonaki035]

πρίν από 9 λεπτά , xaroumenh mama είπε:

σε αυτο με το σπιτι σε καταλαβαινω γιατι ετσι ειμαι και εγω το σπιτι που μενουμε το εφτιαξαν τα πεθερικα μου και ακομα το πληρωνουν και το αφησαν στον γιο τους οποτε και εγω θεωρω οτι ειναι ακομα σπιτι τους .και μενουν  πλεον σε μια γκαρσονιερα  που ειχαν φτιαξει ακριβως απο κατω στο οποιο μεναμε εμεις μεχρι ο μικρος να μπει στο δωματιο του.... υπαρχει λοιπων μια εσωτερικη πορτα που εννονει αυτα τα δυο σπιτια και οταν ηταν νεογεννητος ο μικρος μου η δε χτυπαγε καθολου η πεθερα μου και εμπενε μεσα η χτυπαγε και χωρις να παρει απαντηση ανοιγε και ελεγε ταιζεις ταιζεις ταιζει και ας μη της απαντουσα εμπενε ποιο μεσα μεχρι που αναγκαστικα επρεπε να απαντησω...!! αλλα στο θεμα της βοηθειας επειδη ποτε δεν ηθελα κανενα να με βοηθαει στις δουλειες ουτε την μητερα μου ουτε πιατο δεν αφηνω κανεναν να πληνει αν ερθει στο σπιτι μου....το ξερει αυτο ο αντρας μου και ακομα και τωρα ( επειδη ειμαι εγκυος) μου λεει αν δε μπορεις πες της μητερας μου να ερθει να σε βοηθησει εγω του λεω εσυ θες να ερθει εδω ο μπαμαπς μου και να σε βοηθαει να φτιαξεις κατι.. η μαμα μου να σε περιποιηται οταν εισαι αρρωστος ;και καπως ετσι εχω λυση προς το παρων αυτο το προβλημα......

Δυστυχώς δεν πιάνει..

Φαντάσου επειδή η γιαγιά είναι απο κατω κ έχει κλειδί για ώρα ανάγκης έχει ανοίξει με το κλειδί αδιαφορώντας για το τι κάνω γτ απλά ήξερε οτι ο άντρας μου δεν είναι σπίτι.Βέβαια όταν με είδε πίσω απο την πόρτα κολλησε.Δεν είπα τπτ σε κανέναν κ απλά ελπίζω να μην επαναληφθεί.

[vicky86]

πρίν από 3 λεπτά , Elfer είπε:

Δυστυχώς δεν πιάνει..

Φαντάσου επειδή η γιαγιά είναι απο κατω κ έχει κλειδί για ώρα ανάγκης έχει ανοίξει με το κλειδί αδιαφορώντας για το τι κάνω γτ απλά ήξερε οτι ο άντρας μου δεν είναι σπίτι.Βέβαια όταν με είδε πίσω απο την πόρτα κολλησε.Δεν είπα τπτ σε κανέναν κ απλά ελπίζω να μην επαναληφθεί.

Αυτο ηταν ενα μικρο λαθος,οτι δ μιλησες

Δλδ οσο λειπετε μπορει να μπαινει στο σπιτι.κ τι κανει;

[Macgyver]

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

Αυτο ηταν ενα μικρο λαθος,οτι δ μιλησες

Δλδ οσο λειπετε μπορει να μπαινει στο σπιτι.κ τι κανει;

Αυτό όντως ήταν λάθος . Συμφωνώ με τη vicky86. Όταν κάτι σε ενοχλεί μιλα , στα ίσα . Αποφεύγονται πολλές κ χειρότερες παρεξηγήσεις στο τέλος ! 

[ZWH]

Bαλε κι εσυ 3 κουταλιες λιγοτερο στο πιατο και ασε να το δωσει ολο. Λυσεις υπαρχουν αρκει να το θελουμε.

[Lemonaki035]

πρίν από 39 λεπτά , ZWH είπε:

Bαλε κι εσυ 3 κουταλιες λιγοτερο στο πιατο και ασε να το δωσει ολο. Λυσεις υπαρχουν αρκει να το θελουμε.

Σωστό αλλά είχα κάτσει να την ταΐσω εγώ οπότε δε θεώρησα απαραίτητο να το κάνω..

[Mama_Anesti_]

7 ώρες πρίν, Mary1976 είπε:

Εμένα πάλι η δική μου πεθερά τα μεγάλωσε τα παιδιά της μόνη της, δεν δούλευε, οπότε δεν μπορώ να πω ότι δεν έζησε τη μητρότητα. Παρόλα αυτά προσπαθεί όσο μπορεί να πάρει τα ηνία και να ζήσει όλες τις πρώτες στιγμές του παιδιού, να αναλάβει πράγματα και να με υποκαταστήσει.

 

Προσπαθούσε από νεογέννητο να αναλάβει όλη τη φροντίδα του παιδιού, τάισμα, άλλαγμα, κοίμισμα, ακόμα και όταν ήμουν εκεί. Στην κυριολεξία μου τον άρπαζε από τα χέρια. Ζήταγε επίσης, από μηνών που ήταν, να τον πάρει σπίτι της και στο εξοχικό της απλά για να τον έχει, χωρίς να υπάρχει λόγος. Φυσικά ποτέ δεν της τον δώσαμε.

 

Μετά όταν επέστρεψα στη δουλειά και τον κράταγε κάποιες μέρες την εβδομάδα στο σπίτι της (δεν ήθελε να έρχεται στο δικό μας, οπότε αναγκαζόμασταν να κάνουμε πέρα δώθε) έκανε ότι καταλάβαινε. Τον περιέφερε στη γειτονιά, ερχόταν όλο το σόι να τον δει να τρώει, να περπατάει κτλ σαν αξιοθέατο, προσπαθούσε να του εντυπώσει με επιμονή πράγματα που θεωρούσε ότι πρέπει να μάθει (παρωχημένα πολλά κατά την άποψή μου, όπως το πώς πρέπει να φέρονται τα αγόρια και να πιάνει το μολύβι με το «σωστό» χέρι) και άλλα πολλά.

 

Αυτό που με πλήγωνε πάρα πολύ ήταν ότι μόλις γύρναγα από τη δουλειά με όλη τη λαχτάρα να τον δω, δεν μου τον έδινε, τον κράταγε αγκαλιά σφιχτά ενώ το μωράκι μου άπλωνε τα χέρια του να τον πάρω.  Τον έβλεπε και τον βλέπει τις καθημερινές και γκρινιάζει που δεν τον βλέπει και τα ΣΚ, που στην ουσία είναι ο μόνος λίγο άνετος χρόνος να τον χαρώ και εγώ. Όποτε κάνουμε κάτι οικογενειακώς με τον άντρα μου (δηλαδή σπάνια λόγω ωραρίων, άντε 1 φορά το μήνα) θέλει να την περιλαμβάνουμε και αναγκαζόμαστε να μην της το λέμε.

 

Επίσης η συμπεριφορά της όταν είναι μπροστά ο άντρας μου ή άλλοι είναι τελείως διαφορετική. Της έχει βάλει πολλές φορές χέρι (και άλλοι συγγενείς της) και της έχει πει άπειρες φορές ότι το παιδί έχει μάνα και ότι δεν πρέπει να με παρακάμπτει. Όταν λοιπόν είναι και άλλοι μαζεύεται, όταν είμαστε μόνες μας είναι λες και δεν υπάρχω ή είμαι μια απλή γνωστή του παιδιού.

 

Επειδή όμως είμαι χαμηλών τόνων και δεν θέλω προστριβές ποτέ δεν παραπονέθηκα. Επιπλέον καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα κάνει από αγάπη (λίγο αρρωστημένη θα την έλεγα όμως). Εκτιμάω επίσης ότι έχω έναν άνθρωπο που μπορώ να απευθυνθώ σε ώρα ανάγκης και που είναι πάντα πρόθυμος να εξυπηρετήσει.  

 

Ευτυχώς ξεκίνησε ο παιδικός και μειώθηκε σε γενικές γραμμές όλο αυτό. Πάντως προσπάθησε όσο μπορούσε να μας αποτρέψει να τον στείλουμε παιδικό σταθμό και ακόμα προσπαθεί να τον κόψουμε γιατί μειώθηκαν κάπως οι ώρες που είχε με το παιδί!!!  Πάλι καλά που στο παιδί αρέσει το σχολείο και πάει με μεγάλη χαρά.

 

Τα έγραψα και εγώ και ξεθύμανα κάπως, μερικές φορές με πνίγει το παράπονο με αυτή της τη συμπεριφορά γιατί σίγουρα δεν της έλειψαν τα παιδιά της ενώ εμένα μου λείπει ο μικρούλης μου τόσες ώρες κάθε μέρα .

 

Οπότε Elfer δεν είσαι μόνη, κάτι παθαίνουν οι γιαγιάδες με τα εγγόνια που δεν μπορώ να το κατανοήσω, ίσως οι ψυχολόγοι να έχουν κάποια εξήγηση δεν ξέρω.

 

Πάντως αυτό με το ότι έρχεται  την ώρα του φαγητού – ύπνου να προσπαθήσεις να της το κόψεις. Μην της πεις να μην έρχεται εκείνη την ώρα, πες της αντίθετα τι ώρα θες να έρχεται πχ 5-7 που το παιδί είναι ξύπνιο και θα έχουν περισσότερο χρόνο για παιχνίδι. Βρες και μια αιτιολογία που δεν μπορεί να αρνηθεί για παράδειγμα ότι σε βολεύει και εσένα γιατί θες να κάνεις εκείνη την ώρα κάποιες δουλειές στο σπίτι ή ένα μπάνιο ή κάτι άλλο, κάτι θα βρεις να πεις.

Είναι πολύ άσχημο η πεθερά να προσπαθεί να παραγκωνισει την νύφη για να ξαναζήσει την μητρότητα. Δεν είναι δικά τους παιδιά! Οφείλουν να το καταλάβουν! Μαμαδες μία φορά είναι τα παιδιά μας νεογέννητα, βρεφη, μωρακια κοκ! Αυτές οι στιγμές δεν ξανάρχονται! Αλίμονο αν πρέπει να  τις διεκδικουμε! 

  Συμφωνω με την @Deena τα παιδιά ξεχωρίζουν από πολύ μικρά τους γονείς τους και έχουν τον τρόπο να δείχνουν στον καθένα την θέση του. 

  Οι πράξεις έχουν μεγαλύτερη δύναμη απ τα λόγια, συμφωνω, και αποφεύγονται και οι παρεξηγήσεις. 

  Όμως όταν οι παρεμβάσεις των γιαγιάδων γίνονται με λογική ή βοήθεια τους είναι πολύτιμη!  

 

 

 

 

   

 

[xarouli]

Ε, καλα, πρεπει να βαλεις ορια, εφοσον δεν σου αρεσουν αυτα. Πχ υπνος: αμμμ, κυρια αμαλια/ γιαγιαααα εμεις ειμαστε πολυ κουρασμενοι κ θα παμε για υπνο, συγγνωμη αλλα κουταλαω απο τη νυστα. Επισης μπορεις να κυκλοφορεις γυμνη στο σπιτι ή κατι τετοιο φυσικα μπορουν ολα να ειναι ανω κατω και τελοσπαντων χωρις ορεξη για εριδες και τετοια, αν λειτουργεις σαν να εισαι μονη σου, θα καταλαβουν οτι παραβιαζουν τον προσωπικο σας χωρο κ χρονο.

Τωρα για τα υπολοιπα, θα κρινεις. Απλα σου μιλαω απο προσωπικη πειρα - την αντιστροφη ειχα εγω ευτυχως- πχ ηρθε να βοηθησει για δουλειες και μου ειπε : δε θελεις να κοιμηθεις, να ξεκουραστεις λιγο; Θα το προσεξω το παιδι. Ε, οκ, θελω, αλλα θα κοιμηθω με το παιδι (ή και χωρις οταν ημουν πτωμα). Σιδερο για να μην ενοχλει στο σπιτι μας τα παιρνει στο δικο της. Αν ειχα ομως πεθερα τη μανα μου...αχαχαχχαχχχ δε σιδερωνει τπτ, που να της δωσω τα δικα μου!

 

 

[xaroumenh mama]

5 ώρες πρίν, Elfer είπε:

Δυστυχώς δεν πιάνει..

Φαντάσου επειδή η γιαγιά είναι απο κατω κ έχει κλειδί για ώρα ανάγκης έχει ανοίξει με το κλειδί αδιαφορώντας για το τι κάνω γτ απλά ήξερε οτι ο άντρας μου δεν είναι σπίτι.Βέβαια όταν με είδε πίσω απο την πόρτα κολλησε.Δεν είπα τπτ σε κανέναν κ απλά ελπίζω να μην επαναληφθεί.

στο δευτερο σκελος αναφερομουν σε αυτο που ειπες οτι ο αντρας σου θθεωρει οτι πρεπει να ερχετε η μητερα του να σε βοηθαει επειδη ο ιδιος αυτη την περιοδο για ιατρικους λογους δε μπορει...πως το χειριζομαι εγω οταν ζηταει ο αντρας μου να ερθει η μητερα του να με βοηθησει στις δουλειες. μηπως εαν του το θεσεις καπως ετσι το καταλαβει... για το κλειδι το θεωρουσα δεδομενο οτι θα εχουν αντικλειδι....τωρα μεχρι να σκεφτεις τι θα κανεις σε αυτο το κομματι και αν θα το συζητησεις με τον αντρα σου εφοσων σε ενοχλησε για να βρειτε μια λυση που πιστευω πως αυτο πρεπει να κανεις μπορεις να αφηνεις τα κλειδια σου πανω στην πορτα οσο εισαι στο σπιτι...

[vicky86]

Δ ειμαι καλη επιρροη αλλα κ γω θα αφηνα το κλειδι στην πορτα,γενικα το αφηνω,κ συναγερμο θα εβαζα,που ετσι κ αλλιως εχουμε,απλα δ θα ξερανε τον συνδυασμο.κ το να κυκλοφορω γυμνη μου περασε απο το μυαλο αλλα ειπα να μην στο προτεινω,χαχα

Μην με ακους εμενα,δ εχω τακτ.συζητα το με τον αντρα σου κ μπορει να λυθουν ολα πολυ πιο απλα

[Lemonaki035]

@vicky86 @xarouli Να σας πω την αλήθεια αυτό με το γυμνή το έχω σκεφτεί αλλά κ που θηλάζα κ ήμουν ολη μερα με το στήθος εξω δεν πτοηθηκαν..Αυτό με το κλειδί πίσω απο την πορτα δεν το ειχα σκεφτεί να πω την αλήθεια κ είναι απλό (!).

Όσον αφορά το χέρι μέσα στο φαγητό το είπα στον άντρα μου γτ μου εδωσε αφορμή ο ίδιος εχθές όποτε θεωρώ αν ξαναγίνει θα της το πει απο μόνος του.

Τις τελευταίες μέρες ξυπνάω χαράματα κ κάνω όλες τις δουλειές πριν ξυπνήσει η μπέμπα όποτε αν έρθει κάποιος να πω ότι δεν έχω καμία δουλειά.

 

[zaxaroulini]

Δεν προλαβαίνω να διαβάσω προσεκτικά, δεν πιστεύω να κράζετε καμία πεθερά??

[Lemonaki035]

πρίν από 6 λεπτά , zaxaroulini είπε:

Δεν προλαβαίνω να διαβάσω προσεκτικά, δεν πιστεύω να κράζετε καμία πεθερά??

Δεν είναι κράξιμο λόγω κακοπροαίρετης κίνησης,αλλά "πίεση" απο την αγάπη για το εγγόνι κ το παιδί της..Θα μπορούσα κάλλιστα να κραξω κ τη μάνα μου αλλά εκεί ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω κ αν παρεξηγηθώ μανα μου είναι θα της περάσει στο 10λεπτό,εδώ όμως θέλει πιο λεπτό χειρισμό..

[zaxaroulini]

1 minute ago, Elfer said:

Δεν είναι κράξιμο λόγω κακοπροαίρετης κίνησης,αλλά "πίεση" απο την αγάπη για το εγγόνι κ το παιδί της..Θα μπορούσα κάλλιστα να κραξω κ τη μάνα μου αλλά εκεί ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω κ αν παρεξηγηθώ μανα μου είναι θα της περάσει στο 10λεπτό,εδώ όμως θέλει πιο λεπτό χειρισμό..

 

Δεν έχω διαβάσει το θέμα οπότε μπορεί να είμαι και εκτός με αυτά που θα πω! γενικά να πω ότι καλό είναι να εκτιμάμε ότι μας προσφέρετε! υπάρχουν κοπέλες που δεν έχουν βοήθεια από πουθενά και ακόμη και σε έναν γιατρό να θέλουν να πάνε κουβαλάνε μαζί το μωρό ή υποχρεώνονται σε έναν γείτονα να το κρατήσει για να πάνε! ή κάνουν χίλιες δυο πατέντες στην δουλειά για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τα ωράρια των σχολείων κλπ.

Οπότε καλό είναι να εκτιμάμε την βοήθεια που προσφέρεται από γονείς / πεθερικά και αν πουν και μία κουβέντα παραπάνω κοιτάμε το γενικότερο καλό! Τι προτιμάμε? να έχουν έναν άνθρωπο (βλεπε πεθερά) να μπορούμε να στηριχτούμε όταν θα πάμε στον γιατρό, όταν θα πάμε για δουλειά, όταν θα πάμε ακόμη και για ένα καφέ που λέει ο λόγος? έναν άνθρωπο δικό μας που θα εμπιστευόμαστε ή να αφήνουμε τα παιδιά μας σε ολοήμερα / νταντάδες κλπ?

Αν είμαι εκτός θέματος, γράψε λάθος!