προβλημα με τον συζυγο και τους γονεις μου

[mat_gmdm]

Καλησπερα .θα ηθελα τις συμβουλες σας σε ενα θεμα που με απασχολει.ειμαι παντρεμενη επτα χρονια και εχουμε με το συζυγο μου 2 παιδακια.περσυ το καλοκαιρι ειχαμε επισκεθφει τους γονεις μου και τσακωθηκαν με το συζυγο μου.ο λογος ηταν η οικονομικη βοηθεια που μας παρειχαν για να αρχισουμε την οικογενεια μας( γαμος,ανακαινιση σπιτιου που ανηκει στον αντρα μου, στησιμο της δουλειας του κτλ).να σημειωθει οτι προτου γινει αυτο ανα διαστηματα μου ελεγαν διαφορα για εκεινον εκαναν παραπονα για τον χαρακτηρα του, τη δουλεια του και μου κρατουσαν θυμο στα ορια του να μην μου μιλανε στο τηλ για μερες η μητερα μου που πασχει και απο καταθλιψη να κανει μερες να σηκωθει απο το κρεββατι και ολα τα σχετικα.η αληθεια ειναι οτι παντα τους ειχα αδυναμια γτ ειμαι και μοναχοπαιδι και η σταση τους αυτη με επηρρεαζε αρκετα αλλα στον αντρα μου δεν ειχα πει ποτε τιποτα.οταν εγινε ο καυγας το καλοκαιρι του ειπαν πολλα ασχημα λογια τους βγηκαν μαζεμενα.τους πειραξε οτι εκανε ενα ειρωνικο μορφασμο και τους ειπε οτι δεν βοηθησαν μονο αυτον αλλα την οικογενεια που φτιαξαμε. Και μετα ξεφραξαν.πηραν μεχρι και τη μανα του και τον αδελφο του και τους ειπαν οτι τον εκαναν ανθρωπο και αλλα τετοια λογια που δεν θελω να αναφερθω εκτενως ειπαν και στον ιδιο.ο αντρας μου παρολα αυτα εχει μια καλη περιουσια απο τους δικους του. .φυγαμε αρον αρον.στο πατρικο μου μεναμε αρκετα συχνα και λογω της δουλειας του.και με τον πατερα μου ειχαν μια καλη σχεση.του ελεγε τα προβληματα του οτι δυσκολευομασταν στα οικονομικα και οτι ολα τα βαρη της οικογενειας ειχαν πεσει πανω του αφου εγω και λογω των παιδιων δεν εργαζομαι.παντα ομως ελεγα στον αντρα μου να μην του λεει τοσα πολλα .εχει μαθει αλλιως οπατερας μου σε αλλη εποχη.μετα τον τσακωμο καναμε μηνες να παμε να τους δουμε.τελικα καποια στιγμη πηγαμε και λογω της δουλειας του αν και μου ελεγε οτι δεν νοιωθει ανετα πια.πηγαινε ομως για χατηρι μου.εδω και ενα χρονο που εγινε αυτο με τον συζυγο μου συνεχεια τσακωνομαστε.τον ενοχλησαν πολυ οσα ακουσε και περισσοτερο οτι στον καυγα δεν πηρα θεση δεν τον υποστηριξα.το θεμα σταματησε εκει χωρις να σχολιαστει απο καμμια πλευρα τα οσα λεχθηκαν.και φυσικο ειναι να ξανασκασει.στους δικους μου δεν ειχα πει τοσο καιρο οτι μας εχουν δημιουργησει προβλημα και εκεινοι νομιζαν οτι ξεχαστηκε το θεμα.ετσι ειπα στον πατερα μου να του μιλησει να τον καλοπιασει να του πει οτι δεν τα εννοουσε οσα του ειπαν.ο αντρας μου δεν ηθελε να το συζητησει τωρα και ηταν λιγο αποτομος ο πατερας μου το θεωρησε οτι δεν τον σεβεται και μπηκε και στη μεση η μανα μου παλι που προσθεσε και αλλα ξαλα λογια του στιλ εκβιαστης και σου ευχομαι οτι μας κανεις να το παθεις απο τα παιδια σου κτλ.τωρα ουτε μου μιλανε παλι.να μην τους ξαναπαρω τηλ και οι γνωστοι εκβιασμοι τους χρονια τωρα.τι στο καλο να κανω ο πατερας μου ειναι και καρδιοπαθης και φοβαμαι μην παθει κατι.πως να φερθω?μηπως προσπαθωντας να τους φτιαξω τα κανω χειροτερα?πως να φερθω?

[Moonflower]

Καλησπερα .θα ηθελα τις συμβουλες σας σε ενα θεμα που με απασχολει.ειμαι παντρεμενη επτα χρονια και εχουμε με το συζυγο μου 2 παιδακια.περσυ το καλοκαιρι ειχαμε επισκεθφει τους γονεις μου και τσακωθηκαν με το συζυγο μου.ο λογος ηταν η οικονομικη βοηθεια που μας παρειχαν για να αρχισουμε την οικογενεια μας( γαμος,ανακαινιση σπιτιου που ανηκει στον αντρα μου, στησιμο της δουλειας του κτλ).να σημειωθει οτι προτου γινει αυτο ανα διαστηματα μου ελεγαν διαφορα για εκεινον εκαναν παραπονα για τον χαρακτηρα του, τη δουλεια του και μου κρατουσαν θυμο στα ορια του να μην μου μιλανε στο τηλ για μερες η μητερα μου που πασχει και απο καταθλιψη να κανει μερες να σηκωθει απο το κρεββατι και ολα τα σχετικα.η αληθεια ειναι οτι παντα τους ειχα αδυναμια γτ ειμαι και μοναχοπαιδι και η σταση τους αυτη με επηρρεαζε αρκετα αλλα στον αντρα μου δεν ειχα πει ποτε τιποτα.οταν εγινε ο καυγας το καλοκαιρι του ειπαν πολλα ασχημα λογια τους βγηκαν μαζεμενα.τους πειραξε οτι εκανε ενα ειρωνικο μορφασμο και τους ειπε οτι δεν βοηθησαν μονο αυτον αλλα την οικογενεια που φτιαξαμε. Και μετα ξεφραξαν.πηραν μεχρι και τη μανα του και τον αδελφο του και τους ειπαν οτι τον εκαναν ανθρωπο και αλλα τετοια λογια που δεν θελω να αναφερθω εκτενως ειπαν και στον ιδιο.ο αντρας μου παρολα αυτα εχει μια καλη περιουσια απο τους δικους του. .φυγαμε αρον αρον.στο πατρικο μου μεναμε αρκετα συχνα και λογω της δουλειας του.και με τον πατερα μου ειχαν μια καλη σχεση.του ελεγε τα προβληματα του οτι δυσκολευομασταν στα οικονομικα και οτι ολα τα βαρη της οικογενειας ειχαν πεσει πανω του αφου εγω και λογω των παιδιων δεν εργαζομαι.παντα ομως ελεγα στον αντρα μου να μην του λεει τοσα πολλα .εχει μαθει αλλιως οπατερας μου σε αλλη εποχη.μετα τον τσακωμο καναμε μηνες να παμε να τους δουμε.τελικα καποια στιγμη πηγαμε και λογω της δουλειας του αν και μου ελεγε οτι δεν νοιωθει ανετα πια.πηγαινε ομως για χατηρι μου.εδω και ενα χρονο που εγινε αυτο με τον συζυγο μου συνεχεια τσακωνομαστε.τον ενοχλησαν πολυ οσα ακουσε και περισσοτερο οτι στον καυγα δεν πηρα θεση δεν τον υποστηριξα.το θεμα σταματησε εκει χωρις να σχολιαστει απο καμμια πλευρα τα οσα λεχθηκαν.και φυσικο ειναι να ξανασκασει.στους δικους μου δεν ειχα πει τοσο καιρο οτι μας εχουν δημιουργησει προβλημα και εκεινοι νομιζαν οτι ξεχαστηκε το θεμα.ετσι ειπα στον πατερα μου να του μιλησει να τον καλοπιασει να του πει οτι δεν τα εννοουσε οσα του ειπαν.ο αντρας μου δεν ηθελε να το συζητησει τωρα και ηταν λιγο αποτομος ο πατερας μου το θεωρησε οτι δεν τον σεβεται και μπηκε και στη μεση η μανα μου παλι που προσθεσε και αλλα ξαλα λογια του στιλ εκβιαστης και σου ευχομαι οτι μας κανεις να το παθεις απο τα παιδια σου κτλ.τωρα ουτε μου μιλανε παλι.να μην τους ξαναπαρω τηλ και οι γνωστοι εκβιασμοι τους χρονια τωρα.τι στο καλο να κανω ο πατερας μου ειναι και καρδιοπαθης και φοβαμαι μην παθει κατι.πως να φερθω?μηπως προσπαθωντας να τους φτιαξω τα κανω χειροτερα?πως να φερθω?

 

Καλησπέρα. Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι οι γονείς σου θεωρούν μόνο εσένα παιδί τους και όχι και τον άντρα σου. Τον οποίο τον θεωρούν έναν ξένο. Δεν έχουν καταλάβει ότι την όποια βοήθεια παρείχαν, την παρείχαν για την οικογένειά σας. Μάλλον κλαίνε τα λεφτά που έδωσαν και νομίζουν ότι πήγαν χαμένα. Προσωπικά πιστεύω ότι ο άντρας σου έχει δίκιο και αν ήμουν στη θέση σου θα ήμουν πολύ θυμωμένη από την απρεπή και χωρίς επίπεδο συμπεριφορά των γονιών προς την οικογένειά μου και θα ήμουν πρώτη εγώ που δεν θα τους ξαναμιλούσα. Αλήθεια αν τα πεθερικά σου σου έλεγαν τέτοια λόγια δεν θα είχες θυμώσει που ο άντρας σου δεν σε υποστήριξε?

[mat_gmdm]

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου.θα με πειραζε εννοειται εαν μου μιλουσαν και εμενα ετσι οι γονεις του ( εχει κανει και η μητερα του διαφορα αλλα εδωσα τοπο στην οργη ).και αυτο ειναι το παραπονο του απο εμενα.απο την αλλη παλι δεν καταλαβαινει οτι βρισκομαι στην μεση και με βαρανε και απο τις δυο πλευρες.

[connie08]

Συγνώμη, θες να πεις ότι όταν έγινε ο τσακωμός αυτός που λες με τον άντρα σου και τους γονείς σου εσύ δεν είπες τίποτα; Το άφησες έτσι, συνέχισες τη σχέση σου κανονικά με τους γονείς σου και τον έπεισες να ξαναπατε κιόλας;

 

Συγνώμη αλλά μου φαίνεται απίστευτο! Αν συνέβει κάτι τέτοιο καταλάβαίνω τον σύζυγό σου αν και τον βρίσκω λίγο ''ελαστικό'' , εγώ στη θέση σου δε θα ξαναπήγαινα.

[ΑΡΓΚ]

Εγώ θέλω να κάνω λίγο το δικηγόρο του διαβόλου: για πόσα χρήματα μιλάμε, για πόσο διάστημα, και τι έκανες εσύ που ήξερες το πρόβλημα από καιρό;

Διότι σκέφτομαι πώς ίσως θα μπορουσε να φαίνεται από τη μεριά των γονιών σου: με το που παντρεύεσαι αρχίζεις να παίρνεις χρήματα για το σπίτι, για τη δουλειά του συζύγου κλπ. Σου λένε ότι κατι δεν πάει καλά, και λογικό είναι να έχουν απηυδήσει να συντηρούν πλέον δύο σπίτια. Είπες ποτέ στον άντρα σου να περιορίσετε έξοδα, ότι οι γονείς σου δεν μπορούν άλλο; Τέθηκε ποτέ το ζήτημα από εσένα και το σύζυγο να τους επιστρέψετε τα χρήματα, έστω στο μέλλον; Ναι μεν οικογένεια είστε, αλλά γενικά δεν περιμένει κανείς να συντηρεί την οικογένεια των ενήλικων εργαζόμενων παιδιών του για πάντα.

Λες "με τον πατερα μου ειχαν μια καλη σχεση.του ελεγε τα προβληματα του οτι δυσκολευομασταν στα οικονομικα και οτι ολα τα βαρη της οικογενειας ειχαν πεσει πανω του αφου εγω και λογω των παιδιων δεν εργαζομαι" Πιθανότατα αυτο σήμαινε για τον πατέρα σου "πάλι ηρθε ο γαμπρός μου και κλαίγεται για δανεικά και αγύριστα".

Αν θες να βοηθήσεις την κατάσταση, μήπως θα ήταν μια καλή αρχή να δείτε πώς θα βάλετε τα οικονομικά σας σε μία τάξη, το οποίο πιθανότατα σημαίνει ότι δεν μπορείς και εσύ να μην αναζητήσεις δουλειά. Το καταλαβαίνω το να θες να μείνεις σπίτι με μικρά παιδιά, και είναι πολύ ωραίο όταν γίνεται, αλλά αν αυτό σημαίνει ότι σας συντηρούν οι δικοί σου, κάτι δεν πάει καλά.

Μου δίνεις την εντύπωση ότι οι γονείς σου τόσα χρόνια έχουν την εντύπωση ότι ο άντρας σου είναι "παράσιτο" και με το να ακούς τα παράπονά τους επί χρόνια και να μην κάνεις κάτι και να μην έχει και ιδέα ο άντρας σου ότι δυσκολεύονται στο οικονομικό, άθελά σου τους ενίσχυσες αυτή την εντύπωση.

Λες ότι τους έχεις αδυναμία ως μοναχοπαίδι. Εχω την αντίθετη εντύπωση: ότι θεώρησες ως μοναχοπαίδι ότι για πάντα θα είσαι το μωρό τους, και εκείνοι επειδή είσαι μοναχοπαίδι δεν τους πήγε η καρδιά απλά να κόψουν τα χρήματα, που θα είχε λύσει το πρόβλημα προ πολλού.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Aγαπημένη φίλη .... τον λώρο δεν το κόβουμε οκ, αλλα όταν όταν αυτός μας πνίγει πρέπει να κάνουμε κάτι. Θεωρώ ότι είσαι στη μέση , σε καταλαβαίνω απόλυτα, ωστόσο έπρεπε να πάρεις μια θέση να στηρίξεις τον άντρα σου απο την στιγμή που είναι καλός σύζυγος και δεν έχεις παράπονο. Δεν ειπα να πάρεις θέση είναι δύσκολο αυτό το καταλαβαίνω αλλα πρέπει να βάλεις όρια στους γονείς σου και ειδικά στην μαμά σου και επίσης να τους τονίσεις ότι πια έχεις φτιάξει οικογένεια δικιά σου, έχεις λόγο και δεν σου αρέσει να σου κατηγορούν τον άντρα όπως και δεν σου αρέσει ο άντρας σου να κατηγορούν αυτούς. Κάπου το έχασες το παιχνίδι αλλα πρέπει λίγο και εσύ να αρχίσεις να αναλαμβάνεις ευθύνες διαχωρισμού. Δεν εισαι πια το μοναχοπαίδι που δεν θέλει να τους χαλάσει το χατήρι επειδή ο μπαμπάς είναι καρδιοπαθής και η μαμά είναι με κατάθλιψη. Αν χωρίσεις με τον άντρα σου τότε θα λυθούν τα προβλήματά τους; ΟΧΙ .

[mat_gmdm]

Ειχα μεινει αναυδη.σαν να μου επεσε ο ουρανος κατακεφαλα.το μονο που μπορεσα να πω ειναι τι λογια ειναι αυτα?οσο για μετα δεν μου μιλουσαν στο τηλ για μερες.τα ειχαν βαλει και μαζι μου.τωρα παλι τον κατηγορουν και μου λενε να ξυπνησω επιτελους.τι να πω ειναι δραμα η κατασταση .το δικο μου λαθος που αναγνωριζω χρονια τωρα και σαν ελευθερη ειναι οτι παντα με τον τροπο τους ηθελαν να με ελενχουν.

[mat_gmdm]

Οχι βεβαια.τι θα πει ο κοσμος?ετσι θα μου πουν.γενικα η μητερα μου χρονια μου κοπαναει οτι ειχε αλλα ονειρα για εμενα.στο τελος θα με στειλουν στο τρελαδικο .

[ΑΡΓΚ]

Ειχα μεινει αναυδη.σαν να μου επεσε ο ουρανος κατακεφαλα.το μονο που μπορεσα να πω ειναι τι λογια ειναι αυτα?οσο για μετα δεν μου μιλουσαν στο τηλ για μερες.τα ειχαν βαλει και μαζι μου.τωρα παλι τον κατηγορουν και μου λενε να ξυπνησω επιτελους.τι να πω ειναι δραμα η κατασταση .το δικο μου λαθος που αναγνωριζω χρονια τωρα και σαν ελευθερη ειναι οτι παντα με τον τροπο τους ηθελαν να με ελενχουν.

 

To να εξαρτάσαι οικονομικά από κάποιον, σημαίνει ότι του παραχωρείς τον έλεγχο. Παύεις να είσαι απόλυτα ενήλικος.

Και το εννοώ ακόμη και εκεί που υπάρχουν άψογες σχέσεις στις οικογένειες, και η βοήθεια είναι καλοποροαίρετη. Δεν εννοώ ένα δώρο, όσο μεγάλο και να είναι, ας είναι και αυτοκίνητο, ούτε ένα δάνειο, ούτε μία έκτακτη κατάσταση λόγω ασθένειας, απόλυσης κλπ. Αλλά όταν οι γονείς/αδέλφια/γιαγιάδες συμβάλλουν συστηματικά στα οικονομικά ενός ζευγαριού, όταν στον προϋπολογισμό τους σταθερά για χρόνια υπάρχουν "τα λεφτά για το παιδί", το "παιδί" δε θα είναι ισότιμος ενήλικας. Είτε αυτό σημαίνει κααστάσεις σαν αυτές που περιγραφεις, είτε πιο μικρά και καθημερινά πράγματα, με τη γιαγιά να θέλει να έχει άποψη για τα πάντα στο σπίτι.

[mat_gmdm]

Σωστα τα λες.αρχικα και πριν το τσακωμο του ελεγα μην ανοιγεσαι τοσο.εμενα δεν μου αρεσει να λεω τα οικογενειακα μου ουτε καν στους δικους μου δεν τα ελεγα.ο αντρας μου εχει αυτον τον χαρακτηρα ομως.ανοιγεται ευκολα.ο πατερας μου ετσι το εβλεπε οτι κλαιγεται μηπως για λεφτα.επειδη ομως τον ξερω τον αντρα μου απλα ειναι παραπονιαρης και ηθελε καπου να τα πει.οσο για την βοηθεια των γονιων μου παντα ελεγε ο πατερας μου προχωρα και εγω ειμαι εδω.παντως δεν μας συντηρουν.ποτε δεν συντηρουσαν και το δικο μας νοικοκυριο.ολα τα εξοδα μονοι μας τα εχουμε αναλαβει.

[ΑΡΓΚ]

Σωστα τα λες.αρχικα και πριν το τσακωμο του ελεγα μην ανοιγεσαι τοσο.εμενα δεν μου αρεσει να λεω τα οικογενειακα μου ουτε καν στους δικους μου δεν τα ελεγα.ο αντρας μου εχει αυτον τον χαρακτηρα ομως.ανοιγεται ευκολα.ο πατερας μου ετσι το εβλεπε οτι κλαιγεται μηπως για λεφτα.επειδη ομως τον ξερω τον αντρα μου απλα ειναι παραπονιαρης και ηθελε καπου να τα πει.οσο για την βοηθεια των γονιων μου παντα ελεγε ο πατερας μου προχωρα και εγω ειμαι εδω.παντως δεν μας συντηρουν.ποτε δεν συντηρουσαν και το δικο μας νοικοκυριο.ολα τα εξοδα μονοι μας τα εχουμε αναλαβει.

 

Αφού δεν τα έχετε ανάγκη τα χρήματα, τόσο το καλύτερο.

Νομίζω ότι οι γονείς σου δεν ήθελαν να σε κακοκαρδίσουν, εσύ για να προστατεύσεις το σύζυγο δνε του έλεγες πώς το παίρνουν το θέμα με τα λεφτά, και ποιος ξερει τι σενάριο βάλανε με το μυαλό τους. Αμα έχει και κατάθλιψη η μαμά, μπορεί να έκατσε με το μυαλό της να νομίζει ότι ο άντρας σου σε υποχρεώνει να τους γυρεύεις χρήματα ή δεν ξέρω τι άλλο τραγικό. Η μαμά μου έχει κατάθλιψη, και είναι αυτό που λέμε κάνει την τρίχα τριχιά. Λες ένα μικρό πρόβλημα, και το γυροφέρνει στο μυαλό της με τις μέρες μέχρι που νομίζεις ότι ήρθε το τέλος του κόσμου.

Κρατάτε λίγο αποστάσεις να ηρεμήσουν τα πνεύματα, και μήπως να προσπαθούσες να συνεννοηθείς με τον πατέρα σου μόνο; Να του πεις ότι δεν ειχες ποτέ μεταφέρει παράπονα στον σύζυγο, ότι τον έχουν παρεξηγήσει κλπ; Αλλα χωρίς τη μαμά μέσα στη μέση, ειδικά αν αυτή κάνει τις φασαρίες.

Αφού εχει μιλήσει έτσι η μαμά για τον άντρα σου, το να προσπαθήσεις να τους συμφιλιώσεις, δύσκολο, καλύτερα μακριά! Ασε μπας και ηρεμήσουν τα πνεύματα με τον καιρό, να καταλάβει και ο άντρας σου ότι έχει την υποστήριξή σου, γιατί άμα επιμείνεις για επισκέψεις κλπ, θα νιώθει προδομένος λογικά.

[Dragonfly]

Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να του δώσεις δίκιο (του άντρα σου)... Από εκεί και πέρα όμως θα του πεις ότι θα πρέπει να προσέχει και εκείνος τι λέει και πως το λέει ώστε να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις. Και ότι θα πεις και εσύ το ίδιο στους γονείς σου.

Λύστο εσύ το θέμα πιάνοντας τις αντίστοιχες πλευρές και μην τους βάζεις να τα βρουν μεταξύ τους.

[mat_gmdm]

Να τα βρουν δεν υπαρχει περιπτωση.αρχικα οι γονεις μου οταν τους ειπε ο αντρας μου οτι και ενα χρονο τωρα απο τον καυγα μεταξυ τους συνεχεια τσακωνομαστε του ειπαν γτ τι σας καναμε εμεις?τρελα δηλ.με στεναχωρει οτι δεν εχουν καταλαβει οτι εχουν βαλει δηλητηριο στην οικογενεια.τωρα μου λενε οτι θελει ψυχιατρο οτι εχει προβλημα ο ανθρωπος.οι γονεις μου νομιζαν οτι εφοσον μετα τον τσακωμο πηγε και εμεινε σπιτι τους μερικες φορες τις ξεχασε τις προσβολες που ακουσε.εκεινον ομως τον ετρωγαν δεν μπορει να τα ξεχασει ετσι απλα οσο βλεπει ακομα οτι τα ιδια υποστηριζουν οι γονεις μου και ειναι αμεταννοητοι οπως λεει .και το διαστημα που πηγαιναμε μη νομιζετε οτι η συμπεριφορα του ηταν οπως παλια.εγω το εβλεπα αλλα και μου το ελεγε οτι πιεζεται πλεον.ποιος θελει ρε παιδια ψυχιατρο τελικα?

[mat_gmdm]

Το προβλημα τελικα οσο το σκεφτομαι δεν ειναι τα χρηματα.οι δικοι μου παντα ηταν της οικονομιας και της αποταμιευσης.ομως οπως το βλεπω εγω καιρο τωρα ειναι οτι τελικα δεν τους κανει για γαμπρος.αν και παντα εκεινος ηταν διπλα τους σε χαρες και λυπες παντα τους ετρεχε στην Αθηνα στους γιατρους γτ μενουμε επαρχια με ολη του την καλη διαθεση εκεινοι ολο τρωγοντουσαν.τους ενοχλουσε με το καιρο μεχρι και η παραμικρη του κινηση η πραξη που απλα δεν ηταν συμφωνοι.πχ ειχαμε παει σπιτι τους και τους πηγαμε ενα γλυκο.επειδη ανεφερε ο αντρας μου οτι η πωλητρια του εβαλε τη τουρτα σε ενα κουτακι που ηταν σκονισμενο και της ζητησε να τη βαλει σε ενα αλλο καθαρο μετα με φαγανε.τον βλεπεις τον ιδιοτροπο?τον κομπλεξικο τον πειραξε η σκονη στο κουτι.και εχω πολλες παρομοιες περιπτωσεις

[ΑΡΓΚ]

Να τα βρουν δεν υπαρχει περιπτωση.αρχικα οι γονεις μου οταν τους ειπε ο αντρας μου οτι και ενα χρονο τωρα απο τον καυγα μεταξυ τους συνεχεια τσακωνομαστε του ειπαν γτ τι σας καναμε εμεις?τρελα δηλ.με στεναχωρει οτι δεν εχουν καταλαβει οτι εχουν βαλει δηλητηριο στην οικογενεια.τωρα μου λενε οτι θελει ψυχιατρο οτι εχει προβλημα ο ανθρωπος.οι γονεις μου νομιζαν οτι εφοσον μετα τον τσακωμο πηγε και εμεινε σπιτι τους μερικες φορες τις ξεχασε τις προσβολες που ακουσε.εκεινον ομως τον ετρωγαν δεν μπορει να τα ξεχασει ετσι απλα οσο βλεπει ακομα οτι τα ιδια υποστηριζουν οι γονεις μου και ειναι αμεταννοητοι οπως λεει .και το διαστημα που πηγαιναμε μη νομιζετε οτι η συμπεριφορα του ηταν οπως παλια.εγω το εβλεπα αλλα και μου το ελεγε οτι πιεζεται πλεον.ποιος θελει ρε παιδια ψυχιατρο τελικα?

 

Εσυ έχεις πρόβλημα με τον άντρα σου; Από όσο καταλαβαίνω, όχι. Οπότε γιατί να αφήσεις να υπάρχει ένταση στο σπίτι σου λόγω των γονιών σου; Για ποιο θέμα τσακώνεστε εσύ με το σύζυγο;

[mat_gmdm]

Για τα οσα του ειπαν οι γονεις μου και τον προσβαλαν.και παλιοτερα τσακωνομασταν για πραγματα που ειχε πει η δικη του μητερα.χωρις βεβαια αυτο να σημαινει οτι συμφωνουμε σε ολα μεταξυ μας και δεν υπαρχουν διαφωνιες για μικροπραγματα

[ΑΡΓΚ]

Για τα οσα του ειπαν οι γονεις μου και τον προσβαλαν.και παλιοτερα τσακωνομασταν για πραγματα που ειχε πει η δικη του μητερα.χωρις βεβαια αυτο να σημαινει οτι συμφωνουμε σε ολα μεταξυ μας και δεν υπαρχουν διαφωνιες για μικροπραγματα

 

Ναι, αλλά γιατί να τσακώνεστε μεταξύ σας; Η αδερφή του άντρα μου για παράδειγμα, είναι "γαϊδούρα", έχει προσβάλει και σχεδόν όποιον γνωρίζει. Δεν πήρε ποτέ το μέρος της ο άντρας μου, δεν της είπε "τι ωραία που τα λες", για να τεθεί θέμα να τσακωθούμε μεταξύ μας.

[mat_gmdm]

Τις περισσοτερες φορες για βλακειες.πχ τα βραδια ενω το μεσημερι εχω μαγειρεψει το βραδυ οταν δεν εχει μεινει φαγητο και μου λεει τι θα φαμε οταν του λεω κατι ελαφρυ τσακωνομαστε για αυτο.