θα μεταναστεύατε;

[summer wine]

Το προβλημα εδω στην Ελλαδα ειναι οτι οι αμοιβες δεν ειναι αναλογες με τις σπουδες, την ποιοτητα παροχης υπηρεσιων και την εργασιακη εμπειρια, οπως συμβαινει σε αλλες χωρες. Ειτε στον ιδιωτικο ειτε στο Δημοσιο φορεα. Ακομα και στην περιπτωση που βγαζεις καποια χρηματα, η φορολογια και το ασφαλιστικο συν τα εξοδα που εχεις, δεν σου αφηνουν κατι. Δεν υπαρχουν τα οικονομικα κινητρα για εμας τους Ελληνες να δουλεψουμε εδω. Και επειδη η δουλεια μας ειναι πανω απο το μισο της ζωης μας, εαν αφαιρεσουμε τις ωρες υπνου, πρεπει να ειμαστε ικανοποιημενοι .

[mama_3]

Μα ναι babycute! Δεν ξερουν τα πινακάκια του ιντερνετ πόσο πληρώνουν στο Λονδίνο και ξέρεις εσύ που δουλευεις εκεί?

Επίσης ,σύμφωνα με νεο πινακάκι της eurostat που κοιτούσα εχθές ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα ανερχεται στα 684 ευρώ !!!

Άρα ,μια χαρά είναι και οι μισθοί στην Ελλάδα...που να τρέχεις τώρα στο εξωτερικό που βρέχει και κάθε μέρα....

 

I love you!!! :p:p:p:p:p:p

[mama_3]

Ρε μπέιμπι , αφού με παιδεύεις θα το πω, όλο αυτό και το κιθαρίστας και ντράμερ, και βουνό και θάλασσα και Βούδας και Κούδας δεν με πείθει , δεν μου το βγάζεις, πειράζει? Άλλοι μπορούν να με έπειθαν, θες η συνοχή σε όσα λένε , θες το ύφος, θες , θες,,, εδώ όχι, θέλω να είμαι ειλικρινής...

 

Πίσω από το πληκτρολόγιο ο κλητήρας γίνεται δήμαρχος άνετα , καταλαβαινόμαστε έτσι?

 

Φαντάζομαι αυτά που λες εσύ συνοδεύονται με δήλωση του Νόμου105 ενώ αυτά που λέει η Babycute είναι φανταστικά παρόλο που ζει και εργάζεται χρόνια στην Αγγλία!!! :confused::confused:

[mama_3]

Παντως μπραβο. Ολη μερα να εισαι στο internet και στο parents και να σε χρυσοπληρωνουν.... αυτες ειναι δουλειες!!!

Καλα, το ειρωνικο με το 35 εγω δεν το καταλαβα.... ηταν καποιο αστειο που δεν πηρα χαμπαρι? Τεσπα...

 

Τρομερή επιχειρηματολογία επί του θέματος!! :confused::confused:

[mama_3]

Λογαριασμό θα σου δώσω;;

Παω εγω να δω ποτε ακριβώς ποστάρεις; Δηλαδη εκεί έχετε καταντήσει να κάνετε προσωπικές επιθέσεις;

Καλα ειπα στην θεματοθετρια οτι κανει καλή κίνηση για τον α η β λόγο και πέσατε να με βγάλετε μούφα; Πηγες να πιαστείς απο την πλακα που έκανα στην φιλη μου για την ηλικία της;

Αν ειναι δυνατόν πια!

 

Να ήσουν και κανένα νέο μέλος θα την καταλάβαινα την απορία!!! :p:p

[Χαρά-Μαρία]

Το προβλημα εδω στην Ελλαδα ειναι οτι οι αμοιβες δεν ειναι αναλογες με τις σπουδες, την ποιοτητα παροχης υπηρεσιων και την εργασιακη εμπειρια, οπως συμβαινει σε αλλες χωρες. Ειτε στον ιδιωτικο ειτε στο Δημοσιο φορεα. Ακομα και στην περιπτωση που βγαζεις καποια χρηματα, η φορολογια και το ασφαλιστικο συν τα εξοδα που εχεις, δεν σου αφηνουν κατι. Δεν υπαρχουν τα οικονομικα κινητρα για εμας τους Ελληνες να δουλεψουμε εδω. Και επειδη η δουλεια μας ειναι πανω απο το μισο της ζωης μας, εαν αφαιρεσουμε τις ωρες υπνου, πρεπει να ειμαστε ικανοποιημενοι .

 

συμφωνω...αυτο το τελευταιο κυριως που ειπες, μεγαλη κουβεντα.

 

Κι ολο αυτο εχει επισης δημιουργησει κακο κλιμα σε πολλες δουλειες, μεταξυ υπαλληλων.

[AthinaP]

Το προβλημα εδω στην Ελλαδα ειναι οτι οι αμοιβες δεν ειναι αναλογες με τις σπουδες, την ποιοτητα παροχης υπηρεσιων και την εργασιακη εμπειρια, οπως συμβαινει σε αλλες χωρες. Ειτε στον ιδιωτικο ειτε στο Δημοσιο φορεα. Ακομα και στην περιπτωση που βγαζεις καποια χρηματα, η φορολογια και το ασφαλιστικο συν τα εξοδα που εχεις, δεν σου αφηνουν κατι. Δεν υπαρχουν τα οικονομικα κινητρα για εμας τους Ελληνες να δουλεψουμε εδω. Και επειδη η δουλεια μας ειναι πανω απο το μισο της ζωης μας, εαν αφαιρεσουμε τις ωρες υπνου, πρεπει να ειμαστε ικανοποιημενοι .

 

Ναι, κάπως έτσι είναι. Σε δουλειές με ζήτηση όμως, που ξέρει ο άλλος ότι μπορει μια μέρα να του φύγει κάποιος καλος για το εξωτερικό και να πει πριτς που θα κάθομαι να παιδεύομαι, υπάρχουν και καλούτσικες απολαβές. Διάφοροι κλάδοι, όχι μόνο ΙΤ.

 

Επειδή γράφτηκε κάτι για το βασικό, στην Ελλάδα με δύο βασικούς δεν μεγάλωνες παιδιά από τα 80s και δώθε. Όλο και κάτι άλλο ως εισόδημα έπαιζε ή έστω σπίτι από γονείς. Και μέχρι τα 80s μια οικογένεια ζούσε με ένα μη βασικό μισθό. Ούτε και στο εξωτερικό διαφέρει πολύ όμως, σιγά σιγά ανέβηκε το κόστος ζωής όπως και εδώ. Παίζει ρόλο ότι στα 80s είχαμε και διαφορετικά στάνταρ, πχ το κέρασμα σε επίσκεψη ήταν μονίμως σπιτικό κέικ ή γαλακτομπούρεκο ή κάτι τέτοιο και έξοδοι για ταβέρνα ήταν σχεδόν άγνωστες. Δεν ξέρω για Γερμανία, για Βρετανία είναι πολύ δύσκολο πάντως να πεις ότι ζει μια οικογένεια με δύο βασικούς χωρίς άλλο εισόδημα. Το σύνηθες είναι όσο γίνεται να ξεφύγεις από το βασικό, έστω ο ένας από τους δύο, που κάποια στιγμή γίνεται για τους περισσότερους και μετά σπίτι, οικογένεια κτλ. Το τι λένε τα επίσημα στοιχεία είναι σχετικό, κυκλοφορούν και μαύρα εισοδήματα ακόμα.

[Deena]

Στο πνεύμα του θέματος, εγώ έκανα ένα πρώτο βήμα και είμαι στο αρχικό στάδιο μιας διαδικασίας επιλογής για κάποια θέση στο εξωτερικό, για μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που θα μπορώ να δουλέψω χωρίς περαιτέρω πιστοποιήσεις/εξετάσεις κ.λπ.

 

Για να δούμε...

[hara86]

Καλή επιτυχία και σε 'σένα Deena!!!!

[BabyCute]

Στο πνεύμα του θέματος, εγώ έκανα ένα πρώτο βήμα και είμαι στο αρχικό στάδιο μιας διαδικασίας επιλογής για κάποια θέση στο εξωτερικό, για μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που θα μπορώ να δουλέψω χωρίς περαιτέρω πιστοποιήσεις/εξετάσεις κ.λπ.

 

Για να δούμε...

 

Τελεια νέα!! Ολα να σου πανε τελεια!

[love kids]

Καλημέρα! Υπάρχουν οικογένειες που μετανάστευσαν πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο; Τα παιδιά σχολικής ηλικίας προσαρμόστηκαν εύκολα; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε και τι σας αρέσει περισσότερο; Κατανοώ ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική αλλά θα με ενδιέφερε να διαβάσω εμπειρίες.

[love kids]

On 10/10/2019 at 3:26 ΠΜ, love kids είπε:

Καλημέρα! Υπάρχουν οικογένειες που μετανάστευσαν πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο; Τα παιδιά σχολικής ηλικίας προσαρμόστηκαν εύκολα; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε και τι σας αρέσει περισσότερο; Κατανοώ ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική αλλά θα με ενδιέφερε να διαβάσω εμπειρίες.

Δημοσιεύω ξανά για να ανέβει το θέμα, μήπως υπάρξουν απαντήσεις!

[Nurse1985]

On 2/11/2019 at 8:00 ΜΜ, love kids είπε:

Δημοσιεύω ξανά για να ανέβει το θέμα, μήπως υπάρξουν απαντήσεις!

Γειά σου, για Αγγλία δεν έχω να σου δώσω πολλές πληροφορίες, γιατί μένω Γερμανία αλλά από γνωστή που μετανάστευσε Αγγλία με σύζυγο και παιδί, έχω να σου πω πως το παιδί προσαρμοστηκε και έμαθε την γλώσσα πολύ γρήγορα! 

[love kids]

On 24/12/2019 at 7:45 ΜΜ, Nurse1985 είπε:

Γειά σου, για Αγγλία δεν έχω να σου δώσω πολλές πληροφορίες, γιατί μένω Γερμανία αλλά από γνωστή που μετανάστευσε Αγγλία με σύζυγο και παιδί, έχω να σου πω πως το παιδί προσαρμοστηκε και έμαθε την γλώσσα πολύ γρήγορα! 

Χρόνια πολλά και καλές γιορτές! Ευχαριστώ για την απάντηση! Μακάρι να απαντήσουν και άτομα που έχουν μεταναστεύσει στην Αγγλία. Γενικά, ισχύει μάλλον πως όσο μικρότερο το παιδί, τόσο πιο εύκολη η προσαρμογή.

[love kids]

Καλησπέρα! 

Έχω κάνει και παλιότερα σχετικά ποστ αλλά δεν πήρα απαντήσεις ή παραπέμφθηκα σε παλιά θέματα δίχως κίνηση πια. Ανοίγω, λοιπόν, αυτό το θέμα για να ζητήσω τις εμπειρίες όσων έχουν ζήσει κι εργαστεί Ελλάδα και εξωτερικό. Ενδιαφέρομαι κυρίως για Ηνωμένο Βασίλειο αλλά κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ποιες οι εμπειρίες σας σχετικά με την ποιότητα ζωής, τις ευκαιρίες εργασίας, τους μισθούς, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας σε σύγκριση με την Ελλάδα; Όσοι ζείτε εκεί θέλετε να επιστρέψετε; Και όσοι έχετε επιστρέψει Ελλάδα είστε ευχαριστημένοι με την επιλογή σας ή το μετανιώσατε; 

[Gummy Bear]

20 ώρες πρίν, love kids είπε:

Καλησπέρα! 

Έχω κάνει και παλιότερα σχετικά ποστ αλλά δεν πήρα απαντήσεις ή παραπέμφθηκα σε παλιά θέματα δίχως κίνηση πια. Ανοίγω, λοιπόν, αυτό το θέμα για να ζητήσω τις εμπειρίες όσων έχουν ζήσει κι εργαστεί Ελλάδα και εξωτερικό. Ενδιαφέρομαι κυρίως για Ηνωμένο Βασίλειο αλλά κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ποιες οι εμπειρίες σας σχετικά με την ποιότητα ζωής, τις ευκαιρίες εργασίας, τους μισθούς, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας σε σύγκριση με την Ελλάδα; Όσοι ζείτε εκεί θέλετε να επιστρέψετε; Και όσοι έχετε επιστρέψει Ελλάδα είστε ευχαριστημένοι με την επιλογή σας ή το μετανιώσατε; 

Καλησπερα! Εγώ μένω στο εξωτερικό εδώ και 4,5 χρόνια, ωστόσο όχι στο Ενωμένο Βασίλειο. Οι εμπειρίες μου είναι οι εξής : η αγορά εργασίας είναι αρκετά δύσκολη, καθώς απαιτούνται πολλά διπλώματα της χώρας που ζω. Αν έχεις από Ελλάδα κάποιο πτυχίο όπως έχω εγώ ή όπως πολλοί Έλληνες έχουν, έχεις καλές πιθανότητες να βρεις μια δουλειά. Η καθημερινότητα αν και είναι μια συνεχή βιοπαλη, σαφώς είναι πολύ πιο ποιοτική σε σχέση με την Ελλάδα. Δηλαδή δεν έχεις αυτό το στρες στη δουλειά και το άγχος. Μπορείς να πας με το ποδήλατο στη δουλειά αν θέλεις, έξω στη λίμνη και τη φύση. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι σαν ταξί, έρχονται κάθε 2-3 λεπτά και πας παντού. Η ζωή είναι πανάκριβη, όμως οι μισθοί είναι αναλογικοί με τα έξοδα, επομένως ζεις κανονικότατα, χωρίς να ψωροζεις... Να τονίσω ότι το σουπερμάρκετ μάρκετ είναι πιο φθηνό από την Ελλάδα! Η εκπαίδευση θεωρώ ότι είναι πιο σφαιρική στην Ελλάδα, διότι εδώ αυτά που μαθαίνεις είναι για την επαγγελματική σου πορεία και μόνο.. Όπως το βλέπει κανείς όμως... Το σύστημα υγείας είναι καλό θα έλεγα, αν και κανένα δεν είναι τέλειο. Εδώ πρέπει να πας πρώτα στον οικογενειακό γιατρο για να σε παραπέμψει σε κάποιον ειδικό πχ καρδιολόγο. Βέβαια πας και στα επείγοντα στο νοσοκομείο αν χρειαστεί, αλίμονο. Το μόνο κακό είναι ότι πληρώνουμε από τη τσέπη μας την ασφάλεια υγείας και κάποιες επισκέψεις στους γιατρούς και είναι πανάκριβα.....όπως και τα ενοίκια είναι πανάκριβα. Το καλό είναι όμως ότι αν παίρνεις χαμηλό μισθό, το κράτος σου πληρώνει ένα ποσό από την ασφάλεια υγείας.

Στην ερώτηση αν θα επέστρεφα στην Ελλάδα, θα απαντήσω όχι, τουλάχιστον όχι τα επόμενα χρόνια, γιατί έχοντας και ένα μωρό 12 μηνών η ποιότητα ζωής κάι η καθημερινότητα είναι πολύ καλή εδώ.... Σαφώς και η ξενιτιά είναι πολύ δύσκολη και εμένα μου λείπει συνέχεια η Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον μπορώ να έρχομαι έστω και ένα τριήμερο που λέει ο  λόγος. 

[Maya14]

@love kids Θα απαντήσω οσο πιο σύντομα γίνεται. 1. Ευκαιρίες εργασίας πιο πολλές απο Ελλάδα μεν αλλά πολυ ανταγωνισμός δε. Εξαρτάται φυσικά κ απο το αντικείμενο. 2. Μισθοι καλοι, στην ώρα τους, σαν υπάλληλος παιρνεις κατευθείαν το καθαρό στα χέρια. Παρα πολύ ακριβά ενοικια κ συγκοινωνία. Δηλαδή μπορεί να παίρνεις ενα διχιλιαρο στερλίνες καθαρό, κ το σπίτι 60 τμ να εχει ενοικιο 1950 στερλίνες. Φυσικά μετραει πολύ η πόλη κ η περιοχή. 3. Εκπαίδευση πανεπιστημίακη πολύ καλή, πληρώνεις δίδακτρα και δυστυχώς είναι πολλά πια. Μιλάμε για δεκαχιλιαρο το ετος. Και αν μιλάμε για πρωτοκλασσατα τύπου imperial, ucl, Οξφόρδη κλπ μιλάμε για αστρονομικά ποσα πια. Παλιά δεν ήταν έτσι.Πρωτοβαθμια κ δευτεροβαθμια εκπαίδευση δεν έχω εμπειρία. 4. Σύστημα υγείας, το φημισμένο ΝΗS. Ουσιαστικά σε παρακολουθεί ενας γενικός γιατρός όπου για να πας σε μια άλλη ειδικότητα θα πρέπει να σου γράψει σύσταση και σε παραπέμπει αυτός. Για να σε δει ενας πχ ουρολογος μπορεί να γίνει και σε δύο μήνες, οποτε έχει κενο. Εαν επείγει πας νοσοκομείο όπου περιμενεις μεσο ορο οκτώ με δεκα ώρες. Ιδιωτικά να σε δει γιατρός είναι πολύ ακριβό. Ενας γυναικολόγος για να σε δει και να σ κάνει κολποσκοπιση μπορεί να χρειαστεί να δώσεις 250 στερλίνες.Απο φαρμακείο μπορείς να αγοράσεις υπερβολικά λίγα πράγματα χωρίς ιατρικη συνταγή, δηλαδή το με πονάει το δόντι ας παρω μια amoxil απο το φαρμακείο, δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ. 5. Ποιότητα ζωής. Πολύ υποκειμενικο. Διαφορετικη κουλτούρα τελειως από μεσογειακους λαούς. Η διασκέδαση τους είναι κυρίως σε παμπ με κατανάλωση αλκοολ και εκδρομές στην εξοχή. Η καθαριότητα είναι ένα θέμα, καθώς κάτι που για την μέση ελληνιδα είναι βρώμικο, η μέση Αγγλιδα θα το βρει οκ. Προσωπικά δεν μετάνιωσα που γύρισα, θα κραταει όμως πάντα ειδική θέση στην καρδιά μου μιας κ έζησα όμορφα χρόνια εκεί. Σημαντική λεπτομέρεια όμως είναι ότι δεν είχαμε ακόμα το παιδί, το αποκτησαμε Ελλάδα. 

[love kids]

 

@Gummy Bear και @Maya14 σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!  

Εγώ έχω πτυχίο και μάστερ μεταξύ άλλων από Ελλάδα και ο σύζυγος είναι εξειδικευμένος στον τομέα του. Υπάρχουν ευκαιρίες για μας στο εξωτερικό αλλά είναι πολύ μεγάλη απόφαση το να σηκωθείς να φύγεις αφήνοντας την ζωή σου εδώ. Αν ήμασταν άνεργοι εδώ, σαφώς η απόφαση θα ήταν ευκολότερη. Στην παρούσα φάση δουλεύουμε πολλές ώρες αλλά η αμοιβή μας δεν είναι ανάλογη και σίγουρα τα προσόντα μας δεν  αναγνωρίζονται. Ζούμε σε ένα κράτος που ζητάει πολλά και προσφέρει ελάχιστα. Είμαι σίγουρη πως ούτε το εξωτερικό είναι η γη της επαγγελίας και πως τα χρήματα και η καλύτερη ποιότητα ζωής εκεί δε χαρίζονται. Απαιτείται σκληρή δουλειά αλλά υπάρχουν, από ό,τι ακούω, πιο πολλές ευκαιρίες εργασίας κι αν εργάζεσαι, ανταμοίβεσαι κι έχεις προοπτικές εξέλιξης. Από την άλλη, όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο πιο δύσκολα μάλλον αλλάζεις χώρα. 

 

[Maya14]

@love kids  Φυσικά και δεν υπάρχει γη της επαγγελίας. Αλλιώς θα ήμασταν όλοι εκεί. Το εξωτερικό έχει ευκολίες αλλά δυστυχώς και πολλές δυσκολιες . Καμιά φορά οι Έλληνες που φεύγουν εκπλήσσονται απο την γραφειοκρατεία, την αναμονή στα νοσοκομεία, την κρύα αδιαφορία υπαλλήλων, την αγένεια, την απομόνωση, την μοναξιά, το ρατσισμό και άλλα πολλά που μπορεί να βιώσουν, αλλά απο ντροπή δεν μιλάνε ποτέ για αυτό και αφήνεται να αιωρείται ότι όλα καλά. Όμως όλα είναι μια συνήθεια, χτίζεις στομάχι και προχωράς. Αυτοί που πετυχαίνουν στο εξωτερικό, έχουν φτύσει αίμα και ότι έχουν κατακτήσει το έχουν κατακτήσει επάξια και με πολύ μόχθο. Τίποτα δεν σου δίνεται στο χέρι, και φυσικά ουδείς αναντικατάστατος, υπάρχουν χιλιάδες αιτήσεις πριν και μετά απο εσένα.  Όσο ήμουν Μ.Βρετανία νοσταλγούσα την Ελλάδα και όταν γύρισα Ελλάδα νοσταλγούσα αυτό το τρελό νησί   Παντού υπάρχουν τα υπερ και τα κατά, τα ζυγίζεις με το συμφέρον της οικογένειας και αποφασίζεις. 

[Gummy Bear]

On 4/2/2020 at 12:29 ΠΜ, love kids είπε:

 

@Gummy Bear και @Maya14 σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!  

Εγώ έχω πτυχίο και μάστερ μεταξύ άλλων από Ελλάδα και ο σύζυγος είναι εξειδικευμένος στον τομέα του. Υπάρχουν ευκαιρίες για μας στο εξωτερικό αλλά είναι πολύ μεγάλη απόφαση το να σηκωθείς να φύγεις αφήνοντας την ζωή σου εδώ. Αν ήμασταν άνεργοι εδώ, σαφώς η απόφαση θα ήταν ευκολότερη. Στην παρούσα φάση δουλεύουμε πολλές ώρες αλλά η αμοιβή μας δεν είναι ανάλογη και σίγουρα τα προσόντα μας δεν  αναγνωρίζονται. Ζούμε σε ένα κράτος που ζητάει πολλά και προσφέρει ελάχιστα. Είμαι σίγουρη πως ούτε το εξωτερικό είναι η γη της επαγγελίας και πως τα χρήματα και η καλύτερη ποιότητα ζωής εκεί δε χαρίζονται. Απαιτείται σκληρή δουλειά αλλά υπάρχουν, από ό,τι ακούω, πιο πολλές ευκαιρίες εργασίας κι αν εργάζεσαι, ανταμοίβεσαι κι έχεις προοπτικές εξέλιξης. Από την άλλη, όσο μεγαλώνει το παιδί, τόσο πιο δύσκολα μάλλον αλλάζεις χώρα. 

 

Η ξενιτιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Και το λέω γιατί εγώ ενώ γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 13 στο εξωτερικό, όταν ήρθα στην Ελλάδα στην πατρίδα μου, δεν σκέφτηκα στιγμή να ξανά γυρίσω στο εξωτερικό. Βλέπεις, πατρίδα.... Είχα δουλειά, ο άντρας μου την επιχείρησή του, ώσπου ήρθε η οικονομική κρίση και δεν βγαίναμε άλλο οικονομικά, παρόλο που κάναμε από 2 δουλειές... Όταν λοιπόν ξανά γύρισα εξωτερικό, δυσκολεύτηκα απίστευτα πολύ. Η αγορά εργασίας είναι απαιτητική, ανταγωνισμός, είσαι ξένος, δεν έχεις κανέναν συγγενή και στην αρχή ούτε φίλο (γενικά κάνεις δύσκολα φιλίες εδώ). Όμως όπως λέει και η Maya14 ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά. Αποφασίζεις ότι πρέπει να αποδείξεις πολλά πράγματα για να μπεις στην αγορά εργασίας και φυσικά προσπαθείς να ενταχθείς στην κοινωνία.... Φυσικά όταν έχεις παιδιά δύσκολα το παίρνεις απόφαση να μεταναστεύσεις, αλλά όπως είπαμε, τα ζυγίζεις.... Πουθενά δεν είναι ρόδινα, αλλά υπάρχουν παντού καλά και κακά. Το σημαντικό είναι να μπορείς να ζεις φυσιολογικά....

[love kids]

On 5/2/2020 at 4:48 ΜΜ, Maya14 είπε:

@love kids  Φυσικά και δεν υπάρχει γη της επαγγελίας. Αλλιώς θα ήμασταν όλοι εκεί. Το εξωτερικό έχει ευκολίες αλλά δυστυχώς και πολλές δυσκολιες . Καμιά φορά οι Έλληνες που φεύγουν εκπλήσσονται απο την γραφειοκρατεία, την αναμονή στα νοσοκομεία, την κρύα αδιαφορία υπαλλήλων, την αγένεια, την απομόνωση, την μοναξιά, το ρατσισμό και άλλα πολλά που μπορεί να βιώσουν, αλλά απο ντροπή δεν μιλάνε ποτέ για αυτό και αφήνεται να αιωρείται ότι όλα καλά. Όμως όλα είναι μια συνήθεια, χτίζεις στομάχι και προχωράς. Αυτοί που πετυχαίνουν στο εξωτερικό, έχουν φτύσει αίμα και ότι έχουν κατακτήσει το έχουν κατακτήσει επάξια και με πολύ μόχθο. Τίποτα δεν σου δίνεται στο χέρι, και φυσικά ουδείς αναντικατάστατος, υπάρχουν χιλιάδες αιτήσεις πριν και μετά απο εσένα.  Όσο ήμουν Μ.Βρετανία νοσταλγούσα την Ελλάδα και όταν γύρισα Ελλάδα νοσταλγούσα αυτό το τρελό νησί   Παντού υπάρχουν τα υπερ και τα κατά, τα ζυγίζεις με το συμφέρον της οικογένειας και αποφασίζεις. 

Έτσι είναι. Δίχως να έχω ζήσει εξωτερικό (έχω εμπειρία μόνο από ταξίδια), δε νομίζω, ωστόσο, πως μπορούν η ελληνική γραφειοκρατία, η αγένεια στο δημόσιο τομέα, η αναμονή στα νοσοκομεία εύκολα να ξεπεραστούν. Τη δουλειά δεν τη φοβόμαστε. Γιατί κι εδώ δουλεύουμε πολύ αλλά ο χρόνος που αφιερώνουμε στη δουλειά είναι αντιστρόφως ανάλογος με τις απολαβές και την αναγνώριση που λαμβάνουμε. Τουλάχιστον να μοχθείς αλλά να ανταμοίβεσαι.

[love kids]

On 7/2/2020 at 11:35 ΠΜ, Gummy Bear είπε:

Η ξενιτιά είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Και το λέω γιατί εγώ ενώ γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 13 στο εξωτερικό, όταν ήρθα στην Ελλάδα στην πατρίδα μου, δεν σκέφτηκα στιγμή να ξανά γυρίσω στο εξωτερικό. Βλέπεις, πατρίδα.... Είχα δουλειά, ο άντρας μου την επιχείρησή του, ώσπου ήρθε η οικονομική κρίση και δεν βγαίναμε άλλο οικονομικά, παρόλο που κάναμε από 2 δουλειές... Όταν λοιπόν ξανά γύρισα εξωτερικό, δυσκολεύτηκα απίστευτα πολύ. Η αγορά εργασίας είναι απαιτητική, ανταγωνισμός, είσαι ξένος, δεν έχεις κανέναν συγγενή και στην αρχή ούτε φίλο (γενικά κάνεις δύσκολα φιλίες εδώ). Όμως όπως λέει και η Maya14 ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά. Αποφασίζεις ότι πρέπει να αποδείξεις πολλά πράγματα για να μπεις στην αγορά εργασίας και φυσικά προσπαθείς να ενταχθείς στην κοινωνία.... Φυσικά όταν έχεις παιδιά δύσκολα το παίρνεις απόφαση να μεταναστεύσεις, αλλά όπως είπαμε, τα ζυγίζεις.... Πουθενά δεν είναι ρόδινα, αλλά υπάρχουν παντού καλά και κακά. Το σημαντικό είναι να μπορείς να ζεις φυσιολογικά....

Η ύπαρξη παιδιού και η μη ύπαρξη ενός σεβαστού χρηματικού ποσού, απαραίτητου για να τακτοποιηθούμε στη νέα χώρα, είναι αυτά που σκέφτομαι περισσότερο. Γιατί δεν είναι εύκολο για ένα παιδί να αφήσει συγγενείς, σχολείο, φίλους και να προσαρμοστεί σε ένα νέο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον. 

[Nefeli2014]

Όχι.. Δύσκολα.. Είμαι άνθρωπος της συνήθειας, της οικογένειας και της φιλίας. Δε θα θελα να τα χάσω όλα αυτά. Αν δεν τα είχα τότε οκ αλλάζει και ο χαρακτήρας φαντάζομαι... 

Επειδή ανήκω στη γενιά που σε κάποια φάση έφυγαν όλοι σωριδον από Ελλάδα, έτσι χάθηκα με φίλους που έφυγαν και δε κρύβω πως μου κόστισε. Έχουν βολευτεί πολύ καλά σε πολύ καλές χώρες. Και εγώ παρόλο που έχω καλή δουλειά, τα λεφτά που βγάζουν εκεί ως υπάλληλοι εδώ ούτε για πλάκα δε τα πιάνουμε. Δεν ξέρω, προτιμώ να μείνω εδώ στη" μιζέρια" της Ελλάδας και να το παλεύω αρκεί να έχω τους ανθρώπους μου κοντά μου.  Τη μαμά μου τον μπαμπά μου, τη θγεια και την μπατζανακισσα, τους λιγοστούς φίλους που μου απέμειναν. Τη γειτονιά μου, το απατεώνα τον μπακάλη μου και τον κλέφτη κρεοπωλη μου. Προτιμώ να τρώγομαι με τα Ρουχα μου και να κουνάω το κεφάλι μου για το χάλι μας, μου αρέσει αυτή η χώρα, την θέλω, λατρεύω τα νησιά μας και 5α χωριά μας. Αυτή τη λαϊκή νοοτροπία των παπουδων με κάνει και χαμογελάω. Αυτή τη ψευτοκουλτουριαση των νέων επισης την θέλω, έχει πλάκα κι αυτή. Εχω ταξιδέψει πολύ, σαν την Ελλάδα Καμμια χώρα. Για μένα τουλαχιστον. Παρολαυτα δε δηλώνω και πατριδοφιλη, δε θα πέθαινα κιόλας. Μπορεί και πάλι να μην την εκανα όμως, σε κάποιον πόλεμο ας πούμε νομίζω θα γινόμουν νοσηλεύτρια. Όταν βλέπω κάτι παλιές πολεμικές ταινίες, εκεί με φαντάζομαι. Ναι τα κάνω κάτι τέτοια με τις ταινίες, ταυτίζομαι με ρόλους

 

Νομίζω είναι η συνήθεια και ο χαρακτήρας μου που τη θέλει για να μαι ευτυχισμένη. 

Τα παιδιά μου εν αντιθεσει θα τα προετοιμάσω για έξω. Θα τους παρέχω όλα τα εφόδια. Κι ότι θέλουν ας κάνουν. Όχι επειδή εγώ είμαι έτσι δηλαδή θα το περάσω και στα παιδιά μου. Το χω αποφασίσει δηλαδή να μην ανακατευτώ σε αυτό καθόλου αν έρθει ποτέ η στιγμής τέτοιας αναζήτησης. Έχουμε μέλλον. 

Παντως αν φύγουν, το σίγουρο είναι ότι θα πάω κι εγώ μαζί τους. Δε θα ενοχλω. ακόμα κι αν δε με θέλουν θέλω ναμαι απλώς κάπου εκεί γυρω να τα "μυρίζω"... Φαμίλια όπως είπε κάποτε ο πατέρας μου, το σπουδαιότερο στη ζωή! 

Επεξεργάστηκαν 8 Φεβρουαρίου,2020 by Nefeli2014

[Gummy Bear]

On 8/2/2020 at 8:28 ΜΜ, love kids είπε:

Η ύπαρξη παιδιού και η μη ύπαρξη ενός σεβαστού χρηματικού ποσού, απαραίτητου για να τακτοποιηθούμε στη νέα χώρα, είναι αυτά που σκέφτομαι περισσότερο. Γιατί δεν είναι εύκολο για ένα παιδί να αφήσει συγγενείς, σχολείο, φίλους και να προσαρμοστεί σε ένα νέο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον. 

Τα παιδιά συνηθίζουν... Είναι δύσκολη απόφαση μεν, και κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά τα παιδιά συνηθίζουν. Αρκεί οι γονείς να τους βοηθήσουν με τον τρόπο τους,να είναι ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά τους και να υπάρχει επικοινωνία. Γιατί μη ξεχνάς, και για εμάς τους ενήλικες μέχρι να τακτοποιηθουμε, να συνηθίσουμε κλπ είναι δύσκολο πράγμα. Και πολλές φορές μπαίνουμε σε ένα πηγάδι με τη δική μας προσπάθεια να εγκλιματιστουμε στην ξένη χώρα, όπου χάνεται η επικοινωνία με τον δίπλα σου, γιατί απλά θέλεις να πάρεις τον χρόνο σου. Το χρηματικό ποσό το καταλαβαίνω ότι είναι ένα πρόβλημα. Γιαυτό θα βοηθούσε ίσως αν ο ένας από τους 2 σας (εσύ ή ο σύζυγος), βρίσκατε πρώτα μια δουλειά στο εξωτερικό κσι μετά φευγατε... 

[love kids]

5 ώρες πρίν, Gummy Bear είπε:

Τα παιδιά συνηθίζουν... Είναι δύσκολη απόφαση μεν, και κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά τα παιδιά συνηθίζουν. Αρκεί οι γονείς να τους βοηθήσουν με τον τρόπο τους,να είναι ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά τους και να υπάρχει επικοινωνία. Γιατί μη ξεχνάς, και για εμάς τους ενήλικες μέχρι να τακτοποιηθουμε, να συνηθίσουμε κλπ είναι δύσκολο πράγμα. Και πολλές φορές μπαίνουμε σε ένα πηγάδι με τη δική μας προσπάθεια να εγκλιματιστουμε στην ξένη χώρα, όπου χάνεται η επικοινωνία με τον δίπλα σου, γιατί απλά θέλεις να πάρεις τον χρόνο σου. Το χρηματικό ποσό το καταλαβαίνω ότι είναι ένα πρόβλημα. Γιαυτό θα βοηθούσε ίσως αν ο ένας από τους 2 σας (εσύ ή ο σύζυγος), βρίσκατε πρώτα μια δουλειά στο εξωτερικό κσι μετά φευγατε... 

Ναι, σίγουρα, κάπως έτσι το σκέφτομαι κι εγώ. Αν βρει ο ένας πρώτα δουλειά, θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα. 

Κι έχεις δίκιο. Τα παιδιά προσαρμόζονται συνήθως πιο εύκολα από τους ενήλικες αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο υποστηρικτικό περιβάλλον.