αναπτυξιολόγος σε αναζήτηση...

[nikol*]

Ενα προνήπιο γεννημένο Οκτώβριο-Δεκέμβριο και ένα νήπιο Ιανουάριο-Μάρτιο, εχουν σχεδόν 2 χρόνια διαφορά. Και υπάρχουν και τα παιδάκια που έχουν επαναλάβει το νηπιαγωγείο γιατί δεν ήταν έτοιμα για το δημοτικό. Δε ξέρω πόσο συνηθισμένο είναι γενικά, αλλά πάντα υπήρχαν στις τάξεις των παιδιών μου, κυρίως για λόγους γλώσσας (δεν ηταν η μητρική τα Ελληνικά, και ήταν η πρώτη σοβαρή επαφή ουσιαστικά το νήπιο).

 

ναι, έχουν 18-19 μήνες μαξίμουμ..απο την άλλη είναι επιλογή των γονιών να πάει ένα παιδί ως προνήπιο στο νηπιαγωγείο κ πρέπει να το γνωρίζουν

και παιδιά της ίδιας χρονιάς μπορεί να έχουν 11 μήνες διαφορά

 

το αν επαναλαμβάνουν την τάξη είναι άλλο θέμα

 

Επίσης , το θέμα μας δεν είναι να συγκρίνουμε τα παιδιά μεταξύ τους

[summer wine]

ναι, έχουν 18-19 μήνες μαξίμουμ..απο την άλλη είναι επιλογή των γονιών να πάει ένα παιδί ως προνήπιο στο νηπιαγωγείο κ πρέπει να το γνωρίζουν

και παιδιά της ίδιας χρονιάς μπορεί να έχουν 11 μήνες διαφορά

 

το αν επαναλαμβάνουν την τάξη είναι άλλο θέμα

 

Επίσης , το θέμα μας δεν είναι να συγκρίνουμε τα παιδιά μεταξύ τους

 

Αυτο πως το βγαζεις?

 

Τα παιδια της ιδιας σχολικης χρονιας μπορει να εχουν και 12 μηνες διαφορα στην ηλικια.

Πχ. Το ενα να εχει γεννηθει 31 Δεκεμβριου και το αλλο 1 Ιανουαριου. Αυτα τα παιδια ειναι στο ιδιο τμημα. Αν συμπεριλαβουμε νηπιο και προνηπιο τοτε μπορει να εχουν και 24 μηνες διαφορα.

Αυτα τα χρονια η αναπτυξη των παιδιων στις δεξιοτητες και κοινωνικοποιηση ειναι τεραστια. Δεν ειναι τυχαιο η ηλικια των 6-7, για την Α Δημοτικου , τοτε που το παιδι εχει ωριμασει για την γραφη , την αναγνωση αλλα και για το περιβαλλον του σχολειου. Ο σκοπος της υποχρεωτικης φοιτησης στο νηπιαγωγειο (ΟΧΙ ΠΡΟΝΗΠΙΟΥ) ειναι η πιο ομαλη ενταξη του παιδιου στο σχολειο.

 

Το μεγαλυτερο προβλημα ειναι που στελνουμε τα παιδια μας νωρις σε παιδικους και νηπιαγωγεια και ακουμε και την καθε βλακεια απο τον καθε ασχετο που βαριεται να κανει τη δουλεια του και εχει την αξιωση το τετραχρονο να συμπεριφερεται σαν 6χρονο .

Και δεν τα γραφω αυτα για να δικαιολογησω δικες μας ελλειψεις γιατι με το γιο μου δεν ειχαμε θεματα κοινωνικοτητας , αλλα τα περισσοτερα παιδακια στο παιδικο οπως τα εβλεπα ηταν σαν χαμενα τελειως , εξω απο το φυσικο περιβαλλον τους, την οικογενεια τους. Αλιμονο αν ολα αυτα τα παιδια ηταν υποψηφια για ΚΕΔΔΥ και αναπτυξιολογο.

 

Επισης πολλα παιδακια στο νηπιαγωγειο εκλαιγαν γιατι κατι τους τρομαξε, πχ το υφος της αυστηρης νηπιαγωγου, τα πολλα παιδια σε ενα αχανες προαυλιο, αλλα και στην πρωτη ταξη του Δημοτικου ειχαμε τετοια φαινομενα στην αρχη της σχολικης χρονιας μεχρι τα παιδια να εγκληματιστουν . Ακομα και στη Δευτερα μου αναφερει ο γιος μου παραδειγμα, ενος κοριτσιου που ξαφνικα την πιανει το παραπονο και ζηταει τη μαμα της. Μαλιστα πανεξυπνο και κοινωνικοτατο κοριτσακι, που ουτε καν το φανταζομουν οτι θα εκλεγε.

 

.... γιατί σε όσα διαλείμματα έχω περάσει από το σχολείο εκείνη απλώς κάθεται στο παγκάκι και παρατηρεί τα παιδιά.

Η συνηθισμενη εικονα! Και στο νηπιαγωγειο και στο πρωτο Δημοτικο σχολειο, που ειχαμε παει! Και υποτιθεται ηταν απο τα καλυτερα στην πολη μου.

 

YΓ. Δεν θελω να προσβαλλω τους εκπαιδευτικους γραφοντας αυτα, αλλα η απαγοητευση μου ειναι μεγαλη γιατι διαπιστωνω οτι η μεριδα των αδαφορων και επιφανειακων εκπαιδευτικων δεν ειναι μικρη.

[γιαννα!]

Εγώ στην θέση σου θα σταματουσα το παιδί από αυτό το σχολείο..... Αφού βλέπεις ότι δεν υπάρχει χημεία μεταξύ δασκάλας κ του παιδιού σου και αφού βλέπει ότι το παιδί σου καταλαβαίνει κ δεν περνάει καλά εκεί που είναι μην συνεχιζεις να τον ζοριζες..Μπορείς να το πας αντί για προνυπιο να τον γράψεις σε έναν παιδικό σταθμό και να το πάρουν στα πιο μεγάλα παιδάκια του παιδικού ... Εγώ σαν μάνα αυτό θα έκανα δεν θα συνέχιζα στο ίδιο σχολείο..χειρότερο κακό κανω στο παιδ μου αν τον πιέζω ..Και στέλνοντας εκεί ξέροντας πως δεν περνάει καλά. Και φυσικά θα έπαιρνα μια γνώμη από αναπτυξιολογο μόνο κ μόνο να μου φύγει η ιδέα που λένε.

[HOPE77]

Koιτάξε να δεις,μερικά απο αυτά που λες για το γιο σου μου τα ανέφερε η φιλη μου-νηπιαγωγος όταν ανησυχουσα κ εγω για τον δικο μου για να μου αποδειξει οτι μερικά προνηπιακια αρχιζουν δειλα-δειλα σε πολλους τομεις κ μετα την αλλη χρονια εξεξισσονται σε αστερια,αυτο ειναι κ φυσιολογικο και σύνηθες.

Τωρα η δασκαλα που δεν ειναι κ ειδικη ισχυριζεται πως κατι ειδε κ θελει να δειτε ειδικο.Μπορει να εχει κ δικιο μπορει κ όχι.Δεν σου εκανε διαγνωση.Νομιζωπως οντως θα μπορουσε να περιμενει παραπανω απο 2μηνες .Απ΄την αλλη δε βλαπτει σε τιποτα κ η γνωμη ενος ειδικου,χωρις πανικο κ υστεριες.Εχει σχεση κ τι τυπος γονιου εισαι.Εγω πχ θα κανω κ το περιττο για να μην το εχω στο μυαλο μου κ με τρωει.Η γιατρος μας ακουσε ένα φυσημα στον μικρο κ μ ειπε πως μαλλονθα φυγει γιατι το εχουν πολλα παιδια αλλα για να το βγαλουμε απο το μυαλο μας να το δουμε με εναν ειδικο.Εγω περιμενα 1-1,5 χρονο κ αποφασισα να το κανουμε .Ευτυχως δεν ηταν κατι αλλα δεν το ξανασυζητησαμε.

'Οπως μου ειπε ορθα κ ενας γιατρος για μενα "την ιατρικη δεν την εχουμε μονο για να βεβαιωνει κατι αλλα κ για να αποκλειει"

Αν θελεις κλεισε ραντεβου με δημοσιο γιατρο,για να μην πληρωνεις ,σιγουρα θα σε βαλει αρκετα αργοτερα κ θα εχεις κ καλυτερη εικονα σε λιγους μηνες.Εγω αυτο θα εκανα.

[Shield Maiden]

Koιτάξε να δεις,μερικά απο αυτά που λες για το γιο σου μου τα ανέφερε η φιλη μου-νηπιαγωγος όταν ανησυχουσα κ εγω για τον δικο μου για να μου αποδειξει οτι μερικά προνηπιακια αρχιζουν δειλα-δειλα σε πολλους τομεις κ μετα την αλλη χρονια εξεξισσονται σε αστερια,αυτο ειναι κ φυσιολογικο και σύνηθες.

Τωρα η δασκαλα που δεν ειναι κ ειδικη ισχυριζεται πως κατι ειδε κ θελει να δειτε ειδικο.Μπορει να εχει κ δικιο μπορει κ όχι.Δεν σου εκανε διαγνωση.Νομιζωπως οντως θα μπορουσε να περιμενει παραπανω απο 2μηνες .Απ΄την αλλη δε βλαπτει σε τιποτα κ η γνωμη ενος ειδικου,χωρις πανικο κ υστεριες.Εχει σχεση κ τι τυπος γονιου εισαι.Εγω πχ θα κανω κ το περιττο για να μην το εχω στο μυαλο μου κ με τρωει.Η γιατρος μας ακουσε ένα φυσημα στον μικρο κ μ ειπε πως μαλλονθα φυγει γιατι το εχουν πολλα παιδια αλλα για να το βγαλουμε απο το μυαλο μας να το δουμε με εναν ειδικο.Εγω περιμενα 1-1,5 χρονο κ αποφασισα να το κανουμε .Ευτυχως δεν ηταν κατι αλλα δεν το ξανασυζητησαμε.

'Οπως μου ειπε ορθα κ ενας γιατρος για μενα "την ιατρικη δεν την εχουμε μονο για να βεβαιωνει κατι αλλα κ για να αποκλειει"

Αν θελεις κλεισε ραντεβου με δημοσιο γιατρο,για να μην πληρωνεις ,σιγουρα θα σε βαλει αρκετα αργοτερα κ θα εχεις κ καλυτερη εικονα σε λιγους μηνες.Εγω αυτο θα εκανα.

 

 

Είμαι ακριβώς αυτός ο τύπος μητέρας. Κλείσαμε ήδη ραντεβού με ιδιώτη αναπτυξιολόγο (μετά από έναν μήνα είχε διαθεσιμότητα βέβαια) αλλά και με τοπικό ΚΨΥ για μετά τις γιορτές (το δημόσιο το θέλουμε, σε περίπτωση που δεν της αρκεί η αξιολόγηση από τον ιδιώτη).

 

Σήμερα του έδωσα μαζί μια μπάλα ποδοσφαίρου να πάρει μαζί στο σχολείο για να προσελκύσει τα άλλα παιδάκια να τον πλησιάσουν. Όταν ρώτησα τη δασκάλα μας πώς τα πήγε στο διάλειμμα ήταν πάλι απαξιωτική. 'Την έβγαλε στο προαύλιο, μίλησε με τα άλλα παιδάκια, αλλά μετά την ξαναέβαλε μέσα στην τσάντα", μου είπε. Δεν περίμενα βέβαια θεαματικές αλλαγές γιατί τον ξέρω ότι είναι κτητικός, αλλά χάρηκα όταν άκουσα πως μίλησε με τους άλλους και την έβγαλε στην αυλή γιατί δείχνει πως ενδόμυχα ήθελε να τους τη δείξει (όχι ακόμα να τη μοιραστεί). Αυτό βέβαια ουδόλως παρατηρήθηκε από τη δασκάλα μας ως θετικό.

Μου δημιουργήθηκε αυτόματα η εύλογη απορία όμως για τη δασκάλα. Έχουμε κάνει τη συζήτηση περί κοινωνικοποίησης, βλέπεις πως οι γονείς προσπαθούν κάτι καινούριο, εσύ γιατί είσαι τόσο αδιάφορη; Γιατί εκείνη τη στιγμή που τον βλέπεις να ξαναπαίρνει μέσα την μπάλα, δεν παρεμβαίνεις να οργανώσεις ένα ωραίο παιχνίδι που θα δώσει ασφάλεια στο παιδί και θα ενισχύσει την κοινωνική του αυτή προσπάθεια;

Ζητάω πολλά; Μου δείχνει καθημερινά πως δεν μπορώ να περιμένω καμιά βοήθεια από εκείνη. Αύριο είμαι αποφασισμένη να πάω εγώ στο διάλειμμα και να τον ενισχύσω. Κι ας με περιγράφει μετά ως γραφική μητέρα...

[Shield Maiden]

Εγώ στην θέση σου θα σταματουσα το παιδί από αυτό το σχολείο..... Αφού βλέπεις ότι δεν υπάρχει χημεία μεταξύ δασκάλας κ του παιδιού σου και αφού βλέπει ότι το παιδί σου καταλαβαίνει κ δεν περνάει καλά εκεί που είναι μην συνεχιζεις να τον ζοριζες..Μπορείς να το πας αντί για προνυπιο να τον γράψεις σε έναν παιδικό σταθμό και να το πάρουν στα πιο μεγάλα παιδάκια του παιδικού ... Εγώ σαν μάνα αυτό θα έκανα δεν θα συνέχιζα στο ίδιο σχολείο..χειρότερο κακό κανω στο παιδ μου αν τον πιέζω ..Και στέλνοντας εκεί ξέροντας πως δεν περνάει καλά. Και φυσικά θα έπαιρνα μια γνώμη από αναπτυξιολογο μόνο κ μόνο να μου φύγει η ιδέα που λένε.

 

Δεν ξέρεις πόσες φορές φλέρταρα με την ιδέα. Πόσο βασανίζομαι που πρέπει να τον στέλνω κάθε μέρα σε ένα εντελώς μη υποστηρικτικό περιβάλλον. Αν τον σταματήσω, όμως, θα καταγραφεί στην οικογενειακή μας μνήμη ως αποτυχία, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε κάνει κάτι λάθος. Το παιδί πρέπει να μάθει πως μπορεί στη ζωή να μην έχει πάντα εναλλακτικές, αλλά να χρειάζεται να παλέψει για να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του. Έτσι λέω στον εαυτό μου, μπας και ηρεμήσω λιγάκι

[nikol*]

Είμαι ακριβώς αυτός ο τύπος μητέρας. Κλείσαμε ήδη ραντεβού με ιδιώτη αναπτυξιολόγο (μετά από έναν μήνα είχε διαθεσιμότητα βέβαια) αλλά και με τοπικό ΚΨΥ για μετά τις γιορτές (το δημόσιο το θέλουμε, σε περίπτωση που δεν της αρκεί η αξιολόγηση από τον ιδιώτη).

 

Σήμερα του έδωσα μαζί μια μπάλα ποδοσφαίρου να πάρει μαζί στο σχολείο για να προσελκύσει τα άλλα παιδάκια να τον πλησιάσουν. Όταν ρώτησα τη δασκάλα μας πώς τα πήγε στο διάλειμμα ήταν πάλι απαξιωτική. 'Την έβγαλε στο προαύλιο, μίλησε με τα άλλα παιδάκια, αλλά μετά την ξαναέβαλε μέσα στην τσάντα", μου είπε. Δεν περίμενα βέβαια θεαματικές αλλαγές γιατί τον ξέρω ότι είναι κτητικός, αλλά χάρηκα όταν άκουσα πως μίλησε με τους άλλους και την έβγαλε στην αυλή γιατί δείχνει πως ενδόμυχα ήθελε να τους τη δείξει (όχι ακόμα να τη μοιραστεί). Αυτό βέβαια ουδόλως παρατηρήθηκε από τη δασκάλα μας ως θετικό.

Μου δημιουργήθηκε αυτόματα η εύλογη απορία όμως για τη δασκάλα. Έχουμε κάνει τη συζήτηση περί κοινωνικοποίησης, βλέπεις πως οι γονείς προσπαθούν κάτι καινούριο, εσύ γιατί είσαι τόσο αδιάφορη; Γιατί εκείνη τη στιγμή που τον βλέπεις να ξαναπαίρνει μέσα την μπάλα, δεν παρεμβαίνεις να οργανώσεις ένα ωραίο παιχνίδι που θα δώσει ασφάλεια στο παιδί και θα ενισχύσει την κοινωνική του αυτή προσπάθεια;

Ζητάω πολλά; Μου δείχνει καθημερινά πως δεν μπορώ να περιμένω καμιά βοήθεια από εκείνη. Αύριο είμαι αποφασισμένη να πάω εγώ στο διάλειμμα και να τον ενισχύσω. Κι ας με περιγράφει μετά ως γραφική μητέρα...[/quote

 

Είσαι σίγουρη οτι θα στο επιτρέψουν ? για να μην πω για τα νηπιαγωγεία της περιοχής που έχουν πάει διάφοροι φίλοι του, είμαι σίγουρη οτι στο δικό μας δεν θα επέτρεπαν κάτι τέτοιο. Κ να σου πω την αλήθεια , εδώ θα συνταχθώ με την δασκάλα αν δεν το επιτρέψει.Γιατί έχει άλλα 20 πάνω-κάτω παιδιά που μετά μπορεί να ζητήσουν κάτι αντίστοιχο

[ΑΡΓΚ]

Είμαι ακριβώς αυτός ο τύπος μητέρας. Κλείσαμε ήδη ραντεβού με ιδιώτη αναπτυξιολόγο (μετά από έναν μήνα είχε διαθεσιμότητα βέβαια) αλλά και με τοπικό ΚΨΥ για μετά τις γιορτές (το δημόσιο το θέλουμε, σε περίπτωση που δεν της αρκεί η αξιολόγηση από τον ιδιώτη).

 

Σήμερα του έδωσα μαζί μια μπάλα ποδοσφαίρου να πάρει μαζί στο σχολείο για να προσελκύσει τα άλλα παιδάκια να τον πλησιάσουν. Όταν ρώτησα τη δασκάλα μας πώς τα πήγε στο διάλειμμα ήταν πάλι απαξιωτική. 'Την έβγαλε στο προαύλιο, μίλησε με τα άλλα παιδάκια, αλλά μετά την ξαναέβαλε μέσα στην τσάντα", μου είπε. Δεν περίμενα βέβαια θεαματικές αλλαγές γιατί τον ξέρω ότι είναι κτητικός, αλλά χάρηκα όταν άκουσα πως μίλησε με τους άλλους και την έβγαλε στην αυλή γιατί δείχνει πως ενδόμυχα ήθελε να τους τη δείξει (όχι ακόμα να τη μοιραστεί). Αυτό βέβαια ουδόλως παρατηρήθηκε από τη δασκάλα μας ως θετικό.

Μου δημιουργήθηκε αυτόματα η εύλογη απορία όμως για τη δασκάλα. Έχουμε κάνει τη συζήτηση περί κοινωνικοποίησης, βλέπεις πως οι γονείς προσπαθούν κάτι καινούριο, εσύ γιατί είσαι τόσο αδιάφορη; Γιατί εκείνη τη στιγμή που τον βλέπεις να ξαναπαίρνει μέσα την μπάλα, δεν παρεμβαίνεις να οργανώσεις ένα ωραίο παιχνίδι που θα δώσει ασφάλεια στο παιδί και θα ενισχύσει την κοινωνική του αυτή προσπάθεια;

Ζητάω πολλά; Μου δείχνει καθημερινά πως δεν μπορώ να περιμένω καμιά βοήθεια από εκείνη. Αύριο είμαι αποφασισμένη να πάω εγώ στο διάλειμμα και να τον ενισχύσω. Κι ας με περιγράφει μετά ως γραφική μητέρα...

 

Ρεαλιστικά μιλώντας:

1) Με εντυπωσιάζει και πως σας άφησαν να φέρετε μπάλα, γενικά τα περισσότερα σχολεία το απαγορεύουν. Ο γιος σου ντροπαλά την έκρυψε, ο γιος μου θα σουταριζε με όλη του τη δύναμη και φοβερό ενθουσιασμό, και αλίμονο στα τζάμια...

2) Στο διάλειμμα δεν υπάρχουν οργανωμένες δραστηριότητες. Μπορεί μια δασκάλα να βγάλει τα παιδιά εν ώρα μαθήματος να παίξουν ένα ομαδικό παιχνίδι, αλλά καμία υποχρέωση δεν έχει να κάνει το ίδιο στο διάλειμμα. Δεν είναι λογική απαίτηση να κάνει κάτι τέτοιο

3) Πέραν από το θέμα γραφικότητας, το να πας στο σχολείο δε μαθαίνει στο παιδί τίποτα. Και να είναι κοινωνικό την ώρα που είσαι εκεί, δε λέει κάτι. Αν θες να δημιουργήσει φιλίες, αρχισε να καλείς παιδάκια σπίτι. Και δεν έχει καμία δουλειά ένας ενήλικας στο σχολείο. Δε θα ήθελα ούτε να κλαίει το παιδί μου γιατί ο Γιαννάκης έρχεται με τη μαμά του, ούτε θα ένιωθα άνετα με ένα άγνωστο σε μένα ενήλικα, που δεν εργάζεται στο σχολείο, και που ιδέα δεν έχω ποιος είναι, να κυκλοφορεί στο χώρο. Φαντάσου να σε άφηνε η δασκάλα (που δε θα σε αφήσει με τίποτα). Τι θα κάνεις; Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να μιλήσεις στα άλλα παιδιά, να τα πιέσεις να παίξουν με το παιδί σου; Τι θα κάνεις αν αυτά τον κοροϊδέψουν, βρίσουν, χτυπήσουν; Με ποιο δικαίωμα;

[nikol*]

Ρεαλιστικά μιλώντας:

1) Με εντυπωσιάζει και πως σας άφησαν να φέρετε μπάλα, γενικά τα περισσότερα σχολεία το απαγορεύουν. Ο γιος σου ντροπαλά την έκρυψε, ο γιος μου θα σουταριζε με όλη του τη δύναμη και φοβερό ενθουσιασμό, και αλίμονο στα τζάμια...

2) Στο διάλειμμα δεν υπάρχουν οργανωμένες δραστηριότητες. Μπορεί μια δασκάλα να βγάλει τα παιδιά εν ώρα μαθήματος να παίξουν ένα ομαδικό παιχνίδι, αλλά καμία υποχρέωση δεν έχει να κάνει το ίδιο στο διάλειμμα. Δεν είναι λογική απαίτηση να κάνει κάτι τέτοιο

3) Πέραν από το θέμα γραφικότητας, το να πας στο σχολείο δε μαθαίνει στο παιδί τίποτα. Και να είναι κοινωνικό την ώρα που είσαι εκεί, δε λέει κάτι. Αν θες να δημιουργήσει φιλίες, αρχισε να καλείς παιδάκια σπίτι. Και δεν έχει καμία δουλειά ένας ενήλικας στο σχολείο. Δε θα ήθελα ούτε να κλαίει το παιδί μου γιατί ο Γιαννάκης έρχεται με τη μαμά του, ούτε θα ένιωθα άνετα με ένα άγνωστο σε μένα ενήλικα, που δεν εργάζεται στο σχολείο, και που ιδέα δεν έχω ποιος είναι, να κυκλοφορεί στο χώρο. Φαντάσου να σε άφηνε η δασκάλα (που δε θα σε αφήσει με τίποτα). Τι θα κάνεις; Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να μιλήσεις στα άλλα παιδιά, να τα πιέσεις να παίξουν με το παιδί σου; Τι θα κάνεις αν αυτά τον κοροϊδέψουν, βρίσουν, χτυπήσουν; Με ποιο δικαίωμα;

 

Συμφωνώ σε όλα !!!!!!

 

Οσο διαβάζω , καταλαβαίνω οτι τα βλέπεις όλα σαν μαμά παιδιού που πάει πρώτη φορά σχολείου....αλλά σαν σε παιδικό σταθμό...που ούτε στον παιδικό θα κάτσει η δασκάλα να ασχοληθεί προσωπικά με παιδί που συμμετέχει λιγότερο ή περισσότερο..ίσως στην αρχή..

δεν ξέρω θυμάμαι τον δικό μου που ήταν 27 μηνών όταν ξεκίνησε , καποια μέρα έτυχε να περνάω στο διάλειμμα .τις πρώτες μέρες δεν έπαιζε καν, απολύτως λογικό για ένα μικρό παιδάκι. Η δασκάλα είναι εκεί κ επιβλέπει ή τους οργανώνει το παιχνίδι...μέχρι εκεί

 

Λες ..δεν ζητάς , να τον ταχταρίσει..αλλά ουσιαστικά αυτό θέλεις.

Κι εγώ απορώ πως άφησαν την μπάλα

οσο για τα 2 χρόνια διαφορά , έχετε δίκιο, είχα κάποια αδέρφια στο μυαλό μου που είναι μαζι νήπια-προνήπια κ είναι στους 19 μήνες

 

Με λίγα λόγια..άσε την δασκάλα να κάνει την δουλειά της κ εσύ κάνε όπως κάνεις την δουλειά της μαμάς στο σπίτι

[Shield Maiden]

Ρεαλιστικά μιλώντας:

1) Με εντυπωσιάζει και πως σας άφησαν να φέρετε μπάλα, γενικά τα περισσότερα σχολεία το απαγορεύουν. Ο γιος σου ντροπαλά την έκρυψε, ο γιος μου θα σουταριζε με όλη του τη δύναμη και φοβερό ενθουσιασμό, και αλίμονο στα τζάμια...

2) Στο διάλειμμα δεν υπάρχουν οργανωμένες δραστηριότητες. Μπορεί μια δασκάλα να βγάλει τα παιδιά εν ώρα μαθήματος να παίξουν ένα ομαδικό παιχνίδι, αλλά καμία υποχρέωση δεν έχει να κάνει το ίδιο στο διάλειμμα. Δεν είναι λογική απαίτηση να κάνει κάτι τέτοιο

3) Πέραν από το θέμα γραφικότητας, το να πας στο σχολείο δε μαθαίνει στο παιδί τίποτα. Και να είναι κοινωνικό την ώρα που είσαι εκεί, δε λέει κάτι. Αν θες να δημιουργήσει φιλίες, αρχισε να καλείς παιδάκια σπίτι. Και δεν έχει καμία δουλειά ένας ενήλικας στο σχολείο. Δε θα ήθελα ούτε να κλαίει το παιδί μου γιατί ο Γιαννάκης έρχεται με τη μαμά του, ούτε θα ένιωθα άνετα με ένα άγνωστο σε μένα ενήλικα, που δεν εργάζεται στο σχολείο, και που ιδέα δεν έχω ποιος είναι, να κυκλοφορεί στο χώρο. Φαντάσου να σε άφηνε η δασκάλα (που δε θα σε αφήσει με τίποτα). Τι θα κάνεις; Ποιος σου δίνει το δικαίωμα να μιλήσεις στα άλλα παιδιά, να τα πιέσεις να παίξουν με το παιδί σου; Τι θα κάνεις αν αυτά τον κοροϊδέψουν, βρίσουν, χτυπήσουν; Με ποιο δικαίωμα;

 

 

1. Αφήνουν και σε άλλα παιδάκια να πάνε μπάλα (τα τζάμια έχουν κάγκελα, ίσως για αυτό).

2. Το διάλειμμα πέρα από την κλασική αξία της ξεκούρασης έχει και αυτό την παιδαγωγική του αξία, μην το παραγνωρίζετε. Ο ρόλος του δασκάλου δεν πατάει mute κατά την ώρα του διαλείμματος. Φυσικά δεν είναι υποχρεωμένη να οργανώσει κάτι στο διάλειμμα. Δεν της ζητήθηκε αυτό. Αναρωτήθηκα γιατί δεν μπορεί να παρέμβει επανορθωτικά όταν βλέπει στο διάλειμμα μια συμπεριφορά για την οποία μάλιστα έχει θεωρητικά ανησυχήσει. Με την ίδια λογική, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει όταν δύο παιδάκια μαλώνουν; Εννοώ, δεν μπορείς να λες μονάχα: γιατί Γιωργάκη δεν παίζεις; και να το θεωρείς και μεμπτό που δεν παίζει, όταν δεν έχεις κάνει τίποτα στο να τον βοηθήσεις να το καταφέρει (όχι να παίξεις εσύ μαζί του, ούτε να αναγκάσεις τα άλλα παιδάκια). Είσαι παιδαγωγός, σε τελική ανάλυση.

3. Δεν είχα πρόθεση να κάνω κερκίδα (εξάλλου έξω από τα κάγκελα θα είμαι, αν είμαι), απλώς να βρω μια πρόφαση πως πέρναγα και να μιλήσω λίγο με το γιο μου. Ίσως να τον δωροδοκήσω και με ένα αυτοκολλητάκι, αν δώσει την μπάλα του σε άλλο παιδάκι. Ως εκεί. To να πάω εγώ είναι ουσιαστική υποκατάσταση της δασκάλας. Το αναγνωρίζω αυτό. Αλλά εκείνη δεν θα δεχτεί να το κάνει αυτό αντί για εμένα. Έχω ξαναδιαβάσει όλα τα παιδαγωγικά της σχολής μου αυτές τις μέρες και χαρακτηριστικά ο Herbert αναφέρει πως ο δάσκαλος είναι και ψυχοθεραπευτής. Με αυτή τη μέθοδο της διαφορικής πριμοδότησης, λεει, πως οι δάσκαλοι αντιμετώπισαν παρόμοιο περιστατικό κοινωνικής δυσπροσαρμοστίας μέσα σε μόλις μία εβδομάδα.

[nikol*]

Δεν ξέρω αν επεμβαίνουν όταν μαλώνουν κάποια παιδιά ή αν προσπαθούν να προλάβουν να μην μαλώσουν ...αυτό που ξέρω σίγουρα είναι κάθε γεγονός το συζητάνε στην τάξη

[Shield Maiden]

Δωσε λιγο χρονο στο παιδι και ριξε μια ματια στα σταδια αναπτυξης στο βιβλιαριο υγειας , ειναι πολυ βοηθητικο. Δεν χανεις και τιποτα να πας σε εναν αναπτυξιολογο για την μικρη περιπτωση που η νηπιαγωγος μπορει, οντως, κατι να εχει εντοπισει. Κυριως για να ησυχασεις εσυ γιατι θα σε βασανιζει αυτο συνεχεια.

Οχι ΚΕΔΔΥ. Δεν ξερεις ποιος θα εξετασει το παιδι.

 

Το έχω κοιτάξει το βιβλιάριο και έχουμε κατακτήσει το 95% των δεξιοτήτων της ηλικίας μας, ενώ έχουμε και ένα 10%-20% από τις δεξιότητες του επόμενου χρόνου. Για καθησυχαστικούς λόγους και μόνο, πέρασα όλο το Σαββατοκύριακο κάνοντας όλα τα έγκυρα online tests για συμπεριφορικές και αναπτυξιακές διαταραχές (asd, aq, m-chat-r, cast).

[Shield Maiden]

Σας ευχαριστώ πάντως όλους για τον ψύχραιμο αντίλογο. Η εμπειρία ίσως φέρει και εμένα κάποια μέρα να συμβουλεύω μια νέα στη σχολική πραγματικότητα και πολύ αγχωμένη μαμά.

[vvassoula]

Σας ευχαριστώ πάντως όλους για τον ψύχραιμο αντίλογο. Η εμπειρία ίσως φέρει και εμένα κάποια μέρα να συμβουλεύω μια νέα στη σχολική πραγματικότητα και πολύ αγχωμένη μαμά.

 

Αν δεν κάνεις τπτ και απλά περιμένεις;;;

Καμιά φορά το άγχος μας κάνει να μεγαλοποιούμε συμπεριφορές (το άγχος σου σε οδήγησε να πεις στην δασκάλα τόσες άχρηστες πληροφορίες που την οδήγησαν σε λάθος συμπεράσματα).

Περίμενε μέχρι τον Φεβρουάριο και άστην να λέει.

[Αγγελίνα_2]

Το ότι υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί που είναι απλά διεκπεραιωτικοί και δεν έχουν καμία διάθεση να βοηθήσουν στις δυσκολίες των παιδιών, είναι πραγματικότητα. Όπως και το ότι έχουν μη ρεαλιστικές απαιτήσεις από τα παιδιά, σε σχέση με την ηλικία τους. Έτσι ήταν η δασκάλα του μικρού πέρισυ, στην πρώτη (ευτυχώς η νηπιαγωγός τους ήταν αστέρι).

 

Γνωρίζοντας αυτήν την πραγματικότητα, προσπαθούμε να επιλέξουμε το πιο "εξυπηρετικό" για τα παιδιά μας. Η δική μου άποψη είναι πως το προνήπιο σε δημόσιο νηπιαγωγείο, για ένα παιδί που δεν έχει προηγούμενη "σχολική" εμπειρία, είναι λανθασμένη επιλογή. Πολύ λίγες περιπτώσεις ξέρω που να εξελίχθηκε ομαλά κι αυτές, είτε γιατί το τμήμα ήταν μικρό κι είχε πολλά προνήπια μέσα, είτε γιατί το παιδί ήταν ψιλοταλιμπάν και δε χαμπάριαζε, η δε μητέρα δεν ζητούσε κάτι περισσότερο πλέον της φύλαξης.

 

Αυτό που βλέπω ότι προσπαθείς να κάνεις (με λανθασμένες ορισμένες από τις κινήσεις σου 100%, όπως το να πηγαίνεις στο διάλειμμα), είναι να αλλάξεις το "σύστημα". Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα το καταφέρεις ή, αν καταφέρεις κάτι, αυτό θα γίνει πολύ αργά και εις βάρος του παιδιού σου. Εγώ αυτό που θα έκανα, θα ήταν να το αλλάξω και να το πάω σε έναν καλό ιδιωτικό σταθμό να κάνει την τάξη. Του χρόνου θα είναι πολύ πιο έτοιμο, από κάθε άποψη.

 

Αυτό το ότι θα καταγραφεί ως αποτυχία κλπ το θεωρώ υπερβολή, πρώτον το παιδί είναι πολύ μικρό για τέτοιου είδους μαθήματα, δοσμένα με αυτόν τον τρόπο και δεύτερον το ίδιο και τα αισθήματά του υπερέχουν σαφώς του "κηλιδώματος" της οικογενειακής σας μνήμης. Δε μπορεί να τα κάνουμε όλα τέλεια, κάπου, κάποια στιγμή θα κάνουμε λάθος κι όταν αυτό συμβεί, το σωστό είναι να αναθεωρούμε και να προσαρμοζόμαστε στις περιστάσεις. Προσωπικά θα προτιμούσα να δωσω αυτό το μάθημα στο παιδί μου, σε αντίστοιχη περίσταση και σε κάθε περίπτωση, η ανακούφιση και η χαρά που θα νιώσει το ίδιο το παιδί, θεωρώ ότι αξίζουν απείρως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

 

Επίσης πιστεύω ότι το παιδάκι σου είναι μια χαρά και τσάμπα θα τρέχεις, αλλά εντάξει, δεν κάνει και κακό η γνώμη ενός ειδικού, καλύτερα να την έχεις, για να σου φύγουν οι όποιες ιδέες.

 

ΥΓ όπως λέει και η summer wine, ο κολλητός του μικρού μου, ένα πολύ έξυπνο και κοινωνικό παιδί, που είχε κάνει 2 χρόνια παιδικό σταθμό και την τάξη του νηπίου στο σχολείο, όταν πήγε στην πρώτη, έκλαιγε επί 2 εβδομάδες στα διαλείμματα και ζητούσε να πάει σπίτι του. Αποδείχθηκε τελικά πως τον άγχωναν οι δασκάλες που άλλαζαν, ανάλογα με το μάθημα.

[ΑΡΓΚ]

2. Το διάλειμμα πέρα από την κλασική αξία της ξεκούρασης έχει και αυτό την παιδαγωγική του αξία, μην το παραγνωρίζετε. Ο ρόλος του δασκάλου δεν πατάει mute κατά την ώρα του διαλείμματος. Φυσικά δεν είναι υποχρεωμένη να οργανώσει κάτι στο διάλειμμα. Δεν της ζητήθηκε αυτό. Αναρωτήθηκα γιατί δεν μπορεί να παρέμβει επανορθωτικά όταν βλέπει στο διάλειμμα μια συμπεριφορά για την οποία μάλιστα έχει θεωρητικά ανησυχήσει. Με την ίδια λογική, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει όταν δύο παιδάκια μαλώνουν; Εννοώ, δεν μπορείς να λες μονάχα: γιατί Γιωργάκη δεν παίζεις; και να το θεωρείς και μεμπτό που δεν παίζει, όταν δεν έχεις κάνει τίποτα στο να τον βοηθήσεις να το καταφέρει (όχι να παίξεις εσύ μαζί του, ούτε να αναγκάσεις τα άλλα παιδάκια). Είσαι παιδαγωγός, σε τελική ανάλυση.

 

Θα παρέμβει, όχι πάντα, αν δύο παιδάκια μαλώνουν. Οχι με τον τρόπο που φαντάζεσαι ίσως ως νέα μαμά μαθητή Δηλαδή, συνήθως αν ανέβουν πολύ οι τόνοι, π.χ. πέσει ξύλο, σπρωξιές, ουρλιαχτά και διαμαρτυρηθούν καποια παιδιά, τότε η δασκάλα θα τιμωρήσει αυτόν που είδε ή που της είπαν ότι φταίει, και αν είναι και καλή δασκάλα, θα τον πιάσει να δει τι συνέβη και να μιλήσουν ώστε να μην ξανασυμβεί. Αν εννοείς να έχει το νου της για να αποτρέψει κάθε καβγα, η να καθίσει με λεπτομέρεια να ακούσει τους πάντες, να τα συμφιλιώσει, να βεβαιωθεί ότι δεν αδικήθηκε κανείς ή να παρέμβει σε κάθε μικροένταση ή να κάνει το διαιτητή, σε καμία περίπτωση, δε γίνεται σε κανένα σχολείο. Σε παιδικό σταθμό ίσως, από εκεί και μετά πρέπει να "ανάψουν" τα αίματα, να διαμαρτυρηθεί κάποιο παιδί έντονα κλπ για να παρέμβει η δασκάλα. Το διάλειμμα του νηπιαγωγείου είναι όπως του δημοτικού, με λίγο καλύτερη επιτήρηση. Δεν είναι ο ρόλος της δασκάλας πια να κοινωνικοποιήσει τα παιδιά. Δεν ξέρω αν θεωρητικά είναι στα καθήκοντά της ως νηπιαγωγού, αλλά σίγουρα δεν το έχω ακούσει ποτέ. Εχω δει και παιδάκια να κρεμονται απο τα κάγκελα κάθε μέρα σε κάθε διάλειμμα, και παιδάκια να είναι απομονωμένα για κάποιο λόγο, και πέρα από κάποια κουβεντούλα, και μία ενημέρωση στη μαμά, είναι από τα πράγματα που το νηπιαγωγείο περιμένει το παιδί να βρει τη λύση μόνο του.

[Shield Maiden]

Εχω δει και παιδάκια να κρεμονται απο τα κάγκελα κάθε μέρα σε κάθε διάλειμμα, και παιδάκια να είναι απομονωμένα για κάποιο λόγο, και πέρα από κάποια κουβεντούλα, και μία ενημέρωση στη μαμά, είναι από τα πράγματα που το νηπιαγωγείο περιμένει το παιδί να βρει τη λύση μόνο του.

 

Δεν μπορώ να το αποδεχτώ, ειλικρινά βρε κορίτσια. Από πότε το (δημόσιο) σχολείο έχει μόνο το χαρακτήρα του πληροφοριακού παρόχου και έχει αποφορτιστεί από οποιονδήποτε άλλο του ρόλο; Η διαπαιδαγώγηση δεν είναι μόνο μαθησιακή διαδικασία, είναι ομαλή ένταξη, εξισορρόπηση και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική αφομοίωση.

Δεν ξέρω τι γίνεται στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά κάνοντας 5 χρόνια Αγγλικά σε prejunior και junior τμήμα σε ΚΞΓ και σκούπισα μυτούλες και συνόδευσα στην τουαλέτα και παρηγόρησα παιδάκια που έκλαιγαν και συμφιλίωσα άλλα που μάλωναν και βρήκα τρόπους να βγάλω παιδάκια λίγο από το καβούκι τους και να παίξουν (ακόμα και αν αυτό γινόταν με προαιρετική δική μου ενασχόληση στο διάλειμμα). Δεν το έκανα γιατί μου το είπε η διοίκηση ή γιατί με πλήρωναν να το κάνω (σιγά το λεφτά έτσι κι αλλιώς), αλλά γιατί το ένιωθα εγώ. Και όχι δεν ήμουν τότε μαμά και ούτε ταυτιζόμουν. Πρέπει να μη βλέπεις τη δουλειά σου ως επάγγελμα, αυτό λέω. Ακόμα και αν δεν προβλέπεται στα καθήκοντα του Ωρολόγιου Προγράμματός σου, πώς σου κάνει καρδιά να μένεις αμέτοχος σε όσα γίνονται γύρω σου;

[nikol*]

Γνώμη μου είναι να μην πας στο διάλειμμα..δεν θέλει πολύ ένα παιδάκι να το θεωρήσει κατεστημένο κ να το περιμένει καθημερινά. Μπορείς να το ανταμείψεις στο σπίτι.

 

Μια που ανέφερες τα Αγγλικά , ο δικός μου φέτος κάνει μια τάξη πριν το pre junior k αφού άφησε το κολυμβητήριο κ το θεατρικό παιχνίδι που δοκίμασε, θέλει να κάνει μόνο Αγγλικά. εχει πάει 4 φορές , τις 3 μόλις μπει στην τάξη βγαίνει κλαίγοντας γιατί τάχα θέλει νερό, ενώ στην πραγματικότητα θέλει να τσεκάρει αν είμαι εκεί. Μια απ όλες τις φορές , με πήραν τηλ γιατί ήθελε να πάει τουαλέτα μόνο με μένα. Κ μιλάμε για ένα παιδί 5,5 χρονών που πάει για 4η χρονιά σχολείο,

 

Οπότε φαντάσου το δικό σου αγόρι πόσο ''χαμένο'' νιώθει μέσα σε όλους αυτούς τους κανόνες κ την αυτονομία που επιβάλλει το νηπιαγωγείο.Γι αυτό στο πρώτο μου ποστ , σου είπα ''δεν ρωτάω γιατί δεν πήγε παιδικό, αλλά ήταν λάθος να πάει στο προνήπιο του νηπιαγωγείου''

Οπότε τωρα, ναι..αν μπορείς το πας σε παιδικό ή πορεύεσαι στο νηπιαγωγείο εχοντας οσο γίνεται σύμμαχο σου την δασκαλα

[ΑΡΓΚ]

Δεν μπορώ να το αποδεχτώ, ειλικρινά βρε κορίτσια. Από πότε το (δημόσιο) σχολείο έχει μόνο το χαρακτήρα του πληροφοριακού παρόχου και έχει αποφορτιστεί από οποιονδήποτε άλλο του ρόλο;

Τώρα για να λέμε και του στραβού το δίκιο, απο πάντα; Δημόσια και ιδιωτικά θα έλεγα.

Εγώ τη νηπιαγωγό μου τη θυμάμαι ως μία απίστευτα αυστηρή και ψυχρή "θεούσα", με κότσο, μόνο γκρι μακριές φούστες και μία διαπεραστική φωνή. Στη δε πρώτη δημοτικού, ήταν οι εποχές που το χαστούκι ήταν μία απόλυτα σεβαστή μέθοδος πειθαρχίας.

Από εκεί και πέρα, καλές δασκάλες και υπήρχαν και υπάρχουν. Αλλά σίγουρα δεν μπορεί κανείς να απαιτήσει από έναν εργαζόμενο συνεχώς να κάνει το κατι παραπάνω. Ειλικρινά, με τα χρόνια, θα συναντήσετε πολύ πιο προβληματικές καταστάσεις, και μακάρι μία πιο "διεκπεραιωτική" προσέγγιση να είναι το χειρότερο που θα συναντήσετε.

Μέχρι και δασκάλα με άσχημα και ανίατα προβλήματα υγείας έχω συναντήσει, που το σύστημα ταλαιπωρεί αφάνταστα πρώτα την ίδια και μετά τα παιδιά, με το να της δίνει απλά αναρρωτικές αντί να υπάρχει πρόβλεψη για μετάθεση κάπου με λιγότερο στρες, να έρχεται αντικαταστάτρια για 1-2 μήνες, να επιστρέφει η δασκάλα, να ξανακαταρρέει σε άλλο ένα μήνα, να ξαναπαίρνει άδεια κοκ για χρόνια.

[Αγγελίνα_2]

Δεν μπορώ να το αποδεχτώ, ειλικρινά βρε κορίτσια. Από πότε το (δημόσιο) σχολείο έχει μόνο το χαρακτήρα του πληροφοριακού παρόχου και έχει αποφορτιστεί από οποιονδήποτε άλλο του ρόλο; Η διαπαιδαγώγηση δεν είναι μόνο μαθησιακή διαδικασία, είναι ομαλή ένταξη, εξισορρόπηση και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινωνική αφομοίωση.

Δεν ξέρω τι γίνεται στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά κάνοντας 5 χρόνια Αγγλικά σε prejunior και junior τμήμα σε ΚΞΓ και σκούπισα μυτούλες και συνόδευσα στην τουαλέτα και παρηγόρησα παιδάκια που έκλαιγαν και συμφιλίωσα άλλα που μάλωναν και βρήκα τρόπους να βγάλω παιδάκια λίγο από το καβούκι τους και να παίξουν (ακόμα και αν αυτό γινόταν με προαιρετική δική μου ενασχόληση στο διάλειμμα). Δεν το έκανα γιατί μου το είπε η διοίκηση ή γιατί με πλήρωναν να το κάνω (σιγά το λεφτά έτσι κι αλλιώς), αλλά γιατί το ένιωθα εγώ. Και όχι δεν ήμουν τότε μαμά και ούτε ταυτιζόμουν. Πρέπει να μη βλέπεις τη δουλειά σου ως επάγγελμα, αυτό λέω. Ακόμα και αν δεν προβλέπεται στα καθήκοντα του Ωρολόγιου Προγράμματός σου, πώς σου κάνει καρδιά να μένεις αμέτοχος σε όσα γίνονται γύρω σου;

 

Από ανέκαθεν. Απλά εμείς σοκαριζόμαστε όταν το πρωτοσυναντάμε με τα παιδιά μας.

 

Έχω δουλέψει κι εγώ σε φροντιστήριο και τα έκανα όλα αυτά που λες, από την καρδιά μου, επειδή τα ήθελα. Για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν ξέρω αν θα συνέχιζα να τα κάνω για 20 συναπτά έτη πχ. Μη με παρεξηγείς δλδ, δεν δικαιολογώ τη νηπιαγωγό, στη θεωρία έχεις απόλυτο δίκιο. Όμως η πράξη είναι που μετράει για το παιδί σου αυτή τη στιγμή, γιατί η νηπιαγωγός ούτε μυαλά, ούτε πρακτική πρόκειται να αλλάξει, όσο κι αν το παλέψεις εσύ, κατά τη γνώμη μου.

[Dragonfly]

Σχετικά με την απορία σας για το πως επέτρεψαν την μπάλα και στο δικό μας νηπιαγωγείο πολλά παιδιά έφερναν διάφορα από το σπίτι. Μπάλες, κούκλες, παιχνίδια γενικώς.

[Συντονιστής Περιεχομένου]

μεταφέρθηκαν σε νέο θέμα οι δημοσιεύσεις που είχαν κύριο θέμα τα τέστ νοημοσύνης που υπάρχουν στο διαδίκτυο και κατά πόσο είναι καλό να κάνει κάποιος τέτοια τέστ με το παιδί του.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=145312

[Shield Maiden]

Καλησπέρα και πάλι σε όλους!

Επειδή πραγματοποιήσαμε τελικά την επίσκεψη στην αναπτυξιολόγο, είπα να μοιραστώ μαζί σας τα νέα μας.

Ο μικρός ελέχθηκε με τη χρήση των κλιμάκων GRIFFITHS (GMDS-R) και ADOS, συνεργάστηκε άψογα και η γιατρός τον περιέγραψε στη γραπτή αναφορά που μας έδωσε ως ένα πολύ χαρούμενο, κοινωνικό και εύκολα προσεγγίσιμο παιδί.

Συγκεκριμένα ελέχθηκε φυσιολογικός ως προς την αδρή κίνηση, τις λεπτές δεξιότητες, τον οπτικοκινητικό συντονισμό, τις πρακτικές δεξιότητες, την κλίμακα αντίληψης και λόγου και τη συμπεριφορά.

Παρατήρησε μονάχα μια αδεξιότητα που έχει στη χρήση του μολυβιού και του ψαλιδιού (όχι στις υπόλοιπες λεπτές κινήσεις) και μας είπε πως η καλή συνεργασία σπιτιού και σχολείου θα φέρει μέχρι το τέλος του χρόνου αισθητή βελτιώση και σε αυτό. Μέχρι τότε δεν χρειάζεται κάποια άλλη παρέμβαση στην ανάπτυξή του, μας είπε.

 

Να ενημερώσω τη δασκάλα σχετικά ή άδικος κόπος (δεν νομίζω πως θα ασχοληθεί ιδιαίτερα, αφού νιώθω πως δύσκολα θα την μεταπείσει ακόμα και η γνώμη ενός ειδικού)

[magdoulini]

Καλησπέρα και πάλι σε όλους!

Επειδή πραγματοποιήσαμε τελικά την επίσκεψη στην αναπτυξιολόγο, είπα να μοιραστώ μαζί σας τα νέα μας.

Ο μικρός ελέχθηκε με τη χρήση των κλιμάκων GRIFFITHS (GMDS-R) και ADOS, συνεργάστηκε άψογα και η γιατρός τον περιέγραψε στη γραπτή αναφορά που μας έδωσε ως ένα πολύ χαρούμενο, κοινωνικό και εύκολα προσεγγίσιμο παιδί.

Συγκεκριμένα ελέχθηκε φυσιολογικός ως προς την αδρή κίνηση, τις λεπτές δεξιότητες, τον οπτικοκινητικό συντονισμό, τις πρακτικές δεξιότητες, την κλίμακα αντίληψης και λόγου και τη συμπεριφορά.

Παρατήρησε μονάχα μια αδεξιότητα που έχει στη χρήση του μολυβιού και του ψαλιδιού (όχι στις υπόλοιπες λεπτές κινήσεις) και μας είπε πως η καλή συνεργασία σπιτιού και σχολείου θα φέρει μέχρι το τέλος του χρόνου αισθητή βελτιώση και σε αυτό. Μέχρι τότε δεν χρειάζεται κάποια άλλη παρέμβαση στην ανάπτυξή του, μας είπε.

 

Να ενημερώσω τη δασκάλα σχετικά ή άδικος κόπος (δεν νομίζω πως θα ασχοληθεί ιδιαίτερα, αφού νιώθω πως δύσκολα θα την μεταπείσει ακόμα και η γνώμη ενός ειδικού)[/QUOTE]

 

να ενημερωσεις απλα την δασκαλα, οτι εκανες τις κινησεις σου συμφωνα με τις συστασεις της και οτι το μικρο δεν δειχνει να εχει καποιο θεμα...και οτι απλα, θα ηθελες να τον βοηθησει λιγακι περισσοτερο ωστε να προσαρμοστει πιο ευκολα στο περιβαλλον του σχολειου...χωρις να της κανεις συστασεις πως θα το πραγματοποιησει αυτο,χωρις πολλα πολλα...και οτι θα εισαστε σε συνεργασια,οτι παρατηρει να στο λεει,το αντιστοιχο και εσυ...καπως ετσι η κουβεντα...αναλαφρη...

 

απο τα γραφομενα σου, αυτο που καταλαβαινω, ειναι οτι εχεις πολυ αγχος για το παιδακι σου και λογικο ειναι, επειδη ειναι η πρωτη του επαφη με το σχολειο...προτεινω να χαμηλωσεις λιγο τους τονους απεναντι στην δασκαλα,να αφησεις το παιδι σου να βρει μονο του τους ρυθμους του στο σχολειο ειτε στο θεμα της επαφης του με τα αλλα παιδακια,ειτε στο οποιο μαθησιακο κομματι απαιτειτε...θα συμβουλευεις, θα ρωτας τα συναισθηματα του,πως νιωθει για τα παιδακια,κτλ....και θα κουβεντιαζετε...για την δασκαλα εχεις εντελως αρνητικη αποψη οπως το περιγραφεις...μπορει να εχεις δικιο,ομως κρατα και μικρο καλαθι,γιατι ολοι οι γονεις,οταν στειλαμε για πρωτη φορα τα παιδια μας ειτε παιδικο ειτε προνηπιο,κοιτουσαμε λοξα τις δασκαλες,γιατι θεωρουσαμε οτι επρεπε να ασχολουνται με τα δικα μας παιδια μας στο 100% και δεν το εκαναν...η καθε μια μας για τους δικους της λογους...στελνω τον μικρο μου απο ενος ετους παιδικο,οποτε ξερω πολυ καλα τα συναισθηματα σου για την πρωτη επαφη...αφησε την δασκαλα να κανει την δουλεια της οπως την κανει,αν θεωρεις οτι ειναι αδιαφορη για τις απαιτησεις σου,προτιμησε εναν παιδικο σταθμο για τον μικρο σου-ισως οντως να ηταν καλυτερη ιδεα απο ενα προνηπιο-....

 

σε καθε περιπτωση, προσεξε το πως περνας το μηνυμα στο παιδακι σου για την δασκαλα του...η διαχωριστικη γραμμη για να καταλαβει τα αρνητικα σου συναισθηματα για εκεινη και να τα υοθετησει και το ιδιο,ειναι εξαιρετικα λεπτη...τα παιδια μας τσακωνουν χωρις να το καταλαβουμε...

ειμαι σιγουρη οτι μια χαρα θα τα παει το παιδακι σου...χρειαζεται απλα χρονο το ιδιο αλλα και εσυ χρονο να αποδεχτεις οτι πρεπει να βρει μονο του τους ρυθμους του και να ανοιξει τα φτερα του...

[summer wine]

Καλησπέρα και πάλι σε όλους!

Επειδή πραγματοποιήσαμε τελικά την επίσκεψη στην αναπτυξιολόγο, είπα να μοιραστώ μαζί σας τα νέα μας.

Ο μικρός ελέχθηκε με τη χρήση των κλιμάκων GRIFFITHS (GMDS-R) και ADOS, συνεργάστηκε άψογα και η γιατρός τον περιέγραψε στη γραπτή αναφορά που μας έδωσε ως ένα πολύ χαρούμενο, κοινωνικό και εύκολα προσεγγίσιμο παιδί.

Συγκεκριμένα ελέχθηκε φυσιολογικός ως προς την αδρή κίνηση, τις λεπτές δεξιότητες, τον οπτικοκινητικό συντονισμό, τις πρακτικές δεξιότητες, την κλίμακα αντίληψης και λόγου και τη συμπεριφορά.

Παρατήρησε μονάχα μια αδεξιότητα που έχει στη χρήση του μολυβιού και του ψαλιδιού (όχι στις υπόλοιπες λεπτές κινήσεις) και μας είπε πως η καλή συνεργασία σπιτιού και σχολείου θα φέρει μέχρι το τέλος του χρόνου αισθητή βελτιώση και σε αυτό. Μέχρι τότε δεν χρειάζεται κάποια άλλη παρέμβαση στην ανάπτυξή του, μας είπε.

 

Να ενημερώσω τη δασκάλα σχετικά ή άδικος κόπος (δεν νομίζω πως θα ασχοληθεί ιδιαίτερα, αφού νιώθω πως δύσκολα θα την μεταπείσει ακόμα και η γνώμη ενός ειδικού)

 

Shield Maiden, καλημερα και χρονια πολλα. Να χαιρεσαι το παιδακι σου.

 

Χαρηκα για τα νεα σου και λυπαμαι πολυ που μπηκες σε ολη αυτη την διαδικασια . Η αγωνια και το αγχος μιας μητερας για την αναπτυξη και την υγεια του παιδιου της, οταν υπαρχει εστω μια υπονοια , ειναι μεγαλη και ολοι οι "ειδικοι" η "εκπαιδευτικοι" θα πρεπει να ειναι διπλα προσεκτικοι στις κρισεις τους. Βαζω σε εισαγωγικα τις λεξεις γιατι ενα πτυχιο μονο δεν κανει αυτες τις ειδικοτητες. Χρειαζεται επιπλεον η πραγματικη αγαπη και το ενδιαφερον στα παιδια , που δυστυχως απουσιαζει καποιες φορες . Και στην συγκεκριμενη περιπτωση απο την αρχη φανηκε.

 

 

Φανταζομαι τωρα θα εισαι πολυ χαρουμενη και μην ασχολεισαι αλλο με τη δασκαλα.