Είναι ντροπή η δουλειά???

[ΑΡΓΚ]

Διαφωνω με αυτό...δλδ μου θυμιζει κατι οικογενειες γιατρων που περιμενουν ότι όλα τα παιδια της οικογενειας θα γινουν γιατροι και αν καποιος ξεστρατησει και αποφασισει να γινει ηθοποιος νιωθουν να καταρεει το συμπαν.Αλλα ενταξει τωρα...ποσο συνηθες είναι αυτό?

 

Το κακο είναι για μενα ότι απλα η θεματοθετρια επηρεάζεται από την αποψη τριτων.Αυτο είναι που την εχει μπερδεψει κιολας.Δε φταιει ουτε η ανατροφη της ,ουτε οι πεποιθησεις της.

 

Κι ομως το θεμα ειναι οτι καταπιέζεται και νιώθει άσχημα. Ειναι άλλο να μπει μία γυναίκα να πει "σκεφτομαι να γυρίσω στη δουλεια ή να μη γυρίσω, ποια τα υπερ και τα κατά" και να γίνει κουβέντα. Αμα μια γυναίκα συνειδητοποιημένα η ίδια πει ότι θέλει να αφιερώσει 5-10 χρόνια μόνο στα παιδιά της, μπράβο της. Δικαίωμα της, και σε κανέναν δεν πέφτει λόγος. Εδώ είναι ότι φαίνεται να πιστεύει ότι η θέση της μαμάς είναι στο σπίτι, ή μάλλον φαίνεται όλος ο περίγυρός της να το πιστεύει! με το ζόρι. Θέλει δε θέλει

[BabyCute]

Κι ομως το θεμα ειναι οτι καταπιέζεται και νιώθει άσχημα. Ειναι άλλο να μπει μία γυναίκα να πει "σκεφτομαι να γυρίσω στη δουλεια ή να μη γυρίσω, ποια τα υπερ και τα κατά" και να γίνει κουβέντα. Αμα μια γυναίκα συνειδητοποιημένα η ίδια πει ότι θέλει να αφιερώσει 5-10 χρόνια μόνο στα παιδιά της, μπράβο της. Δικαίωμα της, και σε κανέναν δεν πέφτει λόγος. Εδώ είναι ότι φαίνεται να πιστεύει ότι η θέση της μαμάς είναι στο σπίτι, ή μάλλον φαίνεται όλος ο περίγυρός της να το πιστεύει! με το ζόρι. Θέλει δε θέλει

Και τι προτείνεις; Γιατι το ποστ ειναι αρκετά αρνητικό...

[tzatzikaki]

Διαφωνω με αυτό...δλδ μου θυμιζει κατι οικογενειες γιατρων που περιμενουν ότι όλα τα παιδια της οικογενειας θα γινουν γιατροι και αν καποιος ξεστρατησει και αποφασισει να γινει ηθοποιος νιωθουν να καταρεει το συμπαν.Αλλα ενταξει τωρα...ποσο συνηθες είναι αυτό?

 

Το κακο είναι για μενα ότι απλα η θεματοθετρια επηρεάζεται από την αποψη τριτων.Αυτο είναι που την εχει μπερδεψει κιολας.Δε φταιει ουτε η ανατροφη της ,ουτε οι πεποιθησεις της.

Η αλήθεια είναι ότι δείχνει να χρειάζεται λίγο δυναμισμό στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράγματα (και δεν εννοώ βέβαια να αρχίσει να τσακώνεται με όλους σε καμία περίπτωση).

zaxaroulini ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, με όλη μου τη συμπάθεια το λέω...

[AthinaP]

 

Ναι θα είναι δύσκολο αν περιμένει από εσένα να αναλάβεις τα πάντα. Μήπως φοβάται ότι τώρα θα αναγκαστεί να αναλάβει και εκείνος κάποιες από τις υποχρεώσεις των παιδιών-σπιτιού, ενώ μέχρι τώρα είναι αραχτός και light;

Συγγνώμη αν ακουστώ κάπως αλλά σε μια οικογένεια οφείλουν και οι δυο γονείς να θέλουν να δουλέψουν (άλλο εάν δεν μπορούν για άλλου λόγους). Επίσης οφείλουν και οι δυο γονείς να αναλαμβάνουν από κοινού υποχρεώσεις παιδιών και σπιτιού.

 

Ο σύζυγος ήδη δουλεύει πολύ, όπως γράφτηκε. Οπότε το παραμικρό θα τον επιβαρύνει. Δεν νομίζω ότι πάει έτσι το πράγμα, τη σήμερον ημέρα με τα σημερινά δεδομένα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουρα υπεύθυνοι για ένα επάγγελμα που το επιλέξαμε πριν 15-20 χρόνια ουσιαστικά και στις μέρες μας η αγορά εργασίας μπορεί να σε πετάξει έξω αν δεν είσαι πολύ καλός. Κάποια επαγγέλματα ζητάνε πράγματι πολλές ώρες.

 

Οπότε δεν είναι ο μόνος παράγοντας η "δικαιοσύνη" στις υποχρεώσεις στο σπίτι, ειδικά στο σημερινό κόσμο.

 

Ούτε είναι εφικτό οι άνθρωποι να είναι ισορροπημένοι και δημιουργικοί όταν όλο το 24ωρό τους είναι γεμάτο υποχρεώσεις και περιμένουν να χαλαρώσουν πότε; Την άλλη ζωή;

 

Συγνώμη, αλλά μου φάνηκες απόλυτη και κάπως απόλυτα απαντάω και εγώ. ίσως γιατί περνάω φάση που αναθεωρώ πολλά πράγματα δοσμένα και κυρίως τη λογική ότι είμαστε χάμστερ σε έναν τροχό και τρέχουμε. Και πραγματικά είμαι σε δίλημμα όπως διαβάζω το θέμα της θεματοθέτριας, για αυτό της έθεσα εναλλακτικές εκτός δουλειάς. Εκτός αν υπάρχει και θέμα οικονομικής ανεξαρτησίας πέρα από την κοινωνικοποίηση.

 

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ! Το πόσο καλά θα την αξιοποιήσει κάποιος είναι θέμα επιλογών. Η κοπέλα του θέματος έχει ήδη ξεκινήσει έχοντάς της μοιράσει η ζωή πολύ καλά χαρτιά και έχει την επιλογή τι θα κάνει. Προσωπικά δεν νιώθω ότι είμαι πολύ σαφώς υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής, έτσι όπως τα διαβάζω.

 

Και γράφω έτσι έχοντας καταλάβει ότι η θεματοθέτρια θέλει να επιστρέψει στη δουλειά, φοβάμαι όμως ότι έχει προσδοκίες ότι θα ξαναβρεί τα νιάτα της και την ξενοιασιά της και δεν έχει ακριβώς ζήσει τι θα πει εργαζόμενη μητέρα 2 μικρών παιδιών, μόνο να το φανταστεί μπορεί. Μετά έρχεται και μια άλλη πίκρα που λέγεται απογευματινές δραστηριότητες παιδιών και μελέτη που κλέβουν και τα απογεύματα και σε κάποιες περιπτώσεις και τα ΣΚ από την οικογένεια! Δεν υπάρχουν πολλές μαμάδες στο παρεντς να το διαπιστώσουν αυτό γιατί πλέον δεν έχουν χρόνο ούτε για το παρεντς, αν πιάσουν τις ηλικίες με τις δραστηριότητες! Όταν τελειώσουν και οι δραστηριότητες, έχουν σβήσει και οι ωοθηκες σου και περνάς αισίως στην εμμηνόπαυση, και βλέπεις πώς πέρασαν τα νιάτα σου. Βέβαια στην περίπτωσή της βοηθάει που μπορεί να βασιστεί σε δύο ζευγάρια παππούδων για κάτι έκτακτο ή και για λιγότερο έκτακτο, οπότε και οι καμένες υπεκοπωσιασμένες μαμάδες χωρίς γιαγιάδες μπορεί να μην το βλέπουμε και τόσο ισορροπημένα ούτε εμείς.

 

Για αυτό λέω: Θέλεις να χαρείς τη ζωή σου κοριτσάκι; Βγες από τα ωράρια, κανόνισε κάποιες μέρες να παίρνουν οι γιαγιάδες το μεγάλο απο το νήπιο και δες σε τι φάσεις μπορείς να πας με το καρότσι ή κάποιες μέρες και με το μεγάλο τα απογεύματα. Δεν είναι ανάγκη να βάλεις τον εαυτό σου σε ωράρια. Αν πάλι αισθάνεσαι ότι σε γεμίζει τόσο πολύ, πάσο. Μην παρασύρεσαι όμως από αυτά που γίνονται επειδή τα κάνουν όλοι. Οι πιο πολλές τα κάνουν επειδή απλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.

 

Στο φινάλε όμως ίσως να μην είναι και τόσο μεγάλο μεγάλο το δίλημμα. Αφου τα χρήματα δεν είναι απαραίτητα, μπορεί να ξεκινήσεις και αν προκύψει στην πορεία πρόβλημα, σταματάς. Δεν κατάλαβα αν υπάρχουν αρνητικές συνέπειες σε αυτό. Δηλαδή ο σύζυγος ή και οι παππούδες αν έχουν λόγο, κατά κάποιον τρόπο οφείλουν να πουν πού ακριβώς βλέπουν το πρόβλημα στο να μην είναι σπίτι η μαμά και αν και όποτε προκύψει κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, τότε το ξανασυζητάτε.

 

Επίσης μερικοί άνθρωποι που εξελίσσονται οικονομικά και επαγγελματικά είναι αυτοί ακριβώς που δεν έχουν ανάγκη να δουλέψουν! Σου λέει δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι μου παρά μόνο για τόσα!

 

Α και προσωπικά έχω χρόνο για ιντερνετ γιατί ο σύζυγος βοηθάει πάρα πολύ, για την ακρίβεια εγώ τον βοηθάω και είμαι εργαζόμενη. Αλλά αυτό με τις δραστηριότητες και το είμαι απογεύματα κλεισμένη, πίκρα! Μετά από χρόνια δεν φαίνεται τόσο ελκυστικό ως διέξοδος από το σπίτι να πηγαίνεις μόνο το πρωί στο ίδιο μέρος με τους ίδιους ανθρώπους και αισθάνομαι και εγώ πολύ ικανοποιημένη από το εργασιακό περιβάλλον που έχω.

[AthinaP]

Βρε κορίτσια, συγγνώμη κιόλας, το πρότυπο της οικογένειας εδώ και χιλιάδες χρόνια ήταν ο πατέρας κυνηγός-κουβαλητής και η μητέρα συλλέκτης-νοικοκυρά, τώρα ξαφνικά γιατί μας ενοχλεί τόσο πολύ?! Χιλιάδες χρόνια λέμε! Και ξαφνικά, τις τελευταίες δεκαετίες (5-6 το πολύ) στο όνομα του φεμινισμού που δεν ξέρουμε πια τι σημαίνει έχουμε βγει όλες στην αγορά εργασίας, διεκδικώντας ισότητα με τους άντρες - που δεν έχουμε! - αλλά αρνούμαστε να το παραδεχτούμε!

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Η γυναίκα έκανε δουλειές εκτός σπιτιού, το είπες, συλλέκτης όταν φορούσαν προβιές και αγροτικές δουλειές στη συνέχεια, μαζί με τις φιλενάδες της και μέχρι πριν 50 χρόνια. Σε όλες τις δουλειές σπιτιού ή εξωτερικές υπήρχε πολύ μεγάλη δόση κοινωνικότητας. Οι πολύ πλούσιες αναθέτανε τις βαρετές δουλειές τους σε άλλες γυναίκες, αλλά και πάλι είχαν πράγματα να κάνουνε, είχαν ενδιαφέροντα, βγαίνανε, γενικώς δεν κάθονταν σπίτι. Το σπίτι είναι που μπορεί να κάνει κάποιες γυναίκες να μην την παλεύουν. Εντάξει, έχουν χαλάσει πολύ και τα πρωϊνάδικα τα τελευταία χρόνια!

[ΑΝΝΑ24]

Καλησπέρα κορίτσια,

σας διαβάζω πολύ καιρό τώρα και ειλικρινά το σκεφτόμουν πολύ να ανοίξω και εγώ ένα θέμα. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι παρόμοιο αλλά θα ήθελα την συμβουλή σας. Πριν λίγο καιρό γέννησα το δεύτερο αγγελούδι μου. Έχω ήδη ένα αγοράκι 5 ετών. Δούλευα από πολύ μικρή και όταν γέννησα το πρώτο μου παιδί αποφάσισα να μείνω σπίτι, γιατί ήθελα να αφοσιωθώ στο ρόλο της μητρότητος. Οπότε τα τελευταία 5 χρόνια και κάτι είμαι σπίτι. Όλο αυτό τον καιρό μου είχαν κάνει διάφορες κρούσεις για δουλειά, αλλά τις είχα απορρίψει. Τώρα όμως και θέλω να ξαναπιάσω δουλειά και οικονομικά με το δεύτερο παιδί έχουμε αρχίσει και δυσκολευόμαστε. Μίλησα ήδη με το αφεντικό μου από την δουλειά που είχα φύγει όταν γέννησα και υπάρχει θέση εκεί και μάλιστα με καλά χρήματα. Πέρασα μία βόλτα από εκεί και συγκινήθηκα που είδα και τους παλιούς συναδέλφους, ενθουσιάστηκα.

Και στο δια ταύτα: ο κύκλος μου (γονείς μου που με βοηθάνε λίγο με τα παιδιά, σύζυγος, πεθερικά) ούτε να το ακούσουν.

Σας γράφω και δεν σας κρύβω ότι κλαίω.

Όλοι λένε μείνε σπίτι, θα σας βοηθήσουμε και εμείς στα οικονομικά, γιατί να κουράζεσαι κλπ

Τα αγγελούδια μου είναι όλη μου η ζωή, όμως τώρα πια θέλω να ξεκινήσω ξανά την δουλειά μου και νιώθω τόσο τυχερή που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία.

Με έχουν κάνει να ντρέπομαι επειδή σκέφτομαι την δουλειά θεωρούν εις βάρος των παιδιών.

Τι να κάνω βρε κορίτσια; είναι όλοι εναντίον και ο σύζυγος. Και όμως νιώθω τόσο έτοιμη να κάνω το βήμα.

Συγνώμμη αν σας κούρασα, αλλά σε αυτό το φόρουμ έχω δει ότι έχουν βοηθηθεί πολλές κοπέλες.

Δεκτή κάθε συμβουλή,

Σας ευχαριστώ!

 

Δεν έχω αυτή τη στιγμή το κουράγιο να διαβάσω 10 σελίδες, οπότε το πιάνω από εδώ.

Να κάνεις αυτό που θέλει η καρδιά σου και να το εξηγήσεις και στον άντρα σου. Μη φοβάσαι την αντιπαράθεση, για να έχετε ένα μακρύ και αρμονικό μέλλον σαν ζευγάρι, πρέπει ο καθένας να μπορεί να εκφράζει τις επιθυμίες του (ή να τις βροντοφωνάζει όταν χρειάζεται). Οι γονείς σας, όσο νέοι και να είναι, δεν θα είναι για πάντα σε θέση να βοηθούν, και τα παιδιά δεν θα είναι για πάντα μωρά. Σε 10 χρόνια από τώρα, θα θέλεις απεγνωσμένα να δουλέψεις (αφού ήδη θέλεις τότε είναι σίγουρο) και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα βρίσκεις.

Θα βάλεις οικονομικά θεμέλια για την οικογένειά σου, κι όταν έρθει η ώρα θα μπορείς ΕΣΥ πια να στηρίξεις τα παιδιά σου όπως σε στηρίζουν σήμερα οι γονείς σας. Θα έχεις καλύτερες επιλογές για το μέλλον τους και μεγαλύτερη ασφάλεια σε όλη την οικογένεια. Και σε 10 χρόνια θα είσαι μέσα στην αγορά κι όχι στην απέξω.

Τώρα, ότι θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις, εντάξει, ΟΚ, σε όλες μας συμβαίνει. Δεν είναι η συντέλεια του κόσμου, θα τα καταφέρεις.

Αν ρωτάς τους γονείς, λογικά θα σου πουν αυτό που είπαν, αν θέλεις και από δική τους ευθιξία, να μη νιώσουν ότι σε στέλνουν για δουλειά ενώ μπορούν να βοηθήσουν. Και αυτό δείχνει ότι πρόκειται για ανθρώπους αφοσιωμένους στα παιδία τους. Δεν θα ρωτήσεις, θα πείς την αλήθεια ότι το θέλεις και ότι νιώθεις πολύ χαρούμενη που βρήκες την δουλειά σου διαθέσιμη. Δεν θα ζοριστούν, θα μοιράζονται τις μέρες και όλα θα πάνε ήρεμα.

Μη φοβάσει να πεις ΘΕΛΩ. Έχεις αυτό το δικαίωμα, δεν κάνεις κακό στα παιδιά ούτε σε κανέναν άλλο.

[AthinaP]

 

Α κι επειδή κάτι διάβασα για κερατωμένες συζύγους που δεν διαλύουν το γάμο για τα μάτια του κόσμου: έχετε υπόψιν σας ότι οι περισσότερες ανταποδίδουν τα ίσα στο σύζυγο, αρκετές φορές και εν γνώσει του...αλλά μην περιμένετε να το παραδεχτούν στις κολλητές τους.

 

Αυτό το φόρουμ έχει γίνει πολύ προχώ! Χαίρομαι! :-D:mrgreen:

 

Βασικά αν έπρεπε να διαλέξω μία να συμφωνήσω είναι η παρακάτω. Και η Άννα, στο πιο πάνω ποστ.

 

Αλλος θα σε κρίνει που αναπαράγεις καρτ ποστάλ του 50, άλλος θα σε κρίνει άμα πας το παιδί στον παιδικό, άλλος άμα δε μαγειρεύεις, άλλος άμα ξοδεύεις λεφτά για τον εαυτό σου, άλλος άμα είσαι απεριποίητη. Τι σημασία έχει, όλοι δε θα είναι ευχαριστημένοι ποτέ, το βλέπεις και από τις απαντήσεις που παίρνεις εδώ. Αυτό που για τον ένα είναι ιδανικη εικόνα, ο άλλος νομίζει πως είναι ανέκδοτο.

Το θέμα είναι εσύ πότε θα είσαι καλά; Χωρίς τύψεις ουτε απωθημένα.

[livinath]

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Η γυναίκα έκανε δουλειές εκτός σπιτιού, το είπες, συλλέκτης όταν φορούσαν προβιές και αγροτικές δουλειές στη συνέχεια, μαζί με τις φιλενάδες της και μέχρι πριν 50 χρόνια. Σε όλες τις δουλειές σπιτιού ή εξωτερικές υπήρχε πολύ μεγάλη δόση κοινωνικότητας. Οι πολύ πλούσιες αναθέτανε τις βαρετές δουλειές τους σε άλλες γυναίκες, αλλά και πάλι είχαν πράγματα να κάνουνε, είχαν ενδιαφέροντα, βγαίνανε, γενικώς δεν κάθονταν σπίτι. Το σπίτι είναι που μπορεί να κάνει κάποιες γυναίκες να μην την παλεύουν. Εντάξει, έχουν χαλάσει πολύ και τα πρωϊνάδικα τα τελευταία χρόνια!

 

Ποιος ειπε οτι η μη εργαζομενη μαμα ειναι κλειδωμενη μεσα στο σπιτι? Καλα, ας ειχα την δυνατοτητα να μην εργαζομαι και ειχα 1002 πραγματα να γεμισω τον χρονο μου δημιουργικα και κανοντας και τις κοινωνικες μου επαφες. Ειναι αλλο ομως να μπαινεις σε ωραρια οπως ειπε μια κοπελα παραπανω κι αλλο να λειτουργεις με τους δικους σου ορους!

[AthinaP]

Στην πράξη ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ όμως, οι μη εργαζόμενες, δεν βγαίνουν και ιδιαίτερα από τη γειτονιά και την παιδική χαρά! Είχα πάρει άνευ αποδοχών και όταν πήγαινα σε ξένες γειτονιές και έπιανα κουβέντα νομίζαν ότι είμαι η νταντά με παιδάκια 1,5 ετών! Απίστευτο και όμως αληθινό. Ειδικά το χειμώνα, ποιο χειμώνα, το πεντάμηνο Νοέμβριο με Μάρτιο, δεν είχε παιδάκια έξω, ούτε καν με νταντάδες και αναρωτιόμουν τι να κάνουν κλεισμένοι στα σπίτια τόσους μήνες! Οπότε έκανα μια παραδοχή, ότι η κοπέλα του τόπικ κάνει όπως όλοι και δεν πολυκυκλοφορεί.

 

Καλά, όταν φτάσουν τα παιδιά δημοτικό παίζει αρκετό καφεδάκι στις γειτονιές με τις άλλες μαμάδες.

[Niki81]

Κι ομως το θεμα ειναι οτι καταπιέζεται και νιώθει άσχημα. Ειναι άλλο να μπει μία γυναίκα να πει "σκεφτομαι να γυρίσω στη δουλεια ή να μη γυρίσω, ποια τα υπερ και τα κατά" και να γίνει κουβέντα. Αμα μια γυναίκα συνειδητοποιημένα η ίδια πει ότι θέλει να αφιερώσει 5-10 χρόνια μόνο στα παιδιά της, μπράβο της. Δικαίωμα της, και σε κανέναν δεν πέφτει λόγος. Εδώ είναι ότι φαίνεται να πιστεύει ότι η θέση της μαμάς είναι στο σπίτι, ή μάλλον φαίνεται όλος ο περίγυρός της να το πιστεύει! με το ζόρι. Θέλει δε θέλει

 

Καλε απο που προκυπτει οτι η κοπελα πιστευει οτι η θεση της μαμας ειναι στο σπιτι?Η ιδια δηλωσε οτι θελει να δεχτει τη δουλεια.Αυτο δεν καταλαβαινω.Θεωρω πως βγηκαν τρομερα αυθαιρετα συμπερασματα .Και ρε συ η κοπελα φαινεται οτι ειναι συναισθηματικη και ξαφνικα της την πεσαμε και καθεται και γραφει η καθεμια το κοντο της και το μακρυ της.

[zaxaroulini]

Δεν είπα γεννηθηκε, είπα μεγάλωσε, ανατράφηκε. Εχει ένα περιβάλλον που περιμένει κάποια πράγματα από αυτήν, όπως και οι υπόλοιποι έχουν μεγαλώσει ο καθένας αλλιώς. Το βλέπεις και από αυτή τη συζήτηση.

Δεν είναι γενικά καλό ή κακό, έτσι είναι η ζωή.

Δεν το λέω ως προσβολή, το λέω ως ένα παράγοντα που πρέπει να λάβει υπόψη. Σε μία άλλη οικογένεια, η συζήτησε δε θα είχε γίνει. Σε ένα άλλο σπίτι ίσως η μάνα της να την είχε κατσαδιάσει όταν δε γύρισε στη δουλεια μετά το πρώτο παιδί. Σε ένα άλλο σπίτι, η μαμά της μπορεί να ήταν στέλεχος επιχείρησης και να την κορόιδευε όταν την έβλεπε να κάθεται στο σπίτι.

Στο δικό της το περιβάλλον, αυτό που θα ήθελε έρχεται σε σύγκρουση με αυτό που θέλουν οι γονείς, τα πεθερικά και ο άντρας της. Πρέπει να το λάβει κανείς και αυτό υπόψη, γιατί είναι πραγματικότητα. Δε συζητάμε αν γενικά μια μαμά θέλει ή δε θέλει να κάτσει σπίτι, όπως μία Αμερικάνα που αναφέρθηκε πριν. Συζητάμε αν μία γυναίκα μεγαλωμένη με έναν άλφα τρόπο, με κάποιους ρόλους συγκεκριμένους των γυναικων στο οικογενειακό περιβάλλον, είναι εντάξει με αυτό και αν όχι, ποιο το τίμημα.

Για τη θεματοθέτρια, η γνωμη της οικογένειας παίζει ρόλο. Και αυτή η οικογένεια, φαίενται ότι καλώς ή κακώς δεν εγκρίνει τις εργζόμενες μαμάδες. Δεν έχει νόημα να το παραβλέπει κανείς αυτό, παίζει ένα ρόλο στις αποφάσεις μας και το πως μεγαλώσαμε και το ποιοι είναι γύρω μας.

 

Καλημέρα κορίτσια, πριν σας γράψω τα νεότερα ήθελα να σου πω ότι κάνεις λάθος σε αυτό που λες.. μάλλον δεν πρόσεξες που ανέφερα ότι και οι 2 γιαγιάδες είναι συνταξιούχοι. Και οι 2 δούλευαν λοιπόν. Οπότε δεν ισχύει, ίσα ίσα χαίρονται τις γυναίκες που δουλεύουν και για το λόγο αυτό βέβαια και εγώ όπως έχω ήδη γράψει δούλευα αρκετά χρόνια. Ακριβώς λοιπόν, επειδή οι ίδιες κουράστηκαν πολύ στη ζωή τους, θέλουν κάτι καλύτερο για εμένα.

Οπότε, συγνώμη που θα το πω αλλά βγάζεις πολλά αυθαίρετα συμπεράσματα για εμένα, χωρίς να ισχύουν.

Στα νεότερα, με τον σύζυγο το συζητήσαμε διεξοδικά. Τελικά καταλήξαμε στο να εργαστώ ξανά όποτε εγώ θα είμαι έτοιμη. Είναι κάτι που δεν τρελαίνεται, αλλά θα με στηρίξει. Γενικά είχαμε σκοπό να κάνουμε μεγάλη οικογένεια. Το τρίτο παιδί είναι κάτι δηλ. που το θέλουμε πολύ και οι δύο, εφόσον μας αξιώσει ο Θεός. Φοβάται πολύ πως αν ξαναρχίσω την δουλειά τώρα, θα δυσκολευτώ μετά με 2 παιδιά, δουλειά και ένα μωρό που θα έρχεται. Ήθελε να "τελειώσουμε" πρώτα με το θέμα οικογένεια και μετά εάν ακόμη το ήθελα να συνεχίσω την δουλειά. Επειδή όμως και ο ίδιος ξέρει πως ευκαιρίες δεν βρίσκονται όποτε θες, τελικά θα μιλήσω αύριο κιόλας με την δουλειά να συζητήσουμε τα καθέκαστα.

Ειλικρινά είμαι πολύ χαρούμενη και λίγο φοβισμένη. Χαρούμενη που για ακόμη μία φορά πορευόμαστε μαζί με τον σύζυγο στις αποφάσεις της ζωής, φοβισμένη για το πως θα φανεί στα παιδιά η απουσία της μαμάς.

[zaxaroulini]

Στην πράξη ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ όμως, οι μη εργαζόμενες, δεν βγαίνουν και ιδιαίτερα από τη γειτονιά και την παιδική χαρά! Είχα πάρει άνευ αποδοχών και όταν πήγαινα σε ξένες γειτονιές και έπιανα κουβέντα νομίζαν ότι είμαι η νταντά με παιδάκια 1,5 ετών! Απίστευτο και όμως αληθινό. Ειδικά το χειμώνα, ποιο χειμώνα, το πεντάμηνο Νοέμβριο με Μάρτιο, δεν είχε παιδάκια έξω, ούτε καν με νταντάδες και αναρωτιόμουν τι να κάνουν κλεισμένοι στα σπίτια τόσους μήνες! Οπότε έκανα μια παραδοχή, ότι η κοπέλα του τόπικ κάνει όπως όλοι και δεν πολυκυκλοφορεί.

 

Καλά, όταν φτάσουν τα παιδιά δημοτικό παίζει αρκετό καφεδάκι στις γειτονιές με τις άλλες μαμάδες.

 

Καλέ τι είμαι να μην πολυκυκλοφορώ?? :pΒρε κορίτσια μάλλον έχετε λάθος εντύπωση για τις μαμάδες που δεν δουλεύουν. Αυτό για την παιδική χαρά θα διαφωνήσω, εγώ προσωπικά τον πάω τον μεγάλο όταν έχει σχετικά καλό καιρό, αλλιώς πιο πολύ το μεσημέρι και όχι το απόγευμα που έχει ψύχρα για τους μήνες που λες αναφέρομαι. Μήπως πήγαινες απογεύματα τον χειμώνα γιατί τότε ναι οι πιο πολλές μαμάδες τα πηγαίνουμε μεσημέρι. Αλλιώς άμα ο καιρός δεν βοηθά παιδότοπο ή σε κλειστό χώρο που δεν κάνει κρύο ή σε φιλικά σπίτια.

[demi1981]

Καλημέρα κορίτσια, πριν σας γράψω τα νεότερα ήθελα να σου πω ότι κάνεις λάθος σε αυτό που λες.. μάλλον δεν πρόσεξες που ανέφερα ότι και οι 2 γιαγιάδες είναι συνταξιούχοι. Και οι 2 δούλευαν λοιπόν. Οπότε δεν ισχύει, ίσα ίσα χαίρονται τις γυναίκες που δουλεύουν και για το λόγο αυτό βέβαια και εγώ όπως έχω ήδη γράψει δούλευα αρκετά χρόνια. Ακριβώς λοιπόν, επειδή οι ίδιες κουράστηκαν πολύ στη ζωή τους, θέλουν κάτι καλύτερο για εμένα.

Οπότε, συγνώμη που θα το πω αλλά βγάζεις πολλά αυθαίρετα συμπεράσματα για εμένα, χωρίς να ισχύουν.

Στα νεότερα, με τον σύζυγο το συζητήσαμε διεξοδικά. Τελικά καταλήξαμε στο να εργαστώ ξανά όποτε εγώ θα είμαι έτοιμη. Είναι κάτι που δεν τρελαίνεται, αλλά θα με στηρίξει. Γενικά είχαμε σκοπό να κάνουμε μεγάλη οικογένεια. Το τρίτο παιδί είναι κάτι δηλ. που το θέλουμε πολύ και οι δύο, εφόσον μας αξιώσει ο Θεός. Φοβάται πολύ πως αν ξαναρχίσω την δουλειά τώρα, θα δυσκολευτώ μετά με 2 παιδιά, δουλειά και ένα μωρό που θα έρχεται. Ήθελε να "τελειώσουμε" πρώτα με το θέμα οικογένεια και μετά εάν ακόμη το ήθελα να συνεχίσω την δουλειά. Επειδή όμως και ο ίδιος ξέρει πως ευκαιρίες δεν βρίσκονται όποτε θες, τελικά θα μιλήσω αύριο κιόλας με την δουλειά να συζητήσουμε τα καθέκαστα.

Ειλικρινά είμαι πολύ χαρούμενη και λίγο φοβισμένη. Χαρούμενη που για ακόμη μία φορά πορευόμαστε μαζί με τον σύζυγο στις αποφάσεις της ζωής, φοβισμένη για το πως θα φανεί στα παιδιά η απουσία της μαμάς.

 

Πολύ ωραία, μπράβο σου, μην φοβάσαι, ότι κάνει εσένα ευτυχισμένη θα κάνει και την οικογένεια σου.

 

Πάντως κακώς τα ψέμματα, τους χειμερινούς μήνες όλοι κλεινόμαστε λίγο στο σπιτάκι μας, εργαζόμενες και μη

[zaxaroulini]

Πολύ ωραία, μπράβο σου, μην φοβάσαι, ότι κάνει εσένα ευτυχισμένη θα κάνει και την οικογένεια σου.

 

Πάντως κακώς τα ψέμματα, τους χειμερινούς μήνες όλοι κλεινόμαστε λίγο στο σπιτάκι μας, εργαζόμενες και μη

 

Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, ναι όταν γενικά ξεκινούν και τα σχολεία πιστεύω ότι οι μαμάδες έχουν και τα διαβάσματα, δραστηριότητες οπότε λιγοστεύει η παραμονή στην παιδική χαρά σε σχέση με το καλοκαίρι.

[tzatzikaki]

Ειλικρινά είμαι πολύ χαρούμενη και λίγο φοβισμένη. Χαρούμενη που για ακόμη μία φορά πορευόμαστε μαζί με τον σύζυγο στις αποφάσεις της ζωής, φοβισμένη για το πως θα φανεί στα παιδιά η απουσία της μαμάς.

Μπράβο zaxaroulini, πολύ χαίρομαι δεν επήλθε ρήξη και τα βρήκατε με το σύζυγο!

Δεν ακούγεται πολύ "φεμινιστικό", αλλά κάποια πράγματα δε θέλουν κόπο αλλά τρόπο...

[vtgian]

Μπράβο! Αν το ζευγάρι είναι αγαπημένο και σέβεται ο ένας τις ανάγκες του άλλου, τότε μόνο σύμπνοια θα υπάρχει.Του είπες πως αισθάνεσαι, κατάλαβε ότι η ανάγκη σου για δουλειά είναι μεγαλύτερη από τις δικές του επιθυμίες και σε στηρίζει στις αποφάσεις σου. Τι πιο ωραίο!

 

Καλώς ήρθες λοιπόν και πάλι στο κλαμπ των εργαζομένων

[zaxaroulini]

Μπράβο! Αν το ζευγάρι είναι αγαπημένο και σέβεται ο ένας τις ανάγκες του άλλου, τότε μόνο σύμπνοια θα υπάρχει.Του είπες πως αισθάνεσαι, κατάλαβε ότι η ανάγκη σου για δουλειά είναι μεγαλύτερη από τις δικές του επιθυμίες και σε στηρίζει στις αποφάσεις σου. Τι πιο ωραίο!

 

Καλώς ήρθες λοιπόν και πάλι στο κλαμπ των εργαζομένων

 

Σε ευχαριστώ πολύ!! είμαι πολύ χαρούμενη. Ελπίζω το δεύτερο θέμα που θα ανοίξω να μην είναι ότι δεν προλαβαίνω να τα βγάλω πέρα με 2 παιδιά και την δουλειά

[vtgian]

Με μια καλή οργάνωση, όλα θα τα καταφέρετε. Αφού έχετε και βοήθεια από τους γονείς σας, ακόμα πιο εύκολα.

 

Επικεντρώσου στο να συνηθίσει το μικράκι να μένει με τη γιαγιά του και όλα τα υπόλοιπα με ένα καλό πρόγραμμα θα γίνουν.

 

Ότι θα υπάρχουν μέρες που θα λες "μακάρι να ήμουν στο σπιτάκι μου με τα παιδάκια μου", θα υπάρχουν πάντα, αλλά θα υπάρχουν και αυτές οι μέρες

[tzatzikaki]

Σε ευχαριστώ πολύ!! είμαι πολύ χαρούμενη. Ελπίζω το δεύτερο θέμα που θα ανοίξω να μην είναι ότι δεν προλαβαίνω να τα βγάλω πέρα με 2 παιδιά και την δουλειά

 

 

Καλέ εδώ μαμάδες με 2 παιδιά και χωρίς δουλειά και τα βρίσκουν σκούρα ...

 

 

Αχ ξέχασα, πρέπει να σε καθησυχάσουμε...

[zaxaroulini]

Καλέ εδώ μαμάδες με 2 παιδιά και χωρίς δουλειά και τα βρίσκουν σκούρα ...

 

 

Αχ ξέχασα, πρέπει να σε καθησυχάσουμε...

 

:p

βλέπω ότι έχεις τρίδυμα. Να σου ζήσουν! Εργάζεσαι; εάν ναι είσαι άξια θαυμασμού κορίτσι μου! έχει φίλη μου τρίδυμα και ξέρω πόσο ζόρι είναι.

[tzatzikaki]

:p

βλέπω ότι έχεις τρίδυμα. Να σου ζήσουν! Εργάζεσαι; εάν ναι είσαι άξια θαυμασμού κορίτσι μου! έχει φίλη μου τρίδυμα και ξέρω πόσο ζόρι είναι.

Ευχαριστώ πολύ, να σου ζήσουν κι εσένα!

Δουλεύω από το σπίτι. Είναι λίγο ζόρι, αλλά ευτυχώς έχω γυναίκα να μου κάνει τις "χοντρές" δουλειές 1 φορά την εβδομάδα, οπότε μπορώ να πω πως τα βολεύουμε κάπως.

Σε λίγους μήνες σκέπτομαι κι εγώ να τα στείλω σταθμό!

[lydiap]

zaxaroulini χαίρομαι πάρα πολύ, ήμουν σίγουρη ότι δε θα χες θέμα με το σύζυγο, φαίνεται να σε αγαπά πάρα πολύ!!

Όλα καλά να σας πάνε, να προσαρμοστείτε όλοι σας γρήγορα στα νέα δεδομένα!!

[zaxaroulini]

zaxaroulini χαίρομαι πάρα πολύ, ήμουν σίγουρη ότι δε θα χες θέμα με το σύζυγο, φαίνεται να σε αγαπά πάρα πολύ!!

Όλα καλά να σας πάνε, να προσαρμοστείτε όλοι σας γρήγορα στα νέα δεδομένα!!

 

Σε ευχαριστώ πολύ και εσένα κορίτσι μου! θα σας ενημερώσω ξανά για την εξέλιξη!

[livinath]

Χαιρομαι που τα βρηκατε με τον συζυγο! Οπως σου ειπα και πριν, προσωπικα θα επαιρνα αλλη αποφαση αλλα το τι κανει τον καθενα ευτυχισμενο το ξερει μονο ο ιδιος. Καλη αρχη σου ευχομαι λοιπον!

[arieta]

Δεκτή κάθε συμβουλή!

 

Έχω αντίρρηση στη χρονική στιγμή που επιλέγεις να το κάνεις αυτό. Διαλέγεις να γυρίσεις στη δουλειά τη στιγμή ακριβώς που η φυσική σου παρουσία στο σπίτι είναι πιο απαραίτητη από κάθε άλλη στιγμή της μητρότητας, έχεις ένα μικρό παιδί και ένα μωρό!

 

Προσωπικά, καταλαβαίνω και τους γονείς και τον άντρα σου, σε στήριξαν και σε στηρίζουν στην απόφαση να μείνεις σπίτι ( δεν γράφεις ότι σε πίεσαν να αφήσεις τη δουλειά, από ό,τι καταλαβαίνω ήταν δική σου απόφαση) και πάνω στα δύσκολα ακριβώς τους λες θέλω να επιστρέψω, στην ουσία μεταφέροντάς τους μεγάλο μέρος της ευθύνης που εσύ είχες φροντίσει να αναλάβεις...

 

Αν περίμενες λίγα χρόνια να είναι πιο ανεξάρτητα τα παιδιά θα ήταν αλλιώς...