προβλημα με συμμαθητη που ειναι για ειδικο σχολειο

[Dragonfly]

Stelma τα περιέγραψες πολύ σωστά. Χρειάζεται συνεργασία (για οποιοδήποτε θέμα και όχι μόνο για μαθησιακές δυσκολίες) από εκπαιδευτικούς-γονείς και γονείς άλλων παιδιών... Το τελευταίο το αφήνω στην άκρη γιατί πραγματικά δεν μπορείς να βασιστείς στους γονείς άλλων 24 παιδιών. Αλλά η αμφίπλευρη συνεργασία του εκπαιδευτικού με τον κάθε γονέα ( ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού) τη θεωρώ πολύ σημαντική. Αμφίπλευρη όμως. Ούτε ο εκπαιδευτικός να βγάζει την ουρά του απέξω και να δηλώνει αναρμόδιος ή οτιδήποτε, ούτε και ο γονέας να περιμένει τα πάντα από το δάσκαλο της τάξης.

[marilu]

Πολύ πιθανόν αυτό το παιδί να έχει πρόταση για ειδικό σχολείο, αλλά να μην έχουν δεχτεί οι γονείς και να έχουν προσλάβει άτομο ως ειδικό βοηθό (αυτό που λέμε ιδιωτική παράλληλη στήριξη)*****.

Το σχολείο δεν μπορεί να αρνηθεί σε παιδί την εγγραφή και φοίτηση. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προτεπίνει στους γονείς να προσλάβουν ειδικό βοηθό. Και εκεί δεμν μπορεί να τους υποχρεώσει! Το παιδί δηλαδή θα μπορούσε να ήταν χωρίς καμία βοήθεια στην τάξη.....

 

*****Μαντεψιά κάνω με βάση τα όσα λες και γνωρίζοντας αρκετά περιστατικά που οι γονείς δεν δέχτηκαν τη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ

 

 

Θα ήθελα να πω επίσης πως όσο καλοπροαίρετος να είναι και ο γονιός, όσο και καλοπροαίρετο να ειναι το παιδί, όταν ακούς ουρλιαχτά και παραπονιούνται όλα οτι πονάει το κεφάλι τους καθε μέρα και δεν θέλουν να πάνε σχολείο, προφανώς δεν μπορείς και να το αγνοήσεις. Θα "έπρεπε" να είναι σε ξεχωριστή τάξη. Δηλαδή να ειμαστε καλοπροαίρετοι όλοι και στο τέλος να τρέχουμε και τα δικά μας? Ετσι πιστεύω πως θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι? Πως θα βοηθηθεί το παιδι αυτό που προφανώς ουρλιάζει γιατι κάτι το στρεσσάρει. Και για ποση ώρα μπορεί να το κάνει αυτό όλη τη χρονιά σε μια τάξη?

[Dragonfly]

Θα ήθελα να πω επίσης πως όσο καλοπροαίρετος να είναι και ο γονιός, όσο και καλοπροαίρετο να ειναι το παιδί, όταν ακούς ουρλιαχτά και παραπονιούνται όλα οτι πονάει το κεφάλι τους καθε μέρα και δεν θέλουν να πάνε σχολείο, προφανώς δεν μπορείς και να το αγνοήσεις. Θα "έπρεπε" να είναι σε ξεχωριστή τάξη. Δηλαδή να ειμαστε καλοπροαίρετοι όλοι και στο τέλος να τρέχουμε και τα δικά μας? Ετσι πιστεύω πως θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι? Πως θα βοηθηθεί το παιδι αυτό που προφανώς ουρλιάζει γιατι κάτι το στρεσσάρει. Και για ποση ώρα μπορεί να το κάνει αυτό όλη τη χρονιά σε μια τάξη?

 

Μήπως να βρουν αυτό το κάτι και να το ξε-αγχώσουν; Επίσης δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ουρλιάζει όλη μέρα...

 

Σε ξεχωριστή τάξη, πως το εννοείς; να κάνει ιδιαίτερα;

[emmaki]

Θα ήθελα να πω επίσης πως όσο καλοπροαίρετος να είναι και ο γονιός, όσο και καλοπροαίρετο να ειναι το παιδί, όταν ακούς ουρλιαχτά και παραπονιούνται όλα οτι πονάει το κεφάλι τους καθε μέρα και δεν θέλουν να πάνε σχολείο, προφανώς δεν μπορείς και να το αγνοήσεις. Θα "έπρεπε" να είναι σε ξεχωριστή τάξη. Δηλαδή να ειμαστε καλοπροαίρετοι όλοι και στο τέλος να τρέχουμε και τα δικά μας? Ετσι πιστεύω πως θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι? Πως θα βοηθηθεί το παιδι αυτό που προφανώς ουρλιάζει γιατι κάτι το στρεσσάρει. Και για ποση ώρα μπορεί να το κάνει αυτό όλη τη χρονιά σε μια τάξη?

 

 

Ξέρεις όμως ποιο είναι το θέμα;

΄Το θέμα είναι ότι εσείςδεν ξέρετε αν έχει κάτι το παιδί! Μαντεύετε, κουτσομπολέυετε ή αν δεν σου αρέσει η λέξη, ανταλλάσσετε πληροφορίες.....

Είπα και πιο μπροστά, μπορεί να είναι σε αναμονή για παράλληλη στήριξη (έχουν γίνει πολύ λίγες προσλήψεις), μπορεί να έιναι σε αναμονή για αξιολόγηση (χωρίς γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ δεν μπορεί παιδί να φοιτήσει σε ειδικό σχολείο ή να ζητηθεί παράλληλη), μπορεί να μην έχει βγει ακόμα η διάγνωση λόγω ηλικίας.......1002 μπορεί.

[marilu]

Ξέρεις όμως ποιο είναι το θέμα;

΄Το θέμα είναι ότι εσείςδεν ξέρετε αν έχει κάτι το παιδί! Μαντεύετε, κουτσομπολέυετε ή αν δεν σου αρέσει η λέξη, ανταλλάσσετε πληροφορίες.....

Είπα και πιο μπροστά, μπορεί να είναι σε αναμονή για παράλληλη στήριξη (έχουν γίνει πολύ λίγες προσλήψεις), μπορεί να έιναι σε αναμονή για αξιολόγηση (χωρίς γνωμάτευση ΚΕΔΔΥ δεν μπορεί παιδί να φοιτήσει σε ειδικό σχολείο ή να ζητηθεί παράλληλη), μπορεί να μην έχει βγει ακόμα η διάγνωση λόγω ηλικίας.......1002 μπορεί.

 

 

Θεωρώ πως ειναι λάθος να χαρακτηρίζεται κάποιος γονιός αν κουτσομπολεύει ή όχι. Τα παιδιά μου και μονο αυτά μου λένε τι γίνεται και τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και όχι άλλοι γονείς. Και ούτε μαντεύω, βλέπω το παιδί μου και τα άλλα πως βγαίνουν απο το σχολείο. Αλλωστε δεν εχω χρόνο για κουτσομπολιά. Καλό ειναι όμως να υποστηρίζονται εξίσου και οι δύο πλευρές. Όλα τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη, η λύση δεν ειναι να υποστηρίξουμε μόνο το ένα παιδάκι και τα άλλα στην τύχη τους. Δηλαδή με τα ουρλιαχτα τι μάθημα να γίνεται πες μου. Και όντως ουρλιάζει όλες τις ώρες. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Η αποψη μου ειναι πως πρέπει να υπάρχει σε όλα μια ισοροπία. Τελος πάντων, δεν θέλω να πω κάτι άλλο.

[emmaki]

Θεωρώ πως ειναι λάθος να χαρακτηρίζεται κάποιος γονιός αν κουτσομπολεύει ή όχι. Τα παιδιά μου και μονο αυτά μου λένε τι γίνεται και τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και όχι άλλοι γονείς. Και ούτε μαντεύω, βλέπω το παιδί μου και τα άλλα πως βγαίνουν απο το σχολείο. Αλλωστε δεν εχω χρόνο για κουτσομπολιά. Καλό ειναι όμως να υποστηρίζονται εξίσου και οι δύο πλευρές. Όλα τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη, η λύση δεν ειναι να υποστηρίξουμε μόνο το ένα παιδάκι και τα άλλα στην τύχη τους. Δηλαδή με τα ουρλιαχτα τι μάθημα να γίνεται πες μου. Και όντως ουρλιάζει όλες τις ώρες. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Η αποψη μου ειναι πως πρέπει να υπάρχει σε όλα μια ισοροπία. Τελος πάντων, δεν θέλω να πω κάτι άλλο.

 

 

Μα πώς να πω κάποιον που χωρίς να ξέρει, βγάζει συμπεράσματα; Και μάλιστα αυτά τα συμπεράσματα επηρεάζουν το μέλλον ενός παιδιού!

 

Ανέφερα, και επαναλαμβάνω, δεν γνωρίζετε οι γονείς (και δεν πρέπει να γνωρίζετε, γιατί πρόκειται για προσωπικά δεδομένα) τι διάγνωση έχει το παιδί, τι κινήσεις έχουν γίνει και τι αναμένεται να γίνει.

 

Αυτό που μπορείτε να κάνετε, πρακτικά, είναι να μιλήσετε ως γονείς ο καθένας στο παιδί του, ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά το πιτσιρίκι που ουρλιάζει (είμαι σίγουρη ότι δεν το κάνει όλη μέρα, γιατί έχω δει από πολύ ελαφρά περιστατικά μέχρι όσο πιο βαριά μπορείς να φανταστείς, και κανένα σε καμία περίπτωση δεν ούρλιαζε όλη μέρα). Μπορούν να είναι δίπλα του και να του κάνουν παρέα, να το κρατήσουν από το χέρι όταν δουν ότι αρχίζει να αγχώνεται, να του δώσουν τη σβυστρα τους για να έχει κάτι στο χέρι του και να ασχοηθεί με αυτό και να ξεαγχωθεί.....Στο διάλειμμα να του κάνουν παρέα, να του δώσουν τη μπάλλα που λίσως θέλει να παίξει και δεν ξέρει πώς να τη ζητήσει, να του δείξουν πώς να πάει στο κυλικέιο να ψωνίσει την ώρα που πεινάει, αλλά δεν ξέρει πώς να το εκφράσει....

 

Τα ουρλιαχτά και αυτό που ονομάζουμε αντικοινωνική συμπεριφορά, συμβαίνουνγιατί το παιδί δεν γνωρίζει πώς πρέπει να ανταποκριθεί σε μία κατάσταση,πώς να συμπεριφερθεί, πώς να ζητήσει αυτό που θέλει, αυτό το δημιουργεί άγχος και το άγχος το οδηγεί στη συμπεριφορά αυτή.

[vvassoula]

Παρακολουθώ την συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον και εστιάζω στις πρακτικές συμβουλές που έδωσε η emmaki στο τελευταίο της post. Πόσο πιο εύκολο τελικά γίνεται ένα δύσκολο πρόβλημα όταν ένας εκπαιδευμένος άνθρωπος δίνει κατευθύνσεις.

 

Δεν μπορώ να φανταστώ μια τάξη με ένα παιδί που ουρλιάζει (ακόμα και όλη την ώρα να μην είναι, δεν είναι καθόλου ευχάριστο). Από την άλλη απλές κινήσεις ίσως κάνουν την μεγάλη διαφορά στην εύρυθμη λειτουργία της τάξης αλλά και στην δύσκολη καθημερινότητα του "διαφορετικού" παιδιού.

[Dragonfly]

Τα είπε όλα η Emmaki.

 

Βγαίνουν συμπεράσματα αυθαίρετα που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον ενός παιδιού.

 

Η θεματοθέτρια δεν μας λέει απολύτως τίποτα για το τι κινήσεις έχουν γίνει μέσα στην τάξη από τη δασκάλα, ή για το τι συμβουλές έχει δώσει στο παιδί της.

 

Υπάρχει κάποια τάξη όπου όλα να βαίνουν ιδανικά; έχετε δει καμία τάξη που τα παιδιά να παρακολουθούν όλα προσηλωμένα το μάθημα, να μην μιλάνε μεταξύ τους, να μην νευριάζουν, να μην χαζεύουν, να φέρονται με ευγένεια στους συμμαθητές τους, να ακολουθούν κατά γράμμα όλες τις εντολές μιας δασκάλας;

Το να στοχοποιούμε ένα και μόνο παιδί ότι χαλάει το μάθημα και να ρίχνουμε ευθύνες μόνο σε αυτό και να θέλουμε να το απομακρύνουμε κιόλας μου φαίνεται αδιανόητο.

[emmaki]

Τα είπε όλα η Emmaki.

 

Βγαίνουν συμπεράσματα αυθαίρετα που μπορεί να επηρεάσουν το μέλλον ενός παιδιού.

 

Η θεματοθέτρια δεν μας λέει απολύτως τίποτα για το τι κινήσεις έχουν γίνει μέσα στην τάξη από τη δασκάλα, ή για το τι συμβουλές έχει δώσει στο παιδί της.

 

Υπάρχει κάποια τάξη όπου όλα να βαίνουν ιδανικά; έχετε δει καμία τάξη που τα παιδιά να παρακολουθούν όλα προσηλωμένα το μάθημα, να μην μιλάνε μεταξύ τους, να μην νευριάζουν, να μην χαζεύουν, να φέρονται με ευγένεια στους συμμαθητές τους, να ακολουθούν κατά γράμμα όλες τις εντολές μιας δασκάλας;

Το να στοχοποιούμε ένα και μόνο παιδί ότι χαλάει το μάθημα και να ρίχνουμε ευθύνες μόνο σε αυτό και να θέλουμε να το απομακρύνουμε κιόλας μου φαίνεται αδιανόητο.

 

 

Εγώ δέχομαι ότι το παιδί μπορςεί να ουρλιάζει. Δεν ουρλιάζει όλη τη μέρα, όμως. Η βιβλιογραφία της ειδικής αγωγής (αππό τα παλιά και ξεπαρασμένα πλέον βιβλία, μέχρι τα πιο σύγχρονα) εξηγε΄'ι γιατί γίνεται αυτό: Γιατ΄'ι το παιδί αγχώνεται καθώς δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει.

 

Επίσης, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κανέις δενξέρει (και σωστά δεν ξέρει) τις κινήσεις που ήδη έχουν γίνει. Όπως είπα, μπορεί να είναι σε αναμονή παράλληλης στήριξης, μπορεί να είναι σε αναμονή αξιολόγησης..... Πολλά μορεί!

 

Ας μην κρίνουμε (και εγώ μαζί, δεν με βγάζω απέξω) ένα παιδί, και ας μην φορτώνουμε περισσότερο αυτό τον γονιό που έχει ένα παιδί με δυσκολίες.

(Κανέις δενμίλησε για τους γονείς του παιδιού που θέλουν κάποιοι να φύγει από το σχολείο. Ναι, μπορεί να πάρει ιδιώτη βοηθό ως παράλληλη στήριξη, μπορεί όμως να τονπληρώνει; Έχει την οικονομική δυνατότητα; Ανέχει κάνει τις προβλεππόμενες κινήσεις; Αν έχει κάνει ό,τι του είπ[αν οι ειδικοί; Θα πάρει ο γονιός πρωτοβουλία και θα πει "εγώ θα πάω το παιδί μου στο ειδικό γιατί κάποιοι παραπονούνται

 

 

Daenerys_T αφορμή πήρα από τη δική οσυ δημοσίευση

[Rea_1971]

Προσωπικά μια απορία έχω: με τόσο σοβαρό "πρόβλημα" γιατί η θεματοθέτρια δεν απευθύνθηκε στη δασκάλα ή στ@ διευθυντ@ για ενημέρωση; Αλλά παραμένει στις εικασίες;

Εκτός και αν το έκανε και μου διαφεύγει.

[emmaki]

Μήπως να βρουν αυτό το κάτι και να το ξε-αγχώσουν; Επίσης δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ουρλιάζει όλη μέρα...

 

Σε ξεχωριστή τάξη, πως το εννοείς; να κάνει ιδιαίτερα;

 

 

Δεν υπάρχει ξεχωριστή τάξη!

Υπάρχει το τμήμα ένταξης όπου πάνε τα παιδιά μέχρι 10 ώρεςτην εβδομάδα (ή 15 με διευρυμένο ωρ'αριο αν το πει το ΚΕΔΔΥ) και τις υπόλοιπες είναο στη γενική τάξη και υπάρχει και η παράλληλη στήριξη, που είναι δεύτερος εκπαιδευτικός στην τάξη. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να βγάλει το παιδί από την άιθουσα, είτε για να το αποφορτίσει (να κάνει μια βόλτα στην αυλή, να κάνει κάτι που το ευχαριστεί κλπ) είτε για να δουλέψει μαζί του σε κάτι που δεν δουλέυεται ή σε κάτι που δυσκολέυεται μέσα στη γενική τάξη.

 

Γενικά, όμως, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και με ειδικές ανάγκες δεν μπαίνουν σε ξεχωριστή τάξη. Ανήκουν στο δυναμικό της εκπάστοτε τάξης και παίρνουν τη βοήθεια που χρειάζονται κυρίως μέσα στην τάξη.

[emmaki]

Προσωπικά μια απορία έχω: με τόσο σοβαρό "πρόβλημα" γιατί η θεματοθέτρια δεν απευθύνθηκε στη δασκάλα ή στ@ διευθυντ@ για ενημέρωση; Αλλά παραμένει στις εικασίες;

Εκτός και αν το έκανε και μου διαφεύγει.

 

Απευθύνθηκε στη διέυθυνση του σχολέιου, από όπου έλαβε τη σωστή απάντηση ότι σύμφωνα με το νόμο οι γονείς έχουν δικαίωμα να εγγράψουν το παιδί τους σε όποιο σχολείο επιθυμούν.

Η διεύθυνση δεβν είχε κανένα λόγο να δώσει άλλη απάντηση, ούτε, φυσικά, και να μπει σε λεπτομέριες για το τι προβλήματα αντιμετωπ΄θιζει το παιδί, τι διάφνωση έχει κλπ

[Rea_1971]

Απευθύνθηκε στη διέυθυνση του σχολέιου, από όπου έλαβε τη σωστή απάντηση ότι σύμφωνα με το νόμο οι γονείς έχουν δικαίωμα να εγγράψουν το παιδί τους σε όποιο σχολείο επιθυμούν.

Η διεύθυνση δεβν είχε κανένα λόγο να δώσει άλλη απάντηση, ούτε, φυσικά, και να μπει σε λεπτομέριες για το τι προβλήματα αντιμετωπ΄θιζει το παιδί, τι διάφνωση έχει κλπ

 

Ερώτηση ασχέτου: δεν πρέπει η διεύθυνση να διαχειριστεί μια κατάσταση; Βοηθώντας και τις δύο πλευρές; Και όσον αφορά τη θεματοθέτρια, να τη βοηθήσει να κατανοήσει και να την καθησυχάσει ότι οι αναγκαίες ενέργειες (αν χρειάζονται) θα γίνουν;

Εξηγούμαι:

Αν δεν υπάρχει κανένα θέμα: το δηλώνει στους γονεις ξεκάθαρα.

Αν υπάρχει: να τους ενημερώσει για τις ενέργειες στα πλαίσια της σχολικής μονάδας που θα βοηθήσουν στην ένταξη και ενσωμάτωση του παιδιού;

 

Γιατί αν πραγματικά υπάρχει κάποιο πρόβλημα και δεν γίνεται ενέργεια ούτε από τους κηδεμόνες ούτε από τη διεύθυνση το θεωρώ λάθος. Και το παιδί δεν θα καταφέρει να ενσωματωθεί από μη ενέργεια ή παράληψη αυτών.

[Dragonfly]

Δεν υπάρχει ξεχωριστή τάξη!

 

Το ξέρω ότι δεν υπάρχει. Το είπα στην κοπέλα που το πρότεινε..

[ΑΡΓΚ]

Ερώτηση ασχέτου: δεν πρέπει η διεύθυνση να διαχειριστεί μια κατάσταση; Βοηθώντας και τις δύο πλευρές; Και όσον αφορά τη θεματοθέτρια, να τη βοηθήσει να κατανοήσει και να την καθησυχάσει ότι οι αναγκαίες ενέργειες (αν χρειάζονται) θα γίνουν;

Εξηγούμαι:

Αν δεν υπάρχει κανένα θέμα: το δηλώνει στους γονεις ξεκάθαρα.

Αν υπάρχει: να τους ενημερώσει για τις ενέργειες στα πλαίσια της σχολικής μονάδας που θα βοηθήσουν στην ένταξη και ενσωμάτωση του παιδιού;

 

Γιατί αν πραγματικά υπάρχει κάποιο πρόβλημα και δεν γίνεται ενέργεια ούτε από τους κηδεμόνες ούτε από τη διεύθυνση το θεωρώ λάθος. Και το παιδί δεν θα καταφέρει να ενσωματωθεί από μη ενέργεια ή παράληψη αυτών.

 

Ξεπερνώντας την περίπτωση ο διευθυντής να είναι γενικά αδιάφορος (έχω πετύχει εξαίρετους ανθρώπους και άλλους που είναι λες και μιλάς στον τοίχο), αμφιβάλλω αν επιτρέπεται ο οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός να συζητά άλλα παιδάκια με γονείς, εκτός αν υπάρχει περιστατικό μεταξύ των παιδιών. Η μόνη περίπτωση που έχω δει διευθυντή να συζητά θέματα άλλου παιδιού ήταν σε περίπτωση παιδιού που ήταν εξαιρετικά επιθετικό, και υπήρχε προσωπικό θέμα με συμμαθητές του και συγκεκριμένα περιστατικά που έπρεπε να συζητηθούν.

[Dragonfly]

Ξεπερνώντας την περίπτωση ο διευθυντής να είναι γενικά αδιάφορος (έχω πετύχει εξαίρετους ανθρώπους και άλλους που είναι λες και μιλάς στον τοίχο), αμφιβάλλω αν επιτρέπεται ο οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός να συζητά άλλα παιδάκια με γονείς, εκτός αν υπάρχει περιστατικό μεταξύ των παιδιών. Η μόνη περίπτωση που έχω δει διευθυντή να συζητά θέματα άλλου παιδιού ήταν σε περίπτωση παιδιού που ήταν εξαιρετικά επιθετικό, και υπήρχε προσωπικό θέμα με συμμαθητές του και συγκεκριμένα περιστατικά που έπρεπε να συζητηθούν.

 

Αυτό θα έλεγα και εγώ... Δεν μπορεί ο διευθυντής ή η δασκάλα να συζητάει για προσωπικά δεδομένα άλλων παιδιών.

[emmaki]

Ερώτηση ασχέτου: δεν πρέπει η διεύθυνση να διαχειριστεί μια κατάσταση; Βοηθώντας και τις δύο πλευρές; Και όσον αφορά τη θεματοθέτρια, να τη βοηθήσει να κατανοήσει και να την καθησυχάσει ότι οι αναγκαίες ενέργειες (αν χρειάζονται) θα γίνουν;

Εξηγούμαι:

Αν δεν υπάρχει κανένα θέμα: το δηλώνει στους γονεις ξεκάθαρα.

Αν υπάρχει: να τους ενημερώσει για τις ενέργειες στα πλαίσια της σχολικής μονάδας που θα βοηθήσουν στην ένταξη και ενσωμάτωση του παιδιού;

 

Γιατί αν πραγματικά υπάρχει κάποιο πρόβλημα και δεν γίνεται ενέργεια ούτε από τους κηδεμόνες ούτε από τη διεύθυνση το θεωρώ λάθος. Και το παιδί δεν θα καταφέρει να ενσωματωθεί από μη ενέργεια ή παράληψη αυτών.

 

 

Ο διευθυντής ή ο δάσκαλος όχι απλά δεν μπορεί, αλλά απαγορεύεται να συζητά με άσχετους για παιδιά του σχολείου. Και, ναι, ο άλλος γονιός είναι άσχετος! Σχετικός είναι μόνο ο γονιός του συγκεκριμένου παιδιού με τη δυσκολία.

Ειδικά αν υπάρχει κάποια διάγνωση, το σχολείο είναι υποχρεωμένο να έχει τη διάγνωση σε κλειδωμένο χώρο και πρόσβαση μπορεί να έχει μόνο ο δάσκαλος της τάξης (χωρίς να μπορεί να πάρει τη διάγνωση ή το εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαζί του). Ο μόνος που μπορεί να πληροφορήσει κάποιον για το παιδί είναι ο ίδιος ο γονιός του παιδιού, ο οποίος μπορεί μέχρι και φέιγ βολάν να κάνει τη διάγνωση και να την πετάει στο δρόμο!

Για φανταστείτε να πάω εγώ και να ζητάω πληροφορίες από το διευθυντή για το Χ παιδί, γιατί είναι ζωηρό, γιατί δεν κάθεται εύκολα στην καρέκλα του κλπ κλπ. Και για φανταστείτε το Χ παιδί που εγώ θεωρώ ότι έχει πρόβλημα και ίσως δεν είναι για το γενικό σχολείο, να έχει ένα καραμπινάτο συναισθηματικό θέμα (π.χ. έχει διαγνωστεί ο μαπμπάς με καρκίνο και το παιδί δενμπορεί να διαχειριστεί ότι σε λίγους μήνες θα χάσει το μπαμπάς του), το οποίο οι γονείς παλεύουν με ψυχολόγους και δεν συμμαζεύεται; Πρέπει εγώ να το μάθω αυτό;

 

Τώρα, το σχολείο από την πλευρά του οφείλει σαφώς να αντιμετωπίσει την όποια κατάσταση υπάρχει. Ξαναλέω, όμως, δεν γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση που υπάρχει και δεν γνωρίζουμε τι έχει ήδη κάνει το σχολείο. Μπορεί να έχει ζητηθεί παράλληλη στήριξη και να είναι σε αναμονή πρόσληψης....Μπορεί το παιδί να είναι για τμήμα ένταξης (π.χ. στη γλώσσα και στα μαθηματικά που ίσως έχει μεγαλύτερες δυσκολίες) και να μην έχει επανδρωθεί ακόμα το τμήμα ένταξης....Μπορεί να υπάρχει συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ και να γίνονται προγράμματα που τα υπόλοιπα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται ότι γίνονται γιατί είναι στα πλαίσια του μαθήματος... Πολλά μπορεί που τα ξέρει μόνο το σχολείο!

[Rea_1971]

αμφιβάλλω αν επιτρέπεται ο οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός να συζητά άλλα παιδάκια με γονείς, εκτός αν υπάρχει περιστατικό μεταξύ των παιδιών. Η μόνη περίπτωση που έχω δει διευθυντή να συζητά θέματα άλλου παιδιού ήταν σε περίπτωση παιδιού που ήταν εξαιρετικά επιθετικό, και υπήρχε προσωπικό θέμα με συμμαθητές του και συγκεκριμένα περιστατικά που έπρεπε να συζητηθούν.

 

Κάνεις λάθος. Πχ όταν ορίζεται ειδικός παιδαγωγός συνοδός, ο ρόλος του (εκτός των άλλων) είναι η ενημέρωση διαδασκόντων και γονέων. Ακριβώς για να αντιληφθούν όλοι τη κατάσταση και να συνεργαστούν.

Επανερχόμενοι, στην περίπτωση αυτή δεν μιλάμε για τον ειδικό. Αλλά ο ρόλος του διευθυντή είναι πρωτίστως ενός διαχειριστή κρίσης. όταν υπάρχει κρίση.

Και δεν ανέφερα ότι θα συζητάει για το παιδί. Αλλά ότι θα ενημερώνει ότι γίνονται ενέργειες και προσπάθειες (εφόσον γίνονται) ή ότι ο γονιός που διαμαρτύρεται είναι εν αδίκω

[emmaki]

Κάνεις λάθος. Πχ όταν ορίζεται ειδικός παιδαγωγός συνοδός, ο ρόλος του (εκτός των άλλων) είναι η ενημέρωση διαδασκόντων και γονέων. Ακριβώς για να αντιληφθούν όλοι τη κατάσταση και να συνεργαστούν.

Επανερχόμενοι, στην περίπτωση αυτή δεν μιλάμε για τον ειδικό. Αλλά ο ρόλος του διευθυντή είναι πρωτίστως ενός διαχειριστή κρίσης. όταν υπάρχει κρίση.

Και δεν ανέφερα ότι θα συζητάει για το παιδί. Αλλά ότι θα ενημερώνει ότι γίνονται ενέργειες και προσπάθειες (εφόσον γίνονται) ή ότι ο γονιός που διαμαρτύρεται είναι εν αδίκω

 

 

Λάθος είναι αυτό που λες!

 

Όταν προσλαμβάνεται εκπαιδευτικός για παράλληλη στήριξη, το σωστό είναι να μην γίνεται αντιληπτό ότι είναι για το Χ παιδί. Για το λόγο αυτό πρέπει να λειτουργεί ως δέυτερος εκπαιδευτικός μέσα στην τάξη και να μην κάθεται αποκλειστικά και μόνο δίπλα στον Χ γιατί έτσι τον διαχωρίζει από τα υπόλοιπα παιδιά.

Επίσης, οι γονείς δεν χρειάζεται να μάθουν κάτι. Είναι ένας εξτρα δάσκαλος στην τάξη. Ούτε για ποιον είναι, όυτε τι έχει, ούτε τίποτα.

 

Όσο για το τελευταίο που λες, ο ρόλος του διευθυντή είναι απλά να πει ότι γνωρίζει το θέμα και ότι το "δουλεύει" το σοχλείο. Τίποτα παραπάνω!

[Rea_1971]

Λάθος είναι αυτό που λες!

 

Όταν προσλαμβάνεται εκπαιδευτικός για παράλληλη στήριξη, το σωστό είναι να μην γίνεται αντιληπτό ότι είναι για το Χ παιδί. Για το λόγο αυτό πρέπει να λειτουργεί ως δέυτερος εκπαιδευτικός μέσα στην τάξη και να μην κάθεται αποκλειστικά και μόνο δίπλα στον Χ γιατί έτσι τον διαχωρίζει από τα υπόλοιπα παιδιά.

Επίσης, οι γονείς δεν χρειάζεται να μάθουν κάτι. Είναι ένας εξτρα δάσκαλος στην τάξη. Ούτε για ποιον είναι, όυτε τι έχει, ούτε τίποτα.

 

Όσο για το τελευταίο που λες, ο ρόλος του διευθυντή είναι απλά να πει ότι γνωρίζει το θέμα και ότι το "δουλεύει" το σοχλείο. Τίποτα παραπάνω!

 

τυγχάνει να έχω ιδία άποψη. Με συνοδό παιδιού με σύνδρομο ντάουν που έχει ελαφρά στέρηση.

Γίνεται ενημέρωση των γονέων σε συνεχή βάση.

[Rea_1971]

Όσο για το τελευταίο που λες, ο ρόλος του διευθυντή είναι απλά να πει ότι γνωρίζει το θέμα και ότι το "δουλεύει" το σοχλείο. Τίποτα παραπάνω!

 

ΑΥΤΟ είπα. Απορώ γιατί το επαναφέρεις

[ΑΡΓΚ]

τυγχάνει να έχω ιδία άποψη. Με συνοδό παιδιού με σύνδρομο ντάουν που έχει ελαφρά στέρηση.

Γίνεται ενημέρωση των γονέων σε συνεχή βάση.

 

Καταλαβαίνω να γίνεται ενημέρωση των συμμαθητών για το πώς πρέπει να είναι η δική τους συμπεριφορά. Ενημέρωση των γονιών, για ποιο θέμα γίνεται; Ειλικρινης απορία, δεν μπορώ να φανταστώ για ποιο πράγμα ενημερώνονται οι άλλοι γονείς.

[Rea_1971]

Καταλαβαίνω να γίνεται ενημέρωση των συμμαθητών για το πώς πρέπει να είναι η δική τους συμπεριφορά. Ενημέρωση των γονιών, για ποιο θέμα γίνεται; Ειλικρινης απορία, δεν μπορώ να φανταστώ για ποιο πράγμα ενημερώνονται οι άλλοι γονείς.

 

Σκέψου τα πιο απλά έως τα πιο πολύπλοκα, πχ:

Αλλαγή θέση στάθμευσης σχολικού λεοφωρείου (μιλάμε γιαεπαρχία) για καλύτερη εξυπηρέτηση του παιδιού. Ήταν πολύ σημαντικό που ενημερώθηκαν οι γονεις για την αλλαγή θέσης κατά 500+μέτρα. Το λεωφορείο ήταν του δήμου (όχι της περιφέρειας). Ενημερώθηκαν όλοι οι γονείς για τον αλλαγή και τον λόγο της. Και ήταν σημαντικό να γίνει γιατί ξεβόλευε πολλά παιδιά.

Μια χαρά συνεργάστηκαν όλοι

[Rea_1971]

Το παιδί με παράλληλη στήριξη δεν κρύβεται, δεν ντρέπεται.

(και είνα περίεργο αν θεωρούμε ότι οι γονείς δεν ενημερώνονται με αυτά που τα παιδιά τους ενημερώνονται - δεν μιλάμε για σχολική ομερτά)

[ΑΡΓΚ]

Το παιδί με παράλληλη στήριξη δεν κρύβεται, δεν ντρέπεται.

(και είνα περίεργο αν θεωρούμε ότι οι γονείς δεν ενημερώνονται με αυτά που τα παιδιά τους ενημερώνονται - δεν μιλάμε για σχολική ομερτά)

 

Στα 8 χρόνια που μέχρι στιγμής έχω παιδιά στο εκπαιδευτικό σύστημα, έχω δει αρκετά παιδάκια στο σχολείο με παράλληλη στήριξη, αρκετά παιδάκια σε τμήματα ένταξης και προσωπικά ποτέ δεν ήξερα τον ακριβή λόγο, πόσο μάλλον λεπτομέρειες, εκτός από τις περιπτώσεις που μου έχουν αναφέρει οι ίδιοι οι γονείς ως φίλοι. Υπήρξαν και περιστατικά με δασκάλες παράλληλης στήριξης, όπως πέρσυ στην τάξη του γιου μου, που ποτέ κανείς δεν έμαθε καν για ποιο παιδί ή παιδάκια ήταν εκεί.

Καταλαβαίνω το παράδειγμα με το λεωφορείο που αναφέρθηκε, γιατί αφορά όλα τα παιδιά. Η αντίστοιχα αν π.χ. ένα τμήμα θα έπρεπε να στεγαστεί σε ισόγειο για λόγους προσβασιμότητας.

Άλλα στο αρχικό παραδειγμα ενός παιδιού που συμπεριφέρεται "περίεργα", αν αυτό γίνεται εξαιτίας προβλήματος υγείας ή για άλλο λόγο, αν υπάρχει διάγνωση, αν προβλέπεται παράλληλη στήριξη, γιατί το όποιο παιδάκι συμμετέχει σε τμήμα ένταξης, αν οι γονείς θέλουν ή δε θέλουν να βρουν θέση σε ειδικό σχολείο κλπ, δεν μπορώ να φανταστώ καν πώς θα το μάθουν οι άλλοι γονείς. Ειλικρινά ελπίζω όχι από το διευθντή πάντως!