ΔΕ ΧΑΙΡΕΤΑΕΙ,ΔΕ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ

[Anna3011]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

 

Αυτό δεν έχω καταλάβει, γιατί τώρα που είναι η πρώτη φορά που έκατσα και διάβασα για το θέμα, δεν έχω καταλάβει αν περιμένουμε 10-20 κανονικές λέξεις έστω και μη καθαρά αρθρωμένες ή αναφερόμαστε σε λέξεις που έπλασε το παιδί αλλά αντιστοιχούν σαφώς σε κάτι κ θυμίζουν την αληθινή ονομασία. Μια φίλη με παιδί σαν το δικό μου που εδώ και 2 μήνες μου έχει πει ότι λέει λέξεις (αυτό βέβαια από πριν τον χρόνο καταλάβαινε πάρα πολλά) μου έστειλε μια λίστα όπου είχε και λέξεις που μοιάζουν κάπως πχ παου για αγαπάω και παταου για περπατάω, αλλά είχε και άλλα που ήθελαν κάποια φαντασία όπως κάτι σαν μπου για τα γάλα και το νερό που μάλλον ήταν από το μπουκάλι. Το ρωτάω για να ξέρω πόσο απέχουμε απ αυτό. Γιατί κ ο δικός μου λέει συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένες καταστάσεις αλλά δεν τα θεωρώ λέξεις, απλώς ήχους που δείχνει αν είναι χαρούμενος, αν θέλει κάτι κλπ. Αλλά σίγουρα είναι πιο κοντά στο να πει μετά μπου κ να εννοεί μπουκάλι, σε σχέση με το να περιμένω να μου πει μια κανονική λέξη. 

 

Οποιαδήποτε ακολουθία συλλαβών ή φωνημάτων χρησιμοποιείται από το παιδί για να ονομάσει ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή πρόσωπο, ναι, σε αυτή την ηλικία το προσμετράς σαν λέξη. Η κόρη μου πχ. έλεγε πριν λίγο καιρό το νερό "λιολιό", αλλά πάντα λέγοντας αυτό αναφερόταν στο νερό και σε τίποτε άλλο. Αν τώρα το παιδί έλεγε πχ. μπάλα και πότε έδειχνε το παιχνίδι, πότε το νερό, πότε το κουτάλι, προφανώς δε μιλάμε για λέξη.

[Mama_Anesti_]

Just now, Anna3011 είπε:

Η κόρη μου πχ. έλεγε πριν λίγο καιρό το νερό "λιολιό",

Ο δικός μου το έλεγε "νιονιο". Χαχαχα! Μόλις το διάβασα το θυμήθηκα!

@Έσπερος οι 18 μήνες είναι κομβικοι και σιγά σιγά θα δεις το μωρό σου να γίνεται παιδάκι, όχι μόνο εμφανισιακά αλλά και ψυχοκινητικα. 

  Χωρίς να θέλω να σε καθησυχασω αν υπάρχει κάποιο ζητημα εσύ θα το διαισθανθείς.  Έχεις ένα παιδακι που έχει δώσει έμφαση σε άλλες δεξιοτητες-ικανοτητες που κάποια παιδιά αποκτούν αργότερα. Λογικό είναι κάποιοι τομείς να καθυστερούν λίγο να αναπτυχθούν. 

  Φυσικά και πρέπει να απευθυνθείς στον παιδίατρο που θα σε ενημερώσει καταλληλα.

  Και συ μπορεις με τον βοηθήσεις, με πολύ κουβέντα, ερωταπαντησεις (πχ οταν καταλαβαίνεις πως θέλει νερό λες "θες νερο? Πες μου μαμά νερο θελω! " και ας μην απαντήσει τίποτα. Φτάνει να το ακούσει.  Ή ονοματιζοντας αντικείμενα γύρω σου πχ " πάμε για μπάνιο, έλα να πάρουμε την πετσέτα, το αφρολουτρο κτλ. 

   

   

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

  Και συ μπορεις με τον βοηθήσεις, με πολύ κουβέντα, ερωταπαντησεις (πχ οταν καταλαβαίνεις πως θέλει νερό λες "θες νερο? Πες μου μαμά νερο θελω! " και ας μην απαντήσει τίποτα. Φτάνει να το ακούσει.  Ή ονοματιζοντας αντικείμενα γύρω σου πχ " πάμε για μπάνιο, έλα να πάρουμε την πετσέτα, το αφρολουτρο κτλ. 

Μιλάω συνέχεια, αν κ καμία φορά βαριέμαι γιατί θελω και λιγη ησυχια. στη βολτα δηλαδη με το καροτσι ηρεμώ κ αδειαζει το κεφαλι μου κ δεν εχω ορεξη να μιλαω. τραγουδαω αν δεν ειμαστε καπου με κοσμο. στο σπίτι περιγράφω τι κανουμε απο οταν ηταν μωρο. κ οταν παιζει δειχνω κ ονοματίζω χρωματα σχηματα κλπ. αλλα αν ειναι συηκεντρωμενος καποια στιγμη σταματαω να διακόπτω. Το κομματι των ερωταποκρίσεων θελει δουλεια. Ρωταω αλλα οχι σαν να περιμενω απαντηση. Ισως αυτο περναει σαν λανθασμένο μηνυμα. Ειχα την εντυπωση οτι δεν πρεπει να ρωτάμε ή να βαζουμε το παιδι να μιμηθεί ή να δειξει πραγματα γιατι αυτο ειναι πιεση. δεν ξερω αν ειναι παρερμηνεία μου ή αλλη σχολη ανατροφης. 

[Mama_Anesti_]

Just now, Έσπερος είπε:

Ρωταω αλλα οχι σαν να περιμενω απαντηση. Ισως αυτο περναει σαν λανθασμένο μηνυμα. Ειχα την εντυπωση οτι δεν πρεπει να ρωτάμε ή να βαζουμε το παιδι να μιμηθεί ή να δειξει πραγματα γιατι αυτο ειναι πιεση. δεν ξερω αν ειναι παρερμηνεία μου ή αλλη σχολη ανατροφης

Δεν αμφιβάλλω πως του μιλας. Απλά το επισήμανα γιατί καποιες φορες επιανα τον εαυτό μου να κάνει μηχανικά δουλειές πχ τον έκανα μπανιο χωρίς να λέω κουβέντα. Ώσπου είπα να μία ευκαιρία να μάθουμε τα μέλη του σώματος ή τα αντικείμενα του μπανιου. Δεν λέω υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να μιλάς συνέχεια πέρα απ τα βασικα. Κ αυτό ανθρώπινο είναι. 

 

  Δεν ξέρω αν πρόκειται για σχολή ανατροφης, εγώ δεν ακολουθώ συγκεκριμένες μεθόδους. Διαβάζω γενικά πολλα, ακουω αποψεις, κραταω οτι μου αρέσει κ το προσαρμοζω για το δικό μου παιδί. Πάντως μιμουμουν αρκετά, του ζητούσα να μου δείξει, να μου πει όχι σαν "παράσταση" αλλά για να του δώσω το κίνητρο να εκφραστει, να αφομοιώσει τις νέες του γνώσεις. 

Σου το ξαναπα πιστεύω πως δεν είναι ούτε πίεση ούτε εξαναγκασμός αυτό αλλά μία ευκαιρία να αναπτυχθει. Ο τρόπος μας κάνει την διαφορά. 

  

[Anna3011]

Just now, Έσπερος είπε:

Μιλάω συνέχεια, αν κ καμία φορά βαριέμαι γιατί θελω και λιγη ησυχια. στη βολτα δηλαδη με το καροτσι ηρεμώ κ αδειαζει το κεφαλι μου κ δεν εχω ορεξη να μιλαω. τραγουδαω αν δεν ειμαστε καπου με κοσμο. στο σπίτι περιγράφω τι κανουμε απο οταν ηταν μωρο. κ οταν παιζει δειχνω κ ονοματίζω χρωματα σχηματα κλπ. αλλα αν ειναι συηκεντρωμενος καποια στιγμη σταματαω να διακόπτω. Το κομματι των ερωταποκρίσεων θελει δουλεια. Ρωταω αλλα οχι σαν να περιμενω απαντηση. Ισως αυτο περναει σαν λανθασμένο μηνυμα. Ειχα την εντυπωση οτι δεν πρεπει να ρωτάμε ή να βαζουμε το παιδι να μιμηθεί ή να δειξει πραγματα γιατι αυτο ειναι πιεση. δεν ξερω αν ειναι παρερμηνεία μου ή αλλη σχολη ανατροφης. 

Καλά δεν είναι απαραίτητο να του μιλάς χωρίς σταματημό. Ειδικά αν είσαι όλη μέρα μαζί του έχεις και εσύ δικαίωμα για λίγες στιγμές σιωπής . Έχω διαβάσει πάντως ότι στην αρχή για να έρθουν οι πρώτες λέξεις είναι σωστό αυτό που ήδη κάνεις, να ρωτάς και να απαντάς δηλαδή μόνη σου, επαναλαμβάνοντας τη λέξη που θες 4-5 φορές, του τύπου "που είναι η μπάλα; Ααα νάτη η μπάλα. Θα μου φέρεις τη μπάλα; Τι ωραία μπάλα" κτλ κτλ.

Πάντως η επανάληψη και η προτροπή του παιδιού να μιμηθεί μπορεί ωραιότατα να γίνει μέσα από το παιχνίδι, μη φαντάζεσαι ότι βάζεις το παιδί κάτω και ρωτάς επίμονα πως κάνει το σκυλάκι μέχρι αυτό να σου γαβγίσει . Εγώ πχ. χρησιμοποιούσα πολύ το βιβλίο, ξεκίναγα μια ιστορία, μέσα σε αυτή έκανα το σκυλάκι, το γατάκι κτλ, ψάχναμε μαζί να βρούμε τα ζωάκια και σίγουρα το διασκέδαζε. Να δεις περηφάνια όταν έβρισκε μια συγκεκριμένη μελισσούλα μέσα σε ένα βιβλίο που την είχε σε όλες τις σελίδες του! Γύρναγε με μανία τις σελίδες να τη βρει για να ακούσει το μπράβο. Ή όταν κανει μπάνιο και της λέω να πλύνει την κοιλίτσα της και το χέρι της (δεν της λέω απαραίτητα να τα δείξει). Ενθουσιάζεται που το καταλαβαίνει και το κάνει μόνη της. Κάπως έτσι το εννοούσα όταν σου έλεγα για επανάληψη, όχι σαν καταπίεση αλλά σαν παιχνίδι.

[Macgyver]

@Έσπερος αν φοβάσαι το κερί, δοκίμασε με σαπουνόφουσκες  Με το που αρχίσει να λέει έστω 3-5 λέξεις με νόημα, θα αρχίσει να σου προσθέτει συνεχώς νέες λέξεις και μετά περνάς στη φάση της συνεχούς ανάπτυξης του λόγου. 

Σκέψου ότι έχεις έναν μικρό άνθρωπο απέναντί σου ( εννοώ μια μικρογραφία ενήλικα ) και ξεκίνα διάλογο κατά τη διάρκεια οτυ παιχνιδιού. Να ρωτάς κάτι απλό και να του δίνεις χρόνο να απαντήσει. 

Αν θες να προσέχει περισσότερο τι λες , κράτα το αντικείμενο για το οποίο του μιλάς δίπλα από το στόμα σου πχ τη μπάλα ώστε να συνδυάζει το αντικείμενο με τις κινήσεις του στόματος. 

Δεν είναι πίεση να το βοηθάς να εξελίσσεται. Ουσιαστικά ό,τι κάνουμε με τα παιδιά μας, οποιαδήποτε δραστηριότητα, είναι μια μορφή "εργο και λογοθεραπείας", αν θες. 

Απλά να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι κάθε παιδί έχει το ρυθμό του ώστε να μην αγχώνεσαι αν κάτι δεν το κατακτά αμέσως. 

Εγώ για να καταλάβεις είμαι παιδική χαρά με τον μικρό, βλέπω ένα πιτσιρίκι ( κοριτσάκι ) το οποίο ετοιμάζεται να κατέβει την τσουλήθρα . 

Και ακούω τη μικρή να λέει στο μπαμπά της " Μπαμπά, με το ένα και το δύο και το τρία ;" 

Ρωτάω το μπαμπά πόσο είναι, περιμένοντας να ακούσω ηλικία μετά τους 18 μήνες και ακούω : 13 μηνών !!!!! 

Γύρισα πίσω και άρχισα να αναρωτιέμαι και να ψάχνομαι για το δικό μου παιδί ( αποτρελαμένη όμως έτσι ;;;;; )

ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ με λίγα λόγια

[λουκουμαδάκι]

Εσπε προσωπικά όσα παιδάκια ειχαμε και έχουμε στον κύκλο μας εκεί στο 18μηνο μίλησαν (τα κορίτσια πιο πλούσιο λεξιλόγιο και πιο γρήγορα τα αγόρια λίγο πιο τα ζώα μου αργά αλλά μπορεί να είναι και τυχαίο) δεν θυμάμαι κανένα πάνω στο χρόνο να μιλάει και δη με προτάσεις. Όσο για το χαιρετάω και τα υπόλοιπα πολύ απλά ότι του μάθεις. Εγώ δεν έδειξα ποτέ και δεν το κάνει. τώρα που το σκέφτομαι και γω πολύ σπάνια να σηκώσω χέρι για να χαιρετήσω άντε αν ο άλλος είναι μακριά οπότε δεν μου έρχεται σαν κίνηση. Επίσης δεν στέλνει φιλιά γιατί δεν το έχω δείξει αλλά έρχεται στο μάγουλο και κάνει μααα γιατί αυτό κάνουμε και εμεις για φιλί. 

Εσύ μίλα και ρώτα και θα μιλήσει. Αφού τα καταλαβαίνει όλα θα τα πει κιόλας. 

Μαγκάιβερ είμαι για καφέ και δίπλα μία 'σελέμπριτι' με την κόρη της εμάς 13 14 μηνών αυτό μου φαινόταν εκεί στο χρόνο και κάποια στιγμή αλληλεπιδρούν και πιάνουμε ψιλοκουβεντα πόσο είναι το δικό σας τα κλασικά. Και μου λέει 10 μηνών. Και λέω μπράααααβο ανάπτυξη (περπάταγε κανονικά ύψος αντιδρασεις κλπ) και κορδώθηκε ναι μου λέει είναι πολύ μπροστά. Μας ψιλοφανηκε περίεργο μπαίνουμε ίντερνετ μετά και χρόνιζε σε 3 4 μέρες... Έχω σταματήσει να πιστεύω ηλικίες από τότε 

[Έσπερος]

15 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Πάντως μιμουμουν αρκετά, του ζητούσα να μου δείξει, να μου πει όχι σαν "παράσταση" αλλά για να του δώσω το κίνητρο να εκφραστει, να αφομοιώσει τις νέες του γνώσεις. 

Αυτό η αλήθεια είναι ότι δεν το κάνω συχνά. Έως καθόλου. Ο άντραςμου λίγο πιο πολύ αλλά η δική του ενασχόηση είναι πιο προσανατολισμένη στο παιχνίδι. 

 

15 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Έχω διαβάσει πάντως ότι στην αρχή για να έρθουν οι πρώτες λέξεις είναι σωστό αυτό που ήδη κάνεις, να ρωτάς και να απαντάς δηλαδή μόνη σου, επαναλαμβάνοντας τη λέξη που θες 4-5 φορές, του τύπου "που είναι η μπάλα; Ααα νάτη η μπάλα. Θα μου φέρεις τη μπάλα; Τι ωραία μπάλα" κτλ κτλ.

Τόσες επαναλήψεις δεν κάνω. Γενικά μιλάω απλά σαν να μιλούσα σε ένα μεγάλο παιδί δίνοντας μια έμφαση σε πράγματα της καθημερινότητας όπως ρούχα φαγητά κλπ. 

 

Just now, λουκουμαδάκι είπε:

όσα παιδάκια ειχαμε και έχουμε στον κύκλο μας εκεί στο 18μηνο μίλησαν (τα κορίτσια πιο πλούσιο λεξιλόγιο και πιο γρήγορα τα αγόρια λίγο πιο τα ζώα μου αργά αλλά μπορεί να είναι και τυχαίο) δεν θυμάμαι κανένα πάνω στο χρόνο να μιλάει και δη με προτάσεις.

Εκτός από την κόρη μιας φίλης που 1,5 μιλούσε με φράσεις ολόκληρες σαν μεγάλο παιδί απλώς καθόλου καθαρά, δηλαδή ήθελε ώρα να την καταλάβεις, όσα παιδιά ξέρω (κατά σύμπτωση ή όχι) αγόρια, μίλησα γύρω στα 3 κ τα είπαν πια όλα μαζί, καθαρά κ με κανονικές φράσεις. Έτσι είχα μείνει σε αυτό. Δηλαδή δεν ήξερα καν ότι θεωρείται αναμενόμενο 1,5χρ να λέει λέξεις. Αρχισα να εκπλήσσομαι όταν με ρωτούσαν για τον μικρό κ ταρακουνήθηκα από μια φίλη που μου είπε για τον γιο της, κ εκεί το έψαξα. Παντως όλα αυτά τα παιδάκια που ξέρω ότι μίλησαν αργά, επειδή ξέρω κ τις οικογένειες, υπήρχε πολλή ενασχόληση κ μάλιστα στον ανιψιό μου η πεθερά μ ου σίγουρα έκανε όλα αυτά με τις επαναλήψεις κ τις ερωτήσεις που δεν εκανα εγώ. ίσως απ αυτό είχα επηραεστεί κ δεν ήθελα να τα κάνω, όχι ότι δεν απέδωσαν στο άλλο παιδί, απλώς μου φάινονταν παλιάς σχολής κ πολύ διδακτικά. κ έχω τσακωθεί κ με τη μάνα μου κάποιες φορές για το θέμα αυτό. δεν ξέρω τι μπέρδεψα από διάφορα που διαβάζω από δω κ από κει, είχα μείνει με την εντύπωση ότι απλά αρκεί να μιλάμε συνέχεια κ κανονικά κ κάποια στιγμή θα μιλήσει. 

Just now, λουκουμαδάκι είπε:

Όσο για το χαιρετάω και τα υπόλοιπα πολύ απλά ότι του μάθεις. Εγώ δεν έδειξα ποτέ και δεν το κάνει. τώρα που το σκέφτομαι και γω πολύ σπάνια να σηκώσω χέρι για να χαιρετήσω άντε αν ο άλλος είναι μακριά οπότε δεν μου έρχεται σαν κίνηση.

μπράβο κ εγώ με τον χαιρετισμό κάποεις λίγες φορές που του κουνάω το χεράκι για να χαιρετήσει κάποιον νιώθω μετα ότι κάνουμε κάτι πολύ τεχνητό, γιατί ούτε εγώ το χρησιμοποιώ έτσι στην καθημερινότητα!

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκτός από την κόρη μιας φίλης που 1,5 μιλούσε με φράσεις ολόκληρες σαν μεγάλο παιδί απλώς καθόλου καθαρά, δηλαδή ήθελε ώρα να την καταλάβεις, όσα παιδιά ξέρω (κατά σύμπτωση ή όχι) αγόρια, μίλησα γύρω στα 3 κ τα είπαν πια όλα μαζί, καθαρά κ με κανονικές φράσεις.

Μάλλον επειδή το έβλεπες απέξω, δεν είχες αντιληφθεί τα ενδιάμεσα βήματα πριν τις προτάσεις. Τα μωρα γενικά μιλάνε και περπατάνε εκεί μέχρι τους 18 μήνες, προφανώς άλλο πιο αργά άλλο πιο γρήγορα, οι 18 μήνες είναι το όριο για να αρχίσεις να το ψάχνεις. Ένα παιδάκι που δεν μιλά καθόλου (όχι απαραίτητα καθαρά βέβαια) και κοντεύει τα 3, είναι εξίσου ανησυχητικό με το να μην περπατά στα 3.

[ninaki80]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Αυτό η αλήθεια είναι ότι δεν το κάνω συχνά. Έως καθόλου. Ο άντραςμου λίγο πιο πολύ αλλά η δική του ενασχόηση είναι πιο προσανατολισμένη στο παιχνίδι. 

 

Τόσες επαναλήψεις δεν κάνω. Γενικά μιλάω απλά σαν να μιλούσα σε ένα μεγάλο παιδί δίνοντας μια έμφαση σε πράγματα της καθημερινότητας όπως ρούχα φαγητά κλπ. 

 

Εκτός από την κόρη μιας φίλης που 1,5 μιλούσε με φράσεις ολόκληρες σαν μεγάλο παιδί απλώς καθόλου καθαρά, δηλαδή ήθελε ώρα να την καταλάβεις, όσα παιδιά ξέρω (κατά σύμπτωση ή όχι) αγόρια, μίλησα γύρω στα 3 κ τα είπαν πια όλα μαζί, καθαρά κ με κανονικές φράσεις. Έτσι είχα μείνει σε αυτό. Δηλαδή δεν ήξερα καν ότι θεωρείται αναμενόμενο 1,5χρ να λέει λέξεις. Αρχισα να εκπλήσσομαι όταν με ρωτούσαν για τον μικρό κ ταρακουνήθηκα από μια φίλη που μου είπε για τον γιο της, κ εκεί το έψαξα. Παντως όλα αυτά τα παιδάκια που ξέρω ότι μίλησαν αργά, επειδή ξέρω κ τις οικογένειες, υπήρχε πολλή ενασχόληση κ μάλιστα στον ανιψιό μου η πεθερά μ ου σίγουρα έκανε όλα αυτά με τις επαναλήψεις κ τις ερωτήσεις που δεν εκανα εγώ. ίσως απ αυτό είχα επηραεστεί κ δεν ήθελα να τα κάνω, όχι ότι δεν απέδωσαν στο άλλο παιδί, απλώς μου φάινονταν παλιάς σχολής κ πολύ διδακτικά. κ έχω τσακωθεί κ με τη μάνα μου κάποιες φορές για το θέμα αυτό. δεν ξέρω τι μπέρδεψα από διάφορα που διαβάζω από δω κ από κει, είχα μείνει με την εντύπωση ότι απλά αρκεί να μιλάμε συνέχεια κ κανονικά κ κάποια στιγμή θα μιλήσει. 

μπράβο κ εγώ με τον χαιρετισμό κάποεις λίγες φορές που του κουνάω το χεράκι για να χαιρετήσει κάποιον νιώθω μετα ότι κάνουμε κάτι πολύ τεχνητό, γιατί ούτε εγώ το χρησιμοποιώ έτσι στην καθημερινότητα!

σκεψου οτι το παιδακι σου ειναι ενας μικρος ανθρωπος σαν εσενα. αν εσυ ηταν να μαθεις μια ξενη γλωσσα κ σου μιλουσαν καθε μερα αλλα χωρις επαναληψεις κ χωρις να σου δινουν.το χρονο κ τον τροπο να την μαθεις ποσο ευκολα θα την.μαθαινες ? προφανως κ.θα αργουσες αρκετα. ενω αν σε επιανε καποιος καθε μερα 5 φορες την μερα  κ σου ελεγε κατι συγκεκριμενο πολλες φορες δεν.θα το.μαθαινες ?

μην το βλεπεις καταπιεση . απλα του δινεις χρονο να προλαβει να καταλαβει αυτα που του λες. 

[Nefeli2014]

Εγώ στη μικρή που είναι 10 μηνών της λέω "κάνε γειά" και της παίρνω το χέρι και της το κουνάω η κουνάω το δικό μου. Εκείνη δεν μπορεί αλλά κάνει παλαμάκια. Παίζουμε μπαλίτσα και της λέω "πέτα την" "μέσα αααα" μπήκεεεε"εξωωω" ". Της πιάνω το χεράκι και το βάζω στο μάγουλο μου και λέω" μαμα", πιάνω το χεράκι της και το βάζω στο μάγουλο της" μωρό ". Πιάνει το μάτι μου, της λέω μάτι, πιάνει τη μύτη μου της λέω μύτη. Γενικά της λέω λέξεις. 

Βέβαια  έτσι έκανα και με τη μεγάλη και πιο πολύ μη σου πω και παρόλαυτα άργησε να μιλήσει. Έχω ασχοληθεί τόσο μαζί της κι εκείνη τελικά όλα με το πάσο της. Όμως 18 μηνών θυμάμαι δεν έλεγε πέραν από 4-5 λέξεις. Στα 2 είπε Καμμια 30αρια. Στα 3 τα είπε ολα

Και τώρα στα 4 λέει τα πάντα αλλα από άρθρωση.... Το δουλεύουμε πολύ... Πιστεύω ειναι Θεμα παιδιού και ιδιοσυγκρασιας και ρυθμού, αν έχεις ενδοιασμούς μιλά με τον παιδίατρο.  Αν και δεν πιστεύω να υπάρχει θέμα, είναι πολύ μικρούλης. Και σε αυτες τις ηλικίες μπερδευομαστε πολύ οι γονείς... Συγκρίνουμε κιόλας... Είναι λίγο μπέρδεμα δυστυχώς δεν ειμαξ και πολύ κατάλληλη να σου απαντήσω σε όλα αυτά, καθώς κι εγώ αγχωνομουν και εξακολουθω.. Ειδικά με το λόγο έχω λιώσει ένα χρόνο πήγαινε έλα ασκήσεις αλλαγές, αστα να πάνε... 

 

Πάντως σίγουρα η επανάληψη βοηθάει πάρα πολύ και γενικά πολλά από αυτά που αναφέρεις ειναι κομμάτι εκπαίδευσης. Απο τη λογοθεραπεια έχω μάθει πάρα πολλά κ τα κανω κ στη μικρή κάπως από τώρα.. Συνεχής επανάληψη, ρυθμικά, Συγσκρκιμενα τραγουδακια με ήχους... Είναι στη φάση που επςξςργαζονται, όταν θα είναι ώριμο το σύστημα τους, θα παράγουν. Αλλά θέλει κι ένα σπρωξιματακι κι από εμας.οπως πχ θα του μάθεις κολύμπι, η ποδήλατο. Δε θα μάθει μόνος του. Και με κοινή λογική δλδ αν το δεις... Πχ τα χρώματα ή τα σχήματα. Αυτά θέλουν εκπαίδευση δε μαθαίνονται έτσι αόριστα. Πχ. 

Επεξεργάστηκαν 21 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

10 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Μάλλον επειδή το έβλεπες απέξω, δεν είχες αντιληφθεί τα ενδιάμεσα βήματα πριν τις προτάσεις. Τα μωρα γενικά μιλάνε και περπατάνε εκεί μέχρι τους 18 μήνες, προφανώς άλλο πιο αργά άλλο πιο γρήγορα, οι 18 μήνες είναι το όριο για να αρχίσεις να το ψάχνεις. Ένα παιδάκι που δεν μιλά καθόλου (όχι απαραίτητα καθαρά βέβαια) και κοντεύει τα 3, είναι εξίσου ανησυχητικό με το να μην περπατά στα 3.

Ήταν του άμεσου συγγενικού περιβάλλοντος οποτε ειχα μια εξ των έσω εικονα κ σε διαφορα σταδια. Το ποσες λεξεις ελεγαν πριν τα δυο κ ποτε τις ειπαν, δεν το γνωριζω. στους γονεις τους που ειχαν θαρρος θα ελεγαν καποιες λογικα. Αλλα θυμαμαι καθαρα ολη τη συζητηση για το οτι μαλλον θα τα πουν ολα μαζι αργοτερα οπως κ εγινε. Δεν ειχε περασει απαρατήρητο το θεμα προφανως, απλως ειχαν ησυχασει με αυτην την εξήγηση κ εμενα μου ειχε μεινει οτι ειναι φυσιολογικο. 

 

Παντως πριν απο 5-6 μηνες, οταν αρχισε ο μικρος να παιζει πολυ με τουβλάκια, του ελεγα τα χρωματα κ του ζητουσα να μου φερει καποιο συγκεκριμενο κ αρχισα να αναρωτιεμαι αν ειναι καλο να διακοπτεις το παιχνιδι. Ρωτησα αλλου, οχι στο φορουμ, κ με απέτρεψαν κ απο την διακοπη του παιχνιδιού κ απο τη "διδασκαλια". Πολυ μπερδεμα. 

[Nefeli2014]

Το ελεύθερο παιχνίδι δεν το διακόπτετε. Τον αφήνεις να ελιχθει μόνος τους να κανει και να παίζει όπως εκείνος θέλει. Στο ελεύθερο Παιχνιφι σας σε καθοδηγεί εκείνος όχι εσύ εκείνον. Μπορείς όμως να ορίσεις μια άλλη ώρα μεσα στην ημέρα όπου θα του μαθαίνεις κάποια πράγματα. 

Κι όταν λέμε θα του μάθεις, χωρίς πίεση. Θα τρωτε μπανάνα, να μια μπανάνα. Κίτρινη μπανάνα. Να ένα μήλο, κόκκινο μήλο! Κάπως έτσι. Δε θα του ζητάς πράγματα συνεχώς πράγματα. "για να φέρω την κίτρινη μπανάνα. Να η κίτρινη μπανάνα." κάποια στιγμή θα στη φέρει μόνος του. 

Επίσης ένα ωραίο παιχνίδι εκπαιδευτικό αλλά ταυτόχρονα πολύ διασκεδαστικό. 

 

Ειχα κάνει ένα δρόμο μέσα στο σαλόνι μέχρι την κουζίνα. Ένα δρομάκι από παιχνίδια. Και τα ακολουθούσε. (δεν είχε κάτι άλλο στο γύρω γύρω για να αποσπαστεί) στο τέλος του δρόμου υπήρχε ένα κουτάκι όπου έπρεπε να ανοίξει. Μέσα στο κουτάκι ένα άλλο κουτάκι και μέσα σε αυτό ένα τρίτο κουτάκι. Βάλε όσα θες και δύο βάλε. Και ένα μόνο. Και μέσα υπήρχε ένα μπισκοτάκι. Μπράβο!! Έμαθε έτσι το μπισκότο και πως να ακολουθεί. Σιγά σιγά πρέπει να αρχίσεις και τα όρια. 

Όταν το παιδί οριοθετειται αποδίδει σε όλα καλύτερα γιατί νιώθει περισσότερη ασφάλεια και πιο αυτόνομο. 

 

Εγώ έχω ένα βιβλίο 365 δραστηριότητες για έξυπνα μωράκια και κάνω αρκετά πράγματα από κει με πράγματα του σπιτιού. 

 

 

Προσοχή όμως. Χρώματα και σχήματα ένα ένα για μερικές μέρες. Δηλαδή ξεκινά με το κόκκινο. Φοράς κόκκινη μπλουζα. Τρώμε κόκκινο μήλο. Να ένα κόκκινο σεντόνι. Για 5 με 6 μέρες. Μετά περνάς στο άλλο χρώμα. Έτσι τα μαθαίνει λίγα λίγα και στο τέλος κάνεις επιλογή από δύο. Ποιο σορτσάκι θα φθρεσουμε? Το κόκκινο ή το κίτρινο? Το κίτρινο! 

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί να απαγορεύεται αυτό. Δεν τον έβαλες να μάθει ιστορία. Δεν του θυμώνεις αν δεν το ξέρει. Δεν επιβάλλεις ποινές αν δεν το ξέρει. 

Επεξεργάστηκαν 21 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Macgyver]

Just now, Nefeli2014 είπε:

Το ελεύθερο παιχνίδι δεν το διακόπτετε. Τον αφήνεις να ελιχθει μόνος τους να κανει και να παίζει όπως εκείνος θέλει. Στο ελεύθερο Παιχνιφι σας σε καθοδηγεί εκείνος όχι εσύ εκείνον. Μπορείς όμως να ορίσεις μια άλλη ώρα μεσα στην ημέρα όπου θα του μαθαίνεις κάποια πράγματα. 

Κι όταν λέμε θα του μάθεις, χωρίς πίεση. Θα τρωτε μπανάνα, να μια μπανάνα. Κίτρινη μπανάνα. Να ένα μήλο, κόκκινο μήλο! Κάπως έτσι. Δε θα του ζητάς πράγματα συνεχώς πράγματα. "για να φέρω την κίτρινη μπανάνα. Να η κίτρινη μπανάνα." κάποια στιγμή θα στη φέρει μόνος του. 

Επίσης ένα ωραίο παιχνίδι εκπαιδευτικό αλλά ταυτόχρονα πολύ διασκεδαστικό. 

 

Ειχα κάνει ένα δρόμο μέσα στο σαλόνι μέχρι την κουζίνα. Ένα δρομάκι από παιχνίδια. Και τα ακολουθούσε. (δεν είχε κάτι άλλο στο γύρω γύρω για να αποσπαστεί) στο τέλος του δρόμου υπήρχε ένα κουτάκι όπου έπρεπε να ανοίξει. Μέσα στο κουτάκι ένα άλλο κουτάκι και μέσα σε αυτό ένα τρίτο κουτάκι. Βάλε όσα θες και δύο βάλε. Και ένα μόνο. Και μέσα υπήρχε ένα μπισκοτάκι. Μπράβο!! Έμαθε έτσι το μπισκότο και πως να ακολουθεί. Σιγά σιγά πρέπει να αρχίσεις και τα όρια. 

Όταν το παιδί οριοθετειται αποδίδει σε όλα καλύτερα γιατί νιώθει περισσότερη ασφάλεια και πιο αυτόνομο. 

 

Εγώ έχω ένα βιβλίο 365 δραστηριότητες για έξυπνα μωράκια και κάνω αρκετά πράγματα από κει με πράγματα του σπιτιού. 

 

 

Προσοχή όμως. Χρώματα και σχήματα ένα ένα για μερικές μέρες. Δηλαδή ξεκινά με το κόκκινο. Φοράς κόκκινη μπλουζα. Τρώμε κόκκινο μήλο. Να ένα κόκκινο σεντόνι. Για 5 με 6 μέρες. Μετά περνάς στο άλλο χρώμα. Έτσι τα μαθαίνει λίγα λίγα και στο τέλος κάνεις επιλογή από δύο. Ποιο σορτσάκι θα φθρεσουμε? Το κόκκινο ή το κίτρινο? Το κίτρινο! 

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί να απαγορεύεται αυτό. Δεν τον έβαλες να μάθει ιστορία. Δεν του θυμώνεις αν δεν το ξέρει. Δεν επιβάλλεις ποινές αν δεν το ξέρει. 

Το έθεσες εξαιρετικα  πολύ χρήσιμη απάντηση και πολύ σωστά τοποθετημένη

[Mama_Anesti_]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

ου ελεγα τα χρωματα κ του ζητουσα να μου φερει καποιο συγκεκριμενο κ αρχισα να αναρωτιεμαι αν ειναι καλο να διακοπτεις το παιχνιδι

Εγώ δεν τον διέκοπτα  γιατί ήταν ελάχιστες οι φορές που επαιζε μόνος του και ήθελα να πειραματιστει, να ασχοληθεί μόνος του. 

 

 

 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Εγώ δεν τον διέκοπτα  γιατί ήταν ελάχιστες οι φορές που επαιζε μόνος του και ήθελα να πειραματιστει, να ασχοληθεί μόνος του. 

 

 

 

Μάλλον μια ισορροπία χρειάζεται όπως περιγράφει η Νεφέλη. 

[Fenia27]

@Έσπερος καλο το διαβασμα και οι θεωριες αλλα μην παμε και στο αλλο ακρο...Δεν ειναι κακο να μαθαινεις καποια πραγματα στο παιδι μεσα απο την καθημερινοτητα και την ρουτινα...Πως θα μαθει αν δεν του δειξεις και αν δεν του πεις...Τα παιδια πειραματιζονται και παιζοντας μαθαινουν..οκ ναι δεκτο...Μην ξεχναμε ομως οτι χρειαζεται να τους δειξουμε καποια πραγματα και να τα ενθαρρυνουμε!!!!

 

Εμενα μου φαινεται υπερβολικο να ξεψυριζουμε τα παντα...Ενταξει δηλαδη...καλη η ενσυναισθηση, καλη η ελευθερια, καλος ο σεβασμος στους ρυθμους του παιδιου κτλ κτλ...Αλλα πως ξαφνικα φτανουμε να αναρωτιομαστε αν ειναι καλο να δειχνουμε στο παιδι να χαιρεταει και αυτο να θεωρειται και πιεση στο παιδι????Δεν ειναι λιγο προβληματικο ολο αυτο? Να μετραμε τις λεξεις του παιδιου, αν ειπε αααα και πως το ειπε? Μπορουμε πραγματικα να ξεχωρισουμε σαν γονεις ποτε υπαρχει ουσιαστικο προβλημα ή εχουμε χαθει εντελως μεσα στο πολυ διαβασμα, στις συμβουλες και στους "ειδικους"? Διαβαζοντας το θεμα λοιπον αυτες ειναι οι δικες μου σκεψεις...balance my friend, balance!

[Nefeli2014]

Αν εννοείτε κάτι σελίδες μαμαδων στο φμπ εγώ έχω πετύχει κάτι χαζογραπτα.. Καλά δεν μιλάμε μόνο για ειδήμονες στην ψυχολογία αλλά και στη διατροφή και και και.. Και άλλου παπά ευαγγελιο οι θεωρίες με τα εμβόλια.. Αλλά θα βγούμε εκτός τοπικ.ολα με μέτρο και να φιλτράρουμε κάποια πράγματα πρέπει.. Δεν είναι όλα λάθος αλλά ούτε όλα νορμάλ. 

 

Αυτό που διάβασες έλεγε δεν πρεπει να τους δείχνουμε και να τους εκπαιδευουμε πράγματα ? Έχω μεγάλη περιέργεια να το διαβάσω. Αν το βρεις... 

Παντως με όλα αυτά η Φίσερ πραις που βγαζει από μηνών εκπαιδευτικά πρέπει να κλείσει

Επίσης κάτι ωραιότατα βιντεακια "κούνια μπελά" στο γιουτιουμπ, εμένα έτσι έμαθε τραγουδακια και σχήματα, από αυτά τα βιντεακια. Δηλαδή τι? Να το κλεινα? Αφού της άρεσε και τα έλεγε. Έλεγε η φωνουλα "τι χρωμα είναι το καλικατζαρακι?" πασινο φώναζε η δικιά μου. Χαρά εγώ.... 

Επεξεργάστηκαν 21 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Αυτό που διάβασες έλεγε δεν πρεπει να τους δείχνουμε και να τους εκπαιδευουμε πράγματα ? Έχω μεγάλη περιέργεια να το διαβάσω. Αν το βρεις... 

Παντως με όλα αυτά η Φίσερ πραις που βγαζει από μηνών εκπαιδευτικά πρέπει να κλείσει

Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο που είχα διαβάσει. Γενικά ότι δεν διακόπτουμε το παιχνίδι και ότι το παιδί μαθαίνει καλύτερα την ομιλία μέσα από φυσικούς διαλόγους και να μην μιλάμε μωρουδίστικα. Αλλά μπορεί να τα παραρερμήνευσα. Δεν είναι ότι δεν ρωτούσα και ποτέ. Απλώς δεν ήξερα ότι σε αυτήν την ηλικία πρέπει να λέει λέξεις και είχα εστιάσει στο να μάθει άλλα πράγματα. Αλλιώς εννοείται έδειχνα διάφορα. Και εννοείται έχω πάρει 2-3 εκπαιδευτικά Φ.Π. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο που είχα διαβάσει. Γενικά ότι δεν διακόπτουμε το παιχνίδι και ότι το παιδί μαθαίνει καλύτερα την ομιλία μέσα από φυσικούς διαλόγους και να μην μιλάμε μωρουδίστικα. Αλλά μπορεί να τα παραρερμήνευσα. Δεν είναι ότι δεν ρωτούσα και ποτέ. Απλώς δεν ήξερα ότι σε αυτήν την ηλικία πρέπει να λέει λέξεις και είχα εστιάσει στο να μάθει άλλα πράγματα. Αλλιώς εννοείται έδειχνα διάφορα. Και εννοείται έχω πάρει 2-3 εκπαιδευτικά Φ.Π. 

Κοίτα, ρεαλιστικά τώρα, αλίμονο αν αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι κάτι που έκανες ή δεν έκανες, στα πλαίσια του φυσιολογικού, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού σημαντικά. Αν κλείσεις το φυσιολογικό μωρό σου σε ένα κρεβάτι με κάγκελα μέχρι τα 2 και δεν το βγάζεις παρά για να το αλλάξεις και να το ταϊζεις ενώ κοιτάς αμίλητη το κενό, υπάρχει πρόβλημα και δε θα μιλήσει, αλλά τώρα να αξιολογήσεις αν μιλώντας με τον α ή το β τρόπο θα επηρεάσεις σημαντικά το ρυθμό με τον οποίο θα αναπτύξει την ομιλία ή θα περπατήσει, είναι πραγματικά υπερβολικό. Τα ορόσημα εξάλλου είναι για να παρακολουθήσει ο γιατρός όλο το εύρος του φυσιολογικού. Δε λέμε ότι 18 μηνών πρέπει να έχει 50 λέξεις αν του μιλάς με τον τρόπο Α ή 30 αν του  μιλάς με τον τρόπο Β. Αν ένα μωρό που μεγαλώνει σε ένα φυσιολογικό οικογενειακό (όχι πολύγλωσσο) περιβάλλον δεν έχει έναν αριθμό λέξεων στους 18 μήνες, θέλει μία διερεύνηση. Που μπορεί απλά να καταλήξει στο "δώστε του άλλους 3 μήνες". Δεν πρόκειται να σου πει κανείς γιατρός "το παιδί δε μιλάει γιατί έπρεπε να τραγουδάς 3 τραγουδάκια παραπάνω τη μέρα".

[Έσπερος]

4 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Κοίτα, ρεαλιστικά τώρα, αλίμονο αν αρχίσεις να σκέφτεσαι ότι κάτι που έκανες ή δεν έκανες, στα πλαίσια του φυσιολογικού, μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού σημαντικά. Αν κλείσεις το φυσιολογικό μωρό σου σε ένα κρεβάτι με κάγκελα μέχρι τα 2 και δεν το βγάζεις παρά για να το αλλάξεις και να το ταϊζεις ενώ κοιτάς αμίλητη το κενό, υπάρχει πρόβλημα και δε θα μιλήσει, αλλά τώρα να αξιολογήσεις αν μιλώντας με τον α ή το β τρόπο θα επηρεάσεις σημαντικά το ρυθμό με τον οποίο θα αναπτύξει την ομιλία ή θα περπατήσει, είναι πραγματικά υπερβολικό. Τα ορόσημα εξάλλου είναι για να παρακολουθήσει ο γιατρός όλο το εύρος του φυσιολογικού. Δε λέμε ότι 18 μηνών πρέπει να έχει 50 λέξεις αν του μιλάς με τον τρόπο Α ή 30 αν του  μιλάς με τον τρόπο Β. Αν ένα μωρό που μεγαλώνει σε ένα φυσιολογικό οικογενειακό (όχι πολύγλωσσο) περιβάλλον δεν έχει έναν αριθμό λέξεων στους 18 μήνες, θέλει μία διερεύνηση. Που μπορεί απλά να καταλήξει στο "δώστε του άλλους 3 μήνες". Δεν πρόκειται να σου πει κανείς γιατρός "το παιδί δε μιλάει γιατί έπρεπε να τραγουδάς 3 τραγουδάκια παραπάνω τη μέρα".

Ναι μωρέ έχεις δίκιο! Αλλά δεν  μπορώ να μην τα σκέφτομαι αυτά, όσο κι αν προσπαθώ. Είναι και τόσα πολλά αυτά που πρέπει να μάθουν κάνουν που αγχώνομαι τι θα πρωτοπρολάβω. Αναρωτιέμαι κι αν έπρεπε να είχα διαβάσει καποια βιβλία για να κάνω δραστηριότητες. Εντάξει όμως μετά φέρνω στο νου μου διάφορα περιστατικά μαθητών και καταστάσεις που προκύπτουν σε μεγαλύτερες ηλικίες και σκέφτομαι ότι στο μέλλον τα πράγματα θα είναι πολύ πιο αγχωτικά και μάλλον δεν θα θυμάμαι αν είπε 10 λέξεις 19 μηνών και όχι 20 στους 18 κι έτσι στρώνω. Έχω ήδη ξεχάσει πόσο ακριβώς ήταν όταν άφησε το χέρι μου και περπάτησε μόνος του!!!!! 

[Nefeli2014]

Just now, Έσπερος είπε:

Ναι μωρέ έχεις δίκιο! Αλλά δεν  μπορώ να μην τα σκέφτομαι αυτά, όσο κι αν προσπαθώ. Είναι και τόσα πολλά αυτά που πρέπει να μάθουν κάνουν που αγχώνομαι τι θα πρωτοπρολάβω. Αναρωτιέμαι κι αν έπρεπε να είχα διαβάσει καποια βιβλία για να κάνω δραστηριότητες. Εντάξει όμως μετά φέρνω στο νου μου διάφορα περιστατικά μαθητών και καταστάσεις που προκύπτουν σε μεγαλύτερες ηλικίες και σκέφτομαι ότι στο μέλλον τα πράγματα θα είναι πολύ πιο αγχωτικά και μάλλον δεν θα θυμάμαι αν είπε 10 λέξεις 19 μηνών και όχι 20 στους 18 κι έτσι στρώνω. Έχω ήδη ξεχάσει πόσο ακριβώς ήταν όταν άφησε το χέρι μου και περπάτησε μόνος του!!!!! 

Στο πρώτο νομίζω όλες λίγο πολύ αγζωνομαστε με το κάθετι. Στο δεύτερο θα είσαι πιο κουλ. Κι εγώ αγχώνομαι μην νομίζεις. Με την πρώτη όμως. Η δεύτερη δεν ξέρω πάει μόνη της, στον αυτόματο. Να, σηνερα σηκώθηκε όρθια, λέει μαμ, μπαμπά και μαμά. Είναι 10 μηνών. Μόνη της, χωρίς Καμμια παρέμβαση. Ενώ τη μεγάλη το παραδέχομαι την έχω πρήξει. Μπορεί γιαυτό να με ταλαιπωρεί με την ομιλία της, να μου κάνει αντίποινα :0

Επεξεργάστηκαν 22 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014

[λουκουμαδάκι]

Έσπερος επειδή και εμένα είναι 17+ (διορθωμένη 16+ πάνω κάτω) και έχω αρχισει να το σκέφτομαι και το έψαξα να ξέρεις ότι σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον όπως έγραψε η αργκ πάνω το να σχηματίσει την πρώτη λέξη (πέρα από τη συνέχεια του μπαμπαλίσματος που είναι το μαμά μπαμπά)  και μετά να πάρει μπάλα τις υπόλοιπες όσο και να χτυπάς τον κώλο σου κάτω αν δεν είναι έτοιμος ο εγκέφαλος δεν.. οπως και μπουσουλώντας να το πηγαίνεις αν δεν δώσει ο εγκέφαλος το σήμα για χέρι αντίθετο πόδι μπροστά δεν πρόκειται να το κάνει. Το να μιλάς συνέχεια και να του διαβάζεις και να είσαι πάνω από το κεφάλι του 24/24 το μόνο που καταφέρνεις είναι να έχει πιο γρήγορο και καλύτερο λεξιλόγιο. Αλλά για να κάνει την πρώτη απόπειρα να σχηματίσει λέξη δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Αυτά τα βαριέται στο περπάτημα/γλώσσα και λοιπά έχουν καταρριφθεί προ πολλού (όχι ότι γράφτηκε και ευτυχώς). Δώσε χρόνο συνέχισε ότι κάνεις γιατί δεν κάνεις τίποτε λάθος. Όταν πει ο γιατρός ότι έχουμε θέμα μόνο τότε και εγώ και εσύ και η όποια θα δούμε τι θα κάνουμε. 

[Nefeli2014]

Έτσι ειναι λουκουμαδακι.

 

Εγώ όσο κι αν χτυπιομουν Εσπερο από μωρό που ήταν(είμαι και πολύ λόγου) τι παραμύθια τι κουβέντες τι κίνητρα, η λογοθεραπευτρια και η αναπτυξιολογο ήταν ξεκαθαρες:σήμα εγκεφάλου. Συγκεκριμένα η δικιά μου αργεί να ωριμάσει το σύστημα της ομιλίας. Έχει ναι μεν αποκατάσταση πλήρη αλλά κ με τη λογοθεραπεια απλώς δυναμώνουν το σύστημα. Μετά από ένα χρόνο προσαρμογής και συγκεκριμένου παιχνιδιού, τώρα μπήκαν οι δύο τους παιδί Κάι θεραπευτής σε ασκήσεις ενδυνάμωσης μύικου συστήματος της γλώσσας και όλου του προσώπου. Επίσης η κίνηση όλου του σώματος  βοηθάει πολύ στην ανάπτυξη του λόγου. Η καλή ψυχολογία επίσης και η αυτοπεποίθηση του παιδιού. Είναι ένα σύνολο πραγμάτων συν την ωρίμανση του συστήματος του στόματος και όλου του προσώπου. Μπορείς να ξεκινήσεις αν θέλεις και να σου λέω κι εγώ πράγματα που μου λέει η λογοθεραπευτρια να κάνεις, με ένα τραγουδάκι ίδιο κάθε φορά. Μικρό και συγκεκριμένο με συγκεκριμένο ρυθμό. Κάποια στιγμή θα δεις που θα το τραγουδήσει μόνος του. Αν θέλεις να δώσεις κίνητρα και δε θες να πληρώσεις ειδικούς μπες στο ίντερνετ και δες ασκήσεις και τρόπους να κάνετε παρέα. Χωρίς πίεση φυσικά. Άλλωστε είναι πολύ διασκεδαστικα. Είναι τραγουδακια ποιηματάκια, παιχνίδια.. 

ΟΜΩΣ και το τονίζω. Πριν από όλα αυτά, και πριν οτιδήποτε, αν έχεις ενδοιασμούς για την ομιλία του, το πρωτο πράγμα που κάνει κανείς είναι να επισκεφτεί παιδωρλ να κάνει ωτοακουαστικες εκπομπές και αυτόματα προκλητα δυναμικά. Επίσης να εξεταστεί το στόμα του παιδιού(χάλινος πχ-έμεις έχουμε κοντό πχ). Αποκλείεις το παθολογικο και προχωράς. Αυτά μόνο αν έχεις σοβαρές υποψίες κάποιου θέματος. 

Επεξεργάστηκαν 23 Ιουνίου,2019 by Nefeli2014