Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

δεν θέλω να τη σηκώνουν ούτε να τη δίνω σε άλλους


my1stbaby

Recommended Posts

Σκέφτηκα να αναπτύξω εδώ ένα προβληματισμό που έχω με τη μικρή μου μπέμπα για να πάρω γνώμες.

Η μπέμπα μου είναι 6 μηνών τώρα και η στάση μου, ταυτόχρονα και στάση του συζύγου μου, έως και σήμερα είναι να μη τη δίνω να τη σηκώνουν άλλοι, συμπεριλαμβανομένων παπούδογιαγιάδες. Η μόνη που την έχει πάρει λίγη ώρα στα χέρια είναι η νονά της και ο νονός της λίγο αλλά ούτε στους δικούς μου γονείς τη δίνω ούτε στου συζύγου. Θεωρείτε φυσιολογική αυτή τη συμπεριφορά ή είναι extreme? Επίσης, μήπως υπάρχει περίπτωση να γίνει αντικοινωνική λόγω αυτής της στάσης μας? Έχει κάποια μαμά σχετική εμπειρία με κάτι ανάλογο;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Για ποιο λόγο δεν θέλετε να το παίρνει κάποιος άλλος το παιδί;

Το παιδί τι θέλει; Αντιδρά άσχημα ή είναι οκ; Αν το μωράκι απολαμβάνει την αγκαλιά τρίτων, γιατί όχι; Από τις πολλές αγκαλιές δε νομίζω ότι έπαθε κανένα μωράκι τίποτα, ειδικά αν του αρέσει. Αν από ιδιοσυγκρασία θέλει μόνο εσάς και δυσανασχετεί σε άλλες αγκαλιές, τότε καταλαβαίνω να μη το δίνετε.

 

Πάντως από τα μωρά του κύκλου μου έχω καταλάβει ότι είναι καθαρά στο παιδί. Άλλα κάθονται σε όλο το κόσμο, άλλα θέλουν μόνο τους δικούς τους.

Link to comment
Share on other sites

Από ότι κατάλαβα δεν έχει να κάνει με το αν θέλει ή δε θέλει το μωρό να το παίρνουν αγκαλιά. Είναι καθαρά δική σας επιλογή. Φοβάστε μήπως το κολλήσουν μικρόβια? Μήπως καλομάθει σε τρίτους? Τι ακριβώς? Εγώ πάντως και τα δυο μου τα παιδιά τα έδινα .

Αναφορικά στο αν θα γίνει αντικοινωνικό το παιδί , υπάρχουν άλλες παράμετροι που θα το καθορίσουν.

Τέλος , αργότερα αν θελήσεις να το αφήσεις στη μαμά σου ή στη πεθερά σου κάποια στιγμή , μη σου κακοφανεί αν αυτό αρχίσει την γκρίνια και δεν κάθεται...:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

vtgian τον πρώτο καιρό, πρωτους μήνες ίσως, ήταν από προστασία για να μη κολλήσει κάτι. Τώρα όμως ξέρω ότι είναι και λίγο - έως πολύ - υπερπροστατευτικότητα. Το μωράκι δεν πολύαπολαμβάνει την αγκαλιά τρίτων γιατί δεν την έχει συνηθίσει και είναι λογικό. Έχει συνηθίσει να βλέπει μόνο τους γονείς της οπότε μετά που έχει καταλάβει ότι δεν την κρατάει η μαμά ή ο μπαμπάς βάζει τα κλάματα. Salomia οι άλλες παράμετροι που λες τι ακριβώς εννοείς; Όσον αφορά αυτό που λες για το αν κάποια στιγμή την αφήνω σε πεθερά ή μαμά, ναι το πιστεύω σίγουρα ότι θα υπάρχει πρόβλημα, ειδικά στην αρχή.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα η κόρη μου γεννήθηκε πέρυσι τον Οκτώβρη, και είχαμε όλο το χειμώνα μπροστά μας, με ιώσεις, κλπ. Μέχρι, λοιπόν, να γίνει 2-3 μηνών προσπαθούσα όσο μπορούσα να την προστατεύω με το να βάζω τους άλλους να πλένονται-απολυμαίνουν χέρια όταν σκόπευαν να την πάρουν αγκαλιά, να βάζω επάνω τους πάνες, και φυσικά να αποφεύγω όσο μπορώ τις επισκέψεις (είτε να έρθει κάποιος, είτε να πάμε εμείς). Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να φτάσει 6-7 μηνών που «στάθηκε» μόνη της (ο κορμός της εννοώ), όπως κι αν την έπιαναν οι άλλοι μου φαίνονταν ότι δεν την βόλευε. Αλλά από 7μηνών και μετά, που στην περίπτωσή μας έπιασε η άνοιξη, και που ούτως η άλλως κι αυτή από μόνη της άρχισε να επεξεργάζεται το περιβάλλον, σταμάτησα την υπερβολή στην αποστείρωση (τόσο των άλλων όσο και τη δική μας). Εμένα το πρόβλημά μου ήταν κυρίως το θέμα των μικροβίων. Εσένα τι ακριβώς σε προβληματίζει; Γιατί δε θες να την παίρνουν άλλοι; Γιατί αν κατάλαβα εσύ δε θες, δεν είναι ότι το παιδί δε θέλει να πηγαίνει αλλού (άλλωστε είναι πολύ μικρό για να εκφράζει τέτοιου είδους άποψη)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πολλες μαμαδες περνανε αυτή τη φαση στο πρωτο παιδακι..κι εγω την περασα.

Όμως είναι λαθος και εισαι υπερβολικη.καταρχας είναι εγωιστικο και αγενες εκ μερους σας να μην αφήνετε τους παπουδες και τις γιαγιάδες να παρουν το μωρο αγκαλια.Μιας και παραδέχεσαι ότι δε φοβάσαι τα μικροβια.Ειναι ηδη 6 μηνων το μωρο και δεν εχεις αφησει πχ τη μαμα σου να την παρει αγκαλια?

 

Αν ...χτυπα ξυλο...οι γονεις μου παθαιναν κατι...και αντιλαμβανομουν ότι δεν τους επετρεψα να παρουν μια αγκαλια το εγγονι τους πραγματικα θα αισθανομουν ο χειρότερος ανθρωπος στον κοσμο.Καλα οι υπολοιποι,ξενοι,φιλοι.Αλλα επιτρεπεις στη νονα και στο νονο και δεν επιτρεπεις στους παπουδες να παρουν το παιδι μια αγκαλια?Και πως θα δεθει δλδ το παιδι μαζι τους?Δε θα αγαπησει κανεναν πιο πολύ από εσενα...μη φοβάσαι.Δεν είναι αυτή λυση στις δικες σου ανασφαλιες.Ασε το παιδι να αναπτυχθεί όπως πρεπει,να αγαπησει και να αγαπηθεί.Ορια μπορεις να βαλεις...αλλα να μη μπορουν να αγγιξουν το παιδι το βρισκω παντελως λαθος.

Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω ότι το μωράκι θα γίνει αντικοινωνικό επειδή δεν αλλάζει χέρια. Κοινωνικές δεξιότητες αποκτούμε κυρίως από το παράδειγμα των γονιών μας, έχουν φίλους, τους αρέσει η παρέα, έχουν "ανοικτό" σπίτι κλπ

 

Επίσης νομίζω ότι κάθε μωρό έχει τον χαρακτήρα του, αν είναι πιο εσωστρεφές, ποτέ δεν θα του αρέσουν οι αγκαλιές, άρα κρίμα να το πιέσετε. Σε λίγο μάλιστα που θα περπατάει, δεν θα κάθεται αγκαλιά ούτε σε εσάς!

 

Στο θέμα του αν θα μένει με γονείς, θα πρέπει να κάνετε προσαρμογή. Να μάθει το παιδί στην παρουσία τους, σταδιακά να το παίρνουν για λίγο αγκαλιά και σιγά σιγά να τους μάθει. Αν γίνει απότομα, φυσικά και δεν θα του είναι ευχάριστο.

 

Πάντως μην υποτιμούμε την γνώμη των μωρών μας, όσο μικρούλικα και αν είναι. Αν κάτι δεν τους αρέσει, το δείχνουν και με το παραπάνω :D

Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω ότι το μωράκι θα γίνει αντικοινωνικό επειδή δεν αλλάζει χέρια. Κοινωνικές δεξιότητες αποκτούμε κυρίως από το παράδειγμα των γονιών μας, έχουν φίλους, τους αρέσει η παρέα, έχουν "ανοικτό" σπίτι κλπ

 

Επίσης νομίζω ότι κάθε μωρό έχει τον χαρακτήρα του, αν είναι πιο εσωστρεφές, ποτέ δεν θα του αρέσουν οι αγκαλιές, άρα κρίμα να το πιέσετε. Σε λίγο μάλιστα που θα περπατάει, δεν θα κάθεται αγκαλιά ούτε σε εσάς!

 

Στο θέμα του αν θα μένει με γονείς, θα πρέπει να κάνετε προσαρμογή. Να μάθει το παιδί στην παρουσία τους, σταδιακά να το παίρνουν για λίγο αγκαλιά και σιγά σιγά να τους μάθει. Αν γίνει απότομα, φυσικά και δεν θα του είναι ευχάριστο.

 

Πάντως μην υποτιμούμε την γνώμη των μωρών μας, όσο μικρούλικα και αν είναι. Αν κάτι δεν τους αρέσει, το δείχνουν και με το παραπάνω :D

 

Συμφωνω απολυτα μαζι σου όμως υπαρχει μια διαφορα.Αλλο είναι ένα παιδακι που το αφήνουμε να παει σε άλλες αγκαλιες κι αυτό δυσανασχετεί.και άλλο ένα παιδι που δε το αφήνουμε.Προφανως το 6 μηνων μωρο που δε το αφήνουμε να παει σε άλλη αγκαλια θα γκρινιαξει αν φυγει από τα χερια της μαμας.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα, πάντως, μέχρι και πριν τον τελευταίο μήνα (10 μηνών), όποιος της έκανε με τα χέρια του νόημα για να πάει στην αγκαλιά του, πήγαινε :shock:

τώρα έχει αρχίσει να εκφράζει άποψη (κάνει ντροπές, κλπ) ως προς το πού θέλει να πηγαίνει και πού όχι

Πάντως, ναι, μωρέ, είναι λίγο κρίμα να μην το έχουν πάρει αγκαλιά οι παππούδες, αφού έχει ξεπεταχτεί πια κάπως το μικρούλι. Και στο λέω εγώ, που ειδικά με την υπερβολή στην έκφραση της αγάπης από τη μεριά των πεθερικών μου έχω φρικάρει, αλλά, εντάξει, μια αγκαλιά δε μπορώ να την απαγορεύσω!:roll:

Link to comment
Share on other sites

Προφανως το 6 μηνων μωρο που δε το αφήνουμε να παει σε άλλη αγκαλια θα γκρινιαξει αν φυγει από τα χερια της μαμας.

 

Δίκιο έχεις. Αν μη τι άλλο δε θα ξέρουμε αν θέλει, αν δε το δοκιμάσουμε.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλησπερα σε ολες!!!!!!!!:P

Ηθελα κ γω να πω τη γνωμη μου αν και τα υπολοιπα κοριτσια με καλυψαν.Οταν γεννησα νομιζα οτι ποτε δε θ αφησω το παιδι μου πουθενα.Στην πορεια ευτυχως αλλαξα γνωμη αν ηταν δυσκολο και παλεψα με τον εαυτο μου.Καταλαβα οτι απο καποιους ανθρωπους και κυριως παππουδες και γιαγιαδες δε μπορουσα να στερησω αυτη την τοση μεγαλη χαρα που εβλεπα οτι ενιωθαν παιρνοντας το παιδι αγκαλια.

Περα απ αυτο αργοτερα καταλαβα και το οτι ειναι πολυ σημαντικο να εχεις διπλα σου μια γιαγια η οποια θα σου κρατησει το παιδι οταν υπαρχει αναγκη οταν θες λιγο να ξεσκασεις η να βρεθεις με τον αντρα σου σα ζευγαρι καποια στιγμη μονοι.

Οσο για το αν το παιδι γινει αντικοινωνικο η οχι δε πιστευω οτι παιζει ρολο κατι απλα ειναι καθαρα θεμα παιδιου αν πηγαινει παντου η οχι

Link to comment
Share on other sites

Ενας παράγοντας που δεν εχει αναφερθει ειναι το τι χάνει το παιδι...το δεσιμο με τους παππούδες κ τις γιαγιαδες ειναι υπεροχο κ μοναδικο ειναι κριμα να μην το ζησει οσο πιο νωρις γινεται....ακομα κ τωρα μπορουν να κάνουν πραγματα μαζι με την παρουσια σου για να νιώθεις ανετα αλλα αστους να δεθουν...για το παιδι σου κυριως...

 

Στο λεω εγω...ενα παιδι που λατρευει τη γιαγια του ακομα...κ ας την εχω χασει 14 ολοκληρα χρονια...

Link to comment
Share on other sites

Πολλες μαμαδες περνανε αυτή τη φαση στο πρωτο παιδακι..κι εγω την περασα.

Όμως είναι λαθος και εισαι υπερβολικη.καταρχας είναι εγωιστικο και αγενες εκ μερους σας να μην αφήνετε τους παπουδες και τις γιαγιάδες να παρουν το μωρο αγκαλια.Μιας και παραδέχεσαι ότι δε φοβάσαι τα μικροβια.Ειναι ηδη 6 μηνων το μωρο και δεν εχεις αφησει πχ τη μαμα σου να την παρει αγκαλια?

 

Αν ...χτυπα ξυλο...οι γονεις μου παθαιναν κατι...και αντιλαμβανομουν ότι δεν τους επετρεψα να παρουν μια αγκαλια το εγγονι τους πραγματικα θα αισθανομουν ο χειρότερος ανθρωπος στον κοσμο.Καλα οι υπολοιποι,ξενοι,φιλοι.Αλλα επιτρεπεις στη νονα και στο νονο και δεν επιτρεπεις στους παπουδες να παρουν το παιδι μια αγκαλια?Και πως θα δεθει δλδ το παιδι μαζι τους?Δε θα αγαπησει κανεναν πιο πολύ από εσενα...μη φοβάσαι.Δεν είναι αυτή λυση στις δικες σου ανασφαλιες.Ασε το παιδι να αναπτυχθεί όπως πρεπει,να αγαπησει και να αγαπηθεί.Ορια μπορεις να βαλεις...αλλα να μη μπορουν να αγγιξουν το παιδι το βρισκω παντελως λαθος.

Συμφωνώ. Πολλές πρωτομανούλες το περνάνε αυτό όμως το μωρό είναι πλέον 6 μηνών. Είναι και υπερβολή και εγωισμός να μην το έχουν πάρει ποτέ μια αγκαλιά οι γιαγιάδες και οι παππούδες. Πότε δηλαδή σκοπεύετε να τους επιτρέψετε να το πάρουν αγκαλιά?

 

 

 


Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ. Πολλές πρωτομανούλες το περνάνε αυτό όμως το μωρό είναι πλέον 6 μηνών. Είναι και υπερβολή και εγωισμός να μην το έχουν πάρει ποτέ μια αγκαλιά οι γιαγιάδες και οι παππούδες. Πότε δηλαδή σκοπεύετε να τους επιτρέψετε να το πάρουν αγκαλιά?

 

Έλα, ντε;

Δηλαδή, για να καταλάβω... Ήρθε το μωράκι, το περίμεναν όλοι με λαχτάρα και δεν το έχουν πάρει ούτε μία αγκαλιά; Και σας επισκέπτονται ακόμα;

Ούτε να φανταστώ δε θέλω τη στενοχώρια, την πίκρα και την απογοήτευση που θα είχε ζωγραφιστεί στα πρόσωπα των γονιών μου αν δεν τους επέτρεπα να πάρουν αγκαλιά τα εγγονάκια τους!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σκέφτηκα να αναπτύξω εδώ ένα προβληματισμό που έχω με τη μικρή μου μπέμπα για να πάρω γνώμες.

Η μπέμπα μου είναι 6 μηνών τώρα και η στάση μου, ταυτόχρονα και στάση του συζύγου μου, έως και σήμερα είναι να μη τη δίνω να τη σηκώνουν άλλοι, συμπεριλαμβανομένων παπούδογιαγιάδες. Η μόνη που την έχει πάρει λίγη ώρα στα χέρια είναι η νονά της και ο νονός της λίγο αλλά ούτε στους δικούς μου γονείς τη δίνω ούτε στου συζύγου. Θεωρείτε φυσιολογική αυτή τη συμπεριφορά ή είναι extreme? Επίσης, μήπως υπάρχει περίπτωση να γίνει αντικοινωνική λόγω αυτής της στάσης μας? Έχει κάποια μαμά σχετική εμπειρία με κάτι ανάλογο;

 

Φυσιολογική δεν θα την έλεγα... Δηλαδή ούτε οι γιαγιάδες δεν έχουν πάρει αγκαλιά το μωρό το οποίο έχει φτάσει 6 μηνών; για ποιο λόγο ακριβώς;

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, θα παραδεχθείς ότι η στάση σου δεν οφείλεται σε υπερπροστατευτικότητα, αλλιώς δεν θα είχες δώσει το παιδί ούτε στη νονά ή το νονό, αλλά σε "ανταγωνιστικά" συναισθήματα που μπορεί να έχεις απέναντι στους παππουδογιαγιάδες. Μήπως αισθάνεσαι ότι απαγορεύοντας αυτή την επαφή προστατεύεις και διαφυλάσσεις τον δικό σου ρόλο?

 

Πράγματι, δεν είναι καθόλου σπάνιο σε νέες μαμάδες τον πρώτο καιρό να βιώνουν τέτοια συναισθήματα, αλλά το μωρό είναι πια 6 μηνών και κάποια στιγμή η δικαιολογία των ορμόνων της λεχώνας παύει να υφίσταται...

Link to comment
Share on other sites

Ε όχι νομίζω είναι πολύ τραβηγμένο αυτό.! Οκ ξένοι να μην το πιάνουν οι παππούδες όμως????? Ε όχι...κρίμα...Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή του παιδιού οι παππούδες....

Link to comment
Share on other sites

Μην στερείτε από τους γονείς σας την ευχαρίστηση αυτή ...Να πάρουν αγκαλιά το εγγονάκι τους! Είναι σκληρό και εγωιστικό, εφόσον βέβαια το επιθυμούν και οι ίδιοι...Εάν προσωπικά στερούσα την αγκαλιά από την δική μου μητέρα πιστεύω πως θα την εξόντωνα συναισθηματικά... Ο καιρός περνάει και δυστυχώς ότι κάνουμε δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!

Προσωπικά, πιστεύω ότι οι παππούδες/γιαγιάδες δεν θα έπρεπε να στερηθούν αυτήν την πράξη αγάπης. Δηλαδή, δεν μπορώ να φανταστώ ότι αν η κόρη μου κάνει παιδί δεν θα με αφήνει να το αγκαλιάζω...Εννοείται ότι πρέπει να αποφεύγουν να αγκαλιάζουν το μωράκι όταν είναι άρρωστοι, αλλά όχι να είναι ο κανόνας...

Link to comment
Share on other sites

Υπερπροστατευτικότητα από τι? Απο την γιαγιά και τον παππού:confused: 6 μήνες είναι αρκετός καιρός δεν νομίζεις? Εκτός και αν τους τιμωρείς για κάποιο λόγο :rolleyes: Ούτε εγώ στην θέση τους θα ξαναπάταγα σπίτι σας, είπαμε ανοχή αλλά όχι και έτσι:-(

LAAFp2.png

 

JRM4p2.png

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα.

 

Είναι extreme και το γνωρίζεις, αλλιώς δεν θα απορούσες και η ίδια.

Αλλά μεταξύ μας, ο κάθε γονιός έχει αυτή την αίσθηση, ειδικά στο πρώτο παιδί, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο. Άλλος για τα μικρόβια, άλλος γιατί δεν γουστάρει απλώς να του αγγίζουν το παιδί! Συμβαίνουν αυτά μέσα μας κι ας είναι και αναιτιολόγητα συχνά.

 

Αυτά τα θέματα καλείται να τα αντιμετωπίσει ο καθένας για να βοηθήσει τον εαυτό του να πάει παρακάτω και όχι για να μη χαλαστεί ο παππούς ή να μη "καταστρέψει" τις κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού. Αυτά είναι δευτερεύουσας σημασίας κατ' εμέ, μπροστά στην εσωτερική πάλη του να είσαι γονιός. Φοβάσαι αλλά προσπαθείς να είσαι δυνατός, αγωνιάς αλλά θέλεις να εμπνεύσεις εμπιστοσύνη και ασφάλεια, είσαι αγχωμένος αλλά προσπαθείς να του δώσεις ελευθερίες και πάει λέγοντας.

 

Το να αφήσεις το παιδί να πάει και σε άλλα χέρια είναι ένας αγώνας για σένα, που δεν θέλεις να συμβεί κάτι τέτοιο κι όμως ξέρεις ότι πρέπει και αναπόφευκτα θα γίνει κάποια στιγμή. Το να το αναλύσεις και λίγο βαθύτερα και να ερμηνεύσεις τα κίνητρα σου είναι ένα βήμα για σένα, ώστε να αφήσεις το παιδί σε άλλη αγκαλιά όταν νιώσεις έτοιμη κι όχι επειδή είσαι αναγκασμένη.

 

Φιλικά.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...