Θελω τη συμβουλη σας σε ενα πολυ σοβαρο θεμα.Επικινδυνη γιαγια? Μισω τον αντρα μου!

[e-mama]

Αρχικα θα πω οσα γεγονοτα θυμαμαι απο τη στιγμη της εγκυμοσυνης μου.

 

-----Οταν ημουν εγκυος στον 9ο μηνα με ειχε πιασε φοβος και δεν εμπαινα σε αμαξια,λεωφορεια κλπ. Η πεθερα ειπε σχεδον με πιεσε να κανω ενα ταξιδι 400χλμ να τους συναντησω εκει που ηταν για να φωτογραφισει εμενα εγκυος.της μιλησα αυστηρα οτι αν θελει να με δει θα ερθει αυτη σε μενα.οταν γεννησα με ειπε ο κουνιαδος μου οτι η παθερα μου ειναι θυμωμενη επειδη δεν της επετρεψα να με δει πριν γεννησω!!!!!!!!!!!!!!!

-----Οταν γεννησα ηθελε να παρει το μωρο μετα τα σαραντα του χωρις εμενα να το παει καπου και δεν της το εδωσα. και λεει οτι η ταδε πως τοκανε θελω και εγω. της ειπα θηλαζω και δεν αποχωριζομαι το μωρο. κατσε εδω οσο θες να το χορτασεις στο σπιτι μου(ετσι ειπα).

-----Οταν καναμε μια συζητηση για το καλο του παιδιου μετα απο χρονια, ποτε μα ποτε δεν αναφερθηκε στο παιδι. το αγχος της ηταν οτι δεν διασκεδασε ποτε στη ζωη της και δε γλεντησε και οτι την καταπιεζαν κλπ κλπ. ποιο ηταν το θεμα μας????α! το παιδι παρεπιπτωντως...

-----οταν πηγαινα να τον κοιμησω ελεγε να μην τον κοιμησω.δε νυσταζει. σηκωθηκε 5πμ το παιδι μου και πηγα να το κοιμησω 12μμ επειδη ηταν κομματια τα ματακια του και ολες οι $Κr*F3ς που ειχαν μαζευτει στο σπιτι με κοροιδευαν που παω να το κοιμησω!!!!

-----μια (ΑΠΟ ΤΙς ΠΟΛΛΕς ΦΟΡΕΣ)φορα χιονιζε και ειχε βγαλει το παιδι στο μπαλκονι χωρις καλτσες με μια ραντα και οταν της ζητησα το λογω λεει οτι αν αρρωστησει υπαρχουν φαρμακα γιαυτο το λογω!!!

-----ΟΤΑΝ ΤΟ παιδι ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ τρωει κατι συγκεκριμενο, συνεχεια του εδινε αυτο να το φαει!!! και καθε φορα της το αρπαζα απο το χερι και καθε φορα ελεγε οτι δεν ηξερε τι εκανε~

 

κλπ ..κλπ... κλπ.. οταν θυμηθω θα πω κι αλλα...

 

Και ερχομαστε στο τωρα. Τωρα που ειναι ολοκληρο παιδι θελει να μεινει σπιτι της χωρις εμας γιατι εμεις την ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΜΕ να κανει οτι θελει!!!!!!!! Ειναι ο πιο τρομακτικα αφελης ανθρωπος.

 

Το κορυφαιο ειναι αλλο!!!! ο αντρας μου θελει πολυ να αφησει το παιδι εκει μονο του. Τον μισω. τον μισω τον μισω. Αμα χτυπα ξυλο παθει κατι το παιδι, εγω θα πεθανω κανεις αλλος ουτε ο αντρας ουτε αυτη.

 

Θεε μου σωσε με δε ξερω τι να κανω. εχω μπλεξει με τρομερους ανθρωπους που με αργοπεθαινουν μεσα απο το παιδι μου.

 

Θελω να μου πειτε τι να κανω και κυριως αν ειμαι αδικως τρομοκρατημενη για ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ να κρατησει το παιδι μονο του γιανα μη τη βλεπουμε τι κανει. Τι να κανω??? Πως να ξεμπλεξω? Σκεφτηκα καποιες φορες να χωρισω αλλα και για αλλους λογους -δεν ειναι της παρουσης- αλλα θα πρεπει να το αποχωριζομαι και ποιος ξερει τι θα κανει μετα...

 

Σορρυ αν ημουν ακαταλλαβιστικη, εχω τρομοκρατηθει λιγακι.

[robenula]

γιατι τοπαιδι να μεινει στη γιαγια?

[robenula]

νιωθω πως εισαι λιγο κουρασμενη,συγχισμενη,μπερδεμενη..δωσε αξια μονο σε ο,τι αξιζει

[sonia@]

Αρχικα πρεπει να ηρεμησεις δεν σου κανει καλο να σαι ετσι και ποσο μαλλον δεν θα βγαλεις καμια ακρη σε ολα αυτα σε αυτην την κατασταση...ποσο χρονων ειναι το παιδί σου ??ο αντρας σου τι λεει γι αυτο?σε ρωταω για να καταλάβουμε και εμεις

[γιαννα!]

Καλε ποσο χρονων ειναι το παιδί σου? Αν είναι πάνω από 7-8 χρόνων υποθέτω πως μπορεί να πάει διακοπές στην γιαγιά γι λίγες μέρες.μπορείς να του δώσεις ένα κινητό μαζί να του τηλεφωνεί οποτε θες και να τον Ρωτάς πως περνάει. Αν σου πει πως θέλει να φύγει φυσικά πας και το πέρνεις.

Άλλη ερώτηση....

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ????????

 

Αν από την άλλη είσαι τόσο φοβισμένη ετοιμάσου κ πήγαινε και εσύ μαζί....λίγες μέρες διακοπές μαζί με το παιδι σου καλά θα ήταν αν μπορείς να πας...αν έχει κ κοντά θαλλασα....Θα πάτε για μπανακι ...Και όταν γυρνάτε θα μπορεί να παίζει να το χορτάσει και η γιαγιά...

 

Αλλά βασικό ποσό είναι το παιδι σε ηλικία???

[Dragonfly]

Λίγο υπερβολική σε βρίσκω... Πόσο χρονών είναι το παιδί;

 

Όταν λες ότι θέλει να το κρατήσει μόνη της πως το εννοείς; για λίγες ώρες, για λίγες μέρες; στην ανάγκη αν φοβάσαι τόσο, πήγαινε και εσύ μαζί.

[Adios amigos]

τη λύση σου την έχουμε δώσει εδώ και καιρό..

να σηκωθείς να φύγεις.

Δεν έχεις καμία δικαιολογία τώρα που άρχισες και να δουλεύεις.

Καλή τύχη.

[Salomia]

τη λύση σου την έχουμε δώσει εδώ και καιρό..

να σηκωθείς να φύγεις.

Δεν έχεις καμία δικαιολογία τώρα που άρχισες και να δουλεύεις.

Καλή τύχη.

 

Συμφωνώ απόλυτα. Από ότι θυμάμαι η θεματοθέτρια είχε λογιών λογιών προβλήματα στο παρελθόν αλλά πριν κάνα μήνα περίπου είχε ανοίξει ένα θέμα "αφού τα κατάφερα εγώ, μπορείτε κι εσείς" κάπως έτσι. Επομένως ναι. Να σηκωθεί και να φύγει!

[demi1981]

Θα τα καταφέρει όταν θεραπευτεί και από ψυχολογικής και από σωματικής απόψεως. Να κάνεις ότι σε φωτίσει ο Θεος.

[e-mama]

Ο αντρας μου ειπε οτι δε προκειται να εμπιστευτει ποτε το παιδι πουθενα. Δε ξερω τι εγινε ακριβως αλλα ενος συναδελφου του το παιδι καταπλακωθηκε απο μαντρα. Δεν κινδυνευει πλεον αν και το εμαθε ενα μηνα καθυστερημενα. Δε ξερω τι τον επιασε και τι συνηρμικα του ηρθε στο μυαλο να μου πει κατι τετοιο. Επισης εχω και αλλα που θυμαμαι / καποιοι τιτλοι ειναι "η πεθερα μου και το ποντικι στο αλευρι του υπογειου" , "Τα χορτα που φυτρωνουν στο πεζουλι του πεζοδρομιου και γινονται πιτα" κ.α. τι να λεμε τωρα ... Δε τι παλευω προ πολλου με τους τοξικους τυπους της ζωης μου.

Ευχαριστω θα επανελθω αργοτερα γιατι αυτο το καιρο εκρεμει και μια συζητηση που θα κανουμε σαν οικογενειαγια το αν χωρισουμε και αν ειναι σωστο.

Edited August 19, 2016 by e-mama
προσθηκη.

[μητσουκο]

..:confused::confused::shock:

[demi1981]

Και πάλι δεν διευκρινίζεις... το παιδί πόσο χρονών είναι? Θέλει να μείνει με την γιαγιά της για πάντα? ή για μια εβδομάδα ας πούμε?

[summer99]

Ο αντρας μου ειπε οτι δε προκειται να εμπιστευτει ποτε το παιδι πουθενα. Δε ξερω τι εγινε ακριβως αλλα ενος συναδελφου του το παιδι καταπλακωθηκε απο μαντρα. Δεν κινδυνευει πλεον αν και το εμαθε ενα μηνα καθυστερημενα. Δε ξερω τι τον επιασε και τι συνηρμικα του ηρθε στο μυαλο να μου πει κατι τετοιο. Επισης εχω και αλλα που θυμαμαι / καποιοι τιτλοι ειναι "η πεθερα μου και το ποντικι στο αλευρι του υπογειου" , "Τα χορτα που φυτρωνουν στο πεζουλι του πεζοδρομιου και γινονται πιτα" κ.α. τι να λεμε τωρα ... Δε τι παλευω προ πολλου με τους τοξικους τυπους της ζωης μου.

Ευχαριστω θα επανελθω αργοτερα γιατι αυτο το καιρο εκρεμει και μια συζητηση που θα κανουμε σαν οικογενειαγια το αν χωρισουμε και αν ειναι σωστο.

 

 

Δεν καταλαβαίνω, μπορείς να γίνεις λίγο πια σαφής;

[osin]

Εντάξει, έχω παρόμοια κατάσταση (έχω γράψει γιʼ αυτήν κ στο παρελθόν), αλλά έχω πάρει τις αντίστοιχες αποφάσεις.

Όπως ο περισσότερος κόσμος, έχω κι εγώ μία πεθερά… που μένει μακριά μας 1,5 ώρα, και με την οποία είχα πάντα καλές-τυπικές σχέσεις. Δηλαδή, όχι πολλά-πολλά. Μακριά κι αγαπημένες.

Από τότε που γέννησα τα πράγματα άλλαξαν ελαφρώς... Όσες φορές έχουμε πάει με το μωρό στο πατρικό του άντρα μου για τριήμερα ή ΣΚ, μιλάμε για την απόλυτη φρενίτιδα με το μωρό!!! Είναι το πρώτο και μοναδικό εγγόνι στο σόι του άντρα μου, και βιώνω καταστάσεις που ξεπερνούν (κατά τη γνώμη μου) κατά πολύ τα όρια του φυσιολογικού. Έχω δει κι άλλες γιαγιάδες με αγάπη και εμμονή με το εγγόνι, αλλά αυτή υπερβαίνει τα όρια κατά πολύ [άρπαζαν το παιδί από το κρεββάτι μας (!!!!!-ναι, μπούκαραν το πρωί στην κρεβατοκάμαρά μας αν άκουγαν ότι έχει ξυπνήσει το παιδί, ό,τι κι αν τους έλεγε ο άντρας μου, και το έπαιρναν «για να κοιμηθούμε», χωρίς φυσικά να έχουμε εκφράσει τέτοια επιθυμία), το παιδί την ημέρα ζήτημα αν το κρατούσα στα χέρια μου για πάνω από 1-2 ώρες, συνέχεια εξέφραζαν τη γνώμη να τους το αφήσουμε και να πάμε οι δυο μας διακοπές, και νομίζω ότι το «έπνιγαν» στην αγκαλιά τους κοιτάζοντας το, μάλιστα, με τρομακτική εμμονή]. Δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι στο μυαλό μου, μπορεί, αλλά όταν κάποια κατάσταση με κάνει να αισθάνομαι άβολα, νομίζω ότι δεν πρέπει να την επιτρέπω. Είναι όμορφο πράγμα να ξέρεις ότι οι παππούδες προτίθενται να κρατήσουν το εγγόνι, αλλά αν δε θέλω ή δεν το έχω ζητήσει εγώ, το να επιμένουν επάνω σε αυτό το θέμα το βρίσκω λίγο άκομψο (και δεν το λέω με αχαριστία).

Όπως καταλαβαίνετε τώρα στις διακοπές που καθίσαμε για 8 ημέρες, ένα θα σας πω, μετά τη δεύτερη άρχισα να τις μετράω μία-μία σαν τους φυλακισμένους. Αλλά, για να μην μεταθέτω το πρόβλημα της θεματοθέτριας σε εμένα, θα πω απλώς πως θεωρώ ότι η πεθερά μου βιώνει εκ νέου τη μητρότητα, λαμβάνοντας υπόψην το σχετικά νεαρό της ηλικίας (55 ετών) και ότι η ίδια είχε 2 αγόρια, οπότε τώρα με το κορίτσι ζει νέες καταστάσεις.

Επειδή δεν είμαι άνθρωπος που θέλω να τσακώνομαι, κι επειδή ομολογώ πως «μου γύρισε το μάτι» πάααααρα πολλές φορές με όλες τις υπερβολές που έζησα, κι επειδή δε θέλω να ξεκόψω κανέναν από το παιδί, απλώς δεν πρόκειται να ξαναπάω για τόσες πολλές ημέρες στο πατρικό του άντρα μου και δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω το παιδί μόνο του εκεί (εκτός αν μεγαλώνοντας το παιδί, τα πεθερικά μου «χαλαρώσουν» λίγο).

Όπως κάνω για τα πάντα, τα συζητούσα με τον άντρα μου όλα όσα βίωνα, και αυτός φυσικά δεν το έβλεπε με τον τρόπο που το έβλεπα εγώ. Επειδή δε μπορώ να τσακώνομαι με τον άντρα μου, αλλά και δε μπορώ να φρικάρω συνέχεια, νομίζω ότι κι εδώ θα εφαρμόσουμε το «παν μέτρον άριστον». Λίγες ημέρες και πάντα με την παρουσία μας στους/ις παπουδογιαγιάδες.

Επίσης, πιστεύω το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς η γιαγιά ή ο παππούς. Αυτοί μπορούν να λένε και να κάνουν ό,τι θέλουν. Εμείς, όμως, θα πρέπει να τους βάζουμε τα όρια που κρίνουμε εμείς ως σωστότερα. Η «δυσφορία», νομίζω ότι, ξεκινά όταν δε συμφωνεί το ζευγάρι ως προς αυτά τα όρια, και αφήνει ο καθένας τους γονείς του (παππούδες) να δρουν ανεξέλεγκτα επάνω στο εγγόνι.

[γιαννα!]

Εσένα σε πειράζει που η πεθερά σου "πνίγει" το παιδί σου στις αγκαλιές!! Την άλλη την πειράζει γιατί η πεθερά της δεν ασχολείται με το παιδί... Εσενα σε πειραζει που ηρθαν πηραν το παιδι να κοιμηθητε λιγο να ξεκουραστητε και την αλλη την πειραζει που η πεθερα της δεν κραταει το παιδι για να κοιμηθει λιιιγο παραπανο.....να ξεκουραστει....Πουθενά δεν είναι σωστές οι πεθερές τελικά. Ότι και να κάνουν εμείς πια πρόβλημα θα έχουμε.... Δεν ξερω πως να το πω αυτό...

 

Από την άλλη ένα έχω να πω...ΚΑΝΕΝΑ παιδί δε έπαθε κάτι από της πολλές αγκαλιές!!!!!

 

Και κατι αλλο εχω μα προσθεσω γενικο.. Οι παπουδες γιαυτο ειναι για να καλομαθανουν τα παιδια... παπουδες ειναι τι περιμενατε????? Στην Ελλαδα ζουμε και οι παπουδες θα ειναι παντα ετσι...εμεις θα λεμε μην δινεις σοκολατα στο παιδι και αυτοι θα δινουν ΠΑΝΤΑ ενα μικρο σοκολατακι στα κρυφα...και εμεις παντα θα ξερουμε οτι εφαγαν σοκολατα........

 

Σκεφτείτε όταν γερασετε κ εσείς τι θα κάνετε....και μην γραψει καμια εγω????αποκλείεται να κάνω έτσι......

[osin]

Γιαννα μου, κοίταξε, προσωπικά είμαι της λογικής οτι οι παπουδες τα παιδια τους (δηλαδη εμας) τα μεγάλωσαν. Δεν εχω καμία απολύτως απαιτηση από αυτους, γι αυτό, αλλωστε,το δικο μου παιδι το αφήνω καθημερινά σε γυναίκα (η μανα μου είναι σχεδον μόνιμα Αθήνα, αλλα δεν της το εχω αφησει ποτε). Το εκτιμώ οτι η πεθερά μου προσφέρεται να κρατήσει το παιδι, αλλα δεν της το ζήτησα κ δε θελω να το κανω. Κι οταν κατι στο ζητάνε συνεχώς κ με επιμονή,ξαναλέω χωρις να θελω να ακούγομαι αχάριστη,είναι κάπως καταπιεστικό.

Η αγκαλιά όντως ποτε δεν εκανε κακο σε κανέναν, Αλλα Δεν το βρίσκω πολυ φυσιολογικο να έρχονται να παίρνουν το παιδι μέσα από τη δική μου αγκαλιά το πρωι Μολις ξυπνούσε για να το πάρουν αυτοί (ειλικρινά,ειπα του άντρα μου ότι την επόμενη φορα θα είμαι ξεβρακωτη για να καταλάβουν οτι Δεν είναι σωστό να μπαίνουν στην κρεββατοκαμαρα του ζευγαριού)... Ασε που επίσης δε μου άρεσε που έπαιρνε η πεθερά μου το παιδι το έβαζε στο κρεβάτι της Κ την κρατούσε με το ζόρι, ώστε να είναι οι 2 τους,ενώ όλοι ήμασταν στο καθιστικό Κ ενώ άκουγα τη μικρη οτι γκρίνιαζε (Μαλλον για να κατέβει Κ να αλωνίσει Γιατι είναι σε τέτοια φαση τωρα).

Τελος παντων, το θέμα είναι ότι Πρεπει να κρατούνται κάποιες ισορροπίες, Κι αυτό είναι δυσκολο (είναι που πρόκειται κ για πεθερά ρε γαμωτο κ δε μπορεις να της τα χώσεις ωμά όπως θα εκανες στη μανα σου... )

[Niki81]

Εσένα σε πειράζει που η πεθερά σου "πνίγει" το παιδί σου στις αγκαλιές!! Την άλλη την πειράζει γιατί η πεθερά της δεν ασχολείται με το παιδί... Εσενα σε πειραζει που ηρθαν πηραν το παιδι να κοιμηθητε λιγο να ξεκουραστητε και την αλλη την πειραζει που η πεθερα της δεν κραταει το παιδι για να κοιμηθει λιιιγο παραπανο.....να ξεκουραστει....Πουθενά δεν είναι σωστές οι πεθερές τελικά. Ότι και να κάνουν εμείς πια πρόβλημα θα έχουμε.... Δεν ξερω πως να το πω αυτό...

 

Από την άλλη ένα έχω να πω...ΚΑΝΕΝΑ παιδί δε έπαθε κάτι από της πολλές αγκαλιές!!!!!

 

Και κατι αλλο εχω μα προσθεσω γενικο.. Οι παπουδες γιαυτο ειναι για να καλομαθανουν τα παιδια... παπουδες ειναι τι περιμενατε????? Στην Ελλαδα ζουμε και οι παπουδες θα ειναι παντα ετσι...εμεις θα λεμε μην δινεις σοκολατα στο παιδι και αυτοι θα δινουν ΠΑΝΤΑ ενα μικρο σοκολατακι στα κρυφα...και εμεις παντα θα ξερουμε οτι εφαγαν σοκολατα........

 

Σκεφτείτε όταν γερασετε κ εσείς τι θα κάνετε....και μην γραψει καμια εγω????αποκλείεται να κάνω έτσι......

 

Κι ομως υπαρχουν καποιοι παππουδες/γιαγιαδες οι οποιοιξεπερνανε το φυσιολογικο κανακεμα.Υπαρχουν καποιοι οι οποιοι παθαινουν παρακρουση και γινο ται κητικοι με τα εγγονια σε βαθμο που νανδημιου1ργουν προβληματα στο ζευγαρι.

[γιαννα!]

Τι να σας πω ρε κορίτσια. Εγώ την γνώμη μου την είπα. Τώρα στο βαθμό που λέτε εσείς δεν μπορώ να το καταλάβω πόσο μπορεί να γίνονται έτσι.

 

Από την άλλη δεν συμφωνώ με ότι αυτοί τα παιδιά τους τα μεγάλωσα κ τέρμα....φυσικά Ναι τα μεγάλωσαν και εμείς θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας όπως εμείς θέλουμε αλλά η μεγάλη χαρά των παππούδων είναι να "μεγαλωσουν" τα παιδια των παιδιών τους. Δε εννοώ να τα αφήσουμε να τα μεγαλώσουν αυτοί εννοώ είναι χαρά τους είναι η συνέχεια της ζωή .....καταλαβαίνεται πως τοβλεω? Και φυσικά δεν πιστεύω αν η πεθερα-μάνα είναι νορμάλ και το θέλει και το κάνει δενπιτευω ότι μια αγνωστη γυναίκα πουωθα την έβαζα να κρατάει το παιδί μου ότι θα το πρόσεχε περισσότερο από την γιαγιά...Ότι θα το τάιζε το ίδιο. Ότι θα του διάβαζε παραμύθια το ίδιο.Μην τρελαθώ κιόλας ότι μπορεί μια άγνωστη να αγαπήσει περισσότερο το παιδί μου από την γιαγιά του... (μιλάω για νορμάλ κατάστασης γιαγιας)

[γιαννα!]

Κορίτσια μου όλα αυτά παραπάνω τα λέω σαν γνώμη έτσι. Μην ξεκινήσει κάνα καβγάς πάλι αν είναι καλές οι γιαγιάδες η όχι. Ο καθένα λέει την γνώμη του και απλά την συζητάμε. Γιατί δε θέλει και πολύ στο φορουμ να γίνει χαμός..χαχαχ

[elin]

Καλημέρα!

 

Γιάννα συμφωνώ μαζί σου. Ο καθένας βέβαια κάνει τις επιλογές του. Προσωπικά θα προτιμούσα όταν τα παιδιά μου ήταν μικρά ( έως 2-3 ετών) να έχω την επιλογή να τα αφήνω με τους παππούδες αντί να τα στέλνω σταθμό και να πληρώνω γυναίκες που στην περίπτωσή μου ήταν ακατάλληλες έως και επικίνδυνες.

 

Όχι ότι οι παππούδες είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μπέιμπυ σίτινγκ κάθε μέρα, αλλά τουλάχιστον να είχα την επιλογή να τα αφήσω και με αυτούς, αντί να χτυπάνε κάρτα τα δόλια συμπληρώνοντας 8ωρο στους βρεφονηπιακούς...

[osin]

Ναι, βρε Γιάννα!!! Τη γνώμη σου λες κι εσύ, κι εγώ, και κάθε άλλη κοπέλα. Αν έχουμε διαφορετικές δε σημαίνει πως πρέπει να πλακωθούμε!

Εν τω μεταξύ, σίγουρα, η καθεμια μας έχει σχηματίσει τη γνώμη της βάσει των δικών της βιωμάτων. Και φυσικά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις πάνω σε θέματα διαπαιδαγώγησης, παρεμβατικότητας των παπουδογιαγιάδων, ως προς το πού είναι καλύτερα να μένει το παιδί τις ώρες εργασίας των γονιών, αν πρέπει να αφήνουμε το παιδί για μέρες στους παπούδες μόνο του, και πάει λέγοντας.

Όταν έγραψα πριν ότι "πνίγουν το παιδί στην αγκαλιά τους", πραγματικά δε μπορώ να σας περιγράψω με λόγια τη φάση που έζησα, γιατί στο γραπτό λόγο χάνει την έντασή της και φαίνεται κάπως υπερβολικό από την μεριά μου (που μπορεί να είναι, βέβαια) απλώς η όλη σκηνή ήταν για μένα λίγο άβολη. Αυτό!

Πάντως, ξαναλέω, ότι όλα τα προβλήματα πάνω σε τέτοιου είδους θέματα προκύπτουν από τις διαφορετικές απόψεις του ζευγαριού. Αν π.χ. ο άντρας μου συμφωνούσε μαζί μου και προσπαθούσε να χαλιναγωγήσει τη μαμά του ή αν εγώ δεν είχα πρόβλημα με τα σκηνικά που περιέγραψα, προφανώς και δε θα υπήρχε κανένα θέμα ζορίσματος, στενοχώριας, προβληματισμού ή καυγά. Άλλωστε, όπως έγραψα και πριν, οι παπουδογιαγιάδες είναι αυτοί/ές που είναι, το θέμα είναι πώς χειριζόμαστε εμείς διάφορες καταστάσεις.

[Demimavra]

Καλησπέρα. Καταρχήν πόσο χρονων είναι το παιδί τωρα;

Γιατί δεν συζητας με τον άντρα σου αυτά που σε απασχολούν και αφήνεις τον θυμό να σε κυριεύει. Να ξέρεις πως εσύ έχεις τον τελευταλιο λόγο στο παιδί. Εάν εσυ δεν θες κάτι για το παιδί σου δεν μπορεί να στο επιβάλλει κανεις!!!!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

..........δεν θα πω πολλά διότι κάποια πράγματα είναι προφανή για τις περισσότερες που διαβάζουν. Απλά διαβάζοντας αγαπημένη μου θεματοθέτρια και τα προηγούμενα ποστ που έχεις γράψει θα σε συμβούλευα όχι σαν έξυπνη ούτε σαν ειδική ότι καλό θα ήταν να πήγαινες κάπου πιο ΄΄ειδικά΄΄ για να μπορέσεις να πάρεις και την βοηθεια που θέλεις και για να μην ΄΄πνίγεσαι΄΄ γενικότερα. Αυτά...:rolleyes:

[ΑΝΝΑ24]

Osin, δεν είσαι παρανοϊκή. Απλά αυτό το θέμα μπορεί να το καταλάβει μόνο κάποια ομοιοπαθής.

Εμένα ο άντρας μου συμφωνούσε μαζί μου, αλλά μάντεψε!!!! αυτό δεν άλλαζε τίποτα. Απλά φρικάραμε δύο.

Με την ηλικία...όχι, δε βελτιώνεται, απλά έχει το παιδί τη δική του προσωπικότητα και τα φέρνει λίγο στα ίσα τους μόνο του ("άσε με, θέλω τη μαμάααααααα" κτλ).

Σκέψου και την ιδέα να στείλεις τους δυο τους του χρόνου επειδή εσύ θα έχεις δουλειές στην ΑΘήνα (ξέρεις με πόσες φίλες μορείς να πας για καφέ????).

[osin]

(...)

Με την ηλικία...όχι, δε βελτιώνεται, απλά έχει το παιδί τη δική του προσωπικότητα και τα φέρνει λίγο στα ίσα τους μόνο του ("άσε με, θέλω τη μαμάααααααα" κτλ).

Σκέψου και την ιδέα να στείλεις τους δυο τους του χρόνου επειδή εσύ θα έχεις δουλειές στην ΑΘήνα (ξέρεις με πόσες φίλες μορείς να πας για καφέ????).

Αυτό εννοούσα και σκεφτόμουν κι εγώ, ότι το μόλις λίγων μηνών παιδί ο άλλος "το κάνει ό,τι θέλει", το παίρνει αγκαλιά όποτε για και όσο θέλει, ενώ μεγαλώνοντας αρχίζει το ίδιο το παιδί να έχει και να εκφράζει τη γνώμη του, τις αντιρρήσεις ή τη συναίνεσή του (ήδη εμάς τώρα που είναι 10,5 μηνών έχει μπει στη φάση να μας ζητάει με τα χεράκια του τη δική μας αγκαλιά -τη δική μου και του πατέρα της) και να μη θέλει τους άλλους (ενώ μέχρι τώρα όποιος της έκανε νόημα για αγκαλιά πήγαινε).

Όσο για το δεύτερο, Άννα μου.... δε νομίζω... ο άντρας μου θα "παραδώσει" το παιδί στο έλεος των γονιών του!!! Άλλωστε, δε βρίσκει κάτι το περίεργο σε όλα αυτά που περιέγραψα! Λέει πως πρόκειται απλώς για τη "λαχτάρα" των παπούδων που δεν το βλέπουν συνέχεια!

Μόνο παρουσία μου το παιδί στους/ις παπουδογιαγιάδες (λίγο μέγαιρα... το ξέρω... και μη φανταστείς ότι μπορώ να επιβληθώ και πολύ-δεν χαλιναγωγούνται άλλωστε- απλά θέλω τουλάχιστον να ξέρω τι συμβαίνει μήπως και προλάβω υπερβολές)