Μαιευτική υστερεκτομή

[luminosa]

Περίπου πριν 1 εβδομάδα βγήκα από το νοσοκομείο μετά από μαιευτική υστερεκτομή. Μετά τη δεύτερη γέννα μου κι εκεί που όλα πήγαιναν τέλεια, ακατάσχετη αιμορραγία.. Δόξα το Θεό το παιδάκι μου είναι πολύ καλά, εγώ όμως όχι. Εντάξει, σωματικά θα αναρρώσω, από ότι λένε οι γιατροί σε 1,5 -2 μήνες θα είμαι όπως πριν και ευτυχώς από υπομονή έχω πολλή. Ο ψυχικός πόνος όμως πώς περνάει? Πώς αποδέχεσαι στα 31 σου ότι δε θα ξαναέχεις περίοδο, ότι δε θα ʽκάνειςʼ ποτέ τη μεγάλη πολύτεκνη οικογένεια που ονειρευόσουν? Φυσικά ευχαριστώ το Θεό κάθε μέρα που μου χάρισε 2 παιδάκια και που είμαι ζωντανή σήμερα, γιατί έφτασα μισό βήμα πριν τον θάνατο, όμως νιώθω ακρωτηριασμένη, μισή γυναίκα πλέον..

Υπάρχουν κοπέλες που βίωσαν το ίδιο? Οι ίδιες ή έστω στο πολύ κοντινό-οικογενειακό τους περιβάλλον? Πώς το αντιμετωπίσατε?

[robenula]

μια γνωστη μου εχασε τη ζωη της πριν τρεις μηνες στη γεννα απο ακατασχετη αιμοραγια.και αφησε και ορφανα τα δυο της παιδακια.ξερω ειναι πολυ δυσκολο ομως σκεψου οτι εκανες τα παιδακια σου εχεις τη ζωη ολη μπροστα σου.καλη αναρρωση και ολα να σου πανε πολυ καλα

[YOTOU]

Καλησπέρα, εφτασα πολύ κοντα στο να κανω κ εγω μαιευτικη υστερεκτομη στην δευτερη γεννα μου, που γεννησα προωρα μεν (28εβδ) φυσιολογικα δε(το μωρο τωρα ειναι 15 μηνων κ ευτυχως υγειες) κ ο γιατρος μου μου με ενημερωσε οτι μπορει να γινει λογω αιμοραγιας λιγο πριν γεννησω. Του ειπα βγαλε οτι θες δεν με ενδιαφερει το μωρο κοιτα. Κ πραγματικα δεν θα με ενδιεφερε γιατι εφτασα πολυ κοντα στο να το χασω, με πολυ κοπο κ υπομονη (κ η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλαντου εκανε το θαυμα της) το μωρο μας ειναι μαζι μας. Μην το σκεφτεσαι οτι εισαι μιση γυναίκα, είσαι μια γυναικα που εφερε στον κοσμο 2 γερα παιδακια κ μονο κ μονο για αυτό είσαι αξιεπαινη. Καταλαβαινω το σοκ που εχεις πάθει αλλα σκεψου οτι τα παιδάκια σου ειναι γερα! Περαστηκα κ καλη αναρρωση!

[luminosa]

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια μου, όλα αυτά που μου λέτε προσπαθώ να σκέφτομαι κάθε μέρα για να μην πέφτω. Προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και κάπως έτσι ονειρευόμουν και τη δική μου. Είναι πολύ σοκαριστικό όλο αυτό, δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Σήμερα το πρωί ξύπνησα ανακουφισμένη για λίγα δευτερόλεπτα γιατί νόμιζα ότι ήταν όνειρο, αλλά οι πόνοι με επανέφεραν στην πραγματικότητα. Βέβαια οι γιατροί μου το ξεκαθάρισαν ότι με την ατονία που είχα, ακόμα και να γλιτώναμε τελικά την υστερεκτομή, από την πλευρά τους θα μου “απαγόρευαν” μια τρίτη εγκυμοσύνη. Από ότι μου είπαν, το πάλεψαν με όλους τους δυνατούς τρόπους να σταματήσουν την αιμορραγία και να γλιτώσουμε την επέμβαση, αλλά η μήτρα δυστυχώς δεν ανταποκρινόταν σε τπτ.

Εσένα YOTOU σου είπαν ότι επόμενη εγκυμοσύνη θα ήταν ριψοκίνδυνη?

[Κάντι]

Η μαμά μου έκανε όταν ηταν 38 ετών. Εγω πήγαινα γυμνάσιο την θυμάμαι πολυ άσχημα εκείνη την περιοδο της ζωής μας. Έκλαιγε συνέχεια και νομίζω οτι ειχε πάθει κατάθλιψη.ετσι όπως περιγράφεις τα συναισθήματα σου με γύρισες πολλα χρόνια πίσω. Δυστυχώς οτι έγινε έγινε πια, πρεπει να εστιάσεις στο γεγονός οτι εισαι ζωντανή και γερή για τα παιδακια σου. Ο χρόνος μόνο θα θεραπεύσει τις πληγές σου.

Εισαι τι ίδιο κορίτσι που ήσουν δεν έχει αλλάξει κάτι.

[mmdad]

luminosa να χαιρεσαι τα παιδακια σου.

Ειχα και εγω αιμοραγια και στις 2 γεννες οποτε βγαινοντας απο το μαιευτηριο η μαμα μου ετρεξε να μου παρει αντισυλληπτικα. Αστειευομαι αλλα μου ειπε εντονα οτι δεν πρεπει να κανω αλλο παιδι. Δυο φορες κοντεψε να χασει το παιδι της - δεν ειναι και λιγο.

Σχετικα προσφατα (πριν 8 μηνες) εκανα υστερεκτομη για ασχετο με τις γεννες λογο. Ειμαι αρκετα μεγαλυτερη σου και ειχαμε αποφασισει οτι δεν θα κανουμε αλλα παιδια. Επισης η αποφαση για την υστερεκτομη ηταν δικη μου οποτε εστω και υποσυνειδητα το ειχα δουλεψει μεσα μου. Ειχα ταχυτατη αναρρωση και αντιμετωπισα πολλα και διαφορα θεματα εκεινη την εποχη οποτε το γεγονος οτι ημουν χειρουργημενη, δεν εκανε να σηκωνω βαρη και τα λοιπα μπηκε σε τελευταια μοιρα.

Καταλαβαινω οτι για σενα ειναι πολυ νωρις ακομη. Εισαι νεα κοπελα. Μολις γεννησες. Σιγα σιγα θα συνηθισεις την ιδεα. Εχεις δυο θαυματα. Να σου ζησουν και να ζησεις να τα καμαρωσεις

[popi76]

luminosa, περαστικά σου εύχομαι. Ναι, σίγουρα είναι δύσκολη περίοδος αυτή για σένα αλλά έχεις δύο παιδάκια και με τα σημερινά δεδομένα στην χώρα μας δύο παιδιά είναι ήδη πολλά!!! Απ' ό,τι κατάλαβα, είχες αυτό που λέμε ατονία μήτρας; Εγώ πριν δύο χρόνια πάνω στην γέννα με καισαρική είχα ατονία μήτρας, ακατάσχετη αιμορραγία δηλαδή. Ο γιατρός μου δυσκολεύτηκε πολύ γιατί η αιμορραγία δεν σταματούσε και βγήκε και ενημέρωσε ότι αν δεν σταματήσει η αιμορραγία θα γίνει η αφαίρεση της μήτρας. Ευτυχώς, η αιμορραγία σταμάτησε (εκ θαύματος θα έλεγα εγώ), εγώ δεν κατάλαβα τίποτα, και με ενημέρωσε ο ίδιος το άλλο πρωί. Εγώ δεν πίστευα στ΄αυτιά μου. Και μετά μου ανέφερε ότι η περίπτωσή μου ήταν πολύ σπάνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο γιατί συνήθως γίνεται η αφαίρεση των οργάνων. Αλλά και οι ίδιος το πάλεψε πολύ. Πάντως, αν τελικά γινόταν η αφαίρεση πιστεύω ότι θα το έπαιρνα ψύχραιμα. Εστίασε στα παιδάκια σου και ελπίζω να έχεις την ψυχολογική υποστήριξη που χρειάζεσαι!!! Και μη διστάσεις να μιλήσεις και με ψυχολόγο, αν χρειαστεί.

[YOTOU]

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια μου, όλα αυτά που μου λέτε προσπαθώ να σκέφτομαι κάθε μέρα για να μην πέφτω. Προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και κάπως έτσι ονειρευόμουν και τη δική μου. Είναι πολύ σοκαριστικό όλο αυτό, δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Σήμερα το πρωί ξύπνησα ανακουφισμένη για λίγα δευτερόλεπτα γιατί νόμιζα ότι ήταν όνειρο, αλλά οι πόνοι με επανέφεραν στην πραγματικότητα. Βέβαια οι γιατροί μου το ξεκαθάρισαν ότι με την ατονία που είχα, ακόμα και να γλιτώναμε τελικά την υστερεκτομή, από την πλευρά τους θα μου “απαγόρευαν” μια τρίτη εγκυμοσύνη. Από ότι μου είπαν, το πάλεψαν με όλους τους δυνατούς τρόπους να σταματήσουν την αιμορραγία και να γλιτώσουμε την επέμβαση, αλλά η μήτρα δυστυχώς δεν ανταποκρινόταν σε τπτ.

Εσένα YOTOU σου είπαν ότι επόμενη εγκυμοσύνη θα ήταν ριψοκίνδυνη?

πολυ ριψοκινδυνη, οχι μονο λογω μητρας (δεν αντεχει πια) αλλα κ λογω ανεπαρκειας τραχηλου κ ρηξη ημενων (σπασιμο νερων) για 22 μερες που νοσηλευομουν (ειχα κανει κ περιδεση στην 23εβδ). μου ειπε για νεα εγκυμοσυνη περιδεση στην 12η εβδ, ακινησια με αμφιβολο αποτελεσμα. ουτως η αλλως δεν υπηρχε προβλεψη για 3ο μωρο. να εισαι καλα κ χαρουμενη! μολις σαραντησεις θα ειναι καλυτερα τα πραγματα λογω των ορμωνων τα βλεπεις λιγο μαυρα. ολα θα πανε καλα!!!! σε φιλω!

[HOPE77]

Κοριτσι καταλαβαινω πως ειναι μια δυσκολη περιοδος για σενα κ ευχομαι καλή αναρρωση.Παρε το χρονο σου κ θα δεις πως τα δυο σου παιδάκια θα σε κανουν να τα ξεχάσεις ολα.Καταλαβαινεις πως μεσα στην ατυχια σου εισαι πολυ τυχερή γιατι καταφερες να κανεις δύο υγιεστατα παιδακια που δυστυχως αυτο στις μερες μας δεν ειναι καθολου δεδομενο για καποιες γυναικες.Σου το λεει μια μητερα που προσπαθησε πολυ να κανει το γιο της(εγχειρησεις,εξετασεις,εξωσωματικες,προωροτητα κ αλλα πολλα άσχημα)κ που στην αποτυχια της να κανει 2ο παιδακι ενιωθε στην αρχή περιπου σαν κ σενα:δεν θα ξαναμεινω εγκυος,δε θα κανω στο γιο μου αδερφακι,με ενα παιδακι θα μεινω κ αλλα τέτοια.Αυτο βεβαια κρατησε λιγο γιατι καταλαβα ποσο αχαριστη ημουν,εχω ενα υγιεστατο παιδακι τη στιγμη που αλλες γυναικες προσπαθουν χρονια κ δεν τα καταφερνουν κ δοξαζω το Θεο για αυτο.Και εγω θα ηθελα πολλα παιδια,μια μεγαλη οικογενεια αλλα η ζωη ειχε αλλα σχεδια για μενα κ θα τα δεκτώ.Φυσικα κ με στεναχωρει αλλα οταν βλεπω τα ματια του γιου μου ευχομαι να ειναι παντα καλα κ παρακαλω το Θεο να το ζησουν αυτο όλες οι γυναικες που προσπαθουν.

[luminosa]

Κορίτσια μου δε φαντάζεστε πόση δύναμη μου δίνετε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ξέρω ότι φαίνομαι αχάριστη σε πολλές κοπέλες που παλεύουν να κάνουν έστω και ένα παιδάκι, απλά μέχρι στιγμής δε μου είναι καθόλου εύκολο να αποδεχθώ αυτό που μου συνέβη. Τη μια μέρα να πηγαίνω τρισευτυχισμένη να γεννήσω και μετά από λίγες ημέρες να κλαίω με μια απλή διαφήμιση σερβιέτας και να ξέρω ότι δε θα μπορέσω ποτέ να αποκτήσω τη μεγάλη οικογένεια που ονειρευόμουν. Θα το ξεπεράσω σίγουρα, απλά μάλλον θέλω λίγο χρόνο. Χάρη στα παιδάκια μου όπως είπατε κι εσείς και στον αντρούλη μου που είναι το μεγάλο μου στήριγμα.

 

Popi76 ναι ατονία μήτρας έπαθα με ασταμάτητη αιμορραγία και ακόμα και μετά την αφαίρεση, η κατάστασή μου εξακολουθούσε να είναι πολύ σοβαρή.

Τώρα περιμένω τις ιστολογικές μήπως δείξουν κάτι.

[vicky86]

Γλυκια μου πρωτα απο ολα ευχομαι να εχεις μια καλη αναρρωση κ να χαιρεσαι την οικογενεια σου.οσες περιπτωσεις ξερω ηταν γυναικες μεγαλυτερες κ δεν σκεφτοντουσαν για αλλα παιδια.επισης ηταν μετα απο χρονια προβληματα κ σε συζητηση με το γιατρο.για σενα ηταν ολο πολυ ξαφνικο κ σιγουρα οι ορμονες δε βοηθανε.βιωνεις μια απωλεια.αν το εχεις αναγκη μπορεις να μιλησεις κ με ειδικο.

Μπορω απλα να καταλαβω την επιθυμια σου για μεγαλη οικογενεια γτ ειμαστε ιδια ηλικια κ περιμενω το δευτερο παιδακι μου αλλα θα ηθελα κ αλλα δυο.

Εγω σκεφτομαι να ψαξω καποια στιγμη για την αναδοχη(υιοθεσια ενω εχεις βιολογικα παιδια δεν ειναι ευκολο)

[popi76]

luminosa, δεν θα δείξουν κάτι οι ιστολογικές, θα δεις. Εγώ είχα κάνει 4 χρόνια πριν την καισαρική ένα χειρουργείο στην μήτρα για αφαίρεση ινομυώματος. Έτσι η μήτρα ήταν ταλαιπωρημένη. Επίσης, όπως μου είπε ο γιατρός αυτό το παθαίνουν γυναίκες με μεγάλη μήτρα, όπως εγώ. Με λίγα λόγια, προηγούμενα χειρουργεία είναι επιβαρυντικός παράγοντας.

Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και θα το ξεπεράσεις!!!

[vasdeli]

Είσαι ευλογημένη, μ' ακούς;

Αυτό μονάχα θα σκέφτεσαι καλή μου!

Σε καμία περίπτωση δεν είσαι μισή γυναίκα. Η θηλυκότητα σου δεν έχει επηρεαστεί καθόλου ούτε πρόκειται! Εσύ βέβαια νοιώθεις έτσι αλλά δεν ισχύει.

Έχεις δυο παιδάκια, βίωσες την μητρότητα, μ'ακούς;

Αγκάλιασε τους αγγέλους σου και νιώσε πόσο τυχερή είσαι. Και ξέρεις κάτι; Αν θες άλλο παιδί μπορείς να αποκτήσεις. Να υιοθετήσεις!!!!

[vasdeli]

Και για να σε βάλω και σε σκέψεις που ίσως δεν έχεις κάνει...μπορείς να αποκτήσεις και δικό σου, βιολογικό παιδί με παρένθετη μάνα!!!! Πολύ δύσκολο βέβαια αλλά όχι ανέφικτο αν υπάρχουν οι ωοθήκες σου.

[luminosa]

Vasdeli μου είσαι πολύ ενθαρρυντική, το ξέρεις?

 

Όσο κι αν θα ήθελα κι άλλα παιδάκια, υιοθεσία όχι, δε θα το έκανα ακόμα κι αν ήταν εύκολο γιατί φοβάμαι πως συναισθηματικά θα υστερούσα απέναντί του σε σχέση με τα βιολογικά μου παιδάκια.

 

Όσο για την παρένθετη.. από την πρώτη στιγμή που με ενημέρωσαν μετά το χειρουργείο για το τι ακριβώς έγινε, έκλαιγα και φώναζα στον γιατρό μου και στον άντρα μου να αρχίσουν να ψάχνουν για παρένθετη! Ο άντρας μου δεν είναι θετικός βέβαια, βίωσε τόσο άγχος, αγωνία και στεναχώρια μέχρι να αρχίσουν οι γιατροί να του δίνουν ελπίδες ότι θα τα καταφέρω, που του φαίνεται αστείο να μιλάω για άλλο παιδί και παρένθετη. Μου λέει πως δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τι έγινε. Και έχει δίκαιο.

 

Πάντως κορίτσια μου κάθε μέρα ανεβαίνω και ένα μικρό σκαλοπατάκι, κάθε μέρα λίγο καλύτερα. Ναι, με πληγώνει αφάνταστα το ότι ξέρω πως δε θα ξαναθηλάσω άλλο παιδάκι όταν σταματήσει το μικρό μου αγγελούδι και το ότι αυτά τα μικροσκοπικά κορμάκια δε θα λιώσουν από τα πολλά πλυντήρια όπως θα ήθελα και ναι με σκοτώνει όταν το μεγάλο μου παιδάκι με ρωτάει πότε θα κάνουμε κι άλλο αδερφάκι. Όμως τα κοιτάζω και ευχαριστώ κάθε μέρα τον Θεό που μου τα χάρισε και μου επέτρεψε να συνεχίσω να είμαι κοντά τους. Ναι vasdeli μου, είμαι ευλογημένη. Δε θα μου επιτρέψω να ξαναχάσω ούτε ένα δευτερόλεπτο ευτυχίας μαζί τους για να μιζεριάζω για ένα τρίτο, τέταρτο ή πέμπτο παιδάκι που μπορεί να ερχόταν, μπορεί και όχι.

Αυτές είναι οι σκέψεις μου τώρα, ελπίζω και αύριο και κάθε μέρα να συνεχίζω να ανεβαίνω τα σκαλοπατάκια.

[Serenat]

Καλησπέρα. Έχω πολύ καιρό να μπω στο φόρουμ, όμως ψάχνοντας για υστερεκτομή είδα το μήνυμά σου. Για να σε παρηγορήσω κάπως, θα σου πω ότι είμαι κοντά στην ηλικία σου και θα έδινα τα πάντα... τα ΠΑΝΤΑ όμως, για να είμαι στη θέση σου. Μετά από 5 εξωσωματικές και 2 αποβολές αντιμετωπίζω την πιθανότητα ολικής υστερεκτομής για να αποφύγω τα χειρότερα (ας μην αναφέρω καλύτερα ποια είναι αυτά τα χειρότερα). Δεν πρόλαβα να κάνω ούτε ένα παιδί, και πέρα απ' την ανησυχία για το πώς θα αισθάνομαι μετά (αν θα νιώθω γυναίκα κ.ο.κ.) βιώνω μια τεράστια και βασανιστική αγωνία για την υγεία και τη ζωή μου. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, να χαίρεσαι που έχεις την υγεία σου και να ξέρεις ότι η ζωή είναι σκληρή και πολλά μπορεί να ξημερώσουν... σε όλους μας. Εσύ είσαι τυχερή αυτή τη στιγμή. Σου εύχομαι τα καλύτερα.

[vasdeli]

Luminosa....είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε σκέψη τώρα....

Αυτό που προέχει είναι να σταθείς γερά στα πόδια σου (σωματικά και ψυχολογικά κυρίως). Αυτό που τώρα σου φαίνεται απόμακρο και ανέφικτο αργότερα ίσως αλλάξει... Έχε πίστη! Όλα θα πάνε καλά!

[luminosa]

Καλησπέρα. Έχω πολύ καιρό να μπω στο φόρουμ, όμως ψάχνοντας για υστερεκτομή είδα το μήνυμά σου. Για να σε παρηγορήσω κάπως, θα σου πω ότι είμαι κοντά στην ηλικία σου και θα έδινα τα πάντα... τα ΠΑΝΤΑ όμως, για να είμαι στη θέση σου. Μετά από 5 εξωσωματικές και 2 αποβολές αντιμετωπίζω την πιθανότητα ολικής υστερεκτομής για να αποφύγω τα χειρότερα (ας μην αναφέρω καλύτερα ποια είναι αυτά τα χειρότερα). Δεν πρόλαβα να κάνω ούτε ένα παιδί, και πέρα απ' την ανησυχία για το πώς θα αισθάνομαι μετά (αν θα νιώθω γυναίκα κ.ο.κ.) βιώνω μια τεράστια και βασανιστική αγωνία για την υγεία και τη ζωή μου. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, να χαίρεσαι που έχεις την υγεία σου και να ξέρεις ότι η ζωή είναι σκληρή και πολλά μπορεί να ξημερώσουν... σε όλους μας. Εσύ είσαι τυχερή αυτή τη στιγμή. Σου εύχομαι τα καλύτερα.

 

Κορίτσι μου δεν έχω τι άλλο να σου πω, πέρα απ'το ότι εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ξεπεράσεις το πρόβλημα με τον λιγότερο επίπονο τρόπο..

[robenula]

και εγω το ιδιο θα σου ευχηθω,να περασει ολο αυτο να εχεις την υγεια σου και ολα θα γινουν κοριτσακι μου.σου στελνω μια μεγαλη αγκαλια

[Serenat]

Ευχαριστώ κορίτσια! Ονειρεύομαι τη μέρα που θα τελειώσει αυτός ο εφιάλτης και θα μπορώ να ξεκινήσω προσπάθειες για να υιοθετήσω ένα μωρό! Ελπίζω αυτή η μέρα να έρθει.

 

Luminosa, ελπίζω να είσαι καλύτερα σωματικά και ψυχολογικά. Αν το πρώτο μου μήνυμα φάνηκε κάπως πικρόχολο, σου ζητώ συγγνώμη, μπορεί και να ήταν. Σας φιλώ!

[kotsifikos]

Ευχαριστώ κορίτσια! Ονειρεύομαι τη μέρα που θα τελειώσει αυτός ο εφιάλτης και θα μπορώ να ξεκινήσω προσπάθειες για να υιοθετήσω ένα μωρό! Ελπίζω αυτή η μέρα να έρθει.

 

Πραγματικά εύχομαι να έρθει πολύ σύντομα αυτή η μέρα!

[luminosa]

Και επανέρχομαι με τα αποτελέσματα, έτσι για την ιστορία. Κατά πάσα πιθανότητα διηθητικός πλακούντας στο μυομήτριο, τέτοια τύχη.. Αναρωτιέμαι όμως, δεν θα έπρεπε να φανεί στον υπέρηχο? Τουλάχιστον πάντως δεν ήταν ανθρώπινο λάθος.

[vasdeli]

Και επανέρχομαι με τα αποτελέσματα, έτσι για την ιστορία. Κατά πάσα πιθανότητα διηθητικός πλακούντας στο μυομήτριο, τέτοια τύχη.. Αναρωτιέμαι όμως, δεν θα έπρεπε να φανεί στον υπέρηχο? Τουλάχιστον πάντως δεν ήταν ανθρώπινο λάθος.

 

Τράβηξες λαχείο κορίτσι μου...αυτό το συμπέρασμα ποιος το έβγαλε; είχες συμφύσεις στην μήτρα; το πρώτο παιδάκι πώς το είχες γεννήσει;με καισαρική;

[vasdeli]

Ξαναδιάβασα...εκανες ιστολογική...

[popi76]

luminosa, εκπλήσσομαι, τι είναι αυτό δεν το έχω ξανακούσει... Μπορείς μήπως να το εξηγήσεις; Δηλαδή η διάγνωση λέει ότι αυτό ήταν κατά πάσα πιθανότητα και όχι σίγουρα;