Ζητάω την βοήθεια σας!

[Anastasia.V]

Εισαι μοναχοπαιδι αρα εζησες σαν να εισαι το κεντρο του κοσμου (και γω μοναχοπαιδι ειμαι και ξαρω).

Εχασες 2 μωρα και ολοι σου συμπεριφεροταν με "κατανοηση" (εισαγωγικα γιατι κανεισψδεν μπορει να κατανοησει πραγματικα το πενθος καποιου αλλου) αν θες παλι σαν να ησουν το κεντρο του κοσμου (και φυσικα αυτο ειναι λογικο).

Εκανες αλλο παιδακι, ηρθε η μανα σου να μεινει μαζι σας και για 9 ολοκληρα χρονια δεν ανελαβες ευθυνες του παιδιου γιατι το ανελαβε η μαμα σου. Δεν μιλαμε για απλη βοηθεια, αλλα οπως λες κοιμοταν αγκαλια με το παιδι και ειχε αναλαβει τα παντα. Του φεροταν σαν μωρο και το σπισημανε και η δασκαλα στο σχοκειο για την ανωρινοτητα του Αληθεια ο αντρας, σου που ηταν σε ολο αυτο; Πως του φαινοταν που η πεθερα "κατσικωθηκε" στο σπιτι του για τοσα χρονια; Που ειχε αναλαβει το παιδι σας;

Σε καποια φαση, η μαμα σου απιφασιζει να παει στο σπιτι της (και μεταξυ μας καλα εκανε η γυνσικα). Βρισκεσαι, λοιπον, μετα απο τοσα χρονθα μονη σου. Και τα παιζεις! Δεν ξερεις τι να κανεις, πως να θεσεις ορια, πως να διορθωσεις τις ζημιες του παρελθοντος. Εχεις εναν αντρα που εμαθε να μην ασχολειται ή που δεν εμαθε ποτε να ασχολειται, που εμαθε να κανει μια ζωη ή που δεν ξεμαθε ποτε να κανει τη ζωη που ειχε πριν το γαμο και τα παιδια. Εχετε μθα κακη σχεση με τον αντρα σου.

Και; Αποφασιζεις να παρεις το παιδι, να φυγετε νυχτα και να πας που; Στη μαμα σου! Εκεινη θα αναλαβει παλι ολες τις ευθυνες και εσυ θα ασχολεισαι με τον εαυτο σου και τις δικες σου ασχολιες (βλ δουλεια). Το παιδι θα συνεχισει να ειναι ανωριμο με μθα γιαγια που θα του κανει ολα τα χατηρια για 2 μηνες, μετα εσυ δεν θα μπορεις να του βαλεις ορια, ο αντρας σου θα συνεχισει τη ζωη που ξερει χωρις να αλλαξει κατι (το μονο, ισως, να ειναι οτι θα πρεπει να φροντιζει για το φαγητο και το σπιτι), η σχεση σας θα διαλυθει και εσυ δεν θα εχεις αναλαβει καμια ευθυνη!

 

Γνωμη μου, καθιστε με τον αντρα σου και μιληστε σοβαρα! Αναλαβετε ο καθενας τις ευθυνες του σε σχεση με το παιδι ΣΑΣ. Αφηστε μακρια παπουδες, γιαγιαδες, θειους, θειες κλπ. Το παιδι ειναι δικο σας και εσεις μαζι θα πρεπει να αποφασισετε για το πως θα συμπεριφερεται. Ζητηστε τη βοηθεια ειδικου για να θεσετε ορια και να το βοηθησετε να ωριμασει. Ενεπλεξε τον αντρα σου στην ανατροφη και τη φροντιδα του παιδιου, εστω και εκβιαστικα (κακε μου κανονισα να βγω. Δεν μπορω να αλλαξω το προγραμμα μου, οποτε σλλαξε εσυ το δικο σου, μην βφαινεις σημερα με τους φιλους σου γοα να προσεξεις το γιο σου) ή ανεθεσε του την επιβλεψη του παιδιου 1-2 ωρες το μεσημερι για να ξεκιυραστεις.

 

Ωσχτελευταια λυση και αν δεν δουλεψουν ολα τα αλλα ή αν δεν θες να το προσπαθησεις ή αν βλεπεις οτι δεν εχει νοημα να το προσπαθησεις, διαλυστε το. Το παιδι ειναι δεν ειναι καλυτερα σε μια "οικογενεια" που τα δυο βασικα της μελη απλα ανεχονται το ενα την παρουσια του αλλου!!!!!

 

Εντάξει συμφωνώ σε ολα!

[zoe.m.]

Καλημέρα! Επειδή δεν ξέρω να κάνω παράθεση, κάνω copy, σε ορισμένα κομμάτια και απαντάω:

BabyCute: Θεος ξέρει τι γινεται στο σπίτι σου και προπάντων τι γινεται μπροστά στο παιδι ... Και τι κανεις εσυ η ιδια μπροστά στο παιδι...

Δεν γίνεται απολύτως τίποτα στο σπίτι μου, με τον τρόπο που εσύ το εννοείς. Δεν κάνω τίποτα μπροστά στο παιδί μου. Το παιδί μου, είναι το εικόνισμα μου και το προστατεύω με νύχια και με δόντια, ακόμα και από κακόβουλα σχόλια. Δεν έχω τσακωθεί ούτε μία φορά μπροστά στο παιδί μου. Κάνω τον Καραγκιοζάκο μπροστά στο παιδί μου.

γιαννα!:Ξέρεις μήπως το παιδί είναι έτσι σπίτι επειδή βλέπει 2 γονείς με μούρη όλη μέρα..έναν μπαμπά που δεν ασχολείται μαζί του.. .Μια μαμά μέσα στα νεύρα να φοβάται μην ξεσπάσει πάνω του.....

Δεν έχουμε μούτρα όλη την ημέρα. Ο μπαμπάς του ασχολείται μαζί μου συνεχώς, τις άλλες ευθύνες δεν αναλαμβάνει. Και όχι ποτέ δεν ξέσπασα πάνω στο παιδί μου. Ποτέ δεν φοβήθηκε το παιδί μου, ότι θα ξεσπασω πάνω του. Από που βγήκε αυτό το συμπέρασμα;

Το μόνο που έχεις δίκιο, είναι ότι δεν βλέπει τρυφερότητα μεταξύ μας.

Anastasia.V:Γιατι δουλεύεις το βράδυ μεχρι τις 3-4 ειναι η φύση της δουλειάς τέτοια; Η θα μπορούσες να το αποφύγεις και να επιλέξεις άλλες ώρες ώστε τουλάχιστον να μπορείς να κοιμάσαι;

Δυστυχώς δεν μπορώ να το αποφύγω, γιατί τέτοια είναι η φύση της δουλειάς μου.

emmaki: Εκανες αλλο παιδακι, ηρθε η μανα σου να μεινει μαζι σας και για 9 ολοκληρα χρονια δεν ανελαβες ευθυνες του παιδιου γιατι το ανελαβε η μαμα σου...

Πως του φαινοταν που η πεθερα "κατσικωθηκε" στο σπιτι του για τοσα χρονια;

Στο σπίτι της έμενε η γυναίκα, δεν κατσικώθηκε στο δικό μου το σπίτι...

Εχετε μια κακη σχεση με τον αντρα σου.

Είναι γεγονός. Για να υπάρχει καλή σχέση, πρέπει να υπάρχει θέληση κι από τις δύο πλευρές.

Αποφασιζεις να παρεις το παιδι, να φυγετε νυχτα και να πας που; Στη μαμα σου! Εκεινη θα αναλαβει παλι ολες τις ευθυνες και εσυ θα ασχολεισαι με τον εαυτο σου και τις δικες σου ασχολιες (βλ δουλεια).Δεν είπα ότι πάω στη μαμά μου, πώς το έβγαλες το συμπέρασμα; Πάω σε ένα σπίτι που έχω σε ένα νησί στις Κυκλάδες και καμία σχέση με το νησί που μένουν οι γονείς μου.

Γνωμη μου, καθιστε με τον αντρα σου και μιληστε σοβαρα! Αναλαβετε ο καθενας τις ευθυνες του σε σχεση με το παιδι ΣΑΣ.

Συμφωνώ απόλυτα, όμως για να γίνει μια τέτοια συζήτηση, πρέπει να το θέλουν και οι δύο!

[diminna]

Εντάξει καμμια σχέση το πρώτο ποστ με το τελευταίο

Σορυ αλλα δεν καταλαβαινω τιποτα

Αν εισαι τοςο μπερδεμένη που δεν μπορεις να τα γράψεις σε ενα ποστ ένας Θεος ξέρει τι γινεται στο σπίτι σου και προπάντων τι γινεται μπροστά στο παιδι ... Και τι κανεις εσυ η ιδια μπροστά στο παιδι γιατι εγω αγχώθηκα και μονο που διάβασα 8 ποστ σου....

Δεν εχω ιδεα τι θες στην πραγματικότητα οποτε σορυ.. I'm out!!!

Θα σε συμβούλευα να προσέχεις λίγο αυτά που γράφεις και τον τρόπο που τα γράφεις....

Εσύ τουλάχιστον που δεν είσαι μπερδεμένη, δεν επιτρέπεται να κάνεις τόσο κακόβουλα σχόλια! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα!

[emmaki]

Ζωη, δηλαδη η μαμα σου ηταν 9 χρονια μακρια απο το βασικο της σπιτι (εσυ λες οτι εφυγε για το νησι), σας "βοηθουσε" με το παιδι εχοντας το μαζι της σε ενα αλλο σπιτι απο το δικο σας; Γιατι αλλιως δεν γινεται η γιαγια να κοιμαται αγκαλια με το παιδι (δικα σου λογια) και ταυτοχρονα να μενει σε δικο της σπιτι.....

 

Ξαναρωταω, ο αντρας σου τι εκανε ολα αυτα τα χρονια;

 

Αν δεν αντεδρασε καθολου, κατι λεει αυτο. Αν παλι αντεδρασε και παραγκωνιστηκε,παλι κατι λεει, διαφορετικο ομως απο το προηγουμενο.....

 

Εσυ η ιδια τι εκανες; Μηπως απλα σε βολευε η κατασταση και δεν αντιδρουσες; Μηπως τωρα που ειδες τα πραγματα στην πραγματικη τπυς διασταση, το ζορι ειναι μεγαλο;

[BabyCute]

Θα σε συμβούλευα να προσέχεις λίγο αυτά που γράφεις και τον τρόπο που τα γράφεις....

Εσύ τουλάχιστον που δεν είσαι μπερδεμένη, δεν επιτρέπεται να κάνεις τόσο κακόβουλα σχόλια! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα!

 

Ευχαριστώ για την συμβουλή αλλα δεν θα πάρω

Επικεντρώσου λιγο στην θεματοθετρια γιατι χανεις τον χρονο σου με όλες μας περα απο αυτη

[zoe.m.]

Ζωη, δηλαδη η μαμα σου ηταν 9 χρονια μακρια απο το βασικο της σπιτι (εσυ λες οτι εφυγε για το νησι), σας "βοηθουσε" με το παιδι εχοντας το μαζι της σε ενα αλλο σπιτι απο το δικο σας; Γιατι αλλιως δεν γινεται η γιαγια να κοιμαται αγκαλια με το παιδι (δικα σου λογια) και ταυτοχρονα να μενει σε δικο της σπιτι.....

 

Ξαναρωταω, ο αντρας σου τι εκανε ολα αυτα τα χρονια;

 

Αν δεν αντεδρασε καθολου, κατι λεει αυτο. Αν παλι αντεδρασε και παραγκωνιστηκε,παλι κατι λεει, διαφορετικο ομως απο το προηγουμενο.....

 

Εσυ η ιδια τι εκανες; Μηπως απλα σε βολευε η κατασταση και δεν αντιδρουσες; Μηπως τωρα που ειδες τα πραγματα στην πραγματικη τπυς διασταση, το ζορι ειναι μεγαλο;

Εμμάκι, αν και ήθελα να το αποφύγω, θα σου πω την αλήθεια. Οι γονείς μου έμεναν δίπλα σε εμάς. Στην αρχή, η μητέρα μου δεν ανακατευόταν καθόλου. Εγώ όμως μετά την απώλεια των δύο πρώτων παιδιών, είχα πάθει τέτοια φοβία, που δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Τουλάχιστον στην αρχή.

Ο άντρας μου, όχι δεν βοηθούσε. Περίπου έξι μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού, άρχισα να νιώθω πανικό, ότι θα το χάσω κι αυτό. Μου είχε γίνει εμμονή. Για να μην το αναλύω πολύ έπαθα σοβαρό ισχαιμικό επεισόδιο και κινδύνεψε η ζωή μου. Το ότι εννιά χρόνια μετά, είμαι εντάξει, χωρίς κουσούρια και κάθομαι και γράφω, είναι μεγάλη υπόθεση.

Πάλεψα πάρα πολύ γι' αυτό. Αυτός είναι κι ο αληθινός λόγος που η μητέρα μου ανακατεύτηκε τόσο πολύ! Ουσιαστικά οι γονείς μου, έγιναν γονείς, προστατεύοντας το παιδί, περισσότερο από ότι το προστάτευσα εγώ. Αυτό το παιδί είναι η ζωή μου και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποια άλλη κοπέλα έγραψε ότι ανησυχεί πως φέρομαι στο παιδί μου.

Όπως καταλαβαίνεις , δεν με βόλεψε καμία κατάσταση. Ήταν μια κατάσταση, στην οποία δεν είχα πολλές επιλογές. Τον άντρα μου, ναι, τον βόλεψε και με το παραπάνω.

[Αγγελίνα_2]

Δεν καταλαβαίνω πώς συνάδει το να ανοίγεις θέμα ζητώντας βοήθεια σε ένα φόρουμ και την επόμενη μέρα να βγάζεις εισιτήρια για να φύγεις από το σπίτι σου μαζί με το παιδί.

 

Επίσης, λες ότι δουλεύεις κάθε μέρα μέχρι τις 3-4 τα ξημερώματα και μετά ξυπνάς πολύ πρωί. Δηλαδή είσαι επί μονίμου βάσεως με 4 ώρες ύπνο μάξιμουμ; Κανένας δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι, πόσο μάλλον αν είσαι παντρεμένη με παιδί. Αυτό που πρέπει να αλλάξεις πρωτίστως, είναι το ωράριό σου. Ύστερα όλα τα άλλα. Και τα άλλα δε θα αλλάξουν ως δια μαγείας, αλλά με τη δική σου προσπάθεια. Χρειάζεσαι όμως καθαρό μυαλό για κάτι τέτοιο και έχω την εντύπωση πως θα χρειαστείς τη βοήθεια κάποιου ειδικού (ψυχολόγου, ψυχίατρου) για να το αποκτήσεις, στη φάση που δείχνεις ότι βρίσκεσαι τώρα.

[skountoufla]

Ξεκινώντας, θέλω να αναφέρω ότι είμαι μοναχοπαίδι. Ένα μοναχοπαίδι, που ποτέ δεν έκοψε τον ομφάλιο λώρο με την μάνα του, γιατί η μάνα του πέταξε όλα τα ψαλίδια και αυτό βολεύτηκε.

Πολύ γρήγορα κατάλαβα, ότι είχα το δευτερεύοντα ρόλο, αναφορικά με το παιδί μου.

Και έρχεται ο καιρός, ο μικρός να πάει στο δικό του δωμάτιο. Άλλος ψυχολογικός πόλεμος!

Ναι, με την εύθραυστη ψυχολογία που είχα τότε, δεν ήθελα και πολύ να πάθω πανικό!

Κατέληξε να είναι ένα εντελώς ανώριμο παιδί. Τόσο ανώριμο, που στην πρώτη δημοτικού, η δασκάλα μου είπε ότι ενώ μαθησιακά είναι απίστευτα προχωρημένος, σε θέματα ωριμότητας είναι σαν τεσσάρων χρονών.

Τώρα τι κάνω; Τώρα πως μαζεύω τα αμάζευτα; Ένα παιδί απίστευτα γλυκό αλλά τόσο κακομαθημένο, που δεν πάει άλλο. Που δεν με αφήνει μια στιγμή σε ηρεμία, που μου ρουφάει όλη μου την ενέργεια. Που δεν με αφήνει ούτε να δουλέψω. Που δεν με αφήνει ούτε να κοιμηθώ.

 

Ο μικρός είναι μια χαρά! Απλά είναι παραπάνω ζωηρός από το κανονικό. Εμένα όμως έχουν σπάσει τα νεύρα μου στην κυριολεξία, γιατί δεν έχω τον παραμικρό χρόνο για εμένα. Βλέπω τον πατέρα του, να κάνει τη ζωούλα του και δεν τρέχει κάστανο. Ώρες-ώρες, αρχίζω και ουρλιάζω. Του λέω τρελλαίνομαι εδώ μέσα! Δεν αντέχω άλλο! Πνίγομαι! Είμαι νέος άνθρωπος! Έχω ανάγκη να βγω έξω, να ξεσκάσω, χωρίς το μικρό, να νιώσω καλά, να περάσω καλά!

Η απάντηση του: Και γιατί δεν βγαίνεις; Πότε στο απαγόρευσα!

Αυτός όμως θα πάει έξω και για τον καφέ του και με τους φίλους του. Εγώ εδώ! Μέσα! Να φυλάω Θερμοπύλες! Και ναι, ένα Σάββατο, να βγω... Ούτε μου το απαγορεύει αλλά ούτε είμαι και από τους ανθρώπους που δέχονται απαγορεύσεις. Πού να πάω βρε κορίτσια μόνη μου;;;; Μήπως να βρω γκ....ο, να αρχίσω να ζω! Δεν θέλω! Αλλά αυτό που ζω, δεν παλεύεται!

 

Και έχω κάνει πολλά πράγματα μόνη μου! Ξεκίνησα και ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου! Διάβασα και έδωσα κατατακτήριες και μπήκα στη σχολή που ήθελα. Δουλεύω μέσω διαδικτύου, με μια εταιρία στο εξωτερικό! Δεν ήξερα αγγλικά καλά και τα τελειοποίηση! Όχι όμως να τα έχω όλα στην πλάτη μου και όταν διαμαρτύρομαι, να ακούω: Και τι θες να σου κάνω εγώ!

 

Κατ' αρχην μονη σου ξεκινησες με την βασικη, κατ' εσέ, πληροφορία, οτι εισαι μοναχοπαίδι που δεν εχει κόψει τον ομφάλιο λώρο. Δεν σε ψυχολόγησε κανείς, εσύ το μοιράστηκες αυτο για τον εαυτό σου. Αν δεν ηταν κατι που το θεωρείς σημαντικό στη διαμόρφωσή σου ως άνθρωπο, δεν θα μας το έλεγες.

Τελικά, για το παιδί τι ισχύει; Αυτο : "Τόσο ανώριμο, που στην πρώτη δημοτικού, η δασκάλα μου είπε ότι ενώ μαθησιακά είναι απίστευτα προχωρημένος, σε θέματα ωριμότητας είναι σαν τεσσάρων χρονών.

Τώρα τι κάνω; Τώρα πως μαζεύω τα αμάζευτα; Ένα παιδί απίστευτα γλυκό αλλά τόσο κακομαθημένο, που δεν πάει άλλο. Που δεν με αφήνει μια στιγμή σε ηρεμία, που μου ρουφάει όλη μου την ενέργεια. Που δεν με αφήνει ούτε να δουλέψω. Που δεν με αφήνει ούτε να κοιμηθώ. .... Όταν κάνω αμάν να απομακρυνθώ από το παιδί για να νιώσω λίγη ησυχία;"

ή αυτό ;:

... όχι με το παιδί ουσιαστικά δεν υπάρχει θέμα.

Για σένα, τι ισχύει, αυτό : Που δεν με αφήνει μια στιγμή σε ηρεμία, που μου ρουφάει όλη μου την ενέργεια. Που δεν με αφήνει ούτε να δουλέψω. Που δεν με αφήνει ούτε να κοιμηθώ. .... Όταν κάνω αμάν να απομακρυνθώ από το παιδί για να νιώσω λίγη ησυχία;

Ή αυτό : Και έχω κάνει πολλά πράγματα μόνη μου!

 

Και ειλικρινά, δεν ξέρω γιατί ανακατεύθηκαν οι παιδοψυχίατροι και η μη φυσιολογική ανωριμότητα.

Ανακατεύθηκαν γιατι μας ειπες οτι : "Τώρα πως μαζεύω τα αμάζευτα; Ένα παιδί απίστευτα γλυκό αλλά τόσο κακομαθημένο, που δεν πάει άλλο. Που δεν με αφήνει μια στιγμή σε ηρεμία, που μου ρουφάει όλη μου την ενέργεια. Που δεν με αφήνει ούτε να δουλέψω. Που δεν με αφήνει ούτε να κοιμηθώ"

για ένα 9χρονο παιδί να τα κανει αυτα πιθανον να χρειαζοσουν συμβουλη από παιδοψυχολογο για το πώς να το αντιμετωπίσεις - αλλα μετα μας ειπες οτι το παιδί δεν ειναι τελικά έτσι, άλλο παιδί μας περιέγραφες.

Στα τελευταία ποστ αρχισες να λες τα προβλήματα που έχεις με τον συντροφό σου.

Οπότε λυπάμαι αν δεν σου ταίριαξαν οι συμβουλές, μπορεί να ταιριάξουν στην κοπέλα που έγραψε τα πρωτα ποστ.

 

Πάντως, σε νεα βαση, αφού το πρόβλημα εστιάζεται στον άντρα σου, η πρωτη προσεγγιση ειναι η σοβαρη συζητηση μεταξυ σας και εν συνεχεια πιθανον ενας συμβουλος γαμου, αν συμφωνησετε κι οι δυο. Το προβλημα που αντιμετωπίζεις το αντιμετωπίζει πολύς κοσμος, το θεμα ειναι να παρεις λιγο την κατασταση στα χερια σου. Να ...κοψεις τον ομφαλιο λωρο. Πόσο συχνα μιλάς με τη μαμα σου στο τηλεφωνο? Συνήθως συζητατε για τον αντρα σου?

 

Μια σημειωση γενικότερη : οταν καποιος λεει τις λεξεις παιδοψυχολόγος, ψυχολόγος, ψυχιατρος, εννοεί εναν επαγγελματία που μπορεί να βοηθήσει σε κάποιο πρόβλημα της αρμοδιοτητας του, όπως θα βοηθούσε αντιστοιχα ένας παθολογος, ωριλα, παιδίατρος κλπ, δεν ειναι βρισιά ότι μπορεί να χρειάζεται κάποιος τη βοήθεια ειδικού.

[skountoufla]

...Έτσι για να το ξεκαθαρίζουμε, που αρχίσατε τα φυσιολογικά και τα μη φυσιολογικά...

 

...Δεν είναι λοιπόν φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο! ...

 

Οk ................................................................

[Anastasia.V]

Zoe.m καταρχην λυπάμαι που τα πέρασες ολα αυτά.

 

Τώρα αυτή την στιγμή που μιλάμε που θεωρείς οτι ειναι το πρόβλημα;

 

Απο αυτά που γράφεις αντιλαμβάνομαι οτι βγάζεις μια πικρία προς τον άντρα σου.

Και αν θεωρείς οτι υπάρχει πρόβλημα με τον άντρα σου τι είδους πρόβλημα υπάρχει; Γράφεις οτι με το παιδί ασχολειτε και παίζει οτι γενικά δεν υπάρχουν καυγάδες μούτρα η τσακωμοί και οτι το περιβάλλον στο σπίτι ειναι καλό και δεν επηρεάζει το παιδί (αν κατάλαβα σωστά.)

 

Ποιες ειναι οι ευθύνες που δεν αναλαμβάνει;

Τι θα ήθελες να κάνει που δεν το κάνει; Πέρα απο το να μείνει με το παιδί για να πας βόλτα η κάπου;

Λες οτι τον άντρα σου τον βόλεψε που η μαμά σου σας βοηθούσε και έκανε τα πάντα μηπως ομως ενισχύσει και εσυ κάπου αυτήν την συμπεριφορά; Δλδ τι έκανες όταν αντιλήφθηκες οτι άρχισε να βολεύεται; Έκανες κάτι να το αλλάξεις;

 

Όσον αφορά τις επιλογές θεωρώ οτι μάλλον κανεις λάθος αλλα αυτή ειναι καθαρά η δίκη μου απόψη.

Ναι δεν επέλεξες να χάσεις τα παιδία η να αρρωστήσεις.

 

Αλλα επέλεξες τον άντρα που θα παντρευτείς επέλεξες να κανεις αυτό το παιδί μαζι του επέλεξες να δεχτείς την βοήθεια απο την μαμά σου, επέλεξες να κανεις μεταπτυχιακό και σπουδές καθώς και να δουλεύεις.

Και τώρα επιλέγεις αν θα κανεις μια σοβαρή προσπάθεια να σώσεις το γάμο σου η αν θα χωρίσεις.

Αν θα ζητήσεις βοηθεία απο κάποιον ειδικό για σένα, εάν θα τον αφήσεις και θα φύγεις να πας στο νησί (αν και πραγματικά πιστεύεις οτι μόνη με το παιδί δουλεύοντας θα τα καταφέρεις; )

Ολα τα παραπάνω ήταν ειναι η θα ειναι οι επιλογές ΣΟΥ!

 

Ολα τα παραπάνω στα γράφω με φιλική και όχι επικριτική διάθεση.

[diminna]

Οk ................................................................

Θα σε παρακαλούσα, όταν παραθέτεις, τα φραφόμενα μου, να τα παραθέτεις ολόκληρα, για να μην αλλάζει το νόημα! Έγραψα:

Για σκεφτείτε! Δύο παιδιά, έχασε! Δεν είναι λοιπόν φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο! Πριν κρίνετε λοιπόν σκεφτείτε, τι θα κάνατε στη θέση της;

Που σημαίνει ότι για μένα είναι φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο!!!!!!!!!!

[Anastasia.V]

Θα σε παρακαλούσα, όταν παραθέτεις, τα φραφόμενα μου, να τα παραθέτεις ολόκληρα, για να μην αλλάζει το νόημα! Έγραψα:

Για σκεφτείτε! Δύο παιδιά, έχασε! Δεν είναι λοιπόν φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο! Πριν κρίνετε λοιπόν σκεφτείτε, τι θα κάνατε στη θέση της;

Που σημαίνει ότι για μένα είναι φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο!!!!!!!!!!

 

Dimina εδω συμφωνώ μαζι σου και καταλαβαίνω τι θες να πεις.

Και ναι θεωρώ οτι μετά απο αυτές τις δυο απώλειες (σαν μάνα μιλώντας) και μια να ήταν και μισή ναι και εγώ θα καλομαθαίνα το παιδί μου (που το κάνω και τώρα δλδ)

Αλλα αλλο καλομαθημένο και αλλο κακομαθημένο!

Γιατι Εκεί που σταματάει λοιπόν το καλομαθημένο (το όποιο προςωπικα Δεν θεωρώ προβλημα) ξεκινάει το κακομαθημένο και σαφώς και το προβλημα.

[zoe.m.]

Anastasia.V , έχω μιλήσει με ειδικό! Χρόνια μιλάω! Διαφορετικά δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ το πένθος και να μεγαλώνω σωστά και το παιδί μου. Αυτός μου πρότεινε να φύγω, για να μπορέσω να ξαναβρώ τις ισορροπίες μου και να ξαναέρθει η γαλήνη στην ψυχή μου.

Το ότι ένας άνθρωπος είναι σωστός πατέρας, δεν νομίζω ότι αυτόματα σημαίνει ότι είναι και καλός σύζυγος. Ξέρει ότι είμαι σε ομάδα υψηλού κινδύνου για να ξαναπάθω ισχαιμικό, ξέρει ότι πρέπει να έχω ηρεμία, όμως αυτός με πιέζει απίστευτα. Σε ψυχικό επίπεδο εννοώ!

Ξέρεις Αναστασία, πολλές φορές η αδιαφορία είναι η χειρότερη μορφή κακοποίησης!

[my_Kelly]

Έτσι για την ιστορία, συμφωνώ με Αγγελίνα, Babycute και skountoufla, και φυσικά ακόμα περιμένω την περιγραφή μιας συνηθισμένης μέρας για να καταλάβω κι εγώ πώς ένα 9χρονο ρουφάει όλη την ενέργεια της μαμάς του...

[diminna]

Έτσι για την ιστορία, συμφωνώ με Αγγελίνα, Babycute και skountoufla, και φυσικά ακόμα περιμένω την περιγραφή μιας συνηθισμένης μέρας για να καταλάβω κι εγώ πώς ένα 9χρονο ρουφάει όλη την ενέργεια της μαμάς του...

 

Για την ιστορία, θα σου πω κι εγώ, πως ότι περιμένει κανείς, καλό είναι...

Η κοπέλα έχει τραβήξει τα ζόρια της ζωής της, έχει χάσει δύο παιδιά, έπαθε εγκεφαλικό και εσύ περιμένεις να σου πει, πως ένα εννιάχρονο ρουφάει την ενέργεια της....

Τι να σχολιάσω τώρα, με όλες εσάς, που μιλάτε εκ του ασφαλούς....

[skountoufla]

Θα σε παρακαλούσα, όταν παραθέτεις, τα φραφόμενα μου, να τα παραθέτεις ολόκληρα, για να μην αλλάζει το νόημα! Έγραψα:

Για σκεφτείτε! Δύο παιδιά, έχασε! Δεν είναι λοιπόν φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο! Πριν κρίνετε λοιπόν σκεφτείτε, τι θα κάνατε στη θέση της;

Που σημαίνει ότι για μένα είναι φυσιολογικό, να είναι κακομαθημένο!!!!!!!!!!

 

Diminna, αληθεια καταλαβα τι εννοεις, απλα επειδη πρωτα ειπες να μη βαζουμε ταμπελες "φυσιλογικο" και "μη φυσιολογικο" και λιγο μετα εσυ μονη σου χαρακτηρισες κατι ως φυσιολογικο, γι'αυτο στο επεσημανα, μηπως σου ξεφυγε.

Γι'αυτο και δεν χρειαζοταν παραθεση ολου του κειμενου, δεν ειχε σημασια το ειδικοτερο νοημα, αλλα αυτος καθεαυτός ο χαρακτηρισμος που εδωσες, ενω μας ειχες αποτρεψει να το κανουμε.

[skountoufla]

Για την ιστορία, θα σου πω κι εγώ, πως ότι περιμένει κανείς, καλό είναι...

Η κοπέλα έχει τραβήξει τα ζόρια της ζωής της, έχει χάσει δύο παιδιά, έπαθε εγκεφαλικό και εσύ περιμένεις να σου πει, πως ένα εννιάχρονο ρουφάει την ενέργεια της....

Τι να σχολιάσω τώρα, με όλες εσάς, που μιλάτε εκ του ασφαλούς....

 

Παντως, αναφερομενη σε μενα, θα σου ελεγα οτι δεν ξερεις εκ τίνος μιλαμε (εκ του ασφαλους ή οχι).

[Anastasia.V]

Anastasia.V , έχω μιλήσει με ειδικό! Χρόνια μιλάω! Διαφορετικά δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ το πένθος και να μεγαλώνω σωστά και το παιδί μου. Αυτός μου πρότεινε να φύγω, για να μπορέσω να ξαναβρώ τις ισορροπίες μου και να ξαναέρθει η γαλήνη στην ψυχή μου.

Το ότι ένας άνθρωπος είναι σωστός πατέρας, δεν νομίζω ότι αυτόματα σημαίνει ότι είναι και καλός σύζυγος. Ξέρει ότι είμαι σε ομάδα υψηλού κινδύνου για να ξαναπάθω ισχαιμικό, ξέρει ότι πρέπει να έχω ηρεμία, όμως αυτός με πιέζει απίστευτα. Σε ψυχικό επίπεδο εννοώ!

Ξέρεις Αναστασία, πολλές φορές η αδιαφορία είναι η χειρότερη μορφή κακοποίησης!

 

Αν πιστεύεις οτι θα σε βοηθήσει καντο φύγε να ξεδωσεις άλλωστε και εγώ στο πρότεινα απο την αρχη

 

Απλά προσπαθώ να καταλάβω που ακριβώς ειναι το προβλημα.

Τι περισσότερο θα ήθελες απο τον άντρα σου συγκεκριμένα;

 

Σαφώς και η αδιαφορία ειναι θέμα δεν διαφωνώ αλλα ξέρεις κάπου ιςως μας δίνεις την εντύπωση οτι συγχέεις τα πράγματα και οτι δυσκολεύεσαι και εσυ η ίδια να καταλάβεις που ειναι το προβλημα τελικά. ( αυτό τουλάχιστον κατάλαβα απο αυτά που γράφεις μπορεί να κάνω και λάθος).

[my_Kelly]

Για την ιστορία, θα σου πω κι εγώ, πως ότι περιμένει κανείς, καλό είναι...

Η κοπέλα έχει τραβήξει τα ζόρια της ζωής της, έχει χάσει δύο παιδιά, έπαθε εγκεφαλικό και εσύ περιμένεις να σου πει, πως ένα εννιάχρονο ρουφάει την ενέργεια της....

Τι να σχολιάσω τώρα, με όλες εσάς, που μιλάτε εκ του ασφαλούς....

 

Είσαι με τα σωστά σου? Η ίδια ήρθε εδώ να ζητήσει την άποψή μας και από τη στιγμή που μας λέει αντικρουόμενα πράγματα πώς να μην ζητήσουμε διευκρινήσεις? Το ότι έχει χάσει δυο παιδιά είναι απίστευτα λυπηρό αλλά δεν σημαίνει ότι έχει το ακαταλόγιστο, γι'αυτό άλλωστε κατάλαβε και μόνη της πως κάπου υπάρχει πρόβλημα και θέλησε να το συζητήσει.

[Αγγελίνα_2]

Ωραία, ας πιάσουμε πιο πρακτικά ζητήματα. Εκεί που θα πας, θα είσαι ολομόναχη με το παιδί; Τι θα γίνει αν σου συμβεί κάτι; Έχει νοσοκομείο το νησί;

 

Ισχαιμικό επεισόδιο, ήτοι εγκεφαλικό. Ο ειδικός που σε παρακολουθεί, δε σε συμβούλεψε να χαλαρώσεις τους ρυθμούς της εργασίας σου, μετά από αυτό; Αν ισχύουν αυτά που λες και δουλεύεις με τέτοιους ρυθμούς, κατάλαβε ότι πρώτη εσύ πιέζεις τον εαυτό σου. Δες λιγάκι πρώτα τι κανεις λάθος εσύ κι αδικείς τον εαυτό σου και μετά τα λάθη των άλλων εις βάρος σου.

 

Επίσης, να ελπίζω σε μια απάντηση στα ερωτήματα που θέτω; Καταλαβαίνω ότι δε μπορείς να απαντάς σε όλους μας ταυτόχρονα, αλλά, αν για κάποιο λόγο, δε θέλεις να απαντήσεις καθόλου στα δικά μου, πες το για να μη χάνω άδικα το χρόνο μου και δεν υπάρχει θέμα κανένα, δικαίωμά σου να λες ό,τι θέλεις και να απαντάς σε όποιον θέλεις.

[diminna]

Diminna, αληθεια καταλαβα τι εννοεις, απλα επειδη πρωτα ειπες να μη βαζουμε ταμπελες "φυσιλογικο" και "μη φυσιολογικο" και λιγο μετα εσυ μονη σου χαρακτηρισες κατι ως φυσιολογικο, γι'αυτο στο επεσημανα, μηπως σου ξεφυγε.

Γι'αυτο και δεν χρειαζοταν παραθεση ολου του κειμενου, δεν ειχε σημασια το ειδικοτερο νοημα, αλλα αυτος καθεαυτός ο χαρακτηρισμος που εδωσες, ενω μας ειχες αποτρεψει να το κανουμε.

Έτσι όπως το θέτεις έχεις δίκιο, απλά έχω εκνευριστεί με την αντιμετώπιση και την στάση ορισμένων εδώ μέσα. Οι παλιές ξέρετε την δική μου ιστορία και για το λόγο αυτό, εκνευρίζομαι απίστευτα όταν διαβάζω τέτοιες κριτικές. Είναι δυνατο να ζητάνε από την κοπέλα, να τους περιγράψει πως περνάει την ημέρα της; Είναι δυνατό να αφήνουν υπονοούμενα για τον τρόπο που φαίρεται στο παιδί της; Είναι δυνατό να ισχυρίζονται ότι το παιδί της, την φοβάται;

[skountoufla]

Anastasia.V , έχω μιλήσει με ειδικό! Χρόνια μιλάω! Διαφορετικά δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ το πένθος και να μεγαλώνω σωστά και το παιδί μου. Αυτός μου πρότεινε να φύγω, για να μπορέσω να ξαναβρώ τις ισορροπίες μου και να ξαναέρθει η γαλήνη στην ψυχή μου.

Το ότι ένας άνθρωπος είναι σωστός πατέρας, δεν νομίζω ότι αυτόματα σημαίνει ότι είναι και καλός σύζυγος. Ξέρει ότι είμαι σε ομάδα υψηλού κινδύνου για να ξαναπάθω ισχαιμικό, ξέρει ότι πρέπει να έχω ηρεμία, όμως αυτός με πιέζει απίστευτα. Σε ψυχικό επίπεδο εννοώ!

Ξέρεις Αναστασία, πολλές φορές η αδιαφορία είναι η χειρότερη μορφή κακοποίησης!

 

Βρε Ζωή, ετσι οπως τα περιγραφεις η μονη λυση ειναι να χωρισετε, τι σου προςφερει ο γαμος σου τωρα και ανεκαθεν; Γιατι λες οτι ηταν ετσι απο πάντα απλα δεν ηταν τοσες οι αναγκες σου και γι'αυτο αντεχες. Πώς γινεται να λες οτι δεν θες να χωρισεις;... Αν περιμενεις να αλλαξει ενας ανθρωπος σ'αυτη την ηλικια και μαλιστα να ευαισθητοποιηθει ΤΩΡΑ ενω δεν το εχει μετα απο τοσα που περασατε σαν ζευγαρι κι εσυ σαν μανα, στ'αληθεια περιμενεις τζάμπα...

[skountoufla]

Είναι δυνατο να ζητάνε από την κοπέλα, να τους περιγράψει πως περνάει την ημέρα της;

 

Μονο χαριν της συζητησης θα πω οτι η Ζωη ειπε μονη της οτι αν μας περιγραψει μοα τυπικη μερα της με το παιδι, θα καταλαβουμε. Γι'αυτο και οι επαναλαμβανόμενες ερωτησεις για την ημερα της.

Για τα αλλα που λες, ειπε επισης σε ενα ποστ οτι του φωναζει και δεν του φερεται οπως πρεπει (λογω των νευρων της). Θελω να πω οτι οπου υπαρχει καπνος υπαρχει και φωτια, δεν θα κανω τον συνηγορο κανενός αλλα απο καπου πιαστηκαν οσες κοπελες απαντησαν. Τελοσπαντων. Επειδη δεν βρηκα το ποστ, στο νησι που ειναι η μαμα της παει;

[zoe.m.]

Ωραία, ας πιάσουμε πιο πρακτικά ζητήματα. Εκεί που θα πας, θα είσαι ολομόναχη με το παιδί; Τι θα γίνει αν σου συμβεί κάτι; Έχει νοσοκομείο το νησί;

 

Ισχαιμικό επεισόδιο, ήτοι εγκεφαλικό. Ο ειδικός που σε παρακολουθεί, δε σε συμβούλεψε να χαλαρώσεις τους ρυθμούς της εργασίας σου, μετά από αυτό; Αν ισχύουν αυτά που λες και δουλεύεις με τέτοιους ρυθμούς, κατάλαβε ότι πρώτη εσύ πιέζεις τον εαυτό σου. Δες λιγάκι πρώτα τι κανεις λάθος εσύ κι αδικείς τον εαυτό σου και μετά τα λάθη των άλλων εις βάρος σου.

 

Επίσης, να ελπίζω σε μια απάντηση στα ερωτήματα που θέτω; Καταλαβαίνω ότι δε μπορείς να απαντάς σε όλους μας ταυτόχρονα, αλλά, αν για κάποιο λόγο, δε θέλεις να απαντήσεις καθόλου στα δικά μου, πες το για να μη χάνω άδικα το χρόνο μου και δεν υπάρχει θέμα κανένα, δικαίωμά σου να λες ό,τι θέλεις και να απαντάς σε όποιον θέλεις.

Aγγελίνα αλήθεια ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, επί του πρακτέου. Ναι υπάρχουν τα πάντα! Και νοσοκομείο και γιατροί, αχρείαστοι να είναι!!!!

Τώρα αναφορικά με τους ρυθμούς εργασίας, δεν μπορώ να τους χαλαρώσω, εκ των πραγμάτων. Η δουλειά μου, μου αρέσει....Όμως δεν μπορώ να συνεχίσω σε αυτό το περιβάλλον, άλλο!

[Anastasia.V]

Μονο χαριν της συζητησης θα πω οτι η Ζωη ειπε μονη της οτι αν μας περιγραψει μοα τυπικη μερα της με το παιδι, θα καταλαβουμε. Γι'αυτο και οι επαναλαμβανόμενες ερωτησεις για την ημερα της.

Για τα αλλα που λες, ειπε επισης σε ενα ποστ οτι του φωναζει και δεν του φερεται οπως πρεπει (λογω των νευρων της). Θελω να πω οτι οπου υπαρχει καπνος υπαρχει και φωτια, δεν θα κανω τον συνηγορο κανενός αλλα απο καπου πιαστηκαν οσες κοπελες απαντησαν. Τελοσπαντων. Επειδη δεν βρηκα το ποστ, στο νησι που ειναι η μαμα της παει;

 

Αυτο θεώρησε και η emmaki οτι πάει στην μαμά της αλλα απάντησε ήδη οτι τουλάχιστον δεν ειναι στο ίδιο σπίτι. Αν ειναι ίδιο νησί δεν ξέρω.

 

Θα προτείνω να μην αρπάζεστε γιατι θεωρώ οτι Zoe.m μας εχεις όλες καταμπερδεψει. Και η καθεμία μας θετει άπειρες ερωτήσεις γιατι ειναι λίγο ασαφές το τι ισχύει τελικά και το τι όχι.