ποσες θυσιες επιτρεπεται να κανουμε για χαρη των παιδιων μας?

[e-mama]

Εκανα καποιες ενεργειες να ανεξαρτητοποιηθω σαν γυναικα ωστε να αρχιζω να παιρνω τη ζωη στα χερια μου αλλα παλι αρρωστησε το παιδι, παρατησα τα οποια εκανα και αφοσιωθηκα σαυτο. δε μπορω να γλυτωσω απο το σπιτι. τον παρατηρω και σκεφτομαι οτι το αγαπω πιο πολυ απο τον εαυτο μου αλλα για να αντεξω να τον φροντιζω ποσες θυσιες επιτρεπεται να κανω για χαρη του?

 

Ειμαι με εναν συζυγο που δε τον αγαπω και δεν αισθανομαι τη παραμικρη σεξλκη ελξη.ευτυχως κοψαμε το σεξ σε ελαχιστες φορες το χρονο. δε μπορω να τον βλεπω. δε τον παντρευτικα απο αγαπη. τον παντρευτικα για να κανω το χατηρι των γονιων μου που με πιεζαν και με πιεζαν ολη μου τη ζωη και ο τροπος για να φυγω απο την καταπιεση τους ηταν να μεινω με αλλον.

 

Οταν ηρθε το παιδι δεν ημουν ετοιμη να γινω μανα, απλα ηθελα να σταματησουν να με πριζουν και τους εκανα εγγονι να βγαλουν το σκασμο που με πεθαιναν καθε μερα με τη καταπιεση τους. οταν ηταν να παρουμε το παιδι αοπ το μεευτηριο στο σπιτι αναστατωθηκα,δεν ημουν ετοιμη,το θεωρησα περιττη υπαρξη,ηθελα να το παρουν οι δικοι μου γιανα παψουν να ασχολουνται μαζι μου.

 

Στο σπιτι ολη μερα η μανα μου με ελεγε οτι δε μου αξιζει το παιδι επειδη κουραζομουν να θηλαζω ολη μερα και ολη νυχτα. προσπαθησα να την πεισω να παρουμε ετοιμη σκονη γαλα για να του δινω 1-2 φορες γιανα κοιμαμαι κ εγω τα βραδια, αλλα μουρμουριζε και σταματησα. ημουν κουρελι ψυχικα και σωματικα.

 

Μια φορα ειχα ο παιδι αγκαλια ολο το βραδ και κοιμηθηκε 7 το πρωι!!!!! οποτε κοιμαμαι πτωμα εγω μαζι με το παιδι και τα αυτια μου να καινε απο την πιεση και χτυπα το τηλ σε κανα 2ωρο και με ξυπνανανε και με εβαλαν τις φωνες γιατι κοιμαμαι εννια η ωρα το πρωι. τεμπελα με ειπαν αποτι θυμαμαι αν και εξηγησα οτι ολη νυχτα δε κοιμηθηκε-α.

 

Μια αλλη φορα το παιδι ηταν καλα και εγω ευδιαθετη και νομιζω ημουν και λιγο ξεκουραστη και με βλεπει ο πετερας μου και λεει" σημερα φαινεσαι να λαμπεις.. δε το φροντισες καλα το παιδι σουμαλλονι!"". εγω ηθελα να πεσω απο τα 50000ποδια στη γη απο τη λυπη μου και την ψυχολογικη καταπιεση.

 

Οταν ημουν ελευθερη με χτυπησε ο φιλος μου επειδη τον χωρισα και ο πατερας μου ειπε καλα με εκανε γιατι μου αξιζε που τα εφτιαξα με καποιον 21χρονων και εγω ημουν 23,5!!!! ηταν δευτεροετης και εγω τελειοφοιτη της σχολης μας και η μανα μου ειπε οτι ντρεπεται για μεναμεναενα και οτι αν το μαθει η μανα του 21χρονου θα φωναξει την αστυνομια για να με κλεισουν φυλακη για ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ!!! :confused::confused::confused:

[e-mama]

σιχαινομαι τα πεθερικα μου γιατι με καταπιεζουν ψυχολογικα επειδη η μανα του ειναι ζηλιαρα που ειμαι μοργωμενη και αυτοι ουτε το δημοτικο δε τελειωσαν και πολλα αλλα ασημαντα που τα κανουν σημαντικα και κουραζομαι να τους εξηγω τα αυτονοητα καθε 3κ λιγο. θελω να φυγω να ξεφυγω απο ολους και ολα αλλα δε θελω να αποχωριστω το παιδι μου πανω απο μια μερα. θελω να εχω μια δουλεια, να γυρνω στον σπιτι ευτυχισμενη που δουλεψα, να με περιμενει το παιδι που το προσεχε ενα εμπιστο προσωπο, να το ταιζω να το κοιμιζω να το φιλαω ολη μερα και ολη νυχτα να παιζουμε και ξανα την επομενη τα ιδια. δε θελω να βλεπω αυτον τον τυπο που παντρευτικα, ουτε να με πριζουν οι δικοι μου ουτε να βλεπω τη σκ@..φατσα των αλλων "γονιων". ειμαι ενα καταπιεσμενμο προσωπο απο τη στιγμη που γεννηθηκα με καταπιεζουν ολοι. ακομα και στο σχολειο με καταπιεζαν να διαβαζω περισσοτερο να βγαζω 20 και οχι 18 ή 19!!!

[e-mama]

πιο λεπτομερειες εχω γραψει στο παρεντσκαφε στην ενοτητα σχεσεις. λυπαμαι αν κατι το εγραψα διαφορετικο αλλα φοβηθηκα οτι θα με αναγνωριζαν καποια μελη δικοι μου γνωστοι. πλεον βαρεθηκα και δε μεμ νοιαζει. ευχαριστω. θα γραψω κια αλλα πολλα.

[Salomia]

Κοπέλα μου το θέμα σου είναι πολύ σοβαρό. Συγγνώμη που θα σου μιλήσω ωμά αλλά το πρόβλημα δεν είναι τι θυσίες θα κάνεις για το παιδί σου . Το πρόβλημα είσαι εσύ η ίδια. Έχεις ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΆ απωθημένα με τους γονείς σου. Πραγματικά γιατί τους αφήνεις να σε μειώνουν σε κάθε ευκαιρία? Αν έχεις πρόβλημα με τον άντρα σου όπως λες γιατί αφήνεις να σε καταβάλλει? Ένα κι ένα κάνουν δύο. Χώρισε με συνοπτικές διαδικασίες, μην ξαναμιλήσες στους δικούς σου ,παρε το παιδι σου και ζησε τη ζωη σου. Τι καταπιεση ειναι αυτη που βιωνεις και ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ την αφηνεια να διαιωνίζεται? Πρέπει αμεσα να ζητησεις γνωμη ψυχολόγου και μιλάω σοβαρα. Αυτος θα σε καθοδηγησει καλυτερα και σωστοτερα. Το παιδι σου και το καθε παιδι νιωθει ευτυχισμενο σε ενα υγιες περιβάλλον κατι που αυτη τη στιγμη δεν υπαρχει.

[katerina2]

Ο άνθρωπος, μέχι τα 18, άντε 20, άντε βία 22-23 του χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ως χαρακτήρας και -τέλος πάντων- οι επιλογές του εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πατρική του οικογένεια.

Μετά από κάποια ηλικία (25 max για να είμαστε και large) δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να μην παίρνει τη ζωή του στα χέρια του.

Γνώμη μου, δες τι θα κάνεις με τη ζωή σου. Εσύ την έχεις επιλέξει. Ζεις ό,τι ζεις από καθαρά δική σου απόφαση. Αν δε σου αρέσει, άλλαξέ τη. Πρώτο και απαραίτητο βήμα, για μένα, επίσκεψη και σίγουρα αρκετές συνεδρίες σε ψυχολόγο - ψυχοθεραπευτή.

Σου εύχομαι να το πάρεις απόφαση, να κάνεις τις ρήξεις και τα βήματα που χρειάζονται και να πάνε όλα καλά.

[e-mama]

Να μιλησω για τονσυζυγο. εχω πει αρκετα στο παρεντσκαφε κ ελπιζω ναμη λεω παλι τα ιδια!

 

Ειναι ενας ανθρωπος που κοιτα καιφροντιζει το σπιτι του πολυ καλος συζυγος αλλα ειναι πολυ μαμακιας σε σημειο υπερβολικο γιατι ελεγε και για τη σεξουαλικη μας ζωη και ποτε κ ποσες φορες κανουμε οταν παμε στα πεθερικα μου..:lol::lol::evil::evil:. εχει κανει πολλααηδιαστικα και εχω ξενερωσει. απισης δε με χωριζει ειπε γιατι φοβαται να κανει αλλησχεση καιρεζιλευτει. τον ρωτησα πολλεςφορες αν θελει να παμε σε γιατρο μηπως ειναι ψυχολογικο που δε μπορει και λεει οτι ειναικαλα και τον πιστευω. γιατι του σηκωνεται καθετρεις κλιγο, αλλα οταν γινεται ηπραξη πεφτει. δε ξερωτι να υποθεσω γιατι μονος του κανει καθε μερα. απο τοτε που κοψαμε το σεξ ειναι μια χαρα.τονρωτησα πολλεςφορες αμα ειμαι εγω η αιτια γιατι μπορει να μη με θελει καυτος αλλα λεει οτι αν δε με ηθελε θακανε αλλησχεση.δε κανει εξωσυζυγικη γιατι θα ρεζιλευτει ειπε. εχει και αυτος τις ανασφαλειες και δε τον πιεζω. αλλα ειναι τοσο κακα τα πεθερικα μου και αυτος τοσο μαμακιας που δε τον αντεχω αλλοεχει και η υηπομονη τα ορια!

 

Στην αρχη εκανα υπομονη που δε ηταν σαν τους αλλους να σε αρπαξουν και τα σε κανουν να τρεμεις αν με πιανετε,αλλα μετα προστεθηκαν και τα αηδιαστικα των πεθερικων!!

πχ ο πεθερος πηγαινει απο πολη σε πολη και πουλαει με το αμαξι κλπ. ηθελε να εχει 2μηνων φρεσκοσαραντισμενο βρεφος μαζι του ολη μερα μεχρι το βραδυ στο αμαξι ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ μηνα. μονος του!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:sad::sad: ελεος. και οταν το ειπα στη πεθερα μου η απατηση της ηταν ακομα πιο αηδιαστικη: ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΙ ΠΑΘΑΜΕ?ΠΑΘΑΜΕ ΚΑΤΙ ???? :confused::confused::confused::confused: (2ΜΗΝΩΝ ΒΡΕΦΟς ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ..:sad:)

και αλλα πολλα...τι να τα λεω τωρα.. εκανε λαδια το πουκαμισο του πεθερου μου οταν του το εδωσε να το φορεσει και λεει ο αΝτρας της ποιος μου τοκανε λαδια?και λεει αυτη εγω παντος οχι! αλλα ολοι βλεπαμε τα λαδια να τρεχουν απο τα χερια της!χαχααυτο ηταν πραγματικα αστειο:razz::rolleyes:

[e-mama]

Επισης αυτο μου με ξενερωνει ειναι που ο αντρας μου παει καθε τρεις κ λιγο στο σπιτι της πρωην του οταν ειναι μονη της να παιξουν τα παιδια μας. μια μερα με ρωτησε το παιδι της τι σχεση εχει η μανατου με τον αντρα μου,δε ξερω τι ειδε αλλα αναστατωθηκα κ ουτε ειπα τιποτα ποτε... ελπιζω οταν θα με απατησει να ξετρελαθει τοσο με τηναλλη που να με παρατησει γιατι δεν αντεχω αλλο. καιοι δικοι μου ειπαν οτι αν σε διωξει καλα να παθεις.

[katerina2]

e-mama, στα λόγια μου και της Salomia έρχεσαι.

[ZWH]

Οταν κανεις πραγματα για το παιδι σου και το θεωρεις θυσια, κατι δεν παει καλα.. Ψαξου λιγακι..

[Adios amigos]

1ον να χωρίσεις

2ον να ξεκόψεις με τους γονείς σου και με τα πεθερικά - οικογενειακούς φίλους.

3ον να βρεις μια δουλειά

4ον να στείλεις το παιδί στον παιδικό για να μπορείς να δουλεύεις

5ον να σταματήσεις να εξαρτάσαι από τους άλλους.

6ον να αναλάβεις την ευθύνη του παιδιού σου και του εαυτού σου. Εσύ το έκανες, κανένας άλλος. Δε σου χρωστάει κανένας. Οι άνθρωποι μιλάνε και προσπαθούν να επιβάλλουν. Το αν θα τα δεχτείς ή όχι αυτά που σου λένε είναι δική σου υπόθεση και δεν μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν γι αυτό.

 

Εχεις την εύθύνη του εαυτού σου και του παιδιού σου. Εσύ είσαι υπάίτια και για τη δική σου και για τη δική του ποιότητα ζωής. Και για το κατά πόσο είναι ευτυχισμένο.

[nikol*]

what ??????????????what ??????????what?????????????what????????????what????????????what??????????????what????????????????/what??????????????????????????????

 

Ασε μην κάνεις άλλες κ πάθει το παιδί overdose θυσιών

 

κ άντε κ κανα γιατρό...

[annoulen]

Οταν κανεις πραγματα για το παιδι σου και το θεωρεις θυσια, κατι δεν παει καλα.. Ψαξου λιγακι..

 

Πω πω ZWH, με το διάβασα τον τίτλο του θέματος, αυτό ακριβώς μου ήρθε στο μυαλό.

 

(κ είπα μήπως είμαι εγώ υπερβολική, γιατί η λέξη "θυσία" αναφορικά με τα παιδιά δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου.....)

[Carpediem]

Εχω αλλη μια περιπτωση στο κυκλο μου που εκανε παιδι γιατι θελαν οι γονεις της κι αφου το θελαν οι γονεις της το μεγαλωνουν κι ολας...Μαλιστα εκανε και δευτερο ενω το πρωτο ηδη το βλεπει μια φορα στις 3 μερες γιατι μενει στην εξωφρενικη αποσταση των 10 λεπτων απο τους γονεις της ..που να τρεχει καθε μερα..

Θα σου πω το ιδο που ρωτησα κι αυτην...και δεν μιλαω ως γυναικα που προσπαθω να κανω παιδι, ουτε μες στην αγνοια μου επειδη δεν ειμαι μανα δεν μπορω να καταλαβω...

Θα σε ρωτησω ως πρωην παιδι που εχω δεχτει απορριψη και συμπεριφορες ψυχικα αρρωστων ανθρωπων και που με στιγματισαν κι επηρεασαν την πορεια της ζωης μου...

Ποιος σας ειπε οτι εχετε το δικαιωμα να φερνετε παιδια στον κοσμο και να τα μεγαλωνετε μεσα σε αρρωστημενα σπιτια??Τι σας κανει να πιστευετε οτι τα παιδια δεν καταλαβαινουν??Τι θα πεις αυριο στο παιδι σου οταν σε ρωτησει γιατι το αναγκασες να μεγαλωνει μαθαινοντας οτι σιχαινομαστε αυτους που μενουμε μαζι???

Εαν κατι μας αρρωσταινει κοπελα μου το πεταμε απο πανω μας...Εαν φερουμε ενα παιδι στον κοσμο ειμαστε υπευθυνοι για τον τροπο που μεγαλωνει...Εαν εγω στα δεκαπεντε μου καταφερα να σταθω στα ποδια μου, να μην τρελλαθω και να πεταξω οτιδηποτε αρρωστο με περιτριγυριζε εσυ στα 40 παρακατι δεν εχεις δικαιολογια το παιδι...Εαν τελικα μεινεις και συναναστρεφεσαι με ανθρωπους που οπως λες σε αηδιαζουν...θα συνεχισεις να εισαι αρρωστη και θα κανεις κι ενα παιδι αρρωστο..Εαν οντως θελεις να ξεφυγεις...καιρος ειναι να πιασεις μια δουλιτσα, να σταθεις στα ποδια σου και να μεγαλωσεις το παιδι σου με αξιοπρεπεια, αγαπη και στοργη σε ενα υγιες περιβαλλον..και σιγουρα αν δεν μπορεις να κανεις ενα εσωτερικο ξεκαθαρισμα μονη σου να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο....κατσε καποια στιγμη ηρεμη και διαβασε αυτα που γραφεις..δες που βαζεις χαμογελακια και προσπαθησε να καταλαβεις τι ειναι αυτο σου φταιει και πως μπορεις να το φτιαξεις...

[hara86]

Όντως ο τίτλος του θέματος είναι λιγάκι άκυρος και δεν βλέπω και καμιά σχέση με το πρόβλημα σου.

 

Μόνη σου είπες πως πάντα έτσι ήσουν,από μικρή!

Άρα μην αναφέρεσαι στο παιδί σου, εσύ έχεις το θέμα.

 

Συμφωνώ με τη Ζωή όσον αφορά τις '''θυσίες'''!

[Dragonfly]

Αν θεωρήσουμε ότι είναι αληθινό το μήνυμα δεν καταλαβαίνω που είναι η "θυσία"... Επίσης μου τη δίνει να ακούω για μάνες ότι θυσιάζονται για τα παιδιά τους επειδή κάνουν τα αυτονόητα.

[osin]

Αν είναι πραγματικά υφιστάμενο το πρόβλημα που τίθεται εδώ,

όντως αυτά τα οποία βιώνεις είναι "κάπως", αλλά δε στα δημιουργεί το παιδί.

Στα δημιουργούν όλοι οι υπόλοιποι, και δεν έχεις καμία υποχρεωση και καμία δικαιολογία που τα ανέχεσαι.

Αν φύγεις και πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, τότε από εδώ και μπρος "θα κάνεις θυσίες για το παιδί σου" (σε άπειρα εισαγωγικά), που θα πρέπει να δουλέψεις, να τρέξεις, να διεκδικήσεις, να κουραστείς, κλπ μόνη σου για να του καλύψεις όλες τις ανάγκες. Μέχρι στιγμής, ποια υπονοείς ότι είναι η θυσία σου για το παιδί; Το ότι ανέχεσαι όλα αυτά που περιγράφεις; Για το παιδί, δηλαδή, τα υπομένεις;

[xena]

Εδώ δεν διάβασα θυσίες για ένα παιδί, διάβασα για μία κοπέλα καταπιεσμένη που έκανε τα κέφια των υπολοίπων. Μπράβο. Αλλά φυσικά δεν έκανες τα δικά σου. Και τώρα νιώθεις θυμωμένη. Μα με ποιον;;;; δες τι γράφεις.

Πολλά λάθη, πολλή πικρία για μια ζωή προσαρμοσμένη στις ντιρεκτίβες άλλων.

 

Αγαπητή e-mamα παντρεύτηκες έναν άντρα που δεν ήθελες, δηλαδή τον πήρες στο λαιμό σου τον χριστιανό για να ξεφύγεις από το σπίτι σου. Και έκανες παιδί για να κάνεις το χατήρι των άλλων :shock:;;;;; δεν βάζεις φρένο σε αυτά που σε ενοχλούν απ'τους γονείς ή τον σύζυγο και γιαυτό σου φταίει τι; Ποιος; Δες στον καθρέφτη καλέ! ξύπνα λίγο.

 

Τι σχέση έχει το παιδί και το τι "δινεις" σε αυτό ως μάνα, με όλα αυτά τα παραπάνω λάθη που κάνεις;

Και γιατί δεν διορθωνεις όσα σε ενοχλούν; Ωράιο να κλαιγόμαστε αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε για να μην έχουμε λόγο να κλαφτούμε!

[annoulen]

"Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα".

 

και όταν το τέκνο γίνεται κάποια στιγμή γονιός τι κάνει ??? Θα παιδεύει και αυτός το δικό του τέκνο ??

 

Ξεκόλλα όσο είναι νωρίς ..... δες τι σου γράφουν οι άλλες κοπέλες - το παιδί σου δεν φταίει σε τίποτα.

[Salomia]

Διαβάζεις καθόλου τι σου απαντάμε ή τσάμπα τα γράφουμε? Γιατί δεν βλέπω να έχεις απαντήσει σε κάποια από εμάς! Συνεχίζεις το μονόλογο σου. Και αν έχει προβλήματα στύσης ο άντρας σου , δε μας αφορά.

Άντε γιατί αρχίζω και τα παίρνω εδώ μέσα.

[Estranged]

Στο ποστ στο καφε μιλάς για 2 παιδιά. Εδω μόνο για ένα.

τι έγινε το άλλο... το πήρε το εύρηκα;

[Salomia]

Στο ποστ στο καφε μιλάς για 2 παιδιά. Εδω μόνο για ένα.

τι έγινε το άλλο... το πήρε το εύρηκα;

 

μήπως τελικά έχουμε να κάνουμε με μυθομανή?

[Estranged]

μήπως τελικά έχουμε να κάνουμε με μυθομανή?

 

That is the question...

[Carpediem]

Παντως κοριτσια υπαρχουν και πραγματικες περιπτωσεις τετοιες...ακομα κι αν αυτη δεν ειναι..

Εχω εγω περιπτωση που με αρωσταινει οποτε βγαινουμε...Οι γονεις της φταινε που αφησε τη δουλεια της, οι γονεις της φταινει που παντρευτηκε κι εκανε παιδι, ο αντρας της φταιει που τον σιχαινεται, ο πατερας της φταιει που ενω τον στελνει καθε μερα για ψωνια ειναι τοσο καταπιεστικος που δεν της τα φερνει ολα...η μανα της φταιει που της ειχε κουβαληθει να της μεγαλωνει το παιδι...ο αντρας της φταιει που μενουν 10 λεπτα απο τους γονεις της και πρεπει να πηγαινει ανα τριημερο να βλεπει το παιδι στους γονεις της...το παιδι της το πρωτο φταιει που δεν αποθηλαζε κι επρεπε να το στειλει διακοπες...το παιδι της το δευτερο φταιει που ειχε ασημη εγκυμοσυνη κι επρεπε να ξαναδιωξει το πρωτο,...εγω φταιω που δεν την καταλαβαινω γιατι εχω δικα μου απωθημενα..η αλλη γνωστη μας φταιει που δεν παραταει το παιδι της να παει να φυλαει το δικο της που της το προτεινε σαν δουλεια..αλλα η ιδια δεν φταει πουθενα...ειναι το θυμα των περιστασεων που εχει να κανει με εμας τους κακους φιλους και γνωστους...με αυτον τον κακο συζυγο που παει και αγοραζει οτις της ερθει στην κεφαλα..με αυτους τους κακους γονεις που αγαπανε περισοτερο τα μωρα απο την ιδια και που την καταπιεζουν...με αυτα τα κακα παιδια που δεν καθονται μαζι της ουτε 5 λεπτα...Πραγματικα καθε φορα αναβιωνω δικες μου αναμνησεις και γινομαι κουρελι στη προσπαθεια μου να κρατηθω να μην μιλησω...πλεον αποφευγω να βρισκομαστε οντας η κακια και η παραξενη...βρισκω δικαιολογιες οτι τρεχω στους γιατρους δεν ειμαι πολυ καλα και τετοια...και αν συνεχισει αυτο το βιολι δεν θελω να εχω και καμια σχεση γιατι αυριο τα παιδακια της μπορει να αναρωτηθουν...ολοι αυτοι που ηταν τριγυρω κι εβλεπαν ολη αυτη την αρρωστεια γιατι δεν εκαναν κατι??κι εγω δεν εχω απαντηση σε αυτο οπως δεν ειχα απαντηση οταν ημουν μικρη για ολους τους δικους μας γειτονες και συγγενεις που δεν ελεγαν μια κουβεντα...

Ειναι πολυ κριμα που καταστρεφουν αθωες ψυχουλες ετσι...και στο τελος θα τις φορτωσουν και με την τυψη οτι εγω για χαρη σου τα περασα ολα αυτα...οχι γιατι δεν ηθελα να χασω τη βολη μου...αλλα υπεφερα για το παιδι μου....βρε ουστ προνοια που σας χρειαζεται...

Μαλλον δεν πρεπει να το ξανανοιξω αυτο το θεμα....σαν να φουντωνω....ανασουλες....

[Flupy]

Εγώ νομίζω ότι η κοπέλα τρολλαρει απίστευτα.

[AMD080911]

Εγώ νομίζω ότι η κοπέλα τρολλαρει απίστευτα.

 

 

Aυτο!