ΑΦΑΝΤΟΙ

[demi1981]

Αποφάσισα και εγώ να σας πω την ιστορία μου που με τρώει τον τελευταίο χρόνο μη ξέροντας πως να το χειριστώ.

 

Καταρχάς να ξεκινήσω ότι με την πεθερά μου πάντοτε είχαμε τα θεματάκια μας αλλά τον τελευταίο καιρό είχαμε βρει την χρυσή τομή και είχαμε αποφασίσει ότι μπορεί να έχουμε τις διαφωνίες μας αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι αιτία τσακωμού.

 

Πέρσι το Πάσχα και λόγω ενός προβλήματος υγείας που πέρασε, αποφάσισε να αποκτήσει πνευματικό και να κάνει την λεγόμενη "υπακοή". Δηλαδή για οτιδήποτε θέλει να κάνει, πχ να βγει το βράδυ, να πάει κάπου, να συναντηθεί με κάποιον, να αγοράσει κάτι, να ξεκινήσει κάποια δραστηριότητα και ότι μπορείτε να φανταστείτε πρέπει να τον ρωτήσει και να "υπακούσει". Ο παππούλης λοιπόν της έχει πει πρώτον ότι εφόσον δεν θέλει, να σταματήσει να προσέχει τα εγγόνια της και να μην καταπιέζεται (τα δικά μας τα παιδιά δεν τα πρόσεχε ποτέ γιατί δεν ήθελε έτσι κι αλλιώς) και σε ότι αφορά τα παιδιά του γιου της, δηλαδή τα δικά μας τα παιδιά να μην έχει καμία επικοινωνία μέχρι να σταματήσει ο γιος της να την κρίνει για το παρελθόν της και τις επιλογές της. Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν έχει να δει τα παιδιά μου, να τους τηλεφωνήσει για γενέθλια και γιορτές και φυσικά στα βαφτίσια της μικρής όχι μόνο δεν εμφανίστηκε αλλά δεν πήρε και τηλέφωνο για να πει "καλοβάπτιστο" καλό όνομα, κάτι βρε παιδί μου.

 

Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί της και πραγματικά αναρωτιέμαι, τέτοιου είδους συμπεριφορές μας μαθαίνει η εκκλησία μας? γιατί εγώ άλλα ξέρω άλλα έχω μάθει για τον Χριστιανισμό...... έχω καταντήσει άθεη, άθρησκη, απογοητευμένη, μπερδεμένη....

 

Να σημειώσω ότι η πεθερά μου είναι πολύ μικρή σε ηλικία (50 ετών) και πολύ extreme γενικά λόγω του ότι ο συζυγός της είναι 10 χρόνια νεότερος της.

 

Τι λέτε

[mama_3]

Αποφάσισα και εγώ να σας πω την ιστορία μου που με τρώει τον τελευταίο χρόνο μη ξέροντας πως να το χειριστώ.

 

Καταρχάς να ξεκινήσω ότι με την πεθερά μου πάντοτε είχαμε τα θεματάκια μας αλλά τον τελευταίο καιρό είχαμε βρει την χρυσή τομή και είχαμε αποφασίσει ότι μπορεί να έχουμε τις διαφωνίες μας αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι αιτία τσακωμού.

 

Πέρσι το Πάσχα και λόγω ενός προβλήματος υγείας που πέρασε, αποφάσισε να αποκτήσει πνευματικό και να κάνει την λεγόμενη "υπακοή". Δηλαδή για οτιδήποτε θέλει να κάνει, πχ να βγει το βράδυ, να πάει κάπου, να συναντηθεί με κάποιον, να αγοράσει κάτι, να ξεκινήσει κάποια δραστηριότητα και ότι μπορείτε να φανταστείτε πρέπει να τον ρωτήσει και να "υπακούσει". Ο παππούλης λοιπόν της έχει πει πρώτον ότι εφόσον δεν θέλει, να σταματήσει να προσέχει τα εγγόνια της και να μην καταπιέζεται (τα δικά μας τα παιδιά δεν τα πρόσεχε ποτέ γιατί δεν ήθελε έτσι κι αλλιώς) και σε ότι αφορά τα παιδιά του γιου της, δηλαδή τα δικά μας τα παιδιά να μην έχει καμία επικοινωνία μέχρι να σταματήσει ο γιος της να την κρίνει για το παρελθόν της και τις επιλογές της. Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν έχει να δει τα παιδιά μου, να τους τηλεφωνήσει για γενέθλια και γιορτές και φυσικά στα βαφτίσια της μικρής όχι μόνο δεν εμφανίστηκε αλλά δεν πήρε και τηλέφωνο για να πει "καλοβάπτιστο" καλό όνομα, κάτι βρε παιδί μου.

 

Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί της και πραγματικά αναρωτιέμαι, τέτοιου είδους συμπεριφορές μας μαθαίνει η εκκλησία μας? γιατί εγώ άλλα ξέρω άλλα έχω μάθει για τον Χριστιανισμό...... έχω καταντήσει άθεη, άθρησκη, απογοητευμένη, μπερδεμένη....

 

Να σημειώσω ότι η πεθερά μου είναι πολύ μικρή σε ηλικία (50 ετών) και πολύ extreme γενικά λόγω του ότι ο συζυγός της είναι 10 χρόνια νεότερος της.

 

Τι λέτε

 

Εσύ πως έχεις μάθεις για το τι της λέει ο πνευματικός της?

Με όλη μου την καλή διάθεση, μην παρεξηγηθώ εάν αυτό και μόνο το γεγονός σε έκανε να είσαι άθεη ή άθρησκη μου κάνει εντύπωση...

δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς σε πειράζει όμως, γιατί ο τίτλος του θέματός σου είναι "άφαντοι"... λες ότι είσαι πολύ θυμωμένη με την πεθερά σου?

γιατί?

[Dragonfly]

Πέρσι το Πάσχα και λόγω ενός προβλήματος υγείας που πέρασε, αποφάσισε να αποκτήσει πνευματικό και να κάνει την λεγόμενη "υπακοή". Δηλαδή για οτιδήποτε θέλει να κάνει, πχ να βγει το βράδυ, να πάει κάπου, να συναντηθεί με κάποιον, να αγοράσει κάτι, να ξεκινήσει κάποια δραστηριότητα και ότι μπορείτε να φανταστείτε πρέπει να τον ρωτήσει και να "υπακούσει".

 

Υπάρχει τέτοιο πράγμα εν έτη 2016;;:shock:

 

Από εκεί και πέρα τι σε νοιάζει ακριβώς; Ας πάει και καλόγρια...

[vivien9]

Τι είναι αυτή η υπακοή, πρώτη φορά την ακούω..αλλά οι συμβουλές του πνευματικού μου φαίνονται επιεικώς απαράδεκτες!!! Είναι δυνατόν να της λέει να τιμωρήσει τον γιο της μέσω των εγγονιών της? Αν είναι δυνατόν! Το ότι δεν ήρθε στην βάφτιση της εγγονής της μου φαίνεται ασυγχώρητο, δεν ξέρω τι να σου πω, εγώ νομίζω ότι θα έπαιρνα να της ζητήσω το λόγο..δεν ξέρω βέβαια πόσο κακές είναι οι σχέσεις της με τον γιο της, αλλά η αγάπη της για τα εγγόνια της δεν θα έπρεπε να επηρεάζεται. Έλεος μερικοι άνθρωποι!

 

 

δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς σε πειράζει όμως, γιατί ο τίτλος του θέματός σου είναι "άφαντοι"... λες ότι είσαι πολύ θυμωμένη με την πεθερά σου?

γιατί?

Πλάκα κάνεις?

 

 

 

 

 

• 
  

[mama_3]

Τι είναι αυτή η υπακοή, πρώτη φορά την ακούω..αλλά οι συμβουλές του πνευματικού μου φαίνονται επιεικώς απαράδεκτες!!! Είναι δυνατόν να της λέει να τιμωρήσει τον γιο της μέσω των εγγονιών της? Αν είναι δυνατόν! Το ότι δεν ήρθε στην βάφτιση της εγγονής της μου φαίνεται ασυγχώρητο, δεν ξέρω τι να σου πω, εγώ νομίζω ότι θα έπαιρνα να της ζητήσω το λόγο..δεν ξέρω βέβαια πόσο κακές είναι οι σχέσεις της με τον γιο της, αλλά η αγάπη της για τα εγγόνια της δεν θα έπρεπε να επηρεάζεται. Έλεος μερικοι άνθρωποι!

 

 

 

Πλάκα κάνεις?

 

 

όχι, δεν κάνω πλάκα.. δεν ξέρουμε τι σχέση υπάρχει μεταξύ του ζευγαριού και της πεθεράς... αυτό που λέει η κοπέλα είναι ότι η πεθερά έχει επιλέξει να απέχει από την ζωή τους, αλλά και πριν δεν νομίζω ότι είχε ενεργό ρόλο.. δηλ. δεν ήταν εκεί και απλώς εξαφανίστηκε κάποια στιγμή.. γι' αυτό ρωτάω γιατί η κοπέλα είναι θυμωμένη μαζί της...

επίσης, λέει ότι "ο πνευματικός της πρότεινε να απέχει από την ζωή του γιου τους μέχρι να σταματήσει να την κρίνει"..

δεν ξέρουμε τι συμβαίνει.... δηλ. ακούμε την μία πλευρά μόνο, της κοπέλας...

[xena]

Αποφάσισα και εγώ να σας πω την ιστορία μου που με τρώει τον τελευταίο χρόνο μη ξέροντας πως να το χειριστώ.

 

Καταρχάς να ξεκινήσω ότι με την πεθερά μου πάντοτε είχαμε τα θεματάκια μας αλλά τον τελευταίο καιρό είχαμε βρει την χρυσή τομή και είχαμε αποφασίσει ότι μπορεί να έχουμε τις διαφωνίες μας αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι αιτία τσακωμού.

 

Πέρσι το Πάσχα και λόγω ενός προβλήματος υγείας που πέρασε, αποφάσισε να αποκτήσει πνευματικό και να κάνει την λεγόμενη "υπακοή". Δηλαδή για οτιδήποτε θέλει να κάνει, πχ να βγει το βράδυ, να πάει κάπου, να συναντηθεί με κάποιον, να αγοράσει κάτι, να ξεκινήσει κάποια δραστηριότητα και ότι μπορείτε να φανταστείτε πρέπει να τον ρωτήσει και να "υπακούσει". Ο παππούλης λοιπόν της έχει πει πρώτον ότι εφόσον δεν θέλει, να σταματήσει να προσέχει τα εγγόνια της και να μην καταπιέζεται (τα δικά μας τα παιδιά δεν τα πρόσεχε ποτέ γιατί δεν ήθελε έτσι κι αλλιώς) και σε ότι αφορά τα παιδιά του γιου της, δηλαδή τα δικά μας τα παιδιά να μην έχει καμία επικοινωνία μέχρι να σταματήσει ο γιος της να την κρίνει για το παρελθόν της και τις επιλογές της. Εδώ και ένα χρόνο λοιπόν έχει να δει τα παιδιά μου, να τους τηλεφωνήσει για γενέθλια και γιορτές και φυσικά στα βαφτίσια της μικρής όχι μόνο δεν εμφανίστηκε αλλά δεν πήρε και τηλέφωνο για να πει "καλοβάπτιστο" καλό όνομα, κάτι βρε παιδί μου.

 

Είμαι πολύ θυμωμένη μαζί της και πραγματικά αναρωτιέμαι, τέτοιου είδους συμπεριφορές μας μαθαίνει η εκκλησία μας? γιατί εγώ άλλα ξέρω άλλα έχω μάθει για τον Χριστιανισμό...... έχω καταντήσει άθεη, άθρησκη, απογοητευμένη, μπερδεμένη....

 

Να σημειώσω ότι η πεθερά μου είναι πολύ μικρή σε ηλικία (50 ετών) και πολύ extreme γενικά λόγω του ότι ο συζυγός της είναι 10 χρόνια νεότερος της.

 

Τι λέτε

 

Λέω πως το πρόβλημα βρίσκεται κάπου μεταξύ του άντρα σου και της μητέρας σου. Μήπως την έχει κατακρίνει για την ζωή που επιλέγει να κάνει;

Πες τον λόγο και θα βρεις την λύση.

Δεν είναι ακριβώς θέμα παπά/θρησκείας/υπακοής, αυτά είναι μάλλον η δικαιολογία που χρησιμοποιεί η γυναίκα για να σας δείξει την αντίθεση της σε αυτό που της υποδυκνείετε.

[elemaxi]

Υποψιάζομαι οτι το πρόβλημα μεταξύ γιου και μητέρας είναι η επιλογή του κατά 10 ετών νεότερου συντρόφου της μητέρας.

Αλλά αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι πως μια extreme γυναίκα όπως την λές επέλεξε ένα τόσο συντηρητικό μονοπάτι (πνευματικός, υπακοή). Ρε παιδί μου δεν συμβαδίζουν αυτά τα δύο κατα την γνώμη μου.

Μήπως, λέω μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα και απλά βρήκε μια δικαιολογία η ''μητέρα'';

[osin]

demi1981, είμαι παντελώς άθεη. Η μάνα μου από την άλλη είναι απολύτως θρησκευόμενη. Για να καταλάβεις είναι από εκείνες που βγάζουν ομιλίες σε κατηχητικά, με ενεργό συμμετοχή σε θρησκευτικές συναντήσεις, πανταχού παρούσα σε εκκλησιασμούς, φτιάχνει εικόνες κλπ.

Καταλαβαίνεις τι γίνεται όταν τεθεί θρησκευτική συζήτηση μεταξύ μας...

Από αυτά που ξέρω, πάντως, από εκείνη (αλλά και από τη μέχρι τώρα δική μου εμπειρία) ορθόδοξου χριστιανισμού πνευματικός δε θα κατηύθυνε ποτέ την απομάκρυνση από την οικογένεια, τα εγγόνια κλπ. (αντίθετα παροτρύνει σε συγχώρεση). Συνεπώς, η πεθερά σου είτε έχει ασπαστεί άλλου είδους θρησκείες-φιλοσοφίες, είτε δε θέλει επαφές μαζί σας (τους λόγους δε μπορώ να τους γνωρίζω) και λέει ως δικαιολογία αυτόν.

Μία στενοχώρια μπορεί να την έχετε, και το καταλαβαίνω, αλλά βρε παιδάκι μου, αν δε θέλει, με το ζόρι δε μπορείτε να της επιβληθείτε, οπότε ασε την κατάσταση ως έχει.

[Niki81]

Υποψιάζομαι οτι το πρόβλημα μεταξύ γιου και μητέρας είναι η επιλογή του κατά 10 ετών νεότερου συντρόφου της μητέρας.

Αλλά αυτό που μου φαίνεται περίεργο είναι πως μια extreme γυναίκα όπως την λές επέλεξε ένα τόσο συντηρητικό μονοπάτι (πνευματικός, υπακοή). Ρε παιδί μου δεν συμβαδίζουν αυτά τα δύο κατα την γνώμη μου.

Μήπως, λέω μήπως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα και απλά βρήκε μια δικαιολογία η ''μητέρα'';

 

Καλα μη φανταζεσαι εσυ τωρα πως οποια εχει πνευματικο γυρναει με μακρυες φουστες,σταυροκοπιεται ολη μερα και ξημεροβραδιάζεται στην εκκλησια.

 

Κι εγω εχω πνευματικο και συζηταω αρκετα προβλήματα μου μαζι του.Ενας καλος πνευματικος επικεντρώνεται στη συμπεριφορά του ανθρωπου που εχει απέναντι του.Οταν πχ εγω συζητησα μαζι του καποια προβλήματα του γαμου μου μαζι του η και καποια θεματα με την πεθερα μου οι οποιες συμβουλες πηρα αφορουσαν τη δικη μου συμπεριφορά,τα δικα μου λαθη και το τι θα μπορουσα εγω να αλλαξω ώστε να διορθωθουν τυχον θεματα.

 

Σε αυτό δλδ που περιγραφεις εσυ κατι δεν κολλαει...ειτε αυτά που λες δεν ισχυουν....αληθεια εσυ που ξερεις τι της λεει ο πνευματικος της...ειτε ο πνευματικος εχει τα θεματα του.Νομιζω θα συμφωνησω με την xena ότι αυτές είναι οι δικαιολογιες της.Δυσκολευομαι να πιστεψω ότι πνευματικος...οσο ανίκανος και να ηταν θα εδινε τέτοιες συμβουλες.Βασικα δυσκολεύομαι να πιστεψω ότι ο οποιοσδηποτε ανθρωπος πνευματικος η μη θα εδινε τέτοιες συμβουλες σε καποιον.

 

Επισης ο πνευματικος συμβουλευει...δεν απαιτει καμια υπακοή.

Αρα ας αφήσουμε το θεμα του πνευματικου στην ακρη.

 

Αν αυτή εχει επιλεξει να μη συμμετεχει στη ζωη σας,να μη βλεπει τα εγγονια της,να μη δινει δεκαρα για σας...αυτή θα χασει.Αλλα όπως λες ετσι κι αλλιως δε σου κραταγε τα παιδια αρα δε σου χαλαει κατι στο πρόγραμμα σου.Αγνοησε τη κι εσυ και κοιτα τη ζωη σου.Μη χαλας τον εαυτο σου.Ειναι εκνευριστικο το καταλαβαίνω.Ο αντρας σου αληθεια τι λεει γι ατη συμπεριφορά της?

[goody]

Εστιαζεις στον πνευματικο ομως λες οτι ο λογος απομακρυνσης της ειναι η κριτικη που δεχοταν απο τον γιο της. Αρα αν την αποδεχτει ο γιος της οπως ειναι μηπως θα φτιαξουν οι σχεσεις μεταξυ σας? Ειπες οτι καταπιεζοταν να κραταει τα παιδια (αν και δεν το εκανε λες, εκει μπλεχτηκα λιγο), οτι δεχοταν κριτικη και οτι μετα απο ενα προβλημα υγειας εμφανιστηκε ο πνευματικος που της ειπε να τα αλλαξει ολα αυτα. Ναι πραγματι αν ειχε προβλημα υγειας και καταπιεζοταν και ειχε κακη ψυχολογια εξαιτιας της κριτικης του γιου της προς αυτην τοτε ισως η αποσταση να εκανε καλο στην υγεια της. Δειτε το και απο την πλευρα σας, μηπως καπου φταιτε και εσεις δηλαδη.

[xena]

Θα πω κάτι τώρα και αυτό να μην το παρεξηγήσετε:

Μεγαλώνουμε και θέλουμε να μην μας καταπιέζουν οι γονείς μας. Να μην κρίνουν τις αποφάσεις μας. Να μην μας υποδεικνύουν τι θα κάνουμε. Να μην μας δείχνουν τον δρόμο.

Και κάποιες φορές τυχαίνει να κάνουν επιλογές που εμείς δεν εγκρίνουμε.

Γιατί να τους καταπιέσουμε; Γιατί να τους επικρίνουμε; Γιατί να τους υποδείξουμε τι θα κάνουν; Γιατί να τους δέιξουμε τον δρόμο;

 

Πρόσφατα μία 57χρονη γνωστή, αφού μεγάλωσε 2 παιδιά, έχασε 1, μεγάλωσε 6 εγγόνια και πάντρεψε το ένα απ'αυτά, έχασε τον άντρα της στα 52 να προσθέσω και τώρα βρήκε έναν άνθρωπο που την ξέρει από παιδι και θέλει να μείνει μαζί του.

Η μία κόρη της, αυτή που της μεγάλωσε 4 εγγόνια, την έδιωξε, δεν θέλει να την ξαναδει αν δεν τον παρατήσει.

Πως σας φαίνεται; αυτή η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα στην ζωή;;;

Με αφορμη αυτό το πρόσφατο σκέφτηκα έτσι αγαπητή demi για την πεθερά σου.

[demi1981]

Να διευκρινίσω μερικά πράγματα. Η πεθερά μου είπε στον γιο της ότι ο πνευματικός της είπε, να μην υπάρχει καμία επικοινωνία με την οικογένεια του γιου της μέχρι να την αποδεχτεί ως είναι και να σταματήσει να την κρίνει.

Ο άντρας μου πράγματι την κρίνει πχ έκανε σε διάστημα 2 ετών 3-4 τατουάζ και της είπε "για όνομα του θεού σταμάτα να παλιμπαιδίζεις " εκείνη του είπε "ότι θέλω θα κάνω" και εκεί τελείωσε δεν τσακώνονται δηλαδή. Της έχει πει ότι πάντα έβαζε σε προτεραιότητα τον εαυτό της και μετά σκεφτόταν τα παιδιά της, ότι φέρει ευθύνη για το ότι είχαν να δουν τον πατέρα τους 12 χρόνια και άλλα πολλά. Γενικά μιλάμε για μια γυναίκα που έκανε την επιλογή να παντρευτεί και να κάνει παιδιά πολύ μικρή (15) χωρίς να ερωτευτεί, ένιωσε ότι έχασε τα νιάτα της, πέρασε γενικά πολλά, αργότερα ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, τα παιδιά της ήταν ανήλικα, δεν αποδέχτηκαν εύκολα τα νεα δεδομένα και ειδικά ο γιος της. Δεν έχουν φτάσει ποτέ σε σημείο που να τσακωθούν τόσο πολύ ωστέ να μην μιλάνε, την λέει ο ένας στον άλλον και μετά νερό και αλάτι

 

Όσο για το τι με νοιάζει εμένα? Η πεθερά μου ποτέ δεν κράτησε τα παιδιά μου δεν ήθελε, ήταν κουρασμένη, δούλευε, τα γνωστά εγώ τα παιδιά μου τα μεγάλωσα. Το έχω αποδεχτεί πλέον έχουμε μιλήσει και σχετικά και κάπου την καταλαβαίνω, από εκεί και πέρα όμως είχε επικοινωνία με τα παιδιά μας, βρισκόμασταν τουλάχιστον 1 φορά το μήνα και είμασταν καλά. Τα αγαπάει τα εγγόνια της, ήθελε να βλέπει τα παιδιά μας δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν γενέθλια και να μην πάρει τηλ. να ευχηθεί ή να έρθει στο πάρτι. Ο μεγάλος την ζητάει, μου παραπονιέται που είναι? γιατί δεν πάμε, γιατί δεν έρχονται, η γιαγιά δεν με πήρε τηλ. που έκλεισα τα 5 κοκ. Μην με ρωτάτε λοιπόν τι με νοιάζει, τι με πειράζει, γιατί με στενοχωρεί. Βλέπω τον άντρα μου που πηγαίνει να βλέπει την αδερφή του και τα ανήψια του (μαμά - κόρη μένουν πάνω κάτω) και τους πετυχαίνει όλους μαζί στο σπίτι της πεθεράς μου μαζί να παίζουν και να γελάνε και αναρωτιέται ότι πρέπει να έχει κάνει κάτι πολύ κακό για να της έχει πει ο πνευματικος μόνο για εκείνον.

 

Δεν είναι δικιά της πρωτοβουλία όλο αυτό, είμαι σίγουρη, μπορεί να είχαμε τις διαφωνίες μας αλλά να εκδικείται τον άντρα μου μέσω των παιδιών του, αποκλείεται. Έχω πει τα χιλια μύρια για την πεθερά μου αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση.

 

Όσο για την αντίθεση extreme και παπαδιά, πάντα ήταν της εκκλησίας και λόγω της μητέρας της, μην σου κάνει εντύπωση. Το πως μπήκε στην διαδικασία πνευματικός - υπακοή? λόγω μιας φίλης της που κάνει πολλά χρόνια και πάντα (μας) έδειχνε θαυμασμό για το πρόπωπό της, πως άλλαξε η ζωή της προς το καλύτερο, πως βλέπει τον κόσμο πλέον και άλλα πολλά.

[elemaxi]

Καλα μη φανταζεσαι εσυ τωρα πως οποια εχει πνευματικο γυρναει με μακρυες φουστες,σταυροκοπιεται ολη μερα και ξημεροβραδιάζεται στην εκκλησια.

 

Κι εγω εχω πνευματικο και συζηταω αρκετα προβλήματα μου μαζι του.Ενας καλος πνευματικος επικεντρώνεται στη συμπεριφορά του ανθρωπου που εχει απέναντι του.Οταν πχ εγω συζητησα μαζι του καποια προβλήματα του γαμου μου μαζι του η και καποια θεματα με την πεθερα μου οι οποιες συμβουλες πηρα αφορουσαν τη δικη μου συμπεριφορά,τα δικα μου λαθη και το τι θα μπορουσα εγω να αλλαξω ώστε να διορθωθουν τυχον θεματα.

 

Σε αυτό δλδ που περιγραφεις εσυ κατι δεν κολλαει...ειτε αυτά που λες δεν ισχυουν....αληθεια εσυ που ξερεις τι της λεει ο πνευματικος της...ειτε ο πνευματικος εχει τα θεματα του.Νομιζω θα συμφωνησω με την xena ότι αυτές είναι οι δικαιολογιες της.Δυσκολευομαι να πιστεψω ότι πνευματικος...οσο ανίκανος και να ηταν θα εδινε τέτοιες συμβουλες.Βασικα δυσκολεύομαι να πιστεψω ότι ο οποιοσδηποτε ανθρωπος πνευματικος η μη θα εδινε τέτοιες συμβουλες σε καποιον.

 

Επισης ο πνευματικος συμβουλευει...δεν απαιτει καμια υπακοή.

Αρα ας αφήσουμε το θεμα του πνευματικου στην ακρη.

 

Αν αυτή εχει επιλεξει να μη συμμετεχει στη ζωη σας,να μη βλεπει τα εγγονια της,να μη δινει δεκαρα για σας...αυτή θα χασει.Αλλα όπως λες ετσι κι αλλιως δε σου κραταγε τα παιδια αρα δε σου χαλαει κατι στο πρόγραμμα σου.Αγνοησε τη κι εσυ και κοιτα τη ζωη σου.Μη χαλας τον εαυτο σου.Ειναι εκνευριστικο το καταλαβαίνω.Ο αντρας σου αληθεια τι λεει γι ατη συμπεριφορά της?

 

Μα προφανώς και δεν ντύνονται όλες καλόγριες και ξημεροβραδιάζονται στην εκκλησία.

Αυτό που ήθελα να πώ είναι οτι απο την μια περιγράφεται η γυναίκα ως extreme σε μια σχέση με έναν σαραντάρη άντρα, την οποία δεν την πολυενδιαφέρει π.χ. η κριτική του κοινωνικού-οικογειακού της περίγυρου. Αυτό μου δείχνει έναν άνθρωπο ακομπλεξάριστο και αρκετά φιλελεύθερο.

Απο την άλλη μια τέτοια γυναίκα επιλέγει οχι μόνο να πάει σε πνευματικό αλλά και να τον ''υπακούσει'' σε οτι της πεί. Και, οοο.....τι βολικό, ο πνευματικός της είπε να μην κοιτάει άλλο τα εγγόνια της, και να μην έχει σχέση με την οικογένεια του γιού της.

[goody]

Το θεμα δεν ειναι να κρινουμε την ζωη και τις επιλογες της πεθερας σου. Ενα παιδι 15 χρονων που κανει παιδια εχει πολλα ελαφρυντικα για τα λαθη του οποτε δεν εχει νοημα η αναλυση. Προφανως ο αντρας σου πρεπει να δουλεψει καποια θεματα που τον πληγωσαν. Ισως νιωθει θυμο προς τη μαμα του και μπορει να μην τον νιωθει και αδικα αλλα αν η μαμα του δεν εχει την ωριμοτητα να τον ακουσει και να τα βρουνε τοτε η κριτικη και τα ξεσπασματα δεν ωφελουν.

Εφοσον την θελετε στη ζωη σας προσεγγιστε την με το καλο. Χωρις απαιτηση για baby sitting (δεν λεω οτι ειχατε τετοια απαιτηση, απλα λεω να τα αφησετε αυτα εκτος ετσι κι αλλιως) και χωρις κριτικη και σκαλισμα του παρελθοντος. Οτι εγινε εγινε, αν θελετε να ειστε οπως παλια πρεπει να κανετε εσεις κινηση γιατι εκεινη μαλλον πληγωθηκε απο τον γιο της. Απο αυτα που λες αυτο καταλαβαινω, ακομα κι αν υπαρχει αυτος ο πνευματικος και πραγματι την κατευθυνει λαθος πιστευω οτι αν την πλησιασετε με αγαπη τοτε θα ανταποκριθει.

[mama_3]

Να διευκρινίσω μερικά πράγματα. Η πεθερά μου είπε στον γιο της ότι ο πνευματικός της είπε, να μην υπάρχει καμία επικοινωνία με την οικογένεια του γιου της μέχρι να την αποδεχτεί ως είναι και να σταματήσει να την κρίνει.

Ο άντρας μου πράγματι την κρίνει πχ έκανε σε διάστημα 2 ετών 3-4 τατουάζ και της είπε "για όνομα του θεού σταμάτα να παλιμπαιδίζεις " εκείνη του είπε "ότι θέλω θα κάνω" και εκεί τελείωσε δεν τσακώνονται δηλαδή. Της έχει πει ότι πάντα έβαζε σε προτεραιότητα τον εαυτό της και μετά σκεφτόταν τα παιδιά της, ότι φέρει ευθύνη για το ότι είχαν να δουν τον πατέρα τους 12 χρόνια και άλλα πολλά. Γενικά μιλάμε για μια γυναίκα που έκανε την επιλογή να παντρευτεί και να κάνει παιδιά πολύ μικρή (15) χωρίς να ερωτευτεί, ένιωσε ότι έχασε τα νιάτα της, πέρασε γενικά πολλά, αργότερα ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, τα παιδιά της ήταν ανήλικα, δεν αποδέχτηκαν εύκολα τα νεα δεδομένα και ειδικά ο γιος της. Δεν έχουν φτάσει ποτέ σε σημείο που να τσακωθούν τόσο πολύ ωστέ να μην μιλάνε, την λέει ο ένας στον άλλον και μετά νερό και αλάτι

 

Όσο για το τι με νοιάζει εμένα? Η πεθερά μου ποτέ δεν κράτησε τα παιδιά μου δεν ήθελε, ήταν κουρασμένη, δούλευε, τα γνωστά εγώ τα παιδιά μου τα μεγάλωσα. Το έχω αποδεχτεί πλέον έχουμε μιλήσει και σχετικά και κάπου την καταλαβαίνω, από εκεί και πέρα όμως είχε επικοινωνία με τα παιδιά μας, βρισκόμασταν τουλάχιστον 1 φορά το μήνα και είμασταν καλά. Τα αγαπάει τα εγγόνια της, ήθελε να βλέπει τα παιδιά μας δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν γενέθλια και να μην πάρει τηλ. να ευχηθεί ή να έρθει στο πάρτι. Ο μεγάλος την ζητάει, μου παραπονιέται που είναι? γιατί δεν πάμε, γιατί δεν έρχονται, η γιαγιά δεν με πήρε τηλ. που έκλεισα τα 5 κοκ. Μην με ρωτάτε λοιπόν τι με νοιάζει, τι με πειράζει, γιατί με στενοχωρεί. Βλέπω τον άντρα μου που πηγαίνει να βλέπει την αδερφή του και τα ανήψια του (μαμά - κόρη μένουν πάνω κάτω) και τους πετυχαίνει όλους μαζί στο σπίτι της πεθεράς μου μαζί να παίζουν και να γελάνε και αναρωτιέται ότι πρέπει να έχει κάνει κάτι πολύ κακό για να της έχει πει ο πνευματικος μόνο για εκείνον.

 

Δεν είναι δικιά της πρωτοβουλία όλο αυτό, είμαι σίγουρη, μπορεί να είχαμε τις διαφωνίες μας αλλά να εκδικείται τον άντρα μου μέσω των παιδιών του, αποκλείεται. Έχω πει τα χιλια μύρια για την πεθερά μου αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση.

 

Όσο για την αντίθεση extreme και παπαδιά, πάντα ήταν της εκκλησίας και λόγω της μητέρας της, μην σου κάνει εντύπωση. Το πως μπήκε στην διαδικασία πνευματικός - υπακοή? λόγω μιας φίλης της που κάνει πολλά χρόνια και πάντα (μας) έδειχνε θαυμασμό για το πρόπωπό της, πως άλλαξε η ζωή της προς το καλύτερο, πως βλέπει τον κόσμο πλέον και άλλα πολλά.

 

Τότε κακώς είσαι θυμωμένη μαζί της.. το θέμα όπως φαίνεται έγκειται στη σχέση της πεθεράς σου με τον σύζυγό σου.. δυστυχως υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες (παιδιά) όταν οι σχέσεις της των μελών μιας οικογένειας δεν είναι πολύ καλές.... αυτό ισχύει για όλους...

εσύ έχεις προσπαθήσει να την πλησιάσεις? την έχεις πάρει ένα τηλέφωνο? όταν τα παιδιά την ζητάνε την έχετε πάρει ένα τηλέφωνο να της μιλήσουν?

το γεγονός ότι στο σπίτι της κόρης της μαζεύονται και γελάνε και περνάνε καλά δηλ. δείχνει ότι προφανώς η σχέση με την κόρη της είναι καλύτερη από ότι την σχέση με τον σύζυγό σου...

από εκεί και πέρα, γενικά θα το πω, ο καθένας κάνει τις επιλογές του στη ζωή και είναι πολύ σκληρό να σε κρίνουν τα ίδια τα παιδιά σου...

εσύ ως νύφη το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι όσο περνάει από το χέρι σου να κρατάς τα παιδιά σε επαφή με την γιαγιά... και εννοείται ότι παίρνεις εσύ τηλ δεν περιμένεις...

[Niki81]

elemaxi καταλαβα τι εννοεις...νομιζω ολες γι αυτό ειπαμε κιολας ότι κατι δεν κολαει.Προσωπικα πιο πιθανο το εχω να της εχει βαλει λογια ο τωρινος σύντροφος παρα ο πνευματικος...τεσπα.

 

demi ο αντρας σου τελικα την κρινει η όχι?Τη θελει στη ζωη σας όπως είναι η τη θελει υπο προϋποθέσεις?Την επιασε ηρεμα να της πει πχ...εχεις δικιο δε θα σε κρινω και δε θα ανακατευτω στο τι κανεις όμως σε παρακαλω να ερχεσαι να βλέπεις τα παιδια γιατι σε ζητανε?Κατι τετοιο.Εσυ της μιλησες ποτε?Ενταξει κι εγω αν εβλεπα τη μαμα μου να αρχιζει τα τατουάζ θα τη σχολιαζα.

[demi1981]

Θα πω κάτι τώρα και αυτό να μην το παρεξηγήσετε:

Μεγαλώνουμε και θέλουμε να μην μας καταπιέζουν οι γονείς μας. Να μην κρίνουν τις αποφάσεις μας. Να μην μας υποδεικνύουν τι θα κάνουμε. Να μην μας δείχνουν τον δρόμο.

Και κάποιες φορές τυχαίνει να κάνουν επιλογές που εμείς δεν εγκρίνουμε.

Γιατί να τους καταπιέσουμε; Γιατί να τους επικρίνουμε; Γιατί να τους υποδείξουμε τι θα κάνουν; Γιατί να τους δέιξουμε τον δρόμο;

 

Συμφωνώ, δεν νομίζω ότι βγάζουμε την ουρά μας απο έξω, σίγουρα έχουν γίνει λάθη και από την μεριά μου και από την μεριά του άντρα μου αλλά ποτέ δεν την καταπίεσε (δεν είναι άνθρωπος έτσι κι αλλιώς που δέχεται καταπιέσεις είναι ελεύθερο πνεύμα και την γουστάρω γι αυτό) .

 

Πρόσφατα μία 57χρονη γνωστή, αφού μεγάλωσε 2 παιδιά, έχασε 1, μεγάλωσε 6 εγγόνια και πάντρεψε το ένα απ'αυτά, έχασε τον άντρα της στα 52 να προσθέσω και τώρα βρήκε έναν άνθρωπο που την ξέρει από παιδι και θέλει να μείνει μαζί του.

Η μία κόρη της, αυτή που της μεγάλωσε 4 εγγόνια, την έδιωξε, δεν θέλει να την ξαναδει αν δεν τον παρατήσει.

Πως σας φαίνεται; αυτή η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα στην ζωή;;;

Με αφορμη αυτό το πρόσφατο σκέφτηκα έτσι αγαπητή demi για την πεθερά σου.

 

Το παράδειγμα σου δεν έχει καμία σχέση με την πεθερά μου, γέλασα πάντως

[elemaxi]

Να διευκρινίσω μερικά πράγματα. Η πεθερά μου είπε στον γιο της ότι ο πνευματικός της είπε, να μην υπάρχει καμία επικοινωνία με την οικογένεια του γιου της μέχρι να την αποδεχτεί ως είναι και να σταματήσει να την κρίνει.

Ο άντρας μου πράγματι την κρίνει πχ έκανε σε διάστημα 2 ετών 3-4 τατουάζ και της είπε "για όνομα του θεού σταμάτα να παλιμπαιδίζεις " εκείνη του είπε "ότι θέλω θα κάνω" και εκεί τελείωσε δεν τσακώνονται δηλαδή. Της έχει πει ότι πάντα έβαζε σε προτεραιότητα τον εαυτό της και μετά σκεφτόταν τα παιδιά της, ότι φέρει ευθύνη για το ότι είχαν να δουν τον πατέρα τους 12 χρόνια και άλλα πολλά. Γενικά μιλάμε για μια γυναίκα που έκανε την επιλογή να παντρευτεί και να κάνει παιδιά πολύ μικρή (15) χωρίς να ερωτευτεί, ένιωσε ότι έχασε τα νιάτα της, πέρασε γενικά πολλά, αργότερα ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, τα παιδιά της ήταν ανήλικα, δεν αποδέχτηκαν εύκολα τα νεα δεδομένα και ειδικά ο γιος της. Δεν έχουν φτάσει ποτέ σε σημείο που να τσακωθούν τόσο πολύ ωστέ να μην μιλάνε, την λέει ο ένας στον άλλον και μετά νερό και αλάτι

 

Όσο για το τι με νοιάζει εμένα? Η πεθερά μου ποτέ δεν κράτησε τα παιδιά μου δεν ήθελε, ήταν κουρασμένη, δούλευε, τα γνωστά εγώ τα παιδιά μου τα μεγάλωσα. Το έχω αποδεχτεί πλέον έχουμε μιλήσει και σχετικά και κάπου την καταλαβαίνω, από εκεί και πέρα όμως είχε επικοινωνία με τα παιδιά μας, βρισκόμασταν τουλάχιστον 1 φορά το μήνα και είμασταν καλά. Τα αγαπάει τα εγγόνια της, ήθελε να βλέπει τα παιδιά μας δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν γενέθλια και να μην πάρει τηλ. να ευχηθεί ή να έρθει στο πάρτι. Ο μεγάλος την ζητάει, μου παραπονιέται που είναι? γιατί δεν πάμε, γιατί δεν έρχονται, η γιαγιά δεν με πήρε τηλ. που έκλεισα τα 5 κοκ. Μην με ρωτάτε λοιπόν τι με νοιάζει, τι με πειράζει, γιατί με στενοχωρεί. Βλέπω τον άντρα μου που πηγαίνει να βλέπει την αδερφή του και τα ανήψια του (μαμά - κόρη μένουν πάνω κάτω) και τους πετυχαίνει όλους μαζί στο σπίτι της πεθεράς μου μαζί να παίζουν και να γελάνε και αναρωτιέται ότι πρέπει να έχει κάνει κάτι πολύ κακό για να της έχει πει ο πνευματικος μόνο για εκείνον.

 

Δεν είναι δικιά της πρωτοβουλία όλο αυτό, είμαι σίγουρη, μπορεί να είχαμε τις διαφωνίες μας αλλά να εκδικείται τον άντρα μου μέσω των παιδιών του, αποκλείεται. Έχω πει τα χιλια μύρια για την πεθερά μου αλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση.

 

Όσο για την αντίθεση extreme και παπαδιά, πάντα ήταν της εκκλησίας και λόγω της μητέρας της, μην σου κάνει εντύπωση. Το πως μπήκε στην διαδικασία πνευματικός - υπακοή? λόγω μιας φίλης της που κάνει πολλά χρόνια και πάντα (μας) έδειχνε θαυμασμό για το πρόπωπό της, πως άλλαξε η ζωή της προς το καλύτερο, πως βλέπει τον κόσμο πλέον και άλλα πολλά.

 

demi1981 επίτρεψε μου μόνο να διαφωνήσω με την φράση σου που υπογράμησα έντονα. Η αγάπη προς τα εγγόνια συνήθως ωθεί μια γιαγια να συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά απο αυτό που μας περιγράφεις εσύ. Δηλ. μου είναι αδιανόητο να αγαπάω τα εγγόνια μου αλλά όχι μόνο εχω να τα δω ένα χρόνο (απο δική μου επιλογή), δεν επιδιώκω ουτε καν τηλ. επικοινωνια μαζι τους να ακουσω την φωνη τους. Οτι και να έχει γίνει ανάμεσα σε γιαγια και γιο. Με συγχωρείς που στο λεω αλλά οχι, δεν τα αγαπάει.

[Merendoula]

Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει πνευματικός που λέει τέτοια πράγματα, εκτός αν είναι κάποιος αιρετικός που χειραγωγεί κόσμο. Αφού όμως η σχέση με την κόρη της είναι τόσο καλή, προφανώς η γυναίκα χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία τον πνευματικό για να μην έχει επαφή με όσα δεν την αφήνουν να κάνει τη ζωή της. Καταλαβαίνω ότι μπορεί ο άντρας σου να έχει παράπονα από τη μάνα του, αλλά ίσως την αιτία πρέπει να την αναζητήσετε στα λόγια σας και στις συμπεριφορές σας απέναντί της. Έχω παρόμοιο παράδειγμα στο περιβάλλον μου και πίστεψέ με κανένας πνευματικός δεν έφταιγε. Απλά η μάνα ένιωθε την κόρη της να την κατακρίνει μόνο που την κοίταζε. Από τη στιγμή που ο γιος της έχει μεγαλώσει κ έχει δική του οικογένεια, ας κάνει κ εκείνη τη ζωή της όπως την θέλει. Αν δεν θέλει 40άρη πατριό ο γιος, ας μην τον βλέπει, αλλά να μη λέει κουβέντα και στη μάνα του κάθε φορά που τη βλέπει. Ο ίδιος έκανε την επιλογή συντρόφου, ας κάνει και η μάνα του τη δική της επιλογή εφόσον τα παιδιά της δεν την έχουν ανάγκη πια και δεν αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς τους. Όσο για το baby sitting και τη βοήθεια, δεν χρειάζεται καμία. Ούτε εγώ έχω την παραμικρή, μόνη μου μεγαλώνω το παιδί με τον άντρα μου, και η πεθερά μου φροντίζει μόνο την κόρη της, αλλά δεν με ενόχλησε ποτέ. Ίσα ίσα που δεν μπερδεύεται και στα πόδια μας..

[mama_3]

elemaxi καταλαβα τι εννοεις...νομιζω ολες γι αυτό ειπαμε κιολας ότι κατι δεν κολαει.Προσωπικα πιο πιθανο το εχω να της εχει βαλει λογια ο τωρινος σύντροφος παρα ο πνευματικος...τεσπα.

 

demi ο αντρας σου τελικα την κρινει η όχι?Τη θελει στη ζωη σας όπως είναι η τη θελει υπο προϋποθέσεις?Την επιασε ηρεμα να της πει πχ...εχεις δικιο δε θα σε κρινω και δε θα ανακατευτω στο τι κανεις όμως σε παρακαλω να ερχεσαι να βλέπεις τα παιδια γιατι σε ζητανε?Κατι τετοιο.Εσυ της μιλησες ποτε?Ενταξει κι εγω αν εβλεπα τη μαμα μου να αρχιζει τα τατουάζ θα τη σχολιαζα.

 

εγώ αν ρωτούσα την μαμά μου αν θα κάνει τατουάζ θα μου έλεγε: τι είναι αυτό, αυτό που πανε και γράφουν τα χέρια τους???

το θέμα δεν είναι τι θα πεις αλλά πως θα το πεις... και νομίζω ότι η πεθερά μάλλον λαμβάνει κριτική και απόρριψη από τον γιο της...

[Merendoula]

demi1981 επίτρεψε μου μόνο να διαφωνήσω με την φράση σου που υπογράμησα έντονα. Η αγάπη προς τα εγγόνια συνήθως ωθεί μια γιαγια να συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά απο αυτό που μας περιγράφεις εσύ. Δηλ. μου είναι αδιανόητο να αγαπάω τα εγγόνια μου αλλά όχι μόνο εχω να τα δω ένα χρόνο (απο δική μου επιλογή), δεν επιδιώκω ουτε καν τηλ. επικοινωνια μαζι τους να ακουσω την φωνη τους. Οτι και να έχει γίνει ανάμεσα σε γιαγια και γιο. Με συγχωρείς που στο λεω αλλά οχι, δεν τα αγαπάει.

 

Διαφωνώ μερικώς.. Αν -λέω αν- για παράδειγμα κάθε φορά που έπαιρνε τηλ ο γιος της την άρχιζε στην ειρωνία για τον άντρα της και την εκκλησία, κάποια στιγμή θα σταματούσε να παίρνει, χωρίς να σημαίνει ότι δεν αγαπάει τα παιδιά. Σίγουρα όμως κ εγώ πιστεύω πως οι γιαγιάδες κάνουν τα πάντα για να δουν τα εγγόνια τους.

[osin]

Ρε 'συ, δε γίνεται να μην αγαπάει τα εγγόνια της! Μην το λες αυτό. Προφανώς έχει "σπαστεί" με το γιό της και (κακώς, κάκιστα) απομακρύνθηκε και από τα εγγόνια. Εφόσον την αποζητούν τα παιδιά (και συνεπώς όπως το θέτεις, όντως, το καταλαβαίνω ότι υπό αυτήν την έννοια σε πειράζει μία κακή σχέση), πάρε την εσύ τηλέφωνο και δώσε τα παιδιά να της μιλήσουν.

[xena]

Το παράδειγμα σου δεν έχει καμία σχέση με την πεθερά μου, γέλασα πάντως

 

Εμένα να σου πω δεν μου είχε φανεί πολύ αστείο. Με είχε στενοχωρήσει.

 

Μετά κι από όσα διευκρίνησες πάντως, θα συμφωνήσω Α-ΠΟ-ΛΥ-ΤΑ με την goody. Ελπίζω να σε βοηθήσαμε

[demi1981]

Το θεμα δεν ειναι να κρινουμε την ζωη και τις επιλογες της πεθερας σου. Ενα παιδι 15 χρονων που κανει παιδια εχει πολλα ελαφρυντικα για τα λαθη του οποτε δεν εχει νοημα η αναλυση. Προφανως ο αντρας σου πρεπει να δουλεψει καποια θεματα που τον πληγωσαν. Ισως νιωθει θυμο προς τη μαμα του και μπορει να μην τον νιωθει και αδικα αλλα αν η μαμα του δεν εχει την ωριμοτητα να τον ακουσει και να τα βρουνε τοτε η κριτικη και τα ξεσπασματα δεν ωφελουν.

Εφοσον την θελετε στη ζωη σας προσεγγιστε την με το καλο. Χωρις απαιτηση για baby sitting (δεν λεω οτι ειχατε τετοια απαιτηση, απλα λεω να τα αφησετε αυτα εκτος ετσι κι αλλιως) και χωρις κριτικη και σκαλισμα του παρελθοντος. Οτι εγινε εγινε, αν θελετε να ειστε οπως παλια πρεπει να κανετε εσεις κινηση γιατι εκεινη μαλλον πληγωθηκε απο τον γιο της. Απο αυτα που λες αυτο καταλαβαινω, ακομα κι αν υπαρχει αυτος ο πνευματικος και πραγματι την κατευθυνει λαθος πιστευω οτι αν την πλησιασετε με αγαπη τοτε θα ανταποκριθει.

Goody, πραγματικά με άγγιξε πολύ το μην. σου, η προσέγγισή σου είναι πολύ όμορφη. Σε ευχαριστώ πολύ.

[demi1981]

Τότε κακώς είσαι θυμωμένη μαζί της.. το θέμα όπως φαίνεται έγκειται στη σχέση της πεθεράς σου με τον σύζυγό σου.. δυστυχως υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες (παιδιά) όταν οι σχέσεις της των μελών μιας οικογένειας δεν είναι πολύ καλές.... αυτό ισχύει για όλους...

 

Αμαρτίες γονεών παιδεύουσι τεκνα. Κάτι τέτοιο τελος πάντων, δυσκολεύομαι να το δεχτώ

εσύ έχεις προσπαθήσει να την πλησιάσεις? την έχεις πάρει ένα τηλέφωνο? όταν τα παιδιά την ζητάνε την έχετε πάρει ένα τηλέφωνο να της μιλήσουν?

 

Όχι, δεν έχω κάνει τίποτα από όλα αυτά. Φοβάμαι και σκιάζομαι ότι θα μου κλείσει το τηλέφωνο μπροστά στα παιδιά μου και δεν θα ξέρω τι να τους πω. Είχαμε πάει στην κουνιάδα μου για να δούμε τα μικρά, παρκάραμε, εγώ ανέβηκα πρώτη πάνω, εκείνη την ώρα πάρκαρε η πεθερά μου, την φώναξε άντρας μου, φώναξε από μακριά γεια και μπήκε στο σπίτι. (είχε να δεί τα παιδιά τότε 8 μήνες) επιμένω για τον παππούλη, δεν θα το έκανε ποτέ αυτό από μόνη της όπως και αν ήταν οι σχέσεις της με τον γιο της.

 

το γεγονός ότι στο σπίτι της κόρης της μαζεύονται και γελάνε και περνάνε καλά δηλ. δείχνει ότι προφανώς η σχέση με την κόρη της είναι καλύτερη από ότι την σχέση με τον σύζυγό σου...

 

Σίγουρα

 

από εκεί και πέρα, γενικά θα το πω, ο καθένας κάνει τις επιλογές του στη ζωή και είναι πολύ σκληρό να σε κρίνουν τα ίδια τα παιδιά σου...

εσύ ως νύφη το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι όσο περνάει από το χέρι σου να κρατάς τα παιδιά σε επαφή με την γιαγιά... και εννοείται ότι παίρνεις εσύ τηλ δεν περιμένεις...

 

Έχω απαντήσει με bold.