Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

ομαλος αποθηλασμος?


Recommended Posts

13 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

1) Μετα απο ερευνα στο διαδικτυο, ειδα οτι εχει μεγαλη επιτυχια καποιο ροφημα (γαλα με μελι, τσαι χαμομηλι με μελι, κα) την ωρα του υπνου ωστε να αρχισει να αποσυνδεει το στηθος. Αλλα η απορια μου ειναι στην αναπτυξη τερηδονας. Καθως θα εχουμε πλυνει τα δοντια, θα πιει το ροφημα, θα χαλαρωσει και θα κοιμηθει. Τι λετε γι'αυτο; Δεν ειναι επικινδυνο για τα δοντια;

Ο δικος μου δεν δεχόταν ρόφημα σαν αντικατάσταση θηλασμού. Του προσέφερα φρέσκο γάλα, να πίνει μαζί με τον αδερφό του, αλλά δεν τον ενδιέφερε καθόλου. Τους νυχτερινούς και τον προ ύπνου θηλασμό τους έκοψε με χάδια (χαιδευε μία ελιά που έχω κοντά στο στήθος) και με πολύ νερό δίπλα μας γιατί κάθε 5 λεπτά ζητούσε (είτε διψούσε είτε "ξεγελιόταν" έτσι)

 

13 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

 

 

2) Για να μειωσω κι αλλους θηλασμους (πχ τους βραδυνους με την αποσυνδεση του υπνου) δεν πρεπει να εχει δεχτει τις προηγουμενες μειωσεις (δηλαδη να μην ζηταει πλεον στους συγκεκριμενους θηλασμους); Καθως τον βλεπω να αντιδραει περισσοτερο στην αρνηση, πιστευω πως δεν ειναι ετοιμος για περαιτερω μειωσεις θηλασμων. Ελεγα να το τραβηξω λιγες μερες ακομη και μετα να ξεκινησω την αποσυνδεση οπως και να 'χει, γιατι δυσκολευομαι με την δυσφορια του θηλασμου και γενικως θελω να "επισπευσω" λιγο τα πραγματα ωστε να εχω περιθωριο να τα συνηθισει κανα τριμηνο.

Μείνε στις μειώσεις που έχει δεχτεί. Δηλ αν ο πρώτος βραδυνός βλέπεις ότι είναι πιο σημαντικός για αυτόν,  αφησε τον τελευταίο. Αν κόψει άλλους πιο "ασημάντους" πχ της βαρεμάρας ή τον πρωινό (που είναι πιο εύκολο να αποσπάσεις την προσοχή του αρχίζοντας το παιχνίδι ή το πρωινό σας κλπ), θα δεχτεί να κόψει και τον πιο "σημαντικό" ως κάτι αναπόφευκτο.

13 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

3) Η ιδια οταν διαβαζα παλαιτερα για ατομα που βαζανε πχ λεμονι στις θηλες ωστε να αρνηθει το παιδι μονο του το στηθος το εβλεπα πολυ ασχημο, αλλα διαβαζοντας αυτες τις μερες περιπτωσεις που ηταν αρκετα ηπιες και το παιδι το δεχτηκε ευκολα ομολογω οτι μου μπηκε η ιδεα να το δοκιμασω. Σκεφτηκα οτι ακομη κι αν αποθηλαζε απο κατι απροοπτο (πχ κρυωμα, αλλαγη γευσης γαλακτος λογω της εγκυμοσυνης) ειναι κατι το οποιο γινεται καπως αποτομα, αλλα δεν υπαρχει αλλη επιλογη απο μερους του απο το να δεχτει εν τελει, η ιδια φιλοσοφια δηλαδη. Φυσικα η μεγαλη διαφορα εγκειται στο οτι τις απροοπτες περιπτωσεις δεν μπορω να τις ελεγξω ουτε εγω, ενω το λεμονι ειναι δικη μου παρεμβαση, απλα το περιτρυγιριζω στο μυαλο μου τις τελευταιες μερες με το σκεπτικο οτι θα μπορουσε να ειναι κατι ανωδυνο για τον μικρο (μαλλον, διαφορετικα δεν θα το συνεχισω πανω απο καποιες μερες) και να τελειωνα γρηγορα λογω της καταστασης. Δεν ξερω...απλα το σκεφτομαι...ισως το αφησω σαν τελευταια λυση οταν θα κοντευει να τελειωσει το τριμηνο.

Εχω ακούσει άπειρες "παραλαγές" αλλά θεωρώ ότι εκτός από λίγο ακραίες, δεν εφαρμόζονται σε τόσο μεγάλα παιδιά δηλ θα καταλάβει ότι εσύ εκανες κάτι για να τον ξεγελάσεις.. :-)

11 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Να σας πω κ κάτι να γελάσετε; Εμένα η κόρη μου δε θυμάται τπτ πλεον, όταν τη ρωτάω αν θυμάται από που έπινε γάλα από τη μαμά μου δείχνει τον αφαλό μου κ λέει μαμ!

Ο δικός μου 7 μήνες μετά θυμάται λεπτομερώς, πώς το έλεγε και τι έκανε ακριβώς και μου ζητάει να κάνει "το μωρό" και να θηλάσει!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 169
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

πρίν από 7 λεπτά , anath είπε:

Ο δικος μου δεν δεχόταν ρόφημα σαν αντικατάσταση θηλασμού. Του προσέφερα φρέσκο γάλα, να πίνει μαζί με τον αδερφό του, αλλά δεν τον ενδιέφερε καθόλου. Τους νυχτερινούς και τον προ ύπνου θηλασμό τους έκοψε με χάδια (χαιδευε μία ελιά που έχω κοντά στο στήθος) και με πολύ νερό δίπλα μας γιατί κάθε 5 λεπτά ζητούσε (είτε διψούσε είτε "ξεγελιόταν" έτσι)

 

 

 

Κι εμένα ζητάει πολύ νερό. Και ζητάει και πολύ αγκαλιά. Κι αυτό που του αρέσει να χαϊδεύει πάνω μου είναι ο αγκώνας μου. Χαχα!

 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Αυτες τις μερες νιωθω πολυ καλυτερα και μεγαλυτερη αισιοδοξια! Πηγαμε στην γυναικολογο μας (η οποια ειναι φιλικη προς τον θηλασμο) να ακουσουμε καρδουλα και με καθησυχασε λεγοντας μου οτι ο θηλασμος σε φυσιολογικες εγκυμοσυνες δεν ειναι καθολου επικινδυνος. Μου ειπε παρ'ολα αυτα καλυτερα να αποθηλασω αν δεν αντεχω το ταντεμ, αλλα να μην τρελαινομαι με χρονικα ορια (που ειχα τις 12 εβδομαδες), να παρω τον χρονο μου και να το κανω χωρις βιασυνες και αγχος.

Επισης, μου προτεινε (και θα ηθελα την γνωμη σας) να ξεκινησω να τον πηγαινω στις γιαγιαδες ενα διημερο (2 νυχτες) την εβδομαδα, ωστε να αρχισει να βιωνει λιγο το θεμα του υπνου χωρις στηθος. Δεδομενου οτι ο μπαμπας μας λειπει την ωρα που τον κοιμιζω και δεν μπορει να αναλαβει αυτον τον ρολο, μου προτεινε να βαλω στο παιχνιδι τις γιαγιαδες γιατι μονη μου θα ειναι ακομη πιο δυσκολο να τον αποθηλασω. Φυσικα, το πρωτο διημερο πρεπει να ειναι η τελεια εκδρομη, με πολλες δραστηριοτητες που θα του αρεσουν, γεματη μερα με παιχνιδι, ωστε να μην ειναι αρνητικος στο να ξαναπαει. Εγω θα του πω πχ πρεπει να λειψω σε αλλη πολη και θα γυρισω να τον παρω σε 2 μερες. Θα μιλαμε στο τηλεφωνο μια-δυο φορες την ημερα, αλλα σιγουρα οχι πριν τον υπνο. Εγω απο τη μια το βρισκω καλη ιδεα, γιατι δεν εχει περασει μονος του στους παππουδες οοοοολο το βραδυ (ποσο μαλλον 2 μερες ολοκληρες)  και θα ηταν ενδιαφερον να δω την αντιδραση του. Επιπλεον, οταν ερθει το μωρο και στον τοκετο αλλα και αν χρειαστω εξτρα βοηθεια, θα ηταν καλα να εχει ηδη βιωσει τις "διακοπες" στους παππουδες ωστε να μην του ειναι κατι πρωτογνωρο οταν θα παει. Αυτο που με προβληματιζει ειναι μην του πεσει βαρυ και γυρισει ακομη πιο κολλημενος (αυτο εξαρταται κυριως απο το πως θα περασει εκει, αρα ειναι ευθυνη των παππουδων :-P). Φανταζομαι οτι θα περασουν τουλαχιστον 3-4 2ημερα μεχρι να συνηθισει, μιας και οταν χρειαστηκε να δουλεψω 5 βραδια, στο 5ο ειχε αποδεχτει την κατασταση και πανω που συνηθισε, ηρθε η ωρα να σταματησω. Τι λετε για ολα αυτα;

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

On 3/7/2018 at 10:43 ΜΜ, Sentir...natureza είπε:

Λοιπον, ειπα να ενημερωσω και να ζητησω και την αποψη σας για καποια πραγματα. Κατ'αρχην συνεχιζουμε στο ιδιο μοτιβο, θηλαζει μονο στους υπνους, συνηθως ζηταει και μεσα στην μερα 1-2 φορες, αλλα πλεον την αρνηση δεν την δεχεται τοσο ευκολα. Αναλογως την περισταση σπανια μπορει να του δωσω στηθος αν μου ζητησει αλλα για λιγο (μεχρι να πουμε ενα τραγουδακι) ή να αρνηθω και να του πω οτι θα πιει το βραδυ οταν ειναι ωρα να κοιμηθει, κατι το οποιο φερνει μεγαλη αντιδραση συνηθως και κριση θυμου που αν δεν ειναι ο μπαμπας στο σπιτι για να εξισορροπησει την κατασταση θα κρατησει καποια ωρα. Παρ'ολα αυτα προσπαθω να ειμαι ανενδοτη εκεινη την στιγμη, ωστε να αρχισει να δεχεται τα πιο "αυστηρα" ορια και οτι το στηθος δεν αφορα μονο αυτον αλλα και εμενα, γιατι εκτος των αλλων οι θηλες εδω και καποιες μερες με πονανε απιστευτα στην αρχη του θηλασμου οπως τις πρωτες εβδομαδες που ακολουθησαν την γεννηση του μικρου.

 

Θα ηθελα την αποψη σας για τα παρακατω αν μπορειτε να την παραθεσετε :):

1) Μετα απο ερευνα στο διαδικτυο, ειδα οτι εχει μεγαλη επιτυχια καποιο ροφημα (γαλα με μελι, τσαι χαμομηλι με μελι, κα) την ωρα του υπνου ωστε να αρχισει να αποσυνδεει το στηθος. Αλλα η απορια μου ειναι στην αναπτυξη τερηδονας. Καθως θα εχουμε πλυνει τα δοντια, θα πιει το ροφημα, θα χαλαρωσει και θα κοιμηθει. Τι λετε γι'αυτο; Δεν ειναι επικινδυνο για τα δοντια;

2) Για να μειωσω κι αλλους θηλασμους (πχ τους βραδυνους με την αποσυνδεση του υπνου) δεν πρεπει να εχει δεχτει τις προηγουμενες μειωσεις (δηλαδη να μην ζηταει πλεον στους συγκεκριμενους θηλασμους); Καθως τον βλεπω να αντιδραει περισσοτερο στην αρνηση, πιστευω πως δεν ειναι ετοιμος για περαιτερω μειωσεις θηλασμων. Ελεγα να το τραβηξω λιγες μερες ακομη και μετα να ξεκινησω την αποσυνδεση οπως και να 'χει, γιατι δυσκολευομαι με την δυσφορια του θηλασμου και γενικως θελω να "επισπευσω" λιγο τα πραγματα ωστε να εχω περιθωριο να τα συνηθισει κανα τριμηνο.

3) Η ιδια οταν διαβαζα παλαιτερα για ατομα που βαζανε πχ λεμονι στις θηλες ωστε να αρνηθει το παιδι μονο του το στηθος το εβλεπα πολυ ασχημο, αλλα διαβαζοντας αυτες τις μερες περιπτωσεις που ηταν αρκετα ηπιες και το παιδι το δεχτηκε ευκολα ομολογω οτι μου μπηκε η ιδεα να το δοκιμασω. Σκεφτηκα οτι ακομη κι αν αποθηλαζε απο κατι απροοπτο (πχ κρυωμα, αλλαγη γευσης γαλακτος λογω της εγκυμοσυνης) ειναι κατι το οποιο γινεται καπως αποτομα, αλλα δεν υπαρχει αλλη επιλογη απο μερους του απο το να δεχτει εν τελει, η ιδια φιλοσοφια δηλαδη. Φυσικα η μεγαλη διαφορα εγκειται στο οτι τις απροοπτες περιπτωσεις δεν μπορω να τις ελεγξω ουτε εγω, ενω το λεμονι ειναι δικη μου παρεμβαση, απλα το περιτρυγιριζω στο μυαλο μου τις τελευταιες μερες με το σκεπτικο οτι θα μπορουσε να ειναι κατι ανωδυνο για τον μικρο (μαλλον, διαφορετικα δεν θα το συνεχισω πανω απο καποιες μερες) και να τελειωνα γρηγορα λογω της καταστασης. Δεν ξερω...απλα το σκεφτομαι...ισως το αφησω σαν τελευταια λυση οταν θα κοντευει να τελειωσει το τριμηνο.

 

1) Εννοείται ότι δε δίνεις κανένα ρόφημα ή φαγητό, με ζάχαρη ή σκέτο, χωρίς να πλύνετε μετά δόντια. Η παιδική τερηδόνα είναι οδυνηρή

εμπειρία.  Αλλά δεν υπάρχει λόγος να μη βάλεις μέλι ή και κακάο ή να κάνει smoothie me φρούτα/σοκολάτα/μελι κλπ για πρωινό, για να αρχίσει να του αρέσει γενικά περισσότερο το γάλα, δεν αρέσει σε όλον τον κόσμο το σκέτο γάλα. Εγώ π.χ. μπορώ μία χαρά να πιω light γάλα σκέτο από το ψυγείο, αλλά το πλήρες σκέτο και μάλιστα κρύο, μου προκαλούσε αναγούλα από μωρό.

2) Ο θηλασμός και ειδικά μετά τη βρεφική ηλικία, έχει πάρα πολλά ψυχολογικά οφέλη όσο είναι αμοιβαία ευχάριστος. Αν είσαι στη φάση της δυσφορίας, δεν υπάρχει λόγος να βασανίζεσαι και ασφαλώς και μπορείς να κάνεις αποθηλασμό και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Μη σκέφτεσαι ότι το παιδί θα τραυματιστεί, σε ένα μήνα ούτε θα το θυμάται. Και μη φοβάσαι το θυμό, μπαίνετε σε μία ηλικία που το ίδιο θα γίνει σε λίγο γιατί δεν το άφησες να δει τηλεόραση στις 6 το πρωί ή να αγοράσει μία συσκευασία απορρυπαντικού που του φάνηκε πολύ όμορφο το χρώμα στου σούπερ μάρκετ. 

3) Δε θα το προσπαθούσα να το ξεγελάσω. Απλά λες "όχι, η μαμά πονάει/δε θέλει τώρα ή το στήθος μου πονάει/κοιμάται", και μη σκέφτεσαι ότι θα θυμώσει ή θα στεναχωρεθεί. Γιατί να χαλάσεις έτσι μία ωραία εμπειρία;

Link to comment
Share on other sites

οταν θα γεννησεις θα τον αναλαβουν οι γιαγιαδες;εκεινες θα τον κοιμιζουν;

αν ναι,τοτε κ εγω το βρισκω καλη σαν ιδεα.δ ξερω αν θα το εκανα ετσι ακριβως κ αμεσα αλλα σιγουρα μεχρι να γεννησεις

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 2 λεπτά , vicky86 είπε:

οταν θα γεννησεις θα τον αναλαβουν οι γιαγιαδες;εκεινες θα τον κοιμιζουν;

αν ναι,τοτε κ εγω το βρισκω καλη σαν ιδεα.δ ξερω αν θα το εκανα ετσι ακριβως κ αμεσα αλλα σιγουρα μεχρι να γεννησεις

Τις μερες που θα ειμαι στο μαιευτηριο θα ειναι με τις γιαγιαδες γιατι ο αντρας μου θα ειναι μαζι μου. Αλλα και μετα, αν εχω ενα πολυ απαιτητικο βρεφος ή απλα θελω λιγο να "χαλαρωσω" με το μικροτερο θα ηθελα να μπορω να τον παω για λιγες μερες στις γιαγιαδες χωρις να χρειαζεται να προσαρμοστει εκεινη την περιοδο, που θα εχει να διαχειριστει και την αφιξη του νεου μελους. Αλλα η γιατρος μου το ειπε και για να δει λιγο "την αλλη πλευρα" πως ειναι να κοιμομαστε χωρις την μαμα για 2 βραδυα σερι και παρ'ολα αυτα να περναμε καλα!

 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 3 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Τις μερες που θα ειμαι στο μαιευτηριο θα ειναι με τις γιαγιαδες γιατι ο αντρας μου θα ειναι μαζι μου. Αλλα και μετα, αν εχω ενα πολυ απαιτητικο βρεφος ή απλα θελω λιγο να "χαλαρωσω" με το μικροτερο θα ηθελα να μπορω να τον παω για λιγες μερες στις γιαγιαδες χωρις να χρειαζεται να προσαρμοστει εκεινη την περιοδο, που θα εχει να διαχειριστει και την αφιξη του νεου μελους. Αλλα η γιατρος μου το ειπε και για να δει λιγο "την αλλη πλευρα" πως ειναι να κοιμομαστε χωρις την μαμα για 2 βραδυα σερι και παρ'ολα αυτα να περναμε καλα!

τοτε σιγουρα χρειαζεται να περασει χρονο μονος με τις γιαγιαδες.εχει μεινει εστω μερικες ωρες;

δ ξερω κ πως βολευει γενικα,πχ εμενα ηρθαν μια μερα την πηραν απο το πρωι,πηγανε στην αδερφη μου,βγηκανε βολτες κ επεστρεψε το βραδυ,αλλα ειχε αποθηλασει ηδη.κανενα τετραμηνο μετα αρχισε να κοιμαται βραδυ μακρια μου,αρχικα ενα βραδυ,κ ζητησε μονη να παει γτ θα ηταν κ η νονα της

δ ξερω δλδ αν θα το εκανα αμεσα,ενω μειωνεις θηλασμους

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

τοτε σιγουρα χρειαζεται να περασει χρονο μονος με τις γιαγιαδες.εχει μεινει εστω μερικες ωρες;

δ ξερω κ πως βολευει γενικα,πχ εμενα ηρθαν μια μερα την πηραν απο το πρωι,πηγανε στην αδερφη μου,βγηκανε βολτες κ επεστρεψε το βραδυ,αλλα ειχε αποθηλασει ηδη.κανενα τετραμηνο μετα αρχισε να κοιμαται βραδυ μακρια μου,αρχικα ενα βραδυ,κ ζητησε μονη να παει γτ θα ηταν κ η νονα της

δ ξερω δλδ αν θα το εκανα αμεσα,ενω μειωνεις θηλασμους

Nαι εχει μεινει πολλες φορες για καποιες ωρες, συνηθως 2ωρο αλλα εχει τυχει και 4ωρο και 6ωρο λογω υποχρεωσεων. Και φυσικα τις πεντε μερες που δουλευα 14 ωρα ηταν με την μαμα μου, αλλα ηταν στο σπιτι μας, οχι στο δικο τους που νομιζω θα ηταν ευκολοτερα τα πραγματα.

 

5 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Αλλά δεν υπάρχει λόγος να μη βάλεις μέλι ή και κακάο ή να κάνει smoothie me φρούτα/σοκολάτα/μελι κλπ για πρωινό, για να αρχίσει να του αρέσει γενικά περισσότερο το γάλα, δεν αρέσει σε όλον τον κόσμο το σκέτο γάλα. Εγώ π.χ. μπορώ μία χαρά να πιω light γάλα σκέτο από το ψυγείο, αλλά το πλήρες σκέτο και μάλιστα κρύο, μου προκαλούσε αναγούλα από μωρό.

Γενικως, παντα απεφευγα να του δινω γαλα λογω ποιοτητας και μη αναγκαιοτητας στη διατροφη. Ισα ισα θεωρω οτι ειναι και επιβλαβες αν δεν ειναι μικρου γνωστου παραγωγου και θα ελεγα οτι χαιρομαι κιολας που δεν του αρεσει. Οποτε αν το εισηγαγα θα το εκανα μονο για να διευκολυνω τον αποθηλασμο, διαφορετικα δεν νιωθω οτι χρειαζεται να το εισαγω με αλλη μορφη. Εξαλλου απο ροφηματα, εκτος απο τους σπιτικους χυμους που κανει η πεθερα μου, του κανω μερικες φορες κακαο (το κανονικο, με νερο και μελι) που του αρεσει πολυ. Η απορια μου ηταν για την τερηδονα, κατι που απ'ότι φαινεται ειχα δικιο να με προβληματιζει. Οπως και να εχει ευχαριστω για την απαντηση! 

 
Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Τις μερες που θα ειμαι στο μαιευτηριο θα ειναι με τις γιαγιαδες γιατι ο αντρας μου θα ειναι μαζι μου. Αλλα και μετα, αν εχω ενα πολυ απαιτητικο βρεφος ή απλα θελω λιγο να "χαλαρωσω" με το μικροτερο θα ηθελα να μπορω να τον παω για λιγες μερες στις γιαγιαδες χωρις να χρειαζεται να προσαρμοστει εκεινη την περιοδο, που θα εχει να διαχειριστει και την αφιξη του νεου μελους. Αλλα η γιατρος μου το ειπε και για να δει λιγο "την αλλη πλευρα" πως ειναι να κοιμομαστε χωρις την μαμα για 2 βραδυα σερι και παρ'ολα αυτα να περναμε καλα!

Αυτό που θα σου πω εγώ βάση της πρόσφατης εμπειρίας που έχω με τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας είναι ότι ναι είναι ωραίο να πάει να μείνει κανένα βράδυ στους παππούδες του σαν διακοπές να αλλάξει λίγο παραστασεις κ να δει πως είναι η ζωή σε ένα αλλο σπίτι εκτός το δικό του αλλά κ να του αρέσει μην επαναπαυτεις ότι έτσι εύκολα θα το δεχτεί κ με τον ερχομό του νέου μέλους γιατί εκείνη τη περίοδο αλλάζει τέλειος ο εσωτερικός τους κόσμος κ νιώθουν ότι κάποιος θέλει να τους πάρει ότι ήταν δικό τους μέχρι τώρα αυτά βέβαια είναι κ ανάλογα τον χαρακτήρα του παιδιού κ ανάλογα την ηλικία πόσο εύκολα μπορείς να συνεννοειθεις μαζί του .! 

Ο μεγάλος μου γιος παρότι τους παππούδες του τους βλέπει σχεδόν καθημερινά γιατί κ όταν δούλευα τον άφηνα κάποιες ώρες τα πρωινά κ με τα πεθερικά μου μένουμε πάνω κάτω .. όταν ήρθε το νέο μέλος δεν ήθελε να φεύγει καθόλου από δυπλα μου κ ήθελε να είναι όλη μέρα στο σπίτι μαζί μου .. ούτε κάτω στα πεθερικά μου δεν ήθελε να πηγενει εγώ βέβαια ακόμα κ τώρα δε τον ζοριζω ούτε του λέω τίποτα θα τον πάω κάτω στους παππούδες του για να βγει στην αυλή να παίξει μόνο όταν μου το ζητήσει εκείνος κ στις αρχές όταν μου το ζηταγε κ τον πηγενα η ερχόταν η πεθερά μου να τον πάρει στο πεντάλεπτο είχε φύγει κ ερχόταν πάνω έλεγε θέλω να πάω στη μαμα κ στο μωρό ακόμα κ τώρα που έχουν περάσει δύο μήνες θα κάτσει λίγη ώρα παραπάνω αλλα μπορεί να φύγει από μόνος του κ να έρθει πάνω 

Link to comment
Share on other sites

Εγώ να σου πω την αλήθεια δεν θα ήθελα να αποθηλάσω με το να τον αφήνω κάπου αλλού. Του τύπου να ξεχαστεί. Νομίζω πως στη φάση του αποθηλασμού χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να είμαι εκεί.  Για να συνηθίζει και με άλλους Θα τον άφηνα λίγες ώρες στην αρχή,  ένα βράδυ μετά  και αναλόγως πόσο άνετος θα ήταν θα τον άφηνα ίσως για δύο βράδια. Ίσως.  Διήμερο απευθείας εν μέσω αποθηλασμού θεωρώ πως είναι απότομο και too much και δεν θα το έκανα. Μπορεί να βολέψει επιφανειακά,  μπορεί και να επηρεάσει όμως τη σύνδεση σας.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Πολυ χρησιμα ολα αυτα που μου γραφετε! @xaroumenh mama ενδιαφεροντα οσα παρεθεσες απο την εμπειρια σου. Φυσικα δεν θα τον πηγαινα ποτε με το ζορι, μονο με την προϋποθεση οτι περναει καλα και ειναι θετικος. Θα ειναι ενδιαφερον να δουμε πως θα αντιδρασει οταν γεννηθει το μικρο.

@marakiz εχει κατσει ωρες, και βραδια αλλα στα μισα εχω γυρισει (2-3 η ωρα). Νομιζω οτι στο πρωτο βραδυ ειναι λογικο να κλαιει αν ξυπνησει και δεν με δει εκει. Γι'αυτο δεν μπορω να αποφασισω την συνεχεια (αν θα τον ξαναπαω) μονο απο την αντιδραση του το πρωτο βραδυ. Ισως να μην τον αφησω 2 συνεχομενα για αρχη, δεν ξερω, αλλα νομιζω οτι θα περασει 3-4 δυσκολα βραδια μεχρι να προσαρμοστει.

 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 5 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Πολυ χρησιμα ολα αυτα που μου γραφετε! @xaroumenh mama ενδιαφεροντα οσα παρεθεσες απο την εμπειρια σου. Φυσικα δεν θα τον πηγαινα ποτε με το ζορι, μονο με την προϋποθεση οτι περναει καλα και ειναι θετικος. Θα ειναι ενδιαφερον να δουμε πως θα αντιδρασει οταν γεννηθει το μικρο.

@marakiz εχει κατσει ωρες, και βραδια αλλα στα μισα εχω γυρισει (2-3 η ωρα). Νομιζω οτι στο πρωτο βραδυ ειναι λογικο να κλαιει αν ξυπνησει και δεν με δει εκει. Γι'αυτο δεν μπορω να αποφασισω την συνεχεια (αν θα τον ξαναπαω) μονο απο την αντιδραση του το πρωτο βραδυ. Ισως να μην τον αφησω 2 συνεχομενα για αρχη, δεν ξερω, αλλα νομιζω οτι θα περασει 3-4 δυσκολα βραδια μεχρι να προσαρμοστει.

Το κατάλαβα ότι δε θα το πηγενες με το ζόρι απλά ίσως δε το έγραψα σωστά γράφοντας την εμπειρία μου !!για να μη βρεθείς προ εκπλήξεως όταν έρθει εκείνη η ώρα που θα τον ετοιμάζεις για να πάει στη γιαγιά του κ εκείνος λόγο της ηλικίας του μπορεί να έχει εκρήξεις θυμού .. αυτό που βοηθάει τον γιο μου να δεχτεί ποιο εύκολα να κάτσει λίγο στους παππούδες του είναι όταν περνώ κ τους δύο κ πάω στη μαμά μου κ μπορεί να τους αφήσω κ τους δύο για να πάω να πάρω πχ έναν καφέ ή μια βόλτα στα μαγαζιά βλέπω ότι το δεχετε ποιο εύκολα ότι συμπεριφέρομαι το ίδιο κ σε αυτόν κ στο μωρό 

Link to comment
Share on other sites

συμφωνω με τη μαρακιζ.δ ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο αυτο το σεναριο εν μεσω αποθηλασμου

επισης εγω θα προτιμουσα να ερθει η γιαγια σπιτι μας κ οχι να παει το παιδι.να δεις αν μπορουν να τον κοιμισουν,η αν ξυπνησει τη νυχτα

λογω δημοσιου νοσοκομειου,εγω δ ειχα το συζηγο μαζι μου στη δευτερη γεννα,αλλα κ να μπορουσα προτιμησα να μεινει εκεινος με την κορη μας,γτ καταφερνε να την κοιμιζει κ γενικοτερα ξερει καλυτερα τις αναγκες της απο τις γιαγιαδες

Link to comment
Share on other sites

Θα σου έλεγα από τώρα να προγραμματίσετε να μείνει ο μπαμπάς με το παιδί όταν θα γεννήσεις, να μη νιώσει ότι φεύγουν και οι δύο γονείς του και έρχονται μετά με έναν "παρείσακτο". Το να μείνει σπίτι με τον μπαμπά είναι πιο ομαλή διαδικασία.

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την πρόταση της παιδιάτρου σου. Φυσικά, θα πράξεις και βάσει της αντίδρασης του παιδιού.

Η δική μου εμπειρία σε κάτι αντίστοιχο ήταν θετική. Δεν το έκανα με σκοπό να αποθηλασω, αλλά τον άφησα ένα βράδυ στους γονείς μου (ήταν πολύ εξοικειωμένος με το χώρο και υπεραγαπάει τους γονείς μου, ήταν και ο αδερφός του μαζί) και απλά ξύπνησε 2- 3 φορές με μικρή γκρίνια, μισοκοιμισμένος. Έλεγε "θέλω τη μαμά μου" αλλά τον καθησύχαζε η γιαγιά και κοιμόταν. Το πρωι που με είδε θήλασε βέβαια, αλλά δεν είναι κακό να κοιμηθεί 1 - 2 βράδια χωρίς να έχει την "επιλογή" του θηλασμού.

Για τις μέρες του μαιευτηρίου θα σου πρότεινα κι εγώ να τον αφήσεις στο σπίτι με τον μπαμπά. Θα είναι φορτισμένος συναισθηματικά και θα χρειάζεται την ασφάλεια του σπιτιου και του μπαμπά.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μετα απο αυτα που διαβασα και λιγη σκεψη, αποφασισα καλυτερα να μεινει ο μικρος με τον μπαμπα του οταν γεννηθει με το καλο το μικρουλι και απλα θα πω μια φιλη μου να ειναι η συνοδος μου, γιατι ειμαι λιγο αρνητικη με το να ειναι μητερα μου (γι'αυτο αλλωστε αποφασισα τον συζυγο). Για το αλλο θεμα θα ξεκινησουμε δοκιμαζοντας με ενα βραδυ, αν και πιστευω οτι θα ειναι λιγο δυσκολο το πρωτο σιγουρα, αλλα βλεποντας και κανοντας. Μπορει απο την δευτερη φορα να το κανουμε 2, θα δουμε. 

Οταν τον κρατησε η μητερα μου τις μερες που δουλευα, ο μονος τροπος που ειχε καταφερει να τον κοιμησει ηρεμα, χωρις κλαμματα, ηταν η τηλεοραση. Τουλαχιστον του εβαζε ντοκιμαντερ και στα 5 λεπτα μου ελεγε οτι αποκοιμιοταν. Αλλα οταν τον κοιμησει σπιτι της θα της πω οσο αντεχει να μην τον βαλει στην τηλεοραση, τι λετε; Μηπως να του κανει το χατιρι αφου θα ειναι "διακοπες";;; Εγω προτιμω να ξαπλωσουν μαζι στο κρεβατι και να προσπαθησει εκει με βιβλια, τραγουδακια κλπ, αλλα αν τον πιασει κριση, μηπως να του εκανε την χαρη για να μην παρει αρνητικα την ολη φαση;

 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 1 λεπτό , Sentir...natureza είπε:

Μετα απο αυτα που διαβασα και λιγη σκεψη, αποφασισα καλυτερα να μεινει ο μικρος με τον μπαμπα του οταν γεννηθει με το καλο το μικρουλι και απλα θα πω μια φιλη μου να ειναι η συνοδος μου, γιατι ειμαι λιγο αρνητικη με το να ειναι μητερα μου (γι'αυτο αλλωστε αποφασισα τον συζυγο). Για το αλλο θεμα θα ξεκινησουμε δοκιμαζοντας με ενα βραδυ, αν και πιστευω οτι θα ειναι λιγο δυσκολο το πρωτο σιγουρα, αλλα βλεποντας και κανοντας. Μπορει απο την δευτερη φορα να το κανουμε 2, θα δουμε. 

Οταν τον κρατησε η μητερα μου τις μερες που δουλευα, ο μονος τροπος που ειχε καταφερει να τον κοιμησει ηρεμα, χωρις κλαμματα, ηταν η τηλεοραση. Τουλαχιστον του εβαζε ντοκιμαντερ και στα 5 λεπτα μου ελεγε οτι αποκοιμιοταν. Αλλα οταν τον κοιμησει σπιτι της θα της πω οσο αντεχει να μην τον βαλει στην τηλεοραση, τι λετε; Μηπως να του κανει το χατιρι αφου θα ειναι "διακοπες";;; Εγω προτιμω να ξαπλωσουν μαζι στο κρεβατι και να προσπαθησει εκει με βιβλια, τραγουδακια κλπ, αλλα αν τον πιασει κριση, μηπως να του εκανε την χαρη για να μην παρει αρνητικα την ολη φαση;

 

Ο γιος μου έχει δει ελάχιστα τηλεόραση, συγκεκριμένα λίγο τώρα με το μουντιάλ που "βλέπουν μπάλα" με τον πατέρα του αγκαλιά, είναι κάτι που κάνουν οι δυο τους και 1-2 φορές παιδικά, από κανα δεκάλεπτο. Τώρα που είμαστε στη φάση του αποθηλασμού και θηλάζει πια 1-2 φορές την ημέρα έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα με τον μεσημεριανό ύπνο τα Σαββατοκύριακα. Τις καθημερινές κοιμάται μια χαρά με τη νταντά του, τα ΣΚ υπάρχουν φορές που δεν κοιμάται καθόλου. Επειδή δεν κοιμάται, το απόγευμα είναι εκνευρισμένος κι ενίοτε έχει εκρήξεις θυμού. Ο άντρας μου προτείνει πολλές φορές να βάλουμε λίγη τηλεόραση να χαλαρώσει. Αρνούμαι κατηγορηματικά, το θεωρώ λάθος. Οι εκρήξεις θυμού λόγω των ματαιώσεων που βιώνουν θέλουν κατανόηση, αποδοχή και υπομονή. Οι οθόνες είναι φουλ απόσπαση προσοχής και βλαβερή συνήθεια. Συνήθεια που οι ενήλικες συχνά οικειοποιούμαστε όλο και σε περισσότερα πράγματα γιατί βλέπουμε ότι λειτουργεί. Δεν μένει στη μια φορά. Το παιδί μαθαίνει να ζητάει την οθόνη κι εμείς δυσκολευόμαστε να την αρνηθούμε. Τώρα αν πιστεύεις ότι η μαμά σου δεν μπορεί να το χειριστεί, εσείς ξέρετε καλύτερα τι θα λειτουργήσει περισσότερο. Επίσης την ημέρα/ες που θα κοιμηθεί εκεί ας αργήσει να κοιμηθεί. Μην επιμένει για συγκεκριμένη ώρα κλπ, να κινηθεί πιο χαλαρά. Και να έχει προηγηθεί σωματική κούραση πριν, να έχει πάει κάπου που να έχει περάσει καλά.

 

Πάντως γενικά,  μην το φοβάσαι το κλάμα, είναι ένας τρόπος να ξεσπάσει ένας άνθρωπος, πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί. Άλλο το κλάμα που βιώνει ένα παιδάκι μόνο του σε ένα δωμάτιο κι άλλο αυτό σε μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και κατανόηση. Κι εμείς δεν έχουμε ανάγκη κάποιες φορές να κλάψουμε και μόλις κλαίμε νιώθουμε καλύτερα μετά? Επίσης, θα σου έλεγα να επικεντρωθείς τώρα στον αποθηλασμό σας και για τις μέρες που θα λείπεις στο μαιευτήριο μην αγχώνεσαι τόσο, είναι νωρίς ακόμα, έχεις όλο το χρόνο να ετοιμάσεις το έδαφος.

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Μετα απο αυτα που διαβασα και λιγη σκεψη, αποφασισα καλυτερα να μεινει ο μικρος με τον μπαμπα του οταν γεννηθει με το καλο το μικρουλι και απλα θα πω μια φιλη μου να ειναι η συνοδος μου, γιατι ειμαι λιγο αρνητικη με το να ειναι μητερα μου (γι'αυτο αλλωστε αποφασισα τον συζυγο). Για το αλλο θεμα θα ξεκινησουμε δοκιμαζοντας με ενα βραδυ, αν και πιστευω οτι θα ειναι λιγο δυσκολο το πρωτο σιγουρα, αλλα βλεποντας και κανοντας. Μπορει απο την δευτερη φορα να το κανουμε 2, θα δουμε. 

Οταν τον κρατησε η μητερα μου τις μερες που δουλευα, ο μονος τροπος που ειχε καταφερει να τον κοιμησει ηρεμα, χωρις κλαμματα, ηταν η τηλεοραση. Τουλαχιστον του εβαζε ντοκιμαντερ και στα 5 λεπτα μου ελεγε οτι αποκοιμιοταν. Αλλα οταν τον κοιμησει σπιτι της θα της πω οσο αντεχει να μην τον βαλει στην τηλεοραση, τι λετε; Μηπως να του κανει το χατιρι αφου θα ειναι "διακοπες";;; Εγω προτιμω να ξαπλωσουν μαζι στο κρεβατι και να προσπαθησει εκει με βιβλια, τραγουδακια κλπ, αλλα αν τον πιασει κριση, μηπως να του εκανε την χαρη για να μην παρει αρνητικα την ολη φαση;

Προσωπικα δεν πιστεύω πως πέντε λεπτά την μέρα στην τηλεόραση είναι τρομερά κακό. Βέβαια αν υπάρχει εναλλακτικη λύση είναι σαφώς καλυτερα. Εμένα πάντως για να μην πεφτω στον "πειρασμό" με βοήθησε πολύ μία αιωρα που βαλαμε στο μπαλκόνι. Όταν ο μικρός δεν θέλει να θηλασει άλλο για να νανουριστει, έχει υπερενταση κ δεν βολευεται πουθενα  κουνιομαστε αγκαλιά για δέκα λεπτά κ κοιμάται. 

 

Ίσως λοιπόν μία κουνιστή καρέκλα ή μία κούνια σε συνδιασμό με παραμύθια να βοηθούσε! 

Link to comment
Share on other sites

Ο γιος μου μέχρι 29 μηνών δεν είχε δει καθόλου οθόνες μόνο αν αραια κ που του έβαζε κανένα τραγούδι ο άντρας μου στο κινητό του ..εκείνη την περίοδο όμως είχα μπει στο τρίτο τρημινο της εγκυμοσύνης μου ο άντρας μου δούλευε πρωί απόγευμα είχα κουραστεί κ βαρύνει πολύ κ έτσι μπήκα κ εγώ στον πειρασμό κ του έβαζα στο λάπτοπ να βλέπει κανένα τραγούδι ή κανένα παιδικό βιντεάκι ήταν η περίοδο κιόλας που έψαχνα να σκεφτώ με τι τρόπους θα τον απασχολω όταν θα έρθει το μωρό στο σπίτι ..!! Κ μετά που γέννησα συνέχιζα να του βάζω λίγο να βλέπει για να ηρεμεί γιατί αλλιώς μέσα στο σπίτι μόνος βαριέται με βλέπει κ αγκαλιά συνέχεια με το μωρό είχε κ πολλές εκριξεις θυμού κ μας χτύπαγε η σκαρφάλωνε πάνω μου κ τουλάχιστον έτσι ηρεμεί... Τώρα εάν η γιαγιά του δε βρει αλλο τρόπο να τον κοιμήσει τα βράδια δε θεωρώ πως είναι κ κάτι τόσο κακό εκεί μπορείς να του βάλεις κ όρια ότι δλδ τηλεωραση θα βλέπει μόνο στη γιαγιά του .. αα να αναφέρω πως στον μικρό μου η τηλεωραση επειδή δε την ανοίγουμε κ σπίτι καθόλου του είναι τέλειος αδιαφορη .. μια δυο φορές την άνοιξα πριν μερικές μέρες (με παιδικά ) καθίσματα δε της έδωσε καθόλου σημασια ..

Link to comment
Share on other sites

Δε θα έμπαινα ποτέ στη λογική να αποτρέψω με οποιοδήποτε μέσο μια κρίση θυμού, το θεωρώ καταστροφικό να μάθει το παιδί ότι αν θυμώσει, ουρλιάξει, πέσει στο πάτωμα, τότε θα κερδίσει πράγματα που κανονικά απαγορεύονται. Γενικά αν το παιδί καταλάβει ότι σαν ενήλικας φοβάσαι το θυμό του, μπαίνετε σε ένα κύκλο που δεν τελειώνει ποτέ. Ας κλάψει, ας κοιμηθεί 3 ώρες αργότερα, δεν πειράζει. Αν δεν αντιδράτε και δεν το μεγαλοποιείτε, φάση είναι και θα περάσει.

Link to comment
Share on other sites

Το θεμα με την τηλεοραση ειναι η μη καταλληλοτητα των προγραμματων και οι διαφημισεις. Το θεμα με το να βλεπει καποιο παιδικο ή βιντεακι ειναι η γρηγορη εναλλαγη εικονων, η οποια επηρεαζει την λειτουργια του εγκεφαλου οσον αφορα την συγκεντρωση και την προσοχη, αλλα αν δεν γινεται συνεχεια (πχ πολλες ωρες την ημερα) ειναι προσωρινο. Ετσι, αν βλεπει καθε μερα απο λιγο (πχ το πολυ μιση ωρα) καποιο βιντεο ή παιδικο που περιεχει αργη εναλλαγη εικονων και σκηνων (τουλαχιστον 20 δευτερα) θεωρητικα (και βασει καποιων πειραματων) δεν επηρεαζεται αρνητικα ο εγκεφαλος. Εξαλλου, η τεχνολογια ειτε μας βρισκει συμφωνους ειτε οχι ειναι κατι που θα την βιωσουν τα παιδια μας πολυ περισσοτερο απο εμας και αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο, ειναι θεμα εξελιξης. Εμεις απλα πρεπει να προσεχουμε τι ερεθισματα δινουμε στα παιδια οσο ειναι παιδια και βρισκονται υπο τον ελεγχο μας και να συμμετεχουμε οσο μπορουμε σε αυτο που βλεπουν εκεινη την ωρα, δηλαδη να μην τα βαζουμε μπροστα στην οθονη και να κανουμε δουλειες χωρις να λεμε κουβεντα. Προσωπικα, μετα τα 2 αρχισα να του βαζω βιντεακια με μεσα μεταφορας που μαθαινεις τα χρωματα και καποιες φορες ενα συγκεκριμενο παιδικο. Μπορει να δει καθε μερα γυρω στα 20 λεπτα το πρωι και να πω την αληθεια, ξεκινησα να του βαζω, περισσοτερο γιατι λογω της μεγαλης ελευθεριας που του δινω γενικοτερα (εχει πολυ λιγους περιορισμους) ηθελα να εχω κατι που να μπορω να βαλω ορια. Μπορει να ακουγεται περιεργο, αλλα λειτουργησε! Δεν θεωρω οτι του κανω κακο, του μιλαω οσο βλεπει και μετα συζηταμε αυτα που ειδε, προσπαθουμε να τα κανουμε "αληθινα" με τα παιχνιδια του. Βεβαια, δεν μιλαω για τηλεοραση, που εχει δει καποιες ελαχιστες φορες αλλα δεν την βρισκει ιδιαιτερα ενδιαφερουσα γιατι αν την ανοιξουμε (1 φορα τον μηνα και αν), δεν θα βαλουμε παιδικα. Αυτο που με προβληματιζει ειναι η πεθερα μου που του βαζει στο κινητο να δει βιντεακια. Ενταξει, δεν θελω να ειμαι υπερβολικη, ας βλεπει στην γιαγια λιγο, αλλα πολλες φορες του βαζει αρκετη ωρα, τον ξεχναει αφου καθεται ηρεμος σε μια γωνια και την βολευει κιολας και δυσκολευομαι να βαλω ορια. Μπροστα ειμαι, μου ζηταει ο μικρος να ξαναδει, του λεω οτι ειδε και δεν θα δουμε αλλο γιατι θα πονεσουν  τα ματακια μας, παει στην πεθερα μου, της κανει τα γλυκα ματια σαν κουταβι και αυτη με ακυρωνει και του ξαναβαζει. Το τραγικο ειναι οτι μολις υποκυψει η πεθερα, ο μικρος γυρναει και με κοιταει με ενα υφος νικητη και καταφερτζη σαν να μου τη λεει "Παρτα, τα καταφερα!".

 

Τελοσπαντων, ειπα τον πονο μου αλλα επειδη ειμαστε και λιγο εκτος θεματος, νομιζω οτι θα πω στην μητερα μου να το παλεψει με αλλους τροπους πλην της τηλεορασης, γιατι εκτος των αλλων αν κοιμηθει στον καναπε, θα ξυπνησει κατα τη μεταφορα και θα εχει να αντιμετωπιζει ενα ακομη ξυπνημα. Παντως, δυο φορες που τον κοιμισε στο σπιτι της (και επεστρεψα μετα απο λιγο) καταφερε να τον κοιμισει με βολτα στην αγκαλια, αλλα πλεον θα δυσκολευτει να τον κουβαλαει, δεν το συνιστω με τιποτα. Ενω οταν ηταν στο σπιτι μου, του εβαλε ενα ντοκιμαντερ (ετσι μου ειπε τουλαχιστον), του εδωσε και λιγο ψωμι γιατι ηθελε να πιπιλαει κατι και κοιμηθηκε γρηγορα. Νομιζω γενικως οτι στο δικο της σπιτι θα ειναι πιο ευκολα τα πραγματα γιατι θα "παιζει" στο γηπεδο της, με δικους της κανονες και ο μικρος θα ειναι πιο "υπακουος" απ'οτι στο σπιτι του.

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

11 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Πάντως γενικά,  μην το φοβάσαι το κλάμα, είναι ένας τρόπος να ξεσπάσει ένας άνθρωπος, πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί. Άλλο το κλάμα που βιώνει ένα παιδάκι μόνο του σε ένα δωμάτιο κι άλλο αυτό σε μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη και κατανόηση. Κι εμείς δεν έχουμε ανάγκη κάποιες φορές να κλάψουμε και μόλις κλαίμε νιώθουμε καλύτερα μετά? Επίσης, θα σου έλεγα να επικεντρωθείς τώρα στον αποθηλασμό σας και για τις μέρες που θα λείπεις στο μαιευτήριο μην αγχώνεσαι τόσο, είναι νωρίς ακόμα, έχεις όλο το χρόνο να ετοιμάσεις το έδαφος.

Γενικως αποδεχομαι το κλαμα του. Εκει που λυγιζω μεσα μου ειναι το κλαμα του στην αρνηση του θηλασμου συγκεκριμενα. Μπορω να καταλαβω πως νιωθει και σιγουρα δεν το κατατασσω σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση αρνησης πχ γλυκο, πατατακια κλπ. Ο θηλασμος ειναι κατι αλλο για το παιδι, δεν ειναι απλα λιγουρα ή επιθυμια της στιγμης, ειναι κατι που συμβαινει σε ολη του η ζωη και μπορω να φανταστω πως "σοκαρεται" οταν του το αρνουμαι. Οσο για τον τοκετο, φυσικα δεν αγχωνομαι, εχουμε πολυ καιρο, απλα επειδη αναφερθηκε ειπα να απαντησω. 

 

Παντως, ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας, πραγματικα με βοηθανε πολυ:)

Επεξεργάστηκαν by Sentir...natureza
 
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 1 λεπτό , Sentir...natureza είπε:

Γενικως αποδεχομαι το κλαμα του. Εκει που λυγιζω μεσα μου ειναι το κλαμα του στην αρνηση του θηλασμου συγκεκριμενα. Μπορω να καταλαβω πως νιωθει και σιγουρα δεν το κατατασσω σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση αρνησης πχ γλυκο, πατατακια κλπ. Ο θηλασμος ειναι κατι αλλο για το παιδι, δεν ειναι απλα λιγουρα ή επιθυμια της στιγμης, ειναι κατι που συμβαινει σε ολη του η ζωη και μπορω να φανταστω πως "σοκαρεται" οταν του το αρνουμαι.

Αααχ, δεν φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω.. 

TmO0p3.png Ο τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας, γίνεται η εσωτερική τους φωνή.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...