Μαλώνουμε παιδάκια 10 μηνών;

[sisterdew]

γεια σας!!εγω προσπαθω να ειμαι ψυχραιμη με τη 10 μηνων μπεμπουλα μου που φερνει βολτες το σπιτι και τα αρπαζει ΟΛΑ!! οταν ομως προσπαθει πχ να ανοιξει το φουρνο και της εξηγω ξανα και ξανα και αυτη συνεχιζει με πεισμα της ριχνω μερικες στο χερακι...ως εκει!! ελπιζω να μην της κανω κακο αλλα σιγα σιγα να καταλαβει οτι μερικα πραγματα 8α της "πονεσουν το χερακι" και δε μιλαω για τις ξυλιες..εσεις τι λετε?

[ysar]

και να μετατρέψεις το σαλόνι σε παιδότοπο. Αυτό που έχει νόημα, είναι να αισθανθεί το παιδί ότι βρίσκεται σπίτι του, να μπουσουλήσει σωστά, να πιαστεί από κάπου για να σηκωθεί και να κάνει τα πρώτα του βήματα.

 

Συμφωνώ

[jesgk]

γεια σας!!εγω προσπαθω να ειμαι ψυχραιμη με τη 10 μηνων μπεμπουλα μου που φερνει βολτες το σπιτι και τα αρπαζει ΟΛΑ!! οταν ομως προσπαθει πχ να ανοιξει το φουρνο και της εξηγω ξανα και ξανα και αυτη συνεχιζει με πεισμα της ριχνω μερικες στο χερακι...ως εκει!! ελπιζω να μην της κανω κακο αλλα σιγα σιγα να καταλαβει οτι μερικα πραγματα 8α της "πονεσουν το χερακι" και δε μιλαω για τις ξυλιες..εσεις τι λετε?

 

Είμαι αρκετά αυστηρή μαμά αν σκεφτείς ότι ο γιός μου 6 χρονών τώρα με φωνάζει στρατηγό.

 

Παρόλα αυτά δεν νομίζω ότι μερικα χτυπήματα στο χεράκι θα βοηθήσουν την μικρή σου να καταλάβει ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό. Στο γιόκα μου από την ώρα που άρχισε να εξερευνεί τον κόσμο ήμουν πάντα πολύ απολυτη στο τί επιτρέπετε κ τί όχι χωρίς φωνές αλλά με σοβαρό τονο. Το ίδιο κανω κ με την μικρη μου που ειναι αρκετά πιο ζωηρη, αν παίρνει κάτι στα χεράκια της που θεωρώ οτι δεν κάνει της δίνω κάτι αλλο που θα της κεντρίσει το ενδιαφέρον. Θέλει πολύ υπομονή κ σε καταλαβαίνω αλλά για τα παιδιά το ξύλο δεν λειτουργεί

[melita]

εγω της λεω απαπα και καταλαβαίνω ότι καταλαβαίνει τι εννοώ άσχετα εάν δεν θέλει να υπακούσει.

Ο τόνος της φωνής παίζει σημαντικό ρόλο.

[sweet_february]

Καταλαβαινω απολυτα πως το ξυλο δεν βοηθα (ουτε καν οι χειρονομιες) και πως θελει απολυτη ψυχραιμια.. Πειτε μου ομως σας παρακαλω... ΠΩΣ????

Δεν εχω ακουμπησει το παιδι μου (εννοω να το χτυπησω) αλλα του εχω φωναξει απειρες φορες.. Οταν μιλαμε ομως για φωνη, εννοουμε ΦΩΝΗ! :oops: Και ξερετε ποιο ειναι το ασχημο? Πως ολοι μα ολοι μας οι καυγαδες γινονται πανω στο φαγητο (οταν π.χ. αρνειται να φαει αλλο ή το κρατει στο στομα). Δεν μαλωνουμε για τιποτα αλλο! Το αποτελεσμα? Να βαζει καθε φορα τα κλαμματα γιατι αφενος την τρομαζω με τη φωνη μου και αφετερου γιατι δεν καταλαβαινει τι κανει λαθος!

ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ??

Νιωθω απελπισμενη..

[Karamelenia]

Εγω νομίζω πως όλα εξαρτώνται από τον τόνο της φώνης σ'αυτη την ηλικία. Χωρις δραμάτικα αποτελεσματα βεβαία, μάλλον μ' αυτό τον τρόπο "δουλευουμε για το μέλλον". Παρ΄ολα αυτα εγω με τη μικρη μου εχώ παρατηρήσει το εξής, της δίνω ένα παιχνίδι την κοιταω πονηρα και της λέω "μην το πεταξεις κατω", χαμογελαει και το πεταει και ένω το μαζευω ξεκαρδίζεται. Αυτο είναι το παιχνίδι μας. Όταν όμως κάνει κάτι που δεν κρίνω σώστο το ύφος μου είναι σόβαρο και τη βλέπω ότι κι αυτη έστω κι όταν με αγνοεί με κοιταει σοβαρα δειχνοντας ότι το ξέρει ότι τωρα δεν παιζουμε. Στην αρχή αναρώτηθηκα μηπώς της δημιουργώ κάποια συγχυση αλλά από το υφός της είμαι βέβαιη πως εχει καταλαβει το παιχνίδι και το μη παιχνίδι και αυτο είναι μια αρχη.

[alan]

Πρώτον θεωρώ οτι είμαστε άνθρωποι και ναι δυστυχως κάποιες φορές θα χάσουμε τον ελεγχο. Αλλα απο το κάποιες στο όλες εχει αποσταση!!!!

οσο ηταν μικρουλακι:

1. για τα επικύνδυνα της εκανα θεατρικά: πχ πήγε στο καλοριφέρ και εκανα οτι το ακουμπάω και μετά εκανα οτι πονάω και οτι κλαίω!!!! οταν δεν εκαιγε τοσο την εβαλα να το ακομπήσει για να καταλαβει!!! δεν το ακουμπησε ΠΟΤΕ!!! αναλογα την επικυνδυνότητα επαιζα και πιο δραματικα!!!

2. Της εδειχνα κάτι αλλο για να της τραβήξω τν προσοχή!

3. μονο σε περιπτωση εκτακτου αναγκης ή απο την τρομάρα μου έβαζα φωνή!

4. ειχα κάνει το σπιτι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΣΦΑΛΕΣ (μέχρι στην βιτρίνα είχα βαλει αυτή την ειδική μεμβράνη για να μην διαλυθεί το τζάμι αν σπάσει)

 

τωρα που μεγάλωσε (3,5 ετών) :

1. της εξηγώ τις συνέπειες αρνητικές ή θετικές αν κάνει το σωστο

2. οποτε δεν είναι καμια αποφαση σημαντική της λέω "σκέψου και αποφάσησε μόνη σου" και την αφήνω να ....υποστεί της συνέπεις θετικές ή αρνητικές (μεταξύ αυτών η επιβράβεση ή ή αποδοκιμασία μου)

3. οταν το κάνει επιτηδες της λέω πως με κάνει να αισθάνομαι η πράξη της (πχ φοβο αγωνία θυμό εκνευρισμό) και αν κοντεύω να κάνω ...ντα φευγω απο το δωματιο εξηγόντας της οτι εχω γίνει εξω φρενών (νομίζω οτι ετσι μαθαίνει τι να κανει και εκεινη οταν μεθαυριο θυμώσει και εκείνη)

και οταν ηρεμήσουμε ασχολούμαι λίγη ώρα μαζί της γιατι αυτό θεωρώ οτι χρειάζεται.

4. επισης καμιά φορά οταν πισμώνει το γυρνάω στην ....τρελλή δλδ την αρχίζω στο γαργάλημα στο κινηγιτό και στο μαξιλαροπόλεμο για να εκτονοθούμαι

 

ολα αυτά πιάνουν και γενικά ολοι μου λένε οτι έχω ενα ηρεμο και συνενοήσημο παιδί

ΣΗΜ: το εχω ξαναπει θεωρώ την νταντα στο σκαϊ τιμωριτική!!!

[sisterdew]

Είμαι αρκετά αυστηρή μαμά αν σκεφτείς ότι ο γιός μου 6 χρονών τώρα με φωνάζει στρατηγό.

 

Παρόλα αυτά δεν νομίζω ότι μερικα χτυπήματα στο χεράκι θα βοηθήσουν την μικρή σου να καταλάβει ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό. Στο γιόκα μου από την ώρα που άρχισε να εξερευνεί τον κόσμο ήμουν πάντα πολύ απολυτη στο τί επιτρέπετε κ τί όχι χωρίς φωνές αλλά με σοβαρό τονο. Το ίδιο κανω κ με την μικρη μου που ειναι αρκετά πιο ζωηρη, αν παίρνει κάτι στα χεράκια της που θεωρώ οτι δεν κάνει της δίνω κάτι αλλο που θα της κεντρίσει το ενδιαφέρον. Θέλει πολύ υπομονή κ σε καταλαβαίνω αλλά για τα παιδιά το ξύλο δεν λειτουργεί

 

προς Θεου δε μιλαω για ξυλο!!!!εννοειτε και ειμαι κατα!

[jesgk]

προς Θεου δε μιλαω για ξυλο!!!!εννοειτε και ειμαι κατα!

 

Ακούστηκε λίγο κάπως.. συγνώμη απλα εννόούσα ότι κ το χτύπημα στο χεράκι ειναι κάτι άγνωστο για αυτά , δλδ αυτό που εμείς θεωρούμε σαν τθμωρία κ χτυπημα γι'αυτά δεν ειναι κάτι

[peony]

Εμένα η μικρή μου (17 μηνών τώρα) είναι γενικά ήρεμο μωρό, οπότε δεν είχαμε θέματα ως τώρα.

 

Ωστόσο, το πρώτο της όριο σε ηλικία 10 μηνών ήταν το να μην μου βγάζει τα γυαλιά μου (αφού μου έσπασε το ένα ζευγάρι...)! Δεν την μάλωνα, αλλά κάθε φορά που πήγαινε να τα αρπάξει της έλεγα "όχι τα γυαλιά της μαμάς" με ήρεμο τόνο μεν, αλλά όχι παιχνιδιάρικό. Ε, αυτή τη φράση μπορεί να την έλεγα και 20 φορές την ημέρα! Αλλά μετά από 2 βδομάδες το'πιασε!

 

Επίσης, όσον αφορά πχ το αερόθερμο (που έκαιγε), την άφησα μια φορά να το αγγίξει, για να δει ότι καίει και έκτοτε το απέφευγε. Αντίστοιχα, με ένα κερί, είδε εμένα να καίγομαι (όχι επίτηδες, ετσι; ) και δεν θέλησε να το αγγίξει.

 

Φωνή υψώνω κι εγώ μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις.

 

Γενικά θεωρώ ότι επειδή ακριβώς δεν ακούει πολλά "μη", όταν επιτέλους το ακούει αντιλαμβάνεται ότι είναι σοβαρό και το εννοώ.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

και εγω μονο μιλαω,μιλαω,μιλαω εχει μαλλιασει η γλωσσα μου να του λεω τα ιδια και τα ιδια.καποια τα εχει παρει χαμπαρι καποια αλλα οχι ακομα.εμενα συνεχεια βρισκεται στο ντουλαπι με τα μπαχαρικα το ανοιγει αλλαζει τα καπακια και μετα το κλεινει και μετα ξανα απο την αρχη.του αδειασα και εγω ενα ντουλαπι του εβαλα μεσα ταπερ και σεικερ και του το εκανα δικο του.ετσι ολα τα αλλα ειναι της μαμας και εκεινο δικο του.μια φορα λοιπον που ανοιξε το δικο μου με τα μπαχαρικα και τα εβαζε με μανια στο δικο του οταν τον μαλωσα τα επιασε και εριξε κατω και εγω του εριξα στον πωπο (ηταν λαθος τροπος αλλα και εγω ανθρωπος ειμαι) και μετα εκεινος με αγκαλιασε και μου λεει μα μαμα δηλαδη με ελιωσε το μετανιωσα κατευθειαν και δεν το εχω ξαναακουμπησει.με εβαλε στη θεση μου ο σκατουλης.

[melita]

Καλά τιγράκι όταν κάνουν τέτοιες μαλαγανιές τι άλλο να κάνεις. Ήθελα να ξερα που τα έμαθαν αυτά να σου λένε μαμά και να σου κάνουν γλυκούλες.

Πάντως η δικιά μου αν δεν έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον με φωνές, έχει αρχίσει και όταν νευριάζεται να κάνει αυτό το αααααααα που κάνουμε κι εμείς σαν να μαλώνει κουνώντας και τα χέρια προς τα πάνω. Έμφυτα χαρίσματα να χαρώ!

[bebe-q]

Πώπω....διαβάζοντας τα δικά σας,νιώθω φρικτή μάνα!!Εγώ του βάζω τη φωνή,δυνατά κι όλας για να μη βάζει στο στόμα την παντόφλα μου π.χ. την ώρα που εγώ δε μπορώ να του την πάρω επειδή θηλάζω το άλλο μωρό η να μην μου αδειάσει όλα τα σιδερωμένα ρούχα απο τα συρτάρια κτλ....

Μέχρι που έπιασα τα συρτάρια με σελοτειπ και απλά δε μπορεί να τα τραβήξει πιά.Όσο για τις παντόφλες,τις κρύβω στην παπουτσοθήκη,η τον περιορίζω στο δωμάτιό του με το ειδικό πορτάκι όταν πρόκειται να ασχοληθώ με το μικρούλη,γιατί αλλιώς,είναι πότε στα κουμπιά της κουζίνας,πότε στον μανάβη,πότε στο ντουλάπι με τις κρέμες του (είναι το μόνο που δε μπορώ να κλειδώσω),πότε κρέμεται απο την κουρτίνα με αποτέλεσμα να ξεκρεμάει το κουρτινόξυλο κτλ...

Όμως έχει κάποιο αποτέλεσμα αυτό,γιατί όταν φωνάξω ΜΗ ΓΙΩΡΓΟ,ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ, και μόνο απο τον τόνο της φωνής μου θα αποτραβηχτεί και στη συνέχεια του εξηγώ το γιατί κι ας είναι μικρούλης...Όταν δώ οτι δεν ακούει μπορεί και να φωνάξω δυνατότερα...Πολλές φορές με έχει νευριάσει και τον μαλώνω δυνατά,αλλα πάντα εξηγώντας τον λόγο...ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ??

[babystar]

π.χ. την ώρα που εγώ δε μπορώ να του την πάρω επειδή θηλάζω το άλλο μωρό

Δεν ξέρω αν είναι κακό που φωνάζεις τον "μεγάλο", αλλά μωρέ, πάνω από το μωράκι που θηλάζει, το λυπάται η ψυχή μου...Δεν είμαι βέβαι στη θέση σου, αλλά κρίμα δεν είναι το λεχουδάκι?

 

Κάπου είχα διαβάσει μέσα στο φόρουμ και πολύ μου άρεσε, ότι "οι φωνές είναι το νέο είδος κακοποίησης"...Καταπληκτικό...

 

Για το ξύλο είμαι κάθετη...Μεγάλωσα με πολύ ξύλο, με το φόβο και τον πανικό του ξύλου και δε θέλω ποτέ να το νιώσει αυτό το παιδί μου...

 

Όσο για το αν μαλώνω το παιδί μου, όχι, ποτέ, πάντα της εξηγώ με λόγια και μέχρι στιγμής πιάνει καταπληκτικά, δε χρειάστηκε ποτέ να πω κάτι δεύτερη φορά και όταν της πω για κάτι όχι, δεν το επαναλαμβάνει...

[αγγέλικα..]

Πώπω....διαβάζοντας τα δικά σας,νιώθω φρικτή μάνα!!Εγώ του βάζω τη φωνή,δυνατά κι όλας για να μη βάζει στο στόμα την παντόφλα μου π.χ. την ώρα που εγώ δε μπορώ να του την πάρω επειδή θηλάζω το άλλο μωρό η να μην μου αδειάσει όλα τα σιδερωμένα ρούχα απο τα συρτάρια κτλ....

Μέχρι που έπιασα τα συρτάρια με σελοτειπ και απλά δε μπορεί να τα τραβήξει πιά.Όσο για τις παντόφλες,τις κρύβω στην παπουτσοθήκη,η τον περιορίζω στο δωμάτιό του με το ειδικό πορτάκι όταν πρόκειται να ασχοληθώ με το μικρούλη,γιατί αλλιώς,είναι πότε στα κουμπιά της κουζίνας,πότε στον μανάβη,πότε στο ντουλάπι με τις κρέμες του (είναι το μόνο που δε μπορώ να κλειδώσω),πότε κρέμεται απο την κουρτίνα με αποτέλεσμα να ξεκρεμάει το κουρτινόξυλο κτλ...

Όμως έχει κάποιο αποτέλεσμα αυτό,γιατί όταν φωνάξω ΜΗ ΓΙΩΡΓΟ,ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ, και μόνο απο τον τόνο της φωνής μου θα αποτραβηχτεί και στη συνέχεια του εξηγώ το γιατί κι ας είναι μικρούλης...Όταν δώ οτι δεν ακούει μπορεί και να φωνάξω δυνατότερα...Πολλές φορές με έχει νευριάσει και τον μαλώνω δυνατά,αλλα πάντα εξηγώντας τον λόγο...ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ??

 

από την εμπειρία μου με παιδιά (δούλεψα ως νταντα για ένα φεγγάρι)κατέληξα στο συμπέρασμα οτι το να του φωνάζεις δεν βοηθάει καθόλου,το ατίθετο μάλιστα.αν σκεφτείς οτι το παίδι σου υιοθετεί τις συμπεριφορές τις δικές σου και του μπαμπά σου του μαθαίνεις να φωνάζει.όταν θέλεις να τον επιπλήξεις πάντα θα κατεβαίνεις στο ύψος του, θα τον κοιτας στα ματια κ με φωνή σταθερή κ χαμηλότερη απ'ότι συνήθως θα του λες να μην κάνει κάτι εξηγώντας του το γιατί κ προειδοποιώντας τον οτι θα τον βάλεις τιμωρία.αν .οντως το εννοείς και το καταλάβει το παιδί θα πειθαρχήσει.στην περίπτωση όμως που δεν το κάνει αναγκαστικά θα τον τιμωρήσεις.βάλ'τον να κάτσει στο καρεκλάλι του για 2-3 λεπτά.θα καταλάβει κ δεν θα το ξανακάνει.

 

ελπίζω να βοήθησα..

[melita]

Σήμερα που ξύπνησε 5 λεπτά αφού την είχα κοιμήσει στο στήθος, ύψωσα λίγο παραπάνω την φωνή μου και την άφησα στο πάρκο και έβαλε ένα πνιχτό κλάμα όλο παράπονο και αναστεναγμούς. Βέβαια μετά δεν ξεκολλουσε από την αγκαλιά μου.

Προσωπικά πολύ σπάνια να υψώσω την φωνή ή να την μαλώσω. Πάντα με σοβαρό ύφος της λέω ότι δεν πρέπει να κάνει κάτι αλλά το ξανακάνει οπως να μου αρπάζει τα γιαλιά από το πρόσωπο.

Τώρα για την έννοια της τιμωρίας που αναφέρθηκε παραπάνω η δικιά μου δεν καταλαβαίνει καν τι θα πει τιμωρία ή κάτι τέτοιο. Αραγες πότε θα το καταλαβαίνουν?

[marigoulio]

κοριτσια τα ιδιο κανει και ο γιοκας μου που ειναι δεκα μηνων!φανταστητε εχει ριξει το σιδερενιο καλυμα απο το τζακι τουλαχιστον δεκα φορες.φοβαται κλαιει αλλα εκει!`οταν ειναι μαζι μου μονο τα πραγματα ειναι καλυτερα ειναι πιο υπακουος αλλα με τους παπουδες και τις γιαγιαδες.δεν του χαλανε χατηρι!παντως απο οτι διαβαζω ολα εχουν παρομοιες συμπεριφορες.σε κοιτανε να δουνε αν τα κοιτας και βουρ για την σκανδαλια!!

[demi]

προσωπικα δεν τα μαλωνω σε αυτην την ηλικια..παιρνω βαλεριανα αλλα δεν τα μαλωνω...

[mariazei]

Εγω υψωνω τον τονο της φωνης μου οταν χρειαζεται για να καταλαβει οτι δεν πρεπει να το κανει (την σκανδαλια).Καθε φορα που πλησιαζει το επιπλο της τηλεορασης (το οποιο ειναι γυαλινο) με κοιταει λοξα λοξα και μαλλον το σκεφτεται να πλησιασει η οχι.Και φυσικα πλησιαζει.Παντως σιγουρα καταλαβαινει οτι την μαλωνω αφου υψωνω τη φωνη μου, δεν χαμογελαω, κτλ. Και πολλες φορες κλαιει που την "μαλωσα". Δεν πρεπει απο τωρα να καταλαβουν το "οχι" και το "μη"?

[tazoula82]

κοριτσια τα ιδιο κανει και ο γιοκας μου που ειναι δεκα μηνων!φανταστητε εχει ριξει το σιδερενιο καλυμα απο το τζακι τουλαχιστον δεκα φορες.φοβαται κλαιει αλλα εκει!`οταν ειναι μαζι μου μονο τα πραγματα ειναι καλυτερα ειναι πιο υπακουος αλλα με τους παπουδες και τις γιαγιαδες.δεν του χαλανε χατηρι!παντως απο οτι διαβαζω ολα εχουν παρομοιες συμπεριφορες.σε κοιτανε να δουνε αν τα κοιτας και βουρ για την σκανδαλια!!

Ακριβως το ιδιο προβλημα ειχα και γω με τον μικρό μου.Εμενα ήθελε να χωθεί ολος μεσα στο τζάκι.Μια φορα εκανα την κίνηση και του ριξε μια στο χεράκι.Βεβαια δεν το ξανακανα γιατι μετανοιωσα πολύ.Απλα τον μαλωνα μονο με την φωνή.Τωρα περναει μπροστα απο το τζακι και αδιαφορει.Εχει βρει αλλα να του κινουν το ενδιαφερον.Καθε φορα και κατι διαφορετικό.Σε λιγο καιρο θα χουμε μαλλον θεμα με το χριστουγεννιατιο δεντρο:rolleyes:

[Νατασούλα]

Η κορούλα μου είναι 10 μηνών, εδώ και 2-3 εβδομάδες περίπου μπουσουλάει όλο το σπίτι και σηκώνεται όρθια πιάνοντας διάφορα έπιπλα. Εννοείται πώς έχει βάλει στόχο ότι υπάρχει πάνω στα τραπεζάκια και όχι μόνο . Εγώ σε αντίθεση με άλλες μανούλες, από την αρχή δεν μάζεψα σχεδόν τίποτα. Ούτε πετσετάκια, ούτε διακοσμητικά. Μόνο ότι σπάζει, μην έχουμε και κανά ατύχημα. Τα περιεργάζεται όλα πάντα με την επίβλεψή μου. Δεν την αφήνω λεπτό από τα μάτια μου. Στην αρχή της φαίνονταν όλα πιο περίεργα, τώρα δεν ασχολείται και τόσο πολύ.

Το καλύτερό της είναι να τραβάει τις κουρτίνες, να κρύβεται από πίσω (τυλιγόταν στην κυριολεξία με τις κουρτίνες με φόβο να πέσει το κουρτινόξυλο) και να μου κάνει τσα....... παίζει !!!!!!!! Στην αρχή τις τραβούσα στην άκρη και τις έδενα για να μην μπορεί να τις πιάνει αλλά είδα ότι τεντωνόταν τόσο πολύ για να τις τραβήξει που θα μπορούσε άνετα να φάει τούμπα και απλά τις έλυσα. Τώρα κάθε φορά που θα πάει εκεί, απλά σηκώνω λίγο τον τόνο της φωνής μου και της λέω ''μη'' κουνώντας το δάχτυλο αλλά εκείνη γελάει και μου κάνει νάζια. Και προσπαθεί να πιάσει και το δάχτυλό μου. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνει ότι την μαλώνω αλλά τουλάχιστον της αποσπώ την προσοχή.

Και στο τζάκι πηγαίνει αλλά εμείς έχουμε ενεργειακό με τζάμι μπροστά και έτσι δεν μπορεί να το ανοίξει . Τελευταία της σκανταλιά...... ανοίγει την κάταψυξη και πρέπει οπωσδήποτε να βάλω ασφάλειες μην έχουμε και τίποτα άλλο.

[babyprince]

εγώ δεν συμφωνώ με τις μανούλες παραπάνω στις πρώτες σελίδες. ένα παιδί βέβαια και θέλει ελευθερία. Αλλά αν μαζέψεις το σαλόνι σου, τελείωσε αυτό σημαίνει πως ένα ολόκληρο ΄σπίτι θα γίνει παιδότοπος. Καταρχήν πρέπει να ξέρει τους χώρους του. Υπάρχει μάλωμα και μάλωμα για κάθε ηλικία. Προσωπικά θα του μάθαινα το ποτέ ή το όχι για να αρχίσει να το κατανοεί. Από αυτήν την ηλικία εξάλλου διεκδικούν και δοκιμάζουν τον γονιό. ούτε συμφωνώ με τα βιβλία παιδοψυχολογίας που είναι σε όλα υπερβολικά μαλακοί, συζητήσιμοι, γλυκείς... νομίζω πως υπάρχουν όρια τα οποία τα μαθαίνεις σιγά σιγά σε ένα παιδί. Τώρα υπάρχει και η λογική ότι μπορεί να το μάλωσες με τον τρόπο σου αλλά και πάλι να μην ακούει και να τα πετάει όλα κάτω. Εκει δυστυχώς το επεξεργάζεσαι, το μετράς και βλέπεις.

[SOUL21]

Αχ κοριτσια σας βρηκα!!!

Και εμενα η μικρη μου ολη μερα σκανταλιες ειναι......πανω κατω στον καναπε ,οτι δει πρεπει να το πιασει να το βαλει στο στομα κ διαφορα αλλα τετοια!

Μερικες φορες την πιανει μια γκρινια χωρις λογο ετσι απλα για να κανει φασαρια κ 2 φορες την ωρα που τσιριζε της φωναξα κ αμεσως σταματησε...αλλα νιωθω τυψεις...μηπως δεν πρεπει να φωναζω σε ενα μωρο 10 μηνων?

[boy'smam]

Αχχχχχ...αν ειχα τα διακοσμητικα μου και τα κερακια μου εκτεθειμενα ολη μερα μη και οχι θα ελεγα!Ο δικος μου ειναι 17 μηνων και ειλικρινα δεν ακουει ΤΙΠΟΤΑ!Δεν τον εχω χτυπησει ποτε(αν και μεταξυ μας ουτε αυτο πιστευω οτι θα επιανε!)Υψωνω φωνη αρκετες φορες μες την ημερα οταν πηγαινει στις πριζες,οταν χτυπαει ταπαιχνιδια του στα τζαμια,οταν ξυνει τους τυχους με οτι βρισκει...αλλα δεν ακουει!Καμια φορα γελαει κι ολας!Μονο αν τον βαλω να κατσει τιμωρια κατω θα κλαψει,αλλα πρεπει να τον κραταω γιατι φευγει και ερχεται και με αγκαλιαζει!Αλλα το παιζω σκληρη!Ειμαι παρα πολυ σοβαρη οταν λεω οχι ή ποτε-ποτε!Τωρα εχει μαθει το ποτε-ποτε και παει π.χ στην πριζα με κοιταει κουναει το δαχτυλο να μου δειξει οτι δεν κανει,γελαει και τραβαει την πριζα!Μεγαλο μαμουνι ογιος μου και δεν με βλεπω καλα

!Προχθες χοροπηδαγε στο κρεβατι μου του ελεγα να σταματησει καιι πηγε να πεσει και εκτοξευτηκα σαν πυραυλος απο την αλλη ακρη να τον πιασω!Δεν καταλαβαινει τπτ!

[Ellemphriem]

Αχχχχχ...αν ειχα τα διακοσμητικα μου και τα κερακια μου εκτεθειμενα ολη μερα μη και οχι θα ελεγα!Ο δικος μου ειναι 17 μηνων και ειλικρινα δεν ακουει ΤΙΠΟΤΑ!Δεν τον εχω χτυπησει ποτε(αν και μεταξυ μας ουτε αυτο πιστευω οτι θα επιανε!)Υψωνω φωνη αρκετες φορες μες την ημερα οταν πηγαινει στις πριζες,οταν χτυπαει ταπαιχνιδια του στα τζαμια,οταν ξυνει τους τυχους με οτι βρισκει...αλλα δεν ακουει!Καμια φορα γελαει κι ολας!Μονο αν τον βαλω να κατσει τιμωρια κατω θα κλαψει,αλλα πρεπει να τον κραταω γιατι φευγει και ερχεται και με αγκαλιαζει!Αλλα το παιζω σκληρη!Ειμαι παρα πολυ σοβαρη οταν λεω οχι ή ποτε-ποτε!Τωρα εχει μαθει το ποτε-ποτε και παει π.χ στην πριζα με κοιταει κουναει το δαχτυλο να μου δειξει οτι δεν κανει,γελαει και τραβαει την πριζα!Μεγαλο μαμουνι ογιος μου και δεν με βλεπω καλα

!Προχθες χοροπηδαγε στο κρεβατι μου του ελεγα να σταματησει καιι πηγε να πεσει και εκτοξευτηκα σαν πυραυλος απο την αλλη ακρη να τον πιασω!Δεν καταλαβαινει τπτ!

 

Διαβασε για την τιμωρια που χρησιμοποιεις. Το μικρο σου δεν ειναι ακομα ικανο να την καταλαβει στην ηλικια που ειναι.