φοβος κ αγχος στη δευτερη μου καισαρικη

[maryl]

Ευχαριστω! Προσπαθω να προετοιμαζομαι!

μην ανησυχεις για τον πονο μετα...σου δινουν παυσιπονα κ δεν πονας καθολου.αλλωστε θα χεις τη χαρα.τη διπλη χαρα εσυ. εγω τουλαχιστον στη πρωτη μου καισαρικη ετσι ενιωσα...τωραα στη δευτερη αν νιωσω διαφορετικα δεν ξερω...στο σηκωμα τωρα...εκει τα ειδα σκουρα εγω,γιατι αλλες σηκωνοντουσαν πιο ευκολα.Αλλα πιστευω οτι εκανα βλακεια που δεν ειχα παρει παυσιπονο πριν σηκωθω..Στο σπιτι σιγα σιγα θα το συνηθησεις,γιατι θα χεις το νου σου στα μωρα...Αληθεια να σε ρωτησω,ποσο βδομαδων εισαι?εγω μπαινω στη 30η βδομαδα κ ζοριζομαι ψηλα στο στομαχι..σαν να μου το πιεζει και δεν μπορω να περπατησω ανετα...εσυ που εχεις δυο εχεις πιο πολλες ενοχλησεις απο οτι ειχες στο πρωτο σου?

[maryl]

Αυτό ακριβώς, το ίδιο κι εγώ. Καισαρική είναι, 4 μερούλες μέχρι να βγούμε, πάει στα κομμάτια θα περάσει. Χτες το βράδυ όμως που ήρθε ο επισκέπτης στο κρεβάτι μου (έχει αυτοεξοριστεί εδώ και ένα μήνα στον καναπέ γιατί εγώ όλο στριφογυρνάω και δεν τον αφήνω να κοιμηθεί τον έρμο) του είπα μην τυχόν και παντρευτεί μέχρι η μεγάλη να γίνει 18. Μετά ας κάνει ό,τι θέλει. Κι άμα δεν είναι καλή η μητριά η μεγάλη που θα είναι ενήλικη θα μπορεί να φροντίσει μια χαρά και τη μικρή. Αλλιώς θα βρυκολακιάσω και δεν θα βρίσκει ησυχία. Θεωρώ πως με κατάλαβε :mrgreen:

την ιδια τρελα νομιζω κουβαλαμε,μονο που εγω εχω ενα γιο 5 χρονων,ενω εσυ κορη.Τι θα γινουμε με τετοια μυαλα...

[skountoufla]

Αληθεια να σε ρωτησω,ποσο βδομαδων εισαι?εγω μπαινω στη 30η βδομαδα κ ζοριζομαι ψηλα στο στομαχι..σαν να μου το πιεζει και δεν μπορω να περπατησω ανετα...εσυ που εχεις δυο εχεις πιο πολλες ενοχλησεις απο οτι ειχες στο πρωτο σου?

 

Ειμαι σχεδον 27 εβδομαδων. Γενικα ειμαι αερατη ακομα, πονο νιωθω οταν σηκωνομαι μετα απο ωρα απ' το γραφειο (και πιο πολυ στα ισχία παρα στην κοιλια). Στομαχι, αν εξαιρεςεις τις καουρες, δεν με εχει ενοχλησει ακομα παρ' ολο που τα μωρα ειναι ψηλα, οπως μου ειπε ο γιατρος. Ετσι ανετη ημουν και στο πρωτο, που ηταν μονό! Ειμαι βεβαια παχουλοκομψη και ιςως γι'αυτο βαςταω πιο γερά! Μεθαυριο εχω ραντεβου να δω πού βροσκομαστε απο βαρος και μεγεθος.

[maryl]

Ειμαι σχεδον 27 εβδομαδων. Γενικα ειμαι αερατη ακομα, πονο νιωθω οταν σηκωνομαι μετα απο ωρα απ' το γραφειο (και πιο πολυ στα ισχία παρα στην κοιλια). Στομαχι, αν εξαιρεςεις τις καουρες, δεν με εχει ενοχλησει ακομα παρ' ολο που τα μωρα ειναι ψηλα, οπως μου ειπε ο γιατρος. Ετσι ανετη ημουν και στο πρωτο, που ηταν μονό! Ειμαι βεβαια παχουλοκομψη και ιςως γι'αυτο βαςταω πιο γερά! Μεθαυριο εχω ραντεβου να δω πού βροσκομαστε απο βαρος και μεγεθος.

και εμενα παντως οταν καθομαι τα ισχια μου με τσακιζουν,κ οταν κοιμαμαι το βραδυ μαλλον επειδη ειμαι συνεχεια πλαγια με πονανε οι γαμπες μου..Απο καουρες ασε,εχω δοκιμασει τα παντα..κ με πιανει μια διψα το βραδυ,αλλα αν πιω μια γουλια νερο τελειωσα,θα καιγομαι ολο το βραδυ..Δηλ ΠΗΤ εχεις αρχες Απριλη?

[skountoufla]

Δηλ ΠΗΤ εχεις αρχες Απριλη?

 

Ωχ και με το νερό ακομα υποφερεις;

Εμενα ευτυχως με ανακουφιζει, μεσα στη νυχτα μπορει να πιω κι 1 lt νερο!

ΠΗΤ εχω 1/5, αυριο θα ειμαι 27+0, αλλα λογω διδυμων παω για προγραμματισμενη καισαρικη γυρω στα μεσα Απριλη, αν βεβαια κρατηθουν μεχρι τοτε τα μωρα και δεν σκασουν μυτη νωριτερα. Αν απο βαρος ειναι οκ, θεωρητικα και απο 36+1 και μετα, δεν πειραζει να γεννησω (ετσι λεει ο ντοτόρε μου ).

[maryl]

στους γιατρους σας εχετε εκφρασει το φοβο-ανησυχια σας για τη καισαρικη?και αν ναι τι σας ειπε?

[skountoufla]

Εγω δεν εχω κάποιο φοβο ή ανησυχία να του εκφρασω, μη σου πω ότι στην περιπτωση μου πιο ασφαλη και πεπατημενη οδό θεωρω την καισαρικη (αν και ειμαι από τις σκεπτικίστριες των καισαρικών, αλλά τωρα, τετοιες ώρες τετοια λογια ). Εχω εμπιστοσυνη στον ίδιο για τη συγκεκριμένη διαδικασία και στο νοσοκομειο που θα γεννησω, γι' αυτο επελεξα και τον μεν και το δε, με οσο ψυχρη λογικη μπορουσα, οπότε ολα καλά σ'αυτη τη φαση.

Τωρα, η ανησυχια μου για την αναρρωση, ξερω οτι ειναι δικο μου θεμα, ειναι λιγο κατάσταση "σκασε και κολυμπα" και...θα περάσει!

[maryl]

Εγω δεν εχω κάποιο φοβο ή ανησυχία να του εκφρασω, μη σου πω ότι στην περιπτωση μου πιο ασφαλη και πεπατημενη οδό θεωρω την καισαρικη (αν και ειμαι από τις σκεπτικίστριες των καισαρικών, αλλά τωρα, τετοιες ώρες τετοια λογια ). Εχω εμπιστοσυνη στον ίδιο για τη συγκεκριμένη διαδικασία και στο νοσοκομειο που θα γεννησω, γι' αυτο επελεξα και τον μεν και το δε, με οσο ψυχρη λογικη μπορουσα, οπότε ολα καλά σ'αυτη τη φαση.

Τωρα, η ανησυχια μου για την αναρρωση, ξερω οτι ειναι δικο μου θεμα, ειναι λιγο κατάσταση "σκασε και κολυμπα" και...θα περάσει!

σωστα...

καλα κ στη δικια μου περιπτωση το ιδιο ειναι..δεν βγαινει αλλιως το παιδι...με καποιο τροπο πρεπει να βγει...

[maryl]

νομιζω οτι μερα με τη μερα το μυαλο μου σκεφτεται χειροτερα,πιο απαισιοδοξα.δηλ σκεφτομαι οτι μπορει σε ενα μιση μηνα που γεννω να πεθανω..Εδω αυριο δεν ξερουμε θα μου πειτε,απλως σας λεω ποσο πολυ εχω φοβηθει..δεν ξερω τι να κανω...τοσο απαισιοδοξια?παντα ημουν,αλλα τοσο πλεον?σκεφτομαι οτι θα μεινω πανω στη καισαρικη,ή μετα που θα με βγαλουν..πως θα μου φυγουν αυτες οι σκεψεις δεν ξερω πλεον..απο την αλλη ανυπομωνω να δω το μωρακι μου,να δω πως θα κανει ο μεγαλος μου γιος..κοριτσια απλα φοβαμαι...και κουραστηκα να φοβαμαι...

[my_Kelly]

Εγώ έβαλα τον γιατρό μου να μου πει με κάθε λεπτομέρεια την διαδικασία, εννοώ από την ώρα που θα μπω στο νοσοκομείο μεχρι την ώρα που θα με βάλουν στο χειρουργείο, μετά κάναμε διάλειμμα για την επέμβαση όπου δεν θέλω να ξέρω τι θα κάνει εκεί κάτω, και έπειτα μου περιέγραψε επακριβώς τι θα συμβεί από την ώρα που θα με κλείσει ως την ώρα που θα φύγω από το νοσοκομείο. Νομίζω του τα έκανα τούμπανο του ανθρώπου, αλλά δεν μπορώ τις εκπλήξεις. Την πρώτη φορά ήμουν αθώα, πήγαινα σαν το πρόβατο στον σφαγέα και δεν το'ξερα κιόλας, τώρα που ξέρω τουλάχιστον να το επεξεργαστώ μέσα μου για να το αντιμετωπίσω ανάλογα.

Βασικά όλα αυτά προέρχονται από το γεγονός ότι δεν είμαστε από εκείνες που κάνουν καισαρικές κατά παραγγελία. (Έχω να πάω διακοπές τον Αύγουστο οπότε ας γεννήσω τον Ιούνιο να προλάβω να αδυνατίσω). Η ανάγκη και οι περιστάσεις μας έσπρωξαν σε αυτό οπότε με κάποιο τρόπο πρέπει να το διαχειριστούμε, είναι μεγάλο πράγμα. Είναι μεγάλο πράγμα να τραβάς τέτοιο χειρουργείο και τέτοια ζόρια και στο τέλος να ακούς το υπέρτατο "εσύ δεν γέννησες, σε ξεγέννησε ο γιατρός", απλά γιατί ο γιατρός το έβγαλε από την κοιλιά μου.

[my_Kelly]

νομιζω οτι μερα με τη μερα το μυαλο μου σκεφτεται χειροτερα,πιο απαισιοδοξα.δηλ σκεφτομαι οτι μπορει σε ενα μιση μηνα που γεννω να πεθανω..Εδω αυριο δεν ξερουμε θα μου πειτε,απλως σας λεω ποσο πολυ εχω φοβηθει..δεν ξερω τι να κανω...τοσο απαισιοδοξια?παντα ημουν,αλλα τοσο πλεον?σκεφτομαι οτι θα μεινω πανω στη καισαρικη,ή μετα που θα με βγαλουν..πως θα μου φυγουν αυτες οι σκεψεις δεν ξερω πλεον..απο την αλλη ανυπομωνω να δω το μωρακι μου,να δω πως θα κανει ο μεγαλος μου γιος..κοριτσια απλα φοβαμαι...και κουραστηκα να φοβαμαι...

 

Στις πόσες εβδομάδες είσαι βρε συναγωνίστρια? εγώ είμαι στην 34η. Έχω γλιτώσει την εισαγωγή σε νοσοκομείο 3 φορές ως τώρα την τελευταία στιγμή (λόγω αυξημένης πίεσης). Κι εγώ από τη μια θέλω να περιμένουμε, να πάρει τον χρόνο του το μωράκι, να μεγαλώσει όσο πρέπει, αλλά από την άλλη θέλω να τελειώνουμε με τα διαδικαστικά και να αρχίσουν τα ωραία

[Αγγελίνα_2]

Εγώ έβαλα τον γιατρό μου να μου πει με κάθε λεπτομέρεια την διαδικασία, εννοώ από την ώρα που θα μπω στο νοσοκομείο μεχρι την ώρα που θα με βάλουν στο χειρουργείο, μετά κάναμε διάλειμμα για την επέμβαση όπου δεν θέλω να ξέρω τι θα κάνει εκεί κάτω, και έπειτα μου περιέγραψε επακριβώς τι θα συμβεί από την ώρα που θα με κλείσει ως την ώρα που θα φύγω από το νοσοκομείο. Νομίζω του τα έκανα τούμπανο του ανθρώπου, αλλά δεν μπορώ τις εκπλήξεις. Την πρώτη φορά ήμουν αθώα, πήγαινα σαν το πρόβατο στον σφαγέα και δεν το'ξερα κιόλας, τώρα που ξέρω τουλάχιστον να το επεξεργαστώ μέσα μου για να το αντιμετωπίσω ανάλογα.

Βασικά όλα αυτά προέρχονται από το γεγονός ότι δεν είμαστε από εκείνες που κάνουν καισαρικές κατά παραγγελία. (Έχω να πάω διακοπές τον Αύγουστο οπότε ας γεννήσω τον Ιούνιο να προλάβω να αδυνατίσω). Η ανάγκη και οι περιστάσεις μας έσπρωξαν σε αυτό οπότε με κάποιο τρόπο πρέπει να το διαχειριστούμε, είναι μεγάλο πράγμα. Είναι μεγάλο πράγμα να τραβάς τέτοιο χειρουργείο και τέτοια ζόρια και στο τέλος να ακούς το υπέρτατο "εσύ δεν γέννησες, σε ξεγέννησε ο γιατρός", απλά γιατί ο γιατρός το έβγαλε από την κοιλιά μου.

 

Καλά το σκέφτηκες. Άσε στην πρώτη όλες α λα προβατίνα πήγαμε, αλλά καλύτερα που δεν ξέραμε. Όταν όμως είναι ανάγκη, τι θα κάνεις, του μωρού τη ζωή θα διακινδυνεύσεις ή τη δική σου;

 

Την άκουσες κι εσύ την ατάκα ε; Δε μπορούνε, στην άκρη της γλώσσας τους το 'χουνε. Άστες να το παίζουν περιούσιος λαός. Μέχρι εκεί μπορούνε, τι να γίνει.

 

maryl δε θα σου περάσει ο φόβος μέχρι να πάρεις το μωρό στην αγκαλια και να δεις από μόνη σου ότι όλα πήγανε καλά. Άλλες μέρες θα είσαι καλύτερα, άλλες χειρότερα. Υπομονή και ψυχραιμία.

[my_Kelly]

Αγγελίνα_2 φυσικά και την άκουσα, από γυναίκα που μπήκε το πρωί, της έκαναν πρόκληση, μετά της έκαναν επισκληρίδιο, μετά έσπρωξε 3 φορές σαν να ήθελε να κάνει κακά (δική της περιγραφή), μετά γέννησε και μετά από δύο ώρες είχε κάνει μπάνιο και έτρωγε σουπίτσα. Να μου λέει αυτή εμένα ότι δεν γέννησα.

[Αγγελίνα_2]

Αγγελίνα_2 φυσικά και την άκουσα, από γυναίκα που μπήκε το πρωί, της έκαναν πρόκληση, μετά της έκαναν επισκληρίδιο, μετά έσπρωξε 3 φορές σαν να ήθελε να κάνει κακά (δική της περιγραφή), μετά γέννησε και μετά από δύο ώρες είχε κάνει μπάνιο και έτρωγε σουπίτσα. Να μου λέει αυτή εμένα ότι δεν γέννησα.

 

Υπάρχουν και χειρότερα. Να το ακούς από την κουμπάρα σου, που στις 38+1 είχε οξύ τοκετό, ξεκίνησαν συσπάσεις στο σπίτι, μέχρι να πάει στην κλινική (10 λεπτά με το αυτοκίνητο) είχε διαστολή 8, ούρλιαζε για επισκληρίδιο κι ο γιατρός της έλεγε "εδώ βλέπω το κεφάλι, ποια επισκληρίδιο;" και γέννησε μισή ώρα αργότερα. Αλλά στο δεύτερο αναγκάστηκε να κάνει καισαρική και με θυμήθηκε.

[my_Kelly]

Καλέ τουλάχιστον η κουμπάρα σου ένιωσε τη γέννα, δικαιούται δια να ομιλεί. Η δικιά μου που αν πήγαινε για σφράγισμα θα ένιωθε πιο "άβολα" από όσο στη γέννα, με τι δικαίωμα μου τη λέει? άσε δεν βγαίνει άκρη με τα μαμαδόμετρα

[Αγγελίνα_2]

Βράσε ρύζι

[maryl]

κοριτσια ειχα ρωτησει τωρα στη δευτερη εγκυμοσυνη για φυσιολογικη μετα απο καισαρικη που εκανα πριν 5 χρονια,μονο κ μονο επειδη φοβαμαι το χειρουργιο,οχι οτι θα αισθανθω πιο μανα κ.α μπουρδες,αλλα δεν δεχτηκε γιατι θα γεννησω σε μαιευτηριο,οχι σε νοσοκομειο[μονο που το βλεπω πεφτω ψυχολογικα,αλλιως εκει θα πηγαινα],κ μου λεει οτι δεν αξιζει να ρισκαρουμε...Ειμαι 32 βδομαδων,τελη του Μαρτη πρωτα ο Θεος θα με βαλει για καισαρικη.

[Αγγελίνα_2]

κοριτσια ειχα ρωτησει τωρα στη δευτερη εγκυμοσυνη για φυσιολογικη μετα απο καισαρικη που εκανα πριν 5 χρονια,μονο κ μονο επειδη φοβαμαι το χειρουργιο,οχι οτι θα αισθανθω πιο μανα κ.α μπουρδες,αλλα δεν δεχτηκε γιατι θα γεννησω σε μαιευτηριο,οχι σε νοσοκομειο[μονο που το βλεπω πεφτω ψυχολογικα,αλλιως εκει θα πηγαινα],κ μου λεει οτι δεν αξιζει να ρισκαρουμε...Ειμαι 32 βδομαδων,τελη του Μαρτη πρωτα ο Θεος θα με βαλει για καισαρικη.

 

Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Την πρώτη κτ γιατί την είχες κάνει;

[maryl]

ασε,λογω επιχειλιου πλακουντα υποτιθεται μαλλον..τι ναπω...με εστειλε η τοτε γυναικολογος μου,γιατι τωρα παω αλλου, σε νοσοκομειο μακρια απ τη πολη μου ενα μηνα πριν,ευτυχως ολα καλα,με εβαλαν να γεννησω 36 κ 2..

[Αγγελίνα_2]

ασε,λογω επιχειλιου πλακουντα υποτιθεται μαλλον..τι ναπω...με εστειλε η τοτε γυναικολογος μου,γιατι τωρα παω αλλου, σε νοσοκομειο μακρια απ τη πολη μου ενα μηνα πριν,ευτυχως ολα καλα,με εβαλαν να γεννησω 36 κ 2..

 

Έχεις βάσιμους λόγους να την αμφισβητείς; Έμαθες/κατάλαβες εκ των υστέρων πως δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα;

[maryl]

Στις πόσες εβδομάδες είσαι βρε συναγωνίστρια? εγώ είμαι στην 34η. Έχω γλιτώσει την εισαγωγή σε νοσοκομείο 3 φορές ως τώρα την τελευταία στιγμή (λόγω αυξημένης πίεσης). Κι εγώ από τη μια θέλω να περιμένουμε, να πάρει τον χρόνο του το μωράκι, να μεγαλώσει όσο πρέπει, αλλά από την άλλη θέλω να τελειώνουμε με τα διαδικαστικά και να αρχίσουν τα ωραία

ειχες παντα πιεση κοπελα μου ή τωρα σου ανεβηκε?εγω ημουν παντα υποτασικη..τωρα οταν εκανα β επιπεδου η μια μου μητριαια αρτηρια ειχε αυξημενη αντισταση κ μου ειπαν οτι θελει προσοχη μην ανεβασω πιεση...πινω κ μια σαλοσπιρ των 80 προληπτικα...ο καιρος θα δειξει...,παντως η αληθεια ειναι οτι με τη διατροφη εχω θεμα,δεν μπορω να αντισταθω σε σοκολατες...κ βλεπω κ τα κιλα να ανεβαινουν[9,5 αλλα μεταξυ μας δε με νοιαζει]αλλα αμα δε φαω σοκολατα ή κατι που θελω κανω σα μικρο παιδι που δεν εχει ορεξη να μιλησει...οποτε υποκυπτω....

[maryl]

και να υπηρχε αυτο το προβλημα,εκ των υστερων εμαθα οτι αλλοι γιατροι στη πολη μου το αναλαμβαναν,απλως εγω απο το φοβο μου ετσι οπως μου τα ειχε περιγραψει κ την εμπιστοσυνη που της ειχα,δεν ρωτησα 2η γνωμη...

[Αγγελίνα_2]

και να υπηρχε αυτο το προβλημα,εκ των υστερων εμαθα οτι αλλοι γιατροι στη πολη μου το αναλαμβαναν,απλως εγω απο το φοβο μου ετσι οπως μου τα ειχε περιγραψει κ την εμπιστοσυνη που της ειχα,δεν ρωτησα 2η γνωμη...

 

Κατάλαβα...θεωρητικά θα μπορούσες να ψαχτείς για v back, αν μένεις Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Στην επαρχία, προσωπικά εγώ, δε θα έμπαινα στη διαδικασία.

[maryl]

Κατάλαβα...θεωρητικά θα μπορούσες να ψαχτείς για v back, αν μένεις Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Στην επαρχία, προσωπικά εγώ, δε θα έμπαινα στη διαδικασία.

Ακριβως..μενω Κρητη,,οποτε δεν μπαινω σε διαδικασια...εσυ πως βιωσες την καισαρικη σου..?τωρα ποσο βδομαδων εισαι?εγω ειχα κανει ραχιαια κ μια χαρα σαν διαδικασια..αυτο ειναι το σπαστικο..οτι δεν ενιωσα κατι ασχημο για να τρεμω τωρα...εκτος οτι μου πηραν τον μικρο λογω γογγυσμου στην εντατικη για 10 μερες...

[maryl]

τωρα ειδα αγγελινα οτι εχεις ηδη δυο μεγαλα παιδακια,να σου ζησουν...