Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Καλοσαυρος η ταινία.


zoek

Recommended Posts

Εντάξει! Το έχετε τερματίσει το παιχνίδι...έχω εντυπωσιαστεί!

 

Πάντως,όλες εσείς οι ''σούπερ μανούλες'' να τα προσέχετε τα ροζ συννεφάκια, είναι πολύ επικίνδυνα,γιατι είναι στον ουρανό,ψηλααααα....

Κι όσο πιο ψηλά σε βάζει η μανούλα για να σε προστατέψει, τόσο περισσότερο θα πονέσει όταν θα πέσει το καμάρι σας απο 'κει... Γιατί σίγουρα θα πέσει κάποια στιγμή ,εκτός κι αν το κλειδώσετε στο σπίτι για πάντα....

 

Τι άλλο θα διαβάσουμε πια...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 152
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Ναι ακριβώς, εννοώ πως δεν θα μπορεί να συμμετέχει σε συζητήσεις νηπίων που έχουν θέμα αγαπημένους τους ήρωες. Επίσης θα νιώσει αμηχανία και θα απομακρυνθεί πιθανόν απ' την ομάδα. Στο σχολείο δεν είναι όλα ελεγχόμενα. Στα διαλείμματα τα παιδιά συναναστρέφονται μεταξύ τους χωρίς έλεγχο στο τι θα κουβεντιάσουν. Η δασκάλα είναι εκεί κοντά για να επιτηρεί την ασφάλεια τους και μόνο.

Δεν νιώθεις πως ένα παιδί θα αντιδρούσε όπως κάθε άνθρωπος; Αν ζεις απομονωμένη φαντάσου, έχοντας διαβάσει επιλεκτικά βιβλία, έχοντας επιλεκτικά δει κάποιες εικόνες, ταινίες κλπ., θεωρείς πως είσαι σε πλεονεκτική θέση όταν θα βρεθείς σε μία μεγάλη ομάδα; Πως θα συμμετέχεις; Θα νιώθεις άνετα; Λογικά μιλάμε.

Με βάση τη δική μου εμπειρία (που οι γονείς μου δεν έβαζαν περιορισμούς στην έκθεσή μου μέσω της τηλεόρασης και των βιβλίων σε κάθε λογής ιστορία) θα προτιμούσα να μην ήξερα π.χ. όλα τα ονόματα των Χελωνονιντζακίων αλλά να είχα γλιτώσει την έκθεση σε σκηνές βίας και τρόμου. Θα είχα γλιτώσει και αρκετές φοβίες καθώς και οι γονείς μου θα είχαν γλιτώσει τους ψυχολόγους (στους οποίους τελικά κατέληξαν για να βρουν τρόπο να βοηθήσουν το φοβικό παιδί που δημιούργησαν). Οπότε με βάση αυτό, για το γιο μου προτιμώ να μην του βάλω το φόβο στην ψυχή από πολύ νωρίς, κι ας μην είναι τόσο ενημερωμένος όταν πηγαίνει στο σχολείο.

 

Βλέποντας τον 4χρονο γιο μου με τους συμμαθητές του στην παιδική χαρά, όντως υπολείπεται λίγο σε αγριάδα (όχι να δείρει, αλλά ας πούμε δεν επιλέγει να παίξει παιχνίδια που ο ένας είναι ο κακός και οι άλλοι οι καλοί) αλλά προσωπικά το προτιμώ. Δεν πιστεύω πως το 4χρονο κερδίζει κάτι από το να παίζει επιθετικά - και κάποια παιδάκια παίζουν μόνο έτσι. Αναγκαστικά είμαστε λίγο πιο επιλεκτικοί ως προς τις επιλογές μας π.χ. με κάποιους συμμαθητές δεν έχουμε καμία σχέση εκτός σχολείου (αυτούς που κατά τη γνώμη μου είναι οι μελλοντικοί εκφοβιστές) αλλά προσωπικά θεωρώ θετική εξέλιξη το ότι το παιδί μου δεν έχει φοβίες - δεν φοβάται το σκοτάδι, τις μάγισσες, το κακό λύκο, αυτό που μπορεί να κρύβεται κάτω από το κρεβάτι του και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο φοβούνται τα μικρά παιδιά επειδή κάπου το είδαν ή το διάβασαν.

 

Τώρα για το αν θα πέσει από το ροζ συννεφάκι που ανησυχείτε κάποιες... Όχι, δεν θα πέσει, αλλά θα κατεβεί ομαλά όταν θα έρθει ο καιρός και η ωρίμανση που θα του επιτρέψει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα λίγη-λίγη και με τρόπο που να μπορεί να τη διαχειριστεί. Στην τελική ας δει τον Σνούπι φέτος στον κινηματογράφο και βλέπουμε τον Καλόσαυρο του χρόνου σε dvd. Σιγά τη χασούρα :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή θέλεις να πεις ότι τα χελωνονιντζάκια σε έκαναν φοβικό παιδί και χρειάστηκες ψυχολόγο;

Εκατομμύρια άλλα παιδάκια δεν επηρεάστηκαν. Αυτό δεν σημαίνει κάτι;

 

Το ότι το παιδάκι σου δεν φοβάται αυτά που δεν φοβούνται και τα δικά μου, δεν μου λέει απολυτως τίποτα σε σχεση με το θέμα που κουβεντιάζουμε.

 

Σαν μητέρα εσύ δεν έχεις παρατηρήσει ότι άλλοι είναι οι λόγοι που τα παιδιά γίνονται βίαια;;;

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που με έκανε φοβική ήταν η αντιμετώπιση των γονιών μου ότι μπορούσα να δω και να διαβάσω ό,τι ήθελα αρκεί να φαινόμουν ότι μπορούσα να το διαχειριστώ: παιδικά προγράμματα, βραδινά προγράμματα, ειδήσεις, ταινίες στον κινηματογράφο κλπ.

 

Δυστυχώς για μένα, φαινόμουν ότι όλα μπορώ να τα διαχειριστώ, μέχρι που βρέθηκε κάτι που δεν το διαχειρίστηκα.

 

Τα Χελωνονιντζάκια δεν έπαιξαν κανένα ρόλο καθότι δεν υπήρχαν τότε :P

 

Οι λόγοι που τα παιδιά γίνονται βίαια είναι πολλοί και η βία δεν είναι μόνο το ξύλο.

 

Επίσης η βία είναι μία μόνο από τις συμπεριφορές που δεν θεωρώ επιθυμητές στα παιδιά. Ανησυχώ το ίδιο για το παιδί που φοβάται το σκοτάδι ή "τους κακούς" όπως για το παιδί που βαράει ή είναι λεκτικά επιθετικό.

 

Εν πάση περιπτώσει, να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι: ποια ηλικία θεωρείς κατάλληλη για να δει το παιδί Χελωνονιντζάκια ή ένα τρομακτικό παραμύθι ή έργο γενικότερα; Προφανώς πιστεύεις πως στην ηλικία των 4 χρονών έχει την απαραίτητη ωριμότητα για να εκτεθεί σε σκηνές φόβου ή βίας. Πότε την αποκτά αυτή την ωριμότητα; Στα 3; Στα 2; Πιο νωρίς;

 

Θα έβαζες ένα μωρό 12 μηνών να δει Χελωνονιντζάκια; Ένα δίχρονο; Ένα τρίχρονο; Πού είναι το όριο κατά τη γνώμη σου;

 

Μήπως δεν υπάρχει όριο;

Link to comment
Share on other sites

Το Πολικό Εξπρές έχει αξιολόγηση U δηλαδή θεωρείται κατάλληλο για όλες τις ηλικίες χωρίς περιορισμούς.

 

Ο Καλόσαυρος έχει αξιολόγηση PG δηλαδή θεωρείται κατάλληλο για μεγαλύτερα παιδάκια και προτείνεται για τις ηλικίες άνω των 8.

Πάντως τα δικά μου παιδιά τα φόβιςαν πιο πολύ το φάντασμα του τρένου και οι μαριονέτες παρά οι περιπέτειες του καλοσαυρου

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Το να κατουράει ένα παιδί πίσω από το βράχο σε ένα καρτούν δεν είναι έκθεση στο γυμνό

Η μάχη επιβίωσης των ζώων, απλή καθημερινότητα ειδικά για όσους ζουν επαρχία (στο βαθμό που οι σκηνές είναι ελεγχόμενα βίαιες) δεν είναι έκθεση στη βία.

 

Κατά τα άλλα όποιος επιθυμεί ας ορίσει τον κυνόδοντα για το παιδί του. Αλλά η άκυρη τοποθέτηση ότι η ένδειξη Parental Guidance είναι απαγορευτική για τα παιδιά κάτω των 8... Σόρυ αλλά δεν ισχύει.

 

Ο Καλόσαυρος έχει χαρακτηρισμό PG που σημαίνει Parental Guidance. Προσωπικά 4χρονο παιδί δεν θα το πήγαινα να δει ταινία που έχει χαρακτηριστεί PG. Δεν έχει σημασία που είναι κινούμενα σχέδια. Συνήθως οι ταινίες που είναι PG είναι κατάλληλες για παιδιά άνω των 8 χρόνων. Για τα πιο μικρά, είναι κατάλληλες μόνο οι ταινίες με χαρακτηρισμό U.

 

 

Τα PG απλά, απλούστατα επιβάλουν στους γονείς να αξιολογήσουν τα χαρακτηριστικά της ταινίας και του παιδιού τους και αναλόγως να επιτρέψουν την παρακολούθηση.

 

Ένα παιδί πχ που στρεσάρεται εύκολα δεν θα ανταποκριθεί καλά σε μια ταινία με σχετικά έντονη δράση. Ένα παιδί που φοβάται εύκολα ομοίως δεν θα ήταν καλό να δει τον κακό λύκο.

 

Απλά απλούστατα.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites

Με βάση τη δική μου εμπειρία (που οι γονείς μου δεν έβαζαν περιορισμούς στην έκθεσή μου μέσω της τηλεόρασης και των βιβλίων σε κάθε λογής ιστορία) θα προτιμούσα να μην ήξερα π.χ. όλα τα ονόματα των Χελωνονιντζακίων αλλά να είχα γλιτώσει την έκθεση σε σκηνές βίας και τρόμου. Θα είχα γλιτώσει και αρκετές φοβίες καθώς και οι γονείς μου θα είχαν γλιτώσει τους ψυχολόγους (στους οποίους τελικά κατέληξαν για να βρουν τρόπο να βοηθήσουν το φοβικό παιδί που δημιούργησαν). Οπότε με βάση αυτό, για το γιο μου προτιμώ να μην του βάλω το φόβο στην ψυχή από πολύ νωρίς, κι ας μην είναι τόσο ενημερωμένος όταν πηγαίνει στο σχολείο.

 

Βλέποντας τον 4χρονο γιο μου με τους συμμαθητές του στην παιδική χαρά, όντως υπολείπεται λίγο σε αγριάδα (όχι να δείρει, αλλά ας πούμε δεν επιλέγει να παίξει παιχνίδια που ο ένας είναι ο κακός και οι άλλοι οι καλοί) αλλά προσωπικά το προτιμώ. Δεν πιστεύω πως το 4χρονο κερδίζει κάτι από το να παίζει επιθετικά - και κάποια παιδάκια παίζουν μόνο έτσι. Αναγκαστικά είμαστε λίγο πιο επιλεκτικοί ως προς τις επιλογές μας π.χ. με κάποιους συμμαθητές δεν έχουμε καμία σχέση εκτός σχολείου (αυτούς που κατά τη γνώμη μου είναι οι μελλοντικοί εκφοβιστές) αλλά προσωπικά θεωρώ θετική εξέλιξη το ότι το παιδί μου δεν έχει φοβίες - δεν φοβάται το σκοτάδι, τις μάγισσες, το κακό λύκο, αυτό που μπορεί να κρύβεται κάτω από το κρεβάτι του και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο φοβούνται τα μικρά παιδιά επειδή κάπου το είδαν ή το διάβασαν.

 

Τώρα για το αν θα πέσει από το ροζ συννεφάκι που ανησυχείτε κάποιες... Όχι, δεν θα πέσει, αλλά θα κατεβεί ομαλά όταν θα έρθει ο καιρός και η ωρίμανση που θα του επιτρέψει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα λίγη-λίγη και με τρόπο που να μπορεί να τη διαχειριστεί. Στην τελική ας δει τον Σνούπι φέτος στον κινηματογράφο και βλέπουμε τον Καλόσαυρο του χρόνου σε dvd. Σιγά τη χασούρα :rolleyes:

 

 

Απ ότι βλέπω έχεις προ-αποφασίσει , ότι όποιο παιδί βλέπει ας πούμε χελωνονιντζάκια , είναι επιθετικό , άγριο κ έχει ένα σωρό φοβίες, Να σε πληροφορήσω λοιπόν ότι ο γιος μου είναι ηρεμότατος , δεν χτυπάει ποτέ , δεν παίζε τον κακό ,δεν φοβάται το σκοτάδι , την ντουλάπα κλπ..κι ας είναι εκτεθειμένος κάποιες φορές στις ''άγριες'' σκηνές των χελώνων-νίντζα κ την ''βία'' του καλόσαυρου.

 

Επίσης , αν πηγαίνει σχολείο ,σε όλους τους παιδικούς σταθμούς ή στα νηπιαγωγεία , τους παρουσιάζουν θεατρικά . Εκεί πως αντιμετωπίζεις το ακατάλληλο για σένα θέαμα ? πρόσφατα , που παρακολουθήσαμε την παράσταση ''ένα φωτεινό δωμάτιο'' στο Γυάλινο μουσικό θέατρο , κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας χάρτινος δράκος κ περνάει μέσα από τον κόσμο....φαντάζομαι τα πιτσιρίκια , θα έπρεπε να αρχίσουν να ουρλιάζουν κ οι γονείς να τους κλείνουμε τα μάτια ή να ποδοπατούμε ο ένας τον άλλο , για να φύγουμε όσο πιο γρήγορα από την ''βίαιη'' παράσταση !!!!!!!!!!

 

 

Οσο για το συννεφάκι , από το οποίο θα πέσει το παιδί σου , εμείς δεν ανησυχούμε , ΄καλό θα ήταν να αρχίσεις να ανησυχείς , εσύ !!!!!

3W24p3.png

Link to comment
Share on other sites

Να σε πληροφορήσω λοιπόν ότι ο γιος μου είναι ηρεμότατος , δεν χτυπάει ποτέ , δεν παίζε τον κακό ,δεν φοβάται το σκοτάδι , την ντουλάπα κλπ..κι ας είναι εκτεθειμένος κάποιες φορές στις ''άγριες'' σκηνές των χελώνων-νίντζα κ την ''βία'' του καλόσαυρου.

 

 

Βλέπει χελωνονιτζάκια και δεν έχει ακόμα ποινικό μητρώο; εκπλήσσομαι.

Το Ήλεκτράκι μου και ο Οδυσσέας μου, οι ηλιαχτίδες μου!

..................................................................................

Ο Θεός πέθανε...

Ο Μαρξ πέθανε...

κι Εγώ τώρα τελευταία δε νοιώθω πολυ καλά...

Link to comment
Share on other sites

Απ ότι βλέπω έχεις προ-αποφασίσει , ότι όποιο παιδί βλέπει ας πούμε χελωνονιντζάκια , είναι επιθετικό , άγριο κ έχει ένα σωρό φοβίες,

 

Το μόνο που έχω προαποφασίσει είναι ότι δεν θέλω το παιδί μου να εκτεθεί σε σκηνές βίας ή φόβου πριν την ώρα του, και θεωρώ ότι στην ηλικία των 4 χρόνων δεν είναι έτοιμο (αλλά και έτοιμο να είναι, δεν κερδίζει κάτι από τα Χελωνονιντζάκια ή από τον Καλόσαυρο που θα του λείψει αν δεν τα δει).

 

Αν εσύ δεν έχεις τέτοιες ανησυχίες για το παιδί σου, κανένα πρόβλημα. Βάλτου να δει και ειδήσεις. Δεν θα σου κάνω κουμάντο στο πώς θα χειριστείς το παιδί σου. Ούτε σε σένα ούτε σε καμία άλλη εδώ μέσα.

 

Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τα παιδιά του. Αν νομίζετε ότι πρέπει να τα εκθέσετε από νωρίς στη ματαιότητα του κόσμου, καλώς να το κάνετε.

 

Ουφ πια.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Συγγνώμη αν έδειξα υπέρμετρο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του παιδιού σου. Στην πραγματικότητα δεν με απασχολεί καθόλου αν το δικό σου 4χρονο δει τον Καλόσαυρο ή όχι, αν βλέπει από το πρωί ως το βράδυ Χελωνονιντζάκια ή αν παρακολουθείτε μαζί ειδήσεις για να μην μείνει στο ροζ συννεφάκι του αλλά να συνειδητοποιήσει μια ώρα αρχύτερα πόσο άδικος και σκληρός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε.

 

Το ότι εύχομαι να ήταν λίγο πιο προσεκτικοί οι γονείς μου με μένα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πιστεύω πως πρέπει όλοι οι άλλοι να κάνουν το ίδιο.

 

Καταθέτω όμως τις απόψεις μου με βάση την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, και όποιος θέλει ας τις λάβει υπόψιν. Αυτά.

Link to comment
Share on other sites

Το μόνο που έχω προαποφασίσει είναι ότι δεν θέλω το παιδί μου να εκτεθεί σε σκηνές βίας ή φόβου πριν την ώρα του, και θεωρώ ότι στην ηλικία των 4 χρόνων δεν είναι έτοιμο (αλλά και έτοιμο να είναι, δεν κερδίζει κάτι από τα Χελωνονιντζάκια ή από τον Καλόσαυρο που θα του λείψει αν δεν τα δει).

 

Αν εσύ δεν έχεις τέτοιες ανησυχίες για το παιδί σου, κανένα πρόβλημα. Βάλτου να δει και ειδήσεις. Δεν θα σου κάνω κουμάντο στο πώς θα χειριστείς το παιδί σου. Ούτε σε σένα ούτε σε καμία άλλη εδώ μέσα.

 

Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τα παιδιά του. Αν νομίζετε ότι πρέπει να τα εκθέσετε από νωρίς στη ματαιότητα του κόσμου, καλώς να το κάνετε.

 

Ουφ πια.

 

Τότε καλά θα κάνεις να μην βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα για τα υπόλοιπα παιδιά !!!!!!

 

Τα χελωνονιντζάκια , εσύ τα ανέφερες.....

 

Κρίμα, γιατί από τον καλόσαυρο όντως θα κέρδιζε κάτι.....κι αφού δεν έχεις δει την ταινία , προφανώς δεν έχεις άποψη !!!!!

 

ΟΥΦ!!!!!!!!!!!!!!!!

3W24p3.png

Link to comment
Share on other sites

Συγγνώμη αν έδειξα υπέρμετρο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του παιδιού σου. Στην πραγματικότητα δεν με απασχολεί καθόλου αν το δικό σου 4χρονο δει τον Καλόσαυρο ή όχι, αν βλέπει από το πρωί ως το βράδυ Χελωνονιντζάκια ή αν παρακολουθείτε μαζί ειδήσεις για να μην μείνει στο ροζ συννεφάκι του αλλά να συνειδητοποιήσει μια ώρα αρχύτερα πόσο άδικος και σκληρός είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε.

 

Το ότι εύχομαι να ήταν λίγο πιο προσεκτικοί οι γονείς μου με μένα, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πιστεύω πως πρέπει όλοι οι άλλοι να κάνουν το ίδιο.

 

Καταθέτω όμως τις απόψεις μου με βάση την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, και όποιος θέλει ας τις λάβει υπόψιν. Αυτά.

 

 

Δεν μας απάντησες , για τα θεατρικά του σχολείου....

 

Αν και στην πραγματικότητα , δεν με ενδιαφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ η άποψη σου:rolleyes:

3W24p3.png

Link to comment
Share on other sites

Καταθέτω όμως τις απόψεις μου με βάση την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, και όποιος θέλει ας τις λάβει υπόψιν. Αυτά.

 

Ολες σχεδόν το ίδιο κάνουμε εδώ.

Και έχουμε και τις ανησυχίες μας αναλόγως της ιδιοσυγκρασίας, των γνώσεων, των βιωμάτων μας και τον χαρακτήρα των παιδιών μας.

 

Κάποιες έχουμε και μια εμπειρία που ευχαρίστως μεταδίδουμε απλόχερα εδώ μέσα. Η εμπειρία αυτή είναι που έχει εξυψώσει αυτό το φόρουμ, όχι η βιβλιογραφία ή οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Δεν μας απάντησες , για τα θεατρικά του σχολείου....

 

Ναι αυτό με τα θεατρικά ήθελα να το πω κι εγώ. Γεμάτο καλλικάντζαρους - κακούς λύκους, μάγους, τέρατα, όπως άλλωστε και οι θεατρικές παραστάσεις των γιορτών.

 

Μην ξεχνάτε επίσης τις εθνικές μας εορτές, πνιγμένες στο αίμα, πόλεμο, αποχωρισμό και σκοτωμούς. Και τα προνήπια των 4 ετών (νηπιαγωγείο) διδάσκονται την ιστορία της χώρας.

Επίσης διαδραστικές παραστάσεις με πνεύματα και μάγισσες, Καραγκιόζης κλπ;

 

Και η άλλη ερώτηση για να μην μείνει αναπάντητη, οχι, από 3 και πάνω αρχιζουν τα παιδιά να ενδιαφέρονται για καρτουν με πλοκή και εργάκια τύπου χελωνονιντζάκια κλπ.

Συνήθως εντυπωσιάζονται απ' την Πέππα στις τρυφερές ηλικίες, την Ντόρα και τα τραγούδια απ' τα ζουζούνια. Βλέπεις η φύση δουλεύει μόνη της.

Απλά.

Link to comment
Share on other sites

Όπως και αν είναι χαρακτηρισμένη η κάθε ταινια/παράσταση κλπ, νομιζω δεν διαφωνεί κανεις ότι καλό είναι να κάνει και ο γονιός ένα "ψάξιμο", να διαβάσει κάποια σχόλια σε ένα Site, να ρωτησει στο φορουμ, να δεί το τρέιλερ..ειδικά όταν πρόκειται για τόσο μικρά παιδάκια και όταν έχει κανείς πολυ συγκεκριμένες απόψεις για το τί επιτρέπει ή οχι να δει το παιδι του. Γιατί οπως και να το κάνουμε κάθε πράγμα έχει την ωρα του - και αυτη δεν είναι ίδια για κάθε παιδι...

 

Ενα σάιτ που με έχει βοηθήσει αρκετά γιατί σε αυτο θα βρεις απόψεις και γονιών και παιδιων και αρκετά αναλυτικες πληροφορίες ειναι το http://www.commonsensemedia.org

 

Κάποιες φορές το έχω βρει υπερβολικό, αλλά θεωρώ οτι είναι ένας καλος μπούσουλας. Δεν είναι ευαγγέλιο - εντάξει, μπορει να χαρακτηρίζει την ταινια καταλληλη απο 14 και να αφησω να τη δει το 12χρονο πχ... αν κρινω με βαση αυτα που θα διαβασω οτι το παιδι μου μπορει να το δει. Αλλά δεν θα το αφησω να δει κατι που ειναι για 18χρονα....

 

Και, επειδη καταλαβαίνω πως οι περισσότερες έχετε μικρότερα παιδια από τα δικά μου (12 & 14), καλό είναι να είστε προετοιμασμένες σε λιγα χρόνια θα χρειάζεται να δινετε μάχη και με το παιδι σας για να μην βλέπει κάτι που εσεις θεωρείτε οτι δεν είναι της ηλικίας του - και εκεί δεν θα είναι οπως με τη συμφορουμιτισσα που η διαφωνία επηρεάζει μόνο εσας και τη διάθεση σας :-) Εκει είναι δυσκολα τα πράγματα.. :-)

Το παιδι θα πάει στο σπιτι του φιλου του να παιξει κι εκεινος θα έχει έχει πχ το Grand Theft Auto γιατι απλά το εδιναν δωρεαν με το PS3 και ο γονιός δεν ασχολήθηκε να τσεκαρει το PEGI rating (αλήθεια, έχετε προσέξει πόσα παιδακια του δημοτικου στο public διαλέγουν παιχνιδια χαρακτηρισμένα ως 16 και ανω?) - και θα γυρίσει σπίτι και θα ζητάει να αγοράσει το San Andreas αντι για το FIFA, θα θέλει να δει Μπρουσκο γιατι αυτο βλέπουν και οι υπολοιποι συμμαθητές, θα ζητησει να εχει Facebook απο τα 10 γιατι εχουν κι άλλοι... Αυτές ειναι πιο δυσκολες μάχες...

Link to comment
Share on other sites

Ναι αυτό με τα θεατρικά ήθελα να το πω κι εγώ. Γεμάτο καλλικάντζαρους - κακούς λύκους, μάγους, τέρατα, όπως άλλωστε και οι θεατρικές παραστάσεις των γιορτών.

 

Μην ξεχνάτε επίσης τις εθνικές μας εορτές, πνιγμένες στο αίμα, πόλεμο, αποχωρισμό και σκοτωμούς. Και τα προνήπια των 4 ετών (νηπιαγωγείο) διδάσκονται την ιστορία της χώρας.

Επίσης διαδραστικές παραστάσεις με πνεύματα και μάγισσες, Καραγκιόζης κλπ;

 

Και η άλλη ερώτηση για να μην μείνει αναπάντητη, οχι, από 3 και πάνω αρχιζουν τα παιδιά να ενδιαφέρονται για καρτουν με πλοκή και εργάκια τύπου χελωνονιντζάκια κλπ.

Συνήθως εντυπωσιάζονται απ' την Πέππα στις τρυφερές ηλικίες, την Ντόρα και τα τραγούδια απ' τα ζουζούνια. Βλέπεις η φύση δουλεύει μόνη της.

Απλά.

 

 

Ακριβώς !!!!!!!!!!!!

3W24p3.png

Link to comment
Share on other sites

Δεν μας απάντησες , για τα θεατρικά του σχολείου....

Δεν ξέρω ποια είναι η ερώτηση για τα θεατρικά του σχολείου, μάλλον δεν θα την πρόσεξα. Πάντως όπως είπα πιο πάνω η δασκάλα μας (που είναι και διευθύντρια του νηπιαγωγείου με πολύχρονη εμπειρία) μας έχει πει ότι βλέπουν μόνο θεατρικά που έχουν επιλεγεί με ιδιαίτερη προσοχή για να είναι κατάλληλα για παιδιά 4-5 χρονών. Μέχρι στιγμής έχουν δει τον Τζακ και τη Φασολιά. Ακόμα και τα βιβλία που παίρνουμε από τη δανειστική βιβλιοθήκη του νηπιαγωγείου, κανένα δεν έχει μέσα δράκους, μάγισσες, κακούς λύκους κλπ. Μας είπε μάλιστα η δασκάλα πως στο τέλος της χρονιάς θα ζητήσει από τα παιδιά να φέρουν ένα καινούριο βιβλίο στο σχολείο και να το αφήσουν στη βιβλιοθήκη, αλλά δεν θα μπορούμε να πάρουμε ό,τι βιβλίο θέλουμε εμείς, θα μας δώσουν λίστα.

 

Παρεμπιπτόντως, την Πέππα την θεωρεί ακατάλληλη κι εμείς την έχουμε εξαφανίσει από τη συλλογή μας (όχι μόνο επειδή το είπε η δασκάλα).

 

Ολες σχεδόν το ίδιο κάνουμε εδώ.

Και έχουμε και τις ανησυχίες μας αναλόγως της ιδιοσυγκρασίας, των γνώσεων, των βιωμάτων μας και τον χαρακτήρα των παιδιών μας.

Σωστά. Άρα προς τι η ειρωνία και ο σαρκασμός για τις δικές μου ανησυχίες; Επειδή τυχαίνει να μην συμφωνούν με τη σημερινή πλειοψηφία;

 

Και η άλλη ερώτηση για να μην μείνει αναπάντητη, οχι, από 3 και πάνω αρχιζουν τα παιδιά να ενδιαφέρονται για καρτουν με πλοκή και εργάκια τύπου χελωνονιντζάκια κλπ.

Συνήθως εντυπωσιάζονται απ' την Πέππα στις τρυφερές ηλικίες, την Ντόρα και τα τραγούδια απ' τα ζουζούνια. Βλέπεις η φύση δουλεύει μόνη της.

 

Δεν σε ρώτησα πότε ενδιαφέρονται τα παιδιά για κάποιο έργο, αλλά πότε πιστεύεις ότι είναι καλό να το δουν. Π.χ. ο ανηψιός μου ηλικίας 5 μηνών δείχνει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την Πέππα. Να δει; Ο γιος μου 4 χρονών χθες έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ταινία The Gunman που έβλεπα στο πισί. Να τον άφηνα να τη δει μαζί μου;

 

Ενα σάιτ που με έχει βοηθήσει αρκετά γιατί σε αυτο θα βρεις απόψεις και γονιών και παιδιων και αρκετά αναλυτικες πληροφορίες ειναι το http://www.commonsensemedia.org

Δεν το ήξερα αυτό το σάιτ. Ευχαριστούμε! Και έχεις δίκιο... οι δύσκολες μάχες είναι μπροστά...

Link to comment
Share on other sites

Η Πεππα τί το κακό έχει;;;; Ρωτάω με ειλικρινές ενδιαφέρον να μάθω.

Α, ο Τζάκι και η φασόλια δεν έχει έναν γίγαντα που τρώει παιδάκια; Ειλικρινά δε μπορώ να σκεφτώ παραμύθι χωρίς κάποιο κακό στοιχείο.

Επίσης απαγορευμένο και το τραγουδάκι "αχ κουνελάκι", για ευνόητους λόγους.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό με τις 100 παραθέσεις με κουράζει, αν δεν σας πειράζω απαντώ στο μέλος little monkey παραπάνω, χωρίς τα μισά σεντόνια:

 

Ο Τζάκ και η φασολιά έχει γίγαντα που τρώει παιδάκια. Επίσης έχει "μαγεία", έχει πείνα και η μαμά του είναι χήρα κι άνεργη. Περιμένει απ'το παιδί της να φέρνει τροφή στο σπίτι. Θα πουλήσει την αγελάδα τους, τελευταίο πράγμα που τους έχει απομείνει για να φάνε λίγες μέρες. Ο Τζακ αναρωτιέται που θα βρίσκει μετά γάλα να πίνει.

Να προβληματίζεις ένα παιδί για το αν θα έχει γάλα να πίνει... είναι τρυφερότατο;

Μην αγοράζεις ό,τι σου πουλούν, σκέψου τα μόνη σου λίγο και μετά κρίνε.

 

Τα σχολεία αγοράζουν βιβλία που εξηγούν συναισθήματα και καταστάσεις. Είναι εκπαιδευτικά, όχι φαντασίας, όχι ψυχαγωγικά δηλαδή. Παίρνουν την Ζουζουνοσειρά και άλλα τέτοια. Αν θέλεις να σου δώσω τη λίστα.

 

Η Πέππα είναι η πλέον κατάλληλη σειρά ώστε να εκπαιδεύσει όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τους γονείς να είναι υπομονετικοί, ευγενικοί και επίσης θα βρεις τρόπους να αντιμετωπίσεις σωστά όλες τις δύσκολες καταστάσεις που μπορεί να συναντήσεις με το παιδί σου (πχ πείσματα κλπ). Η εκπαιδευτικός που το λέει αυτό, απλά μάλλον δεν το έχει ψάξει, έχει σταθεί στα μη εντυπωσιακά γραφικά. Κρίμα. Παρακολούθησε το - 2-3 επεισόδια και βρες το λάθος. Σε προκαλώ.

 

Το 5 μηνών βρέφος ενδιαφέρεται για τα χρώματα αγαπητή, ως μητέρα θα έπρεπε να το γνωρίζεις. Τα χρώματα και ίσως οι παιδικές φωνούλες εντυπωσίασαν το μωρό και γύρισε να δει την Πέππα. Τηλεόραση τόσο μικρά δεν είναι καλό να βλέπουν, δοκιμάστε ήχους και τραγουδάκια καλύτερα. Για τα ματάκια τους.

Και ασφαλώς όπως σου είπα παραπάνω, εγώ ειδήσεις και περιπέτειες για μεγάλους δεν βλέπω με τα παιδιά μου. Είναι παράλογο. Προφανώς και δεν καταλαβαίνει εξάλλου τη γλώσσα, δεν μπορεί να διαβάσει υπότιτλους. Το παράδειγμα είναι ατυχές, δεν είναι;

Link to comment
Share on other sites

Το να μη βλέπει κάποιο παιδί συστηματικά τηλεόραση ή να μην ασχολείται ιδιαίτερα με παιδικές ταινίες στο σινεμά, δε νομίζω πως το κάνει να υστερεί κάπου.

Έχει γίνει η τρίχα τριχιά στο συγκεκριμένο θέμα.

 

 

Θέλει γονικό έλεγχο πάντα μια ταινία πριν εκθέσουμε το παιδί μας. Αυτό είναι σίγουρο. Το τι θα κρίνει όμως ο γονιός και τι αποτέλεσμα θα αποδώσει αυτός ο γονικός έλεγχος, είναι εντελώς υποκειμενικό.

 

Από τον κύκλο των παιδιών μου, δηλαδή ξαδέρφια, φίλους και γνωστούς βλέπω πως οι απόψεις ποικίλουν και συνήθως συμπληρώνουν την κοσμοθεωρία και τη στάση ζωής των γονιών.

 

Γνωρίζω παιδί που στα 11 του χρόνια έχει δει και θριλερ και πορνό. Κι όμως, δε βαράει, δε χτυπάει, είναι μάλλον ανασφαλές αλλά δε θα έλεγα πως είναι και ο καλύτερος χαρακτήρας. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με την ταινία, αλλά με τη γενικότερη φιλοσοφία ανατροφής των γονιών. Η ταινία από μόνη της δεν έχει τη δύναμη να δημιουργήσει έναν βίαιο ή διαστροφικό χαρακτήρα.

 

 

 

Κατά τη γνώμη μου, το βασικό πρόβλημα με οποιαδήποτε ταινία είναι η απευαισθητοποίηση. Δηλαδή αν έχει μέσα σκηνές βίας, δε θα γίνει βίαιο, αλλά θα μάθει το παιδί να παραβλέπει τη βία. Να τη θεωρεί δεδομένη. Ζόμπι, τρολ κτλ που τα πολεμάνε -ειδικά στον αμερικάνικο κινηματογράφο- δίνουν ένα υποσυνείδητο μήνυμα στο κοινό τους, πως ο "εχθρός" δεν είναι άνθρωπος. Δεν χρειάζεται συμπόνια ή ενσυναίσθηση. Το κοινό αυτό, γίνεται πιο χειραγωγήσιμο. Σίγουρα συντρέχουν πολλοί παράγοντες για το αν ένα άτομο θα εξελιχθεί σε υπεύθυνο και ευαισθητοποιημένο, αλλά η βιομηχανία ταινιών, πραγματικά, βάζει στο βαθμό που μπορεί το χεράκι της.

 

 

Όσο για το πότε τα παιδιά θεωρούνται έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα, παρατηρώ την ύλη στο σχολείο καθώς και τα προτεινόμενα βιβλία προς ανάγνωση των αντίστοιχων ηλικιών: Στην πρώτη δημοτικού ξεκινάνε με μια παρέα παιδιών και καθημερινές ιστορίες με ζωάκια. Από την τρίτη δημοτικού, αρχίζουν να εισάγονται τα μυθικά τέρατα -σε επίπεδο φαντασίας- μέσω της ιστορίας. Από την πέμπτη δημοτικού αρχίζουν να αναφέρονται και σε ιστορίες με ορφάνια, πείνα, κακουχίες πολέμου κτλ.

 

Δε λέω πως είναι δεσμευτικά αυτά τα όρια, αλλά σίγουρα κάποιοι το έχουν ψάξει παιδαγωγικά περισσότερο.

 

 

Φυσικά έχει να κάνει και με τις συνθήκες. Τα παιδιά σε εμπόλεμες ζώνες, έρχονται σε επαφή με βίαια ερεθίσματα από τη μέρα που γεννιούνται. Οι παλαιότερες γενιές στη χώρα μας είχαν πιο "άγριες" ιστορίες, που όσο περνά ο καιρός διασκευάζονται επί το ελαφρότερο. Αν δείτε πώς ήταν η αρχική ιστορία της Χιονάτης και πώς έχει φτάσει στις μέρες μας... αγνώριστη! Οι συνθήκες διαβίωσης κάνουν και τα κριτήρια.

 

 

Οπότε, μη σφάζεστε. Είναι υποκειμενικά τα κριτήρια και δε χρειάζεται να έχουν όλοι τα ίδια.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...