Αζωοσπερμία

[silkie 10]

Βγήκε ο καρυοτυπος. 47ΧΧΥ, κλαινεφελτερ. Υποψίες είχαμε καθώς είχε κάποια από τα δευτερογενή χαρακτηριστικά , δυσλεξία και ελαφριά καταθλιψη, αλλά δεν έχει τα υπόλοιπα, είναι δασύς άντρας, πουλόβερ σας λέω, δεν είναι ιδιαίτερα ψηλός και από ερωτική επιθυμία δόξα το Θεό δεν έχω παράπονο. Τωρα θα πάμε σε γενετιστη για να μας μάθει πως να ζούμε με αυτό καθώς πρέπει να παίρνει τεστοστερόνη για το υπόλοιπο της ζωής του και πρέπει να έχουμε το νου μας για κάποιες ασθένειες.

Όσον αφορά το παιδί δεν χάνουμε ελπίδες. Έχουμε κάποια πιθανότητα να βρούμε σπερμα αλλά αρχίζουμε να κάνουμε ειρήνη με την ιδέα ότι ίσως ο δότης να είναι μμονόδρομος.Τι να σας πω, άλλο να το υποψιάζεσαι και άλλο να στο επιβεβαιώνουν! Και φοβάμαι για τον άντρα μου. Θέλω να είναι καλά και υγιείς και ας μην κάνουμε ποτέ παιδιά.

Υπάρχει άλλος εδώ με το ίδιο σύνδρομο? Χρειαζόμαστε τα φώτα σας για το πως να κινηθούμε από εδώ και πέρα.

 

Φάγατε χαστούκι ε; Κι εμείς μάλλον για το ίδιο σύνδρομο μας βλέπω... Αμέσως μόλις διάβασα για το Klinefelter's, λες και είδα τον άντρα μου: ύψος πάνω από το μέσο όρο, μακριά άκρα, όχι ιδιαίτερη τριχοφυϊα, ελαφρά γυναικομαστία (μη φανταστείτε τύπου σουτιέν, απλά το στέρνο του δεν έχει το τετράγωνο σχήμα και τείνει να βάζει λίπος), ατροφικοί όρχεις. Τις ίδιες υποψίες έχει και ο ουρολόγος, παρ' ότι η τεστοστερόνη του είναι στο θεό (900 + με όριο το 800 και φυσιολογικές τιμές 400-600). Από τα λοιπά συμπτώματα (χαμηλό IQ, δυσλεξία κλπ) τίποτε. Ομοίως και η σεξουαλική επιθυμία (και απόδοση.. εχμ... ) άνω του μετρίου.

Περιμένουμε φυσικά την επιβεβαίωση (ή διάψευση) του καρυοτύπου.

Εν τω μεταξύ έχω διαβάσει σχεδόν οτιδήποτε υπάρχει στην ιατρική βιβλιογραφία. Εν περιλήψει, το σύνδρομο αυτό δεν εγκυμονεί κανενός είδους κίνδυνο για την υγεία του άντρα σου. Ναι μεν έχει στατιστικά αυξημένο κίνδυνο για κάποια θέματα (πχ. καρκίνο του στήθους ή υπερπλασία κάποιων κυττάρων των όρχεων) αλλά αυτό αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη θεραπεία ορμονικής υποκαταστάσεως. Όσον αφορά τις δυνατότητες τεκνοποιήσεως, η μικροχειρουργική λήψη σπερματοζωαρίων από τους όρχεις (micro TESE) δίνει πιθανότητες έως και 60% (ή και περισσότερο, αναλόγως ηλικίας και ορμονολογικού προφίλ) να βρεθούν σπερματοζωάρια (στα σωληνάρια όπου υπάρχει σπερματογένεση) ή έστω σπερματίδες (δηλ. ανώριμα ωάρια χωρίς ουρίτσες). Εν συνεχεία, μπορεί να γίνει μικρογονιμοποίηση ωαρίου με τη μέθοδο ICSI, με ποσοστό επιτυχίας περίπου 50% ή και περισσότερο. Συνολικά, πάνω από 100 παιδιά έχουν γεννηθεί με αυτές τις μεθόδους (βάσει των κλινικών μελετών πάντα), όλα υγιέστατα, κάποια με το σύνδρομο, άλλα όχι.

Εμείς έχουμε κανονίσει να δούμε τον Σοφικίτη, που είναι ο πλέον ειδικός στην αζωοσπερμία και δη στο Klinefelter's. Αν ψάξεις στο pubmed, έχει δημοσιεύσει πάμπολλες μελέτες ειδικά για το σύνδρομο αυτό. Δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά, άρα δεν μπορώ να τον συστήσω, αλλα δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος περισσότερο εξειδικευμένος.

[Miaxara 23]

Φάγατε χαστούκι ε; Κι εμείς μάλλον για το ίδιο σύνδρομο μας βλέπω... Αμέσως μόλις διάβασα για το Klinefelter's, λες και είδα τον άντρα μου: ύψος πάνω από το μέσο όρο, μακριά άκρα, όχι ιδιαίτερη τριχοφυϊα, ελαφρά γυναικομαστία (μη φανταστείτε τύπου σουτιέν, απλά το στέρνο του δεν έχει το τετράγωνο σχήμα και τείνει να βάζει λίπος), ατροφικοί όρχεις. Τις ίδιες υποψίες έχει και ο ουρολόγος, παρ' ότι η τεστοστερόνη του είναι στο θεό (900 + με όριο το 800 και φυσιολογικές τιμές 400-600). Από τα λοιπά συμπτώματα (χαμηλό IQ, δυσλεξία κλπ) τίποτε. Ομοίως και η σεξουαλική επιθυμία (και απόδοση.. εχμ... ) άνω του μετρίου.

Περιμένουμε φυσικά την επιβεβαίωση (ή διάψευση) του καρυοτύπου.

Εν τω μεταξύ έχω διαβάσει σχεδόν οτιδήποτε υπάρχει στην ιατρική βιβλιογραφία. Εν περιλήψει, το σύνδρομο αυτό δεν εγκυμονεί κανενός είδους κίνδυνο για την υγεία του άντρα σου. Ναι μεν έχει στατιστικά αυξημένο κίνδυνο για κάποια θέματα (πχ. καρκίνο του στήθους ή υπερπλασία κάποιων κυττάρων των όρχεων) αλλά αυτό αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη θεραπεία ορμονικής υποκαταστάσεως. Όσον αφορά τις δυνατότητες τεκνοποιήσεως, η μικροχειρουργική λήψη σπερματοζωαρίων από τους όρχεις (micro TESE) δίνει πιθανότητες έως και 60% (ή και περισσότερο, αναλόγως ηλικίας και ορμονολογικού προφίλ) να βρεθούν σπερματοζωάρια (στα σωληνάρια όπου υπάρχει σπερματογένεση) ή έστω σπερματίδες (δηλ. ανώριμα ωάρια χωρίς ουρίτσες). Εν συνεχεία, μπορεί να γίνει μικρογονιμοποίηση ωαρίου με τη μέθοδο ICSI, με ποσοστό επιτυχίας περίπου 50% ή και περισσότερο. Συνολικά, πάνω από 100 παιδιά έχουν γεννηθεί με αυτές τις μεθόδους (βάσει των κλινικών μελετών πάντα), όλα υγιέστατα, κάποια με το σύνδρομο, άλλα όχι.

Εμείς έχουμε κανονίσει να δούμε τον Σοφικίτη, που είναι ο πλέον ειδικός στην αζωοσπερμία και δη στο Klinefelter's. Αν ψάξεις στο pubmed, έχει δημοσιεύσει πάμπολλες μελέτες ειδικά για το σύνδρομο αυτό. Δεν τον έχω γνωρίσει προσωπικά, άρα δεν μπορώ να τον συστήσω, αλλα δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος περισσότερο εξειδικευμένος.

 

SSilkie εσείς μάλλον για κάτι άλλο πάτε καθώς το κλαινεφελτερ συνοδεύεται παντα απο χαμηλή τεστοστερόνη. Όπως είπα θα το παλαιψουμε αλλα πρώτα να το χωνέψει και ο σύζυγος, εγώ βλέπεις με τόσος διάβασμα όλους αυτούς τους μήνες το είχα κάπως αποδεχτεί ως πιθανότητα.

 

Όταν πήγαμε στο γενετιστη, μεγάλο όνομα και γγνωστό, μας συνέστησε άλλον ανδρολογο, τον Ασβεστη, αν θυμάμαι καλά το όνομα, θα το βρω αργότερα γιατί τα στοιχεία τα κράτησε ο άντρας μου στο κινητό του. Τον εχει κανένας ακουστά?

 

Τώρα προσπαθώ να έρθω σε επικοινωνία με αλλα άτομα που εχουν το ίδιο συνδρομο μήπως οργανώσουμε ομάδα υποστήριξης. Το εχει πολύ ανάγκη ο άντρας μου. Βέβαια καθως ζούμε στη Μπανανια μάλλον οι περισσότεροι θα θέλουν να το κρατήσουν κρυφό. Στη Αγγλία βεβαια οργανώνουν συγκεντρώσεις, εκδρομές , συνεδρία. Εχουμε πολυυυυυυ δρόμο μέχρι να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο.

 

Επίσης αρπάζω την ευκαιρία και το φωνάζω εδώ, τα αγόρια πρέπει να παρακολουθούνται απο ανδρολογο οπως τα κορίτσια απο γυναικολόγο. Ένας ανδρολογο θα μπορούσε να είχε υποψιαστεί το συνδρομο και να είχε βοηθήσει πολύ νωρίτερα και θα είχε γλιτώσει αρκετή συναιισθηματικη ταλαιπωρια στη ζωή του. Θα μου πείτε ειναι σπάνιο αλλα δεν ειναι το μόνο και τελοσπαντων ενας ειδικευμένος γιατρός μπορει να δώσει συμβουλές για πολλαααα πράγματα. Ουφ ξεθύμανα.

[silkie 10]

SSilkie εσείς μάλλον για κάτι άλλο πάτε καθώς το κλαινεφελτερ συνοδεύεται παντα απο χαμηλή τεστοστερόνη. Όπως είπα θα το παλαιψουμε αλλα πρώτα να το χωνέψει και ο σύζυγος, εγώ βλέπεις με τόσος διάβασμα όλους αυτούς τους μήνες το είχα κάπως αποδεχτεί ως πιθανότητα.

 

Όταν πήγαμε στο γενετιστη, μεγάλο όνομα και γγνωστό, μας συνέστησε άλλον ανδρολογο, τον Ασβεστη, αν θυμάμαι καλά το όνομα, θα το βρω αργότερα γιατί τα στοιχεία τα κράτησε ο άντρας μου στο κινητό του. Τον εχει κανένας ακουστά?

 

Τώρα προσπαθώ να έρθω σε επικοινωνία με αλλα άτομα που εχουν το ίδιο συνδρομο μήπως οργανώσουμε ομάδα υποστήριξης. Το εχει πολύ ανάγκη ο άντρας μου. Βέβαια καθως ζούμε στη Μπανανια μάλλον οι περισσότεροι θα θέλουν να το κρατήσουν κρυφό. Στη Αγγλία βεβαια οργανώνουν συγκεντρώσεις, εκδρομές , συνεδρία. Εχουμε πολυυυυυυ δρόμο μέχρι να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο.

 

Επίσης αρπάζω την ευκαιρία και το φωνάζω εδώ, τα αγόρια πρέπει να παρακολουθούνται απο ανδρολογο οπως τα κορίτσια απο γυναικολόγο. Ένας ανδρολογο θα μπορούσε να είχε υποψιαστεί το συνδρομο και να είχε βοηθήσει πολύ νωρίτερα και θα είχε γλιτώσει αρκετή συναιισθηματικη ταλαιπωρια στη ζωή του. Θα μου πείτε ειναι σπάνιο αλλα δεν ειναι το μόνο και τελοσπαντων ενας ειδικευμένος γιατρός μπορει να δώσει συμβουλές για πολλαααα πράγματα. Ουφ ξεθύμανα.

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Είναι πραγματικά εγκληματικό να μην προωθείται η τακτική παρακολούθηση από ανδρολόγο, με τόσα που συμβαίνουν. Αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα ήταν πολύ πιο φυσικό στους άνδρες να πηγαίνουν για εξετάσεις και δεν θα μας ζάλιζαν τα συκώτια κάθε φορά Συν τοις άλλοις, η ίδια η ιατρική κοινότητα τείνει να επικεντρώνεται στη γυναίκα, ενώ τον παράγοντα ανδρική υπογονιμότητα τον εξετάζουν τελευταίο. Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ. Σκέψου μόνο πόσος πόνος και πόσα προβλήματα θα είχαν αποφευχθεί αν τα αγόρια μας γνώριζαν το πρόβλημα από την εφηβεία: θα μπορούσαν να έχουν ήδη καταψύξει σπέρμα, όχι να περιμένουν στα 40, οπότε πιθανότητα να έχει διακοπεί η σπερματογένεση.

Όσον αφορά στη διάγνωση του συζύγου μου, με προβληματίζει κι εμένα η πολύ υψηλή τεστοστερόνη. Αφ' ενός παρακαλάω να μην έχει το ΧΧΥ, από την άλλη είναι και δίκοπο μαχαίρι, γιατί όλο και κάποιο άλλο σύνδρομο θα υπάρχει Μέχρι και καρκίνο φοβάμαι μήπως έχει (υπερπλασία των κυττάρων leydig που παράγουν την τεστοστερόνη). Μέχρι να πάρουμε τα αποτελέσματα δεν υπάρχει τρόπος να μάθουμε...

Θεωρώ πολύ θετικό πάντως που το αντιμετωπίζετε αναζητώντας συμπαράσταση από άλλους με το ίδιο πρόβλημα. Δεν ξέρω πόση επιτυχία θα έχει το εγχείρημα, καθώς παρ' ότι τόσο συχνό σύνδρομο (τουλάχιστον 1 στα 1000 αγόρια γεννιέται με ένα επιπλέον Χ χρωμόσωμα) δεν είναι καθόλου διαδεδομένη η διάγνωσή του, όπως και η ίδια έχεις παρατηρήσει.

Τον Ασβέστη τον έχω ακούσει σε φόρουμ και έχει γενικώς πολύ καλή φήμη. Το συνέστησε ένα παλληκάρι με ιδιοπαθή αζωοσπερμία ως εξαιρετικό επιστήμονα και άνθρωπο. Μετά από θεραπεία, κατάφερε να γίνει πατέρας με το δικό του σπέρμα.

[μαγισσα 1]

SSilkie εσείς μάλλον για κάτι άλλο πάτε καθώς το κλαινεφελτερ συνοδεύεται παντα απο χαμηλή τεστοστερόνη. Όπως είπα θα το παλαιψουμε αλλα πρώτα να το χωνέψει και ο σύζυγος, εγώ βλέπεις με τόσος διάβασμα όλους αυτούς τους μήνες το είχα κάπως αποδεχτεί ως πιθανότητα.

 

Όταν πήγαμε στο γενετιστη, μεγάλο όνομα και γγνωστό, μας συνέστησε άλλον ανδρολογο, τον Ασβεστη, αν θυμάμαι καλά το όνομα, θα το βρω αργότερα γιατί τα στοιχεία τα κράτησε ο άντρας μου στο κινητό του. Τον εχει κανένας ακουστά?

 

Τώρα προσπαθώ να έρθω σε επικοινωνία με αλλα άτομα που εχουν το ίδιο συνδρομο μήπως οργανώσουμε ομάδα υποστήριξης. Το εχει πολύ ανάγκη ο άντρας μου. Βέβαια καθως ζούμε στη Μπανανια μάλλον οι περισσότεροι θα θέλουν να το κρατήσουν κρυφό. Στη Αγγλία βεβαια οργανώνουν συγκεντρώσεις, εκδρομές , συνεδρία. Εχουμε πολυυυυυυ δρόμο μέχρι να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο.

 

Επίσης αρπάζω την ευκαιρία και το φωνάζω εδώ, τα αγόρια πρέπει να παρακολουθούνται απο ανδρολογο οπως τα κορίτσια απο γυναικολόγο. Ένας ανδρολογο θα μπορούσε να είχε υποψιαστεί το συνδρομο και να είχε βοηθήσει πολύ νωρίτερα και θα είχε γλιτώσει αρκετή συναιισθηματικη ταλαιπωρια στη ζωή του. Θα μου πείτε ειναι σπάνιο αλλα δεν ειναι το μόνο και τελοσπαντων ενας ειδικευμένος γιατρός μπορει να δώσει συμβουλές για πολλαααα πράγματα. Ουφ ξεθύμανα.

 

Έχω Ακούσει -διαβάσει καλα λογια για τον ασβεστη! Δεν εχω ομως προσωπική εμπειρία .....

[μαγισσα 1]

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Είναι πραγματικά εγκληματικό να μην προωθείται η τακτική παρακολούθηση από ανδρολόγο, με τόσα που συμβαίνουν. Αν γινόταν κάτι τέτοιο, θα ήταν πολύ πιο φυσικό στους άνδρες να πηγαίνουν για εξετάσεις και δεν θα μας ζάλιζαν τα συκώτια κάθε φορά Συν τοις άλλοις, η ίδια η ιατρική κοινότητα τείνει να επικεντρώνεται στη γυναίκα, ενώ τον παράγοντα ανδρική υπογονιμότητα τον εξετάζουν τελευταίο. Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ. Σκέψου μόνο πόσος πόνος και πόσα προβλήματα θα είχαν αποφευχθεί αν τα αγόρια μας γνώριζαν το πρόβλημα από την εφηβεία: θα μπορούσαν να έχουν ήδη καταψύξει σπέρμα, όχι να περιμένουν στα 40, οπότε πιθανότητα να έχει διακοπεί η σπερματογένεση.

Όσον αφορά στη διάγνωση του συζύγου μου, με προβληματίζει κι εμένα η πολύ υψηλή τεστοστερόνη. Αφ' ενός παρακαλάω να μην έχει το ΧΧΥ, από την άλλη είναι και δίκοπο μαχαίρι, γιατί όλο και κάποιο άλλο σύνδρομο θα υπάρχει Μέχρι και καρκίνο φοβάμαι μήπως έχει (υπερπλασία των κυττάρων leydig που παράγουν την τεστοστερόνη). Μέχρι να πάρουμε τα αποτελέσματα δεν υπάρχει τρόπος να μάθουμε...

Θεωρώ πολύ θετικό πάντως που το αντιμετωπίζετε αναζητώντας συμπαράσταση από άλλους με το ίδιο πρόβλημα. Δεν ξέρω πόση επιτυχία θα έχει το εγχείρημα, καθώς παρ' ότι τόσο συχνό σύνδρομο (τουλάχιστον 1 στα 1000 αγόρια γεννιέται με ένα επιπλέον Χ χρωμόσωμα) δεν είναι καθόλου διαδεδομένη η διάγνωσή του, όπως και η ίδια έχεις παρατηρήσει.

Τον Ασβέστη τον έχω ακούσει σε φόρουμ και έχει γενικώς πολύ καλή φήμη. Το συνέστησε ένα παλληκάρι με ιδιοπαθή αζωοσπερμία ως εξαιρετικό επιστήμονα και άνθρωπο. Μετά από θεραπεία, κατάφερε να γίνει πατέρας με το δικό του σπέρμα.

 

 

Έχω γνωστό με υπερπλασία των κυτταρων που λες!!!! Ο καρυοτυπος δεν στα δειξει αυτο ομως, ετσι δεν ειναι;;;; Με βιοψια δεν γινεται η διάγνωση;;;; Αν θες να σου πω για τον γνωστό μου και την πορεία του πες μου να στου στειλω πμ! Αλλα καλυτερα να γινει η διάγνωση πριν σου πω! Ας μην στηριζόμαστε σε υποθέσεις ! Ε;

[FoulakiK 0]

Απίστευτη ιστορία!

Έχουμε δει μέχρι τώρα 3 ανδρολογους και μάλιστα τον ένα μου τον πρότεινε μια κοπέλα απο το parents ccafé.Καλος ήταν δε λέω αλλά ήθελα και μια δεύτερη γνώμη. Οι άλλοι δυο ήταν άσχετοι του θέματος και φυσικά δεν θα πάμε ξανά εκεί. Πάντως οι δυο απο τους τρεις μας είπαν πρώτα ενδοκρινολόγος για να φτιάξουμε τα ορμονικά και βλέπουμε. Σκέφτομαι να πάμε και στο πολύ γνωστό γιατρό στα Γιάννενα. Εννοείται πως δε θα αφήσουμε κανένα τυχαίο γιατρό να ακουμπήσει με νυστέρι τους σάκους της ευτυχίας .

Εσείς σε ποιον πάτε? Μήπως μπορείς να μου στείλεις πμ?

Θα ήθελα να μου στείλετε κι εμένα κάποιο όνομα ουρολόγου που να εξειδικεύεται σε θέματα υπογονιμοτητητας και να κάνει και βιοψίες.

[silkie 10]

Έχω γνωστό με υπερπλασία των κυτταρων που λες!!!! Ο καρυοτυπος δεν στα δειξει αυτο ομως, ετσι δεν ειναι;;;; Με βιοψια δεν γινεται η διάγνωση;;;; Αν θες να σου πω για τον γνωστό μου και την πορεία του πες μου να στου στειλω πμ! Αλλα καλυτερα να γινει η διάγνωση πριν σου πω! Ας μην στηριζόμαστε σε υποθέσεις ! Ε;

 

Καλέ στείλε μου, να ηρεμήσω η γυναίκα, που με έχει φάει η αγωνία!!! Είχε κι αυτός ανεβασμένη τεστοστερόνη;

Ο ουρολόγος που παρακολουθούσε μέχρι σήμερα τον άντρα μου δεν διευκρίνησε που οφείλεται η υψηλή τεστοστερόνη, για την ακρίβεια δεν έκανε κανένα σχόλιο Από την άλλη, θα δούμε τον Σοφικίτη την Κυριακή το βράδυ, που φαντάζει μία αιωνιότητα από τώρα. Λογικά, στον καρυότυπο δεν γίνεται να φαίνεται, μόνο η βιοψία θα δείξει. Μιλάμε έχω τρελαθεί: φοβάμαι ότι έχει και klinefelter's και κάποιο όγκο που παράγει τεστοστερόνη. Φυσικά και δεν κάνω διάγνωση (δεν έχω τις γνώσεις) αλλά περνάνε από το μυαλό μου τα χειρότερα.

[silkie 10]

Δείτε αυτό:

 

Η τεστοστερόνη στον άντρα παράγεται κυρίως σε όρχεις και επινεφρίδια υπό την επίδραση χημικών σημάτων που δίνονται από τον εγκέφαλο... Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι φυσιολογικοί άντρες έχουν ιδιοσυγκρασιακώς υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης (φυσιολογική πρώιμη ήβη, ιδιοπαθής υπερτρίχωση) τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, όταν επιμένουν, πρέπει πάντα να διερευνώνται σωστά ιατρικώς.

Παθολογικές καταστάσεις με υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης είναι:

Όγκοι με εκκριτική δραστηριότητα

Παρενέργειες φαρμάκων

Αδενώματα και υπερπλασία επινεφριδίων

Η υψηλή τεστοστερόνη συνδέεται με αυξημένη libido, υπερτρίχωση, αύξηση της μυικής μάζας, διαταραχές πίεσης και των λιπιδίων, διαταραχές συμπεριφοράς, υπερδιέγερση.

 

 

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/306621-i-upsili-testosteroni-den-einai-panta-endeixi-andrismou#ixzz41wi7Mbf7

[Guinevere 0]

Δείτε αυτό:

 

Η τεστοστερόνη στον άντρα παράγεται κυρίως σε όρχεις και επινεφρίδια υπό την επίδραση χημικών σημάτων που δίνονται από τον εγκέφαλο... Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι φυσιολογικοί άντρες έχουν ιδιοσυγκρασιακώς υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης (φυσιολογική πρώιμη ήβη, ιδιοπαθής υπερτρίχωση) τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, όταν επιμένουν, πρέπει πάντα να διερευνώνται σωστά ιατρικώς.

Παθολογικές καταστάσεις με υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης είναι:

Όγκοι με εκκριτική δραστηριότητα

Παρενέργειες φαρμάκων

Αδενώματα και υπερπλασία επινεφριδίων

Η υψηλή τεστοστερόνη συνδέεται με αυξημένη libido, υπερτρίχωση, αύξηση της μυικής μάζας, διαταραχές πίεσης και των λιπιδίων, διαταραχές συμπεριφοράς, υπερδιέγερση.

 

 

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/306621-i-upsili-testosteroni-den-einai-panta-endeixi-andrismou#ixzz41wi7Mbf7

 

καλησπερα κοριτσουδια μου!!!

 

σιλκι μου μπορω να φανταστω την αγωνια σου και το ψαξιμο που ριχνεις, αλλα κοριτσακι μου προσπαθησε να σκεφτεις οσο γινεται (που δεν ειναι ευκολο) θετικα, γιατι να ειναι ογκοι με εκκριτικη δραστηριοτητρα καλε? μπορει να ειναι κατι αλλο απο αυτα που ανεφερες, για το Σοφικιτη εχω ακουσει παρα πολυ καλα λογια και εχω διαβασει, ειμαι σιγουρη θα βρειτε ακρη

αν δεν μπορεσω να μπω αυριο να σας διαβασω, καλη επιτυχια στο ραντεβου

 

να εχετε ολες ενα ομορφο σαββατοκυριακο, φιλακια

[Georgina84 1]

Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκια μου!!

Καλα αποτελέσματα σε όλες περιμένω νεα σας Εγω 11 Μαρτίου ξεκιναωωωωω

[silkie 10]

Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκια μου!!

Καλα αποτελέσματα σε όλες περιμένω νεα σας Εγω 11 Μαρτίου ξεκιναωωωωω

 

 

Άντε, ήγγικεν η ωρα!!!!!

[silkie 10]

καλησπερα κοριτσουδια μου!!!

 

σιλκι μου μπορω να φανταστω την αγωνια σου και το ψαξιμο που ριχνεις, αλλα κοριτσακι μου προσπαθησε να σκεφτεις οσο γινεται (που δεν ειναι ευκολο) θετικα, γιατι να ειναι ογκοι με εκκριτικη δραστηριοτητρα καλε? μπορει να ειναι κατι αλλο απο αυτα που ανεφερες, για το Σοφικιτη εχω ακουσει παρα πολυ καλα λογια και εχω διαβασει, ειμαι σιγουρη θα βρειτε ακρη

αν δεν μπορεσω να μπω αυριο να σας διαβασω, καλη επιτυχια στο ραντεβου

 

να εχετε ολες ενα ομορφο σαββατοκυριακο, φιλακια

 

Guinevere μου, έχεις απόλυτο δίκαιο, φυσικά. Μα με έχει φάει η αγωνία. Άμα μου μπει κάτι στο μυαλό, δεν μου φεύγει και, καλώς ή κακώς, τις περισσότερες φορές βγαίνω σωστή Τρομερή διαίσθηση, μιλάμε. Πρέπει να είναι κληρονομικό, γιατί η μάνα μου, όταν δει κάποιον στον ύπνο της, μετά από λίγο καιρό μας αφήνει χρόνους!!! Ο άντρας μου λέει: "αν ποτέ με δει η μάνα σου στο όνειρό της, να μου το πεις να ξέρω πόσος καιρός μου μένει".

[silkie 10]

Καλημέρες!! Ερχόμαστε από το Σοφικίτη. Μας δέχθηκε εχθές κατά τις 11 και τελειώσαμε μετά τα μεσάνυχτα. Δίνει την εντύπωση εξαιρετικά κατηρτισμένου επιστήμονος και, εκτός αυτού, πολύ προσηνούς και γλυκομίλητου ανθρώπου.

Αφού, λοιπόν, μας πήρε ένα μικρό ιστορικό και εξέτασε το σύζυγο, απέκλεισε την αποφρακτική αζωοσπερμία, ενώ βρήκε και μία μικρή κιρσοκήλη, η οποία όμως δεν παίρνει χειρουργική διόρθωση πλέον, με τέτοια βλάβη στους όρχεις. Πιθανόν εκεί να οφείλεται η αζωοσπερμία, πιθανόν και όχι. Ο σύζυγος θα κάνει μία σειρά από επιπλέον εξετάσεις, μεταξύ των οποίων και γενετική για μικροελλείψεις στο χρωμόσωμα Υ.

Επειδή η τεστοστερόνη του είναι τόσο ανεβασμένη (αν και στην Ιαπωνία, λέει, είναι εντός των φυσιολογικών ορίων) του συνέστησε να κάνει και έλεγχο για καρκινικούς δείκτες, για να αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο, κυρίως επειδή ενδεχομένως να του χορηγηθούν ορμόνες αν τελικά προχωρήσουμε στην microTESE. Πιθανότατά πάντως, για την αυξημένη τεστοστερόνη ευθύνεται κάποια συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων που ανεβάζει την τεστοστερόνη του ορού, ενώ η τεστοστερόνη στους όρχεις μπορεί να είναι χαμηλή. Επομένως, δεν αποκλείεται το Klinefelter, παρά την υψηλή τεστοστερόνη. Δηλαδή, θα έχει Klinefelter ΣΥΝ κάτι άλλο...

Οπότε, ακόμη περιμένουμε τον καρυότυπο και, συγχρόνως, θα πάει να κάνει και τις υπόλοιπες εξετάσεις. Με τούτα και μ'εκείνα -εξετάσεις, επισκέψεις σε γιατρούς, συμπληρώματα, κι άλλες εξετάσεις- μας έχουν φύγει ένα σωρό χρήματα...

[Guinevere 0]

Guinevere μου, έχεις απόλυτο δίκαιο, φυσικά. Μα με έχει φάει η αγωνία. Άμα μου μπει κάτι στο μυαλό, δεν μου φεύγει και, καλώς ή κακώς, τις περισσότερες φορές βγαίνω σωστή Τρομερή διαίσθηση, μιλάμε. Πρέπει να είναι κληρονομικό, γιατί η μάνα μου, όταν δει κάποιον στον ύπνο της, μετά από λίγο καιρό μας αφήνει χρόνους!!! Ο άντρας μου λέει: "αν ποτέ με δει η μάνα σου στο όνειρό της, να μου το πεις να ξέρω πόσος καιρός μου μένει".

 

Καλημέρες!! Ερχόμαστε από το Σοφικίτη. Μας δέχθηκε εχθές κατά τις 11 και τελειώσαμε μετά τα μεσάνυχτα. Δίνει την εντύπωση εξαιρετικά κατηρτισμένου επιστήμονος και, εκτός αυτού, πολύ προσηνούς και γλυκομίλητου ανθρώπου.

Αφού, λοιπόν, μας πήρε ένα μικρό ιστορικό και εξέτασε το σύζυγο, απέκλεισε την αποφρακτική αζωοσπερμία, ενώ βρήκε και μία μικρή κιρσοκήλη, η οποία όμως δεν παίρνει χειρουργική διόρθωση πλέον, με τέτοια βλάβη στους όρχεις. Πιθανόν εκεί να οφείλεται η αζωοσπερμία, πιθανόν και όχι. Ο σύζυγος θα κάνει μία σειρά από επιπλέον εξετάσεις, μεταξύ των οποίων και γενετική για μικροελλείψεις στο χρωμόσωμα Υ.

Επειδή η τεστοστερόνη του είναι τόσο ανεβασμένη (αν και στην Ιαπωνία, λέει, είναι εντός των φυσιολογικών ορίων) του συνέστησε να κάνει και έλεγχο για καρκινικούς δείκτες, για να αποκλείσουμε αυτό το ενδεχόμενο, κυρίως επειδή ενδεχομένως να του χορηγηθούν ορμόνες αν τελικά προχωρήσουμε στην microTESE. Πιθανότατά πάντως, για την αυξημένη τεστοστερόνη ευθύνεται κάποια συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων που ανεβάζει την τεστοστερόνη του ορού, ενώ η τεστοστερόνη στους όρχεις μπορεί να είναι χαμηλή. Επομένως, δεν αποκλείεται το Klinefelter, παρά την υψηλή τεστοστερόνη. Δηλαδή, θα έχει Klinefelter ΣΥΝ κάτι άλλο...

Οπότε, ακόμη περιμένουμε τον καρυότυπο και, συγχρόνως, θα πάει να κάνει και τις υπόλοιπες εξετάσεις. Με τούτα και μ'εκείνα -εξετάσεις, επισκέψεις σε γιατρούς, συμπληρώματα, κι άλλες εξετάσεις- μας έχουν φύγει ένα σωρό χρήματα...

 

καλησπερα κοριτσακι μου! και κοριτσουδια μου!

σε ειχα στο μυαλο μου, για το πως πηγε το ραντεβου, χαιρομαι που σας αρεσε σαν γιατρος και επιστημονας, και ευχομαι ολα να πανε καλα με τις εξετασεις, και να φτασετε στη λυση του "μυστηριου", την κιρσοκηλη δεν την ειχε δει ο προηγουμενος ουρολογος? βημα βημα κοριτσακι μου, υπομονη να βγουν οι εξετασεις, για να σχεδιασετε το επομενο βηματακι, αυτο με τα εξοδα ξανα πες το, το σπορακι σας να ρθει και δεν πειραζει χαλαλι

και ελπιζω η διαισθηση σου μια φορα ρε παιδι μ να βγει λαθος, γελασα με την ιστορια με τη μαμα σου

[Miaxara 23]

Χαιρετώ τις συναγωνίστριες!

Δεν σας πιάνω μια μια ξεχωριστά καθώς βλέπω πως όλες έχετε νέα. Απλά σας εύχομαι καλή τύχη και καλά αποτελέσματα σε όσους περιμένουν εξετάσεις.

Εμείς πήγαμε τη Παρασκευή στον Ασβέστη. Γλυκύτατος άνθρωπος και φάνηκε σοβαρός επιστήμονας. Τα νέα όμως δεν είναι καλά. Ούτε λίγο ουτε πολύ μας είπε πως όχι μόνο είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να βρούμε κάτι με βιοψία αλλά και ότι θα επιδυνωνε την ορμονολογικη κατάσταση του συζύγου. Μας είπε πως αν θέλουμε θα προχωρήσουμε αλλά σαν επιστήμονας δε βλέπει το λόγο.

Και τώρα είμαστε και οι δυο μουδιασμένοι. Τι κάνουμε? Πάμε με δότη? Παμε για υιοθεσία? Παμε για δωρεά εμβρύου? Δεν παμε πουθενά?

Σημειωτέον ότι ο άντρας μου έχει ένα χρόνο που ταλαντεύεται ανάμεσα στο θέλω και δε θέλω παιδιά. Εγώ πάλι έχω μητρική επιθυμία στο κόκκινο. Είχα μάλλον πρέπει να λέω γιατί μετά από τα τελευταία νέα απλα θέλω να περάσουμε καλά και να ξεχαστούμε λίγο. Ουφ! Όλο προβλήματα προβλήματα!

Τώρα θέλω να τον πείσω να παμε και στο Σοφικιτη αλλά ουτε να το ακούσει δε θέλει. Το μόνο που θέλει είναι χρόνο να το χωνέψει. Και εγω χρειάζομαι χρόνο δε λέω αλλά στη περίπτωση μας φοβάμαι πως ο χρόνος μπορεί να χειροτερέψει τα πράγματα και για έμενα και κυρίως για αυτόν. Προς το παρόν θα κάνουμε κάτι αλλαγές στο σπίτι μας, θα παμε και κανένα ταξίδε.

[μαγισσα 1]

Χαιρετώ τις συναγωνίστριες!

Δεν σας πιάνω μια μια ξεχωριστά καθώς βλέπω πως όλες έχετε νέα. Απλά σας εύχομαι καλή τύχη και καλά αποτελέσματα σε όσους περιμένουν εξετάσεις.

Εμείς πήγαμε τη Παρασκευή στον Ασβέστη. Γλυκύτατος άνθρωπος και φάνηκε σοβαρός επιστήμονας. Τα νέα όμως δεν είναι καλά. Ούτε λίγο ουτε πολύ μας είπε πως όχι μόνο είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να βρούμε κάτι με βιοψία αλλά και ότι θα επιδυνωνε την ορμονολογικη κατάσταση του συζύγου. Μας είπε πως αν θέλουμε θα προχωρήσουμε αλλά σαν επιστήμονας δε βλέπει το λόγο.

Και τώρα είμαστε και οι δυο μουδιασμένοι. Τι κάνουμε? Πάμε με δότη? Παμε για υιοθεσία? Παμε για δωρεά εμβρύου? Δεν παμε πουθενά?

Σημειωτέον ότι ο άντρας μου έχει ένα χρόνο που ταλαντεύεται ανάμεσα στο θέλω και δε θέλω παιδιά. Εγώ πάλι έχω μητρική επιθυμία στο κόκκινο. Είχα μάλλον πρέπει να λέω γιατί μετά από τα τελευταία νέα απλα θέλω να περάσουμε καλά και να ξεχαστούμε λίγο. Ουφ! Όλο προβλήματα προβλήματα!

Τώρα θέλω να τον πείσω να παμε και στο Σοφικιτη αλλά ουτε να το ακούσει δε θέλει. Το μόνο που θέλει είναι χρόνο να το χωνέψει. Και εγω χρειάζομαι χρόνο δε λέω αλλά στη περίπτωση μας φοβάμαι πως ο χρόνος μπορεί να χειροτερέψει τα πράγματα και για έμενα και κυρίως για αυτόν. Προς το παρόν θα κάνουμε κάτι αλλαγές στο σπίτι μας, θα παμε και κανένα ταξίδε.

 

Καλησπέρα!

Δεν ξέρω αν σε παρηγορεί ....εγω εκανα 1 χρονο να πείσω τον αντρα μου να κανει το πρωτο σπερμοδιαγραμμα και 6 μηνες μετα το σπερμοδιαγραμμα να παμε να μας πει ενας γιατρος για γνωμη!

Για το θεμα του δοτη περάσαμε απο ολα τα στάδια! Απο πλήρη άρνηση στην αρχη, στην πλήρη θετικότητα οταν αρχίσαμε να υποψιαζόμαστε οτι μπορει να εχω κληρονομικότητα σε καρκινο μαςτου και να μην κανει να παρω φαρμακα διέγερσης και τωρα ειμαστε σε φαση αν τα δεν τα καταφέρουμε αλλιως θα παμε με δοτη! Αλλα κι παλι αυτο μπορει να αλλαξει.....χαχαχαχα....

Για το θεμα γιατρου σου στέλνω πμ!

[Miaxara 23]

Καλησπέρα!

Δεν ξέρω αν σε παρηγορεί ....εγω εκανα 1 χρονο να πείσω τον αντρα μου να κανει το πρωτο σπερμοδιαγραμμα και 6 μηνες μετα το σπερμοδιαγραμμα να παμε να μας πει ενας γιατρος για γνωμη!

Για το θεμα του δοτη περάσαμε απο ολα τα στάδια! Απο πλήρη άρνηση στην αρχη, στην πλήρη θετικότητα οταν αρχίσαμε να υποψιαζόμαστε οτι μπορει να εχω κληρονομικότητα σε καρκινο μαςτου και να μην κανει να παρω φαρμακα διέγερσης και τωρα ειμαστε σε φαση αν τα δεν τα καταφέρουμε αλλιως θα παμε με δοτη! Αλλα κι παλι αυτο μπορει να αλλαξει.....χαχαχαχα....

Για το θεμα γιατρου σου στέλνω πμ!

 

Αχ και εμεις μια απο τα ίδια. Αν εξαιρέσεις αυτά τα σκαμπανεβάσματα που με έχουν τρελάνει. Του κόστισε που έβλεπε τα ζευγάρια γύρω μας να κάνουν παιδιά με τέτοια ευκολία και του έχει βγει σε αρνητικότατα.

Και σας ρωτάω τωρα. Μετα απο ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να πενθησουμε, να κάψουμε, να ηρεμήσουμε , πως το ξαναπιανεις το θεμα παιδι? Μας φοβάμαι οτι θα επαναπαυτούμε και οι δυο και θα σταματήσουμε την οποία προσπάθεια. Και μια ωραία μέρα στα 50 μας θα φασκελονομαστε που δεν κάναμε τίποτα. Γιατί τωρα εχω αρχίσει να γίνομαι και εγω αρνητική. Δε μπορώ να τον σπρώχνω συνέχεια ειδικά οταν είναι τόσο ιδιαίτερο το θεμα μας. Και θα γίνοταν τόσο καλός πατέρας!

[μαγισσα 1]

Αχ και εμεις μια απο τα ίδια. Αν εξαιρέσεις αυτά τα σκαμπανεβάσματα που με έχουν τρελάνει. Του κόστισε που έβλεπε τα ζευγάρια γύρω μας να κάνουν παιδιά με τέτοια ευκολία και του έχει βγει σε αρνητικότατα.

Και σας ρωτάω τωρα. Μετα απο ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να πενθησουμε, να κάψουμε, να ηρεμήσουμε , πως το ξαναπιανεις το θεμα παιδι? Μας φοβάμαι οτι θα επαναπαυτούμε και οι δυο και θα σταματήσουμε την οποία προσπάθεια. Και μια ωραία μέρα στα 50 μας θα φασκελονομαστε που δεν κάναμε τίποτα. Γιατί τωρα εχω αρχίσει να γίνομαι και εγω αρνητική. Δε μπορώ να τον σπρώχνω συνέχεια ειδικά οταν είναι τόσο ιδιαίτερο το θεμα μας. Και θα γίνοταν τόσο καλός πατέρας!

 

Εγω δεν θα μπορουσα να συγχωρήσω με τιποτα ουτε στον αντρα μου, αλλα κυριως ουτε στον εαυτό μου την πιθανότητα να περασουν τα χρονια και να μην το εχουνε παλέψει οσο θα επρεπε!

[Georgina84 1]

Αχ και εμεις μια απο τα ίδια. Αν εξαιρέσεις αυτά τα σκαμπανεβάσματα που με έχουν τρελάνει. Του κόστισε που έβλεπε τα ζευγάρια γύρω μας να κάνουν παιδιά με τέτοια ευκολία και του έχει βγει σε αρνητικότατα.

Και σας ρωτάω τωρα. Μετα απο ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να πενθησουμε, να κάψουμε, να ηρεμήσουμε , πως το ξαναπιανεις το θεμα παιδι? Μας φοβάμαι οτι θα επαναπαυτούμε και οι δυο και θα σταματήσουμε την οποία προσπάθεια. Και μια ωραία μέρα στα 50 μας θα φασκελονομαστε που δεν κάναμε τίποτα. Γιατί τωρα εχω αρχίσει να γίνομαι και εγω αρνητική. Δε μπορώ να τον σπρώχνω συνέχεια ειδικά οταν είναι τόσο ιδιαίτερο το θεμα μας. Και θα γίνοταν τόσο καλός πατέρας!

 

Πραγματικά είναι κρίμα να παραδώσετε τα όπλα... Καταλαβαίνω δεν ειναι εύκολο αλλα απο τη στιγμή που καταβάθος το θέλετε και οι 2 γιατι να καθυστερείτε και να περνάν τα χρόνια;; Πάρτε μια ανάσα συμφωνώ να κανετε το ταξιδακι σας να περασετε όμορφα αλλα μετά πάλι ξαναμπείτε στη διαδικασία... Πάρτε το χρόνο σας!!

[Guinevere 0]

Χαιρετώ τις συναγωνίστριες!

Δεν σας πιάνω μια μια ξεχωριστά καθώς βλέπω πως όλες έχετε νέα. Απλά σας εύχομαι καλή τύχη και καλά αποτελέσματα σε όσους περιμένουν εξετάσεις.

Εμείς πήγαμε τη Παρασκευή στον Ασβέστη. Γλυκύτατος άνθρωπος και φάνηκε σοβαρός επιστήμονας. Τα νέα όμως δεν είναι καλά. Ούτε λίγο ουτε πολύ μας είπε πως όχι μόνο είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να βρούμε κάτι με βιοψία αλλά και ότι θα επιδυνωνε την ορμονολογικη κατάσταση του συζύγου. Μας είπε πως αν θέλουμε θα προχωρήσουμε αλλά σαν επιστήμονας δε βλέπει το λόγο.

Και τώρα είμαστε και οι δυο μουδιασμένοι. Τι κάνουμε? Πάμε με δότη? Παμε για υιοθεσία? Παμε για δωρεά εμβρύου? Δεν παμε πουθενά?

Σημειωτέον ότι ο άντρας μου έχει ένα χρόνο που ταλαντεύεται ανάμεσα στο θέλω και δε θέλω παιδιά. Εγώ πάλι έχω μητρική επιθυμία στο κόκκινο. Είχα μάλλον πρέπει να λέω γιατί μετά από τα τελευταία νέα απλα θέλω να περάσουμε καλά και να ξεχαστούμε λίγο. Ουφ! Όλο προβλήματα προβλήματα!

Τώρα θέλω να τον πείσω να παμε και στο Σοφικιτη αλλά ουτε να το ακούσει δε θέλει. Το μόνο που θέλει είναι χρόνο να το χωνέψει. Και εγω χρειάζομαι χρόνο δε λέω αλλά στη περίπτωση μας φοβάμαι πως ο χρόνος μπορεί να χειροτερέψει τα πράγματα και για έμενα και κυρίως για αυτόν. Προς το παρόν θα κάνουμε κάτι αλλαγές στο σπίτι μας, θα παμε και κανένα ταξίδε.

 

κοριτσακι μου παρτε το χρονο σας, ο χρονος παντα ειναι ο καλυτερος γιατρος, καντε τα πραγματα που θελετε, αλλα να επανελθετε στο θεμα πιο δυνατοι και να παρετε τις αποφασεις σας, μην το αφησετε το θεμα του παιδιου

[silkie 10]

Miaxara και δυο τρομάρες είμαστε μου φαίνεται Είναι πολύ ζόρικη η φάση αυτή, ρε κορίτσια. Τίποτε, μα τίποτε δεν σε προετοιμάζει για το ξενέρωμα της υπογονιμότητας. Ποιος μπορεί να το φανταστεί όταν κάνει όνειρα για το μέλλον; Κανείς. Ναι, το ξέρεις ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, απλά κανείς δεν πιστεύει ότι θα βρεθεί σε αυτήν την θέση. Έχω αναρωτηθεί πολλάκις αν θα επέλεγα και πάλι τον άντρα μου, σε περίπτωση που γνώριζα το πρόβλημα εξ αρχής, γιατί ένας από τους λόγους που τον ερωτεύτηκα και τον παντρεύτηκα ήταν γιατί έβλεπα πόσο καλός πατέρας μπορεί να γίνει για τα παιδιά μας. Ακούγεται σκληρό; Πιθανότατα, μην με προπηλακίσετε Μα μου περνάει συχνά πυκνά η σκέψη.

Εγώ πάντως, κοπέλα μου, θα συμφωνήσω με τις λοιπές συναγωνίστριες στο ότι, ναι μεν χρειάζεται να πάρετε τον χρόνο σας, να χαλαρώσετε, να συντονιστείτε και πάλι ως ζευγάρι, ωστόσο είμαι της γνώμης ότι δεν πρέπει να αφεθείτε έρμαια της μοίρας. Καλώς ή κακώς, το παράθυρο ευκαιρίας για να γίνουμε γονείς είναι στενό κι αυτό ισχύει ακόμη κι όταν επιλέγεις να υιοθετήσεις. Άλλες βιολογικές και ψυχικές αντοχές έχεις στα 30, στα 40, στα 50.

Όταν το συζητούσα με τον άντρα μου, μου είπε την εξής φράση: "Θέλω να πάμε την ζωή μας μπροστά. Θέλω να δημιουργήσουμε κάτι μαζί".

Φυσικά και υπάρχουν ζευγάρια που επιλέγουν να μην αποκτήσουν παιδιά και είναι απολύτως ευτυχισμένα. Εσείς όμως δεν είστε ένα από αυτά; Γιατί να στερηθείς το όνειρό σου να μεγαλώσεις μία ζωή μέσα σου, να γεννήσεις, να θηλάσεις το μωρό σου, να το βλέπεις να μεγαλώνει με τις αγωνίες και τις χαρές που μόνο η μητρότητα μπορεί να προσφέρει;;; Ο άντρας σου νομίζω φοβάται κυρίως το άγνωστο και είναι μέχρι να μπει στην διαδικασία.

Όσον αφορά στο Σοφικίτη, θα είναι στην Ελλάδα 10 Απριλίου περίπου. Αξίζει να σύρεις τον σύζυγο και να τον συναντήσετε. Ο άνθρωπος σε ποτίζει ελπίδα και εμπιστοσύνη, πώς να στο περιγράψω; Διαφωνεί καθέτως με τη βιοψία και θεωρεί ότι είναι ξεπερασμένη μέθοδος τη στιγμή που υπάρχει η microTESE (την οποία σου περιγράφει πολύ παραστατικά!), απλώς οι περισσότεροι ουρολόγοι στην Ελλάδα δεν ξέρουν την μέθοδο και δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Έχεις πραγματοποιήσει πάρα πολλές μελέτες για το Klinefelter και πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει. Κι αν ακόμη παρ' ελπίδα δεν τα καταφέρετε, θα είστε σίγουροι ότι έχετε κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι σας.

[silkie 10]

Πάμε λοιπόν τις προάλλες σε έναν ενδοκρινολόγο στην γειτονιά μας να μας γράψει τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει ο σύζυγος. Κατά τύχη, ανακαλύψαμε ότι έχει κάνει διδακτορικό στη ανδρολογία και, όταν του περιγράψαμε το πρόβλημα, ζήτησε να εξετάσει τον σύζυγο.

"Να βγω εγώ έξω;" λέω.

"Σιγά, καλέ. Λες και πρώτη φορά θα τα δείτε".

Ο σύζυγος να έχει αναψοκοκκινίσει, εν τω μεταξύ.

"Οι όρχεις είναι εξαιρετικά μικροί", αναφωνεί τότε ο δόκτωρ και ο σύζυγος πήγε να πεθάνει από την ντροπή του.

Στην συνέχεια, μου ζήτησε να περιγράψω (με τα χέρια) το μέγεθος και το πάχος του μορίου του συζύγου σε στύση και πόσο ευχαριστημένη είναι από την απόδοση του εν λόγω μορίου.

Ενδιαφέρον απόγευμα, όπως και να το κάνεις. Βγαίνοντας, ο σύζυγος μου δηλώνει ορθά κοφτά: "Τελευταία φορά που μου πασπατεύουν τα @$%& αυτόν τον μήνα!"

 

Εν πάση περιπτώσει, η διάγνωση δεν είναι και πολύ αισιόδοξη. Τόσο ο Σοφικίτης, όσο και ο Χρηστοφορίδης (ουρολόγος στο Μετροπόλιταν), αλλά και ο ενδοκρινολόγος, απορρίπτουν την πιθανότητα του Klinefelter λόγω υψηλής τεστοστερόνης. Και οι 3 φαίνεται να πιστεύουν ότι πρόκειται για κάποια μικροέλλειψη στο Υ χρωμόσωμα που προκαλεί ένα σύνδρομο που λέγεται Sertoli cell only, δηλ. ένα εξαιρετικά σπάνιο σύνδρομο, το οποίο χαρακτηρίζεται από πλήρη απλασία των γεννητικών κυττάρων απ' όπου παράγονται τα σπερματοζωάρια. Τρέχα γύρευε. Με άλλα λόγια, φτάσαμε στο σημείο ΝΑ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΗΤΑΝ KLINEFELTER

Ευτυχώς οι καρκινικοί δείκτες είναι αρνητικοί και επιπλέον η τεστοστερόνη του εξακολουθεί να είναι στο θεό (750), αν και χαμηλότερη απ' ότι στην προηγούμενη εξέταση (961). Μια ορμόνη του είναι ανεβασμένη, η 17-Hydroxyprogesterone (17-OHP) που μάλλον δείχνει ότι υπάρχει κάποιο θέμα με τα επινεφρίδια, όπως είχε υποψιαστεί εξ αρχής ο Σοφικίτης.

Θα κάνει και ακόμη μία εξέταση για κατεχολαμίνες (νευροδιαβιβαστές του στρες που εκκρίνονται από τα επινεφρίδια), που σημαίνει ότι θα πρέπει να μαζεύει όλα τα ούρα του σε ένα ειδικό δοχείο για 24 ώρες και να κάνει κάποια ειδική διατροφή.

Την Τρίτη θα πάει να κάνει και την εξέταση για τις μικροελλείψεις. Όπως μας είπε ο Σοφικίτης, αν λείπουν κάτι συγκεκριμένες "ουρίτσες" από το Υ, κλάφ'τα Χαράλαμπε: δεν πρόκειται να βρούμε τίποτε στους όρχεις στον αιώνα τον άπαντα, ούτε και κατόπιν ορμονοθεραπείας.

[μαγισσα 1]

Miaxara και δυο τρομάρες είμαστε μου φαίνεται Είναι πολύ ζόρικη η φάση αυτή, ρε κορίτσια. Τίποτε, μα τίποτε δεν σε προετοιμάζει για το ξενέρωμα της υπογονιμότητας. Ποιος μπορεί να το φανταστεί όταν κάνει όνειρα για το μέλλον; Κανείς. Ναι, το ξέρεις ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, απλά κανείς δεν πιστεύει ότι θα βρεθεί σε αυτήν την θέση. Έχω αναρωτηθεί πολλάκις αν θα επέλεγα και πάλι τον άντρα μου, σε περίπτωση που γνώριζα το πρόβλημα εξ αρχής, γιατί ένας από τους λόγους που τον ερωτεύτηκα και τον παντρεύτηκα ήταν γιατί έβλεπα πόσο καλός πατέρας μπορεί να γίνει για τα παιδιά μας. Ακούγεται σκληρό; Πιθανότατα, μην με προπηλακίσετε Μα μου περνάει συχνά πυκνά η σκέψη.

Εγώ πάντως, κοπέλα μου, θα συμφωνήσω με τις λοιπές συναγωνίστριες στο ότι, ναι μεν χρειάζεται να πάρετε τον χρόνο σας, να χαλαρώσετε, να συντονιστείτε και πάλι ως ζευγάρι, ωστόσο είμαι της γνώμης ότι δεν πρέπει να αφεθείτε έρμαια της μοίρας. Καλώς ή κακώς, το παράθυρο ευκαιρίας για να γίνουμε γονείς είναι στενό κι αυτό ισχύει ακόμη κι όταν επιλέγεις να υιοθετήσεις. Άλλες βιολογικές και ψυχικές αντοχές έχεις στα 30, στα 40, στα 50.

Όταν το συζητούσα με τον άντρα μου, μου είπε την εξής φράση: "Θέλω να πάμε την ζωή μας μπροστά. Θέλω να δημιουργήσουμε κάτι μαζί".

Φυσικά και υπάρχουν ζευγάρια που επιλέγουν να μην αποκτήσουν παιδιά και είναι απολύτως ευτυχισμένα. Εσείς όμως δεν είστε ένα από αυτά; Γιατί να στερηθείς το όνειρό σου να μεγαλώσεις μία ζωή μέσα σου, να γεννήσεις, να θηλάσεις το μωρό σου, να το βλέπεις να μεγαλώνει με τις αγωνίες και τις χαρές που μόνο η μητρότητα μπορεί να προσφέρει;;; Ο άντρας σου νομίζω φοβάται κυρίως το άγνωστο και είναι μέχρι να μπει στην διαδικασία.

Όσον αφορά στο Σοφικίτη, θα είναι στην Ελλάδα 10 Απριλίου περίπου. Αξίζει να σύρεις τον σύζυγο και να τον συναντήσετε. Ο άνθρωπος σε ποτίζει ελπίδα και εμπιστοσύνη, πώς να στο περιγράψω; Διαφωνεί καθέτως με τη βιοψία και θεωρεί ότι είναι ξεπερασμένη μέθοδος τη στιγμή που υπάρχει η microTESE (την οποία σου περιγράφει πολύ παραστατικά!), απλώς οι περισσότεροι ουρολόγοι στην Ελλάδα δεν ξέρουν την μέθοδο και δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Έχεις πραγματοποιήσει πάρα πολλές μελέτες για το Klinefelter και πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει. Κι αν ακόμη παρ' ελπίδα δεν τα καταφέρετε, θα είστε σίγουροι ότι έχετε κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι σας.

 

 

Εγω πάντως το ήξερα σχεδον απο την πρωτη στιγμη που τον γνωρισα τον αντρα μου και ποτε δεν στάθηκε αυτο εμπόδιο στο να ονειρεύομαι μια ζωη μαζι του!!!!! Δεν ηθελα καν να κανω παιδια τοτε....και για αρκετα χρονια αργοτερα!!!! Ο αντρας μου μου ξυπνησε αυτη την επιθυμία με τον χρονο..... !!!!!!! Και παντα λεω οτι αν αυο ειναι το τίμημα για την ζωη του που σώθηκε....ειναι τοσο μικρο!!!!!

Να ειμαστε γέροι εχει σημασια και ολα τα αλλα γινονται με τον ενα η τον αλλο τροπο! Και αν δεν γινονται...η ζωη ειναι μια και εχει πολλες ομορφιές και χαρες για να αναλωνόμαστε στην υπογονιμοτητα!!!!! Η χρυσή τομή ειναι να το παλεύουμε χωρις να αφήνουμε την ζωη να μας προσπερνάει!!!! Δυσκολο δεν λεω....αλλα.....

[μαγισσα 1]

Miaxara και δυο τρομάρες είμαστε μου φαίνεται Είναι πολύ ζόρικη η φάση αυτή, ρε κορίτσια. Τίποτε, μα τίποτε δεν σε προετοιμάζει για το ξενέρωμα της υπογονιμότητας. Ποιος μπορεί να το φανταστεί όταν κάνει όνειρα για το μέλλον; Κανείς. Ναι, το ξέρεις ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω, απλά κανείς δεν πιστεύει ότι θα βρεθεί σε αυτήν την θέση. Έχω αναρωτηθεί πολλάκις αν θα επέλεγα και πάλι τον άντρα μου, σε περίπτωση που γνώριζα το πρόβλημα εξ αρχής, γιατί ένας από τους λόγους που τον ερωτεύτηκα και τον παντρεύτηκα ήταν γιατί έβλεπα πόσο καλός πατέρας μπορεί να γίνει για τα παιδιά μας. Ακούγεται σκληρό; Πιθανότατα, μην με προπηλακίσετε Μα μου περνάει συχνά πυκνά η σκέψη.

Εγώ πάντως, κοπέλα μου, θα συμφωνήσω με τις λοιπές συναγωνίστριες στο ότι, ναι μεν χρειάζεται να πάρετε τον χρόνο σας, να χαλαρώσετε, να συντονιστείτε και πάλι ως ζευγάρι, ωστόσο είμαι της γνώμης ότι δεν πρέπει να αφεθείτε έρμαια της μοίρας. Καλώς ή κακώς, το παράθυρο ευκαιρίας για να γίνουμε γονείς είναι στενό κι αυτό ισχύει ακόμη κι όταν επιλέγεις να υιοθετήσεις. Άλλες βιολογικές και ψυχικές αντοχές έχεις στα 30, στα 40, στα 50.

Όταν το συζητούσα με τον άντρα μου, μου είπε την εξής φράση: "Θέλω να πάμε την ζωή μας μπροστά. Θέλω να δημιουργήσουμε κάτι μαζί".

Φυσικά και υπάρχουν ζευγάρια που επιλέγουν να μην αποκτήσουν παιδιά και είναι απολύτως ευτυχισμένα. Εσείς όμως δεν είστε ένα από αυτά; Γιατί να στερηθείς το όνειρό σου να μεγαλώσεις μία ζωή μέσα σου, να γεννήσεις, να θηλάσεις το μωρό σου, να το βλέπεις να μεγαλώνει με τις αγωνίες και τις χαρές που μόνο η μητρότητα μπορεί να προσφέρει;;; Ο άντρας σου νομίζω φοβάται κυρίως το άγνωστο και είναι μέχρι να μπει στην διαδικασία.

Όσον αφορά στο Σοφικίτη, θα είναι στην Ελλάδα 10 Απριλίου περίπου. Αξίζει να σύρεις τον σύζυγο και να τον συναντήσετε. Ο άνθρωπος σε ποτίζει ελπίδα και εμπιστοσύνη, πώς να στο περιγράψω; Διαφωνεί καθέτως με τη βιοψία και θεωρεί ότι είναι ξεπερασμένη μέθοδος τη στιγμή που υπάρχει η microTESE (την οποία σου περιγράφει πολύ παραστατικά!), απλώς οι περισσότεροι ουρολόγοι στην Ελλάδα δεν ξέρουν την μέθοδο και δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό. Έχεις πραγματοποιήσει πάρα πολλές μελέτες για το Klinefelter και πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει. Κι αν ακόμη παρ' ελπίδα δεν τα καταφέρετε, θα είστε σίγουροι ότι έχετε κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι σας.

 

 

"Κάνουμε" (εσεις δηλαδη) τις εξετασεις και ελπιζουμε (ολοι μαζι) για το καλυτερο!!!!

[Miaxara 23]

Silkie κουράγιο! Όλες εδώ πάνω κάτω τα ίδια περνάμε. Και αυτές οι σκέψεις που κάνεις είναι ανθρώπινες, έχω περάσει από εκεί, γιατί να διαλέξω αυτό τον άντρα κτλ κτλ. Και μετά θυμάμαι την 22χρονη κοπελίτσα που ερωτεύτηκε τόσο πολύ έναν πρίγκιπα, τον άντρα που ονειρευόταν, και ξέρω πως αυτό το κορίτσι δεν θα άλλαζε καμία απόφαση.

Fast forward 11 χρόνια μετά και η σχεδόν 34χρονη γυναίκα ιδρώνει και ξεϊδρώνει με την ιδέα του χρόνου που περνάει. Και απέναντί της ένας άντρας που κάποτε ήθελε και τώρα δε θέλει ούτε να ακούσει για το παιδι. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά αυτό το θέμα το είχαμε πολυυυυ πριν τη διάγνωση. Βάλε τώρα το άγχος της υπογονιμότητας με ένα άντρα που έτσι και αλλιώς ζορίζεται και σε ρωτάω τι κάνεις μετά?

Απάντηση σαφή δεν έχω. Απλά προχωράω, ελπίζω και αφήνω χρόνο (και ας μην έχω πολύ) να επουλωθούν πληγές. Κοιτάω τα λάθη που έκανα και προσπαθώ να διορθωθώ ως γυναίκα και ως σύντροφος. Περιμένω απέναντι από ένα ποτάμι και χτίζω γεφυράκι, ελπίζω να χτίζει και αυτός από την άλλη όχθη και να συναντηθούμε.

Πήγα να του αναφέρω το γιατρό και με έκοψε κατευθείαν. Οπότε του δίνω το χρόνο που ζητάει. Εξάλλου δεν ελπίζω σε θαύματα πλέον. Για mTese μιλούσε και ο άλλος γιατρός και καθώς πλέον ο δεξής όρχις είναι σχεδόν ανύπαρκτος και ο αριστερός ατροφικός, ούτε αυτή η μέθοδος μας σώζει. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική.

Σας εύχομαι οι εξετάσεις να βγούν θετικές και να μπορέσετε να προχωρήσετε.

Περιμένω να με ξυπνήσουν και να μου πουν πως όλα ήταν μια φάρσα, ένα λάθος. Σα χαρακτήρας σε βιβλίο νιώθω που τα μύρια στραβά του έρχονται το ένα μετά το άλλο. Ελπίζω σε ένα Happy End.