Νοσοκομεία Παίδων: Συνθήκες

[miriki]

Έχω μείνει άναυδη. Η Μαρία Στυλιανάκη ξεκίνησε το πάρεντς για να μπορούν οι γονείς να ενημερώνονται και να έχουν τεκμηριωμένη άποψη για ζητήματα που αφορούν τους ίδιους, τα παιδιά τους και τη γονεϊκότητα.

 

Δράσεις σαν αυτή που αναφέρθηκε είχαν να κάνουν με το θηλασμό και τη συγκατοίκηση μητέρας και παιδιού στα μαιευτήρια που έξι χρόνια πριν που έγινα μέλος φάνταζαν επιστημονική φαντασία.

 

Αν έχετε εναλλακτικές να προτείνετε πολύ ωραία, να το κάνετε, δεν καταλαβαίνω όμως γιατί τέτοια επίθεση για κάτι τόσο σημαντικό. Το δικό σας παιδί δεν έχετε πρόβλημα να το αφήσετε γούστο σας και καπέλο σας, το δικό μου όταν ήταν 18 μηνών το κράταγαν πέντε άτομα κάτω επί 20 λεπτά και το μελάνιασαν, για κάτι που με τη δική μου παρουσία θα γινόταν σε 2 λεπτά όπως είχε γίνει μια εβδομάδα νωρίτερα.

 

Να ενημερώσει θέλει η Μαρία μέσα στο δικό της φόρουμ.

[Αγγελίνα_2]

Το να μην θέλουμε να κουβαλήσουμε την αστυνομία και κάνουμε μήνυση στους εφημερεύοντες γιατρούς, όταν περιμένουμε με ένα βαριά άρρωστο παιδί στην αγκαλιά, δε σημαίνει ότι δε βρίσκουμε λανθασμένη την τακτική του "περάστε έξω να κάνουμε τη δουλειά μας" και δεν επιθυμούμε να αλλάξει. Και είπαμε πώς θα το αντιμετωπίζαμε εμείς. Νομίζω πως διευκρινίστηκαν όλα αυτά.

 

Υπάρχουν πολλών ειδών επιθέσεις...κι εγώ τις είδα από αλλού. Γεγονός που με έβαλε και στη διαδικασία να απαντήσω.

[daisy1]

Ας επέμβω κι εγώ λοιπόν.... Η ομάδα ποτέ πια μόνα απο την οποία πηγάζει όλη αυτή η ενημέρωση μας έχει ανοίξει τα μάτια πάνω σε αυτό το θέμα. Το να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου και το τι έχεις τη δυνατότητα να κάνεις τη στιγμή που αυτά καταπατούνται είναι μεγάλη δύναμη και ανακούφιση. Και καλά κάνει η Μαρία Στυλιανάκη και μας αναφέρει τι έχουμε δικαίωμα να κάνουμε! Δεν υποχρεώνει κανέναν να κάνει κάτι που δε θέλει ούτε μας λέει τι να κάνουμε με τα παιδιά μας. Ενημερώνεσαι για τα δικαιματά σου και αν χρειαστεί θα ξέρεις τι μπορείς να κάνεις. Εννοείται οτι κανένας σόφρων γονιός δε θα καθυστερήσει και θα υποκύψει προσωρινά στις πιέσεις των γιατρών εφόσον η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά μετά θα ξέρει οτι μπορεί να κάνει καταγγελία ή εισήγηση στο συνήγορο. Επίσης όλα αυτά τα περιστατικά δε συμβαινουν μόνο στα επείγοντα αλλά και κατα τη διάρκεια των νοσηλειών όπου και υπάρχει ο χρόνος συνήθως να αντιδράσουν οι γονείς ακόμα και να καλέσουν την αστυνομία αν το κρίνουν απαραίτητο.

[yogini]

To θέμα πάει αλλού...

 

το ζήτημα είναι οτι τα δύο παιδων στο κέντρο της πόλης ειναι μπουρδέλα μετά συγχωρήσεως και τι να κάνεις; δεν υπάρχει καμία υποδομή, μόνο οι καλοί γιατροί είναι αρκετοί για να πας; να πας με άρρωστο παιδάκι και να σε βάλουν σε ιδιο δωμάτιο με κάποιον που εχει ενα επικίνδυνο μεταδοτικό νόσημα; να σε περιφρονούν οι νοσοκόμες με τον χειρότερο τρόπο και να ζεις εκει μέσα μια κόλαση όπως την περιέγραψε η κοπέλα παρα πανω. Δεν θα αναφερθώ καν στις ορδές ρομά που υπάρχουν εκεί μέσα λες και ειναι σε πανηγύρι και όχι σε νοσοκομείο...

 

Νομίζω η ζυγαριά για τους περισσοτέρους κλίνει στην ιδιωτική ασφάλεια και το βλέπω και στον κύκλο μου.

[Scratée]

να εξηγήσουν τη διαφορά που έχει το εμβόλιο στο ιδιωτικό ιατρείο και στην αιμοληψία, φερ ειπείν.

 

Η διαφορά είναι τεράστια! Τι σχέση έχει το προγραμματισμένο εμβόλιο με την εισαγωγή για νοσηλεία παιδιών-πολλών, ταυτόχρονα- με βαριά νοσήματα;

 

άλλο ο ολλανδός γονιός, άλλο ο αμερικάνος , άλλο ο έλληνας..λόγω ιδιοσυγκρασίας…μήπως αυτή η "εμμονή" ας πούμε κάποιων γιατριών στηρίζεται στο γεγονός ότι κατά κανόνα οι Έλληνες έχουμε δυσκολία να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας?

 

Συμφωνώ!

[mmdad]

(Το εχω ξαναγραψει) οτι εγω ειμαι παρουσα σε ολες σχεδον τις αιμοληψιες των παιδιων και της μητερας μου. Στα ραμματα και στις ακτινογραφιες. Μονο στον τομογραφο δεν εχω παει ως συνοδος.

Ομως ο συνοδος ειναι ενας. Δεν μπαινουμε και η μαμα και ο μπαμπας μαζι. Επισης πραγματικα δεν ειμαι σιγουρη οτι αν λυποθημησει ενας συνοδος (μας ετυχε σε αναμονη για αιμοληψια) ξερουν τι να κανουν. Στο Βελγιο τουλαχιστον περιμεναν τπυς διασωστες απο τον αλλο οροφο

[THEODOSI]

Εχουμε στην οικογένεια έναν μεγάλο προβληματισμό σχετικά με την νοσηλεία των παιδιών μας και θέλω να ακούσω κι άλλες απόψεις μιας και δεν βρήκα κάτι σχετικό - ούτε καν αναφορά σ'αυτό που θα παραθέσω. Και αληθινά μου έκανε τρομερή εντύπωση.

Πρόσφατα νοσηλευθήκαμε με το 3χρονο κοριτσάκι μου στο Παίδων Αγλ. Κυριακού με πνευμονία. Δεν ξέρω πως να το περιγράψω...

Μετά από 12 ώρες αναμονής στα εξωτερικά ιατρεία και 3 αντιπυρετικά σε πυρετό ακατέβατο 40+, άμεσα διέγνωσαν άτυπη πνευμονία στα όρια σηψαιμίας και έγινε εισαγωγή.

Εννοείται πως ζήτησα να είμαι παρούσα για τον φλεβοκαθετήρα και η απάντηση ήταν αρνητική. Μου είπαν να περάσω έξω. Με το παιδί ή μόνη μου. Ούτε τα έντυπα που έχουν ετοιμάσει εδώ απ' το κίνημα τους συγκίνησε ούτε τίποτα. Ηταν ρητή η αν. διευθύντρια, ή θα συμμορφωθείτε και θα βγείτε έξω να κάνουμε την δουλειά μας ή θα πάρετε το παιδί να φύγετε.

Δεν περιγράφω άλλο εδώ γιατί και μόνο που τα θυμάμαι πνίγομαι. Μόνο θα παραθέσω πως τα έντυπα του συνήγορου του πολίτη και η καταγγελία έγιναν σκουπίδια στον κάδο του δωματίου νοσηλείας.

 

Τις πρώτες δύο ημέρες μας είχαν σε ένα δωμάτιο με σκουριασμένες σιδερένιες κούνιες, σκισμένη κουρτίνα, σπασμένες πολυθρόνες και συρτάρια γεμάτα με σκουπίδια. Στο ένα μέσα είχε εμετό.

Καθάρισα ένα κομοδίνο για το παιδί μου, ζήτησα και μου έδωσαν ένα σεντονάκι τρύπιο και μία σκισμένη πικέ να το σκεπάσω και πες ότι κάτι έγινε.

Η καθαρίστρια περναγε κάθε πρωί και βούταγε ένα σφουγγάρι σε έναν κάδο με νερό; αντισηπτικό; δεν ξέρω. Ηταν γκρι, σαν βρωμικο νερό. Με αυτό έκανε μια περασιά στην λεκάνη της τουαλέτας, απευθείας τον νιπτήρα και τον νιπτήρα του θαλάμου. Με την σειρά αυτή. Χωρίς να το ξαναβρέξει/αλλάξει.

 

Μετά μας μετέφεραν σε δωμάτιο. Ολα νορμάλ εδώ. Με τον ίδιο καθαρισμό εννοείται. Επλυνα κι εκεί το κομοδίνο, το κρεβάτι κλπ.

 

Δεν ήξερα πως υπάρχουν χειρότερα...

Την τελευταία ημέρα μας μετέφεραν σε άλλο τμήμα (ήθελαν τα κρεβάτια για πιο βαριά περιστατικά). Μου το είπαν στις 12:10. Μόνη μου με το παιδί. Ερχεται στο μεταξύ το φαγητό. Δεν με άφηναν να ταϊσω το παιδί, το οποίο πείναγε (μετά από 20 ημέρες ανορεξίας και 2,5 κιλά μείον). Μου το πέταξαν σε ένα πλαστικό μπωλ εμετού και μου είπαν να το πάρω μαζί μου και να φύγω.

Μου έδωσαν και τα ενδοφλέβια φάρμακα να τα πάω εγώ μαζί με τον φάκελο στο νέο τμήμα.

Και πάμε σε ένα άλλο δωμάτιο με σπασμένα κρεβάτια, σπασμένα κομοδίνα, σπασμένη ντουλάπα και χωρίς τουαλέτα. Στο σταντ του ορού του παιδιού μου ήταν τυλιγμένο ένα βρώμικο καλώδιο του κλιματιστικού.

Το τμήμα είχε 20 θαλάμους και δύο τουαλέτες.

 

Επλυνα και το 3ο κομοδίνο του Παίδων λοιπόν, και σε λίγες ώρες είχα πάθει γαστρεντερίτιδα. Ε εντάξει, επόμενο ήταν.

Να πω επίσης πως μου έδωσαν κι εδώ τρύπια σεντόνια να στρώσω και να σκεπάσω το παιδί. Μάλιστα με κοίταγαν "με συμπόνια" οι 4 νοσηλέυτριες του νέου τμήματος χωρίς ασφαλώς να κουνηθούν και να ταράξουν τα νερά της ηρεμίας τους. Με το παιδί παραμάσχαλα και τον ορό ψηλά να μετακομίζω περα δώθε και πάνω κάτω τους ορόφους μόνη μου, να στρώνω σεντόνια και να πλένω κρεβάτι/κομοδίνο/καρέκλα/νιπτήρα.

Για να πάω τουαλέτα έπρεπε να πάρω το παιδί με τους ορούς μαζί μου (δεν το άφηνα μόνο του στιγμή εκει μέσα με όλους αυτούς τους "καταντημένους" που έβλεπα να κυκλοφορούν). Αν το παιδί κοιμόταν περίμενα να ξυπνήσει.

 

Λοιπόν, ήταν η πρώτη φορά που μπήκαμε μέσα στο Παίδων. Πρώτη φορά ένιωσα πως νιώθουν τα παιδιά στα άσυλα. Στα αναμορφωτήρια. Πρώτη φορά δεν αντέδρασα και υπέμεινα τόσα. Γιατί την μία και μόνη που επαναστάτησα (ώρα εισαγωγής) το παιδί μου δεν έλεγε να ηρεμήσει απ' την σύγχιση και το κλάμα. Δεν έχει μάθει να μας βλέπει να φωνάζουμε.

 

Αυτή η εμπείρία ήρθε σε απόλυτη αντιπαράθεση με την Ιδιωτικό Παιδιατρικό Νοσοκομείο που συνηθίζω να πηγαίνω τα παιδιά μου κι έχουν νοσηλευθεί 3 φορές. Αυτή την φορά πήγαμε στο Δημόσιο γιατί επέμεναν όλοι οι γιατροί της οικογένειας πως η κατάσταση του παιδιού ήταν σοβαρή και έπρεπε να αεπευθυνθώ εκεί για έγκυρη διάγνωση και θεραπεία. Επίσης απ' ότι φάνηκε είχαν δίκιο ότι ήταν συνέχεια πρόσφατης νοσηλείας και αδιάγνωστης άτυπης πνευμονίας στο ιδιωτικό.

 

Το μόνο που οφείλω να ομολογήσω είναι πως η διάγνωση πραγματικά ήταν επιτυχής και άμεση. Ξέρω πως ο στόχος είναι να γίνει το παιδί καλά. Αλλά δεν μπορώ να ανέχομαι τόση βρώμα και τέτοια σκληρότητα απέναντι στο παιδί (καθημερινά αιμοληψίες, να το κρατούν 4 και να ουρλιάζει το παιδί "βοήθεια μαμά" - βγήκαμε με μελανιές στις γάμπες και στους πήχεις). Και πολλά άλλα λιγότερο σημαντικά.

 

Μου κάνει εντύπωση που δεν έχω ακούσει κανέναν εδώ μέσα να διαμαρτύρεται. Οταν τα είπα σε γνωστούς μου απάντησαν πως δυστυχώς έτσι είναι και αδιαμαρτύρητα τα δέχονται για λίγες ημέρες ώσπου τα παιδιά να γίνουν καλά.

 

Τόσο μα τόσο ευαίσθητοι είμαστε εγώ και ο άντρας μου δηλαδή; Είμαι σε δίλημα τώρα. Την επόμενη φορά που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάτι εξίσου σοβαρο - να πάμε στο Ιδιωτικό ή στο Δημόσιο;;;

 

Στο Παίδω έχουμε μπεί πολλές πολλές φορές και στα δύο για διάφορα θέματα. Σίγουρα στο Αγλαία Κυριακού , η εμπειρία που θα΄εχει κανείς έχει να κάνει με το σε ποιό τμήμα θα νοσηλευθεί. Υπάρχουν κλινικές όπως πχ. η Β Πανεπιστημιακή που είναι πλήρως ανακαινισμένη και και με πολύ καλές εγκαταστάσεις, από την άλλη εγώ την χειρότερη αλλά και την καλύτερη εμπειρία μου την έχω στο ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.

Την χειρότερη την 1 ή 2 φορές που νοσηλευθήκαμε με ίωση στην παιδιατρκή που έχουν στον τέταρτο όροφο όπου σε 1 δωμάτιο ήταν 8 κουνάκια , μικτά περιστατικά μισά γαστρεντερίτιδα και μισά κρυολόγημα και χωρίς τουαλέτα στο δωμάτιο αλλά με τέσσερις τουαλέτες όλος ο όροφος και 2 ντουζιέρες. Μέσα σε 2-3 ημέρες είχαμε όλοι ανταλλάξει ιώσεις και είχαμε κολλήσει και όλοι οι γονείς γαστρεντερίτιδα. Συνθήκες τριτοκοσμικές στις τουαλέτες που δεν επαρκούσαν όπως και ο καθαρισμός για τόσα άτομα.

Από την άλλη πάλι εκεί στο ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ στον πέμπτο όροφο είχα και την καλύτερη εμπειρία μια και στην εντατική μονάδα νοσηλείας της όμαδας του Κου Χατζή στην κυριολεξία έσωσαν το παιδί μου από του χάρου τα δόντια από πολύ βαριά πνευμονία αλλά και στην συνέχεια η νοσηλεία του στην διπλανή κλινική ήταν άψογη και από πλευράς εγκαταστάσεων και από πλευράς αντιμετώπισης.

Τελικά τα δημόσια νοσοκομεία έχουν ανα κλινική διαφορετικές συνθήκες νοσηλείας, οπότε είναι θέμα τύχης που θα βρεθείς.

Το ίδιο ισχύει και για το ΑΓΛΑΙΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ. Αυτό που σίγουρα θα παραδεχθώ είναι η κατάρτιση του ιατρικού προσωπικού και η ικανότητα τους να τα καταφέρνουν στα δύσκολα γιατί ο μικρός μου γιός είναι μια δύσκολή περίπτωση και το ίδιο συνέβη και με το ανηψάκι μου όπου πραγματικά κατάφεραν και το έκαναν καλά από μια πολύ δύσκολη περιπέτεια και μια πολύ επικίνδυνη επέμβαση.

[AthinaP]

Η διαφορά είναι τεράστια! Τι σχέση έχει το προγραμματισμένο εμβόλιο με την εισαγωγή για νοσηλεία παιδιών-πολλών, ταυτόχρονα- με βαριά νοσήματα;

 

Κοίτα, περιέγραψα αναλυτικά την πλούσια εμπειρία μας και η χειρότερη ήταν σε συνθήκες διαγνωστικού κέντρου, στα εξωτερικά ιδιωτικής κλινικής, όπου ήμασταν απολύτως μόνοι μας, ούτε πιεση χρόνου υπήρχε, ούτε τίποτε! Και επειδή ως μαμά είμαι σε θέση να κρίνω αντικειμενικά τον πόνο του παιδιού όταν είναι ήρεμο στα χέρια της μάνας του, είχαμε και αυτή την εμπειρία 3 φορές συνολικά, με δύο παιδιά, με απόλυτη σιγουριά λέω ότι ο πόνος δεν έχει διαφορά από εμβόλιο. όχι σημαντική τουλάχιστον. Στο εμβόλιο θυμάμαι κάτι κλαματάκια, στην αιμοληψία τίποτα απολύτως, αν και υπήρχε μια κάποια διαφορά στην ηλικία. Τώρα αν μερικοί γονείς και στο εμβόλιο χάνονται και σβήνουν που τρυπάνε το παιδί τους, άλλο θέμα. Εσύ από την εμπειρία του χαμού, με παιδιά χωρίς τους γονείς τους, μπορεί πράγματι να έχεις εικόνα από δραματικές σκηνές. Αυτό που λέμε τόση ώρα είναι ότι δεν χρειάζεται να είναι δραματικό όλο αυτό. Η μητέρα σε μικρές ηλικίες ειδικά, ξέρει τι να πει και πώς να το πει, για να μη χάσει το παιδί την ψυχραιμία του και δεν συνεργάζεται.

 

Συγκεκριμένα, οι αιμοληψίες μας εκτός από το ιδιωτικό που είπα, ήταν και στο κολέγιο της Πεντέλης τελικά, όπου επίσης τα πράγματα από πλευράς πίεσης ήταν νορμάλ και τις δύο φορές και η αιμοληψία γινόταν από δύο άτομα, ξέχωρα από τους χώρους της εφημεριας, με λίγα λογια δεν ήταν υπό συνθήκες πίεσης και πανικού. Που όπως και να έχει, αν συνεργαζόμασταν όλοι μαζί από την αρχή, μια ώρα αρχύτερα θα είχαμε τελειώσει όλοι.

 

Άσχετο: Ευτυχώς προλάβαμε και περάσαμε τις ηλικίες των ιώσεων πριν καταργηθεί το ταληράκι... Από δω και πέρα μη λέτε ότι κάπου στο ιντερνετ ακούσατε τη μούφα πληροφορία ότι στο Πεντέλης ήταν χαλαρουά στις εφημερίες, προφανώς θα μοιραστούν οι ρομά και οι όποιοι! Έχει αρκετούς εκεί στα πέριξ! Τώρα βέβαια γιατί να τα καίει κάποιος σε βενζίνη πήγαινε έλα για να πάει στην εφημερία που είναι χωρίς το ταληράκι, όπως γινόταν μέχρι τώρα, άβυσσος...

[babycobra]

προσωπικά δεν ξέρω καν ποια είναι η κυρία Στυλιανάκη..και δεν περιμένω κανέναν να μου ανοίξει τα μάτια από το ίντερνετ. και η κριτική αφορούσε το επιτιμητικό ύφος. αυτά και καλό βράδυ.

[AthinaP]

Εγώ νιώθω καλά που έγινε μια κίνηση για αυτό το θέμα. Το ότι μπορεί να υπάρχουν και πιο σημαντικά, πιθανότατα, μπορεί να έρθει η σειρά τους κάποια στιγμή. Το ότι οι αρμόδιοι θεώρησαν το συγκεκριμένο μη επείγον και σημαντικό και γι αυτό το κλώθουν τόσους μήνες, είναι επίσης αντιληπτό, με δεδομένο ότι η χώρα αντιμετωπίζει και άλλα πολλά επείγοντα και χρειάζεται να μπουν προτεραιότητες. Ωστόσο εκεί που έχει φτάσει τώρα, δεν δικαιολογείται να πάρει μήνες - χρόνια για να καταλήξει το πράγμα σε εγκύκλιο. Αυτό που γράφει η παιδιατρική ότι μην ανησυχείτε υπάρχει και η λύση των ιδιωτικών, το βρίσκω αχαρακτήριστο. Και αυτά επειδή κάποιος δεν παίρνει την ευθύνη να βγάλει ένα χαρτί, για να ενημερώσει τα δημόσια νοσοκομεία, επίσημα.

 

Όσο για τον αριθμό προσωπικού δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν πολλά άτομα να περιφέρονται, υπάρχουν καλές πρακτικές στο διπλανό νοσοκομείο, πώς αξιοποιείται το προσωπικό, που δείχνουν το δρόμο.

 

Πάλι καλά που κινητοποιούνται άνθρωποι, γιατί στα λόγια καλά είμαστε, ότι τα παιδιά μας πάνω από όλα, στο δια ταύτα; Καλύτερα να μην ασχολούμαστε με τίποτα εμείς ως γονείς και να τα περιμένουμε από αυθεντίες; Αφού από όσο φαίνεται μια τέτοια κίνηση μπορεί να κινητοποιήσει και ειδικούς να πάρουν θέση, για κάτι που απλώς στο γονιό να του φαίνεται άδικο και λάθος.

[Αγγελίνα_2]

Είναι άδικο και λάθος...αυτό δεν το αμφισβητούμε. Και πολύ καλά έκαναν όσοι κινητοποιήθηκαν. Αν και, από νομικής άποψης, δεν έχει επιτευχθεί ακόμη κάτι καινούριο, άμεσα δεσμευτικό για τους γιατρούς.

[lop]

η ιστορία μου μοιάζει πολύ με της babycobra σε πολλά σημεία. 18 ΗΜΕΡΩΝ ο γιος μου στον υπνο του παρουσιάζει βογγητό, και με το ένστικτό μου το πάω στο Αγ. Κυριακού που εφημέρευε και λόγω του νεογνού και 38.1 μας κάνουν εισαγωγη. 10 κλινο με βρογχιολίτιδες μέσα κλπ, γύφτοι, μόλις έκλεινες το φως οι κατσαρίδες κάναν γραμμη στο πάτωμα. Εννοείται φλεβοκαθετήρας που τον στερεώσαν στο χεράκι του με σανίδα, και ξημερώματα παρακέντηση στη σπονδ.στήλη γιατό φοβόταν για μηνιγγίτιδα. Να ακούμε με το σύζυγο έξω να ουρλιάζει το μωρό και, να κλαίμε και εμείς. σχεδόν πείστηκα οτι αν ήταν μηνιγγίτιδα το παιδι το έιχα ξεγράψει. Ευτυχώς δεν ήταν αλλά έιχε στην αρχή σηψαιμία και το ότι το πήγα άμεσα από το ένστικτό μου, το έσωσα. Η συνέχεια ύστερα απο 2 μέρες πήγαμε σε 4κλινο, στις σιδερένιες κούνιες και απο εκεί βγήκαμε ύστερα από 21 μέρες. Στο εκκλησάκι του Αγλαϊα σαραντήσαμε, 20 βράδια κοιμόμουν γερμένη πάνω στην κούνια του, μου κόπηκε το γάλα, μου ήρθε περίοδος στις 27 μέρες από το σοκ, και φυσικά γαστρεντερίτιδα. οι γιατροί επιστήμονες αλλά λίγοι και πηγμένοι. Οι νοσοκόμες ....θα πω οτι τσακώθηκα με την προϊσταμένη γιατι οταν κόπηκε το γάλα μου και αναγκαστικά έπρεπε να βάλω αποστειρωτή μου έλεγε ότι ρίχνι την ασφάλεια του ρευματος. Φυσικά και τον έβαλα, και το βράδυ μόλις κλείναμε το φως η κατσαρίδα ανέβαινε στο μπιμπερό. Τι μου θυμίσατε. Τελικά ήταν ουρολοίμωξη, και παίρναμε για 2,5 χρόνια αντιβίωση, χωρίς παλινδρόμηση. Στο Αγ.σοφία κάναμε αμυγδαλιές- κρεατάκια, μπήαμε πρωϊ βγήκαμε απόγευμα, καμια σχέση με το άλλο, σε εξοπλισμό, δωμάτια, καθαριότητα. Το πεντέλης έχω ακούσει καλά, αν το προλάβεις σε εφημερίες (λίγες).

[Scratée]

Ναι, το Αγλαΐα έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να νοσηλευει τα νεογνά, από 14 ημερών, σε κοινο παιδιατρικο θάλαμο. Απαράδεκτο και επικίνδυνο.

 

Πάντως, κατσαρίδα εγώ δεν είδα ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά! Σοβαρά! Πότε νοσηλευτήκατε και σε ποιον όροφο (αν θυμάσαι);

[mmdad]

Εμενα παντως στην απ εξω πολυ πιο ασχημα μου χτυπανε αυτα που λετε για την βρωμια . Ειναι δυνατον να μην ειναι στοιχιοδως καθαροι οι χωροι???

[goody]

Παρακολουθώ το θέμα και λέω δόξα τον Θεό που δεν έχει χρειαστεί να νοσηλευτει το παιδί μου! Εγώ δύο φορές που χρειάστηκε κάτι επείγον τον πηγα στο Αγλαΐα Κυριακού και μόνο βλέποντας την αναμονή, την αγένεια και τον συνωστισμό του έκανα μια ιδιωτική ασφάλεια στο ιατρικό για απεριόριστες εξετάσεις στα εξωτερικά ιατρεία και ησύχασα. Αλλά με προβληματισατε παρα πολύ γιατί αν χτυπα ξύλο πάθει κάτι σοβαρό είχα σκοπό να το τρέξω σε παίδων αλλά τώρα με αυτα που διαβάζω έχω φρίξει!

[babycobra]

lop κι εμείς τα ίδια με την αντιβίωση..άσε για το τί άκουσα από τον περίγυρό μου που φορτώνω το μωρό χωρίς λόγο με φάρμακα, αυτό άλλη ιστορία..

[xena]

lop δεν έχω λόγια :shock:

 

Τελικά υπάρχουν ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ απ' αυτά που περάσαμε!! σε καταλαβαίνω - δεν ξέρεις πόσο! Φώναζε η προϊσταμένη για τον αποστειρωτή;;;; θα τρελαθώ! και που να αφήσεις το μωρό να πλύνεις τα μπουκάλια; και πως; Χριστέ μου.... δεν μπορώ ούτε να τα σχολιάσω όλα αυτά που γράφεις. Μόνο κλαίω σαν ηλίθια πάλι - δεν αντέχω να παιδεύονται παιδάκια.

 

Νομίζω πως πιο σημαντικό κι απ΄το κίνημα είναι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά: ενέργειες - καταγγελίες - κάτι! πρέπει οι γονείς να κάνουμε κάτι για τις άθλιες συνθήκες:

- την καθαριότητα πάνω απ' όλα

- την νοσηλεία των βρεφών σε ειδικούς θαλάμους

- την παροχή των αυτονόητων (αποστειρωμένα μπουκάλια ρε παιδιά ή αποστειρωτή)

 

Εχω και μία απορία: εκεί που κοιταζα στο τελευταίο άθλιο δωμάτιο απέναντι ήταν οι αποθήκες. Είχαν τεράστιες στίβες με πάμπερς new baby. Πείτε μου, σας έδιναν πάνες; εδώ θα γελάσω δυνατά - είμαι σίγουρη πως όχι. Ούτε χαρτιά υγείας δεν διέθεταν. Που πάνε όλα αυτά;

 

babycobra αστο... εμείς αντίθετα: δεν μας δίνει αντιβίωση η γιατρός κι όλοι με έχουν φάει να την αλλάξω. Ολοι γιατροί γίνανε γύρω μας, όλοι κρίνουν - εγώ έμαθα να ζω μ'αυτό - ας λένε...

[AthinaP]

Ναι, καλή ιδέα. Ωστόσο από το τόπικ προκύπτει ότι η αναποτελεσματικότητα, η βρωμιά, η αγένεια, οι τσακωμοί μεταξύ ασθενών μεταξύ τους και ασθενών με προσωπικό και όλα τα γραφικά, αφορούν ένα από τα τρία νοσοκομεία της Αθήνας. Η επαρχία δεν εκπροσωπήθηκε κιόλας. Οπότε κάτι άλλο φταίει, κάτι που δεν είναι γενικό.

 

Για τον αποστειρωτή, φαντάζομαι θα τοποθετήθηκε ίσως κάποτε και μετά από λίγο θα στόλιζε κάποιον καταυλισμό... Εκεί, μάλλον θα μπορούσε να φέρνει κάποιος από το σπίτι του, που έτσι και αλλιώς θα καθόταν αχρησιμοποίητος...

[yogini]

Είναι που δεν χρειάστηκε νοσηλεία το παιδί του Άδωνη.....καλή ιδέα να ανακαινισθούν τα νοσοκομεία αυτά και μια ομάδα που μπορεί να το κυνηγήσει....πλεόν αυτές οι κινήσεις έχουν απήχηση

[AthinaP]

Άστο, μην το γυρίσουμε στο πολιτικό, γιατί τη νοοτροπία προσφέρουμε απαράδεκτη συμπεριφορά και απροθυμία, άλλοι την καλλιέργησαν.

[babycobra]

μόνο το παιδί του Άδωνι είναι το θέμα..ενώ όλοι οι κυβερνώντες πάνε στα δημόσια για τις δουλειές τους..ας μή λαϊκίζουμε, γιατί αν το πάμε έτσι η γυναίκα του Τσίπρα γέννησε στο Ιασώ..και ας λέει ότι της το έκαναν δώρο, ας το αρνιόταν..

μακάρι να έφταιγε ένα μόνο πράγμα, οι περικοπές πχ..εδώ είδαμε περιπτώσεις αγενούς συμπεριφοράς που δεν έχουν να κάνουν με αυτό , είναι στον άνθρωπο..

για μένα το ζητούμενο είναι να αναβαθμιστούν τα τρία αυτά νοσοκομεία , η ιδιωτική ασφάλεια είναι λύση, δεν μπορούν όμως όλοι να την πληρώσουν.

[AthinaP]

Λοιπόν, μια πιο άμεση πρόταση για τις φίλες του φόρουμ. Ενδεικτικά, για την τρέχουσα εβδομάδα, η μόνη μέρα που από τα τρία μεγάλα παιδιατρικά εφημερεύει μόνο το ένα, για το οποίο έχουν γραφτεί όλα τα παράξενα, είναι μία από τις 7 της εβδομάδας! Σήμερα, Σάββατο, συμπτωματικά. Μιλάμε, είχαμε πιασει λοττο και εμείς. Βέβαια, αν το παιδί σου πνίγεται πχ ή για κάτι άλλο κατεπείγον πηγαίνεις όσο πιο κοντά. Εκείνη τη μέρα με τη δύσπνοια βρισκομασταν πιο κοντά στο ΑΚ.

 

Οπότε έχουμε και λέμε.

 

Τις 6 από τις 7 ημέρες της εβδομάδας (λαμβάνοντας υπόψη ενδεικτικά την τρέχουσα) είτε εφημερεύει το Αγία Σοφία είτε το Αγλαϊα Κυριακού και το Πεντέλης παράλληλα. Οπότε δεν είναι απαραίτητο κάποιος με την οικογένειά του να γνωρίσει την εξυπηρέτηση του Αγ. Κυριακού. Με την επιφύλαξη ότι η κατάργηση του ταληρακίου δεν θα ξαναμοιράσει την τράπουλα.

 

Η Πεντέλη εφημερεύει τις 5 από τις 7 μέρες της εβδομάδας ( edit - όλες τις καθημερινές από την περασμένη Τρίτη έως την επόμενη Δευτέρα) και το Α. Σοφία τις 4 από τις 7.

 

Βέβαια δεν είναι γνωστό πού είναι οι γουαου γιατροί ακριβώς.

 

Επίσης, υπάρχουν και νοσοκομεία του Πειραια και περιφερειακά με παιδιατρικά τμήματα, που βέβαια δεν είναι τόσο εξειδικευμένα με το Αγλαϊα, ωστόσο για κάτι απλό σχετικά φαντάζομαι καλύπτουν. Υπάρχουν γνώμες για αυτά; Πχ σήμερα με το ΑΚ είναι και το Θριάσιο, με την Αττική Οδό πηγαίνει κανείς σφαίρα και γλιτώνει πιθανότατα την αναμονή... Και το Ασκληπιείο Βούλας. Άλλες μέρες αναφέρονται στις εφημερείες και τα Γενικό Νικαίας, Τζάνειο.

 

Άρα λήξις, για τα λιγότερο σοβαρά, που δεν δείχνουν πιθανότητα εισαγωγής για νοσηλεια, θα δοκιμάσουμε το Θριάσιο...

[Scratée]

Οι πάνες Pambers new baby, που αναφέρθηκαν, πάνε στα μωράκια που νοσηλεύονται στη μονάδα νεογνών.

 

Θα είναι ευχής έργον να κατευθύνεται ο κόσμος και σε άλλα νοσοκομεία που διαθέτουν παιδιατρική κλινική, για την αποσυμφόρηση των μεγάλων (και ειδικά του Αγλαϊα που, επαναμαλβάνω, εφημερεύει εναλλάξ με το Αγία Σοφία, το οποίο διαθέτει το διπλάσιο δυναμικό).

 

Να φτάσει το Αγλαία να θεωρείται "προς αποφυγήν" είναι εξαιρετικά, μα εξαιρετικά άδικο...

[AthinaP]

 

Να φτάσει το Αγλαία να θεωρείται "προς αποφυγήν" είναι εξαιρετικά' date=' μα εξαιρετικά άδικο...[/quote']

 

Ναι έκανα edit από μόνη μου, πριν δω την απάντηση, ήταν άκομψος ο χαρακτηρισμός.

[Scratée]

Ωραία!