Επαιτεία

[free dom]

Eγώ πάλι δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι δομές αυτές, στην Ελλάδα τουλάχιστον, μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων.

Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιοι απ αυτούς έχουν όντως ανάγκη- εκτός από κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν. Οπότε σκέφτομαι το εξής όταν συναντάω άνθρωπο που επαιτεί κι έχω αμφιβολίες. Αν με κοροιδεύει, οκ, θα χάσω 2, 5, 10... ευρώ. Δεν καταστράφηκα κιόλας. Αν όμως έχει όντως ανάγκη, αν πεινάει, αν υποφέρει κι ενώ μπορώ να βοηθήσω δεν το κάνω απ την καχυποψία μου; Αυτό είναι που δεν σηκώνει η συνείδησή μου.

[AthinaP]

Να το πάρουμε αλλιώς... Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν έβγαιναν στους δρόμους, ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί και που δεν θα μπορούσε να καλύψει κάποια από τις υπάρχουσες δομές; Αν βγαίνουν στους δρόμους, συντηρείται αυτή η κατάσταση, τα παιδιά να μην πηγαίνουν σχολείο, οι μεγάλοι να ζουν από τα παιδιά, γιατί αν πρόσεξες τα στέλνουν μόνα τους έτσι και ξεπεταχτουν...

[Αγγελίνα_2]

Αθηνά, εσύ μιλάς για επαγγελματίες. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανθρώπων, που καταλήγουν άστεγοι χωρίς να είναι δική τους επιλογή. Δηλαδή ένας άνθρωπος που μένει στο νοίκι, αν απολυθεί και δεν υπάρχει κανένας συγγενής ή φίλος να του ανοίξει την πόρτα, πού θα πάει; Ή μια οικογένεια, όπου ο πατέρας πέθανε χωρίς να αφήσει σύνταξη; Έχουμε αναφέρει σχετικές περιπτώσεις παραπάνω.

 

Όσο για αυτές τις περίφημες δομές που λέτε, πού τις είδατε βρε κορίτσια σε τέτοια πληθώρα, πραγματικά απορώ. Διαβάστε το ποστ της Aimee http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2764103&postcount=90.

 

Aν και η πολιτεία και το Χαμόγελο έχουν φτάσει να λένε πως δεν έχουν μπορούν να παρέχουν ασφαλή στέγη για αυτά τα 4 αδέλφια, τα οποία όμως κρίνουν πως πρέπει άμεσα να απομακρυνθούν από το οικογενειακό τους περιβάλλον, τότε τι να λέμε;Κι αν το 17χρονο, ας πούμε, από αυτά τα αδέλφια, δεν αντέξει άλλο και φύγει, στο δρόμο δε θα αναγκαστεί να καταλήξει;

[pax]

Ας μην ξεχνάμε πως δεν έχουν ανάγκη μόνο οι άστεγοι, αλλά μπορεί και ο άνθρωπος στο διπλανό διαμέρισμα να ζορίζεται οικονομικά.

 

Συμφωνώ. Γιατί ακούγονται κατά καιρούς κατηγορίες του τύπου "έδωσα ρούχα στην τάδε φιλανθρωπική οργάνωση και είδα να τα φορούν τα παιδιά της γειτόνισσας, άρα δεν τα δίνουν εκεί που υπάρχει ανάγκη." Σκεφτείτε και το παράδειγμα της Αγγελίνας που είδε τα γειτονόπουλα να φορούν τσάντες από τη φιλανθρωπική δράση και τότε μόνο κατάλαβε ότι ζορίζονται. Ένας κακοπροαίρετος στη θέση της θα μπορούσε να πει "κοίτα, δίνουν πράγματα σ΄αυτούς που έχουν".

[AthinaP]

Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς... Έχω πεινάσει η ίδια, μια εποχή που δούλευα μαύρα ως φοιτήτρια και συντηρούσα τον εαυτό μου για χρόνια και σε κάποια φάση που βρέθηκα χωρίς δουλειά, ντρεπόμουν να στραφω στους γονείς μου και το πάλεψα μόνη μου για ένα διάστημα. Συνειδητοποίησα ότι τότε τουλαχιστον ήμουν η εξαίρεση της εξαίρεσης ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, όσο και να ατυχήσουν, πάντα έχουν ένα αποκούμπι.

 

Θυμάστε τη μοναδική οικογένεια μέσα στην κρίση που αναγκάστηκε να κοιμάται στο αυτοκίνητο για λίγες μέρες; Όταν έγινε γνωστή η περίπτωσή τους, αμέσως βρέθηκε λύση...

 

Για αυτό λέω, όταν υπαρχει πραγματική ανάγκη, βρίσκεται τρόπος, δεν είναι ανάγκη να πάρει κάποιος τους δρόμους...

[Αγγελίνα_2]

Βρε Αθηνά, αν είναι έτσι, τότε γιατί δε βρίσκεται μια λύση και γι' αυτά τα 4 αδέλφια;

 

Άλλο οι εποχές που ήμασταν εμείς φοιτήτριες, επί δραχμής δηλαδή κι άλλο σήμερα. Το ίδιο βρίσκεις δουλειά, καταρχάς;

[AthinaP]

Αγγελίνα, ανάμεσα στο δεν έχω δουλειά και επαιτώ ή βρίσκομαι στο δρόμο, υπάρχει μια απόσταση, αυτό λέω. Και τις περισσοτερες φορες τουλάχιστον, υπάρχουν επιλογές. Στο κάτω κάτω τυχαίο είναι που οι επαιτες αυτό το διάστημα τουλάχιστον είναι άνθρωποι που δεν μιλάνε καλά καλά ελληνικά και είναι απο φυλετικές ομάδες εκτος Ελλάδας που δεν έχουν πρόβλημα να μετακινηθούν σε οποιαδήποτε χώρα τους δώσει αέρα; Και στο Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησαν να το κάνουν, δεν τους άφησαν από όσο ξέρω. Εκεί έπαθαν μεγάλο σοκ με τα παιδιά στο δρόμο και δεν τα ανέχονται σε καμία περίπτωση. Και στο Βέλγιο από ό,τι μας λέει η mdad, δεν νομίζω να είναι ασύδοτοι.

 

Για τα τεσσερα παιδιά που λες δεν ξέρω, δεν προλαβαίνω να διαβάσω.

[Αγγελίνα_2]

Επαναλαμβάνω πως αναφέρεσαι σε επαγγελματίες επαίτες, ενώ εγώ όχι. Κι αφού υποστηρίζεις ότι υπάρχουν δομές και λύσεις για όλα τα σχετικά προβλήματα, όποτε βρεις χρόνο, διάβασε αυτό που αναφέρουμε εγώ κι η Aimee παραπάνω και το ξανασυζητάμε.

[pax]

Όσο για αυτές τις περίφημες δομές που λέτε, πού τις είδατε βρε κορίτσια σε τέτοια πληθώρα, πραγματικά απορώ.

 

Οι δομές δεν επαρκούν, και αυτό το βλέπω ως κάλεσμα να τις ενισχύσουμε. Φυσικά δεν αντιλέγω ότι αυτοί που μένουν εκτός δομών έχουν άμεση ανάγκη ανακούφισης. Αλλά αυτό είναι βραχυπρόθεσμη λύση.

[Αγγελίνα_2]

Έχεις δίκιο, pax. Η αλήθεια όμως είναι πως η πρώτη και αποφασιστική κίνηση ενίσχυσης, πρέπει να γίνει από το κράτος. Οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες είναι αξιοθαύμαστες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να επαναπαύεται σε αυτές η πολιτεία και να παραμελεί το δικό της καθήκον προς τα αδύναμα μέλη της. Δυστυχώς, εγώ αυτό βλέπω να συμβαίνει.

[Aimee]

Αγγελίνα, ανάμεσα στο δεν έχω δουλειά και επαιτώ ή βρίσκομαι στο δρόμο, υπάρχει μια απόσταση, αυτό λέω. Και τις περισσοτερες φορες τουλάχιστον, υπάρχουν επιλογές. .

Για όποιον δεν έχει δουλειά και οικογένεια που να μπορεί να τον στηρίξει, οι επιλογές είναι 3: επαιτεία, πορνεία, εγκληματικότητα.

Από τις 3 επιλογές, νομίζω ότι προτιμότερη είναι η επαιτεία.

 

Και στο Βέλγιο από ό,τι μας λέει η mdad, δεν νομίζω να είναι ασύδοτοι. .

Στο Βέλγιο δεν μένω αλλά στις Βρυξέλλες ταξιδεύω συχνά. Έχω συναντήσει πολλές φορές γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά να ζητιανεύουν.

 

Για τα τεσσερα παιδιά που λες δεν ξέρω, δεν προλαβαίνω να διαβάσω.

Να το διαβάσεις! (Τμήμα του άρθρου έχει άλλωστε παρατεθεί και σε προηγούμενο ποστ).

Γιατί είναι η πραγματικότητα, όσο και αν δεν μας βολεύει να την βλέπουμε ή να την παραδεχθούμε.

Η πραγματικότητα είναι αυτή: Εισαγγελική παραγγελία δεν εκτελείται γιατί ... δεν υπάρχει καμία δομή (ούτε δημόσια ούτε ιδιωτική) που να μπορεί να εξασφαλίσει στέγη σε 4 παιδιά. Υπάρχει κάτι περισσότερο συγκλονιστικό από αυτό;

Πολλοί ισχυρίζονται ότι δήθεν όσοι επαιτούν το κάνουν κατ΄επιλογή. Χωρίς να αποκλείεται αυτή η περίπτωση, οι επαγγελματίες επαίτες είναι σταγόνα στον ωκεανό. Το ανθρωπιστικό πρόβλημα έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις και δεν γίνεται να συνεχίσουμε να φοράμε παρωπίδες.

Ακόμα και η αστυνομία το έχει αντιληφθεί πλήρως: δεν συλλαμβάνει γιατί ... δεν έχει πού να στείλει τα παιδιά. Πόσο ανατριαχιαστικό το ότι δεν μπορούμε ως κράτος / κοινωνία να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες για στέγη / ασφάλεια / τροφή ούτε για τους πιο ευάλωτους, τα παιδιά...

[AthinaP]

Στη Θεσσαλονίκη πηγαμε τα Χριστούγεννα... Αν και είχα ακουσει για τρομακτική ανεργία, σε σχέση με κάτω, ζητιάνο δεν είδα, ούτε έναν! Οι Βουλγαροι επαγγελματίες του είδους κατεβαίνουν κατευθείαν στο λεκανοπέδιο, φαίνεται. Άρα κάτι κάνουν αλλιώς! Οι δικοί τους φτωχοί στη συμπρωτεύουσα δεν είναι το ίδιο εξαθλιωμένοι;

 

Εδώ με μια απλή βόλτα στην Ερμού-Μοναστηράκι ή στο Μετρό, και τώρα και παλιότερα, βλέπει κανείς πάρα πολλούς, που όλοι μα όλοι, όχι η σταγόνα στον ωκεανό, φαίνονται επαγγελματίες. Τουλάχιστον στις πιο πρόσφατες βολτες μας, πιο παλιά θα έβλεπε κανείς και έναν ξέμπαρκο 60ρη Έλληνα που φαινόταν να κακόπεσε.

 

Το ότι η οικογένεια με παιδιά που έμεινε στο δρόμο ήταν μια μετρημένη και αυτό για λίγες μέρες δεν λέει κάτι;

[Little Monkey]

Για όποιον δεν έχει δουλειά και οικογένεια που να μπορεί να τον στηρίξει, οι επιλογές είναι 3: επαιτεία, πορνεία, εγκληματικότητα.

Από τις 3 επιλογές, νομίζω ότι προτιμότερη είναι η επαιτεία.

Υπάρχουν κι άλλες επιλογές:

 

Να ψάξει για άλλη δουλειά (μην μου πείτε ότι δεν υπάρχουν δουλειές, γιατί δεν είναι καθόλου έτσι)

 

Να μπει ταμείο ανεργίας ή να απευθυνθεί σε κάποια δομή πρόνοιας (π.χ. Εκκλησία)

 

Να υποστηριχτεί από κάποια φιλανθρωπική οργάνωση

 

Παρότι μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις επαιτών οι οποίοι δεν έχουν άλλη εναλλακτική, πιστεύω πως στην πλειοψηφία τους είναι επαγγελματίες ή τέλος πάντων έχουν επιλέξει την επαιτεία ως πιο εύκολη / πιο προσιτή / πιο προσοδοφόρα? λύση.

[ekavi_]

Συμφωνώ με little monkey... Αλοίμονο αν όλοι οι άνεργοι καταλήγουν σε επαιτεία, πορνεία ή εγκληματικότητα... Ακόμα και αν δεν έχουν οικογένεια να τους στηρίξει, μπορεί να βρούν στήριγμα σε κάποιον φίλο, στη γειτονιά, σε κάποια εκκλησία ή φιλανθρωπική οργάνωση και βέβαια να είναι πρόθυμοι να βρουν δουλειά. Όχι ότι είναι εύκολα όλα αυτά...

[Aimee]

Υπάρχουν κι άλλες επιλογές:

 

Να ψάξει για άλλη δουλειά (μην μου πείτε ότι δεν υπάρχουν δουλειές, γιατί δεν είναι καθόλου έτσι) .

 

Πώς είναι δηλαδή;

Υπάρχουν δουλειές; Άρα είναι αναληθή τα ποσοστά ανεργίας;

 

Και βέβαια, ποιος θα προσλάβει κάποιον που δεν έχει στέγη; Που φαίνεται ότι μένει στους δρόμους;

 

 

Να μπει ταμείο ανεργίας ή να απευθυνθεί σε κάποια δομή πρόνοιας (π.χ. Εκκλησία)

 

Να υποστηριχτεί από κάποια φιλανθρωπική οργάνωση .

 

Για να μπεις στο ταμείο ανεργίας είναι τόσο αυστηρές οι προϋποθέσεις, που πολλοί που χάνουν τη δουλειά τους, μένουν απέξω.

 

Έχει ειπωθεί τόοοοοοοοσες φορές ότι οι δομές (κρατικές και ιδιωτικές) δεν επαρκούν.

 

Άρα προτείνεις ως λύση το ανέφικτο: τον τετραγωνισμό του κύκλου.

[Aimee]

Συμφωνώ με little monkey... Αλοίμονο αν όλοι οι άνεργοι καταλήγουν σε επαιτεία, πορνεία ή εγκληματικότητα... Ακόμα και αν δεν έχουν οικογένεια να τους στηρίξει, μπορεί να βρούν στήριγμα σε κάποιον φίλο, στη γειτονιά, σε κάποια εκκλησία ή φιλανθρωπική οργάνωση και βέβαια να είναι πρόθυμοι να βρουν δουλειά. Όχι ότι είναι εύκολα όλα αυτά...

 

 

Αισθάνομαι σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

 

Και αυτό είναι ιδιαίτερα άσχημο, γιατί καμιά φορά τα λόγια πονάνε ως μαχαίρια. Ιδιαίτερα πονάνε όταν προσπαθούμε να αρνηθούμε την πραγματικότητα.

 

Παρέθεσα την ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία των 4 παιδιών, για τα οποία υπάρχει εισαγγελική παραγγελία. Για αυτά τα παιδιά, δεν βρέθηκε στήριγμα ούτε στο κράτος, ούτε σε κάποιον φίλο, ούτε στη γειτονιά, ούτε στην εκκλησία, ούτε σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση.

 

Με ποια βεβαιότητα ισχυρίζεσαι ότι θα βρεθεί ένα αντίστοιχο στήριγμα για μια μητέρα με μικρό παιδί;

(Και βέβαια, μια μάνα με μικρό παιδί ΠΟΥ θα αφήσει το παιδί της για να δουλέψει ; )

 

Edit: Και, εφόσον υπάρχει τόση σιγουριά για το ότι υπάρχουν λύσεις, ποια νομίζετε ότι θα είναι η πορεία του μεγάλου παιδιού από τα 4 αδελφάκια, όταν γίνει 17 χρονών και δραπετεύσει από το σπίτι-κολαστήριο;

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΔΥ;

ΠΩΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ;

Επεξεργάστηκαν 14 Μαίου,2015 by Aimee
Προσθήκη

[Aimee]

Στη Θεσσαλονίκη πηγαμε τα Χριστούγεννα... Αν και είχα ακουσει για τρομακτική ανεργία, σε σχέση με κάτω, ζητιάνο δεν είδα, ούτε έναν! Οι Βουλγαροι επαγγελματίες του είδους κατεβαίνουν κατευθείαν στο λεκανοπέδιο, φαίνεται. Άρα κάτι κάνουν αλλιώς! Οι δικοί τους φτωχοί στη συμπρωτεύουσα δεν είναι το ίδιο εξαθλιωμένοι;

 

Εδώ με μια απλή βόλτα στην Ερμού-Μοναστηράκι ή στο Μετρό, και τώρα και παλιότερα, βλέπει κανείς πάρα πολλούς, που όλοι μα όλοι, όχι η σταγόνα στον ωκεανό, φαίνονται επαγγελματίες. Τουλάχιστον στις πιο πρόσφατες βολτες μας, πιο παλιά θα έβλεπε κανείς και έναν ξέμπαρκο 60ρη Έλληνα που φαινόταν να κακόπεσε.

 

Αυτό που σε ενοχλεί είναι ότι φαίνονται; Όχι ότι υπάρχουν;

 

Στη Θεσσαλονίκη καταφέρνουν να τους κρύβουν: αυτό κάνουν αλλιώς.

 

 

Το ότι η οικογένεια με παιδιά που έμεινε στο δρόμο ήταν μια μετρημένη και αυτό για λίγες μέρες δεν λέει κάτι;

Το ότι για 4 ΠΑΙΔΙΑ δεν βρίσκεται ένα καταφύγιο, τι λέει;

Θα το αγνοήσεις ξανά ως γεγονός;

[ekavi_]

Αισθάνομαι σαν να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

 

Και αυτό είναι ιδιαίτερα άσχημο, γιατί καμιά φορά τα λόγια πονάνε ως μαχαίρια. Ιδιαίτερα πονάνε όταν προσπαθούμε να αρνηθούμε την πραγματικότητα.

 

Παρέθεσα την ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία των 4 παιδιών, για τα οποία υπάρχει εισαγγελική παραγγελία. Για αυτά τα παιδιά, δεν βρέθηκε στήριγμα ούτε στο κράτος, ούτε σε κάποιον φίλο, ούτε στη γειτονιά, ούτε στην εκκλησία, ούτε σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση.

 

Με ποια βεβαιότητα ισχυρίζεσαι ότι θα βρεθεί ένα αντίστοιχο στήριγμα για μια μητέρα με μικρό παιδί;

(Και βέβαια, μια μάνα με μικρό παιδί ΠΟΥ θα αφήσει το παιδί της για να δουλέψει ; )

 

Edit: Και, εφόσον υπάρχει τόση σιγουριά για το ότι υπάρχουν λύσεις, ποια νομίζετε ότι θα είναι η πορεία του μεγάλου παιδιού από τα 4 αδελφάκια, όταν γίνει 17 χρονών και δραπετεύσει από το σπίτι-κολαστήριο;

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ, ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΔΥ;

ΠΩΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ;

 

Εγώ μιλάω γενικά και εσύ μου παραθέτεις συγκεκριμένα περιστατικά.

 

Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν βρήκαν στήριγμα πουθενά και θα είναι αρκετοί. Από την άλλη υπάρχουν και άλλοι που το έχουν σαν επάγγελμα ή τρόπο ζωής (βλ. τσιγγάνους).

Από εκείνους που το έχουν σαν επάγγελμα, άλλοι το κάνουν συνειδητά, άλλους τους εκμεταλλεύονται κυκλώματα.

[ekavi_]

Για την ιστορία με τα 4 παιδιά δεν έχω καταλάβει. Για ποιον λόγο πρέπει να απομακρυνθούν από το σπίτι τους; Είναι ακατάλληλοι οι γονείς; ή λόγω φτώχειας; τα παιδιά ή οι γονείς έχουν βγει στην επαιτεία;

[Λαΐδα]

Η φτωχεια από μονη της δεν σε κανει ουτε ανικανο γονεα, ουτε επαιτη ουτε εγκληματια..... υπαρχουν αλλα κοινωνικα προβλήματα που σιγουρα μεγαλωνουν λογω φτώχειας....

Φτωχος είναι καποιος που εχει ελαχιστα....ο άλλος, που δεν εχει τιποτα, δεν θεωρω ότι είναι απλα φτωχος...είναι ανήμπορος.

Οποτε προσωπικα το διαχωριζω.

Ενας απλος πολιτης ελαχιστα μπορει να κανει για τον ανημπορο.. θελει κοινωνικη και πολιτειακη οργανωση....και η Ελλαδα μας δεν εχει τέτοιες δομες.

Οποτε τι κανουμε σε αυτή την περιπτωση?

[Aimee]

Για την ιστορία με τα 4 παιδιά δεν έχω καταλάβει. Για ποιον λόγο πρέπει να απομακρυνθούν από το σπίτι τους; Είναι ακατάλληλοι οι γονείς; ή λόγω φτώχειας; τα παιδιά ή οι γονείς έχουν βγει στην επαιτεία;

 

Προφανώς αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να ανακοινωθούν: είναι προσωπικά δεδομένα και αφορούν σε ανηλίκους.

Ωστόσο, βάσει κοινής λογικής, δεν θα έκανε καταγγελία η γειτονιά και δεν θα έβγαζε παραγγελία ο εισαγγελέας για απομάκρυνση από τους γονείς αν το όλο πρόβλημα ήταν η φτώχεια....

[ekavi_]

Προφανώς αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να ανακοινωθούν: είναι προσωπικά δεδομένα και αφορούν σε ανηλίκους.

Ωστόσο, βάσει κοινής λογικής, δεν θα έκανε καταγγελία η γειτονιά και δεν θα έβγαζε παραγγελία ο εισαγγελέας για απομάκρυνση από τους γονείς αν το όλο πρόβλημα ήταν η φτώχεια....

 

Ακριβώς. Άρα μιλάμε για άλλη περίπτωση.

[Aimee]

Εγώ μιλάω γενικά και εσύ μου παραθέτεις συγκεκριμένα περιστατικά.

 

Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν βρήκαν στήριγμα πουθενά και θα είναι αρκετοί. Από την άλλη υπάρχουν και άλλοι που το έχουν σαν επάγγελμα ή τρόπο ζωής (βλ. τσιγγάνους).

Από εκείνους που το έχουν σαν επάγγελμα, άλλοι το κάνουν συνειδητά, άλλους τους εκμεταλλεύονται κυκλώματα.

 

Μιλάω συγκεκριμένα, γιατί μερικές φορές στα λόγια είναι όλα απλά και εύκολα καταφεύγουμε σε αφορισμούς.

Με μια δεύτερη ματιά, έχουν γραφτεί ήδη πολλά αφοριστικά σε αυτό το θέμα: υπάρχουν δομές-υπάρχουν λύσεις-να πάνε να εργαστούν-κατ΄επάγγελμα ζητιανεύουν κλπ....

 

Και γράφω και κάπως φορτισμένα γιατί, έχοντας συναναστραφεί ανθρώπους που βρέθηκαν στο περιθώριο εντελώς ξαφνικά, το παράπονο που πάντα εξέφραζαν ήταν το ότι δεν έβρισκαν καν ηθική στήριξη μόνο υπονοούμενα για οκνηρία, κατηγορίες για παρελθόντα (ενδεχόμενα ...) λάθη και παραινέσεις για το μέλλον. Και όλοι σχεδόν δήλωναν ότι περισσότερο από τη φτώχεια και από την εξάρτηση από την ελεημοσύνη των άλλων, αυτό που τους πονούσε ήταν ότι αμφισβητούνταν το ΠΟΣΟ πολύ θέλανε να ανατρέψουν την κατάστασή τους και να ζήσουν σαν άνθρωποι...

[ekavi_]

Η φτωχεια από μονη της δεν σε κανει ουτε ανικανο γονεα, ουτε επαιτη ουτε εγκληματια..... υπαρχουν αλλα κοινωνικα προβλήματα που σιγουρα μεγαλωνουν λογω φτώχειας....

Φτωχος είναι καποιος που εχει ελαχιστα....ο άλλος, που δεν εχει τιποτα, δεν θεωρω ότι είναι απλα φτωχος...είναι ανήμπορος.

Οποτε προσωπικα το διαχωριζω.

Ενας απλος πολιτης ελαχιστα μπορει να κανει για τον ανημπορο.. θελει κοινωνικη και πολιτειακη οργανωση....και η Ελλαδα μας δεν εχει τέτοιες δομες.

Οποτε τι κανουμε σε αυτή την περιπτωση?

 

Έλα ντε; Πιέζουμε σε πρώτη φάση την πολιτεία, ειδοποιούμε τους όποιους αρμόδιους φορείς ...

[Aimee]

Ακριβώς. Άρα μιλάμε για άλλη περίπτωση.

 

Αυτό πώς το συμπεραίνεις;

 

Από πού ξέρεις ότι οι γονείς -και λόγω της φτώχειας- δεν βάζουν τα παιδιά τους να επαιτούν ή να δουλεύουν;

 

 

 

Και σε κάθε περίπτωση, πού είναι το κράτος; Πού είναι οι δομές; Πού είναι οι εθελοντικές οργανώσεις; Πού είναι οι άνθρωποι;