16 μηνών κάπως πίσω στην ανάπτυξη

[Apostolia C 2]

Γλυκια μου κοπέλα να ξερες ποσο σε καταλαβαινω!κ εγω αγχωνομαι πολυ σε οτι σχεση με το παιδι.κ εμενα οταν ηταν σαν την δικια σου τα ιδια εκανε ισως κ λιγοτερα το βαπτηστηρι μου ειναι δεκα μηνες μικροτερο κ ηταν 18 μηνων κ μιλαγε πολυ περισσοτερο απο τον δικο μου.ξερεις τι κλαμα εχω ριξει?τι αγχος?κ ολοι ελεγαν το καθε παιδακι ειναι διαφορετικο.κ ετσι ειναι.ξεκινησε να μιλαει κ απο τοτε δεν σταματαςιλεπτο.μην φοβασαι γλυκεια μου.

 

Χαίρομαι πάρα πολύ για το παιδάκι σου! Ελπίζω να μη σας παίρνει τα αυτιά!

[Apostolia C 2]

τι έκανε 15-16 μηνών

-ανοιγόκλεινε μανιωδώς πόρτες και συρτάρια

-έβγαζε τα φορμάκια του από το συρτάρι και τα πέταγε στο κρεβάτι

-δεν έπαιζε ώρα με κάποιο παιχνίδι, κυρίως τα κοπανούσε

-δεν σκαρφάλωνε γιατί δεν τον αφήναμε

-έτρεχε στις κούνιες , κλωτσούσε μπάλα ΄

-δεν ανεβαινε μόνος του στην τσουλήθρα.Επειδή δεν μπουσούλησε και περπάτησε κατευθείαν ήθελε πάντα να είναι όρθιος και ανέβαινε στις σκάλες στηρίζοντας την πλάτη του στα πόδια μας.

-Εσκιζε βιβλία

-Ελεγε μα-μα , μπα-μπα, έκανε κάποιους ήχουν ζώων όπως τζι-τζι-τζι για το τζιτζίκι που άκουγε.Βουμ για το αυτοκινητο.

-Γράμματα από το όνομα και όχι ολόκληρο , είπε 19 μηνών

 

 

Σίγουρα μετα από 18-20 μηνών, άρχισε να λέει κάποιες λέξεις , και στην συνέχεια όλο και περισσότερες.

 

15 μηνών ήταν καλοκαίρι και δεν θυμάμαι κάτι συγκλονιστικό....μόνος έτρεχε περα δώθε στην παιδική χαρά , δεν μπορούν σε αυτή την ηλικία να κάνουν παρέα, πλατσούριζε στην θάλασσα και αυτά που έγραψα παραπάνω

 

Άλλο....

κοριτσάκι ίδιας ηλικίας με τον γιο μου , 18 μηνών μιλούσε σαν 3χρονο.19 μηνών γεννήθηκε ο αδερφός της και της εξηγούσαν ότι θα λείψει η μαμά κλπ.Ο μικρούλης προχθες έγινε 2 και λέει , μαμά,μπαμπά, γιαγιά,παππού , γεια,ναι και όλα τα άλλα μπερδεμένα

 

Εκπληκτικά βοηθητικό το μήνυμά σου... Βλέπω ότι εκτός από το ζήτημα της βάδισης, στα υπόλοιπα πάνω-κάτω στα ίδια είμαστε! Βέβαια, η μικρή λόγω των περιορισμών στην κίνηση δεν έχει μανιώδες ενδιαφέρον για ανοιγόκλειμα των συρταριών. Τις τελευταίες ημέρες η μικρή έχει αρχίσει και κάνει κάποια βήματα με το ένα χεράκι και είμαι πολύ χαρούμενη. Επίσης, έχει μάθει να κάνει και άλλες κινήσεις με τα χεράκια της, όταν ακούει τραγουδάκια (π.χ. "την καράφλα του χτυπούσε", το ακούει και χτυπάει το κεφάλι της) και να λέει και ντε ντε, όταν θέλει να την πάρει η γιαγιά της στις πλάτες.

 

Αισιόδοξη...

[ΣΟΦΙΑΖΕΥ 0]

Έχω δύο παιδιά , τον γιο μου 13 και την κόρη μου 9. Ο γιος μου γενικά άργησε να περπατήσει, να μιλήσει, να κόψει την πιπίλα, την πάνα, να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές, να δέσει τα κορδόνια του ..... γενικά άργησε σε όλα. Αγχωνόμουν , τρελαινόμουν, είχα επίσης τρελάνει τον παιδίατρο, τον άντρα μου, τους γονείς μου. Στο νήπιο κάναμε λογοθεραπείες εργοθεραπείες , δυσκολευόταν στα μαθήματα, έφερνα δασκάλα σπίτι..... Όλοι μου έλεγαν και κυρίως ο παιδίατρος να μην αγχώνομαι, κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό , κάθε παιδί είναι ξεχωριστό. Μέχρι και πέρυσι ζούσα μια τρέλα. Φέτος έχει ωριμάσει απίστευτα , στα μαθήματα μπορεί να μην είναι άριστος αλλά είναι ένας μέτριος μαθητής υπεύθυνος και συνεπής. Η συμπεριφορά του είναι γενικά καταπληκτική (έχουμε βέβαια τις αλλαγές λόγω εφηβείας). Θέλω να σου πω ΜΗΝ αγχώνεσαι και μην κάνεις τα λάθη που έκανα εγώ γιατί άθελα μου τον καταπίεζα και τώρα το βλέπω και μετανιώνω. Δώσε στο παιδί σου χρόνο.

[Apostolia C 2]

Έχω δύο παιδιά , τον γιο μου 13 και την κόρη μου 9. Ο γιος μου γενικά άργησε να περπατήσει, να μιλήσει, να κόψει την πιπίλα, την πάνα, να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές, να δέσει τα κορδόνια του ..... γενικά άργησε σε όλα. Αγχωνόμουν , τρελαινόμουν, είχα επίσης τρελάνει τον παιδίατρο, τον άντρα μου, τους γονείς μου. Στο νήπιο κάναμε λογοθεραπείες εργοθεραπείες , δυσκολευόταν στα μαθήματα, έφερνα δασκάλα σπίτι..... Όλοι μου έλεγαν και κυρίως ο παιδίατρος να μην αγχώνομαι, κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό , κάθε παιδί είναι ξεχωριστό. Μέχρι και πέρυσι ζούσα μια τρέλα. Φέτος έχει ωριμάσει απίστευτα , στα μαθήματα μπορεί να μην είναι άριστος αλλά είναι ένας μέτριος μαθητής υπεύθυνος και συνεπής. Η συμπεριφορά του είναι γενικά καταπληκτική (έχουμε βέβαια τις αλλαγές λόγω εφηβείας). Θέλω να σου πω ΜΗΝ αγχώνεσαι και μην κάνεις τα λάθη που έκανα εγώ γιατί άθελα μου τον καταπίεζα και τώρα το βλέπω και μετανιώνω. Δώσε στο παιδί σου χρόνο.

 

Σοφία,

 

σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για το μήνυμά σου!

Το θέμα της επίδοσης στο σχολείο δε με απασχολεί. Δε με ενδιαφέρει αν θα είναι καλή μαθήτρια, στο σημείο, βέβαια, που δεν επηρεάζει την αυτοεκτίμησή της... Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εντάσσεται στα πλαίσια του φυσιολογικού και να είναι χαρούμενη!

 

Μήπως θυμάσαι σε τι ηλικία μίλησε και περπάτησε ο γιος σου;

 

Σου εύχομαι καλή εφηβεία από εδώ και στο εξής!

[nikol* 1]

Εκπληκτικά βοηθητικό το μήνυμά σου... Βλέπω ότι εκτός από το ζήτημα της βάδισης, στα υπόλοιπα πάνω-κάτω στα ίδια είμαστε! Βέβαια, η μικρή λόγω των περιορισμών στην κίνηση δεν έχει μανιώδες ενδιαφέρον για ανοιγόκλειμα των συρταριών. Τις τελευταίες ημέρες η μικρή έχει αρχίσει και κάνει κάποια βήματα με το ένα χεράκι και είμαι πολύ χαρούμενη. Επίσης, έχει μάθει να κάνει και άλλες κινήσεις με τα χεράκια της, όταν ακούει τραγουδάκια (π.χ. "την καράφλα του χτυπούσε", το ακούει και χτυπάει το κεφάλι της) και να λέει και ντε ντε, όταν θέλει να την πάρει η γιαγιά της στις πλάτες.

 

Αισιόδοξη...

 

Ετσι , αισιόδοξη να είσαι

Χαίρομαι που σε βοήθησα , αλλά ....με φιλική διάθεση στο λέω ...σταμάτα να συγκρίνεις το παιδάκι σου .....θα τρελαθείς....δεν γίνεται να ζεις με το αν κάποιο άλλο παιδί κάνει λιγότερα ή περισσότερα από το δικό σου

[Apostolia C 2]

Γεια και χαρά σε όλους! Καλή χρονιά να έχετε και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!

Επανέρχομαι μετά από 2 μήνες... για να ενημερώσω για τη μικρή μου.

 

Μόλις επιστρέψαμε από τον παιδονευρολόγο, τον οποίο βλέπουμε για δεύτερη φορά και ο οποίος γενικά ήταν καθησυχαστικός, αλλά πιστεύει ότι η μικρή κατά πάσα πιθανότητα θα εμφανίσει διαταραχή κινητικού συντονισμού, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι θα είναι λίγο αδέξια... Επίσης, πιστεύει ότι θα είναι ένα πιο εσωστρεφές παιδί σε σχέση με το Μ.Ο. Μου είπε ότι είναι πολύ μικρή για να μιλήσουμε για οποιαδήποτε ταμπέλα. Βέβαια, μας είπε και το πιο αισιόδοξο σενάριο, ότι το παιδί, δηλαδή, όταν περπατήσει (γιατί ακόμα δεν περπατάει), μπορεί να καλύψει το κενό και να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Πάντως, αναφέρθηκαν όροι όπως ΔΕΠΥ και Μαθησιακές Δυσκολίες ακόμα και "ξώφαλτσο" Άσπεργκερ (που όμως αυτό το ανέφερα εγώ).

Τέλος πάντων, μας σύστησε να αρχίσουμε εργοθεραπείες.

 

Πάντως, η μικρή έχει σημειώσει κάποια πρόοδο. Είναι σαφώς πιο επικοινωνιακή με τους ξένους (βέβαια, όχι με όλους), οι κινήσεις της είναι πιο σίγουρες, μιμείται περισσότερους ήχους.

 

Αν έχει κάποιος από εσάς υπ' όψιν του κάποιον καλό εργοθεραπευτή για μωρά, θα το εκτιμούσα αν μου έστελνε σε μήνυμα τα στοιχεία του.

[ΧΑΜΑΡ2017 0]

Καλησπέρα σε όλους.. Είμαστε γονείς ενός αγοριού 18 μηνών,που έχει υποτονια,και ενώ έχει κάνει βήματα εξέλιξης,είν' λίγο πίσω σε σχέση με τα ορόσημα κ τις κινήσεις συνομιλικων του!! Ο παιδοορθοπεδικός μας σύστησε, όπως και ο φυσιοθεραπευτής, να τον βοηθήσουμε στην μετάβαση του προς την όρθια στάση με ορθοστατη.Θα θελα βοήθεια,ως προς ενέργειες, πληροφορίες και ότι σχετικό με το θεμα μας(υποτονια και χρήση ορθοστάτη σε παιδί)...

[Maria_Nap 6]

Γειά σας!

Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών και με προβληματίζουν κάποια πράγματα σχετικά με την ανάπτυξη του.Οι περισσότεροι μου λένε ότι είναι απλά ένα ήσυχο παιδί αλλά διαβάζοντας και παρατηρώντας τον με συνομηλικα παιδιά δεν μπορω να καθυσηχαστω και θα ήθελα την γνώμη σας.Συγνώμη προκαταβολικά για το σεντόνι.Τι κάνει: Έχει βλεμματική επαφή,χαμογελά,γελά, αγκαλιάζει απλώνει τα χέρια για αγκαλιά,στέλνει φιλιά και χαιρετά ,δείχνει ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά (όχι συνέχεια),θα κάτσει αρκετή ώρα να παίξει αλλά θα ψαξει να μας βρει όταν βαρεθεί,γυρίζει στο όνομα του τις περισσοτερες φορες.Στα αγαπημένα του τραγούδια θα ανταποκριθεί με ενθουσιαμο και θα προσπαθήσει να τα μιμιθεί (για λίγο όμως και όχι πάντα ) ,μιμείται 4 ζωάκια και χαίρεται όταν βλέπει οικεία πρόσωπα γέρνοντας η πηγαίνωντας κοντά τους.
Τι δεν κάνει:δεν έχει αναπτύξει ομιλια.Μαμαλιζει και μπαμπακιζει όταν μας φωνάζει,λεει την λεξη μαμ για το φαγητό και τα δικά του όταν παίζει.
Δεν περπαταει ανεξαρτητα.Έκανε τα πρώτα  βήματα 16 μηνών αλλα απο τότε ψάχει να πιαστει η μας απλώνει το χέρι για να περπατήσει.Μονο αν τον αφήσουμε καπου χωρις στηριγμα κανει μερικα βηματα μεχρι να πιαστει.
Δεν δείχνει.Αν θελει κατι παει προς το αντικείμενο η γερνει προς αυτο αν ειναι στην αγκαλια.Η μονη φορα που εδειχνε ήταν στη θαλασσα απο την λαχταρα του να μπει.
Δεν εκτελεί εντολες.Οπως "Πιασε αυτό-φέρε εκείνο". Μεχρι και πριν λίγο καιρο στα τραγουδακια επιανε τα χερια μου για να τα κανω παλι εγω.Το ιδιο και στα βιβλια.Του εδειχνα κατι και επιανε το χερι μου να δειξει με αυτο.
Με τα αλλα παιδιά δείχνει ενδιαφέρον τους χαμογελάει τα πιάνει αλλα την περισσοτερη ώρα παίζει με παιχνίδια και δεν αλληλεπιδρα μαζί τους οταν πχ του δινουν κάτι στο χέρι (μιλαμε για παιδια ιδιας ηλικιας).Επισης καποιες φορες εκνευριζεται και τα σπρωχνει ή κλαιει άμα του παρουν πχ.το παιχνιδι.

Συζήτησα με τον παιδίατρο για όλα τα παραπάνω και μου είπε να του δώσουμε λιγο χρόνο ακόμα ,μην τρέχουμε άδικα σε αναπτυξιολόγο.

[ΑΡΓΚ 3.900]

4 ώρες πρίν, Maria_Nap είπε:

Γειά σας!

Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών και με προβληματίζουν κάποια πράγματα σχετικά με την ανάπτυξη του.Οι περισσότεροι μου λένε ότι είναι απλά ένα ήσυχο παιδί αλλά διαβάζοντας και παρατηρώντας τον με συνομηλικα παιδιά δεν μπορω να καθυσηχαστω και θα ήθελα την γνώμη σας.Συγνώμη προκαταβολικά για το σεντόνι.Τι κάνει: Έχει βλεμματική επαφή,χαμογελά,γελά, αγκαλιάζει απλώνει τα χέρια για αγκαλιά,στέλνει φιλιά και χαιρετά ,δείχνει ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά (όχι συνέχεια),θα κάτσει αρκετή ώρα να παίξει αλλά θα ψαξει να μας βρει όταν βαρεθεί,γυρίζει στο όνομα του τις περισσοτερες φορες.Στα αγαπημένα του τραγούδια θα ανταποκριθεί με ενθουσιαμο και θα προσπαθήσει να τα μιμιθεί (για λίγο όμως και όχι πάντα ) ,μιμείται 4 ζωάκια και χαίρεται όταν βλέπει οικεία πρόσωπα γέρνοντας η πηγαίνωντας κοντά τους.
Τι δεν κάνει:δεν έχει αναπτύξει ομιλια.Μαμαλιζει και μπαμπακιζει όταν μας φωνάζει,λεει την λεξη μαμ για το φαγητό και τα δικά του όταν παίζει.
Δεν περπαταει ανεξαρτητα.Έκανε τα πρώτα  βήματα 16 μηνών αλλα απο τότε ψάχει να πιαστει η μας απλώνει το χέρι για να περπατήσει.Μονο αν τον αφήσουμε καπου χωρις στηριγμα κανει μερικα βηματα μεχρι να πιαστει.
Δεν δείχνει.Αν θελει κατι παει προς το αντικείμενο η γερνει προς αυτο αν ειναι στην αγκαλια.Η μονη φορα που εδειχνε ήταν στη θαλασσα απο την λαχταρα του να μπει.
Δεν εκτελεί εντολες.Οπως "Πιασε αυτό-φέρε εκείνο". Μεχρι και πριν λίγο καιρο στα τραγουδακια επιανε τα χερια μου για να τα κανω παλι εγω.Το ιδιο και στα βιβλια.Του εδειχνα κατι και επιανε το χερι μου να δειξει με αυτο.
Με τα αλλα παιδιά δείχνει ενδιαφέρον τους χαμογελάει τα πιάνει αλλα την περισσοτερη ώρα παίζει με παιχνίδια και δεν αλληλεπιδρα μαζί τους οταν πχ του δινουν κάτι στο χέρι (μιλαμε για παιδια ιδιας ηλικιας).Επισης καποιες φορες εκνευριζεται και τα σπρωχνει ή κλαιει άμα του παρουν πχ.το παιχνιδι.

Συζήτησα με τον παιδίατρο για όλα τα παραπάνω και μου είπε να του δώσουμε λιγο χρόνο ακόμα ,μην τρέχουμε άδικα σε αναπτυξιολόγο.

 

Αν και πιθανότατα απλά θέλει το χρόνο του, προσωπικά θα πήγαινα σε αναπτυξιολόγο άμεσα. Κακό δεν κάνει, ήδη ανησυχείς, οπότε στην καλύτερη περίπτωση θα σε καθησυχάσει, στη χειρότερη θα βρείτε κάτι νωρίς και θα μπείτε γρήγορα σε πλάνο αντιμετώπισης. Εξάλλου και σε ιδιώτη να πας, δε θα σου κλείσει και αύριο ραντεβού, σε δε δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να χρειαστείτε και εξάμηνο.

[Fenia27 548]

Θα σου προτείνω και εγώ να επισκεφθείτε έναν αναπτυξιολογο είτε ιδιωτη είτε στο δημόσιο για να πάρετε μια γνώμη. Είναι μικρός ακόμη και τα παιδιά εξελίσσονται ραγδαία μήνα με τον μήνα...Μια επίσκεψη όμως δεν βλάπτει αντιθετα θα σας κατατοπίσει. 

[Maria_Nap 6]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!

Πραγματικά είναι μέρες που λέω ότι είμαι υπερβολική.Όπως τώρα πχ που έπαιζε πολύ ώρα ήσυχος και με το που είπα το όνομα του γύρισε,γέλασε και ήρθε κοντά μου.

Αλλά όταν είναι με άλλα παιδιά δεν μπορώ να μην δω την διαφορά.

Ειδικά όταν μου λένε όλοι πόσο ήσυχος είναι.Μάλλον όπως λέτε θα τον πάω σε αναπτυξιολόγο.Φοβάμαι την πιθανότητα να συμβαίνει το οτιδήποτε και να χάνω χρόνο.

Αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες θα με βοηθούσαν να τις μοιραστείτε!

Σας ευχαριστώ πολύ!

[mama16 920]

11 ώρες πρίν, Maria_Nap είπε:

Γειά σας!

Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών και με προβληματίζουν κάποια πράγματα σχετικά με την ανάπτυξη του.Οι περισσότεροι μου λένε ότι είναι απλά ένα ήσυχο παιδί αλλά διαβάζοντας και παρατηρώντας τον με συνομηλικα παιδιά δεν μπορω να καθυσηχαστω και θα ήθελα την γνώμη σας.Συγνώμη προκαταβολικά για το σεντόνι.Τι κάνει: Έχει βλεμματική επαφή,χαμογελά,γελά, αγκαλιάζει απλώνει τα χέρια για αγκαλιά,στέλνει φιλιά και χαιρετά ,δείχνει ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά (όχι συνέχεια),θα κάτσει αρκετή ώρα να παίξει αλλά θα ψαξει να μας βρει όταν βαρεθεί,γυρίζει στο όνομα του τις περισσοτερες φορες.Στα αγαπημένα του τραγούδια θα ανταποκριθεί με ενθουσιαμο και θα προσπαθήσει να τα μιμιθεί (για λίγο όμως και όχι πάντα ) ,μιμείται 4 ζωάκια και χαίρεται όταν βλέπει οικεία πρόσωπα γέρνοντας η πηγαίνωντας κοντά τους.
Τι δεν κάνει:δεν έχει αναπτύξει ομιλια.Μαμαλιζει και μπαμπακιζει όταν μας φωνάζει,λεει την λεξη μαμ για το φαγητό και τα δικά του όταν παίζει.
Δεν περπαταει ανεξαρτητα.Έκανε τα πρώτα  βήματα 16 μηνών αλλα απο τότε ψάχει να πιαστει η μας απλώνει το χέρι για να περπατήσει.Μονο αν τον αφήσουμε καπου χωρις στηριγμα κανει μερικα βηματα μεχρι να πιαστει.
Δεν δείχνει.Αν θελει κατι παει προς το αντικείμενο η γερνει προς αυτο αν ειναι στην αγκαλια.Η μονη φορα που εδειχνε ήταν στη θαλασσα απο την λαχταρα του να μπει.
Δεν εκτελεί εντολες.Οπως "Πιασε αυτό-φέρε εκείνο". Μεχρι και πριν λίγο καιρο στα τραγουδακια επιανε τα χερια μου για να τα κανω παλι εγω.Το ιδιο και στα βιβλια.Του εδειχνα κατι και επιανε το χερι μου να δειξει με αυτο.
Με τα αλλα παιδιά δείχνει ενδιαφέρον τους χαμογελάει τα πιάνει αλλα την περισσοτερη ώρα παίζει με παιχνίδια και δεν αλληλεπιδρα μαζί τους οταν πχ του δινουν κάτι στο χέρι (μιλαμε για παιδια ιδιας ηλικιας).Επισης καποιες φορες εκνευριζεται και τα σπρωχνει ή κλαιει άμα του παρουν πχ.το παιχνιδι.

Συζήτησα με τον παιδίατρο για όλα τα παραπάνω και μου είπε να του δώσουμε λιγο χρόνο ακόμα ,μην τρέχουμε άδικα σε αναπτυξιολόγο.

Δεν μου φαίνονται όλα αυτά περίεργα που λες. Παρόλα αυτά για να σου φύγει το άγχος σου μπορείς να κάνεις μια επίσκεψη σε ειδικό. Η πρώτη μου κόρη ενώ την έβλεπα ότι μπορούσε να περπατήσει κ μόνη της δεν το έκανε από φόβο να μην πέσει. Τα πρώτα 2-3 βήματα τα είχε κάνει 13 μηνών. Από εκεί κ ύστερα ξανά έκανε στα 16 μηνών κ μετά αφέθηκε τελείως μόνη γύρω στους 19 μήνες που ένιωσε απόλυτα σταθερή. Όλους αυτούς τους μήνες με έπιανε συνέχεια απ' το χέρι. Λεξουλες στους 18 μήνες έλεγε μαμά, μπαμπά, γιαγιά, παππού νομίζω, κακά, Νανά (για νονά) κ ίσως κανά 2 ακόμα. Να δείχνει με το δάχτυλο ξεκίνησε 16 μηνών. Εσένα το ότι το έκανε μια φορά είναι καλό σημάδι. Ίσως απλά να μην θέλει να δείχνει. Νομίζω πάντως της @Έσπερος αν θυμάμαι καλά όταν ήθελε να δείξει κάτι έπαιρνε το χέρι της  μαμάς του κ έδειχνε έτσι κ απ' ότι θυμάμαι άργησε να μιλήσει κ αυτός αλλά λύθηκε η γλώσσα από τα 2 κ μετά. Κ η δικιά μου η κόρη λίγο πριν τα 2 άρχισε να μιλάει λίγο κ μετά τα είπε μαζεμένα. 

Το ότι νευριάζει αν του πάρουν κάποιο παιχνίδι η ότι δεν παίζει με συνομιλικα φυσιολογικό μου ακούγεται. Είναι μικρό ακόμα, βέβαια επειδή γιατρός δεν είμαι μπορείς να κάνεις κάποια ερώτηση σε αναπτυξιολογο η να δώσεις περιθώριο κανένα μήνα ακόμα

[Έσπερος 2.961]

οντως ο δικός μου έδειχνε με το χέρι μου σίγουρα στους 18 μήνες, δεν θυμάμαι πότε το σταμάτησε, κ από λέξεις σχεδον τίποτα μέχρι 22-23 μηνών, ούτε έκανε μιμησεις. τότε ήμασταν κ εμείς σ αναμμένα κάρβουνα κ αν είχαμε αναπτυξιολόγο στο νησί σίγουρα θα είχαμε πάει. η παιδίατρος βέβαια δεν είχε ανησυχήσει, απλώς θεωρούσε ότι είναι ζήτημα μειωμένων συναναστροφών κ επαφών με παιδάκια κ επέμενε να εστιάσουμε σ αυτό. 

 

Τωρα κοντεύει τα τρία. μιλάει, τραγουδάει, αλληλεπιδρά με άτομα που έχει οικειότητα κ ακολουθεί παιδάκια που παίζουν χωρίς να μας αναζητά, για αρκετή ώρα μάλιστα, σε βαθμό που πραγματικά αναρωτιέμαι τι κάνουν μαζί κ πώς συνεννοούνται. 

 

Εγω εξακολουθώ να έχω μια αόριστη ανησυχία γιατί διαβάζοντας εδώ  περιγραφές μανάδων με συνομήλικα παιδιά ή ακούγοντας γνωστούς να αναφέρονται στα παιδιά τους, έχω την αίσθηση ότι περιγράφουν παιδιά πολύ μεγαλύτερα από τον δικό μου. Δεν μπορώ να εξηγήσω  ακριβώς το γιατί. Από την άλλη όμως, όποτε συναντάμε παιδάκια σ αυτήν την ηλικία, δεν βλέπω καμία φοβερή διαφορα στην επικοινωνία, τις αντιδράσεις κλπ σε σχέση με τον δικό μου. 

[Maria_Nap 6]

Just now, Έσπερος είπε:

οντως ο δικός μου έδειχνε με το χέρι μου σίγουρα στους 18 μήνες, δεν θυμάμαι πότε το σταμάτησε, κ από λέξεις σχεδον τίποτα μέχρι 22-23 μηνών, ούτε έκανε μιμησεις. τότε ήμασταν κ εμείς σ αναμμένα κάρβουνα κ αν είχαμε αναπτυξιολόγο στο νησί σίγουρα θα είχαμε πάει. η παιδίατρος βέβαια δεν είχε ανησυχήσει, απλώς θεωρούσε ότι είναι ζήτημα μειωμένων συναναστροφών κ επαφών με παιδάκια κ επέμενε να εστιάσουμε σ αυτό. 

 

Τωρα κοντεύει τα τρία. μιλάει, τραγουδάει, αλληλεπιδρά με άτομα που έχει οικειότητα κ ακολουθεί παιδάκια που παίζουν χωρίς να μας αναζητά, για αρκετή ώρα μάλιστα, σε βαθμό που πραγματικά αναρωτιέμαι τι κάνουν μαζί κ πώς συνεννοούνται. 

 

Εγω εξακολουθώ να έχω μια αόριστη ανησυχία γιατί διαβάζοντας εδώ  περιγραφές μανάδων με συνομήλικα παιδιά ή ακούγοντας γνωστούς να αναφέρονται στα παιδιά τους, έχω την αίσθηση ότι περιγράφουν παιδιά πολύ μεγαλύτερα από τον δικό μου. Δεν μπορώ να εξηγήσω  ακριβώς το γιατί. Από την άλλη όμως, όποτε συναντάμε παιδάκια σ αυτήν την ηλικία, δεν βλέπω καμία φοβερή διαφορα στην επικοινωνία, τις αντιδράσεις κλπ σε σχέση με τον δικό μου. 

Το ίδιο παθαίνω και εγώ όχι μόνο όταν διαβάζω το τι κάνουν άλλα παιδιά αλλα και στις συναναστροφές του με αυτα.Σαν να ειναι άλλη ηλικία και δεν μου αρέσει να συγκρίνω αλλά συμβαίνει.Είναι πολύ ενθαρρυντικό που μου λες οτι ο γιος σου εκανε τα ίδια στην αντίστοιχη ηλικία.Διαφορά δεν είδες με το σχολείο; Ή δεν πάει ακομα;

Δεν ξέρω κι όλας αλλά αυτα που περιγράφεις μου φαίνονται πολύ νορμάλ για ένα τριχρονο.

[Maria_Nap 6]

Just now, mama16 είπε:

Δεν μου φαίνονται όλα αυτά περίεργα που λες. Παρόλα αυτά για να σου φύγει το άγχος σου μπορείς να κάνεις μια επίσκεψη σε ειδικό. Η πρώτη μου κόρη ενώ την έβλεπα ότι μπορούσε να περπατήσει κ μόνη της δεν το έκανε από φόβο να μην πέσει. Τα πρώτα 2-3 βήματα τα είχε κάνει 13 μηνών. Από εκεί κ ύστερα ξανά έκανε στα 16 μηνών κ μετά αφέθηκε τελείως μόνη γύρω στους 19 μήνες που ένιωσε απόλυτα σταθερή. Όλους αυτούς τους μήνες με έπιανε συνέχεια απ' το χέρι. Λεξουλες στους 18 μήνες έλεγε μαμά, μπαμπά, γιαγιά, παππού νομίζω, κακά, Νανά (για νονά) κ ίσως κανά 2 ακόμα. Να δείχνει με το δάχτυλο ξεκίνησε 16 μηνών. Εσένα το ότι το έκανε μια φορά είναι καλό σημάδι. Ίσως απλά να μην θέλει να δείχνει. Νομίζω πάντως της @Έσπερος αν θυμάμαι καλά όταν ήθελε να δείξει κάτι έπαιρνε το χέρι της  μαμάς του κ έδειχνε έτσι κ απ' ότι θυμάμαι άργησε να μιλήσει κ αυτός αλλά λύθηκε η γλώσσα από τα 2 κ μετά. Κ η δικιά μου η κόρη λίγο πριν τα 2 άρχισε να μιλάει λίγο κ μετά τα είπε μαζεμένα. 

Το ότι νευριάζει αν του πάρουν κάποιο παιχνίδι η ότι δεν παίζει με συνομιλικα φυσιολογικό μου ακούγεται. Είναι μικρό ακόμα, βέβαια επειδή γιατρός δεν είμαι μπορείς να κάνεις κάποια ερώτηση σε αναπτυξιολογο η να δώσεις περιθώριο κανένα μήνα ακόμα

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με το περπάτημα.Είναι ψυχολογικό.Ο παιδίατρος το αξιολόγησε ως κανονικό περπάτημα.

Αν υπήρχε καθυστέρηση μονο σε αυτον τον τομέα και στην ομιλία δεν θα ανησυχούσα.Ο συνδυασμός κάποιων πραγμάτων με θορύβησε.Πραγματικά καποιες φορές είναι σαν να μην θέλει να κάνει πράγματα γιατί τα κάνει μια φορά και σταματάει η τα κάνει πολύ σπάνια.Ίσως του δώσω λίγο χρόνο ακόμα χωρίς άγχος.Βοηθητικές οι απαντήσεις σας!

[Mamaloulou 97]

Καλησπέρα έχω και εγώ ένα αγοράκι 16,5 μηνών και καταλαβαίνω την ανησυχία σου γιατί και εγώ συνέχεια τον παρατηρώ τι κάνει. Δεν μου φαίνεται κάτι περίεργο σε αυτά που λες,το μόνο που θα με ανησυχούσε είναι το ότι δεν εκτελεί εντολές,Και ο δικός μου ενώ δείχνει με το δάχτυλο,πολλές φορές όταν θέλει κάτι δεν το δείχνει απλά πηγαίνει από κάτω και γκρινιάζει.

[ninaki80 599]

6 ώρες πρίν, Maria_Nap είπε:

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!

Πραγματικά είναι μέρες που λέω ότι είμαι υπερβολική.Όπως τώρα πχ που έπαιζε πολύ ώρα ήσυχος και με το που είπα το όνομα του γύρισε,γέλασε και ήρθε κοντά μου.

Αλλά όταν είναι με άλλα παιδιά δεν μπορώ να μην δω την διαφορά.

Ειδικά όταν μου λένε όλοι πόσο ήσυχος είναι.Μάλλον όπως λέτε θα τον πάω σε αναπτυξιολόγο.Φοβάμαι την πιθανότητα να συμβαίνει το οτιδήποτε και να χάνω χρόνο.

Αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες θα με βοηθούσαν να τις μοιραστείτε!

Σας ευχαριστώ πολύ!

ενταξει 18 μηνων δεν εχουν κ τρελη αλληλεπιδραση μεταξυ τους τα παιδακια δηλαδη παιζουν το καθενα με τα παιχνιδια του κ ειδικα αν εισαι σε διαφορετικο σπιτι ενθοθσιαζονται με τα αλλα παιχνιδια οποτε λιγο θα δωσουν σημασια σε αλλα παιδια . τωρα εντολες εκτελουν παλι πολυ απλες κ οχι παντα . δηλαδη αν του πεις βαλε αυτο μεσα στον κουβα δεν θα το βαλει? 

τωρα για την ομιλια κ τα ζωακια θεωρουνται λεξεις ακομα κ το μαμ αν ειναι κατι συγκεκριμενο κ αυτο λεξη θεωρητε. δεν εδειχνε ποτε? δηλαδη εμενα πχ εδειχνε πολυ οταν ηταν 12 μηνων μετα στους 14 μηνες το σταματησε κ πηγαινε οπως λες κ εσυ κατω απτα πραγματα κ φωναζε . στους 20 μηνες ξανααρχισε να δειχνει πιο συγκεκριμενα πραγματα κ με περισσοτερο νοημα . 

το καθε παιδακι ειναι αρκετα διαφορετικο κ εμενα πχ δεν ειναι τοσο ζωηρο οσο αλλα στο παιχνιδι αλλα ειναι πιο ανηπακουω δηλαδη αν του πεις οχι φερνει την καταστροφη βλεπω αλλα παιδακια κ τα κηνηγανε απο πισω ολο οχι κ οχι κ αυτα ακουνε . εμενα ειναι προσεχτικος αλλα αμα του πεις οχι γινετε χαμος. οποτε βλεπεις οτι το καθε παιδι αντιδρα διαφορετικα δεν χρειαζετε ολα να τα ψαχνουμε απο τοσο μικρα . 

1 hour ago, Έσπερος είπε:

οντως ο δικός μου έδειχνε με το χέρι μου σίγουρα στους 18 μήνες, δεν θυμάμαι πότε το σταμάτησε, κ από λέξεις σχεδον τίποτα μέχρι 22-23 μηνών, ούτε έκανε μιμησεις. τότε ήμασταν κ εμείς σ αναμμένα κάρβουνα κ αν είχαμε αναπτυξιολόγο στο νησί σίγουρα θα είχαμε πάει. η παιδίατρος βέβαια δεν είχε ανησυχήσει, απλώς θεωρούσε ότι είναι ζήτημα μειωμένων συναναστροφών κ επαφών με παιδάκια κ επέμενε να εστιάσουμε σ αυτό. 

 

Τωρα κοντεύει τα τρία. μιλάει, τραγουδάει, αλληλεπιδρά με άτομα που έχει οικειότητα κ ακολουθεί παιδάκια που παίζουν χωρίς να μας αναζητά, για αρκετή ώρα μάλιστα, σε βαθμό που πραγματικά αναρωτιέμαι τι κάνουν μαζί κ πώς συνεννοούνται. 

 

Εγω εξακολουθώ να έχω μια αόριστη ανησυχία γιατί διαβάζοντας εδώ  περιγραφές μανάδων με συνομήλικα παιδιά ή ακούγοντας γνωστούς να αναφέρονται στα παιδιά τους, έχω την αίσθηση ότι περιγράφουν παιδιά πολύ μεγαλύτερα από τον δικό μου. Δεν μπορώ να εξηγήσω  ακριβώς το γιατί. Από την άλλη όμως, όποτε συναντάμε παιδάκια σ αυτήν την ηλικία, δεν βλέπω καμία φοβερή διαφορα στην επικοινωνία, τις αντιδράσεις κλπ σε σχέση με τον δικό μου. 

μωρε νομιζω οτι ειναι κ λιγο ποσο ανχωμενοι ειμαστε εμεις οι γονεις . εγω βλεπω κ απτο δικο μου παιδι που γενικα μενουνε σε ενα μερος που εγω φοβομουν απο μικρο να κανω διαφορα γιατι δεν εχουμε ουτε τα βασικα απο παιδιατρο κ νοσοκομεια. ε μετα οταν ξεθαρεψα μεγαλωσε κ το παιδι ηρθε ο κορονοιος κ εχουμε μεινει πισω σε σχεση με παιδακια που εχουν αδερφια η σε σχεση με παιδακια που οι γονεις τους ειναι πολυ χαλαροι κ ξημεροβραδιαζοντουσαν σε παιδοτοπους κ πλατειες

[maripoz 463]

7 hours ago, Maria_Nap said:

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!

Πραγματικά είναι μέρες που λέω ότι είμαι υπερβολική.Όπως τώρα πχ που έπαιζε πολύ ώρα ήσυχος και με το που είπα το όνομα του γύρισε,γέλασε και ήρθε κοντά μου.

Αλλά όταν είναι με άλλα παιδιά δεν μπορώ να μην δω την διαφορά.

Ειδικά όταν μου λένε όλοι πόσο ήσυχος είναι.Μάλλον όπως λέτε θα τον πάω σε αναπτυξιολόγο.Φοβάμαι την πιθανότητα να συμβαίνει το οτιδήποτε και να χάνω χρόνο.

Αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες θα με βοηθούσαν να τις μοιραστείτε!

Σας ευχαριστώ πολύ!

Εγώ θα άκουγα τον παιδίατρο και θα έδινα λίγο χρόνο ακόμα στο παιδί μου. Μην κοσκινιζεις πάρα πολύ την συμπεριφορά του γτ σίγουρα καταλαβαίνει το άγχος σου. Πχ αν δεν απαντήσει στο όνομα του μην τον φωνάζεις ξανά και ξανά με αγωνία να γυρίσει. Πιο πολύ τον αποτρεπει αυτή η επιμονή σου. Δεν νομίζω επίσης ότι χάνεις χρόνο για κάτι. Είναι πάρα πολύ μικρό το παιδάκι και δεν μπορείς να κάνεις πολλά σε αυτή την ηλικία οτιδήποτε και να συμβαίνει. Γιαυτό εγώ δεν θα πήγαινα σε αναπτυξιολογο πριν τα δύο, νομίζω δεν εχει κανένα απολύτως νόημα. Εύχομαι το καλύτερο 

[Maria_Nap 6]

Just now, ninaki80 είπε:

ενταξει 18 μηνων δεν εχουν κ τρελη αλληλεπιδραση μεταξυ τους τα παιδακια δηλαδη παιζουν το καθενα με τα παιχνιδια του κ ειδικα αν εισαι σε διαφορετικο σπιτι ενθοθσιαζονται με τα αλλα παιχνιδια οποτε λιγο θα δωσουν σημασια σε αλλα παιδια . τωρα εντολες εκτελουν παλι πολυ απλες κ οχι παντα . δηλαδη αν του πεις βαλε αυτο μεσα στον κουβα δεν θα το βαλει? 

τωρα για την ομιλια κ τα ζωακια θεωρουνται λεξεις ακομα κ το μαμ αν ειναι κατι συγκεκριμενο κ αυτο λεξη θεωρητε. δεν εδειχνε ποτε? δηλαδη εμενα πχ εδειχνε πολυ οταν ηταν 12 μηνων μετα στους 14 μηνες το σταματησε κ πηγαινε οπως λες κ εσυ κατω απτα πραγματα κ φωναζε . στους 20 μηνες ξανααρχισε να δειχνει πιο συγκεκριμενα πραγματα κ με περισσοτερο νοημα . 

το καθε παιδακι ειναι αρκετα διαφορετικο κ εμενα πχ δεν ειναι τοσο ζωηρο οσο αλλα στο παιχνιδι αλλα ειναι πιο ανηπακουω δηλαδη αν του πεις οχι φερνει την καταστροφη βλεπω αλλα παιδακια κ τα κηνηγανε απο πισω ολο οχι κ οχι κ αυτα ακουνε . εμενα ειναι προσεχτικος αλλα αμα του πεις οχι γινετε χαμος. οποτε βλεπεις οτι το καθε παιδι αντιδρα διαφορετικα δεν χρειαζετε ολα να τα ψαχνουμε απο τοσο μικρα . 

μωρε νομιζω οτι ειναι κ λιγο ποσο ανχωμενοι ειμαστε εμεις οι γονεις . εγω βλεπω κ απτο δικο μου παιδι που γενικα μενουνε σε ενα μερος που εγω φοβομουν απο μικρο να κανω διαφορα γιατι δεν εχουμε ουτε τα βασικα απο παιδιατρο κ νοσοκομεια. ε μετα οταν ξεθαρεψα μεγαλωσε κ το παιδι ηρθε ο κορονοιος κ εχουμε μεινει πισω σε σχεση με παιδακια που εχουν αδερφια η σε σχεση με παιδακια που οι γονεις τους ειναι πολυ χαλαροι κ ξημεροβραδιαζοντουσαν σε παιδοτοπους κ πλατειες

Καταρχας να πω οτι σημερα περαπτησε!Εφυγε μονος του και ειναι κατενθουσιασμενος!και εμεις το ιδιο!οσο για τις εντολες...μπορεί σπανια ας πουμε να βαλει καποιο τουβλακι αλλα γενικα όχι.Ούτε ας πούμε να πιασει την πιπιλα που του δειχνω δίπλα του.Δεν εχει δείξει ποτε εκτος απο μια φορα στην θαλασσα.Τώρα όσο για το άγχος των γονιων και την κοινονικοποίηση....Παρόλο που δουλεύω απο το σπίτι και ειμαστε μαζί όλη μέρα κοινονικοποιείται αρκετά.Εχουμε κύκλο με αρκετά παιδακια και ερχεται σε επαφη με πολύ κοσμο σχεδόν καθημερινά.Και για το αγχος...η αλήθεια είναι οτι περασε προβλημα υγείας με νοσοκομεία και χειρουργεία και σίγουρα μας επηρέασε όλους αυτο ψυχολογικα και θα είχε με κάποιο τρόπο αντίκτυπο  στο παιδι.

1 hour ago, Mamaloulou είπε:

Καλησπέρα έχω και εγώ ένα αγοράκι 16,5 μηνών και καταλαβαίνω την ανησυχία σου γιατί και εγώ συνέχεια τον παρατηρώ τι κάνει. Δεν μου φαίνεται κάτι περίεργο σε αυτά που λες,το μόνο που θα με ανησυχούσε είναι το ότι δεν εκτελεί εντολές,Και ο δικός μου ενώ δείχνει με το δάχτυλο,πολλές φορές όταν θέλει κάτι δεν το δείχνει απλά πηγαίνει από κάτω και γκρινιάζει.

Καλησπέρα!Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.Να χαιρεσαι το αγοράκι σου.Η αλήθεια είναι ότι αυτες οι ηλικίες είναι "περίεργες" και όσο πιο πολύ καθόμαστε με τα παιδιά τόσο πιο πολλα παρατηρούμε.

[chocolate_eater 671]

17 hours ago, Maria_Nap said:

Γειά σας!

Έχω ένα αγοράκι 18 μηνών και με προβληματίζουν κάποια πράγματα σχετικά με την ανάπτυξη του.Οι περισσότεροι μου λένε ότι είναι απλά ένα ήσυχο παιδί αλλά διαβάζοντας και παρατηρώντας τον με συνομηλικα παιδιά δεν μπορω να καθυσηχαστω και θα ήθελα την γνώμη σας.Συγνώμη προκαταβολικά για το σεντόνι.Τι κάνει: Έχει βλεμματική επαφή,χαμογελά,γελά, αγκαλιάζει απλώνει τα χέρια για αγκαλιά,στέλνει φιλιά και χαιρετά ,δείχνει ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά (όχι συνέχεια),θα κάτσει αρκετή ώρα να παίξει αλλά θα ψαξει να μας βρει όταν βαρεθεί,γυρίζει στο όνομα του τις περισσοτερες φορες.Στα αγαπημένα του τραγούδια θα ανταποκριθεί με ενθουσιαμο και θα προσπαθήσει να τα μιμιθεί (για λίγο όμως και όχι πάντα ) ,μιμείται 4 ζωάκια και χαίρεται όταν βλέπει οικεία πρόσωπα γέρνοντας η πηγαίνωντας κοντά τους.
Τι δεν κάνει:δεν έχει αναπτύξει ομιλια.Μαμαλιζει και μπαμπακιζει όταν μας φωνάζει,λεει την λεξη μαμ για το φαγητό και τα δικά του όταν παίζει.
Δεν περπαταει ανεξαρτητα.Έκανε τα πρώτα  βήματα 16 μηνών αλλα απο τότε ψάχει να πιαστει η μας απλώνει το χέρι για να περπατήσει.Μονο αν τον αφήσουμε καπου χωρις στηριγμα κανει μερικα βηματα μεχρι να πιαστει.
Δεν δείχνει.Αν θελει κατι παει προς το αντικείμενο η γερνει προς αυτο αν ειναι στην αγκαλια.Η μονη φορα που εδειχνε ήταν στη θαλασσα απο την λαχταρα του να μπει.
Δεν εκτελεί εντολες.Οπως "Πιασε αυτό-φέρε εκείνο". Μεχρι και πριν λίγο καιρο στα τραγουδακια επιανε τα χερια μου για να τα κανω παλι εγω.Το ιδιο και στα βιβλια.Του εδειχνα κατι και επιανε το χερι μου να δειξει με αυτο.
Με τα αλλα παιδιά δείχνει ενδιαφέρον τους χαμογελάει τα πιάνει αλλα την περισσοτερη ώρα παίζει με παιχνίδια και δεν αλληλεπιδρα μαζί τους οταν πχ του δινουν κάτι στο χέρι (μιλαμε για παιδια ιδιας ηλικιας).Επισης καποιες φορες εκνευριζεται και τα σπρωχνει ή κλαιει άμα του παρουν πχ.το παιχνιδι.

Συζήτησα με τον παιδίατρο για όλα τα παραπάνω και μου είπε να του δώσουμε λιγο χρόνο ακόμα ,μην τρέχουμε άδικα σε αναπτυξιολόγο.

 

Από τα ελάχιστα που γνωρίζω, το μόνο που ίσως θα πρόσεχα λίγο είναι το θέμα του οτι δεν προσπαθεί να ακολουθήσει εντολές. Και ίσως το περπάτημα στην ηλικία αυτή, αλλά έτσι όπως τα λες, μου φαίνεται οτι απλώς θέλει λίγο παραπάνω ενθάρρυνση, αφού ήδη μπορεί να περπατήσει, αλλά φοβάται να το κάνει μόνος του. Έχετε δοκιμάσει να τον ενθαρρύνετε λίγο να το κάνει μόνος του, να πέσει, να ξανασηκωθεί κλπ;  Για το θέμα της γλώσσας και της σημειολογίας, νομίζω μέχρι τα 2 δεν περιμένουμε και πάρα πολλά πράγματα.

 

Αλλά γενικά επειδή δεν χρειάζεται να ανησυχείς χωρίς λόγο κι επειδή αυτά που ακούς τριγύρω ίσως να μην είναι τα πιο έγκυρα, καλύτερα να βασιστείς στις κατευθύνσεις του παιδιάτρου σου. Μέρος των τακτικών εξετάσεων είναι και η αξιολόγηση της ανάπτυξης....θεωρώ αν υπήρχε θέμα ανάπτυξης, θα σε είχε ήδη παραπέμψει. Αλλά φυσικά αν έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία, δεν χάνεις τίποτα να ρωτήσεις είτε έναν άλλο παιδίατρο, είτε απευθείας έναν αναπτυξιολόγο.

[Maria_Nap 6]

Just now, maripoz είπε:

Εγώ θα άκουγα τον παιδίατρο και θα έδινα λίγο χρόνο ακόμα στο παιδί μου. Μην κοσκινιζεις πάρα πολύ την συμπεριφορά του γτ σίγουρα καταλαβαίνει το άγχος σου. Πχ αν δεν απαντήσει στο όνομα του μην τον φωνάζεις ξανά και ξανά με αγωνία να γυρίσει. Πιο πολύ τον αποτρεπει αυτή η επιμονή σου. Δεν νομίζω επίσης ότι χάνεις χρόνο για κάτι. Είναι πάρα πολύ μικρό το παιδάκι και δεν μπορείς να κάνεις πολλά σε αυτή την ηλικία οτιδήποτε και να συμβαίνει. Γιαυτό εγώ δεν θα πήγαινα σε αναπτυξιολογο πριν τα δύο, νομίζω δεν εχει κανένα απολύτως νόημα. Εύχομαι το καλύτερο 

Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να το συζητήσω εδώ για να ακούσω κάποιες απόψεις παραπάνω( όπως ανέφερα όλα τα παιδάκια στον κύκλο μας ειναι λιγο πιο μπροστά)οπότε με βοήθησαν αυτα που ειπώθηκαν εδώ και ναι λέω να ακούσω τον παδίατρο.Ευχαριστώ πολυ!

[Maria_Nap 6]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

Από τα ελάχιστα που γνωρίζω, το μόνο που ίσως θα πρόσεχα λίγο είναι το θέμα του οτι δεν προσπαθεί να ακολουθήσει εντολές. Και ίσως το περπάτημα στην ηλικία αυτή, αλλά έτσι όπως τα λες, μου φαίνεται οτι απλώς θέλει λίγο παραπάνω ενθάρρυνση, αφού ήδη μπορεί να περπατήσει, αλλά φοβάται να το κάνει μόνος του. Έχετε δοκιμάσει να τον ενθαρρύνετε λίγο να το κάνει μόνος του, να πέσει, να ξανασηκωθεί κλπ;  Για το θέμα της γλώσσας και της σημειολογίας, νομίζω μέχρι τα 2 δεν περιμένουμε και πάρα πολλά πράγματα.

 

Αλλά γενικά επειδή δεν χρειάζεται να ανησυχείς χωρίς λόγο κι επειδή αυτά που ακούς τριγύρω ίσως να μην είναι τα πιο έγκυρα, καλύτερα να βασιστείς στις κατευθύνσεις του παιδιάτρου σου. Μέρος των τακτικών εξετάσεων είναι και η αξιολόγηση της ανάπτυξης....θεωρώ αν υπήρχε θέμα ανάπτυξης, θα σε είχε ήδη παραπέμψει. Αλλά φυσικά αν έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία, δεν χάνεις τίποτα να ρωτήσεις είτε έναν άλλο παιδίατρο, είτε απευθείας έναν αναπτυξιολόγο.

Σήμερα περπάτησε μόνος του! Πήρε θαρρος και του εφυγε ο φόβος!Αλλα όλα αυτά που λες τα κάναμε χωρίς να τον πιέζουμε για να μην τον αποθαρρυνουμε.Όσο για τις εντολές και για τα υπολοιπα ναι λέω να του δώσω λίγο χρόνο μήπως τώρα και με το περπατημα πάρει τα πάνω του.

[Έσπερος 2.961]

4 ώρες πρίν, Maria_Nap είπε:

Το ίδιο παθαίνω και εγώ όχι μόνο όταν διαβάζω το τι κάνουν άλλα παιδιά αλλα και στις συναναστροφές του με αυτα.Σαν να ειναι άλλη ηλικία και δεν μου αρέσει να συγκρίνω αλλά συμβαίνει.Είναι πολύ ενθαρρυντικό που μου λες οτι ο γιος σου εκανε τα ίδια στην αντίστοιχη ηλικία.Διαφορά δεν είδες με το σχολείο; Ή δεν πάει ακομα;

Δεν ξέρω κι όλας αλλά αυτα που περιγράφεις μου φαίνονται πολύ νορμάλ για ένα τριχρονο.

Δεν πάει σχολείο. όμως έχει εξελιχθεί στην κοινωνικότητα, βοήθησε το καλοκαίρι που έπαιζε στη θάλασσα κ γενικα έβλεπε κόσμο. Σε πρακτικές δεξιότητες δεν είναι πίσω. Ούτε σε γνώσεις, όσο μπορούμε να μιλάμε για γνώσεις σ αυτήν την ηλικία. απλώς ακούω άλλους γονείς κ νιώθω ότι τα παιδιά τους μιλάνε κ επικοινωνούν σαν να είναι παιδιά νηπίου. τέλος πάντων δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς αυτό που εννοώ γιατί είναι καθαρέ διαίσθηση. 

[diane2020 212]

Το παιδάκι χρειάζεται κάποιου είδους σπρώξιμο και πολλα ερεθίσματα και σε αυτή την ηλικία αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσα από το παιχνίδι. Θα σου μάθει να παίζεις σωστά με στόχο ένας ειδικός. 

Για την κίνηση γράψτον κολυμβητήριο η μουσικοκινητική 

[Maria_Nap 6]

Just now, diane2020 είπε:

Το παιδάκι χρειάζεται κάποιου είδους σπρώξιμο και πολλα ερεθίσματα και σε αυτή την ηλικία αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσα από το παιχνίδι. Θα σου μάθει να παίζεις σωστά με στόχο ένας ειδικός. 

Για την κίνηση γράψτον κολυμβητήριο η μουσικοκινητική 

Ασχολούμαι πολύ μαζί του και παίζουμε και μιλάμε...βέβαια ειδικός δεν είμαι και ίσως υπάρχουν πολλά πραγματα που θα μπορούσα να κανω αλλιώς ή αγνοώ.