Πώς λες αντίο σε ένα παιδί;

[Kali_Kal]

Καλησπέρα σας,

Αν και βρίσκομαι εδώ, δεν είμαι μαμά. Ήθελα όμως να ζητήσω μία γνώμη για ένα παιδί που ήρθα πολύ κοντά του τον τελευταίο καιρό και τώρα θα χρειαστεί να φύγω.

Τους τελευταίους έξι μήνες μπήκα στο περιβάλλον ενός κοριτσιού που τον επόμενο μήνα θα κλείσει τα 5. Αυτό το παιδί με αγάπησε πάρα πολύ, όπως και εγώ. Αυτή την αγάπη την εκδήλωνε συνέχεια και με πολλούς τρόπους. Από ένα σημείο και μετά άρχισε να προσπαθεί να μου "μοιάσει". Να θέλει να φοράει τακούνια γιατί φοράω εγώ, να φοράει φορέματα για να είναι όμορφη όπως εγώ, να στέκεται όπως εγώ, κλπ. Περάσαμε κάποιες πολύ όμορφες και συγκινητικές για εμένα στιγμές, όπως το να κοιμάται στην αγκαλιά μου ή όταν ήταν λίγο άρρωστη που μου ζήτησε να ξαπλώσω μαζί της στο κρεβάτι μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Δεν έχω νιώσει ξανά να με κοιτάνε έτσι. Και τέτοια αγάπη, απλή, αθώα, διάχυτη, δεν είχα ξαναπάρει στη ζωή μου...

Ξέρω πως θα της λείψω και πως θα με ψάχνει και θα διερωτάται γιατί δεν πηγαίνω να την δω πια ή γιατί δε μπορεί να έρθει εκείνη να με δει. Γνωρίζω και από ένα άλλο πρόσωπο του περιβάλλοντος παλαιότερα που απομακρύνθηκε, ότι το ζητάει ακόμα.

Ψάχνω να βρω ένα τρόπο με τον οποίο θα καταλάβει ότι μπορεί να έφυγα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν την αγαπάω πια... Σκέφτηκα να της κάνω κάποιο δώρο που θα μπορεί να κρατήσει και όταν μεγαλώσει. Όχι ρούχο ή παιχνίδι, αλλά κάτι που θα της μείνει (όπως π.χ. εγώ έχω το δαχτυλίδι της γιαγιάς μου, ή το βραχιόλι της πρώην νονάς μου που χώρισε με το νονό μου και δεν την ξανάδα ποτέ...). Ή αν γνωρίζετε κάποιο παιδικό βιβλίο που να βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις. Ή εάν έχει κάποιος μια καλύτερη ιδέα για το πώς να το χειριστώ...

Σας ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο...

[Koalaki]

Τι ειδους σχεση ανεπτυξες με το παιδακι, ησουν μηπως νταντα του για καποιο χρονικο διαστημα???

 

Το παιδακι ειναι σε μια ηλικια που μπορει να κατανοησει την φυγη, οχι ομως και τους λογους που γινεται κατι τετοιο. Ωστοσο υπαρχουν πολλοι τροποι ουτως ωστε αυτος ο "χωρισμος" να γινει πιο ομαλος και χωρις πολλες δυσκολιες.

Θα σου προτεινα καταρχην περα απο τα υλικα αγαθα που θελεις να της χαρισεις να ανταποδωσεις την αγαπη που σου εδειξε με τον ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ (ασχετα που θα εισαι μακρυα της), δλδ μπορεις να της τηλεφωνεις και να μιλατε, η αν ειναι εφικτο να την επισκεπτεσαι ανα διαστηματα και να παρεμενεις Η ΙΔΙΑ, οπως το διαστημα που ησασταν μαζι!!!

Αυτο θα την βοηθησει να ξεπερασει μεν την φυγη σου, αλλα οχι εσενα, που απο τα γραφομενα σου καταλαβα οτι ειναι κατι που δεν θα ηθελες να συμβει γενικα!!!

[lelaki1980]

γεια σου!πολυ γλυκο το μυνημα σου και η σκεψη του να χαρισεις κατι για να σε θυμαται ενα πλασματακι ..καταλαβαινω οτι ειναι δυσκολη η περιπτωση αλλα μπορει να μην θες να μπεις σε λεπτομερειες οπως πχ γιατι να μη το ξαναδεις το παιδακι εστω και μετα απο πολυ καιρο για να μπορεσουμε να δωσουμε μια πιο αντικειμενικη συμβουλη.οσο αφορα το δωρακι εγω χωρις δευτερη σκεψη θα της αγοραζα ενα πολυ ωραιο σταυρουδακι ή κατι που να φοραει στο λαιμο της με χαραγμενο τα αρχικα ονοματα σας απο πισω

[Kali_Kal]

Ήμουν η κοπέλα τους θείου της. Γι αυτό και μου φαίνεται δύσκολο να εξηγήσω το λόγο της φυγής. Δυστυχώς ο χωρισμός ήταν άσχημος, και καθώς δουλεύουμε στον ίδιο χώρο, έχω ήδη ξεκινήσει τις ενέργειες για να μεταφερθώ στην επαρχία. Με τη μητέρα βέβαια του παιδιού διατηρώ καλές σχέσεις. Το να της τηλεφωνώ είναι κάτι που σκέφτηκα, αλλά ανησυχώ μήπως τελικά αυτό δεν της κάνει καλό, από την άποψη ότι θα δείχνω την παρουσία μου με αυτόν τον τρόπο αλλά από την άλλη δεν θα πηγαίνω να την δω.

[magdoulini]

μπορεις με απλα και κατανοητα λογακια να εξηγησεις στο κοριτσακι οτι πρεπει να φυγεις και να πας σε αλλη πολη,λογω της δουλειας σου...και οτι οταν θα ερχεσαι στην πολη της, θα κανονιζεις να την βλεπεις...πολυ απλα...δεν χρειαζεται να πεις κατι αλλο ή περισσοτερα...προσωπικα δεν θα εμπαινα στην διαδικασια ενος δωρου για το κοριτσακι περισσοτερο απο ενα ομορφο παιχνιδακι ή ενα βιβλιο,χωρις φυσικα να αναφερεις οτι της το δωριζεις για να σε θυμαται...

[lelaki1980]

εγω δεν βρισκω καθολου κακο το τηλεφωνο...αποψη μου βεβαια.αλλα νομιζα οτι ηταν αδυνατο καποια στιγμη της ζωης σου να την ξαναδεις.οκ χωρισες με τον συντροφο σου και λογικο ειναι καποιες επαφες να κοπουν και για τη δικη σου ψυχικη ηρεμια.πιστευω οτι μπορεις να εξηγησεις στο παιδακι οτι λογω δουλειας πρεπει να πας να μεινεις σε αλλη πολη και αυτο δε θα μας δινει την δυνατοτητα να βλεπομαστε αν και πολυ θα το ηθελα...δεν ξερω πως τα πατε και οι δυο πλευρες με την τεχνολογια αλλα μπορειτε να μιλατε στο skype.βεβαια μπορει εσυ να μην θελεις να κρατησεις καθολου επαφες γενικοτερα με την οικογενεια του πρωην και εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα το δωρακι ισχυει παντως και ειναι πολυ ωραια σκεψη

[Kali_Kal]

μπορεις με απλα και κατανοητα λογακια να εξηγησεις στο κοριτσακι οτι πρεπει να φυγεις και να πας σε αλλη πολη,λογω της δουλειας σου...και οτι οταν θα ερχεσαι στην πολη της, θα κανονιζεις να την βλεπεις...πολυ απλα...δεν χρειαζεται να πεις κατι αλλο ή περισσοτερα...προσωπικα δεν θα εμπαινα στην διαδικασια ενος δωρου για το κοριτσακι περισσοτερο απο ενα ομορφο παιχνιδακι ή ενα βιβλιο,χωρις φυσικα να αναφερεις οτι της το δωριζεις για να σε θυμαται...

Καλησπέρα Magoulini. Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Θα της εξηγήσω το λόγο που φεύγω, λόγω της δουλειάς, αν και δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο θα τον αποδεχθεί ως λόγο καθώς είναι πανέξυπνη και ήδη συνδυάζει πράγματα και καταστάσεις στο μυαλό της προκειμένου να βρίσκει απαντήσεις.

Το δώρο περισσότερο το σκέφτηκα στην προσπάθειά μου να βρω κάτι που θα δείχνει ότι οι άνθρωποι μπορεί να αγαπιούνται ακόμα και αν είναι μακριά. Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τί είναι καλύτερο για εκείνη, απλά δε θέλω να πληγωθεί.

[Kali_Kal]

εγω δεν βρισκω καθολου κακο το τηλεφωνο...αποψη μου βεβαια.αλλα νομιζα οτι ηταν αδυνατο καποια στιγμη της ζωης σου να την ξαναδεις.οκ χωρισες με τον συντροφο σου και λογικο ειναι καποιες επαφες να κοπουν και για τη δικη σου ψυχικη ηρεμια.πιστευω οτι μπορεις να εξηγησεις στο παιδακι οτι λογω δουλειας πρεπει να πας να μεινεις σε αλλη πολη και αυτο δε θα μας δινει την δυνατοτητα να βλεπομαστε αν και πολυ θα το ηθελα...δεν ξερω πως τα πατε και οι δυο πλευρες με την τεχνολογια αλλα μπορειτε να μιλατε στο skype.βεβαια μπορει εσυ να μην θελεις να κρατησεις καθολου επαφες γενικοτερα με την οικογενεια του πρωην και εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα το δωρακι ισχυει παντως και ειναι πολυ ωραια σκεψη

Lelaki σε ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σου. Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα έγιναν πολύ άσχημα... και για την ψυχική μου ηρεμία όπως λες δεν θα ήθελα να κρατήσω καθόλου επαφές με την οικογένειά του. Ο μόνος λόγος που θα το έκανα θα ήταν για να μην πληγωθεί η μικρή η οποία είναι η μόνη που δε φταίει... Και είναι το μόνο πλάσμα που θα έβαζα πάνω από τα δικά μου συναισθήματα και τις δικές μου ανάγκες...

[miriki]

Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να μιλήσεις με τη μητέρα του παιδιού, γιατ το ποια θέση θέλει εκείνη να έχεις στη ζωή του. Και μετά κλιμακώνεις ανάλογα τις κινήσεις σου.

[sofi@p]

ευτυχώς τα παιδιά, ειδικά σε αυτή την ηλικία, ξεχνούν πολύ εύκολα και δεν πληγώνονται όσο νομίζουμε.

θα της πεις ότι θα μένεις σε άλλη πόλη (λόγω εργασίας) κι ότι θα βλέπεστε πιό αραιά (και καλά).

αν της πάρεις δώρο, πάρε της κάτι άσχετο. που να μη θυμίζει χωρισμό/αποχαρετισμό ή κάτι τέτοιο, κάτι που της έπαιρνες συνήθως (παιχνίδι, βιβλίο, ρούχο). εξάλλου, δεν ξέρω τί σχέση έχεις με τη μαμά του παιδιού, αλλά μπορεί να τη φέρεις κι αυτή σε δύσκολη θέση.

[Kali_Kal]

Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να μιλήσεις με τη μητέρα του παιδιού, γιατ το ποια θέση θέλει εκείνη να έχεις στη ζωή του. Και μετά κλιμακώνεις ανάλογα τις κινήσεις σου.

Η μητέρα του παιδιού μου είπε ότι καταννοεί ότι δεν θα θέλω να έχω επαφές με τον αδερφό της και ότι δεν θα ήθελε ούτε εκείνη να μας βλέπει η μικρή μαζί. Ότι με θεωρεί φίλη της και θα ήθελε να συνεχίσει να είναι και εκείνη φίλη μου. Και πως θα ήθελε να πηγαίνω στο σπίτι τους να τους επισκέπτομαι. Απλά αν δεν το κάνω, θα το καταλάβει...

[Kali_Kal]

ευτυχώς τα παιδιά, ειδικά σε αυτή την ηλικία, ξεχνούν πολύ εύκολα και δεν πληγώνονται όσο νομίζουμε.

θα της πεις ότι θα μένεις σε άλλη πόλη (λόγω εργασίας) κι ότι θα βλέπεστε πιό αραιά (και καλά).

αν της πάρεις δώρο, πάρε της κάτι άσχετο. που να μη θυμίζει χωρισμό/αποχαρετισμό ή κάτι τέτοιο, κάτι που της έπαιρνες συνήθως (παιχνίδι, βιβλίο, ρούχο). εξάλλου, δεν ξέρω τί σχέση έχεις με τη μαμά του παιδιού, αλλά μπορεί να τη φέρεις κι αυτή σε δύσκολη θέση.

Καλησπέρα,

Το κακό είναι πως περίπου το ίδιο έχει ξανασυμβεί με κάποια άλλη γυναίκα πριν από εμένα. Και απ' όσο γνωρίζω, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν αναπτύξει τόσες σχέσεις, ούτε την έβλεπε ποτέ τόσο συχνά, και παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 2 χρόνια που έχουν απομακρυνθεί και πλέον την βλέπει μόνο στις γιορτές και με το ζόρι, είναι η νονά της... Η μικρή τη ζητάει ακόμα. Και ψάχνοντας να βρει απάντηση στο γιατί δεν την βλέπει πια... σκέφτηκε μέχρι και ότι έχει πεθάνει... Απλά δεν ήθελα να συμβεί πάλι το ίδιο...

[ΑΝΝΑ24]

Αποχαιρέτησέ την σαν να είναι ανιψιά σου και φεύγεις για άλλη πόλη. Δώσε της ένα δώρο, ό,τι αισθάνεσαι ότι θέλεις να έχει από σένα και δώσε στη μαμά της το τηλέφωνό σου (θα το έχει φαντάζομαι), με την επισήμανση να μη διστάσουν να σε πάρουν όποτε θελήσει η μικρή.

Μην ανησυχείς, τα παιδιά προχωράνε παρακάτω ευκολότερα από εμάς. Η βίαιη αποκόλληση είναι που πληγώνει. Αν το προετοιμάσετε καλά και της δώσεις χρόνο να έχει πρόσβαση, θα αποκολληθεί σιγά σιγά και ομαλά.

 

Για σένα πάλι, όλα αυτά θα είναι πιο δύσκολα. Καλή δύναμη και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη νέα σελίδα στη ζωή σου.

[ΑΝΝΑ24]

Καλησπέρα,

Το κακό είναι πως περίπου το ίδιο έχει ξανασυμβεί με κάποια άλλη γυναίκα πριν από εμένα. Και απ' όσο γνωρίζω, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν αναπτύξει τόσες σχέσεις, ούτε την έβλεπε ποτέ τόσο συχνά, και παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 2 χρόνια που έχουν απομακρυνθεί και πλέον την βλέπει μόνο στις γιορτές και με το ζόρι, είναι η νονά της... Η μικρή τη ζητάει ακόμα. Και ψάχνοντας να βρει απάντηση στο γιατί δεν την βλέπει πια... σκέφτηκε μέχρι και ότι έχει πεθάνει... Απλά δεν ήθελα να συμβεί πάλι το ίδιο...

 

Πείτε της την αλήθεια. Τα παιδιά μπορούν να διαχειριστούν και δύσκολες καταστάσεις, το ψέμα και το κουκούλωμα τα μπερδεύει και τους δημιουργεί ανασφάλεια.

[Melina22]

Συμφωνώ με την Άννα24. Να προσθέσω ότι έτσι όχι μόνο αποφεύγεται σύγχυση κ ανασφάλεια και σενάρια, αλλά βοηθάς το παιδί να "μάθει" για τις σχέσεις, για τα συναισθήματα, για την ζωή.

[Kali_Kal]

Αποχαιρέτησέ την σαν να είναι ανιψιά σου και φεύγεις για άλλη πόλη. Δώσε της ένα δώρο, ό,τι αισθάνεσαι ότι θέλεις να έχει από σένα και δώσε στη μαμά της το τηλέφωνό σου (θα το έχει φαντάζομαι), με την επισήμανση να μη διστάσουν να σε πάρουν όποτε θελήσει η μικρή.

Μην ανησυχείς, τα παιδιά προχωράνε παρακάτω ευκολότερα από εμάς. Η βίαιη αποκόλληση είναι που πληγώνει. Αν το προετοιμάσετε καλά και της δώσεις χρόνο να έχει πρόσβαση, θα αποκολληθεί σιγά σιγά και ομαλά.

 

Για σένα πάλι, όλα αυτά θα είναι πιο δύσκολα. Καλή δύναμη και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη νέα σελίδα στη ζωή σου.

 

Σε ευχαριστώ πολύ...

[Koalaki]

Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να μιλήσεις με τη μητέρα του παιδιού, γιατ το ποια θέση θέλει εκείνη να έχεις στη ζωή του. Και μετά κλιμακώνεις ανάλογα τις κινήσεις σου.

 

Συμφωνω με τη miriki.

Εφοσον ησουν σε σχεση με τον θειο της (και οχι νταντα που υπεθεσα στην αρχη) πιστευω πως η μητερα του παιδιου πρεπει να εχει σημαντικο ρολο στη μεταξυ σας σχεση!!!

 

Η μητέρα του παιδιού μου είπε ότι καταννοεί ότι δεν θα θέλω να έχω επαφές με τον αδερφό της και ότι δεν θα ήθελε ούτε εκείνη να μας βλέπει η μικρή μαζί. Ότι με θεωρεί φίλη της και θα ήθελε να συνεχίσει να είναι και εκείνη φίλη μου. Και πως θα ήθελε να πηγαίνω στο σπίτι τους να τους επισκέπτομαι. Απλά αν δεν το κάνω, θα το καταλάβει...

 

Αφου σου ξεκαθαρισε τη θεση της λεγωντας σου πως αισθανεται και σου εβαλε καποια "ορια", δεν εχεις παρα να κανεις αυτο που ΕΣΥ αισθανεσαι οτι θελεις να κανεις!!!

 

Ευχομαι ο καιρος να "γιατρεψει τις πληγες" αυτου του απροσμενου αποχωρισμου, αν τελικα αποφασισεις οτι δεν πρεπει να ερχεσαι σε επαφη με το παιδι!!!

[anthie g]

Tι μου θύμησες τώρα? Την κοπέλα του θείου μου όταν ήμουν μικρή. Μιλάμε για λατρεία.Βολτες αγκαλιές παιχνίδια. Φόραγα τα κολιέ της τα παπούτσια της. Την λάτρευα. και μετά ο θείος μου την χωρισε. Μην στεναχωριέσαι όμως το μόνο που μένει είναι μια γλυκιά ανάμνηση και όχι πόνος. Η κοπέλα κράτησε απαφή με την μαμά μου αλλά από κοινού είχαν αποφασίσει να μην έρεχτε σε επαφή μαζίμου Και καλά έκαναν. Απλά μάθαινε τα νέαμου. Μετα έφτιαξε την ζωή της και χαθήκαμε. Ακόμα έχω τις φωτογραφίες μας και τα κολιέ της που μου είχε χαρίσει. ¨οταν ήμουν 25 με πήρε τηλ ο θείος μου και μου λέεί σου έχω έκπληξη, πάω σπίτι του και ήταν εκέι, είχαν βρεθεί να τα πουν. Χαμός .... Εγλω πέφτω στην αγκαλιά της ολόκληρη γαιδάρα και αυτή να φωνάζει το μωρό μου τομωρόμου.

 

Μην ανησυχείς γι ατο παιδί. Φτιάξε την ζωή σου