Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Σημαδια οτι ξεκιναει ο τοκετος


anastasiaore

Recommended Posts

Κοριτσια καλησπερα σημερα μπηκα στην 38εβδομαδα πως θα καταλαβω οτι πλησιαζει ο τοκετος? καποια μου ειπε οτι οταν θα κοντευει το μωρο να βγει θα σταματησει να κουνιεται τοσο πολυ.. το δικο μου ειναι ζωηρουτσικο,απο τοτε που το καταλαβα δεν σταματησε να με χτυπαει.. πως θα το καταλαβω?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 67
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Καλημέρα! Το δικό μου ήταν πολύ ζωηρό μέσα στην κοιλιά μέχρι και τον τοκετό! Μη σου πω ακόμα πιο πολύ τις 2 τελευταίες εβδομάδες. Εγώ είχα πιο πολλές και πιο έντονες braxton-hicks συσπάσεις μια-δυο βδομάδες πριν τον τοκετό και είδα και λίγη τραχηλική βλέννη πέντε μέρες πριν. Με το καλό!!!

Link to comment
Share on other sites

  • 8 χρόνια μετά...

Καλησπέρα!

Είμαι στην 35η εβδομάδα στο δεύτερο παιδακι κι επειδή στο πρώτο έσπασαν τα νερά και δεν είχα κανένα άλλο σημάδι τοκετού, αγχώνομαι (αν τώρα δεν σπάσουν) μήπως δεν καταλάβω εγκαίρως τους πόνους της γέννας.

Πείτε μου αν θέλετε τις εμπειρίες σας, πώς μοιάζουν αυτοί οι πόνοι;

 

Λένε σαν περιόδου, όμως στιγμιαίους πόνους σαν περιόδου έχω εδώ και μήνες, κι απ'ο,τι διαβάζω κι άλλες έγκυες εχουν. Της γέννας έχουν διάρκεια ή είναι στιγμιαίοι 2-3 δευτερόλεπτα; (όπως στην εγκυμοσύνη)

Σκέφτομαι αν θα μοιάζουν με τους τεχνητούς που εβαλαν την άλλη φορά, αλλά διαβάζω ότι είναι λιγότερο δυνατοί. Αν μου φαίνονται ελαφρείς όμως, πώς θα το καταλάβω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο; Λένε ότι το καταλαβαινεις επειδή έχουν μια συχνότητα που αυξάνεται. Όταν όμως είναι πιο αραιοί, ειδικά αν δεν είναι δυνατοί, υποθέτω δεν τους παρατηρείς και τόσο. Φτάνεις να τους παρατηρήσεις όταν είναι ήδη στο δεκάλεπτο ας πούμε, δεν είναι αργά;

 

Εντάξει ώρες ώρες νιώθω υπερβολική, με την έννοια ότι δεν ξέρω καμία που να μην κατάλαβε ότι γεννάει, από την άλλη όμως όλο και κάποιο περιστατικό ακουμε στις ειδήσεις για κάποια που γέννησε στο αυτοκίνητο!

Link to comment
Share on other sites

13 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Καλησπέρα!

Είμαι στην 35η εβδομάδα στο δεύτερο παιδακι κι επειδή στο πρώτο έσπασαν τα νερά και δεν είχα κανένα άλλο σημάδι τοκετού, αγχώνομαι (αν τώρα δεν σπάσουν) μήπως δεν καταλάβω εγκαίρως τους πόνους της γέννας.

Πείτε μου αν θέλετε τις εμπειρίες σας, πώς μοιάζουν αυτοί οι πόνοι;

 

Λένε σαν περιόδου, όμως στιγμιαίους πόνους σαν περιόδου έχω εδώ και μήνες, κι απ'ο,τι διαβάζω κι άλλες έγκυες εχουν. Της γέννας έχουν διάρκεια ή είναι στιγμιαίοι 2-3 δευτερόλεπτα; (όπως στην εγκυμοσύνη)

Σκέφτομαι αν θα μοιάζουν με τους τεχνητούς που εβαλαν την άλλη φορά, αλλά διαβάζω ότι είναι λιγότερο δυνατοί. Αν μου φαίνονται ελαφρείς όμως, πώς θα το καταλάβω ότι είναι κάτι ιδιαίτερο; Λένε ότι το καταλαβαινεις επειδή έχουν μια συχνότητα που αυξάνεται. Όταν όμως είναι πιο αραιοί, ειδικά αν δεν είναι δυνατοί, υποθέτω δεν τους παρατηρείς και τόσο. Φτάνεις να τους παρατηρήσεις όταν είναι ήδη στο δεκάλεπτο ας πούμε, δεν είναι αργά;

 

Εντάξει ώρες ώρες νιώθω υπερβολική, με την έννοια ότι δεν ξέρω καμία που να μην κατάλαβε ότι γεννάει, από την άλλη όμως όλο και κάποιο περιστατικό ακουμε στις ειδήσεις για κάποια που γέννησε στο αυτοκίνητο!

Με το καλο το μωρο σου και να χαιρεσαι το πρωτο.Επειδη ειμαι απο αυτες που θα μπορουσα να ειχα γεννησει στο αυτοκινητο θα σου πω την ιστορια μου.Εγκυος στο πρωτο ,ειχα πολλες braxton hicks  απο τον 7ο μηνα.Φοβομασταν για πρωορο τοκετο,μπαινοντας στο μηνα μιυ ομως εκανα ελαχιστες.Το μωρο δεν ειχε εμπεδωθει και 39+6 εβδομαδων σηκωνομαι πρωι για τουαλετα.Παω και ξεκινανε κατι πονακια που ερχονταν και φευγανε με ακανονιστη διαρκεια και ενταση(εγω νομιζα οτι εμπεδωνεται το μωρο)Κρατησαν 3 ωρες και πηγα στην κλινικη για προγραμματισμενο καρδιοτοκογραφημα.Λεω στη μαια εχω κατι πονακια αλλα δεν γενναω(σιγουρη εγω).Μου λεει να σε δω πρωτα και ειχα διαστολη 7.Σε 2 ωρες γεννησα.

Οι πονοι δεν εγιναν ποτε ανα 5λεπτο πχ.και να κρατουν πανω απο 40 δευτερα που λενε.Ηταν ακανονιστοι ως να γεννησω.Τα νερα μου τα σπασε ο γιατρος με διαστολη 10.Αυτο που καταλαβα μονο βιωνοντας και τη δευτερη γεννα 2 χρονια μετα ηταν οτι οι πονοι ξεκινουσαν απο τη μεση,ερχονταν μπροστα στην κοιλια ,εκαναν ενα πικ σε ενταση και υποχωρουσαν.Μολις το ενιωσα αυτο στο δευτερο καταλαβα οτι γενναω.

Link to comment
Share on other sites

@comet Ακριβως το ιδιο κι εγω! Προγραμματισμενο ραντεβου, ακανονιστα πονακια στη μεση, φτανω με διαστολη 4 σε μια ωρα ειχα γεννησει!

Φοβαμαι για δευτερο μη γεννησω στο δρομο, καμια απολυτως ενδειξη τοκετου.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

16 ώρες πρίν, Arielita είπε:

@comet Ακριβως το ιδιο κι εγω! Προγραμματισμενο ραντεβου, ακανονιστα πονακια στη μεση, φτανω με διαστολη 4 σε μια ωρα ειχα γεννησει!

Φοβαμαι για δευτερο μη γεννησω στο δρομο, καμια απολυτως ενδειξη τοκετου.

Παντως η δευτερη γεννα κρατησε μολις 2 ωρες.Μου χε πει ο γιατρος  οτι θα ειναι τοσο γρηγορη(η πρωτη 5 ωρες)να μην περιμενω στο σπιτι και με τον πρωτο πονο να παω αλλιως θα πηγαινα με το μωρο αγκαλια.

Link to comment
Share on other sites

Ωχ ωχ δεν μου άρεσαν και πολύ οι ιστορίες σας :-P

 

11 ώρες πρίν, comet είπε:

Παντως η δευτερη γεννα κρατησε μολις 2 ωρες.Μου χε πει ο γιατρος  οτι θα ειναι τοσο γρηγορη(η πρωτη 5 ωρες)να μην περιμενω στο σπιτι και με τον πρωτο πονο να παω αλλιως θα πηγαινα με το μωρο αγκαλια.

 

Αυτοι οι πρώτοι πόνοι είναι που απορώ πώς θα μοιάζουν... Μήπως τους μπερδέψω με τις γενικότερες σουβλιες που νιώθουμε στην εγκυμοσύνη. Γιατί αν περιμένω να φτάσουν στο δεκάλεπτο πάει... Το μαιευτήριο είναι το λιγότερο μισή ώρα μακριά (με φουλ αδειους δρόμους). Αφού ώρες ώρες αγχώνομαι και σκέφτομαι μήπως να καλούσαμε ασθενοφόρο για να νιώθω πιο ασφαλής αντί να πάμε με το αυτοκίνητο :razz: Ευτυχώς μας είπε ο γιατρός ότι το μεγάλο παιδί μπορεί να περιμένει στο σαλόνι μαζί με παππού-γιαγιά, γιατί το σάιτ του μαιευτηρίου έγραφε ότι δεν επιτρέπεται κόσμος στα σαλόνια λόγω κοβιντ και νομίζαμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε το γύρο της Αθήνας για να την αφήσουμε στους παππούδες πηγαίνοντας. (Είναι σε 3 εντελώς διαφορετικές περιοχές η κατοικία μας, το πατρικό μου και το μαιευτήριο...) Και όντως όταν πήγαμε για το ντοπλερ υπήρχε κόσμος στα σαλόνια και στο καφέ. Που σημαίνει βέβαια ότι αν γεννάω νύχτα θα πρέπει να κοιμηθεί σε κανέναν καναπέ το μεγάλο, με ο,τι αυτό συνεπάγεται (να μην κοιμηθει, να πλανταξει από τη νύστα κλπ) γιατί οι γονείς μου δεν θα μπορούν να το πάνε στο σπίτι τους, δεν οδηγούν νύχτα και σε ταξί φοβάμαι να μπουν χωρίς καρεκλακι...

 

Επίσης όσες ο άντρας σας ήταν σε μακρινή περιοχή πχ για δουλειά, τι κάνατε; Ήρθε να σας πάρει; Στο πρώτο έτυχε και ήταν λίγο μακριά, όχι πολύ, κι εγώ ήμουν με τους γονείς μου και πήραμε ταξί για το μαιευτήριο και ήρθε εκεί να μας βρει. Όταν όμως υπάρχει και μεγαλύτερο παιδί είναι πιο περίπλοκο. Θα το βαζατε σε ταξί χωρίς καρεκλακι για να πάτε εσείς με το παιδί μαιευτήριο;

 

Εγώ πάντως στο πρώτο έκανα πολλές ώρες να γεννήσω, δηλαδή το 5ωρο λίγο θα μου φανεί. Έσπασαν τα νερά βραδάκι, δεν θυμάμαι ώρα, ίσως 9 πήγαμε μαιευτήριο κάπου 10-11, συνέχιζε να μην υπάρχει κανένα σημάδι τοκετου, έβαλαν τεχνητούς πόνους και γέννησα την άλλη μέρα 12 το μεσημέρι.

Link to comment
Share on other sites

5 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Ωχ ωχ δεν μου άρεσαν και πολύ οι ιστορίες σας :-P

 

 

Αυτοι οι πρώτοι πόνοι είναι που απορώ πώς θα μοιάζουν... Μήπως τους μπερδέψω με τις γενικότερες σουβλιες που νιώθουμε στην εγκυμοσύνη. Γιατί αν περιμένω να φτάσουν στο δεκάλεπτο πάει... Το μαιευτήριο είναι το λιγότερο μισή ώρα μακριά (με φουλ αδειους δρόμους). Αφού ώρες ώρες αγχώνομαι και σκέφτομαι μήπως να καλούσαμε ασθενοφόρο για να νιώθω πιο ασφαλής αντί να πάμε με το αυτοκίνητο :razz: Ευτυχώς μας είπε ο γιατρός ότι το μεγάλο παιδί μπορεί να περιμένει στο σαλόνι μαζί με παππού-γιαγιά, γιατί το σάιτ του μαιευτηρίου έγραφε ότι δεν επιτρέπεται κόσμος στα σαλόνια λόγω κοβιντ και νομίζαμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε το γύρο της Αθήνας για να την αφήσουμε στους παππούδες πηγαίνοντας. (Είναι σε 3 εντελώς διαφορετικές περιοχές η κατοικία μας, το πατρικό μου και το μαιευτήριο...) Και όντως όταν πήγαμε για το ντοπλερ υπήρχε κόσμος στα σαλόνια και στο καφέ. Που σημαίνει βέβαια ότι αν γεννάω νύχτα θα πρέπει να κοιμηθεί σε κανέναν καναπέ το μεγάλο, με ο,τι αυτό συνεπάγεται (να μην κοιμηθει, να πλανταξει από τη νύστα κλπ) γιατί οι γονείς μου δεν θα μπορούν να το πάνε στο σπίτι τους, δεν οδηγούν νύχτα και σε ταξί φοβάμαι να μπουν χωρίς καρεκλακι...

 

Επίσης όσες ο άντρας σας ήταν σε μακρινή περιοχή πχ για δουλειά, τι κάνατε; Ήρθε να σας πάρει; Στο πρώτο έτυχε και ήταν λίγο μακριά, όχι πολύ, κι εγώ ήμουν με τους γονείς μου και πήραμε ταξί για το μαιευτήριο και ήρθε εκεί να μας βρει. Όταν όμως υπάρχει και μεγαλύτερο παιδί είναι πιο περίπλοκο. Θα το βαζατε σε ταξί χωρίς καρεκλακι για να πάτε εσείς με το παιδί μαιευτήριο;

 

Εγώ πάντως στο πρώτο έκανα πολλές ώρες να γεννήσω, δηλαδή το 5ωρο λίγο θα μου φανεί. Έσπασαν τα νερά βραδάκι, δεν θυμάμαι ώρα, ίσως 9 πήγαμε μαιευτήριο κάπου 10-11, συνέχιζε να μην υπάρχει κανένα σημάδι τοκετου, έβαλαν τεχνητούς πόνους και γέννησα την άλλη μέρα 12 το μεσημέρι.

Εντάξει αμα γέννας κ ποννας κ λείπουν όλοι ναι δεν θα περιμένω να έρθει κάποιος θα μπω στο ταξί χωρίς καρεκλάκι απτο να περιμένω να πέσω κάτω αυτούς πόνους . Είναι κ σε τι φάση είσαι. 

Link to comment
Share on other sites

9 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Ωχ ωχ δεν μου άρεσαν και πολύ οι ιστορίες σας :-P

 

 

Αυτοι οι πρώτοι πόνοι είναι που απορώ πώς θα μοιάζουν... Μήπως τους μπερδέψω με τις γενικότερες σουβλιες που νιώθουμε στην εγκυμοσύνη. Γιατί αν περιμένω να φτάσουν στο δεκάλεπτο πάει... Το μαιευτήριο είναι το λιγότερο μισή ώρα μακριά (με φουλ αδειους δρόμους). Αφού ώρες ώρες αγχώνομαι και σκέφτομαι μήπως να καλούσαμε ασθενοφόρο για να νιώθω πιο ασφαλής αντί να πάμε με το αυτοκίνητο :razz: Ευτυχώς μας είπε ο γιατρός ότι το μεγάλο παιδί μπορεί να περιμένει στο σαλόνι μαζί με παππού-γιαγιά, γιατί το σάιτ του μαιευτηρίου έγραφε ότι δεν επιτρέπεται κόσμος στα σαλόνια λόγω κοβιντ και νομίζαμε ότι θα έπρεπε να κάνουμε το γύρο της Αθήνας για να την αφήσουμε στους παππούδες πηγαίνοντας. (Είναι σε 3 εντελώς διαφορετικές περιοχές η κατοικία μας, το πατρικό μου και το μαιευτήριο...) Και όντως όταν πήγαμε για το ντοπλερ υπήρχε κόσμος στα σαλόνια και στο καφέ. Που σημαίνει βέβαια ότι αν γεννάω νύχτα θα πρέπει να κοιμηθεί σε κανέναν καναπέ το μεγάλο, με ο,τι αυτό συνεπάγεται (να μην κοιμηθει, να πλανταξει από τη νύστα κλπ) γιατί οι γονείς μου δεν θα μπορούν να το πάνε στο σπίτι τους, δεν οδηγούν νύχτα και σε ταξί φοβάμαι να μπουν χωρίς καρεκλακι...

 

Επίσης όσες ο άντρας σας ήταν σε μακρινή περιοχή πχ για δουλειά, τι κάνατε; Ήρθε να σας πάρει; Στο πρώτο έτυχε και ήταν λίγο μακριά, όχι πολύ, κι εγώ ήμουν με τους γονείς μου και πήραμε ταξί για το μαιευτήριο και ήρθε εκεί να μας βρει. Όταν όμως υπάρχει και μεγαλύτερο παιδί είναι πιο περίπλοκο. Θα το βαζατε σε ταξί χωρίς καρεκλακι για να πάτε εσείς με το παιδί μαιευτήριο;

 

Εγώ πάντως στο πρώτο έκανα πολλές ώρες να γεννήσω, δηλαδή το 5ωρο λίγο θα μου φανεί. Έσπασαν τα νερά βραδάκι, δεν θυμάμαι ώρα, ίσως 9 πήγαμε μαιευτήριο κάπου 10-11, συνέχιζε να μην υπάρχει κανένα σημάδι τοκετου, έβαλαν τεχνητούς πόνους και γέννησα την άλλη μέρα 12 το μεσημέρι.

 

Θα σου πρότεινα αφού έχεις τη μαμά σου, να έρθει να μείνει στο σπίτι σας μετά την 38η εβδομάδα. Όταν έρθει η ώρα, μπαίνεις στο αμάξι με τον άντρα σου και φεύγετε. Τι θα κάνει το παιδί τόσες ώρες στο μαιευτήριο;

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Ilaeira είπε:

 

Θα σου πρότεινα αφού έχεις τη μαμά σου, να έρθει να μείνει στο σπίτι σας μετά την 38η εβδομάδα. Όταν έρθει η ώρα, μπαίνεις στο αμάξι με τον άντρα σου και φεύγετε. Τι θα κάνει το παιδί τόσες ώρες στο μαιευτήριο;

 

Αν φτάσω μέχρι μετά τις 38 υπάρχει και αυτό το σενάριο, να έρθουν οι γονείς μου. Αλλά την άλλη φορά γέννησα νωρίς, δεν γίνεται να έρθουν για ένα μήνα και όποτε τύχει. Όταν γεννούσα την πρώτη πάντως ήταν αρκετοί με τα μεγαλύτερά τους παιδιά εκεί. Και άλλοι φίλοι που γέννησαν πρόσφατα το ίδιο έκαναν. Το μαιευτήριό μας είναι απεναντι από το Νιάρχο (οκ,καταλάβατε ποιο ;-) ) οπότε εύκολα απασχολείται με τους παππούδες εκεί. Γενικά αν έχουν βιβλία και ζωγραφικά είδη μπορεί να κάτσει ώρες, δεν με φοβίζει αυτό. Όσο για τον ύπνο, ούτως ή άλλως δεν έχει ξανακοιμηθει με άλλον εκτός από εμάς οπότε είτε είναι στο μαιευτήριο είτε σπίτι μας θα δυσκολευτεί τρελα, αυτό είναι -σχεδον- δεδομένο... Οπότε ελπίζω να μην τύχει νύχτα πάλι. (Μια φορά είχαν έρθει σπίτι μας για να πάμε σε ένα γιατρό και αργουσαμε να γυρίσουμε και ενω νυσταζε δεν πειθοταν με τίποτα να ξαπλώσει κανονικά και κοιμήθηκε όρθια με το κεφάλι στο μπράτσο του καναπέ μέχρι να ερθουμε...) Είναι και προβλέψιμη και απρόβλεπτη ταυτόχρονα, μπορεί από το άγχος αποχωρισμού να έχουμε δράματα, μπορεί κι από τον ενθουσιασμό που έρχεται το μωρό να είναι μες στην τρελή χαρά :-P Παίζει και το σεναριο να πάμε μαιευτήριο, να κάνει ο άντρας μου το τεστ και μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα να την παει στο πατρικό μου και να ξανάρθει, γιατί μας είπε ο γιατρός ότι το αποτέλεσμα του συνοδού αργεί να βγει έτσι κι αλλιώς και δεν μπαίνει αμέσως. Γενικά έχω άγχος με αυτά τα διαδικαστικά και χαίρομαι που βλέπω ότι και σε άλλους φαίνονται αγχωτικά, γιατί σε όποιον τα λέω μου λέει "έλα μωρέ, εκείνη την ώρα όλα κανονίζονται, όλοι κάπως τα κατάφεραν"! Κι ο γιατρός ακόμα μου είπε "μην αγχώνεσαι, έρχονται από Λαμία κι από Χαλκίδα άλλοι και μια χαρά".

Τέλος πάντων, ξεφύγαμε από τους πόνους, οποία τους έχει περάσει ας γράψει πώς έμοιαζαν...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

21 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Αν φτάσω μέχρι μετά τις 38 υπάρχει και αυτό το σενάριο, να έρθουν οι γονείς μου. Αλλά την άλλη φορά γέννησα νωρίς, δεν γίνεται να έρθουν για ένα μήνα και όποτε τύχει. Όταν γεννούσα την πρώτη πάντως ήταν αρκετοί με τα μεγαλύτερά τους παιδιά εκεί. Και άλλοι φίλοι που γέννησαν πρόσφατα το ίδιο έκαναν. Το μαιευτήριό μας είναι απεναντι από το Νιάρχο (οκ,καταλάβατε ποιο ;-) ) οπότε εύκολα απασχολείται με τους παππούδες εκεί. Γενικά αν έχουν βιβλία και ζωγραφικά είδη μπορεί να κάτσει ώρες, δεν με φοβίζει αυτό. Όσο για τον ύπνο, ούτως ή άλλως δεν έχει ξανακοιμηθει με άλλον εκτός από εμάς οπότε είτε είναι στο μαιευτήριο είτε σπίτι μας θα δυσκολευτεί τρελα, αυτό είναι -σχεδον- δεδομένο... Οπότε ελπίζω να μην τύχει νύχτα πάλι. (Μια φορά είχαν έρθει σπίτι μας για να πάμε σε ένα γιατρό και αργουσαμε να γυρίσουμε και ενω νυσταζε δεν πειθοταν με τίποτα να ξαπλώσει κανονικά και κοιμήθηκε όρθια με το κεφάλι στο μπράτσο του καναπέ μέχρι να ερθουμε...) Είναι και προβλέψιμη και απρόβλεπτη ταυτόχρονα, μπορεί από το άγχος αποχωρισμού να έχουμε δράματα, μπορεί κι από τον ενθουσιασμό που έρχεται το μωρό να είναι μες στην τρελή χαρά :-P Παίζει και το σεναριο να πάμε μαιευτήριο, να κάνει ο άντρας μου το τεστ και μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα να την παει στο πατρικό μου και να ξανάρθει, γιατί μας είπε ο γιατρός ότι το αποτέλεσμα του συνοδού αργεί να βγει έτσι κι αλλιώς και δεν μπαίνει αμέσως. Γενικά έχω άγχος με αυτά τα διαδικαστικά και χαίρομαι που βλέπω ότι και σε άλλους φαίνονται αγχωτικά, γιατί σε όποιον τα λέω μου λέει "έλα μωρέ, εκείνη την ώρα όλα κανονίζονται, όλοι κάπως τα κατάφεραν"! Κι ο γιατρός ακόμα μου είπε "μην αγχώνεσαι, έρχονται από Λαμία κι από Χαλκίδα άλλοι και μια χαρά".

Τέλος πάντων, ξεφύγαμε από τους πόνους, οποία τους έχει περάσει ας γράψει πώς έμοιαζαν...

Καλητερα να μην μείνει τόσο μικρό παιδί μέσα στο νοσοκομείο. Σκεψου καταρχάς οτι απο την κούραση την αλλαγή περιβάλλοντος κ την ταλαιπωρία μπορει να σου κολλήσει κάτι ειναι πολυ μικρο δεν εχει αντισώματα όσο εμεις ή ένα παιδάκι μεγαλύτερο οποτε σκεψου μετα πως θα γυρίσεις με το νεογεννητο σπιτι. 

Καλητερα να το οργανώσεις ώστε το παιδί να εχει κάπου να πάει να κοιμηθει . 

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κι από εμένα και με το καλό τα μωράκια μας...Ειμαι 39εβδ και 3ημ με ΠΗΤ 16/11 και περιμένω αγοράκι .

Εγώ έχω μπερδευτεί πολύ και θα γθελα τα φωτα σας αν έχετε εμπειρία .

Πήγα εχθές το μεσημέρι στον γιατρό και μου είπε ότι έχω διαστολή 1 και στις 10 το βράδυ ένιωσα να έχω αυξημένα υγρά . Πήγα στο Ρέα όπου και θα γεννήσω ,μετά από οδηγία του γιατρού , και τελικά διαπιστώθηκε ότι δεν είναι αμνιακά τα υγρά . Μου έκαναν nst στο οποίο είχα  λίγες ακανόνιστες συσπάσεις που έφταναν μέχρι το 40.Μεχρι χθες το μόνο που είχα ήταν πόνους περιόδου σε μέση και κοιλιά αλλά υποφερτους και βλέννα κιτρινωπή.

Το θέμα είναι ότι με έστειλαν σπίτι και από την ώρα που γύρισα μέχρι και σήμερα νωρίς το μεσημέρι είχα ροζ βλέννα και 2-3 σταγόνες κόκκινες όταν σκουπιστηκα.

Τα πονάκια περιόδου συνεχίζουν και αφού σταμάτησε η βλέννα αλλά δεν είναι ρυθμικά.Ο γιατρός μου είπε ότι είναι φυσιολογικό γιατί είναι αγγεία που σπάνε (αν το λέω σωστά) από τη διαστολή του τραχήλου.

Εχει κάποια παρόμοια εμπειρία ή γνωρίζετε πόσες μέρες μπορεί να περάσουν από αυτή τη βλέννα για να έρθει ο τοκετός ? Ανησυχώ επειδή έχω πόνους περιόδου συνεχόμενους μήπως δεν καταλάβω ποτέ θα γίνουν ρυθμικοι .

Το μωρό το νιώθω αρκετά εν τω μεταξύ χθες και σήμερα.

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, ninaki80 είπε:

Καλητερα να μην μείνει τόσο μικρό παιδί μέσα στο νοσοκομείο. Σκεψου καταρχάς οτι απο την κούραση την αλλαγή περιβάλλοντος κ την ταλαιπωρία μπορει να σου κολλήσει κάτι ειναι πολυ μικρο δεν εχει αντισώματα όσο εμεις ή ένα παιδάκι μεγαλύτερο οποτε σκεψου μετα πως θα γυρίσεις με το νεογεννητο σπιτι. 

Καλητερα να το οργανώσεις ώστε το παιδί να εχει κάπου να πάει να κοιμηθει . 

 

Ο μόνος τρόπος είναι να την πάει ο άντρας μου στους παππούδες περιμένοντας το αποτέλεσμα του τεστ του. Οι παππούδες δεν μπορούν να την μετακινήσουν. Τώρα το να κοιμηθεί είναι άλλη ιστορία, μάλλον κανένας δεν θα κοιμηθεί εκείνη τη νύχτα (αν τύχει νύχτα), ούτε εμείς στο μαιευτήριο, ούτε η μικρή ούτε οι γονείς μου στο σπίτι :-P Θα δούμε, το να κουραστεί τόσο πολύ εκεί δεν το φοβάμαι. Συνήθως με τα νέα περιβάλλοντα ενθουσιάζεται. Και πολύ συχνά περνάμε ολόκληρη τη μέρα έξω ή αντίστοιχα συνεχόμενα 24ωρα χωρίς να βγει από το σπίτι κ δεν έχει θεμα. Το θέμα της θα είναι καθαρά η τριήμερη απουσία μου και ειδικά η μία νύχτα απουσίας και του μπαμπά, οπότε σε αυτό όπου κι αν είναι, σπίτι μας, σπίτι παππούδων, μαιευτήριο ή στο δρόμο που λέει ο λόγος, το ιδιο πρόβλημα θα έχει... (Εκτός αν επικρατήσει ο ενθουσιασμός για την έλευση του μωρού). Το ξέρω γιατί περνάει μια απίστευτη φάση άγχους αποχωρισμού λόγω του ότι πήγε και σταθμό και στο μπαλέτο είπε η δασκάλα να μπαίνει χωρίς γονείς πια και γίνεται κυριολεκτικά χαμός. Στο πιο άκυρο timing εντωμεταξυ...

Στο σαλόνι του μαιευτηρίου πάντως δεν έχει κόσμο. Πριν λίγες μέρες που πήγαμε για το ντοπλερ απόγευμα και έμεινε ο άντρας μου με τη μικρή κάτω, σχεδόν μόνοι τους ήταν. Σε κάτι πολύ μακρινούς καναπέδες ήταν άλλοι και μόνο στο καφέ κάθονταν πολλοί. Δεν μιλάω για τις αίθουσες αναμονής έξω από τα δωμάτια τοκετού που περίμεναν παλιά ολόκληρα σόγια, εκεί ούτως ή άλλως δεν επιτρέπεται κανείς πια. Μιλάω για την εισοδο-ρεσεψιον, ίσως δεν είναι σε όλα τα μαιευτήρια ίδια.

Link to comment
Share on other sites

3 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

Ο μόνος τρόπος είναι να την πάει ο άντρας μου στους παππούδες περιμένοντας το αποτέλεσμα του τεστ του. Οι παππούδες δεν μπορούν να την μετακινήσουν. Τώρα το να κοιμηθεί είναι άλλη ιστορία, μάλλον κανένας δεν θα κοιμηθεί εκείνη τη νύχτα (αν τύχει νύχτα), ούτε εμείς στο μαιευτήριο, ούτε η μικρή ούτε οι γονείς μου στο σπίτι :-P Θα δούμε, το να κουραστεί τόσο πολύ εκεί δεν το φοβάμαι. Συνήθως με τα νέα περιβάλλοντα ενθουσιάζεται. Και πολύ συχνά περνάμε ολόκληρη τη μέρα έξω ή αντίστοιχα συνεχόμενα 24ωρα χωρίς να βγει από το σπίτι κ δεν έχει θεμα. Το θέμα της θα είναι καθαρά η τριήμερη απουσία μου και ειδικά η μία νύχτα απουσίας και του μπαμπά, οπότε σε αυτό όπου κι αν είναι, σπίτι μας, σπίτι παππούδων, μαιευτήριο ή στο δρόμο που λέει ο λόγος, το ιδιο πρόβλημα θα έχει... (Εκτός αν επικρατήσει ο ενθουσιασμός για την έλευση του μωρού). Το ξέρω γιατί περνάει μια απίστευτη φάση άγχους αποχωρισμού λόγω του ότι πήγε και σταθμό και στο μπαλέτο είπε η δασκάλα να μπαίνει χωρίς γονείς πια και γίνεται κυριολεκτικά χαμός. Στο πιο άκυρο timing εντωμεταξυ...

Στο σαλόνι του μαιευτηρίου πάντως δεν έχει κόσμο. Πριν λίγες μέρες που πήγαμε για το ντοπλερ απόγευμα και έμεινε ο άντρας μου με τη μικρή κάτω, σχεδόν μόνοι τους ήταν. Σε κάτι πολύ μακρινούς καναπέδες ήταν άλλοι και μόνο στο καφέ κάθονταν πολλοί. Δεν μιλάω για τις αίθουσες αναμονής έξω από τα δωμάτια τοκετού που περίμεναν παλιά ολόκληρα σόγια, εκεί ούτως ή άλλως δεν επιτρέπεται κανείς πια. Μιλάω για την εισοδο-ρεσεψιον, ίσως δεν είναι σε όλα τα μαιευτήρια ίδια.

Το παιδακι μια χαρά θα κοιμηθεί στους παππούδες μην αγχώνεσαι η κούραση θα το καταβάλει κάποια στιγμή θα κοιμηθεί αντε να καθυστερήσει λίγο παραπάνω αλλα θα κοιμηθεί.    Τι να σου πω εγώ πάντως το 3 χρονο δεν θα το άφηνα να κοιμηθει σε ενα νοσοκομειο στις καρέκλες τις αναμονής . Να ήταν μεγαλύτερο παιδακι να κκατσει να περιμένει αλλα 3 χρονων παιδακι να το κοιμησεις ετσι απτην στιγμή που υπάρχει σπιτι κ άνθρωποι να το κρατήσουν ειναι λιγο περίεργο θα έλεγα. 

Link to comment
Share on other sites

Αν υπάρξει δυνατότητα να πάει, δηλαδή αν προλαβαίνει χρονικά ο άντρας μου να την πάει και να ξανάρθει, θα την πάει (το ότι θα κοιμηθεί όμως δεν είναι εγγυημένο, κάτι ξέρω παραπάνω, πίστεψέ με!) Αν δεν γίνεται όμως αυτό, άλλος τρόπος να πάει δεν υπάρχει. Υποθέτω δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Οι γονείς μου νύχτα δεν οδηγούν (που σε λίγο νύχτα θα είναι από τις 5 η ώρα) και γενικώς μέσα στην Αθήνα δεν παίρνουν καν το αυτοκίνητο γιατί δυσκολεύονται στο παρκάρισμα, οπότε δύσκολο να έρθουν στο μαιευτήριο με αμάξι κ να τους βάλει ο άντρας μου το καρεκλακι μας ας πούμε. (Δυσκολεύονται πολύ σοβαρά και είναι για λόγους υγείας, όχι για πλακα. Μη σου πω ότι γενικά δεν θα εμπιστευομουν να οδηγούν με παιδί μέσα). Οπότε να μπει σε ταξί χωρίς καρεκλακι για μια διαδρομή που περιλαμβάνει δρομους ταχείας κυκλοφορίας όπως η Συγγρού και ο Κηφισός, δεν παίζει. Δεν θα ρίσκαρα τη ζωή της (έστω κι αν μία στο εκατομμύριο συμβεί ατύχημα) για να μην κοιμηθει μία φορά σε καναπέ (δεν είναι καρέκλες). Άσε που πιο εύκολα κολλάει κάτι σ'ενα ταξί παρά σε ολόκληρη ρεσεψιόν δεκάδες μέτρα από αλλους ανθρώπους. Αλλά ότι γενικώς θα υπάρχει μια δυσκολία αν τύχει νύχτα, ισχύει, δεν το αρνούμαι. Μακάρι να τύχει μερα...

 

 

Για τους πόνους καμία δεν ξέρει;;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 34 λεπτά , little lamb είπε:

Οπότε να μπει σε ταξί χωρίς καρεκλακι

Καλημέρα! Υπάρχουν υπηρεσίες ταξί που διαθέτουν παιδικά καθίσματα. Ψάξτε το στο διαδίκτυο. Επίσης ταξί με ιδιωτικό πελατολόγιο εξυπηρετούν κατόπιν ραντεβού (πολύ προσεγμένα με πλέξιγκλας και καθαρά) που επίσης έχουν παιδικά καθίσματα και εξυπηρετούν περιπτώσεις μεταφοράς παιδιών.

Link to comment
Share on other sites

Ναι το ξέρω, αλλά θέλει όντως ραντεβού, οπότε σε ξαφνικό τοκετό δεν μπορείς, κι επίσης φίλη που το έχει χρησιμοποιήσει μου έχει πει ότι είχε κάτι άσχετα καθίσματα, για άλλη ηλικία από του παιδιού κλπ και τελικά δεν το έβαλε να κάτσει...

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, little lamb είπε:

Ναι το ξέρω, αλλά θέλει όντως ραντεβού, οπότε σε ξαφνικό τοκετό δεν μπορείς, κι επίσης φίλη που το έχει χρησιμοποιήσει μου έχει πει ότι είχε κάτι άσχετα καθίσματα, για άλλη ηλικία από του παιδιού κλπ και τελικά δεν το έβαλε να κάτσει...

Γενικα μην αγχώνεσαι πιστευω ότι επειδή γνωρίζεις τα σημάδια μιας γέννας κ είσαι αρκετά ανχωδεις  θα είσαι απτο πρωι στο νοσοκομείο κ θα γεννήσεις πολλες ωρες μετα. Γενικα προσπάθησε να προγραμματίσεις πραγματα με δικούς σου ανθρώπους να είναι σε επιφυλακή αλλα μην τρελαίνεσαι τόσο πολύ . Νομιζω σε έκτακτες καταστάσεις θελει μια ευελιξία. Δεν μπορεί όλα να είναι τέλεια.

Εντάξει κ ο αντρας σου τι να μην προλάβει γιατί υπάρχει περίπτωση να γέννας κ να αφήσει το παιδι εξω μονο του?

Παλι στην γέννας δεν θα ειναι μέσα θα ειναι εξω με το παιδι

Οπότε την ώρα που θα περιμένετε απεξω θα παει την μικρή στους παππούδες.  

Μια ή άλλη είναι 

Link to comment
Share on other sites

Στη γέννα επιτρέπεται να είναι μέσα, αυτός είναι ο αρχικός σκοπός. Εννοώ ότι τα πλάνα είναι δύο: είτε να πάμε μαιευτηριο, να κάνει το τεστ και να φύγει με τη μικρή να την πάει στους παππούδες (για αυτό το σεναριο έλεγα αν προλαβαίνει να ξανάρθει, αλλιώς θα χάσει τη γέννα), είτε να πάμε μαιευτηριο και να έρθουν οι γονείς μου εκεί να κάτσουν με τη μικρή. Αρχικά νομίζαμε ότι δεν επιτρέπεται να μπει καθόλου το παιδί, ούτε καν για την ωρα μέχρι να κάνει το τεστ ο μπαμπάς, και είχαμε αγχωθει ότι πρέπει να την πάμε πρώτα στους γονείς μου, που σημαίνει σχεδόν δίωρο μέχρι να φτάσουμε μαιευτήριο... Όπως δίωρο είναι και το να περιμένουμε να έρθουν οι παππούδες σπίτι μας και να ξεκινήσουμε μετά για μαιευτήριο. Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλο προσωπο που να μπορεί να οδηγήσει για να κάνει μετακινήσεις με το παιδί κ τους παππούδες, μόνο φίλοι κι ένας ξάδερφος που βολεύει γιατί μένει στην ίδια πολυκατοικία με το πατρικό μου, αλλά προφανώς μπορεί να τύχει να δουλεύει ας πούμε, δεν μπορεί να είναι stand by για όποτε τύχει να γεννήσω... Αλλά εντάξει αποκλείεται να είμαστε οι μόνοι που έχουν τέτοια θέματα.

Εγώ το χειρότερο σενάριο που είναι η νύχτα στο μαιευτήριο το σκέφτομαι λίγο σαν να είναι ας πούμε κάποιο πολυωρο ταξίδι με αεροπλάνο ή πλοίο ή με αλλαγές πτήσεων σε αεροδρόμιο, που τόσα παιδιά το κάνουν. Δεν λέω ότι είναι απλό προφανώς, αλλά...

 

Πάλι καλά που καταργήθηκε και το μέτρο εκείνο που ο συνοδός έμενε 3 μέρες μαιευτηριο χωρίς να μπορεί να βγει. Τώρα μια χαρά θα γυρνάει στο σπίτι ο άντρας μου με τη μικρή εκείνες τις 3 μέρες. Έχω σκεφτεί τη μια μέρα  να την περάσει στο πατρικό μου η μικρή και να περάσει ο μπαμπάς να την πάρει το βράδυ, και την άλλη να έρθουν οι παππούδες σε εμάς και να στολίσουν με τη μικρή το δέντρο για να κάνει κάτι "συναρπαστικό".

 

Άλλο άγχος είναι μήπως (άσχετα με το τι θα γίνει με τη μικρή) αργήσουν να του βγάλουν το αποτέλεσμα και χάσει τη γέννα. Γιατί το χρυσοπληρωνεις κιόλας το τεστ εκεί μεσα, αλλά έξω δεν προλαβαίνεις καθόλου να κάνεις αν δεν έχεις προγραμματισμένο τοκετο, φαντάσου να πάει χαμενο! Είναι κι ο παλιοcovid δηλαδή που δημιουργεί θέματα :-P

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, little lamb είπε:

Στη γέννα επιτρέπεται να είναι μέσα, αυτός είναι ο αρχικός σκοπός. Εννοώ ότι τα πλάνα είναι δύο: είτε να πάμε μαιευτηριο, να κάνει το τεστ και να φύγει με τη μικρή να την πάει στους παππούδες (για αυτό το σεναριο έλεγα αν προλαβαίνει να ξανάρθει, αλλιώς θα χάσει τη γέννα), είτε να πάμε μαιευτηριο και να έρθουν οι γονείς μου εκεί να κάτσουν με τη μικρή. Αρχικά νομίζαμε ότι δεν επιτρέπεται να μπει καθόλου το παιδί, ούτε καν για την ωρα μέχρι να κάνει το τεστ ο μπαμπάς, και είχαμε αγχωθει ότι πρέπει να την πάμε πρώτα στους γονείς μου, που σημαίνει σχεδόν δίωρο μέχρι να φτάσουμε μαιευτήριο... Όπως δίωρο είναι και το να περιμένουμε να έρθουν οι παππούδες σπίτι μας και να ξεκινήσουμε μετά για μαιευτήριο. Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλο προσωπο που να μπορεί να οδηγήσει για να κάνει μετακινήσεις με το παιδί κ τους παππούδες, μόνο φίλοι κι ένας ξάδερφος που βολεύει γιατί μένει στην ίδια πολυκατοικία με το πατρικό μου, αλλά προφανώς μπορεί να τύχει να δουλεύει ας πούμε, δεν μπορεί να είναι stand by για όποτε τύχει να γεννήσω... Αλλά εντάξει αποκλείεται να είμαστε οι μόνοι που έχουν τέτοια θέματα.

Εγώ το χειρότερο σενάριο που είναι η νύχτα στο μαιευτήριο το σκέφτομαι λίγο σαν να είναι ας πούμε κάποιο πολυωρο ταξίδι με αεροπλάνο ή πλοίο ή με αλλαγές πτήσεων σε αεροδρόμιο, που τόσα παιδιά το κάνουν. Δεν λέω ότι είναι απλό προφανώς, αλλά...

 

Πάλι καλά που καταργήθηκε και το μέτρο εκείνο που ο συνοδός έμενε 3 μέρες μαιευτηριο χωρίς να μπορεί να βγει. Τώρα μια χαρά θα γυρνάει στο σπίτι ο άντρας μου με τη μικρή εκείνες τις 3 μέρες. Έχω σκεφτεί τη μια μέρα  να την περάσει στο πατρικό μου η μικρή και να περάσει ο μπαμπάς να την πάρει το βράδυ, και την άλλη να έρθουν οι παππούδες σε εμάς και να στολίσουν με τη μικρή το δέντρο για να κάνει κάτι "συναρπαστικό".

 

Άλλο άγχος είναι μήπως (άσχετα με το τι θα γίνει με τη μικρή) αργήσουν να του βγάλουν το αποτέλεσμα και χάσει τη γέννα. Γιατί το χρυσοπληρωνεις κιόλας το τεστ εκεί μεσα, αλλά έξω δεν προλαβαίνεις καθόλου να κάνεις αν δεν έχεις προγραμματισμένο τοκετο, φαντάσου να πάει χαμενο! Είναι κι ο παλιοcovid δηλαδή που δημιουργεί θέματα :-P

Νομίζω ότι κανεις πολυ ονειρικά σχεδια κ στο τέλος θα ανχωθεις που δεν σου βγαίνουν.  Το σενάριο να εχει ξεκινήσει ο τοκετός κ να μην έχουν προλαβει οι γονείς σου να έρθουν μαιευτήριο το έχεις σκεφτεί? Ή το σενάριο το μικρο να είναι αρρωστο κ να μην μπορείτε να το πάρετε μαζί που ειναι πολυ πιθανο τωρα για το χειμώνα. Ναι ενα πολύωρο ταξίδι με το μικρο γινετε απλα δεν θα έχεις μετα σπιτι ένα νεογγενητο σε περίπτωση πχ που το μικρο εχει κολλήσει κάτι στο πολύωρο ταξίδι... εννοώ ότι οι περισσότεροι σκέφτονται αυτο σαν ανασταλτικό παράγοντα ότι ένα 3 χρονο ταλαιπωρημενο σε ενα νοσοκομειακο χωρο  πολυ πιθανο τις επόμενες μέρες να είναι συναχόμενο κτλ κτλ κ ειναι πολυ πιο πιθανο απτο να τρακάρει ο ταξιτζής 

Εγώ από αυτή την άποψη στο λέω γιατί τα σκεφτεσε ετσι Χαρούμενα κ ονειρικά αλλα τον παράγοντα ιωση με μωρό 3 ημερών τον έχεις αποκλίσει. 

Ενώ το να τρακάρει ο ταξιτζής το έχεις σχεδον σιγουρο 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, ninaki80 είπε:

Το σενάριο να εχει ξεκινήσει ο τοκετός κ να μην έχουν προλαβει οι γονείς σου να έρθουν μαιευτήριο το έχεις σκεφτε

 

Αν δεν έχουν προλάβει θα κάτσει ο άντρας μου με τη μικρή μέχρι να έρθουν. Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει γι'αυτο; Ίσα ίσα που αν ξεκινήσει τόσο γρήγορα είναι ένας ακόμα λόγος να μην κάνουμε το γύρο της Αττικης για να την αφήσουμε στους παππούδες πηγαίνοντας στο μαιευτήριο! Ούτε να περιμένουμε να έρθουν αυτοί σχεδόν μία ωρα κ να ξεκινήσουμε μετά από το σπιτι για άλλη μια ώρα προφανώς. Το πιο γρήγορο για να προλάβουμε τον τοκετό είναι το να πάμε όλοι μαιευτήριο, να μπω εγώ για σιγουριά να προλάβω και μετά είτε να την πάει στους παππούδες είτε να έρθουν αυτοί. Αλλιώς το βολικό είναι να έχουν έρθει σπίτι μας από μέρες, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν πλησιάζω τις 39-40, δεν μπορούν να έρθουν από τις 36 ως τις 40 προληπτικά!

 

Όσο για τις ιώσεις, πιο πιθανό είναι το ταξί που μπορεί να είχε άλλον αμεσως πιο πριν, ή ο σταθμός (που θα τον σταματήσει όταν γεννήσω αλλά πριν θα πηγαίνει) παρά ο χώρος εκείνος. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς το χώρο αν δεν τον δει. Δεν είναι σε όλα τα μαιευτήρια το ίδιο. Όταν γεννούσε η αδερφή μου σε άλλο μαιευτήριο, περιμεναμε σε μια αίθουσα αναμονής με καθίσματα σαν σταθμού ΚΤΕΛ, που ήταν ο ένας πάνω στον άλλο, όπως και σε άλλα νοσοκομεία που έχω πάει (ιατρικά εννοώ, όχι μαιευτήρια), ακόμα και ιδιωτικά. Εδώ δεν μιλάω για την αίθουσα έξω από τα χειρουργεία που μπορεί να είναι έτσι (ούτε που θυμάμαι από την πρώτη γέννα), αλλά για ένα υπερτεραστιο σαλόνι με καναπέδες, πολυ μακριά ο ένας από τον άλλο, που δεν υπάρχει ψυχή πλέον μιας που δεν υπάρχουν επισκεπτηρια (όταν πήγαμε για το ντοπλερ, ο κοσμος -που περίμενε γέννες φαντάζομαι- ήταν στο κυλικειο-καφε, όχι εκεί) και που μπορούν να απλωσουν ένα σωρό βιβλία, παζλ, πλαστελίνες, ζωγραφικές κλπ αν χρειαστεί για ώρες. Μάλιστα μεταξύ της β'επιπεδου και του ντοπλερ έβαλαν καινούργιους καναπέδες. Καμία σχέση με νοσοκομειακό χώρο, ταλαιπωρία κλπ. Ναι προφανώς είναι λύση ανάγκης, δεν το λέω σαν ιδανικό σενάριο αλλά τι να κάνεις αν δεν γίνεται αλλιώς; Και το να τρακάρει ο ταξιτζής μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό αλλά μοιραίο...

 

Για όλα αυτά αγχώνομαι λόγω των τεράστιων αποστάσεων σπιτιου- πατρικού-μαιευτηριου και όλοι μου λένε "μην αγχώνεσαι, όπως όλοι κι εσείς, όλα λύνονται εκείνη την ώρα, δεν μπορείς να ξέρεις από πριν πώς θα τύχει, σημασία έχει να είσαι καλά από υγεία χωρίς άγχος" κλπ κλπ κλπ και δεν καταλαβαίνουν το άγχος αυτων των διαδικαστικών. Στο πρώτο παιδι έτυχε και ήμασταν σε τελείως διαφορετικά μέρη με τον άντρα μου όταν έσπασαν τα νερά και ούτε γάτα ούτε ζημιά, αλλά όταν υπάρχει και μεγαλύτερο παιδι δυσκολεύει η πίστα. Γι'αυτό ρωτάω πώς μοιάζουν οι πόνοι ώστε να μη βρεθούμε τόσο τσιμα τσίμα στο χρόνο. Ελπίζω να σπάσουν πάλι τα νερά να είμαστε σίγουροι και να μην πονάω και σε όλη τη διαδρομή...

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, little lamb είπε:

 

Αν δεν έχουν προλάβει θα κάτσει ο άντρας μου με τη μικρή μέχρι να έρθουν. Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει γι'αυτο; Ίσα ίσα που αν ξεκινήσει τόσο γρήγορα είναι ένας ακόμα λόγος να μην κάνουμε το γύρο της Αττικης για να την αφήσουμε στους παππούδες πηγαίνοντας στο μαιευτήριο! Ούτε να περιμένουμε να έρθουν αυτοί σχεδόν μία ωρα κ να ξεκινήσουμε μετά από το σπιτι για άλλη μια ώρα προφανώς. Το πιο γρήγορο για να προλάβουμε τον τοκετό είναι το να πάμε όλοι μαιευτήριο, να μπω εγώ για σιγουριά να προλάβω και μετά είτε να την πάει στους παππούδες είτε να έρθουν αυτοί. Αλλιώς το βολικό είναι να έχουν έρθει σπίτι μας από μέρες, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν πλησιάζω τις 39-40, δεν μπορούν να έρθουν από τις 36 ως τις 40 προληπτικά!

 

Όσο για τις ιώσεις, πιο πιθανό είναι το ταξί που μπορεί να είχε άλλον αμεσως πιο πριν, ή ο σταθμός (που θα τον σταματήσει όταν γεννήσω αλλά πριν θα πηγαίνει) παρά ο χώρος εκείνος. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς το χώρο αν δεν τον δει. Δεν είναι σε όλα τα μαιευτήρια το ίδιο. Όταν γεννούσε η αδερφή μου σε άλλο μαιευτήριο, περιμεναμε σε μια αίθουσα αναμονής με καθίσματα σαν σταθμού ΚΤΕΛ, που ήταν ο ένας πάνω στον άλλο, όπως και σε άλλα νοσοκομεία που έχω πάει (ιατρικά εννοώ, όχι μαιευτήρια), ακόμα και ιδιωτικά. Εδώ δεν μιλάω για την αίθουσα έξω από τα χειρουργεία που μπορεί να είναι έτσι (ούτε που θυμάμαι από την πρώτη γέννα), αλλά για ένα υπερτεραστιο σαλόνι με καναπέδες, πολυ μακριά ο ένας από τον άλλο, που δεν υπάρχει ψυχή πλέον μιας που δεν υπάρχουν επισκεπτηρια (όταν πήγαμε για το ντοπλερ, ο κοσμος -που περίμενε γέννες φαντάζομαι- ήταν στο κυλικειο-καφε, όχι εκεί) και που μπορούν να απλωσουν ένα σωρό βιβλία, παζλ, πλαστελίνες, ζωγραφικές κλπ αν χρειαστεί για ώρες. Μάλιστα μεταξύ της β'επιπεδου και του ντοπλερ έβαλαν καινούργιους καναπέδες. Καμία σχέση με νοσοκομειακό χώρο, ταλαιπωρία κλπ. Ναι προφανώς είναι λύση ανάγκης, δεν το λέω σαν ιδανικό σενάριο αλλά τι να κάνεις αν δεν γίνεται αλλιώς; Και το να τρακάρει ο ταξιτζής μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό αλλά μοιραίο...

 

Για όλα αυτά αγχώνομαι λόγω των τεράστιων αποστάσεων σπιτιου- πατρικού-μαιευτηριου και όλοι μου λένε "μην αγχώνεσαι, όπως όλοι κι εσείς, όλα λύνονται εκείνη την ώρα, δεν μπορείς να ξέρεις από πριν πώς θα τύχει, σημασία έχει να είσαι καλά από υγεία χωρίς άγχος" κλπ κλπ κλπ και δεν καταλαβαίνουν το άγχος αυτων των διαδικαστικών. Στο πρώτο παιδι έτυχε και ήμασταν σε τελείως διαφορετικά μέρη με τον άντρα μου όταν έσπασαν τα νερά και ούτε γάτα ούτε ζημιά, αλλά όταν υπάρχει και μεγαλύτερο παιδι δυσκολεύει η πίστα. Γι'αυτό ρωτάω πώς μοιάζουν οι πόνοι ώστε να μη βρεθούμε τόσο τσιμα τσίμα στο χρόνο. Ελπίζω να σπάσουν πάλι τα νερά να είμαστε σίγουροι και να μην πονάω και σε όλη τη διαδρομή...

 Τι να σου πω εγώ το βλέπω ανάποδο ολο αυτο που λες . Δηλαδη να θεωρείς λογικό ένα παιδάκι 3 χρονων να μείνει ένα ολόκληρο βράδυ σε μια αναμονή που μπορεί κ να μην έχει κ νόημα γιατί εσύ μπορεί να γεννήσεις κ την επομενη μερα το απογευμα. Κ να το κοιμησεις στους πεντακάθαρους καναπέδες ενός νοσοκομείου κ να κοιλιέτε για τόσες ώρες στα πατώματα ενός πεντακαθαρου νοσοκομείου να πιάνει χερούλια πόρτες πάγκους νοσοκομείου.  Τέλειο το ακούω απτο να μπει για μισή ώρα σε ενα ταξι να ανοίξει κ ενα παραθυράκι κ να κραταει κ ενα μαντηλακι. 

Ασε την κούραση που θα περάσει τόσες ώρες 

Αν δεν έχουν προλαβει να έρθουν οι γονείς σου λέω ότι παλι δεν θα προλάβει ο αντρας σου να είναι στον τοκετό.  Τι νόημα έχει τότε να κατσει κ η μικρή κ ο αντρας σου αφού δεν προλάβεις να τον δεις . 

1 hour ago, little lamb είπε:

δεν έχουν προλάβει θα κάτσει ο άντρας μου με τη μικρή μέχρι να έρθουν. Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει γι'αυτο; Ίσα ίσα που αν ξεκινήσει τόσο

 

Link to comment
Share on other sites

Εγώ στην θέση σου αν είχα τόσο ανχος για το ταξι θα επερνα εγω ταξι να με πάει μαιευτηριο κ θα άφηνα τον άντρα μου ταυτόχρονα να πάει την μικρή στους παππούδες. Εκτός κ αν είναι στο δρόμο σας το μαιευτήριο οποτε θα του έλεγα να με αφήσει στην είσοδο κ να πάει στους παππούδες για να κερδίσει χρονο. Ουτε οι παππούδες θα ταλαιπωριοντουσαν να έρχονται δηλαδη ούτε το παιδι . 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, ninaki80 είπε:

Αν δεν έχουν προλαβει να έρθουν οι γονείς σου λέω ότι παλι δεν θα προλάβει ο αντρας σου να είναι στον τοκετό.  Τι νόημα έχει τότε να κατσει κ η μικρή κ ο αντρας σου αφού δεν προλάβεις να τον δεις . 

 

Μα στον τοκετό μπαινει αργότερα ούτως ή άλλως, όταν βγει το αποτέλεσμα του τεστ του. Δεν είναι ότι αν δεν μπει από την αρχή μετά δεν μπαίνει καθόλου. Οπότε θα μπει μόλις φτάσουν οι παππούδες, αντί αμέσως μόλις βγει το τεστ του. Άλλωστε αν δεν έχουν φτάσει οι γονείς μου, ούτε το σενάριο του ταξί κολλάει, για να πάρουν ταξί με τη μικρή προς το πατρικό πρέπει πρώτα να έρθουν, οπότε πάλι ο άντρας μου θα είναι μαζί της για κάποια ωρα. Ίσως δεν κατάλαβα τι εννοείς.

 

Αν γεννήσω τόσο γρήγορα πάντως που να μην προλάβουν να έρθουν οι γονείς μου, τότε προφανώς δεν παίζει ούτε το να κάνουμε το γύρο της Αττικης για να την αφήσουμε στο πατρικό, γιατί θα γεννήσω στο δρόμο! Το να πάμε πρώτα πατρικό και μετά μαιευτήριο είναι διπλάσιο από το να πάμε κατ'ευθειαν μαιευτήριο. Ενώ αν κι εμείς και οι γονείς μου φύγουμε για μαιευτήριο ο καθένας από το σπίτι του, θα φτάσουμε σχεδόν ταυτόχρονα. 

Αλλά όλα αυτά είναι λύση ανάγκης, το είπα εξ αρχής. Το ιδανικό είναι μόλις κάνει ο άντρας μου το τεστ να την πάει στο πατρικό και να ξανάρθει, αρκεί να είναι αργά εξελισσόμενος ο τοκετός, αλλιώς τζάμπα το 150αρι στο τεστ... Υποθέτω μπαίνοντας θα μας πουν αν εξελίσσεται γρήγορα και θα ξέρει τι να κάνει. Αν είναι γρήγορα (πχ έχω ήδη διαστολή), θα κάτσουν όλοι, αν έχουμε πολύ μέλλον (πχ βάζουν τεχνητούς) θα την/τους πάει πατρικό, κάπως έτσι το φαντάζομαι... Και φανταζομουν ότι κάπως έτσι το χειρίζονται όλοι.

 

Προϋποθεση για όλα αυτά είναι να έχω καταλάβει ότι γεννάω πάντως, οπότε το να γράψει κάποια για τους πόνους είναι χρήσιμο :-P Τουλάχιστον αν γεννήσω στο σπίτι ή στο αμάξι δεν θα υπάρχει προβληματισμός για όλα αυτά :P

 

(Και ως παρένθεση, χερούλια, πόρτες κλπ δεν ξέρω πού θα βρει να πιάσει, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο εκεί, ένας ενιαίος τεράστιος χώρος είναι. Ούτε στο πάτωμα θα καθόταν, που και να καθόταν δεν θα διέφερε από το πάτωμα του σταθμού ή της παιδικής χαράς ας πούμε. Θυμάμαι κάποτε που ήταν μια φίλη στο νοσοκομείο και είχαμε πάει επισκεπτήριο και μια άλλη φίλη σιχαινοταν ακόμα και να ακουμπήσει την τσάντα της σε καρεκλα, μας είχε πει η ασθενής ότι το νοσοκομείο είναι πολύ αποστειρωμενος χώρος, οι ασθενείς κινδυνεύουν από τους απ'έξω, όχι το αντίθετο... Που το μαιευτήριο δεν είναι καν νοσοκομείο αλλά κάτι σαν ξενοδοχείο :-P )

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 22 λεπτά , little lamb είπε:

 

Μα στον τοκετό μπαινει αργότερα ούτως ή άλλως, όταν βγει το αποτέλεσμα του τεστ του. Δεν είναι ότι αν δεν μπει από την αρχή μετά δεν μπαίνει καθόλου. Οπότε θα μπει μόλις φτάσουν οι παππούδες, αντί αμέσως μόλις βγει το τεστ του. Άλλωστε αν δεν έχουν φτάσει οι γονείς μου, ούτε το σενάριο του ταξί κολλάει, για να πάρουν ταξί με τη μικρή προς το πατρικό πρέπει πρώτα να έρθουν, οπότε πάλι ο άντρας μου θα είναι μαζί της για κάποια ωρα. Ίσως δεν κατάλαβα τι εννοείς.

 

Αν γεννήσω τόσο γρήγορα πάντως που να μην προλάβουν να έρθουν οι γονείς μου, τότε προφανώς δεν παίζει ούτε το να κάνουμε το γύρο της Αττικης για να την αφήσουμε στο πατρικό, γιατί θα γεννήσω στο δρόμο! Το να πάμε πρώτα πατρικό και μετά μαιευτήριο είναι διπλάσιο από το να πάμε κατ'ευθειαν μαιευτήριο. Ενώ αν κι εμείς και οι γονείς μου φύγουμε για μαιευτήριο ο καθένας από το σπίτι του, θα φτάσουμε σχεδόν ταυτόχρονα. 

Αλλά όλα αυτά είναι λύση ανάγκης, το είπα εξ αρχής. Το ιδανικό είναι μόλις κάνει ο άντρας μου το τεστ να την πάει στο πατρικό και να ξανάρθει, αρκεί να είναι αργά εξελισσόμενος ο τοκετός, αλλιώς τζάμπα το 150αρι στο τεστ... Υποθέτω μπαίνοντας θα μας πουν αν εξελίσσεται γρήγορα και θα ξέρει τι να κάνει. Αν είναι γρήγορα (πχ έχω ήδη διαστολή), θα κάτσουν όλοι, αν έχουμε πολύ μέλλον (πχ βάζουν τεχνητούς) θα πάει πατρικό, κάπως έτσι το φαντάζομαι... Και φανταζομουν ότι κάπως έτσι το χειρίζονται όλοι.

 

Προϋποθεση για όλα αυτά είναι να έχω καταλάβει ότι γεννάω πάντως, οπότε το να γράψει κάποια για τους πόνους είναι χρήσιμο :-P Τουλάχιστον αν γεννήσω στο σπίτι ή στο αμάξι δεν θα υπάρχει προβληματισμός για όλα αυτά :P

 

(Και ως παρένθεση, χερούλια, πόρτες κλπ δεν ξέρω πού θα βρει να πιάσει, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο εκεί, ένας ενιαίος τεράστιος χώρος είναι. Ούτε στο πάτωμα θα καθόταν, που και να καθόταν δεν θα διέφερε από το πάτωμα του σταθμού ή της παιδικής χαράς ας πούμε. Θυμάμαι κάποτε που ήταν μια φίλη στο νοσοκομείο και είχαμε πάει επισκεπτήριο και μια άλλη φίλη σιχαινοταν ακόμα και να ακουμπήσει την τσάντα της σε καρεκλα, μας είχε πει η ασθενής ότι το νοσοκομείο είναι πολύ αποστειρωμενος χώρος, οι ασθενείς κινδυνεύουν από τους απ'έξω, όχι το αντίθετο... Που το μαιευτήριο δεν είναι καν νοσοκομείο αλλά κάτι σαν ξενοδοχείο :-P )

Ναι βρε παιδί μου αφού ούτως ή αλλος ο αντρας σου θα μπει μετα γιατί να μην το παει το παιδι στο πατρικό σας κ να μην έρχονται εκει οι γονείς? Δηλαδή πιο λογικό δεν είναι? 

Γιατί να ξεσηκωθουν όλοι που το πιο πιθανό είναι ο τοκετός να γίνει μετά από 3ωρο τουλάχιστον.  Δηλαδη ποσο ανιδεη να είσαι από τοκετο ούτε την πρώτη φορά ετσι . 

Εννοώ ότι πιστευω ότι το έχεις σκεφτεί σαν κάτι φοβερη εμπειρία να είναι το παιδακι στην αναμονή κ δεν σκεφτεσε πια το λογικό κ το μην το ταλαιπωρήσεις απλώς σκεφτεσε ένα παραμύθι ότι θα είναι σούπερ στο νοσοκομείο να είμαστε όλοι μαζί καπως ετσι . Σαν να βάζεις εμπόδια στα πιο λογικά σενάρια για να γίνει αυτό το σενάριο πιο πιθανό. Κάπως έτσι μου ακούγεσε ότι θα ξενερώσεις αν σου πουν γέννας σε 10 ωρες . 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...