Άλλα ισχύουν για μας κι άλλα για τα ξαδέρφια μας...

[Αίτνα]

Καλώς σας βρήκα κορίτσια (μπορεί και κάποια αγόρια). Θα ήθελα το πρώτο πράγμα που μοιράζομαι με την παρέα σας, να είναι λιγότερο «γκρινιάρικο». Όμως αυτό στάθηκε και η αφορμή για να ξεκινήσω θέμα, αν και σας παρακολουθώ πολύν καιρό. Έχω πρόβλημα με την αδελφή του άνδρα μου, που έρχεται κάθε καλοκαίρι από το εξωτερικό όπου μένει. Καλοδεχούμενοι στο σπίτι μας κι αυτή και τα παιδιά της αλλά… έχω κουραστεί να τους συμμαζεύω. Όλο το σπίτι σε πλήρη ακαταστασία, επειδή «αφήνουμε τα παιδιά να εκφραστούν». Ανοίγουν όλα τα ντουλάπια, ψάχνουν όλα τα πράγματα (προσωπικά ή εύθραυστα) και δεν είναι το στυλ μου να τρέχω από πίσω ενώ η μητέρα τους δεν μιλάει καθόλου. Αυτό με κουράζει και μ΄ εκνευρίζει ιδιαίτερα, επειδή ο άνδρας μου θεωρεί πως πρέπει να τα έχω όλα τσίλικα. Τα παιδιά είναι 4 και 6 ετών. Το δικό μου 5 και όταν πάμε σε άλλα σπίτια, έχω πάντα το νου μου τι θα πιάσει και τι θα επεξεργαστεί. Δεν είναι αυτονόητο πως οι άλλοι συμφωνούν να πασπατεύουμε τα πράγματά τους. Δεν ξέρω λοιπόν πώς να του μιλήσω, όταν μου λέει: «τα ξαδέρφια μου τα αφήνετε». Επιπλέον, όταν του ζητάω μικροσυμμετοχές στις δουλειές του σπιτιού, όπως να στρώσουμε τραπέζι ή να μαζέψουμε τα πράγματα, ο γιός μου απαντά: « η θεία γιατί δεν σε βοηθάει;»

Τι κάνουμε, κορίτσια; Πώς εξηγώ στον γιο μου ότι άλλα ισχύουν για μας κι άλλα για τους άλλους; Αν η συμβουλή είναι να μιλήσω απλά και ειλικρινά στην ίδια, για το θέμα, δεν έχω το θάρρος. Είμαι χαμηλών τόνων γενικά. Μίλησα με τον άνδρα μου και απάντησε: «λύσʼ το». Ξεσπάω συχνά στο παιδί και αρχίζει να με απομακρύνει η αντιμετώπιση του άνδρα μου. Πείτε μια γνώμη γιατί η …χαμηλών τόνων, ξεσπάει σπάνια αλλά άσχημα.

[AthinaP]

Κακώς δεν έβαλες κάποια λογικά όρια από την αρχή. Τα προσωπικά σου αντικείμενα δεν τα κλείδωνες;

 

Φυσικά ακούγονται για κακομαθημένα παιδάκια, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια, νομίζω, θα συνετιστούν βλέποντας το περιβάλλον, αφού οι γονεις τους δεν δείχνουν να ασχολούνται. Στην ουσία τα μικρά παιδάκια τα αφήνουν κάποιοι να εξερευνήσουν και να ανακαλύψουν πράγματα, κακώς θα έλεγα στα ξένα σπίτια, αλλά μεγαλώνοντας δεν υπάρχει τέτοια "αναγκη" Φυσικά θα έλεγα ήρεμα να ξεκαθαρίσετε κάποια τέτοια πράγματα από την αρχή, την επόμενη φορά. Τα παιδιά δεν είναι σε θέση να θυμούνται τι έγινε πέρυσι τόσο πολύ και τους κανόνες στο σπίτι σου τους βάζεις εσύ.

 

Τα παλιά τα χρόνια οι Έλληνες ήταν φιλόξενοι με την έννοια ότι δεν περίμεναν δουλειές από τους καλεσμένους, αλλά στη σημερινή εποχή που είναι αλλιώς, ε, είναι αλλιώς. Τουλάχιστον να μη σκορπίζουν. Νομίζω ότι αυτό θα το πετύχεις καλύτερα αν μιλήσεις απλώς, γιατί φαίνεται ότι δεν μιλάς καν και περιμένεις να καταλάβει ο άλλος από μόνος του τι σε ενοχλεί.

 

Στο γιο σου, δεν ξέρω και τι ηλικία είναι, θα έλεγα να πεις ότι κακώς δώσατε πολύ αέρα στα ξαδέρφια και αυτό θα διορθωθεί στο μέλλον.

[Little Monkey]

Τα παλιά τα χρόνια οι Έλληνες ήταν φιλόξενοι με την έννοια ότι δεν περίμεναν δουλειές από τους καλεσμένους, αλλά στη σημερινή εποχή που είναι αλλιώς, ε, είναι αλλιώς. Τουλάχιστον να μη σκορπίζουν. Νομίζω ότι αυτό θα το πετύχεις καλύτερα αν μιλήσεις απλώς, γιατί φαίνεται ότι δεν μιλάς καν και περιμένεις να καταλάβει ο άλλος από μόνος του τι σε ενοχλεί.

Εγώ πάλι πιστεύω ότι "τα παλιά χρόνια" οι καλεσμένοι, τουλάχιστον αυτοί που μετακόμιζαν στο σπίτι σου, είχαν την τσίπα να δίνουν ένα χέρι βοήθειας ή τουλάχιστον να μην στο κάνουν τσίρκο. Εγώ αυτό θυμάμαι από τη συμπεριφορά των θειάδων μου και τη συμπεριφορά σε σπίτια θειάδων μου τις μακρινές εποχές της δεκαετίας του 70. Τώρα αν πηγαίνουμε ακόμα πιο πίσω, δεν ξέρω τι γινόταν, αλλά πολύ αμφιβάλλω ότι οι νοικοκυρές του 40 ή του 50 παίρναν τα παιδιά τους και πήγαιναν επίσκεψη (μερών? εβδομάδων? μηνών?) σε σπίτια συγγενών, όπου αυτές αναπαύονταν και οι οικοδέσποινες κάναν τις δούλες.

 

Κατά τ' άλλα συμφωνώ ότι όταν σε ενοχλεί κάτι στο σπίτι ΣΟΥ πρέπει να μιλήσεις, για να καταλάβει ο άλλος ότι έχεις όρια. Αν δεν λες τίποτα, λογικό είναι να φέρεται όπως έχει μάθει (καλά, λογικό δεν είναι, αλλά λέμε τώρα). Εναλλακτικά, μάθε να ζεις σε ένα σπίτι άνω-κάτω προσωρινά, και ζήτα από το γιο σου να σε βοηθήσει τον άλλο καιρό, που δεν είναι σπίτι σας οι βάρβαροι. Καλό είναι να χαλαρώσεις λίγο τις απαιτήσεις σου όσο έχεις επισκέπτες. Έτσι κι αλλιώς, το να προσπαθείς να κρατήσεις ένα σπίτι τσίλικο με τρία μικρά παιδιά να εξερευνούν και με μοναδικό βοηθό ένα 5χρονο, είναι χαμένος κόπος. Ίσως πρέπει να αρχίσεις κάνοντας μια συζήτηση με τον άντρα σου σχετικά με τις δικές του απαιτήσεις από εσένα και την ανοχή που δείχνει στα θέλω της αδερφής του.

[kisha]

εδω φταιει ο αντρας σου και η αδερφη του.!οταβν θα ερχονται θα φροντιζει ςνα ασφαλιζει ςτα πραγματα σου κι ασε τα παιδακι ανα εκφραστουν αφηνοντας τον αντρα σου να συμμαζευει που το θελει το σπιτι τσιλικο!βεβαι αεστι περνας λαθος μηνυματα και στα παιδια δεν μπορει να τα εχεις ορια στο σπιτι και να μην ισχυουν οταν ειναι εδω τα ξαδερφια , ουτε οταν ζητα ςνα σε βοηθησουν και ρωτουν η θεια γιατι ε βοηθαει θ αεπρεπε να πεις :κναονικα θα επρεπε να με βοηθαει η θεια!σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να καταλαβαουν οτι διαχωριζεις ανθρωπους, κι οτι απαιτεις μονο αποτα παιδια σου!δε θα ηταν αδικο στη θεση σου?μπορει να προσβληθει η θεια αλλα το βασικο ειναι να μη δινονται λαθος μηνυματα στα παιδια! σε αυτη την περιπτωση χρησιμοποιεις χιουμορ κζι τ ο λε ςμεταξυ σοβαρου κι αστειου οκ?αλλο εξερευνω-που γινεται μεχρι καποια ηλικια, κι αλλο κανω το σπιτι μπαχαλο και δε σεβομαι τιποτα και κανεναν...

[Little Monkey]

αλλο εξερευνω-που γινεται μεχρι καποια ηλικια, κι αλλο κανω το σπιτι μπαχαλο και δε σεβομαι τιποτα και κανεναν...

Σωστό κι αυτό. Να ήταν τα παιδάκια 1 ή 2 ή 3 χρονών να δικαιολογήσεις την εξερεύνηση. Αλλά από 4 και πάνω μπορείς να έχεις την απαίτηση να ασχολούνται περισσότερο με τα παιχνίδια τους και να αφήνουν ντουλάπια, συρτάρια και ράφια ήσυχα!

[AthinaP]

Καλώς ήρθες δεν είπαμε έ;

 

 

Κοίτα, νομίζω αυτό με τη φιλοξενία, είναι και λιγο θέμα περιοχής. Στα νησιά από όπου είναι οι περισσότεροι συγγενείς μου, δεν αναμένεται ο καλεσμένος να κάνει και σπουδαία πράγματα, όπως και όταν αλλάξουν οι ρόλοι και θέλεις εσύ πχ να πας Αμερική. Βέβαια συνήθως προσφέρονται οι καλεσμένοι για μικροδουλειές, ανάλογα με το χρόνο της φιλοξενίας και τη διάθεση. Οι γυναίκες που δεν εργάζονται έχουν περισσότερη διάθεση να φιλοξενούν και για παρέα τους και δεν τις πειράζει συνήθως να έχουν ένα-δυο-τρια πιάτα φαϊ παραπάνω. Όταν εργάζεται η γυναίκα αλλάζουν τα πράγματα πάρα πολυ γιατι ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος. Στην εποχή μας βάζει χέρι και ο σύζυγος ο καλεσμένος και στα μπαρμπεκιου και στην κουζίνα...

 

Από εκεί μέχρι να κάνει το σπίτι του άλλου καλοκαιρινό, υπάρχει φυσικά μια απόσταση.

 

Νομίζω όμως ότι όλοι μας αντιμετωπίζουμε διαφορετικές καταστάσεις διαφορετικά, αλλιώς είμαστε στο σπίτι μας, αλλιώς παραέξω και δεν είναι κακό να το πιάνει αυτό το παιδί.

 

Εγώ πχ δεν περίμενα από τα παιδιά στο σπίτι όταν ήταν μικρά να μαζεύουν τα παιχνίδια για ένα διάστημα (και το μετάνιωσα μετά για πολλά χρόνια), αλλά δεν τα άφηνα να σκορπάνε όταν ήμασταν σε ξένα σπίτια, ή έβαζα τα παιδιά να μαζεύουν στο τέλος.

[AthinaP]

Α και να προσθέσω, ότι αφού έχετε το θάρρος τόσα χρόνια και βάζετε ανθρώπους στο σπίτι σας, κανονικά θα έπρεπε να έχετε ξεπεράσει ντροπές και τυπικότητες και με ωραίο τρόπο να ξέρει ο καθένας τι να περιμένει από τον άλλον και να μην καταπιέζεται.

 

Σχετικά με αυτό που ειπώθηκε για τις δουλειές στα ξένα σπίτια, σαν παράδειγμα να πω ότι φιλοξενούσαμε στενούς συγγενείς από την επαρχία τα Χριστούγεννα και περνάγαμε υπέροχα, βόλτες, τραπέζια σπίτι με πολύ κόσμο κτλ. Κάποια στιγμή μαγείρεψε ο φιλοξενούμενος σύζυγος, μέχρι εκεί καλά. Κάποια στιγμή γυρνάω σπίτι, όπου είχαμε σκιστεί με το σύζυγο να το κάνουμε κατάλληλο για φιλοξενία. Και βλέπω ότι οι φιλοξενούμενοί μας είχαν κάτσει και ξόδεψαν ώρες από τις πολύτιμες διακοπές τους ως εργαζόμενοι και αυτοί, για να τακτοποιήσουν ένα χώρο που είχα ξεχάσει για χρόνια και που ήταν όλο σκόνες και παλιοπράγματα, σε ένα άσχετο σημείο του σπιτιού που δεν ενοχλούσε κανεναν. Ε, δεν ξέρω, χαλάστηκα μέσα μου, γιατί ήθελα να αντιμετωπίζουν το σπίτι μας ως ξενοδοχείο, να μη χαλάνε το μουντ των διακοπων με ανούσιες δουλειές και γενικά να μη σκέφτονται δεύτερη φορά να ξαναέρθουν γιατί στο μυαλό τους θα όφειλαν να βάλουν ένα χεράκι. Δεν είναι καθόλου απαραίτητο. Αλλά σε κάτι τέτοια ο καθένας μπορεί να το βλέπει διαφορετικά.

[BabyCute]

Σορυ συμφωνώ με μερικά απο τα κορίτσια τα παιδια ειναι πολυ μεγάλα για να 'εξερευνουν'!! Εδω και ο μικρός μου που ειναι δυο και εξερευνει σε άλλων σπίτια, παω απο πισω και συμμαζεύω!

Στην περιπτωση σου δεν υπαρχει ντροπή απο την θεία και αυτο δεν ειναι δικο σου πρόβλημα, μην το κανεις δικός σου, θέτεις τα όρια σου με τους συγγενείς αλλιώς οτι παλέψες να εφαρμόσεις για τον γιο σου παει στον αέρα- 100% καταλαβαινω γιατι ο μικρός σου σε ρωτάει τέτοια πράγματα! Η μητερα μου ηταν παντα πιο ανεκτική με τα ξαδέρφια μου στο σπίτι μας (ειδικά ως προς το πως μιλούσαν ) και παντα ειχα το παράπονο!

Οπότε εγω θα έλεγα στον μικρο οτι αυτο που κάνουν τα ξαδέρφια ειναι λάθος και δεν θα επαναληφθεί στο σπίτι σας!

 

Οσο για τις φιλοξενειες δεν εχω σχόλια γενικως ειμαι ενάντια φιλοξενίας όπου υπαρχει διανυκτέρευση! Υπαρχουν και ξενοδοχεία αλλιώς μια χαρα φιλόξενος για μερικές ωριτσες που μπορω άνετα να τους κανω ενα καφέ η να μαγειρεψω κατι... Αλλα μέχρι εκει!

[hara86]

Καλωσόρισες λοιπόν...

 

Η αλήθεια είναι πως όντως βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση...δεν ξέρω τι σχέση έχει ο άντρας σου με την αδερφή του καθώς πιστεύω πως αυτός θα έπρεπε εμμέσως πλην σαφώς να πει κατι στην αδερφούλα του...η οποία ή καπου τα έχει μπερδέψει τα πράγματα(όπως ειπώθηκε κ απο τ'αλλα κορίτσια,παιδάκια αυτής της ηλικίας δεν εκφράζονται με αυτον τον τρόπο)

ή πολυ απλά εκμεταλλεύεται την κατάσταση(εσένα)ώστε αυτή να ξεκουραζεται στις διακοπές της,αφήνοντας τα παιδιά ανεξέλεγκτα,μου είναι αδιανόητο οτι στο σπίτι της θα τα αφήνει να κανουν αυτό το χαμό...

 

Κ φυσικά ο γιός σου έχει καθε δίκιο να παραπονιέται,καθώς προφανώς δεν καταλαβαίνει γιατί γίνεται αυτη η διάκριση..

 

Οσον αφορά το μικρό σουμπορείς να τον πιάσεις ιδιαιτέρως,κατ'αρχάς να τον επαινεσεις που αυτός δεν είναι ''τέτοιο'' παιδί ,εξήγησε του γιατί η συμπεριφορά που έχουν τα ξαδέρφια του δεν είναι σωστή και παραδεξου σε αυτόν πως απο την αρχή θα έπρεπε να είχε γίνει κάτι,μπορείς να του πεις πως σε στεναχωρεί που η θεία δεν βοηθάει ομως δεν μπορείς να την πιέσεις και πως κουράζεσαι πολύ απο αυτήν την κατάσταση και πως εκτιμάς τη βοήθεια του...

 

Σχετικά με τη θεία τώρα επειδή κ εγώ είμαι χαμηλών τόνων,δεν θα έλεγα κατι σε αυτήν..(προς το παρών)

 

Αυτο που θα έκανα;οταν τα παιδιά αρχίζουν το σαματά ανοίγουν ντουλαπια κτλ, ευγενικά θα τους ζητούσα να σταματήσουν και να μην το κάνουν,πιστεύω πως ποτέ δεν είναι αργά,

θα τους πήγαινα στο παιδικό λέγοντας τους πως μόνο εκεί μπορούν να "εκφραστουν"με αυτό τον τρόπο,στο υπόλοιπο σπίτι όχι...!

θα προτιμούσα αυτη η παρατήρηση να γίνει μπροστά στην κουνιαδα,ώστε να παρει το μήνυμα,αν αντιδράσει μην κολλήσεις,εξηγήσει της πως δεν λειτουργείτε έτσι. Κ πως μπερδεύεται το παιδί σου με αποτελέσμα να αντιδρά...

 

Σορρυ για το κατεβατό...καλά ξεμπερδέματα!!!

[BabyCute]

Καλωσόρισες λοιπόν...

 

Η αλήθεια είναι πως όντως βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση...δεν ξέρω τι σχέση έχει ο άντρας σου με την αδερφή του καθώς πιστεύω πως αυτός θα έπρεπε εμμέσως πλην σαφώς να πει κατι στην αδερφούλα του...η οποία ή καπου τα έχει μπερδέψει τα πράγματα(όπως ειπώθηκε κ απο τ'αλλα κορίτσια,παιδάκια αυτής της ηλικίας δεν εκφράζονται με αυτον τον τρόπο)

ή πολυ απλά εκμεταλλεύεται την κατάσταση(εσένα)ώστε αυτή να ξεκουραζεται στις διακοπές της,αφήνοντας τα παιδιά ανεξέλεγκτα,μου είναι αδιανόητο οτι στο σπίτι της θα τα αφήνει να κανουν αυτό το χαμό...

 

Κ φυσικά ο γιός σου έχει καθε δίκιο να παραπονιέται,καθώς προφανώς δεν καταλαβαίνει γιατί γίνεται αυτη η διάκριση..

 

Οσον αφορά το μικρό σουμπορείς να τον πιάσεις ιδιαιτέρως,κατ'αρχάς να τον επαινεσεις που αυτός δεν είναι ''τέτοιο'' παιδί ,εξήγησε του γιατί η συμπεριφορά που έχουν τα ξαδέρφια του δεν είναι σωστή και παραδεξου σε αυτόν πως απο την αρχή θα έπρεπε να είχε γίνει κάτι,μπορείς να του πεις πως σε στεναχωρεί που η θεία δεν βοηθάει ομως δεν μπορείς να την πιέσεις και πως κουράζεσαι πολύ απο αυτήν την κατάσταση και πως εκτιμάς τη βοήθεια του...

 

Σχετικά με τη θεία τώρα επειδή κ εγώ είμαι χαμηλών τόνων,δεν θα έλεγα κατι σε αυτήν..(προς το παρών)

 

Αυτο που θα έκανα;οταν τα παιδιά αρχίζουν το σαματά ανοίγουν ντουλαπια κτλ, ευγενικά θα τους ζητούσα να σταματήσουν και να μην το κάνουν,πιστεύω πως ποτέ δεν είναι αργά,

θα τους πήγαινα στο παιδικό λέγοντας τους πως μόνο εκεί μπορούν να "εκφραστουν"με αυτό τον τρόπο,στο υπόλοιπο σπίτι όχι...!

θα προτιμούσα αυτη η παρατήρηση να γίνει μπροστά στην κουνιαδα,ώστε να παρει το μήνυμα,αν αντιδράσει μην κολλήσεις,εξηγήσει της πως δεν λειτουργείτε έτσι. Κ πως μπερδεύεται το παιδί σου με αποτελέσμα να αντιδρά...

 

Σορρυ για το κατεβατό...καλά ξεμπερδέματα!!!

 

Πολυ καλη συμβουλη!!!

[χαρουλα#]

Καλως ηρθες στην παρεα μας!!

Αν κρινω απο το ψευδωνυμο σου , εισαι λιγο θυμωμενη .....

 

 

Συμφωνω απολυτα με τη χαρα!

Και προσθετω : πες στο γιο σου οτι αυτος πρεπει να δωσει το καλο παραδειγμα ως οικοδεσποτης.

 

Καλα κοριτσια, δεν το συζητω τί θα γινοταν αν μου συνεβαινε αυτο!

Ή θα χωριζα και θα τους πεταγα εξω ή θα βοηθουσαν κανονικοτατα στις δουλειές του σπιτιου.Δηλαδη τί;Να πλενω τα βρακακια της κυριας και να της σιδερωνω τα ωραια της φουστανακια, και να μου κανουν και απο πανω τα παιδια της το σπιτι χαλια;Τα προσωπικα μου αντικειμενα να τα ψαχουλευουν;;;Τιιιιιι;;;;

No way!!!!!

 

Ετσι μεγαλωσα,με μια φιλοσοφια: στα αλλα σπιτια δεν πειραζω τιποτα και βοηθαω να μαζευτουν παιχνιδια και οτι μπορει να "ανακατευαμε" πανω στο παιχνιδι και στο σπιτι μας δεν εφευγε κανεις αν δεν τακτοποιουσαμε τα παντα.

Και σε παρομοια περιπτωση με συγγενεις , δεν επαιζε καποιος να κανει τον κινεζο!!!καναμε ολοι δουλειες!οποιος ηθελε να τα βρισκει ολα ετοιμα , μπορουσε καλλιστα να παει σ ενα ξενοδοχειο!

 

Θεματοθετρια , μην εισαι θυμα !

Με πολυ ομορφο τροπο δειξε οτι αισθανεσαι αβολα.

Μην ντρεπεσαι.Αν καποιος πρεπει να ντρεπεται, σιγουρα αυτος δεν εισαι εσυ!

[Αίτνα]

Σας ευχαριστώ για την ανταπόκριση που ήταν πολύ πιο άμεση απ' όσο ήλπιζα.

Η αλήθεια είναι ότι κατά βάθος γνωρίζω πως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι τα παιδιά αλλά η δειλία μου να βάλω όρια.

Άλλη μια αλήθεια επίσης, είναι πως είμαι διχασμένη και όσον αφορά την κουνιάδα μου που γενικά την εκτιμώ ως άτομο σε πολλά πράγματα. Και χαίρομαι όταν μας έρχονται, δεν εννοούσα να πλένει τα πιάτα ας πούμε. Θα ήθελα όμως να ξεπλένει το μίξερ που χρησιμοποιεί για την φρουτόκρεμα του μικρού της ή να αφήνει κάπως πιο συμμαζεμένα πίσω της όταν αποχωρεί. Επειδή μαγειρεύει κάτι ξεχωριστές συνταγές για τα παιδιά της που έχουν συνηθίσει διαφορετικά, την τελευταία φορά έπλενα κατσαρόλες ένα ολόκληρο απόγευμα αφού έφυγαν. Δεν είναι το θέμα αν κουράζομαι αλλά δεν θέλω να με "γράφουν".

Σχετικά με τον γιο μου τώρα, αντιμετωπίζω και το πρόσθετο πρόβλημα ότι δεν θέλει να δίνει τα πράγματά του. Η θεία του λέει στα ξαδερφάκια "να ρωτήσετε πριν το πάρετε αυτό..." αλλά κι αν ακόμα ο γιος μου δεν θέλει να το δώσει, ντρέπεται να πει όχι, κι αυτός. Όταν του είπα "να βάζει τα δικά του όρια" με αποστόμωσε λέγοντάς μου πως οφείλω να προνοώ για να μην έρχεται στη δύσκολη θέση ν΄αρνηθεί μπροστά στη θεία του. Η φράση του ήταν "αφού νομίζει η θεία πως μπορεί να μη θέλω, γιατί δεν λέει εκείνη όχι στα παιδιά και τα βάζει να με ρωτήσουν".

 

Συγνώμη για την πολυλογία. Μόλις ξεσπάσω θα γράφω λιγότερα. Δίκιο είχες Χαρούλα για το ψευδώνυμο .

[BabyCute]

Πολυ έξυπνος ο μικρός σου ... Τον λυπάμαι λιγάκι γιατι φαίνεται οτι εχει παράπονο ως προς τα ξαδέρφια και τους συγγενείς και ειναι κρίμα

Πόσο καιρό κάθεται η κουνιάδα μαζι σας σε γενικές γραμμές;

 

Δυστυχώς η θα αναγκάστεις να γινεις πιο αυστηρή η θα τρελλαθεις μεςα σου και θα απαγοητευσεις το μωρακι σου

Υποψιάζομαι οτι λες 'ναι σε πολλα' αν οχι σε ολα ... Ποτε ξανάρχονται την επόμενη φορά; Μπορεις να της πεις οταν ξαναφτιάξει το φαγητο των παιδιών της "κανενα πρόβλημα" αλλα μπορεις να πλυνεις μετα γιατι ειναι ξεθεωμενη; Και οταν τα ξαδέρφια ζητάνε κατι απο τον δικο σου μπορεις να της πεις "δεν τους ζητάς καλύτερα να μην ζητάνε γιατι θα αναστατωθει";

 

Θα εχεις πρόβλημα μαζι της οτι και να πεις αλλα καλύτερα να τα εχεις μαζι της παρα με τον εαυτο σου γιατι δεν αντιδράς!!

[ΑΝΝΑ24]

Καλωσόρισες και από μένα!

Δεν είναι και εύκολη η θέση σου, μην κατηγορείς τον εαυτό σου που δεν έχεις καταφέρει να βάλεις "μια τάξη" στις συμπεριφορές.

Καταλαβαίνω ότι γενικά είσαι καλοπροαίρετη απέναντι στην κουνιάδα σου και αυτό είναι καλό. Είναι προτιμότερο οι οικογένειες να αγαπιούνται.

Επίσης ξέρεις είναι πολύ πιο δύσκολο να υψώσεις το ανάστημά σου απέναντι σε κάποιον που κατά βάση συμπαθείς, παρά σε κάποιον που έτσι κι αλλιώς σου γυρνάει τ' άντερα...

Φαντάζομαι ότι η φετινή επίσκεψη μάλλον οδεύει προς το τέλος. Αν είναι έτσι, μη χαλάσεις την υστεροφημία σου με ένα ξέσπασμα της τελευταίας στιγμής, τώρα που έφαγες το γάιδαρο. Υπάρχει περίπτωση να καταλήξετε σε κάτι του στυλ "δηλαδή τόσο καιρό σε ενοχλούσαμε?", που θα φέρει κι εσένα και τον άντρα σου σε δύσκολη θέση. Αυτά τα πράγματα καλύτερα να αντιμετωπίζονται από την αρχή, ή την ώρα που γίνονται. Σε ανασκόπηση, πληγώνουν.

Θα σου πρότεινα (χωρίς να το σκέφτεσαι όλο το χρόνο), να το αντιμετωπίσεις διαφορετικά από την αρχή του χρόνου. Βάλε κάποια συγκεκριμένα όρια και περιοχές ή ντουλάπια off limits.

Στο στυλ "καλωσήρθατε, το σπίτι είναι και δικό σας, αλλά όποιος πλησιάσει το μπουφέ του σαλονιού θα του βάψω τα μαλλιά πράσινα".

Τα παιδιά του χρόνου θα είναι ηλικιακά απολύτως ώριμα να δεχτούν τους νέους κανόνες στο χώρο που βρίσκονται.

Μη φοβάσαι, οι κανόνες δε σημαίνουν καυγά. Οι κατηγορίες και τα παράπονα φέρνουν καυγά και παρεξήγηση.

Αν η κουνιάδα "τσινίσει" θα της εξηγήσεις ότι μαθαίνεις έτσι και τον δικό σου και δεν μπορεί να τον κυνηγάς όλο το χρόνο να μην κάνει κάποια πράγματα και μετά να αφήνεις άλλους να τα κάνουν μέσα στον ίδιο του το χώρο.

 

Εμένα μου έχει τύχει:

Φίλη που έχει έρθει στο σπίτι με το μικρό της να παίξουμε, μου ζητάει να του δώσει μια φέτα ψωμί. Και την βλέπω την παίρνει στο χέρι και πάει στο παιδικό δωμάτιο να του τη δώσει στο χέρι. Ε, την ακολουθώ και λέω: εδώ δεν τρώμε μέσα στο δωμάτιο, ελάτε στην κουζίνα να σας το βάλω σε ένα πιάτο. Αργότερα κατ' ιδίαν της ζητάω συγνώμη που δεν την άφησα, αλλά στο σπίτι έχουμε αυστηρούς κανόνες για το ότι δεν τρώμε ψωμί στα δωμάτια, και έχω φτύσει αίμα να εκπαιδεύσω τη δικιά μου, δεν μπορώ να ακυρώσω ό,τι της έχω πει.

 

Φίλοι με πολλά παιδιά έρχονται για φιλοξενία. Τους καλωσωρίζω με χαρά, και κάποια στιγμή λέω δυνατά μπροστά σε όλους ότι το σπίτι είναι στη διάθεσή τους, να νιώσουν άνετα, αλλά κανείς δεν πλησιάζει σε απόσταση ενός μέτρου από το κομπιούτερ μου, είναι της δουλειάς και δεν παίρνει αστεία.

 

Κάθε οικογένεια έχει τους δικούς της κανόνες, κάθε σπίτι είναι "κράτος εν κράτει". Έχεις κάθε δικαίωμα να τους διατηρήσεις. Θα κάνεις λίγο πίσω σε κάποια πράγματα (και ο άντρας σου στα τσίλικα), αλλά θα διαλέξεις κάποια πράγματα που σε χαλάνε περισσότερο και θα τα επιβάλλεις ευγενικά και με οικειότητα.

 

Ελπίζω να μη σε κούρασα με τη φλυαρία.

[angell]

δικιο εχει το παιδι η κουνιαδα γιατι δν κανει τιποτα ?

σε καταλαβενο ετσι ειμαι κ εγω δν μπορο να πω ευκολα στον αλλον να μαζευτει αλλα ευτυχως ο αντρας μου περνει θεσει ακομα . πιστευο οτι πρεπει να βρεις διναμη κ να της πεις μαζεψου δν θελω να μαζευω τα δικα σου πραγματα ουτε να ψαχνουν τα δικα μου αν κ ο αντρας σου φταιη αδερφη του ειναι ας της μιληση αυτος κ αυτη ετσι ειναι η τωρα που ηρθε σε εσας δν τα μαζευει?

εγω οταν ημουν μικρη ερχωταν η ξαδερφη μου τ καλοκαιρια μονι της κ η μανα μου δν την μαλονε ποτε εμενα κ την αδερφη μου φωναζε φαντα σου μια παρομια κατασταση με εσενα κ οταν της λεγαμε γιατι εμας κ οχι αυτη μας ελεγε δν ειναι δικο μου παιδι για να το μαλοσο ουτε να του μαθο τροπους δν μπορο μονο η μανα της εχει δικαιομα να την φωναξη οχι εγω κ ας σας φωναζω μην δινετε συμασια μεχρι να φυγη τωρα πραγματικα την καταλαβενο

[Αίτνα]

Καλό ξεκίνημα στα σχολικά σας, κορίτσια. Καλό ξεκίνημα έκανα κι εγώ μπαίνοντας στην παρέα σας, μιας και με υποδεχτήκατε σαν γνώριμη από καιρό. Σωστά τα είπατε, επιβεβαιώνοντάς μου ότι δεν είμαι παράλογη. Από την άλλη, δεν είναι εύκολο να αλλάζεις συμπεριφορές, όταν για χρόνια έχεις συνηθίσει να δέχεσαι ή να καταπίνεις. Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας κι ελπίζω όντως την επόμενη φορά να έχω δουλέψει πάνω στο πρόβλημα, έτσι που να πιάσουν τόπο.